23
mgr inż. Piotr Rościszewski Audyt koncepcji infrastruktury rowerowej wzdluż obwodnicy Rybnika w dniu 2015-04-03 rys. 1. Skorowidz arkuszy z planami infrastruktury rowerowej.

Audy rybnikkoncobw

Embed Size (px)

Citation preview

mgr inż. Piotr Rościszewski

Audyt koncepcji infrastruktury rowerowej wzdłuż obwodnicy Rybnika

w dniu 2015-04-03

rys. 1. Skorowidz arkuszy z planami infrastruktury rowerowej.

2

Audyt obejmuje koncepcję dróg dla rowerów i ciągów pieszo-rowerowych wzdłuż obwodnicy

Rybnika od skrzyżowania ul. Gliwickiej z ul. Podmiejską do skrzyżowania ul. Wodzisławskiej

z ul. Obwiednia Południowa, wzdłuż ul. Podmiejskiej, ul. Ekonomicznej, ul. Strefowej, ponownie

ul. Podmiejskiej, ul. Góreckiego, ul. Budowlanych i ul. Obwiednia Południowa.

Koncepcją wykonało Biuro Studiów i Projektów Komunikacji sp. z o.o. w Katowicach w lutym

2015 r. na zlecenie Gminy Rybnik.

Rybnik posiada dosyć gęstą sieć tras rowerowych o charakterze turystyczno-rekreacyjnym, ale ilość tras o charakterze komunikacyjnym jest niewielka. Budowa sieci rowerowych połączeń o charakterze

komunikacyjnym powinna zostać rozpoczęta od wykonania kilku tras wychodzących promieniście

z Rynku, spod dworca kolejowego lub Urzędu Miasta, przejmujących znaczną część codziennych

podróży. Trasy łączące ze sobą inne dzielnice niż centrum powinny powstawać w drugiej kolejności,

tymczasem koncepcję infrastruktury rowerowej wzdłuż obwodnicy określono jako zadanie nr 1,

co należy uważać za nieprawidłowe.

Ark. 1. Na początku, na skrzyżowaniu ul. Gliwickiej z ul. Podmiejską (rys.2) ciąg pieszo-rowerowy

nie powinien być „przypięty” do krawężnika. Rowerzyści powinni mieć możliwość skrętu

przy przejazdach dla rowerzystów, ponadto standardowe rozwiązania projektowe nie dopuszczają nagłej zmiany kierunku jazdy rowerzystów (rys. 3). Początkowy odcinek ciągu pieszo-rowerowego

ma charakter substandardowy, bez podziału na części pieszą i rowerową, z nawierzchnią z kostki

betonowej. Pozytywem jest dość duża szerokość ciągu pieszo-rowerowego, która wynosi 3,5 m.

Po lewej:

rys. 2. Golejów-Górki. Skrzyżowanie

ul. Gliwickiej z ul. Podmiejską.

Poniżej:

rys. 3. Nieprawidłowa, niedopuszczalna

lokalizacja przejazdu dla rowerzystów.

rys. 4. Rejon elektrowni.

Ul. Podmiejska, zatoka autobusowa.

3

Ark. 2. W obrębie przystanku autobusowego (rys. 4) ciąg pieszo-rowerowy został prawidłowo

podzielony na peron dla pieszych z wiatą przystankową i drogę dla rowerów omijającą wiatę. Niestety

koncepcja przewiduje tu drogę dla rowerów z substandardową nawierzchnią z kostki betonowej.

Na skrzyżowaniu ul. Podmiejskiej z ul. Ekonomiczną (rys.5) ciąg pieszo-rowerowy nie powinien być „przypięty” do krawężnika. Rowerzyści powinni mieć możliwość skrętu przy przejazdach

dla rowerzystów, a rowerzyści przejeżdżający ciągiem pieszo-rowerowym nie powinni pokonywać niepotrzebnych zakrętów – droga dla rowerów powinna biec jednym łukiem pomiędzy przejazdami

dla rowerzystów (rys. 6) albo mieć niezbędne dwa łuki przy przejazdach dla rowerzystów i biec

prosto między nimi.

rys. 5. Rejon elektrowni. Skrzyżowanie

ul. Podmiejskiej z ul. Ekonomiczną.

rys. 6. Przykład standardowego ronda

z drogami dla rowerów.

4

Wzdłuż ul. Ekonomicznej droga dla rowerów została zaprojektowana prawidłowo – ma nawierzchnię asfaltową i omija przystanek autobusowy.

Na skrzyżowaniu ul. Ekonomicznej z ul. Strefową (rys. 7) droga dla rowerów również została

zaprojektowana prawidłowo, ale zastanawia brak chodnika i przejścia dla pieszych, skutkiem czego

piesi muszą dwukrotnie przecinać główną ulicę tuż przy niebezpiecznym zakręcie.

rys. 7. Rejon elektrowni. Skrzyżowanie

ul. Ekonomicznej z ul. Strefową.

