Embed Size (px)
Citation preview
Foto
: Aud
un M
oen
När sommarn mot hösten sig vänder, då samlar sig flyttfåglars rad. De längtar till ljusare länder
med vårliga, grönskande blad.
Guds folk är som flyttfåglars skara, de väntar på uppbrottets stund.
De väntar Guds sommar den klara där högt ovan världarnas rund.
LY D I A L I T H E L L
Klok er den som sparer på ord.
Ordspråkene 17,27
N R . 5 • 2 0 1 7 • 5 8 . Å R G A N G
FO
TO
: LA
RS
JOR
DE
T
FO
TO
: AR
NE
JEN
SE
N
Innhald
I kyrkjeporten 2
Spring for livet 2
Verd verdi verdifull verdig 3
Vår kirke - sammen 3
Mitt opphold på Bali 4
«Team Tsjekkia» - eit annleis skuleår 4
Oppussing på stavkyrkjetomta 5
Brobygger 6
Vi går i kyrkja 7
Kyrkjeverja sitt hjørne 7
Nye medarbeidarar ved Ål kyrkjekontor 8
«Schlafen Sie gut, Herr Moen?»Hm. Pussig. Plutseleg minnest eg gamle hendingar frå tysktimane til Røhnebæk, ungdomskulen 63-66. Og «Wenn Jemand eine Reise tut.» Så LITT sit att sjølv om eg var sløv i timen. Jaja. For seint å bøte på det no!
Men eg er jamt over «kortreist» av meg. I haust var eg på Gardermoen på brannførebyggande kurs, arran-gert av forsikringsselskapet til Hugnadheim. For kva gjer ein ikkje for ein gratis lunsj?Og kurset var nyttig. Ingen tvil. Det var mykje å lære personleg og! Sjølv om eg hadde eit liknande kurs på Torpomoen i fjor. Men då var reisa så kort at me måtte betale kurset i staden. At eg treng minst to kurs for å hugse kva eg har lært, kan det skuldast alderen?Instruktøren hadde sett mykje etter eit langt liv innan brannvern og brannførebyggande arbeid. Student-hyblar med pizzakartongstablar nær komfyren, ei mengd av utrangerte mjuke sofaer i ungdomskjellar under kyrkja, søppel og opne konteinarar langs hus-veggen osv. På minutt er rommet overtent, det er kort tid når du brått må hive deg i tøyet og koma deg ut!
Mi erfaring er brann i ein smørkopp på komfyr, med ein feit ventilator like over, men som heldigvis ikkje rakk ta fyr! Og eigen reaksjon under ein brannalarm på Oslo-hotell midt på natta. Eg delte rom med ein butikksjef og brannmann, han var i kleda fortare enn svint. Eg låg under dyna og dorma då eg tenkte: Han kjem vel att om det er ALVOR! Eg bråvakna då eg tenkte det siste ordet! Heldigvis var det falsk alarm, men det KUNNE ha vore alvor.
Så no er eg klar for internopplæring i ungdomslaget!
Gofa min vart født på Nannestad medan foreldra budde der eit års tid. Så sidan eg var på Sessvollmoen vinteren 1970 har eg hatt «draumar» om Landet øst-enfor Hønefoss.På heimveg trudde eg at hadde god tid, det er jo så lange kveldar i sumarhalvåret! Så frå Roa tok eg ein svarv oppover. Kom nesten til Søndre og Nordre Åls-bygd, og Moen, før eg snudde. Som snøggast var eg oppom Granavollen, Søsterkyrkjene, Steinhuset og Pilegrimsvegen. Som pensjonist må eg få tid ein sumar til å oppleve meir av dette.
