C

M

Y

K

Αρ. Φ.: 144ΜΑΪΟΣ 2011

ΠΩΛΟΥΝΤΑΙΟΙΚΟΠΕΔΑ

ΑΓΡΟΤΕΜΑΧΙΑ

Καλός, ανοιξιάτικος, κύλισε ο Μάης, με βροχές προς το τέλος του. Τα τοπικά δρώμενα δεν είχαν να δώσουν κάτι ξεχωριστό, πλην της συνέχειας στην αφαίμαξη υπηρεσιών από το Φιλιάτι- τώρα θα κλείσουν και το Ειρηνοδικείο, αύριο τα ΕΛΤΑ και πάει λέγοντας. Σημαντική βέβαια ήταν η δημόσια ενημέρωση που έγινε από τον κ. Αργυρό- ιδιοκτήτη

του πρώην εργοστασίου Φιλιατών- για την λειτουργία των επιχειρηματικών μονάδων που κυκλοφορούσε ότι ίδρυσε, καιρό τώρα. Το καλοκαίρι έφθασε και μαζί του θα έρθουν όλα τα καλά, τα παιδιά μας, οι ξενιτεμένοι μας- η ζωή στα χωριά μας. Καλό Καλοκαίρι!

Η Παρουσίαση του ¨ΦΙΛΙΑ¨ στο ΦιλιάτιΤην Παρασκευή 27 Μάιου 2011 και ώρα 7μμ στο Πνευματικό Κέντρο της εκκλησίας Φιλιατών, έγινε η προγραμματισμένη παρουσίαση των στόχων του επιχειρηματικού ομίλου ¨Φίλια¨,

ιδιοκτήτη του χώρου των πρώην Κλωστοϋφαντηρίων Φιλιατών.Η εκδήλωση δ ι ο ρ γ α ν ώ θ η κ ε από τον Δήμο Φιλιατών, μετά από το ενδιαφέρον που εκδήλωσε η εταιρία. Στην εκδήλωση π α ρ α β ρ έ θ η κ ε

πολύς κόσμος, έγινε το αδιαχώρητο. Προλόγισε το θέμα της συνάθροισης ο Δήμαρχος κ. Μηνάς Παπάς και μετά ο πρόεδρος του εμποροβιοτεχνικού Συλλόγου κ. Θρασύβουλος Καραμπίνας ο οποίος είπε: «Σε μια εποχή οικονομικής κρίσης όπου οι επενδύσεις σπανίζουν, επιχειρήσεις κλείνουν και η ανεργία καλπάζει, το άνοιγμα του εργοστασίου στο Φιλιάτι και μάλιστα με αντικείμενο που είναι στο πνεύμα των καιρών, είναι αναμφισβήτητα ένα ελπιδοφόρο γεγονός και η παρουσία του κ. Αργυρού καλοδεχούμενη. Δεν είναι μόνο οι νέες θέσεις εργασίας που δημιουργούνται μέσα αλλά και γύρω από το εργοστάσιο. Ο Δήμος μας αποκτά ένα ακόμη σοβαρό πλεονέκτημα, εκτός

από το Νοσοκομείο, που ισχυροποιεί την ικανότητά του να διεκδικεί το ενδιαφέρον της πολιτείας. Για παράδειγμα την καλυτέρευσητου οδικού δικτύου και την ένωση με την Εγνατία. Επιπλέον, στο βαθμό που ο ίδιος ο κ. Αργυρός το επιθυμεί, η μεγάλη επιχειρηματική εμπειρία και γνώση του μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμη για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας στον τόπο μας, κάτι απόλυτα αναγκαίο στις μέρες μας όπου η απασχόληση μέσα από διορισμούς στο

Δημόσιο μάλλον αποτελεί παρελθόν. Ως εμπορικός σύλλογος δηλώνουμε την πρόθεσή μας, σε συνεργασία με τους υπόλοιπους φορείς του Δήμου μας, να βοηθήσουμε όσο μπορούμε ώστε όλα να πάνε καλά και να ανοίξει μια νέα σελίδα στην ανάπτυξη της περιοχής μας.» Μετά τον πρόεδρο του εμπορικού συλλόγου δόθηκε ο λόγος στον κ. Αργυρό-ιδιοκτήτη του

Επιχειρηματικού ομίλου ¨ΦΙΛΙΑ¨- όνομα που απορρέει από το Φιλιάτι.

Συνέχεια στη 4η σελίδα

Στην ΚΟΡΙΝΘΙΑ (Κιάτο, Ίσθμια, Λουτρά Ωραίας Ελένης) & στο ΑΛΕΠΟΧΩΡΙ & ΣΧΟΙΝΟ.

Τηλ.: 27410 22813 & 27410 24622.Πληροφορίες στον κ. Θόδωρο, ειδικές τιμές στους συμπατριώτες.

Πριν δυο αιώνες οι κάτοικοι αυτής της περιοχής, όταν ενέσκηψε η επιδημία της πανούκλας, αφέθηκαν, όπως τους υπέδειξαν οι ιερείς τους, στα χεριά του θεού, με αποτέλεσμα πολύ γρήγορα να πάνε να τον συναντήσουν. Σήμερα που μια άλλη «πανούκλα», οικονομική αυτή τη φορά, απλώνεται πάλι σαν επιδημία θα μείνουμε «μοιραίοι και άβουλοι»

όπως εκείνοι; Κι αν όχι, αν αποφασίσουμε δηλαδή να βγούμε από τη παραδοσιακή μας ραστώνη, τι πρέπει και τι μπορούμε να κάνουμε; Σε ποια κατεύθυνση θα στρέψουμε το βλέμμα μας; Σε συνθήκες κρίσης κάποιοι παραδίδονται στην απελπισία και την απογοήτευση. Άλλοι ελπίζουν ότι κάτι θα συμβεί στο τέλος και τα πράγματα θα φτιάξουν. Όμως για κάποιους άλλους η κρίση είναι μια ευκαιρία γενικής αφύπνισης, ένα εγερτήριο σάλπισμα. Με ποια κριτήρια; Δεν υπάρχει αμφιβολία πως υπό τις παρούσες συνθήκες δεν είναι εύκολο για την οποιαδήποτε δημοτική αρχή να υλοποιήσει το πρόγραμμα της, ιδίως εάν αυτό έχει δομηθεί πάνω σε δεδομένα των προηγούμενων δεκαετιών. Πριν από όλα πρέπει να απαντήσουμε στο παρακάτω βασικό ερώτημα. Με ποια κριτήρια θα θεωρηθεί επιτυχημένη ή όχι η θητεία της νέας δημοτικής αρχής αν λάβουμε υπόψη μας τα νέα δεδομένα; Το να προσδοκούμε δρόμους, πλατειές, ανεγέρσεις κτηρίων και γενικά έργα μεγάλης κλίμακας είναι

μάταιο. Τα αθλία οικονομικά της χώρας και του δήμου δεν το επιτρέπουν. Από την άλλη το να αναλωθούν οι πενιχροί πόροι του δήμου σε αποκαταστάσεις βατότητας, τοιχία αντιστήριξης, τσιμεντοστρώσεις και μικροεξυπηρετησεις των ημετέρων με άλλοθι την οικονομική στενότητα θα είναι λάθος ασυγχώρητο που θα πλήξει ανεπανόρθωτα το μοναδικό ίσως, για την ώρα, πλεονέκτημα της νέας δημοτικής αρχής. Την απόσταση της από την διαφθορά. Θέσεις εργασίας. Υποθέτω πως θα συμφωνήσουμε ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα για την περιοχή μας, είναι η ανεργία. Δεν είναι σημερινό πρόβλημα, όμως τώρα, με χρέη, ελλείμματα και μνημόνιο, αρχίζει να παίρνει εκρηκτικές διαστάσεις. Επομένως το πώς θα σταθεί απέναντι του η δημοτική αρχή αποτελεί το βασικό κριτήριο με το όποιο θα αποτιμηθεί το έργο της. Είναι αναγκαίο λοιπόν να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, έστω και αν ορισμένες από αυτές θα έχουν προσωρινό χαρακτήρα και δεν θα ικανοποιούν τη θεμελιώδη απαίτηση των μελών μιας κοινωνίας για σταθερή εργασία με αξιοπρεπείς αποδοχές. Δεν μιλάμε για μαζικές προσλήψεις στο δημόσιο σαν αυτές που τις προηγούμενες δεκαετίες πρόεκυψαν ως αποτέλεσμα μιας αθλίας συναλλαγής στο πλαίσιο του πελατειακού πολίτικου συστήματος και συνέβαλαν στην αποδιάρθρωση του κράτους τον ευτελισμό της πολίτικης και την καταβαράθρωση της οικονομίας. Συνέχεια στη 4η σελίδα

Κάποιες Ιδέες για τον Δήμο Φιλιατών του Γιώργου Διαμάντη

Υπέροχα πέρασαν κι εφέτος όσοι προτίμησαν να κάνουν πρωτομαγιά στο φανταστικό τοπίο του μοναστηριού του Άη Θανάση Βαβουρίου. Μετά την Θεία λειτουργία ακολούθησε το πανηγύρι με την μοναδική παραδοσιακή οικογενειακή ζυγιά του Σπύρο Αντωνίου ο οποίος μεράκλωσε τον κόσμο.

Πρωτομαγιά στον Αϊ Θανάση Βαβουρίου

C

M

Y

K

Σελίδα 2 ΜΑΪΟΣ 2011

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑΒΑΠΤΙΣΕΙΣ

ΘΑΝΑΤΟΙ

Ο Νίκος Χαραλαμπόπουλος- υποδιοικητής στο 628τπ και η σύζυγός του Ερση Χαραλαμπόπουλου- Καλέση- Φιλόλογος και κόρη των συμπολιτών Τάσιου και Αντιγόνης, Βάπτισαν στην Ι.Μ.Γηρομερίου τον πρώτο τους βλαστό. Η νουνά Ειρήνη Μέμμου χάρισε στο νεοφώτιστο το διπλό όνομα ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ & ΕΚΤΟΡΑΣ. Μετά το πέρας του μυστηρίου οι ευτυχείς γονείς δεξιώθηκαν τους συγγενείς κλπ καλεσμένους στο κέντρο ¨ΠΑΡΑΛΙΑ¨ Φιλιατών. ΑΡΡΑΒΩΝΕΣ

Ο Δονάτος Σταύρου του Μιχάλη και της Βασιλικής Θάνου έδωσε αμοιβαία υπόσχεση γάμου με την Ελένη Κουλούρη, κόρη του Κώστα και της Ράνιας και εγγονή της κυρά Ζωίτσας. Ο Βασίλης Σακαρέλης- φωτογράφος από την Ηγουμενίτσα και η Φιλιατιώτισσα Χριστίνα Χριστογιώτη του Σταύρου και της Ελένης, αντάλλαξαν δακτυλίδια αρραβώνων. Ο Λευτέρης Στασιάς του Βασίλη και της Κατερίνης, εγγονός του Γιώρη και της Λεμονιάς, αντάλλαξε δακτυλίδια αρραβώνων με την Σωτηρία Σιώζου του Μηνά και της Νίκης. Το ευτυχές γεγονός το γιόρτασαν στο κέντρο ΔΙΟΝΥΣΟΣ.ΓΑΜΟΙ Ο Κώστας Βασιλείου εκπαιδευτικός από το Λαδοχώρι και η Φιλιατιώτισσα Αλεξάνδρα Τσίτου- ψυχολόγος και κόρη της Αφροδίτης και του αείμνηστου Τάκη, τέλεσαν τους γάμους τους στον Ι.Ν. Κοιμήσεως της Θεοτόκου Λαδοχωρίου. Κουμπάροι του ζευγαριού ο Ηλίας Καραγιάννης και η σύζυγός του Κατερίνα. Μετά το μυστήριο ακολούθησε γαμήλιο γλέντι σε κέντρο της Πλαταριάς, με την παρουσία εκατοντάδων προσκεκλημένων. Ο Νίκος Γκοργκόλης- αστυφύλακας και η Αθηνά Κολιού- Λογίστρια και κόρη του Πλεσιβιτσιώτη Ηλία Κολιού, τέλεσαν τους γάμους τους στο κεντρικό και πανέμορφο Ι.Ν. του Προφήτη Ηλία στο Πλαίσιο. Τα στέφανα αντάλλαξε η Αννα Ευθυμίου, παρουσία εκατοντάδων συγγενών και φίλων. Μετά το μυστήριο ακολούθησε γαμήλιο γλέντι σε κέντρο του Μαυρουδίου, όπου οι προσκεκλημένοι διασκέδασαν για πολλές ώρες.

Ο Σωτήρης Μπάγιας- Αστυφύλακας από τη Βρυσέλλα, γιος του Σπύρου και της Σωτηρίας και η Αλεξάνδρα Μίγκου από το Τρικόρυφο, κόρη του Χρήστου και της Σοφίας τέλεσαν τους γάμους τους στον Ι.Ν. Αγίας Μαρίνας Βρυσέλλας. Τα νυφικά στέφανα αντάλλαξε ο πρώην πρόεδρος του χωριού Αηδόνης Στράτος, παρουσία εκατοντάδων προσκεκλημένων. Το ευτυχές γεγονός ακολούθησε γαμήλιο γλέντι στο κέντρο ΠΡΑΣΙΑ, με παραδοσιακά κλαρίνα όπου διασκέδασαν τον κόσμο ως το πρωί.