Ark. 3. Na zakręcie ul. Strefowej odchodzą w bok dwa zjazdy (rys. 8) – w tym miejscu nie

przewidziano możliwości poruszania się rowerami, brak jest połączenia drogi dla rowerów z jezdnią. Wzdłuż ul. Strefowej droga dla rowerów została zaprojektowana prawidłowo – ma nawierzchnię asfaltową i omija przystanek autobusowy (rys. 9).

rys. 8. Rejon elektrowni.

Zakręt ul. Strefowej.

rys. 9. Rejon elektrowni.

Ul. Strefowa, zatoka autobusowa.

5

Ark. 4. Zjazd z ul. Strefowej został zaprojektowany nieprawidłowo (rys. 10). Droga dla rowerów

i chodnik nie powinny mieć przerwy (rys. 11) lub w przypadku korzystania ze zjazdu przez

ciężarówki należy zaprojektować przejazd dla rowerzystów i przejście dla pieszych, jak na

skrzyżowaniu.

Znak B-20 „Stop” powinien obejmować również drogę dla rowerów – obecna lokalizacja znaku jest

niebezpieczna, ponieważ rowerzyści mają tu pierwszeństwa przejazdu i znak powinien ich chronić przed nierozważnymi kierowcami!

rys. 10. Rejon elektrowni.

Zjazd z ul. Strefowej.

rys. 11. Przykład standardowego

wyniesionego zjazdu

z drogą dla rowerów i chodnikiem

z zachowaną ciągłością konstrukcji

i niweletą podłużną

rys. 12. Elektrownia Rybnik. Skrzyżowanie ul. Podmiejskiej z ul. Strefową.

6

Ark. 5. Na skrzyżowaniu ul. Podmiejskiej z ul. Ekonomiczną (rys.12) nie przewidziano możliwości

poruszania się rowerami po północnej części ul. Podmiejskiej, brak jest połączenia drogi dla rowerów

z jezdnią. Ciąg pieszo-rowerowy nie powinien być „przypięty” do krawężnika, ponadto brakuje

odcinka drogi dla rowerów omijającego peron przystanku autobusowego z wiatą. Skrzyżowanie to

zostało zaprojektowane wyjątkowo niestarannie w sposób urągający zasadom organizacji

bezpiecznego i wygodnego ruchu rowerowego.

Ark. 6. Zjazd z ul. Podmiejskiej został zaprojektowany nieprawidłowo (rys. 13). Droga dla rowerów

i chodnik nie powinny mieć przerwy (rys. 11) lub w przypadku korzystania ze zjazdu przez

ciężarówki należy zaprojektować przejazd dla rowerzystów i przejście dla pieszych, jak na

skrzyżowaniu.

Kolejny odcinek ciągu pieszo-rowerowego wzdłuż ul. Podmiejskiej ma charakter substandardowy,

bez podziału na części pieszą i rowerową, z nawierzchnią z kostki betonowej. Negatywem jest też mała szerokość ciągu pieszo-rowerowego, która wynosi tylko 3,0 m. Kolejnym negatywem jest brak

odcinka drogi dla rowerów omijającego peron przystanku autobusowego z wiatą. W niektórych

okresach w ciągu doby odcinek ten może być nieprzejezdny dla rowerów.

rys. 13. Elektrownia Rybnik.

Zjazd z ul. Podmiejskiej.

Ark. 7. Naprzeciw zjazdu (rys. 14) brak jest połączenia jezdni z ciągiem pieszo-rowerowym.

Przykładowe rozwiązanie zostało pokazane na rys. 15.

rys. 14. Elektrownia Rybnik.

Zjazd z ul. Podmiejskiej

na parking.

rys. 15. Przykład standardowego

dwukierunkowego wlotu

z drogi dla rowerów

7

Zjazdy z ul. Podmiejskiej zostały zaprojektowane nieprawidłowo (rys. 16). Droga dla rowerów

i chodnik nie powinny mieć przerwy lub w przypadku korzystania ze zjazdów przez ciężarówki

należy zaprojektować tu przejazdy dla rowerzystów i przejścia dla pieszych, jak na skrzyżowaniu. Po

stronie zachodniej (u góry rysunku) podwójna linia ciągłą uniemożliwia rowerzystom zjazd na

jezdnię i skręt w prawo, a także uniemożliwia pieszym poruszanie się chodnikiem wzdłuż ul.

Podmiejskiej.

rys. 16. Elektrownia Rybnik. Zjazdy z ul. Podmiejskiej.

Kolejny zjazd z ul. Podmiejskiej został zaprojektowany nieprawidłowo (rys. 17). Droga dla rowerów

i chodnik nie powinny mieć przerwy lub w przypadku korzystania ze zjazdu przez ciężarówki należy

zaprojektować przejazd dla rowerzystów i przejście dla pieszych, jak na skrzyżowaniu.

