1

Kurs: Zasady wykonywania zabiegów na ciało

Źródło: http://www.pixteria.pl/produkt/PhotoWallpaper/FotoliaPhoto/40016215/woman-s-fingers-measuring-her-

belly-fat

KURS Zasady wykonywania zabiegów na ciało

MODUŁ Zabiegi wyszczuplające

2

Kurs: Zasady wykonywania zabiegów na ciało

6 Zabiegi wyszczuplające

6.1 Określanie typów sylwetki i wad postawy

Naturalne kształty sylwetki są zdeterminowane przez geny, aczkolwiek inne czynniki, jak na przykład dieta, styl życia i ćwiczenia, odgrywają szczególną rolę w nadaniu jej kształtów. Aby przystąpić do zwalczania zbędnych kilogramów bądź wyszczuplić jedną z nielubianych partii ciała, najpierw należy przeanalizować i poznać swój typ figury. W przypadku mężczyzn podział sylwetek podstawowych jest podobny do kobiet1.

Typy sylwetek

Rysunek 6.1. Typy sylwetek Źródło: http://pl.fotolia.com/id/63686010

6.1.1 Typy sylwetki

Gruszka:

− kobieta – wąskie ramiona, długie ręce, mały biust, zaokrąglone biodra i uda;

− mężczyzna – delikatnie umięśnione, wysportowane ciało, wystający brzuch, szczupłe nogi.

1 http://www.infodieta.pl/typy_budowy_ciala.html

3

Kurs: Zasady wykonywania zabiegów na ciało

Jabłko:

− kobieta – duży biust, szerokie ramiona, brak wcięcia w talii, nogi są drobne i szczupłe;

− mężczyzna – masywne ręce, wystający brzuch, masywne nogi.

Klepsydra:

− kobieta – pełny biust, wąska talia, pełne biodra.

Odwrócony trójkąt:

− kobieta – sylwetka szczupła, ramiona szersze od bioder, brak wcięcia w talii, długie i szczupłe nogi, szczupłe biodra;

− mężczyzna – atletyczna, smukła sylwetka, szeroki tors, zgrabne ręce, szczupłe biodra, zgrabne nogi.

Sylwetka prostokątna:

− kobieta – ramiona i biodra mają jednakową szerokość, nieznaczne wcięcie w talii.

Typ sylwetki I – ołówek:

− mężczyzna – szczupła sylwetka, długie ręce, szerokość torsu odpowiada szerokości brzucha i bioder, długie nogi.

6.1.2 Wady postawy

Są to odbiegające od standardów wieku i płci zmiany pozycji wyprostowanej. Stanowią one poważny problem społeczny. Podczas walki z problemem postawy ważnym elementem jest profilaktyka. Wśród młodzieży i dzieci wieku szkolnego występowanie wad postawy stanowi 50-94%. Kiedy prawidłowy układ postawy ciała odbiega od normy, dochodzi do pogorszenia stabilności, osłabienia prawidłowej pracy narządów wewnętrznych i wydolności statyczno-dynamicznej. Rozwojowi wad postawy sprzyjają czynniki:

fizjologiczne (nawykowa nieprawidłowa postawa);

morfologiczne (zaburzenia napięcia mięśni);

środowiskowe (nieunormowany styl życia, złe warunki bytowe i higieniczne, jednorodna i długotrwała nieodpowiednia pozycja, np. w pracy, szkole).

Podział wad postawy:

proste wady postawy (błędy postawy) – są to pojedyncze odchylenia nie powodujące zmian w kręgosłupie;

złożone wady postawy – są to odchylenia powodujące zmiany w kształcie kręgosłupa.

Można wyróżnić również:

4

Kurs: Zasady wykonywania zabiegów na ciało

wady wrodzone – należą tu przypadki z odchyleniami prawidłowej budowy ciała w następstwie czynników, które zadziałały w okresie płodowym. Przyczyny powstawania tych wad są różne. Niektóre z nich są przekazywane dziedzicznie;

wady nabyte – mogą być wywoływane przebytymi chorobami – te określamy terminem wady rozwojowe, lub powstają na skutek zaburzenia nawyku prawidłowej postawy ciała – te określamy terminem wady nawykowe.

