«ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ»

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Μπρούφα 12, τηλ. – fax: 2310/226603, τηλ.: 2310/888035 Τρίτη, Τετάρτη, Πέµπτη, Παρασκευή,

7.00΄ - 9.00΄ µ.µ.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ-ΜΑΡΤΙΟΥ-ΑΠΡΙΛΙΟΥ-ΜΑΪΟΥ

2011

Μπάρµπα-Γιάννη Μακρυγιάννη πάρε µαύρο γιαταγάνι κι έλα στην ζωή µας πίσω το στραβό να κάνεις ίσο.

Α. ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΑ ΒΡΑΔΙΝΑ

Κάθε Δευτέρα, ώρα 8.15΄ µ.µ. ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ «ΙΑΝΟΣ», Πλατεία Αριστοτέλους

Β. ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΑΝΑΛΟΓΙΟ Κάθε Πέµπτη, ώρα 8.15΄ µ.µ.

(Σπίτι του «ΦΙΛΟΛΟΓΟΥ», Μπρούφα 12 κάθετη στην Αρχαιολογικού Μουσείου, κοντά στο Γενί Τζαµί

και στην Παλαιά Παιδαγωγική Ακαδηµία)

Γ. ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ (Επισκέψεις εκθεσιακών/αρχαιολογικών χώρων,

εκδροµές, ξεναγήσεις)

Δ. Ι΄ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ

(6-8 Μαΐου: Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή)

ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΑ ΒΡΑΔΙΝΑ

7 Φεβρουαρίου, Δευτέρα, ώρα 8.15΄ µ.µ. Βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ (Αριστοτέλους) Θεοδόσης Κυριακίδης, ιστορικός. «Ο Ελληνισµός του Πόντου, ένα σπάνιο ντοκιµαντέρ: ο ι χρόνο ι , ο ι τόπο ι , ο ι άνθρωποι» .

14 Φεβρουαρίου, Δευτέρα, ώρα 8.15΄ µ.µ. Μάνος Μεγαλοκονόµος, πρέσβης επί τιµή. «Στρατηγικό βάθος. Ζωτικός χώρος. Γενοκτονίες». (Οι νεόκοπες θεωρίες του Τούρκου Υπουργού των Εξωτερικών, κ. Νταβούτογλου)».

21 Φεβρουαρίου, Δευτέρα, ώρα 8.15΄ µ.µ. Δηµήτρης Μαυροσκούφης, Καθηγητής Πανεπιστηµίου· «Η ιστορική αφήγηση: από την ιστοριογραφία στην ιστορική εκπαίδευση».

27 Φεβρουαρίου, Κυριακή, ώρα 6.00΄ µ.µ. Αρχαιολογικό Μουσείο Από τις «Μεταµορφώσεις» του Απουλίου

«Έρως και ψυχή» Αφηγείται η Αγνή Στρουµπούλη, συνοδεύει η mezzo soprano Αγγελική Καθαρίου.

28 Φεβρουαρίου, Δευτέρα, ώρα 8.15΄ µ.µ. Νίκος Σπύρου, Καθηγητής Πανεπιστηµίου· «Διάστηµα και Ελλάδα».

14 Μαρτίου, Δευτέρα, ώρα 8.15΄ µ.µ. Μίλτος Παπανικολάου, Κοσµήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής· «Τέχνη και Αναρχία».

21 Μαρτίου, Δευτέρα, ώρα 8.15΄ µ.µ. Ευτύχης Μπιτσάκης, Καθηγητής Πανεπιστηµίου· «Χώρος και Χρόνος: παλαιά και νέα ερωτήµατα».

28 Μαρτίου, Δευτέρα, 8.15΄ µ.µ. Τάσος Αποστολίδης, µαθηµατικός, συγγραφέας· «… Ένα ανάδελφο πρότυπο Σχολείο µε εκατόν επτά χρονών προσφορά στην τεχνική και επαγγελµατική εκπαίδευση».

4 Απριλίου, Δευτέρα, 8.15΄ µ.µ. Αριστοτέλης Μέντζος, Καθηγητής Πανεπιστηµίου· «Τα ψηφιδωτά του Αγίου Δηµητρίου». Πρόταση ερµηνείας.

