σ

Περιοδική Έκδοση του σχήματος ΑΝΕ.Π.Α.ΥΟΙ.-Ε.Α.Α.Κ. Ανεξάρτητη Παρέμβαση Αριστερών Φοιτητών-Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση σε ΑΕΙ-ΤΕΙ

υνάδελφε, συναδέλφισσα καλωσόρισες στη Νοσηλευτική!

Μετά από πολύ κόπο και κούραση, επιτέλους

τελείωσες τη «θητεία» σου στα σχολικά θρανία κι

αρχίζεις τη φοιτητική σου ζωή!

Σο παρόν φυλλάδιο δεν είναι απαραίτητο για τη

συμπλήρωση των προσωπικών σου στοιχείων

στην εγγραφή σου, δεν περιέχει συμβουλές για το

πώς θα έρχεσαι στη σχολή. Εμείς δεν είμαστε εδώ

για να σε ξεναγήσουμε στα κτίριο της σχολής

ούτε για να σου δώσουμε σημειώσεις με τα sos

αλλά ούτε και για να σε γνωρίσουμε σε ντουζίνες

'φίλων' με πελώρια χαμόγελα που θα

ικανοποιήσουν ψηφοθηρικούς σκοπούς.

Μ’ αυτό το φυλλάδιο θα προσπαθήσουμε να σε

ενημερώσουμε για το ποια κατάσταση θ’

αντιμετωπίσεις στη σχολή και γενικότερα στην

κοινωνία, ποια είναι τα δικαιώματα σου, τι είναι ο

Υοιτητικός ύλλογος και οι διαδικασίες του, τι

σημαίνει Υοιτητικό Κίνημα.

Είμαστε εδώ γιατί θέλουμε να σε καλέσουμε στο

δρόμο του αγώνα, στο δρόμο της πάλης για τα

δικαιώματα και τις ανάγκες μας. ε αυτό το δρόμο

που δε μπορεί παρά να είναι συλλογικός, γιατί τα

ωραιότερα πράγματα φτιάχνονται από τους

ανθρώπους που συνειδητοποιούν το κοινό τους

συμφέρον, μακριά από τη βολή και τον ατομισμό.

Γιατί η πλειοψηφία των φοιτητών, εμείς δηλαδή,

έχουμε να αντιμετωπίσουμε τα ίδια προβλήματα.

Στη σχολή θα παρατηρήσεις κι εσύ ο ίδιος, τα

αποτελέσματα των εκπαιδευτικών

αναδιαρθρώσεων, των περικοπών στον

προϋπολογισμό και γενικότερα των

αντιδραστικών μέτρων που πέρασαν όλο το

προηγούμενο διάστημα στην εκπαίδευση. Θα

βρεις ιδιωτικούς security να φυλούν τη σχολή, θα

σου πουν πως πρέπει να πληρώσεις από την

τσέπη σου για απαραίτητα υλικά, όπως ρόμπες,

εργαλεία ανατομίας. Θα ακούσεις πως το τμήμα

έχει μειωμένη χρηματοδότηση, ελλείψεις κλινικών

εκπαιδευτών δηλαδή εργαζόμενων που θ‟

αναλαμβάνουν να μας διδάξουν στα πλαίσια της

κλινικής μας άσκησης.

Παρόλο που μόλις αποφοίτησες από το σχολείο, σίγουρα θα έχει πάρει το

αυτί σου για αυτούς τους «καυτούς» για την ελληνική πραγματικότητα

προηγούμενους μήνες. ίγουρα θα έτυχε να ακούσεις στην τηλεόραση ή να

διαβάσεις στο διαδίκτυο για την περιβόητη διαπραγμάτευση που έκανε η

κυβέρνηση ΤΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τους ευρωπαίους ««εταίρους»» μας την πρώτη

φορά που εκλέχθηκε, το δημοψήφισμα του μεγαλειώδους, ταξικού ΟΦΙ, την

πραξικοπηματική του μετατροπή σε ΝΑΙ από την κυβέρνηση σε σύμπραξη με

τα κοράκια της Ε.Ε. και την ψήφιση κατά μαζικό τρόπο από τη Βουλή του 3ου

και πιο επώδυνου μνημονίου, την κήρυξη εκλογών, την επανεκλογή της ίδιας

κυβέρνησης. Κι όλα αυτά σε 7 μόλις μήνες!

Διαπραγμάτευση: επί 4 μήνες και, η κυβέρνηση

διαπραγματευόταν με τους δανειστές για την επίτευξη

μιας όσο το δυνατόν καλύτερης «συμφωνίας»

(μνημόνιο επί της ουσίας). Προτάσεις, αντιπροτάσεις,

και πάει λέγοντας. Και οι μάσκες έπεσαν από την αρχή.

Η Ε.Ε. δεν είναι αυτό που ευαγγελίζονταν πολλοί, «το

σπίτι των λαών». Ουδεμία διαφοροποίηση επιτρεπτή για

καμία χώρα, όποια κι αν είναι η λαϊκή ετυμηγορία αυτής.

Και συμπέρασμα ξεκάθαρο: δεν είναι στο χέρι του ενός

ή του άλλου «καλύτερου» διαπραγματευτή, το αν θα

επιτευχθεί μια πιο ανεκτή συμφωνία. το ασφυκτικό

πλαίσιο της ΕΕ, του ΔΝΣ, του μηχανισμού του χρέους το

καθεστώς για τις χώρες και τους λαούς είναι ένα κι

απαράλλαχτο: μνημόνια διαρκείας, σκληρά μέτρα

λιτότητας, επιτροπεία, ανεργία, εξαθλίωση, προσπάθεια

για τσάκισμα κάθε πιθανής διαφοροποίησης από αυτό

το πλαίσιο.

