anatoliajournal.com · 2018-01-29 · Bilim Kurulu Prof. ARKEOLOJİ Prof. Dr. Adnan DİLER, Muğla Üniversitesi Doç. COĞRAFYA Prof. Dr. Füsun KÜLTÜRLERARASIBAYKAL, Ege Üniversitesi

I. Disiplinlerarasý Turizm Araþtýrmalarý Kongresi 27 - 30 Mayýs 2010, Nevþehir

BÝLDÝRÝ KÝTABI

Nazmi KOZAKMetin KOZAK

Editörler:

Ankara, Mayýs 2010

DETAY YAYINLARI : 360 1. Baskı : Mayıs 2010 ISBN : 978-605-5681-66-1 Yayıncı Sertifika No : 13188 ©Copyright Detay Anatolia Akademik Yayıncılık Ltd. Şti. Her hakkı saklıdır. Yazarından ve yayınevinden yazılı izin alınmaksızın bu kitabın fotokopi veya diğer yollarla kısmen veya tamamen çoğaltılması, basılması ve yayınlanması yasaktır. Aksine davranış, 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu ve Türk Ticaret Kanunu gereğince 2 yıldan 6 yıla kadar para cezasına çevrilemeyen hapis, 10 bin TL’den 150 bin TL’ye kadar para cezaları ile fotokopi ve basım aletlerine el konulmasını gerektirir.

Dizgi : Detay Yayıncılık Kapak : Detay Yayıncılık Baskı ve Cilt : Sözkesen Matbaacılık

GENEL DAĞITIM ve İSTEME ADRESİ

DETAY ANATOLIA AKADEMİK YAYINCILIK LTD. ŞTİ. Adakale Sokak No: 14/1 Kızılay/ANKARA

Tel : (0.312) 434 09 49 • Faks: (0.312) 434 31 42

Web: www.detayyayin.com.tr • e-posta: [email protected]

Bilim Kurulu

ARKEOLOJİ Prof. Dr. Adnan DİLER, Muğla Üniversitesi

COĞRAFYA

Prof. Dr. Füsun BAYKAL, Ege Üniversitesi Doç. Dr. Mehmet SOMUNCU, Ankara Üniversitesi

DENİZ İŞLETMECİLİĞİ

Prof. Dr. Gülten CERİT, Dokuz Eylül Üniversitesi Doç. Dr. Okan TUNA, Dokuz Eylül Üniversitesi

EKOLOJİ

Prof. Dr. İlhami KİZİROĞLU, Hacettepe Üniversitesi

EKONOMETRİ Doç. Dr. Ummuhan GÖKOVALI, Muğla Üniversitesi

EKONOMİ

Prof. Dr. Mithat Zeki DİNÇER, İstanbul Üniversitesi

EL SANATLARI Prof. Dr. Yahşi YAZICIOĞLU, Gazi Üniversitesi

FİNANSMAN

Prof. Dr. Öcal USTA, Dokuz Eylül Üniversitesi Prof. Dr. Yıldırım Beyazıt ÖNAL Çukurova Üniversitesi

GIDA MÜHENDİSLİĞİ

Prof. Dr. Sıdıka BULDUK, Gazi Üniversitesi Yrd. Doç. Dr. Samiye ERDOĞAN, Gazi Üniversitesi

GÖRSEL SANATLAR

Prof. Atila ÖZER, Anadolu Üniversitesi

HALK SAĞLIĞI Doç. Dr. E. Didem EVCİ, Adnan Menderes Üniversitesi

HALKBİLİM

Prof. Dr. Öcal OĞUZ, Gazi Üniversitesi

HUKUK Prof. Dr. İsmail KAYAR, Erciyes Üniversitesi

I. Disiplinlerarası Turizm Araştırmaları Kongresi iv

İSTATİSTİK Prof. Dr. Hasan Işın DENER, Çankaya Üniversitesi

KALİTE YÖNETİMİ

Doç. Dr. Özkan TÜTÜNCÜ, Dokuz Eylül Üniversitesi

KÜLTÜRLERARASI İLETİŞİM Prof. Dr. Asker KARTARI, Hacettepe Üniversitesi

MESLEKİ YABANCI DİL EĞİTİMİ

Doç. Dr. Sevinç ÜÇGÜL, Erciyes Üniversitesi

MİMARLIK Yrd. Doç. Dr. Hande EGEL, Akdeniz Üniversitesi

MUHASEBE

Prof. Dr. Davut AYDIN, Anadolu Üniversitesi Doç. Dr. Nilüfer TETİK, Akdeniz Üniversitesi

MÜZECİLİK

Doç. Dr. Fethiye ERBAY, Boğaziçi Üniversitesi Yrd. Doç. Dr. Hale ÖZKASIM, Yıldız Teknik Üniversitesi

ORMANCILIK

Prof. Dr. Salih TERZİOĞLU, Karadeniz Teknik Üniversitesi Doç. Dr. Bekir KAYACAN, Düzce Üniversitesi

ÖRGÜTSEL DAVRANIŞ

Doç. Dr. Duygu ALTUĞ, Başkent Üniversitesi

PAZARLAMA Prof. Dr. Necdet TİMUR, Anadolu Üniversitesi Prof. Dr. M. Mithat ÜNER, Gazi Üniversitesi Prof. Dr. İnci VARİNLİ, Bozok Üniversitesi

PEYZAJ MİMARLIĞI

Prof. Dr. Mükerrem ARSLAN, Ankara Üniversitesi Yrd. Doç. Dr. Yıldız AKSOY, Bahçeşehir Üniversitesi

REKREASYON

Prof. Dr. Gıyasettin DEMİRHAN, Hacettepe Üniversitesi

SAĞLIK KURUMLARI İŞLETMECİLİĞİ Doç. Dr. Nermin ÖZGÜLBAŞ, Başkent Üniversitesi

Kurullar v

SPOR BİLİMLERİ Doç. Dr. Hülya AŞÇI, Başkent Üniversitesi

SOSYOLOJİ

Prof. Dr. Nurgün OKTİK, Muğla Üniversitesi

ŞEHİR VE BÖLGE PLANLAMA Prof. Dr. Zekai GÖRGÜLÜ, Yıldız Teknik Üniversitesi

TIP

Prof. Dr. M. Zeki KARAGÜLLE, İstanbul Üniversitesi

ULUSLARARASI İLİŞKİLER Yrd. Doç. Dr. Aslıhan AYKAÇ, Ege Üniversitesi

ÜRETİM YÖNETİMİ

Doç. Dr. Özlem İPEKGİL DOĞAN, Dokuz Eylül Üniversitesi

VERGİ HUKUKU Doç. Dr. Keramettin TEZCAN, Çukurova Üniversitesi

YÖNETİM VE ORGANİZASYON

Prof. Dr. Ömür ÖZMEN Dokuz Eylül Üniversitesi Prof. Dr. Oya AYTEMİZ SEYMEN Balıkesir Üniversitesi

Düzenleme Kurulu

Muğla Üniversitesi

Prof. Dr. Metin KOZAK, Muğla Üniversitesi Prof. Dr. Muammer TUNA, Muğla Üniversitesi Doç. Dr. Ozan BAHAR, Muğla Üniversitesi

Yrd. Doç. Dr. Hüseyin ÇEKEN, Muğla Üniversitesi

Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi

Doç. Dr. Nazmi KOZAK, Anadolu Üniversitesi Doç. Dr. Özkan TÜTÜNCÜ, Dokuz Eylül Üniversitesi

Hüseyin YILDIRIM, Detay Yayıncılık Dr. Rafet YÜNCÜ, Anadolu Üniversitesi

Sunuş

Turizm, özü itibariyle çok sayıda bilim dalı ve disiplin ile ilişkili olmak zorunda olan bir alandır. Turizmin Dünya’da en önemli birkaç sektörden biri haline gelmesi, pek çok akademik çalışma dalının turizme olan ilgisini daha da artırmıştır. Zira turizm, modern dünyanın en önemli fonemenlerinden biri olarak pek çok akademik çalışma dalının ilgi alanına yadsınamaz bir şekilde girmekle kalmamakta; akade‐misyen ve araştırmacıları kendisine mıknatıs gibi çekmektedir Günümüzün dünya‐sında turizm dalı ile akademik düzeyde ilgilenmeyen olmayan hemen hemen hiçbir alan yoktur demek, çok da iddialı söz olmayacaktır.

Turizmin akademik düzeyde yaygın olarak incelenmeye başlanmasının geçmişi 1970’li yılların başlarına dayanır. O dönemde, turizm ilk olarak işletmenin alt aka‐demik dallarının dışındaki bilim dalları tarafından fark edilmiş ve ilk ciddi çalışma‐lar sosyoloji, antropoloji, coğrafya, ekonomi ve psikoloji gibi dallarda çalışan aka‐demisyenler tarafından gerçekleştirilmiştir. Bu durum, Dünya geneli için olduğu kadar ülkemizdeki turizm araştırmaları için de benzer bir gelişim göstermiştir.

1970 ve 1980’li yıllarda turizmle ilgilenen akademisyenler, genellikle işletmenin alt akademik alanları dışında çalışanlardan oluşmuştur. Bu bağlamda coğrafya, eko‐nomi, sosyoloji, antropoloji ve psikoloji alanlarında çalışan akademisyenlerin turizm alanının gelişmesine önemli katkıları olmuştur. Bu durum, 1980’lerin sonlarına ka‐dar bu şekilde devam etmiştir.

1980’lerde başlayan ve 1990’larda ağırlığını iyice hissettiren önemli bir gelişme de, turizmle ilgili akademik düzeydeki okullaşmada yaşanan artıştır. Okullaşma ile birlikte açılan bölüm ve programlarda turizmin işletmecilik boyutunun ön plana çıkmaya başlaması, araştırmaların yönünü işletmenin alt akademik dallarına kay‐dırmıştır. “Turizm İşletmeciliği”, “Otel İşletmeciliği”, “Seyahat İşletmeciliği” ve “Yiyecek‐İçecek İşletmeciliği” adları altında açılan yeni akademik bölüm ve prog‐ramlar 1990’lardan itibaren hem Dünya’da ve de ülkemizde işletmenin alt akademik dallarını ön plana çıkarmıştır.

Bu gelişme ile birlikte turizm araştırmaları 1990’lardan itibaren yüzde 90’lara yakın bir oranda işletmenin alt akademik disiplinleri olan pazarlama, yönetim, muhasebe‐finansman ve üretim yönetimi konularında hazırlanmaya başlanmıştır. Bu durum, hem hazırlanan lisansüstü tez çalışmaları ve hem de makale ve bildiri olarak yayım‐lanan çalışmalar incelendiğince berrak bir şekilde ortaya çıkmaktadır.

Bütün bu gelişmelere karşılık, özellikle Dünya’da farklı alanlarda lisansüstü çalışma yapan öğrenciler ve epey akademisyen kendilerine farklı çalışma dalları aramaya

I. Disiplinlerarası Turizm Araştırmaları Kongresi viii

başlamışlar. Bu arayışların bir sonucu olarak araştırmalarda turizm ön plana çıkma‐ya başlamıştır. 1990 ‐ 2000 yılları arasında yayınlanmaya başlanan akademik turizm dergileri daha çok işletmenin alt akademik alanlarında yoğunlaşmakta iken, 2000’lerden sonra Dünya genelinde “Turizm Tarihi”, “Turizm Antropolojisi”, “Kül‐tür Turizmi”, “Kültürel Değişim”, Seyahatnameler”, Kültür ve İletişim” ve Turizm Coğrafyası” gibi alanlarda yeni dergiler yayınlanmaya başlamıştır.

