8
INHOUD 3 Materiaal: Van Combinoor naar Nagano gold De Amsterdam G’s Column Marnix Koolhaas 4 Lesgroep uitgelicht 5 Jeugd bikkelt met plezier 7 Training: Schaatsen leer je niet alleen op het ijs Het zwarte gat van Jaap Column Henk Veen 8 Achterklap Koken met Sonja S chaatsster Imme Kampen (1981) houdt heel veel van trainen. Dat doet ze dan ook zes keer per week. Wat beweegt een ergotherapeut om naast haar zware baan dag in dag uit te buf- felen als een professional? Jeroen Zonneveld “Dit seizoen wil ik me kwalificeren voor het NK masters langebaan in Haarlem,” vertelt ze gedreven. “En het zou helemaal fantastisch zijn als ik aan het WK masters in Inzell kan meedoen.” Als de zon over de baan schijnt, krijg ik een uniek gevoel Op de Jaap Edenbaan staat Imme bekend als een goede marathon- schaatsster van ijsclub Hard gaat ie uit Landsmeer. Naast de marathon in Amsterdam stort ze zich nu op het langebaanschaatsen. Als lid van de ploeg Loonmasters Amsterdam, verwacht ze er veel van. “Ik train nu met meer afwisseling en specifie- ker voor het schaatsen. We deden in de zomer aan krachttraining, we skeelerden en twee keer per week zat ik op de fiets. Daarnaast deed ik één keer per week schaatssprongen in het Twiske en bezocht ik sport- school Playfit in Landsmeer.” Schaatsfamilie Hoe ze begon met schaatsen, be- schrijft Imme beeldend: “In de win- ter van 82/83, ik was nog geen twee jaar oud, had mijn oma aan moe- ders kant een skipakje en dubbele ijzers voor me gekocht. Terwijl mijn moeder haar twijfels had, vond oma het tijd dat ik het natuurijs op ging. ‘Als ze kunnen lopen, kunnen ze ook schaatsen’, was haar motto. Ik vond het geweldig. Mijn moeder is nu mijn trouwste fan, supporter, coach en klokker. De ouders van mijn vader komen allebei uit Fries- land, dus ook van die kant heb ik schaatsbloed.” Uniek Terwijl de ijsbaan in Hoorn vlakbij haar woonplaats Purmerend ligt, heeft Imme toch een voorliefde voor Amsterdam, ook al rijdt ze soms in regen en wind en kan ze er nauwe- lijks snelle tijden rijden. “Als de zon mooi over de baan schijnt en ik mijn eerste rondjes rijd, krijg ik een uniek gevoel. Het is heerlijk om in de buitenlucht te schaatsen, dat kan alleen op de Jaap Edenbaan.” Balans Haar werk - mensen met een psy- chiatrische ziekte activeren - wordt beschouwd als zwaar. Toch brengt Imme het op om zes dagen in de week te trainen. Hoe doet ze dat? Imme: “Het werk is vooral geestelij- ke inspanning. Door de lichamelijke inspanning van het sporten kan ik mijn hoofd leegmaken, waardoor ik mijn balans weer herstel. Op maan- dag heb ik bovendien ook nog een vrije dag, waarop ik helemaal niets doe. Dat is wel lekker, maar één dag vind ik wel genoeg, haha.” En haar vriend, ziet ze die nog wel- eens? “Ja hoor, hij vindt sporten ook heel leuk. Twee keer per week doen we samen onze oefeningen.” O nlangs werd tweevoudig olympisch kampioen Kees Verkerk 70 jaar. Net als tij- dens het vijftigjarig jubileum kost het geen enkele moeite hem aan de praat te krijgen. Kees vertelt heel openhartig over zijn goede gezondheid. Op onna- volgbare wijze laat hij er meteen op volgen: “maar het kan natuurlijk altijd beter. Als ik zou trainen zou ik me nog veel beter voelen, maar daar heb ik geen tijd meer voor. Elke avond ga ik laat naar bed, na een dag van hard werken.” In zijn woonplaats Hamresanden is hij ei- genaar van een vakantieoord met alles erop en eraan. ‘Bij speciale gelegenheden speelt Kees Verkerk oude Nederlandse muziek op zijn orgel,’ vermeldt de website. Het horeca-ondernemen heeft Kees van huis uit meegekregen. Vanaf zijn vijftiende hielp hij zijn ouders in café Het Veerhuis in Puttershoek. Omdat het schaatsen zo goed ging, stopte hij met werken en concen- treerde hij zich volledig op zijn sport. Kees is een wandelend boek vol anecdotes. Als ik vertel dat het in de eerste week van dit seizoen 23 gra- den was, komt hij meteen met het verhaal over de seizoensopening van de Jaap Edenbaan in 1969. “Te- gen journalisten van de Telegraaf en het Algemeen Dagblad zei ik: ‘als jullie ieder 250 gulden betalen aan de directeur van de ijsbaan, dan kom ik straks in zwembroek de ijsbaan openen’. Dat geld konden de baan en de KNSB toen goed ge- bruiken. De journalisten betaalden, en ik schaatste in zwembroek een rondje. Daar bestaat nog een leuke foto van.” Het schaatsen volgt Kees niet meer op de voet, maar hij begint wel meteen over het dopingschandaal rond Lance Armstrong. “Als je gaat sporten voor te veel geld, dan ge- beuren er rare dingen. Toen Jacques Anquetil en Eddy Merckx vijf keer de tour wonnen, zonder ziek te wor- den, begon ik wel na te denken. Dat kan gewoon niet.” Wonnen hij en Ard Schenk indertijd dan helemaal naturel? “Ik weet niet of tien koppen koffie per dag na- turel was natuurlijk. Nu gebruiken sporters sowieso cola, koffie en red bull door elkaar. Maar als je begint over doping in het schaatsen, dan schieten mij meteen vijf grote na- men te binnen, bijvoorbeeld die van Eric Heijden.” (JZ) Hamresanden resort: www.hamresanden.no Kees Verkerk 70 Foto: Hein van den Heuvel Foto : Spaarnestad Photo Imme Kampen, hard gaat ze Twee PR’s voor Imme Tijden van Imme bij de eerste wed- strijd in Heerenveen: 500m: 45.97 1500m: 2.17.12 Masters dames: vanaf 30 jaar NK Masters gaat over 4 afstanden: 500-1000-1500-3000m IJsclub Hard Gaat ie www.hardgaatie.nl Loonmasters Amsterdam (LMA) www.loonmastersamsterdam.nl d e I J s b a a n k r a n t K rant vo or de Jaap Edenbaan www.deijsbaankrant.nl nr. 1 november 2012 Kees Verkerk in 1968

de IJsbaankrant nummer 1

Embed Size (px)

DESCRIPTION

De eerste IJsbaankrant voor de Jaap Edenbaan.

Citation preview

INHOUD

3

Materiaal: Van Combinoor naar Nagano gold

De Amsterdam G’s

Column Marnix Koolhaas

4

Lesgroep uitgelicht

5

Jeugd bikkelt met plezier

7

Training: Schaatsen leer je niet alleen op het ijs

Het zwarte gat van Jaap

Column Henk Veen

8

Achterklap

Koken met Sonja

Schaatsster Imme Kampen (1981) houdt heel veel van trainen. Dat doet ze dan ook

zes keer per week. Wat beweegt een ergotherapeut om naast haar zware baan dag in dag uit te buf-felen als een professional?

