4
Efekty termiczne związane z hydratacją cementu nabierają szczególnego znaczenia w betonowych konstrukcjach masywnych. Po- wstająca w wyniku wydzielanego ciepła w procesie hydratacji cementu, różnica temperatur pomiędzy wnętrzem, a stosunkowo szybko chłodzoną powierzchnią zewnętrzną elementu betonowego, prowadzi do powstania naprężeń termicznych. Może to w eks- tremalnych warunkach skutkować powstawaniem rys w całej objętości elementu betonowego (rys. 1), prowadząc do obniżenia jego trwałości i skrócenia okresu użytkowania. Zarysowania pojawiają się wówczas, gdy naprę- żenia osiągają wartość wyższą od wytrzyma- łości betonu na rozciąganie w danym stadium rozwoju struktury. W procesie wiązania i tward- nienia betonu, niebezpieczeństwo tego, że naprężenia wewnętrzne będą wyższe od uzy- skanych już wytrzymałości, nie jest tendencja stałą. Ryzyko tworzenia się rys termicznych jest najwyższe w początkowym okresie hydratacji cementu, w którym młody beton charaktery- zuje się niską wytrzymałością oraz minimalnym poziomem odkształceń granicznych (rys. 2). Środki zaradcze ograniczające ryzyko zaryso- wania to przede wszystkim zabiegi technolo- giczne, mające na celu obniżenie temperatury twardnienia oraz zmniejszenie różnic pomiędzy temperaturą wnętrza i powierzchnią elementu. Wskazane jest, aby gradient temperatur nie przekraczał 20°C/m, a maksymalna tempera- tura betonu we wnętrzu konstrukcji masywnej nie przekraczała 65°C. Czynniki wpływające na temperaturę tward- nienia i ryzyko powstawania rys w betono- wej konstrukcji masywnej przedstawiono w tabeli 1. Czynniki te dzielimy na materiało- we, które związane są odpowiednim doborem składników betonu oraz wykonawcze związane z procesem zabudowy mieszanki betonowej i pielęgnacji betonu. Najefektywniejszą metodą ograniczenia temperatury twardnienia betonowego elementu masywnego jest „wprowadzenie” z zasto- sowanym spoiwem jak najmniejszej ilości ciepła z procesu hydratacji. Osiąga się to poprzez zastosowanie w składzie betonu: cementów z nieklinkierowymi składnikami głównymi - CEM II ÷ CEM V, w tym także cementów specjalnych o bardzo niskim cieple hydratacji VLH III ÷ VLH V (rys. 3), ograniczonej ilości cementu - zmniejszenie ilości cementu o 100 kg/m 3 w składzie betonu obniża jego temperaturę o około 12 o C, niezależnie od rodzaju zastosowanego cementu, popiołu lotnego krzemionkowego jako częściowego zamiennika cementu (rys. 4). TERMIKA BETONU Rozwój rys powierzchniowych w czasie Faza nagrzewu Faza studzenia Koniec fazy studzenia Maksymalna różnica temperatur Zabudowa betonu Naprężenia w czasie nagrzewu Naprężenia w czasie nagrzewu Naprężenia w czasie studzenia Rozwój rys wewnętrznych w czasie Rys. 1. Mechanizm powstawania rys w betonowym elemencie masywnym bez więzów zewnętrznych Rys. 2. Właściwości mechaniczne betonu i zagrożenie tworzenia się rys w twardniejącym betonie Wytrzymałość na rozciąganie Oddziaływania pośrednie (skurcz) Oddziaływania pośrednie (temperatura) Odkształcenia Rysy skurczowe Wiek betonu Właściwości betonu Wczesne rysy termiczne str. 1 B4

B4 - Termika betonu

Embed Size (px)

Citation preview

Efekty termiczne związane z hydratacją cementu nabierają szczególnego znaczenia w betonowych konstrukcjach masywnych. Po-wstająca w wyniku wydzielanego ciepła w  procesie hydratacji cementu, różnica temperatur pomiędzy wnętrzem, a stosunkowo szybko chłodzoną powierzchnią zewnętrzną elementu betonowego, prowadzi do powstania naprężeń termicznych. Może to w eks-tremalnych warunkach skutkować powstawaniem rys w całej objętości elementu betonowego (rys. 1), prowadząc do obniżenia jego trwałości i skrócenia okresu użytkowania.

