Νότια Αμερική

Χώρες και Κύρια ΧαρακτηριστικάΚράτος ή Εξαρτημένο έδαφος Έκταση

τετρ. χλμ.[2]Πληθυσμός(εκτ. 2014)[2]

Πυκνότητα πληθυσμούανά τετρ. χλμ. Πρωτεύουσα

Αργεντινή 2.766.890 43.024.374 15,5 Μπουένος Άιρες Βολιβία 1.098.580 10.631.486 9,7 Λα Πας [3]

Βραζιλία 8.514.877 202.656.788 23,8 Μπραζίλια Χιλή[6] 756.950 17.363.894 22,9 Σαντιάγο Κολομβία 1.138.910 46.245.297 40,6 Μπογκοτά

Ισημερινός (χώρα) 283.560 15.654.411 55,2 Κίτο

Γαλλική Γουιάνα (Γαλλία) 91.000 250.109[4] 2,7 Καγιέν

Γουιάνα 214.999 735.554 3,4 Τζωρτζτάουν Παραγουάη 406.750 6.703.860 16,5 Ασουνσιόν Περού 1.285.220 30.147.935 23,5 Λίμα

Νήσοι Νότια Γεωργία και Νότιες Σάντουιτς (Ηνωμένο Βασίλειο)

3.093 20 0 Γκρυτβίκεν

Σουρινάμ 163.270 573.311 3,5 Παραμαρίμπο

Νήσοι Φώκλαντ (Ηνωμένο Βασίλειο) 12.173 3.140[5] 0,26 Στάνλεϋ

Ουρουγουάη 176.220 3.332.972 18,9 Μοντεβιδέο Βενεζουέλα 916.445 28.868.486 31,5 Καράκας

Σύνολο 17,824,513 406,191,637 22,8

Στοιχεία Νότιας Αμερικής• Η Νότια Αμερική είναι υποήπειρος και το μεγαλύτερο μέρος της βρίσκεται στο νότιο

ημισφαίριο όσο αφορά τον Ισημερινό, ο οποίος τη διασχίζει και στο δυτικό ημισφαίριο όσο αφορά τον πρώτο μεσημβρινό του Γκρίνουιτς. Έχει τριγωνικό σχήμα. Από βορρά προς νότο έχει μήκος 7.500 χιλιόμετρα και από ανατολικά προς δυτικά 5.200 χιλιόμετρα. Βρέχεται από τον Ατλαντικό ωκεανό στα ανατολικά και τον Ειρηνικό ωκεανό στα δυτικά, ενώ νότια συναντάει τον Νότιο Παγωμένο ωκεανό.Οι ακτές της Νότιας Αμερικής παρουσιάζουν μικρότερο οριζόντιο διαμελισμό από ότι οι αντίστοιχες της Βόρειας, με εξαίρεση το νότιο άκρο της. Οι μόνοι αξιόλογοι κόλποι είναι αυτοί που σχηματίζονται στις εκβολές των ποταμών Αμαζόνιου και Λαπλάτα και ο κόλπος του Παναμά στον Ειρηνικό ωκεανό. Το πιο αξιόλογο νησί είναι η Γη του Πυρρός στο νότιο άκρο που χωρίζεται από την ξηρά με τον πορθμό του Μαγγελάνου και έχει έκταση 7.200 τετρ. χμ.Αντίθετα, η Νότια Αμερική παρουσιάζει έντονο κατακόρυφο διαμελισμό, με τη μεγάλη οροσειρά των Άνδεων στο δυτικό τμήμα, που διασχίζει την ήπειρο από βορρά προς νότο, το οροπέδιο της Γιουάνας, τα κεντρικά υψίπεδα της Βραζιλίας και τις μεγάλες πεδιάδες. Οι Άνδεις θυμίζουν δόντια πριονιού όταν τις κοιτάζεις από μακριά, γι’ αυτό και στα ισπανικά αποκαλούνται σιέρα, που σημαίνει πριόνι. Η ψηλότερη κορυφή τους είναι η Ακονκάγουα με ύψος 6.959 μ.. Οι Άνδεις θεωρούνται η πιο ηφαιστιογενής περιοχή του κόσμου, με πάρα πολλά ενεργά ηφαίστεια, όπως το Γιουγιαϊγιάκο με ύψος 6.739 μ.

