grudzień 2016 - NR 10 / 2016 PARAFIA ŚCIĘCIA ŚW. JANA CHRZCICIELA W MYSŁOWICACH

FARAJANA nr 10/2016

Okiem proboszczaFARAJANA nr 10/2016

W Uroczystość Chrystusa Króla miało miejsce kilka wydarzeń. W skali Ko-ścioła Powszechnego zamknięcie

Nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia, w naszej Archidiecezji zakończenie II Synodu. W czasie uroczystej liturgii ku czci Chrystusa Króla, patrona katowickiej katedry, Ksiądz Ar-cybiskup Wiktor Skworc podpisał uchwały sy-nodalne, które wejdą w życie z dniem 1. Stycznia 2017r. Przez dziewięć lat mamy je wdrażać w naszą duszpasterską posługę. To wdrażanie ma być formą przygotowania do jubileuszu 100-lecia Archidiecezji, który przypadnie w 2025 r. Arcybiskup wręczył też pamiątkowe medale „Pro Christi Regno”, które mają uhono-rować osoby wyróżniające się w działalności Kościoła w naszej archidiecezji. W tym roku, z grona mysłowiczan wyróżnieni zostali p. Pre-zydent Edward Lasok oraz nasi Parafianie – p. Urszula Wajant i p. Stanisław Nardelli (dla przypomnienia, w roku ubiegłym medalem tym uhonorowany został p. Szczepan Wielgosz). Wszystkim wyróżnionym składamy gratulacje.

Jeden z dokumentów II Synodu Archidiecezji Katowickiej poświęcony jest muzyce litur-gicznej. Zawarte jest w nim następujące zale-

cenie: „Zaleca się upowszechnianie muzyki sakralnej oraz kształtowanie wrażliwości mu-zycznej wiernych poprzez: promowanie aktyw-ności zespołów śpiewaczych w parafii; ćwi-czenie śpiewów przed mszami świętymi w niedziele; ułatwienie dostępu do tekstów pieśni (na przykład udostępnianie Skarbca pieśni kościelnych, elektroniczna edycja tekstów i tym podobne); organizowanie kon-certów przez parafie i ośrodki liturgiczne we współpracy z instytucjami kultury, samo-rządami i tym podobne”.

W naszej Wspólnocie, zadanie to staramy się od dawna już realizować. Stąd dla mnie było zaskoczeniem pytanie niektórych Parafian: „Dlaczego zmieniamy śpiewy części stałych”. Spróbuję tu wyjaśnić. Melodie śpiewanych mszy komponowane są jako całość: Panie zmiłuj się nad nami, Chwała na wysokości Bogu, Święty Święty Święty oraz Baranku Boży. Często bywało, że śpiewaliśmy różne części pochodzące od różnych kompozytorów. Kilka lat temu zostało to uporządkowane. Teraz śpiewamy całość. Mieliśmy w naszym parafialnym repertuarze następujące msze: p. Dwornika, p. Jakaca, ks. Raka, p. Machury, ks. Pawlaka, ks. Piaseckiego. Ostatnio dołożyliśmy mszę ks. Antoniego Hlonda-Chlondowskiego, brata kard. August Hlonda. Jest to nasze bogactwo, że możemy śpiewać tyle mszy. I dlatego jest mi przykro, kiedy słyszę zarzut, że coś robię. Przecież to ma ubogacać, poszerzać, rozwijać.

W pierwszą niedzielę Adwentu rozpoczął się kolejny, rok duszpasterski pod hasłem: Idźcie i głoście. Przypomina nam o tym okoliczno-ściowy banner na ścianie naszego kościoła. Dziękuję drukarni „Baner” za jego wykonanie (zresztą kolejnego już).

