Bakara Sûresi: 124

Bakara Sûresi: 124Kur’ân Buluşmaları: 48

ÜMİT ŞİMŞEK

ه بكلمات فاتمه يم رب ��واذ ابتلى ابر ن ه�اس امام قال ي جاعلك للن ��قال ا ن �� ه

قال ال ينال عهدي ي نومن ذر هين ه�الظال

Hani İbrahim’i Rabbi birtakım emir ve yasaklarla imtihan etmiş, o da bu imtihanı tamamlamıştı.

Allah “Seni insanlara önder yapacağım” buyurdu. İbrahim, “Neslimden de önderler yap” dedi. Allah ise, “Benim ahdim zalimleri kapsamaz” buyurdu.

Bakara: 124

Atanız İbrahim’in dini üzere olun. Hac, 22:78

İbrahim’de ve onunla beraber olanlarda sizin için güzel bir örnek vardır. Onlar kavimlerine şöyle demişlerdi: “Biz sizden ve sizin Allah’tan başka taptıklarınızdan uzağız. Biz sizi reddediyoruz; aramıza, siz Allah’a bir olarak inanıncaya kadar sürecek bir düşmanlık ve nefret girmiştir.” Ancak İbrahim’in babasına “Senin için Allah’tan af dileyeceğim; ama sana Allah’tan gelecek hiçbir şeye ben engel olamam” demesi müstesna. Onlar şöyle dua ederlerdi: “Rabbimiz! Sana tevekkül ettik, Sana yöneldik. Varacağımız yer de Senin huzurundur.

. / ..

Bakara: 124Hz. İbrahim (a.s.) / üsve-i hasene

“Rabbimiz! Bizi kâfirler için fitne yapma. Bizi bağışla. Şüphesiz ki Sen Azizsin, Hakîmsin.”

Gerçekten, onlarda sizin için, Allah’a ve âhiret gününe kavuşmayı umanlar için güzel bir örnek vardır. Kim yüz çevirirse, muhakkak ki Allah hiçbir şeye muhtaç değildir ve her türlü övgüye lâyık olan da Odur. Mümtehine, 60:4-6

Yoksa, “İbrahim, İsmail, İshak ve Yakub ile torunları Yahudi veya Hıristiyandı” mı diyorsunuz? De ki: Siz mi daha iyi biliyorsunuz, yoksa Allah mı? Kendisine Allah’tan gelmiş bir delili saklayandan daha zalim kim vardır? Allah sizin yaptıklarınızdan asla habersiz değildir. Bakara, 2:140


Ey Ehl-i Kitap! İbrahim hakkında niçin tartışıp duruyorsunuz? Oysa Tevrat da, İncil de ondan sonra indirilmiştir. Hiç akıl etmiyor musunuz?

Siz ki, bir parça bilginiz olan konuda tartıştınız diyelim; hiçbir bilginiz olmayan şey hakkında nasıl oluyor da tartışmaya giriyorsunuz? Herşeyi Allah bilir, siz bilmezsiniz.

İbrahim ne Yahudi idi, ne de Hıristiyan. O bütün bâtıl inanışlardan uzak, dosdoğru bir Müslümandı ve asla müşriklerden değildi.

İnsanlardan İbrahim’e en yakın olanlar ise, ona uyanlar ile şu Peygamber ve ona iman edenlerdir. Allah da mü’minlerin dostu ve yardımcısıdır. Âl-i İmrân, 3:65-68


Bir zaman İbrahim babası Âzer’e “Sen gerçekten putları tanrı mı ediniyorsun?” demişti. “Ben seni de, kavmini de düpedüz sapıklıkta görüyorum.”

Kesin bir imana erişmesi için, İbrahim’e Biz böylece göklerin ve yerin melekûtunu gösterdik.

Gece bastırınca, İbrahim bir yıldız gördü, “İşte rabbim” dedi. Batınca da, “Ben batıp gidenleri sevmem” dedi.

Ayı doğarken gördüğünde “İşte rabbim” dedi. O da batınca “Eğer Rabbim bana yol göstermeseydi, muhakkak ben sapıtmışlar güruhundan olurdum” dedi.

Güneşi doğarken gördüğünde “İşte rabbim; en büyük bu” dedi. O da batınca “Ey kavmim,” dedi. “Ben sizin ortak koştuğunuz şeylerden uzağım.

