ნომერშია - chemikharagauli.com2 xtvb [fhfufekb 20 სექტემბერი, 2013 წ. ხარაგაულის შოთა ბუაჩიძის სა-ხელობის

17 სექტემბერს ხარაგაულში ლიტერატურული კონკურსის „ოდეონი 8“ გამარჯვებულები დაჯილდოვდნენ. ამ ფოტოზე კონკურსის შემაჯამებელი ღონისძიებაა ასახული.

გამარჯვებული ავტორების ნამუშევრებს გაზეთის ამავე ნომრის მე-4 და მე-5 გვერდებზე გთავაზობთ.

გაზეთი ღირს 3 თვით 5 ლარი; 6 თვით - 10 ლარი;

ერთი წლით - 20 ლარი.

გამოიწერეთ გაზეთი „ჩემი ხარაგაული“ და ყო-ველ პარასკევს მიიღეთ ხარაგაულის მუნიციპალი-ტეტსა და ჩვენს ქვეყანაში მიმდინარე პროცესების

შესახებ სანდო და ობიექტური ინფორმაცია.

დაგვიკავშირდით გაზეთ „ჩემი ხარაგაულის“ რე-დაქციაში ტელეფონებით: 22 16 27; 593 900 501;

593 35 65 80; 555 57 45 78. გაზეთ „ჩემი ხარაგაულის” რედაქცია

მიმდინარეობს გაზეთზე „ჩემი ხარაგაული”

ხელმოწერის ერთთვიური

16 სექტემბერს ხარაგაულის მუ-ნიციპალიტეტის სკოლებში ახალი, 2013-2014 სასწავლო წლის, დაწყება საზეიმო ღონისძიებებით აღინიშნა. ამ ღონისძიებებზე სკოლების დირექ-ტორებმა გასულ სასწავლო წელს მიღწეული წარმატებები შეაჯამეს, წარჩინებული მოსწავლეები და მასწავლებლები დააჯილდოვეს, გულთბილად შეხვდენ პირველკლა-სელებს და სამომავლოდაც ბეჯითი სწავლა და წარმატებები უსურვეს.

ახალი სასწავლო წელი გამო-რჩეულია იმ 105 ხარაგაულელი

ახალგაზრდისთვის, რომლებმაც წელს უმაღლესი სასწავლებლის კარი პირველად შეაღეს.

ხარაგაულის №2 საჯარო სკო-ლის კურსდამთავრებული რეზო დეკანოსიძე ივ. ჯავახიშვილის თბილისის სახელმწიფო უნივერ-სიტეტში 100%-იანი გრანტით ჩაირიცხა. რევაზის დედა, ლამარა ამაშუკელი, ამავე სკოლის დაწ-ყებითი კლასების წარმატებული პედაგოგია. მან სწავლის დაწყე-ბასთან დაკავშირებით გამართულ საზეიმო ღონისძიებაზე აღნიშნა,

რომ ბედნიერი და გახარებულია თავისი შვილის წარმატებით. ამ ფოტოზე სწორედ ლამარა ამა-შუკელის საზეიმო ღონისძიებაზე გამოსვლის მომენტია აღბეჭდილი.

„ძალიან ბედნიერი ვარ, დიდი სიხარული მომანიჭა წელს ჩემმა შვილმა, - აღნიშნა ლამარა ამაშუ-კელმა, - მინდა ყველა მშობელს ვუსურვო, მათაც განეცადოთ ეს სიხარული. ვულოცავ ყველა პირ-ველკურსელს უმაღლეს სასწავლე-ბელში ჩარიცხვას. არ არის ადვი-ლი, გერქვას მოწინავე მოსწავლე. მინდა, ყველამ ისე ღირსეულად

ატაროს მოწინავე მოსწავლეობის ტვირთი, როგორც ჩემმა შვილმა. წარმატება არ მოსულა მხოლოდ რეზოს შრომით, ეს იყო ორმხრივი - მასწავლებლებისა და მოსწავ-ლის წარმატება. ამიტომ ყველა პედაგოგს ვუხდი ძალიან დიდ მადლობას უდიდესი შრომისთვის.

გილოცავთ ახალი სასწავლო წლის დაწყებას მშობლებს, პე-დაგოგებს, მოსწავლეებს, განსა-კუთრებით - პირველკლასელებს, რომლებიც დღეს პირველად მიუს-ხდებიან მერხებს. გზას დაგილო-ცავთ ცოდნის მწვერვალებისკენ.“

ახალი სასწავლო წელი დაიწყო20 სექტემბერი, პარასკევი 2013 წ. >jdtkrdbhtekb lfvjerblt,tkb ufptsb ufvjlbc !))( okbc vfhnblfy afcb %_ stshb№34 (557)

www.chkh.org

რამაზ ბლუაშვილი: „ალექსანდრე ქართველიშვილი ამერიკიდან უნდა „ჩამოვიყვანო” სამშობლოში”

საჭიროა ნარჩენების შემკრები სპეცმანქანის შეძენა

24 სექტემბერს ხარაგაულში გაიმართება პალიტრა L-ის აქცია „წაიკითხე წიგნები, უკეთესად იქნები”

განცხადებები

3 გვ.

7 გვ.

7 გვ.

7-8 გვ.

ლალი ალექსიძე: „ვაპირებთ, საგრძნობლად გავზარდოთ პედაგოგთა ხელფასები” 2 გვ.

დღეს ნომერშია

2 xtvb [fhfufekb 20 სექტემბერი, 2013 წ.

ხარაგაულის შოთა ბუაჩიძის სა-ხელობის სამუსიკო სკოლაში ახა-ლი სასწავლო წლისათვის დიდი მზადებაა. სამუსიკო სკოლის დირექტორი ლალი ალექსიძე აღნიშნავს, რომ სკოლის პედა-გოგები მიმდინარე სარემონტო სამუშაოების დასრულებისთანავე შეუდგებიან აქტიურ სასწავლო პროცესს.

ლალი ალექსიძის ინფორმა-ციით, სკოლის შენობის რემონტ-ზე დაიხარჯა 36 ათასი ლარი. მთლიანად რემონტდება შენობა, გარდა სარდაფისა. ეს ყველასთ-ვის სასიამოვნოა, პირველ რიგში კი სამუსიკო სკოლის თანამშ-რომლებისა და მოსწავლეებისთ-ვის. ისინი ესთეტიურ და ლამაზ გარემოში ეზიარებიან მუსიკის ულამაზეს სამყაროს.

მომავლისთვის სკოლის ძირი-თად პრობლემად რჩება ახალი ინსტრუმენტების შეძენა. არსებუ-ლი ინსტრუმენტები ძალიან ძვე-ლია. „ყოველ წელიწადს ვაწყობთ ინსტრუმენტებს, - ამბობს ლალი ალექსიძე, - მაგრამ უკვე ისე

დაძველდა, აღარც აწყობა უხერ-ხდება. ცუდია, რომ ხარაგაულში არცერთ კულტურულ-საგანმა-ნათლებლო დაწესებულებაში არ არის ნორმალური ინსტრუმენტი. ეს დიდი პრობლემაა.“

რაც შეეხება ბავშვთა კონ-ტინგენტს, შარშან 93 მოსწავლე სწავლობდა მუსიკალურ სკო-ლაში. წელს ჯერ კიდევ მიმდინა-რეობს ბავშვთა მიღება. წლების მაჩვენებლის მიხედვით ბავშვთა რაოდენობა იზრდება. სამუსიკო სკოლაში სწავლება ფასიანია. მართალია, გადასახადი მიზე-რულია - თვეში 8 ლარი, მაგრამ მშობლებს ამის გადახდაც კი უჭირთ. „სამომავლოდ ძალიან კარგი იქნება, თუ გადასახადი გაუქმდება,“ - ამბობს ლალი ალექსიძე. სამუსიკო სკოლაში ასწავლის რვა პედაგოგი, რაც, სკოლის დირექტორის თქმით, სავსებით საკმარისია მოსწავ-ლეთა არსებული კონტინგენტი-სათვის. მისივე ინფორმაციით, სამომავლოდ იგეგმება პედაგოგ-თა ხელფასების საგრძნობლად გაზრდა.

„ფორტეპიანოს გარდა სკოლა-ში გვაქვს ვიოლინოს კლასი და გვყავს არაჩვეულებრივი პედა-გოგი, - გვიამბობს ლალი ალექ-სიძე, - ვიმედოვნებ, მომავალში მოსწავლეებში გაძლიერდება ვიოლინოს შესწავლის სურვილი. მინდა სხვა მუსიკალურ საკრავებ-ზე შესრულებაც შევასწავლოთ ბავშვებს, მაგრამ არ გვყავს სპე-

ციალისტები და დილეტანტს ვერ მივანდობთ ბავშვის მუსიკალურ განვითარებას. ეს ძალიან საპა-სუხისმგებლოა. არაპროფესიონა-ლურმა სწავლებამ, შესაძლოა, ბავშვის სმენა და მუსიკალური მონაცემები დააზიანოს. ამას კი ნამდვილად არ დავუშვებთ.

ყოველწლიურად ქუთაისის საოპერო თეატრიდან მოგვყავ-და კვარტეტი. სამუსიკო სკოლის მოსწავლეები მათთან ერთად ასრულებდნენ მუსიკალურ ნაწარ-მოებებს და ეს უკვე ტრადიციად იქცა. წელს რემონტის შედეგად გავაფართოვეთ და გავალამაზეთ

დარბაზი და სცენა. ეს შესაძლებ-ლობას გვაძლევს, მოვიწვიოთ დიდი ორკესტრი და მათთან ერ-თად გავმართოთ კონცერტი. ასე რომ, ბევრ სასიამოვნო საღამოს ვპირდებით ხარაგაულს,“ - ამბობს ლალი ალექსიძე.

თამთა გოგოლაძე

ლალი ალექსიძე: „ვაპირებთ, საგრძნობლად გავზარდოთ პედაგოგთა ხელფასები”

ხარაგაულის სამუსიკო სკოლის დირექტორი ლალი ალექსიძე (მარჯვნიდან პირველი) სკოლის პედაგოგებთან - ალა კვირიკაშვილთან, ხათუნა მაჭავარიანთან, დარეჯან კაციტაძესთან, მარინა

ოკრიბელაშვილთან და დალი მერაბიშვილთან ერთად.

3xtvb [fhfufekb20 სექტემბერი, 2013 წ.

9 სექტემბერს, ალექსანდრე ქარ-თველიშვილის დაბადების დღეს, რამაზ ბლუაშვილის ინიციატივით და თავდაცვის სამინისტროს მხარდაჭე-რით თბილისის საავიაციო ქარხანას ალექსანდრე ქართველიშვილის სახელი მიენიჭა, გაიხსნა აბრა მის საცხოვრებელ სახლზე და მოეწყო ავიაშოუ. ამ დღეს კი წინ ამერი-კის სხვადასხვა შტატის არქივებში თვეობით შრომა და ერთი მიზანი უძღოდა - დაერწმუნებინა ამერიკელი ხალხი, რომ ალექსანდრე ქართვე-ლიშვილი ეროვნებით, რუსი კი არა, ქართველია.

-ბატონო რამაზ, როგორ დაინ-ტერესდით ალექსანდრე ქართ-ველიშვილის საქმიანობის შეს-წავლით?

-დავიწყოთ იმით, რომ ბავშვობი-დანვე ძალიან მიყვარდა ყველაფე-რი, რაც ცაში დაფრინავს. შეიძლება უცნაურია, მაგრამ საბჭოთა კავშირში მცხოვრებ ბავშვს მაინტერესებდა ამერიკის შეერთებული შტატების სამხედრო ავიაცია. იმ პერიოდში რომ კითხვები დამესვა ამ საკითხ-ზე, მამაჩემს არც თუ ისე კარგად წაუვიდოდა საქმე. მამა, 37 წელია, ანსამბლ „ერისიონის“ დირექტორია.

2000 წელს წავედი ამერიკაში სასწავლებლად და იქ სიეტლის ხელოვნების აკადემია დავამთავრე. მანამდე, 1993-98 წლებში ვმუშაობდი პირველ სატელევიზიო არხზე დილის გადაცემაში. ყოველთვის მინდოდა ცოდნის გაღრმავება უცხოეთში.

ამერიკაში დავიწყე ჩემი მრავალწ-ლიანი სურვილის დაკმაყოფილება. ინტერნეტში ძებნის დროს წავაწყდი პიროვნებას გვარად „ქართველი.“ სულ რომ არ გიყვარდეს და არ გაინ-ტერესებდეს ავიაცია, „ქართველს“ რომ წაიკითხავ, დაინტერესდები. გადავხედე და ამ პიროვნებას ისეთი თვითმფრინავები ჰქონდა შექმნილი, რომლებიც გამოიყენებოდა მეორე მსოფლიო, კორეის, ვიეტნამის, ავღანეთის ომების დროს. ინტერ-ნეტში სულ ერთი წინადადება ეწერა ამ თვითმფრინავების შემქმნელზე - გამოჩენილი რუსი ავიაკონსტრუქ-ტორი ალექსანდრე ქართველი.

გადავწყვიტე, ჩემი პროფესია - რეჟისორობა და ჰობი - ავიაცია ერთმანეთთან დამეკავშირებინა და

შემექმნა დოკუმენტური ფილმი ამ პიროვნების შესახებ. აი, მაშინ დიწყო ჩემი ტანჯვა. ამერიკაში ნებისმიერ ადამიანზე შეიძლება მოიპოვო ინ-ფორმაცია. არსებობს ისტორიული საზოგადოებები. ყველაფერი აღ-რიცხული და კომპიუტერიზებულია. გავარკვიე, რომ ალექსანდრე ქარ-თველიშვილი ცხოვრობდა ლონგა-ილენდზე, ნიუ-იორკის შტატში. ქალა-ქის ისტორიულ საზოგადოებაში მით-ხრეს, რომ ალექსანდრე ქართველზე ინფორმაცია გასაიდუმლოებულია და უნდა მიმართოთ ამერიკის საჰა-ერო ძალებს, პენტაგონს და ნასას. რა თქმა უნდა, ძებნა გავაგრძელე და დავუკავშირდი ნასას და პენტაგონს. ეს ძალიან შრომატევადი საქმე იყო. 2006 წლიდან დავიწყე მუშაობა და ორწელიწადნახევარი ვიკვლევდი მასალებს.