Strukturalne oraz różnorodne deformacje w obrębie narządu ruchu nazywane są wadami budowy.

Metody oceny postawy ciała:

wzrokowa (dotyczy poszczególnych elementów);

sylwetkowa (metoda właściwej oceny wzrokowej);

całościowa ocena sylwetki (wykonywana przez fotografię, cieniografię czy konturografię);

za pomocą nowoczesnych technik badań.

Typy postaw

Rysunek 6.2. Typy postaw ciała wg Wolańskiego K-kifotyczny L-lordotyczny R-równoważny

W ten sposób powstała typologia zawierająca 9 wzorców:

K – zespół typów kifotycznych I, II, III – kifoza jest większa niż lordoza;

L – zespół typów lordycznych I, II, III – lordoza jest większa niż kifoza;

R – zespół typów równoważnych I, II, III – kifoza równa się wielkością lordozie.

Wady kręgosłupa

5

Kurs: Zasady wykonywania zabiegów na ciało

Rysunek 6.3 Wady kręgosłupa Źródło: http://wady-kregoslupa.pl/jakie-sa-konsekwencje-skoliozy/

Wady kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej: plecy okrągłe – to nadmierne uwypuklenie fizjologicznej krzywizny piersiowej.

Nadmierne wygięcie kręgosłupa w odcinku piersiowym skompensowane jest w odcinku szyjnym zwiększoną lordozą szyjną i pochyleniem głowy do przodu. W wyglądzie dziecka z plecami okrągłymi obserwuje się: wysunięcie do przodu głowy i barków, odstające łopatki, zapadniętą lub spłaszczoną klatkę piersiową, osłabienie mięśni grzbietu i przykurcz mięśni klatki piersiowej. Najczęstszą przyczyną tej wady jest dystonia mięśniowa (zaburzenie równowagi napięć mięśniowych mięśni grzbietu), słaby wzrok, chęć ukrycia przez dorastające dziewczynki rozwijających się piersi, nadmierny, w stosunku do rówieśników, wzrost;

plecy płaskie – wada ta charakteryzuje się spłaszczeniem lub brakiem fizjologicznych krzywizn kręgosłupa. W badaniu nie stwierdza się natomiast ograniczenia ruchomości w poszczególnych odcinkach kręgosłupa. U osób z tą wadą klatka piersiowa jest płaska, jej ruchomość i pojemność są ograniczone, barki opadnięte. Ludzie z tą wadą często uskarżają się na bóle głowy. W wyglądzie dziecka z plecami płaskimi obserwuje się: sylwetkę wątłą, układ mięśniowy słabo ukształtowany, barki obniżone i wysunięte do przodu, spłaszczoną klatkę piersiową;

plecy wklęsłe – istota tej wady polega na zwiększonym przodowym gięciu kręgosłupa w odcinku lędźwiowym (pogłębieniu lordozy lędźwiowej). Przyczyną jest najczęściej dystonia mięśniowa mięśni grzbietu, brzucha, pośladków i kończyn dolnych. Osoby z tą wadą postawy często uskarżają się na dolegliwości bólowe okolicy lędźwiowo-krzyżowej kręgosłupa;

plecy okrągło-wklęsłe – zarówno kifoza piersiowa, jak i lordoza lędźwiowa są nadmiernie powiększone, głowa, barki i brzuch silnie wysunięte do przodu. Osłabieniu ulegają mięśnie grzbietu w odcinku piersiowym, mięśnie pośladkowe

6

Kurs: Zasady wykonywania zabiegów na ciało

i brzucha. Przykurczone są mięśnie klatki piersiowej i mięśnie grzbietu – odcinka lędźwiowego.

Rysunek 6.4 Wady kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej Źródło: http://www.lili-plaf.pl/charakterystyka-wad-postawy-a-giczewska.html#wadykregoslupa

Wady kręgosłupa w płaszczyźnie czołowej: skolioza (boczne skrzywienie kręgosłupa) – wada postawy polegającą na

wielopłaszczyznowym odchyleniu linii kręgosłupa od stanu prawidłowego (w całości lub jego odcinkach).

