MŁODNIK E-wydanie NUMER 8 2013

Niezależna Gazeta Studentów Leśnictwa UP

2

Wstępniak 4 Aktualności Międzynarodowy plener rzeźbiarski 5 Kartka z kalendarza 6 Subiektywny przegląd informacji leśnej 8 Akt & Puszcza Notecka 10 Młodzi leśnicy przygotowani do walki ze stereotypami 11 VI Ogólnopolska Konferencja Studentów Leśnictwa Sukcesy Venatora 16 Nauka Odkrywca pierwszej witaminy Kazimierz Funk 18 Po godzinach z… Wywiad z Panią Jolantą Węgiel 21 Poza lasem Teksty znane i nieznane 26 W pogoni za Kenią 29 Leśne Jiu-Jitsu 31 Horoskop 35

SPIS TREŚCI

REDAKCJA

Redaktor naczelny

Joanna Skonieczna

Opiekun

Dr inż. Bartosz Bułaj

Skład

Marek Piłaszewicz

Grafika

Olga Rojek

Zespół Redakcyjny

Agata Drabarek, Agata Kozubaj, Michał Procner,

Katarzyna Strzymińska, Alicja Musiał, Mariusz Tylicki

WWW

www.up.poznan.pl/mlodnik

E-mail

mlodnik.redakcja@gmail.com

3

Jeśli chcesz dołączyć

do Redakcji Młodnika,

napisz do nas:

mlodnik.redakcja@gmail.com

Poszukujemy również osoby, która od

przyszłego roku akademickiego

zajęłaby się składaniem Młodnika.

Zapewniamy odpowiednie przeszkolenie

:)

4

Zamiast wstępniaka...

Nareszcie wiosna!

Fot.1. BB.

Fot.2. BB.

WSTĘPNIAK

5

6

Kartka z kalendarza…

12 maja

Światowy Dzień

Ptaków

Wędrownych

http://ocdn.eu/images/pulscms/Mzk7MDMsMjA4LDAsMCwx/621cef7537417793d1b18936971820b8.jpg

15 maja

Dzień Polskiej

Niezapominajki

http://www.fotografia-przyrodnicza.art.pl/galeria/zdjecia/596.jpg

21 maja

Światowy Dzień

Kosmosu

AKTUALNOŚCI

7

22 maja

Międzynarodowy

Dzień

Różnorodności

Biologicznej

Dzień Praw

Zwierząt

24 maja

Europejski Dzień

Parków

Narodowych

31 maja

Dzień Bociana

Białego

http://fotografia-przyrodnicza.blog.onet.pl/wp-content/blogs.dir/1140693/files/blog_ne_3065396_6767064_tr_4193_bocian21_1_.jpg

8

Subiektywny przegląd informacji leśnej

Coroczne dane na temat czytelnictwa w Polsce są coraz bardziej zatrważające, dlatego

zachęcam Was do czytania, jako formy spędzania choć części swojego wolnego czasu. W tym

wydaniu Młodnika skupimy się głównie na przyrodzie.

Ryś – czy uda Nam się go ochronić?

W Polsce obecnie żyje około 200 – 250 rysi euroazjatyckich, skupionych w dwóch populacjach:

nizinnej, zamieszkującej północno-wschodni obszar kraju oraz górskiej, bytującą na wschodzie

polskich Karpat. Ryś był w przeszłości tępiony, w celu pozyskania jego pięknego futra oraz

podobno smacznego mięsa. Również opinia, jakoby był bezlitosnym, nienasyconym krwiopijcą

nie pomagała w oszczędzeniu jego populacji. Przeszłość tego gatunku rzutuje na jego

przyszłość w Naszym kraju. Ryś jest w Polsce objęty ochroną ścisłą, a głównymi dla niego

zagrożeniami są obecnie: chów wsobny, fragmentacja siedlisk, wypadki komunikacyjne

i niestety nadal kłusownictwo. W najnowszym wydaniu kwartalnika „Echa Leśne” znajdziecie

obszerny artykuł traktujący o sytuacji rysia w Polsce oraz o metodach jego reintrodukcji.

Dowiecie się między innymi na czym polega program born to be free, kim jest dr Andrzej

Krzywiński i jaki wkład mają w tym wszystkim Lasy Państwowe.

Ile jest Wydziałów Leśnych na terenie Polski?

Na początku myślałam, że łatwo będzie odpowiedzieć na to pytanie. Wszyscy wiemy,

że w Polsce są 3 Wydziały Leśne (WL na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu, WL na

SGGW w Warszawie oraz WL na Uniwersytecie Rolniczym w Krakowie). Poza tymi trzema

Wydziałami, które mają w swojej ofercie kierunek Leśnictwo, istnieją w Polsce inne uczelnie,

które również zachęcają do studiowania u Nich tego kierunku. Różnica jednak jest taka, że nie

mogą pochwalić się one tym, iż mają Wydział Leśny, a więc też i historię, kadrę, renomę.

Szukając informacji, natknęłam się w dwutygodniku „Las Polski”, na artykuł, który mówi, że od

września ubiegłego roku w Polsce istnieją oficjalnie nie 3 a 4 Wydziały Leśne. Mianowicie ten

najmłodszy powstał na Politechnice Białostockiej i mieści się w Hajnówce, a funkcjonuje jako

Zamiejscowy Wydział Leśny. Czy wiedzieliście o tym?

AKTUALNOŚCI

9

Ornitologia – pasja obserwatora

Wiosna jest doskonałą porą roku dla wszystkich miłośników ptaków. Jak i w co się ubrać oraz

w co się wyposażyć przed rozpoczęciem obserwacji dzikich zwierząt, radzi Nam w najnowszym

wydaniu czasopisma „Echa Leśne” specjalista ornitolog. Podczas czytania tego artykułu

dowiemy się, jakie znaczenie mają poszczególne dobrze dobrane części naszej garderoby.

Oprócz spodni, kurtek, skarpetek, butów ważny jest też profesjonalny sprzęt. Głównym

narzędziem prawdziwego ornitologa jest jego lornetka. Specjalista podpowiada Nam na co

zwrócić uwagę przy doborze „dodatkowej pary oczu” do lepszego obserwowania i podziwiania

skrzydlatych przyjaciół. Nie możemy też zapomnieć o notesie i czymś do pisania, aby żaden

zauważony podczas wyjścia w teren szczegół Nam nie umknął, no i oczywiście o mapie

lub GPS-ie do bezbłędnego odnalezienia drogi powrotnej do domu.

W kwietniowym wydaniu czasopisma „Wiedza i Życie” znajdziecie ciekawy wywiad z dr.