Dünya’daki bu gelişmelere karşılık ülkemizdeki turizm araştırmaları 1990’lardan itibaren bütünüyle işletmenin alt akademik disiplinlerinin egemenliğine girmiş ve bu süreç zaman içerisinde daha da derinleşmiştir. Bu yoğunlaşma karşısında hemen hiçbir akademisyen farklı argüman ortaya koyamamış ve sonuç olarak da turizm araştırmaları giderek işletmenin alt akademik disiplinlerinin boyunduruğunda, metodolojik olmasa da, sığlaşma eğilimine girmiştir.

Ülkemizde 1990’larda başlayan işletmenin alt akademik disiplinlerine yönelim, zaman içerisinde birtakım öznel ve pragmatik beklentilerin de ağır basmasıyla, az sayıda da olsa yaşanan ve kamuoyuna yansıyan birtakım etik dışı tutum ve davra‐nışlar, 2000’lerde turizmin doçentlik temel alanı olmaktan çıkarılmasına kadar giden trajik sonuçlara yol açmıştır. Çözümün işletme alt disiplinlerinde aranılmasındaki ısrarlı ve yanlış girişimler, tabiatıyla herhangi bir sonuç verememiştir. Mevcut du‐rumun, kuşku yok ki şaşırtıcı bir yönü yoktur; zira işletme alt disiplinleri bağlamın‐da lisansüstü eğitim ve araştırmaların yürütülmesindeki ısrarlı tutum karşısında, doçentlik ile ilgili karar verme noktasındaki makamlar; “madem turizm işletmenin herhangi bir dalıdır, o zaman temel alan işletmenin alt akademik dalları olmalı, sizler de buna tabii olmalısınız” türündeki karşı gerekçelerini ortaya çıkarmıştır ki, bu gerekçe kendi içerisinde tutarlıdır.

Turizmin, bir disiplin olarak gelişebilmesi; ilgili olduğu sektöre bilgi, teknoloji ve nitelikli personel sağlayabilmesi için kaçınılmaz olan husus, turizm eğitimi ve araş‐tırmalarının disiplinlerarası boyutunun ön plana çıkarılmasıdır. Turizmin doçentlik temel alanları içerisine girmesi için zorunluluk arz eden konu da, turizmin disiplinlerarası bir dal olduğunun akademik olarak tescil ettirilmesidir. Bunun yapı‐labilmesi için de, turizmle ilgili akademik eğitim kurumlarının turizmin disiplinlerarası boyutunu önce kendilerinin kabul etmeleri ve eğitim ve araştırmala‐rında bu yönü ön plana çıkarmaları gerekmektedir.

Dünya’da yukarıda açıklanan gelişmeler yaygınlaşırken ve ülkemizde de bu konuda kafa sormaya başlayan bir elin parmağı(!) kadar sayıdaki akademisyenin ortaya çıktığı bir ortamda Disiplinlerarası Turizm Araştırmaları Kongresi’nin ilki düzen‐lenmektedir. Kongre’nin düzenlenmesindeki temel beklenti, ülkemizdeki yaygın olarak pek çok araştırmacı, akademisyen ve lisansüstü öğrenci tarafından yürütülen turizme yönelik çalışmaların bir araya getirilmesiyle bir sinerjinin yaratılması ve

Kurullar ix

Dünya turizm araştırmalarında yeni bir döneme girerken ülkemizin geride kalması‐nın önlenmesidir.

Sunulan bildiriler incelendiğinde, şunu açık olarak ilan edebiliriz ki, şimdiye kadar düzenlenen turizmle ilgili kongreler içerisinde ayrıcalıklı bir kongre ile karşı karşı‐yayız. Gerçekten de hazırlanan bildiriler, bu satırların yazarlarının bile bu Kongreyi düzenleme fikrini ortaya attıklarındaki öngörülerinin oldukça ilerisindedir. Amacı‐na uygun bir kongre olmasından dolayı memnuniyetimizi belirtmek istiyoruz.

I. Disiplinlerarası Turizm Araştırmaları Kongresi, Muğla Üniversitesi ile Anatolia: Tu‐rizm Araştırmaları Dergisi’nin işbirliğinde düzenlenmiştir. Kongre’nin düzenlen‐mesi ve bu bildiri kitabının hazırlanması aşamalarında; Muğla Üniversitesi’nden Arş. Gör. Işıl Arıkan SALTIK, Anadolu Üniversitesi’nden Dr. Hılmi Rafet YÜNCÜ ve Arş. Gör. Deniz YÜNCÜ özverili ve değerli katkılarda bulundular. Bu bağlamda, Anadolu Üniversitesi’nden Dr. Çağıl Hale ÖZEL, Dr. Dilek ACAR GÜREL, yüksek lisans öğrencisi Barış SEYHAN da değerli zamanlarını ayırdılar.

Öte yandan, her zaman olduğu gibi bu Kongre’de de Detay Yayıncılık’ın çalı‐şanları; başta yayinevi sahibi Hüseyin YILDIRIM ve teknik yönetmen Hasan GÜLSAÇAN olmak üzere önemli ve özverili katkılarda bulundular.

Kongre’de dağıtılan ödüllerin sahiplerinin belirlenmesinde görev alan seçici kurul üyeleri de iki gün boyunca bildirileri izleyerek değerli katkılarını esirgemediler.

Kongre’nin organizasyonu aşamasında Hatti Seyahat Acentesi sahibi Turgay YENİDÜNYA bizlerin iş yükünün azaltılması için değerli katıda bulundu. Ek olarak da Kapadokya Dedeman Oteli çalışanlarına katkılarından dolayı teşek‐kürlerimizi sunuyoruz.

2012 yılında düzenlenecek olan II. Disiplinlerarası Turizm Araştırmaları Kongre‐si’nde görüşmek umuduyla..

Nazmi KOZAK – Metin KOZAK

Editörler

SPONSORLAR

İçindekiler

Önsöz........................................................................................................................................... vii Nazmi KOZAK – Metin KOZAK

İçindekiler ....................................................................................................................................xv Turizm Endüstrisi ve İşletmelerinde Paradigma Değişimi ve Sezgisel Kararların Önemi...................................................................................................... 1 A. Turan ÖZTÜRK Kapadokya Bölgesinde Simulium Spp (Diptera: Simuliidae) Salgınının Bölge Turizmine Etkileri .................................................................... 13 Abdullah YILMAZ ‐ Ahmet DEMİRCİOĞLU ‐ Hakan YEŞİLÖZ Doğu Karadeniz Bölgesi’nin Agroekoturizm Açısından Değerlendirilmesi ...................... 23 Ali İSLAM ‐ Öznur AKÇİN Türk Turizm Sektörünün Finansal Analizi ............................................................................. 45 Ali Serhan KOYUNCUGİL ‐ Nermin ÖZGÜLBAŞ Kat Hizmetlerinde Mesleki Yeterlilikler: Leonardo Da Vinci ECVET TC NET Projesi Örneği............................................................... 65 Ali Şükrü ÇETİNKAYA ‐ Fatma KILIÇARSLAN Turistik Tesislerde Tüketime Sunulan Meyve ve Sebzelerde Kimyasal Dezenfeksiyon Yöntemleri ....................................................................................... 74 Alper KUŞÇU

Turizm Faaliyetinin Çevresel Etkileri: Marmaris İlçesi İçin Bir İnceleme ........................... 80 Aslan EREN ‐ Yağmur KARA Antik Çağda Küçük Asya’da Festivaller ve Panayırlar ......................................................... 90 Barış SEYHAN Türkçe Turizm Broşürlerinde Tür Çözümlemesi: Disiplinlerarası Bir Çalışma ............... 105 Bilge ÖZTÜRK – Özge CAN BAKIRLI Turizmin Disipliner Gelişimini Tamamlaması Yolunda Disiplinlerarası Çalışmaların Önemi.................................................................................................................. 129 Bilgehan GÜLCAN Kızılkaya Beldesi’nin Sürdürülebilir Turizm İlkeleri Açısından Değerlendirilmesi ....... 142 Burcu ERTAN ‐ Duygu GÖKÇE ‐ Selçuk SAYAN

I. Disiplinlerarası Turizm Araştırmaları Kongresi xii

Antalya’nın Av Turizmi Potansiyeli ...................................................................................... 154 Cemali SARI ‐ Raziye OBAN ÇAKICIOĞLU Turizm İşletmelerinin Stajyerlere Karşı Tutumlarının Belirlenmesi.................................. 171 Cengiz GÖK Farklı Öğrenme Algoritmalarıyla Türkiyeʹye Gelen Yabancı Turist Sayısının Tahmini...................................................................................................................................... 188 Çağdaş Hakan ALADAĞ Turizmde Geleneksel Mutfaktan Yararlanma: Beypazarı Örneği...................................... 198 Çiğdem KARA Türk Turizminin Yabancı Gelinleri: Marmaris Yöresinde Turizm Sektöründe Çalışan Göçmen Kadınlar................................................................................... 211 Çisel EKİZ GÖKMEN ‐ Saniye DEDEOĞLU Turizm’de Biyoloji’nin Yeri ve Biyoçeşitliliğin Önemi ........................................................ 227 Deniz KARAÖMERLİOĞLU ‐ Atabay DÜZENLİ Konsept Tasarım Yorumları: Antalya Hillside Su Örneği .................................................. 239 Dilara ONUR Duygusal Bağlılık ve İş Stresinin Etik Davranış ve İşten Ayrılma Niyeti Üzerindeki Etkisi: Etik İklimin Aracı Rolü............................................................................ 250 Emine YILDIZ KALE ‐ Gaye YÜKSEL Turizmde Bütünleşmeye Mekansal Yaklaşım: Dikili‐Bergama Örneği............................................................................................................. 265 Emre ATABERK Turizm ve Tüketim: Marmaris’te Turizmin Temsil ve Deneyimleri ................................. 283 Enis G. TATAROĞLU Toplumsal Değişim ve Turizm ............................................................................................... 298 Erkan DİKİCİ ‘Dionysos Şenlikleri’ Antik Dönem Ritüel Canlandırması Projesi ve Kültürel Mirasın Pazarlanması Önerisi ................................................................................. 312 Fahire Çağnur ŞARMAN Olimpik Spor Merkezi Mimari Yapıların Turizmin Gelişmesine Etkileri......................... 319 Fahriye Hilal HALICIOĞLU

