Co nowego w ZHR?

nr 313

październik 2014 r.

BIULETYN INFORMACYJNY NACZELNICTWA z

Biuletyn Informacyjny Naczelnictwa z nr 313 październik 2014 r. Strona 2 z 25


W NUMERZE:

ROZKAZ L. 12/2014 .................................................................................................... 4

10 ROCZNICA SMIERCI .............................................................................................. 7

HM. RP. TOMASZA STRZEMBOSZA ............................................................................. 7

KONFERENCJA HISTORYCZNA ................................................................................... 9

LATARNIA W PIASKACH DLA ZHR .......................................................................... 14

ZHR PARTNEREM FDNT ............................................................................................ 15

DOLNY SLASK PIELGRZYMUJE .................................................................................. 16

EKSKURSJA 2014 ...................................................................................................... 17

VIII ESKAPADA HARCERSTWA STARSZEGO ............................................................ 18

ZLOT NAJLEPSZYCH HARCEREK ............................................................................... 21

TURNIEJ DRUZYN PUSZCZANSKICH ....................................................................... 23

CHWLA BOHATEROM ................................................................................................ 25


P r z e w o d n i c z ą c a Z H R

15 października 2014 r.

Rozkaz L. 12/2014

Druhny i Druhowie!

„…To Wy, własnym przykładem możecie pokazywać tę radość, która płynie z dawania siebie in-

nym, promieniować spokojem jaki przynosi poczucie dobrze spełnionego obowiązku; pozwala

dobrze odczuć ten szerszy oddech w piersiach jaki się czuje wychodząc z podwórka własnych,

ciasnych problemów w świat wielkich spraw człowieczych. Ale najpierw trzeba z nich wyjść sa-

memu i wyjść z nich winna cała organizacja…”.

Tomasz Strzembosz „List do instruktorów” 1992

„Jako organizacja możemy podejmować zadania, na które nie byłoby stać jednostki, a nawet

wielu jednostek. Zadania takie, na miarę dzielnych i zaradnych ludzi , piętrzą się wokół nas –

trzeba je tylko podjąć… Jeśli tak niedobrze jest z rodziną, może należałoby znacznie szerzej

wprowadzić tę problematykę do programów prób H.O i H.R., kursów podharcmistrzowskich

i harcmistrzowskich? Jeżeli mamy krytyczny stosunek do dzisiejszych elit, może poszerzać

w pracy harcerskiej wiedzę o życiu publicznym, wprowadzać odpowiednie warsztaty i gry, nie

zatrzymywać się na wywiadzie społecznym w czasie obozu? Może zacząć korzystać z wiedzy

specjalistów, organizować pod tym kątem obozy dla skautów i harcerzy starszych, podejmować

zadania na skalę dotąd nie stosowaną; podjąć współpracę z ośrodkami naukowymi badającymi

polską współczesność i z zakładami pracy? Tylko jeden warunek: trzeba się nie bać i trzeba

chcieć. Trzeba zgodzić się z podjęciem ryzyka, którym zresztą jest opatrzone całe nasze życie, od

wyboru typu szkoły średniej po małżeństwo…”.

Tomasz Strzembosz „Ojczyzna - nowe wyzwania” 1996

„...ZHR jest nasz, ale przede wszystkim jest Wasz. Władze także są ważne, ale nie one w osta-

tecznej instancji decydują o tym z czym ludziom kojarzyć się będzie słowo „ZHR”. I co po nich

zostanie…”.

Tomasz Strzembosz „Co jest ważne” 1994



1. Naczelnictwo

1.1. Informuję, że Rada Naczelna na posiedzeniu w dniu 27 września 2014 roku wybrała w skład

Naczelnictwa Związku hm. Grzegorza Karczmarczyka na funkcję Skarbnika ZHR.

1.2. Powołuję z dniem 16 października 2014 roku, w 10 rocznicę śmierci Honorowego Przewod-

niczącego Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej prof. hm. RP Tomasza Strzembosza CENTRUM

EDUKACJI HISTORYCZNEJ „LATARNIA” przy Bazie wypoczynkowo-szkoleniowej ZHR w Piaskach

(gmina Krynica Morska) nadając mu Jego imię.

1.2.1. Mianuję na funkcję Koordynatora Naukowego CENTRUM EDUKACJI HISTORYCZ-

NEJ „LATARNIA” im. prof. hm. RP Tomasza Strzembosza dr hab. hm. Marka Wierzbic-

kiego (Mazowiecka Chorągiew Harcerzy).

2. Rada Naczelna

2.1. Informuję, że Rada Naczelna na posiedzeniu w dniu 27 września 2014 roku wybrała na

członkinię Rady Naczelnej hm. Monikę Domagałę (Małopolska Chorągiew Harcerek).

2.2. Informuję, że Rada Naczelna na posiedzeniu w dniu 27 września 2014 roku wybrała na

członkinię Rady Naczelnej hm. Annę Ziober (Łódzka Chorągiew Harcerek).

2.3. Informuję, że Rada Naczelna na posiedzeniu w dniu w dniu 27 września 2014 roku Uchwałą

121/4 zatwierdziła zmiany w Regulaminie Okręgu. Aktualna wersja Regulaminu Okręgu stanowi

załącznik nr 1 do rozkazu.

2.4. Informuję, że Rada Naczelna na posiedzeniu w dniu w dniu 27 września 2014 roku przyjęła

Uchwałę nr 121/6 w 75 rocznicę utworzenia Polskiego Państwa Podziemnego oraz Szarych Sze-

regów. Uchwała ta stanowi załącznik nr 2 do rozkazu.



3. Podziękowania

3.1. Serdecznie dziękuję całemu Środowisku Pionkowskiemu oraz Zarządowi Obwodu „Ziemi

Radomska” za zaangażowanie w przygotowanie warunków prawnych do zakupu Bazy wypo-

czynkowo-szkoleniowej ZHR w Piaskach oraz w pozyskanie środków na sfinansowanie tego

przedsięwzięcia.

Czuwaj!

Przewodnicząca ZHR

/-/ hm. Ewa Borkowska-Pastwa HR


10 ROCZNICA SMIERCI

HM. RP. TOMASZA STRZEMBOSZA

października be. minęło 10 lat od kiedy w Naszych szeregach zabrakło Honorowego Prze-wodniczącego ZHR harcmistrza RP Tomasza Strzembosza.

Tomasz Strzembosz (11 września

1930 r. - 16 października 2004 r.): polski historyk,

brat bliźniak Teresy i Adama Strzemboszów.

Mieszkał w Warszawie. Profesor Katolickiego Uni-

wersytetu Lubelskiego (KUL) (od 1991) i Instytutu

Studiów Politycznych PAN. W latach 1989–1993

Przewodniczący Rady Naczelnej ZHR, następnie

Honorowy Przewodniczący ZHR. Badacz historii

Polski okresu II wojny światowej.

Tomasz Strzembosz od 1945 roku był związany

z harcerstwem.

W 1980 był jednym z inicjatorów Kręgów Instruk-

torów im. Andrzeja Małkowskiego (KIHAM),

w 1981 współtworzył Niezależny Ruch Harcerski

(NRH) i był jego wiceprzewodniczącym.

