Devletin az veya çok müdahale ettiği, merkezinde bölüşümünve çalışma koşullarının yer aldığı toplu pazarlıklara dayalı olan emek ile sermayeörgütleri arasındaki kurumsallaşmış ilişkileri ifade etmektedir .

• Çalışanlar ile işverenler arasında çalışmadan kaynaklanan bir ilişkinin var olması,

• Taraflar arasındaki ilişkinin, üretim sonucu elde edilen artığın ücret ve kar olarak bölüşümünü içermesi,• Çalışma koşulları ve kurallarının karşılıklı belirlenmesini kapsaması,

• Bütün bu ilişkilerin kurumsallaşmış olması,

• Çözüm yollarının çatışmacı ve barışçı süreçleri içermesi

İşçiler endüstri ilişkilerininen temel aktörleri olmaklabirlikte, endüstri ilişkilerikollektif ilişkiler temelinedayandığı için işçilersendikalar tarafından temsiledilmektedir.

Endüstri ilişkileri sistemindeişverenler işçi sendikalarıyla ve devletle çeşitli kurumsal mekanizmalar içindehem bir işbirliği hem de bir mücadele içinde bulunmaktadır.

İşverenler tek başına endüstri ilişkilerine taraf olabildikleri gibi, sendikaları aracılığıyla da sistemde rol oynayabilmektedir.

Devletin çalışma yaşamındaki en temel rolüçalışma yaşamını düzenlemeye yönelik yasal düzenlemeleri hazırlamasıdır.

Endüstri ilişkilerisistemi ekonomik,sosyal ve politiksistemlerin etkisialtındadır.