Na skrzyżowaniu ul. Podmiejskiej z ul. Mglistą ciąg pieszo-rowerowy nie powinien być „przypięty”

do krawężnika. Znak A-7 „ustąp pierwszeństwa” powinien obejmować również drogę dla rowerów –

obecna lokalizacja jest niebezpieczna, ponieważ rowerzyści korzystają z pierwszeństwa przejazdu

i znak ten powinien ich chronić przed nierozważnymi kierowcami!

rys. 17. Elektrownia Rybnik. Zjazd z ul. Podmiejskiej i skrzyżowanie z ul. Mglistą.

8

Ark. 8. W pobliżu przejazdu dla rowerzystów ciąg pieszo-rowerowy nie powinien biec

przy krawężniku, ponadto brakuje odcinka drogi dla rowerów omijającego peron przystanku

autobusowego z wiatą (rys. 18).

W zamyśle projektanta na południe od przejazdu dla rowerzystów (po lewej stronie rysunku) ciągi

pieszo-rowerowe powinny być dla rowerów jednokierunkowe, tymczasem oznakowanie zupełnie

na to nie wskazuje. Rowerzyści poruszający się w kierunku południowym mogą kontynuować jazdę „pod prąd”, a znak C-13a „koniec drogi dla rowerów” wręcz sugeruje, że jazdę „pod prąd” mogą też realizować rowerzyści jadący w kierunku północnym. Ponadto miejsce to powinno być dodatkowo

zabezpieczone znakami A-24 „rowerzyści”, ponieważ znajduje się poza obrębem skrzyżowań.

rys. 18 Rybnicka Kuźnia. Nieprawidłowe oznakowanie rozwidlenia szlaku rowerowego.

rys. 19 Rybnicka Kuźnia. Zjazd z ul. Podmiejskiej i skrzyżowanie z ul. Św. Maksymiliana.

9

Następny zjazd z ul. Podmiejskiej również został zaprojektowany nieprawidłowo (rys. 19). Droga

dla rowerów i chodnik nie powinny mieć przerwy lub w przypadku korzystania ze zjazdu przez

ciężarówki należy zaprojektować przejazd dla rowerzystów i przejście dla pieszych,

jak na skrzyżowaniu. Pozostawienie obecnego zjazdu wybudowanego jako wlotu bocznej ulicy

z podwójną linią ciągłą uniemożliwia pieszym i rowerzystom prawidłowe poruszanie się ciągiem

pieszo-rowerowym.

Na skrzyżowaniu ul. Podmiejskiej z ul. Św. Maksymiliana ciąg pieszo-rowerowy również nie powinien być „przypięty” do krawężnika (jak na rys. 20), w szczególności po stronie południowej

(po lewej stronie rys. 19). Znak A-7 „ustąp pierwszeństwa” powinien obejmować również drogę dla

rowerów – obecna lokalizacja jest niebezpieczna, ponieważ rowerzyści korzystają z pierwszeństwa

przejazdu i znak powinien ich chronić przed nierozważnymi kierowcami!

rys. 20. Nieprawidłowa, niedopuszczalna

lokalizacja przejazdu dla rowerzystów.

Ark. 9. Przejazd dla rowerzystów obok mostu na Rudzie służy głównie rowerzystom korzystającym

z istniejącej tu trasy rowerowej Ruda – Stodoły. Znaki określające sposób przejazdu ciągami pieszo-

rowerowymi są niekonsekwentne – przy przejeździe dla rowerzystów brakuje jednego ze znaków,

ponadto wszystkie powinny być zlokalizowane tak, aby były widoczne przez rowerzystów

poruszających się trasą rowerową, tzn. m.in. przy wjeździe na most z obu stron.

rys. 21 Most na Rudzie. Przejazd dla rowerzystów obok mostu.

Ark. 10. Na skrzyżowaniu ul. Podmiejskiej i ul. Góreckiego z ul. Rudzką (rys.22) ciąg pieszo-

rowerowy nie powinien być „przypięty” do krawężnika – standardowe rozwiązania projektowe nie

dopuszczają nagłej zmiany kierunku jazdy rowerzystów. „Odczepienie” ciągu od krawężnika

powinno nastąpić przynajmniej pomiędzy przejazdami dla rowerzystów. Przejazd dla rowerzystów

przecinający ul. Rudzką powinien znaleźć się bliżej ronda tak, aby przecinał wysepkę rozdzielającą oba wloty ulicy.