Odchylenie to występuje w płaszczyznach: − czołowej – kręgosłup wygina się w bok: w prawo lub w lewo,

− strzałkowej – pogłębia się wgięcie kyfotyczne lub lordotyczne,

− poprzecznej – następuje rotacja (obrót) kręgów, co prowadzi do powstania garbu.

7

Kurs: Zasady wykonywania zabiegów na ciało

Rysunek 6.5 Skolioza Źródło: http://abcpracownika.pl/wp-content/uploads/2013/07/skolioza_dziecko.jpg

Zapobieganie wadom postawy:

profilaktyka (ograniczanie długotrwałej pozycji siedzącej, gimnastyka, wyrabianie u dziecka nawyku prawidłowej postawy, indywidualne dostosowanie sprzętów codziennego użytku);

wczesne ich wykrycie;

zajęcia korekcyjne i baczne kontrolowanie ich efektów;

regularność, systematyczność ćwiczeń;

eliminowanie czynników sprzyjających wadom postawy.

8

Kurs: Zasady wykonywania zabiegów na ciało

6.2 Rodzaje i przyczyny otyłości2

Otyłość jest problemem społecznym na całym świecie, a w coraz większym stopniu dotyczy Polaków. Około 50% naszego społeczeństwa cierpi na nadwagę, a kolejne 20% na otyłość. Choroba ta występuje równie często u kobiet, jak i u mężczyzn. Zaliczana jest do schorzeń przewlekłych, więc nie powinna być bagatelizowana i utożsamiana tylko z niezadowoleniem z własnego wyglądu. Jej konsekwencje są dramatyczne dla naszego zdrowia. Powikłaniami otyłości są choroby układu sercowo-naczyniowego, cukrzyca typu 2, choroby układu ruchu i problemy ginekologiczne.

Otyłość jest rezultatem niepożądanego przyrostu masy ciała, spowodowanego dodatnim bilansem energetycznym. Może mieć różne podłoże – w jednych przypadkach przyczyną jest styl życia, w innych choroby czy zażywane leki.

Ze względu na przyczynę otyłości wyróżnia się otyłość pierwotną i wtórną.

Otyłość pierwotna – jest następstwem nadmiernego dostarczania energii z pożywieniem w stosunku do jej wydatkowania. Na powstanie otyłości pierwotnej ma wpływ kilka czynników:

− genetyczny – nadmierne przybieranie na wadze może być od nas niezależne. Ma po prostu charakter rodzinny, jest zapisane w naszych genach,

− biologiczny – nasze odżywianie reguluje ośrodkowy układ nerwowy. Jego zaburzenia mogą mieć wpływ na to, co jemy i jak dużo pokarmów spożywamy,

− styl życia – to niezwykle istotny czynnik powodujący nadmierną wagę. Najgorszy dla naszej figury jest brak ruchu, a także niezdrowe odżywianie. Siedzący tryb życia, jedzenie typu fast food i obiady pełne zwierzęcych tłuszczów sprawiają, że dostarczamy organizmowi zbyt dużo energii, których nie potrafi spożytkować,

− psychologiczny – otyłość traktowana jest jako uzależnienie. Wewnętrzny przymus jedzenia negatywnie wpływa na życie i sprawia, że osoby otyłe unikają kontaktu z ludźmi, często czują się gorsze od innych. Otyłość u takich osób może stać się sposobem na życie, wytłumaczeniem wszelkich osobistych niepowodzeń, natomiast jedzenie może być sposobem na odreagowanie złości, smutku i sposobem na nudę.

