Kisha jone e dedikuar Shen

Françeskut dhe Shenjta Klares

dhe komunitetit te Motrave

Françeskane te Ungjillit kane

qene gjithmone nje pike e

referimit te forte duke u nisur

nga prezenca reale Eukarestike,

dhe nga Fjala e Zotit, e lexuar, e

mbrojtur, e ruajtur, e shpallur.

Eshte si nje zjarr nga i cili ndizen

shume shkendija te vogla te

besimit, te shpreses, te

bamiresise. Aktualisht

Komuniteti Katolik i Bilishtit

dhe i fshatrave eshte i perbere

nga…. Gure te gjialle, jo te

gjithe ketu ne Devoll por te

shperndare neper bote; dikush

eshte ne Tirane e dikush tjeter

jashte shtetit per motive studimi

dhe pune, ne Evrope ose me te

drejte edhe ne Amerike. Per

secilin Komuniteti Katolik i

Bilishtit mbetet shtepia, foleja,

ku rrikthehesh e ndihesh

gjithmone i mikpritur e nuk

harron as historine tende…

Lind keshtu kjo gazete e

komunitetit tone, menyra

jone per tu lidhur e per te

mbledhur te gjithe te

krishteret qe kane marre

ketu jeten e re ne Krishtin e

perse jo te arrish edhe tek

shume miq qe i duam

shume per ti bere

pjesmarres e ti ngjitim

gezimin e Ungjillit.

BILISHT DEVOLL

KRISHTLINDJE 2014

FLUTURONI

NE LARTESI !

Deshirojme t’ju kujtojme dhe nje here disa fraza drejtuar ne shqiptareve nga papa qe te tingellojne edhe nje here ne zemren tone duke shpre-suar qe te japin fryte ne jeten tone konkrete.

“Po ky është popull i ri,

shumë i ri e ku është rinia,

është edhe shpresa. Dëgjojeni

Zotin, adhurojeni Zotin a

duajeni njëri-tjetrin, si popull

si vëllezër. Mos kini frikë t’i

përgjigjeni bujarisht Krishtit,

që ju fton ta ndiqni! Në thirr-

jen meshtarake e rregulltare

do të gjeni pasurinë dhe gëzi-

min e dhurimit të vetvetes për

t’i shërbyer Hyjit e vëllezërve

tuaj. Shumë burra e gra

presin dritën e Ungjillit dhe

hirin e sakramenteve.”

“Kishë, që jeton në këto troje

të Shqipërisë, faleminderit

për shembullin e besnikërisë

ndaj Ungjillit! Shumë nga

bijtë e bijat tuaja vuajtën për

Krishtin, edhe deri në flijimin

e jetës. Uroj që dëshmia e

tyre t’i mbështesë hapat tuaj,

të sotëm e të nesërm, në

udhën e dashurisë, të lirisë, të

drejtësisë e të paqes. Amen!”

“Të dashur të rinj, ju jeni

brezi i ri i Shqipërisë. Me

forcën e Ungjillit e me

shembullin e martirëve, të

dini t’i thoni “jo” idhujtarisë

së parasë, “jo” lirisë së

rreme individualiste, “jo”

varësive e dhunës; e t’i thoni

“po” kulturës së takimit e të

solidaritetit, “po” bukurisë së

pandashme nga e mira e nga

e vërteta; “po” jetës së

shkrirë për ideale të mëdha,

por besnike edhe në gjërat e

vogla. Kështu, do të ndërtoni

një Shqipëri më të mirë e një

botë më të mirë.”