İçindekiler xiii

Konaklama İşletmelerinde Temizlik: Temizlik ve Dezenfeksiyonun Sağlıklı Yaşamda Yeri............................................................................................................... 332 Fatma ARPACI Arkeoloji ve Turizm İlişkisinde Beklentiler Neler Olmalı ................................................... 343 Feriştah SOYKAL ALANYALI Sinir Testi Yöntemi ile Turizm Talebinin Tahminlenmesi: Türkiye Örneği...................... 351 Fırat GÜNDEM ‐ Övünç BARDAKOĞLU ‐ Tuğba PALA Avrupa Birliği Destekli Örnek Projeler Özelinde Turizm Çalışmaları .............................. 367 Füsun ÖZERDEM Kültür Turizmi ve Hitit Medeniyetinin Başkenti Çorum’un Kültür Turizmi Potansiyelinin İncelenmesi ...................................................................................................... 380 Gökben BAYRAMOĞLU ‐ Menekşe ŞAHİN Ülke Markasında Kültürel Kimliğin Bir Yansıması Olarak Türkiye ve Yunanistan’ın Turizm Logolarının İncelenmesi .............................................................. 394 Gülay ÖZTÜRK Şuğul Kanyon Vadisi’nin (Sivas) Doğal Ortam Özellikleri ve Ekoturizm Potansiyeli.................................................................................................................................. 404 Gülpınar AKBULUT Gastronomi Turizmi ................................................................................................................. 413 Hasan ASLAN ‐ Nazan AKTAŞ Kırsal Yapının İçinde Turizm.................................................................................................. 419 Hasan BOYACI ‐ Gönen GÖNÜLTAŞ ‐ Adnan CENGİZ Turizm Sektörü Çalışanlarının Sağlığı Geliştirme Davranışları ......................................... 427 Hatice BAĞCI ‐ Cengiz GÖK Gayret ve Hızırreis Müze Gemileri ........................................................................................ 445 Hatice GÜÇLÜ NERGİZ ‐ Abdurrahman NERGİZ Geleneksel Avanos Çömlekçiliğinin Kapadokya Turizmine Etkisi ................................... 458 Havva EKER ‐ Ayşe Gül ÇETİN Otellerde Yangın Güvenlik Önlemlerinin İrdelenmesi; Örnek Bir Otelin Analizi........... 467 Hüseyin BAŞDEMİR

I. Disiplinlerarası Turizm Araştırmaları Kongresi xiv

Antik Çağdan İtibaren Süreklilik Gösteren Yerleşim Yerlerinde Bilimsel Araştırmalar ve Kültür Turizmi Anlayışı.............................................................................. 486 Hüseyin Sabri ALANYALI Konya Kent Kimliğini Yaratan Farklı Binaların İncelemesi ................................................ 491 İlker KAHRAMAN ‐ Yeşim Kamile AKTUĞLU ‐ Müjde ALTIN‐ Özgür BOZDAĞ Özgül YILMAZ KARAMAN ‐ Mutlu SEÇER ‐ Mine TANAÇ ZEREN Osmanlı Dönemi İzmit Camileri ............................................................................................ 506 İlknur ERBAŞ ‐ Hatice GÜÇLÜ NERGİZ Turist Rehberliği Eğitiminde Arkeolojinin Önemi ve Bir Model Olarak Tureak............. 519 İshak KOZAK ‐ İlhame ÖZTÜRK Doğal Afet Turizmine Dünyadan ve Türkiye’den Örneklerle Bir Bakış ........................... 533 Levent EREL ‐ Fatih ADATEPE ‐ Sinan DEMİREL Şehir Pazarlaması Kapsamında Bir İmaj Çalışması: Sivas Örneği ..................................... 540 M. Şükrü AKDOĞAN ‐ Gülşah AKKUŞ KARKIN Turizm Sektöründe Önemi Bulunan Yüzme Havuzu, Kullanımı, Bakımı ve Yüzme Havuzu Suyunun Arıtımı ..................................................................................... 557 M. Yunus PAMUKOĞLU ‐ Özlem SELÇUK KUŞÇU Korunmuş Mimari ve Korumacı Turizm Birlikteliği, İzmir Çeşme Alaçatı Örneği ........ 565 Malike ÖZSOY Muğla (Dalyan‐İztuzu) Deniz Kaplumbağalarının (Caretta Caretta) Turizmden Etkilenmesi............................................................................................................ 579 Mehmet Ali ONARAN ‐ Mustafa KATI Wellness Turizmi: Toplumsal Nedenleri ve Geleceğine Bir Bakış ..................................... 587 Mehmet Han ERGÜVEN Yiyecek‐İçecek İşletmelerinde Karşılaşılan Temel Sorunlar:Kocaeli’nde Bir Alan Araştırması................................................................................................................. 600 Mehmet SARIIŞIK ‐ Gülçin ÖZBAY Turizm Öğrencilerinin Utangaçlık Düzeylerinin İncelenmesi ........................................... 618 Melek KALKAN ‐ Canani KAYGUSUZ ‐ Cemile BAHTİYAR KARADENİZ Hatice EPLİ KOÇ

İçindekiler xv

Yurtdışında Bulunan Türk Eserlerinin Yerli Turistler Perspektifinde Türkiye’nin Tanıtımına Etkileri: Mostar Köprüsü Örneği .................................................. 629 Metin IŞIK ‐ Emel TANYERİ İnternette Pazarlama İle Tüketici Memnuniyetini Arttırmak ve Seyahat Acentalarında Model Önerisi .................................................................................................. 643 Meysure Evren KİPMAN ‐ Ege KİPMAN Osmanlı Başkentliğinden, Kültür ve Turizm Başkentliğine Bursa..................................... 657 Mine TANAÇ ZEREN ‐ Özgül Yılmaz KARAMAN ‐ Mutlu SEÇER ‐ Özgür BOZDAĞ İlker KAHRAMAN ‐ Müjde ALTIN ‐ Yeşim Kamile AKTUĞLU Multidisipliner Ölçekte Markalaşma StratejisiGeleceğe Uzanan Bir Marka Kültür Turizm Kenti Milas Örneği ......................................................................................... 667 Mona PAŞAPUR ‐ Sema ETİKAN ‐T. Ayhan ÇIKIN Bir Kültür Mirasının Marka Canlandırma Stratejileri: Pera Palace Hotel Örneği ............ 677 Murat YÜCELEN ‐ Rıfat KAMAŞAK ‐ Katrin YİĞİTBAŞ Alternatif Turizm Çeşidi Olarak Golf Turizmi ve Golf Turizminin Çevresel Etkileri..... 693 Mustafa BOZ ‐ Kamile GÜLÜM ‐ Ömer ÇOBAN Sivas İli Termal Turizm Potansiyeli ....................................................................................... 706 Mustafa GÜLMEZ ‐ Özlem AKBULUT Muğla (Akyaka) Biyoçeşitliliğinin Turizm Üzerine Etkileri ............................................... 721 Mustafa KATI ‐ Mehmet Ali ONARAN İlköğretim Birinci Kademe Sosyal Bilgiler ve Hayat Bilgisi Programları İle Ders Kitaplarında Turizmin Yeri ............................................................................................ 727 Mustafa Kemal ÖZTÜRK ‐ Derya CAN Sürdürülebilir Turizm: İstanbul Örneği................................................................................. 736 Müjde ALTIN ‐ Mine TANAÇ ZEREN ‐ Özgül YILMAZ KARAMAN ‐ Mutlu SEÇER Özgür BOZDAĞ ‐ İlker KAHRAMAN ‐ Yeşim Kamile AKTUĞLU Bitki Temalı Parkların Çevre Turizm İlişkileri...................................................................... 755 Mükerrem ARSLAN ‐ Emin BARIŞ ‐ Elmas ERDOĞAN Ayşegül GÜVENÇ ‐ Zuhal DİLAVER Kırsal Alanı Kente Yaklaştıran Turizm.................................................................................. 766 Nazlı UÇAR Yabancı Turistlerin Türkiye’ye Hukuka Uygun Giriş Yapması ......................................... 778 Necla ÖZTÜRK

I. Disiplinlerarası Turizm Araştırmaları Kongresi xvi

Koruma Bölgelerinde Halkın Sürdürülebilir Turizm Karar Alma Süreçlerine Katılımıyla İlgili Sosyolojik bir Çalışma Örneği: Gökova SMAP III Projesi ..................... 798 Nurgün OKTİK ‐ Gaye GÖKALP YILMAZ ‐ Ferhat DEĞER Turist mi Göçmen mi: Turizm Bölgelerinde Yaşlı Yerleşikler ve Sorunları...................... 812 Nurgün OKTİK ‐ Ferhat DEĞER ‐ Gaye GÖKALP YILMAZ Turizm Talep Tahmininde Yapay Sinir Ağları ..................................................................... 828 Oğuz KAYNAR ‐ Ferhan DEMİRKOPARAN İletişim ve Propaganda Olguları Bağlamında Türk Sineması ve Turizm İlişkisi............. 843 Okan ORMANLI Meriç Deltası ve Çevresinin Eko Turizm Potansiyeli .......................................................... 857 Okan YAŞAR Termal Otel İşletmelerinde Finansal Etkinliğin Veri Zarflama Analizi ile İncelenmesi ............................................................................................................. 884 Oktay EMİR ‐ Elbeyi PELİT ‐ İsmet DOĞAN 2008 Küresel Mali Krizinin Turizm Sektörüne Yansımaları ............................................... 894 Ozan BAHAR ‐ Özgür BALMUMCU Bir Kültür ve Turizm Başkenti Olarak “Edirne” .................................................................. 910 Özgül Yılmaz KARAMAN ‐ Mutlu SEÇER ‐ Özgür BOZDAĞ ‐ İlker KAHRAMAN Yeşim Kamile AKTUĞLU ‐ Müjde ALTIN ‐ Mine Tanaç ZEREN Rekreasyon İşletmelerinde Örgüt İklimi ve Örgüt İkliminin İşten Ayrılma Eğilimine Etkisi ................................................................................................ 930 Özkan TÜTÜNCÜ ‐ İpek KİREMİTÇİ Marmaris Milli Parkının ve Civarının Eko‐Turizm Açısından Önemi ...................................................................................................................... 942 Rüstem KIRIŞ ‐ H. Cihad ANLAR ‐ Ali DİNÇ ‐ Kamil KILIÇ Silvan (Diyarbakır)’da Az Bilinen Bir Doğal‐Kültürel Miras: Hassuni Mağaraları ve Antik Kenti ....................................................................................... 953 Sabri KARADOĞAN ‐ Ahmet YILDIRIM Turizm ve Kültürler Arası İletişim Bağlamında Yahudilikte Yiyecek ve İçecek Kuralları .................................................................................................................... 963 Sami KILIÇ ‐ Ali SELÇUK

İçindekiler xvii

Kapadokya Yöresi Geleneksel Evlerin Ahşap Kapıları ve Bezemeleri .............................. 976 Seher KEÇE TÜRKER Zincir Otellerde Konaklama Amaçlarına Göre Yatak Odası Nitelikleri.......................... 1001 Selin TUNALI ÜST ‐ Mine Gökçe ÖZKAYNAK Türkiye’ye Gelen Yabancı Turistlerin Konakladıkları Turizm İşletmelerinden Memnuniyet Durumları......................................................................................................... 1016 Semra AKAR ŞAHİNGÖZ ‐ Hande ŞAHİN Sağlık Turizminde Yeniden Keşfedilmeyi Bekleyen Bir Geleneksel Tedavi: Neft Spa’sı (Naftalan‐Azerbaycan)....................................................................................... 1028 Semra GÜNAY ‐ Gültekin SÜLEYMANOVA ‐ Füsun BAYKAL Türk Turizm Sektöründe Gıda Hizmetleri .......................................................................... 1039 Senem UMUT ‐ Aslı E. ÖZEN ‐ Y. Onur DEVRES Küresel ve Yerel Bağlamda Turizm ve Mimarlık ............................................................... 1053 Sercan ÖZGENCİL YILDIRIM Bursa İli İçin Topoğrafik Yapı Potansiyelinin Saptanması ve Turizm Etkinlikleri Açısından Değerlendirilmesi ............................................................................ 1066 Sertaç GÜNGÖR ‐ Ahmet T.POLAT Mesleki Yabancı Dil Öğretimi Olarak Rusça(Anadolu Turizm ve Otelcilik Melek Liselerindeki Rusça Dersi Üzerine) .......................................................................... 1077 Sevinç ÜÇGÜL IPARD Programı Kırsal Turizm Destekleri ......................................................................... 1083 Sibel MEHTER AYKIN ‐ Kemal GÜRSOY Konaklama İşletmelerinde Uygulanan Farklı Tekstil Temizlik Yöntemleri ve Müşteri Görüşleri............................................................................................................... 1100 Şadan TOKYÜREK ‐ Aslı ALBAYRAK Kış Turizminde Uygulamalı Kayak Eğitmenliğinin Vergi Mevzuatı Açısından Değerlendirilmesi................................................................................................. 1114 Şafak E. ÇOMAKLI ‐ Murat Selim SELVİ Kültürel Turizm Potansiyelinde Kent Markalaşması: Hatay Örneği............................... 1135 Şafak KAYPAK

