Λεονάρντο Ντα Βίντσι - O Μυστικός Δείπνος, 1495-98

Ο διασημότερος πίνακας (τοιχογραφία) όλων των εποχών (μαζί με τη Μόνα Λίζα) από τον μεγαλοφυή Λεονάρντο ασφαλώς (διαστάσεις 880X 460 cm). Ο πίνακας απεικονίζει την έκπληξη και τα συναισθήματα στα πρόσωπα των μαθητών του Ιησού, όταν ο τελευταίος τους ανακοινώνει ότι κάποιος από αυτούς πολύ σύντομα θα τον προδώσει.

Παρατηρήστε προσεκτικά τα πρόσωπα και τα σώματα και των 12 Αποστόλων. Έχουν 12 διαφορετικές εκφράσεις θυμού, έκπληξης και αιφνιδιασμού. Ουσιαστικά διαβαθμίζονται ανάμεσα σε αυτά τα τρία κυρίαρχα συναισθήματα.

Από αριστερά προς τα δεξιά ο Βαρθολομαίος, ο Ιάκωβος (ο γιος του Αλφαίου) και ο Ανδρέας είναι και οι τρεις φανερά έκπληκτοι. Η επόμενη τριάδα είναι ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, ο Πέτρος και ο Ιωάννης. Ο Ιούδας μοιάζει αιφνιδιασμένος από την ξαφνική αποκάλυψη του σχεδίου του. Που βρίσκεται το κεφάλι του (χαμηλότερα από όλους); Πόσων μαθητών ο αγκώνας ακουμπά στο τραπέζι (μόνο του Ιούδα); Πως φαίνεται η ταραχή του Ιούδα (ρίχνει την αλατιέρα) και η ενοχή του (γέρνει προς τα πίσω); Γιατί είναι το μόνο πρόσωπο που στην τοιχογραφία φαίνεται να είναι στη σκιά; Τι μπορεί να σημαίνουν αυτοί οι συμβολισμοί από τον Λεονάρντο προς εμάς, τους απλούς θεατές (και όχι ιστορικούς τέχνης ή εικαστικούς); Δίπλα από τον Ιούδα βρίσκεται ο Πέτρος. Πως αισθάνεται; Μπορείτε να διακρίνετε το θυμό και την οργή του; Πως μπορεί να συνδέεται το μαχαίρι που κρατάει στο χέρι του με τα γεγονότα που θα συμβούν λίγο μετά στον κήπο της Γεσθημανής (“μάχαιραν έδωκες, μάχαιρα θα λάβεις”) και τη σύλληψη του Ιησού;

Καραβάτζιο

O Ιησούς στο Όρος των Ελαιών, 1604-06

Ο Ιησούς στο Όρος των Ελαιών προσεύχεται και όταν γυρίζει βρίσκει τους μαθητές του να κοιμούνται όλοι παραδομένοι στην κούραση. Το δάχτυλο του Ιησού τι δείχνει άραγε (το ζύγωμα του στρατού που θα τον συλλάβει ή και τον Ιούδα τον ίδιο που φάνηκε στο βάθος) Μιλάμε για: τον ύπνο! Τι είναι αυτό που μας κουράζει τόσο πολύ και κάθε νύχτα έχουμε ανάγκη τον ύπνο; Γιατί δεν μπορούμε να μείνουμε ξύπνιοι; Μιλάμε για τον ύπνο αλλά και για τις στιγμές που πρέπει για κάτι πολύ σημαντικό να μείνουμε…ξύπνιοι!

Καραβάτζιο

O Ιησούς στο Όρος των Ελαιών, 1604-06

Ο Ιησούς στο Όρος των Ελαιών προσεύχεται και όταν γυρίζει βρίσκει τους μαθητές του να κοιμούνται όλοι παραδομένοι στην κούραση. Το δάχτυλο του Ιησού τι δείχνει άραγε (το ζύγωμα του στρατού που θα τον συλλάβει ή και τον Ιούδα τον ίδιο που φάνηκε στο βάθος)Μιλάμε για: τον ύπνο! Τι είναι αυτό που μας κουράζει τόσο πολύ και κάθε νύχτα έχουμε ανάγκη τον ύπνο; Γιατί δεν μπορούμε να μείνουμε ξύπνιοι; Μιλάμε για τον ύπνο αλλά και για τις στιγμές που πρέπει για κάτι πολύ σημαντικό να μείνουμε…ξύπνιοι!