W 1989 był jednym z twórców Związku Harcer-

stwa Rzeczypospolitej, przez dwie kadencje jego

przewodniczącym (1989–1992), a od 1992 roku

honorowym przewodniczącym ZHR.

Pośmiertnie Przewodniczący ZHR hm. Kazimierz

Wiatr nadał Tomaszowi Strzemboszowi tytuł (sto-

pień) Harcmistrza Rzeczypospolitej, co należy trak-

tować jako honorowe docenienie wkładu Tomasza

Strzembosza w powstanie ZHR.

„Harcerstwo, żeby naprawdę wychowywać, nie

może być tylko zabawą – musi być ideą opartą na

mocnych podstawach światopoglądowych; ideą

ogarniającą człowieka, której chce on służyć, któ-

ra jest dla niego wielką samoistną wartością”.

T.S.

Urodził się w Warszawie jako jeden z trojaczków

(siostra Teresa i brat Adam). Podczas okupacji

uczył się na tajnych kompletach w Gimnazjum

i Liceum im. św. Stanisława Kostki w Warszawie.

Maturę zdał w 1949 r. w Samorządowym Gimna-

zjum i Liceum w Falenicy i w tym samym roku roz-

począł studia na Wydziale Historii Uniwersytetu

Jagiellońskiego w Krakowie. Od jesieni 1951 r. stu-

diował na Uniwersytecie Warszawskim historię ze

specjalizacją archiwalną. Z powodów politycznych

magisterium obronił dopiero w 1959 roku. Jesienią

1952 r. rozpoczął pracę zawodową w Wojewódz-

kim Archiwum Państwowym w Warszawie, na-

stępnie w Archiwum Głównym Akt Dawnych, skąd

w sierpniu 1953 r., na wniosek Koła ZMP przy Pań-

16


stwowej Służbie Archiwalnej w Warszawie, został

usunięty. Pracował krótko jako robotnik, a od

1954 r. przez 12 lat – w Dziale Oświatowym Mu-

zeum Historycznego Miasta Stołecznego Warsza-

wy. W 1966 r. rozpoczął pracę w Pracowni Dziejów

Polski w II Wojnie Światowej w Instytucie Historii

PAN. W 1972 r. obronił pracę doktorską na Uni-

wersytecie Warszawskim (promotor – prof. Stani-

sław Herbst), w 1982 r. habilitował się na Wydziale

Humanistycznym KUL, w 1991 r. otrzymał tytuł

profesora.

Od 1984 r. pracował na KUL, a od 1991 r. także w

Instytucie Studiów Politycznych PAN, gdzie był kie-

rownikiem Samodzielnej Pracowni Dziejów Ziem

Wschodnich II RP.

Zainteresowania prof. Tomasza Strzembosza kon-

centrowały się na tematyce konspiracji niepodle-

głościowej. Był prekursorem badań nad konspira-

cyjną walką zbrojną w okupowanej Warszawie,

dziejami partyzantki i konspiracji na Kresach Pół-

nocno-Wschodnich RP w czasie pierwszej okupacji

sowieckiej 1939–1941 oraz znawcą sowieckiego

systemu okupacyjnego (Rewolucja na postronku.

Sowiecki system okupacyjny na ziemiach wschod-

nich II RP 1939–41, „Tygodnik Solidarność” 1998,

nr 7, 9, 12, 19, 42).

Od 1945 r. był związany z harcerstwem. W 1980 r.

współinicjował tworzenie Kręgów Instruktorów

im. Andrzeja Małkowskiego, w 1981 r. współtwo-

rzył Niezależny Ruch Harcerski i był jego wice-

przewodniczącym.

W 1989 r. był jednym z twórców Związku Harcer-

stwa Rzeczypospolitej przez dwie kadencje jego

przewodniczącym (1989–1992), a od 1992 r. ho-

norowym przewodniczącym.

W latach 1972–1980 był członkiem elitarnego Pol-

skiego Klubu Górskiego. Od jesieni 1980 r. Uczest-

niczył w pracach NSZZ Solidarność w IH PAN jako

wiceprzewodniczący Koła. W latach 1982–1989

był członkiem podziemnej Rady Edukacji Narodo-

wej i uczestniczył (od 1983 r.) w pracach Społecz-

nego Komitetu Wydawnictw Niezależnych; był

także wiceprzewodniczącym Rady Naukowej Ar-

chiwum Wschodniego w latach 1989–1994 oraz

wiceprzewodniczącym Rady Naukowej Instytutu

Studiów Politycznych PAN.

Pośmiertnie Przewodniczący ZHR hm. Kazimierz

Wiatr nadał Tomaszowi Strzemboszowi tytuł

Harcmistrza Rzeczypospolitej.

Tomasz Strzembosz jest autorem ponad 100 pu-

blikacji, m.in. książek:

„Szare Szeregi jako organizacja wycho-

wawcza”, (wyd. 1981); II (wyd. 1984),

„Refleksje o Polsce i podziemiu 1939-1945″

(wyd. 1987, 1990),

„Bohaterowie „Kamieni na szaniec”

w świetle dokumentów” (wyd. 1994),

II (wyd. 1996), III (wyd. 2007),

„W stronę zachodzącego słońca. Życiorysy

wpisane w polską historię”, (wyd. 2003),

Był współzałożycielem Komitetu Upamiętniające-

go Polaków Ratujących Żydów. W 2004 r. otrzymał

tytuł Honorowego Obywatela Miasta Jedwabne.

Zmarł w 2004 r. w Warszawie.

Tradycyjnie Przewodnicząca ZHR hm. Ewa Bor-

kowska-Pastwa oraz instruktorki i instruktorzy

spotkali się przy grobie swojego Honorowego

Przewodniczącego, aby modlić się, wspominać

i czcić pamięć zmarłego.

Droga na mogiłę

Warszawa, cmentarz Powązki, IV brama w prawo,

potem długo alejką U w lewo, na skrzyżowaniu ze

słupkiem 262 w lewo, potem pierwsza w prawo

przy mogile – Jankowska, po środku alejki grobo-

wiec rodzinny Strzemboszów, krzyż brzozowy.

źródło: www.zhr.pl

oraz www.strzembosz.republika.pl

http://www.zhr.pl/

www.strzembosz.republika.pl


KONFERENCJA HISTORYCZNA

dniach 17-19 października 2014 r. w Łańcucie, odbyła się Instruktorska Konferencja Historycz-

na „U źródeł ZHR”. Z pewnością atmosfera tego Jubileuszowego wydarzenia pozostanie na dłu-

go w pamięci uczestników. Mogliśmy gościć instruktorki i instruktorów z całej Polski, sympaty-

ków harcerstwa, a także Christinę Małkowską - wnuczkę Olgi i Andrzeja, mieszkającą na co dzień w Bristolu.

Było to również wyjątkowe wydarzenie dla gospodarzy - Podkarpackich środowisk.

W piątkowy wieczór Konferencję rozpoczął komi-

nek poświęcony historii Podkarpackiego ZHR. Było

to wyjątkowe spotkanie, na którym mogliśmy go-

ścić założycieli pierwszych drużyn oraz uczestników

Zjazdu ZHR. Wysłuchaliśmy wspomnień i wielu hi-

storii, które przybliżyły realia ówczesnych wyda-

rzeń.

