Proxecto estrada

HISTORIA: COMO SE FIXO O CONCELLO ?

No séculolo XII, o arcebispo Santiago Xelmírez e

o rei Afonso VII de Castilla intercambiaron entre sí

as terras de Tabeirós, Tabeirolos e o Castro do

Faro.

Dende o século XII estas terras, que hoxe

comprenden o municipio da Estrada, estaban

políticamente divididas en "coutos ou

xurisdiccións”, nas que mandaba un señor ou ben

eran propiedade da Mitra Compostelana.

O 1 de xaneiro de 1837, fíxose a unión dos

coutos, e foi o 23 de xaneiro de 1841 cando se

aprobou para o Concello o nome de “A Estrada”.

Etimoloxía

O nome de “A Estrada” procede da voz

latina “strata”, co significado de terra

pisada, por onde se anda, camiño.

De feito, os camiños cruzabanse na praza principal: do sur ao norte subía un camiño costa, por onde os arrieiros e peregrinos ían a Santiago de Compostela.

Festividades e lendas A Festa do Salmón así e A Rapa das Bestas,

son as festividades máis importantes do noso

concello.

A rapa das bestas, foi declarada de

interese turístico internacional pola Unesco.

Ten as súas oríxes na antiga tradición de

baixar os cabalos salvaxes do monte.

A orixe desta tradición atópase, segundo a

crenza dos veciños de Sabucedo, nunha grande

peste que estaba a devastar a bisbarra aló pola

segunda metade do século XVI. Nesta situación,

dúas irmás que vivían no pobo deciden ofrecerlle

ao Santo, San Lourenzo, patrono da parroquia,

dúas bestas da súa propiedade, se este as

defendía da devandita peste, como así foi. Estas,

ao sentirse salvadas, cumpriron a súa promesa, e

entregáronlle unha parella de bestas ao párroco,

que as ceibóu no monte e co paso do tempo

fóronse multiplicando.

Esta noite é máxica. Desde os tempos máis remotos, e que coincide coa celebración do solstício de verán (a noite máis curta do ano), ten na nosa terra unhas características moi especiais. É a noite do lume, das lumeiradas, fogueiras, cachelas ou cacharelas; tamén da auga, reviven as propiedades das fontes santas e milagreiras.

Esta noite as plantas acadan a mellor das súas propiedades curativas e máxicas. Por iso na zona da Estrada, as mozas recóllenas para poñelas nun caldeiro con auga. Alí teñen que quedar ó orballo da noite, e pola mañá tódolos membros da casa, en especial os nenos, lávanse con esta auga milagreira.

Tamén nesta noite había que evitar deixar o carro fora, pois os mozos viñan, levábano e deixábano lonxe, noutras leiras de veciños.