1

Hεφημερίδα υπήρξε για μας αφορμή δημιουργίας και έγινε το μέσο για να εκφράσουμε τις σκέψεις,τους προβληματισμούς, τα συναισθήματα και τις ανησυχίες μας. Την αγαπήσαμε γιατί τάραξε τανερά μας, μας έβγαλε από τη ρουτίνα και μας πρόσφερε κάτι που μας έκανε να ανυπομονούμε.

Πιστέψαμε σ΄ αυτή γιατί μας έδωσε την ευκαιρία ναπροβάλουμε τις δυνατότητες, το ταλέντο και τη θέλησήμας, αλλά και να καταρρίψουμε κάθε μύθο για τουςσύγχρονους νέους, ότι δηλαδή διαλέγουμεπάντα τον εύκολο δρόμο, επιπόλαια καιαπερίσκεπτα.

Τη βαφτίσαμε «ΛΑΒστόρι» διότιέδωσε σε εμάς, τους μαθητές τουΛυκείου Αποστόλου Βαρνάβα, τοεργαλείο με το οποίο μπορέσαμε ναανεβάσουμε το στόρι του παραθύρουμας για να κοιτάξουμε τον κόσμογύρω μας. Να μιλήσουμε, ναεκφραστούμε, νααπελευθερωθούμε, νασκεφτούμε, να βγούμε έξωαπό τα στενά πλαίσια τουεαυτού μας και ναδιευρύνουμε τους ορίζο ντέςμας. Να γράψουμε τιςιστορίες του ΛυκείουΑποστόλου Βαρνάβα, ό,τιαγαπήσαμε και ό,τιαγαπούμε, ό,τι ζήσαμε καιό,τι ζούμε. Όλα όσα μαςενδιαφέρουν και όλα όσασυζητούμε.

Αρχίσαμε λίγοι, αλλάγίναμε πολλοί, πιο πολλοίκαι ακόμα περισσότεροι!Γνωριστήκαμε,συνεργαστήκαμε καιδουλέψαμε σκληρά, με σκέψη,φαντασία και δημιουργικότητα,ώστε να έχουμε το καλύτεροδυνατό αποτέλεσμα. Αποτυπώσαμε πάνω στα φύλλα της όλα όσα νιώσαμε στην πορεία μας προςαυτό τον υπέροχο κόσμο της δημιουργίας.

Για όλους εμάς η σημασία της είναι μεγάλη. Η δύναμη, η εργατικότητα, η υπομονή και η επιμονή πουεπιδείξαμε, μας έκαναν να συνειδητοποιήσουμε τις δυνατότητές μας και να μάθουμε πολλά. Το έπαθλόμας είναι να διαβαστεί και να αγαπηθεί αυτό που έχουμε δημιουργήσει. Επιθυμία μας, να ανιχνεύσετεστις σελίδες της τον κόπο και την προσπάθειά μας και να απολαύσετε όλα αυτά που επιδιώκουμε ναπροσφέρουμε. Ευχόμαστε το αποτέλεσμα να σας εκπλήξει ευχάριστα και να αγαπήσετε την εφημερίδα μαςόσο εμείς... ΛΑΒ it!

Από τη Συντακτική Ομάδα

¶È¿Û·Ì§ABÚ¿ÎÈ

Hσυντακτική ομάδα σας καλωσορίζει στοολόφρεσκο πρώτο τεύχος της εφημερίδαςμας. Οι σκέψεις μας για το σχολείο, την

κοινωνία, την πόλη μας, τον κόσμο, εκφράζονταιστις σελίδες του ΛΑΒστόρι. Ερευνήσαμε, ρωτήσα-με, ψάξαμε και σας αποκαλύπτουμε όλα όσα μαςαπασχόλησαν, μέσα από συνεντεύξεις, άρθρα καιρεπορτάζ.

• Κάθε αρχή έχει και ένα τέλοςΚαλωσόρισμα στους μαθητές της Α΄ τάξης καιαποχαιρετισμός στους τελειόφοιτους. Διαβά-στε επίσης τη συνέντευξη του προέδρου τουσχολείου μας, Χριστόφορου Χριστοφή στιςσελίδες 4, 6 και 8.