Głównym punktem programu były sobotnie wystą-

pienia referatowe zaproszonych prelegentów. Mia-

ły one charakter naukowy i przybliżały między in-

nymi historię początków ZHR.

Wystąpienia wygłosili:

hm. Wojciech Hausner Braterstwo do drugiej

potęgi – o metodzie i okolicznościach zjedno-

czenia ZHR i ZHP (r. z. 1918) w 1992 r.

hm. Marek Gajdziński HR Jakie cele przyświeca-

jące powołaniu ZHR zostały urzeczywistnione,

a jakie nie? Co stanęło na przeszkodzie i czy jest

jeszcze sens i szansa je zrealizować?

dr Irena Kozimala (PWSW w Przemyślu) Prze-

worska „Czarna Trzynastka”- droga do ZHR

dr Adam F. Baran (ISP PAN) Pokłosie harcer-

skiego działania i wychowania. Refleksja histo-

ryczno-pedagogiczna.

ks. hm. Tomasz Kościelny Droga środowisk sa-

lezjańskich do ZHR.

ks. phm. Paweł Kaszuba Wychowanie religijne

w historii ruchu harcerskiego.

hm. Katarzyna Ossowska Odrodzenie Organiza-

cji Harcerek

Zenon Fajger (IPN Rzeszów) Służba bezpieczeń-

stwa wobec harcerstwa na Rzeszowszczyźnie

w drugiej połowie lat 80-tych XX w.

phm. Bartosz Grabowy ZHR – organizacja ide-

owo wychowawcza.

Następnie uczestnicy Konferencji udali się na obiad

oraz zwiedzanie łańcuckich posiadłości Potockich.

Wieczorem odbyła się uroczysta kolacja opatrzona

krótkim programem artystycznym. Była oczywiście

możliwość podzielania się swoimi harcerskimi

wspomnieniami. Nie mogło wówczas zabraknąć ju-

bileuszowego tortu!

W


Na zakończenie kolacji, w nawiązaniu do Dnia Pa-

pieskiego, został wyświetlony film opowiadający

o Białej Służbie jaką pełnił ZHR podczas wizyt Jana

Pawła II w Polsce.

Konferencję zakończono niedzielną Mszą Świętą

w Kościele Farnym w Łańcucie. Następnie w brat-

nim kręgu pożegnaliśmy się, dziękując za możliwość

wspólnego spotkania. Po pamiątkowym zdjęciu

uczestnicy udali się do Rzeszowa, gdzie czekała na

nich jeszcze jedna atrakcja – zwiedzanie Podziem-

nej Trasy Rzeszowa.

Relacja i zdjęcia

www.zhr.pl

www.konferencja25lat.zhr.pl

ZHR NA V FORUM NGO

dniach 17-19 października 2014 r. w Klubie 6 Brygady Powietrznodesantowej w Krakowie

odbyło się V Ogólnopolskie Forum Organizacji Pozarządowych działających na rzecz obron-

ności. W wydarzeniu, którego organizatorem był Departament Wychowania i Promocji

Obronności MON uczestniczyło ponad 130 przedstawicieli organizacji pozarządowych z całego kraju. Nie

zabrakło też prezentacji działań ZHR.

W trakcie V Forum Organizacji Pozarządowych Działających na rzecz Obronności, jego uczestnicy między

innymi wymienili doświadczenia w zakresie współpracy z resortem obrony narodowej. Działania prowa-

dzone przez ZHR zaprezentował pwd. Jakub Górniak (projekt Trzej Generałowie >> czytaj dalej...).

W uznaniu za zaangażowanie i pracę na rzecz obronności, Podsekretarz Stanu w MON Pan Maciej Jankow-

ski wręczył podziękowania wybranym organizacjom pozarządowym.

ZHR ponownie znalazł się w gronie wyróżnionych.

źródło:

www.mon.gov.pl

W

http://www.zhr.pl/

http://www.konferencja25lat.zhr.pl/

http://trzejgeneralowie.zhr.pl/

www.mon.gov.pl%0c

www.mon.gov.pl%0c


XVIII ZLOT ZUCHMISTRZOWSKI

ak co roku, zuchmistrzynie i zuchmistrzowie z całej Polski spotkali się by twórczo spędzić czas i zain-

spirować się do pracy z zuchami na kolejny rok harcerski. Tym razem zlot odbył się w drugi weekend

października, a jego 150 uczestników gościło w Gdyni środowisko zuchmistrzowskie Okręgu Pomor-

skiego.

Tematem przewodnim XVIII Zlotu Zuchmistrzowskiego „Morze Inspiracji” była inspiracja miastem. Często

chodząc utartymi ścieżkami nie zauważamy, ile nasze otoczenie stwarza możliwości do wykorzystania

w pracy zuchmistrzowskiej. Organizatorzy postanowili pokazać ile inspiracji możecie znaleźć w swoich mia-

stach na przykładzie tego co oni czerpią z Gdyni, bo w każdej miejscowości można znaleźć lub samemu

stworzyć miejsca nietypowych działalności, które dają energię.

Poszczególne środowiska wystawiły następujące

reprezentacje:

Organizacja Harcerek

Dolnośląska Chorągiew Harcerek 10

zuchmistrzyń,

Górnośląska Chorągiew Harcerek 2 zuch-

mistrzynie,

Kujawsko-Pomorska Chorągiew Harcerek

6 zuchmistrzyń,

Lubelska Chorągiew Harcerek 8 zuchmi-

strzyń,

Łódzka Chorągiew Harcerek 13 zuchmi-

strzyń,

Małopolska Chorągiew Harcerek 10 zuch-

mistrzyń,

Mazowiecka Chorągiew Harcerek 18

zuchmistrzyń,

Wielkopolska Chorągiew Harcerek 26

zuchmistrzyń,

Pomorska Chorągiew Harcerek 15 zuchmi-

strzyń,

oraz szefowa wydziału zuchowego hm.

Ania Sampolska-Wiśnioch i Naczelniczka

Organizacja Harcerzy

Dolnośląska Chorągiew Harcerzy 5 zuch-

mistrzów,

Lubelska Chorągiew Harcerzy 11 zuchmi-

strzów,

Łódzka Chorągiew Harcerzy 13 zuchmi-

strzów,

J


Małopolska Chorągiew Harcerzy 3 zuchmi-

strzów,

Mazowiecka Chorągiew Harcerzy 10

zuchmistrzów,

Wielkopolska Chorągiew Harcerzy 8

zuchmistrzów,

Pomorska Chorągiew Harcerzy 12 zuchmi-

strzów

oraz kierownik wydziału zuchowego hm.

Piotr Wiśnioch, zastępca kierownika wy-

działu Wojtek Nowakowski, Naczelnik

Harcerzy hm. Sebastian Grochala

W szczytowym momencie było 110 harcerek, 65

harcerzy oraz 3 dzieci (Jaś Wiśnioch, Hania i Zosia

Nowakowskie).

