Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΈΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Μάθημα: Οικονομική Του Περιβάλλοντος & Των Φυσικών Πόρων

Διδάσκων: Dr. Ευτύχιος Σαρτζετάκης

Δημήτρης Σακκουλίδης – Φωτεινή Σαμαρά

28.05.2003

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΈΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

1. Συνθήκη του Άμστερνταμ: Περιβάλλον, άρθρο 174 2. Τα όργανα της Ένωσης και η λήψη των αποφάσεων 3. Αρχές Περιβαλλοντικής πολιτικής

Η Περιβαλλοντική Ευθύνη Η αρχή της προφύλαξης

4. Μέτρα και δράσεις προώθησης των πολιτικών για το περιβάλλον

Life: Ένα χρηματοδοτικό μέσο για το περιβάλλον Έκτο πρόγραμμα δράσης για το περιβάλλον. Το

περιβάλλον κατά το έτος 2010: το δικό μας μέλλον, η δική μας επιλογή

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΈΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ


Η περιβαλλοντική πολιτική της Ε.Ε. νομιμοποιείται μέσω των συνθηκών που

διέπουν αυτήν:Συνθήκη της Ρώμης , 25η Μαρτίου 1957

Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη, 1η Ιουλίου 1987 (άρθρο 130r -130s)

Συνθήκη του Μάαστριχ, Νοέμβρης 1993 ( Στόχος η αειφόρος ανάπτυξη, άρθρο 2)

Συνθήκη του Άμστερνταμ, τέθηκε σε ισχύ 1999 (άρθρο 174)

Συνθήκη της Νικαίας, καμία σημαντική αλλαγήΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Συνθήκη του Άμστερνταμ: Περιβάλλον, Άρθρο 174

Περιβαλλοντικοί στόχοι:Διατήρηση, προστασία και βελτίωση της ποιότητας του περιβάλλοντος,

Προστασία της υγείας του ανθρώπου,

Συνετή και ορθολογική χρήση των φυσικών πόρων,

Προώθηση, σε διεθνές επίπεδο, μέτρων για την αντιμετώπιση των περιφερειακών ή παγκόσμιων περιβαλλοντικών προβλημάτων.


Συνθήκη του Άμστερνταμ: Περιβάλλον, Άρθρο 174


Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2099/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Νοεμβρίου 2002, για την επιτροπή ασφάλειας στη ναυτιλία και πρόληψης της ρύπανσης από τα πλοία (COSS) και για την τροποποίηση των κανονισμών για την ασφάλεια στη ναυτιλία και την πρόληψη της ρύπανσης από τα πλοία Επίσημη Εφημερίδα αριθ. L 324 της 29/11/2002 σ. 0001 – 0005 Κανονισμός (ΕΚ)αριθ. 2278/1999 της Επιτροπής της 21ης Οκτωβρίου 1999 σχετικά με ορισμένες λεπτομέρειες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ)αριθ. 3528/86 του Συμβουλίου για την προστασία των δασών στην Κοινότητα από την ατμοσφαιρική ρύπανση Επίσημη Εφημερίδα αριθ. L 279 της 29/10/1999 σ. 0003 – 0025 Οδηγία 2002/96/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Ιανουαρίου 2003, σχετικά με τα απόβλητα ειδών ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού (ΑΗΗΕ) - Κοινή δήλωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής όσον αφορά το Άρθρο 9Επίσημη Εφημερίδα αριθ. L 037 της 13/02/2003 σ. 0024 – 0039.

Τα όργανα της Ένωσης , η λήψη των αποφάσεων και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος


Το σύνολο των νομικών πράξεων και πολιτικών της κοινότητας διαμορφώνεται κυρίως μέσα στο «θεσμικό τρίγωνο» που σχηματίζεται από τα βασικά της όργανα:

Ευρωπαϊκή ΕπιτροπήΗ ''Κυβέρνηση'' της Ε.Ε.

20 Επίτροποι 36 Γενικές Διευθύνσεις

Eυρωπαϊκό ΚοινοβούλιοΟι Ευρωβουλευτές των

κρατών μελών

Ευρωπαϊκό ΣυμβούλιοΤο συμβούλιο υπουργών

της Ε.Ε.



Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος (European Environment Agency) και Ευρωπαϊκό Δίκτυο Πληροφοριών και Παρατηρήσεων. Ρόλος του είναι η συνεχής πληροφόρηση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών-μελών της για κάθε ζήτημα σχετικό με το περιβάλλον, με απώτερο στόχο την επίτευξη αειφόρου ανάπτυξης.Σε 1ο στάδιο ο Ε.Ο.Π. αναλαμβάνει τη συγκέντρωση και ανάλυση των σχετικών με το περιβάλλον δεδομένων.Σε 2ο επίπεδο, παρακολουθεί την αποτελεσματικότητα των περιβαλλοντικών πολιτικών που εφαρμόστηκαν



Τα κυριότερα ζητήματα με τα οποία ασχολείται ο Οργανισμός είναι:

Η ποιότητα του αέρα και των υδάτων,η κατάσταση του εδάφους, της πανίδας και της χλωρίδας, η διαχείριση των φυσικών πόρων και των αποβλήτων, η ηχορύπανση και η προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος. ..

