14
ΖΩΗ ΠΡΟΣΚΟΠΙΚΗ Οκτώβριος 2010 τεύχος Νο 1 Σελίδα 1 Και ακόμα : ΕΣΕΙΣ ΡΩΤΑΤΕ, ΕΜΕΙΣ ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΥ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΡΑΚΟΥΝ:ΤΙΜΗ ΜΟΥ ΠΟΥ ΗΜΟΥΝΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗ ΔΑΦΝΗΣ ΝΕΑ ΜΕΛΗ ΣΤΗΝ Ε.Κ.Σ 13 Ο WORLD JAMBOREE KENYA 2010 ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΟΜΑΔΑΣ : ΚΑΝΑΚΙΑ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ Στο πρώτο τεύχος :

Ζωή Προσκοπική Τεύχος νο.1

Embed Size (px)

Citation preview

Page 1: Ζωή Προσκοπική Τεύχος νο.1

Ζ Ω Η   Π Ρ Ο Σ Κ Ο Π Ι Κ Η     Ο κ τ ώ β ρ ι ο ς   2 0 1 0     τ ε ύ χ ο ς   Ν ο   1  

Σελίδα  1  

Και ακόµα : ΕΣΕΙΣ ΡΩΤΑΤΕ, ΕΜΕΙΣ ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΥ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ

ΡΑΚΟΥΝ:ΤΙΜΗ ΜΟΥ ΠΟΥ ΗΜΟΥΝ… ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗ ΔΑΦΝΗΣ ΝΕΑ ΜΕΛΗ ΣΤΗΝ Ε.Κ.Σ 13Ο WORLD JAMBOREE KENYA 2010

ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ  ΟΜΑΔΑΣ  :  ΚΑΝΑΚΙΑ  ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ  

   Στο  πρώτο  τεύχος  :  

Page 2: Ζωή Προσκοπική Τεύχος νο.1

Ζ Ω Η   Π Ρ Ο Σ Κ Ο Π Ι Κ Η     Ο κ τ ώ β ρ ι ο ς   2 0 1 0     τ ε ύ χ ο ς   Ν ο   1  

Σελίδα  2  

Εσείς  ρωτάτε  ,εμείς  απαντάμε…  

Εδώ  θα  βρείτε  χρήσιμες  πληροφορίες  για  εμάς  και  απαντήσεις  σε  απορίες  που  συνήθως  έχουν  οι  γονείς  των  νέων  αλλά  και  των  παλαιότερων  μελών  μας.  Είναι  αυτονόητο  ότι  για  οποιοδήποτε  θέμα  θα  συνεργαστούμε  μαζί  σας  αφού  έχουμε  έναν  κοινό  σκοπό.  Να  συμβάλλουμε  στην  αγωγή  του  παιδιού  σας  με  τρόπο  ευχάριστο  και  εποικοδομητικό.  Το  Σώμα  Ελλήνων  Προσκόπων,  πρωτοπόρος  του  εθελοντισμού  στον  τόπο  μας,  έχοντας  πλέον  στο  ενεργητικό  του  μια  ιστορία  100  χρόνων  εθελοντικής  προσφοράς  στο  παιδί  και  την  κοινωνία  δίνει  την  ευκαιρία  σε  νέους  και  νέες  να  βιώσουν  αξίες  και  να  αποκτήσουν  γνώσεις,  ικανότητες  και  τρόπους  συμπεριφοράς  που  χαρακτηρίζουν  έναν  ενεργό,  χρήσιμο  και  ευτυχισμένο  πολίτη.  Ο  προσκοπισμός  δίνει  τη  δυνατότητα  σε  παιδιά  και  νέους  να  βιώνουν  τα  αγαθά  των  συμμετοχικών-­‐δημοκρατικών  διαδικασιών,  αναδεικνύοντας  την  κίνησή  μας  σε  ένα  αξεπέραστο  σχολείο  δημοκρατικής  και  κοινωνικής  αγωγής.    

Το  παιχνίδι,  δηλαδή  το  βασικό  παιδαγωγικό  εργαλείο  για  τον  προσκοπισμό,  αποτελεί  το  μέσο  που  φέρνει  τα  παιδιά  και  τους  νέους  πιο  κοντά  στον  αθλητισμό  και  το  φίλαθλο  πνεύμα.    

Η  διαβίωση  στο  ύπαιθρο  καλλιεργεί  βαθιά  σχέση  αγάπης  του  παιδιού  με  τη  φύση  και  αναπτύσσει  μια  ισχυρή  περιβαλλοντική  αγωγή  και  συνείδηση.  

Στο  προσκοπικό  παιχνίδι  υπάρχει  θέση  για  κάθε  άτομο,  ανεξάρτητα  από  τις  ικανότητες  του,  γεγονός  που  επιτρέπει  σε  άτομα  με  ειδικές  ανάγκες  να  νιώθουν  ότι  βρίσκονται  σε  ένα  πραγματικά  βρίσκουν  ένα  ζεστό  και  γεμάτο  αγάπη  περιβάλλον.  

Η  ισότιμη  συμμετοχή  αγοριών  και  κοριτσιών  στο  προσκοπικό  παιχνίδι  συντελούν  στην  υπέρβαση  των  κοινωνικών  στερεοτύπων.  

Η  προσκοπική  κίνηση  είναι  παιδαγωγική  και  λειτουργεί  συμπληρωματικά  με  όλους  τους  υπόλοιπους  φορείς  διαπαιδαγώγησης.    

Η  πληθώρα  των  ενδιαφερόντων  που  ανακαλύπτουν  οι  νέοι  και  οι  νέες  μέσα  από  τη  σύμμετρη  ενασχόληση  με  θέματα  που  σχετίζονται  με  την  πνευματική  καλλιέργεια,  τον  αθλητισμό,  τη  δημιουργία,  τη  ζωή  μέσα  στη  φύση,  την  κοινωνική  συνεργασία  και  προσφορά  βοηθούν  στην  ανάπτυξη  της  αγάπης  για  τη  ζωή  έτσι  ώστε  να  συντελείται  η  απομάκρυνση  από  οποιαδήποτε  συνήθεια  η  οποία  μπορεί  να  μειώσει  τις  δυνάμεις  των  νέων.  

Έτσι  όλη  αυτή  η  διαδικασία  της  εθελοντικής  συμμετοχής  έχει  πάψει  προ  πολλού  να  είναι  καθήκον  ή  αντικείμενο  περιστασιακής  ενασχόλησης.  ΕΧΕΙ  ΓΙΝΕΙ  ΠΛΕΟΝ  ΤΡΟΠΟΣ  ΖΩΗΣ,  ΜΙΑΣ  ΖΩΗΣ  ΤΟΣΟ  ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗΣ,  ΜΙΑΣ  ΖΩΗΣ  ΠΟΥ  ΣΥΝΑΡΠΑΖΕΙ…      

Η  προσκοπική  κίνηση  βασίζεται  στις  παρακάτω  θεμελιώδεις  αρχές  οι  οποίες  περιέχονται  στην  υπόσχεση  και  στον  νόμο  του  προσκόπου  και  τις  οποίες  τα  μέλη  του  Σώματος  Ελλήνων  Προσκόπων  αυτοδεσμεύονται  ότι  θα  τηρούν.  Οι  αρχές  αυτές  συνιστούν  τη  βάση  της  προσκοπικής  μεθόδου  αγωγής  και  τον  κώδικα  συμπεριφοράς  όλων  των  μελών  του  ΣΕΠ.    

1. Καθήκον  προς  τον  Θεό                                              

Πίστη  στο  Θεό  και  αποδοχή  της  υποχρέωσης  προς  εκπλήρωση  των  καθηκόντων  που  απορρέουν  από  τη  θρησκεία.  

2.  Καθήκον  προς  την  πατρίδα,  την  οικογένεια,  τον  συνάνθρωπο  και  την  κοινωνία    

Αγάπη  και  αφοσίωση  προς  την  πατρίδα.  Αγάπη  για  την  οικογένεια,  ενεργός  συμμετοχή  στην  κοινωνική  ζωή  και  πρόοδο.  Σεβασμός  στα  ανθρώπινα  δικαιώματα  και  κατανόηση  της  ανάγκης  για  συνεργασία  και  ειρηνική  συμβίωση  όλων  των  ανθρώπων.  Αποφυγή  φυλετικών,  θρησκευτικών,  πολιτικών  και  κοινωνικών  διακρίσεων.  Ενεργός  συμμετοχή  στη  διατήρηση  και  προστασία  του  περιβάλλοντος.  

   

3. Καθήκον  προς  τον  ίδιο  τον  εαυτό  μας  

Ανάπτυξη  της  προσωπικής  ευθύνης  κάθε  ανθρώπου  για  τη  δική  του  εξέλιξη  και  πρόοδο.  Απόκτηση  γνώσεων  και  ικανοτήτων  που  καθιστούν  τον  άνθρωπο  χρήσιμο  στο  εαυτό  του  και  έτοιμο  να  προσφέρει  τις  υπηρεσίες  του  όπου  υπάρχει  ανάγκη  βοηθείας.  

 

 

Page 3: Ζωή Προσκοπική Τεύχος νο.1

Ζ Ω Η   Π Ρ Ο Σ Κ Ο Π Ι Κ Η     Ο κ τ ώ β ρ ι ο ς   2 0 1 0     τ ε ύ χ ο ς   Ν ο   1  

Σελίδα  3  

Πάνω  από  όλα  όμως…!!!    

Υπόσχεση  “Υπόσχομαι  στην  τιμή  μου  να  εκτελώ  το  καθήκον  μου  στον  Θεό  και  την  πατρίδα,  

Nα  βοηθάω  κάθε  άνθρωπο  και  σε  κάθε  περίσταση,  

και  να  τηρώ  τον  νόμο  του  προσκόπου.”  