Andrzejem Kruszewiczem, lekarzem weterynarii, ornitologiem z zamiłowania, dyrektorem

warszawskiego ogrodu zoologicznego oraz twórcą Ośrodka Rehabilitacji Ptaków, zwanego

potocznie Ptasim Azylem. Na kilku stronach gazety dr Kruszewicz wspomina kilku swoich

ptasich pacjentów, którzy szczególnie zapadli mu w pamięć. Oprócz konkretnych ptaków jak

np. Gamoń, Mateusz i Oliwia, która okazała się Oliwierem, Pan Doktor dzieli się z Nami swoimi

spostrzeżeniami dotyczącymi zachowań międzygatunkowych wśród ptaków, na podstawie

obserwacji swoich podopiecznych.

A w 16 numerze tegorocznego „Newsweeka Polska”, możemy poczytać o „ciemnej

stronie” bociana białego. Ptak ten kojarzy się Nam głównie z zapowiedzią wiosny,

przynoszeniem dzieci czy też z miłym dla ucha klekotem, natomiast Jolanta Chyłkiewicz w

swoim artykule przedstawia popularne „boćki” jako agresywne, bezwzględne i rozwiązłe

zwierzęta. Jeżeli chcecie dowiedzieć się więcej na temat tych nie do końca łagodnych ptaków,

to zapraszam do lektury całego artykułu.

Alicja Musiał

10

Akt & Puszcza Notecka

Już kolejny raz hol Collegium Cieszkowskich Starych zamienił się w galerię sztuki. Tym

razem pojawiła się tam wystawa Akt & Puszcza, prezentująca piękno kobiecego ciała na tle

lasu. Wystawę można było podziwiać od 22 kwietnia do 26 maja 2013 r. Cieszyła ogromnym

zainteresowaniem.

Autorem wystawy był Michał Woźniak - absolwent wzornictwa WSSS Schola

Posnaniensis w zakresie komunikacji wizualnej i grafiki użytkowej. Wraz z żoną prowadzi

własną firmę graficzną, a w wolnych chwilach (najczęściej pomiędzy 2 a 4 nad ranem) tworzy

swoje obrazy.

Organizatorami wystawy byli: Koło Leśników Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu,

Samorząd Studentów Wydziału Leśnego Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, Wydział

Leśny Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu.

Wydarzenie odbywało się pod honorowym patronatem Dziekana Wydziału Leśnego.

Kuratorem wystawy była Julia Kaczmarczyk – Piotrowska.

Więcej informacji na temat wystawy można znaleźć pod adresem:

http://www.wles.up.poznan.pl/?q=node/1292

AKTUALNOŚCI

11

Młodzi leśnicy przygotowani do walki ze stereotypami

W dniach 11-14 kwietnia 2013 r. w Ośrodku Edukacyjnym w Jedlni pod Radomiem

odbyło się V Ogólnopolskie Szkolenie Studentów Leśnictwa. Wzięło w nim udział blisko 60

przedstawicieli Wydziałów Leśnych z Poznania, Warszawy i Krakowa Tematem

zorganizowanego przez Samorząd Studentów WL SGGW spotkania był „Public Relations w

leśnictwie”.

Jak wynika z badań opinii

publicznej przeprowadzonych na

zlecenie Dyrekcji Generalnej

Lasów Państwowych ponad

połowa Polaków twierdzi, że

powierzchnia lasów w naszym

kraju kurczy się. Ten fałszywy

obraz gospodarki leśnej wśród

rodaków świadczy o

niedostatecznej komunikacji między leśnikami a społeczeństwem.

O pozytywny wizerunek Lasów Państwowych mają zadbać młodzi leśnicy. W czasie

czterech dni zajęć uczestnicy szkolenia doskonalili techniki autoprezentacji, uczyli się, jak

mówić o lasach w „telewizji śniadaniowej” i próbowali swoich sił w roli rzecznika prasowego.

Cennych wskazówek dotyczących

kreowania pozytywnego wizerunku

udzielali studentom: dziennikarz

radiowy Adrian Rec, aktor teatralny

Piotr Konieczyński oraz Rzecznik

Regionalnej Dyrekcji Lasów

Państwowych w Warszawie Zbigniew

Kamiński. Dzięki przekazanym przez

AKTUALNOŚCI

12

specjalistów informacjom studenci wiedzą już, jak wykorzystując narzędzia PR, skutecznie

przekonać społeczeństwo, że w Lasach Państwowych nawet na wierzbach mogą rosnąć

gruszki.

Wydarzenie

odbywało się pod

patronatem honorowym

Dyrektora Regionalnej

Dyrekcji Lasów

Państwowych w Warszawie

oraz Dziekana Wydziału

Leśnego SGGW.

Szkolenie „Public

Relations w leśnictwie” było

wstępem do odbywającej

się kilka dni później konferencji „Zaufanie społeczne cennym kapitałem Lasów Państwowych”

13

VI Ogólnopolska Konferencja Studentów Leśnictwa

„Zaufanie społeczne cennym kapitałem Lasów Państwowych”

W dniach 22-25 kwietnia 2013 r. studenci Wydziałów Leśnych z Poznania, Warszawy

i Krakowa spotkali się w Rewalu, aby dyskutować o aktualnych problemach polskich lasów.

W tym roku studenci rozmawiali o tym, jak cennym kapitałem w postaci zaufania

społecznego dysponują Lasy Państwowe. Organizatorem konferencji był Samorząd

Studentów WL UP w Poznaniu.

Uczestników konferencji i

zaproszonych gości powitała

Przewodnicząca Samorządu WL

Joanna Drzazga. Następnie głos

zabrali przedstawiciele władz Uczelni

oraz Wydziału Leśnego UP w

Poznaniu pani prorektor prof. dr

hab. Monika Kozłowska oraz dziekan

prof. dr hab. Roman Gornowicz.

Pierwszym prelegentem był dr. hab. inż. Jarosław Szaban z referatem: Zdzisław Spanily

– historia z plakatu „wyczytana”. Pan doktor podjął się próby rekonstrukcji tragicznych losów

byłego członka Koła Leśników,

którego nazwisko zachowało się na

plakacie z 1933 roku. Jak się później

okazało Zdzisława Spanily’ego zginął

w Katyniu. Wystąpienie spotkało się

z ogromnym zainteresowaniem

słuchaczy.

AKTUALNOŚCI

14

Wstępem do tematyki konferencji była prezentacja wyników badania opinii publicznej

na temat lasów i leśników, przygotowanej przez Karolinę Dabulis i Izabelę Bełz.

Kolejny referat wygłosił pan Witold Ciechanowski z Nadleśnictwa Gdańsk. Tematem

wystąpienia był „Kryzys zaufania, wyjście z niego i budowa stabilnej pozycji”. Pan

Ciechanowski omówił konflikt między nadleśnictwem a lokalną społecznością, wynikający ze

zmiany planów urządzenia lasów i dwukrotnego wzrostu pozyskania drewna. Zaufanie

społeczeństwa udało się odbudować dzięki skutecznym działaniom nadleśnictwa. Należały do

nich między innymi organizacja spotkań z miejscową ludnością oraz prowadzenie strony

internetowej, gdzie leśnicy tłumaczyli zasady gospodarowania lasem.

