Upload
anar-godjaev
View
537
Download
2
Embed Size (px)
Citation preview
ORACLE DERS 2
SERVER KONFİGİRASYONLARI
Dedicated Servers
Her bir Client prcessi için server tarafında Server processi ayarlanır.Client tarafı ve Server ayrı olması
zaten bir avantaj oluşturur.
Shared Servers
Kullanıcılar Server üzerinde bulunan Server Processlerini paylaşırlar.Bunuda Server üzerinde bulunan
Dispatchelar vasıtası ile yaparlar.İstek kuyruğa girip eğer yeterli Server prosesi varsa devreye
alınır.Dedicated server da 100 tane user prosesi için 100 tane server prosesi gerekir.Ama Shared server
da sadece 10 tane server prosesi yeterlidir.Böylece memory kullanımı daha etkin olabilir.
Tnsnames.ora file ında,Server=Shared yada Dedicated diyerek ayarlama yapabiliriz.
ORADATA =
(DESCRIPTION =
(ADDRESS_LIST =
(ADDRESS = (PROTOCOL = TCP)(HOST = administ-db80da)(PORT = 1521))
)
(CONNECT_DATA =
(SERVICE_NAME = ORADATA)
(SERVER = DEDICATED)
)
)
1-)Listener herhangi bir bağlantı olup olmadığını bekler,Eğer bir bağlantı olursa ilgili dispatcher ı
ayarlamaya çalışır.
2-)Eğer bağlantı gerçekleşmişse Listener dispatcher’ın adresini kullanıcıya verir.
3-)En son kullanıcı dispatcherla bağlantıyı sağlamış olur.
1-)Kullanıcı dispatcher a bir istek yollar.
2-)Dispatcher bunu SGA da istek kuyruğuna yerleştirir.
3-)Shared server ilgili isteği istek kuyruğundan alır.
4-)Daha sonra shared server bunu Dispatcher’ın cevap kuyruğuna yerleştirir.
5-)Dsipatcher cevabı kuyruktan çeker.
6-)Daha sonra cevap kullanıcıya döner.
İnit.ora file’ın içinde dispatcher sayısı ayarlanabilir.
Aynı şekilde shared server sayısıda init.ora dosyası içinden ayarlanabilir.
İnit.ora dosyasından yine aynı şekilde max_dispatchers,max_shared_servers,
SHARED_SERVER_SESSIONS, ayarlanabilir.
CIRCUITS
User Prosesleri Dispatcher la aktif olduğundan itibaren birer Circuit oluşturular.İnit.ora dosyasında circuits
parametresi bu bağlantı sayısını gösterir.
$ lsnrct l services listener_name
Yazarak servislerin durumu kontrol edilebilir.
Aynı zamanda V$CIRCUIT, V$SHARED_SERVER, V$DISPATCHER, V$SHARED_SERVER_MONITOR,
V$QUEUE, V$SESSION dictionary view lardan da yardım alınabilir.
DATA DİCTİONARY VİEW LARI KULLANIMI
Datadictionary viewlar ve dinamci performans viewları ile sistem hakkında çok detaylı bilgiler
toplayabilmekteyiz.
Database’in mantıksal ve fiziksel yapısı ile ilgili bilgiler alınabilir,
Objelerin doluluk oranları ile ilgili bilgiler toplanabilir,
Tablolar arasındaki ilişkiler gözlemlenebilir,
Kullanıcılar,roller ve yetkiler hakkında bilgi alınabilir.
Oracle sistemi yetkilendirilmelirine dayalı olduğu için bazı viewlara erişip bazılarına erişimimiz yoktur.
Örneğin,
SQL > SELECT owner, object_name, object_type
FROM dba_objects;
SQL > SELECT owner, object_name, object_type
FROM all_objects;
SQL > SELECT owner, object_name, object_type
FROM users_objects;
İle arasındai farklar görülebilir.
SQL > SELECT * FROM dictionary; komutu çalıştırılar database’in kullandığı tüm data dictionary viewlar
görülebilir.
