PAPHOS FREE PRESS MAGAZINE DECEMBER 2011

P A P H O S D I S T R I C T

ΑνΑλυτικός κΑτΑλόγός ςημειων διΑνόμης:

Όλες οι Υπεραγορές Παπαντωνίου (Πάφος, Κάτω Πάφος, Χλώρακας, Πόλη Χρυσοχούς και Πισσούρι), Υπεραγορά Carrefour, Υπεραγορά Ορφανίδης, Ορφα-νίδης Express, Υπεραγορά Lidl, φρουταρία Θεοφάνης, Δικαστήριο, περίπτερο Στόκος, περίπτερο Time Out, σε άλλα περίπτερα, στα περίπτερα των γύρω χωριών, Philippos Supermarket Coral Bay, City Coral Bay, Bowling Centre, καφενείο Ευσέβεια, ΑΠΟΠ, Πολιτεία, Muse, Omnia, Starbucks, Penguin, Vienna, Mpania, La Boite, Steaves, Επαφές, Μεταξύ μας, Segafredo, Breeze, Pariz, Cassa, Central, Andreas Snacks, Temple, Nuevo, Timothy’s Art Bar, Ταβέρνα Χοντρός, Ocean Basket, Νοσοκομείο Πάφου, Κλινική Άγιος Γεώργιος, Κλινική Ίασις, Κλινική Ευαγγελισμός, Κλινική Blue Cross, UKCA Paphos, Λιμανάκι Κάτω Πάφου, Σταθμός Λεωφορείων Κάτω Πάφου, βιβλιοπωλείο Axel, βιβλιοπωλείο Ηρώ, βιβλιοπωλείο Ιωαννίδης, βιβλιοπωλείο Πάργα, βιβλι-οπωλείο Κυριάκου.Περιοχές: Κισσόνεργα, Έμπα, Λέμπα, Χλώρακας, Τάλα, Κονιά, Αγ. Νεόφυτος, Μεσόγη, Άρμου, Αναβαργός, Τρεμιθούσα, Μαντριά, Αναρίτα, Κούκλια.

PublisherSergis HadjiadamosS.H. Instant Ad Ltd

Editor-In-ChiefNatalie Hadjiadamos

ContributorsAndreas Tsokkalides, David Walker, Natalie Anastasiou, Natalie Hadjiadamou, Andrew Clay, Michalis Papapetrou, Dora Georgiou, Argyris Constantinou, Alessandro Morelli, Yiannis Koutsolambros, Dr. Yiannakis Taliotis.

Marketing DirectorMyrto Morelli

Photographs CoverPhotokinisi

Design Instant Ad, Makis Papadopoulos

Art DirectorMakis Papadopoulos

Legal AdvisorAgis GeorgiadesAthos Demetriou

DistributorRichard Bradford

Beach News Head OfficeAp. Pavlou Ave, 21CY 8046 Paphos - Cyprust.+ f. : 00357 26 92 32 91 Direct 96 59 08 87www.beachnewsonline.comE-mail: info@beachnewsonline.cominstantad@cytanet.com.cy

Ο Συμεών Σωτηρίου, γιος του φί-λου και συμπολίτη μας Γιώργου Σωτηρίου (Grazie), μας έκανε όλους περήφανους ως ο πρώτος 16χρονος που ανέβηκε το υψηλότερο βουνό της Αφρικής. Το Κιλιμάντζαρο έχει ύψος 5,895 μέτρα και βρίσκεται στην Βορειοδυτική Τανζανία.

ÄçìïôéêÝò ÅêëïãÝò 2011

Äçìçôñßïõ ÂÜóïòÕðïøÞöéïò Äçìïôéêüò Óýìâïõëïò

Ôé óáò þèçóå íá äéåêäéêÞóåôå Ýäñá óôï ÄÓ ÐÜöïõ;Ç áãÜðç ìïõ ãéá ôçí ÐÜöï óôçí ïðïßá ãåííÞèçêá êáé ìåãÜëùóáêáé èÝëù íá æÞóïõí óå êáëýôåñåò çìÝñåò ôá ðáéäéÜ ìïõ êáé ôá åããüíéá ìïõ. Íá óõíå÷ßóù ìå ôï ßäéï ðÜèïò ôçí óêëçñÞ äïõëåéÜ ãéá íá ìðïñÝóù íá êáôáðïëåìÞóù ôçí Üíáñ÷ç áíÜðôõîç êáé ôçí äéáðëïêÞ ðïõ öÝñåé äéáóðÜèéóç äçìïóßïõ ÷ñÞìáôïò.

Ðïéá åßíáé ç ìåãáëýôåñç óáò öéëïäïîßá;Íá æÞóù óôá åðüìåíá ÷ñüíéá ôçò æùÞò ìïõ ìå áãÜðç êáé õãåßá ãéá ìÝíá êáé ôçí ïéêïãÝíåéá ìïõ, Íá áðïëáìâÜíù ôá äýï ðñïò ôï ðáñþí åããïíÜêéá ìïõ ôá ïðïßá èÝëù íá äù íá ìåãáëþíïõí ìÝóá óôçí êïéíùíßá ôçò ÐÜöïõ ìå ôéò áñ÷Ýò ðïõ ðÞñá áðü ôïõò ãïíåßò ìïõ êáé ôéò ìåôÝäùóá ìáæß ìå ôçí ãõíáßêá ìïõ óôá ðáéäéÜ ìïõ.

Ôé óáò åíï÷ëåß ðåñéóóüôåñï óôçí ÐÜöï ðïõ èá èÝëáôå íá áëëÜîåôå;Ìå åíï÷ëåß ç ãåíéêüôåñç áíáñ÷ßá ðïõ õðÜñ÷åé áðü ôï ËéìáíÜêé, ôï Åìðïñéêü êÝíôñï êáé ôéò óõíïéêßåò ìáò. Áõôü äçìéïõñãåß ìéá ôñéôïêïóìéêÞ åéêüíá ôçò ðüëçò ðïõ áãáðþ.

¸÷ïíôáò õðüøç ôïõò äýï õðïøÞöéïèò ãéá ôçí äçìáñ÷ßá ôçò ÐÜöïõ, åóåßò ùò õðïøÞöéïò óýìâïõëïò ðéóôåýåôå üôé ìðïñïýìå íá ëýóïõìå ôá ðñïâëÞìáôá ôïõ ìÝëïíôïò ìå óõíôáãÝò ôïõ ðáñåëèüôïò;Ðéóôåýù óôïí Öåéäßá Óáñßêá ãéá ôéò éêáíüôçôÝò ôïõ ãéá ìåèïäéêÞ äïõëåéÜ.Ïé åìðåéñßåò ðïõ áðüêôçóå áðü ôçí èÝóç ôïõ ÄçìÜñ÷ïõ ðáëáéüôåñá êáé óáí ÂïõëåõôÞò áñãüôåñá èá ôïí âïçèÞóïõí óôçí áíáäéïñãÜíùóç ôçò ÄçìïôéêÞò Ìç÷áíÞò êáé óôçí åðßëõóç ôùí ðñïâëçìÜôùí ôçò ðüëçò ìáò.

ÁíáöÝñáôå ôá 3 ðéï óçìáíôéêÜ Ýñãá ôïõ äÞìïõ óáò ðïõ èá åðéäéþîåôå íá ðñïùèçèïýí; ÅßóôÝ åõ÷áñéóôçìÝíïò áðü ôïí ôñüðï ðïõ ç ÐÜöïò ó÷åäéÜæåé êáé äéåêäéêåß ôá Ýñãá ðïõ èá êáèïñßóïõí ôï ìÝëëïí ìáò;á). Ôï Ãñáììéêü ðÜñêï ðïõ èá áñ÷ßæåé áðü ôçí ÊÜôù ÐÜöï êáé èá êáôáëÞãåé óôï Áíáâáñãüò . Eõåëðéóôþ óôçí äçìéïõñãßá åíüò ìåãÜëïõ ðÜñêïõ ìå ìïíïðÜôéá óôç öýóç, ðïäçëáôüäñïìïõò êáé ÷þñïõò øõ÷áãùãßáò ãéá ôá ðáéäéÜ ìå ÷þñïõò Üèëçóçò ãéá üëåò ôéò çëéêßåò.

â). Ôçí áðïðåñÜôùóç ôçò Ëåùöüñïõ ´´ÔÁÖÏÉ ÔÙÍ ÂÁÓÉËÅÙÍ´´ êáé ôïõ Äõôéêïý ÐáñáêáìðôÞñéïõ Äñüìïõ ìÝ÷ñé ôï '´ÂÉÏÖÙÓ´´ ãéá íá óõìðëçñùèåß ï ðåñéöåñåéáêüò äáêôýëéïò ôçò ðüëçò ìáò ïýôùò þóôå íá áðáìâëõíèåß ôï êõêëïöïñéáêü ðñüâëçìá.

ã). Ôçí áíÝãåñóç óýã÷ñïíïõ Äçìïôéêïý ÈåÜôñïõ ôï ïðïßï áðïõóéÜæåé áðü ôçí ðüëç ìáò. Äåí åßìáé êáèüëïõ åõ÷áñéóôçìÝíïò áðü ôïí ôñüðï ðïõ ç ÐÜöïò ó÷åäéÜæåé êáé äéåêäéêåß ôá Ýñãá . ÐïôÝ äåí êáèïñßóôçêå ôï ãåíéêüôåñï ´´MASTER PLAN'' ãéá ôçí ÷ùñïèÝôçóç ôùí äéÜöïñùí óçìáíôéêþí Ýñãùí ðïõ èá ãßíïõí ãéá ôçí áíáâÜèìéóç ôçò ðïëéôéóôéêÞò ìáò êïõëôïýñáò êáé ãåíéêüôåñá ôçòðïéüôçôáò æùÞò ôùí óõìðïëéôþí ìáò. Ç äéåêäßêçóç Ýñãùí ðïõ èá êáèïñßóïõí ôï ìÝëëïí ìáò Þôáí áäéêáéïëüãçôá íù÷åëéêÞ êáé ÷ùñßò ïõóéáóôéêÞ êáé ìåèïäéêÞ áíôßäñáóç ðñïò ôçí êåíôñéêÞ êõâÝñíçóç.

ÊÉÍÇÌÁÓÏÓÉÁËÄÇÌÏÊÑÁÔÙÍ

ÅÄÅÊ

óõíÝ÷åéá

Η Beach News από φέτος αλλάζει προφίλ. Το τεύχος αυτό, το πεντηκοστό, κυκλοφορεί με την καινούρια ονομασία Beach News Mag. Όπως θα διακρίνετε, από αγγλόφωνη εφημερίδα την μεταμορφώσαμε με επιτυχία σε δίγλωσσο περιοδικό με επίκεντρο τον Κύπριο αναγνώστη.Η Beach News ιδρύθηκε το 2007 από την εταιρεία Instant Ad Publications και διέρχεται με επιτυχία το πέμπτο έτος κυκλοφορίας της, έχοντας στο ιστορικό της σαράντα εννέα τεύχη. Είναι η μοναδική εφημερίδα που η καθημερινή της διανομή γινόταν το καλοκαίρι σε όλες τις παραλίες, εξού και το όνομά της, και σε συγκεκριμένα σημεία όπου είχαν τοποθετηθεί stands. Αλλάζοντας προφίλ, αυξάνονται τα σημεία διανομής, επεκτεινόμαστε σε ολόκληρη την επαρχία της Πάφου και πετυχαίνουμε το μέγιστο αριθμό αναγνωστών, γεγονός εξαιρετικά σημαντικό και αποτελεσματικό για τους χορηγούς μας. Η διανομή θα περιλαμβάνει τις εξής περιοχές: Πόλη Χρυσοχούς, Πέγεια, Κισσόνεργα, Χλώρακας, Εμπά, Λέμπα, Τάλα, Κονιά, Άρμου, Γεροσκήπου, Μαντριά, Κέντρο Πάφου και Κάτω Πάφος. Επίσης, η ιστοσελίδα μας (www.beachnewsonline.com) παρουσιάζει μια συνεχής αύξηση του αριθμού των επισκεπτών της, ο οποίος ανέρχεται στους 250 επισκέπτες ημερησίως ή στους 7500 τον μήνα.Η Beach News Mag επικεντρώνεται ως επί το πλείστον σε καλλιτεχνικά και πολιτιστικά θέματα που μπορεί κάποιος να διαβάσει πίνοντας τον καφέ του. Περιλαμβάνει άρθρα από ντόπιους καλλιτέχνες καθώς και άλλα από ελληνικά free press έντυπα, δίνοντας μας τη δυνατότητα να προσφέρουμε στον αναγνώστη πιο εξειδικευμένες και ενδια-φέρουσες πληροφορίες.Αυτή η έκδοση θα επικεντρωθεί σε θέματα που αφορούν στις εκδηλώσεις των Χρι-στουγέννων καθώς και στις χριστουγεννιάτικες αγορές. Οι Δημοτικές εκλογές θα είναι αναμφισβήτητα και αναμενόμενα ένα από τα κύρια μας θέματα με αντικειμενικότητα και μια ανεπηρέαστη κομματικά αρθρογραφία. Θεωρούμε ότι οι επερχόμενες εκλογές είναι οι πιο σημαντικές από όσες έχουν διεξαχθεί μέχρι τώρα στο Δήμο μας και ως υπεύθυνοι πολίτες, όλοι εμείς, θα πρέπει να αξιολογήσουμε σοβαρά την ψήφο μας. Επιβάλλεται η παρουσία όλων μας στις 18 Δεκεμβρίου στο εκλογικό μας κέντρο, δίνοντας έτσι το παρόν μας για το μέλλον μας. Η λευκή ψήφος είναι ψήφος και άποψη. Η αποχή όμως, είναι αδιαφορία και αποδοχή του όποιου αποτελέσματος.Η Beach News Mag και εγώ προσωπικά θα θέλαμε να σας ευχηθούμε Καλά Χριστού-γεννα και καλή χρονιά. Λένε το 2012, θα είναι μια δύσκολη χρονιά για την Κύπρο... Συνιστούμε υπομονή.

Σέργης Χατζηαδάμος

4

Υπάρχει τώρα πια ένα στάδιο με χλοοτάπητα που ασφυκτιά κάτω από την πίεση της νε-ολαίας για αθλητισμό και κάνει την ανάγκη νέων γηπέδων επιτακτική. Αποδείχτηκε

έτσι ότι, ναι, η νεολαία ενδιαφέρεται και μάλιστα πολύ για τον αθλητισμό. Έγιναν πεζοδρόμια,

χώροι στάθμευσης, πάρκα. Όμως παρά τη σποραδική βελ-τίωση σε υποδομές η γειτονιά αργοσβή-νει.Είναι καιρός να γυ-ρίσουμε σελίδα. Να φτιάξουμε εκεί μια σύγχρονη συνοι-κία, καταπράσινη και ζωντανή, που να μιλάει για την ταραγμένη ιστορία της. Το ιδιοκτησιακό

καθεστώς κράτησε τα κτίρια σχετικά αναλλοίωτα δημιουργώντας στην πράξη ένα ζωντανό μουσείο, μια γειτονιά όπου ο χρόνος σταμάτησε για δεκα-ετίες. Μπορούμε να κάνουμε πολλά ώστε να γίνει

ξανά πόλος έλξης επισκεπτών και χαρά για τους κατοίκους της.Το πρώτο, να γίνει ένα Σχέδιο Περιοχής που να μετα-φέρει στην πράξη την ανάγκη του νέου Μούτταλου. Που θα τον φτιάξουμε, και χαλάλι των Τουρκοκύ-πριων που θα τα βρουν όλα όμορφα την ώρα της επανένωσης. Που θα επιλύσει το κυκλοφοριακό, θα αξιοποιήσει τα όμορφα χαρακτηριστικά του τόπου και ιδιαίτερα το γκρεμό που κοσμεί την περιοχή για τη δημιουργία ενός μεγάλου γραμμικού πάρκου στα όρια της συνοικίας. Ο χώρος είναι αρκετός για να περιληφθούν και πολιτιστικές, αθλητικές και άλλες λειτουργίες στο πάρκο, ακόμα και το ανοιχτό αμφιθέατρο που ψάχνει η Πάφος.Που θα σχεδιάσει και θα δώσει κίνητρα για την προσέλκυση νέων χρήσεων αναψυχής, πολιτισμού και αθλητισμού. Οι δυνατότητες είναι πραγματικά μεγάλες. Φυσικά δε μιλάμε για αύριο το πρωί, εδω χρειάζεται δουλειά σκληρή και αγώνας για πολλά χρόνια για να αλλάξει η εικόνα. Βάζουμε το στόχο, το σχέδιο τον κάνει συγκεκριμένο και βήμα το βήμα προωθούμε τις λύσεις . Με αυτή τη σειρά, οργανωμένα, τεκμηριωμένα και διεκδικητικά. Το νέο σχέδιο πρέπει να δει και το κέντρο της

συνοικίας που σήμερα μας παραπέμπει σε άλ-λες εποχές και είναι ένας απλός κυκλοφοριακός κόμβος που πρέπει να απλοποιηθεί, να φύγουν όσο το δυνατόν τα αυτοκίνητα, να φιλοξενήσει τραπεζάκια από τις γύρω ταβέρνες και καφενέδες, να αποκτήσει μια νέα ζωή. Να ενισχυθούν ακόμα περισσότερο οι κοντινοί χώροι στάθμευσης και να φυτευτούν όσο το δυ-νατόν περισσότερα δέντρα για να χαρίσουν τη σκιά τους στην πλατεία.Το Δημοτικό σχολείο να ελεγχθεί σήμερα μέχρι την ανέγερση του νέου. Και να ενώσει ο Δήμος Πάφου τις δυνάμεις του με την κοινότητα για να επιταχυνθούν οι διαδικασίες.Όλα τα άλλα όμως θα παραμείνουν γράμμα κενό χωρίς την προώθηση του πιο βασικού προβλήμα-τος, της βελτίωσης των κτιρίων. Η πεπαλαιωμένη κτιριακή υποδομή χρειάζεται άμεσα αναστήλωση, βελτίωση της στατικότητας, θερμομόνωση, υγρο-μόνωση, βελτίωση των όψεων και συμπλήρωση. Είναι επιτακτική η ανάγκη οι κάτοικοι να ζήσουν σε συνθήκες ανθρώπινες. Υπάρχουν αξιόλογα κτίρια και κτιριακά μέτωπα που φέρουν ακόμα και στη σημερινή τους μορφή υπερήφανα τη σφραγίδα του δημιουργού τους και της εποχής τους καιZ

Ο Μούτταλος ήταν για χρόνια η πίσω μας αυλή, τα βοηθητικά της πόλης. Οδηγούμενοι από μια αίσθηση

προσωρινότητας που μας βόλευε, τον αφήσαμε στη μοίρα του να ερειπώνεται και να ερημώνει καθημερινά.

Λίγο παλαιότερα, έσφυζε από ζωή, ταβέρνες, καφενέδες, περίπατοι. Σήμερα όμως, η νεολαία μετακομίζει

σιγά σιγά σπρωγμένη από την αγωνία του αύριο, την έλλειψη κατοικιών και τις δουλειές που δεν υπάρχουν.

Του Γιάννη Κουτσόλαμπρου *

Τουρκομαχαλάς 'Ή κηπούπολη;

76

που μπορούν να είναι η μαγιά μιας μελλοντικής αναμόρφωσης.Πάμε λοιπόν στην Ευρώπη και τους λέμε την ιστορία του μαχαλά που θα φτιάξουμε για τους κατοίκους της σήμερα και τους παλιούς ιδιοκτήτες που πε-ριμένουμε να γυρίσουν. Με τα σχέδιά μας, τους υπολογισμούς μας, την τεκμηρίωσή μας, τους φακέλους, μας διεκδικούμε κονδύλια για να φέ-ρουμε το Μούτταλο ξανά μπροστά στη θέση που μπορεί να πάρει. Στολίδι της Πάφου, σύμβολο ενός καταπράσινου μέλλοντος επανένωσης και συμφιλίωσης. o

* Ο Γιάννης Κουτσόλαμπρος είναι υποψήφιος Δημοτικός Σύμ-βουλος Πάφου με το ΑΚΕΛ Αριστερά Νέες Δυνάμεις

DPS

9

O ΌµιλοςΕταιρειών D. Psaltis Design σας

εύχοντε όλους Καλά Χριστούγεννα και Καλή Χρονιά

2012

Π ο ι ο ς α π ό τ ο υ ς δ ύ ο α ξ ί ζ ε ι τ η ν ψ ή φ ο μ α ς ;1 - ∆ιεκδικείτε την επανεκλογή σας. Γιατί, θεωρείτε

πως η παρουσία σας για

άλλα πέντε χρόνια στην

∆ηµαρχία της Πάφου εί-

ναι αναγκαία;

Η παρουσία μου για άλλα

πέντε χρόνια στη Δημαρ-

χία της Πάφου είναι ανα-

γκαία και επιβεβλημένη.

Οι βάσεις που τέθηκαν,

τα έργα που πραγματο-

ποιήθηκαν αλλά και όσα

προγραμματίζονται είναι

η καλύτερη απόδειξη ότι

η μόνη μας έννοια είναι το

καλό αυτής της πόλης. Τα

πέντε χρόνια ήταν αρκετά

ώστε να γίνουν πολλά, είναι όμως λίγα για να ολοκληρω-

θούν όσα πρέπει. Δικαιούμαι και αξίζω άλλα πέντε χρόνια

έτσι ώστε να φανούν τα αποτελέσματα μιας δεκαετίας,

όπως άλλωστε είχε την ευκαιρία ο ανθυποψήφιός μου.

Ας μην ξεχνούμε ότι η δεκαετία Φ. Σαρίκα παρ’ όλο που

ήταν εποχή οικονομικής άνθισης και ευημερίας, τίποτε

δεν άφησε στην Πάφο. Τίποτε δεν έγινε, τίποτε δεν ολο-

κληρώθηκε. Η δική μου θητεία και με όλα τα οικονομικά

προβλήματα ήταν περίοδος έργων και πράξεων. Και το

τονίζω, σε μια δύσκολη για όλους οικονομική περίοδο.

Οι πολίτες βλέπουν και συγκρίνουν.