Σοφία Ρέγκα, ετών 82. Εφυγε από τη ζωή λόγω των προβλημάτων υγείας που την ταλαιπωρούσαν αρκετά χρόνια τώρα η εξαίρετη και καλοκάγαθη κυρά Σοφία. Καλαματιανή στην καταγωγή έμελε να παντρευτεί τον πατριδολάτρη και αγωνιστή δικηγόρο από την Λιντίσντα Γιώργο Ρέγκα και εγκαταστάθηκαν μόνιμα στο Φιλιάτι στον Βλαχομαχαλά, ζώντας μια ζωή ήρεμη. Μετά από λίγα χρόνια έχασε τον σύζυγό της αλλά δεν έχασε την αγάπη της για το Φιλιάτι. Εκεί, στην πάνω πλατεία έβγαινε με την αείμνηστη κι αυτή φίλη της Βασιλική Πατσούρα και απολάμβαναν τις μικροχαρές της ζωής, την καλή τους παρέα, το καφεδάκι και το ουζάκι τους σαν πραγματικές αρχόντισσες. Συλλυπούμαστε τα προγόνια της Γιάννη και Νίκο καθώς κλπ συγγενείς. Βασιλική Τσέλλα, ετών 86. Εφυγε πρόσφατα από τη ζωή η καλοκάγαθη γερόντισσα, σύζυγος στη ζωή του αείμνηστου Λαουτιέρη Λεωνίδα Τσέλλα. Μαζί του αγωνίσθηκε στη ζωή έντιμα να κουναρίσει την πολυμελή οικογένεια που απέκτησαν, αλλά την κατέβαλε ο πρόσφατος θάνατος του γιού της Μιχάλη από τροχαίο. Στο κοιμητήριο της Αγίας Τριάδας έγινε η ταφή της παρουσία της οικογένειας και πολλών συγγενών και συμπολιτών. Συλλυπούμαστε τα παιδιά της Γιώργο, Ανδρονίκη, Ελευθερία, Παναγιώτα κλπ συγγενείς. Ευδοξία Φράτη, ετών 90. Στην Αθήνα όπου διέμενε έχασε τη μάχη της ζωής η αείμνηστη Φιλιατιώτισσα, από το γένος Μπούτζη. Παντρεμένη με τον αείμνηστο Παναγιώτη Φράττη έμεινε νωρίς χήρα και πάλεψε σκληρά να μεγαλώσει την κόρη τους. Διακρίθηκε για τον ενάρετο χαρακτήρα της. Στο κοιμητήριο της Αγίας Τριάδας ενταφιάσθηκε η σορός της παρουσία συγγενών και πολλών συμπολιτών. Συλλυπούμαστε την κόρη της Κική, τν γαμπρό της Ντίνο Βενέτη κλπ συγγενείς. Μιχάλης Δημητρίου, ετών 79. Στην Αθήνα όπου διέμενε έχασε τη μάχη της ζωής ο εξαίρετος κυρ Μιχάλης, σύζυγος στη ζωή της Αλίκης κόρης του Σταύρου Στράτη. Μαζί της απέκτησε δυο παιδιά, τον Γιάννη και τον Μηνά ο οποίος χάθηκε σε μικρή ηλικία. Τακτικώς επισκέπτης της πόλης μας έχαιρε εκτιμήσεως για τον καλό του χαρακτήρα. Στην Αμαλιάδα τον τόπο καταγωγής του έγινε η ταφή του παρουσία της οικογένειας και πολλών συγγενών και φίλων. Συλλυπούμαστε τους οικείους. Βασίλης Σταύρου ετών 88. Εγκατέλειψε τα εγκόσμια ο πασίγνωστος και γραφικός Μπιρμπίλης, ένας από τους πρώτους κάτοικους του κάμπου Φιλιατών. Με την αείμνηστη σύζυγό του και τα παιδιά του μικρά εγκαταστάθηκε στον κάμπο και αγωνίστηκε και δημιούργησε όσα λίγοι έχουν κάνει. Πάντα με το χαμόγελο και τον καλό λόγο στο στόμα ήταν ο μακαρίτης. Η ταφή του έγινε στο κοιμητήριο της Αγίας Τριάδας παρουσία της οικογένειας, συγγενών και φίλων. Συλλυπούμαστε τα παιδιά του Χρυσόστομο, Ηλία, Μιχάλη, Παναγιώτη κλπ συγγενείς. Ελένη Κολιοτάση-Ντούρου, ετών 80. Μια ενάρετη Φιλιατιώτισσα και αγωνίστρια της ζωής εγκατέλειψε πρόσφατα τα επίγεια, στην Αθήνα όπου ζούσε. Γεννημένη στο Κάτω Ξέχωρο έμελε να παντρευτεί τον Φιλιατιώτη Γιώργο Κολιοτάση και να εγκατασταθεί μόνιμα στο Φιλιάτι, όπου απέκτησαν τέσσερα παιδιά. Εζησαν πολλά χρόνια, δύσκολα και σκληρά στο όμορφο Φιλιάτι, αλλά αγωνίσθηκαν κι δυο παλικαρίσια και τα ανάθρεψαν με σωστές αρχές και αξίες. Μετά το θάνατο του Γιώργου της ήρθε στην Αθήνα όπου έζησε ως το τέλος της ζωής της κοντά στα παιδιά της. Η αείμνηστος ήταν απλός και φιλήσυχος άνθρωπος. Δεν ζητούσε πολλά και πλούτη στη ζωή. Μεγάλωσε τα παιδιά της με στερήσεις και κακουχίες αλλά είχε πάντα το κεφάλι ψηλά. Η κηδεία της έγινε στις 7 Μαΐου 2011 στο κοιμητήριο Περιστερίου. Συλλυπούμαστε τα παιδιά της, τον φίλο Γιάννη, τον Σπύρο, την Βασιλική, την νύφη Σοφία Διγενή, τα αδέλφια της Λίτσα, Φλωρεντία και Ευστράτιο Ντούρο καθώς κλπ συγγενείς.

ΓAMOI

ΑΡΡΑΒΩΝΕΣ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣΗ οικογένεια της αείμνηστης Ελένης Κολιοτάση το γένος Ντούρου ευχαριστεί όλους όσους με οποιονδήποτε τρόπο συμμετείχαν στο πένθος από την απώλειά της. Το σαρανταήμερο μνημόσυνο θα τελεσθεί στις 12 Ιουνίου, ώρα 10:30 το πρωί στον ιερό ναό του Εσταυρωμένου που βρίσκεται επί της οδού Αγίου Βασιλείου, απέναντι από την πίσω είσοδο του νεκροταφείου Περιστερίου.Τα παιδιά της: Βασιλική Γεωργαλά, Ιωάννης Κολιοτάσης, Σπυρίδων Κολιοτάσης, τα αδέλφια της Λίτσα Ντούρου, Φλωρένια Ντούρου και Ευστράτιος Ντούρος.

Την δεύτερη ημέρα της Λαμπρής, του Αγίου Γεωργίου διάλεξε το ταιριασθώ και χαρούμενο ζευγάρι, Στέλιος Κούφαλης και Μάρθα Καλέσου από το Σμέρτο Φιλιατών, για να βαφτίσουν το γλυκό αγγελούδι τους, το πρώτο οικογενειακό βλαστάρι τους. Και το βάφτισαν πανηγυρίσια, με καλεσμένους όλους τους συγγενείς και φίλους του ζευγαριού. Το μυστήριο τελέστηκε στον Ενοριακό Ναό Πέτρου και Παύλου Stuttgart, το δε ανάδοχο νεαρό ζευγάρι Χρυσούλα Τάσου και Μιλτιάδης Βότσης χάρισαν στον μικρόν νεοφώτιστο το όνομα Γιώργο, προς τιμή του αείμνηστου και καρδιακό

μου φίλου Γιώργου Κούφαλη, γνωστός στην εδώ Ηπειρώτική παροικία και την ευρύτερη ελληνική παροικία αλλά και στην πατρίδα για την προσφορά του στο Ηπειρώτικο και Δημοτικό τραγούδι. Το μικρό βλαστάρι της οικογένειας κατά την διάρκεια του ιερού μυστήριο συνεχώς ήταν ευδιάθετο και γελαστό και προσπαθούσε κατά διαστήματα να πάρει το μικρόφωνο από τον Πάτερ Βασίλειο. Αυτό δείχνει ότι θα πάρει τα αχνάρι του αείμνηστου παππού του. Μετά το πέρας του μυστηρίου ο Πάτερ Βασίλειος διάβασε μπροστά στην εικόνα της Παναγιά ευχές στην μητέρα του νεοφώτιστου και μαζί με αυτό εισήλθε στο ιερό φέρνοντας το μικρό αγγελουδάκι τρεις φορές γύρο-γύρο από την Άγια Τράπεζα, σύμφωνα με τους ιερούς κανόνες της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας για τα αγόρια. Μετά το μυστήριο διαδέχθηκε δεξίωση και πλούσιο γεύμα στο Restaurant "Mykonos," το οποίο είχε νοστιμότατα φαγητά και άφθονα συμπληρώματα, μπύρες, κρασιά, τσίπουρο, αναψυκτικά και γλυκίσματα. Στο γεύμα παρακάθισαν πάνω από 130 άτομα. Ήταν ένα χαρούμενο γεγονός που θα μας μείνει αξέχαστο. Όλοι οι αποχωρούντες ευχήθηκαν και πάλι να ζήσει και να ευτυχήσει ο καινούργιος Γιώργος. Ενώνω και εγώ και η οικογένεια μου μαζί τις ευχές μας στους γονείς και όλους τους οικείους τους.

Αχιλλέας Ζάκκας

Εκλεκτή Βάφτισηστο Stuttgart Leonberg:

« Όσοι εις Χριστό εβαπτίσθητε, Χρίστο ενεδύσασθε».

Και το όνομα αυτού Γεώργιος.

Στο Φιλιάτι, στη ράχη του ΣΤΕΡΑ, γωνιακό οικόπεδο 350 τμ περίπου με κατοικήσιμη οικία 70τμ περίπου. Ιδιοκτησία Ευάγγελου Μπούκουρη. Πληροφορίες κ.Κατίνα Τζούνου- Μπούκουρη τηλ. 26650-24748.

ΠΩΛΕΙΤΑΙ

Σελίδα 3ΜΑΪΟΣ 2011

Η ΠΙΚΡΑΓΓΟΥΡΙΑτου ΠΑΝΤΖΟ

Λεφτά υπάρχουν…Δεν νομίζω ότι πρέπει συνεχώς να λέμε ¨χρωστάμε 7.000.000 ευρώ- δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε¨, μοιάζει σαν να αποζητάμε άλλοθι αναποτελεσματικότητας. Παράλληλα ρίχνει και την ψυχολογία αρχών και αρχόμενων. Άλλωστε, το χρέος του Δήμου Ηγουμενίτσας- που δεν είναι δα και πολύ μεγαλύτερος Δήμος- είναι 15.000.000 ευρώ. Ο δε δήμαρχος Ηγουμενίτσας κ. Κάτσινος, ασφαλώς και αναφέρει τα προβλήματα- πως είναι δύσκολα τα πράγματα κλπ, αλλά, προχωρά, προγραμματίζει και λειτουργεί τον Δήμο ικανοποιητικά- από ότι μαθαίνουμε.

Τι πληρώνουμε…Κάποιος μου είπε πως πληρώσαμε για δικαστική αρωγή ποσό που φτάνει τις 35.000 ευρώ!!! Δεν ξέρω αν και τι αφορά, αυτό το ποσό, ελπίζω να μας ενημερώσουν. Αναρωτιέμαι όμως, είναι τόσο απαραίτητο να πληρώνει ο φτωχός και καταχρεωμένος Δήμος Φιλιατών τόσα λεφτά για δικαστική αρωγή; Και καλά η προηγούμενη δημοτική αρχή την χρειαζότανε…

Τι πληρώνουμε για Σύμβουλους…Κάποιος μου είπε πως πληρώσαμε για Σύμβουλους- όχι δημοτικούς- ποσό που ξεπερνάει τις 100.000 ευρώ!!! Δεν ξέρω αν και τι αφορά αυτό το ποσό, ελπίζω να μας ενημερώσουν. Αναρωτιέμαι όμως, είναι τόσο απαραίτητο να πληρώνει ο φτωχός και καταχρεωμένος Δήμος Φιλιατών τόσα λεφτά για Σύμβουλους τη στιγμή που διαθέτει 16 δημοτικούς σύμβουλους της συμπολίτευσης, 3 αντιδήμαρχους κλπ;

Αν σκεφτεί κανείς την έννοια της δημοκρατίας με κυνικό τρόπο, τότε εύλογα και εύστοχα αποκαλούμε την απιστία «δημοκρατία στον έρωτα». Σοφά πράττει οποιοσδήποτε δεν πληρώνει εισιτήριο στο αστικό, δεν πληρώνει φόρους, κλέβει χρήματα απ' το ελληνικό δημόσιο για να αγοράσει βίλες, πύργους ή ακόμα και να κάνει πλούσιο το σουβλατζίδικο της γωνίας. Στα πλαίσια λοιπόν αυτής της δημοκρατίας εμείς είμαστε κοπρίτες και οι πολιτικοί επιβραβεύονται με γιαουρτάκια(κατά προτίμηση με χαμηλά λιπαρά γιατί πλησιάζει καλοκαίρι). Γίνεται σαφές λοιπόν ότι βιώνοντας μια μοντέρνα μορφή της δημοκρατίας-που ό,τι θέλουμε κάνουμε και ό,τι θέλουμε λέμε, όλες οι δημοκρατικές μας πράξεις είναι επί της ουσίας αντιδημοκρατικές. Σε περιβαλλοντικό επίπεδο τα δεινά της «τερατογεννημένης» δημοκρατίας εισπνέονται στον αέρα που μεταφέρει πυρηνική ενέργεια εκ Φουκουσίμας αλλά και πυρηνικών όπλων από διαμάχες σε γειτονικές χώρες και ηπείρους. Να αναφέρω επίσης ότι μεταφέρει καυσαέρια από το αυτοκίνητο μου, που έχω να του βγάλω κάρτα καυσαερίων από τότε που το αγόρασα(ένεκα της οικονομικής κρίσης) αλλά και καυσαέρια από διάφορα εργοστάσια. Πιο συγκεκριμένα οποιοδήποτε κράτος ή και οποιοσδήποτε άνθρωπος από την στιγμή που δεν σέβεται το περιβάλλον δεν σέβεται κανένα ον στον μάταιο τούτο κόσμο, ο οποίος παρότι μας προσέφερε τα πάντα από άποψη πρώτων υλών εμείς τον καταχραστήκαμε στον υπέρτατο βαθμό για να καλύψουμε τις ανάγκες μας (οι οποίες τελικά ήταν πάρα πολλές) και τελικά τα απομεινάρια του θα αφήσουμε στους απογόνους μας, οι οποίοι παρεμπιπτόντως δεν θα κάνουν ποτέ πικ-νικ στο δάσος. Στον τομέα όμως που ο Πλάτωνας θα υποκλίνονταν στο μεγαλείο της απύθμενης δημοκρατίας μας θα ήταν αταλάντευτα ο κοινωνικός. Μα αγαπητοί μου, όντες δημοκράτες δίνουμε την ευκαιρία στον πρώτο τυχερό του λαχνού ή ίσως και τον μπατζανάκη του τάδε πολιτικού να διεκδικεί προεδρική(πάντα) θέση εργασίας σε κάποιο δημόσιο οργανισμό. Δυστυχώς ή ευτυχώς(για ορισμένους) η δημοκρατία δεν στηρίζεται στον ατομικό ευδαιμονισμό και στο στενό ατομικό συμφέρον. Τα θεμέλια της πρέπει να οικοδομούνται πάνω στο κοινό συμφέρον, την αξιοκρατία και τον σεβασμό. Άρα όσοι δυσκολεύονται να προφέρουν την λέξη συλλογικότητα και έχουν βολευτεί σε οποιαδήποτε «δημόσια» καρέκλα, ας το ξανασκεφτούν.Σε πολιτικό επίπεδο οι πληγές της δημοκρατίας δεν είναι 7 όπως οι πληγές του Φαραώ αλλά 7 εις τον κύβο. Ειδικά τώρα με την οικονομική κρίση που όλο και περισσότεροι άνθρωποι θα κινούνται στα όρια της ανέχειας, η πολιτική προπαγάνδα θα κάνει πάρτη και μάλιστα θα βρίσκει και γόνιμο έδαφος αφού για βιοποριστικούς λόγους πλέον οι πολίτες θα υποκλίνονται στο μεγαλείο του κάθε τυχοδιώκτη πολιτικάντη. Επομένως δεν θα μπορούμε να αναφερόμαστε πλέον στην ελευθερία

