Gitara+ Festival

Patronaty honorowe/Honorary Patrons:

Rafał Dutkiewicz – Prezydent Wrocławia Bogdan Zdrojewski – Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Marek Łapiński – Marszałek Województwa Dolnośląskiego prof. dr hab. Krystian Kiełb – Rektor Akademii Muzycznej we Wrocławiu Clara Celati – Dyrektor Włoskiego Instytutu Kultury w Krakowie

Christophe Ceska – Konsul Generalny Republiki Austrii w Krakowie Bénédict de Cerjat – Ambasador Szwajcarii

SPIS TRESCI

XIII Wrocławski Festiwal Gitarowy będzie na pewno nieudany. I nic temu nie zapobiegnie, nie ma co gadać – oto myśl, którą w wielu umysłach zrodzi trzynastka w nazwie.

Każdy, kto temu zabobonnemu pesymizmowi ulega, wie też dobrze, że mocy feralnej liczby da się przeciwdziałać – odpukiwać w niemalowane drewno, ściskać guziki na widok kominiarzy, ostrożnie obchodzić się z solą, będąc „na bani” nie zbliżać się do luster, nie wstawać z łóżek lewą nogą, nie przechodzić pod drabinami (zwykle robimy to wiele razy każdego dnia!), nadkładać drogi z powodu czarnego kota – sztab organizacyjny Wrocławskiego Festiwalu Gitarowego skrupulatnie przestrzega tych reguł od wielu miesięcy.

„13” może to jednak nie pokonać. Wezwano zatem na pomoc liczne grono magicznych postaci z całego świata, a także spoza jego astronomicznych granic.

Tommy Emmanuel, Louis Winsberg, Martin Taylor, Jesse Cook, Joscho Stephan, Juan Manuel Cañizares, Johnny Dickinson, Richard Smith – to Czarnoksiężnicy o nadprzyrodzonych mocach, którzy urok „trzynastki” potrafią odczyniać z zachwycającą wydajnością.

Pomagać im będą Klasyczni Czarodzieje – Julia Malischnig, Johannes Tonio Kreusch, Lorenzo Micheli, Miscelánea Guitar Quartet.

Nie zabraknie też Magów z dorzeczy Wisły i Odry – swe obrzędy odprawiać będą: tajemniczy zakon Jacaras, Jakub Kościuszko, Witold Kozakowski, Marek Napiórkowski, Artur Lesicki, Piotr Słapa, Adam Palma, PI-ER-2, a także gościnnie Królowa Dorota Miśkiewicz.

Nad wszystkim czuwał będzie, sprowadzony z najodleglejszego zakątka galaktyki, Christian Zehnder wraz z asystentami.

Życzymy miłych (odpukać!) wieczorów z muzyką nie tylko (!) gitarową!!!

The 13th Wrocław Guitar Festival will certainly be an unsuccessful one. Nothing could prevent it, no matter what – that thought will occur to many thanks to the number thirteen in the name.

Everyone who yields to that superstitious pessimism knows as well that the power of the ill-fated number may be counteracted – touching the wood, squeezing buttons at the sight of chimney sweepers, careful handling of salt, not approaching mirrors when ‘stoned’, not getting out of the bed on the wrong side, not walking under ladders (we usually do it many times each day!), taking a roundabout way because of a black cat – the organisational staff of the Wrocław Guitar Festival have strictly adhered to those rules for many months.

It may, however, not defeat the ‘13’. Therefore, there were summoned a large team of magical characters from the whole world, as well as from out of its astronomical borders.

Tommy Emmanuel, Louis Winsberg, Martin Taylor, Jesse Cook, Joscho Stephan, Juan Manuel Cañizares, Johnny Dickinson, Richard Smith – they are wizards of supernatural powers, who are able to dispel the curse of ‘thirteen’ with astounding efficiency.

They will be assisted by Classical Wizards – Julia Malischnig, Johannes Tonio Kreusch, Lorenzo Micheli, Miscelánea Guitar Quartet.

There will also appear Sorcerers from the drainage basins of Vistula and Odra – the following will perform their rites: the mysterious order of Jacaras, Jakub Kościuszko, Witold Kozakowski, Marek Napiórkowski, Artur Lesicki, Piotr Słapa, Adam Palma, PI-ER-2, and, as a guest, Queen Dorota Miśkiewicz.

Christian Zehnder, brought from the most distant part of the galaxy with his assistants, will keep watch over everything.

We wish you (touch wood!) nice evenings with not only (!) guitar music!!!

Jarema Klich

Krzysztof PełechDyrektor Artystyczny/Artistic Director

jest jednym z najaktywniejszych muzyków młodego pokolenia. Wykonuje średnio około sześćdziesięciu koncertów rocznie (recitale, koncerty kameralne a także w charakterze solisty z towarzyszeniem orkiestr). Współpracował z czołowymi polskimi orkiestrami. Występował w Filharmonii Berlińskiej z „Berlińską Orkiestrą Festiwalową”. Koncertował niemal we wszystkich krajach europejskich, w USA, Brazylii, Południowej Afryce, a także w Egipcie, Emiratach Arabskich, Singapurze, Indonezji, Malezji, Meksyku, Argentynie i Chile.Uczestniczył wielokrotnie w prestiżowych festiwalach muzycznych o międzynaro-dowym zasięgu. Jest zapraszany do współpracy z wybitnymi kompozytorami i gitarzystami (m.in. Jorge Morel, Jorge Cardoso, Tommy Emmanuel, Joscho Stephan).Uczestniczył w dwudziestu jeden konkursach krajowych i międzynarodowych, spośród których był laureatem szesnastu.W ankiecie „Gitarowy Top” ogłoszonej przez fachowy magazyn muzyczny „Gitara i Bas” Krzysztof Pełech został trzykrotnie wybrany najlepszym polskim gitarzystą klasycznym. Dotychczas nagrał 16 płyt w Polsce, Anglii, Czechach, Niemczech i Stanach Zjednoczonych.Jest jednym z pomysłodawców i dyrektorem artystycznym odbywającego się od 1998 roku Międzynarodowego Festiwalu Gitarowego we Wrocławiu, a także inicjatorem i szefem artystycznym „Letniego Festiwalu Gitary” w Krzyżowej. Krzysztof Pełech jest twórcą i współzałożycielem Wrocławskiego Towarzystwa Gitarowego. Od października 2005 Krzysztof Pełech prowadzi klasę gitary w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy.

is one of the most active musicians of the young generation. He gives, on average, about sixty concerts per year (recitals, chamber concerts, and as a soloist with orchestras). He has cooperated with the leading Polish orchestras. He has performed in the Berlin Concert Hall with the Berlin Festival Orchestra. He has given concerts in almost all European countries, in the USA, Brazil, South Africa, as well as in Egypt, the United Arab Emirates, Singapore, Indonesia, Malaysia, Mexico, Argentine and Chile.He took part in many prestigious music festivals of international standing. He is regularly invited to cooperate with eminent composers and guitarists (such as Jorge Morel, Jorge Cardoso, Tommy Emmanuel, Joscho Stephan).He took part in twenty one national and international competitions, at sixteen of which he received awards.In the “Top of Guitar” chart compiled by the professional music magazine Gitara i Bas, Krzysztof Pełech has been three times voted the best Polish classical guitarist. To date, he has recorded 16 albums in Poland, England, Czech Republic, Germany and the United States.He is one of the originators and the artistic director of the International Guitar Festival in Wrocław, which has been taking place since 1998, as well as the originator and the artistic director of the Summer Guitar Festival in Krzyżowa. Krzysztof Pełech is the creator and co-founder of the Wrocław Guitar Society. Since October 2005, Krzysztof Pełech has been a teacher of guitar at the Music Academy in Bydgoszcz.

Katarzyna KrzysztyniakDyrektor Organizacyjny/Organising Director

jest z wykształcenia teoretykiem muzyki (Akademia Muzyczna we Wrocławiu). Od 6 lat uczestniczy w organizacji ważniejszych wrocławskich imprez kulturalnych – Festiwalu Polskiej Muzyki Współczesnej Musica Polonica Nova (2004, 2006), Wrocławskiego Festiwalu Gitarowego (2004, 2005; od 2006 jako Dyrektor Organizacyjny), Forum Musicum (2005), Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Elektroakustycznej Musica Electronica Nova (2005, 2007). Od roku 2005 stale współpracuje z Wrocławskim Towarzystwem Gitarowym biorąc udział w realizacji wszystkich projektów Stowarzyszenia. Od maja 2008 pełni funkcję Prezesa Zarządu Wrocławskiego Towarzystwa Gitarowego. Od 2009 prowadzi agencję artystyczną KA – International Art Management.

is a music theoretician by education (the Academy of Music in Wroclaw). For six years she has been participating in the organisation of the most important cultural events in Wroclaw – the Festival of Polish Contemporary Music Musica Polonica Nova (2004, 2006), Wroclaw Guitar Festival (2004, 2005; since 2006 as the Organising Director), Forum Musicum (2005), the International Festival of Electroacoustic Music Musica Electronica Nova (2005, 2007). Since 2005 she has been co-operating with Wroclaw Guitar Society, taking part in the realisation of all its projects. Since may 2008 she has been the President of the Wroclaw Guitar Society. Since 2009 she has been leading an artistic agency KA – International Art Management.

2 Wrocławski Festiwal Gitarowy GITARA 2010 Wrocławski Festiwal Gitarowy GITARA 2010 3

4

7

10

17

8

9

15

16

18

19

20

22

23

24

27

28

29

30

32

UROCZYSTA INAUGURACJALouis Winsberg & „La Danse du Vent”

WYKŁADY METODYCZNEPiotr Zaleski, Marek Zieliński

PIĘKNY TEMPERAMENT Julia Malischnig

ACOUSTIC HARMONY Artur Lesicki Trio Jam

GALA GIGANTÓW GITARY Tommy Emmanuel,cgp. & Friends

15-LECIE DZIAŁALNOŚCI ARTYSTYCZNEJWitold Kozakowski

CRISTALLIZATIONJohannes Tonio Kreusch

IMPREZA W DAWNYM STYLUJacarasJakub Kościuszko

ROMANTYCZNY WIRTUOZLorenzo Micheli

NOWE BRZMIENIAMiscelánea Guitar Quartet

FLAMENCO NUEVOCañizares

ORYGINALNY RODZYNEKZehnder Kraah Trio

MOCNE UDERZENIEPi-eR-2

THE RUMBA FOUNDATIONJesse Cook

IN MEMORIAMMarek Długosz

LETNI FESTIWAL GITARYKrzyżowa 2011

PORTRET BRIANA BREIJarema Klich

Artyści poprzednich edycji

Program Festiwalu

Dyrektor artystycznyArtistic DirectorKrzysztof Pełech

Dyrektor organizacyjnyOrganising DirectorKatarzyna Krzysztyniak

Prowadzenie koncertówRunning concertsJarema Klich

Biuro festiwaloweFestival OfficeMonika LechNina SokołowskaAleksandr Evseyenko

Teksty/TextsJarema KlichNina Sokołowska

Tłumaczenia/TranslationsBartosz Witański

Zdjęcia Festiwalowe/Festival Photos: Mariusz Mikołajczyk

Projekty graficzne/Graphic designs:Robert Leonhard

Organizator: Wrocławskie Towarzystwo Gitaroweul. Ruska 46a/14 50-079 Wrocław

Organizer: Wrocław Guitar Society46a Ruska Str. 14 50-079 Wrocław


SPIS TREŚCI

LOUIS WINSBERGLouis Winsberg urodził się w Marsylii w 1963 r.

Naukę gry na gitarze rozpoczął w wieku 12 lat u za-przyjaźnionych muzyków cygańskich. Już wcze-śniej komponował i improwizował dla zabawy na fortepianie. Rodzice chłopca zajmowali się malar-stwem. Jak sam wspomina, zakochał się w gitarze, bo w rodzinnym domu spędził wiele „cygańskich nocy”. W wieku 14 lat jego zainteresowania zwró-ciły się jednak w stronę jazzu. Dwa lata później wyjechał na studia muzyczne do Paryża.

Jako 21-letni muzyk rozpoczął działal-ność w grupie Sixun, która nagrała dziewięć albumów. Dość późno, bo jako już 30-latek, artysta zaczął studiować gitarę i muzykę fla-menco. Flamenco to, według niego, fascynu-jący „triumwirat gitary, śpiewu i tańca”. Louis Winsberg wiele wnikliwych badań poświęcił zrozumieniu i opanowaniu rytmów flamenco i specyfiki tego muzycznego języka. Na stylu flamenco nie poprzestał jednak. Niespokojny „muzyczny duch” i otwartość na nowe poszu-kiwania wzbogaciły jego artystyczny warsztat o elementy kultur muzycznych Afryki Północ-nej, Brazylii, Indii i Bałkanów.

Louis Winsberg gościł już na wrocławskich estradach kilkakrotnie z fenomenalną grupą Jaleo. Ich wspaniałe koncerty, łączące najwyższej próby profesjonalizm ze świeżością muzycznych pomysłów i stylistycznym bogactwem, na długo pozostaną w pamięci słuchaczy.

Louis Winsberg was born in Marseilles (in 1963). He began learning to play guitar at the age of 12 from his friends – Gypsy musicians. Before that, he had composed and improvised music on the piano for fun. The boy’s parents were painters. As he recollects, he fell in love with the guitar because he had spent many “gypsy nights” in his family home. However, at the age of 14, he decided to turn to jazz. Two years later he went to Paris, to study the classi-cal music and jazz.

As early as at the age of 21 he joined the band Sixun, which recorded nine albums. He was already 30 when he began to le-arn the flamenco guitar and flamenco mu-sic. According to him, flamenco is a fascina-ting “triumvirate of the guitar, singing and dancing”. He went to great lengths to un-derstand and master the flamenco rhythms and the specific character of that music lan-guage. However, he did not confine himself to flamenco. His restless “musical spirit”, openness to seek new elements, as well as his sensitivity, made him fall in love with other artistic worlds: the music of North Africa, Brazil, India and the Balkans.

Louis Winsberg has visited the stages of Wrocław with the excellent group Jaleo many times. Their fantastic concerts, combining top-shelf professionalism with freshness of musical ideas and stylistic richness, will be long remem-bered by the listeners.

Louis Winsberg – gitary/guitars Franck Tortiller – wibrafon/vibraphoneStéphane Huchard – perkusja/drums Marc Berthoumieux – akordeon/accordionLinley Marthe – gitara basowa/bass guitar

gościnnie/featuringDorota Miśkiewicz – śpiew/vocal

Strona internetowa artysty/The artist’s website address: www.louis.winsberg.com


FRANCK TORTILLER

Franck Tortiller jest wibrafonistą i dyrygen-tem. W latach 2005-2008 dyrygował zespołem The National Jazz Orchestra, koncertując w ta-kich krajach, jak Francja, Niemcy, Austria, Wło-chy, Hiszpania, Turcja, Stany Zjednoczone oraz Irlandia.

Artysta jest laureatem wielu prestiżowych nagród – pierwsza nagroda dla najlepszego perkusisty w konkursie zorganizowanym przez National Music Conservatory w Paryżu, Holder of Certificate of Aptitude in percussion, nagro-da dla solisty oraz orkiestry w międzynarodo-wym konkursie La Defense, i wiele innych.

Jako dyrygent współpracował z wieloma orkiestrami, m. in. Pasdeloup Orchestra, Basel Symphony, Massy Orchestra, czy Aix en Proven-ce Orchestra, wraz z solistami: Enzo Enzo, San-severino, Juliette Greco, Christian Muthspeil, Gavino Murcia, Michel Godard, dając liczne kon-certy w Austrii, Niemczech oraz we Włoszech.

Franck Tortiller może poszczycić się także okazałym dorobkiem kompozytorskim. Wie-lokrotnie komponował na zamówienie Radio

STÉPHANE HUCHARD

Stéphane Huchard jest muzykiem o fran-cuskich korzeniach. Wychował się w rodzinie, w której od zawsze silnie kultywowano tradycje muzyczne. Jego ojciec był akordeonistą, brat – pianistą. Nie pozostało to bez wpływu na Hu-charda, który już od najmłodszych lat wykazywał ogromne zainteresowanie muzyką, a zwłaszcza jazzem. Swoją edukację muzyczną rozpoczął już w wieku siedmiu lat. Jako dojrzały muzyk studio-wał w Paris Dante Agostini Percussion School, którą ukończył z najwyższym wyróżnieniem.

Artysta ma na swoim koncie trzy solowe płyty zatytułowane kolejno: Tribal traquenard, Toutakoosticks oraz Bouchabouches. Ponadto brał udział w nagraniu ponad siedemdziesięciu albumów, współpracując z wieloma muzykami jazzowymi takimi, jak Louis Winsberg, Tania Maria, Stefano Di-Batista, Jean Pierre Como, Laurent de Wilde, Flavio Boltro, Jacky Terras-son, Florian Ross, David Linx, Diederik Wissels i wielu innych. O muzyce wypowiada się w na-

MARC BERTHOUMIEUX

Marc Berthoumieux urodził się w Haute-Savoie we Francji. Naukę gry na akordeonie roz-począł mając niespełna dziesięć lat. Punktem zwrotnym w jego karierze była przeprowadzka do Paryża w 1991 roku. Tam niemal natychmiast zo-stał zauważony przez najwybitniejszych przedsta-wicieli paryskiej sceny muzycznej, co zaowocowa-ło współpracą z takimi muzykami, jak Didier Loc-kwood, Charles Aznavour, Harry Belafonte, Patrick Bruel, Louis Winsberg, Stéphane Huchard, Jean-Marc Jafet, Elisabeth Caumont, Catherine Ringer, Nazareth Pereira i wieloma innymi. Niezwykłej popularności przysporzyła mu trasa koncertowa z Dee Dee Bridgewater, w trakcie której zagrał po-nad dwieście koncertów na całym świecie.

Oprócz mistrzowskiej gry na akordeonie, Marc zajmuje się kompozycją. Jest autorem muzyki do filmu A great deal w reżyserii Serge Maynarda. Ponadto stworzył kilka kompozycji, które znalazły się na płytach Claude Nouga-ro i Richarda Bony. W jego twórczości słychać

France. Ponadto jego utwory wykonywane były na licznych festiwalach, m. in. Jazz sous le Pom-miers à Coutances, Arrs Festival, Nevers Jazz Festival, l’ARC au Creusot scène national, czy Bourgoin Jallieu. Nagrał dotychczas dwanaście albumów płytowych.

Franck Tortiller is a vibraphonist, as well as a conductor. Between 2005 and 2008, he conducted an ensemble called the National Jazz Orchestra, giving concerts in countries like France, Germany, Austria, Italy, Spain, Turkey, the USA and Ireland.