Κλίμα – Βλάστηση – Πανίδα • Στην Ν. Αμερική επικρατούν στο μεγαλύτερο μέρος της ηπείρου σταθερές

θερμοκρασίες γύρω στους 30°C. Στα οροπέδια οι κλιματικές συνθήκες είναι πιο ακραίες λόγω του ύψους και των βροχών. Το τροπικό κλίμα των βόρειων περιοχών διαδέχεται το εύκρατο στην περιοχή του Λα Πλάτα. Στις Άνδεις επικρατεί ηπειρωτικό κλίμα, με αρκετά χαμηλές θερμοκρασίες, που ευωδώνουν την παρουσία παγετώνων. Επίσης, το ύψος των Άνδεων εμποδίζει να τις προσπεράσουν σύννεφα, με αποτέλεσμα οι δυτικές ακτές να είναι ξηρές. Η έρημος Ατακάμα είναι το ξηρότερο μέρος στη Γη. Από την άλλη, οι βροχοπτώσεις στο ανατολικό τμήμα μπορούν να συντηρήσουν τη παρουσία τροπικών δασών.

• Το βόρειο τμήμα της Νότιας Αμερικής καλύπτεται από τροπική βλάστηση, που σχηματίζει τα δάση της βροχής. Το τροπικό δάσος του Αμαζονίου είναι το πιο εκτεταμένο στο κόσμο. Στην περιοχή των Άνδεων, η βλάστηση έχει το χαρακτήρα της βλάστησης των ψυχρών κλιμάτων και λίγα είδη έχουν προσαρμοστεί να ζουν στις ακραίες κλιματικές συνθήκες. Στη μέση ζώνη, εκτός από τις στέπες της Αργεντινής, ευδοκιμούν κάθε είδους φυτά της τροπικής βλάστησης και των εύκρατων ζωνών. Από τη Ν. Αμερική προέρχονται πολλά είδη φυτών που καλλιεργούνται ευρέως σήμερα, όπως η πατάτα

• Το ζωικό βασίλειο της Ν. Αμερικής παρουσιάζει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που οφείλονται στην απομόνωση της ηπείρου από τις άλλες για αρκετά εκατομμύρια χρόνια. Χαρακτηριστικά είδη ζώων είναι το λάμα, ο ιαγουάρος, το πούμα, το ανακόντα , το αλπακά, μερικά είδη πλατύρρινων πιθήκων και ο γιγάντιος μυρμηγκοφάγος .

Πολιτισμοί της Νότιας Αμερικής Οι κάτοικοι της Νότιας Αμερικής κατάγονται κυρίως από τέσσερις φυλετικές ομάδες: H πρώτη ομάδα είναι των ινδιάνων, οι οποίοι κατοικούσαν στην περιοχή πριν από την ανακάλυψη της ηπείρου. Η δεύτερη ομάδα είναι οι Ίβηρες (Ισπανοί και Πορτογάλοι), που ήλθαν ως κατακτητές. Η τρίτη ομάδα είναι οι Αφρικανοί, τους οποίους έφεραν οι άποικοι σαν σκλάβους και η τέταρτη ομάδα είναι εκείνη των Ευρωπαίων, οι οποίοι κατοίκησαν στην Ν.Αμερική μετά την ανεξαρτησία των χωρών της. Ο σημερινός πληθυσμός προέρχεται από την επιμιξία των φυλών αυτών. Έχει συνδυάσει τα διαφορετικά πολιτιστικά στοιχεία, τα ήθη, τα έθιμα και τις συμπεριφορές και έχει διαμορφώσει πλέον το δικό του πολιτισμό.

Πολιτισμοί της Νότιας Αμερικής (2) Ίνκας Οι Ίνκας ήταν πολιτισμός και αυτοκρατορία της Νότιας Αμερικής κατά την

Προκολομβιανή εποχή, η οποία έπεσε με την κατάκτηση του Νέου Κόσμου από τους Ισπανούς. Πρωτεύουσα ήταν το Κούσκο στο σημερινό Περού. Σε μια έκταση από τον Ισημερινό μέχρι τη Χιλή και την Αργεντινή ζούσαν πάνω από 200 έθνη. Τα σημαντικότερα ευρήματα βρίσκονται στους αρχαιολογικούς τόπους Κούσκο, Μάτσου Πίτσου, καθώς και στη λίμνη Τιτικάκα.