./..

Bakara: 124Hz. İbrahim (a.s.) / tevhid mücadelesi

./.. “Ben, bütün bâtıl inanışlardan uzak bir şekilde, gökleri ve

yeri yoktan yaratana yüzümü çevirdim. Ben müşriklerden değilim.”

Kavmi onunla tartıştı. O ise dedi ki: Siz benimle Allah hakkında mı tartışıyorsunuz? Halbuki O bana doğru yolu göstermiştir. Ben sizin Ona ortak koştuğunuz şeylerden korkmam. Rabbim dilemedikçe kimse birşey yapamaz. Rabbimin ilmi herşeyi kuşatmıştır. Hiç ibret almaz mısınız?

Haklarında Allah’ın hiçbir delil indirmediği şeyleri siz Ona ortak koşmaktan korkmazken, ben mi sizin ortak koştuğunuz şeylerden korkacakmışım? Korkudan emin olmaya bu iki taraftan hangisi lâyıktır? Biliyorsanız söyleyin. En’âm, 6:74-81


Allah’ın kendisine verdiği hükümranlıkla şımarıp da İbrahim ile Rabbi hakkında tartışmaya giren kimseyi görmedin mi? İbrahim “Benim Rabbim dirilten ve öldürendir” dediği zaman, o “Ben de diriltir ve öldürürüm” demişti. İbrahim ise “Benim Rabbim güneşi doğudan getirir; haydi, sen de onu batıdan getir” dedi ve o kâfir donup kaldı. Zaten Allah öyle zalimler güruhuna yol göstermez. Bakara, 2:258


Hani, bir de İbrahim “Rabbim, ölüleri nasıl dirilttiğini bana göster” demişti. Allah “Yoksa inanmadın mı?” buyurdu. İbrahim “İnandım,” dedi. “Lâkin kalbim tatmin olsun istiyorum.” Allah buyurdu ki: “Dört tane kuş tut, onları kendine alıştır. Sonra her dağın başına onlardan bir parça koy. Sonra da çağır onları; bak nasıl koşarak sana gelecekler. Ve bil ki, Allah Azizdir, Hakîmdir. Bakara, 2:260


Onlara İbrahim’in haberini de oku. Hani babası ile kavmine sormuştu, “Siz neye

tapıyorsunuz?” diye. “Biz putlara taparız,” dediler. “Ve onlara tapmaya

devam edeceğiz.” İbrahim sordu: “Dua ettiğinizde sizi işitirler mi? “Yahut size faydaları olur mu? Veya zararları dokunur

mu?” Onlar “Biz atalarımızı böyle yapar halde bulduk” dediler. İbrahim dedi ki: “Gördünüz mü taptıklarınızı? “Sizin de, geçmiş atalarınızın da taptığınız şeyleri?

./..


./.. “Onların hepsi benim düşmanımdır. Ancak

Âlemlerin Rabbi müstesna. “Beni yaratan ve bana yol gösteren Odur. “Beni yediren ve içiren Odur. “Hastalandığımda bana şifa veren Odur. “Beni öldüren ve sonra dirilten Odur. “Hesap gününde hatâlarımı bağışlayacağını

umduğum da Odur.» Şuarâ, 26;69-82


Daha önce Biz İbrahim’e de doğru yolu bulmasını sağlayacak bir sağduyu ve olgunluk (rüşd) vermiştik; çünkü onun buna lâyık olduğunu biliyorduk.

O vakit İbrahim babası ile kavmine, “Nedir bu tapıp durduğunuz suretler?” diye sormuştu.

Onlar “Biz atalarımızı bunlara tapar halde bulduk” dediler.

İbrahim “And olsun ki,” dedi, “siz de, atalarınız da apaçık bir sapıklıktasınız.”

“Ciddî mi söylüyorsun, yoksa bizimle eğleniyor musun?” dediler.

./..


./.. İbrahim dedi ki: “Sizin Rabbiniz, göklerin ve yerin Rabbidir

ki onların hepsini yoktan yaratmıştır. Ben de buna şahitlik edenlerdenim.

“Allah’a yemin olsun ki, siz arkanızı dönüp gittikten sonra ben putlarınıza bir oyun edeceğim.”

Sonra onları parça parça etti; yalnız, gelip sorsunlar diye büyüklerine dokunmadı.