The artist is a laureate of many prestigious prizes, such as: the first prize for the best per-cussionist at a competition organised by the National Music Conservatory in Paris, the Hol-der of Certificate of Aptitude in percussion, the award for soloist and orchestra at the La Defen-se international competition, and many others. As a conductor, ha has had the opportunity to cooperate with many orchestras, including: the Pasdeloup Orchestra, the Basel Symphony Or-chestr, the Massy Orchestra, or the Aix en Pro-

stępujący sposób: „Nie lubię muzyki, która wci-śnięta jest w formę. Wokół siebie mamy tyle różnorodnych form, że muzyka powinna być od niej wolna”.

Stéphane Huchard is a musicians with French roots. He was brought up in a family, in which musicial traditions had always been strongly cultivated. His father was an accordio-nist, his brother - a pianist. It was not without impact on Huchard, who manifested great inte-rest in music, especially jazz, from his earliest years. He started musical education as early as at the age of seven. As a mature musician, he studied at the Paris Dante Agostini Percussion School, where he graduated with the highest honours.

The artist has recorded three solo albums, with the following subsequent titles: Tribal tra-quenard, Toutakoosticks and Bouchabouches. Furthermore, he has participated in recording of more than seventy albums, cooperating

wpływy takich wielkich postaci świata muzyki, jak Pat Metheny, Michel Petrucciani, Antonio Carlos Jobim, Stevie Wonder, Astor Piazzolla, Marcel Azzola czy Sting. Na swoim koncie ma trzy płyty CD zatytułowane: Colors dici, oraz Jazz: No Jazz Vol. 1 i 2.

Marc Berthoumieux was born in Haute-Sa-voie, France. He started to learn to play the ac-cordion when he was under ten years old. What was a turning point in his career was the move to Paris in 1991. There, he was noticed by the most eminent representatives of the Paris mu-sic scene almost immediately, which resulted in cooperation with musicians like: Didier Lockwo-od, Charles Aznavour, Harry Belafonte, Patrick Bruel, Louis Winsberg, Stéphane Huchard, Jean-Marc Jafet, Elisabeth Caumont, Catherine Rin-ger, Nazareth Pereira and many others. Incredi-ble popularity came with the concert tour with Dee Dee Bridgewater, during which he played more than two hundred concerts around the

vence Orchestra. Ha has also perfor-med with soloists, inlcuding: Enzo Enzo, Sanseverino, Juliette Greco, Christian Mu-thspeil, Gavino Murcia, Michel Godard, giving numerous concerts in Austria, Germany and Italy.

Franck Tortiller not only performs, but also creates. He has compo-sed on commission from Radio France many times. In addition, his compositions have been performed at numerous festivals, such as: Jazz sous le Pommiers a Coutances, the Arrs Festi-val, the Nevers Jazz Festival, l’ARC au Creusot scene national, or Bourgoin Jallieu. He has re-corded twelve albums.

Strona internetowa artysty/ The artist’s website address www.francktortiller.com

with many jazz musi-cians, including: Louis Winsberg, Tania Maria, Stefano Di-Batista, Jean Pierre Como, Laurent de Wilde, Flavio Bol-tro, Jacky Terrasson, Florian Ross, David Linx, Diederik Wissels and many others. He willingly takes part in many bands per-forming jazz music. Although jazz is the centre of his musical interests, Huchard does not close himself off from other music genres. He talks about music in the following words: I do not like music that is pressed into a form. We find so many different forms around that music should be free of it.

Strona internetowa artysty/ The artist’s website address www.stephane-huchard.com

world. Beside playing the accordion, Marc is also occupied with composing. He is the author of music for a film titled A great deal, directed by Serge Maynarda. In addition, he has created several compositions which were placed on the al-bums of Claude Nouga-ro, as well as Richard Bona. In his output, you can find the influences of musicians like: Pat Metheny, Michel Petruc-ciani, Antonioz Carlos Jobim, Stevie Wonder, Astor Piazzolla, Marcel Azzola or Sting. He has recorded three albums, entitled: Colors dici and Jazz: No Jazz Vol. 1 and 2.

Strona internetowa artysty/ The artist’s website address www.marcberthoumieux.com


LINLEY MARTHE

Linley Marthe jest muzykiem niezwykle wszechstronnym. Znany jest przede wszystkim ze swoich wybitnych umiejętności gry na gita-rze basowej. Nie ogranicza się jednak tylko do tego instrumentu. Muzyk gra również na gita-rze, flecie, fortepianie oraz perkusji. Ponadto zajmuje się kompozycją. W jego muzyce słychać wpływy takich artystów, jak Mark King, Sting, Anthony Jackson, Alphonso Johnson czy Carles Benavent.

Linley Marthe urodził się w 1972 r. na Mau-ritiusie. W wieku 21 lat przeprowadził się do Pa-ryża, gdzie ukończył teorię i techniki jazzu w Hi-gher Music National Conservatoire. Od tamtego czasu zapraszany jest do współpracy z wieloma artystami takimi, jak Cheb Mam, Mino Cinelu, Francois Jeanneau, Dave Liebman, Nguyen Le, Andy Emler, Trilok Gurtu, Michel Portal, Didier Lockwood, Richard Galliano, Nelson Ve-ras i wieloma innymi. W 2003 r. stał się człon-kiem zespołu The Zawinul Syndicate, założonym przez jednego z najwybitniejszych muzyków jazzowych i jednocześnie wieloletniego przyja-ciela Linleya – Joe Zawinula. Oprócz The Zawinul

Absolwentka Akademii Muzycznej w War-szawie w klasie skrzypiec. Pierwsze nagrania studyjne i telewizyjne rozpoczęła będąc jeszcze w liceum. Współpracowała z największymi gwiaz-dami muzycznego show-businessu: m.in. Toma-szem Stańko, Nigel’em Kennedy, Grzegorzem Turnauem, Wojciechem Młynarskim, Ewą Bem, Janem „Ptaszynem” Wróblewskim, Anną Marią Jopek (m.in. projekty z Patem Metheny i Mino Cinelu) i innymi.

Rok 2006 zaowocował ekskluzywnym nagra-niem duetu z Cesarią Evorą na krażek „Rogamar”, który szybko osiągnął status „złotej płyty”. Otrzy-mała tym samym swoistą legitymację do świato-wej kariery będąc, jako jedyna polską wokalistką oprócz Kayah, zaproszoną do wspólnego nagrania utworu z królową Wysp Zielonego Przylądka.

Artystka o niepowtarzalnym, charaktery-stycznym stylu i muzycznej ekspresji, której zna-kiem rozpoznawczym są nastrojowe, liryczne kompozycje balansujące na granicy jazzu i wyra-finowanego popu. Na jej płytach odnaleźć moż-na kobiece, pełne zmysłowości ballady, delikat-ne bossanovy, klimaty etniczne, ale i ostrzejsze rockowe nuty. Wyróżnia się elegancją i skrom-nością. Łagodna na płytach, bywa drapieżna na koncertach, charyzmatyczna na scenie, błyska-wicznie nawiązuje kontakt z publicznością, a jej głos jest tak urodziwy jak ona sama.

Po długim oczekiwaniu, 22 września 2008 na rynku pojawia sie „Caminho” (Sony BMG). Na nowym albumie Dorota łączy jazz ze szlachetną piosenką i swoim własnym, wyjątkowym sty-lem okraszonym rytmami utęsknionej Brazylii... Krążek osiągnął status „Złotej Płyty” w kategorii pop. „Caminho” czyli droga. Ten obco brzmiący tytuł nowej produkcji zwraca uwagę na perkusi-stę Guello, który na nagrania przyleciał specjal-nie z Sao Paulo. Brazylijskie podejście do rytmu nadało koloryt wszystkim piosenkom, nie tylko sambom i bossanovom (nominacja do Frydery-ka w kategorii album roku pop oraz wokalistka roku). Na płycie odnajdziemy dwa piękne duety

Syndicate, Linley Marthe współtworzył takie formacje, jak Bzz Puk, Trio Nguyen Le, Hadrian Feraud, African Project, Kadero. Grał również w duecie z Francisem Lassusem. Na wrocław-skim koncercie wystąpi w projekcie Louis Wins-berga La Danse du Vent.

Linley Marthe is an extremely versatile mu-sician. In the world, he is known most of all for his excellent skills at playing the bass guitar. He does not, however, limit himself to that instru-ment only. The musician also plays the guitar, flute, piano and drums. Furthermore, he is en-gaged in composing. In his music, you may hear the influence of artists like: Mark King, Sting, Anthony Jackson, Alphonso Johnson or Carles Benavent.

Linley Marthe was born in Mauritius in 1972. At the age of 21, he moved to Paris, where he studied jazz theory and techniques at the National Superior Conservatory of Music. It was the move to Paris what opened new oppor-tunities for him, not only to develop his skills at playing, but also to start an international ca-reer. Since then, he has been invited to cooper-

– z Grzegorzem Turnauem oraz z Grzegorzem Markowskim. Ponadto na uznanie zasługuje udział w kilku piosenkach wybitnego pianisty – Marcina Wasilewskiego, a także gitarzysty, współkompozytora i współproducenta płyty –Marka Napiórkowskiego.

Dorota is a graduate of the Music Academy of Warsaw, where she specialized in the violin. She made her first studio and television recor-dings while still at high school.

She has worked with some of the biggest stars of the music business: Nigel Kennedy, To-masz Stanko, Grzegorz Turnau, Wojciech Mły-narski, Ewa Bem, Jan “Ptaszyn” Wróblewski and Anna Maria Jopek (projects with Pat Matheny and Mino Cinelu) are just some of those that could be mentioned.

In 2006 she released “Rogamar”, with an exclusive recording of her duet with Casaria Evora. The album rapidly won a gold disc in the pop category. It also represented Dorota’s first steps in an international career, as the only Polish vocalist (after Kayah) to have been invi-ted to record a song with Evora, known as the “Queen of the Cape Verde Islands”.

The artist, whose romantic, lyrical com-positions are her trade mark, is known for her unusual, specific style and musical expression balancing between jazz and more sophisticated pop. On her CDs you can find feminine, sensual ballads, delicate bossanovas, ethnic vibes, as well as sharper rock sounds. Her elegance and modesty distinguish her among other perfor-mers. While gentle in her music, she sometimes becomes wild on stage. As a charismatic perfor-mer, she makes contact with the audience as fast as lightning, and her voice is as charming as she is herself.

After a long wait, on 22 September 2008, “Caminho” (Sony BMG) was released. On her

new album, Dorota mixes jazz with more re-fined song, and with her own unique style, accompanied by the rhythms of her beloved Brazil. This album again won a Gold Disc, this time in the pop category. It also gained Fry-deryk nominations for album of the year and vocalist of the year. “Caminho” means “a way”. This strange-sounding title of her new work draws our attention to Guello, a drummer who came especially from Sao Paulo to record the album. The Brazilian approach to rhythm gave a distinct colour to all the songs, not only the sambas and bossanovas. We owe these noble, warm, and pleasant sounds not only to the pro-ducers, but also to the excellent musicians who accepted invitations to take part in the project. On the disc we can find two beautiful duets - the first with Grzegorz Turnau, and the second with Grzegorz Markowski. Also worthy of ap-preciation are the outstanding pianist Marcin Wasilewski, and Marek Napiórkowski, a guita-rist, co-composer, and co-producer in one per-son, who appears on several of the tracks.

Strona internetowa artystki/ The artist’s website address www.dorotamiskiewicz.pl

ate with many artists, including: Cheb Mam, Mino Cinelu, Francois Jeanneau, Dave Lie-bman, Nguyen Le, Andy Emler, Trilok Gurtu, Michel Por-tal, Didier Lock-wood, Richard Gal-liano, Nelson Veras and many others. In 2003, he be-came a member of a band called The Zawinul Syndicate, founded by one of the most prominent jazz musicians and, at the same time, a lifelong friend of Lindley - Joe Zawinula.

Beside The Zawinul Syndicate, Linley Marthe co-formed groups like: Bzz Puk, Trio Nguyen Le, Hadrian Feraud, African Project, Kadero. He also played in a duo with Francis Las-suse. At the concert in Wrocław, he will par-ticipate in Louis Winsberg’s project called „La Danse du Vent”.

Dorota Miśkiewicz


Jest absolwentem Krakowskiej Akademii Muzycznej, którą ukończył w roku 1987. Laureat ogólnopolskich konkursów gitarowych. W zawodzie nauczyciela gry na gitarze klasycznej pracuje od 28 lat. W tym okresie wykształcił laureatów ponad 100 najbardziej znaczących ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów gitarowych. Zajmuje się również działalnością publicystyczną.

Za swój dorobek artystyczny i pedagogiczny otrzymał m.in. Nagrodę Prezydenta Wrocławia przyznaną z okazji milenium Wrocławia, trzykrotnie Nagrodę Indywidualną I st. Dyrektora Centrum Edukacji Artystycznej w Warszawie, Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki oraz Srebrny Krzyż Zasługi. Jest nauczycielem dyplomowanym oraz ekspertem MEN. Z racji tej funkcji sprawuje opiekę i nadzór metodyczny nad wieloma szkołami na terenie kraju. Jest wykładowcą warsztatów i kursów gitarowych min. Międzynarodowych Kursów Gitarowych w Szczawnie Zdroju, Kudowie, Krzyżowej, Olsztynie, Jarosławiu, Grotnikach, Żerkowie, Jarocinie, na Międzynarodowym Kursie Mistrzowskim w Zell an der Pram (Austria) oraz Hof (Niemcy). Jest zapraszany w charakterze jurora konkursów ogólnopolskich i międzynarodowych na terenie Polski, a także poza jej granicami.

Obecnie jest st. wykł. na wydziale instrumentalnym Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego oraz nauczycielem dypl. w O.S.M. I i II st. im. K. Szymanowskiego we Wrocławiu.

Marek Zieliński is a graduate of the Music Academy in Cracow, which he finished in 1987. A laureate of Polish national guitar competitions.

Studia gitarowe ukończył w 1979 roku w Hochschule fur Musik w Weimarze w klasie prof. Ursuli Peter i prof. Moniki Rost. Koncertował w całej Europie, grając solo, z orkiestrami symfonicznymi oraz w duecie z fletem. Prowadził kursy mistrzowskie w Polsce, Hiszpanii, Niemczech, Austrii, Czechach, Holandii, na Węgrzech. Wychował wielu

He has worked as a classical guitar teacher for 28 years. During that time, he educated the prize-winners of over 100 most prestigious Polish and international guitar competitions. He has also been working in the field of journalism.

For his artistic and educational output, he has received, inter alia, the Award of the Mayor of Wrocław awarded on the occasion of the millennium of the City of Wrocław, three times the 1st Degree Individual Award of the Director of the Centre for Artistic Education in Warsaw, the Award of the Minister of Culture and Art and the Silver Cross of Merit. He is a certified teacher and expert of the Ministry of National Education. Due to that latter role, he exercises control and methodological supervision over many schools on the area of the whole country. He is a teacher of workshops and guitar courses, such as the International Guitar Courses in Szczawno Zdrój, Kudowa, Krzyżowa, Olsztyn, Jarosław, Grotniki, Żerków, Jarocin, at the International Master Course in Zell an der Pram, Austria, and Hof, Germany. He has been invited as a juror to Polish and international competitions in Poland, as well as abroad.

At present, he is a Professor at the Instrumental Faculty of the K. Lipiński Music Academy and a certified teacher in the K. Szymanowski Primary and Secondary State Music School in Wrocław.

laureatów ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów gitarowych (m.in. Krzysztof Pełech, Robert Horna, Łukasz Kuropaczewski, Marek Pasieczny, Anna Pietrzak). W latach 1991-1993 pełnił funkcję dziekana Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Obecnie jest profesorem klasy gitary w Akademii Muzycznej we Wrocławiu i w Poznaniu. Twórca corocznych kursów gitarowych w Szczawnie Zdroju (17 edycji).

Piotr Zaleski completed his guitar studies in 1979, at the Hochschule fur Musik in Weimar in the class of Professor Ursula Peter and Professor Monika Rost. He has given concerts throughout Europe, playing solo, but also with symphonic orchestras and in a duo with flute. He has been the teacher of master courses in Poland, Spain, Germany, Austria, Czech Republic, Holland and Hungary. He educated many prize-winners of Polish and international guitar competitions, including Krzysztof Pełech, Robert Horna, Łukasz Kuropaczewski, Marek Pasieczny, Anna Pietrzak. In the years 1991-1993, he held the position of the Dean of Instrumental Faculty at

the Music Academy in Wrocław. Currently, he is the Professor of the guitar class at the Music Academies in Wrocław and Poznan. He is also the founder of the Guitar Courses in Szczawno Zdrój (17 editions).

Marek Zieliński

piotr Zaleski


Jesteś nie tylko wybitnym muzykiem, ale też olśnie-wająco piękną kobietą. Czy uroda pomaga w karierze artystycznej czy wręcz przeciwnie?

JM: Piękno jest rzeczą bardzo subiektywną. To, co jest piękne dla jednego, może nie być tak piękne dla kogoś innego. Dla mnie piękno pochodzi z wnę-trza. Gdy masz piękno w sercu, w naturalny sposób piękno będziesz także nosić na zewnątrz. Muzyka jest najbardziej naturalnym, czystym i pięknym darem – więc gdy tylko zdasz sobie z tego sprawę, da ci ona siłę, żeby podążać naprzód. Piękno może być pomocnym elementem w życiu i karierze artystycznej, o ile jest autentyczne, a nie sztuczne.

Czy są Ci znani polscy kompozytorzy muzyki gitarowej? Którego z nich cenisz najbardziej?

JM: Bardzo lubię muzykę Aleksandra Tansma-na. Jest ona zarazem głęboka, jak i pełna energii, z wieloma barwami i brzmieniami. Mam nadzieję, że będę miała szansę poznać więcej polskich kompozy-torów muzyki gitarowej, kiedy wkrótce znajdę się we Wrocławiu.

Czy gdy jesteś zakochana grasz piękniej?

JM: Wszystko jest piękniejsze, kiedy jest się zakocha-nym…Wygląda się piękniej, czuje się piękniej, gra się piękniej…i ja także, jak sądzę…

You are a prominent musician, but also a glamorously beautiful woman. Does beauty help in artistic career, or is the opposite the case?

JM: Beauty is a very subjective thing. What is beauti-ful for someone, can be not so beautiful for the other one. For me beauty comes from deep inside. When you have beauty in your heart you will wear beauty outside naturally. Music is the most natural, pure and beautiful gift – so once you are aware of that it will bring you fur-ther. Beauty can be a helpful ingredient in life and in an artistic career, as long as it is authentic and not made.

Do you know any Polish guitar composers? Which of them do you appreciate most?

JM: I like very much music from Alexandre Tansman. It is both deep and full of energy with lots of different colors and sounds. Hope to get the chance to find out more Polish guitar composers now when I come to Wroclaw soon.

Do you play more beautifully when you are in love?

