กีฬาเทเบ ิลเทนน ิส - MWITnui/40207.pdfโรงเรียนมหิดลวิทยานุสรณ (องค การมหาชน) เอกสารประกอบการจัดการเร

โรงเรียนมหิดลวิทยานุสรณ (องคการมหาชน) เอกสารประกอบการจัดการเรียนรู รายวิชา พ40207 เทเบิลเทนนิส หนาที่

อาจารยนริศรา หาหอม กลุมสาระการเรียนรูสุขศึกษาและพลศึกษา

1

กีฬาเทเบิลเทนนิส แหลงที่มา http://www2.sat.or.th/sportslearning/index3.asp?clicktype=1

ประวัติความเปนมา เทาที่มีหลักฐานบันทึกพอใหคนควา ทําใหเราไดทราบวากีฬาเทเบิลเทนนสิไดเร่ิมขึ้นทีป่ระเทศอังกฤษ ในป ค.ศ. 1890 ในครั้งนั้น อุปกรณที่ใชเลนประกอบดวย ไม หนังสัตว ลักษณะคลายกับไมเทนนิสในปจจุบันนี ้ หากแตวาแทนทีจ่ะขึงดวยเสนเอ็นก็ใชแผนหนังสัตวหุมไวแทน ลูกที่ใชตีเปนลูกเซลลูลอยด เวลาตีกระทบถูกพื้นโตะและไมก็เกิดเสยีง “ปก-ปอก” ดังนั้น กีฬานี้จึงถูกเรียกอกีชื่อหนึง่ตามเสียงทีไดยินวา “ปงปอง” (PINGPONG) ตอมาก็ไดมีการววิัฒนาการขึ้นโดยไมหนังสัตวไดถูกเปลีย่นเปนแผนไมแทน ซ่ึงไดเลนแพรหลายในกลุมประเทศยุโรปกอน วิธีการเลนในสมัยยุโรปตอนตนนี้เปนการเลนแบบยัน (BLOCKING) และแบบดันกด (PUSHING) ซ่ึงตอมาไดพัฒนามาเปนการเลนแบบ BLOCKING และ CROP การเลนถูกตัด ซ่ึงวิธีนี้เองเปนวิธีการเลนที่สวนใหญนิยมกันมากในยุโรป และแพรหลายมากในประเทศตาง ๆ ทั่วยุโรป การจับไมก็มีการจับไมอยู 2 ลักษณะ คือ จับไมแบบจับมือ (SHAKEHAND) ซ่ึงเราเรียกกนัวา “จับแบบยุโรป” และการจับไมแบบจบัปากกา (PEN-HOLDER) ซ่ึงเราเรียกกันวา “จับไมแบบจีน” นั่นเอง ในป ค.ศ. 1900 เร่ิมปรากฏวา มีไมปงปองที่ติดยางเมด็เขามาใชเลนกัน ดังนั้นวิธีการเลนแบบรุกหรือแบบบกุโจมตี (ATTRACK หรือ OFFENSIVE) เร่ิมมบีทบาทมากยิ่งขึ้น และยุคนีจ้ึงเปนยคุของนายวิตเตอร บารนา (VICTOR BARNA) อยางแทจริง เปนชาวฮังการไีดตําแหนงแชมเปยนโลกประเภททีม รวม 7 คร้ัง และประเภทชายเดีย่ว 5 คร้ัง ในป ค.ศ. 1929-1935 ยกเวนป 1931 ที่ไดตําแหนงรองเทานั้น ในยุคนี้อุปกรณการเลน โดยเฉพาะไมมีลักษณะคลาย ๆ กับไมในปจจุบันนี้ วธีิการเลนก็เชนเดยีวกนั คือมีทั้งการรุก (ATTRACK) และการรับ (DEFENDIVE) ทั้งดาน FOREHAND และ BACKHAND การ จับไมก็คงการจับแบบ SHAKEHAND เปนหลัก ดังนั้นเมื่อสวนใหญจับไมแบบยุโรป แนวโนมการจับไมแบบ PENHOLDER ซ่ึงเปลี่ยนแปลงไปมนีอยมากในยุโป ในระยะนัน้ถือวายุโรปเปนศูนยรวมของกีฬาปงปองอยางแทจริง



2

ในป ค.ศ. 1922 ไดมีบริษัทคาเครื่องกีฬา ไปจดทะเบียนเครื่องหมายการคาวา “PINGPONG” ดวยเหตนุี้กฬีานี้จึงเปนชื่อมาเปน “TABLE TENNIS” ไมสามารถใชช่ือที่เขาจดทะเบียนไดประการหนึ่ง และเพื่อไมใชเปนการโฆษณาสินคาอีกประการหนึ่ง และแลวในป ค.ศ. 1926 จึงไดมีการประชุมกอตั้งสหพันธเทเบิลเทนนิสนานาชาติ (INTERNATIONAL TABLETENNIS FEDERATION : ITTF) ขึ้นที่กรุงลอนดอนในเดือนธันวาคม ค.ศ. 1926 ภายหลังจากการไดมีการปรึกษาหารือในขั้นตนโดย DR. GEORG LEHMANN แหงประเทศเยอรมนั กรุงเบอรลิน เดือนมกราคม ค.ศ. 1926 ในปนี้เองการแขงขันเทเบิลเทนนิสแหงโลกครั้งที ่1 ก็ไดเร่ิมขึ้น พรอมกับการกอตั้งสหพันธฯ โดยมีนายอีวอร มองตาก ู เปนประธานคนแรก ในชวงป ค.ศ. 1940 นี้ ยังมีการเลนและจับไมพอจําแนกออกเปน 3 ลักษณะดังนี้ 1. การจับไม เปนการจบัแบบจับมือ 2. ไมตองติดยางเมด็ 3. วธีิการเลนเปนวิธีพื้นฐาน คือ การรับเปนสวนใหญ ยุคนีย้ังจดัไดวาเปน “ยคุของยุโรป” อีกเชนเคย ในป ค.ศ. 1950 จึงเริ่มเปนยุคของญี่ปุนซึ่งแทจริงมลัีกษณะพิเศษประจําดังนี้คือ 1. การตบลูกแมนยําและหนักหนวง 2. การใชจังหวะเตนของปลายเทา ในป ค.ศ. 1952 ญ่ีปุนไดเขารวมการแขงขันเทเบิลเทนนิสโลกเปนครั้งแรก ที่กรุงบอมเบย ประเทศอินเดีย และตอมาป ค.ศ. 1953 สาธารณรัฐประชาชนจนี จึงไดเขารวมการแขงขันเปนครั้งแรกที่กรุงบูคาเรสต ประเทศรูมาเนีย จึงนับไดวากฬีาปงปองเปนกฬีาระดบัโลกที่แทจริงปนี้นั่นเอง ในยุคนี้ญ่ีปุนใชการจับไมแบบจับปากกา ใชวิธีการเลนแบบรุกโจมตีอยางหนกัหนวงและรุนแรง โดยอาศัยอุปกรณเขาชวย เปนยางเม็ดสอดไสดวยฟองน้ําเพิ่มเติมจากยางชนดิเม็ดเดิมที่ใชกันทั่วโลก การเลนรุกของยุโรปใชความแมนยําและชวงตีวงสวิงสั้น ๆ เทานั้น ซ่ึงสวนใหญจะใชบา ขอศอก และขอมือเทานัน้ ซ่ึงเมื่อเปรียบเทียบกับญี่ปุนซึ่งใชปลายเทาเปนศูนยกลางของการตีลูกแบบรุกเปนการเลนแบบ “รุกอยางตอเนื่อง” ซ่ึงวธีินี้สามารถเอาชนะวิธีการเลนของยุโรปได การเลนโจมตีแบบนี้เปนที่เกรงกลวัของชาวยุโรปมาก เปรียบเสมือนการโจมตีแบบ “KAMIKAZE” (การบินโจมตีของฝูงบินหนวยกลาตายของญี่ปุน) ซ่ึงเปนที่กลาวขวัญในญี่ปุนกนัวา การเลนแบบนี้เปนการเลนที่เสี่ยงและกลาเกินไปจนดแูลวรูสึกวาขาดความรอบคอบอยูมาก แตญ่ีปุนก็เลนวิธีนีไ้ดด ี โดยอาศยัความสุขุมและ Foot work ที่คลองแคลวจนสามารถครองตําแหนงชนะเลิศถึง 7 คร้ัง โดยมี 5 คร้ังติดตอกัน ตั้งแตป ค.ศ. 1953-1959