έκφρασης και κυρίως στην ελευθερία σκέψης. Ωστόσο και προ-κρίσης δεν μπορούσαμε να αναφερθούμε σε ελευθερία σκέψης αφού οι πτωχοί πλην τίμιοι πολιτικοί μας κατείχαν, κατέχουν και θα κατέχουν τα «μέσα» με τα οποία καθίσταται βούτυρο στο ψωμί (ή παντεσπάνι) τους η χειραγώγηση των πολιτών. Όπως φαίνεται και στην ταινία The Tru-man Show, ο Truman πριν του πέσει ένας προβολέας στο κεφάλι πίστευε πως όλα γύρω του ήταν αληθινά, έτσι και εμείς πριν την κρίση νομίζαμε ότι λεφτά υπάρχουν. Μπορεί όμως ένας άνθρωπος να συμβάλλει στην πάταξη όλων αυτών των φαινομένων; Σαφώς και μπορεί! Ας μην ξεχνάμε ότι είμαστε απόγονοι του Ηρακλή, του Πλάτωνα, του Κολοκοτρώνη και πολλών άλλων ηρώων, σοφών και αγωνιστών. Σε αντίθεση με όσα πραγματεύεται ο Μακιαβέλι στον «Ηγεμόνα» ο σκοπός στην δημοκρατία τουλάχιστον δεν αγιάζει τα μέσα. Ακόμη ο Αριστοτέλης υποστήριξε ότι πολιτική και ηθική συνδέονται άρρηκτα. Αφού λοιπόν στην δημοκρατία οι πολίτες συμμετέχουν άμεσα στα κοινωνικοπολιτικά δρώμενα οφείλουν να είναι οι ίδιοι ηθικοί και να έχουν αγαθή προαίρεση-δηλαδή δεν γίνεσαι συνδικαλιστής για να απολαμβάνεις σουίτες πολυτελών ξενοδοχείων του εξωτερικού. Πιο συγκεκριμένα η δημοκρατία στηρίζεται στην αλληλεγγύη και την πρόταξη του συλλογικού συμφέροντος έναντι του ατομικού. Ακόμη ο δημοκρατικός άνθρωπος πρέπει να είναι πεπαιδευμένος, να έχει κάποιο γνωστικό υπόβαθρο (όχι το δίπλωμα οδήγησης δεν μετράει) και συγκροτημένη σκέψη και λόγο. Αν μη τι άλλο πρέπει να είναι απαλλαγμένος από προκαταλήψεις και να μπορεί να συνδιαλέγεται και να δέχεται διαφορετικές απόψεις και ιδεολογίες. Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που ο Χίτλερ δεν επιβίωσε, είχε όλα τα μέσα και τα επιχειρήματα αλλά δεν ήταν διαλεκτικός. Επίσης, ο δημοκρατικός άνθρωπος πρέπει να είναι συμμετοχικός. Με αυτό σαφώς δεν εννοώ και σε καμία περίπτωση δεν εγκρίνω την μαζική συμμετοχή των πολιτών σε διάφορες «συγκεντρώσεις» και πορείες κατά τις οποίες ρημάζουν ό, τι βρεθεί στο διάβα τους ή την (τηλε)συμμετοχή τους σε διάφορες ψηφοφορίες σχετικά με το φλέγον θέμα του επόμενου γκρικ άηντολ. Λέγοντας συμμετοχικός αναφέρομαι σε έναν ενεργό πολίτη που γνωρίζει και ενδιαφέρεται για τα πολιτικοκοινωνικά δρώμενα της χώρας και κυρίως σε εκείνον τον πολίτη που θα βάλει τον φάκελο στην κάλπη ακόμα κι αν είναι Αύγουστος και θα μπορούσε να λιάζεται σε μια σεζλόνκ και να δηλώνει ότι η αποχή του οφείλεται σε αντίδραση απέναντι στην πολιτική διαφθορά, στο αρρωστημένο σύστημα και κατεστημένο.Τέλος να υπενθυμίσω ότι οι αρχαίοι ημών πρόγονοι για τους οποίους είμαστε τόσο περήφανοι ήταν δημοκράτες και έπιναν νερωμένο κρασί, ενώ εμείς πίνουμε κρασί και βάζουμε νερό στην δημοκρατία μας.

-Φαίη Κ.-

Περί Δημοκρατίαςκαι λοιπών ασθενειών

Σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες, οι ορκωτοί λογιστές που διενεργούν ενδελεχή οικονομικό – διαχειριστικό έλεγχο στο Δήμο Φιλιατών, για την οικονομική κατάσταση-απογραφή όπως αυτή είχε στις 31 Δεκεμβρίου του 2010 που παρέδωσαν οι απερχόμενες Δημοτικές Αρχές των Καποδιστριακών Δήμων Φιλιατών και Σαγιάδας, ενημέρωσαν ανεπίσημα τη Δημοτική Αρχή για τα πρώτα ενδεικτικά στοιχεία που προέκυψαν από την έρευνα, η οποία συνεχίζεται και θα ολοκληρωθεί σε ένα τρίμηνο. Οι ορκωτοί ελεγκτές μιλούν για ένα τεράστιο έλλειμμα για τα δεδομένα του Καλλικρατικού Δήμου, το οποίο ανέρχεται στο διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των επτά περίπου εκατομμυρίων (7.000.000) ευρώ, χωρίς μάλλον να συνυπολογίζονται σ’ αυτό και οι οφειλές της Δημοτικής Επιχείρησης. Σύμφωνα λοιπόν με τα μέχρι τώρα αποτελέσματα της έρευνας των ανεξάρτητων ελεγκτών, ο Δήμος Φιλιατών φέρεται να χρωστάει 3, 5 εκατομμύρια ευρώ προς εργολάβους, για έργα που είναι πολύ δύσκολο να αποδείξει κανείς αν όντως έγιναν και αν ήταν όλα νόμιμα, διότι φημολογείται πως κάποια ήταν υπερτιμολογημένα και μερικά λέγεται ότι κατασκευάστηκαν σε ιδιωτικούς χώρους. Τα ποσά που φαίνεται ότι διέθεσε ο Δήμος, κατά κύριο λόγο για τσιμεντοστρώσεις και χαλικοστρώσεις, είναι ασύλληπτα. Διότι δεν είναι μόνο τα 3,5 εκατομμύρια ευρώ που χρωστάει στους εργολάβους, την περίοδο 2005-2009 σύμφωνα με την έρευνα διέθεσε μερικά εκατομμύρια ευρώ ακόμη για τη συντήρηση του αγροτικού οδικού δικτύου. Με τόσα εκατομμύρια ευρώ για τσιμεντοστρώσεις θα πρέπει να τσιμεντάρισε ολόκληρη την πρώην Επαρχία Φιλιατών. Τόσα πολλά κυβικά χαλίκια και μπετό δε χρειάστηκαν ούτε για την κατασκευή της Εγνατίας οδού. Η νέα Δημοτική Αρχή οφείλει να ερευνήσει αυτό το μείζον ζήτημα-εξάλλου αυτό αποτελεί και προεκλογική της δέσμευση- και να ενημερώσει τους δημότες που πήγαν τόσα εκατομμύρια ευρώ. Αν δεν

το πράξει, δικαίως οι δημότες θα της καταλογίσουν τεράστιες ευθύνες για συγκάλυψη οικονομικών ατασθαλιών. Θα πρέπει να το κάνει και για έναν ακόμη λόγο, για να σταματήσουν επιτέλους αυτοί και τα φερέφωνά τους, να μας προσβάλουν την αξιοπρέπεια και να μας υποτιμούν την νοημοσύνη. Να ξεκαθαρίσουμε ότι το χρέος των 7 εκατομμυρίων ευρώ, προκύπτει από οφειλές τόσο του πρώην Δήμου Φιλιατών, όσο και του αντίστοιχου της Σαγιάδας. Ο απερχόμενος Δήμαρχος- με την στήριξη του πρώην υφυπουργού - και η παρέα του, κατασπατάλησαν δέκα προϋπολογισμούς, υποθηκεύοντας έτσι το Δήμο για μία τουλάχιστον δεκαετία.Οι οικονομικές υποχρεώσεις του Δήμου προς τις τράπεζες που απορρέουν από τις δανειακές συμβάσεις που σύναψε η απελθούσα δημοτική Αρχή, αλλά και προς τρίτους, από τις οποίες μερικές είναι βραχυπρόθεσμες και άλλες μεσοπρόθεσμες, θα υποχρεώσουν τη νέα Δημοτική Αρχή να εκταμιεύσει τεράστια χρηματικά ποσά μέσα στα επόμενα χρόνια, για να τακτοποιήσει αυτές τις οικονομικές εκκρεμότητες. Ενώ τα έσοδα από τις τακτικές επιχορηγήσεις της πολιτείας λόγω της οικονομικής κρίσης, θα είναι αρκετά περιορισμένα σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Η νέα Δημοτική Αρχή η οποία καλείται να πληρώσει τα σπασμένα της προηγούμενης και ταυτόχρονα να κάνει μια προσεκτική διαχείριση, ώστε να μειώσει τα ελλείμματα, αντιλαμβάνεστε πως δεν έχει και πολλά περιθώρια για προγραμματισμό έργων. Θα πρέπει να κινηθεί με βάση αυτό το οικονομικό άνοιγμα και είναι αναγκασμένη να βρει λύσεις για να μπορέσει να λειτουργήσει ο Δήμος, κάτω απ' αυτές τις δύσκολες συνθήκες.Γι’ αυτό τα τεχνικά προγράμματα του Δήμου τα επόμενα χρόνια, θα χαρακτηρίζονται από τη λιτότητα, αφού δεν υπάρχει…σάλιο. Ας προσέχαμε!! Καλό κουράγιο συνδημότες

Υποθηκευμένος για μία δεκαετίαο Δήμος Φιλιατών Πέτρος Μίντζας

ΜΑΪΟΣ 2011Σελίδα 4

ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΕΣΤΩΝ ΞΕΝΙΤΕΜΕΝΩΝ

ΚΡΑΤΟΥΝ ΖΩΝΤΑΝΑ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΜΑΣΑν σε φέρει ο δρόμος χειμώνα, στα ορεινά των Φιλιατών, θα σε πιάσει ένα σφίξιμο στην καρδιά κι ένας κόμπος στο λαιμό, θα σου φύγει το αίμα… Αν σταθείς τυχερός και δεις κανα τζάκι να καπνίζει θα σου έρθει λίγο αίμα στα μάγουλα... Τέτοια είναι η σημερινή κατάσταση στα περισσότερα χωριά και στους συνοικισμούς του Δήμου Φιλιατών που πριν 40-50 χρόνια έσφυζαν από ζωή. Άγιοι Πάντες, Άγιος Νικόλαος, Αμπελώνας, Αναβρυτός (Βορτόπια), Ριζό (Αράχωβα), Αχλαδιά (Κάργιανη), Βαβούρι, Γαρδίκι, Γηρομέρι, Γολά, Δονάτος (Βίλια), Καλλιθέα (Τσαρακλιμάνι), Καμύτσιανη, Κερασοχώρι (Φατήρι), Κεφαλοχώρι (Γλούστα), Κοκκινιά, Κουρεμάδι, Κρυονέρι (Λίμποβο), Κότσικα, Μηλέα (Κωστάνα), Ξεχώρατα, Λιάς, Λίστα, Μαλούνι, Μαυρονέρι, Νεροχώρι (Μοτσιάλα), Παλαιοκκλήσι, Πλαίσιο, Τσαμαντάς και άλλα ακόμη που ρημάζουν καθημερινά αφού όλα αυτά τα χρόνια που μεσολάβησαν δεν βρέθηκε μια λύση να τους δώσει μια άλλη προοπτική.

Η μοναδική τους ελπίδα παραμένει η αγάπη και το ενδιαφέρον των ξενιτεμένων τους που μέσα από Αδελφότητες και Συλλόγους στέκονται αιμοδότες της ύπαρξής τους. Ως πότε όμως; Οι νεότερες γενιές δεν έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα. Μολαταύτα η τυχαία παρουσία μου στην παρακάτω Γενική Συνέλευση Αδελφότητας ξενιτεμένων με εξέπληξε ευχάριστα.