“Tanrılarımıza bunu yapan kim?” dediler. “Hiç şüphesiz o zalimlerdendir.”

Dediler ki: “İbrahim adında bir gencin onları diline doladığını işitmiştik.”

./..


./.. “Öyleyse onu halkın önüne çıkarın da başına geleceklere

herkes şahit olsun” dediler. “İbrahim,” dediler. “Tanrılarımıza bunu yapan sen misin?” İbrahim “Hayır, onu yapan şu büyükleridir,” dedi.

“Konuşabiliyorlarsa kendilerinden sorun.” Vicdanlarının sesini dinlediklerinde, “Gerçekten zalim olan

biziz” dediler. Sonra yine eski kafalarına döndüler. “Bunların

konuşmayacağını sen de biliyorsun” dediler. İbrahim dedi ki: “Allah dururken, size ne bir yarar, ne de

bir zarar veremeyen şeylere mi ibadet ediyorsunuz? ./..


./.. “Yuh olsun size de, Allah’tan başka

taptıklarınıza da! Hâlâ akıllanmıyor musunuz?” “Eğer bir iş yapacaksanız,” dediler, “onu

yakarak tanrılarınıza yardımcı olun.” Biz de “Ey ateş, İbrahim’e serinlik ve esenlik

ol” buyurduk. Onlar İbrahim’i tuzağa düşürmek istediler; Biz

ise onları hüsranın en büyüğüne attık. Enbiyâ, 21:51-70 (Bk. Sâffât, 37:83 v.d.)


Kavminin İbrahim’e verdiği cevap, “Onu öldürün yahut yakın” demekten ibaret oldu. Allah ise onu ateşten kurtardı. İman eden bir topluluk için, işte bunda ibretler vardır.

İbrahim şunu da söyledi: “Siz bu dünya hayatında aranızda muhabbet olsun diye, Allah’ı bırakıp da kendinize putlar edindiniz. Kıyamet gününde ise birbirinizi inkâr edecek, birbirinize lânet okuyacaksınız. Barınacağınız yer ateş olacak; hiçbir yardımcınız da bulunmayacak.” Ankebut, 29:24-25


İbni Abbas (r.a.): Hz. İbrahim’in ateşe atıldığı zamanki son sözü:

حسبنا الله ونعم الوكيل Buharî, Tefsir, 3:13


Doğrusu, Biz İbrahim hanedanına kitap ve hikmet verdik; onlara büyük bir saltanat da verdik. Nisâ, 4:54

Kulluğunu güzel bir şekilde takınarak tam bir teslimiyetle Allah’a yönelen ve bütün bâtıl inançlardan yüz çevirerek İbrahim’in dinine tâbi olan kimseden daha güzel bir inanç sahibi kim var? İbrahim’i ise Allah dost (halil) edinmiştir. Nisâ, 4:125

Bakara: 124Hz. İbrahim (a.s.) / vasıfları

Gerçekten İbrahim yumuşak huylu, duygulu ve kendisini Allah’a vermiş biriydi (halîm, evvâh, münîb). Hûd, 11:75

Daha önce Biz İbrahim’e de doğru yolu bulmasını sağlayacak bir sağduyu ve olgunluk (rüşd) vermiştik; çünkü onun buna lâyık olduğunu biliyorduk. Enbiyâ, 21:51


İbrahim, Allah’a itaat eden ve bâtıl inanışlardan yüzünü çevirip Allah’a yönelen başlı başına bir ümmet idi. O hiçbir zaman müşriklerden olmadı.

O, Allah’ın nimetlerine şakir idi. Allah da onu seçkin kıldı ve dosdoğru bir yola iletti.

Ona dünyada da bir güzellik verdik. Âhirette ise, o, hiç kuşkusuz, salihlerdendir.

Sonra sana da “Yüzünü bâtıl dinlerden çevirerek İbrahim’in dinine uy” diye vahyettik. Çünkü o müşriklerden değildi. Nahl, 16:120-123


Selâm olsun İbrahim’e. Muhsinleri Biz böyle ödüllendiririz. Doğrusu, o Bizim mü’min kullarımızdandı. Onu, salihlerden bir peygamber olarak İshak

ile müjdeledik. Onu da, İshak’ı da kutlu ve uğurlu (mübarek)

kıldık. İkisinin neslinden de hem muhsinler var, hem de kendisine açıkça zulmedenler. Sâffât, 37:109-113


Yoksa Musa’nın sayfalarında olanlar ona bildirilmedi mi?