3

สําหรับในยุโรปนั้นยังจับไมแบบ SHAKEHAND และรับอยู จึงกลาวไดวาในชวงแรก ๆ ของป ค.ศ. 1960 ยังคงเปนจุดมดืของนักกฬีายุโรปอยูนั่นเอง ในป ค.ศ. 1960 เร่ิมเปนยุคของจีน ซ่ึงสามารถเอาชนะญี่ปุนไดโดยวิธีการเลนที่โจมตีแบบรวดเร็ว ผสมผสานกับการปองกัน ในป 1961 ไดจัดการแขงขันเทเบลิเทนนิสชิงชนะเลิศ คร้ังที่ 26 ที่กรุงปกกิ่ง ประเทศจีน จีนเอาชนะญี่ปุน ทั้งนี้เพราะญี่ปุนยังใชนักกีฬาที่อายุมาก สวนจนีไดใชนักกีฬาที่หนุมสามารถเลนไดอยางรวดเร็วปานสายฟาทั้งรุกและรับ การจับไมก็เปนการจับแบบปากกา โดยจีนชนะทั้งประเภทเดี่ยวและทีม 3 คร้ังติดตอกัน ทั้งนี้เพราะจีนไดทุมเทกับการศกึษาการเลนของญี่ปุนทั้งภาพยนตรที่ไดบันทึกไวและเอกสารตาง ๆ โดยประยกุตการเลนของญี่ปุน เขากับการเลนแบบสัน้ ๆ แบบที่จีนถนัดกลายเปนวิธีการเลนที่กลมกลืนของจีนดังที่เราเห็นในปจจุบัน ยุโรปเร่ิมฟนคืนชีพขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง โดยนําวิธีการเลนของชาวอินเดยีมาปรับปรุง นําโดยนักกฬีาชาวสวเีดนและประเทศอื่น ๆ ซ่ึงมีหัวกาวหนาไมมัวแตแตคิดจะรักษาหนาของตัวเองวาไมเรียนแบบของชาติอ่ืนๆ ดังนั้นชายยุโรปจึงเริ่มชนะชายคู ในป 1967 และ 1969 ซ่ึงเปนนักกฬีาจากสวเีดน ในชวงนั้นการเลนแบบรุกยังไมเปนที่แพรหลายทัง้นี้เพราะวิธีการเลนแบบรับไดฝงรากในยุโรป จนมีการพูดกันวานักกฬีายุโรปจะเรียนแบบการเลนลูกยาวแบบญี่ปุนนั้นคงจะไมมีทางสาํเร็จแตการทีน่ักกฬีาของสวีเดนไดเปลี่ยนวิธีการเลนแบบญี่ปุนไดมีผลสะทอนตอการเปลี่ยนแปลงของเยาวชนรุนหลังของยุโรปเปนอยางมาก และแลวในป 1970 จึงเปนปของการประจันหนาระหวางผูเลนชาวยุโรปและผูเลนชาวเอเชยี ชวงระยะเวลาไดผานไปประมาณ 10 ป ตั้งแต 1960-1970 นักกฬีาของญี่ปุนไดแกตัวลงในขณะที่นกักฬีารุนใหมของยุโรปไดเร่ิมฉายแสงเกงขึ้น และสามารถควาตําแหนงชนะเลิศชายเดีย่วของโลกไปครองไดสําเร็จในการแขงขันเทเบิลเทนนิสเพื่อความชนะเลิศแหงโลก คร้ังที่ 31 ณ กรุงนาโกนา ในป 1971 โดยนักเทเบิลเทนนิส ชาวสวีเดน ช่ือ สเตลัง เบนคสัน เปนผูเปดศักราชใหกับชาวยุโรป ภายหลังจากที่นกักฬีาชาวยุโรปไดตกอับไปถึง 18 ป ในป 1973 ทีมสวีเดนก็ไดควาแชมปโลกไดจึงทําใหชาวยุโรปมีความมั่นใจในวิธีการเลนที่ตนไดลอกเลียนแบบและปรังปรุงมา ดังนั้นนักกฬีาของยุโรปและนักกฬีาของเอเชียจึงเปนคูแขงที่สําคัญในขณะที่นกักีฬาในกลุมชาติอาหรับและลาตินอเมริกา ก็เร่ิมแรงขึ้นกาวหนารวดเร็วขึ้น เร่ิมมีการใหความรวมมือชวยเหลือทางดานเทคนิคซึ่งกันและกัน การเลนแบบตั้งรับซ่ึงหมดยุคไปแลวตั้งแตป 1960 เร่ิมจะมีบทบาทมากยิ่งขึน้มาอีก โดยการใชความชํานาญในการเปลี่ยนหนาไมในขณะเลนลูก หนาไมซ่ึงติดดวยยางปงปอง ซ่ึงมีความยาวของเมด็ยางยาวกวาปกต ิ การใชยาง ANTI – SPIN เพื่อพยายามเปลี่ยนวิถีการหมุนและทิศทางของลูกเขาชวย ซ่ึงอุปกรณที่ใชนี้มีสวนชวยอยางมาก ในขณะนีก้ีฬาเทเบิลเทนนิสนับวาเปนกฬีาที่แพรหลายไปทั่วโลก มีวิธีการเลนใหม ๆ เกิดขึ้นตลอดเวลา ซ่ึงผู



4

เลนเยาวชนตาง ๆ เหลานี้จะเปนกําลังสําคัญในการพัฒนากีฬาเทเบิลเทนนิสตอไปในอนาคตไดอยางไมมีที่วันสิ้นสุด และขณะนี้กฬีานีก้็ไดเปนกฬีาประเภทหนึ่งในกีฬาโอลิมปก โดยเริ่มมีการแขงขันในกฬีาโอลิมปกในป 1988 ที่กรุงโซล ประเทศสาธารณรัฐเกาหลีเปนครั้งแรก

กฎกติกา

โตะเทเบิลเทนนิส

1.1 พื้นหนาดานบนของโตะเรียกวา “พื้นผิวโตะ” (PLAYING SURFACE) จะเปนรูปสี่เหล่ียมผืนผา มีความยาว 2.74 เมตร (9 ฟุต) ความกวาง 1.525 เมตร (5 ฟตุ) และจะตองสูงไดระดับ โดยวดัจากพื้นที่ตั้งขึ้นมาถึงพื้นที่ผิวโตะ สูง 76 เซนติเมตร (2 ฟุต 6 นิ้ว) 1.2 พื้นผิวโตะ ไมรวมถึงดานขางตามแนวตั้งที่อยูต่ํากวาขอบบนสุดของโตะลงมา 1.3 พื้นผิวโตะอาจทําดวยวัสดุใด ๆ กไ็ด แตจะตองมีความกระดอนสม่ําเสมอเมื่อเอาลูกเทเบิลเทนนิสมาตรฐานปลอยลงในระยะสงู 30 เซนติเมตร โดยวัดจากพื้นผิวโตะลูกจะกระดอนขึน้มาประมาณ 23 เซนติเมตร 1.4 พื้นผิวโตะจะตองเปนสีเขมสม่ําเสมอและเปนสีดาน ไมสะทอนแสง ขอบดานบนของพื้นผิวโตะทั้ง 4 ดาน จะทาดวยสีขาว มีขนาดกวาง 2 เซนติเมตร เสนของพื้นผิวโตะดานยาว 2.74 เมตร ทั้งสองดานเรียกวา “เสนขาง” (SIDE LINE) เสนของพื้นผิวโตะดานกวาง 1.525 เมตร ทั้งสองดานเรียกวา “เสนสกัด” (END LINE) 1.5 พื้นผิวโตะจะถูกแบงออกเปนสองแดน (COURTS) เทา ๆ กัน กั้นดวยตาขายซึ่งขึงตั้งฉากกับพื้นผิวโตะ และขนานกับเสนสกัดโดยตลอด 1.6 สําหรับประเภทคู ในแตละแดนจะถูกแบงออกเปนสองสวนเทา ๆ กัน ดวยเสนสีขาว มีขนาดกวาง 3 มิลลิเมตร โดยขีดขนานกับเสนขาง เรียกวา “เสนกลาง” (CENTER LINE) และใหถือวาเสนกลางนี้เปนสวนหนึ่งของคอรดดานขวาของโตะดวย 1.7 ในการแขงขันระดบัมาตรฐานสากล โตะเทเบิลเทนนิสที่ใชสําหรับการแขงขันจะตองเปนยี่หอและชนิดที่ไดรับการรับรองจากสหพันธเทเบลิเทนนิสนานาชาติ (ITTF) เทานั้น โดยโตะเทเบิลเทนนสิจะมีสีเขียวหรือน้ําเงิน และในการแขงขนัจะตองระบสีุของโตะที่จะใชแขงขันลงในระเบียบการแขงขันดวยทกุครั้ง



5

แหลงท่ีมา http://www2.sat.or.th/sportslearning/index.asp?clicktype=3&senttext=37

สวนประกอบของตาขาย 2.1 สวนประกอบของตาขายจะประกอบดวย ตาขาย ที่แขวนและเสาตั้ง รวมไปถึงที่จับยึดกับโตะเทเบิลเทนนิส 2.2 ตาขายจะตองขึงตึงและยึดดวยเชือกซึ่งผูกติดปลายยอดเสาซึ่งตั้งตรงสูงจากพืน้ผิวโตะ 15.25 เซนติเมตร (6 นิ้ว) 2.3 สวนบนสุดของตาขาย ตลอดแนวยาวจะตองสูงจากพื้นผิวโตะ 15.25 เซนติเมตร 2.4 สวนลางสุดของตาขายตลอดแนวยาวจะตองอยูชิดกับพื้นผิวโตะใหมากที่สุดเทาที่เปนไปได และสวนปลายสุดของตาขายทั้งสองดานจะตองอยูชิดกับเสาใหมากที่สุดเทาที่เปนไปได 2.5 ในการแขงขันระดับมาตรฐานสากล ตาขายที่ใชสําหรับแขงขันจะตองเปนยีห่อและชนดิทีไ่ดรับการรับรองจากสหพันธเทเบิลเทนนิสนานาชาติ (ITTF) เทานั้น



6

ลูกเทเบิลเทนนิส 3.1 ลูกเทเบิลเทนนิส จะตองกลมและมีเสนผาศูนยกลาง 40 มิลลิเมตร 3.2 ลูกเทเบิลเทนนิส จะตองมีน้ําหนกั 2.7 กรัม 3.3 ลูกเทเบิลเทนนิส จะตองทําดวยเซลลูลอยดหรือวัสดุพลาสติกอื่นใดที่คลายคลึงกัน มีสีขาว หรือสีสม และเปนสีดาน 3.4 ลูกเทเบิลเทนนิสจะตองเปนยีห่อและชนิดที่ไดรับการรับรองจากสหพันธเบลิเทนนิสนานาชาติ (ITTF) เทานั้น และจะตองระบุสีของลูกที่ใชแขงขันลงในระเบียบการแขงขันทุกครั้ง