2 - Υπήρξατε αντιδήµαρχος για δύο θητείες επί Φειδία

Σαρίκα, του ανθυποψήφιου σας και νυν επανεκλεγέντα

βουλευτή. Πώς νιώθετε τώρα που επαναδιεκδικεί τη

∆ηµαρχία; Τι νοµίζετε πως είναι αυτό που τον ώθησε

να την επαναδιεκδικήσει;

Η επαναδιεκδίκηση της Δημαρχίας από το Φειδία Σαρίκα

παραμένει ένα μεγάλο ερωτηματικό για όλους τους συμπο-

λίτες μας. Έως τώρα δεν έχει απαντήσει τι τον ώθησε σε

αυτή την απόφαση. Το μόνο που έχει κάνει ως τώρα είναι

μια στείρα αντιπαράθεση, μια ισοπεδωτική αντιμετώπιση

των έργων του απερχόμενου Δημοτικού Συμβουλίου,

χωρίς να αντιπροτίνει πρακτικές λύσεις. Ο ίδιος δήλωνε

επανειλημμένα πως ενδιαφέρεται για τη Δημαρχία και πως

μπορεί να προσφέρει τα μέγιστα ως βουλευτής, γεγονός

που το επικροτώ. Τώρα άλλαξε, ποιοι τον πίεσαν (γιατί

δηλώνει ότι πιέστηκε κι αυτοί που τον πίεσαν δεν είναι

σίγουρα οι πολίτες, ούτε τα οργανωμένα σύνολα) και πώς

από τη μια μέρα στην άλλη άλλαξε απόφαση, ας το κρίνει

ο πολίτης. Θα τονίσω μόνο πως η δική μου υποψηφιότητα

είναι υποψηφιότητα ψυχής, θέλησης και αγάπης για την

πόλη, η δική του αποτέλεσμα συγκυριών και πιέσεων.

3 - Τα επόµενα 5 χρόνια είναι πολύ κρίσιµα για την

Πάφο της κρίσης και της ανεργίας. Εσείς σε ποια έργα

θα επικεντρωθείτε;

Το θέμα της κρίσης και της ανεργίας δεν είναι τοπικό ή

μόνο θέμα του Δήμου. Η γενικότερη οικονομική κρίση

ταλανίζει όχι μόνο την Πάφο και την Κύπρο, αλλά τον

κόσμο ολόκληρο. Για την αντιμετώπιση των προβλημάτων

απαιτείται συλλογική προσπάθεια και συνεργασία όλων

των φορέων και οργανωμένων συνόλων έτσι ώστε η

προσπάθεια να έχει αποτελέσματα.

Στόχος μου είναι η εμπλοκή όλων, έτσι ώστε να βρεθούν

πρακτικές λύσεις που να τονώσουν τόσο τη βιομηχανική

όσο και την ξενοδοχειακή βιομηχανία, όπως και όλους

τους άλλους τομείς και με κοινές προσπάθειες η Πάφος

να ανασάνει.

4 - Θεωρείται ότι το παραλιακό µέτωπο είναι έργο της

θητείας σας. Παρά τη σηµασία του, υπάρχουν πολλά

προβλήµατα. Τα πρόχειρα διαφηµιστικά - παράγκες -

για κρουαζιέρες, το χάος των ταµπέλων, οι τεράστιες

αποβάθρες που έκρυψαν τη θάλασσα και µετέτρεψαν

το λιµανάκι σε εστιατόριο, σχολιάζονται αρνητικά από

επισκέπτες και ντόπιους. Η αναβάθµιση τελείωσε στο

Κάστρο;

Φυσικά και δεν τελείωσε η αναβάθμιση. Το παραλιακό

είναι ένα έργο δυναμικό κι όχι στατικό. Δεν ολοκληρώθηκε

και πάει τέλειωσε. Απαιτείται επαγρύπνηση, συνεχής

δουλειά και συντήρηση. Παραλείψεις, λάθη που έγιναν

θα διορθωθούν. Ένα τόσο μεγάλο και απαιτητικό έργο

είναι φυσικό να έχει και προβλήματα. Έιναι ελάχιστα

όμως (και αντιμετωπίσιμα) μπροστά στο όφελος που

αποκομίσαμε από την πραγματοποίησή του. Καιρός είναι

να το εκτιμήσουμε και να ενώσουμε όλοι τις δυνάμεις

μας για την περαιτέρω βελτίωσή του.

5 - Το δηµόσιο πράσινο στην Πάφο συνεχώς µειώνεται.

∆έντρα κόβονται καθηµερινά και δεν αντικαθίστανται.

Πόσα δέντρα σκοπεύετε να φυτέψετε στη θητεία σας αν

εκλεγείτε; Πόσα και ποια πάρκα θα διαµορφώσετε σε

παιδότοπους µε διευκολύνσεις για τους πολίτες;

Κατά τη διάρκεια της θητείας μου, δόθηκε μεγάλη έμφαση

στον τομέα του πρασίνου. Και νέα πάρκα έγιναν και χώροι

πρασίνου διαμορφώθηκαν και δέντρα φυτεύτηκαν. Εγώ

προσωπικά αγαπώ πολύ το πράσινο και είμαι ο Δήμαρχος

που επιδίωξα την πραγματοποίηση έργων με όσο το δυ-

νατόν λιγότερο κόστος στο πράσινο. Το ίδιο θα κάνω και

στην επόμενη πενταετία. Στοχεύω σε μια πόλη πράσινη

και καθαρή, όμορφη, μια πόλη που να τη χαίρονται και

να την απολαμβάνουν οι συμπολίτες μου.

6 - Σηµαντικά κτίρια που θα µπορούσαν να αναδιαµορ-

φωθούν για την πόλη έχουν χαθεί. Οι χαρουπόµυλοι, το

Τιτάνια, και άλλα. Ο Οθέλος τη γλύτωσε την τελευταία

στιγµή. Ποιος φταίει;

Τίποτα δεν έχει χαθεί. Και οι χαρουπόμυλοι και το Τι-

τάνια μπορούν να αξιοποιηθούν την κατάλληλη στιγμή.

Το αποδείξαμε άλλωστε με την ανακαίνιση της Οικίας

Επάρχου που είχε εγκαταλειφθεί τελείως την προηγού-

μενη δεκαετία, το αποδείξαμε με την ολοκλήρωση και

λειτουργία της « Παλιάς Ηλεκτρικής » που έγινε ένας

σημαντικός χώρος πολιτισμού.

Υπάρχουν πολλά για να γίνουν και θα γίνουν στον τομέα

αυτό γιατί το θεωρώ πολύ σημαντικό.

7 - Παρακαλώ σχολιάστε την έως τώρα απόδο-

ση και τις προοπτικές βελτίωσης της λειτουργίας

α. του ∆ηµοτικού Συµβουλίου.

β. της ∆ηµοτικής Υπηρεσίας.

Αρχικά θα ήθελα να ευχαριστήσω όλα τα μέλη του απερ-

χόμενου Δημοτικού Συμβουλίου για την παραγωγική

συνεργασία μας. Στις πιο κρίσιμες αποφάσεις υπήρχε

ομοφωνία και αυτό το θεωρώ πολύ σημαντικό. Μαζί με

το Δημ. Συμβούλιο μου έχουμε πράξει έργο κι έχουμε

εισπράξει συγχαρητήρια για την ευελιξία που δείξαμε

σε όλα τα θέματα. Όσον αφορά τη Δημοτική Μηχανή

πρέπει να πω ότι είχα μια πολύ διαφορετική προσέγγιση

από ότι ο προκάτοχος μου, κάτι το οποίο εκτιμήθηκε και

μαζί εργάτες και υπάλληλοι του Δήμου δώσαμε μάχη

για όλα τα προβλήματα της πόλης μας με επιτυχία. Τους

ευχαριστώ από καρδιάς.

8 - Τι θα γίνει επιτέλους µε το δηµόσιο κήπο;

Ακούγεται ότι έχετε συµφωνήσει για το χτίσιµο του

ναού. Αληθεύει;

Το ερώτημα αυτό δεν έπρεπε να τεθεί σε εμένα.

Ευχαριστώ και καλή τύχη.

1 - Αφού κατείχατε τη θέση του ∆ηµάρχου και την εγκαταλείψατε, τι σας έκανε να επανέλθετε; Συµφέρει περισσότερο την Πάφο, εσείς ως ∆ήµαρχος ή ως βου-λευτής και γιατί;

Η απόφασή μου για επιστροφή στην τοπική αυτοδιοίκηση πηγάζει από τη βαθιά μου πεποίθηση ότι η πόλη μας χρειάζεται αλλαγή πλεύσης. Η Πάφος διανύει σήμερα μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο και για να επανέλθει στην τροχιά της ανάπτυξης και της προόδου χρειάζεται σοβαρότητα και αποτελεσματικότητα. Χρειάζεται έργα και όχι λόγια. Είναι αλήθεια ότι προβληματίστηκα πολύ, καθώς στην ΕΔΕΚ Πάφου υπάρχουν πολλά και άξια στελέχη, ικανά να ανταποκριθούν στη μεγάλη αυτή πρόκληση. Φάνηκε, όμως, ότι η δική μου υποψηφιό-τητα ήταν εκείνη που θα μπορούσε να διασφαλίσει την ευρύτερη δυνατή αποδοχή και τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση που τόσο χρειάζεται σήμερα η πόλη μας. Με αυτό το δεδομένο λοιπόν αποφάσισα να θέσω και πάλι τον εαυτό μου στην κρίση των πολιτών. Γιατί, στη δική μου συνείδηση, πρώτα και πάνω απ’ όλα είναι η Πάφος.

2 – Υπήρξατε ∆ήµαρχος για δύο θητείες µε αντιδήµαρχο το Σάββα Βέργα και βουλευτής επί δηµαρχίας Σάββα Βέργα. Νιώθετε πως η εκλογή σας στη ∆ηµαρχία είναι απαραίτητη, δηλαδή, ο Σάββας Βέργας δεν κάνει καλά τη δουλειά του;

Για μένα, πρώτα απ’ όλα είναι η Πάφος. Σήμερα η πόλη μας βρίσκεται στο περιθώριο, έχει χάσει την παλιά της αίγλη και περνά μια περίοδο παρακμής, με συσσώρευση σοβαρών προβλημάτων σε όλους τους τομείς. Αυτή η δραματική διαφοροποίηση της κατάστασης κατά τα τελευταία χρόνια, όχι μόνο με ευαισθητοποίησε, αλλά με υποχρέωσε να προβληματιστώ και, τελικά, να πάρω την απόφαση για επιστροφή στη δημαρχία. Πιστεύω ότι η εμπειρία μου και η διάθεσή μου για σκληρή δουλειά μπορούν να βοηθήσουν στην προσπάθεια να βγάλουμε την Πάφο από τα αδιέξοδα και να την οδηγήσουμε και πάλι σε πορεία ανάπτυξης και προόδου.

3 – Τα επόµενα 5 χρόνια είναι πολύ κρίσιµα για την Πάφο της κρίσης και της ανεργίας. Εσείς σε ποια έργα θα επικεντρωθείτε;

Η πρωτοφανής οικονομική ύφεση που πλήττει σήμερα την πόλη και την επαρχία μας, σε συνδυασμό με την απραξία και την αδράνεια, οδήγησαν την Πάφο στο πε-ριθώριο και αντιμέτωπη με συσσωρεμένα προβλήματα. Είναι αυτονόητο ότι η ανεργία αντιμετωπίζεται με τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Κατά συνέπεια, ο δήμος θα μπορούσε να βοηθήσει ξαναβάζοντας την Πάφο σε τροχιά ανάπτυξης, με την προώθηση έργων του δημοσίου και την ενθάρρυνση για υλοποίηση μεγάλων έργων από ιδιώτες επενδυτές. Τα ζωτικής σημασίας έργα που είχαν προγραμματιστεί έμειναν στα χαρτιά και δεν προωθήθηκαν. Χαρακτηριστικά

αναφέρω τα πολεοδομικά οδικά έργα, την ανάπλαση του εμπορικού κέντρου, την ανάπλαση της Πλατείας Κέννετυ και της 28ης Οκτωβρίου, την ανάπλαση του Μουσαλλά, την κατασκευή του Δημοτικού Θεάτρου και του υπαίθρι-ου αμφιθεάτρου. Επίσης, σημαντικά έργα υπερτοπικής σημασίας δεν υλοποιήθηκαν, όπως είναι η Μαρίνα, ο δρόμος Πάφου-Πόλης, ο δρόμος Αεροδρομίου-Πέγειας και η κατασκευή αγκυροβολίου.Σήμερα η Πάφος χρειάζεται μια νέα στρατηγική διεκδίκησης και υλοποίησης όλων αυτών των έργων. Μια στρατηγική που να χαρακτηρίζεται από επιμονή και σοβαρότητα, προγραμματισμό και αποτελεσματικότητα. Στο πλαίσιο αυτό, ο Δήμος θα πρέπει να έχει ουσιαστικό λόγο και ρόλο τόσο στην λήψη των αποφάσεων όσο και στον σχεδιασμό και την υλοποίηση των έργων.Θα πρέπει η Πάφος να ξανακερδίσει την παλιά της φήμη ως ποιοτικός τουριστικός προορισμός και χώρος για απόκτηση κατοικίας από αλλοδαπούς, καθώς και να καταστεί περιοχή προσέλευσης επενδυτών για έργα ανάπτυξης στον τομέα των υπηρεσιών. Στο πλαίσιο αυτό, η τοπική αρχή έχει έναν πολυδιάστατο και ουσιαστικό ρόλο να διαδραματίσει.

4 - Η αλλαγή χρήσης της δηµοτικής αγοράς σε του-ριστική ατραξιόν που έγινε επί θητείας σας, θεωρείτε ότι ήταν επιτυχής; Με δεδοµένο ότι υπηρετήσατε σε εποχές πλούσιες, είστε ευχαριστηµένος από τα έργα που σχεδιάσατε και προωθήσατε ή από τις επιπτώσεις που τα έργα δηµιούργησαν;

Η αλλαγή χρήσης των πρατηρίων στη Δημοτική Αγορά δεν έγινε επί Δημαρχίας μου. Ομως, ήταν αποτέλεσμα των νέων δεδομένων στην εμπορική ζωή της πόλης, με τη δημιουργία υπεραγορών και συνοικιακών κρεοπωλείων. Θα ήταν σίγουρα καλύτερα να παρέμενε σε λειτουργία ο χώρος σαν Δημοτική αγορά. Ευθύνη μας είναι να διατηρήσουμε και να αναβαθμίσουμε την υπαίθρια αγορά, όπου οι παραγωγοί πωλούν Κυπριακά προϊόντα και ως εκ τούτου αποτελεί σημείο αναφοράς της Πόλης.‘Οσον αφορά τα έργα που σχεδιάστηκαν και προωθήθη-καν επί Δημαρχίας μου, νιώθω απόλυτα ικανοποιημένος γιατί καταφέραμε να θέσουμε τις βάσεις για προώθηση όλων των βασικών έργων της Πάφου, κάποια από τα οποία έχουν κατασκευαστεί και κάποια βρίσκονται στο στάδιο της μελέτης.

5 – Το δηµόσιο πράσινο στην Πάφο συνεχώς µειώνεται. ∆έντρα κόβονται καθηµερινά και δεν αντικαθίστανται. Πόσα δέντρα σκοπεύετε να φυτέψετε στη θητεία σας αν εκλεγείτε; Πόσα και ποια πάρκα θα διαµορφώσετε σε παιδότοπους µε διευκολύνσεις για τους πολίτες;

Είναι αλήθεια πως η Πάφος έχασε το προνόμιο που είχε σαν μια πράσινη πόλη. Η πολεοδομική ανάπτυξη των τελευταίων δεκαετιών δημιούργησε πολλά προβλήματα και αδυναμίες στον τομέα του πρασίνου. Γι’αυτό, ο Δή-

μος χρειάζεται να χαράξει μια νέα πολιτική στον τομέα αυτό, φυτεύοντας όλους τους ελεύθερους χώρους της πόλης και καταβάλ-λοντας προσπάθεια για δημιουργία πράσινης συ-νείδησης στους πολίτες. Είναι όμως αυτονόητο ότι χωρίς τη βοήθεια και τη συνεργασία των δημοτών δεν θα μπο-ρέσουμε να καλύψουμε τα κενά που υπάρχουν και να εφαρμόσουμε ένα νέο σχεδιασμό για πιο πράσινη πόλη.

Στην πρόταση μου πε-ριλαμβάνονται σκέψεις για δημιουργία πρασί-νου στις συνοικίες με παιδότοπους και την κατασκευή ενός περιφερειακού πάρκου αναψυχής με ευρωπαϊκά πρότυπα.

6 – Σηµαντικά κτίρια που θα µπορούσαν να αναδιαµορ-φώσουν την πόλη έχουν χαθεί. Οι χαρουπόµυλοι, το Τιτάνια, και άλλα. Ο Οθέλλος τη γλύτωσε την τελευταία στιγµή. Ποιος φταίει;

Αν έχουν χαθεί κάποια παραδοσιακά, ιστορικά κτίρια είναι ευθύνη του Δήμου και του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως. Η πολεοδομία, θα έπρεπε έγκαιρα να εκπονούσε ένα σχέδιο περιοχής, εντοπίζοντας αυτά τα κτίρια και συμπεριλαμβάνοντας τα στον κατάλογο των κτιρίων που θα έπρεπε να αναδειχθούν, σαν μονάδες ή σαν σύνολο, σε μια συγκεκριμένη περιοχή. Δεν είναι όμως αργά να εκπονηθούν τέτοιες μελέτες για το κέντρο της Πόλης, την συνοικία της Έξω Βρύσης και την συνοικία του Μουττάλου.

7 – Παρακαλώ σχολιάστε την έως τώρα απόδο-ση και τις προοπτικές βελτίωσης της λειτουργίας: α. του ∆ηµοτικού Συµβουλίου.

Τα εκάστοτε Δημοτικά Συμβούλια έχουν παράξει σημα-

ντικό έργο. Πιστεύω όμως ότι με βάση τις εμπειρίες που

αποκτήθηκαν και την εφαρμογή καλύτερου προγραμματι-

σμού –και αυτό είναι ευθύνη του Δημάρχου-, το Δημοτικό

Συμβούλιο μπορεί να καταστεί πιο παραγωγικό και ικανό

να αναδείξει νέες πολιτικές για τα διάφορα θέματα που

απασχολούν την πόλη και τους πολίτες, συμβάλοντας έτσι

στη διαμόρφωση μιας νέας προοπτικής για την Πάφο.

β. της ∆ηµοτικής Υπηρεσίας.

Όλα αυτά τα χρόνια, η Δημοτική Υπηρεσία είναι στη Z

1110

Best way to call your friends and family

pay less, talk more

New Networkcheaper calls

Availablefrom

Mobee Payments

Pakistan360381

Romania547167

Bulgaria25761

Georgia467185

Armenia107124

Ukrain200131

Moldova15591

Poland459141

Vietnam298272

Bangladesh327327

India536545

U.A.E111120

Sri Lanka185163

Syria182125

Egypt201180

China590604

Phillipines161127

Saudi Arabia193141

Greece20068

Cyprus278278

minutesfix

mobile

UK20080

Russia168168

Minutes With 20€

Συλλογή Γλυπτών του Edgar Degas», η οποία έχει περιοδεύσει ανά τον κόσμο, προσελκύοντας παγκόσμιο ενδιαφέρον.Η έκθεση παρουσιάζει και τα εβδομήντα τέσσερα μπρούντζινα γλυπτά του Edgar Degas με πρωταγωνίστρια τη «Μικρή Δεκατε-τράχρονη Χορεύτρια». Τα γλυπτά προέρχονται από τη συλλογή του M.T. Abraham Center for the Visual Arts, το οποίο τα έχει ευγενώς δανείσει στο Ίδρυμα Ευαγόρα και Κάθλην Λανίτη, ειδικά

για τους σκοπούς αυτής της έκθεσης. Η έκθεση θα είναι ανοικτή στο κοινό από 10 Δεκεμβρίου 2011 έως 12 Φεβρουαρίου 2012. Ώρες Λειτουργίας Καθημερινά: 09. 00 – 13.00 & 17.00 – 21.00 (εκτός Δευτέ-ρας) Σάββατο και Κυριακή: 14.00 – 21.00

Λευτέρη Ολύμπιου, «Το Ταξίδι»

Την Τρίτη 22 Νοεμβρίου στις 7.30 μ.μ. ανοίγει στην Γκαλερί Γκλόρια η έκθεση της νέας δουλειάς του Λευτέρη Ολύμπιου με τίτλο «Το Ταξίδι». Την έκθεση θα εγκαινιάσει ο Κωνσταντίνος Γιωρκάτζης. Η έκθεση θα παραμείνει ανοιχτή μέχρι και το Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2011. «Το Ταξίδι» αποτελείται ως επί το πλείστον από μελάνια και τέμπερες σε χαρτί και από μερικά λάδια σε μουσαμά.Ώρες ΛειτουργίαςΔευτέρα - Παρασκευή: 10:30-12:45 & 17:30-20:00 Σάββατο: 10:30-12:45

Μιχάλης Μουστάκας (Κύριος Ντιαφουαρύς, Γιατρός)Θανάσης Δρακόπουλος (Τομά Ντιαφουαρύς, Γιος του, ερωτευμένος με την Ανζελίκ)Σταύρος Λούρας (Κύριος Πυργκόν, Γιατρός του Αργκάν)Ανδρέας Βασιλείου (Κύριος Φλεράν, Φαρμακοποιός)Χάρης Κολός (Κύριος Μπονφουά, Συμβολαιογράφος)Άννα Γιαγκιώζη (Τουανέτ, Υπηρέτρια) Από : Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2011 Μέχρι: Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2011. Ώρα: 20:30 Ριάλτο, Ανδρέα Δρουσιώτη 19, Πλατεία Ηρώων, Λεμεσσός 3603 Email: rialto@cytanet.com.cy

Φώτος Πρωτόπαπας - Don’t think, paint

H Γκαλερί Θησέας σας προσκαλεί στην έκθεση ζωγραφικής του Φώτου Πρωτόπαπα «Don’t think, paint». Εγκαίνια την Παρασκευή 25 Νοεμβρίου στις 8.00μ.μ. Ώρες Λειτουργίας Δευτέρα-Παρασκευή: 09:00 - 13:00 / 14:00 – 18:00 / 19:00 – 20:00 Σάββατο: με ραντεβού στα τηλέφωνα 99674243-96335889

Η Πλήρης Συλλογή Γλυπτών του Edgar Degas

Το Ίδρυμα Ευαγόρα και Κάθλην Λανίτη, σε συνεργασία με το Μουσείο Ηρακλειδών στην Αθήνα, φιλοξενεί στο Κέντρο Ευαγόρα Λανίτη στη Λεμεσό, τη διεθνώς επιτυχημένη έκθεση με τίτλο: «Η Πλήρης

26 Φεβρουαρίου 2012Ώρες Λειτουργίας Δευτέρα - Κυριακή 10:00 - 19:00 (εκτός Τραπεζικών αργιών)

Περιπέτεια μέσα από τα παραμύθια (για ενήλικες)

