Upload
others
View
25
Download
1
Embed Size (px)
Citation preview
Universiteti i Gjakovës “Fehmi Agani”
Fakulteti i Edukimit-Gjakovë
Programi: Fillor
PUNIM DIPLOME
TEMA: ZHVILLIMI FIZIK DHE KOGNITIV NË FËMIJËRINË E MESME
Udhëheqësi shkencor: Kandidatja:
Prof. Ass. Dr. Behxhet Gaxhiqi Mirvete Krasniqi-Veselaj
Gjakovë
2017
2
PËRMBAJTJA
Abstrakt.……………………………………………………………………………………….....3
Deklaratë……………………………………………………………………………………….....4
Falënderime dhe mirënjohje……………………………………………………………………....5
Hyrja ……………………………………………………………………………………………..6
KAPITULLI I
1. Zhvillimi në fëmijërinë e mesme………………….….…………...……………….…………...7
1.1 Fëmijëria e mesme………………………….……………………………………...…….........8
1.2 Zhvillimi fizik……………..………………………………………...………………………...9
1.3 Diferencat në zhvillimin fizik mes vajzave dhe djemve………………………………….....10
1.4 Zhvillimi kognitiv dhe karakteristikat e tij…………………………………………………..11
KAPITULLI II
2.Faktorët subjektiv dhe objektiv…………………….……………………………………….....12
2.1 Faktorët subjektiv…….…………………………………………………………………..12-14
2.2 Faktorët objektiv ……………………………………………………………...………..........15
KAPITULLI lll
3. Loja dhe ndikimi i saj në fëmijëri ………………………………………………..………......16
3.1 Raporti fëmijë-fëmijë…………………………………………………………………….17-18
3.2 Format e abuzimit dhe pasojat tek fëmijët………………………………………………......19
KAPITULLI IV
4.Shëndeti …………………………………………………………………………...……...……20
4.1 Obeziteti…………………………………………………………………………………..20-21
4.2 Egocentrizmi dhe eleminimi i tij……………………………………………………………..21
KAPITULLI V
5. Pikëpamjet e Frojdit, Eriksonit dhe Piazhesë……………………………………………..…..22
Përfundimi dhe Jetëshkrimi......................................................................................................23-25
Literatura.......................................................................................................................................26
3
ABSTRAKT
Zhvillimi përfshin ndryshimet në karakteristikat fizike të të menduarit dhe sociale të individit,
të cilat ndodhin gjatë gjithë jetës.
Zhvillimi fizik përfshin ndryshimet në karakteristikat trupore si : pesha, gjatësia, përsosja e
sjelljeve motorike dhe ndryshimet fiziologjike që shoqërojnë procese të tilla si pubertetin dhe
plakjen. Zhvillimi i të menduarit ka të bëjë me ndryshimet në të menduar, kujtesën, gjuhën dhe
zgjidhjen e problemeve.
Ndryshimet në zhvillim mund të përshkruhen si sasiore dhe cilësore. Ndryshimet sasiore
përfshijnë ndryshimet fizike që maten lehtë, si për shembull: gjatësia, pesha etj.
Ndryshimet cilësore përfshijnë ndryshimet që janë më komplekse(më të ndërlikuara), për
shembull: zhvillimi i fjalorit apo pasurimi i tij, që paraqet pjesën më të rëndësishme në procesin
e rritjes dhe edukimit të fëmijës.
Gjatë fëmijërisë së mesme në fushën kognitive ndodhin ndryshime më të rëndësishme, në
kohën kur fëmija fillon shkollën. Fëmija në këtë periudhë zhvillon rregulla dhe strategji të
përgjithshme për të bashkëvepruar me botën.
Aftësitë kognitive ndërlidhen me proceset mendore që hynë në funksion gjatë marrjes së
informacioneve, interpretimit dhe riprodhimit të tyre.
Fjalët kyçe: zhvillim fizik, zhvillim kognitiv, sjelljet motorike, aftësi kognitive, riprodhim,
procese mendore.
4
DEKLARATË
Unë deklaroj në përgjegjësi të plotë se i gjithë materiali në këtë punim është marrë dhe
paraqitur në përputhje të plotë me rregullat akademike dhe të sjelljes etike.
Gjithashtu, deklaroj se bazuar në kërkesat e rregullat e punimit të diplomës, kam cituar të gjithë
materialin i cili nuk është origjinal.
Për çdo citat, material, kam vendosur referencat, fusnotat dhe e kam treguar burimin e materialit
tim.
5
FALËNDERIME DHE MIRËNJOHJE
Rruga drejt përfundimit të studimeve është një rrugë e gjatë dhe sfiduese. Por, gjithçka është më
e lehtë kur e kemi ndihmën, përkrahjen e të tjerëve.
Në këtë drejtim, dëshiroj të shpreh falënderimet e mia për udhëheqësin Prof. Ass. Dr. Behxhet
Gaxhiqin, i cili me këshillat dhe udhëzimet e tij profesionale më ka ndihmuar t’i jap formë këtij
punimi shkencor.
Puna rreth realizimit të punimit shkencor është mjaft stresante dhe përpos që kërkon material të
saktë poashtu kërkon një përgatitje psiqike, sepse pa qenë ky binom “ përgatitja materiale &
psiqike” nuk mund të arrihet një punë e suksesshme.