W kontekst nowego roku duszpasterskiego wpisuje się 100. rocznica śmierci Świętego

Alberta Chmielowskiego, franciszkanina, zało-życiela zgromadzenia albertynów i albertynek, powstańca, malarza, opiekuna biednych i bezdomnych. Ogłoszony więc został Rok Brata Alberta. Będzie on trwał od 25 grudnia 2016 r. do 25 grudnia 2017 r. Może on stać się konkretną formą kontynuacji Nadzwy-czajnego Jubileuszu Miłosierdzia, a także okazją do uwiarygodnienia uczynkami miło-sierdzia głoszonej Dobrej Nowiny.

Wiosną przyszłego roku wejdziemy w kulmi-nacyjną fazę obchodów 100. rocznicy ob-jawień Matki Bożej w Fatimie. Orędzie fa-timskie przypomina chrześcijanom o potrzebie nawrócenia, pokuty i modlitwy różańcowej. W kontekście 100. rocznicy objawień fatimskich przypomnieć trzeba znaczenie nabożeństw do Niepokalanego Serca NMP oraz pierwszych sobót miesiąca, do czego Maryja zachęcała.

Tyle refleksji związanych z końcówką starego roku liturgicznego i początkiem nowego. Przed nami czas Bożego Narodzenia. Z ewangelii opisującej to wydarzenie dowiadujemy się, że kiedy jeden z aniołów mówił z pasterzami, dołączyło się do nich mnóstwo innych woła-jących „Chwała na wysokości Bogu…”. Wyda-rzenie to nas poucza, że kiedy ktoś jeden wzywa do dobra i do uczczenia Boga, zbiega się mnóstwo innych, którzy w to chcą się włączyć, by oddać chwałę Bogu i naśladować dobro, które się widzi.

Z okazji nadchodzących Świąt, całej Wspól-nocie Parafialnej, wszystkim naszym Przyja-ciołom i Dobrodziejom oraz Gościom, życzę zjednoczenia wokół Nowonarodzonego Dobra, któremu na imię Jezus. Niech On nas skupia wokół siebie, mobilizuje i prowadzi w nowym 2017 roku, byśmy potrafili czynić dobro i chwalić Boga.

Ks. Rafał Ryszka

„A Słowo stało się ciałem i zamieszkało węród nas.” (J 1,14a)

Wszystkim parafianom i duszpasterzom serdecznie życzymy, wielu łask Boga, który przychodzi tak blisko,by przybliżyć nas do Siebieoraz aby ta ufność Boga-Człowieka,który w Grocie Betlejemskiej pozwala wziąć się na ręce,pomogła przeżywać radość spotkania z drugim człowiekiemw coraz większej miłości i bliskości serc.

Radosnych Świąt Bożego Narodzenia!Redakcja FaraJana

FARAJANA nr 10/2016 FARAJANA nr 10/2016

3

Z życia parafii:

Konkurs na film o założycielu Ruchu Światło-Życie (Oazy)

Krzysztof Łęczycki, ministrant z naszej parafii oraz ksiądz Seba-stian Lewandowski, wikary parafii św. Jacka w Mysłowicach-Morgach wraz z mysłowickimi oazowiczami nakręcili film o Słudze Bożym księdzu Franciszku Blachnickim: „12:24”. Zdobył on drugie miejsce w konkursie na film krótkome-trażowy promujący dzieło księdza Franciszka Blachnickiego. Pierw- sza nagroda nie została przyznana, a organizatorem była fundacja Światło-Życie.

W filmie wystąpili oazowicze, a także biskup pomocniczy archi-diecezji katowickiej Marek Szkudło. Zdjęcia trwały 5 dni, kręcono w Mysłowicach i Kato-wicach, zostały także wykorzystane ujęcia nagrane na Dniu Wspólnoty Ruchu Światło-Życie oraz podczas Światowych Dni Młodzieży.

Zwycięzcom serdecznie gratu-lujemy!

Film można zobaczyć pod ad-resem: https://youtu.be/Tb7_fcGlzKY

Adwent jest ważnym czasem w życiu każdego chrześci-janina, także nauczyciela.

Pomocą w dobrym przeżywaniu Adwentu był ADWENTOWY DZIEŃ SKUPIENIA DLA NA-UCZYCIELI .

