TOKOH:ABDULLAH MUNSYI

DISEDIAKAN OLEH:SHAFIQAH

SHAZWANI

LUQMAN HAKIM

SITI HAJAR

BIODATA TOKOH

NAMA SEBENAR:ABDULLAH BIN ABDUL KADIR MUNSYI

LAHIR PADA 1796 M DI KAMPUNG MASJID MELAKA

MENINGGAL DUNIA PADA 1854 M DI JEDDAH

MENDAPAT GELARAN MUNSYI PADA USIA 11 TAHUN APABILA

MENGAJAR PENDIDIKAN AGAMA ISLAM KEPADA ASKAR-ASKAR

MELAYU DI MELAKA.

KETURUNAN ARAB DAN INDIA

ZAMAN ABDULLAH MUNSYI MERUPAKAN ZAMAN PERMULAAN

PERKEMBANGAN BAHASA MELAYU MODEN.

Beliau juga mentafsirkan cerita-cerita

Hindu.

Beliau mengajar bahasa ibunda

kepada askar-askar India dan British.

Beliau mula bekerja dengan bapanya

dengan menolong bapanya menyalin

dokumen-dokumen penting.

Bekerja sebagai seorang pentafsir dan

jurutulis kepada Sir Stamford Raffles.

KERJAYA BELIAU

HASIL KARYA ABDULLAH MUNSYI

Hasil Karya Munsyi Abdullah

Beliau amat dikenali dengan penulisan riwayat hidupnya yang bertajuk‘HIKAYAT ABDULLAH’.

Ia ditulis dalam lingkungan tahun 1840 hingga 1843.

Ia diterbitkan pada tahun 1849.

Lagi sebuah buku yang diterbit bernama ‘KISAH PELAYARAN ABDULLAH’

Buku ini mengisahkan tentang pelayarannya dari Singapura ke negeriKelantan pada tahun 1838.

Hikayat Abdullah dicap pada batu tulisan JAWI di Singapura, 1849

Hikayat Abdullah dicetak dalam tulisan RUMI di Singapura, 1914

Lain-lain karya Munsyi Abdullah:

1 Syair Singapura Terbakar, 1830(karya pertama)

2 Dewa al- Kulub, 1838

3 Kisah Pelayaran Abdullah(1838)bin Abdul Kadir Munsyi dari

Singapura ke Kelantan, 1838

4 Syair Kampung Gelam Terbakar, 1847

5 Kisah Pelayaran Abdullah ke Negeri Jeddah (tidak tamat) 1854

Beliau turut menterjemah karya berbahasa Hindi iaitu Hikayat Panca

Tanderan ke dalam bahasa melayu yg diberi judul Hikayat Kalilah dan

Daminah(1835).

Memperbaiki Sejarah Melayu dan Kitab Adat Segala Raja-raja Melayu

dalam Segala Negeri.

SUMBANGAN ABDULLAH MUNSYI DALAM PERSURATAN B.M.

Beliau turut menyedari betapa pentingnya buku nahu bahasa Melayu. Baginya, nahu

sesebuah bahasa bukanlah dapat menyelesaikan seratus peratus masalah bahasa. Hal ini

lebih diperkuatkan lagi apabila nahu sesuatu bahasa dikaji oleh orang asing yang bahasa

ibundanya bukan bahasa Melayu dan tujuan membuat kajian tersebut bukanlah

berdasarkan kajian ilmiah tetapi kerana kepentingan tertentu.. Oleh kerana itulah beliau

mengatakan:

Sebermula hendaklah engkau ketahui, janganlah tersalah faham. Maka jikalau ada nahu

bahasa Melayu itu nescaya meringankan pekerjaan sahaja gunanya, jangan engkau

sangkakan boleh menjadi pandai dalam pekerjaan karang-mengarang. Maka sungguhpun

diletakkan hukumnya maka ada juga lagi beberapa perkataan yang tiada menurut hukum

itu. Umpamanya jikalau seratus hukum itu 114 barangkali tujuh puluh sahaja yang

masuk dalam hukum itu, dan yang tiga puluh itu di luarnya. (Abdullah Munsyi, 1966:

331).

KATA-KATA DRPD RAKAN PENULIS.

Perkembangan bahasa Melayu yang diperlihatkan Abdullah dinyatakan oleh Li Chuan Siu

sebagai;”Menciptakan perkataan-perkataan atau ungkapan baru dalam bahasa Melayu untuk

mempercakapkan hal-hal atau benda-benda baru yang timbul kerana pertemuan antara

kebudayaan Timur dan Barat” ( Li Chuan Siu, 1972: 8).

Perkembangan bahasa yang dibawa oleh Abdullah bukanlah satu perkara yang

menghairankan kerana beliau telah mendapat pendidikan Inggeris berbanding sasterawan

sebelumnya yang rata-rata mendapat pendidikan Arab.

Menurut Zahir Ahmad dan Mohd Taufik Arridzo Mohd Balwi, 2006, bahasa dan gaya

tulisan Munshi Abdullah juga berbeza daripada bahasa dan gaya sastera hikayat. Tulisannya

lebih jelas, tepat dan tajam dan menggunakan bahasa biasa. Beliau tidak menulis kisah-kisah

khayalan yang tidak diterima akal, tetapi mengemukakan idea beliau sendiri. Beliaulah yang

memperkenalkan bidang percetakan dan penerbitan buku pada pertengahan abad ke-19 yang

membawa perubahan besar kepada dunia kesusasteraan Melayu moden.

GAMBAR DAN BUKU BELIAU