Shqiponja qe gjendet ne

flamurin shqiptar qofte per ju

perhere nxitje qortuese “qe ta

vendosin besimin tuaj perhere

ne Hyjin, i cili nuk zhgenjen

asnjehere por eshte gjithmone

perkrah jush, e ne menyre te

vecante ne momentet me te

veshtira”, eshte shprehur

Papa. “Shqiponja nuk e

harron asnjehere folene e saj,

por fluturon ne lartesi e kete

fraze papa e shoqeron edhe

me ngritjen e krahut te tij drejt

qiellit, gjest i cili u shoqerua

me nje duartrokitje te gjate –

Fluturoni ne lartesi! Ikni

lart…duke i hapur zemrat

tuaja Krishtit, Hyjit, Ungjillit,

ne takimin me Hyjin, ne

takimin mes jush sikurse

tashme po e beni, dhe me kete

takim i jepni deshmi gjithe

Europes.”

SHQIPERIA.

PRIFTI I DENUAR ME

VARJEN NE LITAR.

“SEPSE KE THENE, DO

TE VDESIM TE GJITHE

PER KRISHTIN”.

Rripropozojme nga gazeta “Osservatore Romano” deshmite e Don Ernest Simoni e shpallur para Papa Françeskos te djelen 21 shta-tor ne katedralen e Shen Palit ne Tirane, Shqiperi.

Rrofte Krishti, Rrofte Kisha.

Jam Don Ernest Simoni

(Troshani). Jam nje prift 84

vjeç . Ne dhjetor te 1944 ne

Shqiperi mberriti partia

komuniste qe kishte si princip

eleminimin e besimit dhe ob-

jektivin per te eliminuar

klerin. Ne realizimin e ketij

programi filluan menjehere

arrestimet, torturat dhe vrasjet

per mijera prifterinj dhe laike,

per shtate vjet me rradhe,

duke derdhur gjakun e pafa-

jshem te besimtareve disa prej

te cileve, perpara se te vrite-

shin, therrisnin “Rrofte Krishti

Mbret”.

Ne 1952 partia komuniste, me

nje levizje politike e dashur

nga Stalini u perpoq te

mblidhte prifterinjte qe ishin

akoma gjalle, per ti lejuar qe

te ushtronin lirisht besimin,

me kushtin qe kisha te

shkeputeshe nga Papa e nga

Vatikani. Kete qellim te

partise kleri nuk e pranoi

kurre. Vazhdova studimet tek

Françeskanet per dhjete vjet,

nga 1938 deri ne 1948.

Eproret tane u vrane nga

komunistet, e per kete arsye

isha e detyruar te mbyllja ne

menyre klandestine studimet e

mia te teologjise. Pas kater

vjetesh me morren ne ushtri

me qellimin qe te me

zhduknin. Kalova dy vjet ne

ate vend. Vite te cilat ishin me

te tmerrshme se ne burg. Por

Zoti me shpetoi e ne shtate

prill 1956 u urdherova prift.

Diten me pas, te djele ne

Albis dhe ne festen e

Meshires Hyjnore, kremtova

meshen e pare. Per tete vjet e

gjysem kam bere urdherin si

prift.

Por komunistet vendosen per

te me hequr qafe. Prandaj ne

24 dhjetor 1963 sapo

mbarova se kremtuari

Meshen e Shenjte per

Vigjiljen e Krishtelindjeve ne

fshatin Barbullush, afer

Shkodres, mberriten kater

zyrtare te sigurise e me

prezantuan dekretin e arrestit

dhe vrasjes. Me vune prangat

duke mi lidhur duart pas

spine dhe me shkelma me

futen ne makine. Nga Kisha

me çuan ne dhomen e izolimit

ku me lane per tre muaj ne

kushte ç’njerezore. Te lidhur

me çuan ne marrjen ne

pyetje. Shefi me tha, “Ti do te

jesh i vrare ne litar si armik

sepse i ke thene popullit qe do

te vdesim te gjithe per

Krishtin nese eshte e

nevojshme” .Me shrenguan

hekurat ne pulse keshtu

ngadale ndalonin te rrahurat

e zemres e gati sa s’vdiqa.

Donin qe une te flisja kunder

kishes dhe hierarkise se

kishes. Une nuk pranova. Nga

torturat rashe gati i vdekur.