Do kalendarza wydarzeń mysło-wickich nauczycieli powróciły dni skupienia. Pierwsze, po wielu latach – Wielkopostne – miało miejsce w sobotę 5 marca 2016 roku w kaplicy Sióstr Boro-meuszek. Kolejne – Adwentowe – odbyło się w sobotę 10 grudnia. Prowadził je ojciec Artur. Kilku-nastu nauczycieli wysłuchało ciekawej konferencji o czekaniu. Czekanie jest sztuką. Nauką cier-pliwości, przebaczenia, przekra-czania granic. Czekać trzeba czynnie, wyjść naprzeciw osobie oczekiwanej. Trzymać wycią-gniętą rękę, w geście zaproszenia, czasem może przez wiele lat. Jak

Nauczycielu – oczekuj…ziarno, które nie widzi kłosa, który z niego wyrasta, może i my nie zobaczymy „owocu” naszego ocze-kiwania, tu na ziemi. Jednak nie można się zniechęcać, zamykać drzwi serca, ani czekając na czło-wieka, ani tym bardziej czekając na Boga, na Jego działanie w na- szym życiu. Po konferencji był czas wspólnej adoracji Jezusa w Najświętszym Sakramencie. W Koronce do Miłosierdzia Bożego oddaliśmy Bogu naszych uczniów, środowisko pracy, czas reform. Punktem centralnym była Eucha-rystia. Całość zakończyła się chwilą rozmów „w kuluarach” i kawą dla chętnych (za poczę-stunek dziękujemy księdzu Dzie-kanowi, który z powodu kolędy, był z nami jedynie duchowo). Oczekujmy w Radości na Naro-dzenie najlepszego z Nauczycieli – Jezusa.

M.J.

FARAJANA nr 10/2016

4

Wędrówka Smyków św. Jana po krajach misyjnych

W kościele pod wezwaniem Matki Boskiej Bolesnej w Brzęczkowicach od-

był się Dekanalny Dzień Misyjny Dzieci. Na to spotkanie przybyły dzieci z kilku mysłowickich parafii, w tym również Smyki św. Jana.

Każda grupa prezentowała jeden z kontynentów, a więc opo-wiadała o położeniu geogra-ficznym, o warunkach klima-tycznych, charakterystycznych zwierzętach i roślinności.

Smyki św. Jana przedstawiały Australię. Miały przygotowaną

mapę tego lądu, na której umiesz-czały rysunki i zdjęcia charakte-ryzujące Australię. Były więc misie koala, strusie, papugi kakadu, kangury, krokodyle oraz drzewa eukaliptusowe. Nad wszystkim górował portret rdzennego mieszkańca – Abo-rygena, czyli tego „który był tu od początku”.

Wszystkie prezentacje były bardzo ciekawe, przybliżyły dzieciom tereny świata, na których pracują polscy misjonarze.