JM: Everything is more beautiful when you are in love…You look more beautiful, you feel more beautiful, you play more beautifully…and so do I, I guess…

Julia Malischnig – austriacka kompozytorka, wybitny pedagog, ale przede wszystkim dosko-nała gitarzystka. Swoje pierwsze kroki stawia-ła w szkole muzycznej w Spittal, uczęszczając do klasy gitary Barbary Dietrich. Następnie podjęła studia na Uniwersytecie Muzycznym w Wiedniu pod kierunkiem Konrada Ragossniga, które ukończyła w 2002 r. otrzymując dyplom z wyróżnieniem. W tym samym czasie została uhonorowana specjalną nagrodą przyznawaną przez Austriacki Departament Edukacji, Nauki i Kultury. W czasach studenckich miała okazję doskonalić swoje umiejętności gry u takich pe-dagogów, jak Oscar Gighlia, Frank Bungarten, Pepe Romero, Alexander Swete oraz Aniello Desiderio.

W trakcie swojej kariery muzycznej Julia Ma-lischnig występowała w wielu krajach Europy, Afryki Południowej, na Kubie, w Korei oraz w Argen-tynie, biorąc udział w wielu międzynarodowych festiwalach muzycznych. Koncertuje zarówno solo, jak i w zespołach. Artystka szczególnie ceni sobie współpracę z zespołem Zagreb Soloist oraz argentyńskim muzykiem Dinem Saluzzi.

Kompozycje Julii Malischnig przeznaczone są głównie na gitarę klasyczną, jednak w swojej twórczości nie ogranicza się wyłącznie do jed-nego gatunku muzyki. Inspiruje się także tan-giem i jazzem.

Od wielu lat Julia Malischnig angażuje się w działalność pedagogiczną. Prowadzi warsztaty oraz udziela lekcji mistrzowskich. Ponadto pełni

funkcję wykładowcy w OŐ Musikschulwerk oraz w Konserwatorium im. Franza Schuberta w Wiedniu. Jest inicjatorem oraz dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Gi-tarowego La Guitarra esencial w Millstatt.

Julia Malischnig – an Austrian composer, renowned teacher, but, most of all, an excel-lent guitarist. She got initial guitar lessons with Barbara Dietrich at the music school Spittal. Then, she studied with the renowned Prof. Konrad Ragossnig at the University of Music in Vienna, where she graduated with honours in 2002, for which she was awarded a special prize by the Austrian Department of Education, Sci-ence and Culture. During her university years, she had the opportunity to perfect her guitar skills with teachers like Oscar Gighlia, Frank Bungarten, Pepe Romero, Alexander Swete and Aniello Desiderio. During her music career, Julia Malischnig has performed in many countries in Europe, South Africa, Cuba, Korea and Argen-tina, participating in many international music festivals. She has performed both solo and in groups. The artists particularly appreciates co-operation with the band Zagreb Soloist and the Argentinian musician Din Saluzzi.

Julia Malischnig’s compositions are mainly written for the classical guitar, but she does not limit her creative work to just one genre of music.

She also finds inspiration in tango and jazz. Julia Malischnig has been involved in the

teaching activity for many years. She directs guitar workshops and master classes. In addi-tion, she is a lecturer at OŐ Musikschulwerk and in the Franz Schubert Conservatory in Vi-enna. She is the initiator and artistic director of the International Guitar Festival La Guitarra esencial w Millstatt.

Strona internetowa artystki/The artist’s website address:

www.juliamalischnig.com


Artur Lesicki – wybitny polski gitarzysta jazzowy. Na swoim koncie ma kilkanaście nagranych płyt. Jest współliderem czołowej polskiej grupy jazzu elektrycznego Funky Groove, która na łamach magazynu Jazz Forum otrzymała tytuł najlepszego zespołu jazzu elektrycznego roku 2003 i 2004. Pierwsza płyta grupy została wydana przez światowy koncern PolyGram (obecnie Universal). Niedługo po polskiej premierze została umieszczona w światowym katalogu firmy.

Oprócz Funky Groove, artysta posiada własny akustyczny zespół – Artur Lesicki Acoustic Harmony. Premiera pierwszej płyty grupy – An Unbelievable Silence, wydanej przez Universal, miała miejsce w kwietniu 2004 r. Album ten został uznany przez miesięcznik Gitara i Bas za najlepsze wydawnictwo jazzowe roku 2004.

W trakcie swojej długoletniej działalności artystycznej Artur Lesicki współpracował z wieloma czołowymi jazzmanami, m.in.: Peterem Herbolzheimerem, Adamem Holzmanem, Zbigniewem Namysłowskim, Wojciechem Karolakiem, czy Tomaszem Szukalskim. Na co dzień pracuje jako muzyk sesyjny grając z licznymi gwiazdami polskiej estrady, m.in. Anną Marią Jopek, Krystyną Prońko, Katarzyną Groniec, Krzysztofem Kiljańskim, Dorotą Miśkiewicz.

Nagrywa również muzykę teatralną i filmową. Jest stałym członkiem orkiestry Tomka Szymusia, znanej z popularnego programu telewizyjnego Taniec z Gwiazdami. Współpracując z wieloma wybitnymi indywidualnościami polskiego jazzu i muzyki rozrywkowej występował na

wszystkich liczących się festiwalach jazzowych: Jazz Jamboree, Summer Jazz Days i in., a także wielokrotnie za granicą m.in. w Japonii, Francji, Włoszech i Holandii.

Muzyk od ponad dziesięciu lat zajmuje się działalnością pedagogiczną (wykłady na największych i najbardziej prestiżowych polskich warsztatach muzycznych – w Puławach i Bolesławcu). Pełni funkcję wykładowcy na Wydziale Jazzu Uniwersytetu Zielonogórskiego oraz Wrocławskiej Szkoły Jazzu i Muzyki Rozrywkowej. Ponadto jest autorem cenionych multimedialnych wydawnictw edukacyjnych – szkoły gitarowej DVD Rzemiosło i sztuka cz. I i II, oraz książki poświęconej grze akordowej Jak oni to robią.

Artur Lesicki – an eminent Polish jazz guitarist. He has recorded a dozen albums. He The co-leader of the leading Polish electric jazz group, Funky Groove, which was heralded as the best Polish electric jazz group of 2003 and 2004 by the Jazz Forum magazine. The group’s

first album was released by the international concern PolyGram (now Universal). Shortly after its Polish première it was entered into the company’s worldwide catalogue.

Beside the Funky Groove, the artist has his own acoustic band – Artur Lesicki Acoustic Harmony. The première of the group’s first album – An Unbelievable Silence, published by Universal, took place in April 2004. The album was recognised by the Gitara i Bas monthly as the best jazz publication of 2004.

During the many years of his artistic career, Artur Lesicki has cooperated with many leading jazzmen, including: Peter Herbolzheimer, Adam Holzman, Zbigniew Namysłowski, Wojciech Karolak, or Tomasz Szukalski. On an everyday basis, he works as a session musican, playing with numerous Polish stars, including Anna Maria Jopek, Krystyna Prońko, Katarzyna Groniec, Krzysztof Kiljański, Dorota Miśkiewicz.

He also records theatre and cinema music. He is a permanent member of the orchestra of Tomek Szymuś, known from the Polish edition of the popular show Strictly Come Dancing.

Cooperating with many excellent individuals of Polish jazz and popular music, he has taken part in all important jazz festivals: Jazz Jamboree, Summer Jazz Days and others, as well as many times abroad, including Japan, France, Italy and the Netherlands.

The musician has been occupied with teaching for more than ten years (lectures at the biggest and most prestigious Polish music workshop – in Puławy and Bolesławiec). He is a lecturer at the Jazz Department of the University of Zielona Góra and the Wrocław School of Jazz and Popular Music. Furthermore, he is the author of acclaimed multimedia educational publications – a DVD guitar course entitled Craft and Art (Rzemiosło i sztuka) parts I and II, and a book dedicated to chord playing, entitled Jak oni to robią.

Strona internetowa artysty/The artist’s website address: www.arturlesicki.pl

Artur Lesicki – gitara/guitar Patryk Stachura – gitara basowa/bass guitar Dariusz Kaliszuk – perkusja/ drums

Artur Lesicki


What advice would you give to musicians’s about learning and developing their own style?

TE: Get songs to learn with a great melody, that inspire you. Seek out a good melody, such as Eric Clapton’s ‘Tears in Heaven’. You will accomplish more and more over time.

Some people consider music to be an escape. Where does your music take you?

TE: All over the world, into every corner of the world. It never ceases to amaze me. Many times, during a show or after a show, I’ll look at my little guitar and I’ll think, „Wow. How did this little box made of wood with some wires on it, how did it get me here?”

Where does it take you emotionally when you’re playing?

TE: It takes me to so many, many places. Sometimes I remember my childhood and I remember my mother. Sometimes when I’m playing, I’ll really feel the presence of Chet and Merle. A lot of times, I concentrate on the audience and just try to put it out there, close my eyes and envision it just kind of washing over people.

Have you any words of wisdom or inspiration for the guitar players out there?

TE: Yeah, make sure you have some good songs to learn. Good melodies, good strong melodies, good grooves, that’s what it’s all about. Don’t work about all this too much noodling around and trying to impress other musicians. Just play a good song, that’s what people want to hear.

Co byś doradził muzykom pragnącym uczyć się i rozwinąć własny styl?

TE: Uczcie się piosenek z doskonałymi melodiami, które was inspirują. Szukajcie dobrych melodii, takich jak „Tears in Heaven” Erica Claptona. Z czasem będziecie osiągać coraz więcej.

Niektórzy uważają muzykę za ucieczkę. Dokąd muzyka zabiera Ciebie?

TE: Wszędzie, do każdego zakątka świata. Nigdy nie przestaje mnie zadziwiać. Wielokrotnie, w czasie występu lub po występie, patrzę na moją małą gitarę i myślę „Wow! Jak to małe drewniane pudełko z kilkoma drutami, jak ono mnie tu zabrało?”

Dokąd zabierają Cię emocje, kiedy grasz?

TE: Gra zabiera mnie do wielu, wielu miejsc. Czasami wspominam moje dzieciństwo i wspominam moją matkę. Czasami, kiedy gram, naprawdę czuję obecność Cheta i Merle’i. Wielokrotnie koncentruję się na widowni i po prostu staram się ją dosięgnąć, zamykam oczy i wyobrażam sobie, jak muzyka opływa ludzi.

Czy masz jakieś mądre słowa lub inspirację dla gitarzystów?

TE: Tak, upewnijcie się, że macie dobre piosenki, których możecie się nauczyć. Dobre melodie, dobre silne melodie, dobre wzory, o to przede wszystkim chodzi. Nie pracujcie nad tym zbyt dużo, ćwicząc i próbując zaimponować innym muzykom. Po prostu grajcie dobre piosenki, tego właśnie chcą słuchać ludzie.

Można powiedzieć, że to wybitny gitarzysta, że jest mistrzem, królem, geniuszem… Ale to wciąż mało! Tommy Emmanuel jest człowiekiem (to warto podkreślić!), który urodził się z muzyką w sercu! I ona stale tam mieszka!


TOMMY EMMANUEL & FRIENDS

Tommy Emmanuel pochodzi z Australii. Gitarą zainteresował się w wieku 4 lat, grając „ze słuchu”, bez pomocy żadnego nauczycie-la. Nie był mu potrzebny. Już wtedy rozpoczął swoją „profesjonalną” karierę występując ra-zem z o 3 lata starszym bratem – Philem, w ze-społach: The Emmanuel Quartet, The Midget Safaries oraz The Trailblazers (razem z dwójką rodzeństwa – Chrisem na perkusji i Virginią na gitarze). Zespoły te zapisały się na stałe w historii muzyki australijskiej. Przez kilka lat koncertowały na całym kontynencie zarabia-jąc w ten sposób na utrzymanie rodziny. Ich pierwszym dużym sukcesem było wygranie telewizyjnego konkursu talentów i nagranie w nagrodę profesjonalnego mini-albumu. Zachęcony tym sukcesem Emmanuel, jako na-stolatek, opuścił rodzinny dom i wyjechał do Sydney. Tam został szybko zauważony i doce-niony, i stał się rozchwytywanym muzykiem sesyjnym. W latach 70. i wczesnych 80. był członkiem bardzo znanego wówczas w Australii zespołu Dragon, współpracował też z dziesiąt-kami popularnych artystów, m.in. z Tiny Timem oraz Stevie Wonderem.

Karierę solową Tommy Emmanuel roz-począł w 1970 roku prezentując szerszej publiczności swoje utwory, z których kilka – Lost In Love, All Out Of Love, Every Woman In The World natychmiast stało się hitami. W USA dostrzeżono go kiedy album Midni-ght Drive pozostawał na liście 5 największych przebojów przez 16 tygodni, co dało mu miano „najwyżej” debiutującego artysty. Był rok 1997. W rok później Tommy otrzymał nominację do nagrody GRAMMY za płytę nagraną w duecie z Chetem Atkinsem – The Day Fingerpickers Took Over The World.

Ukoronowaniem pracy połączonej z nie-spotykaną pasją było przyznanie w 1999 roku największego wyróżnienia w świecie gitary – tytułu CGP (Certified Guitar Player) za wkład w muzykę fingerstyle.

W roku 2000 Tommy wystąpił na uroczy-stości Otwarcia Letnich Igrzysk Olimpijskich w Sydney, był też gościem Walnut Valley Festi-val in Winfield (Kansas, USA).

Jego kariera trwa już około 40 lat (Oby żył wiecznie!). Nazywany jest muzykiem muzyków. Przez największe autorytety w branży uznawany jest za jednego z najwybitniejszych gitarzy-stów w historii tego instrumentu.

Sensacyjny był jego debiut przed polską publicznością. Wystąpił w Fil-harmonii Wrocławskiej, zagrał dwa recitale po blisko 2 godziny każdy, przerwa trwała 20 minut, w jej trakcie jednak nie odpoczywał, lecz grał dla przyjaciół w gar-derobie! Ku niewysłowionemu zaskoczeniu obserwatorów, w ramach drugiego koncertu powtórzył zaledwie kilka utworów! Większość programu była inna. Tego nie potrafi nikt poza Tommym!

Występował i współpracował z tak wybit-nymi artystami, jak Sir George Martin, Stevie Wonder, Eric Clapton, Michael Bolton, Chet Atkins, Jerry Reed, James Burton, John Denver, Albert Lee, Robben Ford, Larry Carlton, Dave Koz, Martin Taylor, L. Joe Walsh, Warren Hill, James Morrison, John Farnham, Roberta Flack, Randy Goodrum, David Hirshfelder, The Chieftains i inni.

Na tegorocznym koncercie Tommy wystąpi wraz ze swoimi przyjaciółmi, m.in. Martinem Tay-lorem, Joscho Stephanem, Johnny’m Dickinso-nem, Richardem Smithem, Louisem Winsbergiem oraz ze znanymi polskimi gitarzystami: Markiem Napiórkowskim, Arturem Lesickim, Krzesztofem Pełechem, Adamem Palmą oraz Piotrem Słapą.

One may say that he is an outstanding gui-tarist, that he is the master, king, genius... But it still will not do justice! Tommy Emmanuel is a human (worth emphasising!) who was born with music in his heart! And it stays there!

Tommy Emmanuel comes from Australia. He became interested in the guitar at the age of 4, playing by ear, without the assistance of any teacher. He did not need it. That was when he started his professional career, performing with his 3-year-older brother, Phil, in groups: The Emmanuel Quartet, The Midget Safaries and The Trailblazers (together with his two siblings – Chris on drums and Virginia on guitar). The groups have entered the history of Australian music for good. Over the period of a few years, they performed around the continent, providing for the family in this way. What was their first big success was the victory in a television talent contest and recording, as a reward, a profes-sional mini-album. Encouraged by that success, Emmanuel, as a teenager, left the family home and headed for Sydney. There, he was quickly noticed and appreciated, and became a desired session musician. In the 1970s and early 1980s, he was a member of the band Dragon, very popular in Australia at that time, he also coop-erated with dozens of popular artists, including Tiny Tim and Stevie Wonder.

Tommy Emmanuel started his solo career in 1970 by presenting his pieces to the wider audience, some of which – Lost In Love, All Out Of Love, Eve-ry Woman In The World – topped the charts immedi-ately. In the USA, he was noticed when the album

Midnight Drive remained among the 5 greatest hits for 16 weeks, which gave him the title of the “highest” debuting artist. It took place in 1997. A year later Tommy received nomination for the GRAMMY Award for an album recorded in a duo with Chet Atkins – The Day Fingerpick-ers Took Over The World.

His work combined with exceptional pas-sion was crowned by the award of the greatest distinction in the world of guitar in 1999 – the CGP (Certified Guitar Player) title for the contri-bution into fingerstyle music. In 2000, Tommy performed at the Sydney Olympic Games open-ing ceremony, he was also a guest at the Walnut Valley Festival in Winfield (Kansas, USA).

His career has lasted for 40 years now (May he live forever!). He is called the musician of musicians. The greatest pundits of the industry consider him to be one of the best guitarists in the history of the instrument. His debut in front of the Polish audience was sensational. He per-formed in the Wrocław Philharmonic, playing two recitals, each almost two hours long, the break lasted 20 minutes, but he was not rest-ing, he played for his friends in the dressing room instead! To the utmost surprise of the audience, he repeated only a few pieces during the second concert! Most of the programme differed. Only Tommy can do that!

He performed and cooperated with such eminent artists as Sir George Martin, Stevie Wonder, Eric Clapton, Michael Bolton, Chet At-kins, Jerry Reed, James Burton, John Denver, Al-bert Lee, Robben Ford, Larry Carlton, Dave Koz, Martin Taylor, L. Joe Walsh, Warren Hill, James Morrison, John Farnham, Roberta Flack, Randy Goodrum, David Hirshfelder, The Chieftains and others.

At this year’s concert, Tommy will perform with his friends, including Martin Taylor, Joscho Stephan, Johnny Dickinson, Richard Smith, Lou-is Winsberg and with famous Polish guitarists: Marek Napiórkowski, Artur Lesicki, Krzysztof Pełech, Adam Palma and Piotr Słapa.

Strona internetowa artysty/The artist’s website address: www.tommyemmanuel.com


MARTIN TAYLOR

„Wspaniały artysta, pełen talentu i elegancji” – to opinia, jaką o Martinie Taylorze wyraził je-den z największych muzyków jazzowych w hi-storii, wybitny skrzypek i kompozytor, Stepha-ne Grappelli; „Jest niewiarygodny” – powiedział o nim Pat Metheny, gitarzysta, którego przedsta-

wiać wrocławianom nie ma potrzeby.

Martin Taylor za-liczany jest do ścisłej elity gitarzystów jaz-zowych. Od samego początku estradowej aktywności jego grę cechował indywi-dualny, rozpo-znawalny styl, który bezsku-tecznie próbu-je naśladować wielu instru-mentalistów.