 

 

 

 

 

Ο  νόμος  του  προσκόπου  1. Ο  πρόσκοπος  λέει  την  αλήθεια  και  κρατάει  τον  λόγο  του  

2. Ο  πρόσκοπος  είναι  δίκαιος,  άξιος  να  τον  εμπιστεύονται,  ξέρει  να  πειθαρχεί  και  να  τηρεί  τους  νόμους  

3. Ο  πρόσκοπος  είναι  χρήσιμος  στην  οικογένεια  του  και  την  κοινωνία  

4. Ο  πρόσκοπος  είναι  φίλος  και  ευγενής  προς  όλους  και  αδελφός  προς  κάθε  πρόσκοπο  

5. Ο  πρόσκοπος  σέβεται  τον  εαυτό  του  και  τους  άλλους,  προσέχει  τα  λόγια  και  τις  πράξεις  του  

6. Ο  πρόσκοπος  αγαπάει  τη  φύση  και  προστατεύει  το  περιβάλλον  

7. Ο  πρόσκοπος  είναι  εύθυμος  και  αισιόδοξος  

8. Ο  πρόσκοπος  είναι  οικονόμος  και  φροντίζει  για  την  καλή  χρήση  του  χρόνου  

9. Ο  πρόσκοπος  είναι  εργατικός  και  προοδεύει  με  τις  ικανότητες  του  

10. Ο  πρόσκοπος  είναι  αποφασιστικός,  έχει  θάρρος  και  αυτοπεποίθηση  και  αναλαμβάνει  την  ευθύνη  των  

πράξεων  του  

Page 4: Ζωή Προσκοπική Τεύχος νο.1

Ζ Ω Η   Π Ρ Ο Σ Κ Ο Π Ι Κ Η     Ο κ τ ώ β ρ ι ο ς   2 0 1 0     τ ε ύ χ ο ς   Ν ο   1  

Σελίδα  4  

ΑΣ  ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ  ΤΑ  ΜΙΚΡΑ  ΤΗΣ  ΜΕΓΑΛΗΣ  ΠΑΡΕΑΣ  ΜΑΣ.  ΤΑ  ΛΥΚΟΠΟΥΛΑ  ΜΑΣ!!!  

Λυκόπουλα:  Παιδιά  από  Β’  Δημοτικού  έως  Ε’  Δημοτικού  

ΚΑΙΡΟΣ    ΝΑ    ΜΑΘΟΥΜΕ    ΚΑΤΙ    ΚΑΙ    ΓΙΑ    ΤΟΥΣ    ΠΡΟΣΚΟΠΟΥΣ  –  ΠΡΟΣΚΟΠΟΥΣ  

Πρόσκοποι:    Νέοι  από  ΣΤ’  Δημοτικού  έως  Γ’  Γυμνασίου  

Τα  Λυκόπουλα  είναι  παιδιά,  αγόρια  και  κορίτσια,  ηλικίας  7-­‐11  ετών.  Τα    Λυκόπουλα  έχουν  την  ευκαιρία  να  ζουν  κάθε  μήνα  μια  όμορφη  περιπέτεια  που  αυτά  επιλέγουν.    

 

Μέσα  από  το  ΠΑΙΧΝΙΔΙ  που  

αποτελεί  το  σημαντικότερο  

στοιχείο  όλων  των  δράσεων,  

αναπτύσσεται  η  ΦΑΝΤΑΣΙΑ  και  

διοχετεύεται  σε  εκδηλώσεις,  

που  διαπαιδαγωγούν  τα  

παιδιά.    

���� ��� �� �

Οι  δραστηριότητες  της  Αγέλης  κατευθύνονται  από  το  Συμβούλιο  των  βαθμοφόρων  και  περιλαμβάνουν  στοιχεία  από  τους  5  ΤΟΜΕΙΣ  ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΩΝ  (Πνευματική  Καλλιέργεια,  Υπαίθρια  Ζωή,  Σωματική  Αγωγή,  Τεχνικές  Δεξιότητες  και  Κοινωνική  Συνεργασία).  

 

Το  πρόγραμμα  της  Αγέλης  δίνει  τη  δυνατότητα  στα  παιδιά  να  ανακαλύψουν  και  να  αναπτύξουν  τις  προσωπικές  τους  ικανότητες  και  κλίσεις,  να  γίνουν  χρήσιμα  τόσο  στον  εαυτό  τους  όσο  και  στο  άμεσο  περιβάλλον  τους,  συνηθίζοντας  έτσι  στην  ιδέα  της  προσφοράς  στον  συνάνθρωπο.

Οι  Πρόσκοποι  είναι  νέοι,  αγόρια  και  κορίτσια,  ηλικίας  11-­‐  15  ετών  που  οργανώνονται  σε  αυτοδιοικούμενες  παρέες  6-­‐9  ατόμων,  τις  ΕΝΩΜΟΤΙΕΣ.  Οι  Πρόσκοποι  έχουν  την  ευκαιρία  να  ζουν  ατελείωτες  περιπέτειες  στο  ύπαιθρο  και  τη  πόλη,  δεμένοι  σε  μια  παρέα  έτοιμη  για  όλα,  την  Ενωμοτία  τους.    

 

Οι  δράσεις  της  Ομάδας  περιλαμβάνουν  θέματα  από  τους  5  τομείς  ενδιαφερόντων  και  προσφέρουν  στους  Προσκόπους  ευκαιρίες  για  ηθική,  πνευματική,  φυσική  και  κοινωνική  ανάπτυξη  καθώς  και  δυνατότητες  για  διερεύνηση  των  ατομικών  κλίσεων  και  ικανοτήτων  τους.  

 Σημαντικό  στοιχείο  του  προγράμματος  κάθε  Ομάδας  Προσκόπων  είναι  η  αξιοποίηση  ΓΝΩΣΕΩΝ  ΠΡΟΣΚΟΠΙΚΗΣ  ΤΕΧΝΙΚΗΣ  για  την  άνετη  και  ασφαλή  διαβίωση  στο  ύπαιθρο  που  υλοποιείται  με  ημερήσιες  ή  πολυήμερες  εκδρομές  στη  φύση  και  ολοκληρώνεται  με  την  ετήσια  θερινή  κατασκήνωση.  

 

Page 5: Ζωή Προσκοπική Τεύχος νο.1

Ζ Ω Η   Π Ρ Ο Σ Κ Ο Π Ι Κ Η     Ο κ τ ώ β ρ ι ο ς   2 0 1 0     τ ε ύ χ ο ς   Ν ο   1  

Σελίδα  5  

ΚΑΙ    ΤΑ  ΠΑΙΔΙΑ  ΤΟΥ  ΛΥΚΕΙΟΥ…?  

Ανιχνευτές: ������ ��� �’ ������� ��� �’ �������

ΜΑ  ΠΟΙΟΙ  ΕΙΝΑΙ  ΑΥΤΟΙ  ΠΟΥ  ΠΑΙΖΟΥΝ  ΜΕ  ΤΑ  ΠΑΙΔΙΑ  ΜΑΣ  …?  

Ενήλικες  Εθελοντές  :  Νέοι  και  νέες  από  18  χρονών  εώς  ……  

Οι  ανιχνευτές  είναι  έφηβοι,  αγόρια  και  κορίτσια,  ηλικίας  15-­‐18  ετών  που  οργανωμένοι  σε  κοινότητες  ανιχνεύουν  όλους  τους  τομείς  της  ανθρώπινης  δραστηριότητας.  Έχουν  την  ευκαιρία  να  δραπετεύουν  στον  κόσμο  των  ιδανικών  που  ονειρεύονται,  ανιχνεύοντας  ότι  αμφισβητούν  και  προσφέροντας  ψυχή  και  έργο  για  ένα  καλύτερο  αύριο.    

 

Η  υπαίθρια  ζωή,  οι  τεχνικές  δεξιότητες,  η  πνευματική  καλλιέργεια,  η  κοινωνική  συνεργασία,  η  σωματική  αγωγή,  η  πολιτιστική  μας  κληρονομιά,  η  προστασία  του  περιβάλλοντος,  η    προσφορά  υπηρεσίας  και  η  παγκόσμια  συναδέλφωση  είναι  τομείς  απασχόλησης  που  δίνουν  την  ευκαιρία,  μέσα  από  έναν  δημοκρατικό  πλουραλισμό,  να  ανακαλύψουν  οι  ανιχνευτές  τις  πανανθρώπινες  αξίες,  που  θα  τους  βοηθήσουν  στη  ζωή  τους.  

 

Οι  Ενήλικες  είναι  ένα  σημαντικό  κεφάλαιο  της  προσκοπικής  κίνησης.  Ο  προσκοπισμός  τόσο  ως  ιδέα  όσο  και  ως  παιδαγωγική  μέθοδος  στηρίζει  την  επιτυχία  του  στους  Ενήλικες,  γυναίκες  και  άντρες  που  υπηρετούν  εθελοντικά  το  σκοπό  του,  με  ενδιαφέρον,  ενθουσιασμό,  δυναμισμό  και  θέληση,  εφαρμόζοντας  με  επιτυχία  το  προσκοπικό  πρόγραμμα  και  ασκώντας  εμπνευσμένη  και  αποτελεσματική  ηγεσία.    

 

Όλοι  οι  βαθμοφόροι  προκειμένου  να  ηγηθούν  προσκοπικού  τμήματος  παρακολουθούν  εκπαιδευτικές  δραστηριότητες  που  τους  δίνουν  τα  εφόδια  να  υλοποιήσουν  το  προσκοπικό  πρόγραμμα,  ενώ  μέσα  από  το  πρόγραμμα  της  «δια  βίου  εκπαίδευσης»  βελτιώνουν  συνεχώς  τον  εαυτό  τους,  τις  γνώσεις  και  ικανότητες  τους  μέσα  από  το  πλήθος  ξεχωριστών  εκπαιδεύσεων  και  σεμιναρίων  που  οργανώνει  κάθε  χρόνο  το  ΣΕΠ.  

 

Συμβάλλουν  στην  διαπαιδαγώγηση  των  νέων  δίνοντας  την  ευκαιρία  σε  αγόρια  και  κορίτσια  να  αποκτήσουν  γνώσεις,  ικανότητες  και  συμπεριφορές  που  χαρακτηρίζουν  ένα  δραστήριο,  χρήσιμο  και  ευτυχισμένο  πολίτη  του  αύριο.    