Otyłość wtórna – może być efektem wielu chorób metabolicznych, ośrodkowego układu nerwowego, uszkodzenia podwzgórza mózgu, wad chromosomalnych lub też zażywania niektórych leków. Do czynników, które wywołują otyłość wtórną zaliczamy:

− choroby uwarunkowane genetycznie – zespół Downa, chorobę Dercuma, zespół Padera-Williego, zespół Laurence'a-Moona-Biedla,

2 http://portal.abczdrowie.pl/rodzaje-otylosci#rodzaje-otylosci-a-przyczyny-otylosci

9

Kurs: Zasady wykonywania zabiegów na ciało

− choroby podwzgórza – guzy, stany zapalne, dystrofię tłuszczowo-płciową, zespół Blounta, zespół Froehlicha, zaburzenia neurologiczne,

− endokrynopatie – niedobór hormonów wzrostu, zespół przekwitania, niedoczynność tarczycy, zespół Cushinga, hiperinsulinizm pierwotny,

− leki – przeciwcukrzycowe, przeciwdepresyjne, neuroleptyki, steroidy i glikokortykosteroidy, estrogeny, progesteron, pochodne fenotiazyny.

Ze względu na typ rozmieszczenia tkanki tłuszczowej wyróżnia się: otyłość uogólnioną (prostą) – tkanka tłuszczowa rozmieszczona jest

równomiernie w obrębie całego ciała. Ten rodzaj otyłości występuje zazwyczaj u osób, u których problemy z utrzymaniem wagi rozpoczęły się już w dzieciństwie;

otyłość brzuszną (androidalną) – typ jabłko – wiąże się z większym ryzykiem występowania chorób towarzyszących, takich jak nadciśnienie tętnicze, cukrzyca czy choroba wieńcowa. Ten typ otyłości częściej spotykany jest u mężczyzn, chociaż ryzyko, że pojawi się również u kobiet, zwiększa się w momencie, gdy wkraczają w okres menopauzalny. Otyłość brzuszna diagnozowana jest, gdy wskaźnik WHR u kobiet wynosi co najmniej 0,85, a u mężczyzn 1,0. Występuje również, gdy obwód pasa jest większy niż 102 cm u mężczyzn i 88 cm u kobiet;

otyłość pośladkowo-udową (gynoidalną) – typ gruszka – ten rodzaj otyłości dotyczy przede wszystkim kobiet. Ich ramiona i talia są raczej szczupłe, a kłopotliwą nadwagę można zaobserwować od pasa w dół. Ten typ otyłości nie jest tak niebezpieczny jak otyłość brzuszna, która dotyka wiele ważnych narządów wewnętrznych, ale trudniej się jej pozbyć. Otyłość pośladkowo-udowa rozpoznawana jest, gdy WHR jest niższy niż 0,8 u kobiet lub 1,0 u mężczyzn.

Rysunek 6.6 Otyłość gynoidalna i androidalna Źródło: fotolia.pl

10

Kurs: Zasady wykonywania zabiegów na ciało

6.3 Rozpoznawanie na podstawie wywiadu rodzaju otyłości oraz określenie stopnia otyłości wskaźnikiem BMI

Podczas badania osoby otyłej powinien być przeprowadzony wywiad określający przebieg leczenia od stanu początkowego do aktualnego. Innymi istotnymi informacjami, jakie podczas wywiadu należałoby uzyskać, są:

pochodzenie etniczne pacjenta;

wywiad rodzinny;

określenie jego zwyczajów żywieniowych;

zbadanie, czy występują objawy depresji, czy wahania nastrojów;

jaka jest jego aktywność fizyczna;

jeżeli są przyjmowane leki, to ważny jest ich rodzaj;

jak często w jego życiu występuje stres;

zapytać o jego oczekiwania.

Wskaźnik Queteleta lub BMI (ang. body mass index) to stosunek masy ciała wyrażonej w kilogramach do kwadratu wzrostu (pacjenta) podanego w metrach.

BMI = waga (kg) / wzrost 2(m)

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) określiła referencyjne wartości wskaźnika BMI dla wagi prawidłowej i stanów patologicznych:

Niedowaga < 18,5;

Norma 18,5 – 24,9;

Nadwaga 25 – 29,9;

Otyłość 1. stopnia 30 – 34,9;

Otyłość 2. stopnia 35 – 39,9;

Otyłość 3. stopnia > 40.

