ŁAŃCUCH PRZEŻYCIA

Co to jest pierwsza pomoc?

O pierwszej pomocy słyszał prawie każdy. Nawet jeśli nie uczestniczył w kursie na ten

temat, to na pewno widział, jak się przeprowadza resuscytację krążeniowo-

oddechową na filmie, serialu lub podczas festynu rodzinnego. Jest to wiedza dostępna

na wyciągnięcie ręki, ale kto tak naprawdę potrafi to zrobić? Wystarczy tylko chcieć

nauczyć się, jak pomóc drugiemu człowiekowi.

Pierwsza pomoc — zespół czynności wykonywanych w razie wypadku, urazu lub nagłego ataku choroby w celu ochrony życia lub zdrowia poszkodowanego oraz zminimalizowania niekorzystnych następstw, zanim możliwe będzie udzielenie specjalistycznej pomocy medycznej (po przewiezieniu do szpitala).

Czym jest pierwsza pomoc?

Pierwsza pomoc to nic innego jak „kupowanie czasu” dla poszkodowanego. Kim jest

poszkodowany? Logika wskazuje, a statystyki to potwierdzają, że zazwyczaj ratujemy osoby,

z którymi najczęściej przebywamy: własne dzieci, mąż, żona, rodzice, współpracownicy. Warto więc

nie być bezsilnym w momencie, kiedy zdrowie i życie bliskiej osoby zależy od ciebie. Zwłaszcza, że pierwsza pomoc to czynności, które KAŻDY z nas –  laików w dziedzinie medycyny, jest w

stanie wykonać BEZ użycia jakichkolwiek przyrządów medycznych. Mając do dyspozycji

tylko nasze ręce i głowę, możemy uratować komuś życie!

Od czego zacząć?

Najważniejsze to zapamiętać prosty Łańcuch Przeżycia – niezmiernie istotne cztery ogniwa, których spełnienie jeden

po drugim ratują życie człowieka. Realizacja dwóch pierwszych ogniw zależy wyłącznie od nas. Trzecie spełnione może

być przez nas lub służby ratownicze, a realizacja czwartego należy do lekarzy.

Łańcuch Przeżycia

Pamiętajmy: Jeśli co najmniej pierwsze ogniwo nie zostanie zrealizowane, to reszta nie dopełni się nigdy!

Pierwsze ogniwo

Wczesne rozpoznanie sytuacji i powiadomienie

specjalistycznych służb ratowniczych. Musimy zdawać

sobie sprawę z tego, że w sytuacji, gdy mamy do

czynienia z człowiekiem, który nie oddycha, żadne podjęte przez nas działania nie mają sensu, jeśli nie powiadomimy

pogotowia ratunkowego!

Wezwania pomocy należy dokonać po ustaleniu stanu poszkodowanego, ale przed rozpoczęciem udzielania pomocy (bezwzględnie dotyczy to resuscytacji krążeniowo-oddechowej, ale można poświęcić 1 minutę na opatrzenie obrażeń bezpośrednio zagrażających życiu, jak krwotok, czy wstrząs) lub – o ile to możliwe – równocześnie (np. prosząc przechodnia, aby zrobił to za ratownika).Zwykle zawiadamia się albo pogotowie ratunkowe, albo straż pożarną. Drugą ze służb wzywa się w wypadku, gdy potrzebne może być użycie specjalistycznego wyposażenia do bezpiecznego wyciągnięcia poszkodowanego, ugaszenia pożaru, neutralizacji wycieku z cysterny, baku samochodu, itd. Po zawiadomieniu straży pożarnej na miejsce wypadku przybędą zarazem strażacy, karetka pogotowia, jak i inne potrzebne służby (policja, pogotowie gazowe, itd).

Wzywanie pomocy

1. miejsce zdarzenia 2. rodzaj zdarzenia (wypadek drogowy, wypadek w pracy, etc.) 3. liczbę poszkodowanych 4. stan poszkodowanych 5. imię i nazwisko wzywającego pomocy 6. numer telefonu, z którego dzwonimy

Po podaniu wszystkich informacji należy poczekać na dodatkowe pytania dyspozytora i potwierdzenie przyjęcia zgłoszenia.

Przy zgłaszaniu wezwania należy podać (istotna kolejność):

Drugie ogniwo

Wczesna resuscytacja krążeniowo-oddechowa. Gdy już wiemy, że pogotowie jest w drodze, natychmiast przystępujemy do wykonywania ucisków klatki piersiowej i oddechów ratunkowych.

Trzecie ogniwo

Wczesna defibrylacja, czyli działanie na mięsień sercowy impulsem elektrycznym. Tu przychodzi nam z pomocą współczesna technika, dzięki której stworzono wspaniałe urządzenie, automatyczny defibrylator zewnętrzny – AED. Pozwala on dowolnej osobie udzielającej pomocy na zastosowanie defibrylacji wobec poszkodowanego. Jeśli jednak nie mamy dostępu do AED, to trzecie ogniwo zostanie spełnione, gdy na miejsce wypadku przyjedzie pogotowie

Czwarte ogniwo

Wczesna specjalistyczna opieka medyczna i dalsze badania.

Wystarczy znać Łańcuch Przeżycia, żeby wiedzieć, co zrobić, aby uratować ŻYCIE bliskiej ci osoby.

Do głowy przychodzą ci pewnie różne wątpliwości i obawy.

Pamiętajmy: Wątpliwości i obawy to nasi najwięksi wrogowie podczas udzielania pierwszej pomocy. To one nie pozwalają nam w wielu przypadkach udzielić pierwszej pomocy. Nie działamy, bo boimy się, że zrobimy coś źle, że zrobimy komuś krzywdę przez nasze „nieudolne” działania, boimy się groźnych chorób zakaźnych.Rozwiejmy te obawy.

Czy możemy zrobić większą krzywdę komuś, kto nie oddycha, przez co nie ma zachowanego krążenia krwi w organizmie?

Nie możemy. Możemy mu tylko pomóc! Zaszkodzimy jedynie wtedy, gdy nie udzielimy pierwszej pomocy, bo wówczas ten człowiek na pewno umrze.

Czy możemy zrobić coś źle?

Tak, możemy zrobić coś źle, czyli nieskutecznie. Przyczyną jest to, że nie

chcieliśmy się wcześniej tego nauczyć, bo nie było nam to potrzebne lub nie mieliśmy

czasu. Wiedza na temat pierwszej pomocy jest dość łatwo dostępna: szkolenia, warsztaty, pokazy są organizowane

praktycznie w każdym mieście. Wybierz taki, gdzie będziesz mógł wszystko do woli

przećwiczyć i gdzie instruktor będzie potrafił uzasadnić każdy schemat postępowania.

Czy możemy się zarazić chorobami zakaźnymi?

Tak, istnieje potencjalna możliwość zakażenia przez płyny ustrojowe, ale możemy się przed tym zabezpieczyć.

Dotychczas jednak nie zarejestrowano na świecie przypadku zakażenia się

podczas udzielania pierwszej pomocy.

Pamiętajmy: zwykle ratujemy swoich bliskich, więc wiemy, czego mamy się wystrzegać i jak postępować względem nich.