Δημοψήφισμα: Η κυβέρνηση εξαγγέλλει δημοψήφισμα

για τις 5 Ιούλη. Σο ερώτημα ναι ή όχι στα μέτρα που

προτείνουν οι δανειστές. Σα ΜΜΕ αρχίζουν να

οργιάζουν ότι πιθανό ΟΦΙ στο δημοψήφισμα θα

σημάνει την έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη και

την Ευρώπη, οι τράπεζες κατόπιν εντολής Γιούνκερ

κλείνουν, κυρήσσεται καθεστώς capital control.

Παρόλα αυτά ο ελληνικός λαός τα βάζει με θεούς και

δαίμονες, επανεμφανίζεται με αρκετά μαζικό τρόπο

στους δρόμους και δεν τσιμπάει στους εκβιασμούς και

στην τρομοκράτηση που του εξαπολύουν ΜΜΕ,

εργοδότες, μνημονιακά κόμματα: Χηφίζει με 62% ένα

ιστορικό, μεγαλειώδες και ταξικό ΟΦΙ στα μέτρα, τη

λιτότητα, τους εκβιασμούς.

Μνημόνιο 3: Μετά από αυτό το μεγαλειώδες ΟΦΙ του

ελληνικού λαού, με πραξικοπηματικό τρόπο η

συγκυβέρνηση ΤΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σε συνεργασία με την Ε.Ε.

και το ΔΝΣ, μετατρέπουν αυτό το ΟΦΙ σε ΝΑΙ σε ένα

τρίτο μνημόνιο (και μάλιστα χειρότερο από τα

προηγούμενα 2). Σίθεται προς ψήφιση στη βουλή όπου

υπερψηφίζεται μαζικά από ΤΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ-ΝΔ-ΠΟΣΑΜΙ-

ΠΑΟΚ. Η συγκυβέρνηση με κορμό τον ΤΡΙΖΑ που

υποτίθεται προεκλογικά πως θα «έσκιζε» τα μνημόνια,

περνάει κι επίσημα στο μνημονιακό, νεοφιλελεύθερο

στρατόπεδο.

Εκλογές επτέμβρης: Η κυβέρνηση για να μπορέσει με

κάποιο τρόπο να πάρει και τη λαϊκή νομιμοποίηση για

τα μέτρα που ετοιμάζεται να εφαρμόσει, παραιτείται

αμέσως μετά την ψήφιση του μνημονίου και αναγγείλει

φαστ τρακ εκλογές. Σο αποτέλεσμα τους δυσοίωνο για

τον ελληνικό λαό: συγκρότηση 95% μνημονιακής

βουλής (ΤΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ-ΠΟΣΑΜΙ-ΝΔ-ΠΑΟΚ-ΕΝΨΗ

ΚΕΝΣΡΨΨΝ) και τρίτο κόμμα οι νεοναζί της Φρυσής

Αυγής. Σο αποτέλεσμα των εκλογών, η τεράστια αποχή,

δείχνει ότι σ’ ένα ορισμένο βαθμό έχει εμπεδωθεί η

λογική των ισχυρών ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική.

Σο δίλημμα στις εκλογές ήταν το ποιος θα εφαρμόσει

«καλύτερα» το μνημόνιο γι’ αυτό κι ένα μεγάλο μέρος

της κοινωνίας δεν ψήφισε καν. Η λύση όμως σε αυτή

την κατάσταση είναι πραγματικά η αποχή;; Είναι η

λογική του «μη χείρον βέλτιστον»;;

Η νεολαία που είπε κατά 85% ένα μεγαλειώδες, ταξικό, θαρρετό ΟΦΙ δεν υπέγραψε και δε συναίνεσε σε

κανένα μνημόνιο, σε κανένα καθεστώς υποθήκης της ζωής της. Δε θα σκύψουμε το κεφάλι! Μόνη λύση να

πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας! Δε θα ενσωματώσουμε την ηττοπάθεια, το φόβο, το δόγμα του «Δεν

υπάρχει εναλλακτική». Τπάρχει εναλλακτική για εμάς! Και βρίσκεται στο δρόμο του συλλογικού αγώνα, της

οργάνωσης, της αντίστασης και της ανατροπής των μέτρων που θα έρθουν να τσακίσουν τις σπουδές μας, την

εργασιακή μας προοπτική, το μέλλον μας. Οργανωνόμαστε στο φοιτητικό μας σύλλογο, ασπίδα αντίστασης και

όπλο επιβολής των σύγχρονων αναγκών μας για μόρφωση-δουλειά-ελευθερίες!

Από την αρχή του καλοκαιριού μέχρι σήμερα γινόμαστε όλοι θεατές του μεγαλύτερου

προσφυγικού κύματος των τελευταίων χρόνωναπό την Ανατολή, κυρίαρχα από τη υρία που

βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση.Άνδρες,γυναίκες μαζί με τα παιδιά τους αναγκάζονται βιαίως να

εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, τις δουλειές τους, τη ζωή τους,διασχίζουν χιλιόμετρα, περνούν με

φουσκωτά τις θάλασσες της Μεσογείου σε αντίξοες συνθήκες για να επιβιώσουν,να βρουν ένα

καλύτερο αύριο.