BMI nie może być jednak stosowane w każdych warunkach. Wartości te dobrze odzwierciedlają zawartość tkanki tłuszczowej w organizmie jedynie dla osób dorosłych i o przeciętnych warunkach umięśnienia. W przypadku kobiet ciężarnych, osób o rozbudowanej tkance mięśniowej oraz rosnących dzieci prawdopodobieństwo mylnej oceny tkanki tłuszczowej na podstawie BMI jest już duże i nie może być wiarygodnie wiązane z potencjalnymi konsekwencjami zdrowotnymi. Błędy mogą się również pojawiać, gdy niemożliwe jest precyzyjne zmierzenie wzrostu.

Dla dzieci graniczne wartości BMI są znacznie niższe, zależne od wieku i dynamiki rozwoju fizycznego. Ich BMI jest na ogół zbliżony do BMI biologicznych

11

Kurs: Zasady wykonywania zabiegów na ciało

rodziców. Prawdopodobieństwo posiadania otyłych dzieci, kiedy jedno z rodziców jest otyłe, wynosi 25-50%3.

6.4 Zabiegi pielęgnacyjne w profilaktyce i różnych stopniach otyłości

Zabiegi pielęgnacyjne w otyłości mają działania wspomagające w walce z nią, gdyż najskuteczniejsze jest stosowanie diety z ograniczeniem węglowodanów oraz ruch i ćwiczenia fizyczne. Do najskuteczniejszych zabiegów należą endermologia i mezoterapia.

6.4.1 Endermologia

W technice tej wykorzystuje się specjalną głowicę, wyposażoną w dwie niezależnie napędzane rolki, które mogą zbliżać się do siebie, obracać z regulowaną prędkością w tych samych lub przeciwnych kierunkach, wspomaganych podciśnieniem. Dzięki wytwarzaniu podciśnienia zasysany fałd skóry masowany jest przez samobieżną głowicę w różnych kierunkach, o różnym podciśnieniu. Efektem, jaki przynosi zabieg, jest m.in. dotlenienie tkanek, wzmożenie lipolizy w tkankach tłuszczowych, złuszczanie naskórka, poprawienie mikrokrążenia w obwodzie układu żylnego i limfatycznego. Przeciwwskazaniem do wykonania zabiegu jest: ciąża, zapalenie żył, obniżona krzepliwość, infekcje wirusowe i bakteryjne.

6.4.2 Mezoterapia

Metoda ta polega na wstrzykiwaniu za pomocą mikronakłuć małych objętości substancji leczniczych. Do aplikowania ich może być użyty pistolet (zwiększa dokładność głębokości nakłuć, minimalizuje ból), bądź specjalne multiiniektory (pozwalają na wprowadzenie substancji od 3 do 5 miejsc jednocześnie). Stosowane roztwory lecznicze są indywidualnie przygotowaną mieszaniną kilku substancji aktywnych (np. L-karnityna, ekstrakty z alg morskich zielonych i brunatnych, tiratricol, wyciąg z liści karczochów)4.

Przeciwwskazania do mezoterapii igłowej:

ciąża;

karmienie piersią;

alergia na preparaty użyte do zabiegu;

cukrzyca;

nowotwory;

aktywne infekcje bakteryjne, grzybicze i wirusowe;

stan zapalny skóry;

przyjmowanie leków przeciwzakrzepowych.

3 http://www.biuletynfarmacji.wum.edu.pl/0301Suchocka.pdf 4 Noszczyk M., Kosmetologia pielęgnacyjna i lekarska, Wydawnictwo PZWL, Warszawa 2010

12

Kurs: Zasady wykonywania zabiegów na ciało

Wyróżnić w mezoterapii można też mezotrapię bezigłową, która nie narusza ciągłości tkanek. W metodzie tej wykorzystuje się zjawisko elektroporacji wywołane przez ultradźwięki lub impulsy elektryczne. Dzięki temu następuje zwiększenie przepuszczalności naskórka i skóry właściwej poprzez tworzenie tzw. porów w błonach komórkowych, co znacznie zwiększa wchłanianie zastosowanych do zabiegu substancji biologicznie aktywnych.

Wykorzystywany jest też laser biostymulujący, który emituje wiązkę promieniowania czerwonego i podczerwonego. Dzięki temu następuje pobudzenie metabolizmu komórkowego oraz nasilają się procesy naprawcze.