 

Όλοι  αυτοί  οι  εθελοντές  με  πίστη  στις  αρχές  του  προσκοπισμού  διαμορφώνου  προσωπικότητες  που  στο  μέλλον  θα  αποτελέσουν  τους  πολίτες  που  θα  είναι  πρόθυμοι  να  αγωνιστούν  συνειδητά  για  μια  καλύτερη  κοινωνία  με  οδηγό  μια  σειρά  από  διαχρονικά  αναλλοίωτες,  πανανθρώπινες  στη  διάσταση  και  αποδεκτές  από  όλους  αξίες.    

 

Page 6: Ζωή Προσκοπική Τεύχος νο.1

Ζ Ω Η   Π Ρ Ο Σ Κ Ο Π Ι Κ Η     Ο κ τ ώ β ρ ι ο ς   2 0 1 0     τ ε ύ χ ο ς   Ν ο   1  

Σελίδα  6  

ΑΣ    ΤΟΥΣ    ΔΟΥΜΕ    ΛΙΓΟ    ΚΑΛΥΤΕΡΑ    ΤΟΥΣ    ΒΑΘΜΟΦΟΡΟΥΣ    ΜΑΣ      

Αρχηγός  Συστήματος :

                                                                                                   Αρχηγός  Αγέλης              

Κλήμης  «Μέρακ»  Τοσουνίδης    

Έχοντας  υπηρετήσει  το  Σύστημα  ως  υπαρχηγός  Ομάδας,  αρχηγός  Αγέλης  και    υπαρχηγός  Συστήματος,  μετά  από  16  χρόνια  στο  Σύστημα,  ήρθε  η  ώρα  να  το  οδηγήσει  σε  νέες  «Κορφές»  ως  Αρχηγός  του.  Με  σπουδές  στην  Ηχοληψία,  θα  ακούσει  οτιδήποτε  του  πείτε  και  ως  Ιδιωτικός  υπάλληλος  σε  εταιρεία  με  ορειβατικά  είδη  θα  λύσει  ό,τι  απορία  έχετε  σχετικά  με  το  τι  να  αγοράσετε!!!    

 

Αιμιλία  «Ντούμχε»  Ναθαναήλ  

Μετά  από  την  πρώτη  της  «αναγνωριστική»  χρονιά  στο  τιμόνι  της  Αγέλης  μας,  συνεχίζει  να  την  οδηγεί  με  πολύ  γνώση  και  μεγάλη  εμπειρία!  Με  πτυχίο  Τουρκικών  και  Σύγχρονων  Ασιατικών  Σπουδών  σίγουρα  θα  σας  απαντήσει  χωρίς  διπλωματία  σε  ό,τι  απορία  έχετε  για  το  λυκοπουλάκι  σας!!!      

  Πέτρος  «Βέγας»  Μπιντέρης  

Με   6χρονη   παρουσία   στην   Αγέλη   μας   είναι   σίγουρα   ο   «λυκοπουλιστής»   που   πολλά  συστήματα  θα  τον  ήθελαν  στο  δυναμικό  τους.  Συνεχίζοντας  να  προσφέρει  το  κέφι  του,  την  ενέργεια  του  αλλά  και  την  δύναμη  του,  σίγουρα  θα  είναι  το  δεξί  χέρι  της  Αρχηγού.  Εργάζεται   σε   εταιρεία   με   «πολύ   χρήμα»   και   είναι   τελειόφοιτος   ιδιωτικής   σχολής  Πληροφορικής.    

Έλλη  «Μπαγκίρα»  Κουρμουλή  

Το  πραγματικό  λυκόπουλο  του  Επιτελείου  συνεχίζει  να  προσφέρει  απλόχερα  το  χαμόγελό  της  σε  όποιον  πραγματικά  το  έχει  ανάγκη.  Δυστυχώς  για  εμάς  οι  σπουδές  της  στο  τμήμα  Βιολογικών  Εφαρμογών  και  Τεχνολογιών  στο  Πανεπιστήμιο  Ιωαννίνων,  την  κρατάνε  μακριά  μας.  Τι  να  κάνουμε??????    

Βάλια  «Μάσα»  Παπαδοπούλου  

Όταν  πριν  από  3  χρόνια  ήρθε  στη  Αγέλη  μας  κανένας  δεν  πίστευε  ότι  θα  γίνει  τόσο  καλή  βαθμοφόρος.  Σήμερα  είναι  η  ζωντάνια  της  Αγέλης  μας  και  το  κέφι  όλου  του  Συστήματος.  Σπουδάζει  Κοινωνιολογία  στο  Πάντειο  Πανεπιστήμιο  γι’  αυτό  μπορεί  να  μας  «καταλάβει…»    

 

Άκης  «Όλακ»  Κωνσταντινίδης  

Άλλος  ένας  βαθμοφόρος  που  δυστυχώς  για  εμάς,  ευτυχώς  για  το  περιβάλλον  σπουδάζει  στη  Μυτιλήνη  στο  Πανεπιστήμιο  Αιγαίου  (τμήμα  Περιβάλλοντος).  Με  πείρα  άνω  των  5  χρόνων  στην  Αγέλη  μας  και  με  διάθεση  μοναδική  αποτελεί  «κλειδί»  για  τη  λειτουργία  της  Αγέλης  μας!    

  Χριστίνα  «Χελώνα»  Θανοπούλου  

Η  σεζόν  έκλεισε  με  τον  καλύτερο  τρόπο…  Με  μεταγραφή-­‐φωτιά  την  τελευταία  στιγμή.  Μεταφέροντας  στο  «καβούκι»  της  την  πείρα  του  Αρχηγού  Αγέλης  σε  άλλο  Σύστημα,  έρχεται  γρήγορα-­‐γρήγορα  να  βοηθήσει  την  Αγέλη  μας!  Σπουδάζει  Οικονομική  και  Περιφερειακή  Ανάπτυξη  στο  Πάντειο.        

 Γιάννης  «Σκορπιός»  Κράλης  

Οι  παλιές  αγάπες  δεν  ξεχνιούνται  εύκολα…  Ο  Γιάννης  που  ποτέ  δεν  κατάφερε  να  αντικαταστήσει  τον  προσκοπισμό,  ξαναγύρισε  μετά  από  χρόνια  απουσίας  στα  γνωστά  του  λημέρια.  Περιμένουμε  με  ανυπομονησία  να  μας  δώσει…  τα  «φώτα»  του  ως  ηλεκτρολόγος,  όποτε  φυσικά  του  το  επιτρέπουν  οι  συζυγικές  του  υποχρεώσεις.          

 

Page 7: Ζωή Προσκοπική Τεύχος νο.1

Ζ Ω Η   Π Ρ Ο Σ Κ Ο Π Ι Κ Η     Ο κ τ ώ β ρ ι ο ς   2 0 1 0     τ ε ύ χ ο ς   Ν ο   1  

Σελίδα  7  

                                                                                                                                           Αρχηγός  Ομάδας  

                                                                                                                                     Αρχηγός  Κοινότητας  

Πόπη  «Αλεπού»  Καπάνταη  

Αφού  παρέδωσε  την  Αρχηγεία  της  Ομάδας  ύστερα  από  7  χρόνια  στον  Πιγκουίνο  και  πήρε  το  ρεπό  της  για  2  χρόνια…  είπε  «διακοπές»  ΤΕΛΟΣ  και  επιστρέφει  για  νέες  εμπειρίες  ως  Υπαρχηγός  στην  Ομάδα  που  τόσο  αγαπά.  Έχει  σπουδάσει  Graphic  Design  και  οπτική  επικοινωνία  στον  ΑΚΤΟ  και  εργάζεται  στην  εταιρεία  Δημ.  Σχέσεων  Civitas  ως  Art  Director.  

 

Μίνως  «Πιγκουίνος»  Κωνσταντινίδης    

Έχοντας  πια  την  χαρά  να  ηγείται  πολλών  βαθμοφόρων  και  όχι  μόνο  του  εαυτού  του,  έχοντας  αποκτήσει  όλες  εκείνες  τις  γνώσεις  και  τις  εμπειρίες,  σίγουρα  η  Ομάδα  μας  θα  «απογειωθεί».   Σπουδάζει   στο   Ε.Μ.Π.   ως   Πολιτικός   Μηχανικός   όποτε   δείξτε   λίγη  κατανόηση  για  τις  επιβλητικές  κατασκευές  της  Ομάδας  μας.    

 Σπύρος  «Ρακούν»  Φασούλας  

Φέρνοντας  μαζί  του  αυτό  που  λέμε  ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ  ΠΡΟΣΚΟΠΙΚΟ  ΠΝΕΥΜΑ,  είναι  ο  μοναδικός  Αρχηγός  Συστήματος  που  επιστρέφει  στο  τμήμα  το  οποίο  αγάπησε  όσο  κανένα  άλλο.  Δουλεύει  σε  ναυτιλιακή  εταιρεία  (ξέρει  από  φουρτούνες)  και  έχει  σπουδάσει  Διοίκηση  και  Δίκαιο  Ναυτιλιακών  Επιχειρήσεων  στην  Αγγλία    

 

Ιάσωνας  «Όφις»  Γκίκας  

Έχοντας  περάσει  τα  δύσκολα  της  πρώτης  χρονιάς  συνεχίζει  ακάθεκτος…  Με  τις  γνώσεις  του  πάνω  στη  Γεωλογία  την  οποία  σπουδάζει  στο  ΕΜΠ  αλλά  και  τις  μουσικές  του  ικανότητες  είναι  σίγουρο  ότι  για  άλλη  μια  χρονιά  θα  βάλει  το  «λιθαράκι»  του  σε  αυτό  το  οικοδόμημα…      