Następnie głos zabrał pan Mariusz Turczyk – Kierownik Zespołu ds. Promocji i Mediów

DGLP. Zaprezentował on główne założenia kampanii „Lasy Państwowe: Zapraszamy”, mającej

na celu przełamywanie stereotypów na temat kondycji lasów w Polsce oraz zachęcenie ludzi

do większej aktywności na terenach leśnych.

Jako ostatni prelegent pierwszego dnia konferencji wystąpił pan Michał Seidel z Grupy

KY (Kid & Young oraz Coffee Agencja Reklamowa). Zaprezentował on wykonaną na zlecenie

Samorządu WL UP w Poznaniu analizę wykorzystywanych narzędzi marketingowych do

kreowania wizerunku LP oraz przedstawił najefektywniejsze formy współczesnej komunikacji

marketingowej.

Po wysłuchaniu referatów nawiązała się bardzo ciekawa dyskusja.

15

Ważnym punktem programu była prezentacja krótkich filmów promujących Lasy

Państwowe, stworzonych przez Samorządy Studentów trzech Wydziałów Leśnych. Niezależne

jury jako zwycięzcę konkursu wskazało film Samorządu z Poznania. Film ten jest dostępny w

sieci pod tym linkiem: http://www.youtube.com/watch?v=L9h4iFRMl-g&feature=youtu.be

Polecamy również bardzo zabawny film Samorządu SGGW:

http://www.youtube.com/watch?v=lB_n7emM1QY oraz film Samorządu z Krakowa:

http://www.youtube.com/watch?v=C3F8Kal_QX4. Również w formie filmu zaprezentowana

została Leśna sonda autorstwa Daniela Boczniewicza

Drugi dzień konferencji zdominowały referaty Kół Naukowych. Leśnicy z Warszawy

przedstawili wyniki badań przeprowadzonych na Kole Podbiegunowym. Leśnicy z Krakowa

opowiedzieli o wyprawie w góry Chamar –Daban (Rejon przybajkalski, Syberia Wschodnia),

gdzie badali budowę i strukturę drzewostanów. Studenci z KL z Poznania zaprezentowali

wyniki inwentaryzacji szaty roślinnej wokół jeziora Rusałka oraz System Informacji

Przestrzennej dla naszego uniwersytetu.

O wspaniałą oprawę muzyczną konferencji zadbał Zespół Sygnalistów Myśliwskich

„Venator”

Wszystkim osobom zaangażowanym w przygotowanie VI Ogólnopolskiej Konferencji

Studentów Leśnictwa gratulujemy perfekcyjnej organizacji.

Asia Skonieczna

16

Sukcesy „Venatora” w Przeborowie

W dniu 11 maja 2013 roku zespół „Venator” po raz kolejny uczestniczył w

zmaganiach sygnalistów podczas „X Gorzowskiego Konkursu Sygnalistów Myśliwskich –

Przeborowo 2013”. Konkurs ten rokrocznie organizowany jest w cichej i malowniczej wsi

Przeborowo, na terenie ośrodka wypoczynkowego „Villa Drawa”. Konkurs ten ma charakter

wybitnie plenerowy. Jury siedzi pod rozłożystymi lipami, natomiast za scenę przesłuchań służy

grzbiet doliny pokryty świeżą majową trawą. Tłem konkursowej scenerii jest rzeka Drawa i

ciągnące się nad jej brzegiem ciemnozielone olchy. Miejsce konkursu zlokalizowane jest 10 km

od Drawieńskiego Parku Narodowego, a jedyną uciążliwością trwale związaną z tym

konkursem są … insekty, przed którymi trzeba się zabezpieczyć decydując się na wyjazd w to

piękne miejsce. Z formalnego punktu widzenia konkurs w Przeborowie stanowi eliminacje

sygnalistów z województwa Lubuskiego, na konkurs ogólnopolski w roku następnym.

Wcześniej funkcję tę pełnił konkurs w Łagowie Lubuskim, ale od roku 2011 nie jest już

organizowany.

W tym roku liczba

uczestników była spora,

przyjechało dużo zespołów

głównie z Ziemi Lubuskiej i

Wielkopolski. Poza sygnalistami

zjawili się również wabiarze, gdyż

w ramach konkursu

przeprowadzony został Konkurs

Szlachetnej Sztuki Wabienia

Jeleni. W efekcie zmagań na

podium przesłuchań w solowej

mistrzowskiej klasie A stanęli:

1.msce Karolo Jurczyszyn reprezentujący N-ctwo Strzelce Krajeńskie – dawny kierownik ZTM

„Venator”, 2.msce Tadeusz Piankowski członek ZTM „Venator” – obecny kierownik ds.

muzycznych ZTM „Venator”, oraz 3.msce Leszek Koliński członek ZTM „Venator” – 1. głos Par

Force naszego zespołu. W efekcie zmagań w przesłuchaniach solowych dla średnio-

AKTUALNOŚCI

Leszek Koliński - Laureat 3.msca solowo w Klasie A. Fot Rot Bartosz

17

zaawansowanych w klasie B stanęli: 1.msce Rot Bartosz członek ZTM „Venator”, 2.msce

Malwina Fikus reprezentantka ZTM „Venator”, oraz 3.msce Trafna Edyta reprezentantka KŁ

„Ryś” w Dobiegniewie. Należy również wspomnieć o kolejnym sukcesie solowym, gdyż kolega

Hubert Szrama – członek ZTM „Venator” zdobył 3.msce w Konkursie Szlachetnej Sztuki

Wabienia Jelenia, jak sam stwierdził jest to jego pierwsze tego typu trofeum.

W zmaganiach

przesłuchań zespołowych,

podobnie jak w Złotoryi,

występowaliśmy w 13

osobowym składzie, a rezultat

nie okazał się pechowy.

Zespół zdobył 1 miejsce w

klasie G polegającej na

zaprezentowaniu w

mieszanym zespole małych i

dużych rogów, wcześniej

wylosowanych sygnałów myśliwskich klasy mistrzowskiej. Zespół zdobył również 1 miejsce w

klasie MB polegającej na zaprezentowaniu, dowolnych utworów muzyki myśliwskiej

przygotowanych wcześniej przez zespół.

Podsumowując można stwierdzić, że wyjazd do Przeborowa był bardzo udany.

Złożyła się na to wspaniała słoneczna aura, wiosenna sceneria, przysmaki z grilla, przyjacielska

atmosfera, sukcesy w zmaganiach, oraz nagrody które dostali wszyscy uczestnicy, gdyż

konkurs w Przeborowie to jedyny w Polsce konkurs, podczas którego nikt nie odjedzie bez

pamiątkowego przedmiotu.