10

Rozwiązanie pokazane w koncepcji jest nieczytelne dla rowerzystów podążających wzdłuż ul. Podmiejskiej w kierunku ul. Góreckiego. Rowerzyści ci widzą znak C-16-13 za przejazdem

dla rowerzystów po prawej stronie ciągu pieszo-rowerowego, który za skrzyżowaniem zanika –

rowerzystom pozostaje skakanie z chodnika na rondo, nieoczekiwane przez kierowców samochodów,

a następnie poruszanie się jezdnią ul. Góreckiego do momentu, kiedy będzie można legalnie zjechać na ciąg pieszo-rowerowy. Należy przypomnieć, że rower jest pojazdem, a więc należy wykluczyć jakiekolwiek manewry polegające na przechodzeniu z rowerem po przejściach dla pieszych,

które będą odbierane przez rowerzystów jako szykana ze strony organizatora ruchu drogowego.

Najlepszym rozwiązaniem byłoby prawidłowe wykonanie przejazdów dla rowerzystów na wszystkich

wlotach wokół ronda (rys. 23).

rys. 22. Orzepowice. Skrzyżowanie ul. Podmiejskiej i ul. Góreckiego z ul. Rudzką.

rys. 23. Przykład

standardowego ronda

z drogami dla rowerów.

11

Ciąg pieszo-rowerowego wzdłuż ul. Góreckiego ma charakter substandardowy, z nawierzchnią z kostki betonowej, a jego szerokość wynosi tylko 3,5 m, podczas gdy powinna mieć 4,0 m.

W obrębie przystanku autobusowego ciąg pieszo-rowerowy został prawidłowo podzielony na peron

dla pieszych z wiatą przystankową i drogę dla rowerów omijającą wiatę. Niestety koncepcja

przewiduje drogę dla rowerów z substandardową nawierzchnią z kostki betonowej.

Na skrzyżowaniu ul. Góreckiego z ul. Długą (rys.24) ciąg pieszo-rowerowy nie powinien być „przypięty” do krawężnika – standardowe rozwiązania projektowe nie dopuszczają nagłej zmiany

kierunku jazdy rowerzystów.

rys. 24. Orzepowice. Skrzyżowanie

ul. Góreckiego z ul. Długą.

Rys. 25. Przykład standardowych

dojazdów do przejazdu dla rowerzystów.

Ark. 11. Na skrzyżowaniu ul. Góreckiego z ul. Borową (rys. 27) jeden z wlotów został zaślepiony –

koncepcja mylnie pokazuje oznakowanie dojazdu do znajdujących się tu budynków jako ciągu

pieszo-rowerowego, ponieważ jest to odcinek drogi o ruchu ogólnym.

Na skrzyżowaniu tym nie przewidziano możliwości poruszania się rowerami po zachodniej części

ul. Borowej (u góry rysunku), naprzeciw wylotu tej ulicy brak jest połączenia drogi dla rowerów

z jezdnią. Przykładowe rozwiązanie zostało pokazane na rys. 26.

rys. 26. Przykład standardowego

dwukierunkowego wlotu

z drogi dla rowerów

12

rys. 27. Orzepowice. Skrzyżowanie

ul. Góreckiego z ul. Borową.

Na skrzyżowaniu ul. Góreckiego z nie wybudowaną jeszcze obwodnicą Orzepowic (rys.28) ciąg

pieszo-rowerowy nie powinien być „przypięty” do krawężnika, a przejazd dla rowerzystów musi być zlokalizowany tak, aby przecinał wysepki przy rondzie – standardowe rozwiązania projektowe

nie dopuszczają nagłej zmiany kierunku jazdy rowerzystów. Jeżeli zachowanie obecnej geometrii

jezdni okaże się niemożliwe, to należy przeprojektować całe skrzyżowanie z ewentualną likwidacją bocznych jezdni do prawoskrętów – przykład standardowego ronda z drogami dla rowerów

patrz rys. 23.

rys. 28. Orzepowice. Skrzyżowanie ul. Góreckiego z nie wybudowaną obwodnicą Orzepowic.

13

Ark. 12. Od ronda koncepcja ciągu pieszo-rowerowego wzdłuż ul. Góreckiego przewiduje

nawierzchnię asfaltową, a szerokość ciągu 3,0 m. Z uwagi na niewielki ruch pieszych jest to

wystarczające rozwiązanie. Należy zastanowić się nad wykonaniem na tym odcinku drogi

dla rowerów, z której z uwagi na brak chodnika i tak mogą korzystać piesi.

Na skrzyżowaniu ul. Góreckiego z ul. Borki (rys. 29) przejazd dla rowerzystów został

zaprojektowany prawidłowo. Zastanawia ogromna odległość od skrzyżowania przejścia dla pieszych

przez ul. Góreckiego, zachęcająca do niebezpiecznego skracania sobie drogi.

rys. 29. Orzepowice. Skrzyżowanie ul. Góreckiego z ul. Borki.

Ark. 13. Na skrzyżowaniu ul. Góreckiego

z ul. Św. Józefa (rys. 30) przejazd

dla rowerzystów został zaprojektowany

prawidłowo. Znaki C-16-13 między

przejściami dla pieszych wydają się niepotrzebne – nie ma zwyczaju

oznakowywania tak krótkich odcinków

w obrębie skrzyżowań.

rys. 30. Orzepowice. Skrzyżowanie

ul. Góreckiego z ul. Św. Józefa.

