Upload
phamdung
View
215
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
a*4J$V/
Uniwersytet Śląski w Katowicach, Wydział Filologiczny
INSTYTUT JĘZYKA POLSKIEGOKatowice, 2 września 2014 roku
Recenzja dysertacji doktorskiej
mgr Magdaleny Kazimierskiej-Zając
„Relacje pomiędzy zaburzeniami mowy a stopniem akceptacji choroby i jakością życia
chorych z ataksją rdzeniowo-móżdżkową"
Przedstawiona do recenzji dysertacja doktorska mgr Magdaleny Kazimierskiej-Zając
to praca licząca 123 strony. Opracowanie składa się z 9 rozdziałów, w tym obejmujących
teoretyczne podstawy badań, metodologię, relację z badań własnych, dyskusję i wnioski,
a także streszczenie, bibliografię i złączniki. Struktura pracy, o której będzie jeszcze mowa
w dalszej części recenzji, odpowiada podjętemu tematowi. Na tle opisanych w sposób
szczegółowy i uporządkowany podstaw teoretycznych, Autorka przedstawia wyniki własnych
badań dotyczących chorych z ataksją rdzeniowo-móżdżkową w kontekście zaburzeń mowy,
stopnia akceptacji choroby i oceny jakości życia, ustalając istotne relacje z wykorzystaniem
testów statystycznych. Warto na wstępie zauważyć, że proporcja rozważań teoretycznych
przybliżających podjętą problematykę, jaką jest ataksją rdzeniowo-móżdżkową, do zagadnień
związanych z własnymi badaniami naukowymi jest taka, że omówienie podstaw
teoretycznych zajmuje 33 strony rozprawy, a rozdziały dotyczące podjętych badań zajmują
większą część pozostałej części pracy. To duża zaleta przygotowanej dysertacji. Recenzja
zawiera dwie części, zgodnie z wymaganiami określonymi przez władze uczelni.
Ocena merytoryczna
Pozytywnie oceniam merytoryczne aspekty pracy. Za trafny wybór uznaję podjęcie
przedstawionej problematyki dotyczącej ataksji rdzeniowo-móżdżkowej w kontekście oceny
jakości życia i akceptacji choroby u osób ze wskazaną chorobą z uwagi na brak
wyczerpujących badań tego typu w Polsce. Podjęcie problematyki dotyczącej wskazanych
Uniwersytet Śląski, Instytut Języka Polskiego tel. +48 32 2009 526, 200P 515plac Sejmu Śląskiego 1, 40-032 Katowice [email protected], www.fil.us.edu.pl/ijp
aspektów jest istotne nie tylko dla rozwoju polskiej myśli naukowej dotyczącej pomocy
osobom z ataksją rdzeniowo-móżdżkową, ale - co warto podkreślić - także dla podnoszenia
jakości życia i zdrowia osób z wspomnianą chorobą. Efektywna pomoc chorym z ataksją
rdzeniowo-móżdżkową zależy także - oprócz innych czynników i pomocy stricte medycznej -
od rozeznania specyficznych trudności - psychologicznych, społecznych i logopedycznych.
Ten aspekt został w pracy należycie mocno oświetlony.
Zgodnie z przyjętą w postępowaniu badawczym procedurą, pierwszą część pracy
(rozdział I) Autorka poświęca rozważaniom teoretycznym, które w sposób szczegółowy,
a jednocześnie uporządkowany i przemyślany, odnoszą się do różnych problemów
związanych z ataksją rdzeniowo-móżdżkową. Wykorzystując literaturę polską i zagraniczną,
mgr Magdalena Kazimierska-Zając analizuje ataksje rdzeniowo-móżdżkowe z perspektywy
dziedziczności, wyodrębniania jednostek nozologicznych, objawów, patomechanizmu,
epidemiologii, diagnostyki i leczenia.
Kolejna część rozdziału teoretycznego dotyczy zaburzeń mowy w ataksji rdzeniowo-
móżdżkowej i służy określeniu istoty dysfunkcji mowy, jaką jest dyzartria. Autorka
szczegółowo omawia cechy mowy dyzartrycznej i przywołuje różne klasyfikacje, co jest
ważnym zabiegiem z punktu widzenia tematu dysertacji. Jednakże pewien niedosyt budzi
brak jasnych definicji takich pojęć jak mowa, zaburzenia mowy i ich determinantów. Zgodnie
z tematem rozprawy Autorka podejmuje także analizę pojęcia Jakość życia" wykorzystując
różne ujęcia tego zagadnienia.
