AKΛΕΞΗYΣ Σ PΑΜΑI ΗAΣ KHmedia.public.gr/Books-PDF/9789600352535-0588372.pdf«Θα πας, ε;» «Πατριώτης ρε εσύ, πατρίδα. Από πού το πήραμε

KYPIAKHAΛΕΞΗΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

ΑΛΕΞΗΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ

ΚΥΡΙΑΚΗΜυθιστόρημα

� �

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

STAMATIS sel_final_Layout 1 23/03/2011 2:12 μ.μ. Page 5

© Copyright Αλέξης Σταμάτης – Εκδόσεις Καστανιώτη Α.Ε., Αθήνα 2011

Έτος 1ης έκδοσης: 2011

Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση ή αναπαραγωγή του παρόντος έργου στο σύνολό του ή τμημάτων του με ο-ποιονδήποτε τρόπο, καθώς και η μετάφραση ή διασκευή του ή εκμετάλλευσή του με οποιον δήποτε τρόποαναπα ραγωγής έργου λόγου ή τέχνης, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2121/1993 και της Διεθνούς ΣύμβασηςΒέρνης-Παρισιού, που κυρώθηκε με το ν. 100/1975. Επίσης απαγορεύεται η αναπαραγωγή της στοιχειο -θεσίας, σελιδοποίησης, εξωφύλλου και γενικότερα της όλης αισθητικής εμφάνισης του βιβλίου, με φωτοτυ-πικές, ηλεκτρονικές ή οποιεσδήποτε άλλες μεθόδους, σύμφωνα με το άρθρο 51 του ν. 2121/1993.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ Α.Ε.Ζαλόγγου 11, 106 78 Αθήνα% 210-330.12.08 – 210-330.13.27 FAX: 210-384.24.31e-mail: [email protected]

www.kastaniotis.com

ISBN 978-960-03-5253-5


ΚΕΦΑΛΑΙΑ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ

Ο ΒΑΣΙΛΗΣ, Ο ΠΕΤΡΟΣ

Οι μέσα λέξεις . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 19Το χειρότερο εμπόριο γίνεται στο μυαλό . . . . . . . . . . . . . 26Θάλασσα . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 33Βλεφαρόπτωση . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 46Μέρα εκλογών . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 61«Θεσπέσιες ειδήσεις απ ’ το σώμα;» Όχι ακριβώς . . . . . . 68

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ

ΜΑΖΙ

Κόσμος άνω κάτω . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 77Ιππόκαμπος στη Δερβενίων . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 98Φόρτσιουν Άλφα Έψιλον . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 123Οι πέντε σταυροί . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 143Ιχθύες ονειρευόμενοι . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 156Ντεσπεράντο . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 169Έξιτ πολ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 198Three blind mice . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 233Πάμε . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 255


ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Μπλε θάνατος . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 291Πόρτο . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 316Το ενυδρείο . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 323

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 333



Στη Δανάη



I 'm saying nothing

But I 'm saying nothing with feel.

PORCUPINE TREE

«Anesthetize»



Κ Ε Φ Α Λ Α Ι Ο Π Ρ Ω Τ Ο

Ο Β Α Σ Ι Λ Η Σ, Ο Π Ε Τ Ρ Ο Σ



Αυτό που γουστάρω πιο πολύ είναι η καύλα που νιώθω με

τις μέσα λέξεις – που εγώ δε μιλάω πολύ. Δε μ ’ αρέσει να

ντιλάρω με το έξω – την στήνω στα πράγματα, κόβω φάση,

σκέφτομαι. Κι όταν σκέφτομαι, είναι κάτι σαν το πιο γαμά-

το πάρτι, το πιο γαμάτο φαν της πάρτης μου, κάτι που σκάει

μύτη απ ’ αλλού, που δεν παίρνει εξήγηση. Δε γουστάρω να

το εξηγώ αυτό, κι είναι μαλακία που τώρα μέσα μου το κάνω

– όμως, υπάρχει το γαμημένο, κάπως υπάρχει. Σαν να ξεχει -

λίζει από μέσα μου, κι ό,τι ξεχειλίζει, κάπου πάει. Κάπου.



Αθήνα, 4 Οκτωβρίου 2009



Οι μέσα λέξεις

ΦΡΕΣΚΟ δροσερό αεράκι απ’ την μπαλκονόπορτα, νευρι-κές ξενικές φωνές απ’ την απέναντι οικοδομή, πρωινές αδια -μόρφωτες σκιές. Στενές μεταπολεμικές πολυκατοικίες, σκυ -ρόδεμα, μεταγενέστερο αλουμίνιο, η ώρα του κομπρεσέρ,βαθιά ανάσα, ένα σφίξιμο – χαμηλό ποσοστό προσμονής, τοράβε ξήλωνε της μέρας.

Βλέπει το πρώτο γκολ του Θρύλου στο YouTube. Χθεςτο ’δε ζωντανά στη Λειβαδιά. Λεβαδειακός – Ολυμπιακός0-3. Ένας απ’ τους 4.936 θεατές. Μήτρογλου, Στολτίδης,Όσκαρ Γκονζάλες και μέσα. Αλλά ο Βασίλης το βλέπει ξανά.

Και γαμώ τα γκολ, χορογραφία!

07:58. Κυριακή, 4 Οκτωβρίου 2009: η επέτειος. Έναςχρόνος αφότου έφυγε ο πατέρας του.

Ο φίλος του ο Αργύρης κοιμάται ακόμα, στρωματσάδαστο πάτωμα. Ο Βασίλης πάει στο μπάνιο. Γρήγορο ντους,λούσιμο. Αφήνει τα μακριά μαλλιά του νωπά, να στεγνώ-σουν μόνα τους – δεν τα ’χει κόψει εδώ κι ένα χρόνο. Ενάμι-ση πόντο το μήνα – δεκαοχτώ πόντους πιο μακριά. Πριν,κοντό μαλλί, αραιό μουσάκι, άλλος άνθρωπος.

Στο μπάνιο, κουρτίνα με ελεφαντάκια, πολλά ελεφαντά-


κια – φλύαρη κουρτίνα, μικροαστική, μπεμπεδίστικη· πέντεευρώ, απ’ τη Λαϊκή. Καθρέφτης, ξυρίζεται. Η ρωγμή δι-πλασιάζει το αριστερό μάγουλο· διπλασιάζεται κι η μεγάληελιά. Βγαίνει με την πετσέτα στη μέση. Έχουν περάσει δε-κατρία λεπτά. Κοφτή ματιά στη μάνα του. Εκείνη ανταπο-δίδει. Άλλης τάξεως αυτή, μάνας κοφτή ματιά. Δεν τηςάρε σε που πήγε Λειβαδιά μια μέρα πριν κι ούτε που θέλεινα πάει μόνος του στο «Πρώτο». Θα πάει κι εκείνη στο νε-κροταφείο, όμως αργότερα. Βλέποντας την να ετοιμάζειπρωινό, θυμάται τους τίτλους αρχής του «Ντέξτερ». Το αγα -πημένο του σίριαλ, με πρωταγωνιστή έναν σίριαλ κίλερ.Παίρνει μόνο τους καφέδες.

Μέρα, μαλάκα, μια νέα μέρα, «η» μέρα.

Ο Βασίλης και η νέα του μέρα. Πίσω στο δωμάτιο ανάβει τηλεόραση, ο ήχος χαμηλά:

«Από την ανατολή του ηλίου, οι κάλπες έχουν ανοίξει σε όλητη χώρα». Παράλληλα, μπαίνει στο Facebook. Στο προφίλτου η φωτογραφία του, γυρισμένος πλάτη.

Inbox. Γρήγορη απάντηση στον Τάκη: Fuck them. Minxanapas & ti egine mia zoi tsibukia sti limni me ta piranhas.Αιτήσεις φιλίας: Μηδέν. Πρόσκληση από γκρουπ «ΕίσαιΈλληνας; Γράφε Ελληνικά». Κλικ στο Ignore. YouTubeξανά, επιλέγει τραγούδι: Porcupine Tree: Το αγαπημένοτου συγκρότημα. «Sunlight coming through the haze / No

gaps in the blinds / To let it inside». Μια βόλτα απ’ το σάιττης Μπε-Εμ-Βε. Νέο μοντέλο, γαμάτο.

Σηκώνεται, σκουντάει το φίλο του απαλά, όπως θα ’θελενα του κάνει κι εκείνος. Αν κοιμόταν.



«Ξύπνα, ρε». Στροφή ενενήντα μοιρών, άνοιγμα ματιών, κοιτάζονται.«Γαμώ το!» λέει ο Αργύρης. Δροσερή αύρα, βλέμμα προς το μπαλκόνι. Στο βάθος, η

θάλασσα. Νερό, αέρας, μπετόν, φραπέ στοιχείων και υλικών.Ο νες πλέον στο χέρι του Αργύρη. Διά χειρός μητρός Βασίλη.Εκείνος έχει ήδη τον δικό του μπροστά στον υπολογιστή.

Replay ο Όσκαρ. Κοφτή (τρίτης τάξεως) ματιά Αργύρη. «Ρε μαλάκα, ήταν γκολάρα».Το είδαν ζωντανά. Το ξαναβλέπουν. Ποδόσφαιρο, αφη-

γηματικός θησαυρός. Ίσως θα ’πρεπε να ’ταν μπάσκετ. Τριαδική εκτελεστική

αρχή (διαιτητές), βλοσυρή γραμματεία που σημειώνει ταπάντα κι επεμβαίνει στα πιο σουρεαλιστικά σημεία, μαζο-ρέτες και διαφημιστικό αερόστατο που πετάει στο ΟΑΚΑ

στα διαλείμματα των αγώνων του Παναθηναϊκού. Αλλά ταπαιδιά προτιμούν ποδόσφαιρο. Κι είναι Ολυμπιακοί. Φτάνει,φτάνει, πίσω. Σ’ αυτούς. Όποιος μιλάει, μόνο εκείνος είναιπαρών. Αλλιώς, ποινές στα δάχτυλα.

«Κερδίσαμε παίκτη», χαρίζει φράση ο Βασίλης.«Μαλακίες, θα φάμε στη μάπα τον άμπαλο τον Όσκαρ.

Για ένα κωλογκόλ. Σου ’πα, η ενδεκάδα πρέπει να βγαίνειμε δημοσκόπηση στο Ίντερνετ».

Το μέλλον του αθλήματος: συμμετοχικό, δημοψηφικό.Ο Βασίλης ρουφάει τον υπόλοιπο καφέ. Έτσι, δυο γου-

λιές ο νες. Κάποτε τον έπινε σλόου μόσιον. Όταν ο χρόνοςήταν χρόνος. «Als das Kind Kind war». Όταν το παιδί ήταν

ΚΥΡΙΑΚΗ


παιδί. Με τα χέρια του ν’ ανεμίζουν, ήθελε το ρυάκι να ’ναιποτάμι, το ποτάμι ρέμα και το ρέμα θάλασσα.

Θάλασσα. Ρουφήχτρα. Και να την βλέπει κάθε μέρα.«Γαμώ το, το κεφάλι μου πονάει! Εσύ πότε σηκώθηκες;»«Νωρίς, πεντέμισι». Ψέματα. Άυπνος, σχεδόν κάθε βράδυ. «Ρε εσύ, δε σου ’πα να το βγάλεις; Σαν γκόμενα είσαι».Ο λόγος για σκουλαρίκι Βασίλη. Στον αφαλό. Ενδιαφέ-

ρουσα συνύπαρξη με σταυρό στο λαιμό. Ο σταυρός συναι-σθηματικό κατάλοιπο (σουβενίρ του πατέρα), το σκουλαρί-κι στάση. Εκείνος δεν απαντάει. Ο Αργύρης μαζεύεται. Ξέ-ρει και δεν επιμένει.

Ο Αργύρης δε φοράει σκουλαρίκια, δεν έχει τατουάζ. Άλ -λη βιογραφία αυτός, ξηράς, ορθόδοξο αρσενικό. Επωάζεταιο άντρας. Ανάβουν τσιγάρο· νικοτίνη, καφεΐνη, καλημέρα.Ο Αργύρης τσιμπάει ένα κομμάτι απ’ τη χθεσινή πίτσα. Σαναρπακτικό. Η μάνα του Βασίλη σκάει μύτη μ’ ένα δίσκο μεπρωινό.

Όχι θα την γλύτωνα.

Δε γουστάρει σπιτικό φαΐ, φαγητό για τον Βασίλη είναιτα Μακ Ντόναλντς και η Πίτσα Φαν. Πρωί, μεσημέρι, βρά-δυ. Συστημική τροφή, επί του πιεστηρίου.

«Δε θέλουμε», της λέει κι αρπάζει κι αυτός ένα κομμάτιενισχύοντας την άρνηση.

Απόσυρση μάνας με βλέμμα πρώτης τάξεως. Φσσστ!Πίσω στο διατροφικό εργαστήριο.

Στο κανάλι, το πρώτο λινκ με τμήμα. Ψηφίζει ένας υ-πουργός. Διακρίνονται τα τηλεοπτικά συνεργεία.



Μάπα πλάνο. Τα δικό μου θα ’ναι καλύτερο.

«Τέτοιες μαλακίες θα τραβήξεις στο εκλογικό κέντρο;»ο Αργύρης.

Δεν απαντάει.«Εσύ έχεις τον δικό μας, ε;»Ναι, έχει να τραβήξει τον «δικό» του. Τον ποδοσφαιρι-

στή που βάζει για βουλευτής. Εκείνον του έχουν αναθέσει.«Τουλάχιστον, αυτός είναι πατριώτης», λέει ο Αργύρης

με ύφος. «Όλοι οι άλλοι είναι ταπαίρνογλου. Ελλάδα, ρε! Γα -μάμε τα κουμμούνια, μετά τους Αλβανούς κι ύστερα φύγα-με για Κόκκινη Μηλιά».

Μικρό νεύμα Βασίλη, όχι συναινετικό ούτε και σχόλιο,όμως. Δε γουστάρει τα πολιτικά, αλλά δεν μπορεί να μηνπαραδεχτεί ότι αυτούς τους συγκεκριμένους τους σιχαίνε-ται. Εξάλλου, δεν έχει ιδέα τι είναι η Κόκκινη Μηλιά – όχιότι κι ο φίλος του βέβαια γνωρίζει πως η δανεική ατάκα ανα -φέρεται στο μυθικό τόπο εκδίωξης των Τούρκων.

«Πλάκα κάνω, ρε μαν», συνεχίζει ο Αργύρης. «Την τύ-φλα του δεν ξέρει ακόμα. Απ’ την προπόνηση τον πήρανε.Να τους μάθει μπάλα στη Βουλή. Εθνικός σέντερ μπακ,χα χα!»

Ο Βασίλης κοιτάζει λοξά τον ουρανό. Καλή μέρα. Καλήπατρίδα. Πατριώτης. Μια κόρνα σχολιάζει. Καλή πατρίδα.Η πατρίδα που όλοι ονειρευόμαστε.

Βγαίνουν στο μπαλκονάκι. Πέρα, η θάλασσα. Μόλις έναχρόνο πριν, βουτούσε, ελεύθερη κατάδυση, είχε κάνει μαθή-ματα, μέχρι δεκαεφτά μέτρα βάθος είχε φτάσει. Τότε.

ΚΥΡΙΑΚΗ


«Για μπάνιο είναι, λέω να πάω, έλα να με βρεις μετά, σεκαμιά ώρα δε θα ’χεις τελειώσει;» ο Αργύρης.

Δεν παίρνει απάντηση, δεν έχει πρόβλημα. Όμως, συνε-χίζει, πάντα στο διάλογό τους, ογδόντα τοις εκατό κατοχήΑργύρης.

«Εμείς και οι συνταξιούχοι μόνο κάνουμε μπάνιο αυτήτην εποχή. Ρε μαν, το καλοκαίρι τα ’χασες τα μπάνια και...»

Τον βλέπει τον Βασίλη που κοιτάζει τη θάλασσα κι είναιαλλού. Κάτι πιάνει απ’ τη λειτουργία των συνειρμών. Στρί-βει πάλι.

«Μαλάκα, τα μάτια σου είναι χάλια. Μπάφο έκανες;» οΑργύρης ο Τίγρης.

«Δεν κοιμήθηκα». Ούτε και ξέρει γιατί λέει την αλήθεια.«Καύλες, ρε Ξυράφι;»Καύλες; Σκέψεις και σκέψεις και...«Ρε εσύ, η μάνα σου κάτι έχει».«Μπα, έτσι είναι».«Όχι, κάτι έχει. Μην την φτύνεις έτσι. Ρισπέκτ. Σήμε-

ρα δεν είναι που...»Σήμερα είναι, ναι. Πριν από ένα χρόνο ακριβώς τον έχα-

σε. Κοφτό βλέμμα, πρώτης τάξεως. Ξυράφι, σαν το παρα-τσούκλι του. Οπισθοχώρηση Αργύρη. Τα εσκαμμένα, μηνπερνάς τα εσκαμμένα.

«Δε πειράζει, ρε μαν, το πήρες σαν να σου ’παιξα που-στιά, αλλά εγώ το εννοούσα αλλιώς, ρε...»

Παύση.«Σόρι, ρε χόμο».



Συγγνώμη σιωπηλά δεκτή.Η πίτσα τελείωσε. Ο υπουργός ψήφισε.«Να πάω κι εγώ να το ρίξω το γαμημένο», ο Αργύρης.«Θα πας, ε;»«Πατριώτης ρε εσύ, πατρίδα. Από πού το πήραμε το

Ντι-Εν-Έι; Να μην τιμήσουμε τη δημοκρατία; Εσύ δε θαψηφίσεις;»

«Μπα». «Καλά, μετά έλα παραλία, ρε. Φάση θα ’χει».Λίγο αεράκι, λίγη θάλασσα. Γαμημένη θάλασσα. Κορμί

που ξεβράστηκε. Ο Βασίλης νεύει κάτι απροσδιόριστο.Στην τηλεόραση διαφημίσεις. Η κορυφαία: ο γυμνός νεα -

ρός με τις σαπουνάδες ορμάει στο τηλέφωνο. Οι προξενή-τρες έντρομες.

«Έλα, ρε μαν, τι λέει; Όχι, ρε, τι να ενοχλείς;» Αποφόρτιση. Πάντα γελάνε. Ξέρουν και τον τύπο που

παίζει, γνωστός τους ηθοποιός.«Μαλάκα μου, σκέφτηκα μια μέρα να το κάνω κι εγώ το

ίδιο στο σπίτι. Θα πεθάαανει η γριά», ο Αργύρης.Γρήγορο γέλιο κι αμέσως μάζεμα. Ο Βασίλης έχει μια

στιγμή. Αιμοσφαίριο, τινάζεται. Πάει να πει, αλλά...Μίλα αφού σκεφτείς, μίλα χωρίς να βγάλεις φωνή, σκέψου

πριν μιλήσεις, μίλα πριν σκεφτείς, σκέψου ενώ μιλάς, απλώςσκέψου. Γλώσσα. Την αποκλήρωσε, για τον έξω κόσμο.

Κοιτάζονται. Ύστερα, ξανά το βλέμμα πέρα. Δυο δεκα-εννιάχρονοι σ’ ένα μπαλκόνι στον Πειραιά ατενίζουν τη θά-λασσα. Δεν περιμένουν τίποτα.

ΚΥΡΙΑΚΗ


Documents

AKΛΕΞΗYΣ Σ PΑΜΑI ΗAΣ KHmedia.public.gr/Books-PDF/9789600352535-0588372.pdf«Θα πας, ε;» «Πατριώτης ρε εσύ, πατρίδα. Από πού το πήραμε