Τα παραμύθια και η μαγεία των περιπετειών τους είναι μια απόλαυση τόσο για τους μικρούς μας φίλους όσο και για τα «μεγαλύτερα παιδιά».Οι Παραμυθοκόρες, τρία κορίτσια, τα οποία ξεκίνησαν από δια-φορετικούς δρόμους συναντήθηκαν στη χώρα των παραμυθιών. Η αλήθεια και η δύναμη των ιστοριών τις μάγεψαν. Η ανάγκη να τις μοιραστούν με όσους συναντούν έγινε κοινό μονοπάτι. Έτσι ξεκίνησε το δικό τους παραμύθι.Από τότε συνεργάζονται με σχολεία, χώρους δημιουργικής απασχόλησης, βιβλιοθήκες, μουσεία και βιβλιοπωλεία και συμμετέχουν σε διεθνή φεστιβάλ στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Μέσα από αυτό το ταξίδι έχουν δημιουργήσει ένα πλούσιο ρεπερτόριο με παραμύθια από τη λαϊκή προφορική παράδοση της χώρας μας και όλου του κόσμου. Οι Παραμυθοκόρες, θα βρίσκονται στο Αρχοντικό, για να μας ταξιδέψουν σε μια περιπέτεια αφήγησης παραμυθιών. Μια περιπέτεια για παιδιά και ενήλικες στο φιλόξενο αυτό χώρο.Παρασκευή, 2 Δεκεμβρίου, 2011 Ώρα: Ξεκινά στις 20:00 Πολιτιστικό Εργαστήρι Αγίων Ομολογητών Γωνία Αγχιάλου και Αγίων Ομολογητών, Λευκωσία 1080, Κύπρος Email: info@politistiko-ergastiri.org Τηλέφωνο: 99454881 ΤΙΜΗ €10 (με ποτό και τσιμπήματα)

Ο Κατά Φαντασίαν ΑσθενήςΗ τελευταία κωμωδία του Μολιέρου είναι ένα από τα δημοφιλέ-στερα θεατρικά κείμενα. Ο Αργκάν, ο κατά φαντασίαν ασθενής, κωμικός στην εμμονή του αλλά και τραγικός συνάμα, τα βάζει με την αρρώστια που δεν έχει, το θάνατο που δεν τον απειλεί και, πάνω απ’ όλα, με τους γιατρούς που τον εκμεταλλεύονται. Ο Μολιέρος γράφει το έργο αυτό, δημιουργώντας τέτοιες αντιθέσεις στους χαρακτήρες και τις καταστάσεις του έργου, που συνθέτουν μια πολύχρωμη αρμονική ψηφίδα τέτοιας τελειότητας, η οποία σε κάνει να κοιτάς εκστατικός το αποτέλεσμα. Προικισμένος με την πνοή της διάρκειας, έχει το χάρισμα να μη γίνεται ποτέ πικρός. Με όπλο το γέλιο και το πηγαίο χιούμορ του, ξεσκεπάζει τη γελοιότητα και αναδεικνύει την ύπαρξη του ανθρώπου και το πέρασμα του από τη Γη.Τη σκηνοθεσία της παραγωγής υπογράφει ο Jean-Claude Berutti, πρόεδρος της Συνόδου των Θεάτρων της Ευρώπης (European Theatre Convention).Απόδοση: Ερρίκος ΜπελιέςΣκηνοθεσία: Jean-Claude BeruttiΣκηνικά: Άντης ΠαρτζίληςΚοστούμια: Colette HuchardΜουσική: Λουκάς ΕρωτοκρίτουΣχεδιασμός Φωτισμών: Γιώργος ΚουκουμάςΜετάφραση κατά τη διάρκεια των δοκιμών: Μαντώ ΠαπαδοπούλουΕρμηνεύουν:Ανδρέας Τσουρής (Αργκάν, Ο κατά φαντασίαν ασθενής)Έλενα Παπαδοπούλου (Μπελίν, Δεύτερη γυναίκα του Αργκάν)Νιόβη Χαραλάμπους (Ανζελίκ, Πρώτη κόρη του Αργκάν, ερω-τευμένη με τον Κλεάντ)Ανδριάνα Νεοκλέους (Λουιζόν, Δεύτερη κόρη του Αργκάν, αδελφή της Ανζελίκ)Γιώργος Μουαΐμης (Μπεράλντ, Αδελφός του Αργκάν)Νεκτάριος Θεοδώρου (Κλεάντ, Ερωτευμένος με την Ανζελίκ)

(Αθηνά), Άννα Παπαγεωργίου (Ανθούσα), Μάρα Κωνσταντίνου (Νέλλη Ιζέμπεκ), Αλέξανδρος Παρίσης (ο Άγγελος)Σημείωμα του σκηνοθέτη: Υπάρχει μια στιγμή, ένα ελάχιστο βλεφάρισμα, κατά το οποίο περνούν από μπροστά μας οι ζωές των άλλων. Σαν έτοιμοι από καιρό μπορούμε να εισχωρήσουμε στο μυαλό τους και τα μυστικά τους, σαν ένα ταξίδι της αγάπης στη χώρα των τραυμάτων. Εδώ, σ’ αυτό το έργο τοπίο, οι θεραπαινίδες είναι οι μητέρες ,οι αδερφές, οι ερωμένες, οι γιαγιάδες, οι φίλες μας, οι εργάτριες της προσφοράς. Είναι η αίσθηση και το χαμόγελο που σου αφήνει η διαπίστωση πως ο τόπος σου είναι νησί. Είναι η μυρωδιά του γιασεμιού στον κόρφο της γιαγιάς. Είναι η μεγάλη των γυναικών φυλή, η υπομονή και η θυσία. Βάφτισα μια ηρωίδα Αγάπη Μελανού και την έριξα στα θηρία και στους αγγέλους αναζητώντας τη θεραπεία. Σ’ αυτό το ταξίδι οδηγός είναι η μακαρισμένη γιαγιά της, η Μαρίτσα και ένας άνδρας, ο φύλακας άγγελός της. Με τη βοήθειά τους αποκτά την ευλογημένη ικανότητα ν’ ακούει και να θωρεί. Θεραπεία τελικά είναι απλά και μόνο ν’ αρχίσεις να παρατηρείς με αγάπη [πόσο έχουμε φοβηθεί αυτή τη λέξη] τον εαυτό σου και τους άλλους διαπιστώνοντας πως «είναι ωραία να είσαι ζωντανός με τα πόδια στο χώμα και το κεφάλι στο φως».Παρασκευή, 2 Δεκεμβρίου, 2011Μαρκίδειο Θέατρο, Ανδρέα Γερούδη 27, Πάφος, 8010, Κύπρος. Τηλέφωνο: 26932571 Ώρα: Ξεκινά στις 20:30 Τιμή: €12 / €6Το κόστος της διατροφής από την αρχαιότητα έως σήμερα

Το κόστος της διατροφής από την αρχαιότητα έως σήμερα

«Πόσο κοστίζει τι... το κόστος της διατροφής από την αρχαιότητα έως σήμερα» είναι ο τίτλος της περιοδικής έκθεσης του Νομι-σματικού Μουσείου στην Αθήνα και η οποία παρουσιάζεται και φιλοξενείται από το Πολιτιστικό Ίδρυμα Τραπέζης Κύπρου στη Λευκωσία. Τα εγκαίνια της έκθεσης τέλεσε ο κύριος Αθανάσιος Ορφανίδης, Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας, στις 10 Οκτωβρίου 2011, 19:30, και η όλη εκδήλωση εντάσσεται στο πλαίσιο της διοργάνωσης, από το Πολιτιστικό Ίδρυμα Τραπέζης Κύπρου, της 18ης Διεθνούς Ετήσιας Συνάντησης των Τραπεζικών και Νομισματικών Μουσείων (ICOMON).Η έκθεση προσεγγίζει το κόστος της διατροφής, κυρίως τις τιμές των βασικών προϊόντων, στον ελλαδικό χώρο από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, από τον 5ο αι. π.Χ. έως τον 20ό αι. Με αφορμή τις τιμές αυτές, παρουσιάζονται τα κυριότερα νομίσματα της κάθε ιστορικής περιόδου. Στη σύγχρονη εποχή της οικονομικής κρίσης, όπου η εξασφάλιση των ειδών διατροφής αποτελεί το κυρίαρχο μέλημα και την αγωνία των ανθρώπων, η έκθεση για το κόστος της διατροφής αποκτά έναν πολύ επίκαιρο χαρακτήρα.Πολιτιστικό Ίδρυμα Τραπέζης Κύπρου 10 Οκτωβρίου 2011 -

διάθεση του δημότη, προσφέροντάς του σημαντικές υπηρεσίες. Όμως στην δύσκολη και απαιτητική εποχή που διανύουμε, χρειάζεται να καταστεί ακόμη πιο παραγωγι-κή, ακόμη πιο αποτελεσματική, ακόμη πιο λειτουργική. Για να το πετύχουμε αυτό πρέπει να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες και τα προσόντα του προσωπικού , να το εμπνεύσουμε και να το καθοδηγήσουμε σωστά, να εμπιστευτούμε τις εισηγήσεις και τις πρωτοβουλίες του, να του εμπνεύσουμε το αίσθημα της αξιοκρατίας και της ηθικής ανταμοιβής, να ικανοποιήσουμε τα δίκαια και νόμιμα αιτήματά του. Είναι επίσης πολύ σημαντικό, να αξιοποιήσουμε τις νέες τεχνολογίες και ιδιαίτερα την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, ώστε να καταστεί πιο εύκολη και πιο αποτελεσματική η δουλειά της δημοτικής μηχανής, προς όφελος του δημότη.

8 - Τι θα γίνει επιτέλους µε το δηµόσιο κήπο; Ακούγεται ότι έχετε συµφωνήσει για το χτίσιµο του ναού. Αληθεύει;

Νομίζω πως είναι γνωστό ότι είχα πάντοτε μια ξεκάθαρη άποψη για το Δημόσιο Κήπο. Ότι δηλαδή ο ευαίσθητος αυτός χώρος θα πρέπει να βελτιωθεί και να διατηρηθεί. Παράλληλα, θα πρέπει να ξεκινήσουμε διάλογο με την Ιερά Μητρόπολη για εξεύρεση κατάλληλου χώρου για την ανέγερση του Καθεδρικού Ναού. o

Θεραπαινίδες

Μια πρόταση του Βασίλη Ανδρέου για την Πειραματική Σκηνή του ΘΟΚ. Κατά τη διάρκεια ενός κυπριακού γάμου σε μια αίθουσα δεξιώσεων, 8 γυναίκες εξομολογούνται και ένας άγγελος, η γνωστή ανδρική πλαστική φιγούρα από το ζευγάρι της γαμήλιας τούρτας, ζωντανεύει και συντροφεύει την καθεμία. Άλλοτε σαν φίλος, αδερφός, εραστής, αφηγητής και άλλοτε σαν πνεύμα. Οι Θεραπαινίδες θέλουν με χιούμορ και συγκίνηση να θυμίσουν στο θεατή την παιδικότητα, την καταγωγή, την ασθένεια, τον έρωτα και πάνω από όλα να προσφέρουν την ελπίδα.

Σκηνοθεσία: Βασίλης Ανδρέου. Σκηνικά-Κοστούμια: Μελίνα Οικονόμου. Μουσική/Στίχοι/Διδασκαλία τραγουδιών: Γιώργος Βλάμης. Μουσικοί επί σκηνής: Γιώργος Βλάμης, Κώστας ΕυαγγελίδηςΣχεδιασμός Φωτισμών: Σταύρος Τάρταρης, Σταύρος ΕυλαμπίουΕρμηνεύουν: Ζωή Κυπριανού (Μαρίτσα), Στέλα Φυρογένη (Αγάπη Μελανού), Λέα Μάλενη (Άδα Μελανού), Χριστιάνα Λάρκου (Θεο-δώρα Κάτσαρη), Έλενα Ευσταθίου (Σοφία Κάτσαρη), Ελένη Σιδερά

Μαριάννα Κωνσταντή: Still life series

Το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Διάτοπος παρουσιάζει την

ατομική έκθεση της εικαστικού Μαριάννας Κωνσταντή με

γενικό τίτλο «Still life series- photographic reminiscence».

Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν την Παρασκευή 11

Νοεμβρίου 2011. Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι και την

Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2011.

Στις φωτογραφικές της αναπολήσεις νεκρών φύσεων, η

Μαριάννα Κωνσταντή σκηνοθετεί σύγχρονα χρηστικά αντικεί-

μενα, φρούτα, μπουκέτα λουλουδιών και λάφυρα κυνηγιού,

προσδίδοντάς τους μέσα από ένα δεξιοτεχνικό χειρισμό

του φωτός την ίδια εκείνη αισθαντική ατμοσφαιρικότητα,

που συναντά κανείς στους Velasquez, Sanchez, Zurbaran,

Melendez, Caravaggio, Linard, Chardin, Francken, van

Dyck και Weenix.

Άν και με αδιαμφισβήτητο θαυμασμό και απόλυτο σεβασμό

προς τους μεγάλους ζωγράφους, η Μαριάννα Κωνσταντή

επιχειρεί, με παιγνιδιάρικη διάθεση, να παρωδήσει το

έργο τους, παραφράζοντας στοιχεία παρμένα απ΄αυτό,

με αντίστοιχα σημερινά προϊόντα μαζικής παραγωγής και

υπερκατανάλωσης.

Η Μαριάννα Κωνσταντή γεννήθηκε στην Πάφο το 1977.

Απέκτησε μεταπτυχιακό στις Καλές Τέχνες (φωτογραφία)

από το Central Saint Martins College of Art & Design

και Πτυχίο Καλών Τεχνών από το Middlesex University

στο Λονδίνο.Ώρες Λειτουργίας, Δευτέρα: 17:00 - 20:00 Τρίτη – Παρασκευή: 11:00 - 13:00 & 17:00 - 20:00 Σάββατο: 11:00 - 13:00. Πέμπτη πρωί κλειστό

1312NE

WSNEWS

Φειδίας ΣαρίκαςΥποψήφιος Δήμαρχος Πάφου 2011

πρώτα η ΠάφοςΠολιτικό Γραφείο: Νικολάου Νικολαΐδη 6Α, 8010 Πάφος Τηλ. 99626921, 99459380, Φαξ. 26948050Ιστοσελίδα: www.fidias-sarikas.eu Email: fidias.sarikas@gmail.com Facebook: Fidias Sarikas

ΑΛΛΑΓΗ της (ΟΠΤΙΚΗΣ) ΕΙΚΑΣΤΙΚΗς ΑΠΟΔΟΣΗΣ

Μετά τον PICASSO και τους DADA, Σουρεαλιστές, Φουτουριστές κλπ, άλλαξε οριστικά η Οπτική Αντίληψη και Εικαστική.Ο PICASSO με τις Δεσποινίδες της Avignon άλλα-ξε οριστικά τη πορεία της σύγχρονης τέχνης. Οι καλλιτέχνες του Μοντερνισμού χρησιμοποίησαν το ΓΥΜΝΟ κατά της προαιώνιας αντίληψης και έννοιας του Ωραίου και του εξειδικευμένου γυμνού, οδήγησαν τους καλλιτέχνες να χρησιμοποιήσουν το γυμνό σαν οποιονδήποτε θέμα, για να πειραμα-τισθούν στυλιστικά, μορφολογικά και να φτάσουν σε Εικονοκλαστικές (Οστεοκλαστική Αντίληψη) ή βίαιες παραμορφώσεις εκφράζοντας συγχρόνως τα βιώματα της εποχής και τις ιδέες τους. Έτσι το ΣΩΜΑ παρουσιάζεται πλέον στην Τέχνη οριστικά διαφοροποιημένο.

Το ΣΩΜΑ και τα ΜΕΣΑ Ο Ερωτισμός μέσα από τα ΜΕΣΑ

Η Ιστορία του Σώματος πέρασε μέσα από τα Τε-χνολογικά επιτεύγματα του Ανθρώπου όπως η Τυπογραφία, η Φωτογραφία, ο Κινηματογράφος και το Video. Η τυπογραφία εκδημοκράτισε τις ερωτικές σεξουαλικές απεικονίσεις του Σώματος και τις πολιτικοποίησε, η Φωτογραφία τις έκανε πιο ρεαλιστικές και τολμηρές, ο Κινηματογράφος έκανε το Σώμα Θέαμα σε μια διευρυμένη Μαζική Κουλτούρα και το Video το έκανε Προσωπικό - Ιδιωτικό Μαζικό Φετίχ. Το Ίντερνετ και η Νέα Ψηφιακή Εποχή αποδιωτικοποίησαν το Σώμα, το ξεγύμνωσαν από κάθε Μυστήριο και το Φετιχο-ποίησαν σε ακραίες μορφές Απεικονίσεων.

ΕΙΚΟΝΑ και ΣΩΜΑ Κυριαρχία της ΕΙΚΟΝΑΣ

Η κυριαρχία της Εικόνας οδήγησε στην κυριαρχία των καταναλωτικών σκουπιδιών, της γκλαμουριάς, του στρας των ανταλλακτικών αξιών με μηδαμινή

ΤΟ ΓΥΜΝΟ ΣΩΜΑ είναι βασικό θέμα της ΤΕΧΝΗΣ από καταβολής του κόσμου με ποικίλες ερμηνείες, μετα-

φράσεις και σημασιοδοτήσεις. Η απόδοση της Γλώσσας του Σώματος, το Γυμνό Μοντέλο κυριάρχησε στη

Κλασική Ζωγραφική, στην Αναγέννηση και σ’όλη την Ακαδημαική Ζωγραφική μέσα από το ιδεώδες του

Ωραίου της αρμονίας και ισορροπίας των αναλογιών, την αποθέωση του Σώματος. Ο Μοντερνισμός απέρ-

ριψε το γυμνό ταυτίζοντάς το με τον Κομφορμισμό αμφισβήτησε τη παράδοση και αποθέωσε τη Μηχανή

μέσα από τον Κυβο-Φουτουρισμό.

Η ΙΣΤΟΡΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΓΥΜΝΟΥΑνδρέας Μακαρίου, ΜΑ in ARTS.

Πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011 στην περιοχή του Πύργου-Λιμνίτη το Charcoal project.

Στη μέση του δρόμου, μέσα στην Νεκρή Ζώνη, ανάμεσα στα δύο φυλάκια το ελληνοκυπριακό και το τουρ-

κικό έγινε ένα δρώμενο με κάρβουνα που το παρακολούθησαν πολλοί Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι.

Τα αποτελέσματα του project θα παρουσιαστούν στο διεθνές συνέδριο Arts and Social Justice που πραγ-

ματοποιείται στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας από τις 20-22 του Οκτώβρη.

Η ςούζαν Βάργκας αναφέρει για το ιστορικό του πρότζεκτ: Το Charcoal project είναι ένα καλλιτεχνικό εγχείρημα το οποίο αναπτύχθηκε πάνω σε μια ιδέα του Ρήνου Στεφανή. Τα ζωγραφικά έργα και τα σχέδια του καλλιτέχνη με μελάνια και κάρβουνο από

το 2006 τον οδήγησαν σταδιακά στην ιδέα ενός δρώμενου με βασικό υλικό τα κάρβουνα. Η διχοτομημένη πατρίδα ως τραγική πραγματικότητα αλλά και ως κακοποιημένο-μελοδραματικό σύνθημα, η απομονωμένη Τυλληρία, η ξηρά και η θάλασσα, η φιλία και το μίσος ανάμεσα στις δύο κοινότητες ήταν τα στοιχεία που δημιούργησαν την εννοιολογική συνισταμένη των αναζητή-σεων του καλλιτέχνη. Με το άνοιγμα του οδοφράγματος Πύργου – Λιμνήτη το 2010 ο Ρήνος σχεδίασε το performance που θα πραγματοποιούσε μέσα στη Νεκρή Ζώνη Πύργου - Λιμνήτη σε συνεργασία με Τουρκοκύπριους καλλιτέχνες. Το 2011 βρέθηκαν οι συνεργάτες και σχηματίστηκε η ομάδα αποτελούμενη από τους τουρκο-κύπριους καλλιτέχνες Oya Akin, Gurgenc Korkmazel και Dervish Dervisoglou, την εικαστικό Σούζαν Βάργκας και τον θεωρη-τικό Χριστόδουλο Καλλίνο ως επιμελητή. Απόσπασμα από σημείωμα του Χρ.καλ-λίνου για το Charcoal Project:Ο Ρήνος ο οποίος κατά την διάρκεια κυρίως της δεκαετίας του 90,  είχε αναπτύξει μια σειρά από εξω-ζωγραφικές καλλιτεχνικές δραστηριότητες, τις  Praxeiς του, και οι οποίες περιλαμβάνουν κυρίως καλλιτεχνικά δρώμενα   και installations επανέρχεται μετά από μια μακρά απουσία από τέτοιου είδους καλλιτεχνικές δραστηριότητες στις Praxeis  με μιαν εγκατάσταση πριν μερικούς μήνες η οποία εντάχθηκε στο πλαίσιο της Εικαστικής Πάφου 2011 και την τιτλοφόρησε με τον αινιγματικό τίτλο A bucket in between us χρησιμοποιώντας κυρίως το κάρβουνο ως πρωταρχικό υλικό. Αυτή η εγκατάσταση που προηγήθηκε, και το προτζεκτ που έπεται, εφάπτονται μια σειράς από  ζητήματα: καλλιτεχνικά και εξω-καλλιτεχνικά που απασχολούν τον καλλιτέχνη τόσον στη ζωγραφι-κή  όσον και στην εξω-ζωγραφική του δουλειά. Υπάρχουν τρία ουσιαστικά στοιχεία που καθιστούν την ιδιαιτερότητα αυτού

του καλλιτεχνικού εγχειρήματος: το ένα είναι προφανώς ο χώρος, το άλλο είναι το υλικό και το τρίτο είναι ο χαρακτήρας του προτζεκτ. Η νεκρή ζώνη είναι σίγουρα ένας από τους πλέον αντι-συμβατικούς χώρους όπου θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί η οποιαδήποτε καλλιτεχνική δρα-στηριότητα. Είναι ένας χώρος στρατιωτικά και πολιτικά ευαίσθητος, αλλά και ένας τόπος με έντονες εννοιολογικές και συμβολικές προεκτάσεις.  Τα εννοιολογικά συμφραζόμενα της Νεκρής ζώνης ως χώρου αλλά και του καρβούνου ως υλικού, που πρόκειται να χρησιμοποιήσουν οι καλλιτέχνες

παραπέμπουν στον πόλεμο, τη σύγκρουση, την αντιπαλότητα, την καταστροφή και στον θάνατο.  Σ’ αυτόν ακριβώς το χώρο του θανάτου, της σύγκρουσης και του διαχωρισμού οι καλλιτέχνες προτίθενται να δημιουργήσουν έργα τέχνης ως  μια συμβολική ουσιαστικά χειρονομία εναντίον των συμβολισμών του χώρου αλλά και του υλικού.  Η χρήση του κάρβουνου ως πρώτη ύλη για την καλλιτεχνική δημιουργία μπορεί να σημαίνει ότι αντιστρέφει   την συμβολική  διάσταση του υλικού,  αλλά και του χώρου. Τα σύμβολα της καταστροφής και του θανάτου δηλ. μπορεί να μετουσι-ωθούν  σε σύμβολα της δημιουργίας, της ειρήνης και της συμφιλίωσης… Οι καλλιτεχνικές παραδόσεις του Fluxus, των δράσεων και των happenings είχαν ελάχιστους ακολούθους στο κυπριακό καλλιτεχνικό τοπίο. Ο Ρήνος Στεφανή όμως

ένας καλλιτέχνης με ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά φαίνεται βρήκε σ’ αυτές τις παραδόσεις της μετα-πρωτοπορίας στοιχεία που ταίριαζαν στην καλλιτεχνική του ιδιοσυγκρασία. Φαίνεται όμως ότι το περιβάλλον μια μικρής  πόλης όπως η Πάφος δεν ήταν και το πλέον ευνοικό για τέτοιου είδους καλλιτεχνικές δρα-στηριότητες, όσον κι’ αν η έναρξη από τον Ρήνο και την ομάδα του πριν δύο δεκαετίες των καλλιτεχνικών τους δράσεων είχε προκαλέσει τον ενδιαφέρον και άλλων νέων τότε καλλιτεχνών. Η πιθανή επιτυχία του Charcoal Project μπορεί να σημαίνει την επιστροφή στο καλλιτεχνικών τοπίο της Πάφου μιας νέας περιόδου ακμής τέτοιου είδους καλλιτεχνικών δράσεων. ΖΖΠΖΖo

PERFORMANCE στη Νεκρή Ζώνη

1716 ΕΙΚΑΣΤΙΚΑEVEN

TS

Charcoal project

αξία χρήσης. Η Εικόνα ενός Πολιτισμού του τίποτα που δοξάζει ναρκισσιστικά την ΕΙΚΟΝΑ του και απορρίπτει την ΟΥΣΙΑ.

