Discussiestuk t.b.v. overleg gemeenten Rivierenland en VGZ ... · Wijkverpleegkundigen Rivierenland versie 7 1.doc Discussiestuk t.b.v. overleg gemeenten Rivierenland en VGZ/Menzis

Wijkverpleegkundigen Rivierenland versie 7 1.doc

Discussiestuk t.b.v. overleg gemeenten Rivierenland en VGZ/Menzis Schets huidige situatie Vanuit het Rijk komt er in € 40 miljoen in 2015 (oplopend tot € 200 miljoen in 2017) beschikbaar voor de niet-toewijsbare zorg van de wijkverpleegkundige de zogenaamde aansluittaken (exclusief € 10 miljoen oplopend tot € 50 miljoen voor de ontwikkeling van gebiedsteams). Verdeling over de 43 regio’s vindt plaats op basis van inwonersaantallen. Er wordt landelijk vooralsnog uitgegaan van 2400 gebiedsteams en de gemiddelde inzet van 16 uur per week niet toewijsbare wijkverpleegkundige zorg per gebiedsteam. Het percentage kosten niet toewijsbare zorg voor de S1-functie (de zogenaamde schakeltaken) ten opzichte van de kosten voor de toewijsbare zorg (3.1 miljard) bedraagt slechts 1,3%. Op basis van inwonersaantallen zou het bedrag voor de niet-toewijsbare taken van de wijkverpleegkundigen (signalering, zorgbehoeftebepaling en mandatering en coördinatie) voor de 10 gemeenten in de regio Rivierenland ongeveer € 563.000,- bedragen. Op dit moment wordt wijkverpleegkundige zorg in de regio Rivierenland geleverd door diverse zorgaanbieders: STMR, STMG, Curadomi, Buurtzorg, Betuwe Zorg, Actief Zorg en Rivas. 1De verdeling van de wijkverpleegkundigen is veelal gebaseerd op geografische indeling en gebaseerd op inwonersaantallen of op aantal zorguren. Soms wordt iets geschoven in de bezetting als er sprake is van een verhoogde vraag op een bepaalde plaats (zoals aanleunwoningen). Gezondheidssituatie in de regio Rivierenland In Rivierenland werken 10 gemeenten samen op het gebied van de gezondheid van hun burgers. Speerpunten binnen het regionale gezondheidsbeleid zijn het terugdringen van sociaal economische gezondheidsproblemen, overgewicht, alcoholmatiging en depressiepreventie. Deze speerpunten zijn gebaseerd op de uitkomsten van diverse monitoren over de gezondheidssituatie in Rivierenland. Uit de diverse analyses van de GGD blijkt o.a. dat:

Regio Rivierenland qua gezondheid ongunstig afsteekt t.o.v. de regio Nijmegen,

Het percentage lage SES gezinnen vele malen hoger is dan in de regio Nijmegen

(en de stad Nijmegen),

Er veel psychosociale problematiek is,

Er bij ouderen in grote mate sprake is van eenzaamheidsproblematiek (40%),

Rivierenland in snel tempo vergrijst (in 2020 is 1 op de 5 bewoners 65+),

Het opleidingsniveau gemiddeld veel lager is dan binnen de regio Nijmegen

(31% Rivierenland tegen 18% Nijmegen),

De kinderen in Rivierenland ongeveer de dikste van Nederland zijn.

1 Zie bijlage 1


Hoewel Rivierenland een diverse populatie heeft en er zowel een aantal plattelandsgemeenten zijn als meer verstedelijkte gemeenten, zijn de verschillen in gezondheidsproblemen en andere kenmerken niet zo bijster groot. Zo is zowel in de stedelijke kernen als in de plattelandsgemeenten sprake van een laag opleidingsniveau, maar heeft dit wel verschillende oorzaken. In de verstedelijkte gemeenten is er b.v. een relatie met de aanwezigheid van een relatief grote populatie allochtonen wat dan weer niet geldt voor de plattelandsgebieden die van oudsher kampen met een laag opgeleide bevolking. Schaal onderzoeken GGD Het merendeel van de gezondheidsmonitors hebben zich op regionaal dan wel lokaal niveau afgespeeld. De verdieping naar wijken, buurten en kernen heeft, met een enkele uitzondering, niet plaatsgevonden. Dit om redenen van schaalgrootte. Een wijk in Nijmegen is net zo groot als een stadje als Culemborg Bronnen:

'Gezond Verder' Regionaal gezondheidsbeleid Rivierenland 2012-2015 Ouderen in Rivierenland 2011 (GGD monitor) Kindermonitor 2014 (GGD) Emovo Rivierenland (GGD 2012) Factsheet SEGV Rivierenland (GGD 2011) Gezondheidsonderzoek volwassenen Rivierenland (GGD 2009)

Aandachtspunten voor het vervolg Gemeenten zijn allemaal bezig met de inrichting van hun gebiedsteams. Met de professionals in het gebiedsteam – geworven op basis van een competentieprofiel – wordt een integraal plan gemaakt voor het gehele gezin of huishouden. Er wordt uitgegaan van de eigen kracht en eigen netwerk en oplossingen worden zoveel mogelijk gezocht in de eigen omgeving. Lukt dit niet dan wordt specialistische zorg ingezet waarbij afschaling naar minder dure zorg (op termijn) doel is. Met de aansluiting van de wijkverpleegkundige zorg op de lokale gebiedsteams wordt verpleegkundige zorg laagdrempelig en dicht bij de burger aangeboden en kan met de juiste inzet aanspraak op intensievere zorg worden voorkomen. De wijkverpleegkundige heeft een belangrijke rol in de wijk voor een gezonde buurt en is verbindingsofficier tussen wonen, zorg en welzijn. Van belang is het verbinden van de eerste lijn. Goede samenwerking in de wijk, met inzet van professionals uit de verschillende disciplines (zoals maatschappelijk werkers, verpleegkundigen en verzorgenden) maakt het mogelijk het sociale en het medische domein met elkaar te verbinden. De wijkverpleegkundige is enerzijds de vraagbaak en moet actief betrokken worden bij het gebiedsteam (voor bijv. advies en afstemming) maar zal anderzijds als gevolg van de financiering voor een belangrijk deel qua cliëntgebonden caseload betrokken zijn bij de huidige AWBZ gefinancierde cliënten (straks Zvw). Aandacht voor goed gekwalificeerde en competente HBO-opgeleide wijkverpleegkundigen. Screening van het generalistische competentieprofiel zou bij de inkoop van verpleegkundige zorg (ook voor de niet-toewijsbare zorg) een voorwaarde moeten zijn. Ook zouden zij vanuit de schakelfunctie deel moeten nemen aan de trainingen voor de gebiedsteams en intervisie. In bijlage 3 is een overzicht opgenomen van de activiteiten van de wijkverpleegkundige S1.


Focuspunten verbinding wijkverpleging Vooraf Gemeenten in Rivierenland hebben ervoor gekozen om de inrichting van de gebiedsteam lokaal in te vullen. Dat resulteert dus in diverse vormen van gebiedsteams variërend van gebiedsteams die uitsluitend gericht zijn op jeugd en gebiedsteams voor inwoners van 0 tot 100 jaar en op alle levensgebieden. Voor de focuspunten betekent dit dat we in de beschrijving kiezen voor een gemene deler vanuit regionaal oogpunt. Dat doet natuurlijk geen recht aan de lokale varianten maar is op dit moment de meest haalbare optie.