Jeroen Zonneveld

“Dit seizoen wil ik me kwalificeren voor het NK masters langebaan in Haarlem,” vertelt ze gedreven. “En het zou helemaal fantastisch zijn als ik aan het WK masters in Inzell kan meedoen.”

Als de zon over de baan schijnt, krijg ik een uniek gevoel

Op de Jaap Edenbaan staat Imme bekend als een goede marathon-schaatsster van ijsclub Hard gaat ie uit Landsmeer. Naast de marathon in Amsterdam stort ze zich nu op het langebaanschaatsen. Als lid van de ploeg Loonmasters Amsterdam, verwacht ze er veel van. “Ik train nu met meer afwisseling en specifie-ker voor het schaatsen. We deden in de zomer aan krachttraining, we skeelerden en twee keer per week zat ik op de fiets. Daarnaast deed ik één keer per week schaatssprongen in het Twiske en bezocht ik sport-school Playfit in Landsmeer.”

SchaatsfamilieHoe ze begon met schaatsen, be-schrijft Imme beeldend: “In de win-ter van 82/83, ik was nog geen twee jaar oud, had mijn oma aan moe-ders kant een skipakje en dubbele ijzers voor me gekocht. Terwijl mijn moeder haar twijfels had, vond oma het tijd dat ik het natuurijs op ging. ‘Als ze kunnen lopen, kunnen ze ook schaatsen’, was haar motto. Ik

vond het geweldig. Mijn moeder is nu mijn trouwste fan, supporter, coach en klokker. De ouders van mijn vader komen allebei uit Fries-land, dus ook van die kant heb ik schaatsbloed.”

UniekTerwijl de ijsbaan in Hoorn vlakbij haar woonplaats Purmerend ligt,

heeft Imme toch een voorliefde voor Amsterdam, ook al rijdt ze soms in regen en wind en kan ze er nauwe-lijks snelle tijden rijden. “Als de zon mooi over de baan schijnt en ik mijn eerste rondjes rijd, krijg ik een uniek gevoel. Het is heerlijk om in de buitenlucht te schaatsen, dat kan alleen op de Jaap Edenbaan.”

BalansHaar werk - mensen met een psy-chiatrische ziekte activeren - wordt beschouwd als zwaar. Toch brengt Imme het op om zes dagen in de week te trainen. Hoe doet ze dat? Imme: “Het werk is vooral geestelij-ke inspanning. Door de lichamelijke inspanning van het sporten kan ik mijn hoofd leegmaken, waardoor ik mijn balans weer herstel. Op maan-dag heb ik bovendien ook nog een vrije dag, waarop ik helemaal niets doe. Dat is wel lekker, maar één dag vind ik wel genoeg, haha.”En haar vriend, ziet ze die nog wel-eens? “Ja hoor, hij vindt sporten ook heel leuk. Twee keer per week doen we samen onze oefeningen.”

Onlangs werd tweevoudig olympisch kampioen Kees Verkerk 70 jaar. Net als tij-

dens het vijftigjarig jubileum kost het geen enkele moeite hem aan de praat te krijgen.

Kees vertelt heel openhartig over zijn goede gezondheid. Op onna-volgbare wijze laat hij er meteen op volgen: “maar het kan natuurlijk altijd beter. Als ik zou trainen zou ik me nog veel beter voelen, maar daar heb ik geen tijd meer voor. Elke avond ga ik laat naar bed, na een dag van hard werken.” In zijn woonplaats Hamresanden is hij ei-genaar van een vakantieoord met alles erop en eraan. ‘Bij speciale gelegenheden speelt Kees Verkerk oude Nederlandse muziek op zijn orgel,’ vermeldt de website.

Het horeca-ondernemen heeft Kees van huis uit meegekregen. Vanaf zijn vijftiende hielp hij zijn ouders in café Het Veerhuis in Puttershoek. Omdat het schaatsen zo goed ging, stopte hij met werken en concen-treerde hij zich volledig op zijn sport. Kees is een wandelend boek vol anecdotes. Als ik vertel dat het in de eerste week van dit seizoen 23 gra-den was, komt hij meteen met het verhaal over de seizoensopening

van de Jaap Edenbaan in 1969. “Te-gen journalisten van de Telegraaf en het Algemeen Dagblad zei ik: ‘als jullie ieder 250 gulden betalen aan de directeur van de ijsbaan, dan kom ik straks in zwembroek de ijsbaan openen’. Dat geld konden de baan en de KNSB toen goed ge-bruiken. De journalisten betaalden, en ik schaatste in zwembroek een rondje. Daar bestaat nog een leuke foto van.”

Het schaatsen volgt Kees niet meer op de voet, maar hij begint wel meteen over het dopingschandaal rond Lance Armstrong. “Als je gaat sporten voor te veel geld, dan ge-beuren er rare dingen. Toen Jacques Anquetil en Eddy Merckx vijf keer de tour wonnen, zonder ziek te wor-den, begon ik wel na te denken. Dat kan gewoon niet.” Wonnen hij en Ard Schenk indertijd dan helemaal naturel? “Ik weet niet of tien koppen koffie per dag na-turel was natuurlijk. Nu gebruiken sporters sowieso cola, koffie en red bull door elkaar. Maar als je begint over doping in het schaatsen, dan schieten mij meteen vijf grote na-men te binnen, bijvoorbeeld die van Eric Heijden.” (JZ)

Hamresanden resort:www.hamresanden.no

Kees Verkerk 70

Foto: Hein van den Heuvel

Foto : Spaarnestad Photo

Imme Kampen, hard gaat ze

Twee PR’s voor Imme

Tijden van Imme bij de eerste wed-strijd in Heerenveen:500m: 45.971500m: 2.17.12

Masters dames: vanaf 30 jaarNK Masters gaat over 4 afstanden: 500-1000-1500-3000m

IJsclub Hard Gaat iewww.hardgaatie.nlLoonmasters Amsterdam (LMA)www.loonmastersamsterdam.nl

de IJsbaankrantKrant voor de Jaap Edenbaan

www.deijsbaankrant.nl nr. 1 november 2012

Kees Verkerk in 1968

2 de IJsbaankrant | november 2012

ColofonUitgever: Sunfield MediaRedactie:Anette Aardenburg, Mariëtta Goos-sens, Steffan Konings, Lisa van der Veen, Jeroen Zonneveld (hoofdre-dacteur)Aan dit nummer werkten mee: Astrid van Pelt, Henk Veen, Marnix Koolhaas, Jos Pronk, Robert van Herk, Jeroen Verlaan, Sonja Wit-baard, Nico den Dulk, Jof NeuhausVormgeving: Mariëtta GoossensFotografie:Hein van den Heuvel, Harm KuiperDruk: Dijkman OffsetPapier: 52,00 grams verbeterd cou-rantdruk iso 72 FSC (verantwoord bosbeheer)

Contact:telefoon: 06 31 99 888 5website: www.deijsbaankrant.nlemail: [email protected]: ijsbaankranttwitter: @IJsbaankrant

Advertentietarieven:Voor tarieven en formaten kunt u contact opnemen met [email protected]

Wilt u de IJsbaankrant digitaal ontvangen?Stuur dan een email naar [email protected]