Σο μεγάλο ταξίδι της φυγής δεν είναι μια απλή βόλτα. Φιλιάδες είναι οι πρόσφυγες,ανάμεσα

τους κι αρκετά παιδιά που ξεβράζονται στα παράλια των νησιών και της Σουρκίας νεκροί. Κι όσοι

καταφέρνουν να επιβιώσουν έρχονται αντιμέτωποι νέων περιπετειών χωρίς τελειωμό. Η «πολιτισμένη

Ευρώπη» κλείνει με συρματοπλέγματα τα σύνορα της, στέλνει το στρατό να διατηρήσει την

«ασφάλεια» των ευρωπαίων με δακρυγόνα, γκλοπ και σφαίρες. Μετανάστες εξουθενωμένοι, σε

άθλια ψυχολογική και σωματική κατάσταση στοιβάζονται στους φράχτες των συνόρων, στους

σταθμούς τρένων, σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Υυσικά αυτό το προσφυγικό κύμα δεν αποτελεί καινούργιο κοινωνικό φαινόμενο,ειδικά για

την Ελλάδα όπου μεγάλο ποσοστό του πλυθησμού έχει ρίζες απο την Μικρα Ασία και γνωρίζει πολύ

καλα τι θα πεί πόλεμος,διωγμοί και προσφυγιά.Η κινητοποίση ανθρώπων των νησιών της Κω,της

Λέσβου αλλά και άλλων περιοχών έδειξε την αλληλεγγύη και την ανθρωπιά του λαού μας. Από την

άλλη, όμως, δεν έλειψαν κι οι φασιστικές επιθέσεις με δήθεν αγανακτισμένους πολίτες που μέσω

διάφορων «επιτροπών» επιτίθονταν στους πρόσφυγες.

Η λύση όμως στο μεγάλο ζήτημα της μετανάστευσης, ενάντια στη μισαλλοδοξία, το σκοταδισμό, τις

φασιστικές και ρατσιστικές ιδεολογίες δεν θα έρθει μόνο με την εθελοντική βοήθεια. Πρέπει να δούμε τη

ρίζα του προβλήματος!

Τπάρχει ένοχος και τον ξέρουμε!Για την ανάπτυξη και τα κέρδη, ολόκληρες περιοχές του πλανήτη

ρίχνονται στην απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση. Αυτός είναι ο καπιταλισμός. Οι ανταγωνισμοί μεταξύ

των μεγάλων δυνάμεων και οικονομιών, φέρνουν συρράξεις, πολέμους, επιδρομές και

βομβαρδισμούς στην Ασία, την Αφρική και αλλού. Εκατοντάδες χιλιάδες και εκατομμύρια άνθρωποι,

για να γλιτώσουν από την πείνα και την εξαθλίωση, αλλά και από τον πόλεμο και τις σφαγές, τρέχουν

να σωθούν.

Τπάρχουν ευθύνες!Η Ε.Ε. συμπράττει στους πολέμους στη Μέση Ανατολή και την Αφρική κι από την

άλλη με τον ευρωστρατό, το τοίχος της Frontex και τις πολιτικές της (συνθήκη Δουβλίνο

κ.α.)ποινικοποιεί τους μετανάστες. Οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα φέρουν επίσης μεγάλο βάρος με τη

συμμετοχή της χώρας στο ΝΑΣΟ, τη συμμετοχή του ελληνικού στρατού στις υπηρεσίες του

ευρωστρατού, την απραξία όσον αφορά την υποδοχή των μεταναστών. Κι οι κερδισμένοι από το

τεράστιο προσφυγικό κύμα: οι μεγάλες πολυεθνικές που τρίβουν τα χέρια τους από το φθηνό

εργατικό δυναμικό που ήρθε να ενισχύσει τα γρανάζια της δυτικής οικονομίας.

Οι λαοί της Ευρώπης, οι εργαζόμενοι και η νεολαία, χρειάζεται να παλέψουμε αποφασιστικά τώρα!

Με την επιμονή και τους αγώνες μας να διεκδικήσουμε:

Κατάργηση των συνθηκών Δουβλίνο 1 και 2 που μετατρέπουν τη χώρα μας σε αποθήκη

ψυχών. Να τερματιστεί η βάναυση αντιμετώπιση μεταναστών και προσφύγων από τις δυνάμεις

καταστολής.

Άνοιγμα τώρα των συνόρων. Να εξασφαλιστεί η δυνατότητα να φτάσουν στις χώρες

προορισμού τους με τη χορήγηση των απαραίτητων ταξιδιωτικών εγγράφων. Εξασφάλιση

ανθρώπινων συνθηκών διαβίωσης για τους πρόσφυγες τώρα σε όλα τα σύνορα και της

χώρες που φτάνουν

Να τερματιστούν τώρα οι πόλεμοι στη Μέση Ανατολή και τη υρία.

Ενάντια στο σύγχρονο κοινωνικό μεσαίωνα, το σκλαβοπάζαρο και τη

δουλεμπορία του 21ου αιώνα. Ενάντια στη φτώχεια και τους πολέμους και

κυρίως ενάντια στο σύστημα που τα γεννάει!Για να μην θρηνήσουμε άλλους

ανθρώπους,για να ρίξουμε τα συρματοπλέγματα της ντροπής, για να κερδίσει η

ζωή.

18/03/15, Φρανκοφρτη, Γραφεία Ευρωπαϊκθς Κεντρικθς Τράπεζας"Ο

ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΣΚΟΤΩΝΕΙ"

…

ου λένε :“Για την κρίση φταίνε οι πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι, τα πολλά

καταναλωτικά δάνεια, οι πολλές πιστωτικές κάρτες, οι μεγάλοι μισθοί των

εργαζομένων κ.α.”

