‌تجربیات‌گذشته‌نشان‌داده‌است‌که‌پدیده‌های‌طبیعی‌هنگامی‌به‌سانحه‌تبدیل‌می‌شوند‌که‌جوامع‌شناخت‌کافی‌از‌آنها‌نداشته‌و‌آمادگی‌رویاروئی‌با‌آن‌نباشند.‌بر‌این‌اساس

‌آماده‌سازی‌تمام‌اقشار‌جامعه‌برای‌مراحل‌سه‌گانه‌چرخه‌سانحه‌)‌مراحل‌پیش،‌هنگام‌و‌از‌این‌رو‌معموالً‌در‌سازمان‌ها‌و‌در‌بعد‌وسیع‌تر‌در‌جوامعپس‌از‌وقوع‌(‌ضروری‌است.

‌طرح‌ها‌و‌سیاست‌های‌گوناگونی‌چون‌طرح‌های‌زیست‌محیطی،‌طرح‌های‌ایمنی،‌طرح‌های‌مدیریت‌بحران،‌سیاست‌های‌آموزشی،‌سیاست‌های‌بهداشتی‌شغلی‌و‌نیز

‌برخی‌استانداردهای‌بین‌المللی‌در‌جهت‌پیشبرد‌اهداف‌کاهش‌خسارات‌مالی‌و‌جانی‌بهکار‌گرفته‌می‌شود.

‌در‌این‌راستا‌و‌در‌جهت‌به‌روز‌کردن‌دانش‌موجود‌در‌کشور‌و‌انتقال‌آن،‌سومین‌مشارکتو‌با‌‌‌1395اردیبهشت‌سال‌‌28و‌27تاریخ‌‌در‌HSEکنفرانس‌جامع‌مدیریت‌بحران‌و‌

دانشگاه‌ها،‌داستگاه‌های‌قانون‌گذار‌و‌اجرایی‌کشور‌برگزار‌گردید.‌کارگاه‌های‌آموزشی-‌کاربردی‌این‌کنفرانس‌‌موضوعات‌اصول‌اسکان‌اضطراری‌و‌موقت‌)باید‌ها‌و‌نبایدها(‌،

‌(‌وICSارزیابی‌و‌تحلیل‌ریسک‌،‌تجزیه‌و‌تحلیل‌علل‌حوادث‌،‌سامانه‌فرماندهی‌سانحه)بازتوانی‌و‌حمایت‌های‌روانی‌پس‌از‌سوانح‌را‌در‌بر‌گرفت.

اهداف‌کنفرانس‌به‌شرح‌زیر‌تعریف‌شده‌است:

ایجاد‌زمینه‌تغییر‌رویکرد‌در‌مواجهه‌با‌ریسک‌های‌بهداشت،‌ایمنی‌و‌محیط‌زیست‌‌و‌بحران‌های‌طبیعی‌از‌رویکرد‌واکنشی‌)پس‌از‌حادثه(‌به‌رویکرد‌پیشگیرانه‌)پیش

از‌حادثه(تأثیرگذاری‌در‌مدیریت‌مناسب‌ریسک‌های‌مرتبط‌با‌بحران‌های‌طبیعی‌و‌

فعالیت‌های‌مختلف.ایجاد‌زمینه‌یکپارچگی‌در‌فعالیت‌های‌مرتبط‌با‌مدیریت‌بحران‌و‌بهداشت،‌ایمنی‌و‌

محیط‌زیست.ایجاد‌زمینه‌یکپارچگی‌میان‌سازمان‌های‌متولی‌مدیریت‌بحران‌و‌بهداشت،‌ایمنی‌

و‌محیط‌زیست.،آگاه‌سازی‌شرکت‌کنندگان‌از‌تأثیر‌فعالیت‌های‌مرتبط‌با‌مدیریت‌بحران‌و‌بهداشت‌

ایمنی‌و‌محیط‌زیست‌در‌جلوگیری‌از‌موازی‌کاری‌ها‌و‌دوباره‌‌کاری‌‌‌ها.ایجاد‌زمینه‌های‌الزم‌برای‌دستیابی‌به‌شاخص‌های‌توسعه‌پایداری‌شهری‌مرتبط‌با‌

بهداشت،‌ایمنی‌و‌محیط‌زیست.

