Bakara Sûresi 121-123

Kur’ân Buluşmaları: 47

ÜMİT ŞİMŞEK

�ه� ح�ق�   �ون �ل �ت �اب� ي �ت �ك �اه�م� ال �ن �ي 'ت ين� ا � �ل ذ�ا � �ف�ر� ب �ك � و�م�ن� ي �ون� ب �ؤ�م�ن �ك� ي '2ئ ل � � ا و�ت �ال� ذ�ت ذ� ه و� ذ� ه

و ر� ��خ�اس �ك� ه�م� ال '2ئ ل � ��ف�ا ن        و�Kendilerine kitap verdiklerimiz, onu gereği gibi tilâvet ederler, ona iman ederler. Kim onu inkâr ederse, işte

onlar da hüsrana düşenlerdir.

Bakara: 121

Kendilerine kitap verdiklerimiz: 1. Peygamberler

Onlar, kendilerine kitap, hüküm ve peygamberlik verdiğimiz kimselerdir. Şu müşrikler onları inkâr etseler de, Biz zaten kitabı, hüküm ve peygamberliği, onları inkâr etmeyen bir topluluğa emanet etmişizdir.

Onlar, Allah’ın hidayet verdiği kimselerdir; sen de onların yolundan yürü. De ki: Tebliğime karşılık sizden bir ücret istemiyorum. Bu Kur’ân, bütün çağlara ve bütün milletlere bir öğüttür.

En’âm, 6:89-90

Bakara: 121Kitabı okuyanlar

2. Sahabe 3. Ehl-i Kitap

Onların hepsi bir değildir. Kitap Ehlinden dosdoğru bir topluluk da vardır ki, secdeye kapanır, geceler boyu Allah’ın âyetlerini okurlar.

Onlar Allah’a ve âhiret gününe inanır, iyiliği teşvik eder, kötülükten sakındırır, hayırda yarışırlar. İşte onlar iyi ve hayırlı kullardandır.

Onların işlediği hiçbir hayır karşılıksız kalmayacaktır. Çünkü Allah takvâ sahiplerini pek iyi bilir. Âl-i İmrân, 3:113-115

Bakara: 121Kitabı okuyanlar

3. Ehl-i Kitap / devam Ondan önce kendilerine kitap verdiklerimiz, buna

da inanırlar. Onlara Kur’ân tilâvet olunduğu zaman, “Ona

inandık,” dediler. “O hiç kuşkusuz Rabbimizden gelen haktır. Biz daha önce de hakka teslim olmuş kimselerdik.”

Sabretmelerinden dolayı onlara ödülleri iki kat verilecektir. Onlar kötülüğü iyilikle savarlar; kendilerine verdiğimiz rızıktan bağışta bulunurlar. Kasas, 28:52-54

4. Genel

Bakara: 121Kitabı okuyanlar

Tilâvet Okumak

Tâbi olmak, izlemek And olsun Güneşe ve aydınlığına, Ve onu izlediğinde Aya,

Şems, 91:1-2

Kur’ân-ı Kerimi tecvid ve tertil üzere okumak ve ona tâbi olmak Tertil: tane tane, güzelce, hakkını vererek okumak

Kur’ân’da 63 yerde geçer

Allah’ın kitabı hakkında kullanılır

Bakara: 121Tilâvet

Kıraat

Tâbi olm

a

Tilâvet

Bakara: 121Tilâvet

Mü’minler ancak o kimselerdir ki, Allah anıldığında kalpleri ürperir; kendilerine Allah’ın âyetleri tilâvet olunduğunda imanları ziyadeleşir; bir de yalnızca Rablerine tevekkül ederler.

Onlar namazlarını dosdoğru kılarlar ve kendilerine rızık olarak verdiğimiz şeylerden bağışta bulunurlar.