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ / ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΑΝΑΛΟΓΙΟ

Στο Λογοτεχνικό / Καλλιτεχνικό ΑΝΑΛΟΓΙΟ προσφέρεται η δυνατότητα σε ανθρώπους της λογοτεχνίας και γενικότερα της τέχνης να παρουσιάσουν το έργο τους (ή πτυχές του). Οι παρουσιάσεις γίνονται κάθε Πέµπτη, ώρα 8.15΄ µ.µ. στο «Σπίτι του Φιλόλογου» (Μπρούφα 12, κάθετη στην Αρχαι-ολογικού Μουσείου, κοντά στο Γενί Τζαµί και στην Παλαιά Παιδαγωγική Ακαδηµία). 10 Φεβρουαρίου, Πέµπτη, ώρα 8.15΄ µ.µ. Βαγγέλης Βαρβαρέσος, λυκειάρχης, διδάκτωρ Φιλοσοφίας. Το έργο του, ποιητικό, εκπαιδευτικό (πλευρές του). Συντονίζει ο Γιάννης Τζανής. 17 Φεβρουαρίου, Πέµπτη, ώρα 8.15΄ µ.µ. Σοφία Νικολαΐδου, φιλόλογος, λογοτέχνιδα· συζητάει το έργο της «Απόψε δεν έχουµε φίλους» – η συγγραφέας ανοίγει τα χαρτιά της. Συντονίζει ο Γιώργος Ιγνατιάδης. 3 Μαρτίου, Πέµπτη, ώρα 8.15΄ µ.µ. Γιάννης Υφαντής, λογοτέχνης· παρουσιάζει κάποιες

πτυχές του ποιητικού και πεζογραφικού έργου του. Συντονίζει ο λυκειάρχης Σπύρος Ρίζου. 10 Μαρτίου, Πέµπτη, ώρα 8.15΄ µ.µ. Γιάννης Βρεττός, εκπαιδευτικός· πτυχές του έργου του. Νατάσα Τσολάκου, φιλόλογος· το έργο της µε έµφαση στη συλλογή διηγηµάτων «Μια βραδιά στο Επταπύργιο». Συντονίζει ο λυκειάρχης Νίκος Ταραράς. 17 Μαρτίου, Πέµπτη, ώρα 8.15΄ µ.µ. Μαρία Πάλλα, φιλόλογος· πτυχές από το έργο της. Συντονίζει η Κατερίνα Τολίκα. 31 Μαρτίου, Πέµπτη, ώρα 8.15΄ µ.µ. Γιάννης Ατζακάς, φιλόλογος, συγγραφέας· συζητάει µε το κοινό το τελευταίο έργο του «Κάτω από τις οπλές». Συντονίζει ο Διονύσης Τάνης. 7 Απριλίου, Πέµπτη, ώρα 8.15΄ µ.µ. Χλόη Κουτσιµπέλη· παρουσιάζει πλευρές του έργου της. Γιώργος Ρωµανός, παρουσιάζει το έργο του. Συντονίζει ο Γιάννης Τζανής. 14 Απριλίου, Πέµπτη, ώρα 8.15΄ µ.µ. Γιάννης Καραµίχος, φιλόλογος· πτυχές από το έργο του µε έµφαση στην τελευταία του ποιητική συλλογή «Στην άκρη του νου» (2010). Συντονίζει ο Πέτρος Μπέσπαρης.

ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΕΚΘΕΣΙΑΚΩΝ / ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ

12 Φεβρουαρίου, Σάββατο, ώρα 11 π.µ. Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (Λιµάνι, Αποθήκη Β1) Συγκέντρωση στην είσοδο της Αποθήκης Β1 ΝΙΚΗ ΚΑΝΑΚΙΝΗ: «Ἐν Οἴκῳ» (Κατασκευές. Εγκαταστάσεις. Ζωγραφικά) Ξεναγούν συνεργάτες του Μουσείου. 19 Φεβρουαρίου, Σάββατο, ώρα 11 π.µ. Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Μονή Λαζαριστών. Έκθεση: «Το Σύµπαν της ρωσικής πρωτοπορίας· η τέχνη και η εξερεύνηση του Διαστήµατος». Συγκέντρωση στην είσοδο της Μονής. Ξεναγούν συνεργάτες του Μουσείου. 26 Φεβρουαρίου, Σάββατο, ώρα 11 π.µ. Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης. Έκθεση: «ΜΥΡΤΙΣ, η κόρη της Αρχαίας Αθήνας ξαναζεί: πρόσωπο µε πρόσωπο». Ξεναγεί ο δηµιουργός της Μανόλης Παπαγρηγοράκης, Καθηγητής Πανεπιστηµίου. 12 Μαρτίου, Σάββατο, ώρα 11 π.µ. Βαφοπούλειο Πνευµατικό Κέντρο Έκθεση της συλλογής του Κρατικού Ωδείου Θεσσα-