Meqenëse unë kam gjetur mbështetje tek kuadrot e caktuara dhe adekuate për këtë drejtim, e
kam pasur më të lehtë orientimin dhe kam ndjekur udhëzimet e propozuara.
Por, gjithmonë nevoja për mbështjetjen nga ana e rrethit të ngushtë, është ndihma kryesore,
ndihmë kjo e cila nuk ka ndaluar madje as për një moment. Edhe pse është e vështirë të gjej fjalët
më me peshë, për ta shprehur mirënjohjen time për përkrahjen, motivimin, mbështetjen e
pakushtëzuar dhe ndihmën sistematike falenderimi im i dedikohet këtyre personave,
bashkëshortit Bashkimit dhe katër fëmijëve të mi, vajzave: Doruntinës, Erës, Marigonës dhe
djalit Artit.
Ju kërkoj falje publike nëse i kam lënë të iu mungojë vëmendja ime, por i siguroj se nën hijen e
çdo fjale të këtij punimi janë imazhet e tyre.
Autorja: MIRVETE VESELAJ
6
HYRJA
Të gjithë besojnë se e ardhmja e shoqërisë varet nga mënyra se si i rrisim dhe i trajtojmë sot
fëmijët tanë. Në të vërtetë rezultati që jep fëmija lidhet me mënyrën e rritjes dhe trajtimit të tij
nga faktorët subjektiv, që janë mësimdhënësit, prindërit dhe shoqëria.
Tema të cilën do mundohem ta trajtoj është “Zhvillimi fizik dhe kognitiv tek fëmijët e moshës
së mesme”. Qëllimi im është t’i specifikoj arritjet, pengesat, faktorët pozitiv dhe negativ,
proceset dhe rezultatin nga puna apo përkushtimi ndaj fëmijëve.
Janë disa pyetje lidhur me këtë temë, që kërkojnë përgjigje jo vëtëm nga prindërit dhe
mësimdhënësit por edhe nga profesionistë që punojnë me fëmijët dhe çështjet që lidhen me
zhvillimin dhe abuzimin e tyre.
Pikëorientimi im në këtë punim diplome lidhet me disa tema si:
1. Çfarë është zhvillimi?
2. Çfarë është zhvillimi fizik?
3. Çfarë është zhvillimi kognitiv dhe karakteristikat e tij?
4. Faktorët subjektiv dhe objektiv?
5. Loja dhe ndikimi i saj në fëmijëri?
6. Format e abuzimit dhe pasojat tek fëmijët?
7. Shëndeti?
8. Egocentrizmi dhe eleminimi i tij?
9. Pikëpamjet e Frojdit dhe të Piazhesë lidhur me zhvillimin fizik dhe kognitiv? etj.
Këto janë pikat e orientimit tim të cilat jam munduar t’i identifikojë dhe t’i sqaroj në punimin
tim. Poashtu, vlen të përmendet se të gjitha nga këto pika kanë një shtrirje të gjerë dhe një lidhje
zingjirore mes vete
7
KAPITULLI l
1.1 Zhvillimi në fëmijërinë e mesme
1.2 Fëmijëria e mesme
Fëmijëria e mesme përfshin periudhën prej 6 deri 11 vjeç. Këto vite janë të rëndësishme sepse
lidhen, nga njëra anë me fillimin e shkollës dhe nga ana tjetër me futjen në periudhën e
pubertetit. Shkuarja në shkollë përputhet me ndryshimet e rëndësishme në të menduarit e
fëmijës. Fëmija atëherë hyn në fazën e ashtuquajtur “ të menduarit operativ-konkret”. Në këtë
periudhë fëmija zhvillon aftësitë e tij për të menduarit simbolik dhe abstrakt, pastaj pasurohet
edhe fjalori i tij, fillon të posedojë një mënyrë të të shprehurit.
Në këtë periudhë mund të hasim edhe në vështirësitë specifike që lidhen me të mësuarit në
shkollë. Këto mund të jenë vështirësi në orientimin dhe mbajtjen e përqendrimit, hiperaktivitetin,
vështirësi në lexim(disleksi), në të shkruar(disgrafia) dhe llogaritje(diskalkulia).1 Këto vështirësi
mund të lehtësohen ose largohen me shumë sukses përmes ndihmës profesionale, ashtu që fëmija
të mos mungojë në shkollimin e rregullt.
Në sferën emocionale fëmijëria e mesme ndryshe quhet edhe periudha “latente” ose e
“shpresës”. Ndërrimi kryesor ndodh në lidhje me ndjenjën e frikës, humbet frika tipike e
fëmijërisë së hershme (frika nga terri, nga njerëzit e panjohur, nga ndarja prej prindërve).
Mirëpo, këto zëvendësohen me frikën nga shkolla.
Për t’i ndihmuar fëmijët e kësaj moshe për tejkalimin e këtyre frikave është me rëndësi t’iu
ofrohet pjesëmarrje në aktivitet tjera jashtë shkollës, përmes të cilave mund të rritet vetëbesimi i
tyre.