Redactioneel

Met al het gedonder op de Jaap Edenbaan zou je bijna vergeten dat schaatsen leuk is. Veel mensen rij-den nog altijd met veel plezier hun rondjes, dansen op het ijs, doen aan kunstrijden, ijshockey, shorttrack of een andere ijssport. Over dat plezier en al die ijssporten wil deze IJsbaan-krant elke maand berichten. Het schaatsseizoen is al een paar weken oud op het moment dat u dit eerste nummer van de IJsbaankrant onder ogen krijgt. Veel verenigin-gen hebben hun eigen clubblad. Tot nu toe was er nog geen clubblad voor alle gebruikers van de hele ijsbaan. Dat clubblad heeft u nu in handen en de redactie is heel be-nieuwd wat u ervan vindt. De bedoeling van de krant is dat we behalve over onze eigen lesgroep, club of ijssport ook eens iets te we-ten komen over wat er verder nog op en rondom de ijsbaan gebeurt. Breken er binnenkort nog nieuwe talenten door bij het langebaan-schaatsen? Wanneer schaatsen die marathonrijders? Bestaat het topijshockey in Amsterdam eigen-

lijk nog? Wat beweegt mensen om jaar-in-jaar-uit met dezelfde groep schaatsles te nemen? Wie zijn de nieuwe cracks van het shorttrack? Wat moet ik doen om beter te schaatsen? Met welk materiaal en welke kleding kom ik het beste voor de dag? Wat gebeurt er toch alle-maal in die geheime kleedkamers en in de donkere hoekjes van de Skeeve Skaes? In dit en komende nummers gaan wij proberen u op dit soort vragen antwoord te geven. Dat kunnen wij echter niet zonder uw mede-werking. Vindt u dat wij over een bepaald onderwerp moeten schrij-ven? Wilt u iemand in het zonne-tje zetten? Wilt u ook eens uw hart luchten via een korte ingezonden brief? Of heeft u een mooie schaats-foto gemaakt? Mailt u dan naar de redactie: [email protected] dit eerste nummer hebben wij dankbaar gebruik gemaakt van de support van Waterman Sport, de Skeeve Skaes, Duosport en Contant voor goud. Dit seizoen willen we nog vier nummers maken. Dat gaat alleen lukken met bijdragen van onze lezers. Binnenkort starten we met een crowdfunding actie. Als u daaraan mee wilt doen, houdt u dan onze website, facebook en twitter in de gaten.

Jeroen Zonneveld

•••••• Lezerspost ••••••

1NEDERLAND

20122012

Uit het vet Al het nieuws over do-ping in het wielrennen van de laatste tijd zette me aan het denken over schaatsen. Is de overmacht waarmee Gi-anni Romme jarenlang heerste op de lange af-standen bijvoorbeeld niet verdacht? Net als bij het wielrennen zijn de commerciële ploegenbelangen groot en de prijzengelden hoog. Het lijkt me in ieder geval verleidelijk schaatsers af en toe een extra duw-tje in de rug te geven. Maar, is het wel zo belangrijk om te weten of ie-

dereen 100% schoon is? Of verziek je daarmee de ‘gezellige Hollandse schaatssfeer’? Ik ben er nog niet helemaal uit. Ik hoop wel dat schaats-journalisten, ook die van deze krant, een kri-tischer houding aanne-men dan hun collega’s in de wielersport.

Tijn Rümke, Amsterdam

Wilt u iets kwijt aan de lezers van de IJsbaankrant? Stuur uw brief van maximaal 100 woorden naar [email protected]

Foto: Harm Kuiper

de IJsbaankrant | november 2012 3

Je bent van plan om deze win-ter te gaan schaatsen, maar je weet nog niet op welk materi-

aal. Op tv zie je iedereen met die mooie klapschaatsen rijden, maar van vrienden heb je gehoord dat je misschien beter kunt beginnen met combinoren. “Welke schaat-sen moet ik nu eigenlijk nemen?” Als instructeur van Duosport krijg ik regelmatig te maken met deze vraag.

Jeroen Verlaan

Het belangrijkste dat je je moet afvragen, is: wat is mijn niveau en wat wil ik ervoor uitgeven? Met de schaatsen die bij jou passen heb je sneller de schaatstechniek on-der de knie en bovendien wordt het schaatsen zelf veel leuker. Be-ginnende schaatsers hebben vaak moeite met hun balans te vinden op het ijs. Bovendien komt het nog wel eens voor dat zij angstig, onzeker en gespannen op het ijs staan. Hieruit kun je opmaken dat een beginnen-de schaatser het meeste baat heeft bij schaatsen die de enkels zijde-lings ondersteunen. Je kunt bijvoorbeeld beginnen met combinoren en later overstappen naar lage noren. Doordat beide schaatsen ijzers hebben met lage potjes, sta je dicht bij het ijs en sta je stabieler. Het verschil zit hem in de schoenen. Bij een lage noor

met leren schoen, die als comfor-tabel wordt ervaren en veel gevoel geeft met het ijs. Daarentegen heeft de combinoor een hoge, stevige kunststof schoen. Hierdoor is deze schaats heel stabiel en bovendien warm aan de voeten. Bij schaatsen op natuurijs zijn lage schaatsen ideaal. Maar op de ijs-baan beperken deze op een gegeven moment je beweging. Je verbeterde techniek en/of de hogere snelheden die je haalt, kunnen ervoor zorgen dat je met je schoen het ijs raakt. Een hoger ijzer voorkomt dit. Met het verbeteren van de conditie kun je een lagere houding (diepe zit) aannemen. De schoen moet hier-voor lager zijn. Tenslotte geeft een anatomisch gevormde schoen meer gevoel met het ijs, waardoor je je techniek makkelijker kunt verfij-nen.

Uiteindelijk kom je terecht bij de klapschaats. Doordat het ijzer van deze schaats verbonden is met een scharnier aan de voorkant van de schoen, kan het ijzer los klappen aan het einde van de afzet. Het schaatsen voelt hierdoor natuurlij-ker aan en je kunt de druk langer vasthouden, waardoor je gemakke-lijk hogere snelheden haalt. Met de klapschaats is het erg verleidelijk om naar achter af te zetten. Gevor-derden die een goede zijwaartse afzet kunnen maken, profiteren echter het meeste van deze schaats. Kortom, als je goed oefent en ge-noeg plezier houdt in het schaatsen komt er vanzelf een moment dat je voor die Nagano Gold kunt gaan. Heb je echt problemen met je en-kels en wil je toch klapschaatsen? Dan zijn er altijd nog combinoren met klapschaats.

Van Combinoor naar Nagano Gold IJshockeycoach Ron Berteling over zijn

team de Amsterdam G’s

Drie trainingen en twee wed-strijden per week. En dat zes maanden lang. Het is de

wekelijkse werkelijkheid voor de Amsterdam G’s, de ijshockeyploeg die de Jaap Eden baan als thuisba-sis heeft. Ze spelen in de eredivisie, maar op een haar na deed de club dit jaar niet mee in de competitie.

Astrid van Pelt

Een week is genoeg om voor een wonder te zorgen. Dat heeft ijshoc-keycoach Ron Berteling afgelopen september aan den lijve onder-vonden. Zijn team, toen nog Am-sterdam Capitals genaamd, moest zich terugtrekken uit de eredivisie doordat een sponsor op het laatste moment afhaakte. De enige moge-lijkheid tot redding was binnen een week tachtigduizend euro bij elkaar krijgen.