I. Disiplinlerarası Turizm Araştırmaları Kongresi xviii

Otel İşletmelerinde Duygusal Emek ve İşten Ayrılma Niyeti İlişkisi: Yalova İlinde Bir Araştırma .................................................................................................. 1151 Şenay YÜRÜR ‐ Onur ÜNLÜ Konya İlinin Turizm Potansiyeli ve Önemi......................................................................... 1166 Tahsin TAPUR Bir Serbest Zamanlar Faaliyeti Olarak Turizmin Sosyolojik Analizi ............................... 1186 Tolga USLU ‐ Adem SAĞIR Başkent Ankara’nın Kültürel Çekiciliğinin Turizme Katkıları ......................................... 1200 Yeşim Kamile AKTUĞLU ‐ Müjde ALTIN ‐ Mine TANAÇ ZEREN Özgül YILMAZ KARAMAN ‐ Mutlu SEÇER ‐ Özgür BOZDAĞ ‐ İlker KAHRAMAN Marmara Bölgesi’nde Kıyı Turizmi İçin İklim Konforu Şartları ...................................... 1217 Yüksel GÜÇLÜ Elmalı Kültür Miraslarının Turizme Kazandırılması ........................................................ 1233 Yüksel KAŞTAN Antalya Yöresi Ekoturizm Uygulamaları, Sorun ve Çözümlerine Yönelik Uzman Görüşleri ...................................................................................................... 1251 Zerrin AY ‐ Atila GÜL Turizm, Konaklama, Yiyecek‐İçecek Hizmetleri Sektöründeki Meslekler ve Avrupa Mesleki Yeterlilikler Çerçevesindeki Seviyeleri İrfan MISIRLI .................................................................................................................................................1266

İndeksler

İsim İndeksi ............................................................................................................................. 1276

Kurum/Kuruluş İndeksi ........................................................................................................ 1278

I. Disiplinlerarası Turizm Araştırmaları Kongresi: 1-12, 27–30 Mayıs 2010, Nevşehir

Bütün hakları saklıdır ISBN: 978-605-5681-66-1

Turizm Endüstrisi ve İşletmelerinde Paradigma Değişimi

ve Sezgisel Kararların Önemi

A. Turan ÖZTÜRK T. C. Çankaya Üniversitesi

E‐posta: [email protected]

ÖZ

Çalışmada, bilginin beşinci üretim faktörü olarak, “rekabet gücünün” önemli bileşenleri arasında yer aldığı günümüzde, Turizm İşletmeleri’nde Paradigma değişimi ile Girişim-cilerin rol ve önemlerine değinilerek; verimliliğin, motivasyonun ve katma değerin yara-tılmasında önemli bir bileşen olan “sezgisel kararların” rol ve önemi üzerinde durul-muştur. Küreselleşme ile birlikte, bir bakıma sınırları kalkan sınırsız dünyanın tanınma-sı ihtiyacı da giderek daha çok önem kazanmaya başlamıştır. 21. yüzyıl, diğer yüzyıllar-dan farklı olup; bilginin değişim ve dönüşüm hızı artmıştır. Sezgisel karar; gelecek için beş zihinden söz eden bilişsel psikolog Gardner’in, “sentez eden zihin ve yaratıcı zihni” tamamlar ve kaotik durum yaratılmadan, çözüm yolları arar ve bulur. Sonuçta, sunulan bildiri ile; sosyal birer varlık olan turizm işletmeleri için “sezgisel kararların’ önemine değinilerek, sistemli düşünce ve algı sürecinin ürünü olan “paradigma değişimi” ile in-san odaklı yönetimin tesisi için argümanlar ortaya konulmuştur.

Anahtar sözcükler: Paradigma, rekabet gücü, turizm işletmesi, sezgisel karar

GİRİŞ

Çalışmanın amacı ve temel hipotezi; turizm işletmeleri’nde paradigma değişim‐lerine paralel olarak Girişimcilerin rol ve önemlerine değinilerek; verimliliğin, motivasyonun ve katma değerin yaratılmasında önemli bir bileşen olan “sezgi‐sel kararların” etkisi üzerinde durulmuştur. Bildiride; konu ile ilgili terim ve kavramların aydınlatılması için teorik çerçeve çizilmiş, günümüzde turizm iş‐letmelerinin özelikleri açıklandıktan sonra, rekabet gücünün yaratılabilmesi ve sürdürülebilmesi için “sezgisel zekânın” önemine değinilerek, sonuçta elde edi‐len bulguların değerlendirmesi yapılmıştır.

YÖNTEM VE TEORİK ÇERÇEVE

Çalışma, turizm endüstrisi ve işletmeleri ile sınırlı olup; alan ile ilgili literatür taraması yapılarak ortaya konulan hipotez doğrulanmaya çalışılmıştır. Günü‐

I. Disiplinlerarası Turizm Araştırmaları Kongresi 2

müzde işletme sahip ve/veya yöneticileri, insan kaynaklarının sürekli artan gü‐cünden faydalanmak gerektiğini anlamışlardır. Onları, klasik üretim faktörü olarak görmek ve varlıklarını sürdürebilmeleri için, kısa vadeli çözümlerin (ka‐rın) peşinden koşmak yerine; problem çözme yetenekleri gelişmiş, kaos orta‐mında çözüm üretebilecek, gerektiğinde sezgisel kararlar verebilecek yönetici ve iş görenlerin varlıkları, işetmenin bütünü için “çoğaltan etkisi” yaratacaktır Çalışmanın başında, kavramsal birlikteliği sağlamak için bazı tanımları yap‐makta fayda umulmaktadır:

Yönetim: Yönetim dendiğinde, bazen “süreç”; bazen, “sürecin unsurları olan organlar‐kişi veya grup‐“ anlaşılmakta, bazen de yönetim,” bilgi topluluğu “o‐larak ele alınarak, bunun yöneticilerin karar verme ve önderlik gibi faaliyetle‐rinde nasıl kullanılabileceği üzerinde durulmaktadır (Koçel 2003).

Yönetici: Başkaları vasıtasıyla iş gören kişidir (Koçel 2003).

Profesyonel Yönetici: Bir işi meslek olarak yapan kişidir. Tanımdaki profesyo‐nellik; öğrenilebilir bir bilgi topluluğunu uygulayan, bir meslek haline gelmiş bilgi topluluğunu uygulayan kişidir (Koçel 2003).

Karar verme: En basit anlamı ile “mevcut seçeneklerden birinin tercih edilme‐sidir (Harcar 1992). Farklı bir tanım ile karar verme,” alternatif hareket tarzları‐nın çevresel faktörlerle birlikte geliştirilip değerlendirilmesi sonucunda, birinin rasyonel bir davranış olarak seçilmesidir” (Erem 1974).

Paradigma (Paradigm): Olaylara bakış ve değerleme açısı, bir kişinin çevresini ve çevresindeki olayları algılama tarzını ifade eder(Koçel 2003).

Turizm Endüstrisi: Kar amacı gütmeyen turizm organizasyonları, pazarlama hizmetleri, konaklama, ulaştırma hizmetleri, yiyecek ve içecek faaliyetleri, pe‐rakende satış mağazaları ve diğer çeşitli etkinlikler gibi birbirinden farklı hiz‐met ve faaliyetleri bir şemsiye altında toplayan, koruyucu, uyarıcı ve sürükleyi‐ci bir endüstridir (Ünlüönen vd. 2007).

Turizm İşletmeleri: Geçici bir süre için, yer değiştirme olayının doğurduğu se‐yahat ve konaklama ihtiyaçlarının ve buna bağlı diğer ihtiyaçların tatminine yarayan mal ve hizmetlerin üretilmesi ve pazarlamasını sağlayan ekonomik bi‐rimlerdir (Barutçugil 1984).

Konaklama Endüstrisi: İnsanların kendi konutlarının bulunduğu yer dışında, değişik nedenlerle yaptıkları seyahatlerde birinci planda, geçici konaklama, i‐kinci planda, yeme içme gibi zorunlu ihtiyaçların karşılanması için hammadde‐

Bildiriler

3

den veya yarı mamul maddeden yararlanarak mal ve hizmet üreten ticari nite‐likteki işletme faaliyetleridir (Olalı ve Korzay 1989).

Motel: Turizm Yatırımları ve İşletmeleri Nitelikleri Yönetmeliğine göre motel‐ler,”yerleşim merkezleri dışında karayolları güzergahı veya yakın çevrelerinde inşa edilen, motorlu araçlarıyla yolculuk yapanların konaklama, yeme‐ içme ve araçlarının park ihtiyaçlarını karşılayan en az 10 odalı konaklama tesisleri” ola‐rak tanımlanmıştır.

Pansiyon: Turizm Yatırımları ve İşletmeleri Nitelikleri Yönetmeliğine göre, pansiyon; “konaklama tesisi olarak planlanıp, inşa edilen, yönetimi basit, müş‐terilerin kendi yemeklerini bizzat hazırlayabilme imkanı bulunan en az 5 odalı tesislerdir” şeklinde tanımlanmıştır.

Kamping: Turizm Yatırımları ve İşletmeleri Nitelikleri Yönetmeliğine göre, kamping; “karayolları güzergahları ve yakın çevrelerinde, kent girişlerinde, de‐niz, göl, dağ gibi doğal güzelliği olan yerlerde kurulan ve genellikle turistlerin kendi imkanlarıyla geceleme, yeme‐ içme, dinlenme, eğlence ve spor ihtiyaçla‐rını karşıladıkları en az 30 ünitelik tesislerdir” şeklinde tanımlanmıştır.

Tatil Köyü: Turizm Yatırımları ve İşletmeleri Nitelikleri Yönetmeliğine göre, tatil köyü; “doğal güzellikler içerisinde, rahat bir konaklama yanında çeşitli spor, eğlence ve satış hizmetlerinin de sağlandığı yaygın yerleşim düzenindeki en fazla iki katlı yapılardan oluşan, en az 60 odalı konaklama tesisleri” olarak tanımlanmıştır.

Apart Oteller: Mesken olarak kullanılmaya elverişli, bağımsız apartman ya da villa tipinde inşa ve tefriş edilen, müşterinin kendi yeme ve içme ihtiyaçlarını karşılayabilmeleri için gerekli teçhizat ile donatılan ve otel olarak işletilen ko‐naklama tesisleridir.

Oberj: Doğal güzelliklerden faydalanmak, spor yapmak için kırsal yörelerde yapılan gezintilerde konaklama ihtiyacını karşılayan tesislerdir (Barutçugil 1984).

Hostel: Turizm Yatırımları ve İşletmeleri Nitelikleri Yönetmeliğine göre hostel; gençlik turizmine cevap verebilecek, en az 10 odalı konaklama ve yeme‐ içme hizmeti veren veya müşterinin kendi yemeklerini bizzat hazırlayabilme imkânı olan tesislerdir” olarak tanımlanır.