Termi “ zhvillim”, në kuptimin më të përgjithshëm psikologjik, i referohet ndryshimeve të
caktuara që ndodhin në qeniet njerëzore që nga lindja e deri në vdekje. Ndryshimet, së paku ato
që ndodhin në fillimet e jetës, janë në përgjithësi të pranuara si pozitive dhe rezultojnë në
ndryshime të sjelljes që është më adaptive, më e organizuar, më efektive, më komplekse dhe e
një niveli më të lartë.
1 Dean Ajdukovic, Forcimi i fëmijëve, Zagreb, 2001, fq.23
8
Zhvillimi njerëzor mund të klasifikohet në bazë të shumë kritereve:
Zhvillimi fizik, siç mund të kuptohet merret me ndryshimet në trup.
Zhvillimi personal, është termi në përgjithësi i përdorur për ndryshimet në personalitetin
individual.
Zhvillimi kognitiv(njohës), i referohet ndryshimeve të të menduarit.
Zhvillimi social, i referohet ndryshimeve në mënyrën se si një individ varet ose lidhet me
të tjerët.
9
1.3 Zhvillimi fizik
Zhvillimi fizik ka të bëjë me shkathtësitë dhe mundësitë e trupit, konkretisht me ndryshimet të
cilat ndodhin në trup. Në këtë periudhë nuk ndodh ndonjë ndryshim fizik i dukshëm ose i
veçantë.2
Ritmi i rritjes është i ngadalshëm në këtë moshë, si rezultat i kësaj, ata bëhen më të zotë në
kontrollin e trupit të tyre. Në vijim, do i paraqes disa karakteristika të zhvillimit fizik, të cilat
janë klasifikuar varësisht nga vitet.
1.4 Karakteristikat e zhvillimit fizik
Rritja fizike është më uniforme. Përmasa e trupit rritet gradualisht.
Rritja me gjatësi: nga periudha 6 deri 12 vjeç fëmija shton rreth 20 cm.
Rritja në peshë: një 6 vjeçar peshon mesatarisht rreth 20 kg. Një 12 vjeçar peshon
mesatarisht rreth 39 kg. Kjo rritje në peshë vjen për arsye të rritjes së muskujve dhe
qelizave të kockave, që shoqërohet nga një rënie graduale e qelizave dhjamore në kohën
që fëmijët zgjaten dhe hollohen (bien në peshë).
Rënia e dhëmbëve dhe erupsioni i dhëmbëve permanentë është një ndryshim mjaft i
ndjeshëm në këtë moshë. Në moshën 5 ose 6 vjeç fëmijët fillojnë të humbasin dhëmbët.
Te vajzat kjo ndodh më para se tek djemtë. Në moshën 12 vjeçare zhvillohen dhëmbët
permanentë, të cilët janë më të mëdhenjë. Kjo i jep fytyrës së fëmijës një pamje më të
rritur.
Kompletimi i neuroneve arrihet mes moshës 6 deri 8 vjeç.
Në moshën 8 vjeç truri pothuajse arrin përmasën e maturimit. Rritet frekuenca e valëve të
trurit dhe kjo shpie në një nivel më të maturuar të aktivitetit të tij.
2 Theodhor Karaj, Psikologjia e zhvillimit të fëmijës, Tiranë, 2005, fq.260
10
1.5 Diferencat në zhvillimin fizik mes vajzave dhe djemve
Mes moshës 9-10 vjeç vajzat përjetojnë një rritje të vrullshme fizike. Ato janë më të gjata
dhe kanë më tepër qeliza dhjamore, d.m.th janë më të shëndosha se djemtë.3
Djemtë kanë trup muskuloz dhe forcë më të madhe sesa vajzat.
Zhvillimi i vrullshëm fizik ndodh 2 vjet më parë tek vajzat sesa tek djemtë. Kështu, për
arsye të ndryshimeve trupore shoqërimi i tyre ndodh më rrallë. (P.sh, të jesh një djalë i
shkurtër mes vajzave të gjata është stresante).
Ndryshimet hormonale që shpien në pubertet, mund të fillojnë prej moshës 8 vjeçare tek
vajzat, ndërsa tek djemtë prej 9-10 vjeç.
3 Theodhor Karaj, Psikologjia e zhvillimit të fëmijës, Tiranë, 2005, fq.261
11
1.6 Zhvillimi kognitiv dhe karakteristikat e tij
Zhvillimi kognitiv ose njohës ka të bëjë me fushën e dijes, që lidhen me ndryshimet në sferën
e të menduarit, të kujtesës, perceptimit, gjuhës etj. Gjatë fëmijërisë së mesme, në fushën
kognitive, ndodhin ndryshime më të rëndësishme, siç është fillimi i shkollës, e kemi lartcekur
edhe më herët.
Psikologu zvicran Zhan Piazhe (Jean Piaget 1896-1980), e vlerëson këtë periudhë po aq të
rëndësishme nga pikëpamja kognitive, sa edhe zhvillimi i aftësisë për të përdorur simbole.
Piazhe, duke i vëzhguar fëmijët në proceset, lojërat e tyre gjatë përditshmërisë ka nxjerrë 4 faza
të zhvillimit kognitiv:
1. Faza shqisore-motore (nga lindja deri në 2 vjeç)
2. Faza paraoperacionale (2 deri 7 vjeç)
3. Faza operacionale-konkrete (7-11 vjeç) dhe
4. Faza operacionale-formale (adoleshenca dhe mosha e rritur).
Mirëpo, faza në të cilën do fokusohem, është ajo Operacionale-konkrete, që përfshin moshën e
fëmijërisë së mesme.