Berteling: ‘Op 4 september dit jaar moest ik mijn team vertellen dat deelname aan de eredivisie uitge-sloten was, door een faillissement. Dat was erg emotioneel, ook voor de jongens. Sommige spelers zijn tien jaar geleden als acht- of negen-jarige ingestroomd in de jeugdop-leiding. Hen ken ik door en door. Daarnaast is het doodzonde als al dat talent wegstroomt uit Amster-dam. Dat zou de doodsteek voor het Amsterdamse ijshockey zijn, want het duurt heel lang voordat je weer zulke toptalenten hebt. De dag nadat ik de spelers het dra-matische nieuws vertelde, had ik een interview op RTV-NH, ik scheen er nogal emotioneel uit te zien. Dat lokte een aantal reacties uit

van mensen die zeiden: “De deur is nog niet dicht, maar staat nog op een heel klein kiertje. Het is nu of nooit”. Op dat moment ben ik als een gek mijn achterban gaan mo-biliseren. Een week lang keihard werken en nauwelijks slapen. Ik heb familieleden gebeld, ijshockeyfans, iedereen waarvan ik hoopte dat ze ons zouden kunnen helpen dat monsterbedrag van tachtigduizend euro bijeen te brengen.

CrowdfundingIJshockey is een kleine sport, maar veel mensen hebben er affiniteit mee. Iedereen kent wel iemand in zijn omgeving die iets met ijshoc-key te maken heeft. Ik heb onze penibele situatie ook op Facebook onder de aandacht gebracht. De social media kunnen tegen je wer-ken, maar in ons geval heeft het heel goed uitgepakt. Naast de vele donaties, waren er ook talloze cre-atieve acties. Het team van Geleen Eaters heeft een collecte gehouden en een speler heeft zijn competitie-shirt geveild. Het ene initiatief lokte het andere uit. Na een week lang keihard werken, hebben we door deze crowdfunding zo toch het ge-wenste bedrag bij elkaar weten te sprokkelen. En, niet onbelangrijk, we hebben een nieuwe hoofdspon-sor gevonden: het energiedrankje Gangster. De G in onze naam is daar een verwijzing naar. Nu gaan we met opgeheven hoofd elke wed-strijd tegemoet.’

Meer informatie:www.ijshockey.com/team/amsterdamwww.facebook.com/ron.berteling

Materiaal

Jaap Eden en SantpoortMarnix Koolhaas

Fan van Jaap Eden werd ik in 1968. Ik was toen acht jaar en kreeg van mijn oma het door Albert Heijn uitgegeven “Log-

boek van Bob Spaak voor Oslo, Grenoble en Gothenburg” voor mijn verjaardag. In het handzame boekje –nu een collector’s item- kon je voor elk schaatstoernooi van dat seizoen de tijden bij-houden. Samen met Bob Spaak, destijds de tv-verslaggever bij de grote schaatstoernooien. In dat boekje stonden ook verhaaltjes over de schaatsgeschiedenis. Zo kwam ik er achter dat een zekere Jaap Eden de eerste wereldkam-pioen was geweest. De fascinatie voor deze Jaap Eden werd nog groter, toen ik ontdekte dat hij was opgegroeid in hetzelfde dorp als waar ik woonde, het tussen Haarlem en Velsen ingeklemde Santpoort. Na het overlijden van zijn moeder in het kraambed, groeide Jaap op bij zijn grootou-ders. Die beheerden destijds het hotel/restaurant naast de beroem-de “Ruïne van Brederode.”

Toen ik 16 was kreeg Haarlem een kunstijsbaan. Ik werd direct lid van IJsclub Haarlem. Van oktober tot maart fietste ik zo’n drie keer per week van Santpoort naar de Haarlemse ijsbaan. Onderweg verbeeldde ik me vaak dat Jaap Eden zo’n 80 jaar eerder diezelfde route gefietst moet hebben. Fana-tiek trainend probeerde ik op het ijs net zo goed te worden als Jaap in zijn tijd, maar dat lukte helaas niet. Het noodlot bepaalde dat mijn persoonlijke record op de 500 meter bleef steken op 48,4: exact de snelste tijd van Jaap uit 1895. Jaap Eden werd bekend als Haar-lemmer, want daar woonde hij toen hij zijn grote successen be-haalde. Toch zou Eden op het einde van zijn tragische leven ongewild naar Santpoort terug-keren. Opgegroeid naast de Ruïne van Brederode, eindigde hij zijn leven op die tweede, pal naast de ruïne gelegen beroemde Sant-poortse locatie: het Provinciaal Ziekenhuis. In dit toenmalige “gekkenhuis” werd Jaap in 1924 op 51-jarige leeftijd opgenomen als vroeg-dementerende alcoho-list. Een jaar later overleed hij. Dat Eden’s leven begon én eindigde op de twee bekendste, slechts door een hek gescheiden plek-ken van mijn geboortedorp, heeft mijn fascinatie voor de schaatsge-schiedenis noodlottig bepaald.

Binnen een week het Amsterdamse ijshockey gered

IJshockey

Combinoor Nagano Gold

4 de IJsbaankrant | november 2012

Kort door de bocht✷✷✷✷✷✷✷✷✷✷✷✷✷✷✷✷✷✷

Gratis schaatsapp

Met deze app kun je heel eenvoudig je schaatsroute op natuurijs op-nemen op je smartphone. Tijdens het schaatsen kun je precies zien waar je bent middels de GPS in je telefoon. Nadat je je tijd hebt opge-slagen in je profiel op Schaatspres-taties.nl kun je ook de exacte route terugkijken!Deze schaatsapp is ook heel ge-schikt voor het schaatsen op de ijsbaan. De app houdt al je verrich-tingen op de baan bij en is ook te integreren met een hartslagmeter. Vervolgens zet je deze prestaties met een paar klikken ook in je eigen profiel. Dit prrofiel kan je weer ver-binden met je profiel op facebook en twitter.www. schaatsprestaties.nl

Acht eeuwen schaatsenVorig jaar verscheen ter gelegenheid van het vijftigjarig jubileum het boek Acht eeuwen schaatsen in en rond Amsterdam. Volgens auteurs Niko Mulder en Jos Pronk gaat de geschiedenis van de houten schaats nergens zo ver terug als in Amster-dam. De alleroudste schaats dook op uit een bouwput aan de Nieu-wendijk. In het mooi vormgegeven boek ne-men de schrijvers, waaronder ook sporthistoricus Marnix Koolhaas, ons mee op een toertocht door de tijd. Zij laten zien dat de Amster-damse grachten en de Amstel tot ver buiten Amsterdam in vroeger tijden een schaatsparadijs waren, zeker in de kleine ijstijd. Later verpestten ijsbrekers het schaatsplezier steeds omdat bestuurders kozen voor het belang van de beroepsscheepvaart. Het boek eindigt bij de actualiteit van het kunstijs op de Jaap Eden-baan.Het boek is nog steeds voor 15 euro te koop in De Skeeve Skaes en bij Waterman Sport.

Majo Bles overledenOp woensdag 24 oktober is Ema-nuel (Majo) Bles overleden. Majo was mede-oprichter van de Amster-damse Schaats Club Jaap Eden en een grote steunpilaar voor de club, de ijsbaan en de schaatssport in het algemeen. In meer dan 30 jaar heb-ben vele honderden kinderen en vol-wassenen van hem leren schaatsen. Hij vervulde talloze functies op de ijsbaan en in de schaatssport. Majo zette zich in voor het G-schaatsen, en het shorttrack heeft hij in Am-sterdam op de kaart gezet.

Les op: maandagavond 21.00Les bij: DuosportLes van: Marieke Wenink

Lisa van der Veen

De schaatsgroep verzamelt net voorbij de krabbelbaan, aan het begin van de bocht.