14

Ark. 14. W obrębie planowanego przystanku autobusowego (rys. 31) ciąg pieszo-rowerowy został

zaprojektowany prawidłowo, ale należy spodziewać się, że w przyszłości zajdzie konieczność podzielenia ciągu na peron dla pieszych z wiatą przystankową i drogę dla rowerów omijającą wiatę, a więc rysunek powinien przewidywać również rozwiązanie docelowe.

rys. 31. Os. Krakusa. Ul. Góreckiego, zatoka autobusowa.

Ark. 14. Skrzyżowanie ul. Góreckiego z ul. Os. Krakusa (rys. 32) jest skrzyżowaniem dwóch ciągów

pieszo-rowerowych. W koncepcji zapomniano, że rowery mają zalecany promień skrętu

R = min. 4,0 m, co powoduje konieczność wykonania odpowiedniego zaokrąglenia naroży krawędzi

ciągów w tym miejscu.

Kolejny odcinek ciągu pieszo-rowerowego wzdłuż ul. Góreckiego ma charakter substandardowy,

z podziałem na części pieszą i rowerową, z nawierzchnią z kostki betonowej. Negatywem jest też mała szerokość ciągu pieszo-rowerowego, która wynosi tylko 3,5 m zamiast wymaganej szerokości

4,0 m.

W obrębie przystanku autobusowego ciąg pieszo-rowerowy został zaprojektowany prawidłowo.

rys. 32. Os. Krakusa. Skrzyżowanie ul. Góreckiego z ul. Os. Krakusa.

Na skrzyżowaniu ul. Góreckiego z ul. Budowlanych (rys.33) ciąg pieszo-rowerowy przekracza wylot

ul. Góreckiego – standardowe rozwiązania projektowe nie dopuszczają nagłej zmiany kierunku jazdy

rowerzystów, w związku z tym powinno nastąpić przynajmniej częściowe „odczepienie” ciągu

od krawężnika w celu wygospodarowania miejsca na łuki poziome dla drogi dla rowerów. W tym

celu wskazane jest, aby od zatoki autobusowej do ronda droga dla rowerów prowadziła dalej od

krawędzi jezdni niż chodnik.

Przy rondzie i ul. Budowlanych znajdują się dwa nieprawidłowo wybudowane zjazdy, które

wymagają przeprojektowania. Droga dla rowerów i chodnik nie powinny mieć przerwy lub należy w

tych miejscach zaprojektować przejazdy dla rowerzystów i przejścia dla pieszych, jak na

skrzyżowaniu, wraz z niezbędnym oznakowaniem pionowym i poziomym.

Od ronda ciąg pieszo-rowerowy wzdłuż ul. Budowlanych ma charakter substandardowy, bez podziału

na części pieszą i rowerową, z nawierzchnią z kostki betonowej, o szerokości tylko 3,0 m.

15

rys. 33. Os. Nowiny. Skrzyżowanie ul. Góreckiego z ul. Budowlanych.

Ark. 16. Przy ul. Budowlanych znajdują się kolejne nieprawidłowo wybudowane zjazdy, które

wymagają przeprojektowania (rys. 34 i 35). Droga dla rowerów i chodnik nie powinny mieć przerwy

lub należy w tych miejscach zaprojektować przejazdy dla rowerzystów i przejścia dla pieszych,

jak na skrzyżowaniu, wraz z niezbędnym oznakowaniem pionowym i poziomym.

Brak jest odcinka drogi dla rowerów omijającego peron przystanku autobusowego z wiatą.

rys. 34 i 35. Os. Nowiny. Zjazdy z ul. Budowlanych i zatoka autobusowa.

Ark. 16/17. Na skrzyżowaniu ul. Budowlanych z ul. Zebrzydowicką (rys. 36) ciąg pieszo-rowerowy

nie powinien być „przypięty” do krawężnika – standardowe rozwiązania projektowe nie dopuszczają nagłej zmiany kierunku jazdy rowerzystów. Przejazd dla rowerzystów przecinający

ul. Zebrzydowicką powinien zostać wyprostowany tak, aby nie było załamania na wysepce

rozdzielającej wloty do ronda.

Rozwiązanie pokazane w koncepcji jest nie przejrzyste. Nie wiadomo, kto ma pierwszeństwo

na przejazdach dla rowerzystów – czy samochody, czy rowerzyści?

16

U góry:

rys. 36. Os. Nowiny.

Skrzyżowanie ul.

Budowlanych z ul.

Zebrzydowicką.

Po lewej:

rys. 37. Maroko.

Skrzyżowanie

ul. Budowlanych

z ul. Chabrową.