Dinamik performans viewları ise V$_ ile başlamaktadır,
Örneğin
SQL > SELECT * FROM V$FIXED_TABLE;
SQL > SELECT * from V$INSTANCE;
CONTROL FILE VE YÖNETİMİ
Her Oracle veritabanının bir kontrol dosyası vardır. Kontrol dosyasında veritabanının fiziksel
yapısı ile ilgili bilgileri tutulur. Veritabanı, redo log dosyalarında olduğu gibi kontrol dosyalarının da birden
fazla kopyasının tutulmasını desktekler. Kontrol dosyalarında tutulan bilgilerin bazıları veritabanının adı,
redo log dosyalarının yerleri ve adları, veritabanın yaratıldığı zamandır. Oracle veritabanı örneğinin her
açılışında, kontrol dosyası veritabanı ve redo dosyalarının yerlerinin bulunup veritabanı işlemlerine
açılması için kullanılır. Eğer veritabanının fiziksel yapısında bir değişiklik olursa, kontrol dosyası Oracle
tarafından otomatik olarak değiştirilir. Kontrol dosyası veritabanının kurtarılmasında da kullanılır.
Kontrol file’lar database’in mount modunda aktif olurlar.Bir kontrol file aşağıdaki gibi bilgileri tutmaktadır.
Database ismini ve kimliğini
Database’in yaratılma zamanını
Tablespacelerin isimlerini
Datafile ve Redologların isim ve lokasyonları
Aktif olan redolog’un sequnce numaasını
Checkpoint bilgisini
UndoSegment’in başlangıcı ve Sonu
Redolog Arşiv bilgisini
Backup bilgisini.
Kontrolfile’lar db lokasyonunda control01.ctl,control02.ctl,control03.ctl isimli olarak db yaratılırken
oluşurlar.Bunları daha sonra çoğaltmak mümkündür.Ama DB ilk oluştğunda 3 tane oluşur.DB üzerinde
yapılan herhangi bir değişiklik otomatik olarak her birine yansır.
CONTROL FILE ÇOĞALTIMI
İlk olarak SPFILE kullanarak bu çoğaltmayı yapmak istiyorsak,
$ SQLPLUS /NOLOG
SQL> CONNECT SYS/ORACLE@NEWDB as sysdba;
SQL> shutdown immediate;
$ CP d:\oracle\oradata\newdb\CONTROL01.CTL d:\oracle\oradata\newdb\CONTROL04.CTL
SQL> startup nomount;
SQL> ALTER SYSTEM SET control_files =
‘d:\oracle\oradata\newdb\CONTROL01.CTL’,’d:\oracle\oradata\newdb\CONTROL02.CTL’,’d:\oracle\oradat
a\newdb\CONTROL03.CTL’ , ’d:\oracle\oradata\newdb\CONTROL04.CTL’ SCOPE=BOTH;
SQL> ALTER DATABASE MOUNT;
SQL> ALTER DATABASE OPEN;
Eğer bu işlemi init.ora dosyasından yapmak istersek,
$ SQLPLUS /NOLOG
SQL> CONNECT SYS/ORACLE@NEWDB as sysdba;
SQL> shutdown immediate;
$ CP d:\oracle\oradata\newdb\CONTROL01.CTL d:\oracle\oradata\newdb\CONTROL04.CTL
Bu aşamada initi.ora dosyasını açıp içine
control_files=d:\oracle\oradata\oradata\CONTROL01.CTL, d:\oracle\oradata\oradata\CONTROL02.CTL,
d:\oracle\oradata\oradata\CONTROL03.CTL, d:\oracle\oradata\oradata\CONTROL04.CTL
ekliyoruz.
SQL> startup
İstenirse control file ‘ın backup’ını almakta mümkündür.Bunu aşağıdaki komutlarla yapabiliyoruz.
SQL> ALTER DATABASE BACKUP CONTROLFILE TO 'FILENAME'
SQL> ALTER DATABASE BACKUP CONTROLFILE TO TRACE;
Kontrol file ların durumu ve içeriği hakkında bilgi almak istiyorsak dinamik performanc viewlarına
başvurmak gerekmektedir.
SQL> SELECT name FROM V$CONTROLFILE;
NAME
------------------------------------
/u01/home/db03/ORADATA/u01/ctrl01.ctl
/u01/home/db03/ORADATA/u01/ctrl01.ctl
2 rows selected.