Og ein ny tur må det bli til Tegneseriemuseet på Brandbu, i Hadeland avis sine gamle lokale. Eg hadde ei rik oppleving der for 12-15 år sidan, museums-styraren er ein entusiast og ei oppleving i seg sjølv. Og på nettsida ser eg at nytt har kome til! Olav Moen
Spring for livet – til inntekt for misjonEin komité i Normisjon arrangerte laurdag 2.september «Spring for livet» i Myrengata og omegn. I løpet av ein halvtime kunne folk springe, gå eller koma seg rundt på anna vis, flest gongar, i ei løype på ca. 400 meter. Hensikta var å få inn pengar til misjon. Dei som sprang måtte sjølv skaffe sponsorer, og nokon sponsa seg sjølv. Tjue vaksne sprang inn nesten kr. 20.000.- på denne halvtimen. Pengane skal delast likt mellom Misjons-prosjektet vårt i Senegal og barn- og unge i Acta i region vår, fortrinnsvis her i Hallingdal. Sju barn sprang fyrst, fram og tilbake i Myrengata. Dei hadde ikkje sponsorer, men alle hadde nummerlapp og alle fekk medalje.Pengane til Senegal skal brukast til gjerde rundt grønsakhagen til damene i landsbyen der Møyfrid og Kristian Moskvil budde fyrste tida. Damene har også fått grave brunn for å få vatna grønsakene, som både er til fami-liane og for sal.Under løpet var det også sal av vaflar, kaffi og popkorn. Og ikkje minst; været var bra. Det var premie til den gruppa som stilte med flest deltaka-rar, og der vann B-karad`n suverent. Dei stilte verkeleg mannsterke opp. All ære til dei. Premie til beste kostyme fekk Jostein Sandsmark med bl.a. plakaten: «Gi til du blir tom og arm, rikest på det siste». Det passa bra.Etterpå var det sal av suppe m.m. på Evjens Minne, og visning av ein video familien Moskvil hadde sendt oss om damene i landsbyen.
«Spring for livet» var så vellukka at me vil prøve att til neste år. Då håper me endå fleire blir med. Tusen takk til dykk som bidrog på ulikt vis; sponsorer, alle som løp, dei som steikte vaflar og laga suppe - og alt dugnadsarbeid elles. Eit arrangement gjer seg ikkje sjølv!
Gunnvor Kreken
GudsRom – for tru, tvil og undring Invitasjon til samtale rundt eit enkelt kveldsmåltid der me deler
tankar og spørsmål om liv og tru. Samtalene tek utgangspunkt i Kristuskransen av Martin Lönnebo. Bønnekransar er kjent og i bruk i mange religionar.
Lönnebo, svensk pensjonert biskop, utvikla denne ein gong han låg værfast på ei øy i Middelhavet. Kristuskransen er ein slags «livsbøye for sjela»
og består av 18 livsperler.
Onsdag 25.okt innleier Hilde Kirkebøen om Kristus-kransenOnsdag 29.nov innleier Vigdis Moen Storhaug om Gudsperla
Kafe TID 25. okt og 29. nov kl.19.30–21.00
Hilde Kirkebøen
F O T O : S V E I N -T O N Y G Å R D S Ø
Kva for verdiar er viktige for oss? Kva for verdiar er me mest opptekne av? Og kva gjer oss verdige, verdige til løn, verdige til venskap, verdige til himmelriket? Det er lett å seie at alle men-neske er like mykje verdt, men… Kjenner du deg verdi full, merkar du at andre set pris på deg, vågar du å tru at Gud er glad i deg?
I evangelia handlar det ein del om å vera verdig, men ikkje alt er slik det er lettast for oss å tenkja. Jesus kom ikkje og hjelpte dei som kjende seg mest ovanpå, mest verdige. Han gjorde tenaren til offiseren i Kapernaum frisk, sjølv om offiseren korkje kjende seg verdig til å tala med Jesus direkte eller til å be han heim til seg.
Og i likningane sine vil han lære oss at ikkje den er verdig som ser mest vellykka ut, men den som ser sine begrensningar. Den bortkomne sonen sa til faren: «Eg er ikkje verd å kallast son din....», men han vart teken imot med fest. Jesus sa at himmelriket kan liknast med ein konge som skulle halda bryllaup og hadde bedt
mange gjester. Gjestene «hadde ikkje tid», sa tenarane. Då sa kongen: «dei bedne var ikkje verdige». Han hadde nok bedt dei han rekna for verdige, det var
mangelen på interesse som gjorde dei uverdige. «Gå difor ut på vegskilja og bed dei de finn … Så gjekk tenarane ut på vegane og bad i hop alle dei fann, både vonde og gode, og bryllaupssalen vart full av gjes-ter.» Denne likninga står hjå Matteus i kapitel 22, og det står også om ein gjest som vart kasta ut att, han var ikkje bryllaups-kledd. Her er kleda bilete på nåden, å kle seg til bryllaup vil for oss seia å be Jesus om nåde.