1. Positionering van de wijkverpleging

Uitgangspunt is dat de niet-toewijsbare wijkverpleegkundige functie wordt geïntegreerd binnen de gebiedsteams. Daarbij gaan we er vanuit dat de wijkverpleegkundige die deelneemt aan het gebiedsteam voor een deel haar reguliere zorgtaken uitoefent en voor een deel niet-toewijsbare taken. Elke deelnemer van het gebiedsteam heeft specifieke verbindende aandachtsgebieden. De wijkverpleegkundige in het gebiedsteam is dat het medische domein en vormt daarmee de belangrijkste verbindingslijn vanuit het gebiedsteam met de huisartsen. We moeten wel in het oog houden dat er veel wijkverpleegkundigen zijn (vanuit mogelijk meerdere zorgaanbieders) dan deze ene wijkverpleegkundige. Dit betekent dat er in een bepaalde casus rechtstreeks contact moet zijn met de wijkverpleegkundige die in het huishouden betrokken is. Andersom moet de wijkverpleegkundige de weg naar de het gebiedsteam weten te vinden.

2. Signalering

Signalering vindt op meerdere niveaus plaats; variërend van signalen uit de directe omgeving van de betreffende burger (familie, buren, vrienden) tot signalen via b.v. wijkcoaches en -managers, beheerders van serviceflats, woningconsulenten, politie, medewerkers van de buitendienst van gemeenten etc. Daarnaast werken de professionals van de gebiedsteams (waaronder de wijkverpleegkundige) zoveel mogelijk outreachend en zichtbaar in de wijk en gaan dus actief op zoek naar signalen. En tenslotte maken zij natuurlijk deel uit van netwerken met andere hulpverleners. Als er signalen zijn rondom een situatie/casus worden deze besproken binnen het gebiedsteam en wordt daar bepaald wie van de professionals op basis van deskundigheid en competentie het voortouw neemt in de casus. Deze persoon wordt dan de casusregisseur. In principe komen ook kwetsbare groepen (zorgwekkende zorgmijders, multiproblem huishoudens) in beeld bij de gebiedsteams. In een aantal gevallen zullen de gebiedsteams hier een grote rol in kunnen vervullen. We zijn echter wel bezig in Rivierenland om een (de)escalatiemodel en een regionaal expert netwerk (REN) te ontwikkelen dat kan inspringen, daar waar de problematiek voor het gebiedsteam te complex is. Het is niet de bedoeling dat de wijkverpleegkundige een plek krijgt in het REN.


3. Behoeftebepaling en mandaat

Uitgangspunt is dat alle professionals van het gebiedsteam (bij voorkeur ook de wijkverpleegkundige) het behoefteonderzoek kunnen doen via een brede vraagverheldering. Er wordt op dit moment in Rivierenland gewerkt aan de ontwikkeling van een eenduidige methodiek van vraagverheldering/integrale intake die in alle gebiedsteams wordt gehanteerd. Tijdens het casusoverleg van de gebiedsteams wordt met elkaar bepaald wie van de professionals de vraagverheldering gaat uitvoeren. In principe gaan we er vanuit dat alle professionals in staat zijn om bij alle doelgroepen de brede vraagverheldering te doen. Het ligt echter wel voor de hand dat b.v. bij een casus van iemand met een verstandelijke beperking in eerste instantie de medewerker van MEE het voortouw neemt. Zo zal bij zorg in het medische domein het voor de hand liggend zijn dat de wijkverpleegkundige de intake en de behoeftebepaling zal doen. Uit het behoefteonderzoek komt mogelijkerwijs een vraag om een voorziening. Zolang het gaat om de collectieve/algemene voorzieningen van de gemeente (b.v. welzijnsvoorzieningen) kunnen de professionals van het gebiedsteam natuurlijk rechtstreeks verwijzen. Als het gaat om een Wmo maatwerkvoorziening kunnen de professionals een zwaarwegend advies afleveren. Het blijft echter altijd aan het college om hierover een besluit te nemen en een beschikking af te geven. Gemeenten sturen steeds meer aan op collectieve en algemene voorzieningen om de zorg betaalbaar te houden.