Rot Bartosz, ZTM „Venator”

ZTM Venator w trakcie przesłuchań zespołowych. Fot. Rot Bartosz

18

”Cudze chwalicie, swego nie znacie, sami nie wiecie, co posiadacie”

Z cyklu - O polskich wynalazcach i odkrywcach:

Odkrywca pierwszej witaminy –

Kazimierz Funk

Witaminy

Witaminki, witaminki, dla chłopczyka i dziewczynki, wszyscy mamy dziarskie minki, bo zjadamy

witaminki (przebój zespołu Fasolki). Już od najmłodszych lat wiemy, że witaminy są potrzebne

do prawidłowego rozwoju oraz funkcjonowania zarówno małego, jak i już dużego człowieka.

Ale skąd wzięła się ta nazwa, kto ją nadał i w jaki sposób odkryto, że istnieje coś takiego, bez

czego nie można tak naprawdę żyć? No, właśnie…

W Nowej Encyklopedii Powszechnej PWN czytamy, że witaminy to: związki org. o różnorodnej

budowie chem., egzogenne dla części gatunków organizmów żywych, biokatalizatory

ogólnych lub swoistych reakcji biochemicznych (…). Dalej można zauważyć następującą

wzmiankę: Nazwy w. użył po raz pierwszy pol. biochemik K. Funk (1912), oznaczając nią

wyodrębnioną z łusek ryżowych substancję (w. B1) zapobiegającą chorobie beri-beri (…). Znów

dostrzegamy polski wkład w naukę…

Nota biograficzna

Kazimierz Funk (na zdjęciu) urodził się 23 lutego 1884 roku w

Warszawie, gdzie w 1900 roku ukończył gimnazjum. Następnie

udał się do Szwajcarii, studiował biologię i chemię. Biologię w

Genewie, zaś chemię w Bernie. Uzyskał tytuł doktora w 1904

roku pod przewodnictwem Stanisława Kostaneckiego, badacza

barwników roślinnych i twórcy chemii flawonoidów.

W kolejnych latach Kazimierz Funk, biochemik, pracował w

Paryżu w Instytucie Pasteura, a także prowadził badania na

Uniwersytecie Berlińskim i w Wielkiej Brytanii. Podczas I wojny

NAUKA

Fot. 1 Bartosz Jan Gosztyła

19

światowej wyjechał do Stanów Zjednoczonych, a w 1923 roku powrócił do Ojczyzny, w której

w latach 1923 – 1928 kierował oddziałem biochemii Państwowego Zakładu Higieny w

Warszawie.

We wspomnianym wcześniej roku 1928 znów wyjechał, tym razem do Paryża, zaś po wybuchu

II wojny światowej, w 1939 roku przeniósł się na stałe do Stanów Zjednoczonych. Zmarł 19

listopada 1967 roku w Nowym Jorku.

Największe odkrycie

W latach 1911 – 1912 Kazimierz Funk pracował w Instytucie Listera w Londynie nad

przyczynami awitaminozy. Badając czynniki wywołujące tę chorobę wyodrębnił pewną

substancję z otrąb ryżowych. Substancja ta przeciwdziałała objawom beri-beri i była

niejednorodna pod względem chemicznym. Polski biochemik zauważył, że wyodrębniona

substancja zawierała w swojej strukturze grupę aminową, więc zaproponował dla niej nazwę

witamina, czyli amina życia (z łac. vitaminum). Tą pierwszą wyizolowaną witaminą okazała się

być witamina B1 (tiamina, na rycinie

po prawej) (A. Tylicki i M. Siemieniuk 2011).

Jak widać Kazimierz Funk był zarówno

odkrywcą witaminy, twórcą samego terminu

vitaminum, czego dokonał w 1912 roku, jak

i „wynalazcą” nauki o witaminach.

Nie tylko tiamina

Polski biochemik wprowadził także pojęcie choroby niedoborowej (M. Miller i A. Zieliński

2002) i zajmował się leczeniem chorych na awitaminozy. Badał wpływ witaminy B1 na

przemianę węglowodanową, pracował nad wyizolowaniem insuliny (w czasie pobytu w

Warszawie), zajmował się również innymi hormonami oraz kwasem nikotynowym. W

ostatnich latach życia badał przyczyny zachorowań na raka.

Podsumowując: autor wielu publikacji naukowych, biochemik, a przede wszystkim odkrywca

aminy dającej życie – Kazimierz Funk to kolejny Polak zasługujący na naszą pamięć.

20

Opracowano na podstawie:

Nowa Encyklopedia Powszechna PWN, tom 6 (S-Z), Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa

1997, hasło: witaminy.

Adam Tylicki, Magdalena Siemieniuk: Tiamina i jej pochodne w regulacji metabolizmu

komórek, Postepy Hig Med Dosw. (online), 2011; 65: 447-469

Maria Miller, Andrzej Zieliński: Zdrowie Publiczne Misja i Nauka, PRZEGL EPIDEMIOL 2002; 56:

547-557

http://pl.wikipedia.org/wiki/Kazimierz_Funk

http://pl.wikipedia.org/wiki/Stanis%C5%82aw_Kostanecki

http://polandmedicaltourism.com/pl/my-polacy.html

Zdjęcia pochodzą ze stron:

http://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Casimir_Funk_01.jpg

http://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Tiamina.svg

(dostęp do wszystkich stron: 29.04.2013)

Katarzyna Strzymińska

21

Wywiad z Panią Jolantą Węgiel, pracownikiem Wydziału Leśnego

Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu.

1) Czym zajmuje się Pani na Wydziale Leśnym?

- W tej chwili na Wydziale Leśnym zajmuję się promocją Wydziału. Dla mnie wydział to przede

wszystkim studenci, dlatego za cel promocji postanowiłam sobie – promowanie aktywnych

żaków z naszego Wydziału.

2) Skąd zainteresowanie promocją? Dlaczego akurat promocja?

- Zupełny przypadek :) Pracowałam w projekcie unijnym u Darka Rutkowskiego (prezes

ForestConsulting Center- przyp. red.). Nienawidzę pracy biurowej, dlatego Darek w ramach

odskoczni zaproponował mi promocję projektu i okazało się, że promocja lepiej mi wyszła niż

ta praca biurowa. No i chwyciłam bakcyla! :)

3) Jak wyglądała Pani droga zawodowa po Wydziale Leśnym?

- Jeszcze zanim skończyłam studia urodziłam córkę, więc 3 lata spędziłam z córką. Po

ukończeniu studiów chciałam iść do pracy, ale okazało się, że znowu jestem w ciąży.

Urodziłam drugą córkę, która miała porażenie mózgowe, więc stwierdziliśmy z mężem, że

walczymy. Udało nam się. Przez ten okres ciągle pracowałam na umowy zlecenia, robiłam

różnego typu rzeczy, np. prowadziłam stronę internetową PTOP Salamandra, wykonywałam

ekspertyzy przyrodnicze, oczywiście nietoperzy nie odpuściłam, ale tak naprawdę pracę na

dłuższy okres dostałam dopiero w projekcie, którego tytułu nie pamiętam, bo był dość długi

Potem wymyśliłam, że zamiast starać się o posadę, sama stworzę sobie miejsce pracy.