Kaplıcalar ve Benzeri Sağlık Turizmi Tesisleri: Kaplıca, ılıca, kaynarca veya içme gibi isimler alan sıcak veya soğuk madensel suların yakınlarında veya sağlığa çok uygun iklim koşullarının bulunduğu yerlerde kurulan tesislerdir.


Doğrudan İstihdam: Turizm sektörüne, doğrudan hizmet veren işletmelerle, bunlara bağlı olarak çalışan işletmelerde oluşturulan istihdamdır (Otel, motel, pansiyon, restoran, seyahat acenteleri ve ulaştırma işletmelerinde sağlanan is‐tihdam (Ünlüönen vd. 2007).

Dolaylı İstihdam: Turizm işletmelerine girdi sağlayan işletmelerde oluşan is‐tihdamdır. Bu işletmeler, turizm işletmelerinin yapmış oldukları harcamalar neticesinde bir takım gelir elde ederler (bitkisel ve hayvansal üretim yapan iş kollarıyla, imalat ve inşaat işlerinde çalışanlar) (Ünlüönen vd. 2007).

İNCELEME VE BULGULARIN YORUMLANMASI

Turizm Endüstrisi ve Özellikleri

Turizm endüstrisinin koruyucu, uyarıcı ve sürükleyici özelliği, başardığı çok yönlü fonksiyonlardan ve ekonomiye yaptığı katkılardan kaynaklanır. Dikkat çeken bazı özellikleri aşağıdaki gibi sıralayabiliriz (Olalı ve Korzay 1989):

Turizm endüstrisi, bir iktisadi faaliyet olarak yabancıların ziyaretlerin‐den doğan faydaya yönelir. Turizm endüstrisi hava, dağ, iklim gibi şimdiye kadar yararlanılamayan unsurları, iktisadi mallara dönüştür‐mektedir. Endüstri ürünü, tüketiciye götürülmek yerine, tüketiciyi üre‐tim yerine getirmektedir.

Turizm endüstrisi, tarım, sanayi gibi diğer tüm endüstrilerden girdi a‐lan ve bu endüstrilere girdi veren bir endüstridir.

Turizm endüstrisi giderek, gelişmekte olan ülke ekonomileri için öde‐meler dengesinin önemli döviz kaynaklarından birisi konumuna gel‐miştir.

Turizm endüstrisi, sağladığı doğrudan ve dolaylı iş alanları ile işsizliğin büyük boyutlara ulaşmasını engeller.

Turizm endüstrisi, ülkeler ve bölgeler arası ekonomik ve kültürel mü‐badeleye aracılık yapan bir hizmet ve konukseverlik endüstrisidir.

Turizm endüstrisi, atıl kaynakları aktif hale getiren, koruyan bir yapıya sahiptir, ancak rasyonel kullanılmadığı zaman da bu kaynakları tahrip edici bir yapıya sahiptir.

Turizm birçok ekonomik etkinliği içerir. Her geçen gün turizm endüst‐risinin boyutları genişlemekte ve çeşitlenmektedir. Turizm girişimcisi, turizm endüstrisinin yaygınlaşması ve globalleşmesini takip etmeli,” stratejik yönetim “ süreçlerine hakim olmalıdır.

Bildiriler

5

Bir ekonomik etkinliğin ne ölçüde turizm endüstrisinin kapsamına girdiği, o faaliyetin turist tüketimine olan bağımlılığı ile ölçülür. Bu çerçevede ulaşım, ko‐naklama, seyahat, örgütlenme kesimleri turizm endüstrisini oluşturur. Kullanı‐lan ölçüt, işletmelerin gelirleri içinde turist harcamalarının oranı, turizm geliri‐nin firmanın toplam geliri içindeki payıdır (Keskin 2009).

Turizm İşletmeleri ve Özellikleri

Son yıllarda yaşam standartlarının giderek iyileşmesi, teknolojideki ilerlemeler, küreselleşme ile birlikte bir bakıma, sınırları kalkan “sınırsız dünyanın” tanın‐masına duyulan ihtiyaç, dünyada turizmin gelişmesine ivme kazandırmış, özel‐likle gelişmiş ülkelerde turizmi, ekonominin baskın sektörü konumuna getir‐miştir. Dünya Turizm Örgütü,1996 yılında toplam3,6 trilyon dolar tutarında bir turizm geliri elde edildiğini, bunun büyük bir kısmının yine bu sektörde yeni bir sermaye oluşturarak “Kartopu Etkisi” yarattığını açıklamıştır(Keskin 2009).

Aynı yıl, Turizm İşletmeleri dünya genelinde, 255 milyon kişiye iş olanağı sağlamış olup; bu sayının, takip eden yıllarda seyahat eden insanların sayıları‐nın giderek artacağı değerlendirildiğinde, daha çok artacağını söylemek müm‐kündür (Wong ve Keung 2000). Bu alandaki hızlı gelişmeyi, gözler önüne sergi‐lemek için Türkiye’nin, 1980‐2001 dönemindeki temel ekonomik ve sosyal gös‐tergelerinin incelendiği çalışmaya bakarak bir fikir edinmek mümkündür. Bu çalışmada: Türkiye’nin son yıllarda çok önemli bir turizm odağı haline geldi‐ğinden bahisle; 1980 yılında sadece 326 milyon dolar olan turizm gelirleri, yak‐laşık 24 kart artarak 2001 yılında 8.1 milyar dolar düzeyine yükseldiği belirtil‐miştir (Sayılarla Türkiye Ekonomisi 2002) Türkiye’nin Turizm gelirlerindeki ar‐tış için bir fikir vermek üzere, 1980‐2001 dönemini kapsayan gelişme aşağıda gösterilmiştir:

Tablo 1. 1980‐2001 Yılları Arası Turizm Gelirleri

Yıllar Turizm Geliri( Milyon Dolar)

1980 326

1983 420

1984 548

1985 1094

1986 950

1987 1476

1988 2355

1989 2557


1990 3225

1991 2654

1992 3639

1993 3659

1994 4321

1995 4957

1996 5650

1997 7002

1998 7177

1999 5203

2000 7636

2001 8090

Son iki yılın aylara göre turizm gelirleri karşılaştırması ise (2008‐2009‐Dolar) aşağıdaki tabloda görüldüğü gibidir:

Tablo 2. 2008‐2009 Yıllarında Turizm Gelirleri 2008 2009Ocak 885.471.907 798.687.484Şubat 800.964.172 722.307.882Mart 1.089.843.262 945.578.361Nisan 1.052.666.821 1.021.414.051Mayıs 1.692.125.420 1.444.131.880Haziran 1.948.414.992 1.777.999.175Temmuz 3.054.318.835 2.906.792.509Ağustos 3.995.011.064 3.813.819.077Eylül 2.938.646.647 2.805.708.246Ekim 2.261.536.816 2.466.201.396Kasım 1.269.634.055 1.441.776.357Aralık 962.172.570 1.104.920.838Toplam 21.950.806.562 21.249.337.258

Kaynak :TUİK Turizm İstatistikleri, Haber Bülteni; DPT‐ Plan ve Yıllık Programlar

Bu gelişmelere paralel olarak, turizm sektöründeki işletmeler rekabet avanta‐jını yakalamak için yeni bilgi teknolojileriyle (e‐turizm), çok daha geniş boyut‐larda hizmet arayışlarıyla hizmet alanlarını genişletmeye çalışmaktadırlar.

Bildiriler

7

Öte yandan, turizm sektörünün emek yoğun oluşu, üretim ile tüketim süreç‐lerinin aynı zaman ve mekansal birliktelik içinde gerçekleştirilmesi, kalite dene‐timlerini zorlaştırmaktadır. Müşteriler bu sürecin sonunda, beklentileri karşı‐sında, sunulan hizmeti karşılaştırarak, kalite hakkında değerlendirme yaparlar.

Turizm İşletmeleri’nde, hizmetlerin özelliği gereği; uzun çalışma saatleri, dü‐zensiz ve esnek olmayan iş programları, iş stresi, ağır iş yükü, sınırlı boş zaman, düşük ücret, yetersiz kariyer imkanları, iş güvencesi eksikliği, iş tatmininde güçlükler yarattığı gibi, personel devir hızını da artırmaktadır. Bu durum iş tatmini konusunun önemini artırmakta olup; işletme sahip ve/veya yöneticileri‐nin çözüm bulması gereken önemli sorunlardan birisidir.

Öte yandan turizm olayının karmaşık bir yapı taşıması, çok sayıda ve farklı özelliklerde işletmelerin kurulmasına ve gelişmesine neden olmaktadır. Değişik niteliklere sahip olan bu işletmeler, değişik kriterlere göre aşağıdaki gibi sınıf‐landırılabilir:

Kar amacı güden ve gütmeyen turizm işletmeleri, Turizme doğrudan ve dolaylı hizmet eden işletmeler, Turizm mal ve hizmet üreten işletmeler (üretim işletmeleri ve turizm

pazarlama işletmeleri), Faaliyet alanlarına göre (ulusal ve uluslararası işletmeler), İşletmelerin mülkiyetine göre(kamu, özel ve karma turizm işletmeleri), Birincil ve ikincil turizm işletmeleri (varlıkları doğrudan turizme bağlı

olan ve olmayan işletmeler).

İnsan kaynaklarının Artan Gücü

Yönetim dendiğinde, bazen “süreç”; bazen, “sürecin unsurları olan organlar‐kişi veya grup” anlaşılmakta, bazen de yönetim, “bilgi topluluğu” olarak ele alına‐rak, bunun yöneticilerin karar verme ve önderlik gibi faaliyetlerinde nasıl kul‐lanılabileceği üzerinde durulmaktadır (Koçel 2003). Profesyonel Yönetici; bir işi meslek olarak yapan kişidir. Tanımdaki “profesyonellik”;öğrenilebilir bir bilgiyi uygulayan, bir meslek haline gelmiş bilgi topluluğunu uygulayan kişidir (Koçel 2003)

Bireyler, örgütlerin sürükleyici unsuru olup; örgütlerin birer “canlı organiz‐ma” oluşlarının da temel nedenidirler. İşletmeler çalışanları sayesinde amaçla‐rını gerçekleştirmeye çalışırken, çalışanların da amaçlarına ulaşmalarında bir araç olduğu unutulmamalıdır. Bu nedenle, çalışanların, kurumun amacına u‐


laşmalarında gösterdikleri çabaların oranı, bu çabaların aynı zamanda kendisini de tatmin edeceğine veya arzu ve beklentilerinin yerine getirilmesini sağlayaca‐ğına inanması ile doğru orantılıdır. Turizm işletmecileri, iş görenlerin kişisel değerlerini, örgüt değerleri ile bütünleştiren özendirici bir etkide bulunarak, davranışlarını istediği yönde etkileyebilir. Şüphesiz bu husus, yöneticilerin iş tatmini konusuna gereken önemi vermesiyle sağlanabilecektir (Lam vd. 2001). İşletmenin başarısı, çalışanlarına bağlıdır. Çünkü Yönetici, başkaları vasıtasıyla iş gören kişidir (Koçel 2003). Halinden memnun, geleceğinden emin olmayan çalışanları olan işletmelerin, müşterileri memnun etmesi beklenemez. Başarı ve mutluluğu, birbirinden ayrılmayan ikiz kardeş olarak görmek gerekir. İnsan bir işte başarılı değilse, mutlu olması söz konusu olamaz (Casson 2006).