4. Coördinatie van multidisciplinaire zorg en ondersteuning

De insteek is dat de gebiedsteams zoveel mogelijk zelfsturend zijn, dus dat in gemeenschappelijkheid bepaald wordt wie van de professionals de coördinatie voert over een casus. Per gemeente zit wel verschil in de mate van die zelfsturendheid. Er zijn gebiedsteams met een meewerkend voorman, teams met een teamleider of coördinator. Naast de professionals van de teams kunnen ook andere hulpverleners buiten de teams casusregisseur zijn (dit zou ook een wijkverpleegkundige kunnen zijn). Het is een illusie dat alle casuïstiek via de gebiedsteams gaat lopen. Soms ontbreekt het aan hele specifieke deskundigheid, anderzijds ontbreekt het aan capaciteit om alle casuïstiek te kunnen opvangen. 5. Middelen en capaciteit niet-toewijsbare wijkverpleegkundige functie

Er is een verdeelmodel opgesteld voor de financiering van de wijkverpleegkundige over de verschillende gemeenten. 2 Na 2015 verschuift het accent van het louter inregelen naar inregelen en gezamenlijk ontwikkelen. Dan moet op basis van monitoring en evaluatie worden bezien of de gehanteerde criteria kunnen worden aangepast. 6. Informatie en kennisdeling

2 Zie notitie AEF, bijlage 2


Een van de mogelijkheden om te bepalen hoe de gezondheidssituatie zich bij de gemeenten ontwikkelt is de monitoring door de GGD. Elk jaar wordt 1 groep onderzocht op dit onderwerp (ouderen, volwassen, kinderen 0-12 jaar en jongeren). Gemeenten kunnen keuzes maken of ze alleen een regionaal rapport wensen dan wel een gemeentelijk rapport. Of een rapport op wijk of kern basis. Een aantal gemeenten wil samen met de GGD een pilot houden met betrekking tot gebiedsscans waarin op de wijken/buurten van het gebiedsteam wordt ingezoomd. De scans zullen (als provinciale subsidie wordt toegezegd) in juli starten, en kunnen een 0 meting opleveren. We kunnen deze onderzoeken eventueel aanvullen met onderwerpen en vragen die voor de zorgverzekeraar van belang zijn.


BIJLAGE 1 overzicht zorgaanbieders Rivierenland

Instelling Intramurale zorg

Extramurale zorg Aandeel extramurale zorg (ten behoeve van Wijkverpleging)

STMR x x groot Klein 0-2 miljoen

t Anker x x klein Middelgroot 2-5 miljoen

Avondlicht x x klein Groot >5 miljoen

De Wittenberg x x klein

St. Barbara x x klein

Buurtzorg - x groot

Leliegroep V&V x x klein

STMG - x middelgroot

Interzorg - x klein

Zorgcentra de Betuwe x x klein

Zorgcentra Rivierenland (SZR) x x klein

ZZG Zorggroep - x klein

Zorggroep Maas en Waal x x klein

Thuiszorg INIS - x klein Thuisverpleging Rijk van Nijmegen - x klein

Betuwezorg - x klein

Rivas - x middelgroot

TDC - x klein

TSN - x klein

Rijn en Valleizorg - x klein

Privazorg - x klein

Thuiszorg Evital - x klein

Lelie Zorggroep / Agathos - x klein

Internos - x klein


RST Zorgverleners - x klein

Privazorg x x klein

Branbantzorg x x klein

Reinier van Arkel x - klein

Prezzent x - klein

t Slot x x klein

Linges Zorglandgoed x ? Nog te realiseren



BIJLAGE 2

Schakeltaken wijkverpleegkundige Rivierenland Het doel van deze notitie is het komen tot een verdeling over de regio Rivierenland van capaciteit voor de zogenoemde schakeltaken van de wijkverpleegkundigen. Hieronder zal eerst de aanleiding kort toegelicht worden, gevolgd door het voorstel zelf.

