AKDENİZ’DEN DAHA AKDENİZ Levent Büdüş 1… · AKDENİZ’DEN DAHA AKDENİZ Levent Büdüş 3 İ ç i n d e k i l e r Öndeyiş 5 Kim 6 Mahkûm 7 Tutsaklar ve Özgürler 8 Sahte

AKDENİZ’DEN DAHA AKDENİZ Levent Büdüş 1


AKDENİZ’DEN DAHA AKDENİZ

Levent Büdüş

Akdeniz’den Daha Akdeniz © 2018 Levent Büdüş

Yazan Yayımlayan: Levent Büdüş (İstanbul-Türkiye)

TÜRKİYE CUMHURİYETİ KÜLTÜR ve TURİZM BAKANLIĞI

ISBN: 978-605-67235-2-0

Tüm hakları saklıdır. Bu elektronik kitabın yayın hakkı yazarına

aittir. Yazarını ilgili yayında belirtmek şartıyla alıntı yapılabilir.

Yayın Numarası: 04

Kapak ve Tasarım: Kariha Konsept

İletişim: [email protected]

Ş İ İ R


İ ç i n d e k i l e r

Öndeyiş 5 Kim 6 Mahkûm 7 Tutsaklar ve Özgürler 8 Sahte Özgür 8

Okçu 9 Karanlıkların Efendisi ve Müridi 10 Öğretmenim 11 Zafere Uçmak

12 Bugün Kapalıyız 13 Altın Tas 14 Eskiler Eskide Kaldı 15 Beyaz Gürültü

16 Kutsallar Yalnız Ölür Yalnız Doğar Yalnız Yaşar 18 Hicaz Makamında Ölüm

Marşı 19 Uzadıkça Uzayan Uzun Hava 21 Hemşire Kılığında 22 Ölüm Vadisi

23 Dervişin Dilinden 24 Ruhsal Mevta 25 Komşusuz 26 Mavisi Bozuk

Bulanık Neşeli İlahiler 27 Yeni Bir Adla Anacağım Tanrımı 28 Endüstriyel

Çiçekler 29 Üç Ateş 29 Gişeler ve Porno Kuşağı 30 Ticaret Helaldir 30

Yoldan Çıkan Sevgide Körelmiştir 31 Oyun Mahkûmu 32 Hür Yaşamak 32

Ataların Labirenti 32 Aldatan ve Aldatılan 33 Akdeniz’in Ebedi Limanı 33

Tacirler ve Yahudalar 34 Sevdiğimin Mabedinde Ölümsüzlük Gecesi 35 Konu-

şuyor 37 Fazlar 37 Ruhların Dili 38 Bilgisever 38 Bir Dram 39 Çek Bir

Yaşam Koçu 40 İyilik Saçan Kötü 43 Bedelsiz Bir Şey Aranıyor 44 Sıradanlar

Günü 45 Bön Şair 46 Yaşamın Zehirli Tortusu 47 İş Aşkı 48 Kurbağa 48

İlk Sevgili 49 Üçüncü Bahar 49 Seni O Zaman Asacaklar 49 Moda ve Çağdaş

Sanat 50 Elektrik Sion 50 Ruhların İniltileri 52 Sade Günler 53 Öteleri

Bilmek 53 Doğa Ananın Yaşam Kitabı 54 Gökler Senin İçin Yorumlayana Kadar

55 Nasibin Tanyelindedir 55 Akdeniz Ebedidir 56 İnsanım Diyenden İrkiliyo-

rum 56 Doğa Ana Seni Piç Doğurmadı 57 Üçüncü Göz 57 Tapınak Şantiyesi

58 Beynin İrin 59 Ahmak Israrkeş 60 Öğle Paydosu 61 Yalnız İşçi 61

Tapınağın Taşları 62 Veysel’e Selam 62 Truva Atı Kapıda 63 Kahkahalar

Alaylar Diyarı 64 Seni Sinemaya Uyarlayacaklar 65 Ebediyetin İlk Mumu 65

Yeni Dünya Atom 67 Gelecek Kuşağa 7 Şifre 70 Ozanın Dilinden Son Mısralar

71


Adı hiç bilinmemiş

Adı unutulmuş

Anılmayan ve anılmaz olmuş

Ozanlara


ÖNDEYİŞ

En başından beri daha derinlere düşündürülüyoruz,

Bizi kim çekiyor düşündüklerimizin daha derinine?

İç dünyalarımız daima biçimlendiriliyor,

Kimlerle iç dünyalarımızı biçimlendiriyoruz?

Bir an boşluktan bir şamar doğar beni cezalandırır,

Ya da tabi olmazsam biçimlere başıma bir kaza gelir,

Hiç böyle korktun mu, korkutuldun mu?

Gözlüyor, gözetleniyorsun

Kaydediyor, kaydediliyorsun

Oynuyor, oynatılıyorsun


KİM

Umutsuzluğa kapıldığında yardımına gelen kim

Kim gelir düşüncene seni kim teselli eder

Kim hükmeder umutsuzluğun kaynağına

Kim topraktandır da kim değil

Kim ölüme güler oynar gider

Kim ağlar sızlar

Kim düşünmediğinde huzur duyar, kim azap

Kim gerçekte kim olduğunu bilir de kim bilmez


MAHKÛM

Sabahları uyanırken güne mahkûm,

Yataktan çıkmadan hatırlar soyut zincirlerini

Memnun etmek için efendisini yoklar

Mahkûm

Tatmin edince bağımlılığını

Haykırır ‘gücünüz bana yeter mi’ diye

Sonra karanlık çökünce

Uyku vakti gelince

Yatağa girince

Gözleri kapanınca

Başlar efendisinin oyunu


TUTSAKLAR VE ÖZGÜRLER

Sesler yankılanır ele geçirilmiş belleklerde

Özgürler birbirleriyle daima suskun konuşur

Tutsaklar yankılanan seslerini bilmek istemez

Özgürler çağrıları kaynağından bilir

SAHTE ÖZGÜR

Vicdanını pazarlamayla özgür olduğunu unutmuşsun

Öldürdüğün vicdanını lokma lokma kesip harcamışsın

Aldıktan sonra da satmışsın

Alıp satmışsın

Neyi sattığını bilmeden

Özgürlüğünü de böyle satın almışsın

Kime yarayacak hayatın

Sattığın ve satın aldığın


OKÇU

Okçu yayını gerip meydan okursa sana

Öde çabuk haracını da şaşırma yolunu

Bırak içeri girsin okçu, oku da kirişinde

Ayaklarına kapan senden içeri oh olsun

Okçu

Okçuya haracını ödedikçe kuyruğun uzuyor

Sıçan oluyorsun, kıvrılıyor kuyruğun okçunun ayaklarına

Kızdırma okçunu yoksa salar okunu aşağılara

Çıkarmasınlar merdiveni ortaya

Korkutmasınlar okçunu

Okçunun boyunu hiç aşma

Kuyruğunla sev ayaklarını

Açılma sakın

Avlanırsın!

O

Okçundur


KARANLIKLARIN EFENDİSİ

ve MÜRİDİ

İkna eden karanlıkların efendisi

Emrindeyim sen benim barışımsın

Aydınlığım sayıyorum karanlığını

Diyorsun ya herkese uyma diye


Kimse birbirine uymuyor artık

Emrindeyim, ne güzel

Korku ruhunu sen verdin

İliklerime işledim korkunu

Korku ruhuna büründüm

Sen benim barışımsın ya

Aydınlığım sayıyorum savaşını


Korkutarak okşuyorsun seviyorsun ya

Gölge âlemimde benimle oynuyorsun ya

Azabımsın, seni umudum sanıyorum


ÖĞRETMENİM

Yarattığım karanlık bulutlar içinden

Yalnız sen parıldayan geleceğimsin

Sevgi merdivenini örersin yüreğime

Karanlık gökyüzümden derinliğime

Aydınlatırsın

Karanlıkta biçimlenen korkuların ölümüdür

Parıltının doğuşuyla dile gelişin

Bana öğrettiğin bildiğimdir öğretmenim!

Ölümün kapıları açılır durur karanlık bulutlarda

Çarpar karanlık zindanların azmış asma kilitleri

İblisleri görmeyi bana sen öğrettin öğretmenim

Yalnız sen parıldayan geleceğimsin

Ruhum kanat çırpar diktiğin hedefe

Başım ekin olur ebedi güneşe dönen

Bilgi toprağında köklenerek büyür bedenim

Yerle göğü bir edip yaşamayı bana sen öğrettin öğretmenim


ZAFERE UÇMAK

Zafere kanat büyüttüm imkânsız dönmem geriye

Topraktan aldığım her şeyi verdim toprağa

Artık bakmam geriye

Anbean ölüme yaklaşırken oralarda

Oralarda, toprağa doymak için yaralanınca

Lejyonerler dedi ki Levent’le de artık işimiz bitti

Yaralarına damlatacağımız bir damla keder

Küçücük bir gam damlası ölmesine yeter

İntiharına kâfidir, dediler

Tamamen ele geçirdik Levent’i dediler

Ve vakti geldiğinde

Cinayetleri kabrini açtığında yüzüme

Zafere kanat çırptım kaldı ölüm ellerinde


BUGÜN KAPALIYIZ

Söz yok konuşmak yok

Seviyeli iletişim de yok

Beden ve ağız hücrede

Günaydın, merhaba, iyi akşamlar

Nasılsınız, iyi günler, hoşça kal yok

Aklım nerede ben neredeyim

Bilmene gerek yok

Seni beni iyileştirmek yok

Bir kere daha

Yeni başlangıçların şerefine içmek yok

Bugün kapalıyız!

Bugün kapalıyız, bugün kapalıyız, bugün kapalıyız

Hooop! bugün kapalıyız bugün kapalıyız bugün kapalıyız






ALTIN TAS

Bir kuş öttü, bir böcek cırladı

Bir kaplumbağa geçti, bir meyve düştü

Evrensel bilginin şavkı yüzüme vurdu

Balıkların doğum günü

Kuşların doğum günü

Çiçeklerin doğum günü

Hayat Ağacı’nın doğum günü

Tohumun doğum günü

Nektarın doğum günü

Altın Tas’ın doğum günü

Taştı Altın Tas bir damla damladı

Boşa harcanmış ömrün kuru yapraklarına

Oradan bilgelik tohumuna ram oldu

Açtı gözünü Yeni Kentte


ESKİLER ESKİDE KALDI

Eski şeyler içimi karartıyor

Her tapınak bir gün çöker biliyoruz

Sonra da içinde dans edip şarkı söylerler

Pasın, küfün cilayla ırzına geçerek

Ama onlar da solup gidecek

Kör bir ibne kral gibi

Siliyorum insanın tüm işlerini zihnimden

İnsanın diktiği her taşı yıkıyorum kendi içimde

Ve doğanı içime çekiyorum

Veçhini görüyorum çiçeklerin krallığında

Akdeniz’de derine dalıp yüzüyorum

Ve göklerden düşüyorum!

Koşuyorum

Haykırarak ebedi güneşe


BEYAZ GÜRÜLTÜ

Zaman öyle hızlı akıyor ki

Ömür öyle çabuk bitiyor ki

Gezmeli, görmeli mümkün olan her şeyi

Hayatın akışı sürükler birinden bir diğerine

Akıl yetişirken peşinden

Sözü laf olanın kırbacı sırtında şaklar

Sürer seni hipodromda at arabası gibi

Bir açılır bir kapanır sarayların haz kapısı

Gerçeğini bir kavrar bir yitirir beynin

Seyahat, müze, pavyon biletlerinde

Kulüplerde, barlarda, tapınaklarda

Ruh ışıksızdır beyaz gürültü yoksa

Nihayetinde bilgi tasnif edilmiştir

Bulmaca çözmeye yarar 1/2


Kalabalık dizilince omuz omuza

Ruhlar yürürdü açıkça

Hakir görülen Anadolu’daki,

Evrensel birlikten kuvvet doğardı

Toprağa bir İHTİS çizerdi Nikolas amca

Roma’nın kızgın pabuçlarıyla şehit edilmeden önce

Ama şimdi!

Geçmişin ağzından ırlayan işkenceler zevke fon gibidir

Ağızlar şekerlemelerle, kurabiyelerle kapatılmış olsa da

Zamanda erimez İstefanos’a atılan taşlar haykırır

İşte bu beyaz gürültü!

Sonsuza kadar çınlar

Cemaatsiz kilisenin tinden tavanında 2/2


KUTSALLAR

YALNIZ ÖLÜR

YALNIZ DOĞAR

YALNIZ YAŞAR

Kutsallar yalnız ölür yalnız doğar yalnız yaşar

Golgota Tepesi’nde elem sürer gider

Sonrasında çay partileri de

Kutsallar yalnız ölür yalnız doğar yalnız yaşar

En nefis şampanya patlatılır

En âlâ şarap açılır

Herkes kendine göre olanı kutlar

Ama

Kutsallar yalnız ölür yalnız doğar yalnız Kutsallar yaşar


HİCAZ MAKAMINDA ÖLÜM MARŞI

Yeniden televizyonu açtım bu akşam

Sonuna kadar değişir diye bekledim

Bu akşam

Umut ediyordum bir mucize olur diye

Ama aynı nakarat

Batı medeniyeti yaşlı, batı medeniyeti cani

O hain, bu üçkağıtçı ve batı medeniyeti çöküyor

Fuhuş almış başını gitmiş

Anneler babalar alkolikmiş

Çocuklarına ilgisizmiş

Söyler bize bumbar amca kendi teneşirini 1/2


Yeniden radyoyu açtım bu akşam

Sonuna kadar değişir diye bekledim

Bu akşam

Umut ediyordum bir mucize olur diye

Ama aynı nakarat

Avrupa hantal, Avrupa ikiyüzlü

Bize düşman ama muhtaç

Fuhuş almış başını gitmiş

Anneler babalar alkolikmiş

Çocuklarına ilgisizmiş

Anlatır bize şirden profesör kendi teneşirini 2/2


UZADIKÇA UZAYAN UZUN HAVA

Henüz on dördünde

Yaşarken ölmüştü

Yetmişine de gelse fark etmez idi

Kaderi bu ya yanmıştı bir dilbere

Alamamıştı

Alamamıştı

Vermemişlerdi

Patladı yüzünde feleğin tokadı

Aman of!

Henüz on dördünde

Yaşarken ölmüştü

Yetmişine de gelse fark etmez idi

Hep aşkı aramıştı aşk uğruna yaşarken ölmüştü

Geçince de böyle beyhude ömrü dedi ki son nefesinde

Gelsin başınıza eviniz yansın yıkılsın

Aman of!


HEMŞİRE KILIĞINDA

Korkma!

Acımayacak

Zerk edeyim sana ruhsal acıyı

Sonra da

Herkes mutluyken sen bir köşede ağla

Korkma!

Acımayacak

Dilim dudağım hafiftir benim

Gel yaranı emip zerk edeyim sana

Ruhsal acıyı

Korkma!

Acımayacak

Söyle bakalım çocuğum

İyileşince yine hangi ölümlere güleceksin?


ÖLÜM VADİSİ

Nefret içen ruh yutan aldatan

Gönlünde mi yaşarsın halkların

Acılarını emdirerek hayalin bulut memelerinden

Gözler ters bakar da görür kendi gözbebeklerini

Doğan bebekleri daha doğmadan kasap masasında

Yalan aşk gönülde mi yaşar

Gönlü mü vurur yalan âşık!

Gönlümde değil hafızamdadır sevgi

Nasıl geçerim Ölüm Vadisinden

Hafızamda ne olduğunu bilmezsem

Ölüm vadisinden geçmek için

Bir kasaptan artan kemiklerime

Bir de hafızama ihtiyacım var

Üç de hareketi sağlayan kutsal kalbe!

Ne ona ne de başka bir şeye


DERVİŞİN DİLİNDEN

Tekrar tekrar okuduğum suretlerindeki aynı ifadeler

Gelen ebedi evrensel çağı öldürmek için bilerler bıçaklarını

Sense derviş onlar gibi

Onlar gibi talebe-i sütlaç değilsin

Şehirde barınamayan inancınla

Derinin en inceldiği yerde artık dernekte değil teksin

Sen ise dernek dervişi!

Yolda susuz kaldığında

Bir pınara rastladığında

Pınarın başını tutan bir güzelle ev kurarsın

Memeler sütlü, kalçalar dolgun, mide yağlı, tatlı ballı

Bilgi rüzgârı nereden gelir nereye gider?

Bilmezsin dernek dervişi!

Şehirde dolanıp durursun derviş

Musikide, barlarda keşiş

Ha keşiş olmuşsun ha derviş

Ne fark eder be ibiş


RUHSAL MEVTA

Hayale bakıyordu gerçek dünyaya değil

Yerinden kalktı, imajın arkasındaki hayal kırıklığı

Aldattı kendi gibi çevresini de kendi gönlünün çektiğiyle

Yerinden kalktı, imajın arkasındaki hayal kırıklığı

Yılları geçiyor mevsimleri değişiyor

Ayları

Haftaları

Günleri

Saatleri

Dakikaları

Saniyeleri

Saliseleri geçiyor

Kendi değişmedi

Tabuta bindi gitti

İmajının arkasında hayal kırıklığı


KOMŞUSUZ

Yorgun, yaralı ruhsal savaşçı

Surları yıkık kente vardı

Meydan ıssızdı

Köşeden bir kadın arkasından baktı

Dudaklarını aralayıp “Hey!” demedi

Yorgun, yaralı ruhsal savaşçı

İman kalkanını yerde sürüye sürüye

Issız meydanda yıkıldı

Köşeden bakan kadın

Sirkeyle, zeytinyağıyla ardından koşup yarasını sarmadı

Ancak onun için bunlar salata sosuydu!

Mamma mia, ooh la la, âlâ, keşgül-ü fukara

Muhallebi harika

Öldürmemişti şehveti ve asla şanlı bir rahibe değildi!

Hiçbir adam da geçmiyordu meydandan

Yalnız ellerde yalnız öldü Komşusuz


MAVİSİ BOZUK BULANIK

NEŞELİ İLAHİLER

Neşeli ilahiler söylüyorum

İçim dışım paramparça

Yüreğim kanayarak söylüyorum

Gözüm seğiriyor

Dudaklarım titriyor

Neşeli ilahileri hüsranla söylüyorum

Söylemeye çalışıyorum

Ne ki ağzımı dahi zor açıyorum

Direniyor ruhum söyleme diye

Kilitleniyor dilimin dümeni

Ortak olma!

Mavisi bozuk bulanık neşeli ilahilere

Gözlerimi mavimsiye yumarak söylemeye çalışıyorum

Söyleyemiyorum mavi sütü bozuk bulanık neşeli ilahileri


YENİ BİR ADLA ANACAĞIM TANRIMI

Yeni bir söz söylemek istiyorum Tanrıma

Dünyada hiç söylenmemiş yeni bir adla

Sessizce çizip gizledim adını

Artık bende adın

Böyle seslenmek istiyorum Tanrıma

Kendini besili kılmak için daima ver ver ağızlarla değil

Kutsalı madara edenler gibi, alınca şımaranlar gibi değil

Yepyeni, pırıl pırıl ve kapağını bilenden başkasının açamadığı

Tanrımdan başka kimsenin anlayamayacağı sözler;

Evrensel, ezeli ve ebedi sözler söylemek istiyorum

Ve bu sözcükleri yaşamak istiyorum yeni bir dille

Tanrım seni kirletilmemiş bir adla anmak istiyorum

Ben çağırılan Sen kirletilemeyensin!

Bugünden sonra yüreğimde Seni,

Yalnız Seni sevenin anlayacağı bir dille yaşayacağım


ENDÜSTRİYEL ÇİÇEKLER

Yarın çöpe atılacaktır

Bugünün endüstriyel çiçekleri

Sana kırdan bir ezgi söyleyeceğim

Ölümsüzlüğe kavuşan sevgililer gibi

Sana ormandan bir ezgi söyleyeceğim

Öpeceğim Hayat Ağacı’nın yapraklarını

Değeri bilinmez çocuklar gibi

ÜÇ ATEŞ

Gözümün önünde yanan üç ateş

Sakin, sabırlı dalgalanıyor iyiliğe

Gözümün önünde yanan üç mum

Sakince sabırlı parıldıyor sevgiye

Kara karaysa, ak aksa sende kalsın gökkuşağı

Üç alev bana yeter, senin olsun gökkuşağı


GİŞELER ve PORNO KUŞAĞI

Gişeler anlar mı sevgiden

Anlayabilir mi sevginin yollarını

Porno kuşağında bir kadın

Göğüslerinin arasında haç yanığı

Rahibe kılığında başı örtülü bir kadın

Göğüslerinin arasında haç yanığı

Petrol, yol ve gişeler amin!

TİCARET HELALDİR

Her çeşit milletin cinselliği

Kültürel tabii, tabii ki kültürel!

İnançsal değil ki sanatsal ve yasal

Alan memnun satan memnun

Uzatma hadi, ticaret helaldir.


YOLDAN ÇIKAN

SEVGİDE KÖRELMİŞTİR

Yoldan çıkan sevgide körelmiştir

Yolu unutur gider

Çok yol vardır zaten öyle ya

Özgürlük diye

Bulabilir misin o diyarı başka yollardan birini seçtiysen

Varabilir mi seçtiğin yol o diyara aklın tünellerinden



Mağaraların içinde akışkan yüzlerle

Tünellerin içinde yanan yüzüyle

Yolların iniltileri umduğunu ve ummadığını hazırlar

Yoldan çıkan sevgide tükenmiştir

Varamaz o vaat edilmiş diyara


OYUN MAHKÛMU

İnsanlara acımaktır oyuna mahkûm olmak

Dost olmaya karşı kurulmuş ölümcül kötülük oyunu

Aynı mı sanıyorsun oyun dünyanı, oyunları yazanlarla

HÜR YAŞAMAK

Kaynağa inmek ana damardan köke

Derinlere ve boşluğa varıp hür yaşamak

Hür yaşamak! boşluktaki gerçekle birlikte

ATALARIN LABİRENTİ

Atalarının kurduğu labirentte kayboldun

Bir köşede herkes gibi kaybı yaşarken gömdüler seni

Suçum neydi diye sordun kendi kendine

Atalarının kurduğu labirentte kayboldun


ALDATAN ve ALDATILAN

Tedavülden kalkmışın, modası geçmişin

Kural koyucuların avare oyuncusu

Oyunun ne kadar gelişmişse erdin bilinmeze

Aldatmakla birlikte aldatılmanın bedeliyse

Ebedi ölülerin cıvıltısı

AKDENİZ’İN EBEDİ LİMANI

Kimse yok mu ben vardım ebedi limana

Boğazımda sevgimin düğümleri ve ben geldim

Kimse yok mu?

Günlerce engine baktım çölde, taşıdım sırtımda

Kaplumbağa gibi vaftiz teknemi

Akdeniz’in maviliklerinde ebedi limanı ıssız buldum

Boğazımda sevgimin düğümleri


TACİRLER ve YAHUDALAR

Perde örtmüş tacirlerin gözlerini

Zihinleri sis içinde gün ve gece

Paralar, paracıklar konmuş

Yahudaların ölü gözlerine

Mezar taşları parıldıyordu

Akdeniz’in kıyılarında

Ay ışığı vuruyordu

Tacirlerin mezar taşlarına

Ve ışık diyordu:

İnsan sadece parayla yaşamaz!


SEVDİĞİMİN MADEBİNDE

ÖLÜMSÜZLÜK GECESİ

Sevdiğim mabedine çağırdı beni dün gece

Meyvelerle bezenmiş pastayı gösterdi

Yanında da bir kadeh ahududu likörü

Ve limonlu tarçınlı kurabiye mutlu adam biçiminde

Bıçak dayadım gırtlağıma yemedim

Sevdiğim pastayı dört eşit parçaya bölüp yan yana dizdi

Yanında mutlu adam biçiminde limonlu tarçınlı kurabiye

Ye haydi, kadehten de bir yudum iç dedi

Bıçak dayadım gırtlağıma ne yedim ne içtim 1/2


Bir sofra gördüm gözlerinin içinde

Başında ihtişamlı bir madrabazla

Dik dik bakıp sihir ediyordu kupaya

Kan olsun ahududu likörü diye

Sevdiğim gözlerini kırptı aktı gitti görüntü

Meyveli pastayı, limonlu tarçınlı kurabiyeyi

Ve ahududu likörünü

Koydu benden biraz uzağa

Sevdiğim teldolabını açtı kutsal göğsünde

Kapattım gözlerimi görmeye

Işıktan ekmekle bir yudum gölge şarabı

Yemeye ve içmeye 2/2


KONUŞUYOR

Uzattı kollarını bana ve dedi ki:

“Sen bilgeleri dost edinmişsin

Ama Ben Bilgelerin Bilgisiyim beni sevdiğini anladım

Ben de seni seviyorum.”

FAZLAR

Fazları tek tek araladım gündüz gece

Arpın tellerine bir bir vurdum

Liri titrettim gündüz gece

Peçeleri geçtim gündüz gece

Hades’e indim, Göğe çıktım gündüz gece

Rutin çarkları kundakladım gündüz gece


RUHLARIN DİLİ

Kendi dilinde sürgün yaşar insan

Nefes alıp veremezse ruhu ne eder

Kendi diliyle sürgün, bilinmezliklere

Ruhların diliyle haykırıyorum

Duy beni Tanrım, dinleyin Tanrı’ya yürüyenler

İşitiyorum Tanrımı ruhların diliyle

Ancak herkes bilsin ki! Tanrı çok iyi konuşuyor

Herkese kendi anladığı dilde

BİLGİSEVER

Kendini öldürerek dirilen sayısı az bir avuç insan idik

Diyarlar, kalabalıklar, ruhlar içinde oradan oraya geçtik

Balon dünyayı patlatmış sayısı az bir avuç insan idik

Kim suçlayabilir ki bizi, biz yalnız Bilgiyi sevdik


BİR DRAM

Şehrin en güzel yerinde oturuyorum

Yıllardır aynı manzarayı seyrediyorum

En pahalı mağazalardan giyiniyorum

Kaliteli yaşamın soluğuyum

Organik beslenirim, cildim pırıl pırıl

Ve hep hoş kokarım

Sürekli yenilediğim otomobilim var

Her mevsim başka bir ülkeye giderim

Oralarda güzel şeyler yer içerim

Oralarda güzel şeyler seyrederim

Müzeler, sergiler gezerim

Görgü ve zevk sahibiyim

Mobilyalarımla uyumlu kitaplarım var

Plastik satın almam

Sokmam evime dokunmam plastiğe


ÇEK BİR YAŞAM KOÇU

Sabah erken kalkar, kendini özel hissettiği törensellerini ya-

pardı. Güne başlama törenselini yaptıktan sonra çevreye

verdiği görsel ve işitsel zararı çevresini eğitmenin bir yolu

olduğuna inanarak hayata katılırdı.

Çek bir yaşam koçu biraz da burjuva olsun

Var olduğunu hissetme ve hissettirme eylemi sevmediklerini

küçümsediğinde daha da belirginleşirdi. Özgürlük alanım

dediği de aslında fısıltılarla dolu kulisti.

Çek bir yaşam koçu biraz da sonradan görme olsun

Alışverişe dair güdülenmelerle birlikte Güneş ve Ay herkes

içindir, toprak ve deniz de…

Çek bir yaşam koçu biraz da klişe olsun 1/3


Tabularına dokunanları derhal yok etmek isterdi vaiz, vaazını

da tabularına göre seçerdi. Kaynağıysa:

Çek bir yaşam koçu biraz da çok satan matbaa işi olsun

Kızdırılırsa ya da kendi kendini kızdırırsa kendi aklında yarat-

tığı bir bardak suda fırtına koparıp karşısındakine patlardı;

Çek bir yaşam koçu biraz da rakı balık meyhane olsun

Ben böyleyim işine gelirse

Kalıplarım, ilkelerim var

Ben böyleyim, köşeliyim

Çek bir yaşam koçu biraz da benbenci olsun 2/3


Kendisinin özgün ve farklı olduğunu düşünürdü bu yüzden

her sabah resmini çerçeveler asar, kendine hayran kalırdı.

Ve nihayet gün geldi.

Topladılar ve tek tek ayırıp sınıflandırdılar. ‘Taksonomi’ dedi

biri, anlayamadı. Tutup kendisini bir salona götürdüler.

Yalnız ya da kendi gibi birkaç seçkin insanla orada olacağını

düşünüyordu. Bu ona yeterdi. Kapı açıldı. İçerisi tıka basa

kendi gibi kendi kaynıyordu. Yüzleri farklı farklıydı, kokuları

farklı farklıydı ama duvarda şöyle yazıyordu:

ÖZGÜN DEĞİL YAŞAM KOÇU 3/3


İYİLİK SAÇAN KÖTÜ

İyilik yaptım

Yaptım bir iyilik yaptım

Sonra sana bir iyilik daha yaptım

Çok da iyi davrandım

İyilik yaptım, iyi davrandım

Davrandım, yaptım

Bir iyilik daha yaptım

Bir iyilik daha yaptım

Seni seviyorum

İyilik, iyilik, iyilik yaptım

Yılmadan sana iyilik yaptım

Sana hep iyi davrandım

Hep seni alttan aldım

Yalan mı?

Seni seviyorum


BEDELSİZ BİR ŞEY ARANIYOR

Eskiden kıyılarda kuytularda kendi halinde oturan

Tek ya da birkaç kişi gördüğümde

Onlarda bir giz bir bilgi olduğunu düşünürdüm

Onları gözlemledikten sonra da yanlarına yaklaşırdım

Yaklaşınca da anlardım ki

Onlarda benim düşlediğim kavramlar, idealler yokmuş

Kimi bireysel savaşlarda

Kimi kaçışta

Kimi kendini arayışta

Kimi de sadece zaman öldürüyordu

Yine de düşündüm bunun üstünde

Neden kıyılarda kuytulardaydık

Para ödemeden bir şey yapmak istiyorduk

Akdeniz’de parasız bir geçit arıyorduk


SIRADANLAR GÜNÜ

Fikir pazarları renkleri alıp satarken

Sahte gazeteler sokaklarda uçarken

Seyredip onları zevklenebilirsiniz

Bugün çünkü bugün sıradanlar günü

Tıpkı her gün yaptığınız gibi

Bugün de sizin gününüz

Sizin için çekilen filmlerle

Size yazılan kitaplarla

Size bestelenen şarkılarla

Sizin gününüz bugün

Bugün sıradanlar günü


BÖN ŞAİR

Sabırla katlanılan yalnızlık, ardından gelen sevinç

Sevincin de kedere dönüşeceği ayrılık döngümüz

Bak! Güneş yine batıyor karanlığa

Kalplerimizin kendimize batması gibi

Bu akşam bizi birbirimize gösteren aydınlığın sonu

Yüreğimiz, güneşimiz beraber batıyoruz hüznün karanlığına

Şairin yeniden doğma vakti geldi, fırtına uyanıyor kalbinde

Gece denizi örtüyor

Ölüm diyor buna, anlamıyor bön şair

Bencilliği göğe kara perdeler çekti

Sandı ki sonsuz sevgi kendinden saklandı ve kilitledi 1/2


Karanlığı ve güneşi tek boyut olan bön şair

Gelgiti değiştiremiyor

Güneşin ışığındaki anlığın hayaline dalıp gidiyor

Yaşamla ölüm arasındaki tek ışık bu sanıyor

Zayıflığının hırçınlığında eski duygulardan bir dal arıyor

Kendini kendi kalemine gererek inliyor

Güneş ne de zalim batıyor bugün yine diyor

Bön şair bunu değiştiremiyor 2/2

YAŞAMIN ZEHİRLİ TORTUSU

Yapmak istemediğim şeylerin acısı, kederi

Çökelti, zehirli bir tortu hayat havuzunda

Ömrüm kısaldıkça

Kendimi kandırmayı daha çok istiyorum


İŞ AŞKI

İş molalarında sevgilimle buluştum

İkimizin elleri daha yıpranmamıştı

Dinlenirken tartışırdık şimdi komik gelir

Konuşurduk

Hafta sonu ve geleceğimiz hakkında

Hafta sonu ve gelecek yoktu oysa

Dedim ya tartışırdık molada şimdi komik gelir

KURBAĞA

Var mı kurbağa gibi fırlamak esaretten

Zıplamak şimdiki modanın yüzüne tükürüp sekmeye

Dalmaya andan içeri, derin gölden içeri

Zamansız gerçeğe


İLK SEVGİLİ

Sürüp sürüştürmeyi beceremezdi ilk sevgilim

Öyle göründüğünde her kadından daha güzeldi

ÜÇÜNCÜ BAHAR

Engine dalıyorum artık etsiz diyarlara

Arkama, başkalarının ardına bakmadan

İnsan bir hiçmiş özüne kattığından başka

Yaş farkımız var ya da yok ne fark eder

SENİ O ZAMAN ASACAKLAR

Sistem kemikleri öğütürken mutlu ol güzellik salonunda

Memnun olunca doyunca aşka ve paraya

İşte seni o zaman asacaklar


MODA ve ÇAĞDAŞ SANAT

Eskinin modası avantür ile besili yağlı göbekti

Şimdi çağdaş sanat ve baklava göbek

Kaynağı ise aynı süte papara beyin gücünün

ELEKTRİK SİON

Bencil gözyaşı denizinizden

Çıkıp basmayın ayaklarınızı

Bu iskeleye

Gofer özünden bedenimiz hazır demir almaya

Gönüllü mü bireyci olduk sanıyorsun?

Gözyaşlarınızın karanlık derinliklerinde

Paranın, altının karşılığı yok

Gofer özünden gemimiz hazır demir almaya

Gönüllü mü terk eden olduk sanıyorsun? 1/2


Sirenler çalarken kulağını kapatanların

Kavrasın girdaplar şimdi ağlayan ayaklarını

Para beyleri, hanımları ve onların çağdaş köleleri

Çekiyor hepsini kendi ağlayışlarının kendi derinliği

Sirenleri doğru dinlemeyi, Tanrı Kuzusu’ndan öğrendik

Çığlıklarıyla beraber çalgı çalıp oynayanları

Kirletilmiş kupalarla birlikte çalıp çırpanları

Kendi sırtını kendi kırbaçlayan zevk arsızları

Sanayinin ve metropollerin gaibe müptela ruhları

Sizden ayrılıp Elektrik Sion’a varmayı

Agnus Dei’den öğrendik 2/2


RUHLARIN İNİLTİLERİ

Günler gelip geçti

Birçok anı biriktirdik dünlerden bugüne

Son günümüze

Gördük!

Nihayet göremediklerimizi de

Saf insanlara neler yapıyorlardı, bildik!

Duyduk, ruhlarının iniltilerini

Görmeye gittik!

Süslüyorlardı kendilerini kendilerine verilenlerle

İnliyorlardı karanlıkların yalnızlığında

Aydınlığın karanlığında bir fabrika

Girdik içeri, dolaştık ünitelerinde

Tutsak ettikleri saflardan sızma ter sağıyorlardı

Mesh ediyorlardı birbirlerini ve sevişiyorlardı aşkla

Ruhlarının iniltilerini duyduk


SADE GÜNLER

Sadece seninle geçirdiğim günleri anıyorum

Her şeyi anlamakla içe dolan sadelik hissini

Bilgeliğin sadeliği

Sade günler

Ve sadeliğin neden göründüğü gibi sade olmadığını

Sadece seninle geçirdiğim o sade günleri anıyorum

ÖTELERİ BİLMEK

Gözlerimi kapadığımda belirir yaşamak istedikçe öteler

Kapalıysa öteler

Kalırsın yeryüzünde

Çağrı gelirse yanıtlarsın, senin de var mı bir arayanın?

Bir mekân açarsın, biri duyar gelir

Ya da bir ses duyar peşine düşersin 1/2


Senin için öteleri bilmenin anlamı yok

Beton, fosil, plastik ve nükleer bomba

Yanlış annelerin doğurduğu

Yanlış duaların eserisin

Öteleri bilmenin anlamı yok

Hatta hiç bilmemelisin 2/2

DOĞA ANANIN YAŞAM KİTABI

Yabana, çıplak taşlara ve o büyük kayaya

Değer biçmekten yoksun mudur kalbim

Kırlarla beraber tapınakları da kirletenlerle büyüdüysem

Unutma ki gün gelir doğa geri alır, beni de alıyor yaşasın!

Gün gelir öç biter

Sarmaşıklar biter

Hasat biter

Doğa Ananın yaşam kitabında


GÖKLER

SENİN İÇİN YORUMLAYANA KADAR

Çıktıysan göklere biraz sonra inersin

Boşu boşuna çıktıysan bu neye yarar

Yorumlamayı öğrenmek zorundasın

Gökler senin için yorumlayana kadar

NASİBİN TANYELİNDEDİR

Ormanın derinliklerinde yıldızla ay parlar

Sonra son gelir

Nasibin tanyerindedir

İç uzayın derinliklerine süzülür ince bulutlar

Asıl gün şimdi başlar

Uç bakalım

Nasibin tanyelindedir


AKDENİZ EBEDİDİR

Yeni tapınak inşa ediliyor eski kirişlere

Değişiyor gibi her şey

Ama Akdeniz’in yapı taşları yerinde kalıyor

Temeli sökülemez ezeli Akdeniz’in

Uğultu var kulaklarımda

Hayvanlığını yanlış yaşayanların iniltisi

Duyuyor musun her çağın eğri hayvanlığını

Aldırma onlara Akdeniz ebedidir

İNSANIM DİYENDEN İRKİLİYORUM

İnsanım diyenlerden irkiliyorum

Biçimlendirilmiş insandan korkuyor ve kaçıyorum

İnsanlığını her vurguladığında, her taklit sergilediğinde

İrkiliyor ve kaçıyorum


DOĞA ANA SENİ PİÇ DOĞURMADI

Doğa Ana seni piç doğurmadı

Babanı sen bulmak istedin

Sonunda da babanı buldun

ÜÇÜNCÜ GÖZ

İnşa edilen tapınak medyadan muaftır

Bir gözü var ki alnında alnı da bulutların içinde

Sen de kendine bakıyorsun orada

Kendini görüyorsun orada

Neredesin

Ve ne yapıyorsun

Nereye ve kime aitsin

Biliyorsun

Gözlerini her kapadığında


TAPINAK ŞANTİYESİ

Çağrı, dış hat!

-Alo, kimsin?

-Kimsem oyum!

Zaten kim olduğumu bilmek istemiyorsun

Kim olduğuma duyarsız kalmak iyi geliyor sana.

-Tapınak şantiyesi burası

Başkasının dilinden anlamayız.

Çağrı, dış hat!

-Alo, kimsin?

-Kimsem oyum!

İnsanlığının basitliğini anlatamayacak kadar korkaksın

Korkak olduğun için insanlığının basitliğinde biçaresin.

-Alo, kimsin?

-Kim olduğunu seyrediyorsan oyum!


BEYNİN İRİN

Engel tanımazsın hazların çark edince

Arzularını doyurmak için bocalıyorsun

Bir ifade edebilsen arzularını

Beynin irin, beyninin içi irin

İkna edemem seni doğruyu görmen için

Soracaksın doğru nedir?

Sana söylemeyeceğim doğru nedir


Başka beden dillerinden sesler var sende

Senin dilin ezelden yabancı olmuş masmavi diyara

Bilerek anlamıyorum

Anlamak da istemiyorum seni



AHMAK ISRARKEŞ

Israrla arıyorsun

Israrla yanıtlıyorum

Israrla aynı şeyleri yeni diye anlatıp kapatıyorsun

Kendine arkadaş arıyorsan eğer

İradesi hür olanlar arkadaşın değildir bunu bil

Israrla arıyorsun

Israrla yanıtlıyorum

Alışmışsın başkasına göre yanıt satmaya

Başkasına göre soru cevap satıyorsan eğer

İradesi hür olanlar alıcı değildir bunu bil


ÖĞLE PAYDOSU

Kalem kâğıtla beraber bağırsak gurultusu

Klavyeler, monitörler, bilgisayarlar dinleniyor

Yemiş içmiş, işemiş sıçmışsın

Fanı çalıştırıp dibinde sigaranı tüttürmüşsün

Öğle paydosunda

YALNIZ İŞÇİ

Yalnızlığı kendi seçimidir yalnız işçinin

Koklar bir çiçeği bütün bir gün

Bakar gökyüzüne bir başka bütün bir gün

Ücreti onurdur sınırsızlıktan

İşi bakışmaktır hayvanlarla bütün bir gün

Varoluşa çektirilen sıkıntıları da kaydeder bütün bir gün

Kendi bedeninde tabiatın acısını duyar da çalışır

Yalnız işçinin tek işi budur


TAPINAĞIN TAŞLARI

Tapınağın taşları ışık taşları

Beton değil, ahşap değil, çelik değil

Tapınağın taşları ışık taşları

Değişmez dönüşmez

İçine helalar yapılmaz

Modern, lüks olmaz altın karşılığında

Gerçek tapınağın taşları ışık taşları

VEYSEL’e SELAM

Peynir ekmek

Susam kokusu

Bir testi şarap

Sizin güneşiniz artık benim için de parlamıyor


TRUVA ATI KAPIDA

Truva Atı kapıda

Truva Atı kapıda

Truva Atı kapıda

Teröristin aklı mutlak deliliğinin içinde intikamdır

Töre ve terörist günü geldiğinde intikam alacaktır

Yazılı yasalar ölüm getirir ruhsal yasalar ebedidir

Truva Atı kapıda

Truva Atı kapıda

Truva Atı kapıda

Truva Atı kapıda

Truva Atı kapıda

Truva Atı kapıda

Truva Atı kapıda

Boşaltıyor içini toprağa

O toprağa karışıyorsun

Dönüşümün tamamdır!


KAHKAHALAR ALAYLAR DİYARI

Kahkahalar atılıyorsun kahkahalar

Alaylar ediliyorsun alaylar

Sodom’dan Gomora’ya

Orta Doğu’ya

O kentten bu kente

Kahkahalar atıyorsun kahkahalar

Alaylar ediyorsun alaylar

Doğaya dair alaylar

Kinle nefretle kahkahalar

Coşuyorsun ganimetlerinle

Kayıp bir kahkahasın gerçek âlemde

Yitip gidiyorsun gölgede, varacağım diye

Tapıp cennet diye cehenneme

Daha da derinlere

Batıyorsun ahmakların âleminde


SENİ SİNEMAYA UYARLAYACAKLAR

Seni de sinemaya uyarlayacaklar

Hiç merak etme muradına ereceksin

EBEDİYETİN İLK MUMU

Boşa savaşmaktan elim kuruyunca acıyla uyandım

Günlerce kıpırdatmadan sakladım elimi o şafak vaktine

Yaktığım ilk mumun tayfıyla da geçtim ötelere

Kurumuş elime büzüşmüş damarlarımdan ışık yürüdü

Görünmez iskeletim parladı ve her şey yepyeniydi

Zindanlarında gördükleriyle çekişenler var burada

Kemik üstünde et kalmayıncaya dek kabre tutsak olanlar var 1/2


Yaktığım ilk mumda gördüm kabrin ve zindanın dışını

İçi de dışı da biçim biçim biçimlenmiş ve dirilmişti

Yaktığım ilk mumda gördüm kabrin içindekileri

Rahim diye toprakta, tabutta, lahitte dönenler vardı

Yaktığım ilk mumda zaman kusan cesetler gördüm

Atalarının kışkırtan vaazlarını

Beddualarını, kinlerini süt diye içenleri gördüm

Bu sütü içmekle cennet diye cehenneme tapanları

Yeraltında baş aşağı asılanları gördüm

Kellelerden bir tapınak gördüm

İçinde demir çubuklarla dans edenleri

Yamyamların eğri soyunu gördüm

Kıtalararasında bir köprü gördüm

Ölmemek için cambaz olanları

Düşüp gelip yeniden sıra olanları

Yaktığım ilk mumun ışığında gördüm 2/2


YENİ DÜNYA ATOM

Çekip gidersin dünyadan Yeni Dünya’ya

Yetkinlik, Yeni Dünya’daki nefesimizdir

Erdemlerle evrenselleşen kutsal olur

Kutsallık atomlarda olgunluğundur

Sorumluluk hissetmeden öldüğünde ölü topluma

Kendi aklına, endüstri ürünlerinin cürufuna öldüğünde

Geride kalanlara ne yaptıklarını anlarsın

Atomların Yeni Dünya’sı

Onu sadece Oğul inşa edebilir

Ancak onda yaşayabilirsin vardırırsa seni emeğin

Vardırırsan kendini iç yıldızlıktaki kutsal toprağa

Geride kalanlara ne yaptıklarını bilirsin o zaman 1/3


Atomların doğurduğu esintiler bilgisinde

Esince o atomların samanyolu

Canlılarla konuşup susarsın

Parlarsın uyanışın atom güneşiyle

Bildiğin artık Yeni Dünya’dır

Geçtin işte ötelere

Kutsalsın şimdi evrensel bilgiyle

Burası ilahi göklerde bir elektrik diyarı

Oğul’un evrensel diyarı

Âlemler içinde bir yerde elektrik diyarı

Gözlerimin önünde sen de sönme ölüme

Başlatıldı çoktan ruh göçü ötelerde

Vursun yüreğin güveyin davulları gibi

Bitimsiz zafer zurnaları gibi yayılsın sesin

Çık da gel şölende ol sen de

Atom şehrinin giriş kapılarına 2/3


Bir daha geri dönmemek üzere gir kapıdan

Yürü ilahi ışıkla parlayan caddelerinde

Kapadığında gözlerini artık yürümelisin ötelere

Yürümelisin iradenin kuvvetiyle

Dünyada bırak ve alma hiçbir şeyi!

Aldanmadan yürü doğru örüntü bilgiyi

Yürü diyara

Ardında kalacak olan parıltılı bir yol çizgisi

Atomların Yeni Dünya Diyarına vardığın zaman

Gözlerinde sevgi ağında olgunlaşmış haklı mutluluk

Bu yolda kırdıklarında seni, o mutluluğun buğusu

Kırıla kırıla çıkanlardansın arşa

Yalnız Kutsal İraden titretsin

Yaşayacağımız yer

Yeni Dünya Atomlar Diyarında 3/3


GELECEK KUŞAĞA YEDİ ŞİFRE

1

Pasın küfün olmadığı o yerde seni satacak ekonomi yok

2

Teslim olmamayı öğren

Öğren doğru örüntü gerçekliği

3

Vahşi yaşam tek medeniyettir

Göründüklerinde tabii varlıklar onlarla konuşmayı bil

4

Bilinçli bekle takıldığın yerde

Sorunun cevabı seni bulacak kaldığın yerde

5

Kurutulmuş balık ve ekmek sever misin?

6

Ay’ı bul

7

Bilgi bağını yozlaştırma ve koparılmasına izin verme


OZANIN DİLİNDEN SON MISRALAR

Teker teker öleceğiz yanlışlardan tüm doğrulara

Doğruda kendimizi bulmaya

Öldürüp kör insanlığımızı gören gerçek varlık olmaya

Bu yeni ölümler ve doğumlar iyiydi

Biz iyi olduğunu gün geçtikçe daha iyi bildik

Bildik!

Şiirini okuyan has ozanın ezgisinden bildik

Has şair de bildi!

Bu mısraları okuyanların gözlerinden bildi

Şölende söyleyen de yazan da okuyan da birdi

Başkası değildi

Yine başkaları olup yine bir olacağımızı da bildik

Birdik!

Biz bir birliktik


Documents

AKDENİZ’DEN DAHA AKDENİZ Levent Büdüş 1… · AKDENİZ’DEN DAHA AKDENİZ Levent Büdüş 3 İ ç i n d e k i l e r Öndeyiş 5 Kim 6 Mahkûm 7 Tutsaklar ve Özgürler 8 Sahte