Η αλήθεια: Η κρίση δεν είναι ελληνική πρωτοτυπία, είναι ένα παγκόσμιο

φαινόμενο, που συνεχώς απλώνεται σε όλες τις οικονομίες από την Κίνα

μέχρι τις ΗΠΑ και τη Νότια Αφρική. Δε δείχνει να τελειώνει αντίθετα ολοένα

και βαθαίνει. Ξεκίνησε από τη καρδιά του συστήματος του καπιταλισμού.

Ένα σύστημα που στηρίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από

άνθρωπο. Οι πολυεθνικές, οι τράπεζες, που δημιούργησαν την κρίση,

προσπαθούν τώρα να φορτώσουν τα σπασμένα στους εργαζομένους.

Οι ισχυρές τάξεις ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποια θα καταφέρει

να βγει κερδισμένη στο τέλος της κούρσας (που δε φαίνεται καν στον

ορίζοντα) αλλά ταυτόχρονα (βλέπε ΕΕ-ευρώ, ΔΝΣ, ΝΑΣΟ, διατλαντική

συμφωνία, G20) ενώνονται ενάντια στους λαούς για την εκμετάλλευση

τους, επιβάλλοντας μέτρα-μνημόνια, θερίζοντας δικαιώματα κι

ελευθερίες, δημιουργώντας οικονομικές “δικτατορίες” και πολέμους.

ου λένε :“Δεν υπάρχει άλλος δρόμος έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν θα επιβιώσει η χώρα

χωρίς ευρώ, Ευρώπη σημαίνει δημοκρατία κι αλληλεγγύη”

Η αλήθεια Ε.Ε. δεν είναι το κοινό σπίτι των λαών, αλλά η ένωση όλων των ισχυρών της Ευρώπης,

εξυπηρετεί τα συμφέροντα των τραπεζών, των πολυεθνικών ομίλων, των μεγαλοβιομηχάνων και

των εφοπλιστών. Η Ε.Ε. είναι που διέλυσε την αγροτική παραγωγή στην Ελλάδα, εκβίασε το λαό μας

επειδή τόλμησε να αμφισβητήσει την κεντρική πολιτική των μνημονίων, επιβάλλοντας τα capitals

controls στις τράπεζες μέσω της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Σράπεζας.

Η Ε.Ε. με τις πολιτικές της κάνει καθεστώς την ελαστική εργασία και τα

Voucher για τη νεολαία, φτιάχνει στρατούς ανέργων, ιδιωτικοποιεί τα

δημόσια κοινωνικά αγαθά. Η Ε.Ε. με την πολιτική της για την παιδεία

ανοίγει διάπλατα την πόρτα των πανεπιστημίων στις επιχειρήσεις. Η Ε.Ε.

στηρίζει τη φασιστική κυβέρνηση στην Ουκρανία, δίνει κρυφό στήριγμα

στην ανάπτυξη του φασισμού και των εθνικιστικών ιδεολογιών, δημιουργεί

ένα αυταρχικό καθεστώς ελέγχου και συνεχής επιτήρησης με την

ιντερνετική υποκλοπή των προσωπικών δεδομένων, τη στρατιωτικοποίηση

της αστυνομίας, την καταστολή των κοινωνικών αντιδράσεων.

Η Ε.Ε. συμπράττει στους πολέμους στη Μέση Ανατολή και την Αφρική κι

από την άλλη με τον ευρωστρατό, το τοίχος της Frontex και τις πολιτικές

της ποινικοποιεί τους μετανάστες. Κι όσοι πρόσφυγες δεν πνίγονται στις

θάλασσες της Μεσογείου κι επιβιώνουν από το ταξίδι της μεγάλης φυγής

που εξαναγκάζονται να κάνουν, γίνονται φθηνό εργατικό δυναμικό στα

γρανάζια της δυτικής οικονομίας.

ΤΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΟΚ, ΑΝΕΛ, ΠΟΣΑΜΙ, ΦΡΤΗ ΑΤΓΗ, ΕΝΨΗ ΚΕΝΣΡΨΨΝ κι όλα τα

«ευρωπαϊκά» κόμματα εγκλωβίζουν τους εργαζόμενους και τη νεολαία στον

ευρωμονόδρομο. Δε μπορεί να υπάρξει καμία βιώσιμη λύση μέσα σ΄αυτό το

πλαίσιο.

ου λένε: “το ζήτημα είναι να έρθουν επενδύσεις, να κοπούν λίγο οι

μισθοί και θα σωθούμε όλοι! Είναι ζήτημα εθνικής προσπάθειας και

σωτηρίας!”

Η αλήθεια: Ο εργασιακός μεσαίωνας, οι περικοπές, το ξεπούλημα του

δημοσίου πλούτου, η υπερφορολόγηση των χαμηλών στρωμάτων δε

θα φέρουν καμία ανάπτυξη για την πληττόμενη πλειοψηφία. Σα

μνημόνια χτυπάνε τα δικαιώματα των εργαζομένων κι αφήνουν

ανέπαφους τους μεγαλοεφοπλιστές και τους βιομήχανους που

συνεχίζουν να φορολογούνται ελάχιστα, να μειώνουν μισθούς και να

απολύουν αβέρτα ενώ τα κέρδη τους δείχνουν αύξηση.

Εμείς πληρώνουμε ένα χρυσοπληρωμένο χρέος ξανά και ξανά, ένα χρέος που δε δημιουργήθηκε

από τους εργαζόμενους αλλά αυτοί τώρα το φορτώνονται. Σαυτόχρονα οι τράπεζες δέχονται λεφτά

για την ανακεφαλαιοποίησή τους κι οι μεγαλοϊδιώτες τρίβουν τα χέρια τους γιατί επενδύουν σε

πρόσφορο έδαφος, κερδοφόρο γι΄ αυτούς, καμένη γη για εμάς! Δεν είμαστε όλοι στο ίδιο μετερίζι!

