ПЕРИОДИЗАЦИЈА НА МАКЕДОНСКОТО МИНАТО

Македонија за време на Османлиското владеење

Кон крајот на XIV век македонија била освоена од страна на Турците -Османлии и влегла во состав на Османлиската Иперија.

Животот на народот станал неподнослив. Османлитее правеле голем терор врз населението. Ги палеле куќите, го ограбувале и убивале невиното население, им ги грабеле убавите девојки,наплаќале разни даноци.

Најтежок данок бил данокот во крв. Тоа претставувало насилно одземање на машките деца од родителите.Децата ги носеле во Турција и ги воспитувале и учеле да станат најсурови војници.Тие војници се наречени јаничари.

Македонскиот народ постојано се бунтувал и кревал востанија за ослободување од османлиската власт.

Најстара вооружена форма на отпор против турците било ајдутството

Ајдутството претставува најстара и најдолготрајна форма на вооружен отпор а се појавило во 16 век. Ајдути станувале најчесто смелите луѓе, а најмногу имало селани. Биле организирани во ајдутски дружини на чело со војвода, арамбаша кој самите го избирале.Своите акции ги почнувале на пролет, а на есен се засолнувале кај своите јатаци. Ајдутите најчесто организирале заседи и напаѓале ненадејно.Тие ги напаѓале и ограбувале турските феудални имоти, ги кршеле алатките, ги палеле амбарите. Против ајдутство биле организирани потери, а фатените ајдути и јатаци биле јавно казнувани.Ајдутството продолжило и се засилило и во наредните векови и било опеано во многу ајдутски народни песни.

Првото востание се дигнало 1689 година под раководство на ајдутот КАРПОШ.

Главно упориште на слободната востаничка територија станала Крива Паланка, која и пред тоа била ослободно турско утврдување, изградена во 1636 година. Тука на востаниците им паднале в раце шест топови. Освен тоа, востаниците изградиле и сосем ново утврдување кај Куманово

Во формите на отпор против Османлиската Империја учествувал и скопскиот бискуп Пјетер Богдани.

Ослободителното движење во Македонија се засилило во XIX век.Тогаш биле подигнати повеќе востанија:-Негушко

Атанас - Каратасе еден од водачите на востанието

Негушкото востание (февруари – април 1822 година) е месно востание во околината на Негуш, под влијание на Грчкото востание. Во него, зеле учество локалните Македонци потпомогнати од месните Власи и Грци во април 1822 година, против турската власт

-Разловечко востаниевостание на македонскиот народ против Османлиска империја, од 1876 година во Источна Македонија, со центар во селото Разловци.

Димитар поп Георгиев Беровски

Знамето на Разловечко востание

-Кресненско востание

е востание на македонскиот народ против отоманската власт кренато на 17 октомври 1878 година во селото Кресна, во долината на реката Струма во Пиринска Македонија.

Дедо Иљо Малешевски Натаниел Кучевишки (Охридски)

Печат на Кресненското востание

Најзначајно востание од сите востанија е Илинденското Востание . Кренато е на 2 август 1903 година. Во борбата за слобода покрај Македонците учествувале и Албанците Турците и Власите.

Познати ревулуционери од тоа време се:

Питу Гули

Никола Карев

Гоце Делчев Даме ГруевЈане Сандански

Ѓорче Петров Пере Точев

Востаниците по неколкудневна и тешка борба против силната, многубројната и до заби вооружена турска војска, ја понеле победата.Ослободени биле Крушево со околните села.Во слободното Крушево е формирана Крушевска Република а за нејзин Претседател бил прогласен Никола Карев.

Бил формиран Совет на Републиката кој го сочинувале60 граѓани и Привремена влада со 6 члена. На чело навладата бил назначен Ванѓел Дину.

Крушевската Република опстојала десет дена.

Илинденското востание има особено значење во историјата на македонската држава .

Крушево Знаме на Крушевското востание

Турски војници

Востаник со знамето на четата на Питу Гули

Улица во Крушево

Црешово Топче

МакедониумМечкин Камен

Споменикот на „Слива“

Музејот на Илинденското востание и Крушевската Република