Çalışanlar, müşteri isteklerine göre hareket ederek, müşterinin tatminini sağ‐layabilirler. Bu sonuç ise, işletmenin amacına hizmet eder. Çalışanların her ko‐nuda katılımlarını sağlamak ve kendilerini bir aile ortamında hissettirmek, on‐ların mutlu bir çalışan olarak daha istekli çalışmalarını sağlarken, işletmenin de verimliliğini artıracaktır (Burwash 1997). İnsan Kaynakları Yönetiminin ana he‐defi, ahlaki ve sosyal sorumluluk anlayışıyla, çalışanların örgüte katkılarını ar‐tırmak ve örgütün stratejik amaçlarının gerçekleşmesini sağlamaktır.

Yönetici ise, başkaları vasıtasıyla iş gören kişidir (Koçel 2003).Bu nedenle, yö‐neticilerin başarı veya başarısızlığı genellikle beraber çalıştığı personeline bağlı‐dır. Bu husus turizm sektörü için daha fazla önem ve öncelik kazanır. Yönetici‐ler, personeli işe karşı isteklendirmeli, moral ve motivasyonlarını yükseltecek önlemleri zamanında almalı, personel arasında tatlı bir rekabete, saygı ve sevgi‐ye dayanan iş birliği ortamı yaratmalıdırlar. Şüphesiz insan kaynakları yönetim sürecinin önemli basamaklarından olan personel seçimi, eğitimi ile iş tatmini gibi konular gözden uzak tutulmamalıdır. Buna paralel olarak iş görenlerin ka‐riyer planlaması, iş tatminlerinin ve iş performanslarının ölçülmesi hususları da dikkate alınması gereken önemli başarı ipuçlarıdır.

İnsanları yönetmenin, etken yapısı olduğu gibi; edilgen bir doğası da vardır. İnsanlar, kendi arzu ve iradeleri ile yardıma ve iş birliği ortamına katkı sağla‐maya istekli olmalıdırlar. Özellikle bu husus, ağırlama endüstrisi için giderek daha fazla önem kazanmaktadır.

Paradigma Değişimi ve Gelecek perspektifleri

Paradigma (paradigm); olaylara bakış ve değerleme açısı, bir kişinin çevresini ve çevresindeki olayları algılama tarzını ifade eder. Yani paradigma, insanların çevrelerine bakmak ve algılamakta kullandıkları bir nevi “gözlük”, “zihinsel bir

Bildiriler

9

haritadır”. Etrafımızda olanlar ile, bizim algılamamız her zaman çakışmaz.Çoğu kez,çevremizde gördüğümüz ve algıladığımız olayların gerçekten bizim algıla‐dığımız gibi olduğunu düşünürüz (Covey 1989). Davranışlarımızı belirleyen ve yönlendiren de bizim algılama tarzımızdır. Yani bizim gözlüğümüz, çevremizi anlama, olayları değerleme, düşünme ve bunlardan sonuç çıkarma tarzımız, bizim paradigmamızı ifade eder. Bunları belirleyen de kültür ve bilim çevrele‐rinde egemen olan paradigmalardır. İnsanlar, içinde yaşadıkları çevreye uyum gösterecek biçimde kültürel çevre tarafından yönlendirilir, donatılır. Dolayısıyla yöneticiler de, yaşadıkları dönemde,”işletme ve yönetim kültürüne egemen olan paradigmadan etkileneceklerdir (Sargut 1994). Geleneksel bilim literatüründe, bir sistemin davranışı öngörülüp, kontrol edilebilirse o sistem tanımlanabilir, anlaşılabilir ve açıklanabilir. 20. yüzyılın başlarında geçerli paradigma olan “bir sistemin doğal hali, yani denge hali”, 21. yüzyıl için giderek etkisini kaybetmiş‐tir. Tümü karmaşık sistemler olan canlı varlıklar söz konusu olduğunda gele‐neksel bilim kurallarının uygulanmasında zorluklarla karşılaşılmaktadır. Özel‐likle 21. yüzyılın baş döndürücü hızı, her türlü faaliyet ve bakış açılarında deği‐şikliği gerektirmekte; giderek belirsizliğin hakim olduğu dinamik süreç, geçmiş‐ten günümüze değin sürekli olarak, karar verici konumunda olanların itibar ettiği bir karar verme şekli olan, “sezgiye dayanan karar verme” yaklaşımını adeta zorunlu kılmaktadır.

Sezgisel Kararlar ve Turizm Girişimciliği İçin Önemi

Karar verme süreci, yönetimin sinir merkezine yakın bir yerde cereyan eder. Demir yolu makası bir ekspres tren için ne ise, “karar verme” de yönetim için odur. Karar verme, en basit tanımla, “mevcut seçeneklerden birinin tercih edil‐mesidir”. Başka bir tanıma göre ise karar verme, “tercihler yapma sanatıdır”. Zihinsel bir süreç olan karar verme, birçok kimse için, özgürlüğün ifadesi olarak görülmektedir Kararların ortak özelliklerine de kısaca değinerek, zaman kısıtı olduğu durumlarda yöneticilerin başvurduğu sezgisel karara değinmekte yarar umulmaktadır (Harcar 1992):

Karar verme işlemi geleceğe yöneliktir, Karar verme psikolojik ve maddi güçlükler taşır, Karar verme işlemi zaman ve maliyeti gerektirir, Karar verme faaliyeti, etkinlik ve rasyonelliğe dayanır, Karar verme sorumluluk yükleyen bir işlemdir, Karar, alternatif maliyetler doğurur.


İyi bir kararın niteliklerine de kısaca göz atıp, yönetim için önemine değin‐mekte fayda umulmaktadır. “İyi bir karar, amaca ulaştıran karardır”. İyi olarak niteleyebileceğimiz bir kararın özellikleri ise aşağıdaki gibidir (Tosun 1977):

İyi bir karar etkili olmalıdır, İyi bir karar rasyonel olmalıdır, İyi bir karar zamanında alınıp uygulanmalıdır İyi bir karar hızla alınmalı ve uygulanmalıdır.

Karar verme konusunda temel iki yaklaşım vardır: “Geleneksel Yaklaşım” (sezgiye dayanan kararlar, sınama‐yanılmaya dayanan kararlar, lideri izlemeye dayanan kararlar)” ve “Sistem Yaklaşımı”. Karar verme konusunda kararların, daha ziyade kazanılmış deneyim, bilgi, deney, sezgi, inanış, taklit ve sınama‐yanılmaya dayanan yöntemlerle alındığı “sezgisel kararlar” ,bilimsel karar alma zamanının kısıtlı ve çabuk karar verilmesi gereken durumlar için tercih nedeni olduğu kanısındayız. Özellikle yüksek rekabet ortamı ve hızla değişen ortama uyum sağlamanın önemli olduğu turizm işletmeleri için bu tür kararların önem ve önceliği ortadadır. Bu karar yaklaşımı geçmişten günümüze değin sürekli olarak karar vericilerin itibar ettikleri bir karar verme şeklidir. Özellikle günü‐müzün fazlasıyla karmaşık hale gelen karar problemlerinde, bilimsel yöntemle‐rin uygulanmasına rağmen, tahmin edilemeyen bazı faktörlerin sonuçlara etkisi konusunda sezgiye dayalı karar verme yaklaşımı geçerliliğini korumaktadır. Şüphesiz bu kararlar eğitim ve deneyime dayandığı ölçüde karar verme teknik‐lerine yardımcı olmakta ve geçerlilik kazanmaktadır. Esasen, sezgiye dayanan karar verme, geçmiş verilerin düzensiz toplanması, sınıflandırılması ve bilinçal‐tında sübjektif değerlendirmeye dayalı kriterlerin kullanılmasına dayanmakta‐dır. Eleştiriye açık bir başka nokta ise; karar probleminin yapısını açıklayan ke‐sin, tam ve düzenli veriler ile onlara ilişkin açık kanıtlar yoktur. Dolayısıyla so‐runlar, duygunun hakim olduğu sübjektif kriterlerle değerlendirilip, yorumla‐narak, gelecekteki etken çözüm yollarının tahmini yapılır. Bu yönüyle de önemli bir riski de beraberinde getirdiğini söylemek mümkündür.

Günümüzde bu dinamik süreçte, örgütlerin ayakta kalabilmeleri için, yöneti‐cilerin şu sorulara cevap aramaları gerekmektedir (Covey 1997):

1. Kuruluşlar yeniden nasıl tasarlanabilir? 2. Değişime nasıl uyum sağlanabilir? 3. Performans nasıl sürekli daha iyiye götürülebilir? 4. Lideri ya da kurumu başarıya ulaştıracak evrensel ilke ve değerler ne‐

lerdir?

Bildiriler

11

SONUÇ VE DEĞERLENDİRME

İş göreni, sadece bir üretim faktörü olarak görmeyen ve onun, verimliliği artır‐mada önemli katkıları olabileceği düşüncesi, günümüzde yaşanan deneyimlerle giderek daha fazla kabul görmektedir. Bilginin beşinci üretim faktörü olarak, “rekabet gücünün” önemli bileşenleri arasında yer aldığı günümüzde, Turizm İşletmeleri’nde Paradigma değişimi ile girişimcilerin rol ve önemlerine değini‐len bu çalışmada özellikle; verimliliğin, motivasyonun ve katma değerin yara‐tılmasında önemli bir bileşen olan “sezgisel kararların” rol ve önemi üzerinde durulmuştur Bugünün turizm girişimcisi ve / veya yöneticisi, yeni demografiler ve küresel yapıların ve teknolojilerin etkisi ile yarının rekabet avantajlarını ve pazarlarını yaratacak stratejilerin neler olabileceği konusunda öngörü sahibi olmalıdır.

Küreselleşme ile birlikte, bir bakıma sınırları kalkan sınırsız dünyanın tanın‐ması ihtiyacı da giderek daha çok önem kazanmaya başlamıştır. 21. yüzyıl, di‐ğer yüzyıllardan farklı olup; bilginin değişim ve dönüşüm hızı artmıştır. Sezgi‐sel karar; gelecek için beş zihinden söz eden Bilişsel Psikolog Gardner’in, “sen‐tez eden zihin ve yaratıcı zihin” sınıflandırmasının türev ürünü olup onu ta‐mamlar, kaotik durum yaratılmadan, çözüm yolları arar ve bulur (Gardner 2004). Bunun için, hızla değişen iş dünyası koşullarına uyum sağlayabilmek ve dönüşümü gerçekleştirebilmek için yeni bir liderlik davranışına ihtiyaç duyulur ki bu “sistem liderliğidir”. 20. yüzyılın başlarında geçerli paradigma olan “bir sistemin doğal hali yani denge hali”, 21. yüzyıl için giderek etkisini kaybetmiştir Tümü karmaşık sistemler olan canlı varlıklar söz konusu olduğunda, geleneksel bilim kurallarının uygulanmasında zorluklarla karşılaşılmaktadır. 21. yüzyılın turizm endüstri ve işletmeleri, rekabet yeteneklerini geliştirmek ve varlıklarını sürekli kılmak için, “insan odaklı örgüt kültürünü” benimsemesi ve uygulaması gerekliliğini açık bir zorunluluk olarak görmelidirler. Karar verme konusunda, kararların daha ziyade kazanılmış deneyim, bilgi, deney, sezgi, inanış, taklit ve sınama‐yanılmaya dayanan yöntemlerle alındığı “sezgisel kararlar”; diğer yön‐temlerle birlikte etkin olarak kullanıldığında sosyal birer varlık olan turizm en‐düstri ve İşletmeleri için kartopu etkisi yaratacaktır. 20. yüzyılın paradigması ”duran geriler”, 21. yüzyılın paradigması ise;” paradigma değişimini fark ede‐rek, insan odaklı yönetimin tesis edilip, kaos ortamına hazırlıklı bulunmaktır”.

