Биографија и творештво Михаил Александрович Шолохов е руски писател одсоветскиот период и добитник на Нобеловата награда залитература (1965). Во своите дела ја продолжува традицијата наголемите имиња на руската литература, да се пишува занастани кои се од судбоносно значење за рускиот народ.Роден е во 1905 година во Кружилино ( регионот на реката Дон ), во селско семејство.Основното образование го стекнал во црковно училиште, а гимназија посетувал во повеќе градови, поради службените преместувања на татко му.Школувањето го прекинал во 1918 година во екот наГраѓанската војна. По војната едно време живеел во Москва,обидувајќи се да го продолжи образованието и порадинемање средства работел тешки физички занаети (носач,ѕидар)

Истовремено учествувал во литературната група

Млада гвардија, но брзо ја напуштил и се вратил во родниот

крај за да земе учество во неговата обнова. Своите први литературни обиди ги објавува во 1923 година на

осумнаесетгодишна возраст ,тоа е неговиот прв текст во весник.Пишува раскази собрани во збирките „Донски раскази“ и „Лазурна

степа“ кои се основа за неговите подоцнежни големи дела: роман-епопеја

„Тивкиот Дон“ (1928-1940) и романот „Разорана целина“(1932). Целото

негово творештво е обземено со судбината на Козаците во текот на

Октомвриската револуција. По 1940 година објавувал многу малку. Меѓу најзначајните дела е

приказната-епопеја „ Судбината на човекот ” и надворешниот роман

„ Тие се бореа за татковината “.

•Тивкиот Дон е едно од најголемите дела на постоктомвриската книжевност во СССР. Замислен како синтеза на роман-епопеја и роман-трагедија, тој дава слика на животот на донските козаци за време на Првата светска војна и за време на Граѓанската војна во Русија.•Заради објективниот пристап кон настаните, Шолохов бил критикуван од приврзаниците на т.н. соц-реализам.

Судбината на човекот

Во новелата се раскажува за обичниот руски војник и неговата судбина во текот на Втората светска војна. Нараторот е главниот лик, Андреј Соколов, кој полека, без вознемирување му го раскажува својот живот на еден непознат човек со кого случајно се сретнува чекајќи да дојде сплав за минување на реката. Расказот започнува со човекот кој ќе ја ислуша „судбината“ на патникот со малото детенце и кој на крајот ќе срони машка солза, но кој исто така ќе се наполни со надеж - надеж дека човек иако може да загуби се, сепак ќе изнајде начин да живее, да продолжи, да биде уште похуман од порано, да им помага на тие околу себе - така осмислувајќи си го животот.

Во делото се говори за страдањата на кои бил изложенглавниот јунак, кој како воен заробеник, речиси целата војнаја поминува во германските логори и покрај повеќето обидида побегне од нив. Откако најпосле побегнал и им се приклучил на единицитена Црвената Армија, дознал дека сите членови на неговотосемејство: сопругата Ирина, двете ќерки и синот настрадалево војната. Останат сам, со омраза во душата, но и содлабока тага, патувајќи низ непрегледните предели наземјата, Андреј Соколов ќе го сретне детето Вања кое ја имаистата судбина - во војната останало само без своитеродители. Двајцата ќе станат приврзани еден на друг, меѓунив ќе се развие љубов. Главниот јунак ја прифаќа измаматаза да ублажи сопствената болка, да ја замени осаменоста сољубов и грижа за напуштеното дете. Новелата носи силна антивоена порака, за апсурдноста насите стравотии што ги носи војната, а особено за физичкотоуништување. Но уште посилно во делото доаѓаат до изразљубовта, добрината и сочувството како хумани особини коитреба да ги негува човекот. Михаил Шолохов на умешенначин го слави величието на обичниот човек.

Во делото се говори за страдањата на кои бил изложенглавниот јунак, кој како воен заробеник, речиси целата војнаја поминува во германските логори и покрај повеќето обидида побегне од нив. Откако најпосле побегнал и им се приклучил на единицитена Црвената Армија, дознал дека сите членови на неговотосемејство: сопругата Ирина, двете ќерки и синот настрадалево војната. Останат сам, со омраза во душата, но и содлабока тага, патувајќи низ непрегледните предели наземјата, Андреј Соколов ќе го сретне детето Вања кое ја имаистата судбина - во војната останало само без своитеродители. Двајцата ќе станат приврзани еден на друг, меѓунив ќе се развие љубов. Главниот јунак ја прифаќа измаматаза да ублажи сопствената болка, да ја замени осаменоста сољубов и грижа за напуштеното дете. Новелата носи силна антивоена порака, за апсурдноста насите стравотии што ги носи војната, а особено за физичкотоуништување. Но уште посилно во делото доаѓаат до изразљубовта, добрината и сочувството како хумани особини коитреба да ги негува човекот. Михаил Шолохов на умешенначин го слави величието на обичниот човек.