17

Ark. 17. Na ul. Budowlanych naprzeciw wylotu ul. Chabrowej (rys. 37) brak jest połączenia jezdni

z ciągiem pieszo-rowerowym i odpowiedniego oznakowania poziomego skrzyżowania. Przykładowe

rozwiązanie zostało pokazane na rys. 26.

W obrębie przystanku autobusowego ciąg pieszo-rowerowy został zaprojektowany prawidłowo.

Niestety koncepcja przewiduje dla drogi dla rowerów substandardową nawierzchnię z kostki

betonowej.

Ark. 18. Na skrzyżowaniu ul. Budowlanych z ul. Dąbrówki (rys. 29) przejazd dla rowerzystów został

zaprojektowany prawidłowo. Znak A-7 „ustąp pierwszeństwa” powinien obejmować również drogę dla rowerów – obecna lokalizacja jest niebezpieczna, ponieważ rowerzyści korzystają z

pierwszeństwa przejazdu i znak powinien ich chronić przed nierozważnymi kierowcami!

Koncepcja nie przewiduje możliwości dojazdu rowerem do parkingu poprzez wykonanie przejazdu

dla rowerzystów przy przejściu dla pieszych (rys. 39).

Po prawej:

rys. 39. Maroko. Ul. Budowlanych,

zjazd na parking i przejście dla pieszych.

Po lewej:

rys. 38. Maroko.

Skrzyżowanie ul. Budowlanych

z ul. Dabrówki.

Na skrzyżowaniu ul. Budowlanych i ul. Obwiednia Południowa z ul. Raciborską (rys.40) ciągi

pieszo-rowerowe nie powinny być „przypięte” do krawężnika, a przejazdy dla rowerzystów powinny

być zlokalizowane tak, aby znajdowały się jak najbliżej ronda – standardowe rozwiązania projektowe

nie dopuszczają nagłej zmiany kierunku jazdy rowerzystów. Rowerzyści nie powinni czuć się jak

użytkownicy drogi drugiej kategorii. Z uwagi na to, że ciągi pieszo-rowerowe prowadzą w trzech

kierunkach, wskazane jest, aby przejazdy dla rowerzystów zostały wykonane na wszystkich czterech

wlotach tego skrzyżowania. Jeżeli zachowanie obecnej geometrii jezdni okaże się niemożliwe,

to należy przeprojektować całe skrzyżowanie z ewentualną likwidacją bocznych jezdni

do prawoskrętów – przykłady standardowych rond z drogami dla rowerów patrz rys. 23 i 41.

18

rys. 40. Smolna. Skrzyżowanie ul. Budowlanych i ul. Obwiednia Południowa z ul. Raciborską.

rys. 41. Przykład standardowego ronda z drogami dla rowerów.

19

Ark. 19. Od ronda wzdłuż ul. Obwiednia Południowa droga dla rowerów została zaprojektowana

prawidłowo – ma nawierzchnię asfaltową, łuki poziome o dużych promieniach i przejazdy

dla rowerzystów na zjazdach.

Zjazdy z ul. Obwiednia Południowa zostały zaprojektowane prawidłowo (rys. 42). Znak A-7 „ustąp

pierwszeństwa” powinien obejmować również drogę dla rowerów – obecna lokalizacja jest

niebezpieczna, ponieważ rowerzyści korzystają z pierwszeństwa przejazdu i znak powinien ich

chronić przed nierozważnymi kierowcami!

Niestety brak jest połączeń drogi dla rowerów ze zjazdami położonymi po drugiej stronie ulicy.

rys. 42. Smolna.

Zjazdy z ul. Obwiednia

Południowa.

Ark. 20. Na skrzyżowaniu ul. Obwiednia Południowa z ul. Krzyżową (rys. 43) został zaprojektowany

prawidłowo przejazd dla rowerzystów wraz z odnogą ciągu pieszo-rowerowego umożliwiającą jazdę rowerami we wszystkich kierunkach.

Dalej koncepcja przewiduje ciąg pieszo-rowerowy powstały poprzez dobudowanie drogi dla rowerów

do istniejącego chodnika.

W obrębie przystanku autobusowego droga dla rowerów została zaprojektowany prawidłowo z tyłu

wiatry przystankowej.

rys. 43. Smolna. Skrzyżowanie ul. Obwiednia Południowa z ul. Krzyżową.

20

Ark. 21. Na skrzyżowaniu ul. Obwiednia Południowa z ul. Wodzisławską (rys. 44) przejazd

dla rowerzystów został zaprojektowany prawidłowo. Ponieważ jest to bardzo niebezpieczne miejsce

należy rozważyć tutaj budowę kładki i pozostawienie przejazdu dla rowerzystów tylko dla tych,

którzy skręcają w ul. Wodzisławską lub nią dojeżdżają do drogi dla rowerów. Z uwagi na istniejącą skarpę nasypu kolejowego wykonanie dojazdów do kładki powinno być stosunkowo łatwe.