Μάγιας Οι Μάγια ήταν ένας λαός Ινδιάνων της Κεντρικής Αμερικής. Καταλάμβανε μια συνεχή έκταση στο νότιο Μεξικό, στη Γουατεμάλα και στο βόρειο Μπελίζ και μιλούσαν διάφορες γλώσσες της γλωσσικής οικογένειας των Μάγια. Οι αρχαιολόγοι και οι ερευνητές των Μάγια διαίρεσαν τις περιοχές που ζούσαν οι λαοί των Μάγια σε 3 ζώνες- βόρεια, κεντρική, νότια. Η γεωγραφική, αυτή, διαίρεση συμπίπτει και με τη γλωσσική διαίρεση.

Αζτέκοι Με τον όρο Αζτέκοι εννοούνται συγκεκριμένες φυλετικές ομάδες οι οποίες κατοικούσαν στο κεντρικό Μεξικό, και ιδίως όσοι μιλούσαν την γλώσσα νάουατλ. Η λέξη aztecatl «άνθρωποι από το Αζτλάν» έναν μυθολογικό τόπο-αφετηρία για τους ομιλούντες την νάουατλ, και στην συνέχεια υιοθετήθηκε για να περιγράψει την φυλή των Μεσίκα , η οποία αποίκισε την κοιλάδα του Μεξικού και ίδρυσε τις ακμάζουσες πόλεις Τενοτστιτλάν και Τλατελόλκο . Συχνά ο όρος Αζτέκοι αναφέρεται αποκλειστικά στην φυλή των Μεσίκα της Τενοτστιτλάν, στην λίμνη Τεξκόκο στην τοποθεσία της σημερινής Πόλης του Μεξικού .

Ίνκας Μάγιας

Αζτέκοι

Γεωγραφικά ΣτοιχείαΘα παρουσιάσουμε τα κυριότερα Γεωγραφικά στοιχεία της

Νότιας Αμερικής• Έρημος Ατακάμα• Ποταμός Αμαζόνιος• Λίμνη Τιτικάκα• Φράγμα Ιταϊπού• Παταγονία• Οροσειρά των Άνδεων• Αλτιπλανος ( Οροπέδια)

Έρημος ΑτακάμαΗ έρημος Ατακάμα βρίσκεται στη βόρεια Χιλή. Αποτελεί ουσιαστικά μια άνυδρη πεδιάδα αποτελούμενη από λεκάνες αλάτων, άμμου και ξερής λάβας, εκτεινόμενη από τις Άνδεις έως τον Ειρηνικό Ωκεανό. Έχει ηλικία 15 εκατομμυρίων ετών και είναι 100 φορές πιο ξηρή από την Κοιλάδα του Θανάτου στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ. Ενώ χαρακτηριστικά έχουν καταγραφεί περίοδοι ως και 400 ετών χωρίς βροχή . Η συνολική της επιφάνεια είναι 181.300 τετραγωνικά χιλιόμετρα (μεγαλύτερη της Ελλάδας)

Το ‘’ χέρι ’’ της ερήμου Ατακάμα

Αμαζόνιος Ο Αμαζόνιος είναι ένας από τους μεγαλύτερους ποταμούς της Γης. Διαρρέει τη Νότια Αμερική από τις Άνδεις ως τις εκβολές του, στον Ατλαντικό Ωκεανό. Γενικά θεωρείται ο δεύτερος μακρύτερος ποταμός στη Γη μετά τον Νείλο, με μήκος 6.400 χιλιόμετρα . Το όνομα «Αμαζόνιος» το έδωσε ο Ισπανός κατακτητής Φρανθίσκο ντε Ορεγιάνα ο οποίος διέπλευσε τον ποταμό το 1541-1542. Την εποχή της Κατάκτησης, κοντά στις όχθες του Αμαζονίου κι των παραποτάμων του, κατοικούσαν μόνιμοι, σχετικά πυκνοί πληθυσμοί, που εφάρμοζαν εντατικές γεωργικές καλλιέργειες . Στους κάμπους , δηλαδή τις περισσότερο ανυψωμένες περιοχές ανάμεσα στους ποταμούς και τις πεδιάδες κατάκλυσής τους, κατοικούσαν και εξακολουθούν και σήμερα να κατοικούν, τουλάχιστον στις πιο απομακρυσμένες ζώνες τους , διάσπαρτες φυλές Ινδιάνων. Ο Αμαζόνιος είναι πολύ γνωστός για την τεράστια ζούγκλα που τον περιβάλλει: Το Τροπικό Δάσος του Αμαζονίου αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα δάση του πλανήτη. Στα δάση της Αμαζονίας απαντά μια ασύλληπτη ποικιλία ειδών βλάστησης.