Duke me pare keshtu, me liru-

an. Zoti deshi qe te vazhdoja

te jetoja.

Midis akuzave ishte edhe

kremtimi i tre meshave per

shpirtin e presidentit

amerikan John Kennedy i

vrare nje muaj para

arrestimit tim, meshen qe une

e kremtova sipas urdherave te

Palit te VI, te dhene te gjithe

prifterinjeve te botes. Une

isha abonuar ne revisten ruse

“Bashkimi Sovjetik” ne

gjuhen franceze. Kjo

nderkohe qe Shqiperia kishte

prishur raportet me

Bashkimin Sovjetik. Si prove

materiale per akuzen i

prezantuan gjykatesit revisten

ne te cilen gjendej fotoja e

presidentit

amerikan.

Provania

Hyjnore deshi

qe denimi im me vdekje te

mos behej. Ne dhomen e

izolimit sollen nje te burgosur

tjeter, nje mikun tim te dashur

me qellim per te me spiunuar.

Ai filloi te flase kunder

partise, por une i

pergjigjesha qe Krishti na ka

mesuar te duam arrmiqte e ti

falim e qe duhet te

inpenjohemi per te miren e

popullit. Fjalet e mia

mberriten ne vesh te

diktatorit, i cili pas pese

ditesh me liroi nga denimi me

vdekje. Por ky denim u

zevendesua me 18 vite burg

ne minjeren e Spaçit. Kur

dola nga burgu u denova ne

punet me force per 10 vjet

keshtu mbaroi renia e regjimit

– punova ne kanalet e ujerave

te zeza. Gjate periudhes se

burgosjes, kremtova meshen

ne latinisht permendesh,

keshtu siç rrefeva dhe

shperndava kungimin

fshehurazi.

Me ardhjen e lirise fetare Zoti

me ndihmoi per te sherbyer

ne shume fshatra e

per te pajtuar

shume njerez ne

hakmarrje me

kryqin e Krishtit, duke

larguar urrejtjen dhe djallin

nga zemra e njerezve.

Shenjteri, sigurisht per te

mundur per te shprehur

deshiren e gjithe te

pranishmeve, lutem qe

nepermjet nderhyrjes se

Shenjterise Nenes se Krishtit,

Zoti ju dhente jete, shendet e

force per te udhehequr

grigjen e madhe qe eshte

Kisha e Krishtit. Amen.

PRITJA E PAPES

Francesku takimin e pare e ka

filluar me vuajtjet e atyre, mar-

Krishti na ka mesuar te duam arrmiqte

e ti falim

Por, kur erdhi koha e caktuar, Hyji dërgoi Birin e vet,

të lindur prej gruaje, të nënshtruar Ligjit,

që t’i shpërblente të nënshtruarit e Ligjit,

që ne ta fitonim bijësinë në shpirt.

E, ngaqë vërtet jeni bij: Hyji e dërgoi në zemrat tona

Shpirtin e Birit të vet, i cili gërthet: Abba o Atë!

Këndej, më nuk je skllav, por bir e, pasi je bir, atëherë,

për vullnet të Hyjit, je edhe trashëgimtar.

(Galataseve 4,4-7)

tireve se dhe gjate fjalimeve

perseriste ”Jane me ju” dhe vro-

jtonte ato 40 Engjejt qe ishin te

afishur ne porte. Fotografite qe

jane krenaria jone katolike dhe

kombetare. Befte Zoti qe edhe ne

permes imitimit te Zotit tone

Jezus, te kalojme permes deres se

ngushte te vuajtjeve qe ta shijojme

jeten e pasur se bashku me

Jezusin. Po e mbyll me keto pak

fjale duke i uruar nga thellesia e

zemres sime jete te gjate dhe me

shendet te plote udheheqesit tone

shpirteror Papa Franceskut, Shen-

jterimi qofte me Papen tone.