ნასაში ყოველ დარეკვაზე ერთი ქალი მპასუხობდა. ერთხელაც მით-ხრა, ჩამოდი ვაშინგტონში ჩვენს არქივში და განახებთ მასალებსო. მე ფლორიდაში ვცხოვრობდი და ვმუშაობდი უნივერსალფიქჩერსში. მაშინვე გადავფრინდი. რამდენიმე წუთიანი ლოდინის შემდეგ იმ ქალ-ბატონმა ორსართულიანი „ურიკა“ მომიტანა, რომელზეც ხუთი ყუთი იდო. ვერ წარმოვიდგენდი, რომ ეს ჩემთვის მოჰქონდა. დააყენა „ურიკა“ ჩემს წინ და მითხრა, ჩვენ მეტი არა-ფერი გვაქვსო. ის გრძნობა არასდ-როს დამავიწყდება, როცა თითოეულ ფურცელს ვათვალიერებდი. ნება დამრთეს, რამდენიმე ფურცლის ქსე-როასლი გამეკეთებინა. ვმუშაობდი მანამ, სანამ ფული მეყო...

მას შემდეგ არქივებში სამუშაოდ კვირაში ერთხელ ხან დეტროიტში მივფრინავდი, ხან ნიუ-იორკში, ხან დენვერში. ეს დიდ თანხებთან იყო დაკავშირებული - ჩემი ხელფასის 75% არქივების ძიებაში მეხარჯებო-და. ქართველი ემიგრანტები ვერ ხვდებოდნენ, ამას რატომ ვაკეთებდი. თან ძალიან ბედნიერი დავდიოდი. ეს საქმე დიდ სიამოვნებას მანიჭებდა. ყველას ვაჩვენებდი დოკუმენტებს.

დღესაც რომ მომიწიოს კიდევ თანხის დახარჯვა ისეთივე საქმეში, რასაც მაშინ ვაკეთებდი, უკან არ დავიხევ.

-ალექსანდრე ქართველიშვი-

ლის საქმიანობის გაცნობისას რა იყო თქვენთვის ყველაზე შთამ-ბეჭდავი?

-ჩემთვის ყველაზე დასამახსოვ-რებელი მისი საფლავის ძიების პროცესი გახლდათ. გავარკვიე, რომ ლონგაილენდზე იყო დასაფლავე-ბული. ეს არის დაახლოებით ორი საქართველოს ზომის ტერიტორია, სადაც 70-ზე მეტი სასაფლაოა. ამერიკის შეერთებული შტატების უნიკალურობა ბევრ რამეშია და ერთ-ერთია ის, რომ ამერიკა არის ალბათ ერთადერთი ქვეყანა, სადაც შეგიძლია სასაფლაოს ადმინისტ-რაციას გაუგზავნო მეილი, დარეკო. დავიწყე სასაფლაოების მენეჯერებ-თან დარეკვა. დღემდე ვინახავ იმ მეილს, რომლითაც შემატყობინეს ალექსანდრე ქართველიშვილის საფლავის ადგილმდებარეობა. ეს ჩემთვის უდიდესი სიხარული იყო. გავქანდი ლონგაილენდზე, ჯერ თვითმფრინავით ნიუ-იორკში, მერე - მატარებლით. საოცრად ემოციური მომენტი იყო ალექსანდრე ქართ-ველიშვილის საფლავთან მისვლა. მარტო ვიჯექი ულამაზეს, მოვლილ სასაფლაოსთან და უცბად ვიღაცამ მხარზე ხელი დამადო. სასაფლაოზე მომუშავე აღმოჩნდა. დაინტერესდა, თუ ვინ ვიყავი. 37 წელია აქ ვმუშაობ და ამ საფლავზე მოსული არავინ მინახავსო, მითხრა. მერე მკითხა, თუ ვინ იყო ჩემთვის ალექსანდრე ქართველიშვილი. ვუთხარი, რომ უბრალოდ მეც მასავით ქართველი ვიყავი. ნუ მიატოვებთ ამ საფლავსო, - დამიბარა.

ჩემზე ბედნიერი არავინ იყო, როცა ერთი თვის წინ, 27 აგვისტოს, ირაკლი ალასანია და ამერიკაში საქართველოს ელჩი მივიყვანე ალექსანდრე ქართველიშვილის საფლავზე. ეს იყო ალბათ იმ პირო-ბის შესრულება, რომელიც სასაფ-ლაოზე მომუშავე ამერიკელს 2008 წლის გაზაფხულზე მივეცი...

მინდა გითხრათ, რომ ირაკლი ალასანია არის პირველი ქართველი პოლიტიკოსი, რომელიც ალექსანდ-რე ქართველიშვილის საფლავზე მივიდა და ეს იყო მისი პირადი იდეა.

-მაინც რა იყო თქვენი მიზანი, როცა ალექსანდრე ქართველიშვი-ლის ცოხვრებითა და მოღვაწეობით დაინტერესდით?

-აუარებელი საგაზეთო სტატია მაქვს, სადაც ალექსანდრე ქართ-ველიშვილი მოიხსენიება როგორც რუსი. პარადოქსია, რომ გვარად ქართველი მიჩნეულია რუსად და დღემდე ამერიკელებისთვის ის იყო რუსი. ჩემი მთავარი მიზანია, ამერიკე-ლებს ვუთხრა, რომ კაცი, რომელმაც მათ ავიაციის შედევრები შეუქმნა, იყო ქართველი და არა რუსი. გასაგები მიზეზების გამო ამერიკელებს არც ისე ეპიტნავებათ ის ფაქტი, თუ მათი ავიაცია ეროვნებით რუსმა შექმნა. დარწმუნებული ვარ, ალექსანდრე ქართველიშვილი ბევრად პოპუ-ლარული იქნებოდა ამერიკაში, მისი ნამდვილი წამომავლობა რომ სცოდნოდათ.

ფილმი, რომლის გადაღებასაც უახლოეს ხანში ვიწყებ, შეცვლის ამ ვითარებას. ალექსანდრე ქართ-ველიშვილმა მთელი ცხოვრება ამერიკაში გაატარა. 1927 წლიდან გარდაცვალებამდე - 1974 წლამდე იქ ცხოვრობდა. მე ის ამერიკიდან უნდა „ჩამოვიყვანო“ საქართველო-ში. ეს ძალიან დიდი პოლიტიკური მნიშვნელობის ფაქტია. ქართველებ-მა კიდევ ერთი ქართველი უნდა

დავიბრუნოთ....ალექსანდრე ქართველიშვი-

ლის გვერდით დაკრძალულია მისი დედა ელენე ქართველი და მეუღლე ჯეინ რობინსი. შვილი არ ჰყოლიათ. ერთადერთი, უახლოესი ნათესავია მისი დისშვილი - გამოჩენილი ქართ-ველი მხატვარი დიმიტრი ერისთავი. არასოდეს დამავიწყდება ის ემოცია, როცა 9 სექტემბერს აეხადა ფარდა გიგანტურ წარწერას საავიაციო ქარ-ხანაზე და იქ იდგა ცრემლმორეული ბატონი დიმა ერისთავი.

-როგორი იქნება ფილმი და ვინ გეხმარებათ ფინანსურად?

-ფილმი იქნება მხატვრულ-დოკუ-მენტური. ქართველიშვილის როლს შეასრულებს კახი კავსაძე. ფინანსები მნიშვნელოვანია, მაგრამ ძალიან მწყდებოდა გული, რომ არ ინტერეს-დებოდნენ ქართველიშვილის ღვაწ-ლით. ბატონ ირაკლი ალასანიას რომ შევხვდი, ვუთხარი, მეოთხე თავ-დაცვის მინისტრი ბრძანდებით, ვისაც ამ თემაზე ველაპარაკები-მეთქი. თუ ეს საქმე დაიძრა და ქართველიშვი-ლის შესახებ უფრო მეტი რამ გახდა ცნობილი, არის ირაკლი ალასანიას დამსახურება.

ალექსანდრე ქართველიშვილს ბევრად მეტი შეუძლია გაუკეთოს საქართველოს, ვიდრე ყველა ელჩს ერთად აღებულს. ის შეიძლება დღეს იყოს საქართველოს საუკეთესო ელჩი აშშ-ში და ამას სწორად გამო-ყენება უნდა.

ფილმის ფინანსები მოვიძიე ორი

ამერიკელისგან, ორივე ჩემი მე-გობარია. სტივ ჯონსონი 17 წელია საქართველოში ცხოვრობს. რიჩარდ რუბინი ძალიან გავლენიანი ოჯახის შვილია ვაშინგტონში. დიდი ხანია, რაც სტივი „მოვწამლე“ ამ პროექტით და მან ორი წლის წინ შემახვედრა რიჩარდს. რიჩარდ რუბინმა გადა-წყვიტა, რომ თავიდან ბოლომდე დააფინანსოს ეს ფილმი. შემდეგ რიჩარდი და მე დავწერთ წიგნს ალექსანდრე ქართველიშვილზე, რომელიც გამოვა აშშ-ში. ფილმისა და წიგნის პრემიერა იქნება ინგლი-სურენოვანი და შემდეგ ითარგმნება ქართულად.

პროექტით ძალიან დაინტერე-სებულია ამერიკის ელჩი საქართ-ველოში რიჩარდ ნორლანდი.

-ალბათ ბევრმა არ იცის, რომ თქვენი ფესვები ხარაგაულშია. რას ნიშნავს თქვენთვის ხარაგაული?

-მე და ჩემი ძმა მთელი წელი ვე-ლოდებოდით აგვისტოს, რომ მამას აეღო შვებულება და წავსულიყავით სოფელ ზარანში. შეგვეძლო დაგ-ვესვენა სოხუმში, გუდაუთაში, მაგრამ ყველაფერს გვერჩივნა ზარანში ყოფ-ნა. სულიერად ვისვენებ ხარაგაულში. ყველამ იცის ჩემი განსაკუთრებული სიყვარული ხარაგაულისადმი. ხარა-გაულში ცხოვრობს მამაჩემის დის, ციური ბლუაშვილის, ოჯახი.

ფლორიდაში მუშაობისას სამონ-ტაჟოში ორი გიგანტური ეკრანი მქონ-და: ერთზე იყო თბილისის ფოტო, მეორეზე - ჩემი ზარანის. ერთხელ ამერიკელი მეგობარი შემოვიდა და

მკითხა ხარაგაულის ფოტოზე, ეს რა-ტომ გაქვსო? მე ვუთხარი, სიგიჟემდე მენატრება-მეთქი. ბედნიერი ადამიანი ხარ, ყველაზე დიდ ქვეყანაში ხარ, მუშაობ მსოფლიოს საუკეთესო სტუ-დიაში და სოფელი გენატრებაო.

სულ მაწუხებს, როცა ამბობენ - ხარაგაული ყველაზე ღარიბია და არაფერი ეშველებაო. ვფიქრობ, ეს არ არის მართალი, რადგან მსოფლიოში ბევრია ხარაგაულის ლანდშაფტისა და მდებარეობის მსგავსი დასახლება და ყველა განვითარებულია, ხარაგაულის გარდა. იმდენად შემაწუხა ერთხელ ამ ფაქტმა, რომ მონტანას შტატის გუბერ-ნატორს წერილი მივწერე. წერილში ვწერდი, რომ ვარ ხარაგაულიდან, რომელიც ძალიან ჰგავს ლანდშაფ-ტით და მდებარეობით მონტანას. დარწმუნებული ვარ, ის პრობლემები, რაც ხარაგაულშია ახლა, თქვენთანაც იქნებოდა დიდი მასშტაბით-მეთქი. პასუხიც მივიღე, ჩამოვიდეს დელე-გაციაო. ეს რეალურია და ამით უნდა დაინტერესდნენ რაიონის ხელმძღ-ვანელობა და წარმომადგენლობა პარლამენტში. ძალიან ბევრი გზა არსებობს ხარაგაულის განვითარების. ამერიკელები ბედნიერები იქნებიან იმით, რომ დაგვეხმარონ, არა მარ-ტო რჩევებით. ხარაგაულში ყველა ლაპარაკობს პრობლემებზე, მაგრამ არავინ ეძებს ამ პრობლემებისგან გამოსავალს. ხარაგაულს სჭირდება მოფერება და განვითარების რეალუ-რი გზების მოძიება.

ნინო კაპანაძე

რამაზ ბლუაშვილი: „ალექსანდრე ქართველიშვილი ამერიკიდან უნდა „ჩამოვიყვანო“ სამშობლოში“

პატრიოტობა, პატრიოტიზმი - როგორი ღრმა და მრავლისმთქმელია ეს სიტყვები. პატრიოტიზმი დადებითი

განწყობაა საკუთარი ქვეყნის მიმართ, სამშობლოს გულშემატკივრობაა. შეუძლებელია პატრიოტიზმი შეიძინო, ის

სულში უნდა გქონდეს... ჩვენი თანამემამულე, წარმოშობით ხარაგაულელი რამაზ ბლუაშვილი გაცნობისას და მასთან საუბრისას გამიჩნდა

განცდა - აი, სწორედ ეს ადამიანია ქვეყნის პატრიოტი. მან შვიდწლიანი ძიებისა და თავდაუზოგავი შრომის

შედეგად ამერიკის სამხედრო ავიაციის ავიაკონსტრუქტორ ალექსანდრე ქართველიშვილის ცხოვრება და მოღვაწეობა

ძალიან ახლობელი გახადა ქართველებისთვის.

ალექსანდრე ქართველიშვილის საფლავთან ამერიკაში

ირაკლი ალასანია, დავით უსუფაშვილი, რიჩარდ ნორლანდი და რამაზ ბლუაშვილი თბილისში, 9 სექტემბერს, გამართულ ავიაშოუზე


ღრუბელს გაეპარა სხივი,ლურჯად შეფერადდა ზეცა,ბედკრულ სამშობლოზე ფიქრიისევ არ მშორდება დღესაც.

ფიქრებს გადაეკრა ფარდადზვიად მთა-ჭიუხთა ნისლი,ამაყ წინაპართა კვალადისევ აწრიალდა სისხლი.