λονίκης. Ξεναγεί η Κάτια Κιλεσσοπούλου, ιστορικός της Τέχνης 19 Μαρτίου, Σάββατο, ώρα 11 π.µ. Βαφοπούλειο Πνευµατικό Κέντρο Έκθεση: «Εικόνες µιας Ιταλίας δίχως χρόνο». (Έκθεση έγχρωµης φωτογραφίας) Ξεναγούν συνεργάτες του Βαφοπούλειου. 2 Απριλίου, Σάββατο, ώρα 11 π.µ. Τελλόγλειο Ίδρυµα Έκθεση χαρακτικής της Βάσως Κατράκη Ξεναγεί η Κάτια Κιλεσσοπούλου, ιστορικός της Τέχνης 9 Απριλίου, Σάββατο, ώρα 11 π.µ. Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (χώρος έκθεσης) Έκθεση µόνιµης συλλογής: της τέχνης τα παράξενα. Ξεναγούν συνεργάτες του Μουσείου 14 Μαΐου, Σάββατο, ώρα 11 π.µ. Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης Έκθεση: «Αρχαιολογικές έρευνες στη Θάσο». Ξεναγεί η αρχαιολόγος κ. Λιάνα Στεφανή

ΠΡΟΣΟΧΗ!

ΕΚΔΡΟΜΕΣ

Πάσχα 2011.

Εκδροµή στην Καππαδοκία Του Αγίου Πνεύµατος. 11, 12, 13 Ιουνίου (Σάββατο, Κυριακή, Δευτέρα)

Εκδροµή στη Λήµνο Προσοχή! Λειτουργούν δύο καλλιτεχνικά τµήµατα του Φιλολόγου: το Τµήµα Χορού (κάθε Τετάρτη, ώρα 5 µ.µ.) και το Τµήµα Χορωδίας (κάθε Πέµπτη, ώρα 6.30 µ.µ.). Γίνονται νέες εγγραφές. Πληροφορίες στα Γραφεία του Συλλόγου.

Άπειρες εγκάρδιες ευχές για το 2011

Ποιος τάχει παρµένα; Ο Αρµασπέρης µε τους άλλους Μπαυαρέζους. Τι θα τόκαµε αυτό το µισό τάλαρο εκείνος ο καταπλη-γωµένος αγωνιστής· αυτός να ντυθή, η γυναίκα ή τα παιδιά του ή οι γέροι οι γονέοι του; Δια τους αγωνιστάς και χήρες κι αρφανά και δια κείνους οπού θυσιάσαν το εδικό τους εις τον αγώνα της πατρίδος, και ήτο νοικοκυραίοι και τώρα είναι διακονιαραίοι, δεν έχει ψωµί η πατρίδα δι’αυτούς όλους, είναι φτωχή, και δια τον Αρµασπέρη έχει, οπούρθε ψωργιασµένος κόντης κι έφυγε µ’ ένα µιλιούνι τάλαρα κι αγόρασε εις την πατρίδα του έναν τόπον και τον έβγαλε «Ελλάς» και µουτζώ-νει εµάς τους ανόητους Έλληνες αυτός και οι άλλοι οι Μπαυαρέζοι και οι φίλοι τους οι εδικοί µας; Πού ’ναι τόσα µιλιούνια δάνεια, που είναι οι πρόσοδοι, πού ‘ναι οι καλύτε-ρες γες, που ‘ναι οι µύλοι, πού ‘ναι τα’ αργαστήρια των Τούρ-κων και σπίτια, που είναι τα περιβόλια και οι σταφιδότοποι; Ποιος τάχει παρµένα; Ο Αρµασπέρης µε τους άλλους Μπαυαρέζους.