Instructeur Marieke Wenink staat ze op te wachten. Huan Tan en Ma-

rieke Koers-Tan zijn mooi op tijd. “We hebben een groep van zo’n vijftien vrienden, maar meestal zijn er acht tot tien op een lesuur.” vertelt Huan, een van de oudste leden van de groep. Vandaag is de opkomst helaas wat lager. Door de herfstvakantie zijn er maar vier schaatsers.

De sfeer is direct gezellig. Het groot-ste deel van de lesgroep kent elkaar

van de studietijd en schaatst al zeker twaalf jaar op de maandag-avond bij Duosport. Inmiddels is de gemiddelde leeftijd 45 jaar. Wende-la Menting zit sinds enkele jaren bij de groep: “We zien elkaar vooral in de winter. ‘Hoe was je zomer’, vraag je dan aan het begin van het nieuwe seizoen,” lacht ze enthousiast. “We kletsen veel hoor,” waarschuwt Ma-rieke. “Dan zegt de instructrice dat we moeten opletten.”

Wendela krijgt een technische aan-wijzing: “Doe alsof je een pingpong-bal in je navel hebt.” Wenink doet het voor: door je knieën, bekken kantelen, navel intrekken. “En jou, Marieke, wil ik niet meer met twee benen tegelijk op het ijs zien.” We-nink geeft voor het tweede jaar les aan deze groep. “Het is een particu-liere groep, wat betekent dat zij als groep een les aanvragen. Dat is an-ders dan een gewone lesgroep, want daar wordt op niveau ingedeeld. In deze groep is het niveauverschil heel groot. Maar dat maakt ze dus niet uit.” “Het gaat om de gezellig-heid en het biertje na afloop,” zegt Boudewijn Tinge. En er is liefde ontstaan op deze maandagavonden op de ijsbaan. “We ontmoetten elkaar ergens an-ders, maar bleken al jaren op dit zelfde uur te schaatsen,” vertelt Ma-rieke. “Ik zat toen in een groep met alleen vrouwen, die altijd aan de an-dere kant van de baan verzamelden. We hebben voor het eerst gezoend hier op het parkeerterrein.” Inmid-dels hebben Marieke en Huan een kind en zijn ze afgelopen mei ge-trouwd. “Sandra uit onze schaats-groep was getuige.”Hebben de schaatsers nog doelen voor dit seizoen? Boudewijn: “Als ik vind dat ik het verdien, gun ik mezelf klapschaatsen. Misschien al wel halverwege dit seizoen.” Wen-dela: ”Ik wil vaker en langer in een treintje kunnen rijden.” Marieke: “Eind vorig jaar kwam ik erachter dat ik veel te veel voorop hang. Dus ik wil nu leren om beter achterop te zitten. Maar er is nog veel meer te leren hoor!”

Op wintersport vakantie! Bij Watergraafsmeer linksaf.

Voor de wintersport is het niet nodig ver te reizen. Voor een fractie van de kosten heeft u bij Duosport op de Jaap Eden baan dubbel zoveel plezier en, niet onbelangrijk, het is ‘ijs-zeker’. Gegarandeerd plezier.

Ideaal dus om met het hele gezin te gaan “winterspor-ten” in eigen land. U en de

kinderen vanaf 5 jaar krijgen elke dag twee uur intensief les met een korte pauze. Jeugd en volwasse-nen worden in aparte groepen en zoveel mogelijk op schaatsniveau ingedeeld voor optimaal resultaat en plezier.

– Verbaas vriend en vijand met je verbeterde schaatstechniek –

Na afloop van de cursus krijgen kinderen een certificaat uitgereikt

met een speldje.

BOEK NUwww.duosport.nl

24 , 27 & 28 decemberen/of

31 dec. & 2, 3, 4 januari

Spaar ze allemaal.

Er is liefde ontstaan LesgroepFoto: Vlnr Huan Tan, Marieke Tan-Koers, Wendela Manting, Boudewijn Tinge, Marieke Wenink.

Foto: Hein van den Heuvel

Schaatsen doe je samen, in een groepje. Dat maakt het een leuke sport. Elke maand staat er een schaatsgroep centraal. Zit jij ook in een leuke lesgroep en willen jullie in deze krant? Mail ons: [email protected]

Marathonkop is er afDe marathoncompetitie is intussen in volle gang. En het was tijdens de eerste wedstrijden meteen al span-nend. Verschillende competities laten zien dat schaatsen nog steeds een familiesport is. Zo eindigden Luc en Freek Drost (Hard Gaat ie) op de eerste en de tweede plaats bij de pupillen jongens. Tim en Hans Grif-fioen (Skits) deden het bij de heren C ook niet slecht. Tim was derde en Hans kwam als zevende over de fi-nish. Bij de heren masters 1 viel vooral de prestatie van Elwin Swinkels (HCA) op, die meteen met een ronde voorsprong de overwinning greep. Imme Kampen (Hard Gaat ie) finish-te in de wedstrijd van de heren C2 als 35e. In dezelfde wedstrijd pakte Suzanne Mulder (HCA) met plaats 13 nog net drie punten mee. Bij de heren Masters 4 presteerden enkele nieuwelingen boven verwachting. Robert Da Costa (Nooitgedacht) won meteen, Bart Kuil (5 dorpen) eindigde als derde en Jurriaan Ble-kemolen (Viking) was vijfde.

de IJsbaankrant | november 2012 5

Op schema✷✷✷✷✷✷✷✷✷✷✷✷✷✷✷✷✷✷

NK Shorttrack In het weekend van 5 en 6 janu-ari kunnen we in de hal van de Jaap Edenbaan genieten van het NK shorttrack. Tijdens dit spektakel strijden de nationale toppers niet alleen om het nationale kampioen-schap op alle afstanden. Zij kunnen zich ook plaatsen voor het EK op 18 en 19 januari in Malmö, Zweden. Kaartjes voor het NK zijn op de 5 en 6 januari te koop aan de kassa van de ijsbaan.

Amsterdam G’s winnen nog nietHet ijshockeyteam van de Amster-dam G’s heeft na zes wedstrijden (tot 26 oktober) nog geen enkele overwinning geboekt. Volgens coach Ron Berteling heeft dat alles te maken met de late doorstart van het team. Op pagina 3 legt Berteling uit hoe hij het topijshockey in Am-sterdam op een haar na heeft gered. “Vlak voor de competitie wisten we nog niet eens of we met ons team aan de competitie konden deelne-men. Dat kwam de voorbereiding niet ten goede.” Volgens Berteling zijn de merendeels jonge teamleden nog steeds gebrand om de eerste overwinning binnen te slepen. Aan-moedigingen van publiek kunnen daarbij helpen. De eerstvolgende thuiswedstrijd spelen de Amster-dam G’s op zaterdag 3 november om 18.00 uur tegen HIJS Den Haag. De volgende thuiswedstrijden zijn op zaterdagen 24 november, 1 de-cember en 8 december, steeds om 18.00 uur.

Nieuwe Noren?verkoop uw goud en zilver

Laarderweg 10 - Bussum - Telefoon 035 - 20 11 777 - www.contantvoorgoud.nl

Stipt om 17.40 uur betreden de snelste schaatsers van de Jaap Edenbaan het ijs. Het is

pas de eerste woensdagavond van het nieuwe schaatsseizoen, maar de jonge rijders van de C-selec-tie zijn al vol in training. In een treintje komen ze door de bocht, allemaal in hetzelfde zwart-rode schaatspak. Hun gezichten gecon-centreerd, ze moeten afzien door de tempotraining van trainers Simonette Meijer-Donagrandi en Dennis Pont.