ფიცხი ჩერქეზული ცხენით დროთა ქარტეხილებს დავძლევ,წარსულს ამოფეთქავს მყისვეძველი ხავსიანი საძვლე.

პაპის ნაომარი თოფითკლდეში გადავყვები არჩვებს,სამად გაყოფილი ქვეყნისმერმისს შევავედრებ გამჩენს.

საგზლად გამოყოლილ ტკივილსმთა-მთა, ბილიკ-ბილიკ გავლევ,სისხლით შეღებილი მიწისუხმო სადღეგრძელოს დავლევ.

სიპის ნაომარი ყორედარდად დამაჩნდება სულში,კვალი გენისა და მოდგმის კვლავაც აბორგდება გულში.

რწმენა ერთობის და ძმობისისევ საუფლოში მივა,იქაც აფხაზურად ვიტყვიდედა საქართველო მტკივა!

შოთა გოლუბიანი

ლიტერატურული კონკურსის „ოდეონი 8“ შედეგები შეჯამდა და გამარჯვებულები დაჯილ-დოვდნენ. კონკურსის ორგანიზატორია რეზო თაბუკაშვილის სახელობის ხარაგაულის

ლიტერატურული თეატრი და მისი ხელმძღვანელი იზა ვეფხვაძე. ტრადიციული კონკურ-სი „ოდეონი“ წელს ღორეშაში გაიმართა და მასში მონაწილე ცხრამეტმა კონკურსანტმა ნაწარმოებები შექმნა თემაზე „ისევ...“ კონკურსის შედეგების შეჯამებისას ჟიურის წევრთა

შორის აზრთა სხვადასხვაობა დაფიქსირდა. წლევანდელი „ოდეონის“ გამარჯვებულებად გამოცხადდნენ: შოთა გოლუბიანი (პირველი ადგილი, პოეზია); მერაბ შათირიშვილი

(პირველი ადგილი, პროზა); მამუკა ჭიპაშვილი (მეორე ადგილი); ზეინაბ ბუაჩიძე (მესამე ადგილი); დონარი ბერიძე და ნათია გიორგაძე (ჟიურის სიმპათია). კონკურსში

გამარჯვებულები და მონაწილეები პრიზებითა და სამახსოვრო საჩუქრებით დააჯილ-დოვეს ლიტერატურულმა თეატრმა, ხარაგაულის მუნიციპალიტეტის გამგეობამ, საგან-

მანათლებლო რესურსცენტრმა, მაჟორიტარი დეპუტატის ბიურომ, კულტურის ცენტრმა, ხარაგაულის საბიბლიოთეკათაშორისო გაერთიანებამ, ხარაგაულის განვითარებისა და

ტურიზმის ცენტრმა, გაზეთ „ჩემი ხარაგაულის“ რედაქციამ, დალი მერაბიშვილმა. გთავაზობთ გამარჯვებული ავტორების ნამუშევრებს.

„ოდეონის“ გამარჯვებულები დაჯილდოვდნენ

დედა საქართველო მტკივა

ვზივარ სერგო ორჯონიკიძის სახლ-მუზეუმის ეზოში, შევც-ქერი „დიდი სერგოს“ ძეგლს და ვფიქრობ თემაზე „ისევ...,“ ამიტომ...

მეთქვა თუ არა, ვფიქრობდი,თუმც ყურადღებას მოვითხოვ,სანამდე მთავარს ვიტყოდე,ერთ ისტორიას მოგითხრობთ.სოფლის ორღობე აქამდეც გვინახავს ბოსელ-თავლებით, იქვე პატარა საქათმევარიებით და მამლებით.და ეს საქათმე იგავის მთავარი თემა გახდება,მინდა გიამბოთ სუყველასამ საქათმეში რაც ხდება.თურმე ქათმებსაც ჩვენებრიინსტინქტი გამოჰყოლიათდა „ქანდარეთის“ ბინადართთავის ბელადი ჰყოლიათ.არც სიდიდე და დეზები,არც ძლიერება, არც ტონი,თურმე ბელადი ყოფილადიდი ბიბილოს პატრონი. იგი აწესებს კანონებს(ასეთი ერგო მისია),ის აქებს, ტუქსავს, დაკორტნის,ყველა დედალიც მისია. მის წინ თავდახრილ ფრინველებს ახარბებს მოზრდილ ბიბილოს,სხვისი არაფრად ითვლება,მისი ყივილი ყივილობს.აქებენ, შენი წყალობითარის, რაც ირგვლივ ხდებაო,შენი ყივილის გარეშეალბათ არც გათენდებაო....ბელადს ცოტა ხნით მოვცილდეთ,

ჩია მამალი ვიხილოთ,ღმერთმა მეტი არ არგუნა, - სულ ერთი ციცქნა ბიბილო.მას ყველა ჩაგრავს, დასცინის,კუთხეში გდია ეული,აი, შეხედეთ, კორტნისგანსახე აქვს დასიებული.სხვებმა სიმინდი მიირთვეს,ეს კი „პანღურით“ გააგდეს,დედლებმაც დააბეჩავეს,მამლადაც არვინ არ აგდებს.მისი ყივილი ხრინწვაა,ბელადის ხმა კი - ბულბულის,შიმშილისაგან საბრალოდარჩა ტყავი და ბუმბული....ქათმების პატრონს ეს ფაქტიშეუმჩნეველი არ დარჩა,თქვა, ექსპერიმენტს მივმართავ,ვუშველი, თუკი გადარჩა.ერთ წუთს მოსწყვიტა საქათმეს,მოეფერა და იამა...და ხელოვნური ბიბილომამალოს თავზე მიაბა.დაბანა, გაასუფთავა,მერე სიმინდზეც მიაგდო,უწამლა, მოაკეთა დაკვლავ საქათმეში შეაგდო....ნახეს თუ არა... გახევდნენ,მამლებს დაეცათ თავზარი,ჩიას გვირგვინად იხილესბიბილო უზარმაზარი.ზოგი სიმინდით გამორბისზოგი კი ჭიაყელათი,ანიშნეს, - რომ ხარ დღეიდან ჩვენი მამა და ბელადი.ჩვენი წესების თანახმად,გერგო ლიდერის მედალი,დღეიდან შენ ხარ კანონი,

შენია ყველა დედალი.აქ მამლაყინწა დაიბნა,დედლები ფეხქვეშ უგია,გაოცებული შეჰყურებს,რა ხდება, ვერ გაუგია.ნელ-ნელა წელში გასწორდა,გავლა-გამოვლაც იკადრა,თავდახრილები რომ ნახა,ძველ ბელადს ჩაუნისკარტა.ძალაუფლება რომ იგრძნო,სიხარულისგან გაგიჟდადა გახდა უფრო სასტიკი,გაიფხორა და გაყინჩდა....და საქათმეთის ბინადართჩაგრავდა დიდი ხალისით,მაგრამ... უეცრად დღის ბოლოს...ბიბილო მოძვრა თავისით.

წამში დასრულდა განცხრომა,როგორც სიზმარი ფერადიდა რომ იხილეს მამლებმა უბიბილოო ბელადი,ერთად ეძგერნენ საბრალოს,რისხვა სუყველამ გაიღო,იმდენი კორტნეს, სანამდე თქვენი ჭირი არ წაიღო....და კვლავ სხვა გააბელადეს...ამბავი მორჩა ამგვარად,ამ მონათხრობის დედააზრს,გთხოვთ ნუ გაიგებთ სხვაგვარად.თუ ისტორიას მოვიშველთნახავთ, რომ მუდამ ასეა, -ბელადის ბოლო ყოველთვისმამალოს ბოლოს მსგავსია.თუმცა მიზანი თხრობისა ამ იგავს გააფერადებს,ჩვენც ვეტრფით ისევ „ერთ კაცებს,“ჩვენც ვეძებთ ისევ ბელადებს.ვფიქრობთ, ის ერთი გვიშველის,მხოლოდ ის ერთი გაგვიგებს,ის ერთი გაგვხდის ბედნიერსდა ოქროს კოშკებს აგვიგებს.ისევ ის ერთი დაგვიცავს,ის გადაგვარჩენს ფაქტია,ის არის კანონთ-კანონი,ის არის დემოკრატია......თუ ამ ნიჭიერ ქართველებს ისევ ბელადი გვჭირდებაოცდამეერთე დადგა დაძალიან გაგვიჭირდება.

P.S. ყველა პრობლემა ქართველის,შორს წალეკე და წარეშე,დავფიქრდეთ... იქნებ გვეცადა...ერთხელ ბელადის გარეშე?!...

მამუკა ჭიპაშვილი

ისევ... ბელადი...

ენგურს გადაღმა ხეობა ხუთჯვრიანი თეთრი დროშებისა და ტრანსპარანტიანი ავტოკოლო-ნის ხმამ აავსო. მიდამოს აზანზარებდა მხიარუ-ლი ხმაურის ექო, რომელიც თან ახლდა ამ კოლონას. ძველი ხიდის გვერდით აგებული უზარმაზარი ხიდის შესასვლელ-გასასვლელი საზეიმოდ მორთული ფერადი ბუშტებითა და ნათურებით ციმციმებდა. ხიდზე შესასვლელი კი ორივე მხარეს გაბმული წითელი ლენტებით ლაპლაპებდა. გარემოს ავსებდა აფხაზური და ქართული მუსიკის ჰანგები. მეგაფონებით კი აქ მოსულ საქართველოს სასიხარულო ამბავს ამცნობდა და ეს ფრაზა უსასრულოდ მეორდე-ბოდა - ჩვენ ისევ... და ბოლო სიტყვა ქარს ხიდის გადაღმა და ხიდს გადმოღმა გადაჰქონდა და გადმოჰქონდა. ამ ხიდთან თავმოყრილ ქართ-ველებთან ერთად იყვნენ ყოფილი მებრძოლები, რომელნიც გარდასული ომის ნაკვალევის გამო, ეტლებით მოსულიყვნენ ამ ისტორიულ ზეიმზე და ხიდის შესასვლელებთან დაეკავებინათ ადგილი ორივე მხარეს. სასაუბრო ენა გაურკვეველი იყო ერთმანეთისთვის, მაგრამ მათი გულების ცეცხ-ლი ორივე მხარისთვის - ერთი; ერთი ფიქრი და სურვილი. მათი ერთმანეთთან მისასვლელი გზა მხოლოდ სისხლისფერი პრიალა ლენტებით იყო შეკავებული.

...სიხარულის ყიჟინით გამოწვეულ ხმაურს წა-მით გაეთიშა გიორგის გონება და იმ დროში გადა-ინაცვლა, როცა ამ მიწა-წყლის დასაცავად ოცი წლის ჭაბუკმა დედაუნივერსიტეტი მიატოვა და მასავით გულანთებულ ჭაბუკებს გაჰყვა. თითქმის შემოიარა ბრძოლით ეს ოაზისი. ბოლოს, როცა სეპარატისტთა წინააღმდეგობა დაუძლეველი გახდა, ბიჭებთან ერთად უსახელო მთის ქიმზე და-ბანაკდა და იქედან შეეცადა მტრის თავხედობის ალაგმვას. კარგა ხანს მოუხდათ ბიჭებს სამშობ-ლოს სისხლიან მიწით მოთხვრილთ ბრძოლა, ბრძოლის ჟინით ანთებულნი თავდაუზოგავად იცავდნენ საკუთარ მიწა-წყალს. სექტემბრის მი-წურული ახლოვდებოდა. სოფელი შემოდგომისა და ღვინის სურნელით იყო ავსილი, - ძალიან მენატრებით, დედა, მამა, დაიკო, მაგრამ გამარჯ-ვების გარეშე არ დავბრუნდები... - ამ ფიქრებში წასულს მოულოდნელად ფეხში მოხვედრილმა ტყვიამ ფიქრი გაუწყვიტა. მტკივან ადგილას ხელი იტაცა. სისხლი თქრიალით სდიოდა.

-ბიჭებო, დავიჭერი!... - გასძახა მებრძოლთ. ვიდრე ბიჭები მოეშველებოდნენ, სოხუმის მხრი-დან გამაყრუებელი სროლის ხმა ატყდა, მთები და ხევები, ყველა ქუჩა და სახლი თითქოს ერ-თად აგუგუნდა, გამაყრუებელმა ხმაურმა აავსო

ქალაქი, გიორგის კი ჭრილობას უხვევდნენ. სროლა მათი მიმართულებითაც გახშირდა. გა-ჩერება შეუძლებელი გახდა. დაჭრილს მხრებში შეეშველნენ და დაბლობისკენ ხოხვით შეეცადნენ სვლას. მალე ექომ მოიტანა საზარელი სიმართ-ლე - სოხუმი დაეცა! სოხუმი დაეცა!

გამარჯვებულ სეპარატისტთა ჟივილ-ხივილი აყრუებდა გარემოს.

-ისევ დავბრუნდები! ისევ... და მებრძოლმა გონება დაკარგა. განვითარებულმა ინფექციამ კიდურების დაკარგვა გამოიწვია და თბილისში დაბრუნებული სამუდამოდ მიაჯაჭვა ეტლს.

. . .-ქართველებო! - გაისმა მეგაფონში.-აფხაზებო! - ანალოგიურად გაისმა მეორე

მხარეს.-ნუთუ აქ, ამ ხიდთან? - გაუთავებელი ომე-

ბისგან დაღლილი მოსახლეობა, ქართველი და აფხაზი დედები ერთმანეთში ჩვილებს ცვლიდნენ, რომ სამომავლოდ მშვიდობა დამყარებულიყო?!

-ქართველებო, დებო და ძმებო, ჩვენ ისევ დავ-ბრუნდით ჩვენს ისტორიულ მიწაზე. გაუმარჯოს ამ დაბრუნებას, ამ ისტორიულ დღეს - ოცდაშვიდ სექტემბერს - სოხუმის დაცემისა და დაბრუნების დღეს. მხიარულმა ყიჟინამ გადაუარა აფხაზეთსა და საქართველოს. მერე ეროვნულ სამოსში გამოწყობილი მოზარდები წაუძღვნენ ეტლებში მსხდომთ, რომელთაც დაშნებით შეაჭრეს წითე-ლი ლენტები და ერთმანეთისკენ იწყეს სვლა. ხიდის შუა ადგილას, როცა ერთმანეთს შეხვდნენ ძველი მებრძოლები, გადაეხვივნენ და სიხარუ-ლის ცრემლებით დაუნამეს სიკეთით აღვსილი თვალები, გულში კი იმეორებდნენ: ჩვენ ისევ დავბრუნდით, ჩვენ ისევ დავბრუნდით!..