Gry na gitarze uczył się sam. Samodzielna nauka gry

na jakimkolwiek instrumencie muzycznym, po-zbawiona systematycznego, profesjonalnego nadzoru pedagogicznego, wymaga od adepta tej sztuki nie tylko wybitnego talentu muzycz-nego, ale także nadzwyczajnego instynktu ma-nualnego. Taylorowi brak „instytucjonalnej” edukacji muzycznej nie przeszkodził w osią-gnięciu prawdziwego mistrzostwa i uznania rzeszy melomanów, którzy tłumnie uczestniczą w każdym koncercie gwiazdy. Aktualnie muzyk koncertuje na wszystkich kontynentach, często towarzyszą mu inni artyści, niejednokrotnie przedstawiciele odmiennych muzycznych świa-tów, jak m.in. Chet Atkins, Bill Wyman, George Harrison, Dionne Warwick, Sacha Distel, Bryn Terfel i Jamie Cullum.

Czas wolny od estradowej działalności dzieli pomiędzy dwa domy – we Francji i Szkocji, gdzie komponuje muzykę do programów telewizyj-nych oraz filmów. Jest autorem muzyki do fran-cuskiej komedii Milou en mai, wyreżyserowanej przez Louisa Malle. Jego ostatnia kompozycja została wykorzystana w filmie Adrew Piddingto-na, zatytułowanym The killing of John Lennon.

Martin Taylor ma okazały dorobek fonogra-ficzny. Płyta nagrana we współpracy ze Stephane Grapellim, legendą francuskiego jazzu, została w 1987 roku nominowana do nagrody Grammy. Album Artistry, wydany w 1992 r., utrzymywał się przez dwanaście tygodni na liście HMV Jazz Charts.

W 1999 r. Martin Taylor został uhonoro-wany tytułem doktora Uniwersytetu w Paisley w Szkocji. W 2007 roku odebrał prestiżową nagrodę BBC Radio 2 – Heart of Jazz, jedną z najbardziej prestiżowych brytyjskich nagród w dziedzinie muzyki jazzowej.

“A great artist, full of talent and elegance” – that opinion on Martin Taylor was expressed by one of the best jazz musicians in history, the prom-inent violinist and composer, Stephane Grappelli;

“He is incredible” – commented Pat Meth-eny, a guitarist, who does not need to be intro-duced to the Wrocław audience.

Martin Taylor is enlisted among the world’s top jazz guitarists. From the very beginning of his concert activity, his playing was charac-terised by an individual, recognisable style, fruitlessly imitated by many instrumentalists. He learned how to play the guitar by himself. Individual learning to play any musical instru-ment, without systematic, professional teach-ing supervision, requires the disciple of the art not only to have exceptional musical talent, but also extraordinary manual instinct. Missing “institutional” music education did not prevent Tayor from achieving true mastery and recogni-tion from numerous music lovers, who swarm to participate in every concert of the star. At present, the musician performs on all conti-nents, often accompanied by other artists, not infrequently representatives of different music worlds, such as Chet Atkins, Bill Wyman, George Harrison, Dionne Warwick, Sacha Dis-tel, Bryn Terfel and Jamie Cullum.

When he is not performing, he shares his time between two houses – in France and Scot-land, where he composes music for television shows and films. He is the author of music for the French comedy Milou en mai, directed by Louis Malle. His last composition was used in the film of Adrew Piddington entitled The kill-ing of John Lennon.

Martin Taylor has an impressive phono-graphic output. An album recorded in coopera-tion with Stephan Grapelli, a French jazz legend, was nominated to the Grammy Award in 1987. The album Artistry, released in 1992, remained on the HMV Jazz Charts for twelve weeks.

In 1999, Martin Taylor was awarded the title of doctor of the Paisley University in Scotland. In 2007, he received the prestigious award of BBC Radio 2 – Heart of Jazz, one of the most prestigious British awards in the field of jazz music.

Strona internetowa artysty/The artist’s website address: www.martintaylor.com

JOSCHO STEPHAN

Niezwykły wirtuoz gitary z Niemiec. Kry-tycy na łamach prestiżowych pism muzycz-nych prześcigają się w zachwytach nad jego zniewalającą biegłością techniczną i precyzją gry. Swoją gitarową edukację rozpoczynał od nauki gry na gitarze klasycznej i, jak sam podkreśla w licznych wywiadach, to klasycz-na technika jest głównym fundamentem jego dzisiejszych umiejętności. Obecnie Joscho Ste-phan reprezentuje styl określany mianem gyp-

sy jazz lub gypsy swinging guitar, którego został okrzyknięty niezrównanym mistrzem. Joscho Stephan zwany jest też często następcą legen-darnego Django Reinhardta.

Rewelacyjne umiejętności Joscho Ste-phana można już było podziwiać podczas Wrocławskiego Festiwalu Gitarowego w 2006 i 2007 r. Tym razem artysta towarzyszyć będzie swojemu wieloletniemu przyjacielowi Tommy-’emu Emmanuelowi.

Joscho Stephan an extraordinary guitar vir-tuoso from Germany. In the pages of the most prestigious music magazines, critics outdo one another in praising his captivating technical proficiency and the precision of his play. He began his guitar education from learning to play the classical guitar and it is the classical technique that is the main foundation of his current skills, which is emphasised in numer-ous interviews by Stephan himself. At present, Joscho Stephan represents a style defined as gypsy jazz or gypsy swinging guitar, in which he has been hailed as an unparalleled maestro. Joscho Stephan is also often dubbed as the successor of the legendary Django Reinhardt.

The extraordinary skills of Joscho Stephana could be admired during the Wrocław Guitar Festival in 2006 and 2007. This time the artist will accompany by his lifelong friend Tommy Emmanuel.

Strona internetowa artysty/The artist’s website address: www.joscho-stephan.de

JOHNNY DICKINSON

Trudno wyobrazić sobie większe wyróżnie-nie niż słowa legendarnego gitarzysty brytyj-skiego Johna Renbourna: „Mógłbym przebyć długą drogę aby posłuchać Johnny’ego Dic-kinsona. W jego muzyce można usłyszeć wie-le dobrych inspiracji, ale rezultatem jest coś niezwykłego. Dla mnie jego gra jest naprawdę strzałem w dziesiątkę”.

Swoje pierwsze muzyczne kroki stawiał w ze-spole Splicrow. Grupa nagrała jedną płytę zatytuło-waną Rockstorm, która szybko po-jawiła się na brytyj-skiej liście Gallup Rock Charts. Na-leży dodać, że na liście tej znaj-dowały się najbardziej cenione pły-ty wydawane w tamtym czasie. Magazyn Kerrang – najpopu-larniejszy na świecie tygodnik muzyczny doty-czący głównie takich gatunków muzyki, jak rock i metal – określił płytę najlepszym brytyjskim albumem dekady, zaś sam Johnny Dickinson okrzyknięty został: „the most potent slide player in the UK”. Niestety wkrótce po wydaniu płyty zespół rozpadł się.

Droga do solowej kariery Johnny’ego była długa. Swoją pierwszą solową płytę wydał dopiero w 2002 roku. W międzyczasie współ-pracował z wieloma artystami, wśród których znajdują się: Jim McCarty, Top Topham, Rod


Demick, Johnny Whitehill – muzycy stanowiący dziś czołówkę światowej gitarystyki. Artyści ci, wraz z Dickinsonem, współtworzyli zespół Paul Lamb & The King Snakes. Grupa szybko zdobyła ogromną popularność oraz wiele prestiżowych nagród muzycznych. Jak twierdzi Dickinson, to właśnie Paul Lamb & The King Snakes stali się dla niego przepustką do indywidualnej kariery. Wtedy bowiem muzyk został zauważony przez wytwórnię Demon Records, która zapropono-wała mu nagranie solowej płyty.

Dickinson współtworzył ponadto grupę Hil-lbillies From Outer Space. Pomimo faktu, iż ze-spół nie wydał żadnej płyty, zdobył oszałamiają-cą wręcz popularność, a to dzięki wyjątkowemu stylowi, który łączył w sobie elementy heavy metalu i muzyki folkowej.

W 2002 r. Dickinson miał możliwość nagra-nia solowego albumu o jakim zawsze marzył. Niestety problemy zdrowotne muzyka opóźniły realizację tych planów aż do następnego roku. Po wydaniu krążka zatytułowanego Castles & Old Kings solowa kariera muzyczna Dickinsona nabrała rozpędu. Rok 2003 przyniósł muzykowi wiele wspaniałych koncertów. Ponadto został on nominowany do prestiżowej nagrody muzycznej Radio Two Horizons. W 2004 r. jego nazwisko pojawiło się na liście „Most Promising Artists for 2004” stworzonej wówczas przez Channel 4.

Johnny Dickinson koncertuje już od po-nad dwudziestu lat, każdy jego występ cieszy się ogromnym zainteresowaniem, gromadząc rzesze fanów na całym świecie. W ramach wro-cławskiego Festiwalu wystąpi wraz z wielolet-nim przyjacielem Tommy’m Emmanuelem.

It is hard to imagine greatest distinction than the words of the legendary British guitar-ist, John Renbourn: “I’d go a long way to listen to Johnny Dickinson. You hear a lot of good in-fluences in his music but the result is something special. For me his playing really hits the spot”.

Johnny Dickinson made his first musical steps in the group Splicrow. It recorded one al-bum entitled Rockstorm, which quickly appeared on the British Gallup Rock Charts. It should be mentioned that the chart featured the most ap-preciated albums issued at that time. The Ker-rang magazine – the most popular music weekly in the world, concerning mainly genres such as rock and metal – described the album as the best British album of the decade, while Johnny Dickinson was heralded: „the most potent slide player in the UK”. Unfortunately, the band broke up soon after the release of the album.

The road to Johnny’s solo career was long. He released his first solo album as late as in 2002. In the meantime, he cooperated with numerous artists, including: Jim McCarty, Top Topham, Rod Demick, Johnny Whitehill – musicians who now are the world leaders in guitar music. The art-ists, together with Dickinson, formed the band Paul Lamb & The King Snakes. The group quickly gained great popularity and many prestigious music awards. According to Dickinson, it was Paul Lamb & The King Snakes that was the pass for his individual career. Then, the musician was noticed by the Demon Records, which proposed recording a solo album to him.

In addition, Dickinson co-formed the group Hillbillies From Outer Space. Despite the fact that the band did not release any album, it gained stunning popularity thanks to the excep-tional style combining elements of heavy metal and folk music.

In 2002, Dickinson had the opportunity to record a solo album, which had always been his dream. Unfortunately, health problems delayed implementation of the plans until the next year. After releasing a record entitled Castles & Old Kings, Dickinson’s solo career gained momen-tum. The year 2003 brought many great con-certs for the artist. Furthermore, he was nomi-nated for the prestigious music award Radio Two Horizons. In 2004, his name appeared on the list of the “Most Promising Artists for 2004” developed at that time by Channel 4.

Johnny Dickinson has been giving concerts for more than twenty years, each his per-formance is met with huge interest, gathering crowds of fans worldwide. Within the Wrocław Festival, he will perform with his lifelong friend, Tommy Emmanuel.

Strona internetowa artysty: The artist’s website address: www.johnnydickinson.com

RICHARD SMITH

Muzyczna przygoda Richarda Smitha z gitarą rozpoczęła się w wieku pięciu lat, kiedy to, jak głosi legenda, pod wpływem programu telewi-zyjnego poprosił ojca, aby ten pokazał mu, w jaki sposób gra się na gitarze. Tak to się zaczęło.

Muzyk już od najmłodszych lat posiadał zdumiewającą pamięć muzyczną, która umożli-wiała mu powtórzenie każdego utworu po zale-dwie jednorazowym wysłuchaniu. Richard Smith w swych improwizacjach z imponującą swobodą łączy elementy różnych gatunków muzycznych, sięga również do zdobyczy tradycyjnej gitary kla-sycznej. Należy dodać, że jest on nie tylko świet-nym gitarzystą, ale także skrzypkiem.

Od początku gitarowej drogi największą inspiracją dla niego był Chet Atkins, do które-go ogromną sympatię zaszczepił Richardowi w dzieciństwie jego ojciec. W wieku jedenastu lat Smith miał okazję nie tylko zobaczyć swoje-go muzycznego idola na scenie, ale zagrać ra-zem z nim na deskach Her Majesty’s Theatre w Londynie. Był to prawdopodobnie pierwszy znaczący występ w karierze Richarda Smitha. Od tamtego momentu Smith jest gorąco re-komendowany przez Atkinsa, który nazywa go swoim bohaterem.

Aktualnie Richard Smith koncertuje na ca-łym świecie. Nieodmiennie zadziwia słuchaczy swoim improwizatorskim geniuszem. Nie bez powodu Muriel Anderson powiedział o nim: „Jeden z najlepszych gitarzystów świata”.

The music adventure of Richard Smith with the guitar started when he was five, when, ac-cording to the legend, under the influence of

the television programme, he asked his father to show him how to play the guitar. That is how it started.

Since his earliest childhood, the musician has had astounding musical memory, which enabled him to repeat every piece after having listened to it once only. Richard Smith, com-bines elements of various music genres in his improvisations that impress with their ease, reaching also for the achievements of the tra-ditional classical guitar. It should be added that he is not only an excellent guitarist, but also a violinist.

From the start of his guitar experience, Chet Atkins was his greatest inspiration, since his father instilled great liking for Atkins in him in his childhood. At the age of eleven, Smith had the opportunity not only to see his music idol on stage, but also play with him on the stage of Her Majesty’s Theatre in London. It was probably the first important performance in the career of Richard Smith. Since then, Smith has been highly recommended by At-kins, who calls him his hero.

At present, Richard Smith gives concerts worldwide. He invariably astonishes listen-ers with his genius for improvisation. It was not without reason that Muriel Anderson said that he was: “One of the best guitarists in the world”.

Strona internetowa artysty/The artist’s website address: www.richardsmithmusic.com

MAREK NAPIÓRKOWSKI

Marek Napiórkowski jest jednym z najwy-bitniejszych polskich gitarzystów jazzowych. Na swoim koncie ma ponad 100 płyt nagranych z różnymi wykonawcami. Grał i nagrywał m.in. z Mino Cinelu, Adamem Holzmanem, Grego-irem Maretem, Sugarem Blue, Tomaszem Stań-ko, Henrykiem Miśkiewiczem, Urszulą Dudziak, Ewą Bem, Dorotą Miśkiewicz, Klausem Doldin-gerem (Passport), Wojciechem Karolakiem, Januszem Muniakiem, Tomaszem Szukalskim, Krzysztofem Ścierańskim, czy Janem „Ptaszy-nem” Wróblewskim. Niejednokrotnie współ-pracował z Anną Marią Jopek.

W 2002 roku wziął udział w projekcie Anna Maria Jopek & Friends with Pat Metheny Upojenie. W 2007 roku Napiórkowski został zaproszony do współpracy przy albumie wo-kalistki zatytułowanym ID, gdzie nagrał kilka utworów wraz z Christianem McBridem.

Artysta wydał dwa autorskie albumy (NAP, a także akustyczny album Wolno). Obie płyty zostały nominowane do Nagród Muzycznych Fryderyk w kategoriach Jazzowy Album Roku oraz Jazzowy Muzyk Roku. Album Wolno osią-gnął status Złotej Płyty. W 2008 r. zagrał koncert podsu-mowujący całą twórczość w ro-dzinnej Jeleniej Górze z udzia-łem takich zespołów jak Funky Gro-ove (Artur Lesicki), Full Drive (Hen-ryk Miśkie-


wicz) oraz wokalistek Anny Marii Jopek i Doroty Miśkiewicz.

Muzyk prowadzi własny kwartet. Ponadto jest współliderem zespołu Funky Groove (pierwszy al-bum zespołu znajduje się w Universal Worldwide Jazz Catalogue, obie płyty zespołu zostały wybra-ne albumami roku przez czytelników profesjo-nalnego muzycznego czasopisma „Gitara i Bas”). W ankiecie Jazz Top czytelników pisma Jazz Forum zespół Funky Groove dwukrotnie został wybrany elektryczną grupą roku, a Marek Napiórkowski od kilku lat znajduje się w czołówce w kategorii gitary.

Obecnie nagrywa i koncertuje w Polsce i za granicą z Anną Marią Jopek, Krzysztofem Ście-rańskim, Henrykiem Miśkiewiczem (Full Drive), Dorotą Miśkiewicz, Funky Groove i własnym kwartetem.

Marek Napiórkowski is one of the best Pol-ish jazz guitarists. He has recorded more than 100 albums with various artists. He played and recorded, among others, with Mino Cinelu, Adam Holzman, Gregoire Maret, Sugar Blue, Tomasz Stańko, Henryk Miśkiewicz, Urszula Dudziak, Ewa Bem, Dorota Miśkiewicz, Klaus Doldinger (Passport), Wojciech Karolak, Janusz Muniak, Tomasz Szukalski, Krzysztof Ścierański, or Jan “Ptaszyn” Wróblewski. He frequently co-operated with Anna Maria Jopek.

In 2002, he took part in the project Anna Maria Jopek & Friends with Pat Metheny, Up-ojenie. In 2007, Napiórkowski was invited to work on the singer’s album called ID, where he recorded several pieces with the legendary bassist Christian McBride.

The artist released two albums on his own: NAP and the acoustic album Wolno. Both were nominated for the Fryderyk Music Awards under Jazz Album of the Year and Jazz Musician of the Year categories. Wolno reached the Gold status.

In 2008, Marek Napiórkowski gave a con-cert in his family city, Jelenia Góra, spanning his whole career, with the participation of groups like Funky Groove (Artur Lesicki), Full Drive (Henryk Miśkiewicz) and singers Anna Maria Jopek and Doroty Miśkiewicz.

The musician is the leader of his own quar-tet, he is also co-leader of a band called Funky Groove (the first album of the band has been placed in the Universal Worldwide Jazz Cata-logue, both albums have been chosen the al-bums of the year by the readers of the profes-sional music magazine Gitara i Bas). In the Jazz Top survey of the readers of the Jazz Forum magazine, Funky Groove has been selected the electrical band of the year twice, and Marek Napiórkowski has been near the top of the ranking under the guitarist of the year category for several years.

At present he records and performs in Poland and abroad with Anna Maria Jopek, Krzysztof Ścierański, Henryk Miśkiewicz (Full Drive), Dorota Miśkiewicz, Funky Groove and his own quartet.