Napisałam własne3 projekty, z których jeden mi przeszedł. Potem dostałam propozycję od

dziekana poprowadzenia studium dyplomowego „Dotacje europejskie dla leśnictwa”. Było to

wspaniałe doświadczenie. Będąc menadżerem studium miałam wpływ na wykładowców.

Udało mi się pozyskać tych z „wyższej półki”, dzięki czemu ja i słuchacze studium naprawdę

dużo się dowiedzieliśmy. Absolwenci tego studium w chwili ukończenia pozyskali ponad 30

mln. dotacji dla swoich zakładów. Potem dziekan stwierdził, że mnie nie wypuści, dał mi

PO GODZINACH Z…

22

pomieszczenie i tak co roku stara się uzyskać pieniądze na nowe promocje na Wydziale. Moja

praca jest bardzo fajna, bo mogę robić to, co sobie wymyślę (pod warunkiem, że uda mi się na

to zdobyć pieniądze).

4) Nie myślała Pani o pracy w Lasach Państwowych?

- Oj myślałam, bardzo myślałam. Razem z mężem (p. dr Andrzej Węgiel, Katedra Urządzania

Lasu – przyp. red.) mieliśmy propozycję pracy w Pienińskim Parku Narodowym, gdzie bardzo

dużo pracowaliśmy jako wolontariusze (robiliśmy tam ekspertyzę przyrodniczą jako Koło

Leśników). Jeszcze zanim skończyliśmy studia mieliśmy tam pracować, tylko że ja byłam

w zaawansowanej ciąży i jak zobaczyłam gdzie dostaliśmy mieszkanie (tam gdzie zaczyna się

spływ Dunajcem) to się wkurzyłam, bo nie mieliśmy żadnego samochodu i już widziałam, jak

idę przez góry urodzić córkę :). Ale wyszło nam to na dobre. Andrzej dostał propozycję

robienia doktoratu i jest teraz najszczęśliwszą osobą na świecie.

5) Jakie są Pani aktualne pomysły? Czy będzie Pani realizować jakieś projekty

w najbliższym czasie?

- Pomysłów jest aż za dużo... W tej chwili przeszedł projekt z LIFE pt. „Podkowiec”. Jest to Jest

to duży projekt na 19 mln., który będzie realizowany przez 5 najbliższych lat. Prowadzony

będzie przez PTPP „proNatura”. Myślę, że był to jeden z najtrudniejszych projektów do

napisania. W sześć osób pisaliśmy go przez dwa tygodnie, średnio po 10 godzin dziennie. Mam

nadzieje, że jego realizacja nie będzie już tak trudna, jak jego napisanie.

Na uczelni przez okres najbliższych 3 lat zaangażowana jestem w projekt finansowany przez

Lasy Państwowe „Wpływ nietoperzy na gospodarkę leśną”. No i staram się aktywnie

uczestniczyć w życiu Wydziału.

6) Czy po ostatnich wspaniałych wystawach „Akt & Puszcza Notecka” oraz „Byłem

studentem leśnictwa w czasie stanu wojennego” planuje Pani jakieś kolejne? Czy istnieje

możliwość, aby sami studenci mogli zgłaszać swoje koncepcje, załóżmy– ktoś maluje

i chciałby pokazać swoje prace, ktoś inny fotografuje przyrodę i chciałby podzielić się

z innymi swoją pasją?

23

- Remont Collegium Cieszkowskich spowoduje zawieszenie wystaw. Wznowimy je, gdy tylko

się zakończy. Mam mnóstwo pomysłów, otwarta jestem na kolejne. Dlatego zachęcam

studentów do kontaktów ze mną. Razem możemy zdziałać więcej.

7) Wiem też, że poza pracą, z której jest Pani bardzo zadowolona, lubi też Pani podróżować.

- Oczywiście, jest to jeden z takiego większego bakcyla. Cała nasza rodzina lubi podróżować.

Jak się tak jeździ to chce się później pokazać to, co się zobaczyło innym. I tak w czasie podróży

na Dominikę pomyśleliśmy z Andrzejem, że powinniśmy pokazać naszym studentom lasy

deszczowe. W ten sposób razem wymyśleliśmy projekt stypendium dla studentów Lasy

Świata, po czym przekonaliśmy dziekana i Radę Wydziału. W tej chwili pozyskuję stypendia

u różnych firm, aby móc takie wyjazdy fundować najaktywniejszym studentom. Udało mi się

uzyskać na razie 3 takie stypendia, a mam nadzieję, że uda mi się 5. W tym roku będzie to

wyjazd na Dominikę – prześliczną karaibską wyspę, a za rok Borneo.

8) Jak Pani łączy pracę ze swoją pasją i życiem rodzinnym? Z tego, co Pani opowiada to ma

Pani niewiele czasu dla rodziny – tu projekty, tam promocja, różne wyjazdy…

- Dzieci nie mają wyboru, jeżdżą z nami. Wszystko się dzieje tak, że moje dzieci od roczku są

przed jaskinią, w jaskini… wszędzie je bierzemy. W tym roku jednak powiedzieliśmy, że mogą

same sobie zorganizować wyjazdy, no i się buntują, że nie mamy miejsca i czasu dla nich, ale i

tak uczestniczą w obozach organizowanych przez uczelnię, czy w naszych badaniach.

9) Czyli pasja odnośnie nietoperzy jest przekazywana kolejnemu pokoleniu :) Pytanie, jak

narodziła się miłość do nietoperzy?

- Andrzej, ponieważ był „jaskiniowcem”, został poproszony przez naukowca, naszego

wspólnego kolegę, aby jak już wchodzi do tych jaskiń policzył podkowca małego, który jest

bardzo łatwy do rozpoznawania. Natomiast u nas na pierwszym roku mieliśmy paczkę 10 osób

i na weekendy wyjeżdżaliśmy zwiedzać jaskinie i to było świetne, ale jak już kolejny raz

wchodziliśmy do tych samych jaskiń to już człowiek patrzył, że tam coś wisi, samo

przechodzenie już nam nie wystarczało i tym sposobem zaczęliśmy liczyć nietoperze. Tak

wyszło, że od drugiego roku studiów nietoperze zwyciężyły jaskinie.

24

10) To jest chyba taka dość głęboka pasja, bo posiada Pani biżuterię z nietoperzami, różne

plakaty, akcesoria… wszędzie jednak ten motyw się pojawia!

- Tak, założyliśmy z Andrzejem pierwszą stronę internetową nietoperze.pl, która prowadzona

jest przez nas przez 15 lat jako wolontariat. Jak tak liczyliśmy to mamy 20 lat stażu

małżeńskiego, a 23 latamy za nietoperzami :)

11) Chciałabym zapytać o receptę na takie zgrane małżeństwo, jakimi Państwo są, bo jednak

w pracy razem, w domu razem, projekty razem… To się tak w ogóle da? :)

- Ja myślę, że wszystkie trudności, jakie mieliśmy i pokonanie tych trudności – to zbliża.