დონარი ბერიძე

ისევ...

ისევ აირია ზეცა, ისევ მომეძალა ფიქრი,გულმა აუჩქარა ძგერა, სულში კვლავ ჩამოწვა ნისლი,მაღლით გადმოვსცქერი წარსულს, თითქოს

შეძახილი მაკრთობს,აწმყოს მოვარდნილი ექო მხოლოდ დიდ

ტკივილს თუ მამცნობს.

ვიღაც გაჰკიოდა მცხეთას, ოსტატს უწუნებდნენ მარჯვენს,

თურმე ეს სცოდნია წარსულს, აწმყოს გამოგზავნილ მაცნეს,

სულში საქართველო იწვის, ალი მისწვდენია ზეცას,ნუთუ, აღარ უჩანს ბოლო, გული შენელებით

ფეთქავს.

ისევ ვიხედები უკან, ხიზნად შევეკედლე სურვილს,მტკივა არგანცდილი ომი, მეწვის არდაჭრილი

გულიც,ქართლის დედასავით გავზრდი, ვფიცავ

საქართველოს მიწას!ოღონდ, ჩვენი იყოს ისევ, ოღონდ, ვიზეიმოთ რიწას!

მჯერა გაბრწყინდება ისევ! კვლავაც გაღვივდებაფესვი,

ის, რაც ჩვენი იყო მუდამ, ის, რაც ქართველსჰქონდა გენში,

სულში აშრიალდა აწმყოც, მესმის შარიშურიახლის,

ვფიქრობ კავკასიონს ათოვს... ალბათ მზემომავალს ათბობს...

სულში საქართველო მეწვის! ფეთქავს მოუთმენლადგული,

ალბათ, გაბრწყინდება ისევ, ალბათ დამშვიდდებასული,

წლები წარხოცავენ ტკივილს, სისხლი კვლავგანაგრძობს ჩქეფვას,

სიონს დარეკავენ ზარებს... ლოცვით შემოვივლიტაძრებს...

ნასახლარებივით ქცეულ ოდებს გადავსცქერიფარვით,

შიშის ჟრუანტელი მივლის, ლოდებს ვეფერებიკრძალვით,

ორომტრიალია ფიქრის, წარსულს ედავება აწმყო,

წინაპრებისაგან შთენილ მიწას ნერგი მინდა დავრგო!ჩემი საქართველო მინდა! ჩემი აფხაზეთი ვნახო!სისხლი შერეული ოფლში მინდა მომავალმა

დაგმოს,ქართველს ქართველობის სწამდეს, უცხოს

ვუმსპინძლოთ მხოლოდ,ისევ დავაფასოთ ჩვენი, სხვისმა არ დაგვჯაბნოს

ბოლოს.

სულში საქართველო მეწვის! ალი მისწვდენია ზეცას,წლები წარხოცავენ ტკივილს, სისხლი კვლავ

განაგრძობს ჩქეფვას,ქართლის დედასავით გავზრდი, ვფიცავ

საქართველოს მიწას!ოღონდ ერთნი ვიყოთ ისევ, ჩვენ ხომ

ღვთისმშობელი გვიცავს!ნათია გიორგაძე

სულში საქართველო მეწვის!

5xtvb [fhfufekb20 სექტემბერი, 2013 წ.

დილით დარეკეს, ზალიკო გარდაიცვალაო. პირდაპირ კი არ მიახალეს, იცითო... თქვენი სიყრმის მეგობარი, აი ის, ვისაც მუდმივად თქვენი იმედი ჰქონდაო და მზრუნველობას არასოდეს აკლებდითო, სამწუხაროდო, ცოც-ხალთა სიაში აღარ არისო… სიტყვების გაწელ-ვით აუწყეს, გული არ გაუსკდესო, ცხრაგზის მოუბოდიშეს.

საწოლიდან გვიან ადგა, აბაზანაში შევიდა და ცივი შხაპი მიიღო. იქნებ უსიამო სიზმარია და გამოვფხიზლდეო. ზალიკოს სიკვდილი ვერაფრით დაეჯერა. ნუთუ ყველაფერი დას-რულდა და მასზე მეტად ვეღარ იზრუნებდა - მის მადლიერებით სავსე თვალებს ვეღარ იხილავდა.

სამოცდაათს მიტანებული იყო.ტანსაცმელი ისე ჩაიცვა და სადარბაზოდან

ავტოსადგომამდე ისე მიაღწია, თავი კვლავ სიზმარში ეგონა. წარსულმა თვალწინ გა-უელვა...

ერთ სოფელში გაიზარდნენ. ზალიკო ადრეულ ასაკში დაობლდა და მშობლის მზრუნველი ხელი მოაკლდა. მუდამ ჩაუცმელ-დაუხურავი დადიოდა, ხშირად მშიერი იყო. გურამი საკუთარ მშობლებს ორ-ორი ხელი ფეხსაცმლისა და შარვლის ყიდვას აიძულებდა. საჭმელს პირს არ დააკარებდა, თუ მეზობელ ბიჭს გვერდით არ მოისვამდა. დიდი კაცივით მეურვეობდა. სკოლის ონავარი ბიჭების რისხ-ვისგან ქორივით იცავდა, - ვინმეს ბედი არ გაგიწყრეთ და ზალიკოს რამე არ დაუშავდეს, თორემ საქმე ჩემთან გექნებათო.

მერე იყო და, თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში, იურიდიულ ფაკულტეტზე განაგრძო სწავლა. ზალიკო დედაქალაქში გადმოსვლაზე დაიყოლია და ნახევარი წელი-წადის განმავლობაში თავად ამეცადინა, პრო-ფესიულ სასწავლებელი მოაწყო და ნაქირავებ საცხოვრებელში მასთან ერთად დაბინავდა.

ზალიკო მეგობრის მზრუნველობითა და მხარში დგომით უზომოდ კმაყოფილი იყო, თუმცა მუდამ ერიდებოდა, სიკეთეს ვერაფრით ვუხდიო, წუხდა - დამოუკიდებლად ცხოვრება

სურდა, იმდენის მიღწევას უნდა ვეცადო, მეგო-ბარს იქით გავუმართო ხელიო.

ვიღაც აცვენილ ბიჭებს დაუახლოვდა და მალე თავი ციხეში ამოყო. ხულიგნობისთვის დაიჭირეს და სამი წლით თავისუფლების აღკ-ვეთა მიუსაჯეს.

გურამი გზასაცდენილ მეგობარს სასამართ-ლო პროცესის დროსაც აკითხავდა და მერე ყურადღებას ციხეშიც არ აკლებდა. ხშირად ამანათები მიჰქონდა და განსაცდელში წუთი-თაც არ ტოვებდა.

„ეჰ, გურამ, გურამ, ისევ შენ, ისევ შენი სი-კეთე, მე კი არაფერი მეშველება, მაინც ჩემი გზით მივდივარ!..“ ფიქრობდა ზალიკო და ორმაგი დანაშაულით დათრგუნული მეგობარს თვალებში ვერ უყურებდა. დამოუკიდებლად ცხოვრება სურდა და გურამის საპირისპირო გზით მიდიოდა.

ზალიკო ციხის ხშირი ბინადარი გახდა, გურამი - საქვეყნოდ ცნობილი პროკურორი.

ზალიკო მაშინ სასჯელს შორეულ ციმბირში იხდიდა.

გურამი თბილისის მთავარი პროკურორი იყო.

რამდენჯერმე ჩააკითხა მეგობარს, მისთვის საყვარელი ჩურჩხელა და ტყლაპი ჩაუტანა, ზონის უფროსიც ინახულა, განსაკუთრებუ-ლი ძღვენი მიართვა, ქართული კონიაკი დააგემოვნეთო, ჩემს ქართველ მეგობარს ყურადღებით მოექეცით და პატივისცემას არ მოგაკლებთო.

ზალიკოსთვის სიცოცხლეს არ იშურებდა.„ეჰ, გურამ, გურამ, ისევ შენ, ისევ შენი სი-

კეთე, მე კი არაფერი მეშველება, მაინც ჩემი გზით მივდივარ!..“ ფიქრობდა პატიმარი და მეგობარს მასზე ზრუნვას ვერ უკრძალავდა, თითქოს ბედისწერამ ასე დააკანონა და რაიმეს შეცვლას აზრი არ ჰქონდა.

გურამი 80-იან წლებში მოსკოვში, საბჭოთა კავშირის მთავარ პროკურორთან, დაიბარეს.

„თქვენზე საჩივარია შემოსული, პროკურო-რი ხართ, ვიღაც ბოროტმოქმედზე ზრუნავთ და ზონაში აკითხავთ!..“ მკაცრად უთხრეს და

წარბები ავის მაუწყებლად მოუმშვილდეს.გურამს სიმწრით ჩაეღიმა.„ის ბოროტმოქმედი კი არა, ჩემი სიყრმის

მეგობარია, ჩვენში ასეთი ძმობა იციან, ბავშ-ვობის სიყვარულს ვერ დავივიწყებ და ჩემთან შეზრდილს კარიერის გამო განსაცდელში ვერ მივატოვებ!..“ თვალგასწორებულმა მიუგო თეთრფეროვან პროკურორს და საბედისწერო განაჩენს მშვიდად დაელოდა.

პროკურორი ფეხზე წამოდგა, გურამს ხელი ჩამოართვა - „ღირსეული კაცი ყოფილხარ, წადი, შენს თანამდებობას დაუბრუნდი, ხელს ვეღარავინ გახლებს და მეგობარსაც მიხედე!..“ კმაყოფილება ვერ დაფარა მაღალი თანამ-დებობის პირმა და ქვეშევრდომი თბილად გამოისტუმრა.

„ეჰ, გურამ, გურამ, ისევ შენ, ისევ შენი სიკე-თე, მე კი არაფერი მეშველება, მაინც ჩემი გზით მივდივარ!..“ ფიქრობდა ზალიკო და მომაბეზ-რებლად გაწელილ დღეებს თავისუფლების წყურვილით ითვლიდა.

ორმოცი წლის ასაკში გათავისუფლდა.

გურამმა ცოლი მოაყვანინა, ქალაქთან ახლოს, სოფლის ცენტრში კარ-მიდამო შეაძენინა.

მთელი ცხოვრება ღვიძლ ძმასავით ედგა მხარში, საკუთარ ცოლ-შვილს აკლებდა და მეგობრის ოჯახს ხელს უმართავდა.

ორი შვილის მოსამზადებელი სახსრები მან გაიღო და ინსტიტუტში მოუწყო.

ახლა კი ზალიკომ უღალატა, მიატოვა, ხელიდან გამოეცალა.

ხანშიშესული გურამი მანქანის საჭეს დამ-წუხრებული სახით მართავდა და სოფლის შარაგზას შენელებული სიჩქარით მიუყვებოდა.

ჩიტი გალობდა.ხე შარიშურობდა.მზე დედამიწას ათბობდა და სიცოცხლეს

ახალისებდა. მეგობრის ცხედარს გვერდიდან არ შორდებოდა. ხმას არ იღებდა. კუბო ეზოში გამოასვენეს. ვიღაცები სიტყვით გამოვიდნენ, მიცვალებული ქებით შეამკეს. გამოსათხოვარი სიტყვა გურამსაც უნდოდა ეთქვა, მაგრამ დანა პირს არ უხსნიდა, დამბლადაცემულივით იდგა. მეგობრის წინაშე ვალი ბოლომდე უნდა მოეხადა.

უცებ თითქოს გონს მოეგო, ხალხს გამო-ეყო, სახლის უკან ახორხლილ შეშის გროვას მიუახლოვდა, თვალი მომცრო ნაჯახს ჰკიდა, დასწვდა და აიღო, მარცხენა საჩვენებელი თითი მორის გადანაჭრელზე დადო და ორლესული გამეტებით დაჰკრა. მოტირალი ადამიანები გვერდზე ფრთხილად მისწი-მოსწია, კუბოს მიადგა, ცხედრისკენ დაიხარა და სისხლდალა-ქულ ცხვირსახოცში გახვეული თითი მეგობრის თავთან ჩააცურა - „მეტს ვეღარაფერს გშველი, ჩემს კიდურს გატან სახსოვრად,“ - ამოიჩურ-ჩულა და თვალზე მომდგარი ცრემლი უკან ჩააბრუნა.

„ეჰ, გურამ, გურამ, ისევ შენ, ისევ შენი სიკე-თე, მე კი არაფერი მეშველება, მაინც ჩემი გზით მივდივარ!..“ ამბობდა მეგობრის სამუდამოდ დადუმებული სახე.

ჩიტი ისევ გალობდა.ხე ისევ შარიშურობდა.მზე ისევ ათბობდა, სიცოცხლეს ისევ ახა-

ლისებდა და ისევ.მერაბ შათირიშვილი

ისევ...

ისევ მოვიდა გაზაფხული, შეიმოსა მწვანე სამოსით ღომეეთის მთა, აყვავდნენ ტყემლები, ნაზად გაიშალა ატმის ყვავილი. „ატმის რტოო..., დაღალულო რტოო...,“ ისევ აჟღერდა სულში გალაკტიონისეული რითმების მუსიკა. ზამთრის გარინდებიდან, უფლისმიერი წუთიერი სიკვდი-ლიდან ისევ აღმოცენდა, აღსდგა სიცოცხლე. ჯერ ნაზი, გამჭვირვალე მწვანით შეფერა არე-მარე, მერე თანდათან შემოაპარა მუქი ტონები და სიცოცხლით, სიყვარულით აღსავსე არემარე აღმოაცენა. ვარდის სურნელით გაიჟღინთა ჰაერი, ლურჯ ცაზე გუნდგუნდად მოსრიალე მერცხლები ისევ ჟივილ-ხივილით ეძებდნენ ბუდეს ძველებური ქვის სახლის ჭუჭრუტანებში.