Oprócz gier, które odbywały się w piątek i sobotę

uczestnicy mieli możliwość zainspirować się pod-

czas warsztatów:

Inspiruj się ruchem i zdrowiem podczas

zajęcia ze squash lub rugby.

Inspiruj się historią morskiego oręża czyli

zwiedzanie okrętu – muzeum ORP

Inspiruj się tajemniczą przestrzenią czyli

zajęcia eksploracyjne w miejsca niedo-

stępne na co dzień, dla każdego takich jak

zbiorniki paliwowe i schrony.

Inspiruj się improwizacją, to co każdy cza-

sami musi zrobić na zbiórce- sztuka

Inspiruj się podróżą, czyli jak zrobić to ta-

nio a niekoniecznie z czegoś rezygnować.

Inspiruj się aktywnym zwiedzaniem gdzie

uczestnicy mieli możliwość poszukiwania

Inspiruj się gdyńskim modernizmem, czyli

poznanie perełek gdyńskich modernizmu,

które zmieniły oblicze architektury w cza-

sie dwudziestolecia międzywojennego!

Inspiruj się kulturą zza kulis

Inspiruj się rekonstrukcją z Chorągwią Ja-

kuba Wejhera. Członkowie Chorągwi tylko

jak się walczy szablą bojową, ale również

jak się ładuje i strzela z rusznicy czy musz-

kietu!

Spotkanie z samorządowcami z Gdyni –

jak współpracować z samorządem? Zajęcia

tylko dla instruktorów.

Podczas Zlotu każdy referat był punktowany za

rzetelność zgłoszeń (ile osób się zgłosiło, a ile fak-

tycznie przyjechało, terminowość zgłoszeń i wpłat

zaliczek, liczba reprezentacji z chorągwi), porzą-

dek w salach, gotowość na zbiórkach, umundu-

rowanie referatu oraz grę sobotnią.

Punktację zlotową w Organizacji Harcerek wygrał

Łódzki Referat Zuchowy „Zaczarowane Źródło”,

zaś w Organizacji Harcerzy Lubelski Referat Zu-

chowy. Dodatkowo w Organizacji Harcerek wy-

różnienie za rzetelność oraz terminowość zgło-


szeń otrzymał Kujawsko-Pomorski Referat Zu-

chowy, wyróżnienie za umundurowanie całe-

go referatu Wielkopolski Referat Zuchowy, nato-

miast w Organizacji Harcerzy wyróżnienie

za rzetelność oraz terminowość zgłoszeń otrzymał

Dolnośląski Referat Zuchowy.

Wyniki jednej ze składowych punktacji zlotowej

czyli gry w Centrum Nauki Experyment przedsta-

wiają się następująco:

referat Lubelskiej Chorągwi Harcerek 237

punktów

referat Kujawsko-Pomorskiej ChH-ek

190pkt,

referat Łódzkiej ChH-ek 185 pkt,

referat Dolnośląskiej ChH-ek 174 pkt,

referat Wielkopolskiej ChH-ek 127 pkt,

referat Mazowieckiej ChH-ek 109 pkt,

referat Małopolskiej ChH-ek 85,5 pkt.

referat Lubelskiej Chorągwi Harcerzy 251

punktów

referat Mazowieckiej ChH-y 222 pkt,

referat Wielkopolskiej ChH-y 169 pkt,

i Ex aequo referat Łódzkiej ChH-y Dolno-

śląskiej ChH-y i Małopolskiej ChH-, 159

pkt,

Cały zlot przygotowała kadra w składzie:

komendantka: phm. Dorota Wilk

wicekomendantka: hm. Kamila Połomska

kwatermistrz: phm. Piotr Malinowski

oboźni: pwd. Beata Kochmańska i phm.

Łukasz Kopeć

szefowa biura: pwd. Natalia Czaja

biuro: pwd. Urszula Kijanko

webmaster: pwd. Asia Baj

sklepik zlotowy: phm. Natalia Sacharuk

warsztaty: pwd. Aleksandra Konraciuk,

phm. Przemysław Latarski,

gra miejska: pwd. Wojciech Demczyna,

pwd. Krystian Kujawski,

gra w Experymencie: pwd. Ewelina Stefa-

nowicz, pwd. Dawid Solarz

Relacja i zdjęcia: Dorota Wilk

Zdjęcia: Przemysław Latarski oraz

Gdyński Klub Eksploatacji Podziemnej


LATARNIA W PIASKACH DLA ZHR

ruh Tomasz Strzembosz jest dla ZHR nie tylko założycielem, ale i autorytetem. Wspominając

wkład Tomasza w historię Polski pragniemy w 10 rocznicę Jego śmierci, złożyć Mu hołd poprzez

nazwanie Jego imieniem nowopowstałego Centrum Edukacji Historycznej LATARNIA w nowo

nabytym przez ZHR budynku w Piaskach – Nowa Karczma gm. Krynica Morska.

Pionkowskie środowiska ZHR

chcą kontynuować wypoczynko-

wo-edukacyjną działalność w po-

staci organizacji stałych obozów

harcerskich pod namiotami,

kursów i szkoleń instruktorskich

oraz spotkań harcerskich rodzin.

Tradycją obozów w Piaskach jest

współpraca z Urzędem Morskim

i Nadleśnictwem przy utrzymaniu

porządku w pasie nadbrzeżnym.

Pragniemy tę tradycję zachować,

ucząc młode pokolenie posza-

nowania przyrody i ekologiczne-

go przebywania w lesie.

Ponieważ miejsce to nie jest

opisane historycznie, a zasługu-

je na uwagę - ZHR podpisał po-

rozumienie z Muzeum Stutthof

w Sztutowie, Muzeum II wojny

światowej oraz w celu:

- zebrania i upowszechnienie

materiałów, wiadomości na te-

mat dziejów tej części Mierzei

Wiślanej,

- realizacji projektów edukacyj-

nych i prowadzenia różnych form

prezentacji wiedzy o społeczeń-

stwie i kulturze w zakresie histo-

rii najnowszej,

- organizowania warsztatów hi-

storycznych dla pasjonatów hi-

storii, uczniów, studentów

i młodych historyków,

- upamiętnienia ofiar niemiec-

kich zbrodni wojennych na Mie-

rzei Wiślanej,

D


- zorganizowania stałej wystawy

muzealnej w części wieżowej la-

tarni,

- postawienia przy latarni tablic

informacyjno – edukacyjnych.

Więcej informacji na stronie

www.fb.com/PIASKIZHR

ZHR PARTNEREM FDNT

zień Papieski obchodzony jest od 2001 r.,

zawsze w niedzielę poprzedzającą rocznicę

wyboru Karola Wojtyły na Stolicę Piotro-

wą. Tak jak od samego początku swojego istnienia

ZHR był mocno związany z osobą Jana Pawła II, tak

też od samego początku harcerki i harcerze ZHR

czynnie włączali się w organizację wydarzeń związa-

nych z tym dniem.

Szczególnie teraz, kiedy osoba św. Jana Pawła II sta-

je się coraz bardziej odległa dla młodszego pokole-

nia, warto aktywniej włączać się środowiskami

w inicjatywy z nim związane, by ożywiać ducha wię-

zi harcerek i harcerzy z Papieżem.