Faza operacionale-konkrete (7-11 vjeç) karakterizohet me një aftësi të fëmijëve në të
menduar. Ata gjatë kësaj faze mësojnë të gjykojnë më shumë sesa një dimension të problemit në
një kohë edhe arrijnë ta shohin situatën edhe nga këndvështrimi i dikujt tjetër. Kjo është mosha
kur ata bëhen të aftë të kuptojnë parimet e konservimit, si idenë që volumi apo masa e një lëngu
mbetet e njejtë, pavarësisht nga madhësia apo forma e enës në të cilën hidhet. 4
Të tjera koncepte lidhur me konservimin, kanë të bëjnë me numrin, gjatësinë, sipërfaqen dhe
masën. Të gjitha këto lidhen me të kuptuarit se sasitë mbeten gjithmonë konstante, pavarësisht
nga ndryshimet sipërfaqësore, të cilat mund të ndryshojnë gjithmonë. Piazhe, poashtu bën një
caktim të moshës adekuate që fëmija të bëjë një lloj klasifikimi apo dallimi të kafshëve,
objekteve, gjësendeve etj. Ai, cakton moshën 7 deri 8 vjeç si fazë aftësie dalluese.
4 Charles G. Morris dhe Albert A. Maisto, “Hyrje në psikologji” dhe “Të kuptojmë psikologjinë”, Tiranë, 2008,fq.319
12
KAPITULLI ll
2. Faktorët subjektiv dhe objektiv
Puna mësimore është proces i veprimtarisë dhe i ndikimit të një sistemi të shumfishtë të
faktorëve të ndryshëm.
Faktorët mësimorë, shikuar nga aspekti i strukturës dhe i mënyrës së ndikimit të tyre, paraqesin
një sistem të gjerë lidhur me aspektin didaktik (edukues ose moralizues).
Një shumësi faktorësh krijojnë edhe të ashtuquajturin “trekëndësh didaktik”, në të cilin
përfshihen: nxënësi, mësimdhënësi dhe prindi.
E sot sistemi multifaktorial përbëhet prej:
1. Faktorët subjektiv dhe
2. Faktorët objektiv
2.1 Faktorët subjektiv
Faktorët subjektiv, janë struktura sociale, të cilat shkaktojnë ndryshime dinamike dhe me
funksionalitetin e tyre kreativ bëjnë që puna mësimore të zhvillohet sipas elaboracioneve të
parashikuara.5
Faktorët subjektiv më të rëndësishëm janë:
1. Nxënësi
2. Mësimdhënësi dhe
3. Prindërit
5 Bardhyl Musai, Metodologjia e mësimdhënies, Tiranë, 2003, fq.150
13
Nxënësi
Nxënësi si faktor subjektiv në punën mësimore, paraqet strukturën më të rëndësishme sociale
të sistemit multifaktorial, për të cilën edhe organizohet e tërë puna mësimore.
Nxënësi, si individ me strukturën e vet individuale dhe nxënësit si kolektiv me strukturën e vet
sociale, përbëjnë unitetin kompleks të faktorit mësimor dhe ata përherë kanë ndikim të
drejtpërdrejtë në procesin mësimorë.
Koncepti nxënës, si subjekt në punën mësimore, përbën një kategori komplekse të teorisë dhe
praktikës, i cili është pjesëmarrës aktiv i projektimit dhe përgatitjes së punës, plus kësaj nxënësi
është një bartës kryesor i realizimit të procesit edukativo-arsimor.
Mësimdhënësi
Mësimdhënësi, është faktor subjektiv me rëndësi në punën mësimore, i cili me aftësitë e tij
profesionale dhe përgatitjen didaktiko-metodike, planifikon, organizon dhe realizon tërë punën
mësimore me nxënës dhe mundëson krijimin e kushteve elementare për kryerjen e suksesshme të
punës mësimore. Teoria e cila merret me studimin e personalitetit të mësimdhënësit është
Pedeutologjia.
Nocioni “mësimdhënës”, nënkupton personelin mësimor të kualifikuar, që mban mësim dhe që
është orientuar me dëshirë dhe vullnet për kryerjen e veprimtarisë edukative, detyrë kjo që
kërkon nder dhe përgjegjësi tejet të lartë.
Krahas këtij profesioni, janë disa veti që do duhej të përmbusheshin, ato do i paraqesim në
vijim:
1. Orientimi i drejtë dhe i vetëdijshëm ndaj zgjedhjes së profesionit arsimor.
2. Përgatitja adekuate profesionale e kushtëzuar nga shkollimi përkatës.
3. Kultura e përgjithshme është veti e domosdoshme, të cilën duhet ta posedojë çdo
mësimdhënës.
4. Puna e mësimdhënësit duhet të ketë mbështetje shkencore.
14
5. Vetitë e karakterit personal (pajtimi i fjalës me veprën) janë ato veti që pasqyrojnë në tërësi
personalitetin e mësimdhënësit, me të gjitha vetitë pozitive që ai duhet t’i ketë si qytetar i
ndershëm i shoqërisë.