Przeciwwskazaniem do mezoterapii bezigłowej są:

ciąża;

karmienie piersią;

alergie na składniki preparatów użytych do zabiegu;

stany zapalne skóry;

infekcje wirusowe i bakteryjne oraz grzybiczne;

rozrusznik serca;

metalowe implanty;

nadczynność tarczycy;

epilepsja;

procesy nowotworowe;

zapalenie zakrzepowe żył;

żylaki.

Kiedy omawiany jest problem walki z otyłością, warto wspomnieć również o dużym znaczeniu masaży. Dzięki masażom można pobudzić organizm do szybszej przemiany materii i naprężenia, uelastycznienia ciała. Odpowiednią techniką w masażu wyszczuplającym jest wibracja.

Masaż wibracyjny

Narzędziem wykorzystywanym do masażu są aparaty wibrujące pod wpływem prądu, powietrza sprzężonego czy ciśnienia wody. Podczas wibracji wytwarzane jest 500 drgań na minutę o amplitudzie ok. 1 cm. Im bardziej napięte są masowane mięśnie, tym wibracje powinny być mniejsze. Stosuje się go w stanach napięcia, przy redukcji tkanki tłuszczowej oraz cellulicie. Niewskazany jest w stanach chorobowych w obrębie miednicy i jamy brzusznej.

Drenaż limfatyczny

Polega na przepychaniu chłonki i udrożnianiu węzłów chłonnych, przy czym wymaga dużej precyzji i płynności ruchów. Wskazaniami do zastosowania masażu tego rodzaju są wszelkie zmiany skórne wynikające z zaburzeń krążenia limfy. Układ naczyń

13

Kurs: Zasady wykonywania zabiegów na ciało

limfatycznych w przeciwieństwie do naczyń krwionośnych – nie stanowi układu zamkniętego. Stosuje się zgodnie ze wskazaniami i przeciwwskazaniami, a wykonuje się od obwodu w kierunku ujść żylnych. Pacjent powinien znajdować się w pozycji drenażowej, ułatwiającej odpływ chłonki (wykonać niewielkie zgięcie w stawach, aby zmniejszyć napięcie mięśniowe ułatwiające odpływ, kończyny ułożyć powyżej tułowia). Tempo drenażu musi być powolne (od 10 do 15 ruchów/min), gdyż prąd chłonki jest bardzo wolny.

Wibracja

Polega na słabych licznych uderzeniach wprawiających masowaną część ciała w wibracje. Powoduje pobudzenie mięśni gładkich i poprzecznie prążkowanych, a jej bezpośrednie działanie wywołuje zwiększenie napięcia naczyń krwionośnych, podniesienie ciśnienia krwi, jak i zwolnienie tętna. Technika ta znalazła swoje zastosowanie podczas leczenia otyłości, gdyż doprowadza do drżenia tkanki znajdującej się głęboko, przyspieszając w ten sposób przemianę materii. Możemy wyróżnić trzy stosowane sposoby wykonywania wibracji:

pionową – której ruch wykonywany jest prostopadle do powierzchni ciała. Bezpośrednia wibracja wykonywana wibratorem mechanicznym lub ręką działa pobudzająco, a pośrednia wibracja wykonywana wibratorem przez ręcznik – działa uspokajająco na układ nerwowy i mięśniowy pacjenta;

podłużną – wykonywaną równolegle do ciała (pobudza układ nerwowy oraz mięśnie);

poprzeczną – podobnie jak podłużną, wykonuje się ją równolegle, lecz w poprzek przebiegu włókien mięśniowych (uspokaja układ nerwowy oraz mięśnie).

Jako profilaktykę pielęgnacyjną można zastosować zabiegi z użyciem:

błota z Morza Martwego – jest ono bogate w związki, m.in. magnezu, potasu, wapnia, krzemu, żelaza, glinu, które są istotne w procesie odchudzania;

koncentratu cynamonowo – algowego, który posiada substancje aktywne, tj. algi, cynamon, imbir, bluszcz, kofeinę, AHA i witaminy. Redukują one tkankę tłuszczową, poprawiają krążenie, pobudzają metabolizm komórkowy;

glinki – bogate są w sole mineralne, które mają za zadanie odżywić, wygładzić i wzmocnić skórę. Stymulują one również krążenie, przepychając tym samym materię w organizmie.