W tym roku środowiska wybierały spośród trzech

pól aktywności:

1. Wieczornica lub Czuwanie Papieskie

− drużyny i zastępy organizowały Czuwania Papie-

skie lub włączały się w aktywności parafii, miejsco-

wości/dzielnicy.

2. Moje zaangażowanie czyli akcja „Krok do świę-

tości” - jednostki włączały się w inicjatywę o której

więcej w filmowym zaproszeniu.

3. Kwesta to też służba

– włączając się aktywnie w coroczną kwestę na

rzecz Fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia” poma-

gamy młodym ludziom spełniać ich marzenia. War-

to zaznaczyć, że wśród stypendystów Fundacji są

także nasze harcerki i harcerze. Zbiórki odbywały

się przy parafiach.

Do kwesty można było włączyć się promując akcję

SMS.

D

www.fb.com/PIASKIZHR

https://www.youtube.com/watch?v=wq1SIU8gTC4


W tym roku harcerze z 1 Ostrołęckiej Drużyny Har-

cerzy „Piorun” Im. Gen. Józefa Bema w sposób

szczególny zaangażowali się w akcję.

Druhowie:

Karol Topa,

Marcin Piątkowski,

Rafał Mierzejewski,

Bartosz Sadłowski

przyjechali do Warszawy aby kwestować w porcie

lotniczym Warszawa-Modlin.

Więcej o Dniu Papieskim – kliknij tutaj

DOLNY SLASK PIELGRZYMUJE

ajemnica Ewangelii - pod tym hasłem 18 października wyruszyła po raz kolejny piesza pielgrzymka

wrocławska do grobu św. Jadwigi Śląskiej w Trzebnicy. Od kilkudziesięciu lat jest to okazja do

uczczenia świętej, która jest patronką wyboru Jana Pawła II na papieża oraz do podziękowania za

czas sierpniowej pielgrzymki do Częstochowy.

W tym roku, po kilku latach przerwy, na pielgrzy-

mi szlak ponownie wyruszyła grupa harcerska,

której inicjatorkami były instruktorki Dolnośląskiej

Chorągwi Harcerek im. św. Jadwigi Śląskiej Związ-

ku Harcerstwa Rzeczypospolitej. Z racji tego, że

św. Jadwiga Śląska jest dla nas postacią szczegól-

ną, postanowiliśmy włączyć się w ten pielgrzym-

kowy klimat, dziękując Panu Bogu za czas wakacji

i obozów, a na początku nowego roku pracy har-

cerskiej prosić o Boże błogosławieństwo.

W sumie w grupie pielgrzymowało ponad 200

osób: blisko 130 harcerek, zuchenek

i wędrowniczek z Dolnośląskiej Chorągwi

Harcerek, której patronuje św. Jadwiga Śląska,

ponad 60 harcerzy i zuchów z Dolnośląskiej

Chorągwi Harcerzy im. Orląt Lwowskich, a także

przedstawiciele wrocławskiego Hufca ZHP.

Ponadto do grupy przyłączyło się jeszcze

kilkadziesiąt osób, którym szczególnie

odpowiadał jej klimat.

Wspólna droga, świetnie prowadzony śpiew,

konferencja na trasie czy możliwość odbycia

szczególnej spowiedzi „w drodze” to stałe punkty

każdej pielgrzymki, które w tym roku udało się

dobrze przygotować i przeżyć. Ciekawostką

w programie grupy harcerskiej była gra o św.

Jadwidze, którą udało się bardzo sprawnie

zrealizować "w drodze", a zwycięskie drużyny

zostały nagrodzone okolicznościowymi

T


dyplomami. Pielgrzymka zakończyła się mszą

świętą na ołtarzu polowym w Trzebnicy, ale

jeszcze wcześniej, zanim wszystkie grupy dotarły

na miejsce, odbył się apel obu Chorągwi, w czasie

którego m.in. zostały przyznane miana

kategoryzacyjne najlepszym drużynom harcerek

i gromadom zuchowym na Dolnym Śląsku.

Relacja: hm. Agnieszka Maliszak,

ks. Adam Kwaśniewski

Zdjęcie: sam. Patrycja Piwowar

EKSKURSJA 2014

egoroczna wędrówka drużynowych wędrowniczek i instruktorek wędrowniczych odbyła się

w dniach 17-19 października. Tym razem organizowała ją Łódzka Chorągiew Harcerek. Wzięło

w niej udział 9 uczestniczek z Małopolski, Wielkopolski, Pomorza, Mazowsza i Opola.

W piątek wieczorem miałyśmy

okazję przespacerować się jedną

z najdłuższych ulic handlowych

w Europie – łódzką ulicą Piotr-

kowską.

Po zwiedzaniu udałyśmy się do

łódzkich instruktorek by trochę

pogawędzić, ale przede wszyst-

kim przygotować regionalne po-

trawy na kolację.

W sobotę z samego rana wyru-

szyłyśmy na wędrówkę po Boli-

mowskim Parku Krajobrazowym.

Część spływała meandrującą rze-

ką Rawka, część pokonywała

szlaki konno, a część pieszo. Mia-

łyśmy nawet okazję pójść nad

polski Balaton.

Po wymagających wędrówkach

zjadłyśmy przepyszny regionalny

obiad u Pani Lucji.

Po nim nastąpił długo wyczeki-

wany jarmark potencjałów, gdzie

nauczyłyśmy się robić miejscowe

druciane zabawki oraz mogłyśmy

podzielić się potencjałem, jaki w

sobie kryjemy – my, nasze dru-

żyny, środowisko.

Następnie udałyśmy się do Ro-

gowa, gdzie odbył się apel, ko-

minek oraz wieczorne pogawędki

do późnych godzin nocnych.

Następnego dnia rano udałyśmy

się na Mszę świętą oraz rozegra-

łyśmy wielkie regionalne scrab-

ble.

Niestety czas nieubłaganie leciał

i musiałyśmy powoli rozjeżdżać

się do swoich domów.

Podczas tych około 40 godzin, ja-

kie wspólnie spędziłyśmy, zain-

spirowałyśmy się do działania,

podałyśmy swój potencjał dalej,

zintegrowałyśmy się i poznały-

śmy piękno Bolimowskiego Par-

ku Krajobrazowego.

Relacja: pwd. Wiola Chałupka HR

Zdjęcia: Justyna Gutowska

-komendantka Ekskursji 2014

T


VIII ESKAPADA HARCERSTWA STARSZEGO

a początek cofnijmy się w czasie: trzy dni

przed Eskapadą… w Krakowie deszcz

i mgły, temperatura spada coraz bardziej,

a ja zaczynam się martwić: „Eskapada w desz-

czu?”. Na Facebooku pojawiają się posty o treści:

„Módlmy się o dobrą pogodę”. Popieram. I cze-

kam na 24 października – na ten jesienny poranek,

kiedy będziemy ruszać na beskidzkie szlaki…

23 października. Piątkowy wieczór, ul. Kopernika 26

pełna młodych ludzi w szarych i zielonych

mundurach, udających się na warsztaty

„Niezbędnik starszoharcerski”. To pierwsza część

tegorocznej Eskapady: czas na integrację,

zgłębienie idei Kręgów Starszoharcerskich. Jakże

miło jest spędzić te chwile w dobrym towarzystwie

i dowiedzieć się czegoś o regulaminie Kręgów

Harcerstwa Starszego ZHR, specyfice pracy

z dorosłymi, 4 elementach metodyki HS, formach

pracy w HS, tworzeniu i rejestracji kręgu.