Strona internetowa artysty/The artist’s website address: www.mareknapiorkowski.com

ADAM PALMA

Adam Palma jest absolwentem Wydziału Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycz-nej w Katowicach. Współpracował z większo-ścią rodzimych artystów estradowych. Od kilku lat mieszka w Anglii, gdzie prowadzi szeroko za-krojoną działalność artystyczną, udzielając się głównie jako sideman. Adam Palma wykłada

w klasie gitary na Uniwersyte-cie w Salford. Pod wpływem Tommy ’ego Emmanuela z a i n t e r e -sował się s t y l e m i techniką gry fin-gerstyle. Wkrótce

został doceniony przez samego mistrza i zapro-

szony przez niego na najbardziej presti-żowy festiwal gitarowy poświęcony tej muzyce – The Chet Atkins Appreciation Society w Na-shville! Brał też udział w niektórych koncertach Tommy’ego! Obecnie Adam przygotowuje ma-teriał na swoją drugą solową płytę.

Adam Palma is a graduate of the Jazz and Popular Music Department of the Music Academy in Katowice. He has cooperated with most of Polish concert artists. He has lived in England for many years, where he carries out diverse artistic activity, acting mainly as a side-man. Adam Palma teaches in the guitar class at the Salford University.

Under the influence of Tommy Emmanuel, he became interested in the style and playing technique of fingerstyle. Soon, he was appreci-ated by the master himself and invited to the most prestigious guitar festival in the world dedicated to that music – The Chet Atkins Ap-preciation Society in Nashville! He also partici-pated in some of Tommy’s concerts! Currently, Adam is preparing the material for his second solo album.

Strona internetowa artysty/The artist’s website address: www.adampalma.net

PIOTR SŁAPA

Piotr Słapa jest pionierem fingerstyle w Polsce. Swoje umiejętności szkolił mieszka-jąc przez krótki okres w światowej stolicy mu-zyki country - Nashville w USA. Wziął również udział w legendarnym festiwalu fingerstyle CAAS Chet Atkins Appreciation Society. Uczest-niczył w wielu warsztatach gitarowych, m.in. z Tommy’m Emmanuelem.

W 2007 roku zdobył nagrodę specjalną równoważną z I miejscem w najbardziej pre-stiżowym konkursie gitarowym w Polsce – Gu-itar City. W tym samym roku otrzymał wyróż-nienie specjalne w kategorii Najlepszy Solista w konkursie Nadzieje Warszawy orga-nizowanym przez czołowy klub jazzowy w Polsce – warszawski Tygmont.

Od 2008 roku Piotr Słapa współpracuje z branżowym magazynem gitarowym Gitarzy-sta. Jest twórcą największego polskiego portalu gitarzystów akustycznych fingerstyle.pl. W y s t ę p o w a ł oraz prowa-dził warszta-ty gitarowe na większo-ści liczących się festiwali g i t a r o w y c h i muzycznych w Polsce.

Piotr Słapa is a pioneer of fingerstyle guitar in Poland. He trained his skills while living for a short time in Nashville – the capital of country music. In 2007 he participat-ed in legendary fingerstyle guitar festival - Chet Atkins Appreciation Society. He was a partici-pant in many of the Tommy Emmanuel’s work-shops.

In 2007 he won a special 1st place prize in the most prestigious guitar challenge in Poland - Guitar City. In the same year he won a special distinction as the best soloist in Hopes of War-saw – a competition held by Tygmont, one of the most famous jazz clubs in Poland.

Since 2008 he has been a tutor in a polish magazine for guitar players „Gitarzysta”. He is a creator and owner of fingerstyle.pl – the big-gest Polish acoustic guitar website.

Strona internetowa artysty/The artist’s website address: www.peterslapa.comLOUIS WINSBERG – zob. s. 4

ARTUR LESICKI – zob. s. 9KRZYSZTOF PEŁECH – zob. s. 2


WITOLD KOZAKOWSKIAbsolwent Liceum Muzycznego we Wrocławiu, Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach (wydział peda-gogiczno-artystyczny) oraz Akademii Muzycznej we Wrocławiu (wydział instrumentalny, specjalność gita-ra, klasa st. wykł. Marka Zielińskiego). Dwukrotny sty-pendysta władz hiszpańskich (Saragossa 1996, 1997).W latach 1999-2003 zastępca dyrektora Kłodzkiego Ośrodka Kultury. Inicjator Kłodzkich Impresji Gitaro-wych „Gitariada” – najstarszego na Dolnym Śląsku cyklicznego festiwalu muzyki gitarowej (pierwsza edycja: marzec 1998 r.).Koncertuje solo oraz w zespołach kameralnych (festi-wale między innymi we Wrocławiu, Legnicy, Kaliszu, Leżajsku i Rzeszowie).W latach 2001-2007 prowadził Kłodzką Orkiestrę Gitarową. Od kilku lat realizuje warsztaty orkiestr gitarowych i zespołów kameralnych na różnych festi-walach gitarowych w Polsce. Jest jurorem wielu ogól-nopolskich konkursów muzycznych. Prowadzi także regularną działalność pedagogiczną, której efektem są nagrody i wyróżnienia zdobywane przez uczniów na konkursach gitarowych.W roku 2007 zainicjował w Jedlinie Zdroju koło Wał-brzycha coroczne wakacyjne Letnie Warsztaty Gitaro-we „Gitara moja pasja” dla dzieci i młodzieży. Oprócz tego współpracuje z prasą lokalną i ogólnopolską re-lacjonując wydarzenia artystyczne i kulturalne Ziemi Kłodzkiej. Aktualnie prowadzi dział kulturalny w tygo-dniku „Gazeta Kłodzka”.Zaangażowany w działalność społeczną organizacji po-zarządowych, jest jednym z założycieli Wrocławskiego Towarzystwa Gitarowego, piastuje funkcję prezesa Towarzystwa Artystyczno-Kulturalnego Ziemi Kłodzkiej, jest także członkiem wałbrzyskiego koła Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków.

Na koncercie jubileuszowym wystąpią:

AGNIESZKA KOZAKOWSKANaukę gry na gitarze rozpoczęła w wieku dziewięciu lat w Państwowej Szkole Muzycznej I stopnia w Świd-niku w klasie mgr Alicji Bekieszy. Absolwentka Aka-demii Muzycznej w Łodzi w klasie gitary prof. Jerzego Nalepki. Działalnością pedagogiczną zajmuje się od 1996 r. W la-tach 2001-2005 współpracowała ze szkołami muzycz-nymi w Warszawie. Od września 2005 roku prowadzi klasę gitary w Państwowej Szkole Muzycznej I stopnia im. Fryderyka Chopina w Kłodzku oraz w Zespole Szkół Muzycznych im. Stanisława Moniuszki w Wałbrzychu. Koncertowała w duecie na międzynarodowych festi-walach muzyki kameralnej między innymi we Wrocła-wiu, Legnicy, Kaliszu, Leżajsku i Rzeszowie.

ANNA PIETRZAKWszechstronna gitarzystka młodego pokolenia, współ-pracuje z muzykami z kręgu klasyki i jazzu. Laureatka

kilkunastu krajowych i zagranicznych konkursów gita-rowych, wielokrotna stypendystka Ministra Kultury, Samorządu Miasta Wrocławia oraz Krajowego Fundu-szu na rzecz Dzieci.Wydała trzy płyty, które otrzymały pozytywne recen-zje w fachowej prasie muzycznej. Anna ukończyła z wyróżnieniem studia w Akademii Muzycznej im. Ka-rola Lipińskiego we Wrocławiu w klasie gitary st. wykł. Marka Zielińskiego i prof. Piotra Zaleskiego oraz Kon-serwatorium Muzyczne w Pireus/Grecja w klasie gita-ry Costasa Cotsiolisa. Swoje umiejętności doskonaliła na kursach mistrzowskich prowadzonych przez słyn-nych pedagogów i wirtuozów gitary, takich jak: Aniello Desiderio, Joaquin Clerch, Carlo Domeniconi, Pavel Steidl, Ivo i Sofia Kaltchev, Peter i Zoltan Katona.Od 2000 roku prowadzi klasę gitary w PSM I st. im Fry-deryka Chopina w Oleśnicy. Od 2008 pracuje w PSM II st. im. Ryszarda Bukowskiego we Wrocławiu. Jej uczniowie są laureatami licznych nagród zdobytych w krajowych i międzynarodowych konkursach gitaro-wych, stypendystami Centrum Edukacji Artystycznej oraz Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci.

JAKUB JAKUBCZAK – uczeń III klasy Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej I st. w Zespole Szkół Muzycznych im. Stanisława Moniuszki w Wałbrzychu, gdzie kształci się pod kierunkiem Witolda Kozakowskiego. Uczestnik konkursów gitarowych, laureat m.in. w Zielonej Górze i Lubaniu Śl. Dwukrotnie występował na deskach Filharmonii Sudec-kiej w Wałbrzychu w ramach koncertów szkolnych.

KATARZYNA RYCHLICKA I ADAM JANKOWSKI – duet tworzą uczniowie III klasy Państwowej Szkoły Mu-zycznej I st. im. Karola Szymanowskiego w Bystrzycy Kłodzkiej, gdzie kształcą się pod kierunkiem Witolda Kozakowskiego. Duet jest laureatem wyróżnienia na XIX Bystrzyckim Konkursie Zespołów Kameralnych w Bystrzycy Kłodzkiej (2010 r.).

PIOTR CZERNIAK – uczeń VI klasy w Państwo-wej Szkole Muzycznej I st. im. Fryderyka Chopina w Kłodzku, gdzie kształci się pod kierunkiem Witolda Kozakowskiego oraz uczeń II klasy Gimnazjum nr 1 w Kłodzku. Jest laureatem ponad dwudziestu konkur-sów gitarowych jako solista (m.in. Szczecin, Zielona Góra, Kłodzko, Kępno, Lubań Śl.) oraz jako kameralista w zespołach („Trio Pizzicato”, „Kwintet Kłodzkiej Or-kiestry Gitarowej”). Wyróżniony kłodzką nagrodą „Le-onardo” za wybitne osiągnięcia w konkursach muzycz-nych. Dwukrotny stypendysta władz miasta Kłodzka za szczególne osiągnięcia artystyczne. W roku szkolnym 2010/2011 uzyskał ponadto stypendium dyrektora Centrum Edukacji Artystycznej w Warszawie.

TRIO PIZZICATO – zespół powstał w lutym 2008 roku z inicjatywy Witolda Kozakowskiego i działa przy Pań-stwowej Szkole Muzycznej I st. im. Fryderyka Chopina w Kłodzku. Trio jest laureatem wielu nagród i wy-różnień, m.in. na konkursach w Świdnicy, Bystrzycy Kłodzkiej, Kłodzku i Kępnie. Młodzi kameraliści oprócz koncertów w Polsce występowali także w Czechach, Niemczech i w siedzibie Parlamentu Europejskiego w Brukseli (Belgia). Trio Pizzicato aktualnie tworzą: Agata Wieczorek – skrzypce, Monika Cieślińska – al-tówka, Agnieszka Strap – gitara.

TYMOTEUSZ KRAWCZYK urodził się w 1988 r. w Opo-lu. Swoje pierwsze kroki w muzyce postawił w wie-ku 12 lat w klasie gitary Witolda Kozakowskiego w Państwowej Szkole Muzycznej I st. im. Fryderyka Chopina w Kłodzku, którą ukończył z wyróżnieniem. Wielokrotnie koncertował na Ziemi Kłodzkiej i Dol-nym Śląsku. Pierwsze laury w konkursach gitarowych zdobył w szkole muzycznej I st. Koncertował solo i ka-meralnie. Obecnie uczy się w V klasie w Państwowej

Szkole Muzycznej II st. im. Ryszarda Bukowskiego we Wrocławiu pod kierunkiem Waldemara Gromolaka. Jest też studentem III roku politologii Uniwersytetu Wrocławskiego.

TOMASZ NICZYJ jest absolwentem wydziału edukacji muzycznej na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Ka-liszu. Jest również podwójnym absolwentem Szkoły Muzycznej I st. im. F. Chopina w Kłodzku w klasie for-tepianu Izabeli Morys oraz klasy gitary Witolda Koza-kowskiego. Był też uczniem Waldemara Gromolaka, a podczas Międzynarodowych Warsztatów Jazzowych w Chodzieży zdobywał szlify pod okiem Susan Weinert i Jarosława Śmietany. Komponuje i aranżuje muzykę, używając wszelkich rodzajów gitar.

MICHAŁ DANIEL BĄK urodził się w 1986 r. w Trzebnicy. Od 1997 r. był uczniem O.S.M I i II st. Im. Karola Szyma-nowskiego we Wrocławiu. Naukę gry na gitarze rozpo-czął w wieku siedmiu lat pod kierunkiem wybitnego wrocławskiego pedagoga Marka Zielińskiego. Obecnie jest studentem Akademii Muzycznej im. Karola Lipiń-skiego we Wrocławiu w klasie gitary st. wykł. Marka Zielińskiego. Jest wielokrotnym stypendystą Ministra Kultury, Prezydenta Wrocławia oraz Krajowego Fun-duszu na Rzecz Dzieci.

PAWEŁ DROZD – absolwent PSM I st. m Fryderyka Chopina w Oleśnicy w klasie gitary Anny Pietrzak. Obecnie uczeń Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej I i II stopnia im. Karola Szymanowskiego we Wrocła-wiu w klasie Marka Zielińskiego. Laureat licznych kon-kursów, m.in. w Kępnie i Sanoku. Paweł jest również laureatem konkursów kameralnych. Od 2006 roku współpracuje ze swoją siostrą Karoliną tworząc duet gitarowy. Od 2006 r znajduje się pod opieką Krajowe-go Funduszu Na Rzecz Dzieci. KACPER MROCZEK - absolwent PSM I st. m Frydery-ka Chopina w Oleśnicy w klasie gitary Anny Pietrzak. Obecnie uczy się pod kierunkiem tego samego na-uczyciela w PSM II st. im Ryszarda Bukowskiego we Wrocławiu Jest laureatem wielu festiwali i konkursów, m. in. „Gi-taromanii” w Jeleniej Górze, „Gitara Viva” w Kielcach, dwukrotnie Ogólnopolskiego Konkursu Gitarowego im. Aleksandra Tansmana w Kępnie i innych.

MARCIN WIENCIERZ – absolwent PSM I st. m Fryde-ryka Chopina w Oleśnicy w klasie gitary Anny Pietrzak. Obecnie jest uczniem OSM I i II st. we Wrocławiu, w klasie gitary Marka Zielińskiego.Laureat licznych konkursów, m.in. „Gitaromanii”, kłodzkiej „Gitariady” i Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Gitarowej w Trzęsaczu.

ROMAN PUCHOWSKI – gitara akustyczna, fingerpic-king, slide. Wokalista, instrumentalista, songwriter – wszechstronna muzyczna osobowość. Solista, lider i twórca alternatywnej formacji Von Zeit, członek mię-dzynarodowych projektów muzycznych. Jego instru-mentarium to: gitara DOBRO, gitary akustyczne, bas, iPhone. Miłośnik techniki slide. Harmonijnie łączy w swojej twórczości tradycję i awangardę.O jego solowych koncertach recenzenci piszą: „Mistrz przemówił!”, „Kosmos, zjawisko, geniusz”, „Puchowski to potęga!”.Brał udział w prestiżowym projekcie koncertowym „Mistrzowie gitary”, prezentującym najwybitniej-szych polskich gitarzystów. Nagrywa dla wytwórni Biodro Records. Solowa płyta Romek Puchowski „Simply” (2006) otrzymała wyśmienite recenzje, a album jego formacji Von Zeit „Ocieramy się” został zaliczony do grona najlepszych płyt rockowych roku 2008.

Pod honorowym patronatem wizytatora Centrum Edukacji Artystycznej regionu dolnośląskiego Zygmunta komuszyny

Znany na Dolnym Śląsku gitarzysta i animator kultury celebruje

15-lecie pracy artystycznej i pedagogicznej

Prowadzący wieczór – Tadeusz Piotrowski


Johannes Tonio Kreusch jest absolwen-tem Universität Mozarteum w Salzburgu oraz Juilliard School of Music w Nowym Jorku. Swoją muzyczną karierę rozpoczął od spekta-kularnego debiutu w Carnegie Hall w 1996 r. Od tamtego czasu intensywnie koncertuje w kra-jach Europy, Ameryki Łacińskiej, Stanach Zjedno-czonych oraz na Bliskim Wschodzie. Występuje nie tylko solo, ale także w zespołach. Jako kameralista koncertuje z wieloma cenionymi artystami, m.in. z wybitnym tenorem Anthony Dean Griffey’em, na stałe współpracującym z Metropolitan Opera.

W centrum zainteresowań muzyka znaj-duje się klasyczny repertuar gitarowy, jednak w swych artystycznych poszukiwaniach czy-ni użytek również ze sztuki improwizacji oraz muzyki awangardowej, co ma odbicie w jego własnych kompozycjach. Owocem współpracy Kreuscha z wieloma kompozytorami jest obszer-ny zbiór utworów przeznaczonych na gitarę.

Artysta nagrał 7 płyt. Współpracował z ta-kimi wydawcami, jak Arte Nova, BMG, Oehms Classics, DGG oraz wieloma stacjami radiowy-mi, m. in. z niemiecką Bayerischer Rundfunk, holenderską NPS czy austriackim Radio Suisse Romande. Jego nagrania obejmują nie tylko kla-syczny repertuar gitarowy (m. in. J. S. Bach, He-itor Villa-Lobos), ale także dzieła współczesnych kompozytorów oraz kompozycje własne.

Obecnie Johannes Tonio Kreusch angażuje się także w pracę pedagogiczną. Jest wykładowcą Ludwig-Maximilians-Universität w Monachium. Ponadto prowadzi liczne seminaria oraz kursy mistrzowskie. Jest dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Gitarowego Hers-bruck w Niemczech. Regularnie współpracuje z międzynarodowymi magazynami muzycznymi.

Johannes Tonio Kreusch graduated from the Salzburger Mozarteum and from the New

York Juilliard School of Music. Since his début at New York’s Carnegie Hall in 1996, his tours both as a soloist and as a chamber musician have taken him to many countries in Europe and Lat-in America, to the USA and the Middle East.

As a chamber musician he frequently works with well-known artists like the Metropolitan Opera tenor Anthony Dean Griffey.

In addition to the classical guitar repertoire, his interest is also focused on improvised and avant-garde music, which is as well reflected in his own compositions. His extensive collabora-tion with contemporary composers has resulted in many new compositions for the guitar.

Johannes Tonio Kreusch’s numerous re-cordings for labels like Arte Nova, BMG, Oehms Classics, DGG and broadcasting companies like Bayerischer Rundfunk (Germany), NPS (Nether-lands), ORF (Austria) or Radio Suisse Romande received high critical recognition and presti-gious awards. His recordings not only include standard guitar repertoire (from the Lute Music of Bach to the manuscript version of the 12 Vil-la-Lobos Etudes) but also cover world premiere recordings of contemporary works and compo-sitions of his own.