6. Qëndrimi i drejtë ndaj profesionit dhe punës.
7. Aftësia organizative, e cila është pjesë përbërëse e tërë veprimtarisë praktike nga ana e
mësimdhënësit.
8. Aftësia për bashkëpunim me kolektiv.
9. Aktiviteti shoqëror dhe angazhimi i tij në mjedis apo në bashkësi lokale.
Prindërit
Rëndësia e bashkëpunimit me prindër është aq e madhe sepse pa qenë raporti i kordinuar mes
këtyre dy palëve, as suksesi nuk është i garantuar. Roli i tyre pasqyrohet me punën e suksesshme
të nxënësve në klasë.
Prindërit kanë rol të shumanshëm, ndjekin dhe kontrollojnë drejtpërdrejtë punën, zhvillimin e
fëmijëve duke u kujdesur që t’u krijojnë kushte sa më të mira për punë. Raporti mes prindërve
dhe mësimdhënësve përbën pjesën kryesore në edukimin psikomotorik të fëmijës dhe në
formimin e personalitetit të tij.
Janë disa nga mundësitë që prindi duhet të bashkëpunojë me mësimdhënësin, p.sh duke
realizuar takime të posaçme me të dhe duke biseduar me progresin e fëmijës ose stagnimet e tij,
pastaj duke bashkëpunuar me fëmijën në shtëpi përmes dialogut dhe pjesës praktike (përfshirë
aktivitetet e ndryshme).
15
2.2 Faktorët objektiv
Faktorët objektiv janë pjesë integrale e sistemit bashkëkohor të organizimit të punës mësimore,
që kanë pësuar ndryshime kohë pas kohe, gjë që varet nga shkalla e zhvillimit të teorisë dhe
praktikës mësimore.6Përmbajtja dhe struktura e faktorëve objektiv është e shumëllojshme dhe
përveç rrethit shoqëror përfshinë edhe:
1. Përmbajtjen e punës mësimore
2. Pajisjet dhe bazën materiale për realizimin e plotë të punës mësimore
3. Shkallën e zhvillimit të sistemit të disiplinave shkencore pedagogjike.
6 Bardhyl Musai, Metodologjia e mësimdhënies, Tiranë, 2003, fq.155
16
KAPITULLI lll
3.Loja dhe ndikimi i saj në fëmijëri
“Puna konsiston nga çfarëdo që një trup është i detyruar ta bëjë. Loja konsiston nga
çfarëdo që një trup nuk është i detyruar ta bëjë”
MARK TWAIN
Loja paraqet mjetin më të fuqishëm, veprimtarinë më të rëndësishme në jetën e fëmijëve. Loja
është përpjekje e madhe për të fituar, në disa raste bëhet më e rëndësishme se ushqimi dhe gjumi.
Loja paraqet “punë” dhe “detyrim” për fëmijët, puna si lojë dhe loja si punë, sepse nëpërmjet
lojës fëmijët njohin botën e jashtme dhe të brendshme, mundëson të shprehurit e ndjenjave dhe
emocioneve më tepër sesa më fjalë.7
Nëpërmjet lojës, fëmijët realitetin e transformojnë në imagjinatë dhe në atë mënyrë në një
ambient të sigurt mësojnë që të ballafaqohen me sfidat reale. Për ta loja është edhe përvojë, edhe
trajnim.
Sipas psikologut Piazhe, fëmija aktivitetin e vet e përvijon përmes 3 llojeve të lojërave:
1. Loja praktike
2. Loja simbolike
3. Loja me rregulla
Loja është një sferë e rëndësishme e zhvillimit sepse është vlerësuar nga shoqëria për shkak të
rolit të saj me lehtësimin e të nxënit në shumë sfera.
Janë disa arsye pse fëmijët i inkuadrojmë në lojë, për shembull:
* Fëmijët përfshihen në lojë sepse shkarkojnë energjitë e tepërta
7 Dean Ajdukovic, Forcimi i fëmijëve, Zagreb, 2001, fq.132
17
* Për të marrë energji të reja
* Lojërat përgatisin fëmijët për të ardhmen
* Teoria psikoanalitike sugjeron që fëmijët duhet të luajnë për të reduktuar ankthin
* Teoria e zhvillimit kognitiv sugjeron që loja i ndihmon fëmijët për të zgjidhur shumë probleme
kognitive.
Loja ka ndikim pozitiv edhe në zhvillimin intelektual të fëmijës. Përmes lojës fëmijët mësojnë
shumë gjëra të reja dhe të dobishme por edhe jeta bëhet më e këndshme ( në anën tjetër
mosmarëveshjet më të rralla) për shumicën e fëmijëve tanë. Në anën tjetër mosmarëveshjet e
prindërve, tek fëmijët shkaktojnë çrregullime të shumëta, të cilat përcillen me pasoja të
ndryshme në jetën e fëmijës. 8
Kërkohet nga të gjithë prindërit që problemet me fëmijë t’i zgjedhin në mënyrë demokratike,
dhe të jenë sa më tolerant gjatë zgjidhjes së problemeve me fëmijë, sepse ata preken lehtë.