Inleiding

Als gevolg van de Herziening van de Langdurige Zorg krijgen gemeenten en zorgverzekeraars vanaf 1 januari 2015 nieuwe taken en verantwoordelijkheden. Vanuit de huidige AWBZ worden verantwoordelijkheden ondergebracht in de Wmo 2015. Onder andere gaat het om extramurale ondersteuning, beschermd wonen en cliëntondersteuning. Tegelijk wordt per 1 januari 2015 extramurale verpleging en persoonlijke verzorging overgeheveld van de huidige AWBZ naar de Zorgverzekeringswet (Zvw). De taken verpleging en verzorging worden ingevuld via de wijkverpleegkundige. Diens takenpakket valt in twee segmenten uiteen:

1. De taken die aan een enkele cliënt toe te wijzen zijn (‘S2’). Hieronder vallen in de eerste plaats de zorgtaken (wondverzorging, katheterisaties, injecties, etc.). De wijkverpleegkundige krijgt echter ook de ruimte om naar de zelfredzaamheid en sociale omgeving van de cliënt te kijken.

2. De taken die niet aan een enkele cliënt toe te wijzen zijn (‘S1’). Hieronder valt onder andere het signaleren en toe leiden naar zorg van zorgmijders of mensen die zelf de weg naar zorg niet weten te vinden, maar ook de samenwerking met de gebiedsteams om zo zorg en ondersteuning in optimale samenhang in te vullen.

In deze notitie beperken wij ons tot deze S1-taken, aangezien het hier de samenwerking tussen gemeenten en zorgverzekeraars betreft. Met deze S1-taken vormt de wijkverpleegkundige een belangrijke schakel tussen het medische en sociale domein. Dit brengt met zich mee dat gemeenten en zorgverzekeraars goede afspraken moeten maken waar en hoe de wijkverpleegkundigen worden ingezet, en hoe de samenwerking met de gebiedsteams ingevuld wordt. Het contracteren van de wijkverpleegkundigen en de verdere invulling van diens taken moet in de herfst van dit jaar plaatsvinden.

Voor de invulling van de schakeltaken is voor 2015 een budget van 40 miljoen euro beschikbaar gesteld aan de zorgkantoren . Dit bedrag loopt op tot 200 miljoen in 2017. VGZ zet in 2015 ongeveer 563.500 euro in voor het Rivierenland (verdeling op basis van inwoneraantallen).

Stand van zaken en aanleiding notitie

Na enkele overleggen tussen de gemeenten, VGZ en Menzis is er weliswaar overeenstemming over het totale toe te kennen bedrag, maar nog niet over de uiteindelijke verdeling daarvan binnen de regio. Wel is men het erover eens dat alléén inwoneraantal een te grofmazige indicator is om een verdeling op te baseren: in een


grotere wijk, kern of gemeente is niet noodzakelijk meer wijkverpleegkundige aandacht vereist.

Voorstel verdeelmodel (beslispunten)

Om tot een verdeling te komen die tegemoet komt aan de voorkeuren voor alle betrokken partijen, wordt een verdeling gerealiseerd in de volgende vier stappen:

Een korte toelichting van elk van die stappen:

1. De gemeenten in het Rivierenland trekken gezamenlijk op met VGZ in de verdeling van regionale capaciteit voor de schakeltaken van de wijkverpleegkundige. VGZ stelt een capaciteit (in termen van beschikbare middelen) vast voor de regio als geheel.

2. Deze regionale capaciteit wordt over de gemeenten verdeeld op basis van objectieve (demografische, sociaaleconomische) kenmerken van de gemeenten. De wijken en kernen die bovengemiddelde wijkverpleegkundige aandacht verdienen, leggen hiermee ook gewicht in de schaal voor de uiteindelijke verdeling, zij het indirect.

3. Het aantal cliënten Hulp bij Huishouden en de al aanwezige activiteiten van gebiedsteams bepalen vervolgens waar de capaciteit bínnen elke gemeente (d.w.z. in welke wijk(en)/kern(en)) wordt ingezet.