Μας παρουσιάζουν την χειροτέρευση της ζωής μας ως το μόνο

ρεαλιστικό σενάριο το οποίο θα πρέπει να δεχθούμε παθητικά. Ρεαλισμός όμως είναι να παραδέχεσαι

ότι αλλαγή πολιτικής- το σταμάτημα της λιτότητας δε μπορεί να συμβεί μέσα στα πλαίσια ΕΕ-ΔΝΣ-

ΦΡΕΟΤ. Ρεαλισμός είναι να παραδέχεσαι ότι δε μπορείς να διαπραγματεύεσαι με τους εκβιαστές σου, δε

μπορείς να κάνεις κανέναν έντιμο συμβιβασμό μαζί τους. Ρεαλιστική λύση, εφικτή κι αναγκαία είναι η

ανατροπή τους!

Τπάρχει άλλος δρόμος πέρα κι έξω από την Ε.Ε. και το ευρώ, το χρέος τους,

τις πολιτικές τους!

Για τις ανάγκες μας, για Χωμί, Δουλειά, Ελευθερία!

ΜΗΝ ΕΝΨΜΑΣΨΕΙ ΣΗΝ ΠΑΘΗΣΙΚΟΣΗΣΑ, ΣΗΝ ΑΠΟΦΗ, ΣΟ ΥΟΒΟ!

ΑΜΥΙΒΗΣΗΕ ΣΟΤ ΚΑΘΕΣΨΣΙΚΟΤ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΤ ΣΟΤ!

Οι ατομικές λύσεις οδηγούν σε μοναχικές ήττες.

Η συλλογική δράση, ο συλλογικός αγώνας ανατρέπουν τα ατομικά αδιέξοδα!

Η ζωή μας κερδίζεται με τη γροθιά υψωμένη και το κεφάλι ψηλά!

Οι πολιτικές των τελευταίων χρόνων στην Ελλάδα έχουν βάλει στο στόχαστρο τους την

παιδεία. Δεν είναι μόνο οι τραγικές περικοπές της χρηματοδότησης, οι απολύσεις προσωπικού που

επέβαλλαν τα μνημόνια στο χώρο της εκπαίδευσης, αλλά μία σειρά νόμων και κατευθύνσεων που

αλλάζουν συνολικά το χαρακτήρα του σχολείου και του πανεπιστημίου (βλέπε Ευρωπαϊκή πολιτική

για την Παιδεία-συμφωνίες της Ε.Ε., Νόμος Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου, Νέο Λύκειο κτλ)

Είναι πολιτικές που δεν αφορούν μόνο την Ελλάδα, όχι μόνο την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά το

σύνολο του δυτικού κόσμου. Πρόκειται για αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις που έχουν συναντήσει

αγωνιστική αντίδραση του εκπαιδευτικού χώρου και του οργανωμένου φοιτητικού και νεολαιίστικου

κινήματος σε μια σειρά χωρών. Αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στους πρόσφατους αγώνες φοιτητών και

μαθητών στη Φιλή, την Αγγλία, τη Γαλλία, τη Υιλανδία μέχρι και τις ΗΠΑ!

την Ελλάδα οι αγώνες των τελευταίων καιρών έχουν κατορθώσει να αναχαιτίσουν την

εφαρμογή πολλών μέτρων, όχι όμως στον αναγκαίο βαθμό.

Μείωση τραγικά της κρατικής χρηματοδότησης. Επιβολή διδάκτρων σε όλα τα μεταπτυχιακά

και προαιρετικά (προς το παρόν) στα προπτυχιακά τμήματα (εξαρτάται από το κατά πόσον το

τμήμα θα ανταπεξέρχεται οικονομικά).

Δραστική μείωση της παροχής φοιτητικής μέριμνας στην πλειοψηφία των φοιτητών (δωρεάν

σίτιση, στέγαση σε εστία). Μείωση των παρεχόμενων δωρεάν συγγραμμάτων. Κατεύθυνση

ακόμη για παροχή σύμφωνα με την απόδοση του κάθε φοιτητή στα μαθήματα.

Δημιουργία κύκλων σπουδών και ατομικού φακέλου για κάθε φοιτητή. Δηλαδή διάσπαση του

ενιαίου πτυχίου, συνεπώς και διάσπαση των εργασιακών δικαιωμάτων που αυτό κατοχύρωνε.

Είσοδος ιδιωτικών επιχειρήσεων στις σχολές που θα

εκμεταλλεύονται λειτουργικά κομμάτια του πανεπιστημίου (ήδη

εργολάβοι κερδοφορούν από τη σίτιση, το ίδιο προβλέπεται και

για τις εστίες, τις γραμματείες κτλ). Δίνεται ακόμα η δυνατότητα

στις επιχειρήσεις για ενοικίαση εργαστηρίων, αγορά

ακαδημαϊκής έδρας, πλήρους εκμετάλλευσης της

πανεπιστημιακής έρευνας. Ήδη η ιδιωτικοποιημένη πλέον ΔΕΗ

έχει αναλάβει έδρα στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, το Γεωπονικό

χρηματοδοτείται από τη Nestle, ο Korres αναλαμβάνει έρευνες

στη Υαρμακευτική.

Δημιουργία επιτροπών management που θα έχουν λόγο για τη

λειτουργία των σχολών με κύρια κατεύθυνση να συμβαδίζουν με

τους νόμους της ελεύθερης αγοράς, κι όχι με τις κοινωνικές

ανάγκες.