İşte onlar gerçek mü’minlerdir. Onlar için Rableri katında yüksek mertebeler ile bir bağışlanma ve tükenmez bir rızık vardır. Enfâl, 8:2-4

Bakara: 121Tilâvet

Bir de Kur’ân’ı tilâvet etmem bana emredildi. Artık kim doğru yolu tutarsa kendisi için tutmuş olur. Kim de sapacak olursa, de ki: Ben ancak bir uyarıcıyım. Neml, 27:92

Sen hangi işte olsan, o işe dair Kur’ân’dan ne tilâvet edecek olsan, yahut siz ne iş yapsanız, siz ona dalıp gittiğinizde Biz size şahidizdir. Ne yerde, ne de gökte, zerre ağırlığınca birşey bile Rabbinden gizli kalmaz. Bundan küçük olsun, büyük olsun, ne varsa hepsi apaçık bir kitapta yazılmıştır. Yunus, 10:61

Bakara: 121Tilâvet

Size kendi içinizden bir elçi gönderdik ki size âyetlerimizi tilâvet eder, sizi arındırır, size kitabı ve hikmeti öğretir, daha başka bilmediğiniz şeyleri de öğretir. Bakara, 2:151

Allah’ın kitabını tilâvet eden, namazı dosdoğru kılan ve kendilerine rızık olarak verdiğimiz şeylerden gizli ve açık bağışta bulunan kimseler, hiç ziyan ihtimali olmayan bir ticareti ümit edebilirler.

Çünkü Allah onların ödüllerini eksiksiz verecek, üstüne de lütuf ve ihsanıyla daha fazlasını bağışlayacaktır. Zira O Gafûrdur, Şekûrdur. Fâtır, 35:29-30

Bakara: 121Tilâvet

And olsun Zikr’i tilâvet edenlere. Sâffât, 37:3

“Ona Rabbinden mucizeler indirilseydi ya” dediler. Sen de ki: Mucizeler Allah katındadır. Ben ise apaçık bir uyarıcıyım.

Kendilerine tilâvet olunan kitabı sana indirmiş olmamız onlara yetmedi mi? İman edecek bir topluluk için, hiç kuşkusuz, onda bir rahmet ve öğüt vardır. Ankebut, 29:50-51

Bakara: 121Tilâvet

Yoksa kitabı okuyup durduğunuz halde, insanlara iyiliği öğütleyip de kendinizi unutur musunuz? Aklınızı başınıza almayacak mısınız? Bakara, 2:44

Yahudiler dedi ki: “Hıristiyanların dayandığı birşey yok.” Hıristiyanlar da dedi ki: “Yahudilerin dayandığı birşey yok.” Oysa ikisi de kitabı okuyup duruyor. Cahiller de onların sözlerine benzer şeyler söylediler. Onların ihtilâf ettikleri şey hakkında hükmü kıyamet gününde Allah verecektir. Bakara, 2:113

Bakara: 121Tilâvet

Bir topluluk Allah’ın evlerinden bir evde toplanıp da Allah’ın kitabını tilâvet eder ve onu öğrenirlerse, üzerlerine sekînet iner, onları rahmet kaplar, etraflarını melekler kuşatır. Allah da onları kendi katındakilerin yanında anar.

Müslim, Zikr: 38; Ebû Dâvud, Vitr: 14; Tirmizî, Kıraat: 12; İbni Mâce, Mukaddime: 17

Bakara: 121Tilâvet

İçinde Allah’ın kitabı tilâvet olunan evin hayrı pek çok olur, onda melekler hazır bulunur, şeytanlar o evden çıkar.

İçinde Allah’ın kitabı tilâvet olunmayan ev ise ehline dar gelir, o evin hayrı azalır, onda şeytanlar hazır bulunur, melekler ise o evden çıkar. ez-zühd ve’r-Rakaik, 1:273

Bakara: 121Tilâvet

Kıyamet gününde, Kur’an ve dünyada iken onunla amel eden Kur’an ehli mahşer yerine getirilirler. Kur’ân’ın önünde de Bakara ve Âl-i İmrân sûreleri vardır; kendilerini okuyanları müdafaa etmek için birbiriyle yarışırlar. Müslim, Müsafirîn: 253; Tirmizî, Fezâilü’l-Kur’ân: 5

Allah’ın kitabından bir harf okuyana bir hasene vardır; bir hasenenin karşılığı da on mislidir. Ben «Elif lâm mim bir harftir» demiyorum; elif bir harf, lâm bir harf, mim de bir harftir. Tirmizî, Fezâilü’l-Kur’ân: 16

Bakara: 121Tilâvet

Kur’ân’ı okuyan ve onunla amel eden kimsenin anne ve babasına kıyamet gününde öyle bir taç giydirilir ki, onun parlaklığı, dünyanın bütün evlerine giren güneşin ışığından daha güzeldir. Anne babasının durumu böyle olursa, onunla amel eden kimsenin durumu nasıl olur sanıyorsunuz? Ebû Dâvud, Vitr: 14