Dalej koncepcja przewiduje ciąg pieszo-rowerowy z nawierzchnią asfaltową o szerokości 3,0 m,

z ruchem mieszanym. Z uwagi na mały ruch pieszych jest to rozwiązanie wystarczające.

rys. 44. Smolna. Skrzyżowanie

ul. Obwiednia Południowa

z ul. Wodzisławską.

Ark. 22. Na skrzyżowaniu ul. Obwiednia Południowa z ul. Zamysłowską (rys. 45) zaprojektowano

prawidłowo połączenie jezdni z ciągiem pieszo-rowerowym.

rys. 45. Śródmieście. Skrzyżowanie ul. Obwiednia

Południowa z ul. Zamysłowską.

Na skrzyżowaniu ul. Obwiednia Południowa z ul. Śródmiejską (rys. 46) ciągi pieszo-rowerowe

nie powinny być „przypięte” do krawężnika – standardowe rozwiązania projektowe nie dopuszczają nagłej zmiany kierunku jazdy rowerzystów. Zaprojektowano tylko dwa przejazdy dla rowerzystów,

chociaż ciągi pieszo-rowerowe prowadzą stąd we wszystkich czterech kierunkach. W tej sytuacji

wskazane jest, aby przejazdy dla rowerzystów zostały wykonane na wszystkich wlotach tego

skrzyżowania. Przykłady standardowych rond z drogami dla rowerów patrz rys. 23 i 41.

Znak B-20 „Stop” powinien obejmować również przejazd dla rowerzystów – obecna lokalizacja

znaku jest niebezpieczna, ponieważ rowerzyści mają tu pierwszeństwa przejazdu i znak powinien ich

chronić przed nierozważnymi kierowcami!

21

rys. 46. Śródmieście.

Skrzyżowanie

ul. Obwiednia Południowa

z ul. Śródmiejską.

Ark. 23. Na skrzyżowaniu ul. Obwiednia

Południowa z ul. Jankowicką (rys. 47) zostały

zaprojektowane prawidłowo przejazdy

dla rowerzystów wraz z odnogą ciągu pieszo-

rowerowego umożliwiającą dojazd

z ul. Jankowickiej. Ciekawostką jest projekt

śluzy dla rowerów ułatwiającej skręt w lewo

z jezdni ul. Jankowickiej na początek ciągu

pieszo-rowerowego.

rys. 47. Śródmieście. Skrzyżowanie

ul. Obwiednia Południowa z ul. Jankowicką.

Ark. 24. Przy ul. Obwiednia Południowa znajdują się nieprawidłowo wybudowane zjazdy, które

wymagają przeprojektowania (rys. 48). Ciągi pieszo-rowerowe i droga dla rowerów nie powinny

mieć przerwy lub należy w tych miejscach zaprojektować przejazdy dla rowerzystów i przejścia

dla pieszych, jak na skrzyżowaniu, wraz z niezbędnym oznakowaniem pionowym i poziomym.

Niedopuszczalne jest ustawienie znaku drogowego D-6b w taki sposób, aby ograniczać rowerzystom

możliwość opuszczenia przejazdu dla rowerzystów w miejscu, w którym nie da się wykonać prawidłowego zakrętu. Znak musi zostać usunięty poza skrajnię ciągu pieszo-rowerowego.

22

Dalej koncepcja przewiduje jednokierunkową drogę dla rowerów po stronie wschodniej (na rysunku

po prawej stronie na dole) i ciąg pieszo-rowerowy po drugiej stronie, jednokierunkowy

dla rowerzystów. Odcinek ten został zaprojektowany prawidłowo.

rys. 48. Śródmieście. Zjazdy

z ul. Obwiednia Południowa

i przejazd dla rowerzystów.

Ark. 25. Na końcu, na skrzyżowaniu ul. Obwiednia Południowa i ul. 3-go Maja z ul. Za Komendą i ul. Chwałowicką (rys. 49) zostało prawidłowo zaprojektowane najpierw włączenie do jezdni drogi

dla rowerów, a następnie włączenie pasa ruchu dla rowerów do ronda. Zjazd z ronda na ciąg pieszo-

rowerowy powinien zostać poprawiony tak, aby rowerzyści nie musieli tu zwalniać.

rys. 49. Śródmieście. Koniec ciągu pieszo-rowerowego

przy skrzyżowaniu ul. Obwiednia Południowa i ul. 3-go Maja z ul. Za Komendą i ul. Chwałowicką.

23

Podsumowanie

1. Koncepcja trasy o długości około 5 km zawiera ponad 40 różnego rodzaju błędów projektowych generujących niebezpieczne sytuacje na drodze lub niewygodne dla rowerzystów objazdy.