6.4.3 Udzielanie porad w pielęgnacji domowej przy otyłości

Nadwaga jest zazwyczaj skutkiem nieprawidłowego odżywiania się oraz złej przemiany materii, dlatego też należy zacząć od diety. Najskuteczniejszą metodą jest wprowadzenie diety ubogo energetycznej. Innymi słowy, obniżenie liczby spożywanych kalorii przy jednoczesnym dostarczeniu organizmowi wszystkich niezbędnych substancji odżywczych i mineralnych. Z diety wyeliminować należy słodkie napoje i ograniczyć ilość spożywanych tłuszczów. Jednocześnie powinno się zwiększyć spożycie warzyw i owoców bogatych w błonnik pokarmowy.

Białko powinno pokrywać około 15-20% dobowego zapotrzebowania energetycznego. Musi się ono znaleźć w każdym podstawowym posiłku. Doskonałym

14

Kurs: Zasady wykonywania zabiegów na ciało

źródłem białka są chude wędliny, chude mięso, twaróg. W tego typu diecie ograniczamy spożycie tłuszczu zwierzęcego – smalcu, boczku, tłustego mięsa. Jednakże nie należy pomijać tłuszczu roślinnego, dlatego wskazane jest używanie w kuchni oliwy z oliwek. Ograniczyć należy również podaż energetyczną dostarczaną z węglowodanów. Z diety wykluczyć należy słodycze. Białe pieczywo możemy zastąpić pełnoziarnistym, makaron zwykły – razowym.

Osoby otyłe, chcąc walczyć z otyłością muszą odszukać w sobie wiele samozaparcia, chęci i silnej woli. Specjalne ćwiczenia odchudzające to jeden z elementów walki z nadwagą. Należy pamiętać, że ćwiczenia wykonuje się zgodnie z zaleceniami instruktora.

Bieganie – zaczynać się je powinno od 2-5 min dziennie bez przerwy i stopniowo wydłużać czas biegu. Należy pamiętać o wygodnym i przeznaczonym do tego obuwiu;

ćwiczenia z piłką – pomagają poprawić równowagę i wytrzymałość brzucha. Wykonuje się je, po prostu siedząc na piłce, z czasem można podnosić raz jedną, raz drugą nogę, utrzymując przy tym równowagę. Przy wyborze piłki należy wziąć pod uwagę wagę i wzrost osoby ćwiczącej;

ćwiczenia z krzesłem – na początek, siedząc na krześle, należy relaksować i rozciągać szyję oraz ramiona. W późniejszym czasie można wykorzystać półkilogramowy ciężarek na każdą rękę;

ćwiczenia w wodzie – są najlepszym ćwiczeniem dla układu sercowo-naczyniowego. Samo chodzenie w wodzie pozwala spalić kilogramy, a w późniejszym czasie można dołożyć małe ćwiczenia nóg i rąk;

rowerek – ćwiczenie to w niewielkim stopniu obciąża stawy, więc jest odpowiednie dla osób otyłych. Zacząć należy od 5 min pedałowania i stopniowo je wydłużać.

Efekty domowych zabiegów pielęgnacyjnych dla osób z nadwagą nigdy nie będą tak widoczne, jak tych, które uzyskają w salonie, ale zawsze poprawią jędrność skóry. Będąc w kąpieli, przy użyciu szorstkiej gąbki lub rękawicy, można wykonywać nią masaże w kierunku od kostek ku górze. Dla poprawy krążenia warto jest wziąć prysznic, polewając się raz zimną, raz ciepłą wodą, następnie wcierać w strategiczne części ciała ruchami kolistymi preparaty wyszczuplające. Takie kosmetyki warto kupić w aptekach. Na ogół zadaniem kremów wyszczuplających jest pobudzenie krążenia krwi i limfy, jak i przyspieszenie przemiany materii w komórkach i zmniejszenie obrzęków. Zawierają one składniki aktywne odpowiadające za wspomaganie walki z otyłością (m.in. kofeina, karnityna, algi morskie, miłorząb, ksantyna, czarny bez i inne). W domu pomoże również używanie specjalnych przyrządów do masowania. Do kupienia w sklepach są aparaty z podciśnieniem, kulki, szczotki, lecz jeśli finanse na to nie pozwalają – można po prostu samemu ugniatać i podszczypywać skórę.