4. VGZ contracteert vervolgens wijkverpleegkundige inzet voor de betreffende wijken en kernen.

Voorstel verdeelmodel: toelichting, uitwerking en gevolgen

Hieronder staat een verdere uitwerking van enkele van bovenstaande stappen, alsmede een concrete invulling van de verdeling.

2. Toekenning van een deel van de capaciteit aan gemeenten stelt deze in staat om capaciteit over de wijken en kernen te verdelen al naar gelang de behoefte. Bovendien zijn veel van de objectieve kenmerken om een verdeling op te baseren slechts bekend op gemeenteniveau. Een uitzondering hierop is de inzet van HbH. In de voorliggende verdeling zijn als kenmerken gehanteerd: het aantal inwoners per gemeente, het aantal inwoners ouder dan 75 jaar, het aantal huishoudens met lage inkomens, het aantal uitkeringsgerechtigden (excl. bijstand), de hoeveelheid Wajong uitkeringen en tot slot het aantal cliënten Hulp bij Huishouden. Alle kenmerken worden verondersteld een graadmeter te zijn voor de hoeveelheid benodigde wijkverpleegkundige aandacht. De gehanteerde aantallen per gemeente van elk van die kenmerken zijn als volgt:


Gemeente Inw

on

ers

Inw

on

ers 7

5+

Hu

isho

ud

en

s lag

e

ink

om

en

s

Uitk

erin

gsg

ere

cht

igd

en

(ex

cl. b

ijstan

d)

Wa

jon

g

uitk

erin

ge

n

Hu

lp b

ij h

uish

ou

de

n

Buren 26.019 1.573 2.500 1.161 190 456

Culemborg 27.590 1.728 3.300 1.789 340 594

Geldermalsen 26.300 1.756 2.400 1.234 260 524

Lingewaal 11.060 723 1.000 490 90 180

Maasdriel 24.156 1.620 2.500 1.288 200 543

Neder-Betuwe 22.555 1.338 2.100 1.099 260 451

Neerijnen 12.020 716 1.100 551 90 219

Tiel 41.775 2.540 5.400 3.510 730 865

West Maas en Waal 18.419 1.362 2.200 1.055 190 363

Zaltbommel 27.182 1.754 2.700 1.424 280 496

Totaal Rivierenland

237.076

15.110 25.200 13.60

1 2.63

0 4.69

1

Om tot een verdeling te komen, moet voor elk van deze indicatoren bepaald worden hoe zwaar deze daarin meeweegt. De meest voor de hand liggende keuze daarvoor is die waarin alle indicatoren gelijkelijk meewegen. In dat geval komt daar de volgende capaciteit per gemeente uit (o.b.v. € 563.500 totale capaciteit):

Gemeente Capaciteit Gemeente Capaciteit

Buren € 53.300 Neder-Betuwe € 50.900

Culemborg € 70.300 Neerijnen € 24.700

Geldermalsen € 58.500 Tiel € 120.000

Lingewaal € 22.800 West Maas en Waal € 45.300

Maasdriel € 55.800 Zaltbommel € 61.400

3. Voor 2015 zal de verdeling binnen gemeenten plaatsvinden aan de hand van het

aantal cliënten Hulp bij Huishouden (onderdeel van de Wmo). Dit wordt verondersteld een betere maat te vormen voor de benodigde capaciteit van wijkverpleegkundigen dan de inwonersaantallen. Selectie van wijken en kernen is tot stand gekomen op basis van een hoog percentage HbH-cliënten op het totaal aantal inwoners per wijk (kolom 4, ‘HbH, % van inwoners’). Dit gegeven alleen zegt echter niet alles: een kleine wijk of kern met een hoog percentage HbH-cliënten rechtvaardigt niet automatisch wijkverpleegkundige inzet. Daarom is ook het aandeel van de betreffende wijk / kern in het totaal aantal HbH-cliënten van de gemeente meegenomen (kolom 5, ‘HbH, % van gemeente’).