  Κωνσταντίνος  «θα  βγει  αργότερα»  Ζουλινάκης  

Περνώντας  από  όλα  τα  στάδια  του  προσκοπικού  παιχνιδιού  στο  Σύστημά  μας,  ήρθε  η  ώρα  να  αναλάβει  την  ευθύνη  του  βαθμοφόρου  της  Ομάδας.  Δυστυχώς  οι  σπουδές  του  στο  Τμήμα  Μηχανολογίας  στο  ΤΕΙ  Κοζάνης  θα  τον  κρατήσουν  μακριά  μας  για  τουλάχιστον  έξι  μήνες.  Ας  ελπίσουμε  ότι  θα  περάσουν  γρήγορα…    

 

Νίκος    «?»    Λεβεντούρης    

Άργησε  μόνο  15  χρόνια  για  να  γίνει  Πρόσκοπος  αλλά  τελικά  το  κατάφερε.  Σπουδάζει  στην  σχολή  Διαχείρισης  &  Συντήρησης  εκκλησιαστικών  κειμηλίων  και  είναι  μεγάλο  «μπουζούκι»(6  χρόνια  μαθαίνει…)      

Νίκος  «Νεροφίδας»  Νικηφοράκης  

Η  πρώτη  δύσκολη  χρονιά  πέρασε.  Συνεχίζει  να  οδηγεί  την  κοινότητα  μας  σε  δύσκολα  αλλά  ασφαλή  μονοπάτια  χωρίς  να  χάνει  ποτέ  τον  δρόμο,  προσφέροντας  πάντα  στιγμές  χαλάρωσης  στα  δύσκολα  χρόνια  του  Λυκείου.  Είναι  τελειόφοιτος  του  τμήματος  Οικονομικής  Επιστήμης  στο  Ο.Π.Α.  (οικονομικό  πανεπιστήμιο  Αθηνών,  πρώην  Α.Σ.Ο.Ε.Ε.)  

Κατερίνα  «Αλκυόνη»  Αστεριάδη  

Παλιά  καραβάνα  του  Συστήματος.  Μετά  από  χρόνια  παρουσίας  στην  Ομάδα  ήρθε  η  ώρα  να  κάνει  το  επόμενο  βήμα  στην  προσκοπική  της  «καριέρα»…    Μετά  τις  σπουδές  της  στην  Κοινωνιολογία  αλλά  και  με  μεταπτυχιακές  σπουδές  στην  Ειδική  Αγωγή    αποτελεί  σίγουρο  στήριγμα  για  κάθε  μέλος  της  Κοινότητας  περισσότερο  όμως  για  τον  Αρχηγό  της.      

 

 

 

Αλέξανδρος  «Λίγκας»  Γκίκας  

Συνεχίζοντας  την  παράδοση  της  οικογένειας,  ο  μεγάλος  αδελφός  για  δεύτερη  χρονιά  αποτελεί  αναπόσπαστο  κομμάτι  στη  σωστή  λειτουργία  της  Κοινότητάς  μας.  Βάζοντας  στην  «μπάντα»…  τις  καλλιτεχνικές  του  ανησυχίες      αλλά  και  τις  σπουδές  του  στο  Φυσικό  του  ΕΜΠ  αποδεικνύεται  για  ακόμα  μια  φορά  σκληρό  μέταλλο…  

 

 

Σπύρος  «Κόρακας»  Ψαρομύλιγκος  

Τι  το  ήθελε  και  ήρθε  να  βοηθήσει  στην  κατασκήνωση?  Το  κόλλησε  το  μικρόβιο  και  αποφάσισε  να  γίνει  βαθμοφόρος!  Σπουδάζει  και  αυτός  Κοινωνιολογία  στο  Πάντειο  Πανεπιστήμιο.  Καλή  αρχή!!!!  

Page 8: Ζωή Προσκοπική Τεύχος νο.1

Ζ Ω Η   Π Ρ Ο Σ Κ Ο Π Ι Κ Η     Ο κ τ ώ β ρ ι ο ς   2 0 1 0     τ ε ύ χ ο ς   Ν ο   1  

Σελίδα  8  

 

1. Κινούν  το  ενεργό  ενδιαφέρον  για  τον  προσκοπισμό  της  τοπικής  κοινωνίας  και  της  τοπικής  αυτοδιοίκησης  πάντοτε  μέσα  στο  πλαίσιο  της  αρμοδιότητας  τους.  

2. Εξευρίσκουν  οικονομικούς  πόρους,  υλικά,  και  με  κάθε  τρόπο  ενισχύουν  το  προσκοπικό  έργο.  3. Βοηθούν  τον  Αρχηγό  του  Συστήματος  στην  εξερεύνηση  των  βαθμοφόρων,  καθώς  και  άλλων  προσώπων,  

κατάλληλων  για  τη  μετάδοση  ειδικών  γνώσεων  και  ικανοτήτων  στα  μέλη  των  τμημάτων  του  Συστήματος.  4. Οργανώνουν  εκδηλώσεις  (όπως  συναντήσεις,  ομιλίες  και  άλλα)  γενικότερου  κοινωνικού  ενδιαφέροντος  

με  ειδικούς  ομιλητές  ανάλογα  με  το  θέμα  και  πάντοτε  στο  πλαίσιο  του  προσκοπικού  προγράμματος  του  Συστήματος.  

5. Στο  πλαίσιο  του  σκοπού  της  η  ΕΚΣ  συμβάλλει  ενεργά  στη  δημιουργία,  διατήρηση  και  προαγωγή  κλίματος  συνεργασίας  με  όλους  τους  βαθμοφόρους  του  Συστήματος  καθόσον  βαθμοφόροι  και  μέλη  ΕΚΣ  αποτελούν  μέλη  της  ίδιας  προσκοπικής  οικογένειας.  

6. Τα  μέλη  της  ΕΚΣ  αγαπούν  το  παιδί  και  πιστεύουν  στη  προσκοπική  μέθοδο  διαπαιδαγώγησης  και  είναι  εθελοντές  που  εργάζονται  για  το  σκοπό  της  προσκοπικής  κίνησης.    

 

ΥΠΑΡΧΟΥΝ  ΚΑΙ  ΚΑΠΟΙΟΙ  ΑΛΛΟΙ  ΒΑΘΜΟΦΟΡΟΙ  ΟΜΩΣ  ΠΟΥ  ΒΟΗΘΑΝΕ  ΟΛΑ  ΤΑ  ΤΜΗΜΑΤΑ      ΟΙ  ΒΑΘΜΟΦΟΡΟΙ  ΟΛΟΥ  ΤΟΥ  ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ  

Αλέξης  «Κογιότ»  Γεωργίου  

Δημήτρης  «Σκίουρος»  Ησαϊάδης  

Σαράντος  «Μιζάρ»  Κυριακόπουλος  

Μάριος  «Αλντεμπαράν»  Βισβίκης  

Νίκος  «Δεν  έχει  ακόμα»  Βασινιώτης  

Χρήστος  «Βερμίλιον»    Μαντάς  

Νικόλας  «Αρκτούρος»  Παπαχρονόπουλος  

ΕΠΙΤΡΟΠΗ  ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ  ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ    

Σκοπός  των  ΕΚΣ  είναι  η  ηθική  και  υλική  ενίσχυση  του  προσκοπισμού.    

Ειδικότερα  η  ΕΚΣ:  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Νέα  Μέλη  :  

10.Παναγιώτης  Ρέλλας  

11.Κώστας  Γιαννόπουλος  

12.Ηλιάννα  Λουρίδα  

Μέλη  :  

1.Γιώργος  Κεντριστάκης  

   ΠΡΟΕΔΡΟΣ  

2.Γιώργος  Φράγκος  

ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ  

3.Μαρίνα  Τρούγκου  

                               ΤΑΜΙΑΣ  

 

4  Λένα  Τσιρούλη  

5.Σοφία    Δρακακάκη  

6.Ελένη  Γεωργίου  

7.Σωτηρία  Τοσουνίδη  

8.Γεωργία  Ησαίάδη  

9.Λήδα  Κουρμουλή  

 

 

Page 9: Ζωή Προσκοπική Τεύχος νο.1

Ζ Ω Η   Π Ρ Ο Σ Κ Ο Π Ι Κ Η     Ο κ τ ώ β ρ ι ο ς   2 0 1 0     τ ε ύ χ ο ς   Ν ο   1  

Σελίδα  9  

Στις  12  Ιουλίου,  η  παρέα  των  δεκαοχτώ  λυκοπούλων  της  1ης  Αγέλης  Παπάγου  μαζί  με  τους  πέντε  βαθμοφόρους  της,  ξεκίνησε  να  πάει  κατασκήνωση  στα  Κανάκια  της  Σαλαμίνας.  Όταν  έφτασαν  στο  χώρο  της  κατασκήνωσης,  όμως,  περνώντας  από  μια  ξύλινη  πύλη  βρέθηκαν  σε  ένα  περίεργο  μέρος…  Πολύ  σύντομα  μια  παρέα  με  ασημί  φορεσιές,  περίεργες  φάτσες  και  κάτι  κερατάκια  στο  κεφάλι  τους,  ήρθαν  να  μας  καλωσορίσουν.  Είχαμε  περάσει  μέσα  από  αυτή  την  πύλη  σε  έναν  πολιτισμό  του  μέλλοντος.  

.  

Αφού  μας  ξενάγησαν  στον  χώρο  τους,  αρχίσαμε  και  εμείς  να  στήνουμε  τις  σκηνές  μας  και  να  βολευόμαστε  στον  χώρο  που  θα  μας  φιλοξενούσε.  Ξεκουραστήκαμε  λίγο  -­‐ευτυχώς-­‐  γιατί  το  απόγευμα  έπρεπε  να  περάσουμε  από  δοκιμασίες…  Τα  καταφέραμε  και  έτσι  οι  άνθρωποι  αυτοί  μας  εμπιστεύτηκαν  ώστε  να  μας  δείξουν  τον  πολύτιμο  λίθο  που  φύλαγαν  σε  ένα  ειδικό  μέρος,  καθώς  ήταν  ζωτικής  σημασίας  για  αυτούς.  Αφού  μαζευτήκαμε  το  βράδυ,  τραγουδήσαμε  και  παίξαμε,  πέσαμε  κατάκοποι  για  ύπνο…  

 

Το  πρωί  που  ξυπνήσαμε  είχε  συμβεί  κάτι  τραγικό…  ΕΙΧΕ  ΚΛΑΠΕΙ  Ο  ΛΙΘΟΣ!  Και  στη  θέση  του  τι  να  δούμε;!  Ένα  πέλεκυ!  Δεν  ξέραμε  τι  να  κάνουμε  και  έτσι  ο  αρχηγός  των  μελλοντικών,  δείχνοντάς  μας  μια  χρονομηχανή  που  είχε  κατασκευάσει  μας  πρότεινε  να  δοκιμάσουμε  ένα  ταξίδι  στο  χρόνο  με  κλειδί  τον  πέλεκυ.  Δεχτήκαμε  να  τον  βοηθήσουμε  χωρίς  όμως  να  ξέρουμε  ότι  η  κατασκευή  της  μηχανής  του  χρόνου  δεν  είχε  τελειοποιηθεί.  