Eg ser det skal koma ei utstilling med tittel «No Mercy – No Dignity». Om eg forstår engelsken rett så må meininga vera : «Utan nåde – ingen verdigheit». Det kan sikkert peike på ulike ting, men eg kan godt få det til å stemme med det som Jesus ville fortelja oss i likningane sine.
Kor verdfull din kjærleik er, Gud! I skuggen av dine venger søkjer menneskeborna ly.
VERD VERDI VERDIFULL VERDIG AV A SL E S TØ L E N
VÅR KIRKE - SAMMENJeg er glad i kirka vår, og det tror jeg vi er mange som er. Kirka er viktig for oss. Vi har ønsker og drømmer for kirka. Noe vi håper at kirka skal være. Noen ganger blir vi kjempeglad, for vi opp-levde at kirka åpnet seg for oss, kanskje når vi minst ventet det. Andre ganger ble vi skuffet, ja såret, for vi forventet ikke det av kirka og kirkas folk.
Som sokneprest har jeg mine tanker og drømmer for kirka. Men det som er minst like viktig for meg er å høre dine drømmer om hvordan du ønsker at kirka skal være. Hva som ville føre deg nærmere kirka. Hva som ville gjøre at du følte deg mer hjemme i kirka. Hva som ville gjøre at du ikke ville gå glipp av å være der hver uke.
Jeg ser med mitt blikk og mitt per-spektiv. Kan jeg få del i ditt blikk og ditt perspektiv? Det ville bety mye for meg. Ikke at jeg er i stand til å oppfylle alle drømmer, selvfølgelig ikke, men jeg vil så gjerne høre. Jeg vil så gjerne forstå. For en av mine drømmer er at kirka skal oppleves åpen og god, ja som et hjem for alle som vil høre til.
Kan du tenke deg å fortelle dine drøm-mer for kirka? Om det er i kassakøen på Rema 1000, eller i en melding på Facebook eller et brev. Det hadde vært flott å høre, for det er jo vår kirke. Sammen.
Frank Vorhaug
F O T O : T O N E I D U N N A N T H U N
F O T O : M A G N Y R . F O L K E D A L
I november 2016 dro jeg og fire andre jenter til øyen Bali som ligger i Indo-nesia. Vi var ett av sju team som gjennom bibelskolen Gå Ut Sen-teret i Trondheim ble sendt ut på praksis i den store verden.
Da vi var på bibelskolen i Trondheim lærte vi om blant annet misjonering, bibelen, kultur og mye mer. Fokuset og undervisningen var sterkt knyttet til utenlandsoppholdet, både før reisen men også i etterkant. På Bali var vi i ca fire og en halv måned, fra midten av november til april 2017.
De to første månedene på Bali gikk til læring av språket, noe som var veldig nyttig ettersom de lokale, og spesielt barna, ikke var særlig gode i engelsk. Vi jobbet også på et dagsenter for kvinner og barn, der kvinner fra gata kunne komme å jobbe og lære seg
MITT OPPHOLD PÅ BALI
andre måter å tjene penger på enn ved å tigge. Vår oppgave var å passe på barna deres når kvinnene jobbet. Det var ikke alle barn på dagsenteret som
kom med foreldre heller. De to siste månedene jobbet vi som engelsklæ-rere/assistenter, på en privat katolsk skole. Selv om skolen var katolsk var
«TEAM TSJEKKIA» - EIT ANNLEIS SKULEÅR Som elev ved «Gå ut senteret» sist skuleår var eg og teamkameraten min Øystein i Tsjekkia frå november til april. Der hadde me mange flotte opplevingar, og det er med stor glede eg ser tilbake på opphaldet mitt der. Det var spennande å sjå og erfare korleis det er å vere ein del av pionerarbei-det som Normisjon er med på å drive i Europa. Me møtte masse flotte folk og fekk sjå at misjon blir drive på mange ulike måtar.