ΑΜΑΖΟΝΙΟΣ

Λίμνη ΤιτικάκαΗ λίμνη Τιτικάκα βρίσκεται στα σύνορα της Βολιβίας με το Περού. Είναι η

μεγαλύτερη λίμνη της Νότιας Αμερικής.

Φράγμα ΙταϊπούΕίναι από τα μεγαλύτερα φράγματα του κόσμου και βρίσκεται μεταξύ της

Βραζιλίας και της Παραγουάης.

Παταγονία ( Γή του Πυρός )

Η Παταγονία προσδιορίζεται ως γεωγραφική περιοχή που καταλαμβάνει το νοτιότερο τμήμα της Νότιας Αμερικής και βρίσκεται στις νότιες περιοχές της Αργεντινής και της Χιλής. Δυτικά και νότια περιλαμβάνει την οροσειρά των Άνδεων, ενώ ανατολικά τα υψίπεδα και τις πεδιάδες των αργεντινών πεδιάδων (πάμπας).Το όνομα "Παταγονία" προέρχεται, με βάση ορισμένους ερευνητές, από τη λέξη «παταγών» την οποία αρχικά χρησιμοποίησε ο Μαγγελάνος για να περιγράψει τους ιθαγενείς που συνάντησε κατά την εκστρατεία του, και θεώρησε ότι είχαν γιγάντιες διαστάσεις.

Παταγονία

Οροσειρά των Άνδεων Οι Άνδεις είναι η μακρύτερη οροσειρά της Γης. Καταλαμβάνει σχεδόν ολόκληρη τη δυτική ακτή της Νότιας Αμερικής, με γενική κατεύθυνση βορρά-νότου. Το μήκος τους φθάνει τα 7.000 km και το πλάτος τους υπερβαίνει σε κάποια γεωγραφικά πλάτη τα 500 km° νότιου πλάτους. Τα υψίπεδα των Άνδεων δημιουργήθηκαν όταν η τεκτονική πλάκα Νάσκα ολίσθησε κάτω από την Νοτιοαμερικανική πλάκα. Τα βουνά των Άνδεων εκτείνονται σε επτά χώρες: Την Αργεντινή, τη Βενεζουέλα, τη Βολιβία, τον Ισημερινό, την Κολομβία, το Περού και τη Χιλή. Μάλιστα κάποιες από αυτές, κυρίως το Περού και η Βολιβία, είναι γνωστές ως «κράτη των Άνδεων». Οι Άνδεις αποτελούν την υψηλότερη οροσειρά έξω από την Ασία, με την υψηλότερη κορυφή τους, την Ακονκάγκουα, να φθάνει σε υψόμετρο 6.959 μέτρα. Οι Άνδεις θεωρούνται η πιο ηφαιστειώδης περιοχή του κόσμου με πάρα πολλά ενεργά ηφαίστεια

Οροσειρά των Άνδεων

Αλτιπλανος Αλτιπλανος ονομάζονται τα οροπέδια της περιοχής των Άνδεων που βρίσκονται ανάμεσα στις κορδιλιέρες. Στα οροπέδια αυτά

το κλίμα είναι πιο εύκρατο και οι συνθήκες διαβίωσης πιο ευνοϊκές για τους ανθρώπους

Αξιοθέατα της Ν. Αμερικής

ΦΤΙΑΓΜΕΝΗ ΑΠΟ

ΑΝΔΡΙΑΝΝΑ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