Noc z 23 na 24 października nie należy do

najdłuższych – to nic, odeśpimy w autokarze!

Pobudka o wczesnych godzinach porannych i…

ruszamy! Dookoła radosne twarze, kolorowe

plecaki, gitary, a pogoda? Nie pada! Podróż

w Beskidy mija nam w ciszy, każdy chce wypocząć

i zachować siły na wędrówkę, która nas czeka.

Autokar stopniowo pustoszeje – to poszczególne

grupy wysiadają w wyznaczonych miejscach, skąd

wyruszą na wybrane przez siebie szlaki. A wybór nie

był łatwy:

PILSKO (6-7h): Przeł. Glinne – Pilsko (1557 m

n.p.m.) – Przeł. Cudziechowa – Hala Rysianka – Hala

Lipowska

GSB (5h 30’): Węgierska Górka – Abrahamów –

Hala Wieprzska – Hala Rysianka – Hala Lipowska

(1324m n.p.m.)

N


ROMANKA z Sopotni (4h 15’): Żabnica

(Skałka)/Sopotnia Wielka – Romanka (1366m

n.p.m.) – Hala Rysianka – Hala Lipowska

ROMANKA z Żabnicy(4h 15’): Żabnica (Skałka) –

Romanka (1366m n.p.m.) – Hala Rysianka – Hala

Lipowska

SPACEROWA (3h 40’): Ujsoły – Hala Redykalna –

Hala Lipowska (1324m n.p.m.)

ZIELONO MI (3h): Żabnica (Skałka) – Hala Boracza –

Hala Lipowska (1324m n.p.m.)

Poranne słońce jest dla mnie niemałym

zaskoczeniem. Świeci w twarz, jakby na przekór tej

mgle i deszczom, które nie opuszczały Krakowa

przez ostatnie dni. Czyli można wymodlić pogodę?

Najwyraźniej tak! Wszystkie grupy wyruszają na

wędrówki, każda z nich ze swoim patrolowym, na

którego barkach spoczywa szczególne zadanie:

zadbać o duchowy, fizyczny, kulturalny i społeczny

rozwój powierzonych mu na szlaku osób. Dlatego

każda z grup robi co jakiś czas postoje, w czasie

których dyskutuje na tematy społeczno-

ekonomiczne, przygotowuje się do rozmowy o

pracę, zastanawia się nad problemem ekologii,

poznaje poezję Jana Pawła II. Ponadto odmawiany

jest różaniec i prowadzone próby do mini-scenek

teatralnych, które mają być prezentowane podczas

wieczornego ogniska. Wszystkie te aktywności

sprzyjają wzajemnemu poznawaniu się uczestników

oraz motywują do wysiłku intelektualnego – co

niewątpliwie czyni tę wędrówkę bardziej owocną.

Około godziny 18:00 do schroniska na Hali

Lipowskiej dociera ostatnia grupa. Ci, którzy

przybyli nieco wcześniej, z zachwytem podziwiają

rozpościerające się dokoła widoki na Tatry i

Beskidy, oświetlone blaskiem zachodzącego słońca.

Po wspólnej kolacji odbywa się spotkanie wydziału

Harcerstwa Starszego, w czasie którego

omawialiśmy potrzeby szkoleniowe prowadzących i

wiceprowadzących krąg oraz tryb i termin

planowanego kursu prowadzących kręgi.


Po spotkaniu i rozmowach można było dowiedzieć

się szczegółów na temat działających w Polsce

kręgów starszoharcerskich: ich metod pracy,

sposobów organizowania zbiórek i kuźnic,

tygodniowego rytmu zajęć, itd. Dookoła schroniska

znajdywały się specjalne „punkty informacyjne”, to

harcerze i harcerki z poszczególnych kręgów, od

których w wieczornym mroku bił blask trzymanych

w ręku świec. Wystarczy podejść i zapytać – tak

niewiele trzeba, aby poznać tajniki pracy

poszczególnych kręgów!

Następnie przyszedł czas na ognisko. Już samo

rozpalenie ogniska w takich warunkach (leżący

dookoła śnieg, błoto, mokre gałęzie) to nie lada

wyzwanie! Ale co to dla naszych druhów – dali

radę! Podczas ogniska zastanawiamy się nad

tematem przewodnim tegorocznej Eskapady

„Otwórz drzwi…”. Tej refleksji towarzyszą

rozważania słów Ojca św. Jana Pawła II, który

wzywa do przyjaźni z Jezusem, do zaproszenia Go

do wszystkich płaszczyzn życia, a szczególnie do

zrobienia Mu miejsca w społeczeństwie, w kręgach

naukowych i kulturalnych. Ponadto zgłębiamy

tajemnicę Bożego Miłosierdzia, odgrywając

i przypatrując się scenkom teatralnym, dotyczącym

uczynków miłosierdzia co do duszy.

Po ognisku przychodzi czas na śpiewogranie –

w nastrojowej stołówce schroniska, przy dźwiękach

gitary i harmonijki ustnej śpiewamy harcerskie

i turystyczne szlagiery. Sala rozbrzmiewa radosnymi

melodiami, a na niebie rozbłyskają liczne gwiazdy –

zapowiadając słoneczną pogodę na następny dzień.

To dla nas bardzo ważne, bo właśnie następnego

dnia ma odbyć się Warta Strażnicza. Cieszymy się

więc, że obudzą nas promienie wschodzącego

słońca…

25 października, o godz. 6:00 rano, spotykamy się

na Warcie. Pod nogami skrzypi śnieg, ale słońce

wyłania się zza gór. Znowu możemy zachwycać się

widokami Tatr! Podczas Warty podejmujemy

zobowiązania: do pracy nad sobą, do poprawienia

czegoś, co chcielibyśmy zmienić. Na koniec kilka

pamiątkowych zdjęć – obowiązkowo z twarzami

zwróconymi w stronę słońca!

godz. 9:00 obecny na Eskapadzie ksiądz odprawia

dla nas Mszę św. Powierzamy Panu Bogu nasze

sprawy, z wdzięcznością w sercu za tak piękny,

spędzony w Beskidach weekend.

Podczas kończącego Eskapadę apelu nasze

podziękowania płyną w stronę komendantki

Eskapady – phm. Justyny Gutowskiej. Wszyscy

zgodnie stwierdzimy, że był to niezapomniany

i dobry czas, okazja do rozwoju na wielu

płaszczyznach oraz lepszego poznania idei

Harcerstwa Starszego.

Do domów powróciliśmy wzbogaceni o nowe

znajomości, wspaniałe wspomnienia ale przede

wszystkim o tę refleksję, aby otwierać drzwi Panu

Bogu i ludziom.