Johannes Tonio Kreusch conducts seminars and masterclasses at the Ludwig-Maximilians-

University in Munich and writes for internation-al music magazines. He is the artistic director of the International Guitar Festival Hersbruck, Germany.

Strona internetowa artysty/The artist’s website address: www.johannestoniokreusch.com


ZESPÓŁ „JACARAS” powstał na początku 2009 roku. Tworzą go studenci klasy gitary Akademii Muzycz-nej we Wrocławiu – Łukasz Figiel, Mateusz Ławniczak, Łukasz Oleszek, Martin Złotnicki oraz Rafał Żydek, pra-cujący pod kierunkiem prof. Piotra Zaleskiego.

Zespół wykonuje muzykę XVII i XVIII wieku pocho-dzącą z Hiszpanii i z Nowego Świata, głównie tańce, znalezione w tabulaturach hiszpańskich gitarzystów tamtego czasu. Niektóre z owych tańców przetrwały w muzycznych tradycjach różnych krajów do dzisiaj, jak Tarantella, bądź stały się pierwowzorami form flamenca, jak fandango czy jacaras, inne uległy całkowitemu zapo-mnieniu (Mariona, Cumbee). Cechą charakterystyczną wielu z nich jest zmienność rytmiczna, zwłaszcza naprze-mienne stosowanie metrum 3/4 i 6/8. Bez wątpienia były one też improwizowane. Autorami muzyki są hisz-pańscy gitarzyści Gaspar Sanz i Santiago de Murcia, pi-szący swoje kompozycje na pięciochórową barokową gi-tarę. Zespół „Jacaras” wykonuje je w aranżacji na współ-czesne gitary, timple i instrumenty perkusyjne. Autorem wszystkich opracowań jest prof. Piotr Zaleski.

Sylwetki prof. Piotra Zaleskiego w środowisku gitarowym przedstawiać nie trzeba. Ten wspaniały pedagog wychował wielu laureatów ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów gitarowych. Spod jego skrzydeł wyszli muzycy, którzy dzisiaj stanowią trzon polskiej gitarystyki, tacy, jak Krzysztof Pełech, Robert Horna, Łukasz Kuropaczewski, Marek Pasiecz-ny, czy Anna Pietrzak. Piotr Zaleski jest członkiem i kie-rownikiem artystycznym zespołu Jacaras.

Spod skrzydeł prof. Piotra Zaleskiego wyszedł jeszcze jeden wybitny muzyk, który będzie gościem tegorocznej edycji Wrocławskiego Festiwalu Gitaro-wego. Jest nim JAKUB KOŚCIUSZKO – absolwent

Akademii Muzycznej we Wrocławiu oraz Royal Conserva-tory w Hadze w klasie Zorana Dukića.

Swoją edukację artystyczną Jakub rozpoczął w wie-ku sześciu lat od nauki gry na… fortepianie. Gitara kla-syczna zainteresowała go nieco później. Jego niezwykły talent muzyczny przejawiał się już od wczesnego dzie-ciństwa. W wieku szesnastu lat biografia muzyka zosta-ła umieszczona w Leksykonie Polskiej Gitary.

Do największych osiągnięć Jakuba należą przede wszystkim liczne nagrody, zdobyte w ogólnopolskich oraz międzynarodowych konkursach gitarowych. Jego nieprzeciętny talent oraz ciężka praca docenione zo-stały również przez władze rodzinnego miasta Szczeci-na – Jakub jest stypendystą Prezydenta Miasta Szcze-cina, za całokształt pracy artystycznej otrzymał sty-pendium Towarzystwa Przyjaciół Szczecina, jest także stypendystą Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci.

Muzyk nieustannie koncertuje. Występuje z re-citalami w Polsce, Niemczech, Holandii, biorąc udział w licznych festiwalach (m.in. w Szczecinie, Warszawie, Wrocławiu, Zielonej Górze czy Łodzi). Wielokrotnie występował z towarzyszeniem orkiestr, m. in. z or-kiestrą Filharmonii Szczecińskiej, Filharmonii Święto-krzyskiej oraz Filharmonii Zielonogórskiej. Doskonali swoje umiejętności biorąc udział w licznych warsz-tatach oraz lekcjach mistrzowskich, prowadzonych przez tak wybitnych muzyków, jak Abel Carlevaro, Oscar Ghiglia, Marcin Dylla, Pavel Steidl, Marco Socias, Scott Tennant, Roberto Aussel, Aniello Desiderio, Krzysztof Pełech czy Fabio Zanon.

Zwieńczeniem ostatnich miesięcy pracy Jaku-ba jest debiutancka płyta zatytułowana Here Comes The Silent Dusk. Music of Marek Pasieczny. Sam wy-konawca w następujący sposób wypowiedział się na jej temat: „Zdecydowałem się nagrać płytę z muzyką Marka Pasiecznego ponieważ znajduję w niej niesa-

mowitą świeżość pomysłów. Jest zupełnie wyjątkowa na tle całego repertuaru na gitarę, zachowując ide-alne proporcje między brzmieniem współczesnym i impresjonistyczno-jazzowym. Kompozytor nie stara się zaszokować słuchacza i wykonawcy – prowadzi go pewną ścieżką ukazując fantastyczne muzyczne prze-strzenie. Ta muzyka cały czas oddycha.”

Materiał znajdujący się na płycie pozwolił wyko-nawcy nie tylko na pokazanie świetnego warsztatu, którym Jakub bez wątpienia włada, ale także wybitnych zdolności interpretacyjnych. Świadczą o tym słowa uznania Zbigniewa Dubielli, który tak wypowiedział się na temat albumu Jakuba: „Piękna i jakże ważna płyta w historii polskiej gitary! Rekomenduję serdecznie!”

The band Jacaras was established at the beginning of 2009. It is formed by students of the guitar class of the Wrocław Music Academy – Łukasz Figiel, Mateusz Ławniczak, Łukasz Oleszek, Martin Złotnicki and

Rafał Żydek, working under the supervision of Prof. Piotr Zaleski.

The band performs 17th and 18th century music from Spain and the New World, mainly

dances, discovered in the tabulatures of Spanish guitar players of that time. Some of those dances have sur- vived in the traditions of vari-ous countries until now, such as Tarantella, or became the prototypes of the forms of flamenco, like fandango or jacaras, other fell into oblivion (Mariona, Cumbee). Many of them are characterised by rhythmic variability, especially alternating use of 3/4 and 6/8 measures. Be-yond doubt, they were also improvised. The music was written by Spanish guitarists, Gaspar Sanz and Santiago de Murcia, who compose for the five course Baroque guitar. The band Jacaras performs them in arrange-ment for contemporary guitars, timples and percussion instruments. All adaptations have been made by Prof. Piotr Zaleski.

The profile of Prof. Piotr Zaleski does not need to be introduced to the guitar circles. That great teacher, founder of many guitar festivals in Poland, member of the juries of numerous competitions, known for having educated many laureates of Polish and international guitar competitions. He had musicians who now form the core of the Polish guitar under his wing, such as: Krzysztof Pełech, Robert Horna, Łukasz Kuropaczewski, Marek Pasieczny and Anna Pietrzak. Piotr Zaleski is not only a member of the Jacaras band, but he also plays the role of the group’s artistic manager.

And what does the word Jacaras mean? Deci-phering of the mysterious band’s name will certainly not be a problem for admirers of Spanish music. Jaca-ras are songs of Arab origin, performed right in Spain - for dancing or accompanying stage performance. The group’s name corresponds to the repertoire presented by Jacaras. It contains mainly dances popular in Spain and the New World at the turn of the 17th century.

One more eminent musician who will be a guest at this year’s edition of the Wrocław Guitar Festival was a disciple of Prof. Piotr Zaleski. The person is Jakub Kościuszko - a graduate of the Wrocław Music Acad-emy and the Royal Conservatory in Hague in the class of Zoran Dukić. Jakub started his musical education at the age of six by starting to learn to play... the piano. Jakub became interested in the classical guitar slightly later. His amazing musical talent manifested itself from the earliest childhood. When the musician was sixteen, his biography was placed in the Polish Guitar Lexicon. It is worth mentioning that it is the age at which many young artists only start their musical career, and some-times their musical education in general.

The greatest achievements of Jakub include nu-merous prizes won at Polish and international guitar competitions. It is worth adding, however, that his outstanding talent and hard work have been also ap-preciated by the authorities of his home town Szcze-cin. Jakub has received a grant from the Mayor of Szc-zecin. Furthermore, for his entire artistic activity, he has received a scholarship from the Society of Friends of Szczecin and the National Children’s Foundation.

The musician keeps giving concerts. He performs his recitals in Poland, Germany, the Netherlands, par-

ticipating in many festivals (such as in Szczecin, War-saw, Wrocław, Zielona Góra or Łódź). He performed with orchestras many times, e.g.: with the orchestras of the Philharmonic Halls of Szczecin, Świętokrzyskie and Zielona Góra. Despite the perfect playing technique, Jakub does not rest on his laurels. He keeps develop-ing his skills, participating in numerous workshops and master classes, conducted by such eminent musicians as: Abel Carlevaro, Oscar Ghiglia, Marcin Dylla, Pavel Steidl, Marco Socias, Scott Tennant, Roberto Aussel, Aniello Desiderio, Krzysztof Pełech or Fabio Zanon.

The last months of Jakub’s work have been crowned with a record titled Here Comes The Silent Dusk. Music of Marek Pasieczny. The artist himself spoke about it in the following words: “I decided to record an album with the music of Marek Pasieczny, since I find it full of fresh ideas. It is absolutely exceptional against the background of the whole guitar repertoire, maintaining ideal propor-tions between the contemporary and impressionist-jazz sound. The composer does not attempt to shock the audience and the performer - he leads the musician along a reliable path, showing fantastic musical spaces. That music keeps breathing all the time.” The material chosen for his album let the performer not only present his excellent technique, which Jakub undoubtedly pos-sesses, but also perfect interpretation skills. Here Comes The Silent Dusk will certainly turn out only to be not only a commercial success, but also the turning point in Jakub’s career. It is testified to by the words of appre-ciation from Zbigniew Dubiella, who expressed the fol-lowing opinion about the record: “A beautiful and such an important album in the history of the Polish guitar! I recommend it heartily!”


LORENZO MICHELI jest jednym z najwy-bitniejszych przedstawicieli włoskiej gitarysty-ki. „Genialny wirtuoz”; „zadziwiający talent”; „wspaniały warsztat wykonawczy”; „wyjątkowa wrażliwość muzyczna” – to frazeologia dominu-jąca w recenzjach jego koncertów. Artysta jest laureatem wielu prestiżowych konkursów, ta-kich, jak konkurs gitarowy w Gargnano, w Ales-sandrii czy też Guitar Foundation of America, które utorowały mu drogę do błyskotliwej ka-riery muzycznej.

Lorenzo Micheli koncertował w Europie, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Afryce, Azji, Ameryce Łacińskiej… Po prostu na ca-łym świecie. Występuje solo oraz z towarzy-szeniem orkiestr lub mniejszych zespołów.

W przeszłości, wraz z gitarzystą Matteo Melą, współtworzył zespół SoloDuo. Muzycy odnieśli niebywały, międzynarodowy sukces. Zapraszani byli do największych i najbardziej prestiżowych sal koncertowych świata – Carnegie Hall, Dubli-n’s National Concert Hall, Vienna Konzerthaus. Entuzjastyczne recenzje ich koncertów znalazły się na łamach czasopism: The Washington Post czy The New York Concert Review.

Lorenzo Micheli nagrał dotychczas piętna-ście płyt, na których znajdują się dzieła powsta-łe na przestrzeni ostatnich trzech stuleci, prze-znaczone na różnego rodzaju gitary oraz obsady wykonawcze. Lorenzo Micheli jest także auto-rem wielu publikacji dotyczących problematyki wykonawstwa muzycznego i sztuki interpretacji,

zamieszczanych w specjalistycznych pismach muzycznych. Zaangażowany jest także w działal-ność pedagogiczną – pełni funkcję nauczyciela gitary w Konserwatorium Muzycznym w Aosta we Włoszech.

LORENZO MICHELI is one of the greatest representatives of Italian guitar. “Brilliant virtu-oso”, “startling talent”, “excellent performance technique”, “extraordinary musical sensitivity” – such phrases are predominant in reviews from his concerts. The artist is the laureate of many prestigious competitions, such as the guitar contests in Gargnano, in Alessandria or the Guitar Foundation of America, which paved his way to a brilliant music career.

Lorenzo Micheli performed in Europe, the United States, Canada, Africa, Asia, Latin America… The whole world, simply. He per-forms solo and accompanied by orchestras or smaller groups. In the past, he used to form the SoloDuo group with guitarist Matteo Mela, The

musicians enjoyed an incredible international success. They were invited to the largest and most prestigious concert halls in the world – Carnegie Hall, the Dublin’s National Concert Hall, Vienna Konzerthaus. Enthusiastic reviews of their concerts appeared in the pages of the magazines: The Washington Post or The New York Concert Review.

Lorenzo Micheli has recorded fifteen al-bums so far, which feature works created over the last three decades, dedicated to various kinds of guitars and instrumental formations. Lorenzo Micheli is also the author of many publications concerning issues related to mu-sic performance and the art of interpretation, placed in specialist music magazines. He is also

involved in teaching – he is a guitar teacher at the Music Conservatory in Aosta, Italy.

Strona internetowa artysty/The artist’s website address: www.lorenzomicheli.com


MISCELÁNEA GUITAR QUARTETMiscelánea Guitar Quartet powstał w 2007

roku z inicjatywy studentów Universität Mo-zartem w Salzburgu. Współtworzą go gitarzy-ści: Kostas Tosidis, Giorgos Pervolarakis, Ta-nausú Luis Diaz oraz Alejandro Díaz Bandos. Od początku istnienia Kwartet zajmuje się przede wszystkim wykonawstwem muzyki współczesnej. W jego bogatym repertuarze znajdują się kompozycje takich twórców, jak Le-onardo Balada, Ian Krouse, Dusan Bogdanovic, Daniel Bernard Roumain, Marios Joannou Elia, Austin Castilla Avila, Mayako Kubo i inni. Wielu z nich dedykowało Kwartetowi swoje utwory.

Artyści występowali m. in. w Austrii, Niem-czech, Czechach, Hiszpanii oraz Grecji. Regularnie zapraszani są na liczne festiwale, takie, jak Boston Guitarfest, Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej w Grecji, Festiwal Gitarowy w Sal-zburgu, festiwal „New Faces New Dancers” w Laufer w Niemczech i wiele innych.

Zespół ma wśród swoich osiągnięć liczne nagrody zdobyte w międzynarodowych kon-kursach muzyki gitarowej oraz kameralnej – m.in. muzycy są laureatami pierwszej nagrody oraz nagrody specjalnej w Międzynarodowym Konkursie Interpretacji Muzyki Współczesnej w Salzburgu w 2008 r.

W 2009 r. powstała płyta zatytułowana Alive Concert in Soliter, na której znajduje się nagranie koncertu Kwartetu w Soliter Koncert Hall w Salzburgu.

The Miscelánea Guitar Quartet was es-tablished in 2007 on the initiative of students from the Universität Mozartem in Salzburg. It is formed by guitarists: Kostas Tosidis, Giorgos Pervolarakis, Tanausú Luis Diaz and Alejandro Díaz Bandos. From the onset, the Quartet has been dealing mainly with performance of con-temporary music. Its rich repertoire features compositions of artists like Leonardo Balada, Ian Krouse, Dusan Bogdanovic, Daniel Bernard Roumain, Marios Joannou Elia, Austin Castilla Avila, Mayako Kubo and others. Many of them dedicated their works to the Quartet.

The artists have performed, among others, in Austria, Germany, the Czech Republic, Spain and Greece. They are regularly invited to nu-merous festivals, including the Boston Guitar-fest, the International Festival of Contemporary Music in Greece, the Guitar Festival in Salzburg, the “New Faces New Dancers” Festival in Laufer, Germany, and many others.

The group’s achievements include many awards obtained at international guitar and chamber music competi-tions – the musicians were the first prize and special prize laureates at the Inter-national Competition for Interpretation of Contem-porary Music in Salzburg in 2008.

In 2009, the album Alive Concert in Soliter was released, which contains the recording of the Quartet’s concert in the Soliter Concert Hall in Salzburg.

Strona internetowa artystówThe artists’ website address: www.miscelaneaquartet.com

Podczas koncertu, specjalnie dla festiwalowej publiczności, kwartetowi towarzyszyć będzie utalentowana tancerka, pedagog i reżyser ruchu WERONIKA PELCZYńSKA. Absol-wentka szkoły tańca SEAD (Salzburg Experi-mental Academy of Dance) w Austrii. W latach 2008/2009 będąc członkiem zespołu Bodhi Project występowała w Austrii, Niemczech, Włoszech i Polsce, współpracując m.in. z taki-mi choreografami, jak: Matej Kejzar, Vanessa Justice, Editta Braun czy Simone Sandroni. Do-świadczenie sceniczne zdobywała przez ponad 3 lata w Teatrze Studio Buffo oraz w produk-

cjach Teatru Tańca Mufmi w choreografii Anety Piotrowskiej. W la-

tach 2009-2010 w y s t ę p o w a ł a

w projektach Marii Stokłosy

(Polska) oraz Ste-phanie Thiersch

(Niemcy, zespół Mouvoir). Od 2010

pracuje jako konsul-tant ruchowy w te-

atrach dramatycznych i przy produkcjach

filmowych. Współpra-cowała między innymi

z Agnieszką Glińską, Bar-barą Sass-Zdort, Krzysz-

tofem Stelmaszykiem czy Tomaszem Gawronem.

At the concert, especially for the Festival audience, the Quartet will be accompanied by a talented dancer, teacher and movement director, Weronika Pelczyńska. She is a gradu-ate of the Salzburg Experimental Academy of Dance (SEAD) in Austria. In the years 2008-2009, as a member of the group Bodhi Project, she performed in Austria, Germany, Italy and Poland, cooperating with such choreographers as: Matej Kejzar, Vanessa Justice, Editta Braun or Simone Sandroni. She gained stage experi-ence during 3 years in the Studio Buffo Theatre and the productions of the Mufmi Dance Thea-tre, in the choreography of Aneta Piotrowska. In the years 2009-2010, she performed in the projects of Maria Stokłosa (Poland) and Steph-anie Thiersch (Germany, the group Mouvoir). Since 2010, she has worked as a movement consultant for drama theatres and cinema pro-ductions. She has cooperated, among others, with Agnieszka Glińska, Barbara Sass-Zdort, Krzysztof Stelmaszyk or Tomasz Gawron.