T E K S T O G F O T O : T O R M O D J O R D E T
Kvardagen i TsjekkiaArbeidet me var med på var svært vari-erande. Me budde i byen Ostrava og var med i ei lita lokal kyrkje der me fekk delta i små grupper og gudstenester. Saman
med leiarteamet i kyrkja fekk me vere med å planlegge aktivitetar i kyrkja. Desse fokuserte både på dei som var med-lem i kyrkja, men og utover mot befolk-ninga elles i byen. Me underviste om Noreg på ei lokal vidaregåande skule. Dette gjorde me blant anna for å skaffe relasjonar til ungdommar som me heldt kontakten med gjennom opphaldet. Me var også mykje med i ein barneklubb. Her var det ei gruppe små ungar som kom, og me var med og leikte og song songar, og hadde filmkveldar og liknande. Det var spesielt å sjå kor mykje tid og innsats leiarane for denne klubben la ned for ungane. Etter kvart fekk me vite at fleire kom frå vanskelege familiar og verkeleg hadde behov for trygge vaksne som kunne vere der og bry seg om dei. Me fekk sjå korleis misjon også handlar om å vise kjærleik for menneska rundt oss som har det vanskeleg.
Flyktningarbeid i SerbiaNoko av det som og sette spor var at me fekk reise til Serbia saman med to hjelpe-arbeidarar for å vere med å jobbe blant flyktningar i ein stor flyktningeleir i Beo-grad. Under elendige forhold budde det over tusen unge guter og menn i denne leiren. Dei fleste hadde flykta frå Afgha-nistan og Pakistan. Behova me såg, både menneskeleg og materielt, førte til at me starta å samla inn pengar frå vener og familie i Noreg. Pengane brukte me til å kjøpe inn blant anna ved, mat og isopor-platar til å sove på. Me jobba ilag med ein anna organisasjon frå Tsjekkia som hadde drive arbeid der lenge.
Det var både utfordrande og flott å få ta del i dette arbeidet. Ein får eit heilt anna syn på flyktningkrisa når ein ser med eigne auge og høyrer historiene til folk som har flykta frå heim og familie på
F O T O : E N L Æ R E R V E D D E N K AT O L S K E S K O L E N
4 KYRKJEBLAD FOR ÅL 5•17
lærerne og elevene der både muslimer, hinduer og kristne. Mottoet var: det spil-ler ingen stor rolle hvilken religion du har, så lenge du har en. Elevene var alt fra 6 til 15 år, og vi var innom de fleste klassene. Vi var også med i barnehagen som de hadde på denne skolen.
Det er vanskelig å begrense seg i ord når jeg skal fortelle om dette. Men det er en reise og en opplevelse jeg aldri kommer til å glemme. Og selv om menneskene på Bali bare viste kjærlighet og glede til oss, så tror jeg at det er jeg som er mest takk-nemlig. Ingvild Tveit
OPPUSSINGpå stavkyrkjetomta
I haust har det vore mykje aktivitet på stavkyrkje-tomta. Muren blir fiksa, og det er laga nye grindar. Ny stett til infotavla er også laga, og Nigardsstugu driv å restaurerar sjølve tavla. Dette er eit samarbeid mellom kyrkja og kulturetaten v/ Hilde Løkensgard Bjørnsvik.
Kjellfred Dekko
grunn av krig og elendigheit, og berre kjem til like tragiske situasjonar i Europa. Eg kjem seint til å gløyme korleis det var å dele måltid ilag med desse som hadde så lite, men som likevel insisterte på at me skulle ete og ha fellesskap med dei.
Tusen takkUtanlandsopphaldet mitt i Tsjekkia og heile året med «Gå Ut Senteret» har verkeleg gjort store inntrykk på meg. Både med tanke på mitt syn på misjon, på evangeliet og på våre medmen-neske og sysken som flyktar frå krig og svolt for å finne fred og betre liv i Europa. Eg har blitt veldig inspirert og gler meg til fleire år med misjon!