Μιλάμε δηλαδή για ένα πανεπιστήμιο που θα χωράει όλο και λιγότερους

φοιτητές, θα τους καλεί να πληρώνουν συνεχώς περισσότερα για τις σπουδές

τους. Ένα πανεπιστήμιο πρόσφορο έδαφος για την κερδοφορία των

επιχειρήσεων. Ένα πανεπιστήμιο που θα δίνει γνώσεις με το σταγονόμετρο,

υπερεξειδικευμένες, και όχι συνολική εποπτεία του γνωστικού αντικειμένου. Ένα

πανεπιστήμιο που θα παράγει έρευνα σύμφωνα με τις ανάγκες των επιχειρήσεων

ξεκάθαρα και άμεσα.

Ας αναρωτηθούμε απλά:

Πόσοι φοιτητές θα μπορούν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους αν αναγκαστούν να πληρώσουν

δίδακτρα;; Αν δεν κατορθώσουν να πάρουν ένα από τα ελάχιστα διαθέσιμα δωμάτια στις εστίες;; Αν

δεν τους δοθεί επίδομα ώστε να μην εξαναγκάζονται να δουλεύουν παράλληλα με τις σπουδές

τους;;

Τι κατεύθυνση θα έχει το μάθημα «οικονομικά της υγείας» αν αυτό διευθύνεται από το μάνατζερ μίας

ιδιωτικής κλινικής;; Τι θα διδαχθούμε για το δημόσιο σύστημα υγείας;; Ότι είναι ζημιογόνο και πώς

πρέπει να μετράμε τις υγειονομικές ανάγκες της κοινωνίας στη ζυγαριά κέρδους-ζημίας;;

Πόσο «ορθή» θα είναι μία έρευνα για τη μελέτη του φυσικού πλούτου και την εκμετάλλευση του που

κατευθύνεται από μία εξορυκτική εταιρία και πόσο «αντικειμενικά» θα είναι τ‟ αποτελέσματά της;;

Γι΄ αυτό κι είναι αναγκαία κι απαραίτητα:

Η ανασυγκρότηση των φοιτητικών μας συλλόγων, κόντρα στη λογική του ατομικού

δρόμου και της απαξίωσης των συλλογικών διαδικασιών κι αγώνων, Κόντρα στις άμαζες

συνελεύσεις, την απονέκρωση της κουβέντας και της δραστηριοποίησης των φοιτητών

μέσα στις σχολές. Κόντρα στην εκφυλισμένη στείρα πολιτική αντιπαράθεση που δεν

καταλήγει σε ζωντανές και μάχιμες διαδικασίες στην εσωτερική ζωή των φοιτητικών

συλλόγων.

Ένα φοιτητικό κίνημα που θα παλεύει για δημόσιες-δωρεάν σπουδές για όλους, για τις

καθημερινές ανάγκες των φοιτητών, για γνώση σύγχρονη-αναβαθμισμένη, για έρευνα με

γνώμονα τις κοινωνικές ανάγκες. Ενάντια στο επιχειρηματικό πανεπιστήμιο που χτίζουν. Για

σταθερή εργασία με δικαιώματα. Για ζωή με αξιοπρέπεια. ε κόντρα και ρήξη με τις πολιτικές

της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του χρέους και των κυβερνήσεων που τις υλοποιούν.

Υοιτητικό κίνημα που δε θα κοιτάει κομματικούς διαχωρισμούς, όπως καταλήγει να κάνει η

ΚΝΕ, αλλά θα συσπειρώνει πλατιά την πληττόμενη νεολαία.

Υοιτητικό κίνημα οργανωμένο, πολιτικό, που δε θα περιορίζεται σε αγώνες χαμηλής

έντασης, απλής διαμαρτυρίας αλλά θα περνάει σε επιθετικές μορφές πάλης, θα αποσπάει

κατακτήσεις και θα επιβάλλει νίκες στο σήμερα κόντρα στην ηττοπαθή λογική «σήμερα δε

μπορούμε να πετύχουμε τίποτα».

Υοιτητικό κίνημα που θα συνδέεται με το εργατικό-λαϊκό κίνημα και θα παλεύει μαζί με τους

εργαζόμενους και τους άνεργους στη βάση των κοινών τους συμφερόντων.

Υοιτητικό κίνημα που θα συγκροτεί όργανα στη βάση της πραγματικής δημοκρατίας των

γενικών συνελεύσεων, ώστε να μπορεί να συντονίζεται και να εκφράζεται ενιαία και

πανελλαδικά.

Οι φοιτητικοί σύλλογοι είναι η συλλογικότητα εκείνη που ίδιοι οι φοιτητές έχουν δημιουργήσει για να

διεκδικούν τα δικαιώματά τους και να παλεύουν για τις ανάγκες της πλειοψηφίας. το φοιτητικό σύλλογο

είναι ΜΕΛΗ και συμμετέχουν στις διαδικασίες του ΌΛΟΙ φοιτητές της σχολής (εκτός από τους φασίστες,

τους αστυνομικούς και στρατιωτικούς).

Ποια είναι τα όργανα του συλλόγου;;

ΓΕΝΙΚΗ ΤΝΕΛΕΤΗ: Είναι το ανώτατο όργανο του

φοιτητικού συλλόγου. Η Γενική υνέλευση είναι μια

διαδικασία όπου όλοι έχουν δικαίωμα να

μιλήσουν, να εκφράσουν την άποψή τους να

κάνουν προτάσεις και να ψηφίζουν για θέματα

που αφορούν τη σχολή και την κοινωνία,είναι ο

χώρος που οι ίδιοι οι φοιτητές συζητάνε για τα

προβλήματά τους και κάνουν οι ίδιοι πολιτικοί

για τον εαυτό τους. Η Γενική υνέλευση δεν είναι

όργανο των παρατάξεων αλλά των ίδιων των

φοιτητών, μπορεί να καλεστεί μετά από απόφαση

του Διοικητικού υμβουλίου ή όταν ένας ικανός

αριθμός φοιτητών, μετά από υπογραφές το

ζητήσει ή από απόφαση προηγούμενης Γενικής

υνέλευσης.