ไมเทเบิลเทนนิส 4.1 ไมเทเบิลเทนนิสจะมีรูปราง ขนาด หรือน้ําหนักอยางไรก็ได แตหนาไมจะตองแบนเรียบและแข็ง 4.2 อยางนอยที่สุด 85 % ของความหนาของไม จะตองทําดวยไมธรรมชาติ ช้ันที่อัดอยูติดภายในหนาไม ซ่ึงทําดวยวัสดอ่ืุนใด เชน คารบอนไฟเบอร กลาสไฟเบอร หรือกระดาษอัดจะตองมคีวามหนาไมเกิน 7.5 % ของความหนาทั้งหมดของไม หรือไมเกิน 0.35 มิลลิเมตร สุดแทแตกรณีใดจะมีคานอยกวา 4.3 หนาไมเทเบิลเทนนสิดานที่ใชตีลูกจะตองมวีัสดปุดทับวัสดุนัน้จะเปนแผนยางเม็ดธรรมดา แผนยางชนิดนี้ เมื่อปดทับหนาไมและรวมกับกาวแลวจะตองมีความหนาทั้งสิ้นไมเกิน 2 มิลลิเมตร หรือแผนยางชนิดสอดไส แผนยางชนิดนี้เมื่อปดทับหนาไมและรวมกับกาวแลวจะตองมีความหนาทั้งสิ้นไมเกนิ 4 มิลลิเมตร ทั้งนี้ความสูงของเม็ดยางจะเทากับความกวางของเม็ดยางในอัตราสวน 1: 1 4.3.1 แผนยางเมด็ธรรมดา (ORDINARY PIMPLED RUBBER) จะตองเปนแผนยางชิ้นเดยีวและไมมีฟองนี้รองรับโดยหนัเอาเม็ดยางออกมาดานนอก จะทาํดวยยางธรรมชาติหรือยางสงัเคราะห มีเมด็ยางกระจายอยูอยางสม่ําเสมอไมนอยกวา 10 เมด็ตอ 1 ตารางเซนติเมตร และไมมากกวา 30 เม็ดตอ 1 ตารางเซนติเมตร 4.3.2 แผนยางชนดิสอดไส (SANDWICH RUBBER) ประกอบดวยฟองน้ําชนิดเดยีวปดคลุมดวยแผนยางธรรมดาชิ้นเดยีว โดยจะหันเอาเม็ดยางอยูดานในหรืออยูดานนอกก็ได ซ่ึงความหนาของแผนยางธรรมดานี้จะตองมีความหนาไมเกิน 2 มิลลิเมตร 4.4 วัสดุปดทับหนาไมจะตองปดทับคลุมหนาไมดานนั้น ๆ และจะตองไมเกินขอบนาไมออกไป ยกเวนสวนที่ใกลกับดามจับที่สุดและที่วางนิว้อาจจะหุมหรือไมหุมดวยวัสดใุด ๆ ก็ได 4.5 หนาไมเทเบิลเทนนสิ ช้ันภายในหนาไม และชัน้ของวัสดุปดทบัตาง ๆ หรือกาว จะตองสม่ําเสมอและมีความหนาเทากันตลอด 4.6 หนาไมเทเบิลเทนนสิ ดานหนึ่งจะตองเปนสีแดงสวาง (BRIGHT RED) และอกีดานหนึ่งจะตองเปนสีดํา (BLACK) และจะตองมสีีกลมกลืนอยางสม่ําเสมอไมสะทอนแสง



7

4.7 วัสดุทีป่ดทับหนาไมสําหรับตีลูกเทเบิลเทนนิสจะตองมีเครื่องหมายการคาของ บริษัท ผูผลิต ยี่หอ รุน และเครื่องหมาย ITTF แสดงไวอยางชัดเจนใกลกับขอบของหนาไม โดยจะตองเปนชื่อ ยี่หอและชนิด (BRAND AND TYPE) ที่ไดรับการรับรองจากสหพนัธเทเบิลเทนนิสนานาชาติ (ITTF) คร้ังหลังสุดเทานั้น 4.8 สําหรับกาวที่มีสวนประกอบของสารที่เปนพิษ จะไมอนุญาตใหใชทาลงบนหนาไมเทเบลิเทนนิส ผูเลนจะตองใชกาวแผนสําเร็จรูปหรือกาวทีไ่ดรับการรับรองจากสหพันธเทเบิลเทนนสินานาชาติ (ITTF) เทานั้น และหามใชกาวในการติดยางกับไมเทเบิลเทนนสิในบริเวณสนามแขงขัน 4.9 การเปลี่ยนแปลงเล็กนอยของความสม่ําเสมอของผิวหนาไมหรือวัสดุปดทับ หรือความไมสม่ําเสมอของสีหรือขนาดเนื่องจากการเสียหายจากอบุัติเหตุ การใชงานหรือสีจางอาจจะอนุญาตใหใชได โดยเงื่อนไขวาเหตเุหลานัน้ไมไดเปลี่ยนแปลงอยางสําคัญตอคุณลักษณะของผิวหนาไม หรือวัสดุปดทับ 4.10 เมื่อเร่ิมการแขงขัน และเมื่อใดก็ตามที่ผูเลนเปลี่ยนไมเทเบิลเทนนิสระหวางการแขงขัน ผูเลนจะตองแสดงไมเทเบิลเทนนสิที่เขาเปลี่ยนใหกับคูแขงขัน และกรรมการผูตัดสินตรวจสอบกอนทุกครั้ง 4.11 เปนความรับผิดชอบของผูเลนที่จะตองมั่นใจวาไมเทเบิลเทนนิสนั้นถูกตองตามกติกา 4.12 ในกรณีที่มีปญหาเกีย่วกับอุปกรณการเลน ใหอยูในดุลยพินิจของผูช้ีขาด

คําจํากัดความ (DEFINITIONS) 5.1 การตีโต (RALLY) หมายถึงระยะเวลาที่ลูกอยูในการเลน 5.2 ลูกอยูในการเลน (INPLAY) หมายถึง เมื่อลูกเทเบิลเทนนิสไดหยุดนิ่งบนฝามืออิสระกอนการสงลูกในจังหวะสุดทายจนกระทั่งลูกนั้นถูกสั่งใหเปนเลท หรือไดคะแนน 5.3 การสงใหม (LET) หมายถึง การตีโตที่ไมมีผลไดคะแนน 5.4 การไดคะแนน (POINT) หมายถึง การตีโตที่มีผลไดคะแนน 5.5 มือที่ถือไม (RACKET HAND) หมายถึง มือในขณะที่ถือไมเทเบิลเทนนิส 5.6 มอือิสระ (FREE HAND) หมายถึง มือในขณะที่ไมไดถือไมเทเบิลเทนนิส



8

5.7 การตีลูก (STRIKES) หมายถึง การที่ผูเลนสัมผัสลูกดวยไมเทเบิลเทนนิสขณะที่ถืออยู หรือสัมผัสลูกดวยมือที่ถือไมเทเบิลเทนนสิตั้งแตขอมือลงไป 5.8 การขวางลูก (OBSTRUCTS) หมายถึง ขณะที่ลูกอยูอยูในการเลน หลังจากที่ฝายตรงขามตีลูกมา โดยลูกนั้นยังไมไดกระทบแดนของอีกฝายหนึ่ง หละยังไมพนเสนสกัด ปรากฏวาผูเลนหรือส่ิงใด ๆ ที่เขาสวมใสหรือถืออยูสัมผัสถูกลูก ขณะลูกนั้นอยูเหนือระดับพืน้ผิวโตะ หรือลูกนั้นมีทิศทางวิง่เหขาหาพืน้ผิวโตะ 5.9 ผูสง (SERVER) หมายถึง ผูที่ตีลูกเทเบิลเทนนิสเปนครั้งแรกในการตีโต 5.10 ผูรับ (RECEIV) หมายถึง ผูที่ตีลูกเทเบิลเทนนสิเปนครั้งที่สองในการตีโต 5.11 ผูตัดสิน (UMPIRE) หมายถึง ผูทีถู่กแตงตั้งขึ้นเพื่อควบคุมการแขงขัน 5.12 ผูชวยตัดสิน (ASSISTANT UMPIRE) หมายถงึ ผูที่ถูกแตงตัง้ขึ้นเพื่อชวยผูตัดสินในการแขงขัน 5.13 ส่ิงใด ๆ ที่ผูเลนสวมใสหรือถืออยู หมายรวมถงึ ส่ิงใด ๆ ก็ตามที่ผูเลนสวมใสหรือถืออยูตั้งแตเร่ิมการตีโต 5.14 ลูกเทเบิลเทนนิสจะถูกพิจารณาวาผานตาขาย ถาขามผานหรือออม หรือลอดสวนประกอบของตาขาย ยกเวนลูกที่ลอดระหวางตาขายกับพืน้ผิวโตะ หรือลูกที่ลอดระหวางตาขายกับอปุกรณที่ยดึตาขาย 5.15 เสนสกัด (END LINE) หมายรวมถึง เสนสมมติที่ลากตอออกไปจากเสนสกัดทั้งสองดานดวย



9

การสงลูกท่ีถูกตอง (A GOOD SERVICE) 6.1 เมื่อเร่ิมสง ลูกเทเบิลเทนนิสตองวางเปนอิสระอยูบนฝามืออิสระ โดยแบฝามอืออกและลูกจะตองอยูนิ่ง 6.2 ในการสง ผูสงจะตองโยนลูกขึ้นขางบนดวยมือใหลูกลอยขึ้นขางบนใกลเคยีงกับเสนตั้งฉาก และใหสูงจากจุดที่ลูกออกจากฝามือไมนอยกวา 16 เซนติเมตร โดยลูกที่โยนข้ึนไปนั้นจะตองไมเปนลูกที่ถูกทําใหหมุนดวยความตั้งใจ 6.3 ผูสง จะตีลูกไดในขณะที่ลูกเทเบิลเทนนิสไดลดระดับจากจุดสงูสุดแลวเพื่อใหลูกกระทบแดนของผูสงกอน แลวขามหรือออมตาขายไปกระทบแดนของฝายรับ สําหรับประเภทคู ลูกเทเบลิเทนนิสจะตองกระทบครึ่งแดนขวาของผูสงกอน แลวขามหรือออมตาขายไปกระทบครึ่งแดนขวาของฝายรับ 6.4 ตั้งแตเร่ิมสงลูกจนหระทั่งลูกถูกตี ลูกเทบิลเทนนิสจะตองอยูเหนอืระดับพื้นผิวโตะ และอยูหลังเสนสกัด และจะตองไมใหถูกสวนใดสวนหนึ่งของรางกาย หรือเสื้อผาของผูสง หรือคูเลนในประเภทคู บังการมองเห็นของผูรับ ขณะที่ลูกเทเบิลเทนนิสถูกโยนขึ้น มืออิสระของผูสงจะตองเคลื่อนออกจากบริเวณพื้นที่ระหวางลําตวัผูสงและตาขาย (NET) (วัตถุประสงคของกติกาขอนี้ ตองการใหผูรับเหน็ลูกเทเบิลเทนนิสตลอดเวลา ทั้งนี้ผูสงหรือคูของผูสงจะตองไมแสดงทาทางที่จะตองการบังการมองเหน็ของผูรับตลอดเวลาตั้งแตลูกออกจากมือของผูสง และเหน็ถึงหนาไมดานทีใ่ชตีลูก) 6.5 เปนความรับผิดชอบของผูเลนที่จะตองสงใหผูตัดสินหรือผูชวยผูตัดสินเห็น และตรวจสอบถึงการสงนั้นวาถูกตองตามกติกาหรือไม 6.5.1 ถาผูตัดสินสงสัยในลักษณะการสง วาผูสงไดสงลูกถูกตามกติกาในโอกาสแตกของแมทชเดียวกันนั้น จะแจงใหสงลูกใหม และเตือนผูสงโดยยังไมตัดคะแนน 6.5.2 สําหรับในครั้งตอไปในแมทชเดียวกันนั้น หากผูเลนหรือคูเลนยังคงสงใหเปนขอสงสัยในทํานองเดียวกัน หรือในลักษณะนาสงสัยอ่ืน ๆ ผูรับจะไดคะแนนทันที 6.5.3 หากผูสงไดสงลูกผิดกติกาอยางชัดเจน ผูสงจะเสียคะแนนทนัที 6.6 ผูสงอาจไดรับการอนโุลมไดบาง หากผูสงคนนั้นแจงใหผูตัดสนิทราบถึงการหยอนสมรรถภาพทางรางกาย จนเปนเหตใุหไมสามารถสงไดถูกตองตามกติกา ทั้งนี้ตองแจงใหผูตัดสินทราบกอนการแขงขันทุกคร้ัง