Έκλεψαν…

Όσοι έχουν την τύχη µας σήµερον εις τα χέρια τους, όσοι µας κυβερνούν, µεγάλοι και µικροί, και υπουργοί και βουλευ-τές, τόχουν σε δόξα, τόχουν σε τιµή, τόχουν σε ικανότη το να τους ειπής ότι έκλεψαν, ότι πρόδωσαν, ότι έφεραν τόσα κακά εις την πατρίδα. [Λένε του αδελφού του Κορφιωτάκη· «Ο αδελφός σου έφαγε τόσα εθνικά υποστατικά και χρήµατα του Έθνους· διατί να δώση της χήρας τώρα το Έθνος και τρακό-σες δραχµές τον µήνα; – Ήταν άξιος και τα πήρε όλα αυτά, λέγει, κι από την αξιότη του αυτήνη τόν έβαλε κι ο Βασιλέας δυό βολές υπουργόν, µία εις την Οικονοµίαν [και διόρθωσε όλα αυτά οπού είχε κάµει και πήρε κι άλλα] – τώρα δι’ αυτά πλερώστε και τρακόσες δραχµές τον µήνα!». Κάνει το νοµο-σκέδιον ο Χρηστίδης, ο υπουργός ο τωρινός της Οικονοµίας. Πουλεί κι αυτός τό σµυρίδι έντεκα δραχµές τό καντάρι· του δίνουν δεκάξι· «Τόδωσα τώρα» λέγει. Πιάνει ο Μπάλµπης, οπού ήταν υπουργός της Οικονοµίας, τον συνάδελφόν του τον Γιωργαντά Νοταρά, υπουργόν του Εσωτερικού, και του ζητεί τα όσα έχει κατακρατήσει του Έθνους, 350 χιλιάδες δραχµές. «Κι’ αν δεν τα δώσης, του λέγει, δεν συνεδριάζοµεν µαζί· απαρατιώµαι». Του λέγει ο Βασιλέας· «Είναι δεχτή η απαραίτησή σου». Κι’ απαρατήθη. Κι’ άλλα κι’ άλλα πλήθος τοιούτα]. Είναι άξιοι οι άνθρωποι και τιµώνται και βραβεύο-νται. Όσοι είναι τίµιοι κατατρέχονται ως ανάξιοι της κοι-νωνίας και της πολιτείας.

Δεν υποφέρνω το άδικον να πνίγη το δίκιον

Αυτά δεν τα λέγω εγώ µοναχός, τα λέγει όλο το κοινό και οι ‘φηµερίδες. Κι όσα σηµειώνω τα σηµειώνω γιατί δεν υποφέρνω να βλέπω το άδικον να πνίγη το δίκιον. Δια κείνο έµαθα γράµµατα εις τα γεράµατα και κάνω αυτό το γράψιµον το απελέκητο, ότι δεν είχα τον τρόπον όντας παιδί να σπου-δάξω· ήµουν φτωχός κι έκανα τον υπερέτη και τιµάρευα άλο-γα κι άλλες πλήθος δουλειές έκανα και βγάλω το πατρικό µου χρέος, οπού µας χρέωσαν οι χαραµήδες και να ζήσω κι εγώ σε τούτην την κοινωνίαν όσο έχω τ’ αµανέτι του Θεού εις το σώµα µου. Κι αφού ο Θεός θέλησε να κάµη νεκρανάστα-σιν εις την πατρίδα µου, να την λευτερώση από την τυραγνί-αν των Τούρκων, αξίωσε κι εµένα να δουλέψω κατά δύναµην λιγότερον από τον χειρότερον πατριώτη µου Έλληνα. Πού ’ναι η λευτεριά και η δικαιοσύνη;

«Πού το τζάκισες αυτό το χέρι; – Στο Μισολόγγι, µου λέγει. – Πού το τζάκισα εγώ αυτό; – Στους Μύλους του Αναπλιού. – Διατί τα τζακίσαµεν; – Δια την λευτεριά της πατρίδος. – Πού ’ναι η λευτεριά και η δικαιοσύνη; Σήκω απάνου!» Τον παίρνω και πάµεν και τον ορκίζω. Του παρουσιάζω και τον όρκον και τον διάβασε· και τον υπόγραψε ο αγαθός και γεν-ναίος πατριώτης.

