Wij die onszelf verhardden, verzwegen wie wij zijn:verduisterden, verwarden, verdwaald in schone schijn,wij die ons geld ons leven verkozen bovenal —wie zal er om ons geven, of kennen ons getal

Diep in ons hart verraden woont licht van eeuwigheid,en al wat wij aanbaden blijkt angst, onzekerheid.Wat zou ik dan verlangen dan, koste wat het kost,niet meer te zijn gevangen: kind van dat licht, verlost.

Wij die onszelf verhardden, verzwegen wie wij zijn:verduisterden, verwarden, verdwaald in schone schijn,wij die ons geld ons leven verkozen bovenal —wie zal er om ons geven, of kennen ons getal

Diep in ons hart verraden woont licht van eeuwigheid,en al wat wij aanbaden blijkt angst, onzekerheid.Wat zou ik dan verlangen dan, koste wat het kost,niet meer te zijn gevangen: kind van dat licht, verlost.

Wij die onszelf verhardden, verzwegen wie wij zijn:verduisterden, verwarden, verdwaald in schone schijn,wij die ons geld ons leven verkozen bovenal —wie zal er om ons geven, of kennen ons getal

Diep in ons hart verraden woont licht van eeuwigheid,en al wat wij aanbaden blijkt angst, onzekerheid.Wat zou ik dan verlangen dan, koste wat het kost,niet meer te zijn gevangen: kind van dat licht, verlost.

Wij die onszelf verhardden, verzwegen wie wij zijn:verduisterden, verwarden, verdwaald in schone schijn,wij die ons geld ons leven verkozen bovenal —wie zal er om ons geven, of kennen ons getal

Diep in ons hart verraden woont licht van eeuwigheid,en al wat wij aanbaden blijkt angst, onzekerheid.Wat zou ik dan verlangen dan, koste wat het kost,niet meer te zijn gevangen: kind van dat licht, verlost.

( ? / Berthier Jacques)

(naar

Jan v

an O

pberg

en / ‘zo v

riendelij

k e

n v

eili

g’)

Geloofsbelevenis

(Taizé)

Jij die onze gedachten raadt, ons bidden woordeloos verstaat.

Als Jij ons niet hoort, wie dan wel?

Waar staat een gedekte tafel?

Waar is brood dat mij verzadigd?

Zonder eten ga ik dood.

Wie, wie geeft mij van zijn brood?

Of heb ik genoeg voor velen

maar geen mens om mee te delen,

geen die naast mij zit of staat

en mijn brood mij breken laat?

Ben ik boordevol van woorden,

niemand vind ik die mij horen -

niemand die mij kan verstaan,

geen waar ik naartoe kan gaan.

Ben ik leeg, ik hoor ze zwijgen

hoor geen woorden dan mijn eigen,

hoor geen mens die mij iets zegt,

ander die zich tot mij richt.

Mens is dorst en mens is honger,

mens is leven van verlangen,

wachtend tot iemand hem vindt

die zich geeft, die zich verbindt.

Heb ik alles, overdadig,

ben, dan nog, ik onverzadigd

tot ik er van delen mag

met een die op iemand wacht.

Waar staat een gedekte tafel?

Waar is brood dat mij verzadigd?

Zonder eten ga ik dood.

Wie, wie geeft mij van zijn brood?

Of heb ik genoeg voor velen

maar geen mens om mee te delen,

geen die naast mij zit of staat

en mijn brood mij breken laat?

Ben ik boordevol van woorden,

niemand vind ik die mij horen -

niemand die mij kan verstaan,

geen waar ik naartoe kan gaan.

Ben ik leeg, ik hoor ze zwijgen

hoor geen woorden dan mijn eigen,

hoor geen mens die mij iets zegt,

ander die zich tot mij richt.

Mens is dorst en mens is honger,

mens is leven van verlangen,

wachtend tot iemand hem vindt

die zich geeft, die zich verbindt.

Heb ik alles, overdadig,

ben, dan nog, ik onverzadigd

tot ik er van delen mag

met een die op iemand wacht.

Waar staat een gedekte tafel?

Waar is brood dat mij verzadigd?

Zonder eten ga ik dood.

Wie, wie geeft mij van zijn brood?

Of heb ik genoeg voor velen

maar geen mens om mee te delen,

geen die naast mij zit of staat

en mijn brood mij breken laat?

Ben ik boordevol van woorden,

niemand vind ik die mij horen -

niemand die mij kan verstaan,

geen waar ik naartoe kan gaan.

Ben ik leeg, ik hoor ze zwijgen

hoor geen woorden dan mijn eigen,

hoor geen mens die mij iets zegt,

ander die zich tot mij richt.

Mens is dorst en mens is honger,

mens is leven van verlangen,

wachtend tot iemand hem vindt

die zich geeft, die zich verbindt.

Heb ik alles, overdadig,

ben, dan nog, ik onverzadigd

tot ik er van delen mag

met een die op iemand wacht.

Waar staat een gedekte tafel?

Waar is brood dat mij verzadigd?