Bakara: 121Tilâvet

Kur’ân ehline denir ki: Oku ve yüksel. Dünyada tertil ile okuduğun gibi burada da tertil ile oku. Senin merteben, okuduğun âyetin son noktasıdır. Ebû Dâvud, Vitr: 20; Tirmizî, Fezâilü’l-Kur’ân: 18

Kur’ân okuyan kimse, onunla Allah’tan istesin. Çünkü öyle topluluklar gelecek, Kur’ân okuyup onunla insanlardan isteyecekler. Tirmizî, Fezâilü’l-Kur’ân: 20

Bakara: 121Tilâvet

İbni Mesud (r.a.) anlatıyor: Nebî (s.a.v.) «Bana Kur’ân oku» buyurdu. «Yâ Resulallah, Kur’ân sana indirilmişken ben mi

sana Kur’ân okuyayım?» dedim. «Onu başkasından dinlemek de benim hoşuma

gider» buyurdu. Ona Nisâ sûresini okudum. Nihayet «Her ümmetten

bir şahit getirip seni de bunlara şahit tuttuğumuz zaman halleri nice olacak?» âyetine gelince «Şimdilik yeter» buyurdu.

Ona baktım, iki gözünden yaşlar boşanıyordu. Buharî, Tefsir 4:9, Fezâilü’l-Kur’ân: 33, 35; Müslim,

Müsafirîn: 247

Bakara: 121Tilâvet

إذا الذي بالقرآن صوتا الناس أحسن من إنالله يخشى حسبتموه يقرأ سمعتموه

İnsanların Kur’ân’ı en güzel okuyanı o kimsedir ki, onu okurken dinlediğinizde, Allah’tan korktuğunu hissedersiniz. İbni Mâce, İkame: 176; bk. Dârimî,

Fezâilü’l-Kur’ân: 34

Bakara: 121Tilâvet

Allah şu kitapla nice kavimleri yüceltir, daha başkalarını da alçaltır. Müslim, Müsafirîn: 269

Size de bir kitap indirdik ki, şan ve şerefiniz ondadır. Hâlâ akıl etmiyor musunuz? Enbiyâ, 21:10

Bakara: 121Hüsrâna düşenler

Aslında Biz onlara şereflerini getirdik; onlar ise şereflerinden yüz çeviriyorlar. Mü’minûn, 23:71

Şimdi siz bu sözü mü küçümsüyorsunuz?

Ondan nasibinizi, onu yalanlamaktan ibaret mi kılıyorsunuz? Vâkıa, 56:81-82

Bakara: 121Hüsrâna düşenler

ي �ي� ال� �ع�م�ت وا ن �ر� ل� اذ�ك ا ر�2 �س� ي ا � �ا ب   ي� ذ ذ� �� ذ�م� ع�ل�ى �ك �ت ي ف�ض�ل � �م� و�ا �ك �ي �ع�م�ت� ع�ل �ن �ا ذ

      ين� � �ع�ال  ذ�الEy İsrailoğulları! Size

bağışladığım nimetimi ve sizi vaktiyle bütün milletlere üstün

kılmış olduğumu hatırlayın.

Bakara: 122

Nimet: Ey İsrailoğulları! Size bağışladığım nimetimi ve

vaktiyle sizi âlemlere üstün kıldığımı hatırlayın. Bakara, 2:47

Hani, Musa kavmine, “Ey kavmim,” demişti. “Aranızdan peygamberler göndermekle, sizi hükümran kılmakla ve âlemlerde kimseye vermediğini size vermekle Allah’ın size lütfettiği nimeti hatırlayın.”

Mâide, 5:20

Âlem: kendi zamanlarının âlemi, milletleri

Bakara: 122

Biz İsrailoğullarına da kitap, hüküm ve peygamberlik verdik, onları güzel ve temiz nimetlerle rızıklandırdık ve âlemlere (o zamanın milletlerine) üstün kıldık.

Câsiye, 45:16

Eğer onlar Tevrat’ın, İncil’in ve Rablerinden onlara indirilmiş olan şeylerin hakkını verselerdi, başlarının üzerinden ve ayaklarının altından nimetlerle besleneceklerdi. Gerçi onlardan orta yolda olanlar da vardır; birçoğunun yapmakta olduğu ise pek kötü birşeydir.