SQL> SELECT name, value from V$PARAMETER
WHERE name = ‘control_files’;
NAME Value
------------- -------------------------------------
control_files /u01/home/db03/ORADATA/u01/ctrl01.ctl
SQL> SELECT type, record_size, records_total, records_used
FROM v$controlfile_record_section
WHERE type=’DATAFILE’;
TYPE RECORD_SIZ RECORDS_TO RECORDS_US
------- ---------- -------- ------------------
DATAFILE 180 30 4
1 row selected.
SQL> show parameters control_files;
NAME TYPE VALUE
------------ ------- ------------------------------
control_files string /u01/home/db03/ORADATA/u01/ctrl01.ctl
REDOLOGLAR VE YÖNETİMİ
Veritabanındaki tüm “commit” olmuş değişikliklerin , kurtarma yapılırken kullanılmak üzere kaydedildiği
dosyalardır. En az iki redo log grubu tanımlanır. Bu dosyaların boyu ve grup sayısı veri tabanı yaratılırken
sisteme tanımlanır. Sonradan bu tanımlar değiştirilebilmektedir. Redo log dosyalarının boyu , ideal olarak
yarım saatte bir değişecek (swich) şeklinde ayarlanmalıdır. Redo log dosyalarının çok küçük olması ,
sistemde beklemelere neden olur. Çok büyük olmasa da veri tabanı açılırken yapılan otomatik kurtarma
işleminin çok uzun sürmesine yol açar ve aktif redo log dosyalarının silinmesi yada bozulması durumunda
da daha fazla veri kaybı olmasına neden olur. Redo log dosyalarının boyunun iyi ayarlanamaması
Oracle’ın dezavantajlarına bir örnek oluşturmaktadır.
Sistemin güvenliği açısından her gruptaki redo log’u iki kopya olarak veri tabanı farklı disketlerde yaratmak
gerekir. Redo log’lar kesinlikle raid disk üzerine konulmamalıdır. Çünkü redo log dosyaları üzerine sürekli
yazma yapılmaktadır ve raid diskler yazma işleminin yavaşlatır.
Redo log dosyaları bir döngü içersindedir. Bir gruptaki redo log dolduğunda otomatik olarak diğer gruba
geçer ve işlem bu şekilde devam eder.
Eğer veri tabanı arşiv modda ise bu dolan redo log dosyasının bir kopyası arşiv.log olarak kopyalanır ve
kurtarma amaçlı saklanır.
Veriye yapılan tüm değişiklik işlemlerini tutmakla yükümlüdür.Datafile’lara (bir şekilde) değişen bilgi
yazılamadığı durumlarda redo loglardan bu işlemler görülebilir ve yapılan işlemin kaybı önlenir.
Bu dosyalarında çoğullanma imkanı vardır.Farklı diskler üzerinde 2 ya da daha fazla kopyası tutulabilir.
Bu dosyanın amacı özetle sistem ya da donanım kaynaklı(harddisk göçmesi vs.) olası hatalarda
datafile’lara kalıcı şekilde yazılamayan bilgileri kurtarmaktır.Örneğin bir elektrik kesintisinde henuz
datafile’lara yazılmayan ve memory de bulunan bilgiler kaybedilir.Sistem tekrar ayağa kalktığında Oracle
ilk önce redo log lara bakar.Kalıcı olarak datafile’a yazılamayan bilgi olduğunu görür ve yarım kalan işlemi
sonlandırır.Bu sayede veritabanı elektrik kesintisi olmadan evvelki konuma gelinmiş olur.
Redo log file dolduğu zaman LGWR işlemcisi yeni bir gruba yazdırır.
Redologlar Gruplar ve grupların memberları şeklinde çalışma gösterir.Örneğin 3 adet redo grubumuz
olsun,her birinin 2 şer tane member’ı olsun.Çalışma mantığı olarak oracle bu 3 gruba birden
yazmaz.Birinin işi bittiğinde diğerine geçer,ama bir gruptaki meberların her birine yazılır.
Database yaratılırken verilen maxlogfiles parametresi maximum kaç tane redolog olacağının bilgisini verir.