3.1 Raporti fëmijë-fëmijë
Refuzimi apo viktimizimi nga moshatarët shndërrohet në një burim signifikant të stresit për
fëmijët, i cili kontribuon në shfaqjen e ndjenjës së vetmisë dhe të vetëbesimit të ulët. Për më
tepër refuzimi prej moshatarëve mund të lë pasoja të tjera negative në trajektoren e zhvillimit të
fëmjës. Kjo do të thotë se fëmijët me aftësi të dobëta sociale kur refuzohen nga moshatarët ata
njëherit përjashtohen edhe nga mundësia për të përjetuar marrëdhënie pozitive me të tjerët, të
cilat marrëdhënie kanë një rëndësi të posaçme në të mësuarit e aftësive sociale.
Fëmijët e refuzuar zakonisht kanë pak mundësi të gjejnë partnerë në lojë ose fëmijë të cilët i
pranojnë ata.
Përjashtimi i këtyre fëmijëve nga grupet e moshatarëve i deprivojnë ata nga mundësia që të
zhvillojnë sjellje sociale të përshtatshme. Në këtë mënyrë deficiti në kompetencë sociale e
fëmijëve të refuzuar rritet gjatë gjithë kohës, bashkë me ndjenjën e ankthit dhe
papërshtatshmërisë.
8 https://www.slideshare.net/anidaago/vleresimi-i-aftesive-per-lojen.
18
Të mësuarit e bashkëpunimit, marrja e radhës, negocimi dhe loja me rregulla janë aftësi të
rendësishme sociale të cilat mësohen gjatë lojës. Këto aftësi zhvillohen gjatë kohës së lojës së
fëmijëve. Si rezultat fëmijët mësojnë rolet dhe rregullat e shoqërisë. 9
9 Anica Mikush Kos & bashkëautorë, Shkolla dhe shëndeti mental, Ferizaj, 2007, fq.214
19
3.2 Format e abuzimit dhe pasojat tek fëmijët
Abuzimi me fëmijët nënkupton veprime të qëllimshme që sjellin si rezultat dëmtimin fizik ose
emocional të fëmijëve. Termi “abuzim me të miturit” përfshin një shkallë të gjerë sjelljesh që
fillojnë nga ndëshkimi fizik i fëmijëve nga prindërit, kujdestarët, edukatorët etj.
Keqtrajtimi fizik dhe lënia pas dore e fëmijëve është dukuri e shpeshtë në mjediset sociale ku
dominon varfëria, kushtet e këqija të banimit, papunësia. Pasojat tek fëmijët vërehen dukshëm në
sjelljet e tyre, rezultatin dhe raportin e tyre me shoqërinë.
Abuzimi shkakton dhembje te fëmijët, vuajtje, dëmtohet shëndeti emocional i tyre, pengohet
realizimi i zhvillimit të potencialit të tyre.
Ka tipe të ndryshme të abuzimit me të miturit dhe disa nga fëmijët përjetojnë më shumë se sa
një nga këto forma:10
Abuzimi fizik- përfshin veprimet e dhunshme të vullnetshme që dëmtojnë ose vrasin fëmijët.
Abuzimi seksual- ndodh kur të rriturit i përdorin fëmijët për të arritur kënaqësi seksuale ose i
ekspozojnë ata me qëllim të realizimit të ndonjë veprimi jashtëligjor.
Abuzimi emocional- shkatërron vetvlerësimin e fëmijëve. Abuzimet e tilla përfshijnë zakonisht
abuzimet verbale tek një fëmijë, si: kërcënimet, sharjet, fyerjet, përbuzja etj.
10 http://arqilekosta.com/pdf/abuzimi-femiljet.pdf
20
KAPITULLI IV
4.Shëndeti
“Fëmijët e shëndoshë janë pasuria më e madhe që mund të ketë çdo vend”
Uinston Çërçill
Shëndeti është një gjendje e të qenit mirë dhe i lirë nga sëmundjet. Shëndeti konsiston në
kapacitetin e organizmit për të mbajtur një ekuilibër që mund të jetë i lirë nga dhimbja, paaftësia,
kufizimi i veprimit etj.
Shëndeti ndryshe mund të përcaktohet si kapaciteti i individit për t’i rezistuar sëmundjeve,
çrregullimeve apo patologjive të ndryshme.
Kur fëmija gëzon një shëndet të mirë, ai\ajo mund:
* Të ketë mardhënie të mirë me shokët dhe familjarët
* Të luajë dhe të mësojë
* Të zhvillojë ndjenjën e të drejtës, përgjegjësisë dhe të fajit.
* Të pranojë gabimet dhe të mësojë nga ato.
4.1 Obeziteti
Një rrezik i madh për fëmijët në këtë moshë, është obeziteti.
Obeziteti, është termi që përdoret për të emërtuar një peshë trupore 20% më të lartë sesa pesha
normale në raport kjo me gjatësinë e trupit. Obeziteti është një problem shëndetësor serioz me
pasoja afatgjata. Një fëmijë i shëndoshë, ka dy here më tepër rrezik për t’u bërë një i rritur
obez.11
Obeziteti në fëmijëri, apo në moshë të rritur ka tre shkaqe kryesore:
11 Theodhor Karaj, Psikologjia e zhvillimit të fëmijës, Tiranë, 2005, fq.263
21
*Trashëgiminë
*Nivelin e aktivitetit
*Dietën
Obeziteti ndikon në eksperiencën sociale të fëmijës gjatë viteve shkollore, gjë e cila mund të
ketë efekte të dukshme në moshën e rritur.