FARAJANA nr 10/2016 FARAJANA nr 10/2016

5

Duszpasterskie odwiedziny rodzinKOLĘDA 2016/2017

Początek kolędy w soboty i niedziele o godz. 14.00, w tygodniu o 15.30

Środa 28.12. 1. Staszica parzyste do 8

2. Staszica nieparzyste i 2 – 4

Czwartek 29.12. 1. Katowicka 73 /66 – 37/

2. Katowicka 73 /36 – 1/

Piątek 30.12. 1. W.Skotnica 38 /92 – 49/

2. W.Skotnica 38 /48 – 1/

Poniedziałek 02.01. 1. W.Skotnica 32 /92- 49/

2. W.Skotnica 32 /48-1/

Wtorek 03.01. 1. W.Skotnica 34 /92 – 49/

2. W.Skotnica 34 /48 – 1/

Środa 04.01. 1. W.Skotnica 90d,c,b,a,90

2. Kormoranów 15a – 1

Czwartek 05.01. 1. W.Skotnica 26 /92 – 49/

2. W.Skotnica 26 /48 – 1/

Sobota 07.01. 1. ks. Bończyka 18 – 2 i Tuwima

2. Rudnickiego 48,46,44,42,40

Niedziela 08.01. 1. Kormoranów 45 – 16

2. W.Skotnica 78 – 40

Poniedziałek 09.01. 1. Tetmajera 81 – 41

2. Tetmajera 39 – 1

Wtorek 10.01. 1. Katowicka 51g

2. Batorego

Środa 11.01. 1. W.Skotnica 92d,c,b,a,92

2. W.Skotnica 86a,86,84,82b

Czwartek 12.01. 1. Ks. Bończyka 36b,a,36

2. W.Skotnica 94c,b,a,94

Piątek 13.01. 1. ks. Bończyka 34b,a,34

2. Przybosia

Sobota 14.01. 1. Katowicka 65

2. Rudnickiego 21,19,17,15,13,11

Niedziela 15.01. Kolęda dodatkowa

Wspólny śpiew oraz Msza św. zakończyły pierwszą część spo-tkania.

Kolejnym etapem było Muzeum Misyjne, po którym oprowadzał ksiądz proboszcz. W muzeum zgromadzone są liczne przed-mioty codziennego użytku, za-bawki i stroje ludności Afryki i Ameryki Południowej. Można też zobaczyć makiety wiosek mu-rzyńskich i indiańskich oraz zwierzęta żyjące w lasach, na sawannach i pustyniach.

Pełne wrażeń, z mnóstwem ciekawych wiadomości o krajach misyjnych i pracy misjonarzy powróciły Smyki św. Jana do domu.

Zachęcamy wszystkich do zwie-dzenia Muzeum Misyjnego w Brzęczkowicach.

Danuta

FARAJANA nr 10/2016

6

Skromna Miss Afryki

Rwanda to Piękna Pani, która nie musi eksponować swych wdzięków. Jej uroki

same rzucają się w oczy. Ona sama wie o tym, lecz zachowuje swą skromność, bo wychowała się w cieniu Równika. Przykuwa uwagę i intryguje. Jest tajem-nicza i jednocześnie dostępna. Już od pierwszego spotkania obdarza ciepłym i spokojnym spojrzeniem, bo taki jest tempe-rament jej mieszkańców. Po-nadto, cechuje ją dyskrecja i po-wściągliwość. Niesie w sobie siłę kreatywnego społeczeństwa, które bez kompleksów realizuje swoje aspiracje. Imponuje jej świat, który jest wokół. Ob-serwuje go bacznie upodabniając się nieco do niego. Być może czasem, brakuje jej dystansu do tego, co bezkrytycznie asymiluje. Momentami ma zbyt mało odwagi, by zaproponować coś od siebie. Nie narzuca się. Choć w swej młodości jest nieco naiwna, pozostaje zawsze atrak-cyjna. Jest niezwykle utalen-

towana. Potrafi pięknie tańczyć i śpiewać. W tym ma swój niepo-wtarzalny styl.

Rwanda jest zielona i kwitnąca (nie tylko w porze deszczowej). Kolorowa niczym ogród, zasługuje na tytuł „miss Afryki”. Niczym skromna królowa wyłania się z cienia Równika i z cienia wul-

Z A P R O S Z E N I E do udziału w

„RODZINNYM KONKURSIE NA GWIAZDĘ BETLEJEMSKĄ W RAMACH ORSZAKU TRZECH KRÓLI Mysłowice 2017”

W konkursie biorą udział Gwiazdy Betlejemskie wykonane przez Rodziny, w formie przestrzennej pracy plastycznej.

Gwiazdy prosimy wykonać w formule i kształcie zgodnym z uroczystością oraz z tradycją Świąt Bożego Naro-dzenia. Konkurs zostanie przeprowadzony w trzech etapach: parafialnym, miejskim i ogólnopolskim.

Wszystkie Gwiazdy będą prezentowane przez wykonawców podczas Orszaku Trzech Króli w Mysłowicach. Szczegóły konkursu dostępne na stronie: http://myslowice.orszak.org/

Niechaj okres Bożego Narodzenia zgromadzi nasze Rodziny przy wspólnym dziele integrującym pokolenia! Czekamy na Wasze piękne gwiazdy!