• Το ΛΑΒστόρι στην πολιτικήΟι συμμαθητές μας αρθρογραφούν και εκθέ-τουν τις απόψεις τους για θέματα σχετικά με τηνπολιτική ζωή της χώρας μας και όχι μόνο στιςσελίδες 16 και 17.

• Στο προσκήνιο όλα τα επίκαιρα εκπαιδευτικάθέματαΑναλύουμε, προβληματιζόμαστε και γράφουμεγια το σχολείο, το εκπαιδευτικό μας σύστημακαι τα μαθήματά μας σε πολλά και άκρως ενδια-φέροντα άρθρα. Κριτική για το Ενιαίο Λύκειοκαι σχόλια για τα μαθήματα κατεύθυνσης. Προ-βληματισμός για τα κριτήρια επιλογής μαθημά-των στις σελίδες 5, 7, 9, 18 και 19.

• Τα ΛΑΒράκια ευαισθητοποιούνται καιθίγουν κοινωνικά ζητήματαΑποκλειστική συνέντευξη της Επιτρόπου Προστα-σίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού, κυρίας Λή-δας Κουρσουμπά και απόψεις σχετικά με την αύ-ξηση των φαινομένων σχολικού εκφοβισμού,ρατσισμού και κοινωνικού αποκλεισμού στις σε-λίδες 10-13.

• Οικονομική κρίσηΤο θέμα που συγκλόνισε τη χώρα μας. Διαβά-στε τα άρθρα και τις απόψεις μας γύρω από τοθέμα αυτό, καθώς και τη συνέντευξη του Οικο-νομολόγου, δρα Ιωάννη Βιολάρη. Πώς το πρό-βλημα της οικονομίας επηρεάζει εμάς τους νέ-ους στις σελίδες 14 και 15.

• Στις σελίδες μας θα βρείτε επίσης θέματα σχετι-κά με τον πολιτισμό, τον κινηματογράφο, τημουσική και τον αθλητισμό. Διαβάστε λοιπόνμαζί μας και γνωρίστε τον δικό μας κόσμο, τονκόσμο του ΛΑΒ…

Έφη Ρουσή Γ9Κωνσταντίνος Ψηλογένης Γ2

Ειρήνη Ταμπουκάρη Β2

ΛΑΒστορι • H ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ TΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΒΑΡΝΑΒΑ ΣΤΡΟΒΟΛΟΥ

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2013ΤΕΥΧΟΣ 1

§ ∞μÛÙfiÚÈ… Ë ‰È΋ Ì·˜ ʈӋTο πρώτο τεύχος της εφημερίδας μας αποτελεί γεγονός

Âη›‰Â˘ÛË2

Ιδιοκτήτρια - Υπεύθυνη κατά ΝόμοΕλένη Αντωνίου - Τσιελεπή, Διευθύντρια

Συντακτική Επιτροπή 2013 – 2014Γιώργος Μούσας Γ2Κωνσταντίνος Ψηλογένης Γ2Λήδα Κυνηγού Γ2Ελένη Ευριπίδου Γ5Κατερίνα Μυτιληναίου Γ5Έλενα Αριστείδου Γ9Έφη Ρουσή Γ9Παντελής Γρηγορίου Γ9Ντόρα Δημοσθένους Β1Κυριακή Ταπάκκη Β1Άντρεα Γεωργιάδου Β2Ζωή Ανδρέου Β2Ιωάννα Κυριάκου Β2Κωνσταντίνος Τσεριώτης Β2Άντρεα Φράγκου Β3Μαρίνα Αργυρού Β4Ειρήνη Γερολεμίδου Β6Ελένη Χρίστου Β6Μαρία Σάββα Β6 Μαρία Χριστοφόρου Β6Ειρήνη Νεοφύτου Β7Παναγιώτα Ζιντίλη Α2Ραφαέλλα Πηγιώτη Α3Έλενα Χαραλαμπίδου Α4Κυριακή Κουπεπίδου Α6

Υπεύθυνος ΕκδόσεωνΦώτης Φωτίου Β.Δ.