Lisa van der Veen

Tijdens de dweilpauze komen Char-lotte Kool en Jelle de Boer, beiden lid van de jonge talentenclub, de

kleedruimte inlopen. Bezweet, met een bidon in hun handen, gaan ze zitten. Charlotte is dertien en als C1 dit jaar nieuw bij de selectie. “Ik zat eerst bij het jeugdschaatsen en toen zei mijn trainer dat ik wel goed was en wedstrijden moest gaan rijden. In het begin viel ik elke wedstrijd, vooral in de bocht,” vertelt de Kor-tenhoefse, lid van schaatsclub De 5 Dorpen. “Tijdens een van de wed-strijden kwam iemand van de se-lectie kijken en toen ben ik geselec-teerd.” De C-selectie telt dit jaar tien schaat-sers: drie jongens en zeven meisjes. Jelle, lid van HCA, is 14 en voor het tweede jaar bij de selectie. “Het is een hele andere groep dan vorig jaar. Nu ben ik één van de oudsten

in de groep en ook één van de snel-sten.” In de C-selectie zit je twee jaar , als je tussen de 13 en 15 jaar oud bent. Het draait bij de C-selectie om ont-wikkeling. “Snelle tijden zijn leuk, maar zeggen lang niet alles,” legt trainster Simonette uit. “We kijken vooral naar de schaatstechniek van de kinderen en naar hun ontwikke-ling.” Zitten ze eenmaal bij de selec-tie, dan is hun inzet heel belangrijk. “De schaatsers moeten bereid zijn het maximale uit zichzelf te halen.”Trainen in de C-selectie is wel zwaar-der, vindt Charlotte. “Ik train op dinsdag, woensdag en vrijdag met de C-selectie en in het weekend rijd ik geregeld een wedstrijd. Daar-naast moet ik zelf thuis nog fiet-

sen en rompstabiliteitsoefeningen doen.” Ook gaan de schaatsers met elkaar op trainingskamp naar Inzell. “Het is zwaar, maar dat is juist ook leuk,” vult Jelle aan. Ook trainster Simo-nette vindt plezier in het schaatsen erg belangrijk. “Alleen dan kan je je ertoe zetten om zo hard te trai-nen.” Voor de schaatsers draait al-les om één ding: het Nederlands Kampioenschap. Of Charlotte dat gaat halen? “Dat weet ik niet. Ik heb dit seizoen pas één wedstrijd gereden. Maar ik val gelukkig niet zo veel meer.” Je plaatsen voor het NK is niet gemakkelijk. Hebben de schaatsers op basis van hun snelste tijden een bepaald aantal punten gehaald, dan kunnen ze de regiose-lectiewedstrijd rijden. Daar kunnen ze zich op basis van het klassement direct plaatsen voor het NK. Lukt dat niet, dan krijgen sommigen nog een tweede kans, tijdens de lande-lijke selectiewedstrijd. Een groep dertien- tot vijftienja-rigen, zijn het niet soms gewoon vervelende pubers? “Dit zijn geen doorsnee pubers,” zegt trainer Den-nis Pont. Hij staat aan de rand van de ijsbaan, waar inmiddels de jonge schaatsers hun zware training heb-ben hervat. “Zeker niet”, lacht Simo-nette, die als conrector op een mid-delbare school dagelijks heel wat pubers ziet. “Als we met hen op trai-ningskamp gaan, is het om tien uur ’s avonds stil in het appartement.”

Jonge talenten bikkelen met plezierFoto: Hein van den Heuvel

Meer informatie over de C-selectie:Albert Gerritsen, lid van de techni-sche commissie [email protected]

6 de IJsbaankrant | november 2012

Stralend weer in herfstvakantie foto’s Harm Kuiper

de IJsbaankrant | november 2012 7

Marathonseizoen van startHet langebaanschaatsen is bij ieder-een wel bekend: een 500, (wat heet lang?), 1000, 1500, 5000 en 10.000 meter. De laatste afstand komt in de buurt van de kortste afstand die de “recreatieve” marathonwedstrijd-sporters op de Jaap Edenbaan elke woensdag na 21.00 uur rijden.Want er is meer dan langebaan-schaatsen, namelijk marathon-schaatsen, een sport die op elk ni-veau beoefend kan worden. Als u dit leest, is de eerste landelijke wedstrijd op de Jaap Edenbaan over 125 ronden reeds een feit en hebben de jongens van de lange adem na ca. 1 uur en 15 minuten het karwei ge-klaard. Elke zaterdagavond strijden de topdivisie heren (125 ronden), de eerste divisie heren (100 ronden) en de dames topdivisie (70 ronden) om de KPNcup.De finale vindt op 19 januari we-derom op de Jaap Edenbaan plaats. Daarna vertrekt het peloton naar het buitenland om op de verstilde berg-meren in Oostenrijk, Italië en ten-slotte Zweden het natuurijscircuit af te werken met wedstrijden, vari-erend tussen de 100 en 200 kilome-ter. Eind februari gaan de schaatsen weer naar zolder.Dat is de top, maar net als bij bij-voorbeeld voetbal of hockey is er een grote schare liefhebbers die elk op zijn eigen niveau de marathonsport op de Jaap Edenbaan beoefent. Het aantal varieert, maar ligt tussen de 400 en 450 deelnemers. Deze rijders en rijdsters komen van de bijna 25 schaatsverenigingen uit Amsterdam en omstreken.Omdat er negen verschillende com-petities zijn, kan iedereen op zijn eigen niveau, van jongelui met am-bitie om tot de groten in de sport te gaan behoren, tot en met de veertig-plussers in de masterklassen, wed-strijden rijden.Kom op woensdagavond om 21.00 uur eens kijken.

Henk Veen

(als lid van de baancommissie, organiseert Henk het marathon-schaatsen.)

Henk geeft het stokje door aan: Leendert Wals, marathonschaatser Masters 1 en lid van ASC Jaap Eden.

Hoe moet het verder met je leven als het altijd heeft ge-draaid om topsport? Wat,

als je altijd in de spotlights hebt gestaan?

Steffan Konings

Onlangs is opnieuw initiatief geno-men om het zogenaamde ‘zwarte-gat-probleem’ bij topsporters tegen te gaan. NOC-NSF en Randstad gaan onder de noemer ‘Goud op de werk-vloer’ topatleten plaatsen bij werk-gevers om ze zo klaar te stomen voor de arbeidsmarkt. Het is één van de inmiddels vele initiatieven die zich richten op de overgang van het topsportbestaan naar het ‘gewone leven’.

Het ene moment ben je een beken-de topsporter die de menigte uitzin-nig op de banken krijgt. De mensen juichen voor je, ze leven met je mee. Je geniet van je sport, bent elke dag bezig om beter te worden en staat onder constante druk om te pres-teren. Je maakt in snel tempo hoog-tepunten en dieptepunten mee, je wint bijna altijd.Tot je je carrière gedwongen moet beëindigen. Een blessure of simpel-weg vanwege ouderdom. Plotseling is er geen juichende menigte meer, geen noodzaak meer om te preste-ren. De bekendheid en de aandacht wordt minder en minder De uitda-ging van winst en verlies is weg. Wat nu? Een zwart gat dreigt.