Wiadomo, sprzeczamy się i to nierzadko, ale dzięki Andrzejowi nauczyłam się, że każda

rozmowa kto ma rację musi być na argumenty, co bardzo mi się przydało później

w negocjacjach z moimi kierownikami. Nie jestem łatwą osobą, ponieważ jestem bardzo

uparta :)

12) Jakie jest Pani najweselsze wspomnienie z czasów studiów?

- Jest tyle tych wspomnień, że można opowiadać i opowiadać. Oczywiście jest kilka takich,

których nie mogę powiedzieć, bo nie wypada. Bardzo dużo podróżowaliśmy z Andrzejem

i np. siedzieliśmy w piątek i myśleliśmy gdzie byśmy pojechali, no i tak pojechaliśmy do

Międzylesia, mieliśmy tylko na bilet, w domu zostało pół słoika dżemu i pół chleba – to było

wyżywienie dla nas na dwa dni. Od pierwszego roku razem z Andrzejem utrzymywaliśmy się

zawsze za własne pieniądze, a wtedy było ciężko coś dorobić, więc handlowaliśmy zielnikami,

robiliśmy ileś projektów dróg. Śmieszne było jak obecny np. Czerniak mi powiedział, że ja

sama nie zrobiłam swojej drogi, a ja robiłam w tym czasie z 10 takich projektów:) A tak…

Świetne były wszystkie wyjazdy do Ojcowa, gdzie współpracowaliśmy z parkiem, liczyliśmy

nietoperze. Na takim wyjeździe padła propozycja, aby podczas naszego ostatniego pobytu

zrobić grzańca, więc poszliśmy do miejscowego sklepu i kupiliśmy 11 tańszych win, pani była

bardzo zdziwiona. Do dziś mile wspominamy ten wyjazd. No i warto też wspomnieć, że za

naszych czasów bardzo drogie były banany i mój kolega, który bardzo kochał swoją

dziewczynę, która przyjeżdżała do niego regularnie, kupił jej za bardzo drogie pieniądze

jednego banana. Banan był zielony, mały, codziennie nam go pokazywał, kładł go na

parapecie, aby dojrzał i my wszyscy biedni chodziliśmy rozdrażnieni, bo nam pachniał ten

banan przez cały tydzień.

25

13) Czy zmieniłaby Pani coś w programie studiów, działaniu uczelni?

- Na obozach Pomeranii zdałam sobie sprawę, że studenci naszego Wydziału, a właściwie nie

tylko naszego Wydziału, w ogóle w Polsce mają mały wpływ na wybór przedmiotów na swoich

studiach. Ja bym chciała, aby to studiujący decydowali, które przedmioty wybiorą. Ktoś by

mógł np. być tylko specjalistą z ochrony i robić wszystko, aby być w tym najlepszy, albo być

tylko od map, czy pozyskania. Bynajmniej studia magisterskie powinny być robione pod tym

kierunkiem.

14) Co Pani sądzi o dzisiejszych studentach leśnictwa? Czy różnią się od tych, z którymi Pani

studiowała?

- Są świetni! Trochę jednak różnicie się od tych sprzed 20-stu lat… U nas na pierwszym roku

mieliśmy takie stypendium, że nam to wystarczało. Ja wiem, że wy musicie już dorabiać

i przez to Was podziwiam. Z drugiej strony żal mi Was, bo nie macie tylu praktyk. Praktyki dały

niesamowitą wiedzę i niesamowite przeżycia, Wy nie macie takiej możliwości, gdzie jesteście

razem w dużej grupie w terenie pracując i się zgrywając ze sobą. No i płacicie za te praktyki…

15) Co by Pani radziła studentom Wydziału Leśnego u progu kariery zawodowej? Jak wybrać

właściwą ścieżkę swojego rozwoju?

- Przede wszystkim robić to, co się lubi, wierzyć w siebie. Będąc na studiach działać w Kole

Leśników, Samorządzie – dają bardzo szeroką możliwość pójścia swoją ścieżką. Bardzo byłam

dumna ze studentów, którzy zorganizowali w grudniu konferencję co można robić po

leśnictwie („Perspektywy zawodowe absolwentów Wydziału Leśnego” – przyp. red.), bo

okazało się, że możemy zdobywać góry, jesteśmy dużo lepsi od ludzi np. po biologii. Leśnicy

mają większą wiedzę. Szczególnie ci, którzy mają jakąś pasję. Nie dosyć, że mają wiedzę

inżynieryjną to posiadają ogromną wiedzę przyrodniczą. Są niesamowici. Trzeba tylko wierzyć

w siebie, nie myśleć, że jedyną alternatywą jest praca w LP. Macie naprawdę tak dużo

możliwości. Wyjeżdżajcie, zdobywajcie wiedzę. Działajcie!

Dziękuję za rozmowę!

Agata Kozubaj

26

Teksty znane i nieznane

Jeden utwór i trzy artystki, które w całkowicie odmienny sposób przekazują treści

i emocje w nim zawarte. Został napisany przez Joni Mitchell i znalazł się na jej albumie

„Hejira” wydanym w roku 1976. Wydawałoby się, że nie można w inny sposób zaaranżować i

zaśpiewać tej pięknej piosenki, a jednak udało się to dwóm prawdziwym Damom muzyki

jazzowej. Cassandra Wilson i Diana Krall z wrodzoną sobie muzyczną wrażliwością czarują nas

kolejnymi zwrotkami i akordami płynącymi prosto z ich kobiecych dusz.

BB, RWB

Joni Mitchell (Album „"Hejira" 1976), Cassandra Wilson (Album „"Blue Light 'til Dawn" 1993),

Diana Krall (Album „The Girl in The Other Room” 2004)

„Black Crow”

„Czarna wrona”