Η ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΓΑΡΔΙΚΙΟΥ ΦΙΛΙΑΤΩΝ

Στις 22 Μάιου το πρωί έκαναν την Γενική του Συνέλευση οι Γαρδικιώτες της Αθήνας, στον φιλόξενο χώρο της Ομοσπονδίας Μουργκάνας- Γερανίου 44 στην Αθήνα. Σύσσωμο το απερχόμενο Διοικητικό Συμβούλιο στην έδρα ξεκίνησε μια τιμητική αναφορά στον απόντα πρόεδρο αείμνηστο Βασίλη Καραπάνο- που έφυγε αιφνίδια από τη ζωή έχοντας πολλά ακόμη να δώσει. Ο Λευτέρης ο Τσιμπούκης μαζί με το απερχόμενο Δ.Σ. έκαναν τον απολογισμό και απάντησαν στις ερωτήσεις των πάνω από 50 μελών της Αδελφότητας των συνοικισμών Γαρδικίου (Λέκουφα κλπ) που

απαρτίζουν τον σύλλογο και παραβρέθηκαν. Όλα σε κλίμα χωριανικό, συγγενικό κι αδελφικό θα μπορούσε να πει κανείς. Και ήταν όντως δυναμική η παρουσία

τους παρά το ότι ο ιστορικός αυτός σύλλογος έχασε στους πρώτους μήνες του 2011 δυο από τα καλύτερα στελέχη του, τον Βασίλη Καραπάνο και τον Σπύρο Τσιμπούκη. Μετά από την απολογιστική προχώρησαν σε εκλογές για την ανάδειξη νέου συμβουλίου από τις οποίες προέκυψε το νέο Δ.Σ. το οποίο συνθέτουν οι: Πρόεδρος: Τσιμπούκης Ελευθέριος, Αντιπρόεδρος: Ανδρέας Λαπας, Γραμματέας: Τσιμπουκης (Σπύρου) Σωτήρης, Ταμίας: Καραπάνος Σπύρος- γιός του αείμνηστου Βασίλη και μέλη οι: Τσόκας Σταύρος, Κωνσταντίνου Κωνσταντίνος και Καπέλος Θωμάς.

ΟΙ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΤΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΦΙΛΙΑ ΣΤΟ ΦΙΛΙΑΤΙ

Συνέχεια από την 1η σελίδα Ο κ. Αργυρός εξέφρασε με σαφήνεια τους στόχους, τα οράματα και τα προβλήματα του Ομίλου, υποβοηθούμενος από την προβολή διαφανειών και την παρουσία στελεχών του. Καταρχήν αναφέρθηκε στις Εταιρείες του Ομίλου FILIA Group και τις δραστηριότητες που έχει καθεμία από αυτές, οι οποίες είναι:Filiasol S.A. Είναι μια εταιρεία με σκοπό την προώθηση και την ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην ελληνική αγορά. Εκτός από τις δικές της επενδύσεις, παρέχει υπηρεσίες διοίκησης, υλοποίησης και χρηματοδότησης ενεργειακών έργων.Filiacom S.A. Είναι ιδιοκτήτης βιομηχανικού ακινήτου στην πόλη των Φιλιατών Θεσπρωτίας, το οποίο μετατρέπει σε επιχειρηματικό πάρκο για περιβαλλοντικές και ενεργειακές επενδύσεις. Επίσης η εταιρεία παρέχει συμβουλευτικές υπηρεσίες σε συνεργαζόμενες εταιρείες σε ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων.ΦΙΛΙΑ Περιβαλλοντικές Βιομηχανίες Α.Ε. έχει ως σκοπό την ανακύκλωση υλικών. Η πρώτη της επένδυση αφορά στην ανακύκλωση πλαστικών φιαλών τύπου PET.ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ*Δημιουργία Επιχειρηματικού πάρκου ειδικού σκοπού για προσέγγιση Ενεργειακών & Περιβαλλοντικών Επενδύσεων.*Μοναδικό πρότυπο στην Ελλάδα.*Συνεισφορά στην Αειφόρο Ανάπτυξη.*Ανάπτυξη της πόλης των Φιλιατών & της ευρύτερης περιοχής.*Διασφάλιση οικονομικής βιωσιμότητας των επενδύσεων του ομίλου.ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ*FILIASOL Φωτοβολταϊκό πάρκο 1.5 MW- επένδυση 3εκ. ευρώ. (αυτή η επένδυση υπολογίζεται να λειτουργήσει το γ τρίμηνο του 2011).*FILIA Environmental Ανακύκλωση πλαστικών φιαλών- επένδυση Α΄φάση 2.4 εκ.ευρώ.*filiacom Φωτοβολταϊκή εγκατάσταση στη στέγη 900kw- επένδυση 2εκ. ευρώ.Αποθήκευση Φωτοβολτ. Πλαισίων για ανακύκλωση.ΕΠΙΣΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ*Παραγωγή κόκκων PET (πλαστικών)*Καλλιέργεια φαρμακευτικών & αρωματικών φυτικών ελαίων.*Παραγωγή βιοντίζελ & παραγώγων.Η παρουσίαση τέλος έκλεισε με ερωτήσεις που απεύθυναν στον κ. Αργυρό δημοσιογράφοι και παριστάμενοι και τις απαντήσεις που έδωσε. Από αυτές μάθαμε ότι το μέγεθος της επιχορήγησης ανέρχεται σε 40,5% της όλης επένδυσης και ότι το αρχικά απασχολούμενο προσωπικό θα ανέρχεται σε 32 άτομα. Η όλη παρουσίαση έγινε σε κλίμα κατανόησης, χωρίς ωστόσο να δώσει στον κόσμο την ικανοποίηση που ίσως περίμενε. Σε αυτό σαφώς έπαιξε ρόλο η εμπειρία του κόσμου από την ιστορική διαδρομή της εταιρείας στον τόπο, την απόκτησή της το 1992 αλλά και την πορεία της και το κλείσιμό της το 1995.

ΚΑΠΟΙΕΣ ΙΔΕΕΣΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟ ΦΙΛΙΑΤΩΝ

Συνέχεια από την 1η σελίδαΠως θα γίνει;Το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι να δημιουργηθεί ένας πλήρης κατάλογος των ανέργων της περιοχής. Ο αντίστοιχος του ΟΑΕΔ δεν επαρκεί γιατί μόνο ένα μικρό τμήμα τους είναι καταγεγραμμένο.Το δεύτερο είναι η ανάλυση του κόστους ενός έργου για να γνωρίζουμε από τις εκατό μονάδες που απαιτούνται για την υλοποίηση του πόσες πηγαίνουν στα υλικά και πόσες στα μεροκάματα έτσι ώστε να προσανατολιζόμαστε στην επιλογή έργων όπου οι αμοιβές των εργαζομένων να έχουν όσο γίνεται μεγαλύτερο μερίδιο.Το τρίτο είναι μια ερευνά που θα μας φανερώσει ποια από τα προϊόντα που αγοράζουμε και τα όποια παράγονται εκτός περιοχής, μπορούν να παραχωθούν από δικούς μας παραγωγούς και σε ποιες ποσότητες. Από τα κλασικά αγροτικά προϊόντα μέχρι τα παραδοσιακά ειδή διατροφής ,από ειδή χειροτεχνίας μέχρι τις στολές του καρναβαλιού!Άλλα πως εμπλέκεται ο δήμος σε όλα αυτά; Ο δήμος μπορεί να ενθαρρύνει τους ανέργους να συστήσουν εταιρίες με την δέσμευση ότι θα σταθεί διπλά τους. Η ύποπτη για διαφθορά «απευθείας ανάθεση» τώρα μπορεί να γίνει όπλο για την καταπολέμηση της ανεργίας. Γιατί δηλαδή θεωρείται έργο η κατασκευή μιας πλατειάς, που γίνεται προφανώς για να βελτιώσει την ποιότητα της ζωής των δημοτών, και δεν θεωρείται έργο, ή αν θέλετε υποτιμάται, ο καθαρισμός περιοχών επιβαρυμένων από σκουπίδια, η δεντροφυτεύω, η δημιουργία πάρκων και χώρων αναψυχής ο καλλωπισμός των συνοικιών κλπ.; Αυτά τα έργα αφενός συμβάλλουν πολύ περισσότερο στην αναβάθμιση της ποιότητας ζωής και αφετέρου από το κόστος τους το μεγαλύτερο μέρος πηγαίνει στους εργαζόμενους. Ακόμα ο δήμος μπορεί να στηρίξει την γυναικεία επιχειρηματικότητα και τους μικρούς παραγωγούς.-Προσφέροντας τους πληροφόρηση για το πως λειτουργούν παρόμοιες επιχειρήσεις σε αλλά μέρη της χώρας, ανοίγοντας για τους ενδιαφερομένους κανάλια επικοινωνίας με ανθρώπους που έχουν γνώσεις και εμπειρία.-Διεκπεραιώνοντας την σχετική γραφειοκρατία.-Παραχωρώντας τους καταστήματα που του ανήκουν ή που θα νοικιάζει ώστε να διατίθεται η παράγωγη τους.-Αναλαμβάνοντας την διαφήμιση και προώθηση των παραγομένων προϊόντων στη ευρύτερη αγορά ξεκινώντας από τους συντοπίτες μας που διαμένουν σε άλλες περιοχές της χώρας και στο εξωτερικό. -Συνδέοντας αυτήν την προσπάθεια με την ανάπτυξη του ορεινού τουρισμού. Στη ιδιοκτησία του δήμου ανήκουν ξενώνες που υπολειτουργούν. Θα μπορούσαμε ακλουθώντας μια πολιτική χαμηλών τιμών, στο όριο του κοστουμιών προσελκύσουμε σε πρώτη φάση τους φίλους και γνωστούς που θέλουν να μας επισκεφτούν και δεν έχουν που να μείνουν. Η φτηνή διαμονή σε εποχές κρίσης είναι ένα δέλεαρ. Δεν χάνουμε τίποτα αν δοκιμάσουμε. Η υλοποίηση των παραπάνω δεν έχει κόστος απαγορευτικό ακόμα και με τα σημερινά δεδομένα. Επί πλέον έχει το πλεονέκτημα ότι κινητοποιεί ανθρώπους σε μια κατεύθυνση εντελώς διαφορετική από εκείνη που είχαμε συνηθίσει.

Για το ΦιλιάτιΣε ότι αφορά στην πρωτεύουσα του δήμου, πλην των παραπάνω καλό θα ήταν να ξαναφέρουμε στο προσκήνιο την παλιά ιδέα για διαμόρφωση της σε ελκυστικό τόπο κατοικίας. Ιδέα η όποια σήμερα με τις πιέσεις που δημιουργεί το μεταναστευτικό πρόβλημα στην Ηγουμενίτσα, ξαναγίνεται επίκαιρη.Η παραχώρηση οικοπέδων για ανεγέρσεις κατοικιών οφείλει να αποτελεί από τις βασικές προτεραιότητες του δήμου. Σε εποχές οικονομικής στενότητας αρκετοί θα ήταν εκείνοι που θα τη έβλεπαν ως ευκαιρία. Επίσης όλοι κατανοούμε ποσό σημαντική για την οικονομία του τόπου θα ήταν η αναζωογόνηση της οικοδομής. Ένα Φιλιατρά καθαρό, με εργοστάσιο βιολογικού καθαρισμού, με όμορφες γειτονιές απαλλαγμένες από σκουπίδια, με πάρκα και χώρους αναψυχής, με πλούσια πολιτική ζωή, με θέατρο και κινηματογραφική λέσχη, με εκδηλώσεις ποιοτικές χαμηλού κόστους που θα βγάζουν τον κόσμο από τα σπίτια τόμε τα αθλητικά του τμήματα να σφύζουν από ζωή, με τη Βιβλιοθήκη και με τη Φιλαρμονική να επαναλειτουργούν, με το ΚΙ.ΜΕ.ΘΕ. αναβαθμισμένο, με το Νοσοκομείο να γίνεται διαρκώς καλύτερο, ένα Φιλιάτι που δεν παραιτείται, δεν υποχωρεί, αγωνίζεται ενωμένο και δημιουργεί, είναι ένας στόχος που μπορεί να μας βγάλει από το λήθαργο. Γιώργος Διαμάντης

ΜΑΪΟΣ 2011 Σελίδα 5

Από τον τεράστιο πλούτο της πατρογονικής μας ντοπιολαλιάς, έχω επιλέξει για τίτλο τούτο το γλωσσικό ιδίωμα της Ηπειρωτικής ηθογραφίας, για να χαρακτηρίσει και να συντροφεύσει τη στήλη. Oι τακτικοί αναγνώστες των « Ν.τ.Φ.» θα το θυμούνται από προηγούμενες αναφορές. « Ου νταίσεις», δηλαδή «ου … μπλέξεις», (είναι …να μη μπλέξεις). Μια ακόμη μικρή αληθινή ιστορία παρουσιάζουμε σ’ αυτό το φύλλο. Διαδραματίστηκε κι αυτή σε μια από τις δύσκολες περιόδους που βίωσε αυτός ο τόπος, τη δεκαετία 1936-46. Το γεγονός αυτό καθεαυτό δεν είναι από εκείνα που χαρακτηρίζουν αποκλειστικά τη συγκεκριμένη εποχή καταδεικνύοντας τα ήθη και τις αρχές της. Σαν εκείνα δηλαδή που αναδείχτηκαν στα προηγούμενα περιστατικά που δημοσίευσε η εφημερίδα. Παρόμοια συμβάντα σαν αυτό που ακολουθεί εμφανίζονται πολύ αραιά και στις μέρες μας και επιβεβαιώνουν ότι τα ταμπού για τους καρπούς ενός «παράνομου» έρωτα είναι δύσκολο να εξαλειφθούν στο πέρασμα των καιρών.Συνέλεξα το κείμενο από το αρχείο του δικαστηρίου που εκδίκασε το συμβάν και εξέδωσε την τελεσίδικη απόφαση. Το μεταφέρω αυτούσιο με την ίδια σύνταξη και διατύπωση. Εξ ανάγκης έγινε παρέμβαση μόνο στο τονικό σύστημα. Φόνος βρέφους «εκ κλεψιγαμίας»«… (α) εγκυμονούσα εκ κλεψιγαμίας έτεκεν ομαλώς και φυσιολογικώς την 13 Φεβρουαρίου ε.ε. (1936) εντός