Wprowadzenie do nauk medycznych w latach siedemdziesiątych pojęcia Jakość
życia" miało kluczowe znaczenie dla tej dyscypliny. Autorka podkreśla, że miało to związek
z koncepcją holistycznej wizji człowieka i zmieniło sposób patrzenia na chorego, jako
podmiotu interwencji medycznej. Odnajdujemy to w definicji jakości życia propagowanej
przez WHO. Jak należy sądzić, ten wątek przemian o charakterze z gruntu humanistycznym
i w nurcie fenomenologiczno-egzystencjalnym, przyczynił się do wyboru tematu rozprawy.
Wpisuje się on w nowoczesną wizję pomocy choremu obejmującej leczenie medyczne
i szeroko rozumianą terapię. Komentując tę część rozprawy warto zauważyć, że Pani
Magister swobodnie porusza się zarówno w obszarze nauk medycznych, jak i związanych
z psychologią czy logopedią. Część teoretyczna pracy ukazująca naukowe podstawy
prowadzonych badań empirycznych obejmująca rozdział I ma strukturę uporządkowaną
i przemyślaną, co sprawia, że czytelnik w sposób jasny zostaje wprowadzony
Uniwersytet Śląski. Instytut Języka Polskiego tel. +48 32 2009 526, 2009 515plac Sejmu Śląskiego 1, 40-032 Katowice [email protected], www.fil.us.edu.pl/ijp
w skomplikowane zagadnienia dotyczące chorych z ataksją rdzeniowo-móżdżkową
ukazanych z różnych perspektyw - medycznej, psychologicznej i logopedycznej.
Podjęte przez Panią Magister badania realizują cele naukowe i mają istotne znaczenie
dla praktyki. Wyniki podjętych przez Panią Magister badań wnoszą bowiem nową wiedzę
dotyczącą relacji pomiędzy akceptacją choroby, jakością życia a zaburzeniami mowy
w przypadku chorych z ataksją rdzeniowo-móżdżkową (zob. rozdział Dyskusja, Wnioski).
Podobnych badań w Polsce do tej pory nie prowadzono. Wnioski płynące z podjętych badań
mogą być wykorzystywane z jednej strony dla doskonalenia kierunków pomocy osobom
z ataksją rdzeniowo-móżdżkową, dopełniając leczenie stricte medyczne, z drugiej zaś mogą
być wykorzystane dla celów epidemiologicznych, w tym planowania i specyfikowania
leczenia, rehabilitacji i terapii, w tym logopedycznej. Na uwagę zasługują ustalenia Autorki,
które wskazują, że z terapii logopedycznej korzysta jedynie 8,6% osób z ataksją rdzeniowo-
móżdżkową, a 72,9% uważa, że nie ma możliwości korzystania z terapii (s. 42 rozprawy),
przy czym aż 92,9% osób deklaruje swoje problemy z mową (s. 80 rozprawy). Takie ustalenia
budzą mój niepokój, gdyż mowa jest istotnym elementem udziału człowieka
w społeczeństwie i konstytuuje jego relacje z innymi ludźmi. Zauważmy, że rola zaburzeń
mowy dla konstytuowania się oceny jakości życia chorych z ataksją rdzeniowo-móżdżkową
została potwierdzona badaniami Autorki. Stąd badania Pani Magister powinny być
upowszechnione w szczególności wśród lekarzy, a także wśród osób, od których zależy
dostępność chorych do logopedów, którzy mogą pomóc chorym z ataksją rdzeniowo-
móżdżkową w ich problemach związanych z mową.