Drane Shurdho

momente emocionale nga pritja e Papa Franceskut... Ishte e dite e diel, 21 shtator.

Nuk e kisha fare problem qe

nuk do te flija dhe do te

udhetoja gjithe naten, sepse

per mua dhe familjen time

ishte nje dite e vecante qe

rralle vjen ne jete. Me dukej

vetja si me e privilegjuar se te

tjeret. Do te shikonim nga

shume afer Papa Franceskun,

Atin e shenjte. Te marresh be-

kimin e tij eshte nje gje e

jashtezakonshme. Kur arritem

ne Tirane se bashku me ko-

munitetin tone, sapo kishte

gdhire. Sheshi ishte zbu-

kuruar si kurre ndonjehere.

Pak nga pak, grupe te ndrysh-

me njerezish po vinin nga te

gjithe rrethet dhe per pak ore

sheshi u mbush plot. Dhe ja

momenti erdhi. Nuk e mendo-

ja qe do te qaja kur ta shikoja

ate aq prane por ja qe lot ge-

zimi dolen nga syte e mi. Nuk

e shpjegoj dot me fjale ate

emocion. Ndihesha e bekuar.

Prane kisha moter Terezinen

dhe te dyja edhe qanim edhe

qeshnim. Ai iu drejtua altarit

per te mbajtur Meshen e

Shenjte. Me kane mbetur ne

mendje fjalet e tij te mencura

kur e filloi meshen me pers-

hendetjen: "Paqe ne kete shte-

pi " dhe deri ne vleresimin e

tij si vendi i shqiponjave dhe

toka e martireve. Me e bukur

ishte dhe mbyllja e tij kur ai

ishte cuditur se vendi yne

kishte shume te rinj dhe tha

fjale domethenese se "Ku ka

te rinj ka shprese". Eeeh,

duhet t'i pershkruaj me dite te

tera emocionet e mia. Ndone-

se u lodhem me ore te tera ne

kembe, pa buke si dhe me shi,

ia vlejti kjo pritje dhe ky ta-

kim sepse morrem si familje

dhe komuntitet bekimin e Pa-

pes. Dhe jo vetem kaq por u

ndjeva krenare edhe per ven-

din tim i cili per Papen nuk

eshte me "nje vend mysly-

man, por nje vend Evropian"

ku bashkejetesa e feve eshte

nje gje shume e vyer. Jam e

lumtur qe kam zgjedhur zotin

si bashkeudhetarin tim ne jete

dhe e di qe gjithmone qe do te

kem nevoje ai do te jete prane

meje.

Arta Dedgjonaj

Nje dite e mrekullueshme

Dita e 21 shtatorit ishte nje

nder ditet me te veçanta te

jetes sime… Gjithçka filloi

me nje telefonate nga motrat

te cilat plot gezim me dhane

lajmin e bukur se do te

qendroja prane Papes dhe do

te isha shoqeruesja e tij. Kjo

ishte diçka e mrekulllueshme

dhe qe me gezonte sa here qe

e mendoja. Nuk eshte e bukur

ajo qe eshte e bukur, por ajo

qe na pelqen: shume njerez

ndoshta mund te mos e kishin

pritur kete lajm ne kete

menyre por une… une takova

nje lumturi me vete! Ashtu pa

marre parasysh lodhjen dhe

rrugen e gjate isha gati per te

udhetuar bashke me te tjeret

per te takuar pa Françeskun…

Ishte nje ndjesi e veçante, gati

sa s’me rrodhen lot kur pashe

ate te vinte dhe me mijera

njerez qe zgjasnin duart drejt

tij duke thirrur emrin e tij.