Αρχές περιβαλλοντικής πολιτικής1. Η περιβαλλοντική ευθύνη Η περιβαλλοντική ευθύνη είναι ένα μέτρο προστασίας

του περιβάλλοντος το οποίο αποδίδει ευθύνες για τις περιβαλλοντικές καταστροφές στους φορείς που τις προξενούν. Βασίζεται στις αρχές περιβαλλοντικής πολιτικής που ορίζονται στη συνθήκη ΕΚ(άρθρο 174) και κυρίως στην αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει», δηλαδή υποχρεώνει τον ρυπαίνοντα να αποκαταστήσει τη ζημία που προκάλεσε.

Απαραίτητες προϋποθέσεις για την εφαρμογή της περιβαλλοντικής ευθύνης είναι οι εξής:

α)Εντοπισμός ενός ή περισσοτέρων υπαιτίων β)Δυνατότητα αποτίμησης των ζημιών γ)Απόδειξη της σχέσης ρυπαίνοντα-ζημιών.

1. Η περιβαλλοντική ευθύνη Το κοινοτικό σύστημα περιβαλλοντικής ευθύνης πρέπει

να διέπουν ορισμένα σαφή χαρακτηριστικά όπως: α)Μη αναδρομικότητα. Το σύστημα πρέπει να έχει προοπτικό χαρακτήρα,

δηλαδή να καλύπτει ζημιές που έγιναν αντιληπτές μετά τη θέσπιση της ευθύνης και όχι παρελθούσες ζημιές, γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν εξαιρετικά δαπανηρό

β)Πεδίο εφαρμογής του καθεστώτος. Το πεδίο εφαρμογής πρέπει να οριστεί λαμβάνοντας

υπόψη των τύπο των καλυπτόμενων ζημιών και τις δραστηριότητες που προκαλούν τις ζημίες αυτές.

Αρχές περιβαλλοντικής πολιτικής


Αρχές περιβαλλοντικής πολιτικής1) Η περιβαλλοντική ευθύνη Οι τύποι των καλυπτόμενων ζημιών είναι οι

εξής:

Περιβαλλοντικές ζημίες, οι οποίες περιλαμβάνουν ζημίες στη βιοποικιλότητα και ζημίες που επιφέρουν μόλυνση χώρων.

Παραδοσιακές ζημίες, δηλαδή ζημίες στην υγεία ή στην ιδιοκτησία που προέρχονται από επικίνδυνη δραστηριότητα.


1) Η περιβαλλοντική ευθύνη Τύποι ευθύνης που αποδίδονται:Ευθύνη χωρίς αναγνώριση λάθους ή

αντικειμενική ευθύνη, όπου δεν απαιτείται απόδειξη της υπαιτιότητας του ρυπαίνοντα

Ευθύνη με αναγνώριση λάθους ή υποκειμενική ευθύνη, όταν αποδεικνύεται ότι ένας φορέας προκάλεσε ζημία με πρόθεση, από αμέλεια ή παράλειψη.




2) Η αρχή της προφύλαξης

Είναι μία στρατηγική διαχείρισης του κινδύνου στον τομέα του περιβάλλοντοςΕπίκληση της αρχής γίνεται όταν μία διεργασία κρίνεται δυνητικά επικίνδυνη από τον προκαταρκτικό επιστημονικό έλεγχο, μολονότι τα επιστημονικά δεδομένα είναι ανεπαρκή για πλήρη αξιολόγηση του κινδύνου


2) Η αρχή της προφύλαξης Τρεις ειδικές αρχές πρέπει να διέπουν την

προσφυγή στην αρχή της προφύλαξης: 1. Να επιδιώκεται η πληρέστερη επιστημονική

αξιολόγηση και να προσδιορίζεται ο βαθμός επιστημονικής αβεβαιότητας

2. Να αξιολογείται ο κίνδυνος και οι πιθανές συνέπειες πριν τη λήψη κάθε απόφασης

3. Να είναι δυνατή η πρόσβαση στα επιστημονικά πορίσματα σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, με διαφανείς διαδικασίες