Tegenwoordig wordt geprobeerd om topsporters zo veel mogelijk op dit moment voor te bereiden. De vraag is in hoeverre dit überhaupt mogelijk is. De voorbeelden van sporters die in de problemen komen zijn immers, ook nu nog, talrijk. De omschakeling van een sportief en

beroemd bestaan naar ‘het gewone leven’ blijkt een hardnekkige. Geen sporter die niet terug zal verlangen naar de roem, naar een uitzinnig publiek, naar het presteren.

Jaap en de drankZo ook Jaap Eden. Nadat hij jaren-lang had geregeerd, ging de vijfvou-dig wereldkampioen op zowel de schaats als de fiets na zijn loopbaan op volle snelheid het (toen nog niet bestaande) zwarte gat in. De om-

schakeling naar het gewone leven was ook voor hem te groot. Mis-schien is het wel zo dat dan juist de grootste kampioenen met dezelfde ijver waarmee ze de top hebben ge-haald, de bodem kunnen raken.

In het geval van Jaap Eden was dit een letterlijke bodem, namelijk de bodem van zijn glas. Na zijn on-bezorgde gloriedagen probeerde Jaap op alle mogelijke manieren weer aan de bak te komen. Zo pro-

beerde hij het onder meer als chauf-feur. Deels vanwege zijn voorliefde voor alcohol met weinig succes. Een krant uit die tijd bericht:

‘Hier voldeed hij al evenmin. Vooral omdat de klanten, hoe gevleid ze zich ook mochten voelen, als ze tot de ervaring kwamen door niemand minder dan Jaap Eden te worden gechauffeurd, bang voor hun hach-je waren, wanneer hun chauffeur niet geheel toerekeningsvatbaar z’n stuur hanteerde.’ (Sumatra Post 1922)

Verlangen naar roemZo gleed Jaap Eden steeds verder af. Er waren weliswaar geen uitgebrei-de programma’s en instituties om hem bij te staan, de collectieve zorg om de aftakeling van een nationale held leidde in 1922 wel tot de op-richting van een Jaap Eden Comité. Nadat Jaap al zijn prijzengeld had opgedronken, was het plan opgevat de inhoud van zijn prijzenkast te veilen om zo zijn zoon nog een toe-komst te kunnen bezorgen.

Eens te meer blijkt hoe vergankelijk het topsportbestaan kan zijn. En hoe realistisch de dreiging van ‘het zwarte gat’ is, zowel vroeger als nu. Het is dus maar goed dat het pro-bleem nu flink op de kaart staat. En wat betreft Jaap Eden? Wellicht dat het volgende citaat uit de krant van 1922 hem het meeste recht doet: ‘Laat ons niet oordeelen noch naar een oorzaak vragen, doch alleen denken aan den schitterenden Jaap Eden, die indertijd Nederland’s sportnaam door de wereld droeg.’)

Bronnen: Sumatra Post 1922, Den krant 24 maart 1992 – via www.sportgeschiedenis.nl

Het zwarte gat van Jaap

Foto: Spaarnestad Photo

Mijn eerste kennismaking met de schaatssport was in 2006/2007 op de Jaap

Edenbaan. Uitgenodigd door mijn collega’s van Duosport, besloot ik (in een lange wijde trainings-broek, een veel te grote winterjas en op geleende schaatsen) wat les-sen te volgen.

Robert van Herk

In eerste instantie dacht ik die rond-jes rond de baan wel even te rijden, maar dat viel tegen. Regelmatig op mijn snufferd gaan en af en toe een nat pak halen waren nog tot daar aan toe, maar mezelf terug zien op video was echt schrikken. Was ik dat? Een veel te hoog tempo in mijn slagen, hoeken die in werkelijkheid tweemaal zo groot waren dan in mijn gedachten en een techniek die bij iedere schaatsslag wisselde. Na behoorlijk wat lessen en vele goede gesprekken in het gezellige bruine café na afloop, begon ik de beweging beter te begrijpen. Ster-ker nog, thuis begon ik de bewegin-gen ‘droog’ te oefenen en ’s nachts droomde ik over de schaatsbewe-ging. Ik was geïnfecteerd met het schaatsvirus.

StoelenOmdat ik toen ineens als schaatser door het leven ging, ging ik hier

ook gericht op trainen. Ik werkte aan stevige, soepele enkels en sterke bovenbeenspieren door veel tijd op één been door te brengen (in de schaatshouding), in zo diep moge-lijke posities. Ondersteuning van ta-fels, stoelen en familieleden binnen handbereik was hierbij (zeker in het begin) zeer gewenst. Het mooie aan deze oefeningen is dat je ook heel goed kunt spelen met je lichaams-gewicht door het zijwaarts te ver-plaatsen en ‘druk op te zoeken’. Inmiddels had ik begrepen dat dat zeer bepalend is voor de snelheid die je op het ijs kunt ontwikkelen.

SchaatsplezierLater leerde ik dat ook schaats-gerichte krachttraining in het sportcentrum (kniebuigen en het versterken van de rompstabiliteit, sprongtraining en gewichtheffen) een goede aanvulling is op het ver-groten van het schaatsplezier. Nu, een paar jaar oefenen verder, bege-leid ik als instructeur van Duofit veel schaatsers bij het verbeteren van hun prestaties en gebruik ik ze trots als voorbeeld voor andere sporters die iets willen bereiken. Want dat schaatsers meestal net iets harder trainen dan veel andere sporters heb ik inmiddels wel gezien.

www.duofit.nl

Gemeente wacht afSteffan Konings

Op de ijsbaan rommelt het bestuur-lijk al geruime tijd. De directie heeft plannen opgesteld, waardoor het voortbestaan van zowel Duosport als de Skeeve Skaes hoogst onzeker is. De drie bedrijven op de baan heb-ben intussen bij de gemeente een eigen plan ingediend. De betrokken partijen liggen steeds meer met el-kaar overhoop en de bereidheid om met elkaar te praten lijkt definitief verdwenen. Het gezamenlijk belang van een succesvolle Jaap Edenbaan is ondergesneeuwd doordat beide partijen zich nu vooral op hun ei-gen belang richten. Kan de gemeente hier misschien een bepalende rol inspelen? “Voorals-nog niet”, meent Marleen Nieuwen-huis, woordvoerster van wethouder

Eric van der Burg (o.a. Sport & Re-creatie). “Op dit moment is onze rol niet zo groot. Wij mengen ons er nu bewust niet in. Het is een zakelijk conflict. Het is nu aan de directie. Zij kiezen er bijvoorbeeld voor om de schaatsschool te gaan aanbesteden en daar zijn zij vrij in. Ons belang is dat er zo veel mogelijk mensen lek-ker kunnen schaatsen op de baan.”Wanneer zouden jullie je wel in dit conflict mengen? “Pas als het echt fout gaat”Maar wat is dat dan, ‘echt fout gaan’?“Dat is als het bestaan van de baan in het geding komt, iets wat ik nu niet zo zie gebeuren. Tegelijkertijd gaat het natuurlijk ook echt fout als de gebruikers van de baan zouden aangeven dat de baan niet langer kan bieden wat zij ervan verwach-ten.”Ze besluit: “ De Jaap Edenbaan is een ongelooflijk belangrijke sport-accomodatie en we worden dan ook nauwkeurig op de hoogte ge-houden van de situatie. Het is even afwachten nu.”

Oud Goud

Toekomst van de ijsbaan

Goed Fout

Schaatsen leer je niet alleen op het ijs In Vorm

De Wissel

8 de IJsbaankrant | november 2012

Lezersfoto: Jip Binsbergen | Hier doen we het voor!