Ishte nje nder gjerat me te

bukura qe Shqiperise i kishte

ndodhur… nje arritje e madhe

per popullin tone qe ka

vuajtur kaq shume. Ajo ishte

dita e 21 shtatorit dhe gjithe

shqiptareve kudo qe

ndodheshin te cilet e kuptuan

se feja eshte nje nder gjerat

me te bukura dhe te

rendesishme ne nje komb, e

cila sjell bashkim dhe

harmoni. Orinela Spaho

___________________________ HISTORIA JONE

“Duhet te ndizni shkendija

besimi” … jane fjalet me te

cilat Shkelqesia dhe Ipeshkvi

Diaz tha ne nje takim ne

Rome. Ne fillimet e viteve

1996 me duhej te hapja nje

Komunitet te Motrave

Franceskane te Ungjillit ne

Bilisht. Me moter Giulia ne

ato kohe qe ishte ne fillim te

ecjes se saj fetare, isha ne

Bilisht ne muajin Korrik ne

vitin 1994, me dy murgesha

te tjera te Bamiresise dhe nje

grup te rrinjsh duke sjelle

ushqime dhe placka per kete

popull qe sapo kishte dale nga

diktatura qe e kishte kthyer ne

varferi. Mberitem ne Bilisht

ne mbremje pas nje udhetimi

te gjate dhe te lodhshem,

ishim gati 20 veta: 4 murge-

sha, nje cift i sapo martuar

dhe nje grup i mire te rinjsh

midis tyre dhe nje mjek, te

gjithe te ndezur me entuziazem.

Kur mberitem ne portin e Durre-

sit ngelem shume te befasuar, nga

pamja e shume personave te

mberthyer ne kangjellat e portit

duke u munduar qe te hipin ne

traget dhe te largohen per

kerkimin e nje mundesie te re

jete. Ishim ne udhetim nga Paler-

mo me nje TIR te ngarkuar me

ndihma dhe nje furgon. Rruga

ishte shume e keqe dhe shfaqja qe

ndodhte para syve tane ishte gati

si shkretetire, mungonte bimesia,

dukeshin vetem bunkeret qe dik-

tatori kishte ndertuar per mbro-

jtjen e nje shteti qe ishte mbyllur

ne vetvete. Na mikpriten ne nje

shkolle te vjeter, tani e rikon-

struktuar, dhe pasi shperndame

ndihmat banoreve me ndihmen e

disa te rinjve qe na ndihmonin

dhe me perkthimin, shkuam te

benim vizita tek disa familje dhe

beme miqesi me femijet qe te ci-

let te terhequr nga e reja qe po

shikonin na kerkonin qe te na

njihnin. Prifti i Korces na dha

mundesine qe te mbajme te Shen-

jtin qe kishim marre dhe e mba-

nim ne nje nga sallat e shkolles

dhe mbremjeve benim adhurim.

Ishte vete Zoti qe hapi misionin

tone. Ne kemi qene vetem instru-

mentat e tij. Ne fund te 15 diteve

u nisem me zemren me vullnet te

mire dhe vendimin qe te mos

leme ne vetmine e tyre kete

popull. Pas kesaj experience te

pare, murgesha te tjera u alternu-

an ne kohen e pranveres, dhe per

kete gje Shkelqesia e tij Ipeshkvi

Diaz me ftoi qe te kthehem ne

menyre me te qendrueshme dhe

permanente. Ne 15 Gusht 1996

kemi hapur Komunitetin tone ne

shqiperi ne Bilisht. Jam e sigurte

qe Zoti e deshte pranine tone dhe

e konfirmon duke na bere te

rrisim bashke besimin,

vllazerimin ne komunitetin tone

ne Bilisht. Te falenderojme Zotitn

qe na ka udhehequr dhe drejtuar

ne kete toke qe tani po ndryshon

ne nje qytet me aktiv dhe te bukur

dhe qe dite pas dite i afrohet nje

experience besimi pas 50 vjetesh

ateizmi. Per te gjithe miqte qe ne

keto vite kam takuar ne Bilisht

dhe ne fshatrat i siguroj lutjet e