TEŞEKKÜR

Yönetim Bilimleri alanında çalışan ve insan kaynakları üzerinde pratik ve teorik uygulamaları olan bir akademisyen olarak; bu alanda bildiri hazırlamama or‐tam hazırlayan, “1. Disiplinlerarası Turizm Araştırma Kongresi” düzenleyicileri


ile değerlendirme sürecinde değerli zamanlarını ayıran “Bilim Kurulu” üyeleri‐ne, Kongre’ye katılmamız ve bilimsel yayın yapmamız için Biz’leri destekleyen Rektör’ümüz ve Mütevelli Heyeti Başkanlığı’na teşekkür ederim.

KAYNAKÇA Barutçugil, S. İ. (1984).Turizm İşletmeciliği. 2. Baskı. Bursa: Uludağ Üniversitesi. Burwash, P. (1997). Liderliğin Anahtarı: Farklı Hizmet Sektörünün Yeniden Keşfedilen İlkeleri. (H. Aydın

Çev.). İstanbul: Timaş Yayınları Casson, H. N. (2006).İnsan Yönetme Sanatı. İçinde Ö. Ünlü (Editör), Kişisel Yönetim Dizisi, (ss. 123).

Ankara: Hayat Yayınları Covey, S. (1989).The Seven Habitsof Higly Effective People. New York: Simon and Shuster Covey, S. (1997). İlkelere Öncelik Vermek, Geleceği Yeniden Düşünmek, Der. Gibson Rowan, (Çev. Si‐

nem Gü). İstanbul: Sabah Yayınları DPT (2002). Sayılarla Türkiye Ekonomisi, Gelişmeler (1980‐2001), Tahminler (2002‐2005). Ankara: Devlet

Planlama Teşkilatı Yayını. Erem, T. (1974). Pazarlama Yönetimi ve Karar Alma. İstanbul: Hilal Matbaacılık Gardner, H. (2004). Zihniyetleri Değiştirme, (Çev. Ahmet Kardam).S.139‐142, İstanbul: MESS Yayınları. Harcar, T. (1992). Karar Verme (Teori, Analiz, Uygulama). Ankara: KHO. Matbaası, Keskin, G. (2009). Otel İşletmeciliği ve İş Tatmini. Ankara: Detay Yayıncılık Koçel, T. (2003). İşletme Yöneticiliğ.i Genişletilmiş 9. Baskı, İstanbul: Beta Yayınevi, Lam, T., Zhang, H., Baum, T. (2001).An Investigation of Employees Job Satisfaction:The Caseof

Hotels in Hang Kong. Tourism Management,157: 165. Olalı, H., Korzay, M. (1989). Otel İşletmeciliği. İstanbul: İşletme Fakültesi Yayın No.214, ss.5‐6, 7‐12 Sargut, S. (1994). Kültürlerarası Farklılaşma ve Yönetim. Ankara: V Yayınları, s.14, Tosun, K. (1977). İşletme Yönetimi, Cilt.1, s.368‐371, İ.Ü. İşletme Fakültesi Yayın No. 64, İstanbul:

Fakülteler Matbaası, Ünlüönen, K,, Tayfun, A. ve Kılıçlar, A. (2007).Turizm Ekonomisi, 1. Basım, Ankara: Nobel Yayınları, Wong,S.ve Keung, C. (2000). Turists Perceptions of Hotel Frontline Employees Questinable Job‐

Related Behaviour, Tourism Manegement, 121: 134 .

I. Disiplinlerarası Turizm Araştırmaları Kongresi: 23-44, 27–30 Mayıs 2010, Nevşehir

Bütün hakları saklıdır ISBN: 978-605-5681-66-1

Doğu Karadeniz Bölgesi’nin Agroekoturizm Açısından Değerlendirilmesi

Ali İSLAM

T. C. Ordu Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Bahçe Bitkileri Bölümü

E‐posta: [email protected]

Öznur AKÇİN T. C. Ordu Üniversitesi Ziraat Fakültesi,

Fen Edebiyat Fakültesi, Biyoloji Bölümü

ÖZ Doğu Karadeniz Bölgesi, coğrafi konumu, yer şekilleri, tarihi özellikleri, bitki örtüsü, yay-la kültürü, özgün mimarisi, özgün kimliği, geleneksel özelliklerinin yanı sıra farklı ekolo-jik yapısı ve ürün deseni ile zengin ve korunması gereken alanlardan biri olarak değer-lendirilmektedir. Ordu, Giresun, Trabzon, Rize, Artvin illerini kapsayan bu çalışmada il-lerin doğal, kültürel ve tarihi değerleri irdelenmiş yaylacılık, yaban hayatı, kuş gözlemci-liği, yamaç paraşütü, kano, rafting, jip, vosvos safari dağcılık gibi etkinliklere yer veril-miştir. Ayrıca bölgenin ekolojik yapısı değerlendirilmiş olup bitki örtüsü ve endemik bit-kiler hakkında bilgi verilmiştir. Diğer yandan illerin tarımsal yapısı da değerlendirilmiş, bölgenin ana ürünü olan fındık ve çayın yanında özellikle ekolojik tarıma ve agroekoturizme uygun türler hakkında bilgi verilmiştir. Sonuç olarak bölge agroekoturizm açısından değerlendirildiğinde dünyada ender rastlanılacak bir alan olan Doğu Karadeniz Bölgesi’nin korunması, tanıtılması ve geliştirilmesi gerektiği kanaatine varılmıştır.

Anahtar sözcükler: Turizmin çeşitlendirilmesi, yayla turizmi, agroekoturizm, Uzungöl.

.

GİRİŞ

Dünyada meydana gelen ekonomik, siyasal, teknolojik değişimler ve gelişimler turizmde, turistik tüketim anlayışı ve kalıplarında önemli dönüşümler sağlamıştır. Turizmde tüketim kalıplarında oluşan bu değişim ve gelişmeler, lüks turizm hareketlerine katılımı gitgide azaltmış, bir nevi doyum noktasına gelen alışılmış turizm merkezlerinden yavaş yavaş uzaklaşma yönünde bir eğilimin gerçekleşmesini sağlamıştır.

1960’lı yılların ortalarından itibaren dünyada ekonomi ve teknoloji alanındaki gelişmeler eleştirel bir gözle incelenmeye başlamıştır. Bu yıllarda bahsedilen gelişmelere paralel olarak doğal çevrede meydana gelen değişimler, bu


konularda hassas olan kişi ve grupları harekete geçirmiş ve ülkeleri yöneten iktidarların, çevrenin ve doğanın tahrip edilmemesi konusunda dikkatleri çekilmiştir. Böyle bir hareketin sonrasında, çevreye zarar vermeyen endüstriyel gelişme ve büyüme arayışları, baskı grupları, özellikle çevrecilerin eylemleriyle kamuoyuna mal edilmeye çalışılmıştır. Böyle bir düşünce tarzı, turizmde de gerçekleşmiş ve var olan “saldırgan turizm” çeşidinin yerine geçebilecek alternatif turizm arayışlarına gidilmiştir. Bu arayışların sonucunda turizmde sürdürülebilirlik anlayışı ortaya çıkmıştır.

Genel bir tanımlama yapmak gerekirse; “sürdürülebilir turizm, turistlerin ve yerel halkın gereksinimlerinin gelecek kuşakların gereksinimlerinden ödün verilmeden karşılanmasıdır”. Sürdürülebilir turizm, çevre değerleri, toplum ve kültürün gelişen turizmin kurbanı değil, bu gelişmelerden faydalananlar olarak yürütüldüğü ve yönetildiği bir üretim biçimidir (Kahraman ve Türkay 2004). Bu anlayışın esası; turizme kaynak oluşturan bölgesel veya yerel, kültürel ve doğal değerlerin korunup geliştirilerek çekiciliklerinin devam ettirilmesinin sağlanmasıdır. Sürdürülebilir kalkınmanın, çevresel değerler üzerinde olumsuz bir etkiye sebebiyet vermeden, ekonomik kalkınmanın devamının sağlanmasını göz önünde tutarak, sürdürülebilir turizm; turizm sektörünü besleyen doğal çevre ve insan kaynaklarını olumsuz şartlarda etkilemeden, turizm potansiyelinin ve turizm ürünlerinin kalitesinin arttırılması olarak tanımlanabilir (Akış 1999).

Doğu Karadeniz bölgesi bazı ürünlerde tarımsal üretim bakımından başı çekmektedir. Aynı zamanda bölgenin değişik ekolojisi ve endemik bitkileri açısından da çok değerlidir. Agroekoturizm sürdürülebilirliğin sağlanması için tarımsal üretimi ve ekolojik potansiyeli araç edinerek alternatif turizm faaliyetini içermektedir. Bu çalışma ile Doğu Karadeniz bölgesinin tarımsal durumu, ekolojik yapısı ve turizm potansiyeli açısından son derece önemli bir konumda olması nedeniyle bu değerlerin ortaya çıkması ve daha iyi tanınmasına yardımcı olmak amaçlanmıştır.

BÖLGENİN TARIMSAL YAPISI

Doğu Karadeniz Bölgesi alan olarak Türkiye’nin % 4,7 lik, nüfus olarak % 4,8 lik bir kısmını içerir. Bu bölge Türkiye’nin kuzeydoğusunda yer alan ılıman iklime sahip, engebeli arazi yapısı, mikroklima özellikleri ile dikkati çekmektedir. Bu özelliği ile bahçe bitkileri yetiştiriciliği açısından son derece uygun bir iklime sahiptir. Bu iklimin tipik bitkisi fındık olup bölge iklimine fındık iklimi de de‐nilmektedir (Özbek 1978). Bölgenin doğusunda Rize bulunmakta ve çay hakim

Bildiriler 25

bitki konumuna gelmektedir. Bölgede fındık ve çay başta olmak üzere kivi, el‐ma, armut, erik, kiraz, vişne, dut, incir, yenidünya, zeytin, nar, trabzonhurması, karayemiş, kocayemiş, maviyemiş, turnayemişi, ahududu, böğürtlen, çilek, gibi pek çok meyve türünün yanı sıra yaprak lahana, taze fasulye, marul, biber, do‐mates, patlıcan, maydanoz, bezelye, patates, tatlı mısır, nane, roka gibi pek çok sebze türleri yetişmektedir. Tarımsal faaliyetler içerisinde zootekni içerisinde arıcılık ön plana çıkmakta olup büyük ve küçükbaş hayvancılık aile işletmeleri şeklinde yapılmaktadır.

Bölgenin ortalama sıcaklığı 11‐17 oC olmakla birlikte sıcaklık sıfır derecenin altına nadir düşmekte ve yaz aylarında sıcaklık 30‐32 oC lere kadar çıkabilmek‐tedir. Bölgenin yıllık yağış toplamı ise 800‐1800 mm arasında olup yağış bütün aylara dağılmış durumdadır.

Arazi kullanımı ise iklimsel faktörler ve arazi yapısına göre değişmekle birlik‐te alanlar daha ziyade bahçe tarımına ayrılmış olup küçük ve parçalı bir yapı arz etmektedir. Arazi eğimi ve toprak derinliğine bağlı olarak modern tarım tekniklerinin uygulanması zaman zaman kısıtlanmaktadır. Bölge toprakları kil‐li‐tınlı veya tınlı özellikte olup toprak pH sı genellikle hafif asitik veya asitik karakterdedir.