Zonder eten ga ik dood.

Wie, wie geeft mij van zijn brood?

Of heb ik genoeg voor velen

maar geen mens om mee te delen,

geen die naast mij zit of staat

en mijn brood mij breken laat?

Ben ik boordevol van woorden,

niemand vind ik die mij horen -

niemand die mij kan verstaan,

geen waar ik naartoe kan gaan.

Ben ik leeg, ik hoor ze zwijgen

hoor geen woorden dan mijn eigen,

hoor geen mens die mij iets zegt,

ander die zich tot mij richt.

Mens is dorst en mens is honger,

mens is leven van verlangen,

wachtend tot iemand hem vindt

die zich geeft, die zich verbindt.

Heb ik alles, overdadig,

ben, dan nog, ik onverzadigd

tot ik er van delen mag

met een die op iemand wacht.

[Vg]

God, drie leerlingen mochten met Jou samen zijn

bovenop een berg.

Het was een moment van stilte en rust,

van innerlijk geluk,

van uitzicht op wat komen zal.

De tenten werden toen niet opgeslagen,

want hun geloof was nog te broos.

Maar hun verlangen naar een wereld van vrede en

geluk

werd aangewakkerd.

Rond de tafel

[al]

Zo mogen ook wij hier samen zijn om,

gedragen door God en elkaar,

vol verlangen uit te zien

naar een nieuwe wereld

gedragen door liefde en goedheid.

[Vg]

Boven op die berg toonde Jezus aan zijn vrienden

een nieuw gelaat, een nieuw uitzicht

uitstijgend boven de soms pijnlijke werkelijkheid.

‘Kijk boven de ellende uit,

laat je niet langer raken door het kwaad,

geef het geen kans.

Er komt een nieuwe tijd.

Zie, Ik ga iets nieuws beginnen.

Merk je het nog niet?’

Dit was zijn nieuw verbond.

[al]

Daarom

bracht Hij zijn leerlingen regelmatig samen

om te eten, om te bidden,

om zichzelf uit handen te geven

voor een nieuwe wereld zonder haat.

(rechtstaan

)

[Vg]

Zo heeft Hij het ook gedaan die avond voor zijn

sterven,

toen Hij met zijn leerlingen

voor een laatste maal aan tafel zat.

…

Ook dit samenzijn is getekend door leed en pijn,

zoals overal waar mensen samen zijn.

Moge Jezus’ verrijzenis kracht en steun geven

om te geloven in Gods goedheid.

[al]

God, geef dat we mogen geloven

tegen alle twijfel in.

Geef dat we mogen blijven hopen en

vertrouwen.

Geef ons Jouw liefde

die sterker is dan het kwaad en de dood.

[Vg]

God, aarzel niet Jouw belofte waar te maken

van een nieuwe hemel en een nieuwe aarde,

aan ons gegeven om voor altijd in vrede te

leven.

[al] Wij bidden voor onze onvolmaakte mensenwereld.

Laat ons dromen boven fouten en pijn uitdat wij hem zullen vernieuwen

en aan een veilige toekomst zullen bouwenvoor groot en klein.Jouw droom, God,

met die zekerheid dat Jij dicht bij ons wilt zijn.Wij vragen het Jou, omwille van Jezus, Jouw Zoon.

Want door Hem en met Hem en in Hemzal Jouw naam geprezen zijn, God, almachtige

Vader,in de eenheid van de heilige Geest,

hier en nu en tot in eeuwigheid. Amen.

Vader van alle mensen

onzichtbaar, toch dichtbij.

Jouw naam is heel bijzonder:

"Je bent er steeds voor mij"

Doe Jouw dromen komen,

Jouw hemels mooie plan.

Die vrede wil ik brengen

en helpen waar ik kan.

Leer ons wat er nodig is,

brood voor elke dag

Leer ons te vergeven

zodat Je weer lacht.

Maak ons sterk en zeker

en toon de juiste weg.

Ik wil er echt voor gaan. Ik

geloof wat ik nu zeg.

(Pete

r Bie

sbro

uck)

Sjaloom chaverim, sjaloom chaverim,

sjaloom, sjaloom,

lehitraoth, lehitraoth, sjaloom, sjaloom. (Schollaert Paul)

( Joods lied)

1.

Nu wij uiteen gaan,

vragen wij God

ga met uw licht

voor ons uit.

Nu wij uiteengaan

wens ik jou toe:

Ga met God

Vaya con Dios

en à Dieu

2.

Voor wie ons lief zijn

vragen wij God:

ga met uw licht

vóór hen uit!

Al onze vrienden

wensen wij vrede:

3.

Voor alle mensen

in deze stad:

Vrede en goeds

in elk huis!

Voor alwie kwamen

onder dit dak:

2. Voor wie ons lief zijn vragen wij God: ga met uw licht

voor hen uit! Al onze vrienden wensen wij vrede:

3. Voor alle mensen in deze kerk: Vrede en goeds

in je huis! Voor al wie kwamen onder dit dak

(de V

ries S

ytz

e /

Win

ter

Christiaan)