2) Η αρχή της προφύλαξης

Τα μέτρα που λαμβάνονται μετά από εφαρμογή της αρχής μπορεί να έχουν τη μορφή θέσπισης νομικών πράξεων ή χρηματοδότησης ερευνητικών προγραμμάτων, ενημέρωσης του κοινού για ενδεχόμενους κινδύνους κλπ.Τα μέτρα πρέπει να είναι συνεπή προς τα μέτρα που έχουν ληφθεί σε παρόμοιες καταστάσεις και να αναθεωρούνται σύμφωνα με την εξέλιξη της επιστήμης



LIFE: Ένα χρηματοδοτικό μέσο για το περιβάλλον


Το Life αποτελεί το μέσο χρηματοδότησης περιβαλλοντικών προγραμμάτων τόσο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όσο και σε τρίτες χώρες. Βρισκόμαστε στο 3ο στάδιο του προγράμματος Life III (17.07.00-31.12.03) με προϋπολογισμό 650 εκατ. €.

Το Life III αποτελείται από τρία θεματικά σκέλη:1.Life - Φύση2.Life - Περιβάλλον 3.Life – Τρίτες Χώρες



Συμβάλλει στην υλοποίηση του Κοινοτικού κανονισμού περί διατήρησης των άγριων πτηνών (74/409/ΕΕC) και της οδηγίας για τη διατήρηση των φυσικών ενδιαιτημάτων (92/43/EEC) καθώς και στην υλοποίηση του δικτύου “Natura 2000”.

Life – Life – ΦύσηΦύση

Life – Περιβάλλον Έχει ως βασικό στόχο τη διάδοση και την

ανάπτυξη νέων μεθόδων και τεχνικών για προστασία και εμπλουτισμό του περιβάλλοντος στην Ε.Ε και στις υπό διεύρυνση χώρες. Τα έργα αναφέρονται:

Στην ανάπτυξη χωροταξικού σχεδιασμού,Στη διαχείριση των υδάτινων αποθεμάτων,Στη μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων

από τις οικονομικές δραστηριότητες, μέσω μιας ολοκληρωμένης πολιτικής για την παραγωγική διαδικασία,

Στη διαχείριση των αποβλήτων.



Life – Τρίτες Χώρες

Το σκέλος αυτό περιλαμβάνει το σχεδιασμό

πολιτικής & προγραμμάτων δράσης καθώς και την προσφορά τεχνικής βοήθειας για δραστηριότητες που προωθούν την αειφόρο ανάπτυξη στις χώρες αυτές.



Το έκτο πρόγραμμα θέτει στόχους δεκαετούς διάρκειας και καθορίζει τις δράσεις που χρειάζεται να αναληφθούν. εστιάζοντας σε τέσσερα ζητήματα:

1.Αντιμετώπιση της αλλαγής του κλίματος2.Φύση & βιοποικιλότητα3.Περιβάλλον & υγεία4.Διασφάλιση της αειφόρου διαχείρισης των φυσικών πόρων και των αποβλήτων

Έκτο πρόγραμμα δράσης για το περιβάλλον. Το περιβάλλον κατά το έτος

2010: το δικό μας μέλλον η δική μας επιλογή





Στόχος στον τομέα αυτό είναι να

σταθεροποιηθεί η συγκέντρωση των αερίων του θερμοκηπίου σε επίπεδα τα οποία να μην προκαλούν αφύσικες μεταβολές στο κλίμα της γης ( μείωση 8% των εκπομπών μέχρι το 2008-2012 σύμφωνα με το πρωτόκολλο του Κιότο). Οι προσπάθειες θα διαρθρωθούν σε διάφορους άξονες δράσης:

1.Αντιμετώπιση της αλλαγής του κλίματος

i.Ειδικά μέτρα για βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης, εξοικονόμηση ενέργειας, μεγαλύτερη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και πρώτων υλών και μείωση των αερίων του θερμοκηπίου.ii.Ανάπτυξη ενός εμπορικού σχεδίου εκπομπών αερίων στην Ε.Ε. μέχρι το 2005 και ενεργειακής φορολογίας με στόχο μια σταθερή αύξηση στις τιμές ενέργειας.iii.Ενίσχυση της έρευνας, ειδικά για καινοτόμες τεχνολογίες και υλικά φιλικά προς το περιβάλλον.iv.Προετοιμασία της κοινωνίας για να αντιμετωπίσει τον αντίκτυπο των κλιματικών μεταβολών




1.Αντιμετώπιση της αλλαγής του κλίματος



Στόχος είναι η προστασία και όπου είναι απαραίτητο η αποκατάσταση της δομής και λειτουργίας των φυσικών συστημάτων ώστε να πάψει η απώλεια βιοποικιλότητας, τόσο στην Ε.Ε. όσο και σε παγκόσμια κλίμακα. Οι πολιτικές που στηρίζουν τα παραπάνω είναι οι εξής:a. Εγκαθίδρυση του δικτύου Natura 2000 το

