Γιωργος Σαρανταρης // Τομος Α 1932

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΡΑΝΤΑΡΗΣΠ Ο Ι Η Μ Α Τ Α

ΤΟΜΟΣ Α’

1932

εκδόσεις Δ Ι Α Ν Υ Σ Μ Α

Π Ο Ι Η Μ Α Τ Α

ΣΕΙΡΑ: κλασικα διανυσματα V

ekdoseisdianisma@gmail.com

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΡΑΝΤΑΡΗΣΠ Ο Ι Η Μ Α Τ Α

ΤΟΜΟΣ Α’

1932

εκδόσεις Δ Ι Α Ν Υ Σ Μ Α

ΞΑΝΘΌ ΚΌΡΙΤΣΙ ΕΙΣΑΙ

Ξανθὸ κορίτσι εἶσαιἡ κουβέντα σου μετάξινησχεδὸν σὰν τὰ μαλλιά σου.

Γοητεία ἡ γυναίκαφίλησε τὸ στόμα τηςν’ ἀναπαυθεῖ κάθε ἀδυναμία...

7

8

ΣΥΝΌΜΙΛΙΑ ΜΕ ΓΥΝΑΙΚΑ

Συνομιλία μὲ γυναίκα χαριτωμένηοὔτ’ αἴσθηση οὔτ’ αἴσθημα στὶς φράσειςἀπελπιστικὴ μονοτονία σὰν ἔφυγεεἶναι πικρὴ ἡ ἐξάντλησηκαὶ τὸ παράπονο βαρὺ στὸ βάθος...

9

ΌΥΣΙΑΣΤΙΚΌΤΕΡΌ

Σὰν ταιριάσει στὸ ἐγώ μου ἡ σιωπὴἴσως ἡ γαλήνη τῆς φύσης ν’ ἁπλωθεῖπάνω στὴ γνώση,καὶ σὲ δημιουργία τ’ ὄνειρο νὰ βγεῖοὐσιαστικότερο νὰ μὲ θερμαίνεινὰ μοῦ μακραίνει τὴ ζωή...

10

ΕΝΑ ΦΩΤΌΣΤΕΦΑΝΌ

Ἕνα φωτοστέφανο Ποιὸς ἀγαθὸς κόσμος ὑποβλέπει τὰ ὑπάρχοντα; Μόλις μιλήσει

Ὁ ποιητὴς Τώρα ἀκούγεται ὁ χτύπος τῆς καρδιᾶς Ξυπνάει στὰ περιβόλια

Ἡ μέλισσα.

11

Ό ΕΡΩΤΑΣ ΠΡΌΣ ΤΗ ΠΌΙΗΣΗ

Ὁ ἔρωτας πρὸς τὴ ποίηση καθησυχάζει δύο ὑπέροχες ἀνθρώπινες ὁρμές, ἡ μιὰ πρὸς τὴν ἁγνότητα, ἡ ἄλλη πρὸς τὴν ἀκρίβεια. Ἁγνὸ εἶναι τὸ καθετί, ποὺ δὲν γεννήθηκε ἀκόμα, κι ὅμως ἀπὸ τώρα σκιρτάει μέσα στὴ σκιά· ἀκριβές, ὅ,τι δὲν παραλάσσει τῆς ἀλήθειας.

12

ΜΕΡΑ

Τὰ ξανθὰ ζώα τῆς ἡμέραςχαϊδεύουνε τὰ τζάμιαζεστὲς σκιὲς ἀνοίγουνε τὴ βροχή,τὴν ὴλίθια βροχὴ τῶν κοιμισμένων πρωϊνῶν.Ἡ μέρα ποὔρχεταιεὑρίσκετο ἤδη ἕτοιμη κάπου.Σὰν πολὺ γέρος ἄνθρωπος ποὺ ξαναστήθηκεἢ σὰν τὴν αἰώνια μέρα τῶν παιδιῶν ποὺ γεννιοῦνται.Όἱ φάμπρικες φωνάζουνε βοήθεια.Ἡ φρεσκάδα ἔρχεται μὲ μικρὰ βήματαστοὺς δρόμους ἀπ’ τὴν ἄρρωστη ἀναπνοή.Τὰ καφενεῖα ἐγδύθηκαν γιὰ τὸ λουτρό.Μερικοὶ καμελὸ καταβροχθίζουνε τὴν μακαριότητα.Σήμερα,ἡ μικρὴ κατεβαίνει παράξενη σὰν φεύγει τὸ ἄουτομπους.