10

การรับลูกท่ีถูกตอง (A GOOD RETURN) 7.1 เมื่อลูกเทเบิลเทนนิสไดถูกสงหรือตีโตไปตกลงในแดนตรงขามอยางถูกตองแลว ฝายรับตีลูกขามหรือออมตาขายกลบัไป เพื่อใหลูกกระทบแดนของอีกฝายหนึ่งโดยตรง หรือสัมผัสสวนใดสวนหนึ่งของตาขายแลวตกลงในแดนของฝายตรงขาม

ลําดับการเลน (THE ORDER OF PLAY) 8.1 ประเภทเดี่ยว ฝายสงไดสงอยางถูกตอง ฝายรับจะตีโตกลับไปอยางถูกตองหลังจากนั้นฝายสงและฝายรับจะผลัดกันตีโต 8.2 ประเภทคู ผูสงลูกของฝายสงจะสงลูกไปยังฝายรับ ผูรับของฝายรับจะตอตีลูกกลับ แลวคูของฝายสงจะตีลูกกลับไป จากนั้นคูของฝายรับก็จะตลูีกกลับไปเชนนี้สลับกันไปในการตีโต

ลูกท่ีใหสงใหม (A LET) 9.1 การสงซึ่งถือใหเปนการสงใหม ตองมีลักษณะดังนี้ 9.1.1 ถาลูกที่ฝายสงไดสงไปกระทบสวนตาง ๆ ของตาขายแลวขามไปในแดนของฝายรับโดยถูกตองหรือสงไปกระทบสวนตาง ๆ ของตาขาย แลวผูรับหรือคูฝายรับขวางลูก หรือตีลูกกอนที่ลูกจะตกกระทบแดนของเขาในเสนสกัด 9.1.2 ในความเห็นของผูตัดสิน ถาลูกที่สงออกไปแลว ฝายรับหรือคูของฝายรับยังไมพรอมที่จะรับ โดยมขีอแมวา ฝายรับหรือคูของฝายรับไมพยายามจะตีลูก 9.1.3 ในความเห็นของผูตัดสิน หากมีเหตุรบกวนนอกเหนือการควบคุมของผูเลนจนทําใหการสง การรับ หรือการเลนนั้นเสียไป 9.1.4 ถาการเลนถูกยุตโิดยผูตัดสินหรือผูชวยผูตัดสิน 9.2 การเลนอาจถูกยุติลงในกรณีตอไปนี้ 9.2.1 เพื่อแกไขขอผิดพลาด ในลําดบัการสง การรับลูกหรือการเปลี่ยนแดน 9.2.2 เมื่อการแขงขันไดถูกกําหนดใหใชระบบการแขงขันแบบเรงเวลา 9.2.3 เพื่อเตือนหรือลงโทษผูเลน 9.2.4 ในความเห็นของผูตัดสิน หากเห็นวาสภาพการเลนถูกรบกวนอันจะเปนผลตอการเลน



11

ไดคะแนน (A POINT) นอกเหนอืจากการตีโตจะถูกสั่งใหเปนเล็ท ผูเลนจะไดคะแนนจากกรณีดังตอไปนี้ 10.1 ถาผูเลนฝายตรงขาม ไมสามารถสงลูกไดอยางถูกตอง 10.2 ถาผูเลนฝายตรงขาม ไมสามารถรับลูกไดอยางถูกตอง 10.3 ถาผูเลนฝายตรงขาม ตีลูกสัมผัสถูกสิ่งใด ๆ นอกเหนือจากสวนประกอบของตาขาย 10.4 ถาผูเลนฝายตรงขามตีลูกผานเลยเสนสกัดของเขาโดยไมไดสัมผัสกับพื้นผิวโตะ 10.5 ถาผูเลนฝายตรงขาม ขวางลูก 10.6 ถาผูเลนฝายตรงขาม ตีลูกติดตอกันสองครั้ง 10.7 ถาผูเลนฝายตรงขามตีลูกดวยหนาไมที่ไมถูกตองตามกติกา 10.8 ถาผูเลนฝายตรงขาม หรือส่ิงใด ๆ ที่ผูเลนฝายตรงขามสวมใสหรือถืออยู ทําใหพื้นผิวโตะเคลื่อนที่ 10.9 ถาผูเลนฝายตรงขาม หรือส่ิงใด ๆ ที่ผูเลนฝายตรงขามสวมใสหรือถืออยู สัมผัสถูกสวนตาง ๆ ของตาขาย 10.10 ถาผูเลนฝายตรงขาม ใชมืออิสระสัมผัสถูกพื้นผิวโตะ 10.11 ถาผูเลนฝายตรงขาม ตีลูกผิดลําดับในการเลนประเภทคู ยกเวนผิดลําดับ โดยคนเสิรฟ หรือคนรับลูกเสิรฟ 10.12 ในระบบการแขงขนัแบบเรงเวลา ถาเขาหรือคูของเขาสามารถตีโตกลับไปไดอยางถูกตองครบ 13 คร้ัง

เกมการแขงขัน (A GAME) 11.1 ผูเลนหรือคูเลนที่ทําคะแนนได 11 คะแนนกอน จะเปนฝายชนะ ยกเวนถาผูเลนทั้งสองฝายทําคะแนนได 10 คะแนนเทากนัจะตองแขงขนัตอไป โดยฝายใดทําคะแนนไดมากกวาอีกฝายหนึ่ง 2 คะแนน จะเปนฝายชนะ

แมทชการแขงขัน (A MATCH) 12.1 ในหนึ่งแมทชประกอบดวยเกมการแขงขันที่เปนจํานวนเลขคี ่เชน 2 ใน 3 เกม, 3 ใน 5 เกม, 4 ใน 7 เกม เปนตน



12

ลําดับการสง การรับ และแดน (THE ORDER OF SERVING, RECEIVING, AND ENDS) 13.1 สิทธิ์ในการเลือกสง เลือกรับ หรือเลือกแดน จะใชวิธีเสี่ยงทาย โดยผูชนะในการเสี่ยงจะตองเปนผูเลือก 13.2 เมื่อผูเลนหรือคูของผูเลนไดเลือกอยางใดอยางหนึ่งแลว ผูเลนหรือคูเลนอกีฝายหนึ่งจะเปนฝายเลือกในหวัขอที่เหลืออยู 13.3 ผูเลนหรือคูเลนทั้งสองฝายจะผลัดกันสงลูกฝายละ 2 คะแนน จนกระทั่งจบเกมการแขงขัน ยกเวนผูเลนหรือคูเลนทั้งสองฝายทําคะแนนได 10 คะแนนเทากนั หรือเมื่อนําระบบการแขงขนัแบบเรงเวลามาใช แตละฝายจะผลัดกันสงลูกฝายละ 1 คะแนน 13.4 ในเกมแรกของประเภทคู ฝายซึ่งมสิีทธิ์ในการสงกอนจะตองเลือกวาใครจะเปนผูสงกอน จากนั้นฝายรับจะเลือกผูทีจ่ะเปนผูรับ สําหรับในเกมถัดไปของแมทชนั้น ฝายสงในเกมนัน้จะเปนผูเลือกสงกอนบาง โดยสงใหกับผูที่สงใหเขาในเกมกอนหนานั้น 13.5 ในประเภทคู ทกุ ๆ คร้ัง ที่เปลี่ยนการสงลูก ผูที่เคยเปนผูรับลูกจะกลายเปนผูสงลูกบาง โดยสงใหกับคูของผูที่สงลูกใหกับเขากอนหนานั้น 13.6 ผูเลนหรือคูเลนที่เปนฝายสงลูกกอนในเกมแรกจะเปนฝายรับลูกกอนในเกมตอไป สลับกันจนจบแมทช และในเกมสุดทายของประเภทคูฝายรับจะตองเปลี่ยนผูรับทันทีเมื่อฝายใดฝายหนึ่งทําคะแนนได 5 คะแนนกอน

การผิดลําดับในการสง การรับ และแดน (OUT OF ORDER OF SERVING, RECEIVING OR ENDS) 14.1 ถาผูเลนสงหรือรับลูกผิดลําดับ กรรมการผูตัดสินจะยุติการเลนทันที ที่ไดคนพบขอผิดพลาด และทําการเริ่มเลนใหม โดยผูเลนและผูรับที่ควรจะเปนผูสงและผูรับตามลําดับที่ไดจัดวางไว ตั้งแตเร่ิมการแขงขันของแมทชนั้นตอจากคะแนนที่ทําได สําหรับในประเภทคู หากไมสามารถทราบถึงผูสงและผูรับที่ถูกตอง ลําดับในการสงจะถูกจดัใหถูกตอง โดยคูทีม่สิีทธิ์ในครั้งแรกของเกมทีค่นพบขอผิดพลาดนั้น 14.2 ถาผูเลนไมไดเปลี่ยนแดนกันเมื่อถึงคราวตองเปลี่ยนแดนกรรมการผูตัดสินจะยุติการเลนทันทีที่ทราบและจะเริ่มเลนใหมโดยเปลี่ยนแดนกันใหถูกตองตามลําดบัที่จัดไวตั้งแตเร่ิมการแขงขันของแมทชนั้นตอจากคะแนนที่ได 14.3 กรณีใด ๆ ก็ตาม คะแนนทั้งหมดซึง่ทําไวกอนที่จะคนพบขอผิดพลาดใหถือวาใชได