2. Nawierzchnia. Na niektórych odcinkach istniejące ciągi pieszo-rowerowe i drogi dla rowerów posiadają nawierzchnię z kostki betonowej, niewygodną i nie lubianą przez rowerzystów. Odcinki wymagające modernizacji powinny otrzymać nawierzchnię asfaltową, a rozebraną kostkę można wykorzystać przy remontach i modernizacji chodników w innych miejscach, nie uczęszczanych przez rowerzystów. Niestety koncepcja tego rozwiązania nie proponuje.

3. Tylko na niektórych odcinkach zaprojektowano prawidłową nawierzchnię asfaltową. 4. Szerokości. Ciągi pieszo-rowerowe. Ruch pieszy i rowerowy wzdłuż projektowanej trasy nie jest

zbyt duży, a więc wystarczające powinny być minimalne szerokości ciągów pieszo-rowerowych i dróg dla rowerów. Na całej trasie nie stwierdzono odcinka ciągu pieszo-rowerowego o minimalnej szerokości 4,0 m, umożliwiającej dokonanie prawidłowego podziału na części pieszą i rowerową. Przeważnie są to ciągi o szerokości substandardowej 3,5 m lub ciągi o szerokości 3,0 m bez podziału na części pieszą i rowerową, częściowo również bez standardowej

opaski oddzielającej ciągi od krawędzi jezdni. Nieliczne jednokierunkowe dla rowerów ciągi pieszo-rowerowe również mają szerokości substandardowe, ale odcinki te są krótkie i nie stanowią poważniejszego utrudnienia dla rowerzystów.

5. Dwukierunkowe drogi dla rowerów mają na ogół minimalną standardową szerokość 2,0 m.

6. Łuki poziome. W niektórych przypadkach nie ma możliwości wykonania łuków poziomych przy przejazdach dla rowerzystów z uwagi na to, że drogi dla rowerów i ciągi pieszo-rowerowe przylegają do jezdni, a odsunięcie ich jest niewykonalne. Przeważnie jednak jest taka możliwość, ale wymaga poszerzenia nasypu lub podcięcia skarpy, a niekiedy konieczne jest poszerzenie w tym celu pasa drogowego. Oszczędzanie na wygodzie i bezpieczeństwie rowerzystów nie

powinno mieć miejsca, a odstępstwa od tej reguły powinny być incydentalne i nie mogą powtarzać się na prawie każdym skrzyżowaniu.

7. Niedopuszczalne jest kurczowe prowadzenie ciągów pieszo-rowerowych przy krawężniku w obrębie skrzyżowań i zmuszanie rowerzystów do wykonywania niebezpiecznych manewrów

poprzez nagłe skręty na przejazdy dla rowerzystów. Trasa przejazdu rowerzystów w obrębie skrzyżowań powinna mieć zdecydowany jeden kierunek, łatwy do przewidzenia przez wszystkich uczestników ruchu, a rowerzyści nie powinni wykonywać więcej skrętów, niż kierowcy samochodów.

8. Skrzyżowania i zjazdy. Jako regułę należy przyjąć, że rowerzyści mają prawo poruszać się we wszystkich kierunkach, a co najmniej w tych samych, w których mogą poruszać się kierowcy samochodów. W koncepcji często brakuje połączeń ciągu pieszo-rowerowego lub drogi dla rowerów z wylotem ulicy lub zjazdem znajdującym się po drugiej stronie jezdni.

9. Na rondach kierowcy samochodów są przyzwyczajeni, że ruch odbywa się okrężnie w jednym

kierunku. Dwukierunkowe przejazdy dla rowerzystów przy rondach powinny być wyjątkiem, szczególnie dobrze oznakowanym, aby uniknąć pomyłek i wynikających stąd kolizji. Dlatego też należy dążyć do tego, aby przejazdy dla rowerzystów znajdowały się na wszystkich wlotach i zachęcały większość rowerzystów do jazdy okrężnej tak, jak samochody.

10. Na rondach przejazdy dla rowerzystów lokalizowane są w och obrębie skrzyżowań. Zgodnie

z obecnymi przepisami pierwszeństwo mają wszyscy, którzy poruszają się na nich okrężnie, a więc również rowerzyści jadący „pod prąd”. Może to prowadzić do niebezpiecznych nieporozumień, a więc należy szczególnie dokładnie przemyśleć geometrię tych skrzyżowań, zbliżyć przejazdy dla rowerzystów do ronda, ograniczyć ilość przejazdów dla rowerzystów

m.in. poprzez likwidację bocznych jezdni do prawoskrętów. 11. Znaki drogowe A-7 ostrzegające o konieczności ustąpienia pierwszeństwa, B-20 „stop” i C-12

informujące o ruchu okrężnym powinny znajdować przed przejazdami dla rowerzystów, aby kierowcy mogli zwrócić uwagę na niebezpieczne punkty kolizyjne.

Wniosek

Realizacja koncepcji będzie miała sens, jeżeli przeprojektuje się rozwiązania niezgodne ze standardami i znacznie zmniejszy się ilość rozwiązań substandardowych.