13

ΤΌ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙ ΘΛΙΒΕΤΑΙ...

Τὸ κυπαρίσσι θλίβεται τὴν ἀπεραντοσύνη τ’ οὐρανοῦπιότερο αἰσθάνεται τὴ μοναξιὰ πλάι στὴ γαλάζιαἔκτασηποὺ κρύβει τὴν αἰώνια ἡσυχίακαὶ δὲν τὴ φανερώνει·πιότερο δυστυχὴ μυρίζεται τὸν ἑαυτό τουμὲς στῶν ἀνθῶν τὰ ἀρώματαμὲς στὰ ρίγη τῆς γῆς ποὺ τὸν περνᾶνε·πάντοτε ὁ οὐρανὸς ἀδιάφορος καὶ ξένοςτριγύρω του λαμποκοπάει πάνω σὲ κάθε φύλλογλυκαίνοντας πικραίνοντας μιὰ αἴσθησηκαὶ ἀφήνοντας ἀδιάλυτο τὸ φῶς.

14

Η ΘΥΜΗΣΗ ΩΡΙΜΑΣΕ...

Ἡ θύμηση ὡρίμασε μὲς τῆς καρδιᾶς τὰ βάθηἔγινε ὄνειρο ποὺ δὲν μολύνει ἡ κλάψα τοῦ χρόνουὅταν αὐτὸς ἀγρυπνεῖ·καὶ ἡ ψυχὴ σίγουρη ποὺ δὲν θ’ ἀκούσει γέλιατάχα σαρκαστικά,μπορεῖ καὶ χαϊδεύει τὴ θύμηση, τὸ ὄνειρο πιά.

15

ΤΌ ΘΑΥΜΑ ΕΙΤΑΝΕ...

Τὸ θαῦμα εἴτανε ἡ ἀφάνιση τοῦ ἐγώ μουτὴν ἐπερίμεναδίχως δειλία δίχως ἐπιθυμία πολλή,καὶ ὴ γλυκιὰ ἀγωνία σου ἔσερνε τὴν ἀγωνία μουἀργά, μακριά...

16

ΤΩΡΑ ΠΌΥ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΡΙΑ Η ΓΑΛΗΝΗ

Τώρα ποὺ εἶναι πλέρια ἡ γαλήνηκαὶ τὰ ἄστρα εἶναι κρίνοιἀπάνω στὴν ψυχὴτώρα ποὺ λείπει καὶ ἡ σελήνη·θἄθελα νὰ κλαίγωτὰ ζηλευτά μου δάκρυαμὲς στὰ δικά σου χέρια,ὤ, μακρυνή μου φίλη.

17

Η ΕΡΩΤΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΘΌΣ ΣΠΑΝΙΌ

Ἡ ἐρωταγάπη εἶναι πάθος σπάνιογιὰ τὴν ἄγονη ζωή μου·δὲν θυμᾶμαι νὰ ἀφέθηκα ποτέ,τὸ εὐτυχὲς παραλήρημα τῆς μέθης δὲν μ’ ἄγγιξε·ἀχνοθυμᾶμαι μόνο, στὴν ἐφηβική μου ἡλικίατὴν ἀναμονή, τὴν ἔνταση σὰν καρτεροῦσα,καὶ κατόπιν, σὲ λησμονημένα χείλια τὰ φιλιά...

18

ΣΑ ΜΙΑ ΚΌΠΕΛΛΑ ΠΌΥ ΤΗΝ ΕΥΦΡΑΙΝΕΣΑΙ

Ἡ ζωή μου γιορτάζειτώρα ποὺ ὁ ἔρωτας ἀνάβειτὶς φλέβες·καὶ φέρνει στὰ χείλια τὸ τραγούδι·κι ἐγὼ δὲν ὑποψιάζομαι πὼς διαβαίνει κάτικάτι ποὺ ἐξατμίζεται στὸν ἀέρα,καὶ δὲν μπορῶ νὰ θλίβομαιτὸ νιώθω...

19

ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΌΥ...

Ἀγαπημένη μου, ἀπόψε μὲ βαραίνει μὲ κουράζει ἡ σιωπή·

Δὲν ὑπάρχουν ἄνθη στὸ τραπέζι,καὶ τὸ πιάνο γίνεται περισσότερο πένθιμο(δὲν ξέρω γιατί, μὰ εἶναι ὁλοφάνερο),κι ὁ καθρέφτης καταπίνει κι αὐτὸςκάθε μας λαχτάρα...