13

ระบบการแขงขันเรงเวลา (THE EXPEDITE SYSTEM) 15.1 ระบบการแขงขันเรงเวลาจะถูกนํามาใช ถาเกมการแขงขันในเกมนั้นไมเสร็จสิ้นภายในเวลา 10 นาที หรือกอนครบกําหนดเวลากไ็ด ถาผูเลนหรือคูเลนทั้งสองฝายตองการ ยกเวน ในกรณทีี่ผูเลนหรือคูเลนทั้งสองฝายมีคะแนนไมนอยกวา 9 คะแนน จะแขงขันตามระบบเดิม 15.1.1 ถาลูกอยูในการเลน และครบกําหนดเวลาการแขงขันพอดี การเลนนัน้จะถูกยุติลงโดยกรรมการผูตัดสิน และจะเริ่มเลนใหมดวยการสงโดยผูเลนซึ่งเปนผูสงอยูกอนทีก่ารตีโตนั้นจะถูกยุติลง 15.1.2 ถาลูกไมไดอยูในการเลน และครบกําหนดเวลาพอดี การเลนนั้นจะเริ่มเลนใหมดวยการสงโดยผูเลนที่เปนฝายรับลูกอยูกอนที่เวลานั้นจะสิน้สุดลง 15.2 หลังจากนั้นผูเลนแตละคนจะเปลี่ยนกันสงคนละ 1 คะแนน จนกระทั่งจบเกมการแขงขัน และในการตีโตหากผูรับหรือคูเลนฝายรับ สามารถตีโตกลับมาถูกตองครบ 13 คร้ัง ฝายสงจะเสีย 1 คะแนน 15.3 เมื่อระบบการแขงขนัเรงเวลานํามาใชในเกมใด ในเกมทีเ่หลือของแมทชนั้น ๆ จะตองแขงขันภายใตระบบเรงเวลา

เครื่องแตงกาย (CLOTHING) 16.1 เสื้อผาที่ใชแขงขัน ปกติจะประกอบไปดวยเส้ือแขนสั้น หรือแขนกุด กางเกงขาสั้นหรือกระโปรง หรือสวนหนึ่งของชุดกีฬาถุงเทาและรองเทา สวนเสื้อผาชนิดอื่น ๆ เชน บางสวนหรือทั้งหมดของชดุวอรมจะไมอนุญาตใหใสในระหวางการแขงขัน ยกเวนไดรับอนญุาตจากผูช้ีขาด สําหรับในการแขงขันระดบัภายในประเทศไทย ใหผูเขาแขงขันสอดชายเสื้อไวในกางเกงหรือกระโปรงทุกครั้ง และเสื้อแขงขันจะตองมีปกเทานั้น 16.2 นอกจากแขนเสื้อและปกของเสื้อแขงขันแลว มีสวนใหญของเสื้อแขงขัน กางเกง หรือกระโปรง จะตองเปนสีที่แตกตางกันกบัลูกเทเบิลเทนนิสที่ใชในการแขงขันอยางชัดเจน 16.3 บนเสื้อแขงขันอาจมเีครื่องหมายใด ๆ ไดดังนี้ 16.3.1 ดานหลังของเสื้อแขงขัน อาจมีหลายเลขหรือตัวอักษรแสดงสังกัดหรือแสดงถึงรายการแขงขัน หรือกรณีที่เปนรายชื่อผูเลน จะตองอยูในตาํแหนงที่ต่ํากวาปกเสื้อลงมา 16.3.2 เสื้อผาอาจสามารถโฆษณาในขนาดที่กําหนดไว ตามขอ 18.5 16.4 หมายเลขประจําตัวของผูเลนที่ติดอยูบนหลังเสื้อจะตองอยูตรงกลางของหลังเสื้อ โดยมีขนาดใหญไดไมเกิน 600 ตารางเซนติเมตร และมีความเดนชัดเหนือโฆษณา 16.5 การทําเครื่องหมายหรือการเดินเสนใด ๆ บนดานหนาหรือดานขางของเสื้อหรือวัสดุใด ๆ เชน เครื่องประดับที่สวมใส จะตองไมรบกวนสายตาหรือสะทอนแสงไปยงัสายตาของฝายตรงขาม 16.6 รูปแบบของเสื้อผาชุดแขงขัน ตวัอักษร หรือการออกแบบใด ๆ จะตองเปนรูปแบบที่เรียบรอย ไมทําใหเกมนั้นเสื่อมเสีย



14

16.7 สําหรับปญหาใด ๆ ที่เกี่ยวกับระเบียบขอบังคับของชุดแขงขันหรือขอยกเวนตาง ๆ ใหอยูในดุลยพินิจของผูช้ีขาด 16.8 ในการแขงขันประเภททีมและการแขงขันประเภทคูในการแขงขันเพื่อความชนะเลิศแหงโลก หรือการแขงขันโอลิมปก นักกฬีาที่มาจากสังกัดเดียวกันจะตองแตงกายใหมสีีและรูปแบบที่เหมือนกนั เทาที่จะเปนไปไดยกเวนถุงเทา รองเทา และหมายเลขประจําตัว ขนาด สี และรูปแบบของการโฆษณาบนชดุแขงขัน สําหรับการแขงขัน ในระดับนานาชาติอ่ืน ๆ อาจจะแตงกายดวยรูปแบบที่แตกตางกัน ถาสีพื้นเหมือนกัน และไดรับอนญุาตจากสมาคมนั้น ๆ 16.9 นักกฬีาทั้งสองฝาย จะตองแตงกายดวยสีที่แตกตางกันเพื่องายตอการสังเกตของผูชม 16.10 หากผูเลนหรือทีมไมสามารถตกลงกันไดในกรณีชุดแขงขนัทีเ่หมือนกนั จะใชวิธีการจับฉลาก 16.11 ในการแขงขันระดบัโลก ระดับโอลิมปก หรือการแขงขันระดบันานาชาติทัว่ไป ผูเลนจะตองสวมชุดแขงขันที่เปนทางการของประเทศตนเองเทานั้น

สภาพสนามแขงขัน (PLAYING CONDITIONS) 17.1 มาตรฐานของพื้นทีแ่ขงขันจะตองมีความกวางไมนอยกวา 7 เมตร ความยาวไมนอยกวา 14 เมตร และสูงไมนอยกวา 5 เมตร 17.2 พื้นที่การแขงขันจะถูกลอมไวโดยรอบซึ่งที่ปดลอมหรือแผงกัน้จะมีขนาดสงูประมาณ 75 เซนติเมตร แยกพื้นที่การแขงขันออกจากผูชม 17.3 ในการแขงขันระดบัโลกหรือโอลิมปก ความสวางของแสงเมือ่วัดจากพื้นผิวโตะแลวจะตองมีความเขมของแสงโดยสม่ําเสมอไมนอยกวา 1000 ลักซ และแสงสวางในสวนอื่น ๆ ของพื้นที่สนามแขงขันจะตองมีความเขมของแสงไมนอยกวา 500 ลักซ สําหรับการแขงขันในระดับอืน่ ๆ ความสวางบนพื้นผิวโตะจะตองไมนอยกวา 600 ลักซ และพืน้ที่สนามแขงขันไมนอยกวา 400 ลักซ 17.4 ถาในสนามแขงขันมีโตะหลายตวั ระดับความเขมของแสงสวาง เมื่อวัดบนพืน้ผิวโตะ จะตองมีความเขมของแสงโดยสม่ําเสมอเทากันทุก ๆ ตวั และความเขมของแสงหลงัฉากของสนามแขงขัน จะตองไมเขมไปกวาความเขมของแสงที่วัดไดต่ําสุดบนพื้นผิวโตะแขงขัน 17.5 แหลงกําเนิดของแสงสวางจะตองอยูสูงกวาพืน้ที่สนามแขงขันไมนอยกวา 5 เมตร 17.6 ฉากหลังโดยทั่ว ๆ ไปจะตองมืดและไมมีแสงสวางจากแหลงกําเนิดไฟอื่น หรือแสงสวางจากธรรมชาติผานเขามาตามชองหรือหนาตาง 17.7 พื้นสนามแขงขันจะตองไมเปนสีสวางสะทอนแสงหรือล่ืน และจะตองไมเปนอิฐ คอนกรีต หรือหนิ สําหรับการแขงขันระดับโลกหรือโอลิมปก พื้นสนามแขงขันจะตองเปนไมหรือวัสดุยางสังเคราะหที่ไดรับการรับรองจากสหพันธเทเบิลเทนนิสนานาชาติ