της οικίας της ζων νεογνόν άρρενος φύλου. Ορρωθήσασα όμως προ της καταισχύνης ην θα προσήπτεν αυτή η αποκάλυψις του τοκετού και της κλεψιγαμίας (δια της εμφανίσεως του νεογνού) και προ των μεριμνών της ανατροφής αυτού, δι’ ας ετέλει εν ανεπαρκεία λόγω δεινής πενίας, ης ένεκεν επορίζετο επαιτούσα τον επιούσιον, περίσφιξε τον λαιμόν του βρέφους άμα σχεδόν τω τοκετώ δια βρόχου εκ τεμαχίου υφάσματος και χωρίς να κόψη και επιδέση τον ομφάλιον λώρον περιτιλίξασα δια ρακών το βρέφος ομού μετά του πλακούντος απέρριψε νεκρόν ήδη τούτο εντός της κοίτης του ποταμού Λαγκαβίτσα όπου και μετά τινας ώρας ανερεύθη υπό του πρώτου εκ των μαρτύρων…». (Βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Ιωαννίνων 407/31-3-1936)Μια απάνθρωπη ενέργεια που εκτιλήχθηκε πριν από 75 χρόνια στην επαρχία μας. Τότε που τα άπειρα κοινωνικοοικονομικά προβλήματα αλλά και τα ήθη της εποχής κρατούσαν δέσμιες πολλές περιοχές της B/Δ Ελλάδας και οδηγούσαν νέους ανθρώπους σε παρόμοιες απονενοημένες ενέργειες. Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει εφόσον δεν υπάρχουν πλέον μητέρες που θανατώνουν ή παρατούν στην τύχη τα νεογέννητα παιδιά τους. Είναι όμως έτσι; Ο καθένας σας, ας δώσει ελεύθερα την απάντησή του… (Μαik και δια το πιστόν Κοσμάς Ζαφείρης)

Τω καιρώ εκείνω «Ας συναπαντηθούμε με τον καιρό,

Μια που κι αυτός το γυρεύει»τ’αμερικάνικα της τσεύωςΤω καιρώ εκείνω λοιπόν- ήταν λίγα χρόνια μετά τον πόλεμο- οι αδελφοί Τσότση, Θωμάς και Βασίλης, (ο Τσίλης), βαστούσαν ένα μπακαλομανάβικο στο Φιλιάτι και πορεύονταν. Κάθε Πέμπτη έφταναν στην πόλη οι πανωχωρίσιοι (από τα μέρη της Μουργκάνας και άλλα χωριά), άντρες και γυναίκες, ξεφόρτωναν τα ζώα τους στην πλατεία, εκεί που ήταν πρώτα το τζαμί, κι άπλωναν την πραμάτεια τους για πούλημα. Έβλεπε κανείς εκεί σακκιά με βρώμη, καλαμπόκι, αρμαθιές με σκόρδα, κρεμμύδια, λαχανικά, κοτόπουλα, ζαρζαβατικά, γυφτοφάσουλα, ότι βγάζει ο τόπος. Το Φιλιάτι βούιζε από την κοσμοσυρροή. Οι χωριάτες πηγαινοέρχονταν στον κεντρικό δρόμο, χαιρετιόντουσαν, κουβέντιαζαν, ψώνιζαν…Μια Πέμπτη βρέθηκα κι εγώ εκεί και μπαινόβγαινα στα μαγαζιά γνωστών και φίλων, να περάνω την ώρα μου. Έφτασα και στο μαγαζί των αδελφών Τσότση. Ο Θωμάς, στην αριστερή πλευρά, πίσω από τσουβάλια με πατάτες, φασόλια, ρύζι και άλλα φαγώσιμα. Ο Βασίλης, αντίκρυ, μπροστά σε κάτι ράφια με κονσέρβες, μακαρόνια και άλλα. Και τα δυο αδέλφια, (μακαρίτες τώρα), άνθρωποι του καλαμπουριού και της συντροφιάς. Έπιασα κουβέντα με τον Τσίλη και τα λέγαμε. Κάποια στιγμή μπήκε μέσα μια κοντακιανή γυναίκα, χωριάτισσα, στρουμπουλή, με μπιρμπιλωτό μαντήλι στο κεφάλι και στάθηκε μπροστά στο Θωμά.-Καλώς την Τσεύω, είπε αυτός. (Παρασκευή την είχαν βαφτίσει και τη έκφραζαν Τσεύω)-Καιρό έχεις να φανείς, τι κάνεις.-Για, πήγα με τον άντρα μ’ στα παιδιά μ’ στο Αμέρικα, μα δε μας έπιασε ίτσ’ καλά, σκωθκαμαν κι έφγμαν γλήορα.-Τι θέλεις να σου βάλω, ρύζι;-Ω γιές, βάλε μου μισή οκά.-Θές και φασούλια;-Γιές.-Πατάτες;-Γιές. Βάλε μου δυο τρείς οκάδες.-Καμιά οκά φακή;-Γιές, γιές.Κόλλησε η γλώσσα της Τσεύως στο ̈ γιές¨. Ο Τσίλης κι εγώ παρακολουθούσαμε την κουβέντα με στημένο αφτί. Ο Θωμάς στο μεταξύ ζύγιζε τα ψώνια της Τσεύως, και την ώρα που αυτή πλήρωνε τη ρώτησε ο Βασίλης. Απορώντας τάχα.-Καλά μο Τσεύω, πόσα χρόνια έκατσες συ στο Αμέρικα, πόμαθες και κρένεις τόσο καλά τ’ αμερικάνικα; Δεν θυμάμαι τι του αποκρίθηκε η Τσεύω, θυμάμαι όμως πως φεύγοντας είπε ¨καλό βράδυ¨ του Θωμά. Αυτός τότε κάρφωσε τα μεγάλα καστανά μάτια του επάνω της και αντιχαιρέτισε χαμογελώντας πλατιά: -Γιές.

Θεμιστοκλής Πέτρου

Αξιότιμε κ. Διευθυντά, της ε φ η μ ε ρ ί δ α ς «τα ΝΕΑ των Φιλιατών»,Σας ευχαριστώ πολύ για το υπέροχο βιβλίο σας υπό τον τίτλον «Κάτι για

το Φιλιάτι». Σε μια καλαίσθητη εμφάνιση με συμβολική φωτογραφία στο εξώφυλλο, προσιτό από πλευράς μεγέθους αλλά και εύληπτο από πλευράς γλώσσας, αυτό το βιβλίο θα πρέπει να αποτελέσει συμπλήρωμα κάθε βιβλιοθήκης. Η ωραία διάταξη της ύλης με τις υπέροχες φωτογραφίες εποχής, προκαλούν στον αναγνώστη συγκίνηση και νοσταλγία. Ίσως στο τέλος του βιβλίου γίνουμε σοφότεροι, λιγότερο ματαιόδοξοι, περισσότερο ανεξίκακοι, πιο ήρεμοι. Τέλος ας σημειώσουμε ότι τέτοιου είδους βιβλία ασκούν πολύ εποικοδομητική επίδραση σε έναν αισθαντικό άνθρωπο και τον βοηθούν να συγκροτήσει την προσωπικότητά του, ώστε να αντέξει στην γύρω του ασυναρτησία. Πολλές φορές οι αναμνήσεις αποτελούν αιτία γλυκιάς νοσταλγίας ή ακόμη και αβάσταχτης πίκρας. Τούτο εξαρτάται από το είδος των αναμνήσεων και των γεγονότων που τις σημάδεψαν. Η συναισθηματική φόρτιση μιας κάποιας εποχής, σε συνδυασμό με τα γεγονότα που έλαβαν χώραν ως επίσης ο τόπος και τα πρόσωπα που τα σημάδεψαν, όλα αυτά σε συνδυασμό με την νιότη και το μεγαλείο της αρχής της καριέρας ενός νέου επιστήμονα, μας κάνει να αναπολούμε, να νοσταλγούμε, να χαιρόμαστε, να πονάμε. Βρισκόμαστε στο ωραίο κα μαγευτικό Φιλιάτι και συγκεκριμένα στα 1971-72. Εμένα καταγόμενος από την Λευκάδα με έφερε η τύχη να υπηρετήσω ως έφεδρος ανθυπίατρος στο ιστορικό 628 ΤΠ. Νέος, ωραίος, με όνειρα για μια λαμπρή καριέρα και πάθος για ζωή. Διοικητής την εποχή στο Τάγμα ήταν ο Αντισ/ρχης Τσιμπίδης άνθρωπος αυστηρός αλλά με βαθειά προσήλωση στο καθήκον. Εμένα κατά περίεργο τρόπο με συμπαθούσε (ήμουν και ο μοναδικός γιατρός στο Τάγμα) και έτσι είχα την ευχέρεια μετά την πρωινή αναφορά να πηγαίνω στο Γενικό Νοσοκομείο Φιλιατών και να εκπαιδεύομαι υπό τον έξοχο κλινικό γιατρό Παθολόγο Βασίλειο Διαμάντη, Διευθυντή της Παθολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου. Σαν μοναδικός νέος Ασκληπιάς του Νοσοκομείου εφημέρευα καθημερινά αντιμετωπίζοντας ποικίλα επείγοντα ιατρικά προβλήματα και απολαμβάνοντας στο Νοσοκομείο φαγητό και ύπνο αν τον ύπνο μου τον επέτρεπε η εφημερία. Με την επιστολή αυτή θα ήθελα να εξάρω την προσωπικότητα του Βασίλειου Διαμάντη ώστε να θυμηθούν οι παλιότεροι και να ενημερωθούν οι νεότεροι. Η κλινική του εμπειρία με ακολουθούσε για πολλά χρόνια στη διάρκεια της καριέρας μου. Με ένα ζευγάρι ακουστικά στο χέρι, και έναν πεπαλαιομένον καρδιογράφο, καλοντυμένος και πάντα κομψός, με πάθος για σωστή διάγνωση και έχοντας επίγνωση του λειτουργήματος του, συνάρπαζε ο τρόπος που εξέταζε τον άρρωστο, πως

ανέλυε το περιστατικό και αν τελικά θα το αντιμετώπιζε στο Νοσοκομείο ή θα το διακόμιζε στα Γιάννενα. Και πρέπει να τονίσω πως περιστατικά διαγνωσμένα από τον αείμνηστο Βασίλειο Διαμάντη, επέστεφαν με την ίδια διάγνωση από μεγάλα Νοσοκομεία. Όλοι έλεγαν «το είπε ο Διαμάντης» και τούτο αποτελούσε ύμνο για τον γιατρό και υπερηφάνεια για εμάς που μαθητεύαμε κοντά του. Έζησα από πολύ κοντά τον ιατρό Βασίλειον Διαμάντη και επ΄ ευκαιρία θα ήθελα να τονίσω το ήθος του, την κλινικήν του σκέψη, την σοβαρότητα και το πάθος του για γιατρειά και ανακούφιση του αρρώστου. Ο ιατρός Βασίλειος Διαμάντης έγραψε στο Νοσοκομείο ιστορία οι παλιότεροι τον θυμούνται με νοσταλγία. Η Θεσπρωτία οφείλει πολλά σ΄αυτόν και εκατοντάδες αν όχι χιλιάδες άνθρωποι βρήκαν κοντά του ανακούφιση, χωρίς να υποτιμάται και ο ρόλος των άλλων μεγάλων γιατρών εκείνης της εποχής. Οι κάτοικοι των Φιλιατών αγαπούσαν και πιστεύω αγαπούν το Νοσοκομείο τους. Αποτελούσε τότε καταφύγιο και ελπίδα προστασίας και παρηγοριάς για τον πάσχοντα. Αργότερα υπηρέτησα ως αγροτικός γιατρός στον Παραπόταμο και πιστεύω να μου δοθεί η ευκαιρία να σας εκθέσω άλλες εμπειρίες δραματικές η και σπαρταριστές, χωρίς ποτέ να αποκοπώ από το Νοσοκομείο Φιλιατών. Ύστερα μετεκπαίδευση στην Αγγλία, Ευαγγελισμός, Πανεπιστημιακή καριέρα κ.τ.λ. και τώρα που αναπολώ αυτή την υπέροχη εποχή στο Φιλιάτι, θεώρησα σκόπιμο να σας απευθύνω αυτό το σημείωμα. Επιτρέψτε μου κ. Διευθυντά να σας κάνω μία πρόταση. Δεν θα ήταν παράλογο ούτε παράτολμο αλλά ηθικό και υποχρέωση αν ο Βασίλειος Διαμάντης τιμηθεί με κάποια εκδήλωση για την ιατρική προσφορά του στους κατοίκους των Φιλιατών και γενικότερα της Θεσπρωτίας και πάντα με την βοήθεια και πρωτοβουλία της τοπικής Αυτοδιοίκησης. Είμαι βέβαιος ότι σύσσωμος ο κόσμος των Φιλιατών θα επικροτούσε μια τέτοια ενέργεια. Σήμερα που η κοινωνία μας μαστίζεται από πεζότητα και υποκουλτούρα, ο τόπος έχει ανάγκη τέτοιου είδους πρότυπα. Εξάλλου τούτο θα αποτελούσε και ένδειξη ευγνωμοσύνης για την προσφορά ενός εκλιπόντος μεγάλου επιστήμονα. Πάντα στην διάθεσή

σας. Ευχαριστώ για την φιλοξενία. Με τιμή,

Ιωάννης Κτενάς Καρδιολόγος Διευθυντής

Αθήνα 15124 Τηλ.210 8029545 Κιν.

6974022000Σ.Σ. Μας κάνουν ευτυχείς τέτοιες επιστολές από ανθρώπους που πέρασαν με οποιονδήποτε τρόπο από το Φιλιάτι και θεωρούν ότι κάτι καλό έχουν να θυμούνται από αυτό. Η προσωπικότητα του γιατρού Διαμάντη δεν έχει ξεχαστεί. Είμαστε βέβαιοι κ. Κτενά πως ο σημερινός Δήμαρχος Φιλιατών κ. Μηνάς Παπάς, γιατρός καρδιολόγος κι αυτός και στέλεχος του Νοσοκομείου, θα μεριμνήσει να έρθει σε επαφή μαζί σας, προκειμένου να διοργανωθεί μια εκδήλωση τιμής και μνήμης.

Ο ΙΑΤΡΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ

ΜΑΪΟΣ 2011Σελίδα 6

ΚΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ¨ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΤΟ ΦΙΛΙΑΤΙ

1)Σ.Σ. Ο Γιάννης Παν. Πέγκας είναι ο συγγραφέας του σημαντικού και περιεκτικού ιστορικού- λαογραφικού βιβλίου ¨ΠΛΕΣΙΒΙΤΣΑ¨, 635 σελίδων. Το οποίο εξέδωσε με δικά τους χρήματα και δώρισε στους χωριανούς του!!!