Z życzeniami Błogosławionych Świąt:Koordynatorzy OTK Mysłowice

oraz Mysłowicki Ośrodek Kultury w Mysłowicach

FARAJANA nr 10/2016 FARAJANA nr 10/2016

7

Rozważanie Słowa BożegoUROCZYSTOŚĆ BOŻEGO NARO-DZENIA

Iz 52, 7-10Ps 98, 1-6Hbr 1, 1-6J 1, 1-18

W Uroczystość Narodzenia Pań-skiego liturgia słowa kieruje do nas piękne przesłania. W pierwszym czytaniu prorok Izajasz obwieszcza nam radosną nowinę: cała ziemia ujrzy zbawienie naszego Boga. Psalm zachęca nas do tego, abyśmy się cieszyli i wołali z radości na cześć Pana, naszego Zbawiciela. Słowa z Listu do Hebrajczyków zwracają naszą uwagę na fakt, że Bóg prze-mawiał i przemawia do nas w różny sposób. Przemawiał do nas przez proroków, a także poprzez Swojego Syna. Ewangelia natomiast mówi nam o tym, że wszystko ma swój początek w Słowie.

Liturgia słowa dzisiejszej uroczy-stości zwraca naszą uwagę na dwa aspekty: pierwszy z nich to radość, która jest związana z przyjściem Zbawiciela; drugi to Słowo.

Prorok Izajasz mówi nam o tym, że mamy się radować z obecności Pana, która w pełni objawi się w czasie powtórnego przyjścia Zba-wiciela na ziemię. Nie mamy się bać, ale cieszyć z faktu, iż cała ziemia zobaczy zbawienie Boże: „Pan obnażył już swe ramię święte na oczach wszystkich narodów; i wszystkie krańce ziemi zobaczą zbawienie naszego Boga” (Iz 52,10).

Już od początku Bóg szukał oso-bistej więzi z człowiekiem. Kiedyś Bóg przemawiał poprzez pro-roków, aż ostatecznie objawił się w pełni przez Swojego Syna. Bóg

kieruje swoje słowo bezpośrednio do każdego z nas przez osobę Jezusa Chrystusa, Jego Syna. „Ten [Syn], który jest odblaskiem Jego chwały i odbiciem Jego istoty, pod-trzymuje wszystko słowem swej potęgi, a dokonawszy oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy Majestatu na wysokościach” (Hbr 1,3). Słowo to ma ogromną moc. Jest w stanie przemieniać nasze życie i prowadzić nas. Bóg nieustannie przemawia do każdego z nas. Musimy tylko otworzyć swoje serce, aby usłyszeć ten głos.

Także dzisiejsza Ewangelia skupia się wokół Słowa. To właśnie Ono jest początkiem wszystkiego: „Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo” (J1,1). Ono było przy stworzeniu: „Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało” (J 1,3). Dla ludzi Słowo jest życiem i światłością, która prowadzi ich po drogach życia i rozświetla wszystkie ciemności. Możemy przyjąć, że Słowem jest Jezus. Przyjęcie Go i uwierzenie w Niego daje moc, abyśmy stali się dziećmi Bożymi.

Po raz kolejny w swoim życiu przeżywamy Święta Bożego Naro-dzenia. Może właśnie dzisiaj jest ten moment, aby spojrzeć na ten wyjątkowy dzień w inny sposób niż jak było to do tej pory. Nie skupiać się tylko na szopce i kolędach, ale popatrzeć na nowonarodzonego Jezusa i otworzyć serca na Słowo, które na pewno będzie prze-mieniać nasze życie jeżeli tylko na to pozwolimy. Niech to Boże Na-rodzenie będzie prawdziwie naro-dzeniem Jezusa w naszym sercu.

Patrycja

kanów, których pasmo zdobi ją od północy. To jej korona piękności.