Ssssttt, niet verder vertellen. De kleedkamers verderop, als je langs het kippenhok loopt. Kippenhok? Nou ja, de kleedkamer waar het altijd druk is en waarin je van bui-ten de mensen ziet zitten. Als je daar voorbij loopt, kom je langs de krabbelbaan en bereik je de echte kleedkamers. De eerste deur is voor de vrouwen. Een moment denk je dat hij op slot is. Maar daar gaat hij open. Aangenaam warm en aange-naam rustig is het er. Er is geen kip. Na het inlopen is er nog steeds nie-mand. Pas na de training is er een teken van leven; een sporttas in de ruimte naast mij. Ik weet zeker dat ik jullie in de loop van het seizoen leuke dingen ga vertellen over het wel en wee in de kleedkamers. Dat het een drukte van jewelste wordt, zelfs hier. Maar dit is een mooi begin. De stilte in de kleedkamers waar al zoveel ge-sprekken zijn gevoerd. Waar ma-rathondames na een verhitte strijd overdenken wat ze beter hadden kunnen doen. Dat ze brutaler moe-ten worden en ze zich er gewoon tussen hadden moeten werpen, of

juist slimmer, meer afwachtend, om niet als een jonge hond te vroeg in de strijd alle krachten te verspe-len. Zodat ze een volgende keer op een onverwacht moment kunnen toeslaan. Of waarom niet een volda-ne rijdster, die, tevreden over haar race, zit na te gloeien met een bidon in haar handen. De kleedkamers, waar deelnemers aan een langebaantoernooi, ze-nuwachtig in en uitlopen, waar-door de toegangsdeur heen er weer blijft klappen. Waar de langebaan-rijdsters de startlijsten aan de muur bekijken, nog wat rekoefeningen doen en ten slotte de schaatsen aan-trekken, onderwijl de mededelin-gen vanuit de speakers opvangend. Waar blessures besproken worden en techniekaanwijzingen gegeven worden. Waar het ook wel eens niet over schaatsen gaat misschien. Het is het begin van het seizoen. Het kan nog alle kanten op. Dit is mijn privékleedkamer. En dat moet je dus niet verder vertellen.

Anette Aardenburg

AchterklapDe dameskleedkamers, zondagavond 18.00 uur

Kip à la SonjaOoit at ik thuis bij ome Jan in Oost-zaan verschrikkelijk lekkere kip. Hij gaf me het recept om uit te pro-beren in De Skeeve Skaes. Meteen na de eerste keer werd het een hit. Om de haverklap lopen mensen de keuken in om te vragen of er nog kip à la Sonja is. Normaal geeft een kokkin haar geheimen natuurlijk niet prijs, maar voor de lezers van de ijsbaankrant maak ik graag een uitzondering. De kippendijen waar-mee ik dit gerecht maak, levert de poelier, die toevallig mijn broer is. Het is in elk geval geen plofkip. Als jullie dit gerecht met rust, geduld en liefde bereiden, moet het lukken.

Voor vier personen: 1 kilo (6-8 stuks) pikant gekruide kippendijen (met bot en vel) van de poelier. Een halve bos peterselie, 1 rode paprika, 1 venkel, 1 rode peper, een klein blikje ananas, 1 rode ui, een stukje gember van 2 cm.Verwarm de oven voor op 180 gra-den. Snijdt de groenten fijn en leg ze als een bedje in een ovenschaal. De kip insmeren met olijfolie en bovenop de groenten leggen. De schaal met kip en groenten gaat ver-volgens 20 min. de oven in op 180 graden. Een bakje water in de oven zetten, tenzij je over een stoomoven beschikt. Daarna de oven terugzet-ten naar 104 graden en de kip nog 1,5 uur in de oven laten staan.Vervolgens de kip uit de schaal ha-len, de groente een beetje afgieten en daarna pureren tot een saus. Opdienen in een schaal met de saus over de kip. Zelf dien ik de kippen-dijen op in kleine paëlla-schaaltjes, met sla en (in gezond Grenada Gold frituurvet) gefrituurde frites.

Rondje 32OpeNINGStIJDeN 400M BAAN

maandag 08.00 - 15.00 uur15.45 - 18.00 uur21.00 - 23.00 uurdweilen09.00 - 09.20 uur11.20 - 11.40 uur13.40 - 14.00 uur15.00 - 15.45 uur16.45 - 17.00 uur

dinsdag 09.20 - 15.00 uur15.45 - 16.45 uur21.00 - 23.00 uurdweilen09.00 - 09.20 uur11.20 - 11.40 uur13.40 - 14.00 uur15.00 - 15.45 uur

woendag 08.00 - 16.00 uurdweilen09.00 - 09.20 uur11.20 - 11.40 uur13.40 - 14.00 uur

donderdag15.00 uur15.45 - 18.00 uur21.00 - 23.00 uur

dweilen09.00 - 09.20 uur11.20 - 11.40 uur13.40 - 14.00 uur15.00 - 15.45 uur16.45 - 17.00 uur

vrijdag08.00 - 15.00 uur15.45 - 16.45 uur21.00 - 23.00 uurdweilen09.00 - 09.20 uur11.20 - 11.40 uur13.40 - 14.00 uur15.00 - 15.45 uur

zaterdag 12.00 -16.20 uurdweilen14.00 - 14.20 uur

zondag 10.30 - 17.20 uurdweilen12.30 - 12.50 uur15.00 - 15.20 uur

www.jaapeden.nl

SCHAAtSeN VeRHUURWatermanHockeyschaatsen € 6,00Hockeyschaatsen Softboot € 8,00Kunstschaatsen € 6,00Viking Mid Stalen Noren met lederen schoen € 6,00

Combi-noren (Combi is met harde kunsstofschoen) € 6,00

Viking Marathon Mid laag vast model € 8,00

Viking Marathon Mid klap model € 11,00

Zweedse klapschaats € 11,[email protected]

SCHAAtSLeSSeNDuosportHet schaatsseizoen in Amsterdam start 14 oktober en duurt 20 weken t/m 23 maart.De kosten van een cursus op een pu-blieksuur bedragen € 212,60 en op een abonnementuur € 216,-.De bedragen zijn inclusief de beno-digde entree voor de lessen maar ex-clusief eventuele schaatshuur.Het cursusbedrag voor de jeugdlessen bedraagt € 183,70 en is inclusief de benodigde 20 keer entree en exclusief eventuele schaatshuur.Ouders en/of begeleiders regelen hun entree bij de kassa van de ijsbaan.www.duosport.nl

KOeK eN ZOpIeBoven Nul Het sfeervolle lounge restaurant Boven Nul op de eerste verdieping van de ijshal beschikt over een schit-terend uitzicht. Perfecte locatie voor bedrijfsevenementen, (kinder)feesten of partijen.www.boven-nul.nl

Skeeve SkaesSchaatsminnend Nederland, recre-ant of prof kan genieten van warme chocomel met huisgemaakte Apfel-strudel tot en met de stamppotten (eveneens huisgemaakt), al dan niet met een heerlijk bockbiertje van de tap.www.skeeveskaes.com

Heeft u ook een mooie schaatsfoto? Stuur hem dan naar:[email protected]. Wel graag een foto die geschikt is om in deze krant af te drukken. (hoge resolutie)ê

éWelke schaatser zoeken we? Op-lossingen sturen naar:[email protected] de goede inzenders verloten we het boek Acht eeuwen schaatsen in en om Amsterdam.

Illustratie: Jof Neuhaus

Rebus: Nico den Dulk

Win een prijs met de schaatsrebus