15

การโฆษณา (ADVERISMENTS) 18.1 การโฆษณาภายในพื้นที่การแขงขันสามารถทําไดเฉพาะบนอปุกรณการแขงขัน โดยไมมกีารตอเติมออกมาเปนพิเศษ 18.2 การโฆษณาภายในพื้นที่แขงขันตองไมใชหลอดนีออนหรือแสงสวางสีตาง ๆ 18.3 ตัวอักษรหรือสัญลักษณภายในที่ปดลอมหรือแผงกั้นลูกจะตองไมเปนสีขาวหรือสีสม และจะตองมีสีไมมากกวา 2 สี โดยมีขนาดความสูงไมเกนิ 40 เซนติเมตร และควรจะเปนสีเดยีวกนักับสีของแผงกั้นลูกโดยเปนสีที่ออนกวา หรือเขมกวา 18.4 การโฆษณาบนเกาอี้หรือบนเครื่องใชอ่ืน ๆ ภายในพื้นทีก่ารแขงขันจะตองมขีนาดใหญไมเกิน 750 ตารางเซนติเมตร 18.5 การโฆษณาเสื้อผาของผูเลน มีขอจํากัด ดงันี้ 18.5.1 สัญลักษณหรือช่ือ เครื่องหมายการคาจะมีขนาดใหญไดไมเกนิ 24 ตารางเซนติเมตร 18.5.2 บนเสื้อแขงขันสามารถมีโฆษณาไดไมเกนิ 6 ช้ิน โดยจะตองแยกจากกันอยางชดัเจนบนดานหนา ดานขาง หรือบนไหลของเสื้อแขงขัน ซ่ึงการโฆษณามีพืน้ทีร่วมกันแลว ไมเกิน 600 ตารางเซนติเมตร โดยโฆษณาดานหนาไดไมเกนิ 4 ช้ิน 18.5.3 บนกางเกงหรอืกระโปรงการแขงขัน สามารถมีโฆษณาไดไมเกิน 2 ช้ิน โดยจะตองแยกจากกันอยางชัดเจน ซ่ึงการโฆษณาจะมีพื้นที่รวมกนัแลวไมเกิน 80 ตารางเซนติเมตร 18.5.4 ดานหลังของเสื้อแขงขัน สมารถมีโฆษณาไดไมเกิน 2 ช้ิน และมีขนาดใหญไดไมเกนิ 400 ตารางเซนติเมตร 18.6 การทําเครื่องหมายใด ๆ บนพื้นสนามแขงขัน จะตองไมเปนสขีาวหรือสม ควรจะเปนเฉดเดียวกับสีพื้นของสนามแขงขัน โดยมสีีเขมกวาหรือจางกวาเล็กนอย 18.7 เครื่องหมายปายโฆษณาบนพื้นทีข่องแตละพื้นที่แขงขันมีไดไมเกิน 4 ช้ิน โดยอยูบนพื้นดานปลายโตะขางละ 1 ช้ิน และอยูบนพื้นดานขางแตละดานของโตะขางละ 1 ช้ิน โดยโฆษณาแตละชิ้นตองมีขนาดไมเกิน 2.5 ตารางเมตร และตองอยูไกลจากแผงกั้นลูกไมนอยกวา 1 เมตร และเครื่องหมายปายโฆษณาบนพื้นทางดานปลายของโตะ หามหางจากแผงกัน้ลูกมากกวา 2 เมตร 18.8 ในบริเวณพื้นที่คร่ึงหนึ่งของขอบโตะแตละขางของโตะแขงขนั อนุญาตใหติดปายโฆษณาจํานวน 1 ช้ิน และบนขอบโตะดานบนของดานปลายโตะของแตละเสน อนุญาตใหติดปายโฆษณาไดดานละ 1 ช้ิน ปายโฆษณานีจ้ะตองแยกจากเครื่องหมายโฆษณาที่ติดไวเดิมอยางเดนชัด และจะตองไมเปนปายโฆษณาของผูผลิตหรือผูขายอุปกรณเทเบิลเทนนิสยี่หออ่ืน และมีความยาวไมเกินชิ้นละ 60 เซนติเมตร 18.9 ปายโฆษณาบนตาขายจะตองเปนสีสม หรือสีที่จางกวาสีพืน้ของตาขาย และจะตองมีระยะหางจากแนวสีขอบดานบนของตาขาย 3 เซนติเมตร และตองไมบังทับรูของตาขาย 18.10 การโฆษณาบนหมายเลขที่ติดบนดานหลังของผูเลนจะมีขนาดใหญไดไมเกิน 100 ตารางเซนติเมตร



16

18.11 การโฆษณาบนเสือ้ของกรรมการผูตัดสินจะมขีนาดใหญไดไมเกิน 40 ตารางเซนติเมตร 18.12 ในการแขงขันระดบันานาชาติ บนผูเลนจะตองไมมีการโฆษณาผลิตภัณฑบุหร่ี เครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล หรือยาที่เปนอันตราย

เจาหนาที่เกี่ยวกับการตัดสิน (JURISDICTION OF OFFICIALS) 19.1 ผูชี้ขาด (REFEREE) 19.1.1 ผูช้ีขาดจะตองถูกแตงตั้งขึ้นในการแขงขันแตละครั้ง เพื่อควบคุมการแขงขัน โดยช่ือและที่ติดตอจะตองเปนที่ทราบแกผูเขาแขงขัน หรือหัวหนาทีมตาง ๆ พอสมควร 19.1.2 ผูช้ีขาดมีหนาที่รับผิดชอบ ดังนี้ - มีหนาที่เกีย่วกับการจับฉลาก - จัดตารางเวลาและกําหนดโตะแขงขัน - แตงตั้งเจาหนาที่ในการแขงขัน เชน ผูตดัสิน ผูชวยผูตัดสิน ฯลฯ - ตัดสินปญหาในเรื่องของการตีความตามกตกิาหรือขอบังคับตาง ๆ รวมไปถึงขอบังคับเกี่ยวกับเสื้อผาอุปกรณการแขงขัน และสภาพสนามแขงขัน - ตัดสินวาผูเลนจะสวมชุดวอรมลงแขงขันไดหรือไม - ตัดสินวาจะยุตกิารเลนเปนการฉุกเฉินไดหรือไม - ตัดสินวาผูเลนจะออกนอกพืน้ทีก่ารแขงขันในระหวางการแขงขันไดหรือไม - ตดัสินวาผูเลนจะฝกซอมไดเกินตามเวลาที่กําหนดไวหรือไม - มีหนาที่ที่จะใชมาตรการลงโทษสําหรับผูที่ประพฤติผิดมารยาท หรือละเมดิขอบังคับอื่น ๆ - มีหนาที่ตรวจสอบคุณสมบัติของผูเลนใหเปนไปตามระเบยีบการแขงขัน - ตัดสินวาจะใหผูเลนฝกซอมที่ใดขณะยุติการเลนฉุกเฉิน - มีหนาที่ในการอบรมเจาหนาที่ผูตัดสิน 19.1.3 หากหนาที่ตาง ๆ กลาวมา คณะกรรมการจดัการแขงขันไดมอบหมายใหบุคคลใดบุคคลหนึ่งทําหนาที่แทนชื่อและที่ติดตอของบุคคลนั้นจะตองเปนที่ทราบแกผูเขารวมแขงขันหรือหัวหนาทีมตาง ๆ ตามสมควร 19.1.4 ผูช้ีขาดหรือผูที่มีหนาที่รับผิดชอบรองลงไป จะตองอยู ณ ที่แขงขันตลอดเวลาการแขงขัน 19.1.5 ผูช้ีขาดสามารถที่จะลงทําหนาที่แทนผูตัดสิน ผูชวยผูตัดสิน หรือเจาหนาที่นับจํานวนครั้งไดทุกโอกาส แตจะไมสามารถเปลี่ยนแปลงคําตดัสินของผูตัดสินหรือผูชวยผูตัดสินที่ไดตดัสินไปแลว ในปญหาที่เกิดขึ้นเกี่ยวกบัขอเท็จจริง 19.1.6 ผูเลนจะอยูภายใตการควบคมุของผูช้ีขาด นับตั้งแตเวลามาถึงสถานที่แขงขัน จนกระทั่งออกจากสถานที่แขงขัน



17

19.2 ผูตัดสิน (UMPIRE) 19.2.1 ผูตัดสินจะถูกแตงตั้งขึ้น 1 คน และผูชวยผูตัดสิน 1 คน ในแตละแมทช โดยจะนั่งหรือยืนตรงดานขางของโตะในแนวเดยีวกันกับตาขายและหางจากโตะประมาณ 2-3 เมตร 19.2.2 ผูตัดสินมีหนาที่รับผิดชอบ ดังนี้ - ตรวจอุปกรณ และดูแลสภาพความเรียบรอยของสนามแขงขัน และรายงานตอผูช้ีขาดทันทีที่สภาพสนามบกพรอง - ทําหนาที่ในการสุมเพื่อเลือกลูกเทเบิลเทนนสิ - ทําหนาที่ในการเสี่ยง เพื่อใหผูเลนเลือกเสิรฟ เลือกรับ หรือเลือกแดน - ตัดสินใจผอนผันในการเสิรฟลูกของผูเลนที่หยอนสมรรถภาพทางรางกาย - ควบคุมลําดับการเสิรฟ การรับ การเปลี่ยนแดน และแกไขในกรณีที่ผิดพลาด - ตัดสินผลของการตีโตวาไดคะแนนหรือเล็ท - ทําหนาที่ในการขานคะแนนและใชสัญญาณมือ - เปนผูแนะนําระบบการแขงขนัแบบเรงเวลา - ควบคุมการแขงขันใหเปนไปอยางตอเนื่อง - ควบคุมการแนะนําหรือการสอนผูเลนและมารยาทความประพฤติของผูเลนใหเปนไปตามกติกา 19.2.3 ผูตัดสินจะใชสัญญาณมือเพื่อชวยในการตดัสินควบคูไปกับการขานคะแนน ดังนี้ - เมือ่ไดคะแนนผูตัดสินจะกํามอืโดยหันหนามือออก ยกกําปนขึ้นมาโดยขอศอกอยูระดบัเดียวกันกับหัวไหลดานของฝายที่ไดคะแนน - ในตอนเริ่มเกมหรือในการเปลีย่นเสิรฟ ผูตัดสินจะผายมือไปยังแดนหรือฝายนั้น ๆ - เมือ่การเลนเปนเล็ท ผูตัดสินจะยกมือไปขางหนาเหนือศีรษะ เพื่อแสดงวาการตีโตนั้นหยดุลง - เมือ่ลูกถูกดานบนของขอบโตะ ผูตัดสินจะชีม้ือไปยังจุดทีลู่กสัมผัสถูกขอบโตะ - ขณะเปลี่ยนแดนในครึ่งเกมสุดทายผูตัดสินจะไขวมือทั้งสองขาง ในระดับอก เพื่อใหผูเลนเปลี่ยนแดนกัน - ผูเลนจะอยูภายใตการควบคุมของผูตัดสิน นับตั้งแตเวลามาถึงพื้นที่การแขงขันจนกระทั่งออกจากพื้นที่การแขงขัน 19.3 ผูชวยผูตดัสิน (ASISTANT UMPIRE) 19.3.1 ผูชวยผูตัดสินมีหนาที่ตัดสินวาลูกเทเบิลเทนนิสสัมผัสถูกขอบโตะหรือไม ในดานทีใ่กลที่สุดกับตนเอง 19.3.2 ทั้งผูตัดสินและผูชวยผูตดัสินอาจตัดสินใจ ดังนี้ - พิจารณาลักษณะการสงลูกของผูเลนวาถูกตองตามกติกาหรือไม