ΔΙΟΙΚΗΣΙΚΟ ΤΜΒΟΤΛΙΟ (Δ): Εκλέγεται απευθείας

από τις φοιτητικές εκλογές με απλή αναλογική και

αποτελείται από 9 φοιτητές- εκπροσώπους των

παρατάξεων και των σχημάτων ή και ανεξάρτητους

φοιτητές που συμμετέχουν στις εκλογές. Όμως κάθε

φοιτητής έχει το δικαίωμα να παρευρίσκεται στις

συνεδριάσεις του Δ και να θέτει και προτάσεις

προς ψήφιση σε αυτό. Σο Δ είναι ένα

γραφειοκρατικό, παγιωμένο όργανο που δεν

ελέγχεται από τη βάση των φοιτητών.

Οι καθεστωτικές παρατάξεις(ΔΑΠ-ΠΑΠ) θεωρούν το ΔΣ σαν το κύριο όργανο πολίτικης στα

πανεπιστήμια και έτσι συνειδητά απαξιώνουν τις γενικές συνελεύσεις.

Από την άλλη η ΠΚ/ΜΑ έχει μια εντελώς στρεβλή άποψη περί ‘‘αγωνιστικών’’ Δ, μόνο όταν έχει η αυτή η

δύναμη την πλειοψηφία στο όργανο, όπως αυτή τη στιγμή στη σχολή μας. Τότε το γραφειοκρατικό ΔΣ

βαφτίζεται „‟αγωνιστικό‟‟. Πόσο „‟αγωνιστικές‟‟ όμως μπορεί να είναι αποφάσεις που αποφασίζονται από

5 φοιτητές, δεν γνωστοποιούνται στον υπόλοιπο σύλλογο άρα και δεν υλοποιούνται μαζικά, είναι απλά και

μόνο μια σφραγίδα σ‟ ένα χαρτί! Έτσι καλλιεργείται η λογική της ανάθεσης στο σύλλογο.

Σο Δ είναι ένα όργανο με συγκεκριμένα όρια. Σα μέλη κι οι πολιτικές δυνάμεις που το απαρτίζουν

πρέπει να το χρησιμοποιούν με κύριο κριτήριο την συνεχή αναβάθμιση της κουβέντας στο εσωτερικό

του συλλόγου και κυρίως την προώθηση της μαζικής δράσης των ίδιων των φοιτητών στο σύνολό

τους.

ΌΛΗ Η ΕΞΟΤΙΑ ΣΙ ΓΕΝΙΚΕ ΤΝΕΛΕΤΕΙ!

σημαίνει:

Μαζικές τακτικές συνελεύσεις με

ζωντανό διάλογο.

Όχι ντιμπέιτ παρατάξεων.

Διαπάλη πολιτικών θέσεων για να

κατοχυρώσει ο σύλλογος τις θέσεις

του.

υντονιστικές επιτροπές εκλεγμένες από

το σώμα της συνέλευσης, άμεσα

ανακλητές.

υντονισμός των φοιτητικών

συλλόγων, ενιαίος και πανελλαδικός

στη βάση των γενικών συνελεύσεων.

ΤΛΛΟΓΟ ΑΝΕΞΑΡΣΗΣΟ ΚΑΙ

ΡΙΖΟΠΑΣΙΚΟ!

σημαίνει:

Ανεξάρτητος σύλλογος από τις

κυβερνήσεις, το καθηγητικό κατεστημένο,

τις παρατάξεις και τις πολιτικές δυνάμεις

που παρεμβαίνουν εντός του.

ύλλογος ασπίδα των φοιτητών, όπλο της

πληττόμενης πλειοψηφίας για την

διεκδίκηση και την επιβολή των αναγκών

μας για τις σπουδές, τη μόρφωση, την

εργασία, τη ζωή μας!

Σο πανεπιστήμιο είναι ένας ριζικά διαφορετικός χώρος από το σχολείο. Αντίθετα με ότι είχαμε συνηθίσει

εκεί, οι φοιτητές είναι ελεύθεροι πολίτες με συγκεκριμένα ακαδημαϊκά δικαιώματα.

αν ακαδημαϊκός πολίτης πια, καλό είναι να θυμόμαστε:

1. Σα μαθήματα είναι ακαδημαϊκές διαλέξεις που μπορεί ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΣΕ να παρακολουθήσει.

2. τις παρακολουθήσεις των μαθημάτων που ΔΕΝ είναι υποχρεωτικές ΑΠΑΓΟΡΕΤΕΣΑΙ να λαμβάνονται

παρουσίες – απουσίες.

3. Ο καθηγητής – αυθεντία και οι αγορεύσεις του ανήκουν πια στο παρελθόν. ΕΦΟΤΜΕ ΣΟ ΔΙΚΑΙΨΜΑ

να τον αμφισβητήσουμε, δε δεχόμαστε άκριτα ότι μας πλασάρουν.

4. ΚΑΝΕΙ δε μπορεί να σου επιβάλλει να αλλάξεις θέση ή να σε αποβάλλει από την αίθουσα

5. Κανείς δε μπορεί να σε αναγκάσει να δώσεις το όνομά σου, αν δε θες.