მაისი დამდგარიყო, ანა აივანზე იჯდა, ცას გაჰყურებდა, უცნაური აზრებით იტვირთებოდა მისი გონება და ეს ნააზრევი ზოგჯერ რითმებად იკინძებოდა: „წარმავალი სივრცის, წარმავალი ფიქრი...“ იმეორებდა გონებაში, გაჰყურებდა ხის კენწეროებს და ფიქრობდა „უკვე მერამდენად დამიდგა მაისი, აი, ისევ მოვესწარ მიწიერი სამოთხის ამ საოცარ ჟამს. ვინ იცის, კიდევ რამდენჯერ დადგება ჩემთვის?! გაზაფხულზე თითქმის ყოველ დღე იცვლება სივრცე, ფერს იცვლიან მთები, ტყეები, მინდა ჩავეჭიდო ამ წუთებს და უფრო უკეთ დავიმახსოვრო ყოვე-ლივე ის, რაც ხვალ მოგონებად იქცევა.“ ასეთ ფიქრებში გართული ანა კვლავ ეძებდა რითმებს და იმეორებდა:

„მომწყურდება ისევ გაზაფხულის ხიბლი,წარმავალი სივრცის წარმავალი ფიქრი.“ამ სიტყვებმა გონებით შორეულ წარსულში

გადაიყვანა და აი, 30 წლის წინანდელ მაისში ამოჰყო თავი, 19 წლისაა, გაზაფხულის სესიები მოახლოებულია. უნივერსიტეტის ეზოში ზის ბედნიერი და თან სევდიანი. სიყვარულის სიმები შეჰხებია მის სულს. კალთაში ბლოკნოტი უდევს, ხეებს გაჰყურებს, ჩანახატებს აკეთებს. განმარ-ტოება უებარი წამალია მისთვის. „რა იქნება, ახლა რომ გამოჩნდეს და ჩემთან მოვიდეს,“ - ფიქრობს თავისთვის, გადის რამდენიმე წამი და ოცნება რეალობად ექცევა, უახლოვდება ტანმაღალი ვაჟი შავი, ელვარე თვალებით და ლამაზი ღიმილით, გვერდით ჩამოუჯდება და მის ხელს თავის თბილ ხელებში აქცევს.

-აქ რას აკეთებ? ხატვასაც ასწრებ? წინ სე-რიოზული გამოცდები გვაქვს, - ეუბნება ვაჟი ღიმილით.

-რა ვქნა, ხატვის მუზა მეწვია, - პასუხობს და-უდევრად ანა და თვალებს შეანათებს. გრძნობს, როგორ ხიბლავს ვაჟს მისი თვალები, როგორ ეალერსება იგი მის სახეს თავისი მზერით.

-მართლა, ხვალ კვირაა, თანაკურსელები არსად მივდივართ? - ეკითხება უცბად ანა.

-ხვალ ყინწვისში წავალთ, არ იცოდი, ხომ აუცილებლად წამოხვალ? ავტოსადგურთან ვიკრიბებით.

თანაკურსელებს წესად ჰქონდათ ყოველ კვი-რას გასულიყვნენ ქალაქგარეთ. ისინი ეკლესია-მონასტრებს, ციხე-სიმაგრეებს, ნაქალაქარებს სტუმრობდნენ.

ყინწვისის ბილიკები დაუვიწყარი აღმოჩნდა ანასთვის. კატაბარდები ჰყვაოდნენ ფერდობებ-ზე და ისეთი შეგრძნება იქმნებოდა, თითქოს ამ

მცენარის მომწვანო-მონაცრისფრო სამკაულს მოექარგა არემარე.

ანა დიდხანს იდგა ყინწვისის ანგელოზის ფრესკასთან. მოპირდაპირე კედელზე, ზუსტად ამ ფრესკის წინ, მხატვარს წმინდა გიორგი გამო-ესახა. ანას გაახსენდა ერთი პატარა მოთხრობა ლევან გოთუას შემოქმედებიდან. ეს მოთხ-რობა ფარნასკერტელის ასულის და ტაძრის მომხატველის სიყვარულს აღწერდა: უბრალო მხატვარს არავინ მისცემდა დიდებული გვარის ქალს. უიმედო სიყვარულის სევდით ივსებოდა მისი გული და გადაწყვიტა, თურმე, მარადისობა-ში აღებეჭდა ეს უფაქიზესი გრძნობა. „მჭმუნვარე ანგელოზისთვის“ ფარნასკერტელის ასულის სახე დაუხატავს, ხოლო წმინდა გიორგისთვის კი - საკუთარი. საუკუნეები გავიდა, ეს სახეები კი ისევ შეიგრძნობენ ერთმანეთის მზერას.

მაისის ნიავმა ხის კენწეროები ნარნარით შეარ-ხია, ნაზ სიოს ბაღში გაშლილი ვარდების სურნე-ლი მოჰყვა, ამ საოცარმა სურნელმა ანა კვლავ აწმყოში დააბრუნა. ღიმილი დაეფინა ბაგეებზე. „ნუთუ ისევ, ნუთუ ისევ ცოცხლობს ჩემს სულში პირველი სიყვარული?“ - ეკითხებოდა თავის თავს და თითქოს პასუხს ათრთოლებული გული და რითმებად აღმოცენებული სიტყვები აძლევდა:

„წარსულის სახლში დავაბინავე,ვით ნატვრისთვალი ხელუხლებელი,ვით მოგონება წმიდათაწმიდა,აწმყოს, მერმისის შემამკობელი.”ლექსის სტრიქონებს ჩურჩულებს და იღიმის

ანა: „განა შემეძლო ეს სილამაზე მიწიერი ცხოვ-რებით გამეთელა, წამეშალა, დამემახინჯებინა?! მერე რა, რომ დავშორდით, მერე რა...“

უცებ ტელეფონმა დაიწკრიალა. თანაკურსე-ლი ურეკავდა, ახლა უკვე ცნობილი მწერალი. მოკითხვის შემდეგ შეატყობინა:

-თანაკურსელები ვიკრიბებით თბილისში, უარი არ გაგივა, აუცილებლად უნდა ჩამოხვიდე.

ანა გაოცებული იყო. თითქოს წინათგრძ-ნობამ გაახსენა 30 წლის წინანდელი წარსული, სიყმაწვილისეული სულის აღმაფრენა.

„ეს ტელეფონის ზარი..., საოცარია, ნუთუ ისევ, ნუთუ ისევ მომიწევს მასთან შეხვედრა?!“ - ფიქრობდა აფორიაქებული ქალი.

მარჯანიშვილის მოედანთან ახლომყოფი რესტორანი „ვარდების ბაღი,“ ხეივანში, ღია ცის ქვეშ გაშლილი სუფრა, თმაშევერცხლილი თანაკურსელები მაგიდას მისხდომიან და საოცა-რი სითბოთი შესცქერიან ერთმანეთს. სუფრა 30 კაცზეა გაშლილი. რა დრო გასულა, ბევრ მათგანს უკვე შვილიშვილებიც ჰყავს, მიუხედა-ვად ამისა, მაინც ასე მოიხსენიებენ ერთმანეთს: „ჩვენი კურსის ბიჭები და გოგონები.“

ანას მოლოდინი გამართლდა, ისევ შეხვდა თავის „თვალმერცხალა“ ყმაწვილს - დროის სუსხს ჩაექრო ამ თვალთა ელვარება. მამაკაცი თბილი ღიმილით შესცქეროდა მას.

ანას მოკრძალება და ასაკობრივი კდემა-მოსილება ძვალ-რბილში ჰქონდა გამჯდარი. არ ვიტყვი, რომ არ უნდოდა თავისი „პირველი სიყვარულის“ გვერდით დამჯდარიყო, მაგრამ შეგნებულად უარი თქვა, როცა მამაკაცმა სკამი შესთავაზა თავის გვერდით.

-აქ სხვა დაჯდება, - უთხრა მორიდებით.მამაკაცმა უარი არ მიიღო და მოითხოვა,

რომ ანა მის გვერდით ყოფილიყო. მთელი საღამო ისე საუბრობდნენ, თითქოს 30 წელი არც გასულიყო, თითქოს ისევ იგივე გრძნობები, ისევ იგივე ოცნებები ჰქონდათ. ამ საუბრისას მამაკაცმა დრო იხელთა და საყვედურის მსგავსი სიტყვები წარმოთქვა:

-მე არასდროს არაფერი ვყოფილვარ შენთვის.

-შენ ასე ფიქრობ? - მორიდებით უპასუხა ანამ.სუფრას ზემოთ ნახსენები მწერალი თანა-

კურსელი თამადობდა. მან მოითხოვა ყველა ამდგარიყო და მოეყოლა, თუ რა ცხოვრება განვლო ამ 30 წლის მანძილზე და როცა ანას ჯერი დადგა, მან თქვა:

-თქვენ ყველა საუბრობდით ბედნიერ ქორ-წინებაზე, რომელიც სიყვარულმა წარმოქმნა. მე კი მინდა გითხრათ,რომ სიყვარულით არ გავთხოვილვარ, გადავწყვიტე, ჩემი სიყვარუ-ლი ყოველდღიურობის პროზაული ყოფით არ დამემახინჯებინა.

ანას გვერდით მჯდომი მამაკაცი მიხვდა, რომ ეს სიტყვები მისთვის იყო განკუთვნილი. კარგა ხანს იჯდა გარინდული, ფიქრებში ჩაფლული: „მაშ, რაც გააკეთა, უცნაური ახირება ყოფილა და არა უსიყვარულობა, ნუთუ ამ გზით უნდოდა თავისი სიყვარული დროის სუსხისგან გადა-ერჩინა? რაოდენ უცნაური არსებაა ქალი, მას ვერაფერს გაუგებ,“ - ფიქრობდა მამაკაცი.

...ანა სამარშრუტო ტაქსის ფანჯრებიდან გაჰყურებდა მაისის მშვენიერ პეიზაჟს. საღამოვ-დებოდა, გაცრეცილ ცაზე ალაგ-ალაგ მყოფი ღრუბლები დაისს ვარდისფრად შეეფაკლა, ჩამავალი მზის სხივები ეთხოვებოდა წარმავალ სივრცეს. ანა ისევ თავის ფიქრებში ჩაიკეტა, ისევ თავის სიმარტოვეს დაუბრუნდა. ახლა ნატრობ-და, რაც შეიძლება მალე მისულიყო შინ, თავის ოთახში, თავის ხატებთან, ისევ დაბრუნებოდა თავის ოცნებას, ყოველდღიურ ფიქრებს, დაბ-რუნებოდა თავის ლამაზ სევდას, ღრუბლის ქულასავით ნაზს და ფაქიზს. მოენატრა ეს უცნა-ური გარინდება მელანქოლიურ სამყაროში და ისევ, ისევ ამოტივტივდა მის გონებაში რითმები, სტრიქონები, რომელთაც ანა გამალებით იწერ-და ბლოკნოტში:

„ისევ მომეახლა ჩემი სიმარტოვე,ისევ გაირინდა სული მარტოსული,ნუ, ნუ მიმატოვებ, ლურჯო ანგელოზო,შენსკენ მოვისწრაფი მზეზე გამოსული.“

ზეინაბ ბუაჩიძე

ნუთუ ისევ...


dafinansebuli farTi

cxeli xazi: 2470101

levan daviTaSvili Rvinis erT-erT qarxanaSi

~rTveli 2013~ dedofli-

swyarodan daiwyo. rogorc

dedofliswyaros munici-

palitetis gamgeblis moadg-

ile soflis meurneobis darg-

Si givi gigauri ambobs, rTveli

SesaniSnavad mimdinareobs. kar-

gad aris organizebuli da ara-

viTari Seferxeba ar arsebobs.

gaxsnili qarxnebi dedofli-

swyaroSic funqcionirebs da

am yvelafers monitorings uw-

evs, rogorc Rvinis erovnuli

saagento, aseve sakoordina-

cio Stabi: ~CvenTan rTveli 26

agvistos daiwyo, aseTi jiSiT

_ miwkapiT da 30 agvistos saf-

eravis krefiT gagrZelda. 866

tona rqawiTeli gvaqvs dakre-

fili; saferavi _ 1379 tona.

fasebi erTi laris farglebSi

meryeobs. wels, mogexsenebaT,

sami jiSis subsidireba moxda

saxelmwifos mxridan _ es jiSe-

bia: saferavi, rqawiTeli da kax-

uri mwvane, rogorc Cven veZax-

iT. sxva jiSebiTac, e.w. sufris

jiSebiTac arian daintere-

sebuli kerZo kompaniebi. es

gamowveulia im swori nabije-

biT, romelic Cvenma mTavrobam

gadadga ruseTTan mimarTeba-

Si. es ukve SesamCnevad aisaxa

wlevandel rTvelze. SarSan,

magaliTad, muskatis jiSis

yurZenze saerTod rom ar iyo

moTxovna, an Tu iyo, Zalian da-

bal fasebSi ibarebdnen, wels

TviTon kerZo kompaniebma ai-

Res erT larad, oRond aravi-

Tari subsidia ar gakeTebula

masze. es gamoiwvia axali gas-

aRebis bazris gaxsnam.

saxelmwifom Seferxebebis

Tavidan asacileblad Sei-

muSava specialuri programa

da TviTonac sarezervo qarx-

ana gaxsna, dasetyvili, an sxva

ramis gamo wundebuli yurZeni

Cabarebis gareSe rom ar dar-

Ceniliyo. rac Seexeba yurZnis

transportirebas, TviTon kom-

paniebma gaswies amaze xarjebi.

dedofliswyaroSi transpor-

tirebas didi mniSvneloba aqvs,

imitom rom TviTon didi raio-

nia da didi xarji gamodis mepa-

troneebisTvis~, _ ambobs gi-

vi gigauri.

rTvelis procesis normalu-

rad mimdinareobaze saubroben

Rvinis kompaniebic. zurab go-

leTianis kompania Sps ~kaxuri~

kaxeTSi, yvarlis raionSi, erT

qarxanas flobs, sadac xdeba

yurZnis miReba-gadamuSaveba.