ΕΙΚΟΝΑ ως Σύστημα ΣΗΜΕΙΩΝ ΣΗΜΕΙΩΤΙΚΗ και Συμβολισμός Το ΣΩΜΑ ως ΚΕΙΜΕΝΟ Σημασιών

Με την κοινωνική ανθρωπολογία της κ. M. Douglas παρουσιάζει το ΣΩΜΑ ως σύστημα Σημείων, δηλαδή ως φορέα και εκφραστή Κοινωνικών Σημασιών και Συμβολισμών ως ΚΕΙΜΕΝΟ το οποίο καταγράφει, αντανακλά και εκφράζει τις πολιτισμικές αξίες, τις πεποιθήσεις και τις αμφισβητήσεις ενός Πολιτισμού. Η θεώρηση του Σώματος ως Σύμβολο.

BODY ART

Σίγμουντ ΦΡΟΥΝΤ

Ο ρόλος του καλλιτέχνη είναι να δίνει αισθητική φόρμα στις σεξουαλικές φαντασιώσεις και τα Βα-σικά Ένστικτα.Καλλιτέχνες που χρησιμοποίησαν το ίδιο το ΣΩΜΑ ως Υποκείμενο - Αντικείμενο τέχνης, subject - object ακόμη abject κατά τη Julia Kristeva για τις Εκκρίσεις ή τις Απεκκρίσεις του Σώματος ή και το Θάνατο.Οι καλλιτέχνες ομνύουν την ιερότητα του Σώματος και το αποδέχονται με τη Βιολογική του ΦΘΟΡΑ, τις Εκκρίσεις και τη Μπαναλιτέ του. Στο τέλος της 10ετίας το 60 - 70 οι καλλιτέχνες εισάγουν τον όρο BODY ART πληγώνοντας το ίδιο τους το ΣΩΜΑ και δημιουργώντας κάποιες τελετές στις οποίες το μυσταγωγικό και το τελετουργικό στοιχείο φτάνουν σε ακραίες εκδηλώσεις.

ΠΕΣΣΙΜΙΣΜΟΣ και ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ του BODY ART Ανάσταση και Κάθαρση!

Οι δημιουργοί προβαίνουν σε αυτοβασανισμούς ακόμη σε τρύπημα του σώματος, εμφυτεύσεις μέχρι και ακρωτηριασμούς σε μια υπαρξιακή απελπισμένη προσπάθεια να εξευμενίσουν τη ΦΘΟΡΑ και το ΘΑΝΑΤΟ, του Σώματος. Αυτή η στάση δεν οδηγεί σε Ανάσταση, ούτε Κάθαρση, ούτε Εξαγνισμό, αλλά στο Πεσσιμισμό και στην Απελπισία της Ζωής. Παραδείγματα είναι ο Σβαρτς Κόγκλερ, ο Κορνούλφ Ράιερ και μετέπειτα η Μαρίνα Αμπράμοβιτς.Παράλληλα έχουμε ένα είδος γλυπτικής με συν-δυασμό τεμαχισμένων μελών όπως της Πια Στατ Μπόιμερ που συνδυάζει τεμαχισμένα μέλη με αναμνήσεις από Γρύνεβαλντ, Μαρίνο Μαρίνι και Τζακομέτι.

Το ΣΩΜΑ ως ΜΗΧΑΝΗ - CYBORG O Από ΜΗΧΑΝΗΣ ΘΕΟΣ - STELARK

Ένας από τους καλλιτέχνες του BODY-ART είναι ο STELARK που παρέδωσε το ΣΩΜΑ του στη Τε-

χνολογία με ακραία Περφόρμανς και επεμβάσεις χρησιμοποιώντας το ως Έργο Τέχνης. Ο STELARK θεωρεί το HUMAN-BODY ξεπερασμένο, χρησι-μοποιεί τη Ρομποτική, το Διαδίκτυο, τη Τεχνη-τή Νοημοσύνη, τη Προσθετική Χειρουργική, τη Βιοτεχνολογία για να προεκτείνει το ΣΩΜΑ στο Σύμπαν και να ξεπεράσει τα βιολογικά του όρια! Έχει τρυπήσει το ΣΩΜΑ του Σαδομαζωχιστικά για να κρεμαστεί με γάντζους από γερανό από ψηλά και έχει κατασκευάσει τρίτο Ρομποτικό χέρι για να συνδέσει το ΣΩΜΑ Διαδραστικά με το INTERNET, μετατρέποντας το ΣΩΜΑ του με εμφυτεύσεις σε CYBORG ως ενδιάμεσο Ανθρώπου και Μετα - Ανθρώπου ΜΗΧΑΝΗΣ!

Το ΣΩΜΑ ως ΜΗΧΑΝΗ

Μετά τον STELARK δεν μιλάμε πια για ΣΩΜΑ, αλλά για τη ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ του Σώματος σε ΜΗΧΑΝΗ. Όμως οι βασικές αρχές παραμένουν πάντα οι ίδιες παρά την παρέμβαση της Τεχνολογίας και την Προέκταση του Ανθρώπου χωρο-χρονικά μέσα στο Σύμπαν. Η Τεχνολογία δεν αποτελεί το μέσο φυγής από το ΣΩΜΑ ή το μέσο ΥΠΕΡΒΑΣΗΣ του Σώματος αλλά μάλλον το ΜΕΣΟ Επικοινωνίας και Διασύνδεσης με άλλα ΣΩΜΑΤΑ!Η Τεχνολογία στη Μεταμοντέρνα Κουλτούρα, οι Τεχνολογικές πρακτικές όπως του Body Building, η Πλαστική Χειρουργική και η Virtual Reality συμ-βάλουν στην καταπίεση και στο θρυμματισμό και την εμπορευματοποίηση του ΥΛΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ.

ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ

Οι περισσότερες δραστηριότητες που συνδέθηκαν με το ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΙΣΜΟ υποδηλώνουν την αμη-χανία του καλλιτέχνη να επινοήσει πρωτότυπα έργα, το ΕΡΓΟ έχει --Εξαφανισθεί-- μέσω της μετατροπής του σε Ψηφιακή Πληροφορία. Η Εννοιολογική Τέχνη και η Τέχνη του Σώματος ολοκλήρωσαν την υβριδοποίηση του Σώματος έτσι που τα Σημεία του ΜΕΣΟΥ και ΜΗΝΥΜΑΤΟΣ του σώματος ως Χάρτη Ψυχοπαθολογίας και ως Συμβόλου επιδέχονται ανακαθορισμό και επανεννοιολόγηση. Το BODY ART καθόρισε το Μέτρο της Φρίκης ως το Βασικό Μέτρο του Καινούργιου «MODERNITE» και όρισε ότι όσο πιο καινούργιο τόσο πιο φριχτό !!

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ του ΣΩΜΑΤΟΣ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΛΟΓΙΚΗ αντίληψη του ΣΩΜΑΤΟΣ

Το ΣΩΜΑ δεν είναι η διχοτόμηση της Υλικότητας του Σώματος και του ΝΟΥ, του Σώματος και της Ψυχής, της Φύσης και της Κοινωνίας αλλά η οργα-νική και ουσιαστική σύνδεση- αρμονία των δύο. Το ΣΩΜΑ είναι σύνθεση από την οργανική, φυσική και την κοινωνική, πολιτισμική του οντότητα και μεταβάλλεται στο ρουν της Ιστορίας. ΜΕΤΑΒΟΛΗ του ΣΩΜΑΤΟΣ και καταγραφή του χρόνου με τη ΦΘΟΡΑ του Σώματος.Η χρήση του Σώματος μαθαίνεται μέσα από την Z

GG most famous BBQ ribs!

33 Georgiou Savva Yeroskipoufor reservations: +357 26960179

Σσιήλοι κάττοι τζιαι πετάσια

Μιάου! Μιάου! εγεμώσαμεν κάττουςπάτσαλους μάβρους κότσιηνους δίχα νούρουςκουτσόφτες μονόμματους με νούρουςπαστούς κατάπασιους τσαρνιάριες μούγγαρουςττεμπέληες φτύρηες αφφαλοκομμένους αρκόκαττουςΜιάου... Μιάου... λυπητερά.Μιάου! Μιάου! φωναχτερά.

Πολλύν τον χάλιν τους βρωμόκαττουςπιλέ μου εν εππέφτουν πα στους κάκτουςνα γεμώσουσιν αγκάθκιανα γλυτώσουν τα κρεβάθκια.

Κούνοι. Ούλλη μέρα γλείφουν την πετσιάν τουςτο γυαλλίν τους έλειψεν να θωρούν την ουσσιάν τουςΜιάου! Θέλω ψάρκα τζιαι κρεατικάέτους πα στο τραπέζιν παν τα πιατικά.I say! What a lovely cat my dearI wonder if I should offer it some beer.

Άντης Χατζηαδάμος (Ζανζουέρα 1990)

ΠΕΡΙ ΓΑΤΩΝ ΚΑΙ… ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ1918

ΕΙΚΑΣ

ΤΙΚΑ

Order it from Beach News or Hondros Tavernam. +357 96 590 887

info@beachnewsonline.comHondros: 96 Ap. Pavlou Ave Kato Paphos

t. +357 26 934256

Με µόνο 50€

«ΤΑΒΕΡΝΙΑΡΗΣ – ΓΟΗΣ ΦΙ∆ΙΩΝ, ΨΑΡΑΣ, ΚΑΠΠΑΡΟΜΑΖΕΦΤΗΣ –

ΕΝΕΡΓΟΝ ΜΕΛΟΣ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ – ΟΛΙΓΟΝ ΤΙ

ΠΟΙΗΤΗΣ, ΠΕΤΑΛΟΥ∆ΟΣΥΛΛΕΚΤΗΣ – ΠΡΟΕ∆ΡΟΣ ΕΞΑΠΛΩΣΕΩΣ ΤΗΣ

ΓΛΩΣΣΑΣ ΤΩΝ ΖΟΥΛΟΥ ΑΝΑ ΤΗΝ ΥΦΗΛΙΟΝ», µε αυτά τα λόγια περιγράφει

ο ίδιος ο Άντης Χατζηαδάµος τις εξωκαλλιτεχνικές του δραστηριότητες σε

ειδικό έντυπο της Μορφωτικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Παιδείας, το

οποίο έπρεπε να συµπληρώσουν και να καταθέσουν οι Κύπριοι εικαστικοί

δηµιουργοί, προκειµένου να συµπεριληφθούν στο κρατικό αρχείο

καλλιτεχνών. Πίσω από το πηγαίο χιούµορ και τον αυτοσαρκασµό, στοιχεία για

τα οποία διακρινόταν ο Άντης τόσο στο φέρσιµο όσο και στο γράψιµό του,

διαφαίνεται η πολυσχιδής προσωπικότητα ενός ανθρώπου που δεν ξεχώριζε

τη ζωή από την τέχνη, που αγαπούσε βαθιά τη φύση και τους συνανθρώπους

του, που αγωνιούσε για το αύριο αυτού του τόπου, αλλά και ολόκληρου του

κόσµου, που θεωρούσε την Κύπρο και την Αφρική εξίσου πατρίδες του.

Ένα δώρο με αξία!

Άντης Χατζηαδάµος1936 - 1990

Ο Άντης Χατζηαδάµος γεννήθηκε στην Πάφο το 1936. Από το 1959 µέχρι το 1963 φοίτησε στο Πανεπιστήµιο του Νατάλ στο Pietermaritzburg της Νοτίου Αφρικής, όπου σπούδασε Καλές Τέχνες µε ειδίκευση στη γλυπτική. Εργάστηκε ως καθηγητής τέχνης στη ∆ηµόσια Εµπορική Επαγγελµατική Σχολή της Μόρφου και ως διευθυντής του Τµήµατος Γλυπτικής του Πολυτεχνείου του Νατάλ, ενώ κατά καιρούς δίδασκε γλυπτική στο εργαστήρι του. Το 1980 µε την οικογένειά του εγκαταστάθηκε µόνιµα στην Πάφο, όπου ο Χατζηαδάµος διατηρούσε εργαστήρι και εστιατόριο, το οποίο ήταν τόπος σύναξης ανθρώπων των τεχνών και των γραµµάτων από την Πάφο, την Κύπρο αλλά και τον ευρύτερο ελλαδικό χώρο. Το 1982 τιµήθηκε µε το Κρατικό Βραβείο ∆ιήγηµατος για τη συλλογή διηγηµάτων του Σκνιπόγιακ, ενώ το 1986 µε το γλυπτό του, Γυναίκα, εξασφά-λισε το χρυσό µετάλλιο γλυπτικής στη 2η ∆ιεθνή Μπιενάλε του Καΐρου. Έργα του έχουν παρουσιαστεί σε ατοµικές και οµαδικές εκθέσεις στην Κύπρο, την Ελλάδα, τη Νότιο Αφρική, την Ουγγαρία, τη Γερµανία, την Αυστρία και αλλού.

εκπαίδευση και ο Άνθρωπος χρησιμοποιεί το ΣΩΜΑ του σύμφωνα με την ισχύουσα Κοινωνικο-Πολιτικο-Οικονομική πίεση.Ο σταδιακός εκπολιτισμός του Ανθρώπινου Σώ-ματος, μέσω των διαδικασιών της Κοινωνικοποί-ησης, της Εκλογίκευσης και της Εξατομίκευσης είναι μια πορεία σταδιακού Ελέγχου των Φυσικών λειτουργιών του Σώματος καθώς και του ελέγχου των συναισθημάτων σύμφωνα με τις Κοινωνικές και Πολιτισμικές Επιταγές!

ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ της ΚΟΥΛΤΟΥΡΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΑΣΗ και ΚΡΙΤΙΚΗ του ΓΥΜΝΟΥ BODY

Μετά τις επαναστάσεις και τους πολέμους ο Δυτικός «Πολιτισμένος» κόσμος δημιούργησε τον κόσμο της Υλικής Αφθονίας και επέβαλε τη Μαζική Κουλτούρα, τον Πολιτισμό της Κατανάλωσης, ένα πολιτισμό του Μαζικού Ηδονικού Καταναλωτισμού. Με την είσοδο του 21 αιώνα έχουμε την ταχεία Παγκοσμιο-ποίηση του Μαζικού Ηδονικού Πολιτισμού και την κατάρρευση όλων των Ιδεοπολιτικών Σχημάτων.Έτσι η σημερινή Μαζική Κουλτούρα καθορίζει οριστικά τον τρόπο ζωής του Μαζανθρώπου και προσφέρει πληθώρα ταυτοτήτων μέσα από το Φετιχοποιημένο, Σύμβολο, το HUMAN-BODY.Η Μαζική Κουλτούρα είναι η Κουλτούρα του «BODY»!Ο θρίαμβος της Απόλαυσης και Κατανάλωσης του Σώματος, η Θεοποίηση και συνάμα Απομυθοποίηση του Σώματος, η δημιουργία Νέων Ταυτοτήτων μέσα

από τα Super-Stars, τα Υπερείδωλα, της Μόδας και του Θεάματος.

Μαζική Κουλτούρα ως ΘΕΑΜΑ του ΣΩΜΑΤΟΣ

Η Μαζική Κουλτούρα δημιούργησε ολόκληρη Ιδεολογία γύρω από το Σώμα, μια Ιδεολογία της Λαγνείας και της Κατανάλωσης του Σώματος. Αυτή η λαγνεία, και η προσφορά του μαζικού στρι-πτίζ, είναι το Θέαμα του Σώματος-Εμπορεύματος,

είναι η αφθονία του Σεξουαλικού Φετιχιστικού Εμπορεύματος, των Αντικειμένων του Σεξ και των Προσθετικών Αισθητικών Επεμβάσεων και Τροποποιήσεων του Σώματος για επέκταση και διαιώνιση της Απόλαυσης-Κατανάλωσης. Η Μαζική πώληση των Εικόνων του Σώματος αποτέλεσε την εμπορευματοποίηση της Μαζικής Λαγνείας και Ηδονοθηρίας. Η Πολιτιστική έκρηξη του Σώμα-τος στηρίχτηκε πάνω στην μαζική εμφάνιση των Εικόνων του Σώματος ως Μηνύματος-Μεσου από τα ΜΜΕ και στη συνέχεια μέσα από το Διαδύκτιο και τη Ροή της Πληροφορίας.Η Μαζική Κουλτούρα είναι το Θέαμα του Σώματος, το Γυμνό Σώμα από καλλιτεχνική Αισθητική Αξία γίνεται καθαρά Εμπορική Αξία.

ΦΕΤΙΧΙΣΜΟΣ του Σώματος

Η «θεοποίηση» του Σώματος, η απόδοση σ’αυτό υπερφυσικών δυνάμεων, και η μετατροπή του μέσα από τη Βιομηχανία του Θεάματος σε Αντικεί-μενο Λατρείας μετέτρεψε το ΣΩΜΑ σε Υπέρ-Φετίχ. Ολόκληρο το ΣΩΜΑ ή μέρη-τεμάχια εικόνων του Σώματος ελκύουν τον σύγχρονο θεατή μέσα από την Εικόνα των Media και στρέφουν τη λατρεία προς κάθε αντικείμενο-αξεσουάρ που συνοδεύει κάθε Εικόνα-Τεμάχιο(όπως πόδια, γόβα, στήθη, γάντια, γλουτούς, εσώρουχα, δέρμα, κρέμες, στηθόδεσμους και sex ομοιώματα). Ο σημερι-νός Φετιχισμός συνδέεται με τη διαστροφή που περιλαμβάνει τη Σεξουαλική Ένωση με Άψυχα Αντικείμενα «OBJECTS -FETISH».Η Βιομηχανία της Εικόνας προκαλεί την έλξη στις Εικόνες της αισθησιακής ερωτικής σχέσης με ρούχα φετίχ, δερμάτινα, ψηλά τακούνια, παπούτσια και τα μέρη του Σώματος όπως τα πόδια, γλουτοί, αιδοίο, μασχάλη, χείλη κλπ.

ΛΑΤΡΕΙΑ της ΕΙΚΟΝΑΣ

Εικονολατρεία και Ειδωλολατρεία

Η Λατρεία της ΕΙΚΟΝΑΣ που αναπτύχθηκε μέσα από την Βιομηχανία του Θεάματος συνθλίβει τις ιδέες και τη πολιτική σκέψη και η Λαγνεία του Χρήματος μεταλλάζει το DNA της κοινωνίας επιβάλλοντας τη δικτατορία της Αγοράς το θρίαμβο του ΥΛΙΣΜΟΥ. Ο Λόγος, η Δημιουργία και η Νοημοσύνη φιμώ-νονται και η διάδοση της Ηδονικής Κατανάλωσης του Σώματος οδηγεί στην αποχαύνωση και στον εκστασιασμό του σημερινού δέκτη μπροστά σε Μηχανές Παραγωγής Συγκινήσεων χωρίς Ουσία και Μηνύματος. Η Κριτική Σκέψη στραγγαλίζεται μπροστά στην Κυριαρχία της Εικονολατρείας και Ειδωλολατρείας.Έτσι στην εποχή του Υλισμού, του Άγχους της Τεχνολογίας, του Θριάμβου της Εικόνας, της Ει-κονολατρείας και Ειδωλολατρείας, το Project θα διερευνήσει και θα καταγράψει την αλλαγή στην Αισθητική Πρόσληψη του Σώματος που έχει επιφέρει ο Τεχνολογικός Πολιτισμός καιη Μαζική Κουλτούρα.

Οι καταλήψεις του Πάρκου Ζουκότι στη Νέα Υόρκη και άλλων σημείων στην Αμερική επικρίθηκαν για την

ασάφεια των στόχων τους. Ωστόσο, η διαμαρτυρία τους ότι οι ελάχιστοι πλούσιοι απολαμβάνουν ένα δυ-

σανάλογο μερίδιο του εθνικού πλούτου είναι σωστή. Και τα στελέχη της Γουόλ Στριτ παίρνουν όλο ένα και

μεγαλύτερο τμήμα αυτού του εισοδήματος.