Αγαπητέ ξάδελφε Γιώργο,Παίρνοντας το βιβλίο σου «ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΤΟ ΦΙΛΙΑΤΙ» στα χέρια μου, ένοιωσα μεγάλη χαρά, και συγκινήθηκα από την πρώτη ματιά, και σε ευχαριστώ πολύ. Παραμέρισα τα καθημερινά μου και ασχολήθηκα μ’ αυτό. Το δοξάρι της πένας σου, άγγιξε τις χορδές της ευαισθησίας μου, για την ιστορία της ιδιαίτερης γωνιάς της πατρικής γης.Τα τόσα πολλά και σημαντικά στοιχεία, το πλούσιο ιστορικό υλικό, όσο και ο τόσο προσεγμένος και κατατοπιστικός τρόπος περιγραφής, έκανες τα μάτια μου να ρουφούν τις σελίδες με χαρά κι αγωνία για την συνέχεια. Γιώργο είσαι πολύ μετριόφρων, να του δίνεις τίτλο «ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΤΟ ΦΙΛΙΑΤΙ¨. Δεν είναι κάτι, αλλά είναι «ΠΟΛΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΦΙΛΙΑΤΙ». Πρωτοπόρησες, και στο πολύ πετυχημένο ξεκίνημά σου, όλα όσα γράφεις, τα έχεις θαυμάσια επιμελημένα, και καταλλήλως τεκμηριωμένα ιστορικά. Το παλιό Μητρώο Φιλιατών, είναι ένα πολύτιμο στοιχείο της εργασίας σου, και είναι μάρτυρας της σύνθεσης του πληθυσμού. Με συγκίνησαν ονόματα του Μητρώου, που λόγω ηλικίας μου τυχαίνει να γνωρίζω πολλούς κι ανάμεσα τους άμεσοι συγγενείς μου, όπως ο παππούς μου που έζησε και εργάσθηκε στο Φιλιάτι στην δεύτερη εκατονταετία, και θείοι μου στην Τρίτη, όπως και πολλού χωριανοί μου, αλλά και από τα γύρω χωριά στα τριακόσια βεβαιωμένα χρόνια ζωής του Φιλιατιού, και σίγουρα περισσότερα κατά την παράδοση. Απαριθμείς τις τόσες αντίξοες συνθήκες κάτω υπό τις χαντζάρες των Τούρκων κατακτητών και τους μετέπειτα ομόθρησκων των, καθώς και τα δεινά των δυο παγκόσμιων πολέμων, που οι κάτοικοι του Φιλιατιού και τα χωριά της επαρχίας του, πάλεψαν με νύχια και με δόντια για την επιβίωσή των και την λευτεριά των, με τους πιο έξυπνους κι επιτυχημένους χειρισμούς.Τα πληθυσμιακά επίσης στοιχεία της ερεύνης σου είναι καθρέπτης, της κίνησης και της ζωής των χωριών της επαρχίας, στην πορεία των χρόνων τους. Αναφέρεις ένα πολύ σημαντικό συμπέρασμα ότι «Αυτό δείχνει ότι ο πληθυσμός της πόλης ήταν κυρίως από τα γύρω χωριά» και είναι φυσικό το ενδιαφέρον τους για την πόλη που δημιούργησαν με τόλμη λόγω τέτοιων συνθηκών. Με λεπτομέρειες φωτίζεις όλη την διαδρομή στον εποικισμό του χώρου και την δημιουργία διοικητικού, πνευματικού κι’ εμπορικού κόμβου της επαρχίας. Τονίζεις τους πολλούς και ποικίλους αγώνες που έκαναν στον πατριωτικό, επιστημονικό και πολιτιστικό τομέα, με ζήλο και αφοσίωση, κι είμαστε περήφανοι για τούς προγόνους μας. Άνθρωποι όλων των κατηγοριών, των γραμμάτων, της τέχνης, και λογής- λογής επαγγελμάτων κι ασχολιών συνετέλεσαν στην δημιουργία του Φιλιατιώτικου γίγνεσθαι και πέτυχαν. Η λάμψη της επιτυχίας των, ακτινοβόλησε και φώτισε πέρα και μακριά των ορίων του. Δεν είναι μικρό το συγγραφικό έργο πολλών, είτε ήταν από το Φιλιάτι, είτε από τις ρίζες του, τα χωριά του, κι’ ενώ για πολλά χωριά έχει γραφτεί και κάποιο βιβλίο ιστορικό, για το Φιλιάτι μας, τι κρίμα, ενώ μπορούσαν δεν ασχολήθηκε κανείς με μάτι σοβαρό για την ιστορία του. Έτσι χάθηκαν στη λησμονιά του χρόνου πολύτιμα στοιχεία της ιστορίας και της παράδοσής του. Αλλά ποτέ δεν είναι αργά, κι’ ήρθε η ώρα ευτυχώς από εσένα Γιώργο. Δεν μπορώ να μη αναφέρω τον σπουδαίο νοερό περίπατο που περιγράφεις στους δρόμους του Φιλιατιού, με τα καταστήματα και τους κατά καιρούς ασχολούμενους σ’ αυτά, που αποτελούσαν την επιστημονική, επαγγελματική κι’ εμπορική κίνηση, στην κοινωνία των Φιλιατών. Ταξιδεύει η μνήμη στο παρελθόν και γυρίζει ως τις μέρες μας.Πολύ αξιόλογο το πλούσιο φωτογραφικό υλικό της ερεύνης σου, που αγκαλιάζει και πλουτίζει το έργο σου και δένεται μαζί του. Εμείς οι μεγαλύτεροι που γνωρίζουμε πολλούς εικονιζόμενους του βιβλίου, ταξιδεύουμε στην εποχή τους, και πολλές φορές με μελαγχολική νοσταλγία. Ξεχωρίζουν πρόσωπα, εικονιζόμενα και μη του βιβλίου, που το λιγότερο τους αξίζει μια προτομή σε κάποια πλατεία ή δρόμο ως αναγνώριση της προσφοράς και του αγώνα των. Ωραίες και ποικίλες

οι Φιλιατιώτικες αναμνήσεις που συμπεριλαμβάνεις στο βιβλίο, του συνεργάτη σου κι’ αξιέπαινου Παύλου Μαντέλου. Ζούμε από τις αφηγήσεις του την κοινωνική, επαγγελματική και οικογενειακή ζωή του τόπου μας, με τα εύθυμα και τα σοβαρά, τις χαρές και τις λύπες. Τονίζεται ο καημός των ξενιτεμένων τόσο, όσο και των δικών των που περιμένανε μια είδηση καλή. Ο τόπος μας με χαρακτηριστικό την ξενιτιά βασανίστηκε ποικιλότροπος διαχρονικά, κι’ ως τις μέρες μας. Γιώργο, για τις χαρές και τις συγκινήσεις που μας χάρισες, με το θαυμάσιο πόνημά σου, κυρίως τις άγνωστες πτυχές της ιστορίας του Φιλιατιού μας, σου είμαστε πολύ ευγνώμονες. Πιστεύω ότι για όλους μας, και για τις επόμενες γενιές, οι σελίδες του, θα είναι ένας φυλασσόμενος Φιλιατιώτικος θησαυρός. Γιώργο, σου εύχομαι και προσδοκώ μια καλή συνέχεια στο συγγραφικό σου έργο, χαρίζοντάς μας πολλές εκπλήξεις στο προσεχές μέλλον.

Με πολύ αγάπη Ο ξάδελφος σου

Γιάννης Παν. Πέγκας

ΓΙΑ ΤΟ ¨ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΤΟ ΦΙΛΙΑΤΙ¨Του κ. Κωνσταντίνου Θ. Ιωαννίδη- Επίτιμου Επιθεωρητή- Σχ. Σύμβουλου α΄βαθμιας Εκπαίδευσης και Συγγραφέα, από την Μηλέα (Κωστάνα) Φιλιατών. Θεσσαλονίκη 15-5-2011

Αγαπητέ Γιώργο,Ευχαριστώ θερμά τόσο για την αποστολή του βιβλίου σου που κυκλοφόρησες πρόσφατα με τον τίτλο «ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΤΟ ΦΙΛΙΑΤΙ», όσο και για την τιμητική σου προσφορά και αφιέρωση. Θερμά συγχαρητήρια για την νέα σου εκδοτική προσπάθεια. Ειλικρινά πρόκειται για ένα αξιόλογο και μνημειώδες έργο. Ασχολήθηκες με αγνή τοπολατρική πρόθεση, με κυρίαρχο στοιχείο τη φροντίδα για τη διάσωση από τον καταλύτη χρόνο ιστορικών στοιχείων για το Φιλιάτι μας, τον τόπο που γεννήθηκες, έζησες, δημιούργησες και αγάπησες, όπως ανέφερες χαρακτηριστικά στον πρόλογό σου. Από μετριοφροσύνη και σεμνότητα τιτλοφορείς το πνευματικό σου πόνημα «ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΤΟ ΦΙΛΙΑΤΙ», όμως στην πραγματικότητα δεν είναι απλά ¨κάτι¨ αλλά είναι πολλά τεκμηριωμένα ιστορικά στοιχεία που ταυτίζονται απόλυτα με την ομώνυμη επαρχία μας. Η ιστορική αυτή μελέτη είναι αποτέλεσμα μακρόχρονης και επίμονης προσπάθειας. Είναι κατάθεση ψυχής, ένα ανεκτίμητο και περισπούδαστο έργο που στοχεύει στην διαιώνιση της ιστορικής μνήμης και μάλιστα στην εποχή μας που σημαδεύεται από μια τάση παραμερισμού των ηθικών αξιών.Το πόνημά σου αποτελεί επίσης μνήμη δικαίου μετ’ εγκωμίων προς τις αλήστου μνήμης διακεκριμένες προσωπικότητες της περιοχής μας που δεν ζουν, παρα μόνο στη θύμησή μας. Εκπλήσσει ο ιδιαίτερος τρόπος συγγραφής του βιβλίου, το γλαφυρό ύφος, η ζωντανή περιγραφή των γεγονότων σε μια γλώσσα ρέουσα χωρίς ακρότητες, αποδεκτή και κατανοητή. Εντυπωσιάζει η πλούσια βιβλιογραφία και το πλήθος των ιστορικών πηγών και των αναμνηστικών φωτογραφιών. Αξιέπαινη δε και η λαογραφική προσέγγιση και αναδρομή με τις «Φιλιακιώτικες αναμνήσεις» του αγνού πατριδολάτρη κ. Παύλου Μαντέλλου. Καλαίσθητη η όλη εμφάνιση του βιβλίου σου και συγκινητική η αφιέρωση στα προσφιλή σου πρόσωπα και σε όλους όσους αγαπούν τον τόπο. Ελπίζω το αξιόλογο σύγγραμμά σου να κοσμήσει τις βιβλιοθήκες των συμπατριωτών μας και όχι μόνο. Εύχομαι να έχεις υγεία και δύναμη για να συνεχίζεις με τον ίδιο και απαράμιλλο ζήλο το συγγραφικό σου έργο αλλά και το δημοσιογραφικό ως εκδότης και διευθυντής της έγκριτης τοπικής μας εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ Της ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΦΙΛΙΑΤΩΝ». Μιας εφημερίδας που όντως είναι ένα κανάλι επικοινωνίας και ενημέρωσης, ένας συνδετικός κρίκος με τους ενδήμους και απόδημους Θεσπρωτούς, όπου γης. Η Θεσπρωτίας μας έχει ανάγκη από πολλούς σαν εσένα, η δε γενέτειρα πατρίδα σου το Φιλιάτι πρέπει να σεμνύνεται για το άξιο πνευματικό της τέκνο.

Με τιμή, Κωνσταντίνος Θ. Ιωαννίδης

Φιλιατιώτικες διαχρονικότητες…(από τη στήλη ΤΑΞΙΔΙ στο ΧΡΟΝΟ της εφημερίδας ΤΙΤΑΝΗ τις 27/3/2011) Ένα ακόμη καλλιτέχνημα με θέμα Ηπειρωτικό

Το Φιλιάτι του 1856!Το σχεδίασε με ξυλομπογιές ο Λονδρέζος συγγραφέας και ποιητής Edward Lear. Ένας ναΐφ natives ζωγράφος

που φιλοτέχνησε τοπία από πολλές περιοχές του γεωγραφικού μας διαμερίσματος και άφησε σε διάφορα ευρωπαϊκά μουσεία και βιβλιοθήκες σπουδαία έργα με την υπογραφή του. Αυτό το καλλιτέχνημα του Άγγλου περιηγητή, επέλεξαν για να κοσμήσει ενιαία το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο του πονήματος τους, δυο ένθερμοι Φιλιαταίοι δημιουργοί. Ο Γιώργος Κώτσης, εκδότης της εφημερίδας «Νέα των Φιλιατών» και ο Παύλος Μαντέλος επιχειρηματίας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το συγγραφικό τους έργο «Κάτι για το Φιλιάτι» τέθηκε στην κυκλοφορία πριν από λίγες μέρες και αποτελεί μια κατάθεση ψυχής.Το περιεχόμενο του χωρίζεται σε δυο μέρη. Δεν γράφει ιστορία ούτε είναι λογοτεχνία. Ο Γιώργος που επιμελείται το πρώτο, επιχειρεί την αντικειμενική καταγραφή μιας πορείας μέσα στο χρόνο με σπάνια και τεκμηριωμένα στοιχεία αλλά και απτά φωτογραφικά ντοκουμέντα που αξίζουν εκατομμύρια λέξεις. Ανθολογούνται οι Φιλιατιώτικες γειτονιές, οι επαγγελματίες, τα πρόσωπα, η κάθε γωνιά της ιστορικής κωμόπολης και ακόμη εκατοντάδες ονόματα που γεννήθηκαν και βίωσαν για ολάκερα χρόνια, την πορεία της. Ο Παύλος εξιστορεί με το πατροπαράδοτο Φιλιατιώτικο χιούμορ, διάφορα κοινωνικά συμβάντα από το παρελθόν της τοπικής ζωής που διατηρήθηκαν στο χρόνο και μάλιστα «γέννησαν» και διάφορες διαχρονικές χαρακτηριστικές ατάκες.Μελέτησα το βιβλίο και ομολογώ ότι έμαθα πολλά που δεν γνώριζα για τη γενέθλια γη. Δικαιολογημένα οι ολόψυχες ευχές μου για «καλή πορεία» στους… εμπορικούς δρόμους.