Pani Rwanda, oprócz zdrowych ambicji przejawia także duchowe pragnienia i chętnie odpowiada na zaproszenie do modlitwy. Modli się szczerze. Tak, jak po-trafi. Naśladuje Muzułmanów, Protestantów i Katolików. Tych ostatnich jest tu najwięcej. Go-ścinna wobec misjonarzy, sama powoli staje się krajem, który wysyła kapłanów tam, gdzie po-trzeba. Jest zatem hojna.

Rwanda jest świadoma siebie, ma plany i marzenie, choć nie potrafi jeszcze mówić otwarcie o swojej przeszłości. Powoli uczy się spoglądać na swoją historię bez lęku.

Znamy się niecały rok. Szukamy wspólnego języka. Uczymy się być ze sobą. Nie ukrywam, jest urze-kająca i bardzo mnie pociąga.

Paweł Porwit OCD

FARAJANA nr 10/2016

8

O modlitwie:

Modlitwa dziękczynna

Dziś, jak św. Mikołaj z worka z prezentami, wyciągam dla Was kilka myśli o mo-

dlitwie dziękczynnej. Mam na-dzieję, że znajdziecie coś inspiru-jącego dla siebie. Warto zasto-sować w codzienności!

Modlitwa dziękczynna– Dlaczego mamy dziękować

Bogu?– Bo od Niego mamy wszystko!– Dlaczego nie dziękujemy Bogu?– Bo uważamy, że „wszystko się

nam należy”, „bo to co mamy, to nasza zasługa, nasza praca, nasze życie, to nam się należy…”

Spróbujmy żyć inaczej – wszystko jest darem: to, że otwieram rano oczy, że pada śnieg… Popatrz na niebo, drzewa, pomyśl o osobach, które spotykasz na co dzień… Za-chwyćmy się tym, co nas otacza!

A jednak stwierdzam, że nie mam za co dziękować – może jestem za bardzo skupiony/a na sobie, na swoich możliwościach, działaniach?

Dziękczynienie pozwala mi za-chować w życiu właściwe pro-porcje, zdystansować się od spraw mniej ważnych, pokazuje co jest najważniejsze (a właściwie Kto jest najważniejszy).

Dziękczynienie prowadzi do uf-ności Bogu, do przyjęcia Jego woli - dziękuję Mu, choć być może moje oczekiwania były nieco inne.

Dziękczynienie uczy mnie pokory – staję przed Kimś, kto ma więcej, od kogo jestem zależna.

Praktyka codziennego dziękczy-nienia pozwala nam dostrzegać obecność Boga i Jego działanie w nas każdego dnia.

Dziękczynienie to droga budo-wania miłości, to szukanie dobra tam gdzie inni (a niejednokrotnie ja sam/a!) widzą tylko zło.

Jak najpiękniej dziękować? Wy-bierz się na Mszę Świętą! Eucha-rystia to czas, gdy nasze dziękczy-nienie łączymy z dziękczynieniem Chrystusa!

Czy Bóg chce, by Mu dziękować? Zajrzyjmy do Pisma Świętego:

1 Tes 5, 16-18 „Zawsze się radujcie, nie-

ustannie się módlcie! W każdym położeniu dziękujcie, taka jest bowiem wola Boża w Jezusie Chrystusie względem was.”

Ef 5, 20„Dziękujcie zawsze za wszystko

Bogu Ojcu w imię Pana naszego Jezusa Chrystusa!”

Dorota

FARAJANA nr 10/2016 FARAJANA nr 10/2016

9

Obrzędy wstępne

Krótki przewodnik po liturgii

Msza święta jako kult ludu Bożego mieści w sobie ogrom symboli i gestów,

które kształtowały się przez wieki z doświadczenia i mądrości Ko-ścioła. Istotną kwestią dla uczest-ników Liturgii powinno być po-znawanie jej i odkrywanie zwią-zanych z nią tajemnic. Przez najbliższe miesiące spróbujemy odkryć znaczenie najważniej-szych symboli liturgicznych, postępując według kolejności poszczególnych części mszy.

