To xαμόγελο του κλόουν

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένας κλόουν που είχε κόκκινο καπέλο και πράσινη μπλούζα, τζιν παντελόνι και τρύπια παπούτσια.

Μια μέρα έχασε το χαμόγελό του και οι άλλοι κλόουν τον κορόιδευαν.

Που πήγε; σκεφτόταν. Ονειρευόταν πώς θα έπαιζε στα παιδιά χωρίς χαμόγελο.

Πήγε στο βουνό κοίταξε από δω, κοίταξε από κει και δεν το βρήκε.

Πήγε στο χωράφι. Κοίταξε από δω, κοίταξε από κει είδε κάτι κόκκινο αλλά.. δεν ήταν το χαμόγελο του. Ήταν ένα τριαντάφυλλο

Πήγε στην πλατεία, κοίταξε από δω κοίταξε από κει ,δεν βρήκε τίποτα. .

Πήγε στο μουσείο. Κοίταξε από δω ,κοίταξε από κει και δεν το βρήκε.

Κοίταξε στον ήλιο. Και ήταν στον ήλιο !!! Το είχε πάρει ο ήλιος και το είχε φορέσει.. Έφτιαξε με ένα σκοινί σκάλα.

Πήγε να το πιάσει και τσουρουφλίστηκε .Δεν μπορούσε άλλο να στερεωθεί κι έπεσε κάτω στη γη..

Προχωρούσε κλαίγοντας μέχρι που ……

….γύρισε το κεφάλι του και σε μια βιτρίνα είδε το χαμόγελο του. Ήταν ένα πλαστικό χαμόγελο ανάμεσα σε σερπαντίνες και κονφετί κρεμασμένο Μπήκε μέσα και το ζήτησε και το φόρεσε .Έτσι λοιπόν χαμογελαστός και χαρούμενος πήγε στα παιδιά.(Τέλος 1)

Και έζησε αυτός καλά και εμείς καλύτερα .

Πήγε στον παππού που είχε φυλαγμένο το χαμόγελό του επειδή δεν έδινε πια παραστάσεις και του χάρισε ο παππούς το δικό του. (Τέλος 2)

Και έζησε αυτός καλά και εμείς καλύτερα .

Τα παιδιά του 32ου Ολοήμερου Νηπιαγωγείου Πατρών.

ΑΡΧΟΝΤΟΥΛΑ ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΑΡΙΑΝΘΗ ΜΕΛΙΝΑ ΜΥΡΤΩ ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΟΝΕΟ ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΗΜΗΤΡΑ ΗΛΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΛΥΔΙΑ ΝΙΚΟΛΑΣ Κ. ΝΙΚΟΛΑΣ Σ. ΝΑΤΑΛΙΑ ΡΑΦΑΗΛΙΑ