Relacja: wędr. Katarzyna Kazun, KHS „HAK”

Zdjęcia: Sławomir Żołnierczyk


ZLOT NAJLEPSZYCH HARCEREK

lot Złotych Koniczynek to wydarzenie, które od lat budzi powszechne zainteresowanie i podziw harcerek z całej Polski. Czym jest? W teorii wiadomo – spotkaniem drużyn żeńskich o najwyższym w Organizacji mianie – drużyn określanych chlubnie „Złotymi Koniczynkami”. Dla uczestniczek

i „starych wyg” jest natomiast fajną przygodą, docenieniem całorocznej pracy, możliwością poznania no-wych osób i naprawdę olbrzymią inspiracją. Dla mnie – instruktorki, która jeszcze nie miała okazji przeżyć czegoś podobnego ze swoją drużyną, jest to z pewnością cel, wysoko postawiona poprzeczka, motywacja, by w kolejnym roku wymagać od siebie jeszcze więcej i dołączyć do tego elitarnego grona. Ale jak to wyglą-da w praktyce?

Tegoroczny Zlot Złotych Koniczynek rozpoczął się

dokładnie w piątek 17 października. Tego dnia ca-

ła Warszawa wypełniła się harcerkami z niemalże

każdego krańca Polski, od morza do samych gór.

Maszyna ruszyła… Dziewczyny praktycznie od sa-

mego przyjazdu na warszawskie dworce, były za-

angażowane w grę miejską, w trakcie której wzię-

ły udział również w warsztatach cukierniczych.

Gra w konsekwencji doprowadziła je do miejsca

noclegowego, a następnie na apel, który już ofi-

cjalnie rozpoczynał wydarzenie.

W dość podniosłej atmosferze i przy blasku po-

chodni, komendantka zlotu – phm. Teresa Fijał-

kowska powiedziała wiele ciepłych słów skiero-

wanych do dziewczyn. Hasłem przewodnim, a za-

razem nazwą tych dni, stało się: „Wydobądź

esencję”. No właśnie, ale czym jest właściwie ta

cała „esencja”? Dla mnie osobiście jest to coś, co

ma największą siłę, jest najbardziej esencjonalne

czyli mocne, wypełnione największą ilością do-

brego smaku… Dokładnie jak drużynowe, które

doprowadziły swoje drużyny do miana „Złotej Ko-

niczynki”. Wszystkie te, którym się to udało, zo-

stały wyróżnione w piątkowy wieczór w trakcie

Z


świeczowiska – otrzymały pierścienie Drużynowej

Złotej Koniczynki.

Kolejny zlotowy dzień rozpoczął się bardzo wcze-

śnie, co nie wywołało szczególnej euforii wśród

zaspanych dziewczyn. Drużynowe zaczęły dzień

śniadaniem z Naczelniczką. Poznały na nim zasady

zdrowego żywienia. Cały ranek został poświęcony

na grę w pobliskim Lasku na Kole, gdzie wszystkie

ZZ-ty mogły się ze sobą zmierzyć. Podczas gry

dziewczyny skupiły się na esencji działania, jaką

jest zdobywanie sprawności harcerskich. Naiwny

ten, kto myśli, że nie da się tańczyć salsy w lesie,

przeprowadzić warsztatów z rękodzieła czy spró-

bować swoich sił na slackline. Da się, a inwencja i

kreatywność dziewczyn na niektórych punktach

naprawdę nie ma granic.

Po powrocie do szkoły z gry, zjedzeniu obiadu i

krótkiej (bo przecież czasu tak mało, a atrakcji tak

wiele) ciszy przyszedł czas na kolejne zajęcia. Har-

cerkom zostały zapewnione bilety do najróżniej-

szych miejsc wartych zobaczenia w Warszawie,

m.in. planetarium i Centrum Nauki Kopernik, Wy-

stawę Czekolady itp. Niektóre z nich nawet mogły

się przebrać w kostiumy teatralne i pomóc przy

robieniu scenografii! Ja byłam pod wrażeniem,

któż by przewidział, że na Zlocie można na chwilę

stać się panną młodą! W harcerstwie niemożliwe

nie istnieje!

To jednak nie koniec. Na deser i zwieńczenie ca-

łego dnia przewidziana została Gala Leśnych

Oscarów. Przysięgam, czułam się prawie jak na

studniówce: były zdjęcia grupowe na schodach i

indywidualne na specjalnie przygotowanej ścian-

ce, cekiny, blask fleszy, balony i wszelkie inne ba-

jery, a przede wszystkim CZERWONY DYWAN. Po-

szczególne drużyny zostały docenione nagrodami

między innymi za terminowość i doskonałe

umundurowanie. Przyznam, że wypadło to impo-

nująco, a w szczególności tort który był udekoro-

wany ozdobami robionymi na wspomnianych już

piątkowych warsztatach cukierniczych.

Trzy dni tej przygody zakończyły się jeszcze warsz-

tatami, podczas których każda harcerka mogła

rozwinąć się w najbardziej interesującym ją kie-

runku np. w wokalu, zajęciach survivalowych lub

tych rozwijających kreatywne myślenie. Po

wszystkim nadszedł czas pożegnań, a dziewczyny

powróciły do swoich domów bogatsze o wspania-

łe doświadczenia i wspomnienia oraz nowe przy-

jaźnie. Teraz ich drużyny czeka wiele pracy, by nie

stracić tytułu i zobaczyć się już za rok na kolejnym

Zlocie Złotych Koniczynek.

Dwa dni minęły nam bardzo szybko i przyszedł

czas pożegnań. Jak wspominają Zlot same uczest-

niczki? „Podobała nam się atmosfera tutaj. To ta-

kie poczucie, że jesteśmy tu wszystkie razem,

mimo że z odległych zakątków kraju. I wszystkie

jesteśmy Złote czyli najlepsze”. I chociaż wszyst-

kie obecne drużyny zdobyły w tym roku najwyż-

sze miano, nie obyło się bez wyłonienia tej naj-

lepszej z najlepszych, czyli drużyny zlotowej. Tytu-

łową „esencją” zlotu została 62 Łódzka Drużyna

Harcerek „Ostoja”.

Relacja: pwd. Paulina Kostulska

więcej informacji na stronie www.zzk.zhr.p


TURNIEJ DRUZYN PUSZCZANSKICH

dn. 3-5 października stolica Dolnego

Śląska stała się miejscem tętniącym

życiem naszej Organizacji. Z jednej

strony - dzięki odbywającemu się w okolicach

Wrocławia Turniejowi Drużyn Puszczańskich,

który zgromadził ponad 500. harcerzy z 21. dru-

żyn puszczańskich z całej Polski. Z drugiej - dzięki

spotkaniu Głównej Kwatery Harcerzy z komen-

dantami chorągwi.