Pierwszą z nich są obrzędy wstępne, które rozpoczyna procesja wejścia. Towarzyszy jej pieśń wykonywana przez cały lud. Ma ona wyrażać jedność Kościoła, będącego Ciałem Chry-stusa (1Kor 12, 27). W uroczystej procesji poszczególni człon-kowie służby liturgicznej wy-konują skłon głowy w stronę ołtarza po czym rozchodzą się na swoje miejsca. Z uwagi na to, że w naszym kościele za ołtarzem znajduje się tabernakulum, wszyscy przyklękają na jedno kolano. Podobnie jest na koniec mszy, gdy służba liturgiczna wraca do zakrystii. W przypadku wiernych sytuacji tej odpowiada wejście i wyjście z kościoła. Należy teraz wyjaśnić różnice pomiędzy przyklęknięciem a klę-czeniem. Przyklęknięcie to gest szacunku, uwielbienia i czci. W liturgii wykonujemy go tylko przed Najświętszym Sakra-mentem (jak przy procesji wejścia i wyjścia). Można wy-konać go również przed przy-jęciem Komunii. Po procesji

skłaniamy się (zasadniczo) w stronę ołtarza, gdyż on jest w ó w c z a s n a j w a ż n i e j s z y m miejscem w prezbiterium. Klę-czenie natomiast to postawa, która wyraża nasze uniżenie, uwielbienie, pokutę, oddanie hołdu. Często podczas wysta-wienia Najświętszego Sakra-mentu wierni klękają na oba kolana, po czym od razu wstają i idą dalej. Nie trzeba tak robić, co więcej, może to spowodować, że zatrze się różnica pomiędzy tą postawą, a gestem. Jeśli chcemy oddać Bogu głębszy szacunek, po prostu należy przyklęknąć z pełną świadomością, bez po-śpiechu, na jedno kolano.

„Pan z wami” - to pierwsze słowa jakie kapłan wypowiada w stronę ludu. Nie jest to po-bożny odpowiednik „dzień dobry”, ale stwierdzenie obec-ności Boga w tym zgromadzeniu. Również nasza odpowiedź to nie tylko przejaw uprzejmości ale uznanie, że kapłan od tego mo-mentu działa w imieniu Chry-stusa. Oczywiście mamy cały szereg innych pozdrowień, które nierzadko możemy usłyszeć (np. „Łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa niech będzie z wami”; „Miłość Boga Ojca, łaska na-szego Pana Jezusa Chrystusa i dar jedności w Duchu Świętym niech będą z wami wszystkimi” itp.).

„Słysząc, że Jezus z Nazaretu przechodzi, zaczął głośno krzyczeć: <<Synu Dawida, Je-zusie, zmiłuj się nade mną!>>” (Mk 10, 47). Echo tego wołania

Bartymeusza jest słyszalne do dziś podczas aktu pokuty. Wspólnie uznajemy swoją grzeszność, prosząc Pana o prze-baczenie. I choć ta modlitwa nie posiada skuteczności sakra-mentu pokuty i pojednania, to ma moc odpuszczenia nam grzechów lekkich. Dzięki temu możemy uczestniczyć w mszy z czystym sercem. Istnieje oczy-wiście kilka form, z których naj-rzadszą jest asperges, czyli pokro-pienie wiernych wodą święconą.

Bardzo ważnym, choć świą-tecznym elementem mszy jest śpiew „Chwała na wysokości Bogu”. Swój incipit czerpie z Pisma Świętego (Łk 2, 14) i śpiewa się go w Kościele od II wieku. Jak czytamy w Ogólnym Wprowadzeniu do Mszału Rzym-skiego: „Hymnu tego nie można zastępować innym tekstem” (pkt 53), niezależnie od okoliczności.

Ostatnim elementem ob-rzędów wstępnych jest kolekta (łac. colligo – zbierać), czyli modlitwa, podczas której kapłan zbiera intencje wszystkich obecnych na mszy. Wyraźnie widać to w jego gestach, gdy rozkłada ręce po czym na koniec znów je łączy. Stąd po wezwaniu „Módlmy się” powinna być chwila milczenia, aby każdy mógł wyrazić w sercu swoją prośbę. Wtedy już, z czystym sercem, z konkretną intencją jesteśmy gotowi na wysłuchanie Słowa Bożego.