Można przyjąć, że praca badawcza wiąże się generalnie z 3 etapami postępowania,
wśród których wyróżnia się: opis wycinka rzeczywistości (tu - problemów chorych z ataksją
rdzeniowo-móżdżkową), wyjaśnienie i dalej aplikacja. Z takiej perspektywy należy
zauważyć, że Autorka wypełniła pierwsze dwa etapy w sposób obszerny, a trzeci obejmuje
kilka uwag o charakterze aplikacyjnym (s. 89-90 rozprawy). Przygotowując rozprawę do
druku, do czego zachęcam, należałoby ten ostatni wątek poszerzyć i wyodrębnić część
aplikacyjną, w której Autorka mogłaby bardziej szczegółowo przedstawić ważne postulaty
dotyczące pomocy osobom z ataksją rdzeniowo-móżdżkową, gdyż można je wysunąć na
podstawie sformułowanych wniosków z badań.
Oceniając formalną stronę pracy należy wskazać, że Autorka posługuje się poprawną
polszczyzną i prostym stylem prowadzenia wywodów, co jest niewątpliwą zaletą
Uniwersytet Śląski, Instytut Języka Polskiego tel. +48 32 2009 526, 2009 515plac Sejmu Śląskiego 1, 40-032 Katowice [email protected], www.fil.us.edu.pl/ijp
przedstawionej dysertacji. W pracy występują nieliczne błędy o charakterze stylistycznym,
interpunkcyjnym, tzw. literówki, co jednak nie przeszkadza w tym, że lektura pracy przynosi
zadowalające wrażenia naukowe i poznawcze.
Ocena metodologiczna
Wykaz literatury zawarty w rozdziale Bibliografia obejmuje 140 pozycji, w tym
opracowania polskie i zagraniczne. Z pewnością można byłoby uzupełnić ten katalog
o najnowsze publikacje dotyczące teorii zaburzeń mowy, np. podręcznik Logopedia. Teoria
zaburzeń mowy, pod red. S. Grabiasa i M. Kurkowskiego, Lublin 2012, U. Mirecka Dyzartria
w mózgowym porażeniu dziecięcym. Segmentalna i suprasegmentalna specyfika ciągu
fonicznego a zrozumiałość wypowiedzi w przypadkach dyzartrii w mpd., Lublin 2013.
Metodologia badań własnych została opisana w rozdziale II. Przyjęty paradygmat
postępowania określony poprzez cele, problemy, hipotezy i metody badań, testy statystyczne
wpisują się w nowoczesny model badań i przyczyniają się do wypełnienia postawionych
celów badawczych. Rozdział ten można uznać za wzorcowy dla badań tego typu. Jasno
sformułowane cele, problemy i hipotezy przyczyniają się do tego, że ścieżka badawcza, którą
relacjonuje Autorka w kolejnym rozdziale, jest klarowna i w sposób prawidłowy wypełnia
zadania związane z deskrypcją i eksplikacją.
Dla weryfikacji postawionego problemu badawczego Autorka wykorzystuje
następujące narzędzia: skala akceptacji choroby - AIS, kwestionariusz oceny jakości życia -
SF-36, wskaźnik niepełnosprawności głosu VHI, kwestionariusz ogólny własnej
konstrukcji. Zaburzenia mowy występujące u chorych z ataksją rdzeniowo-móżdżkową
można opisywać w różny sposób: poprzez bezpośrednią ocenę logopedy, poprzez opinię
różnych osób, np. chorych ataksją rdzeniowo-móżdżkową. Pani Magister wykorzystała drugą
ze wskazanych metod (kwestionariusz ogólny, kwestionariusz samooceny głosu VHI).
Uzyskana w ten sposób ocena mowy opiera się na subiektywnych opiniach chorych. Taki
sposób postępowania Badaczki można jednak uznać za wystarczający dla realizacji
postawionych w rozprawie celów poznawczych. Jednakże jako naukowiec, a także
logopeda-praktyk - odczuwam pewien niedosyt. Stąd zachęcam Autorkę w przyszłości do
podjęcia bezpośrednich badań mowy chorych z ataksją rdzeniowo-móżdżkową, co oznacza
przeprowadzenie logopedycznego badania zgodnie z ustalonym standardem postępowania
stosowanym w takich przypadkach (zob. np. „Logopedia" nr 37, 2007). O takiej opcji
Uniwersytet Śląski, Instytut Języka Polskiego tel. +48 32 2009 526, 2009 515plac Sejmu Śląskiego 1, 40-032 Katowice [email protected], www.til.us.edu.pl/ijp
dowiadujemy się z lektury rozdziału pt. Dyskusja, gdzie Autorka przytacza wyniki badań
logopedycznych 16 chorych na SCA uczestniczących w turnusie rehabilitacyjnym
w Aleksandrowie Kujawskim (s. 78-79 rozprawy).
