Hans Christian Andertsen

Prezentację wykonała:Dagmara Sławik

Album ojca chrzestnego Anioł (Engelen) Figury z kart Kaleka Anioł (Engelen) Anna Lizbet (Anne Lisbeth) Babunia Bałwan ze śniegu (Sneemanden) Biskup na Börglum i jego krewniacy (Bispen paa Børglum og

hans Frænde) Błędne ognie są w mieście Bociany Brzydkie kaczątko (Den grimme Ælling) Calineczka (Tommelise)

Baśnie Andersena

Choinka (Grantræet) Cień (Skyggen) Cierniowa droga sławy Ciotka Ciotka Fluksja Co kto może wymyślić Co opowiedziała stara Joanna Co powiedziała cała rodzina Co przechowane, nie zapomniane Coś (Noget) Co się zdarzyło ostowi (Hvad Tidselen oplevede) Córka Króla Błot Cudowna Czerwone trzewiczki / Czerwone buciki (De røde Skoe) Dni tygodnia Dobry humor

Baśnie Andersena

Hans Christian Andersen urodził się 02.kwietnia w 1805 r.,  na duńskiej wyspie Fionii, w Odense, drugim co do wielkości mieście Danii. Matka pisarza była praczką, a ojciec był tylko czeladnikiem szewskim. Nie miał pieniędzy, żeby zdobyć świadectwo szewca i móc otworzyć warsztat z pomocnikami, nie mógł należeć do cechu szewskiego. Matka Hansa Christiana była trochę starsza od swojego męża i przed ślubem pracowała jako służąca. Nie umiała ani czytać, ani pisać. W przeciwieństwie do swojego męża, który był wolnomyślicielem i racjonalistą, była ona osobą religijną i bardzo przesądną.Ojciec Hansa Christiana był bardzo pracowitym i skromnym człowiekiem. Nie tylko umiał czytać i pisać, ale czytał dzieła takich pisarzy jak angielskiego pisarza Szekspira, duńskiego pisarza Holberga, a także czytał "Baśnie z 1000 i 1 nocy". Świadomość własnym uporem zdobytej wiedzy dawała mu poczucie, że był kimś lepszym w swoim środowisku.

Życie Hansa Andersena:

Hans Christian Andersen znany jest dzieciom i dorosłym na całym świecie - jego baśnie zostały przełożone na więcej języków, niż utwory jakiegokolwiek innego pisarza.

Kliknij ikonę, aby dodać obraz

Z dzieciństwa zapamiętał Hans Christian najbardziej wycieczki z rodzicami do lasu, gdzie był pod urokiem kolorowych procesji różnych cechów rzemieślniczych, a także zapamiętał barwne uroczystości związane z powitaniem nowego roku, czy sobótki w czasie nocy świętojańskiej. Głęboko przeżywał każde pójście do teatru. Pierwszy raz zabrali go rodzice do teatru, gdy miał 7 lat.

Pamiątki z życia Hansa

Po latach, gdy był już sławnym na świecie pisarzem, opisał ten dom w "Baśni mojego życia" następująco: " Jedyny mały pokój, który ledwie mieścił warsztat szewski, łóżko i ławę, na której ja spałem, był moim domem dzieciństwa, ale ściany były poobwieszane obrazami, na podróżnym kuferku stały piękne garnuszki, kieliszki i ozdoby, a tam nad warsztatem , przy oknie , była półka z książkami i pieśniami. W małej kuchni nad szafką z jedzeniem wisiał regalik zapełniony talerzami, to małe pomieszczenie wydawało mi się duże i bogate...”

Jak opisał swój dom:

Syn biednego szewca był przyjmowany przez królów i książęta jako honorowy gość, przyjaźnił się ze wszystkimi sławnymi ludźmi swoich czasów: Karolem Dickensem, Honoriuszem Balzakiem, Henrykiem Ibsenem, rzeźbiarzem Bertelem Thorvaldsenem, szwedzką śpiewaczką Jenny Lind, którą zachwycał się Chopin oraz innymi autorami bajek – braćmi Grimm.

Dopiero, gdy już był bardzo stary, doczekał się tego, o czym marzył gdy miał 14 lat. Odense, to samo miasto, gdzie kiedyś poza matką nikt nie chciał go znać, uroczyście i z pompą nadało mu honorowe obywatelstwo. „- Już mu nie przeszkadzał ani nos, ani wąskie ramiona, ani okropne nogi – podsumowywał Wojciech Trojanowski”.

Hans Christian Andersen zmarł 4 sierpnia 1875 roku w Rolinghed koło Kopenhagi.

Spełnienie marzeń Hansa

Choć baśnie uważane są powszechnie za utwory dla dzieci, to Andersen pisał je również z myślą o dorosłych - w piękny, poetycki sposób opowiadają o najważniejszych dla człowieka sprawach, o dylematach życia, ludzkich marzeniach i tęsknotach, o niegodziwości i o miłości, o pięknie świata i o nieuchronnej śmierci. Andersen mawiał, że jego życie też jest jak baśń; napisał nawet autobiografię pt. Baśń mojego życia, w której opowiedział o swoich niezwykłych losach.

Pisanie nie tylko dla dzieci

 Główną role w jego życiu odgrywała Babcia. Ona była mu najbliższą osobą, uwieczniona w wielu baśniach m.in. „Dziewczynka z zapałkami“, jako osoba mądra i dobrotliwa - pracowała w ogrodzie przy szpitalu i przytułku dla starców. Dziadek cierpiał na chorobę psychiczną - Andersen przez całe życie bał się, że ją po nim odziedziczy. W jego biografii nie ma wzmianki o ciotce ani o przyrodniej siostrze, która, gdy stał się już sławny, zgłaszała się do niego po pieniądze.

Rodzina natchnieniem Hansa

Korzystałam z : Wikipedia Andersen Biografia H.Ch.Andersen - Nasz patron Hans Christian Andersen – król bajek

Myślę, że wam się podobało. Dagmara Sławik

Zakończenie prezentacji

>>>>>>>>Do zobaczenia<<<<<<<