Filip Białas

FARAJANA nr 7/2015FARAJANA nr 10/2016

10

Redakcja: Ks. Marek Skrzydlewski, Agnieszka Augustyn, Ania Kędzierawska, Patrycja Gretka, Anna Trocha, Marzena Jackiewicz, Krzysztof Łęczycki. Skład dtp: Ewa Rompel, druk: MUZO – Marcin Łęczycki (www.muzo.com.pl). Korekta: Sławomir Kulików. Kontakt: farajana.redakcja@gmail.com, http://parafia.bonczyk.org. Do użytku wewnętrznego Kościoła

Kącik kulturalnyUpojeni Bogiem

Autor: Brygidę Grysia

Kancelaria:Złączeni sakramentalnym węzłem małżeńskim

Włączeni do Wspólnoty Kościoła

Sebastian Sorek - Elżbieta Wa-drańska (5.11.)Piotr Zawadzki - Barbara Góra (11.11.)

Wojciech Przemysław Porębski (20.11.)Paweł Przemysław Rzepiszczak (20.11.)Sandra Ewelina Cechnowska (20.11.)Olga Anna Czypionka (20.11.)Maria Joanna Saczka (20.11.)Zaproszenie na bezpłatne studia

w MysłowicachAkademia Ignatianum – Wydział Zamiejscowy w Mysłowicach zaprasza na:stacjonarne (dzienne, bezpłatne), niestacjonarne, podyplomowe.Istnieje także bogata oferta Uniwersytetu Trzeciego Wieku.

1) Studia stacjonarne (dzienne, bezpłatne) na kierunkach:– Pedagogika– Filologia angielska– Dziennikarstwo i komunikacja społeczna

2) Studia niestacjonarne (płatne) na kierunku:– Pedagogika.

3) Studia podyplomowe (bogata oferta różnych specjalności)

4) Uniwersytet Trzeciego Wieku (Mysłowice, Lędziny, Bieruń, Imielin)

Więcej informacji na stronie:

www.akademiawmysłowicach.pl

Tel.: 32/ 77 23 730 (701); 785 032 119.

MYSŁOWICE, ul. Powstańców 19.Poza Uczelnią jezuici prowadzą w Mysłowicach także Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego oraz Publiczne Gimnazjum.

Odeszli do Pana

Marlena Helena Pietrikowska (33l.)Maria Gutowska (57l.)Urszula Elżbieta Rduch (64l.)Cecylia Kowalska (95l.)Patrycja Ślązak (33l.)Damian Wybraniec (54l.)

„Wybrałam życie” jest książką napisaną przez Brygidę Grysia, dziennikarkę. Opowiada historię kobiet, które w swoim życiu zetknęły się z momentem kiedy wy-magano od nich wyboru dokonania aborcji lub urodzenia dziecka. Kobiety te pomimo trudnych sytuacji życiowych, zdecydowały się urodzić swoje dzieci. W obliczu strachu zdecydowały się na najważniejszą decyzję, postanawiają, aby ich dzieci były szczęśliwe. Książka ta pokazuje, że pomimo trudności zawsze warto wybierać życie, po-nieważ to nie człowiek powinien decydować o tym kto powinien się urodzić, a kto nie. Kobiety te pomimo ciężkich sytuacji nie żałują dokonanego wyboru, są szczęśliwe, że mogły urodzić swoje dzieci.

A.

FARAJANA nr 7/2015

11

FARAJANA nr 10/2016

Roraty 2016 Roraty 2016

Roraty 2016 Msza św. w intencji ministrantów

Uroczyste spotkanie ministrantów... ... i ich rodzin

Przekazanie przez harcerzy betlejemskiego światła Przekazanie przez harcerzy betlejemskiego światła

12