Grupa badawcza jest starannie dobrana i obejmuje 35 kobiet i 35 mężczyzn z ataksją
rdzeniowo-móżdżkową. Grupa jest na tyle liczna, że umożliwia przeprowadzenie testów
statystycznych, co budzi moją pełną aprobatę. Autorka starannie relacjonuje wyniki badań
uwzględniając poszczególne pytania zawarte w kwestionariuszach i analizując wpływ
różnych czynników, np. płeć, wykształcenie. Dla prezentacji wyników badań Pani Magister
wykorzystuje przejrzyste tabele (51 tabel), wykresy i rysunki (23 ryciny). Przyczynia się to do
klarowności i ułatwia lekturę opracowania. Wyniki badań poszczególnych kwestionariuszy
znajdują swoistą syntezę w rozdziale 3.5, który dotyczy oceny wpływu stanu głosu na jakość
życia pacjentów i poziom akceptacji choroby. Dla ustalenia zależności Pani Magister
wykorzystuje odpowiednie testy statystyczne. I tak, Autorka stwierdza „Im gorsza samoocena
niesprawności głosu tym gorsza jakość życia chorego. Wzrost trudności głosowych o jeden
punkt powoduje pogorszenie jakości życia średnio o 0,85 punktu" (s. 70 rozprawy), a dalej
„Im większe trudności głosowe tym mniejszy stopień akceptacji choroby. Wzrost trudności
głosowych o jeden punkt powoduje obniżenie akceptacji choroby średnio o 0,19 punktu"
(s. 72 rozprawy). Zależności relewantne ukazują ważne cechy badanych osób, a także
umożliwiają formułowanie istotnych dla nauki sądów. W ten sposób praca Pani Magister
wzbogaca teorię naukową, a dalej praktykę.
Przyjęty układ pracy i jej struktura są prawidłowe. Przyczyniają się do jasnego
i wszechstronnego przedstawienia podstaw teoretycznych prowadzonych badań, a także - co
zajmuje znaczną część pracy - obszernej relacji z badań empirycznych i wynikających z nich
wniosków. Rekomenduję pracę doktorską Pani Magister do druku, gdyż może stanowić cenne
źródło wiedzy o problemach chorych z ataksją rdzeniowo-móżdżkową analizowanych
z różnych perspektyw. Może być pomocną dla lekarzy, psychologów, rehabilitantów,
studentów, a generalnie wszystkich osób zajmujących się pomocą ludziom z zaburzeniami
mowy o charakterze dyzartrii. Jednakże przed drukiem należy nanieść stosowne poprawki
o charakterze formalnym, a także wzbogacić pracę o rozbudowany rozdział o charakterze
aplikacyjnym.
Podsumowanie
Przedłożona do oceny dysertacja doktorska oświetla niezbadane do tej pory w Polsce
Uniwersytet Śląski, Instytut Języka Polskiegoplac Sejmu Śląskiego 1, 40-032 Katowice
tel. +48 32 2009 526, 2009 [email protected], www.fil.us.edu.pl/ijp
t?
problemy osób z ataksją rdzeniowo-móżdżkową. Podjęte badania pozwalają na sporządzenie
istotnych wniosków dotyczących chorych z ataksją rdzeniowo-móżdżkową w Polsce
w kontekście akceptacji choroby, jakości życia i zaburzeń mowy. Wymienione w opinii
niedociągnięcia nie zmieniają ogólnej pozytywnej oceny pracy.
Konkluzja
Rozprawa mgr Magdaleny Kazimierskiej -Zając, spełniając wymogi stawiane
dysertacjom doktorskim, umożliwia dopuszczenie jej Autorki do dalszych etapów przewodu
doktorskiego.
dr hab. pro f. UŚ Danuta Pluta- Woj ciechowska
Uniwersytet Śląski. Instytut Języka Polskiegoplac Sejmu Śląskiego 1, 40-032 Katowice
tel. +48 32 2009 526, 2009 [email protected], www.fil.us.edu.pl/ijp
6