οποίο περιλαμβάνει όλα τα οικοσυστήματα που χρειάζονται προστασία και διαχείριση,b. Πρόγραμμα για τη συγκέντρωση δεδομένων

και πληροφοριών για τη φύση και τη βιοποικιλότητα,


2.Φύση & βιοποικιλότητα

c. Εξέταση της ανάγκης για μέτρα προστασίας των φυτών και ζώων από την ιονίζουσα ακτινοβολίαd. Κοινοτικός συντονισμός στη δράση των κρατών μελών για ατυχήματα και φυσικές καταστροφές,e. Ευρύτερη εφαρμογή της οδηγίας Seveso II , περί πρόληψης των μεγάλων ατυχημάτων που σχετίζονται με επικίνδυνες ουσίες.



2010: το δικό μας μέλλον η δική μας επιλογή2.Φύση &

βιοποικιλότητα




Στόχος στο σκέλος αυτό είναι η επίτευξη ποιότητας περιβάλλοντος όπου τα επίπεδα των διαφόρων ρύπων και των διάφορων ειδών ακτινοβολίας, να μην προκαλούν επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία. Η γενική πολιτική προσέγγισης την οποία εφαρμόζει η Κοινότητα είναι η ακόλουθη:a) Εντοπισμός των κινδύνων για την ανθρώπινη υγεία, λαμβανομένων υπόψη των ιδιαιτέρως ευάλωτων ομάδων, όπως τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι ,b) Ενίσχυση των ερευνών που διεξάγονται στους τομείς της υγείας και του περιβάλλοντος,

3.Περιβάλλον & υγεία

c)Ένταξη των διαφόρων προτεραιοτήτων περιβάλλοντος- υγείας σε συγκεκριμένες πολιτικές και πρότυπα για τον αέρα, το νερό, τα απόβλητα και το έδαφος,

d)Απαγόρευση ή περιορισμός των επικίνδυνων ζιζανιοκτόνων και γεωργικών φαρμάκων και εξασφάλιση της εφαρμογής των βέλτιστων πρακτικών χρήσης τους.




3.Περιβάλλον & υγεία

Σκοπός αυτού του τομέα είναι καταρχήν να διασφαλιστεί η κατανάλωση ανανεώσιμων και μη ανανεώσιμων πόρων, καθώς και να επιτευχθεί η αποσύνδεση της χρήσης πόρων από την οικονομική ανάπτυξη μέσω σημαντικής βελτίωσης της αποδοτικότητας τους. Όσον αφορά τα απόβλητα επιδιώκεται η μείωση της τελικής τους ποσότητας κατά ποσοστό 20% μέχρι το 2010 και κατά ποσοστό 50% μέχρι το 2050.




4.Διασφάλιση της αειφόρου διαχείρισης των φυσικών πόρων και των αποβλήτων

Οι δράσεις που εφαρμόζονται είναι οι ακόλουθες:I. Η έρευνα και τεχνολογική ανάπτυξη προς την

κατεύθυνση προϊόντων και μεθόδων παραγωγής μικρότερης έντασης από πλευράς πόρων,

II. Η κατάργηση των επιδοτήσεων που ενθαρρύνουν την υπερκατανάλωση πόρων,

III.Η φορολόγηση της χρήσης των πόρωνIV.Βελτίωση των υπαρχόντων συστημάτων

διαχείρισης των αποβλήτων και πραγματοποίηση επενδύσεων για την πρόληψη της δημιουργίας τους.



2010: το δικό μας μέλλον η δική μας επιλογή4.Διασφάλιση της αειφόρου διαχείρισης των

φυσικών πόρων και των αποβλήτων

Συμπεράσματα - Διαπιστώσειςμειώθηκαν σημαντικά οι εκπομπές τοξικών ουσιών, όπως ο μόλυβδος και ο υδράργυρος από τη βιομηχανία, απαγορεύτηκε ή περιορίστηκε η χρήση πολλών επικίνδυνων γεωργικών φαρμάκων και χημικών προϊόντων, μεταξύ των οποίων εκείνα που καταστρέφουν το προστατευτικό στρώμα του όζοντος, μειώθηκε δραστικά η οξίνιση των λιμνών και των δασών που οφείλεται στις βλαβερές εκπομπές διοξειδίου του θείου (SO2),αυξάνεται, με προοπτική να αυξηθεί ακόμη περισσότερο, η ανακύκλωση των βιομηχανικών και αστικών λυμάτων,με τη βελτίωση της επεξεργασίας των λυμάτων, οι ποταμοί και οι λίμνες έχουν καθαρότερα νερά και τα ψάρια επιστρέφουν σε παλαιούς τόπους αναπαραγωγής

Documents

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΈΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