Κοσμάς Ζαφείρης

ΓΙΑ ΤΟ¨ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΤΟ ΦΙΛΙΑΤΙ¨

Αγαπητοί Γιώργο και ΠαύλοΜ’ αυτό το βιβλίο σας, γυρνώντας μας στο παρελθόν και βουτώντας σ’ αυτά που η μνήμη φυλάσσει προσεκτικά στο θησαυροφυλάκιο της θα συμβούν μέσα μας πολλά. Νοσταλγία για την προσωπική διαδρομή του καθενός, για φίλους, για γεγονότα, για ήθη και έθιμα, για εικόνες που έφυγαν, για ανθρώπους που έφυγαν και λείπουν, που μας λείπουν. Με το βιβλίο σας αυτό επίσης καταφέρατε να μας μελαγχολήσετε και συγχρόνως να μας χαροποιήσετε, να μας γυρίσετε στα παλιά εκείνα όμορφα χρόνια, όμορφα χρόνια του Φιλιατιού. Στις δεκαετίες του ’50 και του ’60, σ’ αυτά τα δύσκολα μεταπολεμικά χρόνια, ακριβώς μετά την αιματοβαμμένη δεκαετία του ’40-’50.Τότε που τα πληγωμένα πρόσωπα μας προσπαθώντας να βρουν το χαμένο κουράγια, να διώξουν από πάνω τους τον πόνο και την θλίψη, ν’ απωθήσουν στο πίσω μέρος της μνήμης τους τα πέτρινα χρόνια. Άρχισαν τότε οι συμπολίτες μας να χτίζουν τις ψυχές τους και τον τόπο τους. Οργανώθηκαν. Άρχισαν να χαμογελούν, να συναντιούνται, να κάνουν παρέες, να γελούν και τέλος να γλεντούν και να φωτογραφίζονται. Οργάνωσαν τη ζωή τους και την κοινωνία τους. Μας το λέει το απίθανο φωτογραφικό υλικό που παραθέτετε. Το μαρτυρούν τα αστεία τους, οι παροιμιώδεις ατάκες τους, οι παρέες τους, τα ανέκδοτά τους. Βρήκαν το αντίδοτο στην κατάθλιψη τους και οι γονείς μας και οι συγγενείς μας και οι φίλοι μας.Συγχρόνως δούλευαν και δημιουργούσαν. Πολλά τα έζησα και τα θυμάμαι. Μας τα θυμίσατε και σεις με αυτή τη συγγραφική σας δουλειά. Είναι προσφορά αυτό. Είναι προσφορά στους νέους η γνώση της ιστορίας του τόπου τους. Είναι προσφορά για τους άλλους οι θύμησες για τα όσα έζησαν. Είναι προσφορά για τους ιστορικούς του μέλλοντος. Τα πλούσια ιστορικά στοιχεία, το φωτογραφικό υλικό, αλλά και χαρακτηριστικές περιγραφές με χιούμορ και όχι μόνο, γεγονότων και καταστάσεων συνθέτουν μια πάρα πολύ καλή δουλειά. Φιλιάτι και γύρω χωριά σφιχταγκαλιασμένα πορεύτηκαν και πορεύονται στην κοινή τους μοίρα με μια παράξενη αντοχή και καρτερικότητα. Αξίζει να τα μνημονεύουμε και προπαντός να τα’ αγαπάμε. Και σεις με αυτό το βιβλίο το κάνετε απλόχερα και φαίνεται πολύ.

Νίκος Τσέκας

Σελίδα 7ΜΑΪΟΣ 2011

C

M

Y

K

Ήτανε το 1966, είχα σταματήσει τη δουλειά αφού σε 10 μέρας θα έφευγα μετανάστης στην Αμερική. Έπινα καφέ με φίλους και κουβεντιάζαμε για το τι με περίμενε στην νέα ζωή. Τότε ήρθε και

με βρήκε ο σχωρεμένος ο Κώτσιο Κουφάλας που είχε ένα φορτηγό ανατρεπόμενο και μου λέει να πάρω το αυτ/το να πάω στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας να φορτώσουμε τσιμέντα για το Φιλιάτι, για τον έμπορα τον Μηνά Κόντη. Καλά του λέω, θα πάω, έτσι θα πέρναγα και καλύτερα την ώρα. Άλλωστε ήταν καλός άνθρωπος ο Κώτσιος, δεν του χάλαγες εύκολα χατίρι. Παίρνω το φορτηγό και βρήκα για φορτοεκφορτωτές τον Βασίλη Μπιτζιούνα, τον Σωτήρη Λούμπα και τον Σπύρο Αναστασίου (Πήλιο της Ρίκας). Μόλις φτάσαμε στο λιμάνι πλεύρισα στο καράβι και κατέβηκαν τα παιδιά να πάνε, άλλος στο καράβι να δένει τα τσιμέντα στο γάντζο και άλλος να τα ντανιάζει πάνω στο φορτηγό. Εγώ με τον Πήλιο είχα ανέβει στο καράβι, στη γέφυρα που λένε και πίναμε καφέ. Ο χειριστής του Γερανού έπαιρνε νόημα από το αμπάρι ότι έδεσαν τα τσιμέντα στο γάντζο- 15 τσιμέντα τη φορά- και τα σήκωνε στο αέρα. Ένας άλλος, ο κουμανταδόρος, καθοδηγούσε τον χειριστή του Γερανού, για τις κινήσεις που πρέπει να κάνει ώστε να φέρει το φορτίο με τα τσιμέντα έξω από το καράβι στην καρότσα του φορτηγού, λα δεξιά, λίγο αριστερά, πίσω, μπροστά, όπα καλά

είσαι. Τότε έλυναν τις τριχιές αυτοί που ήταν στο φορτηγό και ντάνιαζαν τα τσιμέντα. Κάποια στιγμή ο κουμανταδόρος μάλλον τον έσφιξε για κατούρημα και λέει στον Πήλιο που ήταν με ρούχα της δουλειάς, «φίλε, κάνεις κουμάντο για δυο λεπτά;». «Ναι» λέει ο Πήλιος και πάει στο πόστο του κουμανταδόρου και περίμενε. Σηκώθηκε από το αμπάρι ο γάντζος με το φορτίο, έλα, έλα, έκανε κουμάντο ο Πήλιος, κατέβαζε, κατέβαζε. Έφτακε το φορτίο κοντά στο φορτηγό, «κάνε λίγο μπροστά, κάνε λίγο πίσω» φώναζε ο Πήλιος, σαν να μην υπολόγισε καλά το παλάντζο που έκανε το φορτίο και βρήκε αυτό στην άκρη της καρότσας του φορτηγού. Λίγο βρήκε αλλά δεν ήθελε πολύ, σκίστηκαν δυο τσουβάλια και γέμισε η ατμόσφαιρα τσιμέντο, δύσκολα μπορούσες να δεις τι γίνεται. «Τι κάνεις μο, τράβα απάνω» φωνάζει ο Πήλιος. Σηκώνει ο χειριστής απότομα το γάντζο προς τα πάνω, μαγκώνει ο γάντζος πάλι στην καρότσα κι ανασηκώνεται όλο το φορτηγό, σπάει ο γάντζος από το βάρος και μπλούμ τα τσιμέντα στη θάλασσα… Το τι έγινε δεν περιγράφεται, ο Τσίλης κι ο Μανέλης είχαν πηδήσει από το φορτηγό από την τρομάρα τους, φωνές, κακό, πανζουρλισμός, ο χειριστής να τραβάει τα μαλλιά του κι ο Πηλιος να έχει σαστίσει και να χαμογελάει ενώ οι άλλοι εργάτες που έβλεπαν τη όλη τη φάση να κρατούσαν τις κοιλιές τους από τα γέλια. Τέλος, όταν ηρέμισαν τα πράγματα ήρθε ο κανονικός κουμανταδόρος, τελειώσαμε το φόρτωμα και φύγαμε. Δεν θυμάμαι ποιος πλήρωσε τη ζημιά, αλλά την μεγάλη πλάκα δεν θα την ξεχάσω ποτέ.

Υ.Γ. Θέλω μέσω τις εφημερίδας μας να ευχηθώ σε όλους τους πατριώτες ¨ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ¨. Πιστεύω να περάσατε ένα καλό Πάσχα, μόνο στα χωριά μας στην πατρίδα το Πάσχα είναι τόσο ξεχωριστό, τόσο ωραίο. Εγώ δεν κατάφερα να έρθω φέτος, να είμαστε ίσως το καλοκαίρι.Θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς όλους όσους έγραψαν καλά λόγια για το βιβλίο μας ¨ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΤΟ ΦΙΛΙΑΤΙ¨. Εγώ που έγραψα τις ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ δεν έκανα και κάτι σπουδαίο, απλά μετέφερα αυτά που είχα ζήσει στο Φιλιάτι τότε μέχρι το 1966 που έφυγα μετανάστης στην Αμερική στα 27 μου χρόνια. Οπωσδήποτε πολύ και καλή δουλειά έκανε ο αγαπητός μου φίλος και συνεργάτης, ο Γιώργος Κώτσης, που με πολύ κόπο και μεγάλη έρευνα κατάφερε να μας μάθει τόσα πολλά για το Φιλιάτι και την ιστορία του. Αναμνήσεις μπορεί να γράψει οποιοσδήποτε και ίσως και καλύτερα από ‘μένα, που λείπω τόσα χρόνια. Οι τόσο καλές κριτικές που γράψατε και γράφεται δεν ξέρετε πόση χαρά μου έδωσαν, δεν το περίμενα. Ειλικρινά είμαι πολύ συγκινημένος και ήθελα να ευχαριστήσω ξεχωριστά τον καθένα, όμως σέβομαι το χώρο της εφημερίδας. Η μοίρα το ‘φερε να μην μπορώ να επιστρέψω για πάντα στην πατρίδα, αλλά όπως λέει και ο ποιητής η καρδιά μου στην Ελλάδα βρίσκεται. Σας ευχαριστώ πολύ και σας αγαπώ περισσότερο.MANDELOS PAUL 11 FT. GEORGE HILL 8HNEW YORK N.Y. 10040 U. S. A.Tel. 0012129428380

ΦΙΛΙΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

Του Πολ Μαντέλου

Ο ΚΟΥΜΑΝΤΑΔΟΡΟΣ…

Ευχαριστούμε θερμά τον Γιώργο τον Κώτση και τον συνεργάτη του τον αγαπητό ΠΟΛ που μας χάρισαν αυτό το ωραίο ιστόρημα των Φιλιατών και μας μετάφεραν όσους ζήσαμε από παιδιά σε αυτήν την πόλη σε παλαιές εποχές που αν και δύσκολες ήταν ωραίες και γνήσιες. Ομως θέλω να ιστορίσω δυο γεγονότα που αν και γράφτηκαν τα θυμάμαι με περισσότερες λεπτομέρειες λόγω γειτονίας με τον αξέχαστο Ντρίκο, πατέρα του ΠΟΛ.«Οπως και γράφτηκε, ο πιο καλός ο μαθητής στην τάξη του ήταν ο Λίας… αφού τον ενδεικτικό του πάντα έγραφε πέντε και κοσμία. Ο αξέχαστος Ντρίκος, που είχε το μαγαζί ακριβώς απέναντι από το μαγαζί μας, μόλις έβλεπε τον Λία του επαναλάμβανε περιπαιχτικά «ε μο Λία, πέντε και κοσμία». Ο Λίας ξεροκατάπινε και δεν μίλαγε, μια δυο, πέντε δέκα. Μια μέρα όμως του ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι, αρπάζει μια πέτρα και «μπάμ» στη τζαμαρία

του Κουρείου του Ντρίκου, την έκανε καλοκαιρινή. Την άλλη μέρα πέρναγε πάλι ο Λίας έξω από το Κουρείο και κάποιο πειραχτήρι το είπε στον Ντρίκο, με σκοπό να σπάσει πλάκα, «Ντρίκο, Ντρίκο περάνει ο Λίας…». Ο Ντρίκος όμως ήταν έξυπνος και έμπειρος άνθρωπος, βγήκε έξω και φώναζε «καλόόό παιδί ο Λίας, καλόόό παιδί ο Λίας…», για να γλυτώσει και την άλλη την τζαμαρία».Ενας άλλο περιστατικό ήταν όταν ένας κατά τα άλλα ευυπόληπτος κύριος πείραζε τον Ντρίκο όταν τον έβλεπε να ετοιμάζεται για κυνήγι με το όπλο στον πλάτη και του έλεγε «ώρα καλή»- ξέροντας ότι δεν είναι αποδεκτή αυτή η ευχή για τους κυνηγούς. Τον ανέχτηκε μια ο Ντρίκος τον ανέχτηκε δυο και κάποια στιγμή του το αμόλησε «να μου φας στο σκατό»…Είχε σπουδάσει από τον Λία και έτσι γλύτωσαν και οι δύο τους. -Σ.Η.Κ.-

Θυμάμαι κι εγώ… ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΗ ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΡΙΑΜΕ ΦΙΛΙΑΤΙΩΤΙΚΟΥΣ ΔΕΣΜΟΥΣ

Διαπρέπει στη Δ ι α κ ό σ μ η σ η Ε σ ω τ ε ρ ι κ ώ ν Χώρων, (IN-TERIOR DE-SIGN) όπως και στην Μελέτη- Σχεδιασμό & Κ α τ α σ κ ε υ ή τους- σε όλη την Ελλάδα πλέον-

η Αθηνά Παπαβασιλείου (νύφη μας) σύζυγος του συμπολίτη Παναγιώτη Μηνά Κόντη- καθηγητή. Η Αθηνά Παπαβασιλείου γεννήθηκε και πέρασε τα παιδικά της χρόνια στο εξωτερικό. Σπούδασε Αρχιτεκτονική Εσωτερικού Χώρου και, παράλληλα με το βασικό κορμό σπουδών, σπούδασε εικαστικές τέχνες (ζωγραφική & φωτογραφία), Οργάνωση & Διοίκηση Επιχειρήσεων - marketing. Δέχτηκε έντονες επιρροές από το αρχιτεκτονικό κίνημα BAU-HAUS, πρόδρομο του μινιμαλισμού

καθώς και του συγχρόνου design. Με τον ερχομό της στην Ελλάδα επηρεάζεται έντονα από την τοπική και μεσογειακή αρχιτεκτονική και τις εικαστικές τέχνες. Ασχολήθηκε δε έντονα με την βυζαντινή ζωγραφική. Το τελικό απόσταγμα των οπτικών της εμπειριών, σε συνδυασμό με το δημιουργικό της πάθος, αποτυπώνεται με μοναδικό τρόπο στις δημιουργίες της. Στον εικαστικό τομέα συμμετείχε σε ομαδικές και ατομικές εκθέσεις φωτογραφίας και ζωγραφικής.Σήμερα εργάζεται στην εταιρία της ¨γραμμική α¨ (www.grdesign.gr) με αντικείμενο την Διακόσμηση και Ανακαίνιση εσωτερικού χώρου. Είναι μέλος της Ε.Δ.Ι.Β.Ε. (Ένωση Διακοσμητών Βορείου Ελλάδος) και του Σ.Ζ.Θ.Β.Ε. (Σύλλογος ζωγράφων Θεσσαλονίκης & Β. Ελλάδας), του οποίου διατέλεσε και μέλος του διοικητικού συμβουλίου. Τηλ. επικοινωνίας: 2310577070.

ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ AΠΟ ΤΗ ΦΙΛΙΑΤΙΩΤΙΚΗ ΔΙΑΣΠΟΡΑ

C

M

Y

K

MAΪΟΣ 2011Σελίδα 8

Δεν μιλάει κανείς για την ανάγκη ΕΝΩΣΗΣ της Επαρχίας Φιλιατών, με την ΕΓΝΑΤΙΑ. Γιατί άραγε; Δεν παίρνει κανείς στα σοβαρά την ανάγκη να λειτουργήσει στο Φιλιάτι το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Φιλιατών. Γιατί άραγε; Σε 850 περίπου έφτασε ο αριθμός των ανθρώπων που έχουν ανάγκη την εξυπηρέτηση από το πρόγραμμα ¨Βοήθεια στο σπίτι¨, στον Δήμο Φιλιατών. Καλή δύναμη στο νέο Δ.Σ. της Ομοσπονδίας Μουργκάνας, και ας ξαναφέρει θέμα να συμπεριλάβει στη δύναμη της όλες τις αδελφότητες των Φιλιατών, να γίνει δηλαδή Ομοσπονδία Αδελφοτήτων Δήμου Φιλιατών ¨η Μουργκάνα¨. Καλή δύναμη στο νέο Δ.Σ. της Αδελφότητας Γαρδικίου. Τα νερά που πλημυρίζουν τον δρόμο στην Δάφνη (Τζούμα) όπου έγινε το μεγάλο τοιχίο, ταλαιπωρούν πεζούς και διερχόμενα αυτοκίνητα. Τετραχρονίζει το πρόβλημα καθίζησης στο Γαρδίκι διασταύρωση για Χαραυγή (Λύκου)- σε έναν δρόμο που φτιάχτηκε σχετικά πρόσφατα- και κανείς δεν δίνει σημασία. Ακόμη δεν έχει επιληφθεί κανείς του προβλήματος στο δρόμο Πλαισίου- 300 μέτρα από το χωριό- και μπαίνουμε στον τρίτο χρόνο που τα λεωφορεία δεν μπορούν να περάσουν. Η καθίζηση στο δρόμο της Σκάλας Σίδερης, λίγες εκατοντάδες μέτρα μετά τη διασταύρωση Βρυσέλλας παραμένει και δημιουργεί κινδύνους. Τελείωσε τις σπουδές του ο Χαράλαμπος Μπέλλος από την Κεραμίτσα, γιός του Νίκου και της Ελένης, και έλαβε το πτυχίο του από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Πειραιώς- Τμήμα Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων. Καλή Σταδιοδρομία.- H Bάνα Μπάρμπα θέλει να είναι υποψήφια με το ΠΑΣΟΚ στη Θεσπρωτία!Το δήλωσε στο δημοσιογράφο και εκδότη της εφημερίδας "Θεσπρωτών Διαβούλευση" Βαγγέλη Μάστορα, ο οποίος της πήρε συνέντευξη για λογαριασμό του ΑRT-TV. Με τις ευχές μας Βάνα!

Τα ‘χω χαμένα η καψερή. Ήλεγα για τσου προηγούμενους τι μας φέρουν πενήντα χρόνια πσώκολα… Που να ξερα η μαύρη ότι τούτοι θα μας φέρουν κι άλλα πενήντα… Κοντεύουμε να φτάκουμε πως ήμασταν πριν εκατό χρόνια, άντα λευτερωθήκαμαν- και λεύτεροι δεν είμεστε... Καλά το ήλεγε ο Κωστάκης πως τούτο κράτος θέλει επανίδρυση… Μαναχά αυτό είχε καταλάβει ο καψερός, είχε τη γνώμη στο τσιαχτάϊ… Ετούτοι πάντως δεν μπορούν ούτε να το διαλύσουν, για να το επανιδρύσουν. Βάλτε τον Τσίπρα καμάρια, σε τρείς βδομάδες δε θα να ‘χει μείνει τίποτες ορθό… Πως κατήντησε η της αριστεράς και τση προόδου, να μαζεύει περσότερο κόσμο ένα σιοκόλη με τα ιντερνέτια. Πίκρα σου λέω… Τι κάνεις μο Κίτσιο; Πως πορεύεις καμάρι; Έκλεισε το γραφείο του ΠΑΣΟΚ στο Φιλιάτι… Για να πάρομε την κυβέρνηση το ‘χαμαν; Δουλεύει το γραφείο της ΝουΔου, τι ‘χαμαν να πάθουμε φούλη. Μεσ’ από το Δήμο δεν ‘κούγω τίποτας… Απόξω τραγουδάνε… ¨έξη μήνες πέντ’ αδράχτια…¨ Ευτυχώς είν’ ο Νικόλας από την Πόβλα και κάτι φαίνεται να γένεται ειδάλλως Μ’ άμα υπήρχαν λεφτά ήξερα κι εγώ, ¨εδώ σε θέλω κάβουρα να περπατείς στα κάρβουνα¨. Στην Κρήτη- τον ξερότοπο- τρέφουνε σαλιγκάρια και τα πουλούνε 8 ευρώ το κιλό. Στη νερομάνα Θεσπρωτία γινόμεστε εμείς σαλιγκάρια… για καμιά θέση στο δημόσιο. Στην Κρήτη έχει το λάδι δυο και δυόμιση ευρώ. Το δικό μας φτάνει τα πέντε κι έξη. Αμ πως αδά, εδώ, Αλβανοί τις κλαδεύουνε, Βούλγαροι τσι μαζεύουνε, Σκοπιανοί τις πάνε στο Λιτρουβιό κι εμείς τηράμε και καμαρώνομε. Θα πέσει πείνα και των γονέων, καμάρια…Με τόσες παίνιες πο’ στειλαν στο Γιώρη μου, για το βιβλίο του, καλά που δεν έγινε για τα κούτσουρα του μαναστήριου τση Καμύτσιανης- πούχε τέτοια, κατά πως μου μολόγαγε η θειάκω Κούλα κι Παναγιώτη Κατσιαρίνα. Ένα καλό που ‘καμε άθελα του ο Αργυρός ήταν πως με τις κόντρες για τα Κλωστήρια έμαθ’ Μπάντιος το επιχειρείν κι έγινε πρόεδρος της Δημοτικής Επιχείρησης Φιλιατών.

ΠΕΤΑΧΤΑΞερ' η Κάκω

ΛΕΝΕ ΟΙ

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΜΠΟ ΕΛΑΙΑΣ*Γιατί δεν ενημερώνεται ο κόσμος με την εξέλιξη του αναδασμού του κάμπου ελαίας.*Γιατί καθυστερεί η αποζημίωση των ηρτεμένων σοδειών και των δρόμων*Τι γίνεται με το θέμα του αντλιοστασίου και τις αντλίες που έπαθαν ζημιές από τις πλημύρες.*Τι γίνεται με τις πόρτες του φράγματος που εδώ

και χρόνια δεν λειτουργούν σωστά και βοηθούν να πλημυρίζει ο κάμπος.*Και για να ο μάθει κι ο κόσμος: το χώμα του κάμπου ελαίας είναι πολύ καλής ποιότητας και μπορεί να καλλιεργήσει κανείς τα πάντα, όμως, η μη αποπεράτωση του αναδασμού δεν βοηθάει τους καλλιεργητές να πάρουν αποφάσεις.

Αυτά που ακούγαμε για τα Γιάννενα και για την οργανωμένη επίσκεψη στην πόλη πολλών Τουρκογιαννιωτών, απόγονων παλιών κατοίκων που είχαν φύγει στην Τουρκία, τα είδαμε και στο Φιλιάτι. Γύρω στις 22 Μαΐου λοιπόν εμφανίσθηκε στην πάνω πλατεία η εικονιζόμενη οικογένεια Τούρκων, που ερίζουν την καταγωγή τους από το Φιλιάτι-Τουρκοφιλιατιώτες δηλαδή. Ο αρχαιότερος της οικογένειας είπε πως ο παππούς του λεγόταν Μουχαρέμ, ήταν δάσκαλος και είχε αναχωρήσει πολύ νωρίς από το Φιλιάτι, το 1911, εγκαταστάθηκε αρχικά στη Σμύρνη

και μετέπειτα στην Κωνσταντινούπολη. Να είναι καλά οι άνθρωποι και να μας έρχονται.

Ψ Η Φ Ι Σ Μ Αγια το Ειρηνοδικείο Φιλιατών

Κατά την συνεδρίαση της 18/05/2011 το Δημοτικό Συμβούλιο Δήμου Φιλιατών και έπειτα από την πρόθεση του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, πληροφορηθήκαμε την συγχώνευση του Ειρηνοδικείου Φιλιατών με αυτό της Ηγουμενίτσας. Μια τέτοια απόφαση την καταδικάζουμε απερίφραστα για τους ακόλουθους λόγους: Ο Δήμος Φιλιατών είναι παραμεθόριος, ώστε θα έπρεπε ακόμη και για εθνικούς λόγους να φροντίσουμε ώστε να μην ερημώσει. Το Ειρηνοδικείο Φιλιατών στεγάζεται σε ιδιόκτητο κτίριο και έχει έναν μόνο υπάλληλο, άρα δεν θα εξοικονομηθούν χρήματα από την μεταφορά του. Τα χωριά του

Δήμου απέχουν από την Ηγουμενίτσα δεκάδες χιλιόμετρα και μάλιστα με υποβαθμισμένο οδικό δίκτυο και η μεταφορά του Ειρηνοδικείου θα δυσκολέψει ακόμη περισσότερο την πρόσβαση των πολιτών στη δικαιοσύνη. Ακόμη, η μεταστέγαση θα δημιουργήσει πρόβλημα στους νομικούς της πόλης, τρεις δικηγόρους και τρεις συμβολαιογράφους, που πλέον δεν θα έχουν αντικείμενο.Για τους παραπάνω λόγους,Το Δημοτικό Συμβούλιο ομόφωνα διαμαρτύρεται και ζητάει να μην κλείσει το Ειρηνοδικείο Φιλιατών και να συνεχίσει η λειτουργία του.

Ο Πρόεδρος του Δημοτικού ΣυμβουλίουΝΙΚΟΣ Γ. ΤΑΣΙΟΣ

ΛΙΜΑΝΙ ΣΤΟ ΦΙΛΙΑΤΙ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗΗ Πρόεδρος και το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Ανεγέρσεως και Προνοίας Γηροκομείου Φιλιατών ̈ Η ΓΑΛΗΝΗ¨, ευχαριστούμε θερμά το μέλος του Συλλόγου μας κ. Ροδούλα Ράπτη η οποία σε συνεργασία με τον κ. Βασιλειάδη Κων/νο πρόεδρο του Φιλανθρωπικού Συλλόγου Αποδήμων Ελλήνων του Χάγκεν Γερμανίας ̈ Απόστολος Παύλος¨, δώρισε ο σύλλογος τους στο Γηροκομείο μας, αυτοκινούμενο ηλεκτρικό αναπηρικό καροτσάκι, το οποίο χρησιμοποιεί τρόφιμος του ιδρύματος. Ευχαριστούμε θερμά την κ. Ροδούλα Ράπτη, τον πρόεδρο και τον Σύλλογο Γερμανίας και όλους όσους προσφέρουν στο Σύλλογο ¨ΓΑΛΗΝΗ¨ που σκοπό έχει να βοηθά το Γηροκομείο.Όσο δύσκολη και αν είναι η σημερινή οικονομική κατάσταση, η ΣΚΕΨΗ, η ΑΓΑΠΗ και η ΦΡΟΝΤΙΔΑ για τους συνανθρώπους μας ποτέ δεν θα χαθούν.

Η ΠρόεδροςΑμαλία Δημ. Λέντζαρη

Η Ομοσπονδία Μουργκάνας μετά την ετήσια εκλογο-απολογιστική της Συνέλευση, σας γνωστοποιεί τη σύνθεση του Νέου Δ.Σ. που προέκυψε μετά τις εκλογές της 3ης Απριλίου 2011 στα γραφεία της και το οποίο απαρτίζεται από τους εξής:Πρόεδρος: Ζωή Ντρούγκα Α΄ Αντ/δρος: Σωτηρούλα Μούτσου- ΧίνουΒ΄Αντ/δρος: Λαμπρινή ΔέτσικαΓ.Γραμ/τεας: Εύη ΜάχουΕιδ. Γραμ/τεας: Ιφιγένεια ΚαραπάνουΤαμίας: Σπύρος ΝτρουμπογιάννηςΑντ/της Ταμίας: Ηλίας Παπαθανασίου Δ.Σχέσεων-Πολ/σμου: Ζήκος ΚόντηςΜέλος: Λαμπρινή ΤσακαμένουΜέλος: Αναστάσιος ΤσεκούραςΜέλος: Θωμάς ΓκόγκοςΓια το Δ.Σ. Η Πρόεδρος Η Γ. ΓραμματέαςΖΩΗ ΝΤΡΟΥΚΑ ΕΥΗ ΜΑΧΟΥ

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΜΟΥΡΓΚΑΝΑΣΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Σας προσκαλούμε στην Πρεμιέρα της Θεατρικής Παράστασης από τη νεοσύστατη Θεατρική Ομάδα του Πολιτιστικού Συλλόγου Φιλιατών την Παρασκευή 3, Κυριακή 5, Τετάρτη 8 Ιουνίου στις 9.30 το βράδυ. Στη σκηνή του Πνευματικού Κέντρου Φιλιατών (έναντι του Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου) Μ ε ε κ τ ί μ η σ η ΘΕ.Ο.ΦΙΛ.Θεατρική Ομάδα Φιλιατών