Mâide, 5:66

Bakara: 122

  R Sا �ـ ي �ف�سV ش� �ف�سX ع�ن� ن ي ن �ج� R ال� ت �و�ما �ق�وا ي ذ�و�اتف�اع�ةX و�ال� �ف�ع�ه�ا ش� �ن �ه�ا ع�د�لX و�ال� ت �ل� م�ن �ق�ب و�ال� ي

ون�     �ص�ر� �ن  ه�م� يBir de öyle bir günden korkun ki, ne kimse bir başkasının cezasını öder, ne kimseden fidye kabul edilir, ne

kimseye bir şefaat fayda verir, ne de onlar bir yardım görürler.

Bakara: 123

Bir de öyle bir günden korkun ki, onda hiç kimse bir başkası için birşey ödeyemez, kimseden bir şefaat kabul edilmez, kimseden fidye alınmaz; onlara yardım da edilmez.

Bakara, 2:48

Tekrarın bir hikmeti: Hz. İbrahim ile ilgili âyetlerden kendinize pay çıkarmayın!

İnkâr edip de kâfir olarak ölenler azaptan kurtulmak için fidye olarak dünya dolusu altın verecek olsalar, hiçbirinden böyle birşey kabul edilmez. Onların hakkı acı bir azaptır; kendilerini bu azaptan kurtaracak hiçbir yardımcıları da yoktur.

Âl-i İmrân, 3:91

Bakara: 123

Yoksa Musa’nın sayfalarında olanlar ona bildirilmedi mi?

Ya çok vefalı İbrahim’in sayfalarında olanlar? Şöyle ki: Hiçbir günahkâr başkasının

günahını yüklenmez. İnsan için ancak çalışmasının karşılığı vardır. Çalışması da yakında gösterilecektir. Sonra da karşılığı tam tamına ödenecektir.

Necm, 53:36-41

Bakara: 123

Dinlerini oyun ve eğlence edinen, dünya hayatına aldanmış kimseleri bırak. Fakat sen Kur’ân ile öğüt ver ki, kimse kazandığı günahlarla helâke sürüklenmesin. O zaman kişinin Allah’tan başka ne bir dostu olur, ne bir şefaatçisi. Her türlü fidyeyi verse de yine kabul edilmez. İşte onlar, kazandıkları günahlarla helâke düşmüş olanlardır. İnkâr edip durmaları yüzünden onlara kaynar sudan bir içecek ve acı bir azap vardır. En’âm, 6:135

Bakara: 123

Mü’minlere “Biz sizinle beraber değil miydik?” diye seslenirler. Mü’minler “Evet,” der. “Fakat siz kendi kendinizi helâke düşürdünüz. Çünkü bizim başımıza gelecekleri gözetlediniz; şüphe içinde oldunuz; Allah’ın emri gelinceye kadar kuruntularla avunup durdunuz; o çok aldatıcı olan Şeytan da sizi Allah ile aldattı.

Bugün ne sizden, ne de inkâr edenlerden fidye kabul edilmez. Varacağınız yer ateştir ki, size lâyık olan da budur. Varılacak ne kötü bir yerdir orası! Hadîd, 57:14-15

Bakara: 123

İnkâr edenler, iman edenlere dediler ki: “Bize uyun; günahınızı biz yükleniriz.” Oysa onların günahlarından hiçbir şey yüklenecek değillerdir; onlar yalan söylüyorlar.

Onlar hiç şüphesiz kendi yüklerini taşıyacaklar; kendi yükleriyle beraber başka yükler de taşıyacaklardır. Uydurmakta oldukları şeyler hakkında da kıyamet gününde sorguya çekileceklerdir.

Ankebut, 29:12-13

Bakara: 123

Hüküm günü, hepsi için belirlenmiş bir vakittir.

O gün dostun dosta bir faydası olmaz; kimseden de yardım görmezler.

Allah’ın rahmet ettikleri müstesna. Şüphesiz ki O herşeyin mutlak galibi ve sonsuz rahmet sahibidir. Duhân, 44:40-42

Bakara: 123

ŞEFAAT

Birisinin affedilmesi veya işinin görülmesi için aracılık etmek / bir işe öncülük etmek

Kıyamet gününde peygamberlerin ve şefaat izni verilen kimselerin, şefaat edilebilecek kimseler hakkında günahlarının bağışlanması veya derecelerinin yükselmesi için Allah katında niyazda bulunması

Şefaat ile ilgili geniş açıklama Bakara 48’de

Bakara: 123

İnternet adresleri

iman_ilmihali@googlegroups.com

utesav.org.tr

facebook.com/yazarumitsimsek