Tumca kompania, faqtobrivad,

kaxeTis yvela regionidan

iRebs yurZens: ~rTvelis pro-

cesi normalurad midis. Cveni

moTxovna mosaxleobis mimarT

aris is, rom unda moitanon

kondiciuri da Saqris maRa-

li Semcvelobis yurZeni; unda

iyos xarisxiani da dauziane-

beli. yvela kompania cdilobs,

SeiZinos im raodenobis da fa-

sis yurZeni, romelic mas aqvs

miznad dasaxuli. dedofliswy-

arodan, siRnaRidan viRebT. am

regionebSi simwifeSi ufro ad-

re Sedis yurZeni. Semdeg sxva

regionebidanac: yvareli, gur-

jaani da a.S. yurZnis transpor-

tireba ki molaparakebis amba-

via. zogs Tavad moaqvs, zogs

Cven vugzavniT transports.

Cveni yvarlis qarxanaSi xde-

ba am yurZnis xarisxis dadge-

na, Semdeg awonva da Cabareba~,

_ ambobs zurab goleTiani.

Rvinis erovnuli saagentos

monacemebiT, 2013 wlis 9 se-

qtembris mdgomareobiT, yurZ-

nis savaraudo Sesyidvaze ga-

nacxadis forma warmoadgina 85

kompaniam. 2013 wlis 10 seqtem-

bris mdgomareobiT xelSek-

ruleba ssip Rvinis erovnul

saagentosTan gaformebuli

aqvs 45 kompanias. maT Sori-

saa, kompania ~bagrationic~.

misi generaluri direqtoris

giorgi ramiSvilis TqmiT, yve-

la programiT isargebles, rac

mTavrobam SesTavaza: ~sesxebic

gamoviyeneT da subsidirebac.

Cven yurZens vibarebT sofel

Calaubnidan da nukrianidan

(siRnaRis raioni). rqawiTe-

li CavibareT erT larad. ama-

Si dagvexmara swored saxelm-

wifos subsidia~.

rTvelis mimdinareobis pro-

cess dadebiTad afasebs Rvinis

erovnuli saagentos xelmZR-

vaneli levan daviTaSvili, ro-

melic amave dros sakoordi-

nacio Stabs udgas saTaveSi:

~rTveli 2013~ Seferxebebis

gareSe, normalurad mimdi-

nareobs. 44 kompania ibarebs

yoveldRe yurZens. zogadad,

stabilurobaa. dedofli-

swyaroSi faqtobrivad das-

rulebisken midis. axla siR-

naRia yvelaze aqtiuri. Semdeg

gurjaani, winandali, Telavi,

yvareli da axmeta daemateba.

saxelmwifo qarxnebs, daaxloe-

biT, 700 tonamde aqvT miRebu-

li problemuri yurZeni. me

vfiqrob, erT-erTi gamorCeu-

lad kargad mimdinare rTvelia,

rac bolo wlebSi iyo. SeiZle-

ba mcire rigebi iyos, ramdenime

saaTiani. es bunebrivia imitom,

rom yurZnis gatarebas Tavisi

dro unda. es rTvelis Tanmdevi

procesia~, _ acxadebs levan

daviTaSvili.

rac Seexeba mosaxleobas,

wlevandeli rTveliT ukmay-

ofiloebi ar arian. yvarl-

is raionis sofel balRojia-

nis mcxovrebis ilo miqa utaZis

TqmiT, mis garSemo aravis

gamouTqvams raime sayveduri

rTvelis Sesaxeb: ~CvenTan jer

saferavi ikrifeba. Zalian daZ-

abuli rTveli ar aris. sawar-

moebs, ZiriTadad, Saqriano-

baze aqvT moTxovna. amitom

CvenTan Savi yurZnis meti jer

ar ikrifeba. fasis da trans-

portirebis ambavic ar qmnis

problemas~.

gurjaanis raionis sofel Cum-

laySi mcxovrebma vaJa bawelaS-

vilma yurZeni ukve Caabara. misi

TqmiT, yvelaferma kargad Cai-

ara: ~me, ZiriTadad, maqvs Savi

yurZeni. davkrife da winand-

lis Rvinis qarxanas ukve Cav-

abare _ 1kg yurZeni larad da

10 TeTrad. Seferxeba ar yo-

fila. transportis xarjebi me

gadavixade da amitom lari da

10 TeTri SemomTavazes yurZen-

Si. larad da 5 TeTrad Tu ai-

tandi, transportis fuls ga-

Zlevdnen. Tu lars da 10 TeTrs

gadagixdidnen, im SemTxvevaSi

transporti Seni unda yofil-

iyo. CemTvis ufro momgebiani

iyo, me TviTon Cametana sawar-

moSi da asec gavakeTe~.

rogorc cnobilia, axali ba-

zris gaxsnam Rvinis kompaniebs

didi stimuli misca meti ra-

odenobis yurZnis Casabare-

blad. Rvinis erovnuli saa-

gentos monacemebiT, eqsporti

sagrZnoblad gaizarda. mag-

aliTisTvis, 2013 wlis agvis-

tos TveSi 5,557,879 boTli iqna

eqsportirebuli 17 qveyanaSi,

maSin, roca 2012 wlis agvis-

tos TveSi sul 2,227,681 boT-

lis eqsporti gaxorcielda.

rac Seexeba qarTuli Rvinis

saeqsporto bazrebis pirvel

xuTeuls, igi Semdegnairad

gamoiyureba: ukraina, ruseTi,

yazaxeTi, belorusia da polo-

neTi, sadac ukraina liderobs

35%-iT eqsportis mTlian moc-

ulobaSi, 2013 wlis agvistos

mdgomareobiT. CineTi da lat-

via eqsportis moculobiT me-

6 me-7 adgilzea. eqsportma ru-

seTSi 2013 wlis10 seqtembris

mdgomareobiT sul 7,347,826

boTli Seadgina.

rac Seexeba rTvelis mimdin-

areobas 2013 wlis 10 seqtem-

bris CaTvliT, kaxeTis region-

Si yurZeni 44 kompaniis mier

iqna gadamuSavebuli. yurZeni

kompaniebis mier gadamuSaveb-

ulia Semdeg raionebSi: axme-

ta, gurjaani, dedofliswyaro,

Telavi, lagodexi, sagarejo,

siRnaRi, yvareli.

~rTveli 2013~ Seferxebebis gareSe mimdinareobs

saqarTveloSi rTveli aqtiur fazaSi Sevida. mosaxleoba yurZens

yovelgvari problemis gareSe abarebs. rTvelis organizebulad

Catarebis mizniT gaxsnilia sakoordinacio Stabi, romelic meT-

valyureobas uwevs rTvelis process.

ilo miqautaZe

720 სექტემბერი, 2013 წ. xtvb [fhfufekb

ღორეშის საჯარო სკოლის დირექცია და პედაგოგიური კო-ლექტივი ღრმა მწუხარებით თა-ნაუგრძნობენ პავლე, ინგა და ნინო ჯიბუტებს საყვარელი დედის, ღირსეული ქალბატონის

ეთერ ორჯონიკიძე-ჯიბუტისგარდაცვალების გამო.

ვერტყვიჭალის საჯარო სკოლის მე-7 კლასის მოსწავლეები და მშობლები თანაუგრძნობენ ამავე კლასის ხელმძღვანელს დოდო ლილუაშვილს მამის

ლევან ლილუაშვილის გარდაცვალების გამო.

ვერტყვიჭალის საჯარო სკოლის მე-7 კლასის მოსწავლეები, მშობ-ლები და კლასის ხელმძღვანელი დოდო ლილუაშვილი თანაუგრძ-ნობებ ამავე კლასის მოსწავლეს მალხაზ გოგოლაძეს ბებიის

ვენერა გოგოლაძისგარდაცვალების გამო.

ვერტყვიჭალის საჯარო სკოლის მე-3 კლასის მოსწავლეები, მშობ-ლები და კლასის ხელმძღვანელი მზია ტაბატაძე თანაუგრძნობენ ამავე კლასის მოსწავლეს ნიკა პაქსაშვილს ბაბუის

გურამ ცხოვრებაძის გარდაცველების გამო.

ვერტყვიჭალის საჯარო სკოლის თანამშრომლები თანაუგრძნობენ ამავე სკოლის პედაგოგს დოდო ლილუაშვილს მამის

ლევან ლილუაშვილისგარდაცვალების გამო.

გოგი ჯღამაძე მწუხარებას გამო-თქვამს და თანაუგრძნობს ნინო ჯიბუტს ძვირფასი დედის

ეთერ ორჯონიკიძის გარდაცველების გამო.

ჯემალ კაციტაძე და დათო სარალიძე ოჯახებით ღრმა მწუ-ხარებით თანაუგრძნობენ გოჩა არევაძესა და ნინო სარალიძეს მამისა და მამამთილის

ჟორა (გიორგი) არევაძისგარდაცვალების გამო და სამ-

ძიმარს უცხადებენ განსვენებულის ოჯახს.

ხარაგაულის №2 საშუალო სკოლის 1992 წელს კურსდამ-თავრებულები თანაუგრძნობენ კლასის ხელმძღვანელს მარინა ტაბატაძეს მამის

უშანგი ტაბატაძის გარდაცვალების გამო.

ცენტრალური ბიბლიოთეკის თანამშრომლები მწუხარებას გამოთქვამენ ბიბლიოთეკის ყო-ფილი თანამშრომლის

ნაილი ყიფშიძე-კაციტაძისგარდაცვალების გამო და სამ-

ძიმარს უცხადებენ განსვენებულის ოჯახს.

დისშვილები: რუსუდან, გიორგი ჩიტაძეები ოჯახებით ღრმა მწუხა-რებით იუწყებიან ბიძისგურამ ვარდენის ძე ჭიპაშვილის

გარდაცვალებას და სამძიმარს უცხადებენ განსვენებულის დამწუხ-რებულ ოჯახს.

მერაბ ბერაძე, ელგუჯა ბერაძე, თამაზი ბერაძე, გიორგი ბერაძე, გოგი გელაშვილი, ამირან შუბი-თიძე, ზურიკო შველიძე, რომან გლუნჩაძე, თემურ ბუაჩიძე, იური ტაბატაძე, ვალერი შარიქაძე ოჯა-ხებით იუწყებიან, რომ გარდა-იცვალა

უშანგი ტაბატაძე და სამძიმარს უცხადებენ განს-

ვენებულის ახლობლებს.

გვესაჭიროება თანამშრომე-ლი მეცხოველეობის ფერმაში.

დასაქმებული უზრუნველყო-ფილი იქნება საცხოვრებლით და კვებით.

დაინტერესებული პირები დაგვიკავშირდით ტელეფონით შემდეგ ნომერზე 599 33 37 23.

იყიდება მშენებარე სახლი ხარაგაულში, გალაკტიონის ქუ-ჩაზე, ბანკთან.

სახლი აგებულია ხანდების დამუშავებული ქვით.

ფასი 14 ათასი აშშ დოლარი. დაგვიკავშირდით ტელეფო-

ნებზე: 577 41 91 91; 555 11 51 51; 577 77 77 11.

24 სექტემბერს ხარაგაულის ცენტრალურ ბიბლიოთეკასთან 11-დან 19 საათამდე მოეწყობა პალიტრა L-ის მიერ გამო-შვებული წიგნების გამოფენა-გაყიდვა დიდი ფასდაკლებით.

მსურველებს შეგიძლიათ პალიტრა L-ის პოპულარული სერიების ტომების აქციის ფა-სებში შეძენა.

წაიკითხე წიგნები, უკეთესად იქნები

განცხადებები

1. ბურთი; 2. იბერია; 3. რიკოთი; 4. ომეგა; 5. გულაბი; 6. ბინომი; 7. მადანი; 8. სიგელი; 9. მიზანი; 10. ფრენჩი; 11. თართი; 12. აგარა; 13. ყირგიზეთი; 14. ბრიტანეთი; 15. ფესტივალი; 16. ენგური; 17. კლანი; 18. ხელეჩო. 19. კლასი; 20. მარაო; 21. შატალო; 22. პარტია; 23. ტუნისი; 24. ლატვია; 25. მარაგი; 26. მაუგლი; 27. იტალია; 28. სტატია; 29. მანეთი; 30. კანტი; 31. ფლირტი; 32. მასონი; 33. სტენდი; 34. ავდარი; 35. მარგალიტი; 36. ნათლია; 37. აგავა; 38. ლაციო; 39. მადონა; 40. ადვილი.

ტვინხვრეტვორდის პასუხები:

საჭიროა ნარჩენების შემკრები სპეცმანქანის შეძენა

2012 წელს ა(ა)იპ „ხარაგაულ-დასუფთავებამ“ სუბსიდიის სახით მიიღო 133 000 ლარი. აქედან ხელფასის სახით გაცემულია 89 456 ლარი, „საქონელი და მომსა-ხურეობა“ შეადგენს 43 207 ლარს, აქედან საწვავის შესაძენად დაიხარ-ჯა 29 209 ლარი, სათადარიგო ნაწილებისთვის - 8 374 ლარი.

2013 წელს გამოყოფილია 166 000 ლარი. აქედან შრომის ანაზ-ღაურება შეადგენს 131 640 ლარს,

„საქონელი და მომსახურეობა“ 34 360 ლარი. საწვავის შესაძენად გამო-ყოფილია 19 000 ლარი, სათადარი-გო ნაწილებისათვის - 5 840 ლარი.

დასუფთავებას ემსახურება 12 მე-ეზოვე, 4 მტვირთავი მუშა, ნარჩენე-ბის შემკრები ერთი სპეცავტომანქანა „ისუზუ“ და ერთი „ზილის“ მარკის თვითმცლელი, რომელიც მოძვე-ლებულია და მისი გადაადგილება შორ მანძილზე შეუძლებელია.

ხარაგაულის მუნიციპალიტე-ტის ტერიტორიაზე განთავსებულია ნარჩენების შემკრები 93 ბუნკერი. აქედან დაბა ხარაგაულში 34 ცალი, პატარა ხარაგაულში - 22 ცალი, მუნიციპალიტეტის ტერიტორიაზე გა-მავალ ცენტრალურ საავტომობილო მაგისტრალზე განთავსებულ სავაჭ-რო ობიექტებში - 30 ცალი, სოფელ კიცხში - 5 ცალი და სოფელ საღან-ძილეში - 2 ცალი. დაბა ხარაგაულის ტერიტორიიდან ნარჩენების გატანა ხდება ყოველ დღე, შაბათ-კვირის

ჩათვლით, პატარა ხარაგაულიდან კვირაში ორჯერ -სამშაბათს და პარასკევს, ცენტრალური საავტომო-ბილო გზის სავაჭრო ობიექტებიდან კვირაში ერთხელ - ხუთშაბათობით.

