Pressja.art No2

02

AUTOREM FOTOGRAFII UMIESZCZONEJ NA OKŁADCE JEST RAFAŁ KRET

WYDAWCA

Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie

OPIEKUN WYDANIA

Aleksandra Anzel

WSPÓŁPRACA

Iwona Leonowicz Bukała, Anna Martens

SKŁAD

Aleksandra Anzel

ADRES

ul. Sucharskiego 2, 35-225 Rzeszów

pressja.art@gmail.com

www.pressja.wsiz.pl

2

SPIS TREŚCI

1. Portfolio młodych:

/ Wojciech Kokoszka str. 6

// Rafał Kret str. 38

/// Izabela Babiarz str. 70

2. Jeden temat kilka interpretacji - DOM - ATMOSFERA

DOMOWA (temat realizowany podczas zajęć) str. 100

3

4

Trochę nas nie było, ale przerwa wakacyjna należy się w końcu każdemu. W naszym przypad-

ku troszkę się przedłużyła, ale przedstawiamy państwu nowy, świeży, refleksyjny numer 2 pressja.art.

Wchodzimy własnie w okres zimy, szarości, i długich wieczorów, dlatego oddajemy Państwa uwadze

wydanie poswięcone fotografii. Przede wszystkim koncepcyjnej, ale też portretowej, modowej.

Współczesny filozof niemiecki Gunter Anders sugeruje iż obrazowe postrzeganie rzeczywistości jest

nieszczęściem dzisiejszego świata. Obrazy istnieją tak długo, jak długo istnieć będzie cywilizacja

ludzka - „dawniej istniały obrazy w świecie, dziś mamy do czynienia ze „światem w obrazie”, mówiąc

dokładniej: ze światem jako obrazem, jako powierzchnią obrazową, która nieustannie je okupuje,

nieustannie przykrywa świat”.

Fotografie na pewno są obrazami rzeczywistości, służą poznaniu i zrozumieniu świata. Dawniej ry-

sunek był taką formą przekazywania informacji, zastępował słowo. Im więcej zawierał znaczeń i sym-

boli tym bardziej wpływał na wyobraźnię odbiorcy. Obecnie rozwój techniki fotograficznej umożliwia

rejestrowanie obrazów w czasie rzeczywistym, sztuka ta nie polega już na odtwarzaniu, naśladowaniu

świata przez artystę malarza czy rysownika, który odwołuje się jedynie do swoich wspomnień o danej

sytuacji, artystyczne rejestrowanie realności zastąpił aparat fotograficzny. Zatem fotografia, z perspe-

ktywy czasu, jest kontynuacją sztuki malarskiej a nawet, można by rzec, jest jej uzupełnieniem. Znane są

realizacje malarskie do których przysłużyły się fotograficzne szkice.

Lecz informację podaną za pośrednictwem obrazu należy odpowiednio odczytać. A owo odczytanie

informacji powinno zawierać zrozumienie sytuacji i zachowania bohaterów zarejestrowanych na foto-

grafii. Każdy element kadru powinien mieć znaczenie. Każdy element niesie za sobą jakiś przekaz infor-

macji. Dlatego właśnie interpretowanie świata jest sztuką w fotografii. To do fotografa należy decyzja

co konkretnie w kadrze ma się znaleźć i rejestracja tego konkretnego zdarzenia w taki sposób by widz

zastanowił się nad tym, co odczytuje i do jakich wniosków skłania go owa fotograficzna relacja.

Zapraszamy Państwa serdecznie, do zapoznania się z portfolio naszych zdolnych, młodych twórców:

Izabeli Babiarz, Rafała Kreta i Wojtka Kokoszki. Wybralismy ich twórczości, ponieważ ich zdjęcia rodzą

się z pasji. A pasja daje szczęście. Ich fotografie są autonomicznym środkiem wypowiedzi twórczej jak

również, narzędziem masowej komunikacji wizualnej.