Zarysowania pojawiają się wówczas, gdy naprę-żenia osiągają wartość wyższą od wytrzyma-łości betonu na rozciąganie w danym stadium rozwoju struktury. W procesie wiązania i tward-nienia betonu, niebezpieczeństwo tego, że naprężenia wewnętrzne będą wyższe od uzy-skanych już wytrzymałości, nie jest tendencja stałą. Ryzyko tworzenia się rys termicznych jest najwyższe w  początkowym okresie hydratacji cementu, w  którym młody beton charaktery-zuje się niską wytrzymałością oraz minimalnym poziomem odkształceń granicznych (rys. 2).Środki zaradcze ograniczające ryzyko zaryso-wania to przede wszystkim zabiegi technolo-giczne, mające na celu obniżenie temperatury twardnienia oraz zmniejszenie różnic pomiędzy temperaturą wnętrza i powierzchnią elementu. Wskazane jest, aby gradient temperatur nie przekraczał 20°C/m, a  maksymalna tempera-tura betonu we wnętrzu konstrukcji masywnej nie przekraczała 65°C.Czynniki wpływające na temperaturę tward-nienia i ryzyko powstawania rys w betono-wej konstrukcji masywnej przedstawiono w  tabeli 1. Czynniki te dzielimy na materiało-we, które związane są odpowiednim doborem składników betonu oraz wykonawcze związane z  procesem zabudowy mieszanki betonowej i pielęgnacji betonu.

Najefektywniejszą metodą ograniczenia temperatury twardnienia betonowego elementu masywnego jest „wprowadzenie” z zasto-sowanym spoiwem jak najmniejszej ilości ciepła z procesu hydratacji. Osiąga się to poprzez zastosowanie w składzie betonu:• cementów z nieklinkierowymi składnikami głównymi - CEM II ÷ CEM V, w tym także cementów specjalnych o bardzo niskim

cieple hydratacji VLH III ÷ VLH V (rys. 3),• ograniczonej ilości cementu - zmniejszenie ilości cementu o 100 kg/m3 w składzie betonu obniża jego temperaturę o około 12oC,

niezależnie od rodzaju zastosowanego cementu,• popiołu lotnego krzemionkowego jako częściowego zamiennika cementu (rys. 4).

termika betonu

Rozwój rys powierzchniowych w czasie

Faza nagrzewu Faza studzenia

Koniec fazy studzeniaMaksymalnaróżnica

temperatur

Zabudowa betonu

Naprężenia w czasie nagrzewu

Naprężenia w czasie nagrzewu

Naprężenia w czasie

studzeniaRozwój rys wewnętrznych w czasie

Rys. 1. Mechanizm powstawania rys w betonowym elemencie masywnym bez więzów zewnętrznych

Rys. 2. Właściwości mechaniczne betonu i zagrożenie tworzenia się rys w twardniejącym betonie

Wytrzymałość n

a rozciąganie

Oddziaływania pośrednie(skurcz)

Oddziaływania pośrednie

(temperatura)

Odkształcenia

Rysy skurczowe

Wiek betonu

Właś

ciwoś

ci be

tonu

Wcz

esne

rysy

term

iczne

str. 1 b4

str. 2

Tabela 1. Czynniki wpływające na temperaturę twardnienia i ryzyko zarysowania betonu

CzynnikWpływ

KomentarzNegatywny Pozytywny

Czynniki materiałowe

Moduł sprężystości kruszywa

Wysoka wartość Niska wartość Zwiększenie odkształcalności betonu i  stosunku fctm/Ecm