There's a crow flying,

Leci wrona

Dark and ragged,

Ciemna i postrzępiona

Tree to tree

Od drzewa do drzewa

He's black as the highway that's leading me

Jest czarna niczym autostrada, która mnie prowadzi

Now he's diving down to pick up on something shiny

Teraz leci w dół by podnieść coś błyszczącego

I feel like that black crow

Czuję się jak ta czarna wrona

Flying

Lecąca

In a blue sky

Po błękitnym niebie

I took a ferry to the highway

Popłynęłam promem do autostrady

POZA LASEM

27

Then I drove to a pontoon plane

Potem jechałam by polecieć hydroplanem

I took a plane to a taxi

Poleciałam samolotem, złapałam taksówkę

And a taxi to a train

A taksówką pojechałam na pociąg

I've been traveling so long

Od tak dawna podróżuję

How am I ever gonna know my home

Że już sama nie wiem, czy kiedykolwiek rozpoznam swój dom

When I see it again

Gdy znów go ujrzę

I'm like a black crow flying

Jestem jak czarna wrona lecąca

In a blue, blue sky

Po błękitnym, błękitnym niebie

In search of love and music

Na poszukiwaniu miłości i muzyki

My whole life has been

Spędziłam całe życie

Illumination

Iluminacja

Corruption

Zepsucie

Diving, diving, diving, diving

Lecę w dół, w dół, w dół, w dół

Diving down to pick up on every shiny thing

By sięgnąć po każdą błyszczącą rzecz

Just like that black crow flying

Tak jak ta czarna wrona lecąca

In a blue sky

Po błękitnym niebie

28

I looked at the morning

O poranku

After being up all night

Po nieprzespanej nocy

I looked at my haggard face in the bathroom light

Ujrzałam swą zmęczoną twarz w łazienkowym świetle

I looked out the window and saw that ragged soul take flight

Spojrzałam za okno i zobaczyłam postrzępioną duszę zrywającą się do lotu

I saw a black crow flying in a blue sky

Ujrzałam czarną wronę lecącą po błękitnym niebie

Oh, I'm like a black crow flying

Jestem niczym ta czarna wrona lecąca

In a blue sky

Po błękitnym niebie

♪♫ ♪♫ ♪♫ ♪♫ ♪♫ ♪♫ ♪♫ ♪♫ ♪♫ ♪♫ ♪♫ ♪♫ ♪♫ ♪♫ ♪♫ ♪♫ ♪♫ ♪♫ ♪♫ ♪♫ ♪♫ ♪♫ ♪♫ ♪♫ ♪♫ ♪

29

W POGONI ZA KENIĄ

Piękny, słoneczny dzień, idealny na bieganie. I tak właśnie było 7 kwietnia, kiedy to odbył się 6.

Półmaraton Poznański. Start i meta znajdowały się nad Jeziorem Malta, a trasa liczyła 21 km.

W imprezie wzięło udział ok. 6 tys. zawodników z 24 państw. Jak zawsze Studenci leśnictwa

również nie zawiedli.

Każdy z uczestników za ukończenie biegu otrzymał medal pamiątkowy. Główną nagrodą w tym

roku było 5000 zł.

Pierwsze 5 miejsc zdobyli Kenijczycy. Najlepszy z nich Mukule Martin wygrał z czasem 1 h 3

minuty 29 sekund. Byli poza zasięgiem wszystkich. Najlepiej z naszych leśników pobiegli:

Mateusz Agaciak 1 h 33 minuty, Bartłomiej Sijka z czasem 1 h 34 min., Mateusz Szydło 1 h 35

min.

W biegu brali udział również: Robert Jurowski, Michał Tomczak, Wojciech Grodzicki, Dominik

Majer, Mateusz Czerniawski.

Na zdjęciu od lewej przed biegiem: Bartłomiej Sijka, Dominik Majer, Wojciech Grodzicki,

Michał Tomczak.

POZA LASEM

30

Dominik Majer podczas rozgrzewki.

Po biegu, zadowoleni ze swoich wyników i świetnej atmosfery, od lewej: Mateusz Szydło,

Bartłomiej Sijka.

Mariusz Tylicki

31

LEŚNE JIU-JITSU

W dzisiejszych czasach sztuki walki stają się coraz bardziej popularne. Widzimy to również na

naszym wydziale. Wśród studentów leśnictwa największym powodzeniem cieszy się

Brazylijskie Jiu-Jitsu (BJJ).

Brazylijskie Jiu-Jitsu polega na obaleniu przeciwnika i zmuszenie go do poddania poprzez

dźwignie i duszenia. Uważa się, że jest to najefektywniejsza sztuka walki na świecie. Jest to

połączenie japońskiego Jiu-Jitsu, zapasów i Judo.

Poznańscy leśnicy którzy uprawiają ten sport to m.in. Justyna Pac (studentka 2 roku)

POZA LASEM

32

Hubert Adamczak (Student 3 roku), trenuje od półtora roku BJJ, w międzyczasie 1 rok boks,

krav-maga.

Damian Sitkowski (student 1 roku), trenuje od 2 i pół roku, tylko no-gi (bez kimona).

Andrzej Byczyk (student 2 roku), trenuje BJJ i krav-mage od września 2012 roku.

33

Tomasz Biela (student 3 roku), trenował Japońskie Jiu-Jitsu przez 10 lat, osiągnął 2 stopień

KYU- pas purpurowy. Stoczył 20 walk, wygranych 12.

Jako że jest wśród naszych wojowników jedna wojowniczka to postanowiłem przeprowadzić z

nią wywiad.

Justyna Pac, urodzona 30 września 1991 roku w Słubicach. Trenuje od 6 miesięcy BJJ, 3 razy w

tygodniu w gi (w kimonach) i 2 razy no-gi (strój sportowy).

Justyna jak i dlaczego zaczęła się Twoja przygoda z Brazylijskim Jiu-Jitsu?

-Z chęci uprawiania jakiegoś sportu, a poza tym od zawsze interesowałam się sztukami walk.

34

Jak wygląda BJJ od „środka”?

-Walcząc, trzeba bardzo dużo myśleć, musisz być przygotowany na wszystko, starać się nie

popełniać błędów. A poza tym kondycja i wydolność organizmu znacznie się u mnie poprawiła.

Gdzie trenujesz?

-Trenuje w klubie Alliance Jiu-Jitsu.

Kto jest Twoim trenerem?

- Sebastian Słowek, posiada czarny pas 1 stopnia (jeden z najwyższych).

A Ty jaki posiadasz?

- Na razie mam pas biały bez żadnego stopnia (belki) i mam nadzieje, że w czerwcu ulegnie to

zmianie.

Dlaczego w czerwcu?

- Cały czas przygotowuje się do zawodów, które odbędą się 8 czerwca w Komornikach.

Wszyscy studenci z naszego Wydziału będą Ci gorąco kibicować. I mam nadzieje, że trybuny

podczas Twojej walki będą pełne Twoich kibiców.

Powiedz mi, jak wyglądają zawody?

-Rozpisane są tzw. drabinki. Wygrywasz, idziesz do góry, aż do walki finałowej.

Masz może jakieś ulubione chwyty?

-Tak. Moim ulubionym chwytem jest dźwignia na staw łokciowy tzw. balacha.

Czy dużo kobiet uprawia ten sport?

- W porównaniu do mężczyzn jest ich niewiele. Ale coraz bardziej ten sport jest popularny w

Polsce.

Na koniec może chciałabyś powiedzieć kilka słów czytelnikom Młodnika?

- Gorąco polecam wszystkim uprawianie jakiegokolwiek sportu, a w szczególności

Brazylijskiego Jiu-Jitsu.

W imieniu całej redakcji bardzo dziękuję za udzielony wywiad i życzę wielkich sukcesów

sportowych.

- Dziękuję.