Jednak fotografia ma jeszcze jedną funkcję, być może najważniejszą - skłania do marzeń, działa

w sferze wyobraźni i fantazji. To ona daje nam możliwość poszerzenia naszej wiedzy na temat świata,

postrzegania go i interpretacji. A przy okazji, jak każda inna dziedzina sztuki, fotografia jest elementem

duchowości. Bardzo mocno łączy się ze zmysłami, wrażliwością i z sercem.

REDAKCJA PRESSJA.ART

5

WOJCIECH KOKOSZKAKREACJA /PORTFOLIO MŁODYCH

Już nie student, ale jeszcze nie absolwent. Na co dzień fotografWybrane ujęcia to część cyklu, który powstał w okre-sie ostatnich czterech lat i który powstaje nadal. Zdjęcia, to wynik przejażdżek rowerowych po Mielcu i okolicach w towarzystwie analogowego aparatu średnioformatowego. Po co to robię? Nie wiem - ale mam nadzieję się kiedyś dowiedzieć. Dlaczego to robię? Ponieważ czasami potrzebuję spokoju, a średni format mi to zapewnia.

6

7

C I S Z A

8

“Kwadratowe spojrzenie” na otoczenie umożliwia dostrze-ganie kadrów, które ciężko zauważyć w prostokącie; patrzenie w dół zamiast przed siebie oraz lustrzane od-bicie obrazu na matówce wymusza większe skupienie i lepszy kontakt z aparatem; 12 klatek na filmie każe się bardziej zastanowić czy na pewno potrzebujemy tego zdjęcia i jeśli tak, to musimy sobie wcześniej wyobrazić jak ono powinno finalnie wyglądać, żeby je odpowied-nio naświetlić. To wszystko łącznie pozwala celebrować każde ujęcie z osobna i staje się czymś w rodzaju sacrum będącym zdrową równowagą dla profanum uprawi-anego w dużej mierze na co dzień za sprawą aparatu cyfrowego. Dla jednych istotą fotografii będzie doskonała jakość ob-razu, dla innych wyjątkowa perspektywa, kolor lub jego brak, dla jeszcze innych niepowtarzalny temat i oryginalne kadry. Ale to, co nadaje fotografii, albo raczej fotogra-fowaniu, tej wyjątkowej transcendencji, to te kilka krót-kich chwil tuż przed zrobieniem zdjęcia i ułamek sekundy w trakcie.

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

32

33

34

35

36

37

RAFAŁ KRETKREACJA //PORTFOLIO MŁODYCH

Absolwent kierunku Dziennikarstwo i komuni-kacja społeczna. Zawodowo związany z branżą interaktywną. Fotografią zainteresowany hobby-stycznie od czasu rozpoczęcia studiów, tj. od 2006 roku. Jego ulubioną formą sztuki jest minimalizm. W swoich fotografiach za temat najczęściej obiera architekturę i miejski krajobraz. Ostatnio stawia swoje pierwsze kroki w fotografii portretowej.

W jego pracach nierzadko spotkać można proste formy ukazane w zaskakujący sposób, co przy-wodzi na myśl fotografię konceptualną. Inspiracją twórczą są dla niego subiektywne odczucia jako obserwatora, multidyscyplinarne festiwale, muzyka, awangarda, podróże, natura i otwarta przestrzeń.

38

RAFAŁ KRET

39

40

41

42

43

44

45

46

47

48

49

“Lubię tworzyć obrazy, które odkrywają piękno w tym, co zwykłe. Wzbudzają zachwyt nad prostotą.”Więcej zdjęć można zobaczyć na stronie autora: cargocollective.com/rkret.