Στοχευμένες διαδηλώσεις στη Γουόλ Στριτ

Ποιοι όμως είναι αυτοί οι ελάχιστοι της κορυφής; Είναι το 1,4 εκατ. Αμερικανικά νοικοκυριά που κέρδισαν κατά μέσον όρο 1 εκατ. δολάρια το 2009, τελευταίο έτος

για το οποίο υπάρχουν στοιχεία. Επλήγησαν από την οικονομική κρίση του 2008, αλλά αναμφίβολα ανακτούν το χαμένο έδαφος. Πάντα αυτό συμβαί-νει με τους πλούσιους. Έρευνα που δημοσίευσε τον Οκτώβριο το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου δείχνει ότι το μερίδιο του εθνικού εισοδήματος που πη-γαίνει στα πλουσιότερα νοικοκυριά εκτοξεύτηκε στα ύψη τις τελευταίες τρεις δεκαετίες.Το μερίδιο του ακαθάριστου εθνι-κού προϊόντος που ανήκει στο πλουσιότερο 1% του πληθυσμού έπεσε στο 17 το 2009, από 23 δύο χρόνια νωρίτερα. Αλλά αυτοί οι άνθρωποι εξακολουθούν να κερδίζουν περισσότερα απ’ ό,τι ολόκληρο το δεύτερο (οικονομικά ασθενέστερο) μισό του πληθυ-σμού. Από τα μέσα της δεκαετίας του ‘80, το πλουσιότερο 10% του αμερικανικού πληθυσμού αύξησε το μερίδιό του σε βάρος όλων των υπολοίπων. Ωστόσο, η πλειονό-τητα αυτών των κερδών πήγε στο πλουσιότερο 1%. Και τα μισά απ’ αυτά τα κέρδη, στο ανώτερο 0,1.Οι χρηματιστές της Γουόλ Στριτ ήταν πάντα κα-λοπληρωμένοι. Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, η εκπροσώπησή τους στην κορυφή της εισοδημα-τικής πυραμίδας ενισχύθηκε αισθητά. Πρόσφατη

έρευνα δύο ακαδημαϊκών οικονομολόγων και ενός αναλυτή του υπουργείου Οικονομικών έδειξε ότι τα οικονομικά στελέχη αποτελούν το 14% των πλουσιότερων φορολογουμένων. Και από αυτούς, είναι περισσότερα τα διευθυντικά στελέχη μη οικονομικών επιχειρήσεων παρά οι τραπεζίτες.Αλλά το ποσοστό του εισοδήματός τους σ’αυτό το τμήμα του πληθυσμού μειώθηκε τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια, ενώ εκείνο των οικονομικών

στελεχών αυξήθηκε σημαντικά. Σήμερα, τα οικο-νομικά στελέχη αντιπροσωπεύουν το 16% των πλουσιότερων εισοδημάτων, από 9 το 1979. Είναι δύσκολο να το πιστέψει κανείς αυτό σήμερα, αλλά από τη δεκαετία του ‘60 μέχρι περίπου το 1980, οι εργαζόμενοι του χρηματοοικονομικού τομέα

κέρδιζαν κατά μέσο όρο λίγο παραπάνω απ’ό,τι οι υπόλοιποι εργαζόμενοι. Από τη δεκαετία του ‘80 κι έπειτα, οι κυβερνήσεις των δύο μεγάλων αμερικανικών κομμάτων υιοθέτη-σαν την απορρύθμιση, ανατρέποντας πολλούς από τους κανόνες που είχαν θεσπιστεί μετά τη Μεγάλη Ύφεση για να περιορίσουν τις πιο ριψοκίνδυνες, και επικερδείς, τραπεζικές επενδύσεις. Πάνε οι περιο-ρισμοί στις διαπολιτειακές τραπεζικές συναλλαγές,

πάει και το διαχωριστικό τείχος μεταξύ εμπορικών και επενδυτικών τραπεζών.Από το 1979 ώς το 2006, το με-ρίδιο της χρηματοοικονομικής βιομηχανίας στα εταιρικά κέρδη της Αμερικής αυξήθηκε από το ένα πέμπτο στο περίπου ένα τρίτο. Το 2006, τραπεζίτες και ασφαλιστές είχαν φτάσει να κερδίζουν 70 πε-ρισσότερα, κατά μέσο όρο, απ’ό,τι οι εργαζόμενοι στον υπόλοιπο ιδι-ωτικό τομέα. Μετά, πυροδότησαν μία από τις χειρότερες οικονομικές κρίσεις στην πρόσφατη Ιστορία και οι φορολογούμενοι πλήρωσαν για να τους σώσουν. Η οργή των δια-δηλωτών μπορεί να κατευθύνεται εναντίον της Γουόλ Στριτ.

Αλλά δεν υπάρχει τίποτα το συμβολικό ως προς το ποιος παίρνει τα πλούτη. Οι διαδηλωτές θα μπορούσαν να στοχεύσουν και λίγο ψηλότερα. Η πραγματική διόγκωση του πλούτου σημειώνεται στο πλουσιότερο 0,1% του πληθυσμού. Και εκεί, όμως, οι τραπεζίτες είναι πολλοί. o

2120ΕΙΚ

ΑΣΤΙΚ

Α

CLARYS

info.

tel. 26 911 744

24 Eleftheriou VenizelouPaphos - Shop No. 3

Members of:V.I.P club

TAX FREE STORE

m n i e ! !s ile i l f !

Μια ολόκληρη ήπειρος παράπαιε, πόλεις και βιομηχανίες ήταν κατεστραμμένες. Η Δυτική Ευρώπη περίμενε το αμερικανικό σχέδιο Μάρσαλ για να σωθεί. Αλλά

τώρα που βρίσκεται αντιμέτωπη με το πρόβλημα του υπέρογκου χρέους της και μια νέα λιτότητα απειλεί να μετατραπεί στη νέα της πραγματικότητα, η Ευρώπη μοιάζει να έχει ξεχάσει ότι όλα αυτά, τα έχει ξαναζήσει. Και ότι, όπως έλεγε ο Τζουντ, οι άνθρωποι που προσπαθούσαν τότε να ξεπεράσουν το ζόφο του πολέμου ούτε που φαντάζονταν την τεράστια ευφορία που επρόκειτο να επακολουθήσει.Η διαφορά τώρα είναι ότι ο πόθος του πλούτου, η πίστη στην αυτόματη ανέλιξη και η ελπίδα για συνεχώς διευρυμένους ορίζοντες είναι πλέον οικου-μενικά και ότι έχουν ενισχυθεί από την ανάπτυξη της Ε.Ε. και την υιοθέτηση του ενιαίου νομίσματος, του ευρώ, που επέκτεινε και διόγκωσε την ευημερία στις 17 χώρες της ένωσης.Για τις χώρες της νότιας Ευρώπης, η προοπτική της λιτότητας μοιάζει ακόμη πιο πικρή, από τη στιγμή που αντικατοπτρίζει, όπως φαίνεται, αυτό που οι εξωτερικοί παρατηρητές αντιμετωπίζουν ως μια προαναγγελθείσα εθνική αποτυχία στην ευθυγράμμιση με τους κανόνες του ευρωκλάμπ, τον καθορισμό και επιτήρηση των οποίων είχε

αναλάβει κατά κύριο λόγο η άκαμπτη Γερμανία.Για τις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου είναι προ-σβολή να έρχεται κανείς αντιμέτωπος με τα κλη-ροδοτήματα της κακής πειθαρχίας. Για το Βορρά, αυτό είναι το ακριβό τίμημα για τη διάσωση του απειθάρχητου Νότου.Η λιτότητα είναι μια ωρολογιακή βόμβα που αντη-χεί δυνατά. Τώρα το ντόμινο θα παρασύρει και τη Δύση, έγραψε στην Guardian ο Κώστας Δουζίνας, καθηγητής Νομικής στο Λονδίνο, μετά την πτώση του Έλληνα πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, περιγρά-φοντας τη διάλυση της ελληνικής κυβέρνησης ως αποτέλεσμα της λαϊκής οργής, την οποία η ελίτ αδυνατεί να αντιμετωπίσει .Οι ελίτ δεν θα έπρεπε να φοβούνται την εξάπλωση ( της κρίσης ) μόνο όσον αφορά το ευρώ, επιση-μαίνει. Θα έπρεπε να φοβούνται και την εξάπλωση της ελληνικής αντίστασης στην υπόλοιπη Ευρώπη.Κατά κάποιο τρόπο, αυτό ενδεχομένως συμβαί-νει ήδη. Ο Ιταλός πρωθυπουργός έπεσε στις 12 Νοεμβρίου. Στο Λονδίνο διαδηλωτές έκαναν κα-τάληψη στον καθεδρικό ναό του αγίου Παύλου και οι φοιτητές κατέβηκαν στους δρόμους για να διαδηλώσουν ενάντια στην αύξηση των διδάκτρων στα πανεπιστήμια.

Όπως έδειξαν οι συγκρούσεις στο Λονδίνο και αλλού τον Αύγουστο, το χάσμα ανάμεσα στους έχοντες και τους μη έχοντες διευρύνθηκε από τις ανισότητες και τους ανταγωνισμούς μιας κοινωνίας που εξυμνεί, στους σύγχρονους ναούς της, την κατανάλωση και την απληστία.Εντούτοις, το δίδαγμα για τις ευρωπαϊκές ελίτ δεν είναι τόσο ότι απειλούνται από τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Οι κ. Παπανδρέου και Μπερλουσκόνι επιβίωσαν και οι δύο των καταγγελιών στις πρωτεύουσες τους. Αυτό που τους έριξε ήταν μια παγκόσμια αγορά κεφαλαίων, η οποία έχει ανεβάσει το κόστος του δανεισμού πέραν των θεμιτών ορίων: οι αγορές δημιούργησαν την κακή συνήθεια να ζει κανείς πάνω από τις δυνατότητές του.Στην Ελλάδα και την Ιταλία, όπως και στην Ιρλαν-δία και την Πορτογαλία νωρίτερα, μη εκλεγμένοι διαχειριστές ομολόγων καθόρισαν τις τύχες των εκλεγμένων ηγετών. Τώρα, ο πανικός έχει εξαπλωθεί σε Ισπανία και Γαλλία.Στην εποχή του Τζουντ, η λιτότητα διασφάλιζε μια μίνιμουμ πρόσβαση σε βασικά αγαθά, ανοίγοντας το δρόμο για καλύτερες μέρες. Σήμερα, η λιτότητα μειώνει τις θέσεις εργασίας, τις ανέσεις και τα προνό-μια που είχαν πολλαπλασιαστεί έκτοτε - ανοίγοντας το δρόμο για μέρες πολύ χειρότερες. o

Τα ξεχασμένα χρόνια της ευρωπαϊκής ένδειας

Του Alan Cowell

Πριν πεθάνει το 2010, ο ιστορικός Τόνι Τζουντ θυμόταν τα παιδικά του χρόνια ακριβώς μετά το Β’

Παγκόσμιο Πόλεμο, σε μια αποδυναμωμένη Βρετανία, που εγκατέλειπε σταδιακά την αυτοκρατορία και

την υπεροχή της. Τα ρούχα διανέμονταν μέχρι το 1949, τα φθηνά και απέριττα απαραίτητα έπιπλα μέχρι το

1952, τα τρόφιμα μέχρι το 1954, έγραφε στα απομνημονεύματά του, καταλήγοντας ότι η λιτότητα σ’ εκείνη

την εποχή των βασικών αγαθών δεν ήταν απλώς μια οικονομική κατάσταση, αλλά απέβλεπε σ’ ένα

δημόσιο ήθος. Και όχι μόνο στη Βρετανία.

Η ομορφιά θα μαγεύει πάντα και θα μπορεί να κάνει τους ανθρώπους να εφευρίσκουν χιλιάδες επιχειρήματα για να δικαιολογήσουν τον εαυτό τους που υπέκυψε μπροστά της. Πού να ξεχωρίσεις ανάμε-σα σε τριάντα τόσες χιλιάδες ψήφους της Εύας Καϊλή ποιες είχαν

πολιτικό βάρος και ποιες την ελαφρότητα του θαυμασμού; Η ομορφιά είναι ένας γλυκός απατεώνας, που σπάνια τιμωρείται για τις υποσχέσεις που δεν τήρησε. Αλλά όταν γίνει, γίνεται σκληρά.Η νεαρή βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, αυτήν τη φορά, είδε το σκληρό πρόσωπο της πολιτικής αποτίμησης της ομορφιάς. Κάποιοι ίσως να το χαρακτηρίζουν σεξισμό, ίσως και προσβολή της γυναικείας φύσης. Δυστυχώς για την Εύα Καϊλή, δεν είναι ένα χτύπημα κάτω απ’ τη λεπτή μέση της, που θα ενεργοποι-ούσε αντιδράσεις από προσβεβλημένους υποστηρικτές της.Η σκληρή κριτική που τη στοχοποίησε, ακόμη και οι άξεστοι χαρακτηρισμοί από ομοϊδεάτες συναδέλφους της μέσα στο Κοινοβούλιο (υπάρχουν συχνά απέναντι στην πολιτική εντιμότητα και όχι αυτή της Καϊλή μόνο), είναι τα στοιχεία ενός πολιτικού παιχνιδιού. Άσχημου και άδικου, όπως άλλωστε είναι σε όλα τα επίπεδα.Η Εύα Καϊλή αναδείχτηκε με αυτό το πολιτικό σύστημα και με αυτή την επετηρίδα των πολιτικών αξιών. Και όπως ακριβώς τα μικρά παιδιά, που αρέσκονται να παίζουν κρυφτό, αντιδρούν όμως όταν πρόκειται να τα φυλάξουν, ένιωσε την πίκρα του παιδιού που ήρθε η σειρά του.Αλλά η Καϊλή είναι το λιγότερο. Η ελληνική Βουλή είναι γεμάτη από ανθρώ-πους της showbiz. Τα ψηφοδέλτια ξεχείλιζαν από αυτούς που πίστεψαν πως η αναγνωρισιμότητά τους στην υπηρεσία των ψηφοδελτίων δεν ήταν ένα εκλογικό τρικ αλλά ο βαθμός της σπουδαιότητάς τους.Στο Κοινοβούλιο έχουν βάλει βουλευτές, και υπουργούς ακόμη, οι σειρές

του Φώσκολου, το Eurobasket,το γκαζόν του γηπέδου, οι πασαρέλες και εσχάτως τα reality. Τα ελληνικά κόμματα δείχνουν να εκφράζονται ιδιαίτερα απ’ τους σταρ και οι ψηφοφόροι να χειρίζονται το ψηφοδέλτιο σαν να είναι εισιτήριο σε μια παράστασή τους.Όταν μιλάνε όλοι για την ευθύνη του πολιτικού συστήματος, φροντίζουν συχνά να ξεχνάνε και ποιος το ανέδειξε και κυρίως ποια είναι η οικεία εικόνα του που τους μάγεψε. Του ποδοσφαιριστή, του θεατρίνου, της τραγουδιάρας, του τηλεοπτικού γελωτοποιού.Οι άνθρωποι της τέχνης, όπως και αυτοί της πολιτικής, γεννιούνται πια από το σύστημα της επικοινωνιακής ανάδειξης και όχι των ιδεών τους. Έχουν μια εκτρωματική συγγένεια. Την ίδια αποκτά και συντηρεί το κοινό που γίνεται ξαφνικά ψηφοφόρος, χωρίς να καταλάβει τη διαφορά των ρόλων. Στις προ-ηγούμενες εκλογές, ένας «επώνυμος» είχε εκμυστηρευτεί σε συνέντευξή του πως είχε πρόταση και από τα δυο μεγάλα κόμματα για υποψηφιότητα και ήταν σε μεγάλο δίλημμα ποιο να διαλέξει. Μοιάζουν τόσο πολύ τα δυο κόμματα που να δημιουργούν σύγχυση; Πιθανόν, αλλά η σύγχυση δημιουργείται από την πεποίθηση πως η πολιτική είναι ένας τρόπος ανάδειξης, ένα star system με πιο σίγουρες αποδοχές.Πρόσφατα, ο βουλευτής του ΛΑΟΣ κύριος Ανατολάκης, πρώην ποδοσφαι-ριστής, κατέθεσε ερώτηση στην ελληνική Βουλή για το αν μας ψεκάζουν με «ηλιθιογόνα αέρια». Δεν ξέρω τι ήταν αυτό που αισθάνθηκε ξαφνικά ως παρενέργεια και κατέθεσε μια τέτοια ερώτηση, αλλά βρήκε πολλούς που να συμφωνούν μαζί του.Πολιτική είναι αυτό που αποφασίζεις εσύ ότι είναι πολιτική, ακόμη και αν δεν θέλεις να πάρεις την ευθύνη της. Και μπορεί εύκολα να χαθεί στο ολισθηρό παρκέ, στους θεατρικούς ρόλους, στην ψευτομαχητικότητα της δημοσιογρα-φίας. Μπορεί απλώς να γοητευτεί από τα ωραία μάτια της Εύας. Ο αστυνόμος της φωσκολικής σειράς δεν θα βάλει κανέναν από αυτούς που κλέβουν φυλακή, ο μπασκετμπολίστας δεν έχει ιδέα από τρίποντα στην πολιτική και ο δημοσιογράφος δεν θα επιδείξει καμιά νομοτελειακή αντικειμενικότητα. Οι ρόλοι πια είναι αλλιώς. Το κοινό ανακαλύπτει πως δεν έχει καμιά όρεξη για χειροκρότημα. Αν επιζήσουμε, θα φανεί στο τελευταίο «ουφ» που θα βγάλουμε. Το σύνθημα δεν μπορεί πια να γίνεται συναίσθημα, αλλά οφείλει ν’ ακολουθήσει ακριβώς τον αντίστροφο δρόμο. Τα συναισθήματα που γεννάνε οράματα και συνθήματα. Διαφορετικά, σε όλο το σύστημα του πολιτικού Βλαχόλιγουντ, θα ταιριάζει μια φράση από την ταινία του πραγματικού Χόλιγουντ του Κλούνεϊ. Το «καληνύχτα και καλή τύχη». Ή, αν προτιμάτε, «Καϊλή τύχη». o

«Καϊλή» μας τύχηΤα ηλιθιογόνα αέρια της πολιτικής σκηνής

Του ΚΩΣΤΑ ΒΑΞΕΒΑΝΗ

Δεν είναι η πρώτη φορά, φαντάζομαι, που η κυρία Εύα Καϊλή βλέπει ν’ αποτιμάται πολιτικά η ωραιότητά

της. Το είδε σε τρεις εκλογικές μάχες, όταν κατάφερε να εκλεγεί, αφήνοντας πίσω της έμπειρα στελέχη

του κόμματός της και μαέστρους της πολιτικής. Η ομορφιά δεν είναι ποινικό αδίκημα.

Και η ανθρωπότητα δεν πρόκειται να παραδεχτεί ποτέ πως συχνά αποδέχεται την εγκυρότητα του

διαβατηρίου της ομορφιάς για να επιτρέψει την είσοδο εκεί όπου δυσκολεύεται να μπει ένας έξυπνος ή

άσχημος. Πολύ περισσότερο μια έξυπνη και άσχημη.

2322ΠΟ

ΛΙΤΙΚΗ

Manis 1, Emba - Pafost. 26 934 021m. 99 511 746

e. yiotaartofhair@gmail.comfacebook: Yiotasartofhair

xmas shoping xmas shoping

€24.90

€39.90

€29.90€24.00

€25.90€20.00

€24.90€21.00

€33.90€27.00

€16.90€14.00

€18.90€16.00€29.90

€24.00

€20.90€18.00

€75

€18

€75

€49.90

€45.00

€146.00

€94.00

Μπουφάν€119.90

Πουκάμισο€34.90

Φανέλα€24.90

Φούτερ €44.90

€64

Black LabelsAccessories & Gifts

47-49 Makariou Ave. Paphost.+357 26 932210

Xmas Special offers!Gifts for every one...

Merry Xmas Happy NewYear

2726

xmas shoping xmas shoping

€24.90

€39.90

€29.90€24.00

€25.90€20.00

€24.90€21.00

€33.90€27.00

€16.90€14.00

€18.90€16.00€29.90

€24.00

€20.90€18.00

€75

€18

€75

€49.90

€45.00

€146.00

€94.00

Μπουφάν€119.90

Πουκάμισο€34.90

Φανέλα€24.90

Φούτερ €44.90

€64

Black LabelsAccessories & Gifts

47-49 Makariou Ave. Paphost.+357 26 932210

Xmas Special offers!Gifts for every one...

Merry Xmas Happy NewYear

kinira 25, shop 2, 8011 Paphos +357 26 930 705 / 97 64 79 55

www.di lusso.biz

ladies shoes bags accesoriesdi lusso

15” (39cm)

19” (48cm)

23” (58cm)

έκπτωση

µέχρι 15 Ιαννούριου 2012

-15%

3 σειρές extension διπλές 15” (39cm) µόνο €100

3 σειρές extension διπλές 19” (48cm) µόνο €150

3 σειρές extension διπλές 23” (58cm) µόνο €200

Manis 1, Emba - Pafos - m. 99 511 746

Aγορ

άστε

τα ex

tentions σας µε

Το υψηλό ποσοστό ανεργίας

μοιάζει δυσεπίλυτο, παρόλο που

είναι αρκετά εύκολο να δει

κανείς τι έχει συμβεί. Πολλές

δουλειές έχουν μεταφερθεί

στην Κίνα και σε άλλες

χώρες στην Ασία, με

χαμηλούς μισθούς.

«Διάφορες άχαρες δουλειές ήταν κάποτε διάχυτες γύρω μας και η προσφορά τέτοιων μικρών υπηρεσιών ήταν κάποτε ένα είδος ευγένειας», έγραψε ο κ. Λάμπερτ.

«Αυτές οι μέρες έχουν τελειώσει. Τα ρομπότ τις έχουν αναλάβει τώρα, φορτώνοντας χιλιάδες καθημερινές εργασίες στις πλάτες μας».