 Μπήκαµε στη χρονοµηχανή και βγαίνοντας, µας υποδέχτηκαν κάτι προϊστορικοί µε τους οποίους η αρχική επικοινωνία… είχε κάποια προβλήµατα! Καταφέραµε να µάθουµε ότι κάποιος τους είχε κλέψει τον πέλεκυ και τους είχε αφήσει κάτι άλλο το οποίο θα µας έδιναν αφού θα τους κάναµε να µας εµπιστευτούν. Τελικά, µας έδωσαν ένα καράβι το οποίο µας οδήγησε στο παρόν και στο ναύσταθµο της Σαλαµίνας. Κάτι δεν πήγαινε καλά, αλλά είπαµε να εξερευνήσουµε το µέρος και αποφασίσαµε να ανέβουµε σε µια φρεγάτα. Ήταν πολύ εντυπωσιακή, πρωτόγνωρη και φοβερά ενδιαφέρουσα εµπειρία, η εξερεύνηση ενός πολεµικού πλοίου! Γυρνώντας από την εξερεύνησή µας, οι άνθρωποι του µέλλοντος µας εξήγησαν ότι από ένα λάθος στη µηχανή του χρόνου βρεθήκαµε στο παρόν και έτσι µε το καράβι ως µοναδικό στοιχείο στα χέρια µας, αποφασίσαµε να δοκιµάσουµε να µπούµε για ακόµα µία φορά στη µηχανή. Έτσι λοιπόν, φτάνουµε σε ένα µέρος στο οποίο συναντάµε δύο πολύ πολεµοχαρείς ανθρώπους, µε περικεφαλαίες και σπαθιά να πολεµούν! Στην αρχή τροµάξαµε γιατί προσπάθησαν να µας επιτεθούν αλλά µόλις είδαν το καράβι τους µας άφησαν να τους εξηγήσουµε τι είχε συµβεί. Τελικά δέχονται να µας βοηθήσουν, µε αντάλλαγµα να τους δώσουµε πίσω το καράβι τους. Μετά από διάφορες δοκιµασίες και γνωρίζοντας τα έθιµα και τις καθηµερινές τους ασχολίες, κερδίσαµε την εµπιστοσύνη τους γι’ αυτό και µας έδωσαν το «εισιτήριο» για τον επόµενο προορισµό µας... ένα κολιέ µε πολύχρωµα λουλούδια!

Με  «εισιτήριο»  λοιπόν,  αυτό  το  χρωματιστό  κολιέ  μπαίνουμε  στη  μηχανή  του  χρόνου  και  καταλήγουμε  σε  μία  πολύ  περίεργη,  πολύχρωμη  αλλά  πάνω  απ’  όλα  cool...  εποχή!  Εκεί  μας  υποδέχτηκαν  κάτι  τυπάκια  με  λουλουδάτα  ρούχα  αλλά  και  ονόματα(!),  οι  οποίοι  ζούσαν  πολύ  ειρηνικά  και  χαλαρά  και  οι  μόνες  ανησυχίες  που  είχαν  ήταν  οικολογικού  περιεχομένου!  Μας  έμαθαν  πώς  να  φροντίζουμε  και  να  αγαπάμε  το  περιβάλλον  αλλά  και  πώς  να  διασκεδάζουμε  με  την  ψυχή  μας...  διασκεδάσαμε  λοιπόν,  τραγουδήσαμε,  χορέψαμε  και  κουρασμένοι  αλλά  συνάμα  κεφάτοι  πέσαμε  για  ύπνο.  

Την  επόμενη  ημέρα  στην  θέση  του  κολιέ  βρήκαμε  μια  μαρμάρινη  κολώνα  που  κάτι  μας  θύμιζε  αλλά  δεν  μπορούσαμε  να  καταλάβουμε  τι...  Βγαίνοντας  όμως  από  τη  μηχανή  του  χρόνου,  σιγουρευτήκαμε.    Ήμασταν  στην  Αρχαία  Ελλάδα  και  στα  χέρια  μας  κρατούσαμε  έναν  από  τους  μεγαλοπρεπείς  αρχαιοελληνικούς  κίονες!  Εκεί  μας  υποδέχτηκαν  κάτι  κύριοι,  πολύ  σοφοί  και  δυνατοί,  με  λευκά  μαλλιά  και  λευκά  φορέματα  (φαίνεται  εκεί,  αυτά  ήταν  της  μόδας...)  οι  οποίοι  μας  είπαν  ότι  είναι  θεοί!  Εκεί  βρεθήκαμε  αντιμέτωποι  με  πολλές  και  δύσκολες  δοκιμασίες,  στις  οποίες  εκτός  από  τις  σωματικές  μας  ικανότητες  έπρεπε  να  χρησιμοποιήσουμε  και  το  μυαλό  μας,  αφού  μας  είπαν  ότι  «νους  υγιής  εν  σώματι  υγιή».  Και  τελικά  κάτι  ήξεραν  αυτοί  οι  αρχαίοι,  γιατί  με  τον  συνδυασμό  αυτών,  καταφέραμε  να  περάσουμε  επιτυχώς  όλες  τις  δοκιμασίες  και  έτσι  ο  Δίας  μας  έδωσε  το  επόμενο  στοιχείο...  μία  αιγυπτιακή  πυραμίδα!  

 

Την  επόμενη  ημέρα  και  βέβαιοι  πια  ότι  οι  Αιγύπτιοι  ήταν  εκείνοι  που  έκλεψαν  τον  Λίθο,  μπήκαμε  στη  χρονομηχανή  με  σκοπό  μας  να  τον  πάρουμε  πίσω  πάση  θυσία!  Φτάνοντας  στην  Αίγυπτο  και  μετά  από  μία  σειρά  βρώμικων  και  παράξενων  δοκιμασίων  για  να  προετοιμαστούμε  κατάλληλα  για  τη  μάχη,  έφτασε  η  στιγμή  που  περιμέναμε!  Ήταν  η  ώρα  της  τελικής  μάχης!  Μετά  από  πολύ  κυνήγι  και  πόλεμο  καταφέραμε  να  πάρουμε  πίσω  τον  Λίθο  και  να  πίασουμε  τον  κλέφτη  του...  και  τι  να  δούμε?!  Ο  κλέφτης  τελικά  δεν  ήταν  αιγύπτιος,  αλλά  ένας  μελλοντικός  που  προσπαθούσε  να  μας  μπερδέψει  για  να  καταφέρει  να  πάρει  στα  χερια  του  τον  πολύτιμο  Λίθο  και  έτσι  να  πάρει  την  εξουσία  από  τον  αρχηγό  των  ανθρώπων  του  μέλλοντος.  

Αφού  μας  ευχαρίστησε  ο  αρχηγός  των  μελλοντικών  για  τη  βοήθειά  μας,  ήταν  πια  ώρα    να  φύγουμε  από  το  μέλλον  και  να  πάμε  στο  παρόν,  κάνοντας  το  τελευταίο  ταξίδι  με  την  χρονομηχανή.  Έτσι  λοιπόν  γυρίσαμε  στο  παρόν  και  στην  Αγέλη  μας,  αλλά  πάντα  θα  θυμόμαστε,  όλους  αυτούς  τους  καινούριους  φίλους  που  κάναμε...  

 

Page 10: Ζωή Προσκοπική Τεύχος νο.1

Ζ Ω Η   Π Ρ Ο Σ Κ Ο Π Ι Κ Η     Ο κ τ ώ β ρ ι ο ς   2 0 1 0     τ ε ύ χ ο ς   Ν ο   1  

Σελίδα  10  

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, η 1η Οµάδα Παπάγου πραγµατοποίησε την καλοκαιρινή της κατασκήνωση, από τις 5 έως τις 18 Ιουλίου. Πραγµατοποιήθηκε στα Κανάκια της Σαλαµίνας και συµµετείχαν 24 παιδιά, χωρισµένα σε 4 ενωµοτίες. Παρενθετική σηµείωση: Η ενωµοτία είναι η βασική µονάδα στον Κλάδο Προσκόπων (δηλαδή στην Οµάδα), και δεν είναι παρά µια οµάδα/παρέα 6-9 παιδιών, που στην προκειµένη περίπτωση (κατασκήνωση) εγκαθίσταται και δρα αυτόνοµα. Όπως κάθε κατασκήνωση, είχε και αυτή τον δικό της ιδιαίτερο χαρακτήρα. Όµως τι ακριβώς περιλαµβάνει µια προσκοπική κατασκήνωση; Όλοι έχουν µια ιδέα, όµως αυτή δεν µπορεί να είναι ολοκληρωµένη αν δεν την έχει ζήσει κανείς. Ορίστε λοιπόν µερικά από τα όσα περιλάµβανε η φετινή κατασκήνωση, για να πάρουν µια ιδέα και όσοι έχουν απλά ακούσει γι’ αυτήν:

Οι πρώτες 3-4 µέρες αποτέλεσαν, όπως πάντα, την περίοδο εγκατάστασης. Κάθε ενωµοτία, υπό τον συντονισµό του ενωµοτάρχη, ανέλαβε σε έναν χώρο που επέλεξε (την ενωµοτιακή γωνιά) να στήσει ορισµένες κατασκευές που θα κάλυπταν ορισµένες βασικές ανάγκες κατά τη διάρκεια της κατασκήνωσης. Οι κατασκευές αυτές είναι η σκηνή (αυτονόητη η σηµασία της) µε χαντάκια απορροής για να µην πληµµυρίζει όταν βρέχει, η σακιδιοθήκη, που κρατά τα σακίδια ασφαλή από έντοµα και από τη βροχή, το µαγειρείο µε τέντα (µε µάτια γκαζιού και απαραίτητες διατάξεις ασφαλείας, όπως πυροσβεστήρες, πυρίµαχες κουβέρτες, καθαρισµός χώρου από εύφλεκτα υλικά), την τραπεζαρία µε τέντα, για να µη τρώει κανείς στο χώµα, τα ντους, µε χαντάκια απορροής ώστε να µη λιµνάζουν τα νερά, έναν µικρό υποτυπώδη απορροφητικό βόθρο για να χύνουν τα υγρά σκουπίδια, µία τουαλέτα (µακριά από το χώρο της ενωµοτίας), την περίφραξη και πύλη, που οριοθετούν τον χώρο της ενωµοτίας και δηµιουργούν συγκεκριµένη είσοδο, ένα παρατηρητήριο, τον χώρο του υλικού, 2 λάµπες γκαζιού, και διάφορες άλλες κατασκευές ανέσεων. Να σηµειωθεί ότι όλα αυτά ίσως να µην ολοκληρώνονται µέσα σε αυτό το διάστηµα, αλλά η γωνιά συνεχίζει να βελτιώνεται µέχρι και την τελευταία µέρα της κατασκήνωσης. Πάντως και οι 4 ενωµοτίες έστησαν σχεδόν όλα τα παραπάνω και άλλα στη φετινή κατασκήνωση.

Μόλις ολοκληρώθηκε αυτή η περίοδος και όλες οι ενωµοτίες εξασφάλισαν µια βασική υποδοµή, ξεκίνησαν οι κύριες δραστηριότητες. Αυτές περιλάµβαναν από αθλητικές αναµετρήσεις µεταξύ των ενωµοτιών, µέχρι µεγάλα παιχνίδια που απαιτούσαν και ανέπτυσσαν εξειδικευµένες προσκοπικές και άλλες γνώσεις, εντός και εκτός του χώρου της κατασκήνωσης, στη θάλασσα ή στη στεριά, µε το φως του ήλιου ή του φεγγαριού. Πολλά παιδιά επίσης πραγµατοποίησαν και παρουσίασαν πολλές ερασιτεχνικές ασχολίες (έρευνα και παρουσίαση στην Οµάδα ενός θέµατος της επιλογής του κάθε παιδιού, που περιλαµβάνει και κάποιο παιχνίδι). Επίσης, η πρωτογενής ανάγκη µας για να γνωρίζουµε συνεχώς νέα πράγµατα, µας οδήγησε σε διάφορα µνηµεία και χώρους ενδιαφέροντος, όπως η Μονή Φανερωµένης, που φιλοξένησε τον πρώτο ναύσταθµο της Σαλαµίνας, το σπίτι του Άγγελου Σικελιανού, στα βόρεια του νησιού, το µυστηριώδες Σπήλαιο του Ευριπίδη, του οποίου η ύπαρξη µόλις πρόσφατα ήρθε στο φως, το κτίσµα «του Πολωνού», ένα σπίτι φτιαγµένο αποκλειστικά από ξύλα της θάλασσας, τον Ναύσταθµο της Σαλαµίνας, όπου η Οµάδα είχε την ευκαιρία να ξεναγηθεί σε φρεγάτα και υποβρύχιο του Πολεµικού Ναυτικού, το Βλητικό Σταθµό Σαλαµίνας, όπου πραγµατοποιήθηκε γιορτή προς τιµήν µας, αλλά και το φάρο στην Κόγχη. Η ανάγκη µας για περιπέτεια και ανακάλυψη, µας ώθησαν σε γενναίες εξορµήσεις, όπως το διήµερο 12-13 Ιουλίου, που οι ενωµοτίες ξεκίνησαν την πορεία τους προς την παραλία του Λαµπρανού, που µας φιλοξένησε τη νύχτα, και συνέχισαν, περνώντας από Σατερλί, Κολώνες, Περιστέρια, για να καταλήξουν και να εξερευνήσουν τη σπηλιά του Ευριπίδη ψηλά στο βουνό, και τέλος να οδηγηθούν στο φάρο της Κόγχης. Άλλη µοναδική και συγκλονιστική εξόρµηση ήταν η «απόβαση» στην Κανάκια Νήσο, µε 2 υπερ-σχεδίες κατασκευασµένες πλήρως από τις ενωµοτίες. Δεν έλειψαν βέβαια και τα απρόοπτα, όπως οι ενοχλητικές αλλεργίες, η ρύπανση της θάλασσας και τα πολλά σκουπίδια, δείγµα της µεγάλης έλλειψης σεβασµού προς τη φύση, αλλά και η σοκαριστική ανακάλυψη µιας τεράστιας νεκρής θαλάσσιας χελώνας. Ακόµα και αυτά όµως αποτέλεσαν πολύ σηµαντικό κι εποικοδοµητικό στοιχείο της κατασκήνωσής µας, διότι µας θύµισαν µε τον πιο τρανταχτό τρόπο ότι πρέπει όλοι µαζί να προσπαθούµε για το µέλλον µας και να σεβόµαστε την κληρονοµιά µας, και κυρίως τη φύση, και παράλληλα να βλέπουµε πάντα τα πράγµατα θετικά και να αντιµετωπίζουµε τα προβλήµατά µας µε πυγµή και αποφασιστικότητα. Και φυσικά, όλοι ανακάλυψαν ακόµα µια φορά ότι η φιλία και η καλή συνεργασία είναι πιο πολύτιµα και απ’ το χρυσάφι.

ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ  ΟΜΑΔΑΣ  :  ΚΑΝΑΚΙΑ  ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ  

Page 11: Ζωή Προσκοπική Τεύχος νο.1

Ζ Ω Η   Π Ρ Ο Σ Κ Ο Π Ι Κ Η     Ο κ τ ώ β ρ ι ο ς   2 0 1 0     τ ε ύ χ ο ς   Ν ο   1  

Σελίδα  11  

 Τί   προετοιμασία   απαιτεί   μια   προσκοπική  κατασκήνωση;     Μια   κατασκήνωση   τέτοιου   μεγέθους   έχει,  όπως   φαντάζεται   κανείς,   πολλές   πολλές   συνιστώσες—από  την   εξασφάλιση   των   απαραίτητων   μέσων,   υλικών,   και  τροφίμων,   μέχρι   την   κατάρτιση   του   προγράμματος   και   την  πραγματοποίησή   του,   καθώς   και   όσα   άλλα   θέματα  προκύψουν   στην   πορεία.   Και   βέβαια,   η   προετοιμασία  κορυφώνεται  κατά  τη  διάρκεια  της  προκατασκήνωσης,  όπου  το   Επιτελείο   προετοιμάζει   τον   χώρο   για   την   άφιξη   των  παιδιών   και   στήνει   τις   απαραίτητες   κοινόχρηστες  κατασκευές.   Στη   φετινή   κατασκήνωση,   15   βαθμοφόροι   και  

ανιχνευτές   φόρτωσαν   και   ξεφόρτωσαν   2   φορτηγά   και  έστησαν   μια   σειρά   από   κατασκευές,   όπως   μια   ανοιγμένη  πύλη   και   τον   πιο   ψηλό   ιστό   σε   κατασκήνωση   μέχρι   τώρα,  δεξαμενές   για   νερό,   μεγάλες   και   μικρές   σκηνές   του  επιτελείου,   περιφράξεις,   κ.α.     Το   σίγουρο   είναι   ότι   η  προετοιμασία   της   κατασκήνωσης   απαιτεί   σκληρή   δουλειά,  σωστό  πρόγραμμα,  και  γερά  νεύρα,  αλλά  το  αποτέλεσμα  τα  αξίζει  όλα  αυτά  και  παραπάνω!  

Η   πιο  ωραία   στιγμή   της   προκατασκήνωσης   ήταν   η   δουλειά  στην  καταρρακτώδη  βροχή...  

Ø  Ø Συμμετοχή  24  παιδιών/4  ενωμοτιών  Ø Διασκέδαση  εποικοδομητική  Ø Μεγάλες  κατασκευές-­‐παρατηρητήρια,  τραπεζαρίες,  ντους,  μαγειρείο,  τουαλέτα,  χαντάκια  απορροής,  σακιδιοθήκη  Ø Πολλά  παιχνίδια-­‐πρωινά/νυχτερινά,  στεριά/θάλασσα,  μέσα/έξω  από  κατασκήνωση  Ø Επισκέψεις  σε  μνημεία  και  χώρους  ενδιαφέροντος-­‐Μονή  Φανερωμένης,  Σπήλαιο  Ευριπίδη,  κτίσμα  του  Πολωνού,  

Ναύσταθμος  Σαλαμίνας,  Βλητικός  Σταθμός,  Φάρος  (Κόγχη)  Ø Περιπετειώδεις  εξορμήσεις-­‐Παραλία  Λαμπρανού-­‐Σατερλί-­‐Κολώνες-­‐Περιστέρια-­‐Κόγχη,  Κανάκια  Νήσος  με  αυτοσχέδια  

σχεδία,  ερείπια  παλατιού  και  τάφου  του  Αίαντα  Ø Αρνητικά  στοιχεία-­‐ρύπανση,  σκουπίδια,  νεκρή  χελώνα  

Υποστήριξη  

Ø 3ήμερη  προκατασκήνωση  15  ατόμων  βαθμοφόρων/ανιχνευτών  Ø Προετοιμασία  από  Μάρτιο/χώρος/συντονισμός  απαραίτητων  μέσων/απαραίτητα  ψώνια  για  

υλικό/τροφοδοσία/δραστηριότητες/γραφειοκρατικά  θέματα  

…………………………………………………………………………………………………………………….