Bir redolog ne zaman diğerine(Diğer redolog) geçer,
1-)Log Switch geldiğinde,
2-)Checkpoint anında,
3-)Transactionlar için redolog dolduğunda
FAST_START_MTTR_TARGET parametresi ayarlanarak switch süresi saniye süresinden belirlenir.
REDOLOGLARIN ÇOĞALTILMASI
Aşağıdaki sorgu ile database’e yeni bir redolog grubu ekleme imkanı bulmaktayız.
SQL> ALTER DATABASE ADD LOGFILE GROUP 4
(‘D:\oracle\oradata\newdb\REDO04_a.LOG', 'D:\oracle\oradata\newdb\REDO04_b.LOG')
SIZE 100M;
Aşağıdaki Sql de mevcut bir gruba yenibir member ekleme fırsatı bulabilmekteyiz.
SQL> ALTER DATABASE ADD LOGFILE MEMBER
'$HOME/ORADATA/u04/log1c.rdo' TO GROUP 1,
Mevcut bir grubu devre dışı bırakmak istiyorsakta aşağıdaki sorguyu kullanmalıyız.
SQL> ALTER DATABASE DROP LOGFILE GROUP 3;
Bir gruptaki member’ı devre dışı bırakmak istersekte,
SQL> ALTER DATABASE DROP LOGFILE MEMBER
'$HOME/ORADATA/u04/log3c.rdo';
Bir redolog’un içeriğini temizlemek istiyorsak,
SQL> ALTER DATABASE CLEAR LOGFILE
'$HOME/ORADATA/u01/log2a.rdo';
Redologlarda gerçekten sistemimiz için çok öenmlidir.Bu yüzden bunlarıda farklı disklerde tutup güvenliği
sağlamak çok öenmlidir.
En son olarakta redologlar hakkında bilgi toplamak için data dictionary viewlarından yararlanıyoruz.
SQL> select * from v$logfile; Logfiller hakkında bilgi alırız.
SQL> select * from v$log_history; Control filelar üzerinde log fileların bilgilerini alırız.
SQL> select * from v$log; Logfiller hakkında bilgi alırız.
SQL> SELECT group#, sequence#, bytes, members, status
FROM v$log;
GROUP# SEQUENCE# BYTES MEMBERS STATUS
--------- ---------- -------- --------- ---------
1 688 1048576 1 CURRENT
2 689 1048576 1 INACTIVE
2 rows selected.
SQL> SELECT member FROM V$LOGFILE;
MEMBER
-------------------------------------
/u01/home/db03/ORADATA/u03/log02a.rdo
/u01/home/db03/ORADATA/u03/log01a.rdo
ARŞİV REDOLOG FİLES
Database eğer arşiv modundaysa redolog dosyaları düzenli olarak arşivlenir ve arşiv dosyası olarak
saklanır.
Daha sonra geçmişe dönük bir krutama yada data almak istediğimizde bu arşiv dosyaları kullanılmaktadır.
Database’İn arşiv yada noarchive olup olmadığını anlamak için,
SQL > select log_mode from v$database;
LOGMODE
--------------------------------------
ARCHİVELOG
Bir database’i arşiv moduna almak için çeşitli yöntemler vardır.Ama bilinmesi gerekn parametre
LOG_ARCHIVE_START parametresinin TRUE olmasıdır.
Arcn : ARCH görevi aslinda seçimlik bir arka plan görevi olmasina ragmen bir çok sistem için özellikle
tavsiye edilir. Eger bu görev çalistiriliyorsa veritabani ARCHIVELOG kipinde çalisiyor demektir. Bu
seçenek;
tablespace ‘lerin çevrim-içi (on-line) yedeklenmesine
medya failure ‘dan çevrim-içi kurtarmaya ,
günlük kütüklerinin otomatik olarak arsivlenmesine izin verir.
ARCH görevi, günlük kütüklerinin kopyalarini, yerleri daha önce belirlenmis disk ya da teyp birimleri
üzerine çikarir.
SQL> SELECT archiver
FROM v$instance;
ARCHIVE
---------
STOPPED
1 row selected.