Bölgenin ürün deseninde yer alan en önemli türler fındık ve çay olup bunu diğer meyve türleri takip etmektedir. Meyvecilik bakımından en zengin iller sırasıyla Ordu, Giresun ve Trabzon’dur. Sebze üretim alanı ve miktarı bakımın‐dan ise Giresun ilk sırada yer almaktadır. Bölgenin meyve üretim miktarı 1,15 milyon ton, sebze üretimi ise 95 bin ton dur. Bölgede yumuşak çekirdekli, sert çekirdekli, sert kabuklu, üzümsü meyveler ve hatta subtropik meyve türleri da‐hi yetişmektedir. Türkiye fındık üretiminin yaklaşık %65’ ini Doğu Karadeniz Bölgesi karşılamaktadır. Sebze üretiminde ise lahana grubu sebzeler ile taze fa‐sulye başta olmak üzere birçok sebze türünün yetiştiriciliği yapılmaktadır (Şekeroğlu vd. 2006).

EKOLOJİK YAPI

Doğu Karadeniz Bölgesi, Türkiye’nin en görkemli doğa alanlarından biridir. Aynı zamanda zengin biyolojik çeşitliliği, ilginç jeolojik ve jeomorfolojik yapısı ile ülkemizin önemli turizm alanları arasındadır. Bölgede yeşil ve mavinin her tonuna rastlamak mümkündür. Son yıllarda giderek artan küresel ısınma sonu‐cu, Türkiye’de turizmin daha serin iklime sahip Karadeniz Bölgesine kayacağı açıktır. Bu bağlamda Doğu Karadeniz’in eşsiz biyolojik zenginliğinden yararla‐narak, yörenin eko‐turizm potansiyelinin öne çıkarılması gerekmektedir. Bu


şekilde, hem yöre halkının, hemde bölgenin ekonomik durumunda bir iyileşme olabilecektir.

Karadeniz Bölgesi, Türkiye’nin üç büyük flora alanından biri olan Euro‐Siberian (Avrupa‐Sibirya) flora alanında yer almaktadır. Euro‐Siberian flora a‐lanı, Kafkasya’nın büyük bir bölümü ile Kırım ve Dobrudja dağlarında egemen olan

Euxin adı verilen provensin bir devamı niteliğindedir. Bu alan ülkemizde ba‐tıda Istranca dağlarının nemli kuzey yamaçlarından başlamakta, tüm Karade‐niz’i kapsayarak, doğuda Gürcistan ve Kafkas’lar üzerinden Sibirya’ya değin uzanmaktadır. Bu alanın, Ordu ili Melet havzasından doğuya doğru olan Gire‐sun, Trabzon, Rize, Artvin ve Gümüşhane illerini içeren kesimine, gür bitki ör‐tüsü anlamına gelen Colchis ya da kolşik flora adı verilmektedir (Anşin 1980). Karadeniz Bölgesi’nde birçok önemli bitki alanı, milli park ve tabiatı koruma alanı bulunmaktadır. Bunlardan önemlileri şunlardır

Çoruh Vadisi

Dünyanın en zengin biyolojik bölgelerinden biri olan Kafkasya Ekolojik Bölge‐siʹnin batı ucunda yer alan Çoruh Vadisi, çok fazla sayıda nadir ve endemik tü‐rün görüldüğü önemli bir doğa alanıdır. İnsanların hâlâ geleneksel bir hayat sürdürdükleri bölgede kayalık derin vadiler, tepelerdeki küçük düzlükler ve yüksek dağ zirveleri yalnızca bu coğrafyada görülen bitkilerin ve hayvanların yanı sıra çok çeşitli canlı türlerine de elverişli yaşam alanı sağlar.

Geniş lav ve tüf kayalar gibi çoğunlukla volkanik kaynaklı olan jeolojik yapı‐sı, yüksek dağ gölleri (İspir, Tortum), kızıl peribacaları (Narman), kahverengi, sarı, kırmızı renkteki kaya ve toprak parçalarıyla (Yusufeli) şaşırtıcı manzaralar oluşturur.

Yüksekliğin ani değişiklikler gösterdiği havzada, 3000 metreleri aşan dağ zir‐velerinden akıp gelen dereler, 15 kmʹlik mesafe içerisinde alçak vadi tabanına (İspirʹde 450 m olan vadi tabanı rakımı, Gürcistan sınırında 75 metreye kadar düşer) ulaşarak dünyanın debisi en yüksek nehirlerinden birini oluşturur. Yıllık ortalama yağış miktarının, nehrin akış yönünde arttığı Çoruh Vadisiʹnde iklim Karadenizʹe yaklaşıldıkça giderek ılımanlaşır ve yarı‐kurak iklim yerini yarı‐nemli bir iklime bırakır. Vadide (Yusufeli) zeytin bahçeleri ve nar ağaçları gö‐rülmeye başlar. Nehir boyunca mutedil olan iklim değişimleri karın hiç eksik olmadığı dağ zirvelerindeki göllere doğru ise daha sert bir şekilde yaşanır. Ka‐radeniz, Akdeniz ve çoğunlukla da İç Anadolu bölgelerinin özelliklerini göste‐

Bildiriler 27

ren vadi iklimindeki bu farklılıklar, olağanüstü zenginlikteki bir flora ve fauna‐nın gelişmesine olanak sağlar.

Çoruh Vadisi, Türkiye’nin en görkemli doğa alanlarından biridir. Zengin bi‐yolojik çeşitliliği Türkiye ve dünyada eşsizdir. Çoruh Vadisi, Türkiye’deki 122 Önemli Bitki Alanından (ÖBA) biridir. Yaklaşık 750 takson içeren ÖBA florasın‐da bazı familyalar oldukça yüksek oranlarda temsil edilir: Compositae 77 takson; Leguminosae 70 takson ve Labiatae 65 takson. Bölgede aralarında ender peygamber çiçekleri (Centaurea), geven (Astragalus), çan çiçeği (Campanula), fare kulağı (Cerastium), gelin parmağı (Sempervivum), akçaağaç (Acer) ve süsen (Iris) türleri dahil, 100ʹden fazla endemik ya da başka bölgelerde az görülen türün bulunduğu bilinmektedir. Alanın ülke çapında nadir çok fazla takson içermesi, tek bir nehir vadisinde pek rastlanmayan bir durumdur.

Fırtına Vadisi ve Kaçkar Dağları

Fırtına Vadisi, Fırtına Deresi’nin, Karadeniz kıyı çizgisinden başlayıp iç kısımla‐ra doğru birden çok kola ayrılarak (Durak, Hemşin, Hala, Polovit, Elevit ve Tunca dereleri) Kaçkar Dağları’nın kuzey yamaçlarına kadar uzanmasıyla olu‐şur. Vadide yıllık ortalama yağış miktarı 2000 mm’nin üzerindedir ve yüksek kesimleri sürekli sis altındadır. Alüviyal akarsu ormanları (kızılağaç), geniş yapraklı ılıman ormanlar (doğu kayını), iğne yapraklı doğu ladini ormanları, yapraklı ve karışık ormanlar, geniş alpin çayırlıklar ve kayalık habitatlar, nadir şimşir ormanları gibi Doğu Karadeniz’e özgü bütün habitatları burada bulmak mümkündür. Bu değerlerinden ötürü, Fırtına Vadisi ormanları, WWF (Dünya Doğayı Koruma Vakfı) tarafından Avrupa’da acil korunması gereken 100 or‐mandan biri olarak ilan edilmiştir.

Fırtına Vadisi, Kaçkar Dağları ile birlikte 537 odunsu bitki, 136 kuş, 30 meme‐li, 21 sürüngen ve 116 endemik bitki türüne ev sahipliği yapar. Fırtına, Hemşin ve Çağlayan dereleri, her yıl Karadeniz’den iç kısımlara göç ederek yumurtadan çıktıkları yere yumurtlayan denizalalarının da yuvasıdır. Doğu Karadeniz Dağ‐ları ÖBA’sı içinde Fırtına Vadisi, çeşitli vejetasyon tipleri ve flora zenginliğiyle diğer vadilerden belirgin bir farklılık sergiler. Doğu Karadeniz Bölgesi için yapı‐lan flora çalışmalarının en kapsamlılarından biri olan Rize Florası adlı çalışma‐da, Fırtına Vadisiʹnin Rize ili bitki taksonu sayısının yarısından fazlasını barın‐dırmaktadır. Buna göre Kaçkar Dağları, özellikle milli park ve yakın çevresi, Doğu Karadeniz’deki endemik taksonların %30ʹuna tek başına ev sahipliği yapmaktadır. Alanda orman, nemli dere, sucul ve sulak alan, subalpin ve alpin olmak üzere 4 vejetasyon tipi vardır.


Fırtına Vadisi’nde bulunan şimşir ormanları, bu türün en dikkat çekici toplu‐luklarını oluşturmaktadır. Ağaçların çaplarının 8‐32 cm arasında değişmesi ve boylarının yer yer 8‐10 m’ye kadar ulaşmasıyla anıt özelliği kazanmaktadırlar. Bu ormanlar, Fırtına Vadisi’nin en önemli biyolojik kaynak değerlerinden biri olmakla kalmayıp, olağanüstü güzellikleriyle estetik kaynak değerlerinin de başında gelmektedir. Alanın içerisinde ve hemen dışında çeşitli mevkilerde bu‐lunan şimşir (Buxus sempervirens) ormanları dere kenarlarında görülse de, ya‐maç alanlarda da büyük parçalar halinde bulunabilmektedir. Bu orman parçala‐rının yaygın olarak bulunduğu yerler, 900‐1300 m arasında Çamlıhemşin‐Meydan yolu üzerinde, Şimşirlik mevkiinde, Kito ormanlarıyla Palovit Vadisi içinde bulunmaktadır. Şimşir ormanları içerisinde bulunan diğer tipik bitkiler arasında Ilex colchica, Hedera colchica, Rubus spp., Oxalis spp., Trifolium spp. ve bazı mantarlarla yoğun kara yosunları sayılabilir.

Vadide bulunan Doğal Yaşlı Ormanlar yalnızca orman ağaçlarından ibaret değildir. Bu ormanlar doğallık ve yaşlılığı yansıtan özelliklerin, ekosistem sağlı‐ğının ve biyolojik çesitliliğin en mükemmel şekilde korunduğu yerler olarak bilinmektedir. Epifitik bitkilerin çokluğuyla dikkat çeken bu ormanlar, tehlike altındaki türlerin de %13 kadarını içermektedir. Fırtına Vadisi ve Palovit Vadisi, içerdikleri doğal yaşlı ormanlarla, hem bölgenin, hem de ülkenin en bozulma‐mış birkaç orman ekosistemi arasında değerlendirilebilir. Fırtına Vadisi içeri‐sinde yaklaşık 4603 hektar doğal yaşlı orman bulunmaktadır.

Karçal Dağları

Karçal Dağları Önemli Bitki Alanı (ÖBA) Doğu Karadeniz Dağları’nın doğu u‐cunda, Gürcistan sınırına yakın küçük bir dağ silsilesidir. Büyük ölçüde volka‐nik kayalardan oluşan Karçal Dağları’nın yüksekliği 3.428 m’yi bulur. ÖBA ço�

Documents

anatoliajournal.com · 2018-01-29 · Bilim Kurulu Prof. ARKEOLOJİ Prof. Dr. Adnan DİLER, Muğla Üniversitesi Doç. COĞRAFYA Prof. Dr. Füsun KÜLTÜRLERARASIBAYKAL, Ege Üniversitesi