6. τα εργαστήρια φροντιστήρια όπου λαμβάνονται παρουσίες, ΚΑΝΕΙ δεν έχει το δικαίωμα να σε διώξει

και να πάρεις απουσία.

7. ΚΑΝΕΙ και με κανένα τρόπο δεν έχει δικαίωμα να σε προσβάλλει, ανεξαρτήτως της θέσης του στην

“ιεραρχία”. το πανεπιστήμιο όλοι οι ακαδημαϊκοί είναι ίσοι.

Όταν ο φοιτητικός σύλλογος έχει συνέλευση, τα μαθήματα σταματούν και κανείς δεν παίρνει απουσίες

σε καμία περίπτωση.

…

Οι ΑΝΕ.Π.Α.ΥΟΙ. (ανεξάρτητη παρέμβαση αριστερών φοιτητών) είμαστε μία ζωντανή αριστερή

και ανοιχτή συλλογικότητα που δραστηριοποιείται στη Νοσηλευτική του ΕΚΠΑ. Αποτελούμε σχήμα της

Ε.Α.Α.Κ. Η Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση είναι γέννημα και παράλληλα τροφοδότης των μαζικών

και δυναμικών φοιτητικών αγώνων της δεκαετίας του 90. Δημιουργήθηκε σε μια προσπάθεια

αμφισβήτησης των κυρίαρχων πολιτικών αλλά κι επανεμφάνισης μέσα στα πανεπιστήμια & τα ΣΕΙ μιας

αριστεράς που σε θεωρητικό, αλλά και πρακτικό επίπεδο θα άρθρωνε αντιστάσεις απέναντι στις

νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις που σάρωναν τα πάντα αλλά και θα αρνούνταν μια διαχειριστική

λογική που ακολουθούσε και ακολουθεί η επίσημη αριστερά.

Για μας ζητούμενο είναι μια άλλη αριστερά. Μια αριστερά που προσπαθεί να έχει πολιτικές απαντήσεις

από τη σκοπιά της εργαζόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας. Που θα έρχεται σε ρήξη με τις λογικές του

«εφικτού», της υποστολής των κοινωνικών συγκρούσεων στο όνομα της συναίνεσης και «εθνικής

ομοψυχίας», αλλά που θα προβάλλει το ρεαλισμό των κοινωνικών αγώνων.

Μια Αριστερά:

• ΑΝΕΞΑΡΣΗΣΗ από την αστική πολιτική και ιδεολογία, σε μορφές και περιεχόμενο, από

εργοδοτικούς και καθηγητικούς μηχανισμούς

• ΑΝΣΙΚΑΠΙΣΑΛΙΣΙΚΗ, που θα έρχεται σε ρήξη με την επίσημη πολιτική και το κράτος από τη σκοπιά

των συμφερόντων της μεγάλης πλειοψηφίας φοιτητών και εργαζόμενων.

• ΝΙΚΗΥΟΡΑ, που θα πετυχαίνει υλικές νίκες στους αγώνες και θα αλλάζει συνειδήσεις, στη μάχη

για τη συνολική απάντηση στη βάρβαρη επίθεση που δεχόμαστε.

Αυτή την αριστερά θέλει να εκφράσει η ΕΝΙΑΙΑ ΑΝΕΞΑΡΣΗΣΗ ΑΡΙΣΕΡΗ ΚΙΝΗΗ στην οποία

συμμετέχει το σχήμα μας.

ΕΝΙΑΙΑ γιατί παλεύει σε Πανεπιστήμια και ΣΕΙ μέσα από Γενικές υνελεύσεις με κοινά αιτήματα,

καταφέρνοντας να συνενώσει τους φοιτητές με τους σπουδαστές διεκδικώντας Ενιαία Πανεπιστημιακή

Εκπαίδευση με ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο και όλα τα επαγγελματικά-εργασιακά δικαιώματα σε

αυτό. Για δημόσια και δωρεάν παιδεία –σίτιση-στέγαση για όλους. Ενάντια στους δύο κύκλους

σπουδών, τις διδακτικές μονάδες, ιδιωτικά /μη κρατικά πανεπιστήμια και Κέντρα Ελευθέρων πουδών

(ΚΕ).

ΑΝΕΞΑΡΣΗΣΗ από κόμματα, μεγαλοκαθηγητάδες, πρυτάνεις –προέδρους και την επίσημη πολιτική.

Φωρίς «φωτισμένους καθοδηγητές» και κομματικές γραμμές. Ανεξάρτητη οικονομικά, αφού τα σχήματά

της στηρίζονται από την οικειοθελή συνεισφορά των ατόμων που τα απαρτίζουν και από τα πάρτι

οικονομικής ενίσχυσης που πραγματοποιούν. Λειτουργούμε με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, ενώ τα

σχήματα σε κάθε σχολή και συντονίζονται πανελλαδικά. Έτσι η Ε.Α.Α.Κ αποφασίζει και παρεμβαίνει στις

σχολές από τη σκοπιά των αναγκών και των δικαιωμάτων της νεολαίας και των εργαζομένων.

ΑΡΙΣΕΡΗ γιατί επιλέγουμε να αγωνιζόμαστε με τους καταπιεζόμενους και όχι με τους καταπιεστές που

διαχειρίζονται τις ζωές μας χωρίς να μας λογαριάζουν. Επειδή σε ότι μας θέλει υποταγμένους απαντάμε

με μαζικούς, ενωτικούς, ανυπότακτους αγώνες στη βάση των ευρύτερων κοινωνικών αναγκών. Γιατί τα

όνειρά μας δεν χωράνε στο καθεστώς της καπιταλιστικής βαρβαρότητας!