Gå Ut Senteret starta i 1984, og er eit tverrkulturelt studie-senter med fokus på internasjonalt arbeid og misjon. Skulen ligg i Trondheim kommune, og alle Normisjons utsendingar må gjennomføre eit studieopphald ved skulen før utreise.
I november 2016 reiste ungdommar frå Ål på oppdrag med Gå ut senteret. Her får vi eit lite innblikk i deira opplevingar.
FO
TO
: M
ON
A H
US
EB
YE
F O T O : M A G N Y R . F O L K E D A L O G T O N E I . A N T H U N
MORGONBØNÅl kyrkje er open for ei
stille morgonstund kvar tysdag kl. 08.00-09.00
No kan du gi takkoffer i kyrkjene i Ål med Vipps!
Søk opp den aktuelle kyrkja i Vipps-appen på smarttelefonen eller bruk følgjande Vipps nr:
Torpo kyrkje: Vipps nr 95799Ål kyrkje: Vipps nr 95789Leveld kyrkje: Vipps nr 95798Vats fjellkyrkje: Vipps nr 95796
«Vipps» - så har du fått gjeve takkofferet ditt til sundagens offerformål.
Har du ikke Vipps-appen på mobilen frå før, kan du laste han ned gratis på Google Play/App Store og følgje instruksene på skjermen. Men har du kon-tantar og foretrekkjer å bruke dei, er du fri til å gi
takkofferet i offerposane slik som før.
KIA juleselskap på Evjens Minne
torsdag 28. desember 2017 kl. 17.00 – 19.30
Julekaker og drikke Julefortelling
Jule-leiker Vi går rundt juletreet og syng julesongar
Dans
VELKOMMEN!
BrobyggerTemaet for Ungdommens kyrkjemøte var «Brobygger», der vi satt fokus på korleis ein som ungdom i den norske kyrkje kunne samhandle med andre økume-niske organisasjonar og minoritetsbak-grunnar i Noreg. Korleis kan den norske kyrkja vere ein møteplass for alle, uansett alder, bakgrunn eller tradisjonar? Ungdommens kyrkjemøte fant stad i «Nordens Paris», Tromsø, der eg var så heldig å vera utsending i frå Tunsberg bispedømme. Eg satt i kulturkomiteen der vi blant anna drøfta kva slags rolle Den norske kyrkja, som ein mangfaldig og inkluderande kyrkje, skal ha i kultur-spørsmål. Både bruk av teiknspråk, folke-musikk og samiske salmar kom som ein oppfordring til innføring av bruk i
gudstenester og i andre samanheng. Dei andre Komitésakene var «Sykt rik», «Dialog i praksis», «Ungdomsdemokra-tiet i fremtidig kirkeordning» og «Tro under press».
Den samiske representasjonen spelte ei viktig rolle for dette møtet, og vi fekk eit godt innblikk i den samiske kulturen og kva slags rolle den har i den norske kyr-kje.
Alt i alt var vi vel 30 delegatar frå heile landet, og desse fem dagane i Tromsø har vore både erfaringsrikt og inspirerande å vere med på. Du kan lese meir om møtet her: https://kirken.no/UKM
Inga Stoveland Dekko
Ungdommens kyrkjemøteKyrkja har som oppdrag å forkynne evangeliet. Målet er at fleire menneske skal oppleve at trua og fellesskapet i kyrkja er viktig for livet deira. Eit anna mål er at kyrkja si stemme skal medverke i samfunnet. Men korleis får vi det til? Kven bestemmer kva kyrkja skal uttale seg
om, og kva kyrkja skal meine? Kan kven som helst vere med og forme kyrkja?
Den norske kyrkja er ein demokratisk organisasjon. Alle døypte er medlemmer i kyrkja, og alle medlemmer har rett til å bestemme. I 1993 sette Kyrkjemøtet som mål at minst 20 prosent av representantane i dei kyrkjelege råda skal vere ungdom under 30 år. Det er
viktig for kyrkja at barn og unge får sjanse til vere med på å forme kyrkja. Dei er kyrkja i framtida, men dei er òg kyrkja i notida.