Mariusz Tylicki

35

Sosna 19 IV – 13 V

Sosny jak zwykle wyróżniają się swoim wyjątkowym charakterem. W tłumie można was bez trudu

wypatrzeć – zawsze rośniecie z wysoko podniesioną koroną, w maju przystrojoną świeżymi,

delikatnymi igłami. Bez zastanowienia pozostawicie w tym miesiącu problemy daleko z tyłu, a

zbliżające się trudności okażą się dla was błahostką. Uważajcie jednak, by nie stracić kontaktu ze

znajomymi z niższych pięter.

Miłość: niezauważona

Praca: trzeba się skupić

Zdrowie: pierwsze liście – pierwsze szkodniki

Modrzew 14 V – 19 VI

Nie budzicie się już marudni i w złym humorze. Każdy słoneczny i ciepły poranek daje początek coraz

ciekawszym dniom. Stawiacie sobie nowe wyzwania i z przyjemnością oddajecie się ich pokonywaniu.

Satysfakcja z własnej pracy oraz zachęcające perspektywy związane są z nowymi trendami w

ogrodnictwie.

Miłość: wiosenna

Praca: owocna ale męcząca

Zdrowie: pamiętajcie o ciepłych ubraniach

Jodła 20 VI – 20 VII

Nie ma nic piękniejszego od wypoczynku w ogrodzie. Przyszedł czas na grilla, pielęgnację kwietników i

dużą dawkę działkowego życia. Nie przejmujcie się nadchodzącą sesją, to tylko popsuje wam świetny

nastrój, a na pewno nie odciągnie was od sielanki na świeżym powietrzu. Miło posiedzieć z orzechem

lub inną jodłą, ich ogląd na życie okaże się bardzo ciekawy.

Miłość: na spokojnie

Praca: sprostasz wymaganiom

Zdrowie: kwitnące

HOROSKOP

36

Świerk 21 VII – 9 VIII

Świerki skorzystają na letniej pogodzie najbardziej. Wasze wyciągnięte w górę korony ogarnie żar

lipcowego słońca, dostarczając coraz to nowszych pomysłów na zabawę i przygodę. Pozostałe drzewa,

skupione pod waszymi pniami z ochotą przyczynią się do realizacji każdego nowego planu.

Miłość: do roboty!

Praca: z ochotą naprzód

Zdrowie: nie zakłóci procesów twórczych

Dąb 10 VIII – 15 IX

Jak całe wasze parkowe otoczenie, i wy budzicie się powoli do życia. Już niebawem znajdziecie się

wśród masy kwitnących roślin, co świetnie wpłynie na wasz humor. Nie obawiajcie się konkurencji –

nikt w całym lesie nie będzie w tym roku tak atrakcyjny, jak wy.

Miłość: pełna wzlotów i upadków

Praca: nie ma bez niej kołaczy

Zdrowie: dopisuje

Buk 16 IX – 30 X

Nowo odkryte zainteresowania buków powinny być kultywowane bez wahania. Niedługo wiosna

rozkręci się na dobre, powinniście więc być gotowi na intensywne działanie. Zadbajcie o dobrą formę, a

cała reszta jakoś się ułoży.

Miłość: z pasją i namiętnością

Praca: tylko wygląda groźnie

Zdrowie: małe problemy łatwo zwalczyć w zalążku

37

Czeremcha 31 X – 22 XI

Czeremchy w maju dopadnie dość nietypowa przypadłość zwana wiosenną melancholią. Bardzo

możliwe, że będziecie mieli problemy z koncentracją, możecie stać się ospali i zmęczeni bez powodu.

Nie martwcie się, to nic groźnego – według Pradawnych Podań Rodu Wróżek Gertrud ®, taki okres

stagnacji poprzedza późniejsze miesiące pełne energii i animuszu. A poza tym, może nawet lepiej

będzie trochę jeszcze beztrosko poleniuchować?

Miłość: jeszcze nie odmarzła

Praca: nic na siłę

Zdrowie: to tylko lekki dołek

Leszczyna 23 XI – 29 XI

Znajdzie się wielu, którzy docenią rzucany przez was cień. W najgorętsze dni bez wątpienia będziecie

opoką dla tych, którzy szukają spokoju i wyciszenia w dobrym towarzystwie. Co więcej, wasze

sezonowe przysmaki prosto z rusztu będą się cieszyć coraz większym uznaniem.

Miłość: przez żołądek, gdziekolwiek

Praca: głównie twórcza

Zdrowie: daje radę

Orzech 30 XI – 17 XII

Dla orzechów wiosna jest czasem na poprawienie nadszarpniętego zdrowia i kondycji fizycznej. Skupcie

się na sobie, dajcie sobie każdego dnia chwilę na regularny trening, a niebawem będziecie bardzo

zadowoleni z efektów. Warto również pomyśleć nad zmianą diety.

Miłość: w biegu

Praca: na spokojnie, byle do przodu

Zdrowie: tendencja wzrostowa

Klon 18 XII – 18 I

Zimowe błoto i mokry śnieg dadzą się wam we znaki. Nie zapominajcie, że w takich sytuacjach nalepiej

odciąć się od świata i zagłębić w swoich zainteresowaniach. Niespodziewanie okryjecie, że pewien dąb

ma podobne pasje – być może czeka cię interesująca znajomość, a może coś więcej?

38

Miłość: z pasji do namiętności

Praca: może być ciekawsza

Zdrowie: dopisuje

Żywotnik 19 I – 15 II

Żywotniki w maju będą raczej spokojne i pełne rezerwy. Wasze chłodne spojrzenie pozwoli

ustosunkować się do spraw, w których dotychczas nie mogliście się odnaleźć. Właśnie teraz

wybierzecie stronę ewentualnego konfliktu, zdecydujecie o ważnym elemencie kariery bądź poczynicie

pierwsze kroki w od dawna planowanym przedsięwzięciu. Jeśli nie możecie się przełamać i zacząć

działać sami, z pewnością pomoże wam sosna lub dąb.

Miłość: uderza z nienacka

Praca: z poświęceniem i dobrymi efektami

Zdrowie: bez zmian, ewentualnie alergia

Jabłoń 16 II – 11 III

Jabłonie zapragną wyjazdu w jakieś ustronne, mało popularne miejsce, gdzie znajdą czas dla siebie.

Paradoksalnie, istnieje duże prawdopodobieństwo poznania intrygującej osoby podczas takiej właśnie

podróży. Wypatrujcie orzecha bądź czeremchy.

Miłość: piękna i kwiecista

Praca: na drugim planie

Zdrowie: może się nieco pogorszyć

Wiąz 12 III – 18 IV

Wyjątkowo pięknie prezentować się będą wiązy w maju, nawet mimo swojego skrytego usposobienia.

Nie opędzicie się od adoratorów przyciągniętych waszym wrodzonym wdziękiem. Pamiętajcie, wiosna

to okres pełen miłości, wzbudzający fantazję i zapał. Odnajdziecie szczęście dzięki staraniom

modrzewia lub buka o wasze względy.

Miłość: z fantazją

Praca: odrobina chaosu jeszcze nikomu nie zaszkodziła

Zdrowie: nie ma problemów