2013 წლის პირველი იანვრიდან სოფელ კიცხში განთავსდა ხუთი ბუნკე-რი და კვირაში ერთხელ პარასკეობით ვახდენთ ნარჩენების გამოტანას.

ნარჩენების შეგროვება ხდებოდა სოფელ საღანძილეში მოწყო-ბილ ნაგავსაყრელზე, რომელიც

განთავსებულია 0.20 ჰა მიწის ფართობზე, არის შემოღობილი მავთულბადით, რომლის ქვედა ბოლო ჩაბეტონებულია, ნაგავ-საყრელს აქვს რკინის ჭიშკარი, რომელიც იკეტება ბოქლომით. ნა-გავსაყრელს ჰყავდა მეთვალყურე.

2013 წლის მაისში სოფელ სა-ღანძილეში არსებული ნაგავსაყრე-ლი გადაეცა ნარჩენების მართვის სამსახურს.

ნარჩენების მართვის იმერეთის რეგიონალურ სამსახურთან მიღწე-ული შეთანხმების შედეგად პირველი აგვისტოდან ნარჩენების გატანა ხდე-ბა ზესტაფონის მუნიციპალიტეტის სოფელ მეორე სვირის ტერიტორი-აზე განთავსებულ ნაგავსაყრელზე.

სოფელ საღანძილის ნაგავსაყ-რელზე მოხდა ნარჩენების გადა-წმენდა და ერთ ადგილზე შეგრო-ვება. აღნიშნული ნაგავსაყრელი დაკონსერვების პროცესშია.

სამსახურმა ივნისში ხელშეკრუ-

ლება გააფორმა ინდმეწარმე „სერ-გო ვერულაშვილთან“ მაწანწალა და უმეთვალყურეოდ დარჩენილი ძაღლების იზოლაციისათვის. ივ-ლისსა და აგვისტოში იზოლირებუ-ლია და დაბა ხარაგაულის ტერი-ტორიიდან გავიყვანეთ უმეთვალ-ყურეოდ დარჩენილი 45 ძაღლი.

პირველი სექტემბრიდან სამსა-ხურს დაემატა წყალარინების ჯგუფი სამი კაცის შემადგენლობით. ჯგუფმა აღრიცხა დაბა ხარაგაულის ტერი-ტორიაზე არსებული კანალიზაციის ავარიული წერტილები. ჩვენი შესაძ-ლებლობის ფარგლებში ვახდენთ ავარიულ წერტილებში დაზიანებე-

ბის აღმოფხვრა-შეკეთებას.მანძილი დაბა ხარაგაულიდან ზეს-

ტაფონის მუნიციპალიტეტის სოფელ მეორე სვირის ნაგავსაყრელამდე 38 კილომეტრია. აღნიშნული მანძილის გავლა ყოველდღე და ხშირად დღე-ში ორჯერ უხდება „ისუზუს“ მარკის სპეცავტომანქანას. დიდია ალბათობა იმისა, რომ აღნიშნული ავტომან-ქანა მწყობრიდან გამოვიდეს, რის შედეგადაც ჩავვარდებით გამოუვალ მდგომარეობაში. ამიტომ სამსახურს სასწრაფოდ ესაჭიროება მეორე ასეთივე სპეცავტომანქანა. ასევე აუცილებელია ნარჩენების შემკრები ოცი ბუნკერის შეძენა.

ა(ა)იპ-ში „ხარაგაულდასუფთავება“ 29 თანამშრომელია. ფაქტობრივად ა(ა)იპ განთავსებულია ერთ ოთახში. აუცილებელია მოიძებნოს საოფისე ფართი, ოთხი ოთახით მაინც.

ომარ მაჭავარიანია(ა)იპ „ხარაგაულდასუფთავების“

დირექტორი

16 სექტემბერს ხარაგაულის მუნიციპალიტეტის საკრებულოს ბიურომ ა(ა)იპ „ხარაგაულდასუფთავების” მიერ გაწეული

მუშაობის შესახებ ანგარიში მოისმინა. გთავაზობთ ამ ინფორმაციას.

რამდენიმე დღეა, რაც დავშორდით ერთმანეთს და უკვე ძალიან გვენატრები. იმის გაფიქრება, რომ აღარ დაბრუნდები, დიდი ტკივილია. სიკვდილი ძალიან მკაცრი და დაუნდობელია, მაგრამ მონატრებაზე უფრო საშინელი არა-ფერია. ენით გამოუთქმელია ის სევდა და მწუხარება, რამაც ჩვენი გულები შეიპყრო. დაუჯერებელია შენი ასე ჩუმად გადასახლება იმქვეყნად. არ გვინდა დავიჯეროთ, რომ კაცი, რომელიც გვერ-დით გვედგა, როგორც ფესვმაგარი მუხა, აღარ გვეყოლება. ტკბილი სიზმარივით გაქრა ყველაფერი, ჩვენო ლამაზო ბიძია სულით ხორცამდე, სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით. თურმე უფრო მეტად გვყვარებიხარ, ვიდრე გვეგონა. საიდან მოხვალ, საიდან გელოდოთ, ჩვენო მფარველო და კეთილო ადამიანო?! პარასკევ დღეს საყვარელ მეუღლესთან ერთად ფრთებგამოსხმულმა მიაშურე ღარიხევს... მამისეულ საყვარელ სახლში შეჩერდა შენი გულისცემა. ვინ იცის, რას ფიქრობდი, რას გრძნობდი იმ წუთში, როცა ტოვებდი საყვარელ ოჯახს. უღა-ლატო მეუღლე, შვილების მოამაგე მამა, კეთილ-ნათესავის დამხმარე და მათი ჭირისა და ლხინის გამზიარებელი იყავი.

ცამეტი წელიწადია, რაც მამამ დაგვ-ტოვა. შენ იყავი ჩვენი ერთგული დამრი-გებელი და მრჩეველი. 21 სექტემბერს 6 წელი შეუსრულდება დედას, შენს უსაყვარლეს დას, ჟუჟუნა ჭიპაშვილს, რაც ჩვენგან წავიდა და ეს ტკივილიც შენით გადავიტანეთ. ძალიან ძნელია უშენობა, გურამ ბიძია. შენი უბრალო დანახვაც ჩვენთვის დიდი იმედისა და ნუგეშის მომ-ცემი იყო. ოჯახის ბურჯად დარჩენილი, ექვსდედმამიშვილიან სახლში გაზრდილი, მუდამ დიდ პასუხისმგებლობას გრძნობ-დი ყველას მიმართ. ტკივილიც ბევრი გადაიტანე. ერთი წლის წინ საყვარელი ძმისშვილი დაიტირე ბათუმში, რამდენიმე თვის წინ ძვირფასი ცოლისძმა ბორითში. გარეგნულად არ იმჩნევდი, მაგრამ რო-გორ უმოქმედია ამდენ ტკივილს?!

ღვთის ნებაა ყველაფერი, ვერაფერს შევცვლით. დღეს გაჭირვება არავის უკ-ვირს, ბევრი გულდათუთქული ადამიანია

ირგვლივ, მაგრამ ჩვენ ჩვენი გვტკივა. ასაკი სრულიად არ გეტყობოდა, ამაყად დადიოდი, ტკივილს არ უჩიოდი, სანთე-ლივით ჩაქრა შენი სიცოცხლე, დაიწვა და დაიფერფლა ადამიანების სიყვარულში. არაფერი არ იკარგება, ზღვა ცრემლით გაგაცილა მადლიერმა ხარაგაულმა, მშობლიურმა ღარიხევმა, საყვარელი სამსახურის ძვირფასმა კოლექტივმა, სანათესაომ. არავინ დარჩენილა შენთან გამოუმშვიდობებელი. გული დაწყვიტე დიდსა თუ პატარას. მშვიდად იძინე, საყვარელო ადამიანო, მადლობელი ვართ ყველაფრისათვის, რაც ჩვენთვის გააკეთე, იმ დიდი ამაგისათვის, რაც ჩვენ-თვის გასწიე. თუ ოდესმე რამე გაწყენიეთ, თუ რამეთი გული გატკინეთ, გვაპატიე შენებურად, დიდსულოვნად!

ცხოვრება გაგრძელდება, შენი სი-ცოცხლე გაგრძელდება შენს სამ შვილ-სა და ოთხ შვილიშვილში. ვეცდებით, შენეული სითბო მათ არ მოვაკლოთ.

იძინე მშვიდად, ღარიხევის მადლი-ანი მიწა თბილად ჩაგიხუტებს საყვა-რელ და უერთგულეს შვილს.

გვიყვარხარ, ყოველთვის გვემახ-სოვრები. გვენატრები, შენ მუდამ ჩვენ-თან იქნები. გურამ ჭიპაშვილის სახელს დავიწყება არ უწერია.

დისშვილები: რუსუდან და გიორგი ჩიტაძეები

სკოლაში სწავლის პერიოდიდან ბევრი კარგი და ლამაზი მოგონება მაკავშირებს ხარაგაულთან. სხვა-დასხვა კონკურსებში, ოლიმპიადებ-სა და შემოქმედებით ღონისძიებებ-ში მონაწილეობისას ყოველთვის ვგრძნობდი ყურადღებას, თბილ და მზრუნველ დამოკიდებულებას ღონისძიებების ორგანიზატორე-ბისგან. თუმცა, 10 სექტემბერს, ბატონი მამუკა ჭიპაშვილის მიერ ხარაგაულის მუნიციპალიტეტის პირველკურსელებისთვის ორგანი-ზებული შეხვედრა და კაფე-საღამო განსაკუთრებული აღმოჩნდა ჩემთ-ვის. ალბათ ძალიან ცოტაა პირ-ველკურსელი, ვინც ასე ლამაზად გააცილა უმაღლესში სასწავლებ-ლად თავისმა მუნიციპალიტეტმა. ყოველთვის საამაყოდ და კარგ მოგონებად დამრჩება ეს შეხვედრა.

ხარაგაულის მუნიციპალიტეტის პირველკურსელებთან შეხვედრა, გაცნობა-დაახლოება, მამა ფილი-პეს ლოცვა-კურთხევა, მუნიციპალი-ტეტის ხელმძღვანელებისგან კეთი-ლი სურვილები, გვიორმაგებს პა-სუხისმგებლობას, გამოვავლინოთ ჩვენი შესაძლებლობების მაქსიმუმი და გვაძლევს ძალას, ვიყოთ კიდევ უფრო უკეთესები.

შთამბეჭდავი და სასარგებლო იყო კაფე-საღამოზე შემოთავაზე-ბული მრავალფეროვანი ინტელექ-ტუალურ-გასართობი კონკურსები.

გავდივართ ცხოვრების დიდ გზაზე და მეგზურად მიგვყვება ეს ლამაზი საღამო. მადლობა ღონის-ძიების ორგანიზატორებს სასიამოვ-ნო, საინტერესო და სასარგებლო გაცილებისთვის.

თამარ ქალიაშვილივახანის საჯარო სკოლის

კურსდამთავრებული

მადლობა თბილად

გაცილებისთვის

ორმოცი დღე გავიდა შენი გარდა-ცვალებიდან, ჩემო მურმან. დააკლდი შენს ოჯახს, შენს ცოლ-შვილს, ძმებს, მეზობლებს. სიცოცხლე ვერ გიყიდეს, თორემ ყველაფერი სცადეს შენმა ძმებ-მა შენს გადასარჩენად. უკურნებელმა სენმა მაინც თავისი გაიტანა. უძლური აღმოჩნდა შენი ვაჟკაცური სული მის წინაშე. ყველამ, ვინც კი გიცნობდა, ვი-საც უყვარდი, ტრაგიკულად განიცადა შენი სიკვდილი. შენ კაცური ღირსებით იცხოვრე და კარგი კაცის, უღალატო მეგობრის, ღირსეული ადამიანის სახე-ლი დაუტოვე შენს ერთადერთ შვილს და მეუღლეს.

მსუბუქი იყოს შენს გულზე დაყრილი შენი კუთხის მიწა. ნათელში იყოს შენი სპეტაკი სული, ჩვენო მურმან.

სოფელ ვარძიის მეზობლები

გმადლობთ ყველაფრისათვის!(გურამ ჭიპაშვილის ხსოვნას)

მურმან ღონღაძის გახსენება


vsfdfhb htlfMNjhb

kfehf ujujkf't

redaqtoris moadgile

nino kapanaZe 593 35 65 80

თთთTamTa gogolaZe 555 57 45 78

593 900 501

vbc5 xaragauli, 9 aprilis q. №17

ntk5 _ $№№ @@ !^ @*%)№ )_ _% _!