Είµαστε εις το «εµείς» Γράφουν σοφοί άντρες πολλοί, γράφουν τυπογράφοι ντό-πιοι και ξένοι διαβασµένοι για την Ελλάδα – ένα πράµα µό-νον µε παρακίνησε κι εµένα να γράψω, ότι τούτην την πατρί-δα την έχοµεν όλοι µαζί, και σοφοί κι αµαθείς και πλούσιοι και φτωχοί και πολιτικοί και στρατιωτικοί και οι πλέον µικρό-τεροι άνθρωποι· όσοι αγωνιστήκαµεν, αναλόγως ο καθείς, έχοµεν να ζήσωµεν εδώ. Το λοιπόν δουλέψαµεν όλοι µαζί, να την φυλάµεν κι όλοι µαζί και να µην λέγη ούτε ο δυνατός «εγώ» ούτε ο αδύνατος. Ξέρετε πότε να λέγη ο καθείς «ε-γώ»; Όταν αγωνιστή µόνος του και φκιάση, ή χαλάση, να λέγη «εγώ»· όταν όµως αγωνίζονται πολλοί και φκιάνουν, τότε να λένε «εµείς». Είµαστε εις το «εµείς» κι όχι εις το «εγώ». Και εις το εξής να µάθωµεν γνώση, αν θέλωµεν να φκιάσωµεν χωριόν, να ζήσωµεν όλοι µαζί. Έγραψα γυµνή την αλήθεια, να ιδούνε όλοι οι Έλληνες ν’ αγωνίζωνται διά την πατρίδα τους, διά την θρησκεία τους, να ιδούνε και να παιδιά µου και να λένε· «Έχοµεν αγώνες πατρικούς, έχοµεν θυσίες», αν είναι αγώνες και θυσίες. Και να µπαίνουν σε φι-λοτιµίαν και να εργάζωνται εις το καλόν της πατρίδας τους, της θρησκείας τους και της κοινωνίας. Ότι θα είναι καλά δικά τους. Όχι όµως να φαντάζωνται για τα κατορθώµατα τα πατρικά, όχι να πορνεύουν την αρετή και να καταπα-τούν τον νόµον και νάχουν την επιρροή για ικανότη. Περασπίζονται την κλεψιά… Επειδήτις ολοένα λέγω κατάχρησες, µη στοχάζεστε ότι έχω πάθος εις τους ανθρώπους. Ψάξετε τις φηµερίδες, τηρά-τε και τα πραχτικά των Βουλών, µ’ όλον οπούναι τέτοιες Βουλές οπού ‘περασπίζονται την κλεψιά και ‘διοτέλεια και πολεµούνε την δικαιοσύνη· και µ’ όλον αυτό θα ιδήτε αν αλη-θινά είναι αυτά οπού σηµειώνω. Είπα σε πολλά µέρη, λέγω και τώρα· εγώ τάγραψα αυτά όλα κι όποιος από όσους µιλώ προσωπικώς στοχάζεαι ότι τον αδικώ και είναι κακία µου κι όχι αλήθεια, έχει το ελεύθερον να γράψει κι αναντίον µου ό,τι λάθη έκαµα εις τον αγώνα της πατρίδος· όχι όµως παθητι-κώς, αλλά συντροφεµένος µε την αλήθεια. Σύχασε πλέον Σωκράτη… Παίρνει τον Καλλεφουρνά υπουργόν του Εκκλησιαστικού και της Παιδείας, ότι και παιδεία µεγάλη έχει κι εκκλησιαστικός άνθρωπος είναι. Σύχασε πλέον, Σωκράτη, µη λυπείσαι ότι δεν είχε ως τώρα σύντροφο εις την παιδεία και θα κιντύνευε η Ελλάς χωρίς φώτα – γεννήθη συνπολίτης σου παιδεµένος κι έγινε της Παιδείας υπουργός! Κι εσύ, Μεγάλε Βασίλειε, τώρα θα ιδής δοξολογίαν από τον πατέρα της Εκκλησίας Δηµήτριον Καλλεφουρνά Αθηναίον! [Κι ο Γιαννάκος Κυργιακός – τον έβγαλε από την φυλακή – ‘πασπιστής του υπουργού].