Rodzaj kruszywaWysoki współczyn-nik rozszerzalności

cieplnej

Niski współczynnik rozszerzalności

cieplnej

Kruszywa o niskim współczynniku rozszerzalności cieplnej, m.in.: marmur, kamień wapienny, granit,

bazalt

Maksymalny rozmiar ziaren kruszywa

Mały Duży

Duży maksymalny rozmiar kruszywa umożliwia zmniejszenie ilości zaczynu cementowego

w mieszance betonowej (przy dobrze zaprojektowanej krzywej uziarnienia)

Rodzaj cementu CEM I

CEM IICEM IIICEM IVCEM V

Zastosowanie cementów CEM II ÷ CEM V i/lub dodatków mineralnych w składzie betonu zmniejsza

ilość wydzielanego ciepła i szybkość jego wydzielania w czasieStosowanie dodatków

do betonuBrak Popiół lotny

Domieszki chemiczne BrakPlastyfikatory

SuperplastyfikatoryZmniejszenie zawartości cementu i/lub obniżenie

współczynnika w/c

Temperatura mieszanki

Wysoka NiskaObniżenie poprzez schłodzenie kruszywa np. zimną

wodą, lodem lub ciekłym azotem

Czynniki wykonawcze

Temperatura otoczenia Wysoka NiskaProwadzenie betonowania w nocy lub w przypad-ku dużych elementów wykonanie ich w okresach

o stosunkowo niskich temperaturach

Deskowanie dla elementów grubości

<500 mm

Poszycie z izolowanej sklejki

Poszycie stalowe, z tworzyw sztucznych zbrojonych włóknem

szklanym

Umożliwia szybkie schłodzenie elementu

Deskowanie dla elementów grubości

>500 mm

Poszycie stalowe, z tworzyw sztucznych zbrojonych włóknem

szklanym

Poszycie z izolowanej sklejki

Izolacja pozwala ograniczyć gradient temperatur oraz kontrolować szybkość odprowadzanie ciepła

Stosowanie izolacji BrakPłyty styropianowe,

folia, brezent itp.Ograniczenie zewnętrznych wpływów termicznych

Kolejność betonowania

Betonowanie blokami (naprzemiennie)

Betonowanie sekcjami w kolejności

Nieistotne jeżeli połączenia mają pełna swobodę odkształceń lub gdy betonowanie odbywa się

w sposób ciągły

Przerwy pomiędzy kolejnymi etapami

betonowaniaDługie Krótkie

Ogranicza gradienty temperatur na styku sąsiednich warstw/bloków i zapewnia lepszą przyczepność

pomiędzy warstwami

Rozkład zbrojeniaPręty o dużej średnicy rozstawione daleko od

siebie

Pręty o małej średnicy blisko rozstawione od

siebie

Zwiększenie rozwinięcia powierzchni stali zbroje-niowej – poprawa szybkości odprowadzania ciepła

z wnętrza betonu

str. 3

1680Czas, godziny

Tem

pera

tura

, o C

0

10

20

30

40

50

60

24 48 72 96 120 144

CEM I 42,5RCEM II/B-S 32,5RCEM III/A 32,5N-LH/HSR/NACEM III/B 42,5L-LH/SR/NACEM V/A (S-V) 32,5R-LH/HSR/NAVLH V/B (S-V) 22,5

Rys. 3. Przebieg temperatury twardnienia betonu w czasie (zawartość cementu 300 kg/m3, w/c=0,5)

1680Czas, godziny

Tem

pera

tura

, o C

0

10

20

30

40

50

60

24 48 72 96 120 144

CEM I 42,5RCEM I 42,5R + 10% PLCEM I 42,5R + 30% PLCEM I 42,5R + 50% PLCEM I 42,5R + 70% PL

Rys. 4. Przebieg temperatury twardnienia zaprawy normowej z różną zawartością popiołu lotnego w czasie (PL – popiół lotny krzemionkowy)

str. 4