Ushqimi në mënyrë të balancuar dhe jo me tepricë, poashtu edhe ushtrimet fizike janë disa
prej gjërave që ndihmojnë fëmijët me këtë lloj çrregullimi në peshë.
4.1 Egocentrizmi dhe eleminimi i tij
Egocentrizmi është një ndjenjë që qendër të mendimit dhe arsyes e ka unin, egon. Është
vendosja e vetes në qendër. Tendenca për të kuptuar më mirë informacionin që lidhet me veten
quhet EGOCENTRIZËM.12
Një tregues i eleminimit të egocentrizmin është aftësia për të kuptuar këndvështrimet e të
tjerëve. Aty nga mosha 6-7 vjeç fëmija fillon të demostrojë se ka rëndësi edhe përceptimi i të
tjerëve, fillojnë të largohen nga mendimi egocentrik.
Ata fillojnë të bëhen më të hapur ndaj këshillave të të tjerëve (prindërve, mësimdhënësve), për
problemet që iu ndodhin atyre. Imagjinata e tyre arrin ta përceptojë se si është të jesh tjetri, të
vihesh në pozitën e tjetrit.
Zhvillimi i aftësisë për të marrë pozitën e tjetrit, e ndihmon fuqishëm fëmijën që të kuptojë
ndjenjat e të tjerëve dhe të funksionojë në mënyrë sociale. Këtu, fillon edhe rritja kognitive, e
cila shpie në zhvillimin e sjelljes sociale dhe moralit.
12 Theodhor Karaj, Psikologjia e zhvillimit të fëmijës, Tiranë, 2005, fq.267
22
KAPITULLI V
5.Pikëpamjet e FROJDIT, ERIKSONIT DHE PIAZHESË
Sigmund Frojd- “Periudha Latente”
Sipas tij në periudhën e fëmijërisë së mesme apo siç e quan ai “Periudha Latente”, instiktet
seksuale pushojnë së vepruari deri në fund të kësaj periudhe, deri në fillim të pubertetit.13
Erick Erikson- Inferioriteti tek fëmijët
Në shkollë, fëmijët zhvillojnë kapacitete për të punuar dhe për të bashkëvepruar me moshatarët
e tyre. Inferioriteti i tyre zhvillohet atëherë kur ndodhin përvojat negative në familje, shkollë apo
në shoqëri që i bëjnë ata të ndihen më pak të aftë.
Ndjenja e inferioritetit luan rol të rëndësishëm tek fëmijët, sidomos në formimin e karakterit të
tyre, ka raste kur bazën e ka në disa të meta fizike që posedojnë fëmijët dhe kjo i bën ata të
ndihen keq.
Zhan Piazhe- Faza Operacionale Konkrete
Tek kjo fazë, fëmijët fillojnë të kenë arsyetime më të logjikshme, që janë më afër të vërtetës.
Fëmijët e kësaj moshe e kuptojnë se sasia e caktuar e një lëngu mbetet e njejtë edhe nëse
ndryshohet forma e enës. Ata gjithashtu i organizojnë objektet në formë të klasave dhe
nënklasave. Megjithatë, nuk e kanë të menduarit sikurse adoleshentët, këta fëmijë janë të prirur
të kenë mendime abstrakte në këtë moshë.14
13 Charles G. Morris dhe Albert A. Maisto, “Hyrje në psikologji” dhe “Të kuptojmë psikologjinë”, Tiranë, 2008,fq.1414 Theodhor Karaj, Psikologjia e zhvillimit të fëmijës, Tiranë, 2005, fq.264
23
PËRFUNDIMI
Gjatë këtij punimi jam futur në botën e fëmijëve, botë e cila është mjaft komplekse, me shumë
pyetje, dilema, por njëkohësisht është botë e cila më ofron kënaqësi.
Përpjekja ime ishte t’i vë në pah arritjet dhe karakteristikat kryesore në zhvillimin e fëmijëve
dhe çështjet që kanë të bëjnë me abuzimin por edhe mirërritjen e tyre.
Duke filluar nga spjegimi për fëmijërinë e mesme, pastaj zhvillimi si nocion, llojet e tij
(zhvillimi fizik dhe kognitiv), loja dhe ndikimi i saj, pastaj patologjitë apo çrregullimet që mund
t’i posedojë një fëmijë i kësaj moshe, e deri tek psikologët më të njohur dhe hulumtimet e tyre
për këtë moshë të fëmijëve, jam munduar t’u ofroj gjithë materialin e nevojshëm apo të duhur
për këtë temë, e cila do shtjellim jashtëzakonisht të gjerë.
Një element mjaft i rëndësishëm i kësaj teme, është edhe saktësia në material, zakonisht temat e
këtij lloji kërkojnë precizitet në mendim dhe hulumtim, pasiqë informacioni mund të bartet më
tej dhe mund të keqinterpretohet në rast se nuk e kemi dhënë të saktë. Shumë njerëz gjejnë
zgjidhje përmes atyre që u ofrohet, përmes gjërave virtuale (të shkruara).