[email protected] htubcnh81$*2%-,-!@

lfb,tzlf igc 3v,v gjkbuhfaib4

m8 mesfbcb ak. wereTlis q.1!(^

ntk8 %)) )% )^ (^Þ _ $№! @№ $% %$

დიზაინერიშოთა ლომიძე

557 10 20 47 [email protected]

რედკოლეგიის წევრები:სოფო ფერაძე, ანი ჭიპაშვილი, სალომე ბუხნიკაშვილი, გიორგი ლომიძე, ნინო ბლიაძე, ნინო მჭედლიძე, მარიამ მაქაძე, ანა გოლუბიანი, ნინო ქველიაშვილი, გვანცა ლომიძე, თიკო ლურსმანაშვილი, ხვიჩა ჭყოიძე

დ. ხარაგაული20.09 - ცვალებადი მოღრუბლულობა

ნალექით, დღე +27ºC, ღამე +18ºC;21.09 - ცვალებადი მოღრუბლულობა

ნალექით, დღე +24ºC, ღამე +16ºC;22.09 - მოღრუბლულობა ნალექით,

დღე +19ºC, ღამე +15ºC;23.09 - მოღრუბლულობა ნალექით,

დღე +26ºC, ღამე +14ºC;24.09 - მოღრუბლულობა ნალექით,

დღე +18ºC, ღამე +13ºC. 25.09 - მოღრუბლულობა ნალექით, დღე

+17ºC, ღამე +13ºC;

ბორითი20.09 - ცვალებადი მოღრუბლულობა



ნალექით, დღე +24ºC, ღამე +14ºC.23.09 - მოღრუბლულობა ნალექით,

დღე +22ºC, ღამე +14ºC.24.09 - ცვალებადი მოღრუბლულობა

ნალექით, დღე +22ºC, ღამე +14ºC25.09 - მოღრუბლულობა ნალექით,

დღე +21ºC, ღამე +12ºC;

კიცხი20.09 - ცვალებადი მოღრუბლულობა


ნალექით, დღე +25ºC, ღამე +16ºC;22.09 - მოღრუბლულობა ნალექით,

დღე +22ºC, ღამე +17ºC.23.09 - მოღრუბლულობა ნალექით,




მოლითი20.09 - ცვალებადი მოღრუბლულობა




დღე +21ºC, ღამე +12ºC.24.09 - ცვალებადი მოღრუბლულობა



amindi

ჩვენი ბავშვობის საყვარელ მეგო-ბარს თამარ ლურსმანაშვილს დიდი სიამაყით ვულოცავთ გერმანიაში, კიოლნის სახელმწიფო უნივერსი-ტეტის მაგისტრატურაში ჩაბარებას (სპეციალობა - გერმანისტიკა, მედიების მეცნიერება და თეორია).

ასევე დიდი სიყვარულით ვულო-ცავთ დაბადების დღეს, ვუსურვებთ წარმატებულ სტუდენტობას და წინს-ვლას ცხოვრებაში. უფლის წყალობა და მფარველობა, სულის სიწმინდე და ბედნიერება იყოს შენი და შენი ოჯახის წილხვედრი. მუდამ გვეამაყოს შენით ჩვენ, შენს მეგობრებს.

პატივისცემით დავით და ზურაბ მაჭარაშვილები

სიდონია ორლოვას ვულოცავთ სკოლაში შესვლას. იყავი ჯანმრთელი და ბედნიერი, გესწავლოს ათიანებზე. გაგეხარებინოს შენი მშობლებისა და ახლობლების გულები. გისურვებთ საუკეთესო მომავალს, ღმერთი იყოს შენი ყოველი ნაბიჯის მფარველი.

ბებო გულიკო თაბუკაშვილი, ბაბუ ჯემალ გაგნიძე

ვულოცავთ ზეინაბ ბუაჩიძეს შვი-ლიშვილის ერეკლეს დაბადებას. ვუსურ-ვებთ პატარა ვაჟკაცს ჯანმრთლობას, ღვთის წყალობას და ლამაზ მომავალს.წმინდა ანდრია პირველწოდებულის

გიმნაზიის პედაგოგები და ადმინისტრაცია

ვერტყვიჭალის საჯარო სკოლის დირექტორს ქალბატონ ლენა აბა-შიძეს, ხიდრის საჯარო სკოლის დი-რექტორს ქალბატონ ეთერ პაპავას და ხარაგაულის №2 საჯარო სკოლის დირექტორს ბატონ ვალერი გოგნაძეს ვულოცავ დირექტორობის სასერ-თიფიკაციო გამოცდის ჩაბარებას და სასწავლო წლის დაწყებას. ვუსურვებ მათ წარმატებებს საზოგადოებრივ საქ-მიანობასა და კეთილდღეობას პირად ცხოვრებაში.

თამაზ გოგოლაძე

ვულოცავთ ნინო ბარბაქაძესა და ვალერი გოგნაძეს შვილების ირაკლისა და ელენეს ბედნიერებას. ვუსურვებთ ახლადშეუღლებულებს მტკიცე ქართული ოჯახის შექმნას, შვილთა სიმრავლეს, დიდ სიყვარულს და უსაზღვრო ბედნიერებას. ღმერთი იყოს მათი მფარველი.

ხარაგაულის №2 საჯარო სკოლის ადმინისტრაცია და პედაგოგიური

კოლექტივი

ვულოცავთ ლამარა ამაშუკელსა და ნიკო დეკანოსიძეს შვილის სტუ-დენტობას, ვუსურვებთ რეზოს წარმა-ტებებს და ბედნიერ მომავალს.



ვულოცავთ გოჩა ჭყოიძესა და მაია მაღრაძეს შვილის სტუდენტობას. ვუ-სურვებთ ხვიჩას შემდგომ წარმატებებს და ბედნიერ მომავალს.



ვულოცავთ სტუდენტობას ხარაგა-ულის №2 საჯარო სკოლის კურსდამ-თავრებულებს: რეზო დეკანოსიძეს, გიორგი აბაშიძეს, მზია აბულაძეს, მირზა თხელიძეს, ლაშა ღონღაძეს, შოთა ლომიძეს.

ვუსურვებთ მათ ბედნიერ მომავალს და წარმატებულ სტუდენტობას.



ლამარა ბუაჩიძეს, შორენა ლოლა-ძეს, რევაზ და ვარლამ ღამბაშიძეებს ვულოცავთ შვილიშვილებისა და შვილების სოფო და ვარლამ ღამბაში-ძეების სტუდენტობას. ვუსურვებთ ჯანმ-რთელობას და ბედნიერ სტუდენტობას.

ახლო მეზობლები

ვულოცავთ თემურ ბლუაშვილსა და გულნაზი აბრამაშვილს ქალიშვი-ლის - თამთა ბლუაშვილისა და ვაჟის - თორნიკე ბლუაშვილის ბედნიერებას.

ვუსურვებთ ახალდაქორწინებულ წყვილებს მტკიცე ოჯახების შექმნას, შვილთა სიმრავლესა და უფლის მფარველობას.

ხარაგაულის რაიონული გაზეთის რედაქციისა და სტამბის 80-90-იანი

წლების კოლექტივები

ჩვენს უსაყვარლეს შვილს და რძალს ნოდიკო მდინარაძეს და მარიკა შავი-ძეს ვულოცავთ ქალიშვილის შეძენას. პატარა თამრიკოს ვუსურვებთ ჯანმრ-თელობას, ულევ სიხარულს, სიყვარულს და ბედნიერ ბავშვობას. აღზრდილიყოს ნამდვილი ღირსეული ქართველი ქალი.

დიდი სიყვარულით ბებია და ბაბუა თამრიკო ზუმბულიძე და გულად

მდინარაძე

ვულოცავთ მოლითის საჯარო სკოლის კურსდამთავრებულებს თამარ ტალახა-ძეს, ნინო მჭედლიძეს, ნატო კვინიკაძეს, ბაჩუკი კიკნაძეს, ბექა გოგნაძეს და მათ ყოფილ თანაკლასელს ლევან კიკნაძეს სტუდენტობას. ვუსურვებთ წარმატებებს სწავლასა და პირად ცხოვრებაში.

მოლითის საჯარო სკოლის თანამშრომლები

ვულოცავთ მოლითის საჯარო სკოლის პედაგოგს ნინო ჭყოიძეს სერტიფიკატის მიღებას ქართულ ენასა და ლიტერატურაში და მადონა მურა-დოვას - I-VI კლასების ბუნებისმეტყ-ველებაში სასერთიფიკაციო გამოცდის წარმატებით ჩაბარებას.

მოლითის საჯარო სკოლის თანამშრომლები

ვულოცავთ სერთიფიცირებას თა-მარ თაბუკაშვილსა და თამთა მაისუ-რაძეს, ინგლისურ ენაში საგნობრივი გამოცდის წარმატებით ჩაბარებას - მზია ბერაძეს.

ვუსურვებთ წარმატებულ პედაგო-გებს წინსვლას მოსწავლე-ახალგაზრ-დობის აღზრდის სქმეში.

ხიდრის საჯარო სკოლის ადმინისტრაცია და პედკოლექტივი

ვულოცავთ ღორეშის საჯარო სკო-ლის დირექტორს ქალბატონ ქეთევან ბარბაქაძეს დირექტორის სასერ-ტიფიკაციო გამოცდის წარმატებით ჩაბარებას. ვუსურვებთ წარმატებებს პირად ცხოვრებასა და პროფესიულ საქმიანობაში.

ღორეშის საჯარო სკოლის პედაგოგიური კოლექტივი

ხევის საჯარო სკოლის პედაგოგს ქალბატონ ციურის და მის მეუღლე ტრისტან ტაბატაძეს ვულოცავთ შვილის გაბედნიერებას. ვუსურვებთ გიორგი ტაბატაძესა და თაკო ფერ-ხულს დიდ სიყვარულს, შვილთა საიმრავლეს. ღმერთი იყოს მათი მფარველი.

ხევის საჯარო სკოლა

ხევის საჯარო სკოლის პედაგოგებს ნანა გაბუნიას და ნატო ბლიაძეს ვულოცავთ პედაგოგთა სასერთიფი-კაციო გამოცდების, ხოლო გვანცა ხადილაშვილს სკოლის დირექტო-რობის სასერთიფიკაციო გამოცდის წარმატებით ჩაბარებას.


ხევის საჯარო სკოლის კურსდამ-თავრებულებს მარიკა და მაია ხაჩი-ძეებს, ლევან, თინათინ და ბექა ტა-ბატაძეებს, სალომე და გიორგი გრი-გალაშვილებს ვულოცავთ ეროვნული გამოცდების წარმატებით ჩაბარებას. ვუსურვებთ ბედნიერ სტუდენტობას. გვჯერა, რომ წარმატებით გააგრძელე-ბენ სწავლას ჩვენი ქვეყნის სხვადასხვა უმაღლეს სასწავლებლებში.


ჩვენს ძვირფას მეზობელს, მეგო-ბარს და ახლობელს მანანა ტაბა-ტაძეს ვულოცავთ შვილების - თაკო გამგებელისა და ლაშა კვირიკაშვი-ლის ქორწინებას. ახალდაქორწინე-ბულებს ვუსურვებთ ჯანმრთელობას, ხანგრძლივ, მარადიულ ბედნიერე-ბას, შვილთა სიმრავლეს და ულევ სიხარულს.

უახლოესი მეზობლები

ჩვენი სკოლის პედაგოგს ნატო მუმლაძეს ვულოცავთ შვილის ნუნუკა ბარბაქაძის აკაკი წერეთლის სახე-ლობის სახელმწიფო უნივერსიტეტში 100%% - იანი გრანტის მოპოვებას. ნუნუკას ვუსურვებთ წარმატებულ და ბედნიერ სტუდენტობას.

ვაშლევის საჯარო სკოლის პედკოლექტივი

ჩემს სიამაყეს და საფიცარს, ჩემს დისშვილს თამარ როსტომის ას ლურს-მანაშვილს დიდი სიხარულით ვულოცავ გერმანიაში კიოლნის სახელმწიფო უნი-ვერსიტეტში გერმანისტიკისა და მედიების მეცნიერიბასა და თეორიის სპეციალობებ-ზე მაგისტრატურაში ჩარიცხვას.

ჩემო ნიჭიერო, კიდევ ერთხელ ძალიან გამახარე შენი უდიდესი წარმა-ტებით, რომელსაც ბეჯითი შრომითა და მიზანდასახულობით მიაღწიე. ამიტომაც მთელი გულით ვიზიარებ შენი და შენი მშობლების სიხარულს და მათაც გულწრ-ფელად ვულოცავ ამ წარმატებულ ნაბიჯს ცხოვრებაში. ამასთან ერთად გილოცავ, დეი, დაბადების 25 წლის იუბილეს. გისურვებ შენი დასახული მიზნების გან-ხორციელებას, ნაყოფიერ სტუდენტობას და შენ დაიკოსთან, ხატიასთან ერთად მიღწეულ კიდევ არაერთ წარმატებას. მეამაყება, რომ საუკეთესო შვილები და პერსპექტიული ახალგაზრდები ხართ. უფალი გფარავდეთ, ჩემო სიხარულებო.

თქვენი ლიანა დეიდა

80 წლის იუბილეს ვულოცავთ უშანგი ჭიპაშვილს. ვუსურვებთ დღეგ-რძელობას, ჯანმრთელობას და გახა-რებას თავის მონაგართან ერთად.

შვილები დათო, დევი ჭიპაშვილები, რძლები მანანა ჩიტაძე, ლელა

ბარბაქაძე, შვილიშვილები თამრიკო, თორნიკე, სოფიკო, სალომე, ბექა

ოჯახებით

2 სექტემბრიდან დაიწყო და 30 სექტემბრამდე გაგრძელდე-ბა ხელმოწერა იზა ვეფხვაძის წიგნზე „ხარაგაული“ (ნაწილი 1). ხელმომწერლები წიგნს მიიღებენ საახალწლოდ.

დაწვრილებითი ინფორმაციის-თვის დაგვიკავშირდით ტელეფო-ნის ნომრებზე: 557 19 23 32 ან 595 44 85 62.

ტვინხვრეტვორდი1. უთირბ; 2. იარიბე; 3. თიკორი; 4. ოგაემ; 5. გუბილა; 6. ომიბინ; 7. დანიმა; 8. სლიეგი; 9. მინიაზ; 10. ჩიენფრ; 11. თირათ; 12. არაგა; 13. ყირთიგიზე; 14. ტანბრიეთი; 15. ტივაფესლი; 16. ურიენგ; 17. კნილა; 18. ჩოლეხე; 19. ასიკლ; 20. რაომა; 21. შალოტა; 22. იატპარ; 23. ისინტუ; 24. ვიატლა; 25. მაგირა; 26. ლიგუმა; 27. იალიტა; 28. ტიაატს; 29. თინემა; 30. ტინკა; 31. ტრიილფ; 32. მანისო; 33. ნდისტე; 34. არიავდ; 35. ტი-ლიმარგა; 36. ლიანათ; 37. ვააგა; 38. ოცილა; 39. მანადო; 40. ვილიად.

მიმდინარეობს ხელმოწერა წიგნზე

„ხარაგაული”

***

***

***

***

******

***

***

***

***

***

***

***

***

***

Documents

ნომერშია - chemikharagauli.com2 xtvb [fhfufekb 20 სექტემბერი, 2013 წ. ხარაგაულის შოთა ბუაჩიძის სა-ხელობის