18

- ในการเสิรฟลูกนัน้สัมผัสถูกตาขายหรือไม - พิจารณาวาผูเลนขวางลูกหรือไม - ในขณะแขงขันมส่ิีงเขามารบกวนอันจะมีผลตอการแขงขันหรือไม - รักษาเวลาในการฝกซอม ในการเลนหรือขณะหยุดพกั 19.3.3 การตัดสินใด ๆ ของผูตัดสิน และผูชวยผูตัดสิน จะตองไมกาวกายตอหนาที่ของเจาหนาที่อ่ืน ๆ ที่แตงตั้งขึ้นอยางเปนทางการ 19.3.4 ในการแขงขันระบบเรงเวลาจะใหผูชวยผูตัดสินหรือจะแตงตั้งเจาหนาทีข่ึ้นมาตางหาก เปนผูนับจํานวนครัง้ก็ได

การประทวง (APPEALS) 20.1 จะไมมีการตกลงกันเองของผูเลนหรือหัวหนาทมีที่จะเปลี่ยนแปลงคําตัดสินหรือเจาหนาทีใ่นกรณีที่เกมการแขงขนัเกิดปญหาขึน้ตามขอเท็จจริง หรือเปลี่ยนแปลงการตีความกตกิาหรือกฎขอบังคับของผูช้ีขาดหรือเปลี่ยนแปลงการดําเนนิการจัดการแขงขัน ซ่ึงอยูในความ รับผิด ชอบ ของคณะกรรมการจัดการแขงขัน 20.2 การประทวงจะตองไมคัดคานตอการตัดสินของผูตัดสินหรือเจาหนาที่ในกรณีปญหาที่เกิดขึ้นตามขอเทจ็จริงหรือประทวงในการตัดสินของผูช้ีขาดในกรณทีี่เกี่ยวกับการตีความตามกตกิาหรอกฎขอบังคับ 20.3 การประทวงเกี่ยวกบัการตัดสินของผูตัดสินในกรณีเกีย่วกับการตีความในปญหาของกติกา หรือกฎขอบังคับใหประทวงตอผูช้ีขาดและคําตัดสนิของผูช้ีขาดถือเปนขอยุต ิ 20.4 การประทวงเกี่ยวกบัการตัดสินของผูช้ีขาดในกรณีเกีย่วกับปญหาของการจดัการแขงขัน นอกเหนือจากกติกาหรือกฎขอบังคับใหทาํการประทวงตอคณะกรรมการจัดการแขงขนั และการตัดสินของคณะกรรมการจัดการแขงขนั ถือวาสิ้นสุด 20.5 การแขงขันประเภทบุคคล การประทวงจะทําไดเฉพาะผูเลนซึ่งเปนคูกรณใีนแมทชที่ปญหาไดเกิดขึ้น และในการแขงขันประเภททีม การประทวงจะทําไดเฉพาะหวัหนาทีมซึ่งเปนคูกรณีในแมทชที่ปญหาเกิดขึ้นเทานั้น 20.6 ปญหาการตีความกติกาหรือกฎขอบังคับที่เกิดจากการตัดสินของผูช้ีขาดหรือปญหาของการจัดการแขงขันหรือดําเนินการแขงขันที่เกิดขึน้จากการตดัสินของคณะกรรมการจัดการแขงขนั ผูเลนหรือหัวหนาทีมอาจจะประทวงผานตนสังกดัหรือสโมสรของตนไปยังสมาคมก็ได สําหรับการพิจารณาของสมาคมจะพิจารณาหาขอปฏิบัติ สําหรับการตัดสินตอไปในอนาคต แตทั้งนี้จะไมมีผลตอคําตัดสินในครั้งทีผ่านมาใด ๆ ซ่ึงไดดําเนนิการไปแลว โดยผูช้ีขาดหรือคณะกรรมการจดัการแขงขันทีรั่บผิดชอบ



19

การดําเนินการแขงขัน (MATCH PROCEDURE) 21.1 ผูเลนจะตองไมทําการคัดเลือกลูกเทเบิลเทนนิสในพื้นที่แขงขนั 21.1.1 หากมีโอกาส ควรใหผูเลนทาํการัดเลือกลูกลูกเทเบิลเทนนิสที่จะใชทาํการแขงขันจาํนวน 1 ลูกหรือมากกวา กอนที่ผูเลนจะลงทําการแขงขัน และการแขงขันในแมทชนั้น จะตองแขงขันดวยลูกเทเบิลเทนนิสที่ผูเลนคัดเลือกมาเทานั้น โดยผูตัดสินเปนผูสุมขึ้นมา 21.1.2 หากผูเลนไมคดัเลือกลูกเทเบลิเทนนิสกอนลงทําการแขงขัน ใหผูตัดสนิเปนผูสุมจากลูกที่มีอยูเพื่อใชแขงขัน 21.2.3 ระหวางแมทชการแขงขัน หากจะตองเปลี่ยนลูกเทเบิลเทนนิสที่ใชแขงขัน ใหผูตัดสนิสุมเลือกลูกที่ไดเลือกไวกอนทําการแขงขัน หากไมสามารถทําได ใหผูตัดสินสุมเลือกลูกที่ไดจดัเตรียมไวเพื่อแขงขัน 21.2 ผูเลนจะเปลี่ยนไมเทเบิลเทนนิสไดในระหวางแมทชการแขงขนัเมื่อเกิดจากอบุัติเหตุจนไมสามารถใชแขงขันไดเทานั้น โดยผูเลนสามารถเปลี่ยนไมอันใหมได ดวยไมของผูเลนที่นําติดตัวเขามาในพื้นที่การแขงขันหรือไมที่ถูกสงใหกบัผูเลนในพื้นที่การแขงขันกไ็ด 21.3 ผูเลนจะตองวางไมเทเบิลเทนนิสของเขาบนโตะแขงขันระหวางหยุดพักระหวางเกม 21.4 ผูเลนจะไดรับอนุญาตใหฝกซอมบนโตะแขงขนัเปนเวลาไมเกิน 2 นาที กอนการแขงขัน สําหรับในชวงเวลาระหวางการแขงขันจะไมสามารถทําการฝกซอมได ซ่ึงการฝกซอมนอกเหนือจากที่กลาวมาอาจจะขยายออกไปไดโดยการอนุญาตของผูช้ีขาด 21.5 ระหวางการยุติการเลนฉุกเฉิน ผูช้ีขาดอาจจะอนญุาตใหผูเลนทําการฝกซอมบนโตะแขงขนันั้นรวมไปถึงโตะแขงขันอื่น ๆ ได 21.6 ผูเลนจะไดรับอนุญาตอยางมีเหตผุลที่จะตรวจสอบอุปกรณที่เปลี่ยนใหมอันเกิดจากการชํารุด แตก็จะไมมากไปกวาการฝกตีโต 2-3 ร้ัง กอนการเลนใหม 21.7 การแขงขันจะตองดาํเนินไปอยางตอเนื่อง ยกเวนเวลาหยุดพกัที่ไดรับอนุญาต 21.8 ผูเลนสามารถหยุดพักไดไมเกนิ 1 นาที ในระหวางจบเกมการแขงขัน 21.9 ในระหวางการแขงขัน ผูตัดสินอาจอนุญาตใหหยุดเพื่อทําการเช็ดเหงื่อไดในชวงเวลาอันสัน้ ๆ เมื่อครบทุก ๆ 6 คะแนนเทานัน้ และเมื่อขณะเปลี่ยนแดนกนัในเกมสุดทาย 21.10 ผูเลนหรือคูเลนสามารถขอเวลานอกไดแมทชละ 1 คร้ัง ไทเกิน 1 นาที - ประเภทบุคคล ผูเลนหรือคูเลน หรือผูฝกสอนที่ถูกกําหนดไวเปนผูขอเวลานอก ประเภททีม ผูเลนหรือคูเลนหรือหัวหนาทีมเปนผูขอเวลานอก - การขอเวลานอก จะขอไดในขณะที่ลูกไมอยูในระหวางการเลน โดยผูขอใชมือทําสัญลักษณเปนรูป “ตัวท”ี - ผูตัดสินจะหยดุการแขงขัน โดยชูใบขาวเหนือศีรษะแลววางไวบนโตะในแดนของผูเลนหรือคูเลนที่ขอเวลานอก



20

- ผูขอเวลานอก เปนผูใชสิทธิ์ในระยะเวลาตามทีก่ําหนดไว - ถาผูเลนหรือคูเลนและผูฝกสอนที่ถูกกําหนดไวหรือหัวหนาทมีไมสามารถตกลงกันไดในการขอเวลานอกอํานาจในการตัดสินใจครั้งสุดทายใหถือดังนี้ ในประเภทบุคคลโดยผูเลนหรือคูเลน ในประเภททีมโดยหัวหนาทีม 21.11 ผูช้ีขาดอาจจะอนุญาตใหยุติการเลนชั่วคราวในชวงเวลาอันสั้นที่สุด ซ่ึงจะไมเกิน 10 นาที ถาผูเลนไมสามารถเลนได เนื่องจากอุบัติเหตุ โดยมีเงื่นไขวาในความเหน็ของผูช้ีขาดการยุตกิารเลนชั่วคราวนั้นไมนาจะทําใหผูเลนหรือคูเลนฝายตรงขามเสียเปรียบเกินควร 21.12 การยุติการเลนชัว่คราว จะไมอนุญาตสําหรับความไมพรอมของรางกายที่เกิดขึ้นในขณะแขงขัน หรือคาดวาจะเกิดกอนการแขงขันจะเริ่มขึน้ เชน ความออนเพลีย ตะคริว หรือความไมสมบูรณของผูเลน เหลานี้จะไมอนุญาตใหเปนการยุติการเลนฉุกเฉินการยตุกิารเลนฉุกเฉนิจะยุติในกรณีที่เกดิจากอุบตัิเหตุเทานั้น เชน การบาดเจ็บเนื่องจากหกลม 21.13 ถาบุคคลใดบุคคลหนึ่งในบริเวณพื้นทีแ่ขงขนัมีเลือดออก การเลนจะถูกยุติลงทันที และการแขงขันจะไมดําเนินตอจนกวาบุคคลนั้นจะไดรับการปฐมพยาบาล และทําความสะอาดเลือดออกจากพืน้ทีก่ารแขงขันแลว 21.14 ผูเลนจะตองอยูในพื้นที่การแขงขันหรือใกลพืน้ที่การแขงขนัตลอดการแขงขันนั้น โดยในการหยุดพักระหวางเกมและการขอเวลานอก ผูเลนจะตองอยูในระยะไมเกนิ 3 เมตร ของพื้นที่การแขงขันภายใตการควบคุมของผูตัดสิน การออกนอกระยะดังกลาวสามารถทําไดโดยตองไดรับอนุญาตจากผูช้ีขาด

การแนะนําผูเลนหรือการสอนผูเลน (ADVICE TO PLAYERS) 22.1 ในการแขงขันประเภททีม ผูเลนจะไดรับคําแนะนํา หรือการสอนจากใครก็ได แตในการแขงขันประเภทบุคคล ผูเลน หรือคูเลน จะไดรับการสอนจากบุคคลใดบุคคลหนึ่งเทานั้นซึ่งจะตองแจงใหผูตัดสินทราบกอนการแขงขัน ยกเวนระดับนานาชาติในประเภทคู หากผูเลนมาจากคนละประเทศใหผูเลนเสนอรายช่ือผูสอนของแตละคนได ถาบุคคลที่ไมมีหนาที่ไดรับการแตงตั้งมาทําการสอนผูตัดสินจะใชใบแดงแสดงใหบุคคลนั้นออกจากบริเวณพืน้ที่แขงขนัโดยผูใดกระทําผิดใหพิจารณาเฉพาะบุคคลนั้น ๆ 22.2 ผูเลนจะไดรับการสอนในระหวางการหยดุพักระหวางจบเกมหรือระหวางชวงหยุดพักการเลนช่ัวคราวที่ไดรับอนุญาตเทานั้น หากมีบุคคลสอนผูเลนในขณะแขงขัน ผูตัดสินจะใชใบเหลืองแสดงเตือนบุคคลนั้น ไมใหกระทําเชนนัน้อีก และแจงใหทราบวาในครั้งตอไปจะใหออกจากบริเวณพืน้ที่แขงขนั 22.3 หลังจากผูตัดสินไดเตือนแลว หากมีบุคคลในทีมหรือบุคคลอื่นที่ทําการสอนอยางผิดกติกาอีก ผูตัดสินจะใชใบแดงแสดงใหออกจากพื้นที่การแขงขันไมวาเขาจะเปนผูถูกเตือนมากอนหนานัน้หรือไมก็ตาม



21

22.4 ในการแขงขันประเภททีม ผูสอนที่ถูกใหออกจากพื้นที่แขงขนัจะไมสามารถกลับเขามาไดอีก และไมสามารถเปลี่ยนผูสอนคนอื่นแทนได จนกระทั่งจบการแขงขันประเภททีม ยกเวนผูนั้นตองลงทําการแขงขัน สําหรับประเภทบุคคล ผูสอนไมสามารถกลับเขามาไดอีกจนกระทั่งจบการแขงขันแมทชนั้น 22.5 ถาผูสอนปฏิเสธที่จะออกจากพื้นที่การแขงขันหรือกลับเขามาในพื้นทีก่ารแขงขันกอนที่การแขงขันจะเสร็จสิ้นผูตดัสินจะยุติการเลนและรายงานตอผูช้ีขาดทันที

ความประพฤติ (BEHAVIOUR) 23.1 ผูเลนและผูฝกสอนจะตองไมทํากริิยาหรือความประพฤติที่ไมดีอันจะมีผลตอฝายตรงขาม หรือผูชม หรือทําใหเกมการแขงขันเกดิความเสื่อมเสีย ความประพฤติดังกลาว เชน จงใจทาํใหลูกแตก โตะดวยไมเทเบิลเทนนิส เตะโตะเทเบิลเทนนิสหรือแผงกั้นลูก พูดคําหยาบหรือจงใจตะโกนดวยเสียงอันดังเกินควร แกลงตีลูกเทเบิลเทนนิสใหออกจากพื้นทีแ่ขงขัน หรือการไมเคารพเชื่อฟงผูตดัสินและเจาหนาที่ 23.2 เมื่อผูตัดสินไดพจิารณาแลวเห็นวาผูเลนหรือผูฝกสอนทําความประพฤติไมดีอยางรายแรง ผูตัดสินจะใหใบเหลือง และเตือนถึงการลงโทษหากยงักระทําอยูอีก 23.3 หลังจากที่ไดรับการเตือนแลว ถาผูเลนยังกระทําลักษณะดังกลาวหรือลักษณะอื่น ๆ เปนครัง้ที่ 2 ในแมทชเดียวกันกับประเภทบุคคล หรือแมทชเดียวกนักบัประเภททีม ผูตดัสินจะให 1 คะแนน แกฝายตรงขาม หลังจากนั้น หากยังกระทําอยูอีกผูตดัสินจะใหคะแนน 2 คะแนน แกฝายตรงขาม ซ่ึงในการใหคะแนนแตละครั้งผูตัดสินจะใชใบเหลืองและใบแดงชูขึ้นพรอมกนั ยกเวนกรณขีอ 23.2 และขอ 23.5 23.4 ถาผูเลนไดถูกลงโทษในเรื่องเกี่ยวกับความประพฤติโดยใหคะแนนแกฝายตรงขาม 2 คร้ังแลว (3 คะแนน) แตยงังกระทําอยูอีกผูตัดสินจะยตุิการเลน และรายงานตอผูช้ีขาดทันที 23.5 ถาพบวาผูเลนไดเปลีย่นไมเทเบิลเทนนิสของเขาในระหวางการเลนโดยไมแจงใหทราบ ผูตัดสินจะยุติการเลนทันทีและรายงานผูช้ีขาด 23.6 การเตือนหรือการลงโทษตัดคะแนนในประเภทคูใหหมายรวมถงึทั้ง 2 คนดวย สําหรับในประเภททีมในแมทชเดียวกันนั้น เมือ่เร่ิมการแขงขันประเภทคู หากมีการถูกเตอืนหรือลงโทษตัดคะแนนมากอนหนานั้น จะถือผลของการเตือนหรือลงโทษตัดคะแนนอันที่สูงที่สุดของผูที่กระทําผิดในคูนั้น เวนแตหากผูเลนในประเภทคูนัน้ไมไดเปนผูกระทําผิดจะไมมผีลเมื่อลงทําการแขงขันในลาํดับถัดไปในทีมแมทชเดยีวกัน 23.7 หลังจากผูแนะนําหรือผูสอนไดรับการเตือนแลว แตยังกระทําอยูอีก ผูตัดสินจะใหเขาออกจากพื้นที่โดยใชใบแดง ซ่ึงเขาจะกลับมาไมไดจนกวาการแขงขันในประเภททีมนั้นไดเสร็จสิ้นลง หรือจบการแขงขันคูนั้นสําหรับประเภทบุคคล ทัง้นี้ยกเวนกรณขีอ 23.2 23.8 ผูช้ีขาดอาจจะใชมาตรการทางวินยัแกผูเลนภายใตดุลยพนิิจของเขา สําหรับความประพฤติที่ไมสมควรกาวราว โดยอาจจะใหผูเลนออกจากแมทชการแขงขันในประเภทนั้น ๆ หรือการแขงขันทั้งหมด โดยการใชใบแดงไมวาผูตัดสินจะรายงานใหทราบหรือไมก็ตาม



22

23.9 ถาผูเลนถูกปรับใหแพ 2 แมทช ในการแขงขันประเภททีม หรือในประเภทบุคคล ผูเลนจะถูกใหออกจากการแขงขนัในประเภททีม หรือประเภทบุคคล ของรายการาแขงขนันั้น โดยอัตโนมัติ 23.10 ผูช้ีขาดอาจลงโทษบุคคลใดบุคคลหนึ่งไมใหเขารวมการแขงขันในรายการที่เหลืออยู ถาบุคคลนั้นไดถูกลงโทษใหออกนอกพื้นที่แขงขันถึง 2 คร้ัง 23.11 ถาเกิดกรณีปฏิบัติผิดอยางรายแรง ใหรายงานเปนบันทึกใหสมาคมตนสังกดัของผูทําผิดนั้นทราบ

การแขงขันประเภททีม (TEAM EVENT) 24.1 ในการแขงขันประเภททีมจะทําการแขงขันแบบ BEST OF 5 MATCHES (5 SINGLES) หรือ BEST OF 5 MATCHES (4 SINGLES AND 1 DOUBLES) หรือระบุอ่ืน ๆ เชน BEST OF 7 MATCHES. BEST OF 9 MATCHES ซ่ึงจะตองระบุลงในระเบียบการแขงขนันั้น ๆ 24.2 การแขงขันแบบ BEST OF 5 MATCHES (5 SINGLES) จะตองประกอบดวยผูเลน 3 คน ลําดับการแขงขัน มีดังนี ้คูที่1 A-X คูที่2 B-Y คูที่3 C-Z คูที่4 A-Y คูที่5 B-X 24.3 การแขงขันแบบ BEST OF 5 MATCHES (4 SINGLES AND 1 DOUBLES) จะประกอบดวยผูเลน 2-3 คน

แหลงขอมูลท่ีนักเรียนควรศึกษาเพิ่มเติม 1. http://www.olympic.org/en/content/Sports/All-Sports/Table-Tennis/Table-tennis-

Equipement-and-History/?Tab=0



23

2. http://www.youtube.com/watch?v=ga6zAEB9fOM

3. http://www.youtube.com/watch?v=RdCaSLKxok0&feature=related

4. http://www.youtube.com/watch?v=nlDj8ibs5C8&feature=related

Documents

กีฬาเทเบ ิลเทนน ิส - MWITnui/40207.pdfโรงเรียนมหิดลวิทยานุสรณ (องค การมหาชน) เอกสารประกอบการจัดการเร