Ya çok vefalı İbrahim’in sayfalarında olanlar? Şöyle ki: Hiçbir günahkâr başkasının günahını

yüklenmez. İnsan için ancak çalışmasının karşılığı vardır. Çalışması da yakında gösterilecektir. Sonra da karşılığı tam tamına ödenecektir.

Necm, 53:36-41


Kitapta İbrahim’i de an. O, özü sözü doğru bir peygamberdi (sıddık, nebî).

Hani o babasına demişti ki: “Babacığım, işitmeyen, görmeyen, senin bir ihtiyacını gidermeyen şeylere niçin ibadet ediyorsun?

“Babacığım, sana gelmeyen bir bilgi bana ulaşmış bulunuyor. Bana uy ki seni doğru bir yola ulaştırayım.

“Babacığım, şeytana tapma. Çünkü şeytan, Rahmân’a âsi olmuştur.

“Babacığım, sana Rahmân’dan bir azap dokunur da şeytana arkadaş olursun diye korkuyorum.”

Babası “İbrahim,” dedi. “Yoksa sen benim tanrılarımdan yüz mü çeviriyorsun? Eğer bundan vazgeçmezsen seni taşlarım. Şimdi sen uzunca bir süre benden uzak dur.”

./..


./.. İbrahim “Sana selâm olsun,” dedi. “Senin için

Rabbimden af dileyeceğim. O bana karşı çok lütufkârdır. “Ben sizden de, sizin Allah’tan başka dua ettiklerinizden

de uzaklaşıyor ve sadece Rabbime dua ediyorum. Umarım, Rabbime ettiğim dualarımda mahrum kalmam.”

İbrahim onlardan ve onların Allah’tan başka taptıkları şeylerden uzaklaşınca, Biz de ona İshak ile Yakub’u bağışladık; herbirini de peygamber yaptık.

Onlara rahmetimizden lütfettik ve arkalarında güzel ve şerefli bir nam ( عليا صدق .bıraktık (لسان Meryem, 19:41-50


Hani, İbrahim ile İsmail, Kâbe’nin temellerini yükseltirken, “Rabbimiz,” diyorlardı, “bunu bizden kabul et. Çünkü Sen herşeyi işiten, herşeyi bilensin.

“Rabbimiz, bizi yalnız Sana teslim olmuş kullar eyle. Neslimizden de Sana teslim olan bir ümmet yarat. İbadetlerimizin yolunu bize göster, tövbelerimizi kabul et. Çünkü Sen tövbeleri çok kabul edersin ve çok merhametlisin.

“Rabbimiz, neslimizden bir elçi gönder de onlara Senin âyetlerini okusun, kitabı ve hikmeti öğretsin, onları arındırsın. Senin kudretin herşeye üstündür; hikmetin ise herşeyi kuşatır.” Bakara, 127-129

Bakara: 124Hz. İbrahim (a.s.) / duaları

Hani vaktiyle İbrahim “Yâ Rabbi,” demişti, “bu beldeyi güvenli bir belde yap; beni ve evlâtlarımı putlara tapmaktan uzak tut.

“Yâ Rabbi, onlar insanların birçoğunu saptırdı. Kim bana uyarsa, o bendendir. Kim bana karşı gelirse, şüphesiz ki Sen çok bağışlayıcı, çok merhamet edicisin.

“Rabbimiz! Ben neslimden bir kısmını, Senin hürmetli beytinin yanında, ekinsiz bir vadiye yerleştirdim — namazı dosdoğru kılsınlar diye, ey Rabbimiz! İnsanlardan bir kısmının kalplerini onlara meylettir ve onları her türden ürünlerle rızıklandır ki onlar da Sana şükretsinler.

./..


./.. “Rabbimiz! Sen bizim gizlediğimizi de bilirsin, açığa

vurduğumuzu da. Çünkü ne yerde, ne de gökte hiçbir şey Allah’tan gizli kalmaz.

“Hamd olsun Allah’a ki bu yaşlı halimde bana İsmail ile İshak’ı bağışladı. Hiç şüphe yok ki Rabbim duaları işitendir.