Juan Manuel Cañizares jest jednym z najwybitniejszych na świecie muzy-ków flamenco. Największy wpływ na dojrzałą twórczość artysty miała ponad dziesięcioletnia współpraca z legendą gitary flamenco – Paco de Lucią. Muzycy współtworzyli takie projekty artystyczne, jak m.in. Solo Duo Trio i Paco de Lucia Septet. Występowali wspólnie w Europie, Ameryce Północnej, Azji oraz Afryce. Cañizares towarzyszył również Paco w słynnym nagraniu Concierto de Aranjuez Joaquina Rodrigo.

Poza Paco de Lucią muzyk współpraco-wał z takimi gwiazdami, jak Enrique Morente, Camaróan de la Isla, Serrat, Alejandro Sanz, Mauricio Sotelo, Rocío Jurado, El Último de la Fila, Leo Brower, Peter Gabriel, Michael Brec-ker, Mike Stern, Al Di Meola, Peter Erskine, The Chieftains, Don Alias, Hevia, Kepa Junquera Pa-stora Soler i wieloma innymi.

Cañizares to nie tylko wirtuoz, ale rów-nież kompozytor. Jest twórcą m. in. muzyki do baletów: Felix El Loco (2004r.) oraz Caprichos (2007r.). Ten ostatni powstał na zamówienie Spanish National Balet Company. Cañizares jest również autorem muzyki do filmów: La Lola se va a los puertos z RocÍo Jurado oraz Paco Rabal, a także Flamenco Carlosa Saury.

Intensywnie koncertuje na całym świecie. Nagrał cztery płyty zatytułowane kolejno: Noches de oman y luna, Original Transcription of Isaac Albeniz, Punto de Encuentro, Suite, Iberia, Albeniz by Cañizares. Za album Original Transcription of Isaac Albeniz artysta otrzymał The Spain Academy Prize 2008 jako najlepszy wykonawca muzyki klasycznej. Ponadto współpracował przy nagraniu ponad 100 albumów z wieloma gwiaz-dami muzyki gitarowej i nie tylko.

Muzyk angażuje się także w pracę pedago-giczną. Od 2003 roku regularnie prowadzi lekcje mistrzowskie podczas Escuela Superior de Mu-sica de cataluña (ESMUC).

Największy wpływ na dojrzałą twórczość artysty miała ponad dziesięcioletnia współpraca z legendą gitary flamenco –

Paco de Lucią

Jedna z najjaśniejszych gwiazd muzyki flamenco!


Juan Manuel Cañizares is one of the most eminent flamenco musicians in the world.

His collaboration with the legend of flamen-co guitar, Paco de Lucía, for more than 10 years (1988-1998), had the most decisive impact on the artistic maturity of Cañizares. He collaborat-ed with Paco de Lucía in Solo Dúo Trío and Paco de Lucía Septet and performed at the most im-portant venues of Europe, America, Asia and Africa. Canizares collaborated in Paco de Lucía’s recording of “Concierto de Aranjuez”.

Cañizares is open to collaborate with all kinds of musicians: Enrique Morente, Camaróan de la Isla, Serrat, Alejandro Sanz, Mauricio Sotelo, Rocío Jurado, El Último de la Fila, Leo Brower, Peter Gabriel, Michael Brecker, Mike Stern, Al Di Meola, Peter Erskine, The Chieftains among many others.

Cañizares is not only a virtuoso, he is also a composer. He created music for the ballets: Felix El Loco (2004) and Caprichos (2007). The latter was created on commission from the Spanish National Ballet Company. He has also written the soundtracks for films such as La Lola

se va a los puertos with Rocio Jurado and Paco Rabal, and Flamenco by Carlos Saura.

He performs around the world with great intensity. He has recorded four albums entitled: Noches de oman y luna, Original Transcription of Isaac Albeniz, Punto de Encuentro, Suite, Ibe-ria, Albeniz by Cañizares. For the Original Tran-scription of Isaac Albeniz, the artist received The Spain Academy Prize 2008 for the best clas-sical music performer. Furthermore, he cooper-ated at the recording of more than 100 albums with numerous stars of guitar music, and not just that.

The musician has been involved in teaching as well. Since 2003, he has regularly conducted master classes during the Escuela Superior de Musica de cataluña (ESMUC).

Strona internetowa artysty/The artist’s website address:

www.jmcanizares.com

Juan Carlos Gómez (gitara)

iñigo Goldaracena (bas)

rafa Villalba (perkusja)

angel Muñoz (taniec i cahon)

Charo espino (taniec i kasteniety)

Razem z gwiazdą wystąpią:


Zdumiewające, niesamowite, nieprawdopodob-ne, ale także fantastyczne, znakomite, fenomenalne – to najwłaściwsza charakterystyka tego wyjątkowe-go na skalę światową, pochodzącego ze Szwajcarii zespołu Zehnder Kraah Trio. Swoją oryginalność trio zawdzięcza przede wszystkim charyzmatycznemu wokaliście – Christianowi Zehnderowi. Niezwykłe umiejętności wokalne artysty wprawiają w osłupienie nawet najsilniej zahartowanych w obcowaniu z arty-stycznymi niezwykłościami słuchaczy. Muzyk posłu-guje się wyjątkową techniką śpiewu, która pozwala mu na wykonywanie wielodźwięków – umiejętność ta wydaje się zupełnie niemożliwa.

Christian Zehnder wiele lat swojego życia po-święcił na badanie zagadnienia niewerbalnej ko-munikacji międzyludzkiej za pomocą głosu. Jego poszukiwania skupiły się na technice jodłowania jako jednej z form porozumiewania się. Jak twier-dzi muzyk: „to właśnie jodłowanie zbliżyło mnie do zrozumienia naturalnych głosów różnorodnych kultur naszego świata”. Technika ta miała znacz-ny wpływ na poszukiwania muzyczne Zehndera i doskonalenie jego warsztatu wykonawczego.

Christian Zehnder swoją edukację muzyczną roz-począł od nauki gry na gitarze. Dopiero później zainte-resował się śpiewem i jego różnorodnymi technikami. Swoje umiejętności wokalne kształcił pod kierunkiem takich pedagogów, jak Raphael Laback, Tokne Nona-ka oraz Daniel Prieto. Muzyk angażował się w wiele projektów artystycznych. Jednym z nich był założony w 1996 r. wraz z Balthasarem Streiffem zespół Stimmhorn, który przyniósł muzykom międzynarodową popularność.

Christian Zehnder współpracował przy wie-lu sztukach teatralnych, nie tylko jako kompozytor, ale także jako aktor. Ponadto jest autorem muzyki do filmów, komponował dla radia i telewizji. Angażuje się także w działalność pedagogiczną – naucza róż-norodnych technik śpiewu nie tylko w Szwajcarii, ale również za granicą.

Do współpracy przy swoim najnowszym pro-jekcie Zehnder Kraah Trio zaprasza wielu arty-stów. W ramach wrocławskiego festiwalu wystąpi z kontrabasistą Michaelem Pfeuti i perkusistą Thoma-sem Weissem. Christian Zehnder będzie także grał na bandurii – instrumencie strunowym szarpanym, naj-częściej używanym w hiszpańskiej muzyce folkowej.

Astounding, incredible, unbelievable, but also fantastic, excellent, marvellous - these are the most relevant adjectives to characterise that group, excep-tional at the global scale, called the Zehnder Kraah Trio, originating from Switzerland. Its originality stems mainly from the charismatic singer - Christian Zehnder. His exceptional vocal skills astonish even the most demanding listeners. The musician uses an exceptional singing technique, which allows him to perform chords. It is worth mentioning that the skill seemed to be impossible to obtain for people.

Christian Zehnder devoted many years of his life to studying the issue of non-verbal interpersonal com-munication by means of voice. His research focused on the technique of yodelling as one of forms of com-munication. According to the musician: it was yodel-ling what brought me closer to understanding the natural voices of various cultures of our world. The technique greatly influenced Zehnder’s studies in the field of music, as well as his performing skills.

Christian Zehnder started his musical education by playing the guitar. Only after some time did he be-come interested in various singing techniques. He was developing his vocal skills under teachers such as: Ra-phael Laback, Tokne Nonaka, and Daniel Prieto. Dur-ing his career, the musician became involved in many musical projects. They included the band Stimmhorn, founded with Balthasar Streiff in 1996, which brought international recognition to the musician.

Christian Zehnder performed as a soloist many times, also with numerous bands. He had the oppor-tunity to work on many stage plays, not only as a com-poser, but also as an actor. Furthermore, his has been writing music for the cinema, he has composed for radio and television. He has been intensively involved in teaching - he teaches various singing techniques, not only in Switzerland, but also abroad.

He invites many artists to cooperate on the cur-rent project, the Zehnder Kraah Trio. At the Wrocław festival, he will perform along with double-bass player Michael Pfeuti and percussionist Thomas Weiss. Chris-tian will be accompanying on bandurria - a plucked string instrument, most frequently used in Spanish folk music.

1. W jednym z anonsów Twojego występu we Wrocławiu napisano, że jesteś „wybuchowym połączeniem Toma Waitsa, Davida Bowiego i Farinellego.” Co sądzisz o tej wypowiedzi?

Nie myślę już o stwierdzeniach z recenzji prasowych. Tak czy inaczej, zabawne jest usłyszeć te nazwiska. Farinelli, Tom Waits, David Bowie; wszyscy byli ważnymi wokalistami z mojego dzieciństwa, wszyscy oni przyczynili się do rozwoju mojej własnej przestrzeni głosu.

2. Czy kiedykolwiek wcześniej występowałeś w ramach festiwalu poświęconego muzyce gitarowej?

Nigdy nie grałem na festiwalu poświęconym muzyce gitarowej. To będzie pierwszy raz. Nie jestem profesjonalnym gitarzystą. Szczególne instrumenty strunowe, z jakich korzystam w Kraah, stwarzają raczej atmosferę i towarzyszą mojemu głosowi. Ale komponuję większość piosenek na mojej laudoli. Jest ona dla mnie bardziej naturalna niż fortepian, kiedy chcę poszukiwać i improwizować, łatwiej jest także znaleźć nowe pomysły pomimo tego, że gram na obu instrumentach.

3. Czy zdarzyło Ci się występować przed publicznością, która nie rozumiała Twojej sztuki i nie potrafiła zaakceptować jej oryginalnego i unikatowego stylu?

Ani trochę! Większość ludzi jest bardzo zaskoczonych, ale nigdy nie spotkałem się z negatywną reakcją na mój szczególny sposób wykorzystywania głosu lub komponowania. Kraah jest zdecydowanie najlepszy na żywo. Na płycie świat śpiewającego kruka jest niepełny,

musicie go zobaczyć i usłyszeć!

1. One of the announcements of you performance in Wrocław read that you are “an explosive combination of Tom Waits, David Bowie and Farinelli”. What do you think about this statement?

I don’t think about statements from press reviews any more. Anyway, it’s funny to hear these names. Farinelli, Tom Waits, David Bowie; all of them were important singers in my early years to come into my own personal voice space.

2. Have you ever performed within a festival devoted to guitar music?

I have never played at a specifically guitar festival. It will be the first time. I am not a professional guitar player. The special string instruments I use in Kraah rather create the atmosphere and accompany my voice. But I compose most of my songs on my laudola. It feels to me more natural than a piano when I want to search and improvise and it’s also easier to find new ideas, even though I play both instruments.

3. Have you happened to perform in front of an audience who did not understand your art and could not approve of its originality and unique style?

Not at all! Most people are very surprised, but I had never bad feedback about my special way of using the voice or composing. Kraah is a definitely live work. On CD, the world of the singing raven is not complete, you have to see and listen to it!


Zespół Pi-Er-2 jest polskim instrumentalnym triem jazzowym, w skład którego wchodzą: Marek Raduli (gitara), Wojtek Pilichowski (bas) oraz Tomasz Łosowski (perkusja). Każdy z nich ma już za sobą długoletnią działalność artystyczną.

Marek Raduli znany jest przede wszystkim ze współpracy z takimi zespołami, jak Budka Suflera, Kciuk Surzyn Band, grupa Tadeusza Nalepy, Bajm, Three Generations Trio – Zbigniew Lewandowski & Friends, oraz gwiazdami estrady: Marylą Rodowicz, Jackiem Skubikowskim, Maciejem Zembatym, Krzysztofem Gabłońskim, Izabelą Trojanowską i wieloma innymi.

Wojtek Pilichowski ma w swoim dorobku niezliczoną ilość albumów, a także współpracę z takimi muzykami, jak Michał Urbaniak, Maryla Rodowicz, Nicko Mc Brain – członka zespołu Iron Maiden, Katarzyna Groniec, Enrique Iglesias, Basia Trzetrzelewska, Edyta Górniak, Zbigniew Hołdys i wieloma innymi.

Tomasz Łosowski swoją działalność artystyczną rozpoczął od występów z zespołem Kombi. Był również członkiem takich grup, jak Orange Trane, z którą zagrał szereg koncertów na licznych festiwalach

The band Pi-eR-2 is a Polish instrumental jazz trio, which comprises: Marek Raduli (guitar), Wojtek Pilichowski (bass) and Tomasz Łosowski (drums). Each of them has been an active artist for many years.

Marek Raduli is known primarily for cooperation with groups like: Budka Suflera, Kciuk Surzyn Band, Tadeusza Nalepa’s group, Bajm, the Three Generations Trio - Zbigniew Lewandowski & Friends and stars including: Maryla Rodowicz, Jacek Skubikowski, Maciej Zembaty, Krzysztof Gabłoński, Izabela Trojanowska and many others.

Wojtek Pilichowski has recorded countless albums, as well as cooperated with musicians like: Michał Urbaniak, Maryla Rodowicz, Nicko McBrain - a member of Iron Maiden, Katarzyna Groniec, Enrique Iglesias, Basia Trzetrzelewska, Edyta Górniak, Zbigniew Hołdys and many others.

Tomasz Łosowski started his artistic activity by playing with the band Kombi. He was also a member of groups like Orange Trane, with which he played a series of concerts at numerous jazz festivals, and the Squad. In addition, he participated in recording many albums as a session musician.

jazzowych, oraz Squad. Ponadto brał udział w nagraniu wielu płyt jako muzyk sesyjny.

Formacja Pi-eR-2 jest aktualnie jednym z najbardziej cenionych na polskim rynku zespołów tego typu. Artyści wydali do tej pory dwie płyty zatytułowane Transporter, a także Time 52. Każda z nich została entuzjastycznie przyjęta prze słuchaczy i krytyków:

„W Polsce trudno trafić na dobrą płytę instrumentalną, ale ‘Transporter’ to kawał dobrej muzyki, który w żadnym razie nie jest nudny. Wszystkie dziewięć kompozycji to starannie przygotowane aranżacje, które są mocno zróżnicowane, a każdy dźwięk na płycie jest starannie ‘dopieszczony’...”.

(Krzysztof Jamiński,www.muzyka.pl )

„Time 52 to zapis niewiarygodnie dobrej muzyki! Mogę śmiało stwierdzić, że jest to jedna z najlepszych instrumentalnych płyt w naszym kraju. Trio nagrało 8 świetnych kompozycji, które mają w sobie absolutnie wszystko, co najlepsze instrumentalne jazz-rockowe kawałki mieć powinny. Chwytliwe tematy z pięknymi melodiami, ciekawie przemyślane faktury kawałków,

The band Pi-eR-2 is currently one of the most appreciated groups of that sort on the Polish market. The artists have published two albums so far, entitled Transporter and Time 52. Each of them was enthusiastically acclaimed by the listeners and critics alike:

In Poland, it is difficult to encounter a good instrumental album, but “Transporter” is a great piece of music, which in no way gets boring. All nine compositions are carefully prepared arrangements that are highly varied, and each sound on the album has been carefully “polished”...

Krzysztof Jamiński, www.muzyka.pl

“Time 52” is a recording of incredibly good music! I can safely say that it is one of the best instrumental albums in our country. The trio recorded 8 excellent

genialne partie solowe każdego z muzyków. Wszystko zagrane z ogromną precyzją i wielkim kunsztem. Muzykę na tej płycie określiłbym, jako artystyczne poszukiwania i podróże rozrzucone we wszystkie strony świata...„

(Michał Milczarek, ego.riki.pl)

compositions, which have absolutely everything that the best instrumental jazz-rock pieces should have. Catchy themes with beautiful melodies, interestingly thought-out textures of the pieces, ingenious solo parts of each of the musicians. All played with tremendous precision and great artistry. I would define the music on the album as artistic explorations and journeys scattered over all sides of the world...

Michał Milczarek

Strona internetowa artystów/The artist’s website address: www.raduli.info www.pilichowski.pl www.tlosowski.republika.pl


MOCNE UDERZENIE

Jesse Cook to Kanadyjczyk urodzony w Paryżu w 1964 roku. Dzieciństwo spędził w południowej Francji, gdzie wychowywał się i poznał kulturę i muzykę cygańską. Duży wpływ na rozwój jego wrażliwości muzycznej mieli tacy artyści, jak Nicolas Reyes z grupy Gypsy Kings czy gitarzysta Manitas de Plata.

Po latach artysta przeniósł się do rodzin-nej Kanady. Uczęszczał do Eli Kassner Guitar Academy w Toronto, podczas dalszej edu-kacji pobierał lekcje gry na gitarze w wielu prestiżowych szkołach północnej Ameryki, gdzie poznał muzykę zarówno klasyczną, jak i jazzową. Połączenie tej wiedzy z cygańskimi „korzeniami” odzwierciedla się w jego indy-widualnym stylu, będącym wynikiem ciągłych poszukiwań nowych brzmień i rozwiązań. W muzyce Jesse Cooka słyszalne są wpływy kul-tur muzycznych z całego świata – m.in. latyno-ska rumba i hiszpańskie flamenco.

Jesse Cook nagrał do tej pory osiem albu-mów, każdy z nich został entuzjastycznie przyjęty przez krytykę. W 2001 roku za album Free Fall otrzymał Juno – nagrodę kanadyjskiego prze-mysłu fonograficznego. Był do niej nominowany jeszcze trzykrotnie, m.in. za DVD koncertowe One Night at the Metropolis. Wystąpił na wielu festi-walach, grając z takimi sławami, jak B.B. King, Ray Charles czy Diana Krall. Wraz z sopranistką Charlotte Church wystąpił w znanym amerykań-skim programie telewizyjnym Tonight Show.

Choć muzyczne pasje i inspiracje Jesse Cooka są różnorodne, najsilniej kojarzony jest on ze sztuką flamenco. Jego flamenco różni się od andaluzyjskich wzorców, jest jakby schłodzone nieco w cieniu klonowego liścia, lub może go-rące w inny sposób. Oczywiście nie brak w nim gitarowej wirtuozerii połączonej z energetyką flamencowych rytmów, elementy te występują jednak w unowocześnionej oprawie. Jesse Cook był gościem ubiegłorocznej edycji wrocławskie-go festiwalu… Publiczność na jego koncertach szalała!

Jesse Cook is a Canadian born in Paris in 1964. He spent his early years in Southern France, where he came across the Gypsy music and culture. His musical sensitivity was under great influence of artists like Nicolas Reyes from the Gipsy Kings or guitarist Manitas de Plata.