Αλλά οι δουλειές άρχισαν να εξαφανίζονται πολύ πριν ο όμιλος Foxconn στην επαρχία Σενζέν αρχίσει να παράγει iPhones ή τα εργοστάσια στην Κορέα φτιάξουν τηλεορά-

σεις με επίπεδη οθόνη. Πράγματι, πολλές εργασίες που κάποτε πραγματοποιούνταν από διάφορους διοικητικούς υπαλλήλους, μεσάζοντες, γραμματείς και ταμίες σήμερα γίνονται από ανθρώπους που έχουν ήδη δουλειές.Αυτή η λεγόμενη «υποκλοπή εργασίας», φράση που επινοήθηκε από τον αυστριακό φιλόσοφο, Ιβάν Ιλιτς το 1981, λαμβάνει υπόψη όλη την άμισθη εργασία που γίνεται σε μια κοινωνία με βασική προϋπό-θεση τις απολαβές, είπε πρόσφατα στους Times ο Κρεγκ Λάμπερτ. Η τεχνολογία που μας επιτρέπει να εξοφλούμε την πιστωτική μας κάρτα μέσω του Διαδικτύου ή να εξετάζουμε οι ίδιοι τα λαχανικά μας επίσης μας κάνει υπαλλήλους, μειώνοντας τις δουλειές και αυξάνοντας το ποσοστό ανεργίας.«Ταξιδιωτικοί πράκτορες κάποτε έβρισκαν, εξέτα-ζαν προσεκτικά και συνέκριναν εισιτήρια και τιμές σε ξενοδοχεία και έκλειναν συμφωνίες. Σήμερα, όλα αυτά τα κάνει ο κάθε άνθρωπος μόνος του» έγραψε ο κ. Λάμπτερτ.Ο ρυθμός της τεχνολογικής ανάπτυξης επιταχύνεται, σύμφωνα με τον Έρικ Μπρινιόλφσιν και τον Άντριου Π. ΜακΑφι, ερευνητές του Κέντρου Ψηφιακής Δραστηριότητας του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης και συγγραφείς του «The Race Against the Machine».«Ταχύτεροι, φθηνότεροι υπολογιστές και πιο έξυπνο λογισμικό προσφέρουν στα μηχανήματα δυνα-τότητες που κάποτε είχε χαρακτηριστικά μόνον ο άνθρωπος, όπως η κατανόηση του λόγου, η μετάφραση από τη μία γλώσσα στην άλλη και η αναγνώριση σχημάτων», σύμφωνα με τους Times. «Επομένως, ο αυτοματισμός κινείται γρήγορα εκτός εργοστασίων και αφορά δουλειές σε τηλεφωνικά κέντρα, το μάρκετινγκ και τις πωλήσεις - τμήματα του τομέα παροχής υπηρεσιών, που παρέχει τις περισσότερες δουλειές στην οικονομία».

Αλλά οι ειδικοί δεν θα πεινάσουν ποτέ.Στις μέρες μας, επαγγέλματα όπως αυτά του «Διαχει-ριστή Απόδοσης Παραγωγής» και του «Διευθυντή Ηλεκτρονικού Μάρκετινγκ» βρίσκονται σε μεγάλη ζήτηση, σύμφωνα με τους Times. Αυτές οι θέσεις απαιτούν μεγάλες μαθηματικές και τεχνικές ικανό-τητες για την ανάλυση δικτυακών δεδομένων για διαφημιστικές εταιρείες και πωλητές που θέλουν να απευθύνουν διαφημίσεις σε καταναλωτές.«Ο αριθμός των πραγμάτων που χρειάζεται να ξέρει κανείς είναι μεγάλος», είπε στους Times ο Τζο Ζαουάντσκι, γενικός διευθυντής της MediaMath,

μιας εταιρείας στη Νέα Υόρκη για online διαφή-μιση, «και ο αριθμός των ανθρώπων που έχουν τις απαραίτητες γνώσεις είναι μικρός».Ο κ. Ζαουάντσκι είπε στους Times ότι χρειάζονται δύο ή τρεις μήνες για να βρεθεί το κατάλληλο άτομο για πολλές θέσεις και εκείνοι που μπορούν να γράψουν κώδικα, να δημιουργήσουν ψηφιακές διαφημίσεις, να φτιάξουν σάιτ και να αναλύσουν στατιστικά είναι σε μεγάλη ζήτηση, ενώ συχνά παίρνουν ετήσιους μισθούς που φτάνουν τα 100.000 δολάρια.Αλλά ακόμη και οι άνθρωποι που δουλεύουν στο χώρο της τεχνολογίας κάνουν και επιπλέον εργασίες.

Για παράδειγμα, γράφουν ηλεκτρονικά μηνύματα,

κλείνουν πτήσεις, βγάζουν φωτοτυπίες και φέρνουν

καφέ. Και όλη αυτή η επιπλέον δουλειά φθείρει

τους υπαλλήλους. Σε μελέτη του 2007, το 38% των

Αμερικανών είπαν ότι αισθάνονταν κουρασμένοι.»

«Διάφορες άχαρες δουλειές ήταν κάποτε διάχυτες

γύρω μας και η προσφορά τέτοιων μικρών υπηρε-

σιών ήταν κάποτε ένα είδος ευγένειας», έγραψε ο

κ. Λάμπερτ. «Αυτές οι μέρες έχουν τελειώσει. Τα

ρομπότ τις έχουν αναλάβει τώρα, φορτώνοντας

χιλιάδες καθημερινές εργασίες στις πλάτες μας».

Όλα είναι μέρος της δουλειάςΤου Tom Brady

2928

1 A

prili

ou

Άλλοι διοικούν με τη φαντασία και άλλοι με τα νούμεραΤου Kevin Delaney

Παρ’ όλα αυτά, οι περισσότερες εταιρείες αναζητούν φοιτητές με ισχυρή εμπειρι-κή κατάρτιση από τις καλύτερες σχολές διοίκησης επιχειρήσεων.

Το να παραιτηθεί κανείς από το Χάρβαρντ δεν είναι ίσως η καλύτερη μέθοδος για να γίνει κανείς επι-χειρηματίας, αλλά ο συγγραφέας Μάικλ Ελσμπεργκ τάσσεται σαφώς υπέρ της εγκατάλειψης των σπου-δών. “Οι νέες εταιρείες τεχνολογίας αποτελούν μια εξ ορισμού δημιουργική προσπάθεια”, γράφει στους N.Y. Times. Εντούτοις, οι τάξεις που έχουμε σήμερα καταπνίγουν τη δημιουργικότητα. Αν ένας νέος καταφέρει να διατηρήσει ένα πνεύμα κάπως δημιουργικό, και στήσει μια επιχείρηση μετά την αποφοίτησή του, αυτό θα το κάνει παρά - και όχι χάρη - στην εκπαίδευσή του.Δεν είναι παράξενο που ο Τζον Λένον - του οποίου η επιχείρηση, οι Beatles, είχε μια διόλου ευκατα-φρόνητη επιτυχία - είχε συμπεράνει, όταν ήταν έφηβος, ότι οι καθηγητές του ήταν ηλίθιοι. Και το επιχείρημά του... Δεν έβλεπαν ότι είχαν να κάνουν με μια ιδιοφυία.Ένας από τους μεγαλύτερους θαυμαστές του Λένον, ο Στιβ Τζομπς, που επίσης εγκατέλειψε τις σπουδές του στο Ριντ Κόλετζ, σίγουρα θα συμφωνούσε. Ο βιογράφος του Γουόλτερ Άιζακσον δήλωσε στους N.Y. Times ότι ο Τζομπς δεν ήταν εξαιρετικά έξυπνος,

τουλάχιστον με βάση τα συμβατικά δεδομένα.«Αλλά,» έγραψε ο Άιζακσον, «ήταν μεγαλοφυής. Τα άλματα της φαντασίας του ήταν διαισθητικά, απρόβλεπτα και, μερικές φορές, μαγικά. Αυτό που τα πυροδοτούσε ήταν η διαίσθηση και όχι η αναλυτική σκέψη». Ο Αϊνστάιν, μια άλλη αντισυμ-βατική, διαισθητική μεγαλοφυΐα, που προβαλλόταν σε κάποιες απ’ αυτές τις διαφημίσεις της Apple, είπε κάποτε: «Η φαντασία είναι πιο σημαντική από τη γνώση».Αλλά τον τελευταίο καιρό, στις περισσότερες μεγά-

λες εταιρείες αυτό που κυριαρχεί είναι η αυστηρά αναλυτική σκέψη. Αρκετά στελέχη που λατρεύουν τους αριθμούς έχουν επηρεαστεί από το βιβλίο “Moneyball: The Art of Winning an Unfair Game” του Μάικλ Λιούις. Το Moneyball καταγράφει πώς μια φτωχή ομάδα μπέιζμπολ, η Όκλαντ Αθλέτικς, γνώρισε μεγάλη επιτυχία εκμεταλλευόμενη στοιχεία, στατιστικές και αναλύσεις. Φέτος, το βιβλίο έγινε ταινία στην οποία πρωταγωνιστεί ο Μπραντ Πιτ.Στον κόσμο των επιχειρήσεων, αναφέρουν οι

N.Y.Times, το “Moneyball “ έχει μετατρέψει πολλούς σε ευαγγελιστές του εμπειρισμού. Ο Στιβ Τζομπς υπερηφανευόταν ότι ήξερε, από διαίσθηση, τι ήθελαν οι καταναλωτές, πριν καν το καταλάβουν οι ίδιοι. Άλλες εταιρείες όμως, όπως η IBM και η Hewlett Packard, επενδύουν πολλά εκατομμύρια για να μετατρέψουν τις επιθυμίες των καταναλωτών σε μετρήσιμα δεδομένα. Στη σχολή Διοίκησης Επι-χειρήσεων του Γέιλ, ένα μάθημα με την ονομασία “Mathletics“ διδάσκει στους φοιτητές πώς να εφαρμόζουν τη στατιστική ανάλυση δεδομένων

των σπορ στις επιχειρήσεις.Υπάρχει ένας τομέας στον οπoίο αυτοί που στηρίζο-νται στη διαίσθηση συμφωνούν με τους υπέρμαχους της εμπειρικής ανάλυσης. Ακόμη και τα διευθυντικά στελέχη που εκδιώχθηκαν από τις υπό κατάρρευση εταιρείες έφυγαν, τα τελευταία χρόνια, με τεράστια μπόνους. Και, τόσο αυτοί που είχαν υπακούσει στη μαγική τους διαίσθηση, όσο και αυτοί που είχαν ακολουθήσει τις στατιστικές, όλοι ήξεραν ότι δεν θα έβγαιναν χαμένοι. o

Αλμπερτ Αϊνστάιν: Η φαντασία είναι πιο σημαντική από τη γνώση

Στο Χόλιγουντ, λέει ο θρύλος, οι καλοί φοιτητές δέχονται εντολές από τους κακούς.Μια αντίστοιχη κατάσταση επικρατεί και στη Δυτική Ακτή, όπου οι Apple, Microsoft, Twitter και Facebook δεν είναι παρά ορισμένοι από τους γίγαντες της τεχνολογίας που διοικούνται από ανθρώ-πους οι οποίοι έχουν εγκαταλείψει τις σπουδές τους και έχουν γίνει διάσημοι για το διαισθητικό και αντισυμβατικό τρόπο σκέψης τους.

3130

Σύμφωνα με τα ακαδημαϊκά εγχειρίδια βι-ολογίας, το διάγραμμα της σχέσης μεταξύ ποικιλίας και παραγωγικότητας ενός είδους έχει καμπυλωτό σχήμα. Η βιοποικιλότητα

αρχικά ανεβαίνει καθώς αυξάνονται οι πόροι, μέχρι η περιοχή να γίνει αρκετά γόνιμη έτσι ώστε ένα μεγαλύτερο και πιο γρήγορα αναπτυσσόμενο είδος να αρχίσει να εκτοπίζει τα μικρότερα και πιο αργά αναπτυσσόμενα φυτά και τότε, η βιοποικιλότητα αρχίζει να φθίνει. Ένα πρόσφατο δημοσίευμα στο επιστημονικό περιοδικό «Science» διαψεύδει αυτή τη θεωρία. Ο Πίτερ Αντλερ του Πανεπιστημίου της Γιούτα, μαζί με μία διεθνή ομάδα συνεργατών του, δείχνουν πως, τουλάχιστον σε μικρή κλίμακα, δεν υπάρχει σταθερή σχέση μεταξύ βιοποικιλότητας και παρα-γωγικότητας, παρότι αυτές μπορεί να συνδέονται σε μεγαλύτερες γεωγραφικές κλίμακες.«Αυτή η σχέση δεν αξίζει τη θέση που έχει στη βιβλιογραφία», λέει ο Αντλερ στο «Nature». Η διάψευση της σχέσης αυτής σε μικρή κλίμακα είναι σημαντική, “επειδή αυτή είναι η κλίμακα στην οποία δοκιμάζουμε τις θεωρίες των αλληλεπιδράσεων μεταξύ διαφόρων ειδών χλωρίδας, συνεχίζει.

Τα οικολογικά μοτίβα πάντα έβγαιναν από μελέτες σε μικρές κλίμακες. «Βλέπεις τι συμβαίνει σε μικρή κλίμακα και υποθέτεις πως αυτό θα συμβαίνει και σε μία σχέση παγκόσμιας κλίμακας», λέει ο Ρόμπερτ Γουίτακερ, βιογεωγράφος του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Τα νέα ευρήματα δείχνουν πως μια τέτοια σχέση δεν είναι πάντα έγκυρη.Η ομάδα εξέτασε τη βιοποικιλότητα των φυτών σε 48 διαφορετικές τοποθεσίες με ξεχωριστά είδη από ποώδη φυτά στην καθεμία. Το δίκτυο των ερευνητών που συμμετείχαν πήρε δείγματα και απ’ τις πέντε ηπείρους, από τα πλούσια σε χλωρίδα λιβάδια των κεντρικών ΗΠΑ μέχρι τις ημιάγονες πεδιάδες της Αυστραλίας.Η σχέση μεταξύ βιοποικιλότητας και παραγωγι-κότητας είχε αμφισβητηθεί και από παλαιότερες μελέτες, οι οποίες είχαν όμως επικριθεί για τη μη τυποποιημένη διαδικασία δειγματοληψίας που ακολούθησαν. Έτσι ο Αντλερ και η ομάδα του χρησιμοποίησαν ακριβώς τις ίδιες δειγματοληπτικές μεθόδους σε κάθε περιοχή, μελετώντας εκτάσεις ενός τετραγωνικού μέτρου ανά ομάδες των δέκα και εκτίμησαν την

επίγεια παραγωγικότητα από τη ζωντανή βιομάζα των φυτών κατά τις πιο γόνιμες περιόδους του έτους. «Αξιόπιστα στοιχεία δεν υπήρχαν πριν από τις μελέτες που έκανε το δίκτυο των επιστημόνων» μας εξηγεί.«Χρησιμοποίησαν τυποποιημένα πρωτόκολλα, και δεν υπάρχουν διακυμάνσεις στη μέθοδο δειγ-ματοληψίας που ακολούθησαν, την εποχή των μετρήσεων και τον τρόπο που υπολόγισαν τη βιομάζα», συμφωνεί ο Γουίτακερ. «Δείχνουν πως δεν υπάρχει κάποια σταθερή σχέση».Δεδομένου του μικρού μεγέθους των εκτάσεων που μελέτησαν, ο Γουίτακερ διερωτάται αν η μελέτη αποτυπώνει την πραγματική έκταση της τοπικής βιοποικιλότητας. Όμως ο Αντλερ δείχνει να είναι σίγουρος για την εγκυρότητα των ευρημάτων. «Είμαι βέβαιος πως θα είχαμε καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα αν το μέγεθος των εκτάσεων ήταν μεγαλύτερο», λέει.Τώρα που η ποσότητα της βιομάζας αποδείχθηκε πως από μόνη της δεν επηρεάζει τη βιοποικιλότητα, ο Αντλερ και η ομάδα του ξεκινούν νέες μελέτες που θα προσπαθήσουν να μετρήσουν τη επίδραση άλλων παραγόντων, όπως το φως. o

Γιατί κάποια οικοσυστήματα είναι γεμάτα με διάφορα είδη χλωρίδας, ενώ άλλα διαθέτουν ελάχιστα; Οι οι-

κολόγοι μέχρι σήμερα πίστευαν πως όλα σχετίζονταν με την πρωτογενή παραγωγικότητα - την ποσότητα

βιομάζας που παράγεται μέσω της φωτοσύνθεσης. Στην αρκτική τούνδρα, για παράδειγμα, όπου η παρα-

γωγικότητα είναι χαμηλή, το εύρος των ειδών είναι μικρότερο, σε αντίθεση με τα τροπικά δάση που παρέ-

χουν περισσότερους πόρους, οι οποίοι είναι απαραίτητοι για τη διατήρηση των διαφόρων ειδών χλωρίδας.

Η νέα θεωρία σχετικά με τη βιοποικιλότηταΤης Natasha Gilber

32

παρακμή

πάνω ορόφων. Αυτός ο λιγομίλητος άνθρωπος πήγε στους υπαλλήλους και τους είπε, πολύ απλά “Φύγετε“.Εδώ, λοιπόν, συνεχίζεται η αέναη διαμάχη ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν της Νέας Υόρκης. Οι κάτοικοι του δεύτερου ορόφου αντιπροσωπεύουν μια εποχή που χάνεται, εκείνη του Μπάουερι ως ύστατου καταφυγίου της πόλης.Οι επισκέπτες των πάνω ορόφων -πολλοί Ευρωπαί-οι, κάποια φωτομοντέλα ανήκουν στην ανώτερη τάξη, που συχνάζει πλέον στην περιοχή και αλλάζει σταδιακά το πρόσωπο του Μπάουερι.Το συγκεκριμένο κτίριο λειτούργησε για πρώτη φορά ως Prince Hotel στο τέλος της δεκαετίας του ‘20 κι ήταν ακόμη ένα ξενοδοχείο για τους έκπτωτους πρίγκιπες της πόλης. Σήμερα λέγεται Bowery House. Στον τρίτο όροφο, τα καφέ φρεσκοβαμμένα κελιά, με το ξύλινο καφασωτό αντί για συρματόπλεγμα, και τους αριθμούς τους σκαλισμένους σε μέταλλο πάνω από τις πόρτες, αποτελούν όλα μια προσε-κτική, φτιαγμένη από καλλιτέχνη, απομίμηση των πρωτοτύπων.Ο Κούνκελ αναφέρεται ιδιαίτερα στην έμφαση που έχει δοθεί στο ντεκόρ. Τους πρωτότυπους καναπέδες «Τσέστερφιλντ» στο χολ. Τα προϊόντα «Ρεντ Φλάουερ» στα μπάνια. Τις αφίσες από ταινίες με αναφορές στο Μπάουερι σχεδόν σε όλα τα δωμάτια - περιλαμβανομένου και τους «On the Bowery», ενός ντοκιμαντέρ του 1957 πάνω στη σκοτεινή κουλτούρα των άστεγων αλκοολικών, που αποτέλεσαν, για πολλά χρόνια, το σήμα κατατεθέν της περιοχής. Όλα αυτά για μια πελατεία η οποία περιγράφεται, από έναν υπάλληλο των δημοσίων σχέσεων, ως νέα, στιλάτη «και ελκυστική», κι από τον Κούνκελ ως πρόθυμη να επιλέξει ένα φθηνό δωματιάκι για τη διαμονή της, αλλά και «να δώσει 300 δολάρια για να παραγγείλει ένα καλό κρασί».Ο Κούνκελ εξηγεί ότι μπορεί να «απομονώσει» τους ένοικους του ξενώνα, κι ίσως να πληρώσει κάποιους για να φύγουν.Αλλά δεν σκοπεύει να τους πετάξει έξω. «Δεν θέ-λουμε να ταράξουμε τις ισορροπίες ή να φέρουμε κακό κάρμα».

Στο δεύτερο όροφο ενός παλιού ξενοδοχείου του Μπάουερι, εννιά άντρες πληρώνουν λιγότερο από 10

δολάρια τη βραδιά για να κοιμηθούν σε στενά δωματιάκια, που έχουν από πάνω συρματόπλεγμα. Οι μισές

τουαλέτες δεν έχουν πόρτα και κατά μήκος του χολ στέκονται, σαν στοιχειωμένοι, άδειοι θάλαμοι - οι τε-

λευταίοι επισκέπτες τους ή έχουν φύγει ή έχουν πεθάνει.

Συνδυάζοντας την με το σικ σε ένα ξενοδοχείο

Του Dan Barry

Κίνητρο για ζωή: η έγνοια για κάτι έξω από σένα.

Αυτούς τους δύσκολους καιρούς κοιμάμαι δύσκολα, ελάχιστα ή καθό-λου. Και το πιο οδυνηρό είναι πάντα η πρωινή έγερση απ’ το κρεβάτι. Η πραγματικότητα που μου αποκαλύπτεται με το ξύπνημα με διαλύει.

