12 de maio de 2013Ascensión do Señor (C)

Lucas 24, 46-53

Red evangelizadora BUENAS NOTICIASAnima a seguir a Xesús. Pásao.

José Antonio Pagola

Música:Bach-concierto para oboe;present: B.Areskurrinaga HC;euskaraz:D.Amundarain

Son os últimosSon os últimos momentos de Xesús momentos de Xesús

cos seus. cos seus. Axiña os deixará para entrar Axiña os deixará para entrar

definitivamente no misterio do Paidefinitivamente no misterio do Pai. Xa non os poderá acompañar polos camiños do mundo

como o fixo en Galilea. A súa presenza non poderá ser substituída por ninguén.

Xesús só pensa en Xesús só pensa en que chegue a todosque chegue a todos os pobos o anuncio os pobos o anuncio

do perdón edo perdón e da misericordia de da misericordia de

Deus.Deus. Que todos escoiten Que todos escoiten

a súa chamadaa súa chamada á conversión. á conversión.

Ninguén ha de sentirse perdido.Ninguén ha de sentirse perdido. Ninguén ha de vivir sen esperanza. Ninguén ha de vivir sen esperanza.

Todos han de saber que Deus comprende Todos han de saber que Deus comprende e ama os seus fillos e fillas sen fin.e ama os seus fillos e fillas sen fin.

Quen poderá anunciar esta Boa Nova?Quen poderá anunciar esta Boa Nova?

Segundo o relato de Lucas, Xesús non pensa

en sacerdotes nin bispos. Tampouco en doutores o teólogos.

Quere deixar na terra “testemuñas”. Isto é o primeiro:

“Vós sodes testemuñas destas cousas”.

Serán as testemuñas de Serán as testemuñas de Xesús as que comunicarán a Xesús as que comunicarán a súa experiencia dun Deus bo súa experiencia dun Deus bo e contaxiarán o seu estilo de e contaxiarán o seu estilo de

vida traballando porvida traballando por un mundo máis humano.un mundo máis humano.

Pero Xesús coñece ben os seus discípulos. Son débiles e covardes.

Onde encontrarán a audacia para ser testemuñas de alguén que foi crucificado

polo representante do Imperio e os dirixentes do Templo?

Xesús tranquilízaos:

“Eu enviareivos o que meu Pai prometeu”.

Non lles vai faltar a “forza do alto”.

O Espírito de Deus ha

defendelos.

Para expresar graficamente o desexo de Xesús, o Para expresar graficamente o desexo de Xesús, o evanxelista Lucas describe a súa partida deste mundo de evanxelista Lucas describe a súa partida deste mundo de

maneira sorprendente: maneira sorprendente: Xesús volve ao Pai levantando as súas mans e bendicindo Xesús volve ao Pai levantando as súas mans e bendicindo

os seus discípulos. os seus discípulos. É o seu último xesto. É o seu último xesto.

Xesús entra no misterio insondable de Deus e sobre o Xesús entra no misterio insondable de Deus e sobre o mundo descende a súa bendiciónmundo descende a súa bendición..

Aos cristiáns Aos cristiáns esquecéusenos que esquecéusenos que somos portadores somos portadores da bendición de da bendición de

Xesús.Xesús. A nosa primeira A nosa primeira

tarefa é ser tarefa é ser testemuñas da testemuñas da

Bondade de Deus. Bondade de Deus. Manter viva a Manter viva a

esperanza.esperanza. Non renderrnos Non renderrnos

ante o mal.ante o mal. Este mundo que Este mundo que

parece unparece un “ “inferno maldito” inferno maldito” non está perdido. non está perdido. Deus mírao con Deus mírao con

tenrura e tenrura e compaixón.compaixón.

Tamén hoxe é posible buscar o ben,Tamén hoxe é posible buscar o ben, facer o ben, difundir o ben. facer o ben, difundir o ben.

É posible traballar por un mundo máis humano e É posible traballar por un mundo máis humano e un estilo de vida máis san.un estilo de vida máis san.

Podemos ser máis solidarios e menos egoístas. Podemos ser máis solidarios e menos egoístas. máis austeros e menos escravos do diñeiro.máis austeros e menos escravos do diñeiro.

A mesma crise económica pódenos empuxar a A mesma crise económica pódenos empuxar a buscar unha sociedade menos corrupta.buscar unha sociedade menos corrupta.

Na Igrexa de Xesús temos esquecido que o primeiro é promover unha

“ “pastoral da bondade”. pastoral da bondade”. Temos que sentirnos testemuñas e profetas

dese Xesús que pasou a súa vida sementando xestos e palabras de bondade.

Así espertou nas Así espertou nas xentes de Galilea a xentes de Galilea a esperanza nun Deus esperanza nun Deus

Salvador. Salvador. Xesús é unha Xesús é unha

bendición e a xente bendición e a xente teno que coñecer.teno que coñecer.

  

A BENDICIÓN DE XESÚS 

Son os últimos momentos de Xesús cos seus. Axiña os deixará para entrar definitivamente no misterio do Pai. Xa non os poderá acompañar polos camiños do mundo como o fixo en Galilea. A súa presenza no poderá ser substituida por ninguén.

Xesús só pensa en que chegue a todos os pobos o anuncio do perdón e a misericordia de Deus. Que todos escoiten a súa chamada á conversión. Ninguén ha de sentirse perdido. Ninguén ha de vivir sen esperanza. Todos han de saber que Deus comprende e ama os seus fillos e fillas sen fin. Quen poderá anunciar esta Boa Nova?

Segundo o relato de Lucas, Xesús non pensa en sacerdotes nin bispos. Tampouco en doutores ou teólogos. Quere deixar na terra “testemuñas”. Isto é o primeiro: “Vós sodes testemuñas destas cousas”. Serán as testemuñas de Xesús os que comunicarán a súa experiencia dun Deus bo e contaxiarán o seu estilo de vida traballando por un mundo máis humano.

Pero Xesús coñece ben os seus discípulos. Son débiles e covardes. Onde encontrarán a audacia para ser testetemuñas de alguén que foi crucificado pol o representante do Imperio e os dirixentes do Templo? Xesús tranquilízaos: “Eu enviareivos o que meu Pai prometeu”. Non lles vai faltar a “forza do alto”. O Espírito de Deus ha defendelos.

Para expresar graficamente o desexo de Xesús, o evanxelista Lucas describe a súa partida deste mundo de maneira sorprendente: Xesús volve ao Pai levantando as súas mans e bendicindo os seus discípulos. É o seu último xesto. Xesús entra no misterio insondable de Deus e sobre o mundo descende a súa bendición.

Aos cristiáns esquecéusenos que somos portadores da bendición de Xesús. A nosa primeira tarefa é ser testemuñas da Bondade de Deus. Manter viva a esperanza. Non rendernos ante o mal. Este mundo que parece un “inferno maldito” non está perdido. Deus mírao con tenrura e compaixón.

Tamén hoxe é posible buscar o ben, facer o ben, difundir o ben. É posible traballar por un mundo máis humano e un estilo de vida máis san. Podemos ser máis solidarios e menos egoístas. Máis austeros e menos escravos do diñeiro. A mesma crise económica pódenos empuxar a buscar unha sociedade menos corrupta.

Na Igrexa de Xesús temos esquecido que o primeiro é promover unha “pastoral da bondade”. Temos que sentirnos testemuñas e profetas dese Xesús que pasou a súa vida sementado xestos e palabras de bondade. Así espertou nas xentes de Galilea a esperanza nun Deus Salvador. Xesús é unha bendición e a xente teno que coñecer. 

José Antonio Pagola