گزارش دومین روز از سومین کنفرانس جامع مدیریت بحران با رویکرد کاهش ریسک سانحه، افزایش تاب آوری وHSEو

توسعه ی پایدارمدرس کارگاه :دکتر علیرضا فالحی

‌توسطدر‌روز‌دوم‌کنفرانس‌کارگاه‌اصول‌اسکان‌اضطراری‌و‌موقت‌)باید‌ها‌و‌نبایدها(‌‌دکتر‌علیرضا‌فالحی‌،‌مدیر‌گروه‌پژوهشی‌بازسازی‌پس‌از‌سانحه‌ی‌دانشگاه‌شهید

بهشتی،‌واقع‌درسازمان‌هواشناسی‌سالن‌شهید‌همت‌برگزار‌گردید.کارگاه‌از‌سه‌جلسه‌تشکیل‌میشد‌:

جلسه‌اول:‌جایگاه‌سرپناه‌‌پس‌از‌سانحه‌در‌مدیریت‌بحرانجلسه‌دوم:‌تجارب‌جهانیجلسه‌سوم:‌چالش‌های‌امروز

‌ابتدای‌کارگاه‌با‌معرفی‌مفاهیم‌،‌اسکان‌و‌سکونتگاه‌موقت‌و‌اردوگاهها‌آغاز‌شد‌و‌سپس‌با‌ذکر‌چند‌نمونه‌ازآنها‌براین‌نکته‌تاکید‌شد‌که"مبحث‌اسکان‌اضطراری‌تنها

‌منظور‌چادر‌نیست‌بلکه‌بسیار‌فراتر‌از‌آن‌است.‌"و‌به‌این‌نیازها‌و‌ملزومات‌اشارهکردند.

‌‌سپس‌اصول‌برنامه‌ریزی‌و‌طراحی‌اردوگاه‌ها‌بیان‌شد.‌در‌پی‌تالش‌دکتر‌فالحی‌جهت

‌به‌چالش‌کشیدن‌ذهن‌حضار‌در‌باب‌این‌مقوله‌سواالت‌بسیاری‌در‌ذهن‌شرکت‌کنندگان‌شکل‌گرفت‌از‌قبیل‌:‌"برنامه‌ریزی‌باید‌چگونه‌باشد‌که‌هم‌در‌سوانح‌طبیعی‌و‌هم‌در‌پدافند‌غیرعامل‌پاسخگوی‌شرایط‌باشد؟"‌در‌جواب‌مطرح‌شد‌اولویت‌بندی‌خطر‌های

‌موجود‌از‌اهمیت‌زیادی‌در‌این‌مواقع‌برخوردار‌است‌و‌تعیین‌میکند‌چه‌میزان‌از‌ایمنیت.الزم‌اس

‌پس‌از‌پاسخویی‌به‌سواالت‌بحث‌با‌معرفی‌چند‌نمونه‌از‌اردوگاه‌ها‌و‌نیاز‌های‌ضروری‌در‌مدیریت‌وطراحی‌ادامه‌یافت‌.‌در‌آخر‌مقایسه‌ای‌بین‌تجربه‌ی‌بم‌و‌ژاپن‌در‌این

‌زمینه‌صورت‌گرفت‌و‌ادامه‌ی‌جلسه‌پس‌از‌پاسخگویی‌به‌سواالت‌به‌دانشجویان‌رشتهی‌بازسازی‌دانشگاه‌شهید‌بهشتی‌محول‌شد.

‌نپال‌توسط‌خانم‌نازنین‌در‌بخش‌دوم‌کارگاه‌معرفی‌‌تجارب‌جهانی‌با‌موضوعیت‌کشور‌‌ندری‌آغاز‌و‌در‌ادامه‌تجارب‌کشور‌های‌ترکیه‌،چین،‌ژاپن‌،‌اندونزی،‌هایتی‌و‌اردن

‌توسط‌دانشجویان‌:‌)به‌ترتیب(‌مهدیه‌یزدانخواه،‌شیوا‌پورحیدر،‌آرزو‌حسین‌پور،‌پرستوچگینی‌،‌مریم‌دهقانی‌و‌آرش‌درفشی‌توضیح‌داده‌‌شد.

‌‌‌‌‌‌

‌‌‌‌‌

‌بعد‌از‌استراحت‌ادامه‌ی‌گارگاه‌با‌محوریت‌"‌بسوی‌رویکرد‌توسعه‌ای‌سرپناه‌پس‌از‌اصل‌بایدها‌و‌نبایدها‌"‌از‌سر‌گرفته‌شد‌.15سانحه‌و‌

در‌حاشیه‌ی‌این‌کنفرانس:

‌