Andaj e gjithë ajo çka dua të potencoj me anë të këtij konkluzioni, është ta shpreh seriozitetin
që kam pasur gjatë hartimit të kësaj teme, me të cilën po nxjerr në pah edhe dashurinë për
lëndën në fjalë, Psikologjinë.
Me anë të këtij punimi, jam munduar t’i specifikojë edhe disa elemente që janë të rëndësishme
për fëmijët e moshës së mesme. Duke filluar prej zhvillimit si proces, rritjes, ndryshimeve që
pësojnë ata, raporti me të tjerët dhe shumë elemente tjera që lidhen ngushtë me zhvillimin fizik
dhe atë kognitiv.
Përpos hulumtimeve për pjesën e zhvillimit fizik dhe kognitiv jam fokusuar edhe në psikologët
më të njohur dhe studimet e tyre për fëmijët e moshës së mesme, po e ritheksoj. Një pjesë e
rëndësishme e hulumtimeve dhe përfundimeve që ata nxjerrin është edhe mesazhi që u japin
njerëzve, për shembull: ata na njoftojnë me tërë procesin e fëmijëve të moshës së mesme, me
rritjen, zhvillimin, arritjet dhe pengesat e tyre në proceset fizike ose kognitive.
24
Përderisa ata na njoftojnë se me çfarë mund të përballet fëmija si individ, çfarë simptomash
mund të kenë për “ngritjet dhe zbritjet e tyre”, ne pastaj shumë lehtë mund t’i menaxhojmë ato
ndryshime në fëmijët tanë.
Ndryshe psikologët janë edhe “udhërrëfyes”, sepse japin ide dhe fakte lidhur me të
mundshmen, atë që mund të ndodh, ose japin ide për atë që ka ndodhur, duke na mësuar qartë se
si të reduktohet apo të bëhet më e lehtë një patologji, një sëmundje, një ngecje në fushën
kognitive, një zhvillim i vonshëm fizik ose mendor, etj.
Pra, gjithçka që ato ofrojnë në mënyrë ekzakte, përmes hulumtimeve dhe analizave është e
vërtetë, nuk ka diçka fiksionale (të trilluar), andaj edhe përzgjedhja ime ishte besoj e duhura, që
të flas për psikologët e lartpërmendur. Nga këta psikologë e përmbyll kapitullin e pestë, për të
kaluar pastaj tek përfundimi im autorial, i cili është ky:
Konkluzioni im lidhur me këtë temë diplome ka primesa të punës paraprake që e kam realizuar
më lart dhe poashtu shfaqet edhe tendenca ime ta realizoj qëllimin tim, që e kam cekur qysh në
fillim tek pjesa hyrëse.
25
JETËSHKRIMI
Mirvete Krasniqi-Veselaj, u lind më 09.06.1976 në Pejë.
Shkollën e mesme të ulët e përfundoi në shkollën “Pjetër Budi”, në Poçestë.
Shkollën e mesme të lartë e përfundoi në Gjimnazin “Bedri Pejani”, në Pejë.
Ekonomiste e diplomuar në SHLE “Hasan Prishtina”, Pejë, viti 2002.
Absolvente në Universitetin e Gjakovës “Fehmi Agani”, Fakulteti i Edukimit-Programi Fillor,
Gjakovë, 2017.
26
LITERATURA
Prof. Dr. Theodhori Karaj, “Psikologjia e zhvillimit të fëmijës”, Shtëpia botuese Progres, Tiranë,
2005.
Dr. Sc. Proc. Niman Bardhi, “Çështjet themelore mbi psikologjinë e zhvillimit”.
Anica Mikush Kos dhe grup autorësh, “Shkolla dhe shëndeti mental”, QPEA, Ferizaj, 2007.
Mid’hat Shamiq, “Si shkruhet vepra shkencore”, LOGOS-A, Shkup, 2005.
Zenel Orhani. “Motivacioni” (trajtesë psikologjike), botime Vllamasi, Tiranë, 2011.
Charles G. Morris dhe Albert A. Maisto, “Hyrje në psikologji” dhe “Të kuptojmë psikologjinë”,
botimi CDE, Tiranë, 2008.
Dean Ajdukovic, “Forcimi i fëmijëve”-“Ndihma psikosociale në rrethana të vështira jetësore”,
Shoqata për ndihmë psikosociale, Zagreb, 2001.
Prof. dr. Mimoza Gjokutaj-Prof.. dr. Ladi Shahini-MA. Albana Markja-MA. Aurela Zisi-MA.
Evis Muça, “Mësimdhënia me në qendër nxënësin”, Instituti i studimeve pedagogjike, Tiranë,
2005.
Bardhyl Musai, “Metodologji e mësimdhënies”, Tiranë, 2003.
Burime nga interneti:
Burime nga interneti: http://arqilekosta.com/pdf/abuzimi-femiljet.pdf
Burime nga interneti: https://prezi.com/-2p18ve9or3p/femijeria-e-mesme-6-11-vjeq/
Burime nga interneti: https://www.slideshare.net/anidaago/vleresimi-i-aftesive-per-lojen.