Ελ Γκρέκο (Δομίνικος Θεοτοκόπουλος)

Ο Διαμερισμός των Ιματίων του Χριστού, 1577-79

Ένας από τους πλέον διάσημους πίνακες του Ελ Γκρέκο. Απεικονίζει τον Ιησού να κοιτά ψηλά με μια ξεκάθαρη έκφραση γαλήνης την ώρα που οι περισσότεροι άνθρωποι γύρω του βιώνουν μια φανερή ένταση που φτάνει στα όρια της βίας. Τι προσπαθούν να κάνουν αυτοί οι άνθρωποι που τον ακολουθούν (να πάρουν τα ρούχα του); Γιατί τον κρατά από το σχοινί ο άνδρας με τα πράσινα ρούχα δεξιά (ετοιμάζεται να σκίσει τον μανδύα του Ιησού για να τον ετοιμάσουν για τη σταύρωση); Τι καρφώνει ο άλλος άνδρας με τα κίτρινα (προετοιμάζει το ξύλο ώστε να δεχτεί ευκολότερα το καρφί από τα πόδια του Ιησού);

Ελ Γκρέκο (Δομίνικος Θεοτοκόπουλος)

O Ιησούς Κουβαλώντας τον Σταυρό, 1580

Ο Ελ Γκρέκο αγαπούσε να ζωγραφίζει θέματα από το Χριστιανισμό ενώ το γεγονός του σταυρού φαίνεται να τον στιγματίζει καθώς το αποτυπώνει σε αρκετούς πίνακές του. Ο συγκεκριμένος πίνακας δεν εξιστορεί τίποτα. Δεν κρύβει κάποια ιστορία. Κανένα άλλο στοιχείο ή πρόσωπο δεν αποτυπώνεται ώστε να διεκδικήσει ρόλο στην ερμηνεία μας. Είναι μόνο ο Ιησούς και ο σταυρός. Τα μισάνοιχτα δάχτυλα δείχνουν την τρυφερότητα που αγκαλιάζει ο Ιησούς το σταυρό ενώ το ίδιο τρυφερό είναι και το βλέμμα του προς τον ουρανό. Πρόκειται ουσιαστικά για λατρευτική εικόνα όπου τα συναισθήματα του Ιησού εκπέμπονται από απλές λεπτομέρειες των δαχτύλων και του βλέμματος του.

Φρανκίσκο Γκόγια

Ο Εσταυρωμένος Χριστός, 1780

Ο εξαιρετικός Εσταυρωμένος Χριστός του Γκόγια ανήκει στους μόνιμους πίνακες του Πράδο της Μαδρίτης. Φόντο μαύρο, τέσσερα καρφιά σε πόδια και παλάμες και μια επιγραφή με αναγραφή του Ιησούς Ναζωραίος Βασιλεύς Ιουδαίων σε τρεις γλώσσες. Το βλέμμα του Ιησού γέρνει πάνω και αριστερά. Κι αριστερά είναι η καρδιά και πάνω ο ουρανός. Το στόμα μισάνοιχτο, μόλις ψέλλισε το «Ηλί Ηλί λαμά σαβαχθανί (Θεέ μου, θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες;) ή σχεδόν ετοιμάζεται να το κάνει. Η Σταύρωση του Ιησού καθηλώνει σε όλους τους πίνακες. Δείτε τους όλους.

Σαλβαντόρ Νταλί

Ο Χριστός του Αγίου Ιωάννη του Σταυρού, 1951

Ο Χριστός του Αγίου Ιωάννη του Σταυρού του Σαλβαντόρ Νταλί ονομάστηκε έτσι καθώς ο σχεδιασμός του βασίστηκε σε ένα σχέδιο του 16ου αιώνα από κάποιον μοναχό του Αγίου Ιωάννη του Σταυρού. Δυο σχήματα κυριαρχούν: είναι ο κύκλος που απορρέει από το κεφάλι του Ιησού και το τρίγωνο που σχηματίζουν τα χέρια του. Σε ποιους ανθρώπους απευθυνόταν ο Ιησούς; Τι επαγγέλματα έκαναν οι μαθητές του; Τι έκαναν μετά το θάνατό του, την Ανάστασή του και την ανάληψή του στους ουρανούς;

Τζιότο

Θρήνος για το Νεκρό Χριστό, 1306

Ο Τζιότο Θεωρείται ένας απο τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες όλων των εποχών. Στη νωπογραφία* ο «Θρήνος για το Νεκρο Χριστο» βλέπουμε τη συνθετικη δύναμη ενός σπουδαίου ζωγράφου. 0 Τζιότο έχει διαιρέσει τη νωπογραφία σε δυο χώρους, στον ουρανο με τους αγγέλους κατ στη γη με τις μορφές. Στο πρώτο πλάνο η μορφη του Χριστου σχεδόν οριζόντια. Δεξια, στα άκρα, βλέπουμε όρθιες μορφές. Στη μέση, γονατιστές μυροφόρες και η Παναγία σε δραματικη κίνηση, έχοντας στην αγκαλια της στο Χριστο. Ο ουρανός είναι γεμάτος με τη θεία παρουσία των αγγέλων. Οι άγγελοι μοιάζουν με τρομαγμένα πουλια που μόλις εγκαταλείψαν το γυμνο δένδρο-σύμβολο του Θανάτου και της ερήμωσης. Στο Θρήνο η Παναγία αγκαλιάζει το νεκρο της γιο και τον κοιτάζει στα κλειστα του μάτια, προσφέροντας μας μια αξέχαστη εικόνα πένθιμης αλλα και αξιοπρεπούς Θλίψης.