Den norske kyrkja
Inga S. Dekko, frå Ål og Henrik W. Onsrud, frå Stokke var utsendinger frå Tunsberg bispedømme.F O T O : I N G E R B O R E
KYRKJA I ÅLKYRKJEKONTORET
Ope tysdag – fredag kl. 08.30–14.00Tlf. 32 08 61 61
Vakttlf. kl. 17.00–08.00 + helgane 954 71 644
Prost Vigdis M. Storhaug
Sokneprest Frank Vorhaug
Prostiprest Arne Jensen
Kyrkjeverje Kjellfred Dekko
Sekretærar Line Østro
Guro Stave
Kantor Audun Flaen
Musikarar Ingunn S. Lie
Håkon Tveito
Diakon Hilde Kirkebøen
Kyrkjelydsped. Johanne Marie Jordet
Reinhaldar Rezene Habtom
Kyrkjetenarar Håkon Tveito
Per Hermann Kolsrud
Morten Storhaug
Soknerådsleiar: Einar Brattegard
Fellesrådsleiar: Torfinn Slåtto
VI GÅR I KYRKJA
Neste nr. av kyrkjebladet kjem ut i midten av desember. Stoff til bladet må leverast kyrkjekontoret/epost: [email protected]
innan 15. november
29.10.17 Bots- og bededagÅl kyrkje 11.00 Bots og bedegudsteneste
05.11.17 22. s. i tree.tidaTorpo kyrkje 11.00 HelgemesseLeveld kyrkje 11.00 HelgemesseÅl kyrkje 17.00 Helgemesse
12.11.17 23. s. i tree.tidaÅl kyrkje 11.00 Folkemusikkgudsteneste
19.11.17 24. s. i tree.tidaLeveld kyrkje 11.00 GudstenesteTorpo kyrkje 11.00 Babysanggudsteneste
26.11.17 25. s. i tree.tidaÅl kyrkje 11.00 SolidaritetsgudstenesteLeveld kyrkje 17.00 Gudsteneste
03.12.17 1. s. i adventstidaÅl kyrkje 11.00 GudstenesteTorpo kyrkje 17.00 Lysmesse m/konfirmantar
06.12.17 On. e. 1.s.i.a. Ål kyrkje 19.30 Gudsteneste
10.12.17 2. s. i adventstidaLeveld kyrkje 11.00 GudstenesteÅl kyrkje 11.00 Gudsteneste
DØYPTEÅl:27.08. Melissa Harvey27.08. Melissa Gudbrandsgard-Bråten27.08. Tallak Sorteberglien
Torpo:03.09. Anne Søndrål Bjerke
Vats fjellkyrkje:24.09. Eline Uhlen Dokk
VIGDETorpo stavkyrkje:19.08. Gunn Irene Bakstad
og Jostein Djupvik
DØDEÅl:10.08. Sigurd Kleivstølen f.192314.08. Birgit Eikra f.192720.08. Ingeborg Haugen f.191627.08. Inez Olga Adeline Reinton f.192230.08. Gerd Haug f.1936
Torpo:03.09. Olav E. Medhus f.192415.09. Oddvar Haugo f.1937
Leveld:25.08. Ivar Oleivsgard Medgard f.194509.09. Sigurd Johannesen f.1947
REDAKSJONSKOMITE:Tone Idunn Anthun
Arne JensenOlav O. Moen
Bankgiro: 2320.20.70272
ADRESSE:Postboks 140, 3571 Ål
UTGJEVAR:Leveld, Torpo og Ål sokneråd
GRAFISK PRODUKSJON:Kreator Kommunikasjon AS3570 Ål • Telefon 3208 2560
13.12.17 On. e. 2. s.i.a.Ål kyrkje 19.30 Gudsteneste
17.12.17 3. s. i adventstidaTorpo kyrkje 11.00 Gudsteneste
20.12.17 On. e. 3. s.i.a.Ål kyrkje 19.30 Gudsteneste
Samtaler for par, familier og enkeltpersonar
Kommunikasjon, Konfliktløysing, Foreldrerettleiing, Mekling m.m
Tilbodet er gratis – Tlf. 32 12 33 44
Torget 5, Ål. Pb. 119, 3570 Ål E-post: familievernkontoret.