Νιώθω τόσο τσακισμένος και ταλαιπωρημένος που, αν δεν υπήρχε λόγος, δεν θα σηκωνόμουνα. Όμως υπάρχει λόγος ή μάλλον λόγοι. Τετράποδοι με όρθιες ουρές, οι γάτοι δεν παίρνουν από δικαιολογίες ή εξηγήσεις. Δεν μπορείς να τους πεις: «Παιδιά, λυπάμαι, είμαι χάλια, δεν μπορώ να σηκωθώ». Τη συμπαράστασή τους θα την εκδηλώσουν αλλιώς, με χάδια και τρυφερότητα (είναι απίθανο το πόσο ξέρουν τη διάθεσή μου: αν θέλω συντροφιά ή προτιμώ μόνος - το σέβονται πάντα). Αλλά με το φαΐ δεν κάνουν παραχωρήσεις. Και μου θυμίζουν δυο στίχους απ’ το δικό μου Βιβλίο των Γάτων. Το ποίημα

«Συνομιλία με τον γάτο Αλέκο» τελειώνει με το δίστιχο:              «Νιάου, είπε ο Αλέκος, που θα πει “πεινάω”.              Όποιος πεινάει, έχει δίκιο, είπα εγώ». Το επιχείρημα της πείνας είναι απόλυτο - και φυσικά

δεν ισχύει μόνο για γάτες. Έτσι ταΐζω (από απόσταση) πεινασμένους σε άλλες χώρες, ενισχύω προσπάθειες στον τόπο μου - αλλά αυτά γίνονται και με μία πιστωτική κάρτα ή μία δοσοληψία στο Διαδίκτυο. Όμως οι γάτες και οι γάτοι, που έχω υιοθετήσει, θέλουν να σηκωθώ απ’ το κρεβάτι, ν’ ανοίξω κονσέρβες, να τις μοιράσω δίκαια, να τις γαρνίρω μ’ ένα χάδι. (Μερικοί, χωρίς χάδι, δεν τρώνε). Να, λοιπόν, τι με σηκώνει απ’ το κρεβάτι κάθε πρωί - άσχετα αν έχω κοιμηθεί δύο ώρες με πόνους, ή καθόλου. Το να ζεις μ’ ένα πλάσμα εξαρτημένο από σένα είναι μπελάς, χαρά αλλά και φάρμακο. (Είναι και μέθοδος αγωγής παιδιών: να γίνουν υπεύθυνα).  Μια φίλη έπασχε από βαριά κατάθλιψη. Είχε περιέλθει σε κατατονική κατάσταση, αμίλητη, ακίνητη, απούσα. Οι γιατροί στην Αγγλία της πέταξαν ένα κουτάβι στο δωμάτιο. Στην αρχή ούτε το είδε. Τη δεύτερη μέρα άρχισε να το φροντίζει.Κίνητρο για ζωή: η έγνοια για κάτι έξω από σένα.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΔΗΜΟΥ

Ακριβώς από πάνω, στον τρίτο και τέταρ-το όροφο, σικ νεαροί πληρώνουν από 62 μέχρι 129 δολάρια την ημέρα για μια εξευγενισμένη εκδοχή της σκληρής

εμπειρίας των από κάτω. Τα δικά τους κελιά είναι εξοπλισμένα με χειροποίητα στρώματα και ακριβά σεντόνια. Τα κοινά μπάνια έχουν μαρμάρινους νιπτήρες και θερμαινόμενα πατώματα. Οι πετσέτες τους είναι «Ραλφ Λόρεν».Οι παράλληλοι κόσμοι που ζουν στο 220 της οδού Μπάουερι σπάνια διασταυρώνονται, αν και η αισθητική του συγκεκριμένου ξενοδοχείου υποτίθεται ότι δημιουργεί μια δόνηση «ζωντανής ιστορίας», κάτι μεταξύ «μουσείου και ξενοδο-χείου», όπως λένε οι δημιουργοί του, Σάνφορντ Κούνκελ από την Ιντιάνα και Αλεσάντρο Ζαμπρέντι από την Ιταλία. Στόχος τους ήταν η δημιουργία ενός ξενοδοχείου τύπου ξενώνα για σέξι, ζωηρούς πελάτες, που θα διατηρούσε συγχρόνως κι ένα

μέρος από την ιστορία του χώρου. Ο Κούνκελ φτάνει να περιγράφει τους άντρες του κάτω ορό-φου, που ζουν στριμωγμένοι στους θαλάμους, ως «συστατικό στοιχείο του ντεκόρ», χαρακτηριστικό παράδειγμα, το δωμάτιο του ξενοδοχείου με την ονομασία «Peppers Bunk» (bunk σημαίνει κουκέτα), από τον Τσάρλι Πέπερς, έναν από τους «πιο γραφικούς και παλιούς ενοίκους», όπως αναφέρει το διαφημιστικό φυλλάδιο του ξενοδο-χείου. Υπάρχει πράγματι ένας σιωπηλός, 84χρονος ένοικος ονόματι Τσάρλι, που τρώει όντως πολλές πιπεριές (= peppers).Κανείς δεν τον έχει ενημερώσει, όμως, ότι ένα δωμάτιο των πάνω ορόφων έχει πάρει το όνομά του, ούτε ότι ο ίδιος θεωρείται γραφικός ούτε και ότι η ζωή του στο στενό δωματιάκι χρησιμεύει για τις δημόσιες σχέσεις του ξενοδοχείου.Παρ’ όλα αυτά, ο Τσάρλι έχει εκφράσει κατά καιρούς τη δυσαρέσκειά του για τη θεματική των

H ευεργετική επίδραση των γάτων

3534

Azi

aH

otel La

ura

Hot

el

St.G

eorg

eH

otel

Cynt

hian

aH

otel

Coral Bay Pafos

FLOODS

LIGHTS

Snacks & Drinks at low pricesKids golf clubs avilable

(from 6 to 12 years old)

TEL: 26 271 555

WWW.PAPHOSGOLFRANGE.COM(+357) 26 848 800 cy freephone 8000 89 89 info@pafilia.com www.pafiliadevelopers.com

ASUS Transformer Prime: Ίσως η καλύτερη ταμπλέτα στον κόσμο… προς το παρόν!

Ίσως η πιο ελκυστική ταμπλέτα που πρόκειται να εμφανιστεί

στα ράφια των καταστημάτων σε λίγους μήνες.

Πόσο ζυγίζει όλο το Internet;

Όσο μια φράουλα!!!

Και η φράουλα ζυγίζει κάτι

περισσότερο από 50 γραμμάρια!

Η ιδέα της μέτρησης ανήκει ουσιαστικά στον καθηγητής της επιστήμης των υπολογιστών Τζον Κουμπιάτοβις του πανεπιστημίου Μπέρκλεϊ, σύμφωνα με τον οποίο κάθε

ηλεκτρονικό βιβλίο που «φορτώνεται» στη συσκευή ψηφιακής ανάγνωσης Amazon Kindle, αυξάνει ανεπαίσθητα το βάρος της. Ο Κουμπιάτοβιτς χρησιμοποίησε τη διάσημη εξί-σωση E=mc2, για τη σχέση μάζας και ενέργειας και εκτίμησε ότι το γέμισμα με ηλεκτρονικά βιβλία ενός Kindle χωρητικότητας 4GB, θα αυξήσει το βάρος του κατά ένα δισεκατομμυριοστό του δισεκατομ-μυριοστού του γραμμαρίου. Αυτό συμβαίνει επειδή όταν αποθηκεύονται πλη-ροφορίες (όπως ένα ηλεκτρονικό βιβλίο), τα ηλε-κτρόνια στη μνήμη έχουν μεν σταθερό αριθμό, αλλά αυξάνουν την ενέργειά τους και αυτή η αυξημένη ενέργεια «μεταφράζεται» σε οριακά μεγαλύτερη μάζα, δηλαδή σε περισσότερο βάρος.Με βάση αυτό το σκεπτικό, έγινε το επόμενο βήμα

Ένα έξυπνα σχεδιασμένο ρολόι-κινητό, ώστε τα κουμπιά να είναι εύκολο να

πατηθούν, κυκλοφορεί στην αγορά. Η οθόνη αφής είναι επίσης εκπληκτικά εύκολη στην πλο-

ήγηση και μπορεί να χρησιμοποιηθεί δίχως την ενσωμα-τωμένη ακίδα που διαθέτει το ρολόι.. Εάν ψάχνατε για ένα ρολόι-κινητό, τότε αυτό της Panther ίσως να είναι το ιδανικό για εσάς.

To έξυπνο ρολόι-κινητό

Ο λόγος για τη νέα ταμπλέτα – «θαύμα» της ASUS, ονόματι «Eee Pad Transformer Prime», που εκπλήσσει τα μάλα, χάρη στα πανίσχυρα

τεχνικά χαρακτηριστικά της, το πιο λεπτό design στην αγορά, τη μεγαλύτερη διάρκεια μπαταρίας και την ιδιαίτερα λογική τιμή που (θα) προσφέρεται.Ξεκινάμε από την οθόνη αφής: 10.1 ιντσών, τύπου πάνελ Super IPS+ (που αυτό πραγματικά είναι η οθόνη) για κρυστάλλινη χρωματική απόδοση αλλά και θέαση υπό γωνία 178 μοιρών (!), ανθεκτική σε γρατσουνιές/γδαρσίματα λόγω της επένδυσης «Gorilla Glass», υπερ-φωτεινή χάρη στα 600 nits (ικανή για θέαση κόντρα στον ήλιο) και, τέλος, με ανάλυση 1280x800 γραμμές. Περνάμε στη χωρητικότητα: 32GB ή 64GB (επι-τέλους, να η πρώτη εταιρεία που αντιλαμβάνεται ότι τα 16GB αποθηκευτικού χώρου δεν επαρκούν πλέον, γιατί οι ταμπλέτες μπορούν να αναπαράγουν ποιοτικότατες ταινίες, που όμως καταλαμβάνουν πολύ χώρο – χώρια τις εφαρμογές και παιχνίδια – όπου τα τελευταία αρχίζουν και απαιτούν ολοένα και περισσότερο χώρο). Κάμερες, δύο τον αριθμό: μία μπροστά των 1.2MPixel - μία πίσω, των 8MPixel, με αυτόματης εστίασης και έκθεσης f/2.4 φακό, φωτισμό μέσω φλας τύπου LED και δυνατότητα λήψης βίντεο ανάλυσης 1920x1080 γραμμών ή αλλιώς Full HD video.Βάρος μόλις 586 γραμμάρια (χωρίς βέβαια το dock) και πάχος 8,3 χιλιοστά! Μπαταρία: 12 ώρες συνεχόμενου βίντεο ποιότητας Full HD! Ένα επί-τευγμα που καμία άλλη ταμπλέτα δεν καταφέρνει (ούτε το iPad 2 που είχε μέχρι τώρα τα «ηνία» σε αυτόν τον τομέα).

Σε αυτό το εντυπωσιακό συμπέρασμα κατέληξαν ορισμένοι μαθηματικοί υπολογισμοί, οι οποίοι συμπεριέλαβαν το συνολικό βάρος όλων των κινούμενων ηλεκτρονίων, που αντιπροσωπεύουν το σύνολο των διακινούμενων πληροφοριών, σε οποιαδήποτε στιγμή.

και υπολογίστηκε ότι όλο το διαδίκτυο -με βάση τον όγκο των δεδομένων-πληροφοριών που διακινείται σε αυτό- ζυγίζει περίπου 50 γραμμάρια. Αρχικά, υπολογίστηκε ότι τα ηλεκτρόνια στο σύνολο του ίντερνετ έχουν ενέργεια περίπου 40 δισεκατομμύρια βατ και στη συνέχεια αυτή η ενέργεια μετατράπηκε σε βάρος 50 γραμμαρίων.Στην πραγματικότητα, πάντως, το βάρος θα πρέπει να είναι κάπως μεγαλύτερο, αφού οι υπολογισμοί έγιναν με βάση παρωχημένα στοιχεία του 2006, όταν υπολογιζόταν ότι στον πλανήτη μας υπήρχαν 75 έως 100 εκατ. κεντρικοί υπολογιστές (servers). Από τότε όμως, μια σειρά από μεγάλα κέντρα αποθήκευσης και επεξεργασίας δεδομένων έχουν κατασκευαστεί από εταιρείες όπως η Google, η Amazon και η Microsoft. Αν μάλιστα στους υπολογισμούς, εκτός από τους servers, περιληφθούν και οι προσωπικοί υπολογιστές του πλανήτη που χρησιμοποιούν το ίντερνετ, τότε το βάρος του διαδικτύου αυξάνεται σε… τρεις φράουλες!

3736

Όσοι επισκέφθηκαν το Λιμανάκι της Κάτω Πάφου το τελευταίο διάστημα είχαν την ευκαιρία να δουν προσαραγμένα, μεγάλα κρουαζιερόπλοια, ελλιμενισμένα παρά το

Κάστρο της Πάφου. Εκφράζονται ωστόσο αμφιβολίες , κατά πόσον η άφιξη των πλοίων σήμαινε και την άφιξη αριθμού επισκεπτών στην πόλη μας και εάν ναι, πόσοι επισκέπτες αποφάσισαν, παρά τις αντιξοότητες να κατέβουν, αφού δυστυχώς μεταφέρονται με βάρκες στην στεριά. Είναι καιρός, δυναμικά πλέον, να διεκδικήσουμε τη δημιουργία αγκυροβολίου στο Λιμανάκι μας, αφού με την κατασκευή του, με όσο το δυνατό πιο ήπιες παρεμβάσεις, ώστε να μην χάσει την γραφι-κότητα του και με ουσιαστική τεχνική, οικονομική και περιβαλλοντική τεκμηρίωση, θα πετύχουμε μεγάλη αύξηση επισκεπτών, με όλα τα θετικά συνεπακόλουθα για την πόλη μας. Η κατασκευή αγκυροβολίου επιβάλλεται γιατί θα δημιουργήσει προϋποθέσεις για άφιξη ολοένα και περισσότερων κρουαζιερόπλοιων, αποδίδοντας

μεγάλα οφέλη προς την πόλη μας, οικονομικά και κοινωνικά. Με τη δημιουρη μας, αφού οι νέοι αυτοί επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να επισκεφθούν, εκτός από το λιμανάκι, καγία του, θα δοθεί τονωτική ένεση ευρύτερα στην πόλι άλλες περιοχές ενδιαφέροντος, όπως το εμπορικό κέντρο και τις αρχαιότητες μας, θα εξερευνήσουν την Πάφο και θα απολαύσουν τις ομορφιές της, που σίγουρα θα τους εντυπωσι-άσουν και ένα μεγάλο ποσοστό από αυτούς ίσως επιστρέψουν ως επισκέπτες μεγαλύτερης παραμονής

στην πόλη μας. Ο Δήμος Πάφου πρέπει να διεκδικήσει την κα-τασκευή του αγκυροβολίου αμέσως, χωρίς άλλη καθυστέρηση. Είναι καιρός να ξεκαθαριστούν, με απόλυτο τρόπο, οι αρμοδιότητες κάθε εμπλεκό-μενου οργανισμού στο λιμανάκι και την ευρύτερη περιοχή καθώς και να θεσμοθετηθεί η απαραίτητη συνεργασία μεταξύ τους. Η Πάφος επιβάλλεται να βγει από την απομόνωση όπου την έχουν οδηγήσει οι κυβερνώντες. o

Αυτοί που έφυγαν το 2011Amy Winehouse Η Amy Winehouse γεννήθηκε το 1983 στο Λονδίνο, όπου και μεγάλωσε. Από

νεαρή ηλικία φάνηκε η κλίση της στη μουσική, και μαθήτευσε σε δύο καλλιτεχνικές σχολές του Λονδίνου.Η Winehouse είχε γίνει γνωστή στο μουσικό κοινό το 2003, με το ντεμπούτο album της “Frank”, ωστόσο γνώρισε τη δόξα το 2006, με το album της “Back to Black”, για το οποίο βραβεύτηκε με 5 Grammy. Από τα πιο διάσημα τραγούδια της είναι τα “Rehab”, “Back to Black”, “Valerie”, “Tears Dry on Their Own”. Η Amy Winehouse έφυγε στην ηλικία των 27 ετών, όπως αρκετοί μεγάλοι καλλιτέχνες, μεταξύ των οποίων η Janis Joplin και ο Curt Cobain.SteveJobs Ο άνθρωπος που άλλαξε τις ζωές μας ο Steven Paul, «Steve» Jobs γεννήθηκε τον

Φεβρουάριο του 1955 στο Σαν Φρανσίσκο και δεν μεγάλωσε με τους βιολογικούς του γονείς.Υιοθετήθηκε από τον Paul και την Clara Jobs. Από μικρός φαινόταν ότι θα ασχολιόταν με τους υπολογιστές αλλά κανείς δεν φανταζόταν ότι θα έφτιαχνε τη δική του «γενιά». Στις 5 Οκτωβρίου 2011 (μια μέρα μετά την παρουσίαση του iPhone 4s, από την οποία ήταν απών, η Apple ανακοίνωσε ότι ο Steve Jobs πέθανε. Ήταν 56 ετών.Νίκος Παπάζογλου O Νίκος Παπάζογλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη 20 Μαρτίου 1948, ήταν

Έλληνας μουσικός, ερμηνευτής και δισκογραφικός παραγωγός.Ξεκίνησε την καριέρα του τη δεκαετία του ‘60 περνώντας από τους Olympians και τους Zealot. Συνεργάστηκε για πολλά χρόνια με τους Διονύση Σαββόπουλο, Μανώλη Ρασούλη και Νίκο Ξυδάκη. Έγινε ευρέως γνωστός με το δίσκο του Μανώλη Ρασούλη, Η εκδίκηση της γυφτιάς. Χαρακτηριστικό του Παπάζογλου ήταν το κόκκινο φουλάρι που φορούσε στο λαιμό σε όλες του τις εμφανίσεις. Ο Παπάζογλου πέθανε από καρκίνο στις 17 Απριλίου 2011, λίγο καιρό μετά το θάνατο του συνεργάτη του, Μανώλη Ρασούλη.Άκης Κλεάνθους Ο Άκης Κλεάνθους γεννήθηκε το 1964 και καταγόταν από την Επαρχία Πάφου.

Μετά την ολοκλήρωση των στρατιωτικών του υποχρεώσεων, ως αξιωματικός στην Εθνική Φρουρά, φοίτησε στο Baruch College της Νέας Υόρκης, από όπου και πήρε το πτυχίο του στο Marketing Management. Συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο St’ John’s της Νέας Υόρκης, αποκτώντας μεταπτυχιακό τίτλο (Μ.Β.Α.) στο Quantitative Analysis.Με την επιστροφή του στην Κύπρο εργάστηκε στον τραπεζικό τομέα, όπου διακρίθηκε για τις πρω-τοβουλίες που ανέπτυξε και την καινοτόμο δράση του στον τομέα των ηλεκτρονικών τραπεζικών υπηρεσιών. Παράλληλα, δίδασκε ως λέκτορας σε ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της Κύπρου.Το 2003 διορίστηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο ως Πρόεδρος του Χρηματιστηρίου Αξιών Κύπρου, αξίωμα το οποίο υπηρέτησε μέχρι τις 20 Φεβρουαρίου 2007, όταν του ανατέθηκαν τα καθήκοντα του Υπουργού Παιδείας και Πολιτισμού. Πέθανε στις 11 Απριλίου 2011 σε ηλικία 47 ετών.Πλοίαρχος Ιωαννίδης Ανδρέας, Διοικητής Ναυτικού/ ΓΕΕΦ Ο Πλοίαρχος Ανδρέας Ιωαννίδης, ήταν

ο διοικητής της Ναυτικής Βάσης Ευάγγελος Φλωράκης. Εκπαιδεύτηκε στα ΟΥΚ και αποφοίτησε το 1981 από τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων. Έχασε τη ζωή του στις 11 Ιουλίου 2011, εν ώρα καθήκοντος κατά τη φονική έκρηξη που σημειώθηκε στη Ναυτική Βάση Ε. Φλωράκης στο Μαρί. Αντιπλοίαρχος Λάμπρου Λάμπρος, Διοικητής της Ναυτ. Βάσης Ο αντιπλοίαρχος Λάμπρος Λάμπρου

45 χρόνων, γεννήθηκε το 1966. Αποφοίτησε από τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων της Ελλάδας [Σ.Ν.Δ.] ως Σημαιοφόρος Μάχιμος. Από το Σεπτέμβριο του 2010 ήταν ο διοικητής της ναυτικής Βάσης “Ευ-άγγελος Φλωράκης”.Έχασε τη ζωή του στις 11 Ιουλίου 2011, εν ώρα καθήκοντος κατά τη φονική έκρηξη που σημειώθηκε στη Ναυτική Βάση Ε. Φλωράκης στο Μαρί. Αρχικελευστής Κλεάνθους Κλεάνθης, στη Διοίκηση της Ναυτ. Βάσης Ο αρχικελευστής Κλεάνθης

Κλεάνθους 51 χρονών, γεννήθηκε το 1960. Μεγαλωμένος με αρχές και ιδανικά εντάχθηκε στην οικογένεια του Πολεμικού Ναυτικού το 1993. . Τιμήθηκε με το μετάλλιο ευδόκιμου υπηρεσίας. Έχασε τη ζωή του στις 11 Ιουλίου 2011, εν ώρα καθήκοντος κατά τη φονική έκρηξη που σημειώθηκε στη Ναυτική Βάση Ε. Φλωράκης στο Μαρί.

ΕΠΥ Κελευστής Ηρακλέους Μιχάλης,Υπαξιωματικός στη Διοίκηση της Ναυτικής Βάσης Ο Μιχάλης

Ηρακλέους 44 χρονών καταλείπει σύζυγο και δύο παιδιά.

Έχασε τη ζωή του στις 11 Ιουλίου 2011, εν ώρα καθήκοντος κατά τη φονική έκρηξη που σημειώθηκε στη Ναυτική Βάση Ε. Φλωράκης στο Μαρί.Ναύτες (Εθνοφρουράς) Χριστοφόρου Μιλτιάδης, Χριστοφόρου Χριστάκης Ο Χρίστος και ο Μίλτος

Χριστοφόρου, από τον Άγιο Νικόλαο της Λεμεσού, ήταν για τους φίλους τους η ψυχή της παρέας. Παιδιά με ήθος, αξιοπρέπεια… γεμάτα παιδεία, μεγαλωμένα από δύο γονείς που τους δίδαξαν όλα όσα πρέπει να κατέχει ένας σωστός άνθρωπος στη κοινωνία.Έχασαν τη ζωή τους στις 11 Ιουλίου 2011, εν ώρα καθήκοντος κατά τη φονική έκρηξη που σημειώθηκε στη Ναυτική Βάση Ε. Φλωράκης στο Μαρί. Ναύτης (Εθνοφρουρός) Χαραλάμπους Αντώνης, της Διοίκησης Ναυτ. Βάσης Ο Αντώνης Χα-

ραλάμπους, είχε τραυματιστεί κρίσιμα στη φονική έκρηξη που σημειώθηκε στη Ναυτική Βάση «Ευάγγελος Φλωράκης» στο Ζύγι και μετά από 3 μέρες επιβεβαιώθηκε από τους θεράποντες γιατρούς ο εγκεφαλικός θάνατός του. Οι γονείς του 19χρονου στρατιώτη, βρήκαν το κουράγιο και την ψυχική δύναμη να δώσουν τη συγκατάθεσή τους για τη δωρεά των οργάνων του σε πάσχοντες συνανθρώπους μας. Έχασε τη ζωή του στις 13 Ιουλίου 2011, από τη φονική έκρηξη που σημειώθηκε στη Ναυτική Βάση Ε. Φλωράκης στο Μαρί. Αρχιλοχίας Πυροσβέστης 3591 Ανδρέας Παπαδόπουλος Ο αρχιλοχίας της ΕΜΑΚ Ανδρέας Πα-

παδόπουλος 44 χρόνων καταγόταν από τον Άγιο Σέργιο Αμμοχώστου. Έχασε τη ζωή του στις 11 Ιουλίου 2011, εν ώρα καθήκοντος κατά τη φονική έκρηξη που σημειώθηκε στη Ναυτική Βάση Ε. Φλωράκης στο Μαρί. Πυροσβέστης 74 Βασίλης Κρόκος Ο Βασίλης Κρόκος, 29 χρόνων, γεννήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου

1982 και μεγάλωσε στη Λάρνακα. Γιος του βοηθού αρχηγού επιχειρήσεων της Αστυνομίας Ανδρέα Κρόκου. Πριν να ενταχθεί στην ΕΜΑΚ υπηρέτησε στην Αστυνομία και στον Πυροσβεστικό σταθμό Λεμεσού. Έχασε τη ζωή του στις 11 Ιουλίου 2011, εν ώρα καθήκοντος κατά τη φονική έκρηξη που σημειώθηκε στη Ναυτική Βάση Ε. Φλωράκης στο Μαρί. Πυροσβέστης 2446 Σπύρος Τταντής Ο 38χρονος πυροσβέστης Σπύρος Τταντής γεννήθηκε στις 25