Ολα αποδίδονται με απλότητα και σαφήνεια, ώστε κάθε είδους έμφαση σε βίαιες κινήσεις ή συσπάσεις τον προσώπου να περιττεύει. Ακόμη και οι μορφές που έχουν γυρισμένη την πλάτη τούς στο θεατη διακρίνονται για την εκφραστικότητα τους. Η επισημότητα και η βαρύτητα της στιγμής δεν οδηγούν ποτε στην ακαμψία και στην ακινησία, ενω οι πτυχώσεις συμβάλλουν κι αυτές σε μια γενικη αίσθηση πειθαρχίας, υποβλητικότητας και αιώνιας γαλήνης. Κάθε επι μέρους στοιχείο υπηρετει την ενότητα του συνόλου. Το ενδιαφέρον τον Τζιότο ήταν στραμμένο τόσο στον ψυχικο κόσμο και την ψυχικη κατάσταση των μορφών του όσο και στην εξωτερικη τούς εμφάνιση.

Καραβάτζιο

Ο Ενταφιασμός του Χριστού, περ. 1602

Ο ενταφιασμός του Χριστού. Ο Καραβάτζιο

δημιούργησε τον πίνακα αυτό για την Αγία Μαρία

της Βαλιτσέλα που σήμερα βρίσκεται στην

Πινακοθήκη του Βατικανού. Παρατηρήστε τα

πρόσωπα των παρόντων. Η σιωπή τους είναι τόσο

ηχηρή.

Πάολο Βερονέζε

Η Ανάσταση του Χριστού, 1570

Παρά το σφραγισμένο τάφο του που επιπροσθέτως φρουρούνταν από στρατιώτες, την τρίτη ημέρα μετά τη σταύρωσή του ο Ιησούς ανασταίνεται. Τρομαγμένοι οι στρατιώτες κοιτούν με δέος το θαύμα της νίκης επί του θανάτου. Στο φόντο δεξιά, ο άγγελος αναγγέλλει στις γυναίκες που ήρθαν να αλείψουν με μύρο το νεκρό σώμα του Ιησού ότι εκείνος αναστήθηκε. Είναι η ακριβώς επόμενη σκηνή της Αναστάσεως που έζησαν οι στρατιώτες.

Ραφαήλ

Η Μεταμόρφωση, 1516

Η Μεταμόρφωση είναι ο τελευταίος πίνακας του Ραφαήλ και φιλοξενείται σήμερα στην πινακοθήκη του Βατικανού. Ο πίνακας απεικονίζει δυο αποσπάσματα από συγκεκριμένες αφηγήσεις από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου αλλά και εκείνο του Μάρκου. Στην πρώτη, η Μεταμόρφωση του Χριστού στο όρος Θαβόρ. Ο Ιησούς αιωρείται στα σύννεφα ανάμεσα στους προφήτες Μωυσή (δεξιά) και Ηλία (αριστερά). Κάτω από αυτούς οι Απόστολοι (Ιάκωβος, Πέτρος και Ιωάννης με πράσινο, κόκκινο, γαλάζιο και κίτρινο στα ρούχα τους και πιο κάτω κάποιοι Απόστολοι απεικονίζονται να αποτυγχάνουν να θεραπεύσουν ένα αγόρι από δαίμονες. Πανδαισία χρωμάτων και συμβολισμών.

Ραφαήλ

Η Μεταμόρφωση, 1516

Η Μεταμόρφωση είναι ο τελευταίος πίνακας του Ραφαήλ και φιλοξενείται σήμερα στην πινακοθήκη του Βατικανού. Ο πίνακας απεικονίζει δυο αποσπάσματα από συγκεκριμένες αφηγήσεις από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου αλλά και εκείνο του Μάρκου. Στην πρώτη, η Μεταμόρφωση του Χριστού στο όρος Θαβόρ. Ο Ιησούς αιωρείται στα σύννεφα ανάμεσα στους προφήτες Μωυσή (δεξιά) και Ηλία (αριστερά). Κάτω από αυτούς οι Απόστολοι (Ιάκωβος, Πέτρος και Ιωάννης με πράσινο, κόκκινο, γαλάζιο και κίτρινο στα ρούχα τους και πιο κάτω κάποιοι Απόστολοι απεικονίζονται να αποτυγχάνουν να θεραπεύσουν ένα αγόρι από δαίμονες. Πανδαισία χρωμάτων και συμβολισμών.