Spotkanie Głównej Kwatery rozpoczęło się w pią-

tek na terenie Harcerskiego Ośrodka Wodnego

"Zatoka", jednakże długo nie trzeba było nas na-

mawiać, abyśmy zdecydowali przemieścić się do

leżących pod Wrocławiem Obornik Śląskich, gdzie

przy ogniu rozpoczynał się Turniej Drużyn Pusz-

czańskich. Kolejne godziny spędziliśmy już na po-

kładzie "Złotej Kaczki" i poświęciliśmy je na pod-

sumowanie dotychczasowej pracy i zaplanowanie

kolejnych zadań. Pojawiły się tematy Zlotu Zuch-

mistrzowskiego, zmian w kategoryzacji harcerzy,

Złazu Organizacji "Idea jest w nas", Eskapady Har-

cerstwa Starszego i innych wydarzeń, które czeka-

ją nas w przyszłości.

Kolejny dzień, czyli sobota, upłynęła pod znakiem

spotkania z komendantami chorągwi podczas któ-

rego podsumowywaliśmy Harcerską Akcję Letnią

oraz Szkoleniową a także poruszaliśmy kwestie

funkcjonowania Organizacji w najbliższym czasie.

Zwróciliśmy uwagę na to, aby większą uwagę

skupiać na planowaniu pracy drużyn i organizo-

waniu obozów nie tylko fabularyzowanych - ale

przede wszystkim wykorzystujących harcerskie,

pozbawione dodatkowej fabuły, formy pracy i

możliwości, jakie daje harcerzom miejsce w któ-

rym organizują obozy - a więc możliwość cieka-

wych wędrówek czy służby na rzecz lokalnej spo-

łeczności. Wymieniliśmy również uwagi dotyczące

poziomu pionierki i zdobnictwa obozowego, na

które trzeba zwrócić większą uwagę - w tym rów-

nież szkoleniową (w tym względzie jako GKHy

planujemy podtrzymać organizację warsztatów z

puszczaństwa).

W temacie szkoleń podsumowaliśmy krótko kur-

sy i nasze spostrzeżenia zlecając Wicenaczelniko-

wi ds. kształcenia kontynuowanie prac z referen-

tami kształcenia poszczególnych chorągwi. Spo-

tkanie poświęcone temu zagadnieniu odbędzie

się na Złazie Organizacji Harcerzy i będzie stano-

wiło wstęp pod rozpoczęcie prac nad zmianami w

minimach kształceniowych w naszej Organizacji.

W ramach kształcenia dyskutowaliśmy o warszta-

tach harcmistrzowskich oraz warsztatach hufco-

wych, które zostaną zrealizowane w najbliższych

W


miesiącach (warsztaty harcmistrzowskie ruszają w

najbliższy weekend, zaś warsztaty hufcowych od-

będą się w dn. 20 - 22 marca).

Po kilkugodzinnej dyskusji przerwanej zwiedza-

niem Harcerskiego Ośrodka Wodnego "Zatoka" i

zapoznaniem się z jego historią oraz możliwo-

ściami, udaliśmy się na ściankę wspinaczkową,

aby w aktywnej formie kontynuować rozmowy i

integrację naszego zespołu. Kilkadziesiąt minut

wysiłku skutecznie wpłynęło na nasze samopo-

czucie. Po obiedzie, wraz z gospodarzami "Zatoki"

udaliśmy się w rejs "Złotą Kaczką" podczas które-

go poruszyliśmy tematy organizacyjne - dotyczące

komunikacji w Organizacji oraz terminowości i

rzetelności naszej pracy.

Kończąc rejs i dopływając do zatoki widzieliśmy

już rozbijających się na brzegu harcerzy Drużyn

Puszczańskich z którymi wkrótce zasiedliśmy do

wspólnego ogniska. W jego trakcie Szef Wydziału

Harcerzy oraz Naczelnik Harcerzy podzielili się z

harcerzami swoimi refleksjami dotyczącymi pracy

z kategoryzacją oraz zdobyciem kategorii Drużyny

Puszczańskiej.

Następnie, po zakończeniu ogniska, powróciliśmy

do rozmów pod pokładem "Złotej Kaczki" - tym

razem na temat sytuacji ruchu wędrowniczego,

działania Harcerskiej Akademii Umiejętności,

przygotowania do Światowych Dni Młodzieży oraz

pielgrzymki na Camino. Poruszyliśmy także kwe-

stię ścieżki kryzysowej adresowanej dla wędrow-

ników, Harcerzy Starszych i Instruktorów naszej

Organizacji.

Niedziela była dniem podczas którego podziwiali-

śmy Drużyny Puszczańskie. Wspólnie z nimi

uczestniczyliśmy w Mszy Świętej, defiladzie oraz

apelu kończącym Turniej Drużyn Puszczańskich w

trakcie którego ogłosiliśmy wyniki rywalizacji i po-

znaliśmy nową Drużynę Rzeczypospolitej - 3 Dru-

żynę Harcerzy w Ostrzeszowie im. Gen. Włady-

sława Andersa.

Po zakończonym apelu wspólnie z komendą pod-

sumowaliśmy Turniej, który przejdzie do dotych-

czasowej historii jako największy pod względem

liczby uczestników, co dla organizatorów stanowi-

ło nie lada zadanie. Mamy nadzieję, że również

pod względem wyzwań i przygód, które mogły

przeżyć dzięki niemu harcerze zapisze się trwale

w ich pamięci!

źródło www.harcerze.zhr.pl


CHWLA BOHATEROM

iędzy 30 października a 12 listopada

w ramach akcji „Chwała Bohate-

rom!” każdy ma szansę oddać cześć

polskim bohaterom. Wystarczy zapalić znicz na

grobie bohatera, zrobić sobie przy nim zdjęcie,

pomodlić się w jego intencji. W tym szczególnym

czasie razem pamiętajmy o tych wielkich Posta-

ciach, które chlubnie zapisały się na kartach na-

szej wspólnej historii!

Ideą akcji „Chwała bohaterom!” jest pokazanie

ludziom, jak wiele osób spoczywających teraz na

cmentarzach za życia przyczyniło się na wiele spo-

sobów do tego, żeby pozostawić po sobie świat

chociaż odrobinę lepszym. Celem naszej akcji jest

uczczenie polskich Bohaterów!

Zachęcamy do udziału całe rodziny, dorosłych jak

i dzieci, a w szczególności wszystkich harcerzy i

harcerki, wędrowników i wędrowniczki, zuchy i

zuchenki. Niech każdy z nas będzie bohaterem i

zadba o pamięć osób, które zasłużyły się dla na-

szego kraju.

Włączenie się do akcji jest bardzo proste. Nie

wymaga to niczego ponad kupienie znicza, wy-

drukowanie i naklejenie na niego kartki oraz zapa-

lenie takiego znicza na wyszukanym wcześniej

grobie, nie można zapomnieć także o modlitwie

za odnalezionego BOHATERA. Akcja obejmuje ca-

ły świat i trwa od 30.10. do 12.11.2014.

źródło www.chwalabohaterom.zhr.pl

Redakcja Biuletynu: Biuro Prasowe ZHR

Zapraszamy do współpracy! Materiały można przesyłać do końca każdego miesiąca.

Biuletyn publikowany jest do 10 dnia każdego następnego miesiąca.

Kontakt: [email protected]

www.zhr.pl | www.facebook.com/harcerstwo

M

http://www.zhr.pl/

http://www.facebook.com/harcerstwo

Documents

Co nowego w ZHR?