Op basis de door de gemeenten aangeleverde gegevens, is het voorstel om capaciteit in te zetten in de volgende (groepen van) wijken en kernen als volgt.

Gemeente Post-code

Wijk(en) / kern(en)

Inw

on

ers

Hb

H,

aa

nta

l

Hb

H, %

v

an

in

wo

ne

rs

Hb

H, %

v

an

g

em

ee

nte

Buren 4021 Maurik 4.120 105 2,5% 23,0%

4033 o.a. Lienden 5.660 98 1,7% 21,5%

Culemborg 4102

Culemborg, Voorkoop, Terweijde

8.290 267 3,2% 44,9%

Geldermalsen 4191 Geldermalsen, Emmawijk; Watermolen; Oudenhof; Lingewaarden; Middengebied; Geldermalsen-West, Geldermalsen-Oost, ind.terr. West-Betuwe

10.570 256 2,4% 48,9%

Lingewaal 4147 Asperen 3.195 54 1,7% 30,0%

4171 Herwijnen 2.605 46 1,8% 25,6%

Maasdriel 5331 Kerkdriel 7.300 177 2,4% 32,6%

5328 Rossum 2.665 98 3,7% 18,0%

Neder-Betuwe

4051 Ochten / Eldik 4.660 134 2,9% 29,7%

Neerijnen 4175 Haaften 2.560 93 3,6% 42,5%

Tiel

4001

Tiel, binnenstad, Bloemenbuurt, Burgemeesterwijk, Hertogenwijk, Bomenbuurt, Tiel-oost

10.485 290 2,8% 33,5%

4006 Tiel, Tiel-west 3.745 177 4,7% 20,5%

West Maas en Waal

6658 Beneden-Leeuwen 6.090 180 3,0% 49,6%

Zaltbommel 5301 Zaltbommel 10.285 252 2,5% 50,8%

Wordt de aan elke gemeente toegekende capaciteit vervolgens verdeeld over de geselecteerde wijken en kernen naar rato van aantal HbH-cliënten, dan leidt dat tot de volgende capaciteit per aandachtswijk/-kern


Gemeente Plaats / wijk Ca

pa

citeit

%

cap

acite

it g

em

ee

nte

Buren 4021 € 27.600 52%

4033 € 25.700 48%

Culemborg 4102 € 70.300 100%

Geldermalsen 4191 € 58.500 100%

Lingewaal 4147 € 12.300 54%

4171 € 10.500 46%

Maasdriel 5331 € 35.900 64%

5328 € 19.900 36%

Neder-Betuwe 4051 € 50.900 100%

Neerijnen 4175 € 24.700 100%

Tiel 4001 € 74.500 62%

4006 € 35.500 38%

West Maas en Waal 6658 € 45.300 100%

Zaltbommel 5301 € 61.400 100%


Bijlage 3 overzicht activiteiten S1 wijkverpleegkundige

Activiteiten niet-toewijsbare zorg (S1) - Signaleren en onderkennen van zelfzorgtekorten - Stimuleren van zelfoplossend vermogen (bij cliënten met lage sociaaleconomische status, laaggeletterdheid of andere problematiek) - Bevorderen van de zelfredzaamheid - Voorkomen van formele zorg - Niet-pluis gesprekken, keukentafelgesprekken, vraagverheldering - Waar nodig ondersteunen van mantelzorgers - Opstellen zorgplan, inclusief elementen van het sociale domein bij meervoudige problematiek in zowel het sociale domein als het zorgdomein - Coördinatie van zorg en ondersteuning; voeren van multidisciplinair overleg met bijvoorbeeld het sociale domein en de 1ste lijn - Eventueel kortdurende uitvoering van verpleging of verzorging, leidend tot zelfzorg

Documents

Discussiestuk t.b.v. overleg gemeenten Rivierenland en VGZ ... · Wijkverpleegkundigen Rivierenland versie 7 1.doc Discussiestuk t.b.v. overleg gemeenten Rivierenland en VGZ/Menzis