“Yâ Rabbi, beni ve neslimden olanları namazda devamlı kıl. Rabbimiz, duamı kabul buyur.

“Hesap görülen günde beni, anne ve babamı ve bütün mü’minleri bağışla, ey Rabbimiz!” İbrahim, 14:35-41


“Rabbim, bana ilim ve hikmet ver ve beni salihler arasına kat.

“Bana, arkamdan hayırla anılmayı nasip et. “Beni nimetlerinle dolu Cennetin vârislerinden eyle. “Babamı da bağışla; çünkü o yolunu şaşırmışlar

arasında. “İnsanların diriltildiği günde beni rezil etme. “Öyle bir gün ki, ne malın bir faydası olur, ne

evlâdın. “Ancak Allah’a selim bir kalple gelen kurtulur.”

Şuarâ, 26:83-89


… Allah’ın dilediği kadar bir zaman geçtikten sonra İbrahim tekrar oğlunun evine geldi, fakat İsmail’i bulamadı. İçeri girip İsmail’i sordu.

Karısı, «Rızkımızı temin etmeye gitti» dedi. İbrahim «Geçiminiz nasıl?» diye sordu. Kadın «Çok iyi durumdayız, rahat ve bolluk içindeyiz» diyerek

Allah’a hamd ü sena etti. İbrahim «Ne yiyorsunuz?» dedi. Kadın «Et» dedi. İbrahim «Ne içiyorsunuz?» diye sordu. Kadın «Su» dedi. Bunun üzerine İbrahim «Allahım, etlerine, sularına bereket ver»

diye dua etti. İşte bu, İbrahim’in duasının bereketidir.

Buharî, Enbiyâ: 9


İbrahim “Sana selâm olsun,” dedi. “Senin için Rabbimden af dileyeceğim. O bana karşı çok lütufkârdır. Meryem, 19:47

İbrahim’de ve onunla beraber olanlarda sizin için güzel bir örnek vardır. . . . Ancak İbrahim’in babasına “Senin için Allah’tan af dileyeceğim; ama sana Allah’tan gelecek hiçbir şeye ben engel olamam” demesi müstesna. Mümtehine, 60:4

Bakara: 124Hz. İbrahim (a.s.) / babası için istiğfarı

Cehennemlik oldukları açığa çıktıktan sonra, akraba bile olsalar, müşrikler için Allah’tan af dilemek ne Peygambere, ne de mü’minlere yakışmaz.

İbrahim’in babası hakkında istiğfar etmesi de ona verdiği bir sözden ileri gelmişti. Onun Allah düşmanı olduğu ortaya çıkınca İbrahim de ondan uzaklaştı. Gerçekten İbrahim çok içli ve yumuşak huylu birisiydi. tövbe, 9:113-114

Bakara: 124Hz. İbrahim (a.s.) / babası için istiğfarı

imtihan (bk. Bakara, 2:49) = بالء Hanginiz daha güzel işler yapacaksınız diye sizi sınamak

için ölümü de, hayatı da yaratan Odur. O Azizdir, Gafûrdur. Mülk, 67:2

Onları bölük bölük yeryüzüne dağıttık. Onlardan iyi ve hayırlı olanlar da vardır, olmayanlar da. İsyanlarından dönsünler diye, Biz onları iyilikle de, kötülükle de imtihan ettik. A’râf, 7:168

Kelimeler Şer’î yükümlülükler, emir ve yasaklar

Bakara: 124Hz. İbrahim (a.s.) / imtihanı

Allah “Seni insanlara imam (önder / öncü) yapacağım” buyurdu

Onu, Rabbi tarafından bir şahit okumakta; onun öncesinde de bir imam ve rahmet olarak Musa’nın kitabı bulunmaktadır. Hûd, 11:17

Onun evvelinde, bir imam ve rahmet olarak, Musa’nın kitabı vardır. Bu ise, zulmedenleri uyarmak ve muhsinleri müjdelemek için Arap lisanıyla indirilmiş, kendisinden öncekileri doğrulayıcı bir kitaptır. Ahkaf, 46:12

Bakara: 124Hz. İbrahim (a.s.) / imamlığı

Onları (İbrahim, Lût, İshak, Yakub) emrimizle doğru yolu gösteren imamlar yaptık ve kendilerine hayırlı işler yapmayı, namazı dosdoğru kılmayı, zekâtı vermeyi vahyettik. Onlar yalnız Bize ibadet eden kullardı. Enbiyâ, 21:73

Biz de istiyorduk ki, o memlekette zayıf düşürülmüş olanlara lütufta bulunalım, onları imamlar yapalım ve diğerlerine vâris kılalım.