15

Kurs: Zasady wykonywania zabiegów na ciało

6.5 Literatura

6.5.1 Literatura obowiązkowa

Drygas B., Mrozowska M., Szpindor R., Kosmetyka pielęgnacyjna i upiększająca – Dłonie, stopy, ciało, Nowa Era, Warszawa 2013;

Głuszka S., Wybrane zabiegi chirurgiczne i kosmetyczne stosowane w leczeniu otyłości i cellulitu – artykuł czasopisma „Studia Medyczne”, lipiec 2010;

Noszczyk M., Kosmetologia pielęgnacyjna i lekarska, Wydawnictwo PZWL, Warszawa 2010.

6.5.2 Literatura uzupełniająca

Dylewska-Grzelakowska J., Zabiegi pielęgnacyjne ciała, WSiP, Warszawa 2013;

Postępowanie w otyłości dorosłych: europejskie wytyczne dla praktyki klinicznej, Endokrynologia, Otyłość i Zaburzenia Przemiany Materii 2009.

6.5.3 Netografia

http://portal.abczdrowie.pl/rodzaje-otylosci#rodzaje-otylosci-a-przyczyny-otylosci;

http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:QEGWykhMVBAJ:www.myslenicki.pl/pl/dokumenty/program_norweski/prezentacje/wady_postawy.ppt+&cd=2&hl=pl&ct=clnk&gl=pl&client=firefox-a;

http://www.biuletynfarmacji.wum.edu.pl/0301Suchocka.pdf;

http://www.infodieta.pl/typy_budowy_ciala.html;

http://www.lili-plaf.pl/charakterystyka-wad-postawy-a-giczewska.html#wadykregoslupa;

http://www.osir.stargard.pl/files/1359367190TYPY%20BUDOWY%20CIA%C5%81A%20KOBIETY.pdf.

6.6 Spis rysunków

Rysunek 6.1. Typy sylwetek ..................................................................................................................... 2

Rysunek 6.2. Typy postaw ciała wg Wolańskiego ............................................................................ 4

Rysunek 6.3 Wady kręgosłupa ................................................................................................................ 5

Rysunek 6.4 Wady kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej ........................................................ 6

Rysunek 6.5 Skolioza ................................................................................................................................... 7

Rysunek 6.6 Otyłość gynoidalna i androidalna ................................................................................. 9

6.7 Spis treści

6 Zabiegi wyszczuplające ..................................................................................................................... 2

16

Kurs: Zasady wykonywania zabiegów na ciało

6.1 Określanie typów sylwetki i wad postawy ......................................................................................... 2 6.1.1 Typy sylwetki .................................................................................................................................................................. 2 6.1.2 Wady postawy ................................................................................................................................................................. 3

6.2 Rodzaje i przyczyny otyłości .................................................................................................................... 8 6.3 Rozpoznawanie na podstawie wywiadu rodzaju otyłości oraz określenie stopnia otyłości wskaźnikiem BMI .................................................................................................................................... 10 6.4 Zabiegi pielęgnacyjne w profilaktyce i stopniach otyłości ........................................................ 11

6.4.1 Endermologia ............................................................................................................................................................... 11 6.4.2 Mezoterapia ................................................................................................................................................................... 11 6.4.3 Udzielanie porad w pielęgnacji domowej przy otyłości ............................................................................ 13

6.5 Literatura ....................................................................................................................................................... 15 6.5.1 Literatura obowiązkowa ......................................................................................................................................... 15 6.5.2 Literatura uzupełniająca ......................................................................................................................................... 15 6.5.3 Netografia ....................................................................................................................................................................... 15

6.6 Spis rysunków.............................................................................................................................................. 15