Φέτος  το  καλοκαίρι  πραγματοποιήθηκε  μια  πολύ  ξεχωριστή  εκδήλωση.    Πρόσκοποι  ηλικίας  από  18  μέχρι  25  απ’  όλον  τον  κόσμο  συγκεντρώθηκαν  στη  μακρινή  Κένυα,  στο  παγκόσμιο  ΜΟΟΤ,  όπως  λέγεται,  για  να  ανταλλάξουν  νοοτροπίες,  να  γνωρίσουν  νέες  εμπειρίες,  και  να  εκφράσουν  τον  σεβασμό  τους  προς  τη  γενέτειρα  ήπειρο  του  Προσκοπισμού,  αλλά  και  τη  χώρα  που  φιλοξένησε  και  ενέπνευσε  τον  άξιο  ιδρυτή  μας,  Λόρδο  Baden  Powell.  Τέσσερις  βαθμοφόροι  από  το  Σύστημά  μας,  ο  Μέρακ,  η  Ντούμχε,  η  Μπαγκίρα,  και  ο  

Πιγκουίνος,  έδωσαν  το  παρόν  στην  μεγάλη  αυτή  συνάντηση,  και  έχουν  ανεξίτηλες  εμπειρίες  να  θυμούνται.  Μια  από  αυτές  ήταν  η  μοναδική  στιγμή-­‐σταθμός  στη  ζωή  ενός  προσκόπου,  η  επίσκεψη  στον  τάφο  του  ιδρυτή  και  της  γυναίκας  του,  η  οποία  με  τη  σειρά  της  ίδρυσε  τον  παγκόσμιο  Οδηγισμό.  Άλλη  συγκινητική  στιγμή  ήταν  οι  επισκέψεις  που  πραγματοποιήθηκαν  σε  σχολεία  κωφάλαλων,  όπου  οι  πρόσκοποι  έβαψαν  το  κτίριο  του  σχολείου  και  έπαιξαν  με  τα  εσώκλειστα  παιδιά,  χαρίζοντάς  τους  μερικές  στιγμές  ευχαρίστησης,  και  ίσως  ελπίδας.    Συγκλονιστική  ήταν  η  αντίδρασή  τους όταν  οι  πρόσκοποι  τους  χάρισαν  από  ένα  κόκκινο  μολύβι,  αν  αναλογιστεί  κανείς  πως  τα  περισσότερα  από  αυτά  τα  παιδιά  δεν  είχαν  άλλη  αλλαξιά  ρούχα  πέρα  απ’  αυτήν  που  φορούσαν,  και  πολλά  ήταν  ξυπόλυτα.    Το  ταξίδι  αυτό  ήταν  ένα  γερό  τεστ  για  τη  συνείδηση  ενός  μοντέρνου,  «δυτικού»  ανθρώπου,  και  πυροδότησε  πολλούς  προβληματισμούς  και  σκέψεις.  Πάντα  όμως  πρέπει,  όπως  πρεσβεύει  άλλωστε  και  ο  Προσκοπισμός,  να  αντιμετωπίζουμε  τα  πράγματα  με  αισιοδοξία,  και  να  προσπαθούμε  να  τα  βελτιώσουμε,  έστω  κατά  το  λίγο  που  περνάει  από  το  χέρι  του  καθένα.    Οι  συμμετέχοντές  μας  επέστρεψαν  με  νέα  εφόδια,  γεμάτοι  αναμνήσεις,  και  με  νέες,  στενές  φιλίες.    

φωτογραφία  από  το  βιβλίο  επισκεπτών  στο  σπίτι  του  Ιδρυτή  Λόρδου  Baden  Powell.  Ξεχωρίζει  η  ελληνική  Υπόσχεση  και  η      αφιέρωση            «  Σ’ευχαριστούμε  για  αυτό  που  μας  έκανες»      

13Ο WORLD JAMBOREE KENYA 2010

Page 12: Ζωή Προσκοπική Τεύχος νο.1

Ζ Ω Η   Π Ρ Ο Σ Κ Ο Π Ι Κ Η     Ο κ τ ώ β ρ ι ο ς   2 0 1 0     τ ε ύ χ ο ς   Ν ο   1  

Σελίδα  12  

ΕΚΔΡΟΜΗ  ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗΣ  :  ΑΝΙΧΝΕΥΤΗ  ΔΑΦΝΗΣ  Ήταν  Πάσχα  όταν  συζητούσαμε  ότι  μόνο  ένας  από  το  σύστημά  μας  έχει  καταφέρει  να  γίνει  πρόσκοπος    έθνους  τα  τελευταία  6  χρόνια.  Αποφασίσαμε  λοιπόν  πέντε  ανύποπτοι  άνθρωποι  (ο  Άγγελος,  η  Γωγώ,  ο  Τέλης,  η  Ισιδώρα  και  ο  Σταύρος)  να  το  προσπαθήσουμε.  

Αρχικά  όμως,  έπρεπε  να  περάσουμε  τη  δοκιμασία  εξερεύνησης  Δάφνης!  Η  εκδρομή  αυτή  θα  γινόταν  στο  όρος  Καλλίδρομο,  κοντά  στις  Θερμοπύλες,  στις  10-­‐12/9/2010  .  Όμως  τα  άσχημα  νέα  δεν  άργησαν  να  έρθουν  καθώς  πληροφορηθήκαμε  ότι  λόγω  επικίνδυνων  καιρικών  συνθηκών  αναβλήθηκε  για  τις                  17-­‐19/9/2010.  Ωστόσο,  με  τα  νέα  πλέον  δεδομένα,  τρείς  από  εμάς  δεν  μπορούσαν  να  ακολουθήσουν.  Τελικά,  αν  και  με  πολλές  αμφιβολίες,  πήγαν  οι  υποφαινόμενοι  Γωγώ  και  Σταύρος.  

Τώρα  στις  λεπτομέρειες…  

Το  ταξίδι  ξεκίνησε  το  απόγευμα  της  Παρασκευής  όπου  είχαμε  μαζευτεί  όλοι  οι  υποψήφιοι  πρόσκοποι  στο  3ο  Σ.Π.  Αγίας  Παρασκευής.  Έχοντας  όλοι  αμήχανα  βλέμματα,  και  πολλές  σκέψεις  στο  μυαλό,  φτάσαμε  στον  προορισμό  μας.  Ανυποψίαστα  λοιπόν  ξεκινήσαμε  την  πορεία  μας  προς  το  μέρος  που  θα  κατασκηνώναμε.  Ύστερα  από  1.30  ώρα,  περπατήματος  και  λίγης  γκρίνιας,  φτάσαμε  τελικά  στον  χώρο  κατασκήνωσης...  

...  Σε  μια  λίμνη,  που  αν  και  χωρίς  νερό  στιγμάτισε  το  μυαλό  όλων  με  αξέχαστες  αναμνήσεις.  Το  Σάρωμα!  Μετά  από  μια  σαρωτική  πεντάωρη  πορεία  και  νιώθοντας  τα  πόδια  μας  βαριά  πλέον,  φτάσαμε  έχοντας  το  σκοτάδι  να  έχει  καλύψει  όλο  το  τοπίο.  Εκείνη  τη  νύχτα  θα  την  περνούσαμε  μέσα  σε  καλύβες  τις  οποίες  έπρεπε  να  φτιάξουμε.  Κάποιοι  όντως  φτιάξαμε  καλύβες…  άλλοι  πάλι,  μη  έχοντας  χρόνο  στη  διάθεσή  τους  κοιμήθηκαν  σε  σκηνή  χωρίς  μπανέλες  (καθώς  δεν  

επιτρεπόταν  η  χρήση  τους!).  Να  σημειωθεί  ότι  το  βράδυ  τρελαθήκαμε  από  το  κρύο  ενώ  η  υγρασία  χειροτέρευε  ακόμα  περισσότερο  την  κατάσταση…  Όμως  αντέξαμε  γιατί  είμαστε  commandos!  

Το  πρωί  όταν  ξυπνήσαμε,  παρατηρήσαμε  ότι  τα  σακίδια  μας  έσταζαν  από  τη  βραδινή  υγρασία  και  ότι  το  κρύο  δεν  είχε  υποχωρήσει…  Αφού  ετοιμαστήκαμε  και  πήραμε  τα  σακίδια  μας,  ανεβήκαμε  στη  λεγόμενη  κορυφή  Γκιόζα  (1418)  όπου  μας  εξέτασαν  πάνω  στις  γνώσεις  μας  για  την  ανάγνωση  του  χάρτη.  

Τελειώνοντας  και  αυτή  τη  δοκιμασία,  ξεκινήσαμε  την  πορεία  μας  (4ώρες)  προς  τα  Άναβρα  όπου  και  μας  περίμενε  το  λεωφορείο  της  επιστροφής.  Αν  και  στεναχωρημένοι  που  θα  τελείωνε  αυτό  το  ταξίδι,  όλοι  περάσαμε  χαμογελώντας  τις  τελευταίες  μας  στιγμές,  αγνοώντας  την  κούραση,  αλλά  πάνω  από  όλα  έχοντας  μαζέψει  πολλές  και  δυνατές  εμπειρίες.  

Κατά  τη  διάρκεια  της  εκδρομής  έπρεπε  να  δείξουμε  τις  προσκοπικές  μας  γνώσεις,  δηλαδή  ταχύ  οδοιπορικό,  επιπεδομετρικό,  αποτύπωση  ουράνιου  θόλου,  ανάγνωση  

χάρτη  κ.α.    

Αφού  επιστρέψαμε,  παρουσιάσαμε  τα  παραπάνω  στους  βαθμοφόρους-­‐παραστάτες  μας.  

Παρ’  όλη  την  κούραση  περάσαμε  καλά  κάνοντας  πολλούς  νέους  φίλους  και  η  προσπάθεια  μας  ανταμείφθηκε  (γίναμε  επιτέλους  Ανιχνευτές  Δάφνης).  Ελπίζουμε  να  τα  καταφέρουμε  και  στο  επόμενο  στάδιο,  να  γίνουμε  δηλαδή  Πρόσκοποι  Έθνους.  Μακάρι  και  οι  υπόλοιποι  ανιχνευτές  που  έχουν  το  ίδιο  όνειρο  να  τα  καταφέρουν,  γιατί  σίγουρα…  αξίζει  η  κούραση!!!  