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

64

65

66

67

68

69

IZABELA BABIARZKREACJA ///PORTFOLIO MŁODYCH

Fotografuje od kilku lat, ale wciąż daleko jej od zawodowstwa, a blisko do szczerej pasji. W foto-grafii najbardziej pociągają ją emocje, czucie, nieuchwytność chwili i to wyzwanie, by ująć w zdjęciu jak najwięcej osobowości fotografowane-go. Sfokusowana na portretach, uzależniona na specyficznej chemii między modelem a fotogra-fem. Ceni sobie moc naturalnego światła i stara się nim właśnie budować nastrój fotografii oraz starannie dobierać barwy - by prowokowały, intrygowały lub koiły. Lubi uciekać w baśniowość, nieoczywiście mieszać i zamieniać kolory, farbować rzeczywistość, tworzyć lekko nierealny klimat. Do stałych słabości należą dominujące na jej zdjęciach czerwone usta.

70

71

72

73

74

75

Do moich stałych słabości, należą dominujące na zdjęciach czerwone usta.

76

Do moich stałych słabości, należą dominujące na zdjęciach czerwone usta.

“

“

77

78

79

80

81

82

83

84

85

86

87

88

89

90

91

92

93

94

95

96

97

98

99

JEDEN TEMAT KILKA INTERPRETACJI

DOM1. «budynek przeznaczony na mieszkania lub zakłady pracy»

2. «mieszkanie lub pomieszczenie, w którym się mieszka»3. «rodzina, domownicy; też: mieszkanie wraz z jego mieszkańcami»

4. «ogół spraw związanych z rodziną i gospodarstwem»5. «ród, rodzina, dynastia»

6. «miejsce, z którego ktoś pochodzi»7. «instytucja społeczna lub usługowa, mieszcząca się zwykle w oddzielnym

lokalu lub budynku; też: budynek, w którym się ona znajduje»• domowy • domek, domeczek

Dom Boży, dom modlitwy «kościół, świątynia»dom publiczny, dom rozpusty, dom schadzek «dom, w którym jest uprawiana

prostytucja»dom akademicki, studencki «budynek, w którym mieszkają studenci»

dom bliźniaczy «dom składający się z dwóch samodzielnych części o jednej ścianie wspólnej»

dom dziecka «zakład wychowawczy dla sierot lub dzieci pozbawionych opieki rodzicielskiej»

dom gry «lokal, w którym uprawiane są gry hazardowe»dom kultury «budynek mieszczący lokale kulturalno-rozrywkowe, jak

czytelnia, sala kinowa, świetlica»dom mody «duży sklep z ubraniami, zwykle jednej firmy»

dom poprawczy zob. zakład poprawczy.dom starców «zakład, w którym mieszkają osoby w podeszłym wieku poz-

bawione opieki rodziny»dom szeregowy «dom należący do zespołu identycznych domów sąsiadujących

ze sobą przez ścianę, wybudowanych w jednej linii»dom towarowy «duże przedsiębiorstwo handlowe prowadzące sprzedaż detaliczną różnych towarów; też: budynek, w którym odbywa się ta sprzedaż»dom zdrojowy «zakład lecznictwa wodami mineralnymi w miejscowości kura-

cyjnej»Biały Dom «siedziba prezydenta Stanów Zjednoczonych w Waszyngtonie»

Słownik języka polskiego/ http://sjp.pwn.pl/

100

JEDEN TEMAT KILKA INTERPRETACJI

DOMOWO

Atmosfera domowaZdjęcia jako wizualna interpretacja szeroko rozumianego pojęcia dom.

Interpretacja jest dowolna. Może to być socjologiczny dokument, jak i artystyczna interpretacja.

Dom jako przestrzeń prywatna, nabierająca coraz więcej cech schronienia w coraz bardziej nieprzyjemnym świecie.

Dowolność skojarzeń.Zdjęcia mają być wykonane w cyklu. Minimalna ilość zdjęć do oceny 10.

Technika dowolna.Zdjęcia kolorowe lub czarno - białe.

101

102

bartek ziemba

103

< atmosfera domowa >

104

trochę innym gatunkiem foto-grafii dokumentalnej stała się już jakiś czas temu fotografia domowa, która często łączy przemieszanie prywatności i sfery publicznej. Jest gatunkiem leżącym na styku socjologii i sztuki, jednocześnie łącząc i dzieląc te dziedziny. Nie jest jednak tylko dokumentem rejestrującym jak najbardziej obiek-tywnie rzeczywistość, wręcz przeci-wnie, w większości przypadków jest dziennikiem, osobistą historią. W tym kontekście fotografia domowa, przypuszczalnie, bliższa jest literaturze niż sztukom wizualnym.