For døve og tunghøyrde; send sms til: 404 88 126www.familievern.no
www.bufetat.no
Leder: Heidi AlbrigtsenFamilieterapeutar:Marit Haug Noss
Frøydis Stoveland DekkoAnita Etterlid
Sekretær: Guro Stave
Avd. Hallingdal
Senking av kisteOrdning for gravferd for Den norske kyrkja pålegg senking av kista som ein del av gravferda. Før gravferda syner kyrkjetenaren dei som skal bera kista korleis ein ber, og korleis kista blir sett på senkeapparatet. Slik kan pårørande kjenne seg trygge på at alt går rett føre seg. Det er også mogeleg å senke kista med tau.
Kyrkjeverja
H J Ø R N E
KYR K
J E V E R J A S I TT
7 KYRKJEBLAD FOR ÅL 5•17
Informasjon til alle husstandar i Ål
Nye medarbeidarar ved Ål kyrkjekontor
Ny sekretær ved Ål kyrkjekontor
T E K S T O G F O T O : O L A V M O E N
Ny medarbeidar på kontoret etter Magny Reinton Folkedal er Line Østro frå Torpo. Hennar arbeid er to dagar i veka, tysdag og fredag, med post, arkivering og sentralbord. Onsdag og tors-dag er det Guro Stave som held fortet. Og ny redaktør i Kyrkje-bladet er jo Tone Idunn Anthun. Ny i staben er også Margit Lappegard, som er rådgjevar for prosten ein dag i veka. Måndag er fridag i kyrkja.
Line er frå Gol. Der fann ho Håkon Slåtten som slekta frå Torpo. For 23 år sidan flutte dei til slektsgarden Slåtten på Trillhus. Her har dei fått 5 gutar, som no er i alderen 10 til 22 år. Far og eldste-mann driv stort som skogsentreprenørar.Line har i det seinare vore ved Vibe Reingjeringsservice, og elles på Gol Helsetun og Storefjell. Med 4-5 aktive gutar såg Line ein fordel med meir fritid for å fylgje opp gutane, som er godt aktive innan fotballen på Torpo.
Sjølv slappar Line godt av med strikking, ein hobby ho har hatt i mange år. Ei anna interesse er turar til fots eller på ski. Me som fylgjer henne på Facebook ser at ho jamt er på tur. Både Besseg-
Ny rådgiver ved prostekontoret
T E K S T O G F O T O : A R N E J E N S E N
I august begynte Margit Lappegard som rådgiver ved pros-tekontoret. Tjue prosent stilling innebærer at hun vil være ved kontoret èn dag i uken. Margit har også mange andre jern i ilden. I tillegg til denne nye stillingen, jobber hun på helsestasjonen på Geilo, knyttet opp mot mindreårige asyl-søkere. Innen skolehelsetjenesten arbeider hun som samta-leterapeut, samtidig som hun også har privat praksis som gestaltterapeut.
Mange vil kjenne Margit fra kulturskolen på Ål, hvor hun underviste i sang. Selv om hun har permisjon fra denne stillingen, er musikk fremdeles en viktig del av livet hennes.
Som utdannet teolog, og med tidligere prestetjeneste fra Røa (Oslo), kjenner Margit kirken fra innsiden. På Ål vil hun samarbeide med prosten i forhold til organisering av prestetjenesten i prostiet. Inkludert sekretæroppgaver og planarbeid.
Margit har bodd i Hol kommune i snart sju år, og kjenner hele dalen godt. Når du ikke finner henne på en av de nevnte
arbeidsplassene, kan det godt være du møter henne ute, under åpen himmel. Margit er glad i naturen, og liker å gå i fjellet. Vi er glad for at hun nå også har funnet veien til kirkekontoret på Ål.
gen og Gaustatoppen har vore flotte turar. Dessutan så har dei hytte på Smylistølen.Line er halvt åling (men HEILT tørping!) Mor hennar gjekk fyrste kullet på Ål ungdomsskule. Så fann mor ein mann på Gol og gifta seg der. Men Gommo held stadig hus heime på Sundre.