Τα δικονοµικά του κράτους

Αν µας έλεγε κανένας αυτήνη την λευτεριά οπού θα γευό-µαστε, θα περικαλούσαµε τον Θεόν να µας αφήση εις τους Τούρκους άλλα τόσα χρόνια, όσο να γνωρίσουν οι άνθρωποι τι θα ειπή πατρίδα, τι θα ειπή θρησκεία, τι θα ειπή φιλοτιµία, αρετή και τιµιότη. Αυτά λείπουν απ’ όλους εµάς, στρατιωτι-κούς και πολιτικούς. Τις πρόσοδες της πατρίδας τις κλέ-βοµεν, από υποστατικά δεν της αφήσαµεν τιποτας, σε ‘πηρεσίαν να µπούµεν ένα βάνοµεν εις το ταµείον, δέκα κλέβοµεν. Αγοράζοµεν πρόσοδες, τις τρώµεν όλες. Χρω-στούν εις το Ταµείον δεκοχτώ κατοµµύρια ο ένας κι ο άλλος· ο Μιχαλάκης Γιατρός πεντακόσες χιλιάδες, ο Τζούχλος τρα-κόσες, ο Γιωργάκης Νοταράς τρακόσες πενήντα –όλο τέτοι-γοι χρωστούνε αυτά. Ο κεντρικός ταµίας ο Φίτζος– τρακόσες πενήντα του λείπουν από το ταµείον· κι ακόµα δεν κοιτάχτη-καν πόσα θα λείψουν ακόµα. Το ίδιο ντογάνες κι άλλα. Τέ-τοιοι µπαίνουν εις τα πράµατα και τέτοιους συντρόφους βά-νουν. Δύσκολο είναι ο τίµιος άνθρωπος να κάνη τα χρέη του πατριωτικώς. Οι αγωνισταί οι περισσότεροι και οι χήρες κι αρφανά δυστυχούν. Πολυτέλεια και φαντασία – γεµίσα-µεν πλήθος πιανοφόρτια και κιθάρες. Μήτρος Καθάριος

Θα σας ειπώ κι ένα γενναίον πολύ περιστατικόν: Ένας ατρόµητος άντρας από τους Κολοβάτες (είναι του Σαλώνου χωρίον), τον λένε Μήτρο Καθάριον (αλήθεια καθάριος κι ατί-µητος είναι), αφού τζακιστήκαµε στην χώρα και τραβηχτήκα-µε εις το ψήλωµα, οι εδικοί µας όλοι κι εµείς φκιάσαµε τα-µπούρι και πολεµούσανε. Αυτός ο δυστυχής ήταν µέσα εις την χώρα σε σπίτι µπασµένος. Αφού φύγαµε εµείς, αυτός έµεινε µόνος του κλεισµένος· τόφυγαν οι συντρόφοι του κι έµεινε µόνος του. Του ρίχτηκαν οι Τούρκοι απάνου του· παίρνει ένα γιαταγάνι τούρκικον και σκοτώνει τέσσερους· κι εκεί οπού τον πολεµούσαν του δίνουν µίαν µαχαιριά εις την κοιλιά· και σκοτώνει τον Τούρκον και µε το µαχαίρι εις την κοιλιά ήρθε εκεί οπού ήµαστε εµείς, εις το ταµπούρι. Και δεν του πειράξαµεν το µαχαίρι· µε τούτο εις την κοιλιά τον πήγα-µε εκεί οπούταν οι εδικοί µας και ήταν ο γιατρός· και τόβγαλε το µαχαίρι και µε των µερµήγκων τα κεφάλια τόραψε την κοιλιά. Και τράβηξε ο καηµένος κοντά ένα χρόνον να για-τρευτή. Γέρευε και πάλε ξηλώνεταν, κι έβγαιναν οι κοπριές από την κοιλιά οπούταν η πληγή. Και ζη τώρα και δεν έχει ψωµί να φάγη.

(Μακρυγιάννη «Αποµνηµονεύµατα»)