Ιουλίου 1973 στη Λεμεσό. Κατετάγη στην Αστυνομία στις 15 Ιουλίου 1996 και στις 3 Σεπτεμβρίου 2001 στην Πυροσβεστική υπηρεσία. Υπηρέτησε στην ΕΜΑΚ πάνω από μια δεκαετία. Έχασε τη ζωή του στις 11 Ιουλίου 2011, εν ώρα καθήκοντος κατά τη φονική έκρηξη που σημειώθηκε στη Ναυτική Βάση Ε. Φλωράκης στο Μαρί. Πυροσβέστης 3520 Παναγιώτης Θεοφίλου Ο Παναγιώτης Θεοφίλου, 30 χρόνων, γεννήθηκε στις 21

Μαρτίου 1981 στη Λάρνακα όπου και διέμενε. Σπούδασε γυμναστής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Είναι γιος του Βοηθού Υπεύθυνου της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Λάρνακας Μιχάλη Θεοφίλου. Υπηρέτησε στην Αστυνομία, στην Πυροσβεστική και ακολούθως στην ΕΜΑΚ. Έχασε τη ζωή του στις 11 Ιουλίου 2011, εν ώρα καθήκοντος κατά τη φονική έκρηξη που σημειώθηκε στη Ναυτική Βάση Ε. Φλωράκης στο Μαρί. Αρχιπυροσβέστης 3311 Γιώργος Γιακουμή Ο Γιώργος Γιακουμή γεννήθηκε το 1980 και μεγάλωσε

στο Κιβισίλι. Υπηρέτησε στον Πυροσβεστικό Σταθμό του Αεροδρομίου και ακολούθως στην ΕΜΑΚ. Έχασε τη ζωή του στις 11 Ιουλίου 2011, εν ώρα καθήκοντος κατά τη φονική έκρηξη που σημειώθηκε στη Ναυτική Βάση Ε. Φλωράκης στο Μαρί. .Πυροσβέστης 4829 Αδάμος Αδάμου Ο Αδάμος Αδάμου, 35 χρόνων, καταγόταν από την Επτακώμη

Καρπασίας. Γεννήθηκε στη Λεμεσό στις 7 Οκτωβρίου 1976. Τα τελευταία επτά χρόνια ζούσε με τη γυναίκα του στο Αλεθρικό. Πατέρας δύο ανηλίκων αγοριών, τριών και έξι χρόνων. Ο πατέρας του σκοτώθηκε στην τουρκική εισβολή. Έχει ακόμα δύο αδέλφια που είναι επίσης πυροσβέστες. Υπηρέτησε στον Πυροσβεστικό σταθμό των Κοκκινοχωριών πριν την ένταξή του στην ΕΜΑΚ. Έχασε τη ζωή του στις 11 Ιουλίου 2011, εν ώρα καθήκοντος κατά τη φονική έκρηξη που σημειώθηκε στη Ναυτική Βάση Ε. Φλωράκης στο Μαρί. o

Α Γ Κ Υ Ρ Ο Β Ο Λ Ι Ο Σ Τ Η Ν Π Α Φ ΟΧάρης Χαραλάμπους Τσιολής

Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος Πάφου, ΔΗ.ΣΥ

393838

Σας ευχόµαστε όλους

Καλά Χρι

στούγεννα και Καλό Νέο Έτος 2012

Marianna Constanti: Still Life Masters Revisited

Photographic ReminiscenceDr. Nadia Anaxagorou

Her reminiscences of supreme still lifes are meticulously staged photographic tableaux with present day objects, flowers and dead game, and with living personae as her sitters, (namely her grandmother, friends and even her own homodiegetic self, assuming

the role of a faint human presence) depicted half-length and non-dramatic.The artist’s complete technical competence transposes animate and inanimate figures into a different historical epoch and produces forms that stand out against a plain, dark or muted surrounding space, with a physical prowess, observed in the painters under study. Moreover, her manipulation of light attains an atmospheric unity between foreground and background, bringing about a striking affinity with the models at hand.Marianna Constanti, however, goes far beyond the aesthetic achievement of infusing, even without the great benefit of texture, that same expressive realism of exquisite painting into photography, by taking up a critical stance on crucial issues, such as the loss of personal identity in an increasingly and frighteningly globalised culture, abnegating individuality with stereotypes ofbehaviour and lifestyle. Meléndez (p.11)Subtle or overt satirical and ironic interpolations crop up in domestic settings with a late medieval verisimilitude, such as a Johny Walker advertising glass or a gift-tray, promoting G. Charalambous Cypriot Coffee Roasters, mass-production and over-consumption articles, such as IKEA mugs, jugs or woodenboxes, kitsch plastic table-covers, tourist attraction items, sold both at souvenir stores and local antique shops, traditional decorative copper pots and ceramic bowls, replicas of classical and hellenistic designs, reproductions of great works of art, cheap corks, strings of beads and shells from all the oceans of the world.Leaping over temporal, spatial and geographical differences, she reconciles

elements of diverse eras, introducing into 16th, 17th and 18th century interiors vacuum packed portions of salmon, bread and cheese, free-range eggs, stamped with dates of expiry and imported fruit with stickers of origin, as in her recreation of works by Velasquez (pp. 22-23, 39), Zurbaran (p. 33),

Marianna Constanti revisits Renaissance masters, some of the finest Spanish, Italian, French, Flemish

and Dutch still life painters of all time and she rereads them in a totally novel perspective through her

photographic lens. The list of those she pays homage to includes Diego Velasquez, Juan Sanchez Cotan,

Francisco de Zurbaran, Luis Meléndez, Luis Egidio Meléndez, Michelangelo Merisi da Caravaggio, Jacques

Linard, Jean-Baptiste-Siméon Chardin, Frans Francken II, Floris van Dijck and Jan Baptist Weenix.

Luis and Luis Egidio Meléndez (p. 17).Hovering between an undeniable reverence for the past and a playful determination to parody it, she paraphrases Caravaggio (pp. 9, 13) and Sanchez (p. 21), substituting the former’s basket of seasonal fruit with a basketful of all-seasonal imported ones, and presenting the latter’s bunch of apples as flauntingly gleaming, having been specially treated in order to attract the buyer with their pompous glow. In her claim to a long forgotten and suffocating inside-ness, she endeavours to attack pretensions and thus juxtaposes the authentic imperfections of unpolished fruit and vegetable, suggesting that appearances may, in fact, be deceitful for “all that glitters is not gold”.Her Dead Partridge Hanging from a Nail (p. 31), unlike the original by Weenix, wears an aluminium ring whose engraved code number signifies group segmentations as a means of securing a sense of belonging and fighting against despair and loneliness even by employing distasteful entertainment habits, based upon a routine of breeding birds and animals as trophy hunting subjects, in an absurdly paranoid and fragmented society.Trying to establish herself as a photographic rival of the old masters, she willingly mocks her own enterprise in a discreetly humoristic and, at the same time, penetrating approach, so that the resulting work becomes inimitably her own, whatever the stimulus she takes up. oEverlast, 2010. (Ref. 3)

Still Life with Vegetables and Fruit, 2010 (Ref. 7)

Still life with Scandinavian Salmon, Lemons and Three Vessels, 2010 (Ref. 5)

4140

Author of:

WHO SHALL GOVERN CYPRUS – Brussels or Nicosia? -Political analysis

ANDARTES - a revolutionary riveting novel

PORPHYRA in PURPLE - a metaphysical spellbinding novel

All books are available from: Bookshops, Barnes & Noble, Amazon.

co.uk, Amazon.com, Waterstone’s, Kindle and the Internet. Other

published articles can be found on Google under “Vanishing Cyprus” or

under “Andreas C Chrysafis”.

horse-trading has begun with deals and counter deals for all the municipal positions up for grabs. Party support does not come cheap either! The ruling party for example, has finally self-confessed that it maintains a policy that: if their candidates are elected, they are obliged to pay a substantial portion of his/her salary back to the party coffers for its support! If not, they are dropped! This unethical practice, which blatantly amounts to a flourishing “kickback” policy, has been going on for years without anyone - not even the opposition - ever questioning this appalling practice. Under those terms, the cycle of stale politics without transparency or accountability, corruption and

nepotism thrives on encouraged by a flawed system. Under the present political climate, radical changes need to be introduced to overcome the obvious schism among citizens and the political parties; citizens and the present system; and citizens and the state! Unless those problems are resolved people will always remain pawns in a society controlled by self-serving political parties that offer no meaningful future except for themselves. In the end, it all comes down to bad politics and a badly divisive Constitution that needs to be scrapped or revised to meet the needs of all citizens based on the Rule of Law and not a controlling politicocracy… o

The United States Office of Strategic Services, analyzed Hitler’s greatest propagandist, Joseph Goebbel’s

rule on persuasion and mass control as follows: never allow the public to cool off; never admit a fault or

wrong; never concede that there may be some good in your enemy; never leave room for alternatives;

never accept blame; concentrate on one enemy at a time and blame him for everything that goes wrong;

people will believe a big lie sooner than a little one; and if you repeat it frequently enough people will sooner

or later believe it..

It’s as if politicians worldwide – Cypriots not excluded - have all studied the same psychological profile of the big lie in Mein Kampf on how to tell lies, and make promises

they can never keep as long as there is a chance to gain power; for power is absolute and that’s precisely what they are all after!“Politicocracy” in a state, can be described as having: “absolute control over the affairs of the country and its institutions by a political elite” which, in turn, could oppress the freedom of the mind and influence people to become subservient to politics. Normally this kind of suppression of free thought is predominantly found in deep-rooted cultures or in third world countries where people are systemically being deprived of free expression, either through religion, education, bad political system or autocratic leadership. It is that very reason why in those nations people are more susceptible to persuasion. This powerful mind control by an organized political elite has grown so pervasive that entire populations have become socially trapped to the detriment of growth and progress. Consequently, the noble practice of meritocracy that drives nations to rise above social, economic and political stagnation has been victimized and condemned to a slow death. Economic governance has become a dominant factor where all things are measured by economic performance at the cost of everything else! Thucydides stated that: All political parties claim to have the good of the community at heart, while in fact they all aim at political control…and in the struggle for ascendancy indulge in the worst excesses. Profound words indeed and should never be forgotten when dealing with politicians.

On the surface, it may be argued that no such dominating power exists within the echelons of the political elite, but this assumption is far from

the truth! Election frenzies are a good example of peoples’ mistaken perception of their duty to the state. The truth of the matter is, it makes no difference how one votes or who gets elected; the system ensures continuity of the status quo, irrespective which party controls the reins of power! When it comes to Cyprus this appalling state of affairs is more than real; nothing moves without political-party influence or interference! Their far-reaching tentacles have spread across the island to permeate dogmatically every segment of society. Freethinking of the masses vanished the day Cyprus gained its independence and replaced it with a dogmatic, if not an ungodly politicocracy. This mind-set has not only managed to split the nation but it has also destroyed trust and moral culture in society. Irrespective of the consequences, most people are still prepared to be associated with political parties. Essentially, they know that such “connection” could ultimately provide them with social recognition, other opportunities, or a job for themselves and their kin. In an unfair society such a possibility is manna from heaven! Under the present socio-economic conditions, to be politically “connected” is perceived to be a necessary evil for survival! It is a corrupting influence and a corruption, which only few can resist. To a small country however, this kind of behaviour is social suicide!It is often questioned whether the average citizen has sufficient information to make meaningful evaluations on current issues in a culture submerged in dogmatic nonsense! It all stems down to a political system that has failed to liberate society from the old taboos and think for itself; instead, people are conditioned, “to do, and think as they are told!” This archaic tenet provides the political plutocracy with a platform to actually influence the masses without accountability; no politician has ever

been prosecuted for wrong doing since the day the Republic was established. One would think that angels governed this small island! If political power is threatened, the ruling elite will not hesitate to enforce restricting laws to oppress - among other things - freedom of speech or the right to public protest. At the last elections 22% (113,282) voters refused to cast their ballot in protest of the status quo; this has sent out a message of no confidence in the political system! Under such conditions a disenfranchised society armed with social disillusionment and unfair redistribution of wealth, would, ultimately plot against those institutions that drain their resources; and the world has seen this happening many times over recently! Media control on the other hand, provides politicians with a unique opportunity to manipulate events for their own propaganda. Nearly every political party in Cyprus has its affiliated newspaper or mass media sources bombarding the public with misleading information. Even football teams and their fans are associated with political parties. Such obsessive behaviour clearly displays how deeply the problem of systematic mind control has influenced society.To really appreciate the size of the problem, the upcoming local elections offer a classic case of social domination. On December 18, the public (546,000 registered voters) will be voting for mayors, community leaders, municipal councillors and members of school boards across the country.

One may think that citizens are the masters of the vote and can select a candidate of their own choosing - wrong! Politicocracy has made sure that only they would have the last word, and not the voter! Therefore, all political parties have called a “truce of convenience” so they can slice up the pie in equal portions. Consequently, the

PoliticocracyVANISHING CYPRUS

By Andreas C Chrysafis

4342

On December 13th, 2011, at the Ministry of Education and Culture Paphos has an important appointment.

Perhaps the most important appointment Paphos ever had in the last 1000 years.

Thirteen Judges appointed jointly by the European Commission and the Ministry of Education and Culture, will have to decide, as to whether our city is suitable

as a candidate to hold the title of  “European Capital of Culture”, for the year 1917. If all of us Paphians take this matter to heart, we can succeed in winning the title!Hard work, personal and financial sacrifices, popular involvement and commitment, good organization and meticulous attention to detail, as well as strict professionalism, will be of paramount importance

in achieving our common goal.If we succeed, Paphos will gain a multitude of benefits in all spheres of economic, touristic, cultural, social and academic fields...

Paphos will be making a giant step into the future!

 The day after a successful candidacy European and World’s Cultural spotlights will turn on Paphos and the benefits will become obvious in a very short period of time. In fact Paphos will never be the

same again. Never! All the four Paphos Municpal towns, Geroskipou, Peyia and Polis Chrysohous, as well as the 98 communities in our District will reap a huge part of the benefits.The structural materials for success are there. A rich and varied history, an equitable and mild climate even in winter, our unspoilt coastline, the Akamas National Park our geographical proximity to other ancient civilization in Europe, Africa and the Middle East and above all our incomparable contribution to world culture and Art via Paphian Aphrodite, goddess of love, as well as our close connection with the Christianization of Europe via St. Paul, who started from Paphos  to be crucified in Rome, all these and many other elements will constitute our raw materials for the constructing final mosaic, Paphos as a successful Cultural Capital of Europe.We luck only one thing. We luck the European Catalytic-enzyme, to help us put all these construction units together by way of an “Open Air Factory”, a real and virtual concept that for many years before and after 1917 will continue to produce holistically cultural products, that will shape the fate of Paphos and Cyprus for generations. That is why Paphos should be the chosen city now and not in 20 or 30 years.Since the time of Cleopatra and Julius Caesar, the Classical and the Hellenistic times, the Roman and Byzantine times, since the Ottoman and British occupation, Paphos has been at the forefront of the history of this island.Most recent are the scattered memorials to young Paphians, who gave their life for the Independence of this country, from colonial rule. As Paphians, we have nothing to envy. We may have been through many difficulties, famines, earthquakes and epidemics but because our character is as hard as the hardwood of the cedar tree in the Paphos Forest, we will never give up.It is our sincere hope that the Government of Cyprus and the appropriate Ministry of Education and Culture and the esteemed judges will support Paphos to achieve its dream to gain the title to become “European Capital of Culture”, as the other two candidate cities Limassol sol and Nicosia, are the commercial and the civic capitals of our country.The remaining title as “European Capital of Culture” belongs rightly to Paphos. o

  PAPHOS CAN DO IT AND WILL DO ITDr. Yiannis C. Taliotis, Ex-Deputy Mayor of Paphos

44

Ο ne of the central characters in Michael Ondaatje’s sensuous novel Divisadero, Anna formerly lived on Divisadero street in San Francisco before fleeing to rural

France. Anna escapes a horrible act of violence on her father’s land in Northern California after a brief and passionate affair in her traumatic youth with a farm hand Coop. Divisadero in Spanish means division and Ondaatje’s rapturous narrative of love relinquished, lost and rediscovered is reminiscent of his award winning 1992 novel The English Patient. The Sri-Lankan born Canadian writer creates a beautifully prosaic and sometimes haunting narrative in Divisadero as he sketches out the lives and tragedies of Anna, a literary scholar from Berkeley who moves to France to research the life of a famous writer, Coop, an itinerant gambler who drifts between the Casino Palaces of Lake Tahoe and Vegas and Claire a lawyer in the Public defender’s office in San Francisco who

inadvertently comes to Coop’s rescue in Tahoe after he is assaulted in a deadly card game. Like Paul Auster, Ondaatje’s stories are shifting between continents and time frames, and not contented with following the fortunes of his three central characters the author goes further in exploring the boundaries of fiction and the sense of alienation in the writing process. Anna arrives in Demu in the Gers region of rural France and stays at the abandoned villa of a famous writer Lucien Segura whose own tragic life is retold by her lover Rafael. By escaping her own horrific past in California, Anna rediscovers the experiences of Rafael and his memories as a boy growing up under the profound influence of the literary genius of French novelist Segura. Divisadero is a haunting and captivating novel and will surely not disappoint readers of fine fiction so beautifully created by such a talented writer as Michael Ondaatje. o

Divisadero by Michael OndaatjeReviewed by David R. Walker a.k.a. Southboy

The lack of a single director for this convoluted and at times funny romantic comedy owes very much to the obvious plot contrivances of Steve Carell’s latest

film Crazy Stupid Love. Directed by Glenn Ficarra and John Requa, and written by Dan Fogelman Crazy Stupid Love is a familial take on Loves Labours Lost but does not match up to the brilliant script of Friends with Benefit, despite having an enormously talented all star cast including Ryan Gosling as the playboy Jacob Palmer, the new hip girl Emma Stone as the quirky law graduate Hannah and Julianne Moore as Carell’s weak and superficial wife Emily Palmer. Where this oddly titled romantic comedy does excel is in showing that love across the generational divide is unpredictable, quirky and sometimes comical. The best scenes in the film are when Cal Weaver, a frumpy mid-forties office worker played with the usual lack of appeal by Steve Carell is challenged by Gosling’s character, the smooth talking womanizer Palmer to rediscover Cal’s manhood and assert his sexual dominance

in the dating arena. It is Gosling who shines in this role, along with Emma Stone as the cautious Hannah who eventually couple up much to the horror of Hannah’s parents. The ensemble cast of Crazy Stupid Love resemble a more cinematic version of a Shakespearian comedy and while like any ensemble cast, supporting characters often outshine the leading players. Watch out for Josh Groban as Hannah’s boring lawyer boyfriend, Marisa Tomei as a depraved school teacher and Kevin Bacon as a thoroughly unattractive accountant. While the talents of Kevin Bacon and Marisa Tomei not to mention Julianne Moore are largely wasted on a script with shallow character development, Crazy Stupid Love is another version of Steve Carroll’s breakthrough comedy the 40 year Old Version. Steve Carell should perhaps play a villain in his next film role, while Ryan Gosling should really stick to more profound cinematic roles as in Half Nelson and Blue Valentine, although his brilliant role in Crazy Stupid Love is one of the films’ redeeming features. o

Crazy Stupid Love: A Familial Take on Loves Labours LostFilm Review by David R. Walker a.k.a. SouthboyOctober Revolution from a Tibetan Trade off to a Dictator’s Demise

By David R. Walker (Southboy)

D esmond Tutu celebrated his 80th Birthday on the 7th October 2011 not without a fair degree of controversy. For the milestone Birthday celebrations of former

Archbishop Tutu, the Nobel Prize winner extended an invitation to his fellow laureate, the spiritual leader of Tibet Dalai Lama, exiled in New Delhi ever since the Tibetan uprising of 1959 when China gained control of the semi-autonomous Asian region. Tutu is recognized internationally as a vociferous advocator of a wide range of human rights and dignity focusing on various controversial issues from xenophobia, corruption and even homophobia which he advocated tolerance of. Tutu was awarded the American Presidential Medal of Freedom when he supported the Harvey Milk Foundation after the slain gay San Franciscan politician, recently the subject of the Oscar winning biopic Milk. Tutu was instrumental in setting up South Africa’s Truth and Reconciliation committee in the turbulent mid-1990s when the new ANC government came to power under the leadership of former President Nelson Mandela in April 1994.However recent criticism was levelled at the current South African government after the Dalai Lama was allegedly refused a visa to visit South Africa in time for the Tibetan leader to be present at Tutu’s 80th birthday celebration. Tutu, former Anglican Archbishop of Cape Town slammed the SA government for the second visa refusal in two years of the Dalai Lama for fear of upsetting the rainbow nation’s most powerful trading partner, China. With recent membership of the BRICS group of nations in 2011, South Africa as a developing country has cemented ties with Brazil, Russia, India and China with Beijing becoming the most influential player. China’s direct foreign investment in South Africa has increased to $4.2 billion by the end of 2010. The South African government would not risk upsetting one of its most powerful benefactors by granting a visa to the Dalai Lama, an exiled Tibetan leader who supported the Tibetan uprising of 1959 in the Tibetan capital of Lhasa. Although the Dalai Lama fled to India, the revolt

lasted three years until China exerted full control of the Tibetan region since 1962. South Africa’s controversial role in the Tibetan affair is fuelled by its strong trade relations with China and Beijing influencing Pretoria’s foreign policy. While Tutu remained critical of the recent diplomatic debacle, the Dalai Lama, in the spirit of conflict resolution swiftly cancelled his visa application at the South African embassy in New Delhi. Tutu celebrated his 80th Birthday party in style on the 7th October with a host of international celebrities and dignitaries while ironically a week earlier the South African Deputy President was securing $2.5 billion in foreign investment at a meeting in the Chinese Capital. From a diplomatic row to the bloody end of the Libyan leader Muammar Gadhafi whose death was announced on the 20th October killed while fleeing his hometown of Sirte. Libya’s bloody civil war started in February as a result of similar popular uprising emanating from Cairo and Tunis, now popularly referred to as the Arab Spring. Since the fall of Tripoli in August and the victorious proclamations of Libya’s internationally recognized National Transitional Council, the days were certainly numbered for the ousted Libyan dictator. So whether it’s a diplomatic row about a South African Nobel Prize winner’s birthday celebrations or the demise of a North African dictator, in history October has had its share of revolutions some still to be resolved and others defining a nation’s rebirth. The term October Revolution comes from the Bolshevik uprising in Russia in 1917 which led to a five year civil war, the end of the Tsarist monarchy and the establishment of Communism in Russia which lasted until 1990 when the Soviet Union dissolved. It is South Africa’s new role in the BRICS trade partnership which is shaping a notably unconventional and contradictory foreign policy promoting investment while attempting to appease communist elements in Beijing, yet encouraged by Moscow’s new entrepreneurial spirit. Since social change is inevitable and constant only time will tell which direction SA’s foreign policy will ultimately settle for, between mediator, maverick or mutually beneficial. o

4746NE

WSNEWS