 

Page 13: Ζωή Προσκοπική Τεύχος νο.1

Ζ Ω Η   Π Ρ Ο Σ Κ Ο Π Ι Κ Η     Ο κ τ ώ β ρ ι ο ς   2 0 1 0     τ ε ύ χ ο ς   Ν ο   1  

Σελίδα  13  

Τέλη  Ιουλίου  ήταν  όταν  η  κοινότητα  ανιχνευτών  του  1ου  συστήματος  Παπάγου  ξεκίνησε  εκδρομή  με  προορισμό  την  Αλεξανδρούπολη  και  έπειτα  την  Σαμοθράκη,  όπου  και  θα  κατασκήνωνε.  Απαρτιζόμενη  από  13  αξιότιμα  μέλη  εκ  των  οποίων  οι  3  ήταν  ικανοί  και  έμπειροι  βαθμοφόροι  ταξίδεψε  15  ώρες  με  το  τρένο.  

Η  παραμονή  στην  Αλεξανδρούπολη  διήρκεσε  τρία  βράδια  και  η  φιλοξενία,  μας  προσφέρθηκε  από  ένα  σύστημα  ναυτοπροσκόπων  της  Αλεξανδρούπολης.  Κέφι,  γέλιο,  ωραία  παρέα  και  προσκοπικό  πνεύμα  είναι  λίγες  απ’  τις  λέξεις  που  χαρακτήρισαν  την  παραμονή  μας  εκεί.  

Περιηγηθήκαμε  στην  πόλη,  

γνωρίσαμε  τους  κατοίκους  και  τη  νοοτροπία  τους  μέσα  από  παιχνίδι  και  προσκοπική  έρευνα.  Δεν  έλειψαν  πρωτόγνωρες  εμπειρίες  όπως  μια  βαρκάδα  στο  Δέλτα  του  Έβρου  ταυτόχρονα  με  περιήγηση  στον  βιότοπο.  

Έπειτα  το  πλοίο  μας  μετέφερε  σε  ένα  πανέμορφο  νησί  με  άγρια  περιπετειώδη  φύση  και  εξωτικά  τοπία.  Ο  λόγος  για  τη  Σαμοθράκη.    

Το  φαράγγι  του  Φονιά  (όχι  τυχαία  ονομασία,  αλλά  εμείς  χάρη  στην  πείρα  των  βαθμοφόρων  και  την  ιδιαίτερη  προσοχή  μας  δεν  πέσαμε  θύματα  κρυμμένων  κινδύνων)  ήταν  μοναδικό.  

Καταρριχήσεις  με  σχοινιά  από  καταρράκτες  καθώς  και  βουτιές  από  ψηλές  βραχοπλαγιές  έκαναν  τις  πορείες  μας  στο  φαράγγι  ενθουσιώδεις,  γεμάτες  δυνατές  εμπειρίες!!!  

Θάλασσα,  ήλιος,  ξεγνοιασιά  μα  πάνω  απ’  όλα  προσκοπικό  πνεύμα  και  προσκοπικός  τρόπος  διαβίωσης.  Ύπνος  σε  σκηνές,  φωτιά  για  μαγείρεμα  και  αστείρευτη  ενέργεια  για  δραστηριότητες  ήταν  τα  στοιχεία  που  δεν  μπορούσαν  να  λείπουν.  Ένα  δεκαήμερο  γεμάτο  εμπειρίες,  κέφι,  ωραίες  στιγμές  και  αληθινά  χαμόγελα  ζωγραφισμένα  αυθόρμητα  στα  πρόσωπα  των  παιδιών  σας  είναι  μερικές  από  τις  εικόνες  αυτού  του  διαστήματος.    

Η  κοινότητα  λοιπόν  συνεχίζει  όλο  πιο  ψηλά  και  πιο  μακριά  με  προσκοπικό  παιχνίδι  και  πολύ  διάθεση.    

Ζήστε µαζί µας την εµπειρία και απολαύστε την ικανοποίηση που νιώθουµε όταν λειτουργούµε σωστά βασιζόµενοι στις προσκοπικές µας γνώσεις από τα προηγούµενα τµήµατα του συστήµατος.

Page 14: Ζωή Προσκοπική Τεύχος νο.1

Ζ Ω Η   Π Ρ Ο Σ Κ Ο Π Ι Κ Η     Ο κ τ ώ β ρ ι ο ς   2 0 1 0     τ ε ύ χ ο ς   Ν ο   1  

Σελίδα  14  

ΛΟΓΙΑ  ΨΥΧΗΣ  ΑΠΟ  ΤΟΝ  ΑΡΧΗΓΟ  ΤΟΥ  ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ  «ΡΑΚΟΥΝ»  

Το Σύστηµά µας έχει µια πλούσια ιστορία 50 περίπου χρόνων. Προσπαθώντας να µείνω πιστός στην παράδοσή του και σε όλα όσα έµαθα από τη ζωή σ’ αυτό, πορεύτηκα καθ’όλη τη θητεία µου ως βαθµοφόρος του. Τα τελευταία δύο χρόνια, είχα την τιµή να φέρω την πιο όµορφη και ενδιαφέρουσα, αλλά ταυτόχρονα και την πιο βαριά ίσως εντολή διοίκησης που µπορεί ένας βαθµοφόρος να έχει -αυτή του αρχηγού συστήµατος. Ολοκληρώνοντας τον κύκλο µου σε αυτό το πόστο, και κάνοντας την αυτοκριτική µου, θεωρώ πως εξάντλησα τις δυνατότητές µου στην προσπάθεια να υπηρετήσω το Σύστηµα όσο το δυνατόν καλύτερα, έστω και αν δεν απέδωσαν πάντα τους επιθυµητούς καρπούς όλες µου οι προσπάθειες. Θέλω επίσης να ευχαριστήσω τους λίγους που ήταν πλάι µου όλον αυτόν τον καιρό, και µαζί αντιµετωπίσαµε όλα τα δύσκολα, αλλά και απολαύσαµε τις τόσο δυνατές στιγµές ευτυχίας και ηθικής δικαίωσης. Θέλω να ευχαριστήσω και τους πολλούς που, αν και όχι πανταχού παρόντες, συνέβαλαν και αυτοί µε τον τρόπο τους στη γενικότερη προσπάθεια. Και θέλω να ζητήσω συγγνώµη σε όσους έχουν κάποιο παράπονο από µένα, και σε όσους δεν στάθηκα δίπλα τους όσο θα έπρεπε. Κλείνοντας, θυµίζω σε όλους πως όλοι στην προσκοπική αδελφότητα έχουµε πει τα ίδια λόγια, και οφείλουµε να τα θυµόµαστε είτε όσο είµαστε ενεργοί σε αυτήν, είτε αργότερα, αφού την αφήσουµε στα χέρια των νεώτερων. Και έτσι, περνώντας τη σκυτάλη στον άξιο αντικαταστάτη µου, θέλω να τον διαβεβαιώσω πως θα ‘µαι δίπλα του σε ό,τι µε χρειαστεί, και να του ευχηθώ δύναµη και υποµονή, καθώς το έργο που αναλαµβάνει είναι µεγάλο, ο πήχης είναι ψηλά, και όσο να ‘ναι, ο δρόµος κάθε άλλο παρά σπαρµένος µε ροδοπέταλα είναι.

Σύστηµα Πάντα Ψηλά!!!

Ρακούν.

Όταν πριν από 16 χρόνια έδωσα την προσκοπική µου υπόσχεση ως µικρό λυκοπουλάκι, σε ένα πέταλο µε πραγµατικά άξιους προσκόπους όπως αποδείχτηκε από την κοινή µας πορεία, δεν φανταζόµουν ποτέ ότι θα ερχόταν η στιγµή να σας γράψω κάτι ως Αρχηγός Συστήµατος. Η ζωή όµως τα έφερε έτσι και ήρθε η ώρα να κρατήσω στα χέρια µου το βαρύ τιµόνι του καραβιού που λέγεται 1ο Σύστηµα Παπάγου. Ένα καράβι γεµάτο παιδικά χαµόγελα, εφηβικές ανησυχίες και ενήλικους προβληµατισµούς, ένα καράβι γεµάτο ευθύνη για τη σωστή διαπαιδαγώγηση των νέων της περιοχής µας. Αν και η πορεία αυτού του καραβιού δεν χαράζεται έτσι εύκολα ούτε είναι πάντα προδιαγεγραµµένη, είµαι σίγουρος ότι παρά τους σκοπέλους που θα συναντήσουµε το ταξίδι προβλέπεται µαγικό. Παραλαµβάνω ένα Σύστηµα µε ιδιαίτερα υψηλές απαιτήσεις και ελπίζω µε τη βοήθεια όλων σας να το πάµε ακόµα πιο ψηλά και ακόµα πιο µακριά. Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους προκατόχους µου για την πολύ σωστή δουλειά και το έργο που παρήγαν και να ξέρουν ότι θα κάνω τα αδύνατα-δυνατά για να µην τους απογοητεύσω. Μα πάνω από όλα θέλω να ευχαριστήσω όλους εσάς για την εµπιστοσύνη που δείχνετε προς το πρόσωπό µου και να ξέρετε πως ό,τι χρειαστείτε σίγουρα θα µε βρείτε δίπλα σας, στα ωραία αλλά και στα δύσκολα που θα αντιµετωπίσουµε. Και όπως λέει και ένα από τα αγαπηµένα µου τραγούδια: «All I need is… a little help from my friends». Γιατί ο Φάρος που µας οδηγεί σε αυτό το ταξίδι είµαστε όλοι εµείς µαζί, ενωµένοι.

Τέλος, στην προσπάθειά µου να τιµήσω το προσκοπικό µου όνοµα, µακάρι ο Μέρακ να µου δείχνει πάντα τον σωστό δρόµο…

Μέρακ 08-10-2010

Ένα  μεγάλο  ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ…