Upload
fisun-goekdogan
View
484
Download
6
Embed Size (px)
Citation preview
T.C.
GAZİ ÜNİVERSİTESİ
GAZİ EĞİTİM FAKÜLTESİ
İNGİLİZCE EĞİTİMİ ANA BİLİM DALI
ANKARA ORTAÖĞRETİM KURUMLARINDAKİ ÖĞRENCİLERİN BESLENME SORUNLARI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA
HAZIRLAYAN
FİSUN GÖKDOĞAN
215 - 110564061
DERS SORUMLUSU
Yrd. Doç. Dr. MEHMET ŞEREN
ANKARA - HAZİRAN 2013
1
İÇİNDEKİLER
BÖLÜM 1 : GİRİŞ
1.1. Problem durumu
1.2. Problem cümlesi
1.3. Alt problemler
1.4. Araştırmanın önemi
1.5. Araştırmadaki sınırlılıklar
1.5. Araştırmadaki varsayımlar
1.7. Tanımlar ve kısaltmalar
BÖLÜM 2: YÖNTEM
2.1. Araştırmanın modeli
2.2. Evren
2.3. Örneklem
2.4. Veri toplama araçları
2.5. Verilerin analizi
KAYNAKÇA
2
BÖLÜM 1
GİRİŞ
1.1 Problem Durumu
Beslenme; büyüme, gelişme, sağlıklı ve verimli olarak uzun süre yasamak için
gerekli olan enerji ve besin öğelerinin her birini yeterli miktarda sağlayacak besinleri besin
değerini yitirmeden, sağlık bozucu hale getirmeden en ekonomik şekilde almak ve vücutta
kullanmaktır (Baysal 1999a). İnsan gereksinimlerinin başında gelen beslenme; büyüme,
gelişme, sağlıklı ve üretken olarak uzun süre yaşamak için gerekli olan öğelerin alınması ve
vücutta kullanılmasıdır. Beslenme, açlık duygusunu bastırmak, karın doyurmak ya da canın
çektiği şeyleri yemek içmek değildir. Beslenme, sağlığı korumak, geliştirmek ve yaşam
kalitesini yükseltmek için vücudun gereksinimi olan besin öğelerini yeterli miktarda ve uygun
zamanlarda almak için bilinçli yapılması gereken bir eylemdir. Vücudun büyümesi,
yenilenmesi ve çalışması için gerekli olan enerji ve besin öğelerinin her birinin yeterli
miktarlarda alınması ve vücutta uygun şekilde kullanılması durumu yeterli ve dengeli
beslenme olarak tanımlanır. Yetersiz ve dengesiz beslenen bir kişinin vücudu mikroplara karşı
dayanıklı değildir. Dengesiz beslenme insanın çalışma, planlama ve yaratma yeteneğini
düşürür. Ekonomik bakımdan gelişmiş olmanın ilk şartı, insan gücünü üretimi arttırma
yolunda kullanabilmekten geçer. Sağlıklı insan üretken insandır. Sağlığın temeli de yeterli ve
dengeli beslenme ile atılır (Anon 2004).
Bütün canlılar yaşamlarını devam ettirebilmek için beslenmek zorundadır. Beslenme,
yasamın her döneminde sağlığın temelini oluşturmaktadır (Bulduk vd. 2002). Normal
büyüme, sağlıklı yasama, zekâ gelişiminden üretim gücüne kadar, insan yaşamını ilgilendiren
her olayda doğrudan rolü olan beslenmenin önemi, henüz gereğince anlaşılamamış, beslenme
eğitimi ise yaygınlaşamamıştır (Işıksoluğu 2000).
Bireyin, ailenin ve toplumun birinci amacı, sağlıklı ve üretken olmaktır. Sağlıklı ve
üretken olmanın simgesi bedenen, aklen, ruhen ve sosyal yönden iyi gelişmiş bir vücut yapısı
ve bu yapının bozulmadan uzun süre islemesidir. İnsan sağlığı; beslenme, kalıtım, iklim ve
çevre koşulları gibi bir çok etmenin etkisi altındadır. Bu etmenlerin basında beslenme gelir
(Baysal 1999a). Yeterli ve dengeli beslenme; bireylerin sağlıklı, huzurlu ve güvence altında
yasaması, ekonomik, sosyal ve ruhsal yönden gelişmesinde belki de en önemli temel
3
koşullardan biridir (Arlı vd. 2002). Beslenme yetersizliği ve dengesizliği, büyüme ve
gelişmeyi engeller, sağlığı bozar, is verimini düşürür ve hastalıkların iyileşmesini geciktirir.
Yetersiz ve dengesiz beslenme yönünden zihnen ve bedenen iyi gelişmemiş, yorgun, isteksiz,
hasta bireyler toplum için bir güç değil, bir yüktür (Baysal 2002).
Günümüzde çocukların büyüme ve gelişme düzeyi toplumun sağlık ve beslenme
durumunun bir göstergesi olarak kabul edilmektedir (Bulduk vd. 2002). Yetersiz diyetle
beslenen toplumlardaki çocukların büyüme hızı, yeterli beslenenlerden daha yavaştır. Yetersiz
ve dengesiz beslenme, yalnız fiziksel büyümeyi değil zeka gelişimini de olumsuz yönde
etkilemekte, vücut direncini de azalttığından hastalıklara yakalanma olasılığı artmakta ve
hastalıklar ağır seyretmektedir (Baysal 1999a). Bireylerin yetişkinlikte sağlıklı bir yasam
sürdürebilmesi çocuklukta düzenli bir beslenme alışkanlığı geliştirilebilmesi ile mümkündür
(Bulduk ve Ünver 1991).
Çocuklarımızın ve gençlerin sağlıklı beslenmeleri hem fiziksel hem de zihinsel
gelişimleri açısından son derece önemlidir. Bu gelişmeler için gerekli olan protein, fosfolipid,
karbonhidrat ve benzerleri gibi besinlerin öngörülen miktarlarda alınmaları gerekmektedir.
Beslenmede karşılaşılan en önemli sorun karın doyurmaktan çok, organizma için gerekli olan
tüm besinleri alabilmektir. İyi beslenemeyen gençlerin öğrenmede sorunlarla karşılaşması,
vücut dirençlerinin azalması ve buna bağlı olarak da kolay hastalanabilir olmaları beklenen
bir sonuçtur. Vücudun büyümesi, yenilenmesi, onarılması ve çalışması için gerekli besin
öğelerinin yeterli miktarda alınması ve vücutta kullanılması sonucunda kişi yeterli ve dengeli
beslenir. Besin öğeleri vücudun gereksinimi düzeyinde alınmazsa, yeterli ve dengeli beslenme
olmaz. Bunun sonucunda enerji oluşmadığı ve vücut dokuları yapılanamadığından "Yetersiz
Beslenme" meydana gelir. Sağlıklı olmanın yolu, yeterli ve dengeli beslenmektir.
Yeterli ve dengeli beslenme, fiziksel büyüme, gelişme ve cinsel olgunlaşma ile
birlikte psiko-sosyal değişimlerin ortaya çıktığı bir dönem olan adölesanda da önemlidir
(Işıksoluğu 1986). Adölesanda büyüme yalnız vücut ölçülerinin artması değil aynı zamanda
vücut hacminde artış demektir. Büyüme esnasında vücuttaki yağ, su, hormonal denge oldukça
değişikliğe uğrar. Bu nedenle, bu yaş grubu çocuklarda yeterli ve dengeli beslenme çok daha
büyük bir önem kazanmaktadır (Yücecan vd. 1994). Son hızlı büyüme ve gelişme dönemi
olan adölesanda enerji ve besin öğelerine olan gereksinimin arttığı, beslenme
yetersizliklerinin büyüme ve gelişmeyi kötü yönde etkilediği bilinmektedir (Kınık 1996a).
Terim Latince’ de “gelişen” anlamındadır. Psikiyatri sözlüğü adölesanı söyle
tanımlamaktadır; fiziksel ve duygusal süreçlerin yol açtığı cinsel ve psikososyal olgunlaşma
4
ile başlayan ve bireyin bağımsızlığını ve sosyal üretkenliğini kazandığı, çok da belirli
olmayan bir zamanda sona eren kronolojik bir dönem olup, hızlı fiziksel, psikolojik ve sosyal
değişimlerle karakterizedir (Çuhadaroglu 1996). Başka bir tanımla adölesan; son hızlı fiziksel
büyüme, cinsel gelişme ve psikososyal olgunlaşmanın gerçekleştiği, çocukluktan erişkin
hayata geçiş dönemidir. Adölesan henüz erişkin değil ise de, çocuk da değildir (Kınık 2000a).
Adölesan döneminin kronolojik açısından başlama ve bitiş sınırlarını tam olarak
belirlemek güçtür. Çünkü her bireyin kendine özgü bir gelişim hızı ve yapısı vardır. Bunun
yanında cinsiyet, iklim, coğrafi yapı, sosyo-ekonomik durumun da gelişimi etkilediği
bilinmektedir (Önay 2002). Erinlik ve adölesanı oluşturan grubun yas sınırlarını belirlemede
farklı görüşler ortaya atılmaktadır. Yazarların bir kısmı kız ve erkek öğrencilerin farklı
yaslarda adölesan döneme ulaştığını ileri sürmektedir (Anonim 1997). Bir görüşe göre kız
öğrencilerin erinlik dönemine 10-12 yaslarında, adölesan dönemin başlangıcına 13-16 yasında
girdikleri, 17-21 yaşlarında ise adölesan dönemin sonunda olduğu belirtilmektedir. Erkekler
ise erinliğe 11-13 yaslarında ulaşırken, adölesanı dönemin başlangıcına 13-17 yaslarında ve
delikanlılığa ise 18-21 yaslarında ulaştıkları ileri sürülmektedir (Anonim 1997).
Adölesan döneminin en önemli özelliği olan hızlı büyüme ve gelişme olayı,
çocukların besin gereksinimlerinin hayatları boyunca ulaşacağı en yüksek düzeye çıkmasına
neden olur (Türkmen 1996). Bu çağdaki hızlı büyüme ve gelişme, bazal metabolizma
hızındaki ve fiziksel faaliyetlerdeki artış, enerji ve besin öğesi gereksinimini artırır. Adölesan
döneminde biyolojik olgunluğun başlangıcı, takvim yasına bağlı olmaksızın bir çocuktan
diğerine önemli ölçüde değişme gösterir. Bu açıdan çocuklar arasında önemli bireysel
farklılıklar vardır. Büyüme hızındaki farklılıklar adölesanların enerji ve diğer besin öğelerine
olan gereksinimlerinin değerlendirilmesinde, hatta onlar için standart değerlerin
oluşturulmasında sorun oluşturmaktadır (Yıldız 1992). Hızlı büyüme ve gelişme enerji, besin
öğeleri ve besinlere olan ihtiyacı arttırır (Pekcan ve Beğenmez 1988). 12-18 yas gençlerin
enerji harcaması vücut ölçüsünün birimi basına yetişkinlerden fazladır (Bulduk ve Ünver
1991). Vücut yapısı, boy, ağırlık, vücut yüzeyi, fiziksel aktivite, enerji gereksinimini
belirleyen faktörler ise de adölesan dönemi gencinin enerji gereksinimini en doğru yansıtan
faktörün özellikle boy uzama hızı olduğu ve yasa göre boy uzunluğunun gözlenerek, boydaki
artışa göre bu gereksiniminin hesaplanması gerektiği önerilmektedir (Yıldız 1992). Ayrıca
yeni dokuların yapımı da daha fazla miktarda protein, mineral ve vitaminler gerektirir
(Bulduk ve Ünver 1991). Bu ihtiyaçların karşılanmasında ise gencin yasam sekliyle,
bilinçsizlik nedeniyle kazanılan alışkanlıklara bağlı sorunlar ortaya çıkar (Pekcan ve
5
Beğenmez 1988). Bu dönemde tüm enerji ve besin öğeleri gereksinimlerinin karşılanabilmesi
için de gençlerin tüketmeleri gereken besinler iyi kaliteli ve yeterli miktarda olmalıdır
(Bulduk ve Ünver 1991).
Adölesan dönemde; bireysel farklılıkları, hızlı büyüme ve gelişme özelliklerini,
cinsiyet farklılıklarını ve çocukların adölesan dönemi öncesi beslenme ve büyüme
durumlarını da dikkate alarak, besin öğesi gereksiniminin saptanması gerekmektedir (Yıldız
1992). Gencin bu dönemdeki enerji ve besin öğelerine olan gereksinmesini kendi
organizmasının gösterdiği büyüme ve gelişme hızı belirler (Yıldız 1992). Bu dönemde tüm
enerji ve besin öğeleri gereksinimlerinin karşılanabilmesi için de gençlerin tüketmeleri
gereken besinler iyi kaliteli ve yeterli miktarda olmalıdır (Bulduk ve Ünver 1991).
İnsan yaşamında yeterli ve dengeli beslenmenin önemli olduğu dönemlerden birisi,
çocukluk çağı ile olgunluk çağı arasında geçiş dönemi sayılan büyüme ve gelişmenin
hızlandığı, çocuğun ruhsal yönden geliştiği ve cinsiyet karakterlerinin kazanıldığı adölesan
çağıdır (Sağlam ve Yürükçü 1996). Bu çağda beslenmenin yeterli ve vücut gereksinimlerine
uygun olması çok önemlidir (Sakarya ve Ünver 1985). Çünkü gençlik çağı duygu, düşünce,
davranış ve tutumun gelişme çabasının yoğunlaştığı bir dönem olmasının yanı sıra fizyolojik,
psikolojik değişme ile sosyal olgunluğa hazırlanma sürecini de içerir. Özellikle, bu çağdaki
gençlerin metabolizma hızlarının artması nedeniyle sık sık yemeye yönelirler ve birçok sosyal
nedenle aksam yemeği dışında tüm besin gereksinimlerini ev dışında, okul kantinlerinden
veya hazır yemek (fast food) isletmelerinden karşılaşmaya yönelirler. Dolayısıyla, sağlıkları
için önemli olan vücut gereksinimlerini karşılayacak besinleri yeterli ve dengeli bir şekilde
alamazlar (Kızıltan 2000). Bunun sonucunda, yetersiz ve dengesiz beslenme, öğrencilerin
sağlıklarını ve başarı durumlarını olumsuz yönde etkileyebilmektedir (Yurttagül ve Saglam
1988).
Gelişmekte olan ülkelerde enerji ve besin öğesi yetersizliklerinin okul öncesi ve okul
çağı çocuklarını ve lise öğrencilerinin ileri düzeyde etkilediği araştırmalarla ortaya
konmuştur. Yetersizlik durumları çoğu kere birden fazla besin öğesinin yetersiz alınması
sonucu, ortaya çıkar (Açkurt vd. 1988).
Kısaca beslenme şekline göre sağlık sorunları şekil değiştirmektedir. Adölesan
dönemi, yaşam boyu devam eden alışkanlıkların yerleştiği bir dönemdir. Sağlıksız beslenme
alışkanlıkları da bu dönemde görülen riskli davranışlardandır (Karaca,1998). Adölesanların
beslenme durumları birçok faktörden etkilenmektedir. Onların bu konudaki kendi bedenleri
ile ilgili düşünceleri, algıları, genetik faktörleri, yaşam tarzları, alışkanlıkları vb. kişilerin
6
sağlıklı ya da sağlıksız davranışı seçmelerini etkileyen faktörlerdendir. Beslenme
alışkanlıklarını bilmek ve bunların ekonomik faktörler ve sağlık ile olan ilişkilerini saptamak,
beslenme alışkanlıklarının neden ve sonuçlarını anlamada yol gösterici olmaktadır.
Bu araştırmanın amacı, adölesan çağındaki lise öğrencilerinin beslenme sorunlarını
araştırmaktır.
1.2. Problem Cümlesi
Lise öğrencilerinin beslenme sorunları nelerdir?
1.3. Alt Problemler
1. Lise öğrencilerinin cinsiyetlere göre beslenme sorunları nelerdir?
2. Lise öğrencilerinin ekonomik gelir düzeylerine göre beslenme sorunları nelerdir?
1.4. Araştırmanın Önemi
Bu araştırma öğrencilerin beslenme bilgi düzeyleri, beslenme alışkanlıkları ve buna
bağlı olarak ortaya çıkan sorunların saptanması; bununla ilgili öneriler geliştirilmesine fırsat
sunması bakımından önemlidir. Ayrıca bu konu veya buna benzer konular ile ilgili yapılmış
diğer araştırmalara dayanan karşılaştırmalı sonuçları ortaya koyarak lise öğrencilerinin
beslenme konulu eğitim programlarına katılım isteklerini belirlemek açısından bu araştırma
önem taşımaktadır.
1.5. Araştırmadaki Varsayımlar
Araştırmaya ilişkin aşağıdaki varsayımlar kabul edilmiştir:
1. Örneklem araştırma evrenini temsil etmektedir.
2. Öğrencilerin beslenme bilgileri düşük düzeydedir.
3. Öğrencilerin ankete samimi olarak yanıt verdikleri kabul edilmiştir.
7
1.6. Araştırmadaki Sınırlılıklar
Araştırma aşağıda belirtilen sınırlılıklar içerisinde gerçekleştirilmiştir:
1. Bu araştırma, Ankara ili Gölbaşı ilçesi sınırları içinde bulunan Milli Eğitim
Bakanlığına bağlı devlet liselerinde okumakta olan öğrencilerden elde edilen veriler
ile sınırlıdır.
2. Bu araştırma, araştırmanın gerçekleştirildiği zamanla, ulaşılabilen kaynak ve kişilerle
sınırlıdır.
1.7. Araştırmadaki Tanımlar
Araştırmada yer alan bazı temel kavramlar ve bu kavramlara ait yapılan tanımlar
aşağıda yer almaktadır:
Beslenme : Büyüme, gelişme, sağlıklı ve verimli olarak uzun süre yasamak için gerekli
olan enerji ve besin öğelerinin her birini yeterli miktarda sağlayacak besinleri besin değerini
yitirmeden, sağlık bozucu hale getirmeden en ekonomik şekilde almak ve vücutta
kullanmaktır (Baysal 1999).
Adölesan : Son hızlı fiziksel büyüme, cinsel gelişme ve psikososyal olgunlaşmanın
gerçekleştiği, çocukluktan erişkin hayata geçiş dönemidir. Adölesan henüz erişkin değil ise
de, çocuk da değildir (Kınık 2000a).
Adölesan : Bu araştırma da Lise öğrencilerini temsil etmektedir.
MEB : Milli Eğitim Bakanlığı
8
BÖLÜM II
YÖNTEM
Bu araştırmanın yöntemi, bölgesi, süresi, evreni ve örneklemi, veri toplama tekniği
ve verilerin değerlendirilmesi bilimsel araştırma yöntem ve tekniklerine uygun olarak
belirlenmiştir.
2.1. Araştırmanın Modeli
Bu çalışma sürecinde hedeflenen amaca ulaşmak için gerekli verileri elde etmek
amacı ile betimsel bir araştırma niteliği taşımaktadır. Dolayısıyla araştırma “tarama” (survey)
modelinde gerçekleştirilecektir. Bu model olayların, objelerin, varlıkların, kurumların,
tutumların ve çeşitli alanların ne olduğunu betimlemeye ve açıklamaya çalışan araştırmalarda
kullanılan bir modeldir (Kaptan, 1973; Balcı, 2005). Ural ve Kılıç (2005:19)’a göre ise tarama
modelindeki araştırmalar araştırılacak konunun derinlemesine incelendiği alan araştırmaları
dışında kalan ve konunun genişlemesine incelendiği araştırmalardır. Tarama modelinin çeşitli
açılardan sınıflandırıldığı da görülmektedir Bu sınıflandırmalar dikkate alındığında ise bu
araştırma “Genel tarama modeli” grubunda yer almaktadır. Genel tarama modelleri, çok
sayıda elemandan oluşan bir evrende, evren hakkında genel bir yargıya varmak amacı ile
evrenin tümü ya da ondan alınacak bir grup, örnek ya da örneklem üzerinde yapılan tarama
düzenlemeleri olarak tanımlanmaktadır (Karasar, 2004:79). Bu araştırmada lise
öğrencilerinin beslenme sorunları incelenmiştir. Bu çalışmada izlenen yol ise, Ankara ili
Gölbaşı ilçesindeki liselerde eğitimlerine devam etmekte olan bir grup öğrenciye anket
uygulamasıdır.
2.2. Evren
Araştırma evrenini Ankara ili Gölbaşı ilçesi sınırları içerisinde eğitim öğretim
faaliyetlerine devam etmekte olan 12 lisede okumakta olan öğrenciler oluşturmaktadır.
9
2.3. Örneklem
Araştırmanın örneklemi Ankara ili Gölbaşı ilçesi sınırları içindeki 12 eğitim
kurumundan yansız (rastgele) örneklem yoluyla seçilen 2 eğitim kurumunda okumakta olan
lise 10. sınıf öğrenicilerinden ( 350 öğrenciden) oluşmaktadır.
2.4. Veri Toplama Araçları
Araştırma ile ilgili lise öğrencilerinin beslenme alışkanlıkları ve sorunlarıyla ilgili
yapılan araştırmalar incelenmiştir. Elde edilen veriler ve ilgili araştırmalarda kullanılan ölçme
araçları gözden geçirildikten sonra araştırmanın amacına uygun olduğu düşünülen beslenme
anketi uygulanmasına karar verilmiştir.
2.5. Verilerin Analizi
Anket sonucundan elde edilen veriler ile ilgili tablo ve hesaplamaların
değerlendirilmesi, SPSS Windows 10.0 istatistik programında, sayı-yüzde dağılımı ve ki-kare
önemlilik testi ile yapılmıştır.
10
KAYNAKÇA
Açkurt, F., Okan, B., Aktas, S. ve Wetherılt, H. (1988). 7-17 yas grubu okul çocuklarının
büyüme, gelişme ve vitaminler yönünden beslenme durumunun saptanması. Diyabet Yıllığı 5,
s. 339-350, İstanbul Üniversitesi Döner Sermaye İşletmesi Prof.
Dr. Nazım Terzioğlu Basım Atölyesi, İstanbul.
Anon (2004). “ Obesity in the Elderly in Santiago, chile and its relationship with mortatily.
THE SABE study” Obesity Research 12: A201 – 201.
Anonim (1997). Türk ailesinde adölesanların sorunları. T. C. Başbakanlık Aile Araştırma
Kurumu Başkanlığı, Genel Yayın No: 100, Bilim Serisi, Takav Matbaacık, 584 s., Ankara.
Arlı, M., Şanlıer, N., Küçükkömürler, S. ve Yaman, M. (2002). Anne ve çocuk
beslenmesi, Pagema Yayınları, Baran Ofset, 196.s., Ankara.
Baysal, A. (1990)."Beslenme", V. Baskı, Hacettepe Üniversitesi Yayınları, A/61, Ankara (
Baysal, A. (1999a.) Beslenme. Hatipoğlu Yayınları: 93, Ders Kitabı Dizisi: 26, Sahin
Matbaası, 496 s., Ankara
Baysal, A. 2002. Genel beslenme. Hatipoğlu Yayınları: 14, Kaynak Kitap Dizini: 08,
Sahin Matbaası, 278 s., Ankara.
Bulduk, S. ve Ünver, B. (1991). Yetiştirme yurtlarındaki gençlerin beslenme durumları.
Beslenme ve Diyet Dergisi, 20: 35-44.
Bulduk, S. (2002). Beslenme ilkeleri ve mönü planlama. Detay Yayınları No: 38, Sistem
Ofset, 191 s., Ankara.
Bulduk, S. ve Yabancı, N. (2002). Çocuk beslenmesi. Özel Durumlarda Beslenme. Yapa
Yayınları,s. 21-77, İstanbul.
11
Bulduk, S., Yabancı, N. ve Demircioğlu, Y. (2002). Özel durumlarda beslenme. Yapa
Yayınları, İstanbul.
Çuhadaroglu, F. (1996). Adölesansda psikolojik gelişim özellikleri. Katkı Pediatri
Dergisi, 17 (5); 783-788.
Işıksoluğu, M. K. (1986). Yükseköğrenim yapan kız öğrencilerin beslenme durumu ve
buna beslenme eğitiminin etkisi. Beslenme ve Diyet Dergisi, 15; 55-70.
Işıksoluğu, M. (2000). Beslenme, MEB Yayınları No:145, Ders Kitapları Dizisi:102,
Ilıcak Matbaası, 422. s., İstanbul.
Kaptan Saim, (1973). Blimsel Araştırma Teknikleri.
Karaca, A., Kahveci, A. "İlköğretim Fen Bilgisi 5" Koza Yayın Dağıtım, Ankara (1998).
4. Karaca, A., "İlköğretim Fen Bilgisi 4" Koza Yayın Dağıtım, Ankara (1998).
Kınık, E. (1996a). Adölesansta beslenme gereksinimleri ve alışkanlıkları. Katkı Pediatri
Dergisi, 17 (1); 146-160.
Kınık, E. (2000)a. Adölesan hastaya yaklaşım. Katkı Pediatri Dergisi, 21 (6); 713-719.
Kızıltan, G. (2000). Başkent Üniversitesi Yiyecek İçecek İşletmeciliği programına kayıtlı
öğrencilerin beslenme bilgi düzeyi ve beslenme durumuna beslenme eğitiminin etkisi.
Beslenme ve Diyet Dergisi, 29 (2); 34-41.
Pekcan, G. ve Beğenmez, N. (1988). Ergenlik çağı gençlerin beslenmesine annenin çalışma
durumunun etkisi. Beslenme ve Diyet Dergisi, 17; 59 - 66.
Yücecan, S., Pekcan, G., Açık, S., Baysan, M., Rakıcıoğlu, N., Oğuz, N., Karabudak, E.,
Nursal, B., Eroğlu, G. ve Akal, E. (1994). Ankara’ da yaz okullarına devam eden çocuk ve
gençlerin beslenme alışkanlıkları. Beslenme ve Diyet Dergisi, 22 (2); 179-194.
12
Önay, D. (2002). Ankara’ da farklı sosyo-ekonomik düzeylerdeki 14-15 yas grubu
öğrencilerin beslenme durumu ve bunu etkileyen bazı faktörler. Yüksek lisans tezi
(basılmamış). Ankara Üniversitesi, 245 s., Ankara.
Sakarya, Ö. ve Ünver, B. (1985). Ankara Üniversitesi Mediko-Sosyal Merkezi’ ne başvuran
öğrencilerin beslenme durumları. Beslenme ve Diyet Dergisi, 14: 51-62.
Türkmen, A. E. (1996). Ostim çıraklık eğitim merkezine devam eden 13-17 yas grubu
çırakların beslenme durumları. Yüksek lisans tezi (basılmamış). Gazi Üniversitesi, 119 s.,
Ankara.
Ural A ve Kılıç İ. (2005). Bilimsel Araştırma Süreci ve SPSS ile veri analizi Ankara.
Yıldız, B. (1992). Diyarbakır il merkezinde yasayan adölesanlarda şişmanlık prevalansı,
beslenme alışkanlıkları ve bilgi düzeyleri, enerji tüketimi ve harcamalarına iliksin bir
araştırma. Yüksek lisans tezi (basılmamış). Hacettepe Üniversitesi, 110 s., Ankara.
Yurttagül, M. ve Sağlam, F. (1988). Yükseköğrenime devam eden kız örgencilerin fiziksel
aktivitelerinin beslenme ve sağlık durumlarının saptanması. Diyabet Yıllığı 5. İstanbul
Üniversitesi Döner Sermaye İsletmesi Prof. Dr. Nazım Terzioğlu Basım Atölyesi, s. 183-190,
İstanbul.
13