20

ΓΕΡΝΌΥΝ ΤΑ ΧΡΌΝΙΑ ΜΌΥ

Γέρνουν τὰ χρόνια μουπρὸς μιὰ δύση ἀκαθόριστημὲς στὰ μαβιὰ παράπονα τῆς μνήμης·καὶ τὰ βαραίνει ἀπέραντη θλίψηπαρόμοια κείνης ποὺ πνίγει τὰ βράδυαὅταν στὴ θάλασσα πλάιξαναθυμόμαστε τὰ περασμένα.

21

ΤΙ ΔΙΔΑΣΚΌΥΝ ΤΑ ΧΡΌΝΙΑ

Τί διδάσκουν τὰ χρόνια;Όὔτε μιὰ πείρα τῆς ζωῆςοὔτε μιὰ πίστη στοὺς ἀνθρώπους·μόνον ἴσως τὴ νόηση τὴν ἐπίγνωσητῆς θλιβερῆς καὶ ἡρωικῆς χίμαιραςποὖναι αὐτὴ ἡ λάγνη ἐρητικὴ σύντροφος,ἡ συγκινημένη σκέψη μας.

22

ΘΑΘΕΛΑ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ...

Θἄθελα νὰ μείνει αὐτὴ ἡ στιγμή·κι ὅμως δὲν περιέχει τίποτα ἐνδιαφέρονοὔτε χαρὰ οὔτε θλίψη,μονάχα ποὺ ἐσταμάτησε ὁλόκληρηκαὶ μ’ ἀφήνει νὰ κοιτάζω ἔξω,νὰ βλέπω τὴ ζωή μου ποὺ διαβαίνει...δὲν ξέρω τί θὰ γίνει μὰ φοβᾶμαιτὸ πιὸ παράδοξο ἀπ’ ὅλα,μήπως ξαναρχίσομε τὸν δρόμοκι ἐγὼ καὶ ἡ στιγμή...

23

ΑΣΤΕΙΌ

Μιὰ μέρα λιόχαρηθὰ πάρουμε ἕνα ἀπόγευμα μονάχα γιὰ μᾶςθὰ φύγομε ὁπουδήποτεκαὶ μακριὰ ἀπ’ ὅλους κρυφά,θὰ ἐξευτελίσομε τὶς ὥρες μας ὅπως θέλουμε!...

24

ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΌΥ ΠΡΩΙΌΥ

Ζητῶ συγγνώμην ἀπ’ τὴ σκιὰ τοῦ

Καβάφη

Ποιός ἀπὸ μᾶς θαλασσοπόρος φίλοι;ἡρωϊκὸς παράδοξος θαλασσοπόροςκαὶ νὰ φτάσει πιὸ πέραἀπὸ τὶς πολὺ γνώριμες στεριὲςστὸν ἐπιθυμητὸ ἀκρούρανοὄνειρο τῆς αὐγῆς μας;

25

COQUETTERIE MACABRE

Φιλάρεσκη ἡ ψυχή μου·τὸ ὑποψιάζομαιὅταν θυμᾶμαι τὰ ὄνειραὅταν παρατηρῶ τὴ μνήμη μουκαὶ τὰ παράπονα ποὺ βγάζει·φιλάρεσκη ἡ ψυχή μουθὰ τὸ ὁμολογήσει στὸν ἑαυτό μουκάποτεἀλλὰ ἴσως καὶ ποτὲ.

26

Μ’ ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΠΡΌΣΠΌΙΗΣΗ

Ἡ νύχτα ἀργοπορεῖτὰ φῶτα τῆς ἡμέρας στενάζουνἀπὸ τὴν ἐγκαρτέρησηκαὶ λέγουν λόγια ψεύτικα,μ’ ἐλάχιστη προσποίηση,σ’ ἐμένα ὅταν κοιτάζω.

η επιλογη ποιηματωνποιηματατομος Α

του Γιωργου Σαρανταρηστοιχειοθετηθηκε & σχεδιαστηκε

τον Απριλιο του 2014απο τις εκδοσεις διανυσμα

με αποκλειστικο σκοπο την προβολη του εργου του ποιητη

χωρις καμια αξιωση πανω στα πνευματαικα δικαιωματακαι κυκλοφορει δωρεαν σε

ηλεκτρονικη μορφη στο διαδικτυο

αριθμος εκδοσης |17|

εκδόσεις Δ Ι Α Ν Υ Σ Μ Α

εκδόσεις Δ Ι Α Ν Υ Σ Μ Α