Years later the artists moved moved to Canada, where his family came from. There, he started studying at the Eli Kassner Guitar Academy in Toronto, and after the graduation he continued his education at many of the most prestigious American music schools, learned both the classical and jazz music.

The combination of the academic knowledge with the Gypsy “roots” is reflected in his indi-vidual style, a result of continuous explorations for new sounds and solutions. In the music of Jesse Cook, you may hear the influences of mu-sical cultures form the whole world – including Latin rumba and Spanish flamenco.

So far, Jesse Cook has recorded eight albums, which were enthusiastically received by the critics. In 2001, for the album Free Fall, he received the June – the award of the Canadian music in-dustry. He was nominated for the award three more times, e.g. for the concert DVD One Night at the Metropolis. He has performed at many festivals, playing along stars such as B.B. King, Ray Charles or Diana Krall. With soprano Char-lotte Church, he has performed in a famous American TV show, the Tonight Show.

Although the musical passions and inspira-tions of Jesse Cook are diverse, he is most often associated with the art of flamenco. His flamen-co differs from the Andalusian models, it is as if slightly cooled in the shade of the maple leaf, or perhaps hot in a different way. Of course, it does not lack guitar virtuosity combined with the energy of flamenco rhythms, but the ele-ments occur in a more modern binding. Jesse Cook was a guest at the last year’s edition of the Wrocław festival… The audience at his con-certs went crazy!

Strona internetowa artysty/The artist’s website address:

www.jessecook.com

Jesse Cook – gitary/guitarsRosendo Leon – perkusja/percussionNicolas Hernandez – gitara/guitar Chris Church – skrzypce/violinDennis Mohammed – gitara basowa/bass guitar


Pierwszą gitarę dostałeś podobno w wieku 3 lat. Czy można tak wcześnie zacząć naukę?

JC: To prawda, taka była metoda nauczania mojej mamy. Dała mi gitarę i w wieku 4 lat znałem już jej brzmienie. Dopóki nie skończyłem 6 lat i nie miałem prawdziwych lekcji to raczej nie brzmiało jak muzyka, wcześniej byłem po prostu dzieckiem entuzjastycznie nastawionym do gitary.

Twoi mistrzowie gitary to przede wszystkim Nicolas Reyes z Gipsy Kings i Manitas de Plata…

JC: Manitas de Plata był jedynym artystą flamenco, którego nagrania miała moja mama. Picasso uczynił go bardzo sławnym. Oczywiście z każdym dniem stawania się lepszym gitarzystą moje zainteresowanie tym instrumentem tylko rosło. Prawdziwy wpływ na mój sposób gry mieli Paco de Lucia, Al di Meola, który z kolei nie jest gitarzystą flamenco, ale używa fusion guitar. Na pewno przyczynili się do mego rozwoju muzycy jazzowi, jak choćby George Benson. Vicente Amigo miał na mnie także duży wpływ, to gitarzysta, który ma niesamowite brzmienie.

You are believed to have received your first guitar at the age of 3. Can one start learning to play so early?

JC: It is true, that was my mother’s teaching method. She gave me the guitar and I knew its sound already at the age of 4. Until I turned 6 and started true classes, it didn’t really sound like music, before that I had just been a child enthusiastic about the guitar.

Your masters of the guitar include, above all, Nicolas Reyes from The Gipsy Kings and Manitas de Plata…

JC: Manitas de Plata was the only flamenco artist whose records my mother had. Picasso made him really famous. Of course, as I was getting a better guitarist from day to day, my interest in the instrument was also growing. Those, who had the greatest impact on my way of playing, included Paco de Lucia, Al di Meola, who, in turn, is not a flamenco guitarist, but uses the fusion guitar. Jazz musicians, such as George Benson, certainly contributed to my development. Vicente Amigo was also important to me, he is a guitarist whose sound is incredible.

W swojej grze łączysz i przeplatasz technikę gry palcami z graniem kostką…

JC: Mój pierwszy poziom nauki to styl flamenco. Mama gromadziła dużo tej muzyki, jak choćby nagrania Manitasa de Platy. Był to rodzaj francusko-cygańskiego stylu flamenco, który daleki jest od tego, co prezentuje swą grą na przykład Paco de Lucia. Zakochałem się w tej muzyce. Moim pierwszym nauczycielem był muzyk grający flamenco. Miałem wtedy 6 lat i mieszkałem już w Kanadzie. Uczono mnie klasycznego stylu gry na gitarze i ćwiczyłem klasyków aż do 13 roku życia. W szkole chciano, bym brał udział w konkursach gitarowych, a dla mnie muzyka była zabawą. Przede wszystkim zależało mi na podróżowaniu po całym świecie, chciałem też grać w koszykówkę, dlatego porzuciłem klasyczny styl gry i skierowałem

In your playing you combine and intertwine the technique of playing with the fingers and the pick…

JC: My first level of studying was the flamenco style. My mother collected lots of music, like for example the recordings of Manitas de Plata. It was a kind of French-Gypsy style of flamenco, which is far from what is represented by, for example, the playing of Paco de Lucia. I fell in love with that music. A flamenco musician was my first teacher. I was 6 at that time, and already lived in Canada. I was taught the classical style of playing the guitar and practised the classics until I was as old as 13. At school, I was expected to participate in guitar competitions, while music was fun for me. I mostly cared for travelling around the world, I

also wanted to play basketball, and, therefore, I gave up the classical style of guitar and directed my interest to jazz. Here, I was playing with the pick. As a teenager, I was exploring and listening to music a lot. The album Friday Night In San Francisco by Paco de Lucia, Al di Meola and John Mcloughlin had great influence upon me. I wanted to learn to play the parts of Al di Meola, but he was playing with the pick, while Paco de Lucia played with the fingers, so I also practised with the fingers.

swoje zainteresowania w stronę jazzu. I tu używałem już do grania kostki. Jako nastolatek dużo poszukiwałem i słuchałem muzyki. Album Friday Night In San Francisco Paco de Lucii, Ala di Meoli i Johna Mcloughlina miał na mnie bardzo duży wpływ. Chciałem nauczyć się grać partie Ala di Meoli, ale przecież on grał właśnie kostką, Paco de Lucia z kolei grał palcami, zatem ćwiczyłem też palcami.


Wrocławski Festiwal Gitarowy GITARA 2010 27

Opuścił nas Marek Długosz, wrocławski gitarzysta, nasz kolega…

…był koncertującym muzykiem – występował jako solista i kameralista… …Jego gitarę słyszano w Europie, Ameryce Północnej i na Bliskim Wschodzie…

…współtworzył Wrocławski Kwartet Gitarowy, współpracował z wokalistką jazzową Anną Rejdą, z zespołem flamenco Danza del Fuego, z Kamilem Bartnikiem…

…był współzałożycielem i przez szereg lat prezesem Wrocławskiego Towarzystwa Gitarowego… …w latach 2001-2005 pełnił funkcję dyrektora organizacyjnego

Wrocławskiego Festiwalu Gitarowego… …był także pomysłodawcą i twórcą Świdnickiego Festiwalu Gitarowego

oraz cyklu koncertowego „Podróże po strunach”……zdążył nagrać pięć płyt…

…swej misji nie dokończył, zmarł tragicznie 7 maja 2010 roku.

Żegnaj Marku! Będzie nam Ciebie brakowało…

Marek Długosz, a guitarist from Wrocław, our friend, left us…

…he was a performing musician – he performed as a soloist and chamber musician… …his guitar could be heard in Europe, North America and the Middle East…

…he was a member of the Wrocław Guitar Quartet, cooperated with the jazz singer Anna Rejda, the flamenco group Danza del Fuego, with Kamil Bartnik…

…he was the co-founder and long-time President of the Wrocław Guitar Society… …in the years 2001–2005, he held the position of the Organisational Director of the Wrocław Guitar Society…

…he was also the initiator and creator of the Świdnica Guitar Festival, and the series of concerts “Travels along strings”……he managed to record five albums…

…he did not complete his mission, having died tragically on 7 May 2010.

Goodbye Marek! We will miss You…



„Portret Briana Brei” to cykl czternastu krótkich, zabawnych opowiadań, które niewątpliwie łączy tematyka muzyczna. Autorem książki jest Jarema Klich – znany wrocławski gitarzy-sta, laureat licznych konkursów wykonawczych, tak krajowych, jak i zagranicznych. Niektóre z opowiastek są efektem bogatej wyobraźni autora, są całkowicie fikcyjne, inne inspirowane są jego autentycznymi przeżyciami, doświadczeniami lub ob-serwacjami. Opowieści nie mają wspólnej myśli przewodniej lub pointy. Każda z nich to osobna historia, zupełnie inna od poprzedniej, jedyna w swoim rodzaju.

Wszystkie opowiadania opatrzone są ciekawymi, oryginal-nymi rysunkami autorstwa Katarzyny Klich. Niektóre z nich przedstawiają postacie lub sytuacje opisane w tekstach, jed-nak większość z nich to w pełni autonomiczne szkice. Można wyobrażać sobie, że akompaniują lekturze.

Do książki została dołączona płyta CD – prawdziwy „biały kruk” – płytowy debiut Krzysztofa Pełecha i Jaremy Klicha.

Zamieszczony na końcu książki wywiad z autorem książki oraz z Krzysztofem Pełechem, który przeprowadził Rafał Zieliński – wrocławski dziennikarz muzyczny, tylko utwierdzi niezdecydo-wanych Czytelników w przekonaniu, że tę książkę warto mieć.

Z książki:

15 lipca 2010 roku, w okolicach jeziora Nidzkiego w północ-no-wschodniej Polsce, stanęły naprzeciw siebie dwie wielkie armie i dwaj wielcy wodzowie. Południową stronę pola bitwy zajęły hufce generała Liścia (…) Jego główną siłę stanowiły pan-cerne dywizje fortepianowe – na myśl o walce z fortepianami bladły oblicza najwytrawniejszych skrzypków i prześlicznych wiolonczelistek. Pełnoklawiaturowe klastery pianistów po-trafiły roznieść w puch wielotysięczne zastępy smyczkowców. Nie mniejszą trwogę w szeregach skrzypków i altotowiolistów budziły sprzymierzone z fortepianami oddziały majora Blachy – bezlitośni waltorniści, trębacze, puzoniści i tubiści – ich chó-ralne fortissimo niczym trąba powietrzna kładło pokotem całe bataliony wroga (…).

Słowo i muzyka na najwyższym poziomie z dużą zawartością humoru.

Krzysztof Pełech

„PORTRET BRIANA BREI” − „Opowieści na dowolny temat z muzyką w tle”.

Wydawca, Roman Kotapski


W ubiegłych latach w Festiwalu brali udział m.in.:

Badecka Anna (Polska) – 2008Bandini Giampaolo (Włochy) – 2003 Bartnik Kamil (Polska) – 2001, 2006Bąk Michał (Polska) – 2007 Bertoncini Gene (USA) – 2001 Będkowska-Huang Beata (Polska) – 1998, 2002 Blaha Vladislav (Czechy) – 2001, 2004 Bokun Jan Jakub – dyrygent/klarnet (Polska) – 1999, 2002 Brusch Jochen – skrzypce (Niemcy) – 2004 Colaiuta Vinnie – perkusja (Stany Zjednoczone) – 2008Corea Chick – fortepian (Stany Zjednoczone) – 2008Cotsiolis Costas (Grecja) – 1999 Dejanović Saša (Bośnia i Hercegowina) – 2006 Desiderio Aniello (Włochy) – 1998, 2001, 2007Dobrakowska Joanna - wokal (Polska) – 2009Drozd Gerard (Polska) – 2002 Dukič Zoran (Chorwacja) – 1998, 2007 Dylla Marcin (Polska) – 2000, 2006 Emmanuel Tommy (Australia) – 2004 Finger Peter (Niemcy) – 2007Garret Kenny – saksofon (Stany Zjednoczone) – 2008Hallawell Todd (USA) – 2000 Horna Robert (Polska) – 2000, 2009Illarionov Dmitrij (Rosja) – 2005 Jopek Anna Maria – wokal (Polska) – 2009Junior José Maria Florencio – dyrygent (Polska) – 2005 Klich Jarema (Polska) – 2000 Klocek Adam - wiolonczela (Polska) – 1998 Kościuszko Jakub (Polska) – 2007Krawiec Grzegorz (Polska) – 2007Kuropaczewski Łukasz (Polska) – 2000, 2008 Lesicki Artur (Polska) – 2008, 2009Leontchik Mikhail – cymbały (Białoruś) – 2000 Lislevand Rolf (Norwegia) – 2007

McBride Christian – kontrabas (Stany Zjednoczone) – 2008 McLaughlin John (Wielka Brytania) – 2008Meisinger Krzysztof (Polska) – 2008Miśkiewicz Dorota – wokal (Polska) – 2009Miśkiewicz Henryk – saksofon (Polska) – 2009Modrzejewski Roch (Polska) – 2003 Morel Jorge (Argentina/USA) – 1999 Olkiewicz Grzegorz – flet (Polska) – 1998 Paco de Lucia (Hiszpania) – 2007Pasieczny Marek (Polska) – 2002, 2007 Pavlovits David (Węgry) – 2003 Pełech Krzysztof (Polska) – 2004 Pietrzak Anna (Polska) – 2003, 2009 Pietrzak Łukasz (Polska) – 2001 Poláčková Petra (Czechy) – 2008Radziejewski Wojciech (Polska) – 2006 Rangno Piotr – bajan (Polska/Niemcy) – 2004Radziejewski Wojciech (Polska) – 2008 Rašeta Janko (Polska) – 2008Reichert Christian (Niemcy) – 1998 Rupocińska Aleksandra (Polska, klawesyn) – 2008Shtepa Yevgen (Ukraina) – 2005Stachowski Arkadiusz (Polska) – 2008 Stanikowski Michał (Polska) – 2005 Stepantsov Aleksei – fortepian (Białoruś) – 2000Steidl Pavel (Czechy) – 1999, 2006 Svit Finn (Dania) – 2004 Swete Alexander (Austria) – 2005 Szydło Robert (Polska, gitara basowa) – 2008Taylor Martin (Szkocja) – 1999, 2007 Vettoretti Andrea (Włochy) – 2005Viazovskiy Roman (Ukraina) – 2008 Vidoviè Ana (Chorwacja) – 1998 Vinitski Aleksander (Rosja) – 2002 Winsberg Louis (Francja) – 2008Yoshida Yoshimasa (Japonia) - 2001 Zamečnik Jaromir – akordeon (Czechy) – 2004


Juan Polvillo & Juan Compania (Hiszpania) – 2003 Jože Kotar & Tomaž Rajterič (Słowenia) – 2009Kwartet Gitarowy 4-tissimo (Białoruś, Ukraina, Rosja) – 2008La Volta (Szwajcaria) – 2005 Lautten Compagney (Niemcy) – 2001Maciej Czemplik & Maciej Mazurek (Polska) – 2004 Małgorzata Klawińska, Dawid Pajdzik, Jakub Cywiński (Polska) – 2004Marek Napiórkowski & Artur Lesicki (Polska) – 2000 Marek Napiórkowski Quartet – 2009Mikulscy Quartet Będ (Polska) – 2003 Nelson Veras & Stephane Galland (Brazylia) – 2007Njorek (Czechy) – 2006 Not Only (Polska) – 2006 Orkiestra Kameralna „Capella Bydgostiensis” (Polska) – 2008Orkiestra Kameralna „Ricordanza” (Polska) – 2005 Orkiestra Kameralna „Wratislavia” – Jan Stanienda (Polska) – 1998, 2007Oscar Guzman y Grupo (Hiszpania) – 2005Panebianco & Del Monaco Ensemble (Hiszpania) – 2001, 2002 Pepe & Alex Torres (Peru) – 1999Rafael Cortes y Grupo (Hiszpania) – 2001, 2004Rafał Baranowicz & Grzegorz Mańkowski (Polska) – 2004Susan Weinert Synergy (Niemcy) – 2008Tomatito Quinteto (Hiszpania) – 1999 Trio Balkan Strings (Serbia) – 2005, 2008 Ulisses Rocha & Teco Cardoso (Brazylia) – 2009Wroclaw Guitar Orchestra – Robert Kurdybacha (Polska) – 2000 Wroclaw Pfilharmonic Orchestra – Michał Nesterowicz (Polska) – 1999 Zgorzelecka Orkiestra Mandolinistów (Polska) – 2007Zrzeszeni Artyści Wrocławia – 1998, 1999 (Kamil Bartnik, Waldemar Gromolak, Jarema Klich, Anna i Łukasz Pietrzak, Krzysztof Pełech)

Zespoły

Aleksandra Kurzak & Jarema Klich (Polska) – 2000 Anna Amahi Company (Hiszpania) – 2000Anna Patkiewicz & Marek Długosz (Polska) – 2004Arkadiusz Stachowski & Magdalena Wirga-Schneider (Polska) – 2006 Carsten Linck & Carsten Grøndahl (Dania, Niemcy) – 2009Danza del Fuego (Polska) – 1998, 2003 Dominik Mas & Wojciech Radziejewski (Polska) – 2005 Dominik Tomasiak & Jan Krzeszowiec (Polska) – 2003 Duo Alirio (Polska) – 2001 Duo Bandini & Chiacchiaretta (Włochy) – 2006Duo Debs–Fruscella (Włochy) – 2009Duo Giuseppe Caputo–Luciano Pompilio (Włochy) – 2008Duo Guitarinet – 2007Duo Kaltchev (Bułgaria) – 2001, 2003 Duo Katona – 2007El Macareno y grupo (Hiszpania) – 2006 Enver Izmailov Trio (Ukraina) – 2000Esencia Flamenca(Hiszpania) – 2009 Freeway Quintet (Polska) – 2009Groningen Guitar Duo (Holandia) – 1998 Grupa MoCarta (Polska) – 2003 Guitar Duo Barek And Ghali (Czechy) – 2003Guitar Project Trio (Włochy) – 2005 Guitar4mation (Polska, Austria, Czechy) – 2004Heinz Affolter’s Acoustic Adventure (Szwajcaria) – 1998Iwona Kania - Michał Karbowski (Polska) – 2005 Jakub Kościuszko–Jacek Ropski (Polska) – 2005Jaleo (Francja/Hiszpania) – 2008Jesse Cook Quintet (Kanada) – 2009Joscho Stephan Quartet (Niemcy) – 2006, 2007 Jose Manuel Cuenca & Francisco Cuenca (Hiszpania) – 2002, 2007 Jose Mauel Sanches Compania Flamenca (Hiszpania) – 2002 Josef Zsapka & Dagmar Zsapkova (Słowacja) – 2003


~

32 Wrocławski Festiwal Gitarowy GITARA 2010

Documents

Gitara+ Festival