105

106

Z serii fotografii zawsze powstaje jakaś opowieść. Często udowadnia, że przeżyliśmy ową przeszłość lepiej, niż przeżywamy teraźniejszość.

iwona niedbała

107

108

anna władyka

109

michał pawlica

110

bartłomiej nowak

111

112

michał pawlica

113

114

Jednak bardzo często, a w zasadzie na ogół, fotografia domowa jest po prostu zabawą, czystą teatralizacją, aranzacją przypadku, albowiem w każdym fotografowanym „członku rodziny” leżą większe lub mniejsze pokłady narcyzmu, czy skłonności do histerii.

grzegorz ziemba

115

116

joanna bród

117

118

sebastian bezeg

119

120

plakatplakatilona denisiuk

121

122

łukasz sobczyk

123

124

rafał kret

125

126

rafał koziarz

127

128

anna świder

129

130

anna świder

131

132

valeriv maksymiv

133

134

artur ludera

135

- Sądzę, że gdybyś był naprawdę utalentowany, gdybyś był urodzonym artystą, rysunek udałby ci się od razu.Vincent spojrzał na studium chłopa, który klęczał nad workiem i wkładał do niego kartofle. Nie umiał znaleźć właściwej linii ramienia.- Możliwe, ojcze.- Sądzę, że nie musiałbyś rysować setki razy tego samego bez rezultatu. Gdybyś miał wrodzone zdolności rysunek udałby ci się od pierwszego rzutu.- Natura zawsze stawia artyście z początku opór- odparł Vincent nie odkładając ołówka. - Ale ten opór nie powinien mnie zniechęcać, jeżeli istotnie mam poważny stosunek do pracy. Przeciwnie, winien mi dodawać bodźca. - To mi się nie mieści w głowie - rzekł Theodorus. - Podobnie jak ze zła nie może nigdy narodzić się dobro, tak z kiepskiej roboty nie może nigdy wyjść dobra.- To jest może słuszne w teologii, ale nie w sztuce - rzekł Vincent.- Nie masz racji, synu. Praca artysty jest albo dobra, albo zła. W tym drugim wypadku nie jest on artystą. Powinien to sam pojąć od razu i nie tracić czasu ani sił.- Ale jeżeli tworzenie złego malarstwa daje mu szczęście? Co wtedy?Theodorus przetrząsnął skarbiec swej teologicznej wiedzy, lecz na to pyta-nie nie znalazł odpowiedzi. - Nie - rzekł Vincent. Wymazał wór z kartoflami, lewe ramię chłopa zwisło teraz sztywno w powietrzu. - W gruncie rzeczy natura i prawdziwy artysta są z sobą w zgodzie. Trzeba walczyć i zmagać się może całe lata, zanim natura się podda. Lecz w końcu zła, bardzo zła praca zmieni się w dobrą i zrehabilituje artystę. - A jesli do końca nie będzie w ogóle postepu?Już od kilku dni rysujesz tego klęczącego chłopa i rysunek wciąż jest zły. A jeśli tak dalej pójdzie całe lata?Vincent wzruszył ramionami.- Artysta musi pracować liczac się nawet z tym niebezpieczeństwem.- Czy wynagrodzenie warte jest tego trudu?- Jakie wynagrodzenie?- Zapłata i stanowisko społeczne.Vincent oderwał oczy od rysunku i spojrzał zdziwiony w twarz ojcu, jak gdy-by widział go po raz pierwszy.- Myślałem, że mówimy o dobrej i złej sztuce - odparł tylko.

Irving Stone, Pasja życia, powieść o Van Goghu, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1967r., wydanie siódme, s. 124-125

“

”

136