Onları o ülkede egemen kılalım; Firavun ile Hâmân’ı ve ordusunu da korktukları âkıbete uğratalım. Kasas, 28:5-6


Onları (Firavun ve adamlarını) ateşe çağıran imamlar yaptık. Kıyamet gününde onlar hiç kimseden yardım görmezler. Kasas, 28:41

Doğrusu, Biz Musa’ya da kitap vermiştik; vahye muhatap olman konusunda senin de bir kuşkun olmasın. Biz o kitabı İsrailoğulları için bir hidayet rehberi yapmıştık.

Onlar âyetlerimize kesin bir şekilde iman ederek sabır ve sebat ettiklerinde, içlerinden buyruğumuzla insanlara doğru yolu gösteren imamlar tayin ettik. Secde, 32:24


Onlar “Rabbimiz, bize göz aydınlığı olacak eşler ve nesiller bağışla; bizi takvâ sahiplerine öncü yap” derler.

İşte onlar, sabretmelerine karşılık, Cennetin en yüksek makamlarıyla ödüllendirilirler ve orada iyi dileklerle, selâmla karşılanırlar.

Ve orada ebediyen kalırlar. Ne güzel bir durak ve ne güzel bir konaktır orası! Furkan, 25:74-76


“Benim ahdim zalimleri kapsamaz” Yöneticiler âdil olmalı Zalimden yönetici olmaz Âdil iken sonradan zalim olan yönetici azledilir Ehl-i Kitabın imamlığı sona ermiştir

Peygamberlerin mâsumiyetiAllah’ın ahdi nefsine zulmeden fasıkları kapsamazİmametin en üstün mertebesi nübüvvete günahkârlar

yanaşamaz


Üstünlük soyda değil Allah kâfirlere örnek olarak Nuh’un karısı ile

Lût’un karısını gösterdi. Onlar, salih kullarımızdan ikisinin nikâhı altında iken onlara hıyanet etmişlerdi. Ancak Allah’ın elinden onları kocaları da kurtaramadı ve onlara, “Cehenneme girenlerle beraber siz de ateşe girin” dendi. Tahrim, 66:10


Nuh Rabbine niyaz ederek dedi ki: “Rabbim, oğlum benim ailemdendir. Senin vaadin de gerçektir. Sen ise Hâkimlerin Hâkimisin.”

Allah buyurdu ki: “Ey Nuh, o senin ailenden değildir. O kötü bir iş yaptı. Bilmediğin şeyi Benden isteme. Cahillik etmeyesin diye Ben sana öğüt veriyorum.”

Nuh “Rabbim,” dedi, “bilmediğim birşeyi istemekten Sana sığınırım. Eğer Sen beni bağışlamaz ve bana merhamet etmezsen, ben hüsrana düşenlerden olurum.” Senin hükmün bütün hükümlerin üzerindedir; sen hükmedenlerin en âdili ve en hikmetlisisin. Hûd, 11:45-47


«Yakın akrabanı uyar» meâlindeki âyet (Şuarâ, 26:214) indiğinde, Allah’ın Resulü (s.a.v.) şöyle dedi:

Ey Kureyş topluluğu! Nefislerinizi Allah’tan satın alın; yoksa ben sizi Allah’ın elinden kurtaramam.

Ey Abdülmuttalib oğulları! Ben sizi Allah’ın elinden kurtaramam.

Ey Abdülmuttalib’in oğlu Abbas! Ben seniAllah’ın elinden kurtaramam.

Ey Resulullahın halası Safiyye! Ben sizi Allah’ın elinden kurtaramam.

Ey Resulullahın kızı Fatıma! Benden istediğini iste; fakat ben seni Allah’ın elinden kurtaramam. Müslim, İman: 206 (hadis no. 351); bk. Buharî, Vesâyâ: 11

Bakara: 124

İnternet adresleri

[email protected]

utesav.org.tr

facebook.com/yazarumitsimsek

Documents

Bakara Sûresi: 124