Επιμέλεια Ύλης – Διόρθωση ΚειμένωνΡοδούλα Ιωάννου Νεκταρία ΙωάννουΓεωργία Λεοντίου

Λογότυπο ΕξώφυλλουΓιώτα Λοΐζου Γ5

Λογότυπο ΟπισθόφυλλουΛουκία Ιωάννου Γ8

Φωτογραφίες Αναστασία Χριστοδούλου Β3

Ευχαριστούμε τις καθηγήτριές μας Γιώτα Μιχαηλίδου καιΜαργαρίτα Χατζησάββα, τη συμμαθήτριά μας ΙωάνναΑντωνίου Γ4 για τη βοήθειά τους και όλους τους συμ-μαθητές-συνεργάτες μας, οι οποίοι με τα κείμενα, τα σκί-τσα, τα σχέδια και τις φωτογραφίες τους, εμπλούτισαντην ύλη της εφημερίδας μας.

Σχεδιασμός - Σελιδοποίηση - ΕκτύπωσηTheopress Ltd

ISSN 2357-108Χ

Μας στέρησαν κάτι που αγαπούμεΓιατί κατάργησαν τη φιλαρμονική;

Mε εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμούκαταργήθηκε από την προηγούμενη σχολική χρονιάγια οικονομικούς λόγους ο θεσμός της φιλαρμονικής

στα σχολεία, κάτι που για πολλά χρόνια κοσμούσε κάθε μαθη-τική παρέλαση, ευχαριστούσε εμάς τους μαθητές, αλλά καιόλους όσοι μας παρακολουθούσαν. Επίσης, ο θεσμός αυτόςμας έκανε να ενδιαφερθούμε περισσότερο για τη μουσική καιμας παρότρυνε να ασχοληθούμε με κάτι διαφορετικό, διασκε-δαστικό αλλά και επιμορφωτικό, ξεφεύγοντας από τη σκληρήρουτίνα των μαθημάτων.

Η μπάντα του σχολείου ήταν ανοιχτή προς όλους τους μαθη-τές, αφού δεν χρειαζόταν να έχουμε ιδιαίτερες γνώσεις μουσι-κής για να συμμετέχουμε σε αυτή. Μαθητές με διαφορετικά εν-διαφέροντα και κλίσεις, ένωναν τις δυνάμεις τους και με τηβοήθεια των καθηγητών της Μουσικής δημιουργούσαν κάτιόμορφο, με ένα αίσθημα ενότητας και συνεργασίας. Για πολ-λά χρόνια στέλλαμε, μέσω της φιλαρμονικής, αυτό το μήνυμαστον κόσμο και πάντα κερδίζαμε το πιο δυνατό χειροκρότημακαι τις καλύτερες εντυπώσεις. Είναι κρίμα και άδικο όχι μόνογια τους μεγαλύτερους μαθητές του σχολείου, αλλά και γιατους μικρότερους, να μην μπορούμε να συμμετέχουμε σε αυτότον πραγματικά υπέροχο θεσμό.

Οφείλω να αναφέρω πάντως ότι την προηγούμενη σχολικήχρονιά, παρόλα τα νέα μέτρα και τις εντολές του Υπουργείου

Παιδείας και Πολιτισμού, εμείς οι ίδιοι οι μαθητές αποφασί-σαμε να συνεχίσουμε τις πρόβες μας και όχι μόνο καταφέραμενα συμμετέχουμε με την μπάντα μας στην παρέλαση της εθνι-κής επετείου 28ης Οκτωβρίου, αλλά η δική μας μπάντα ήταναυτή που άνοιξε την παρέλαση έχοντας την πρώτη θέση, μπρο-στά από όλα τα σχολεία και τα σωματεία. Αυτό έκανε περήφα-νους και εμάς τους μαθητές, αλλά και τους γονείς και τους κα-θηγητές μας και δικαίως νιώσαμε ότι η ενέργειά μας αυτή αρ-μόζει στο σχολείο μας, που είναι ένα σχολείο με υψηλό επίπε-δο και πολλές διακρίσεις. Το ευχαριστηθήκαμε, το απολαύσα-με και νιώσαμε ότι, μαζί με τον καθηγητή μας, του οποίου ηβοήθεια ήταν πολύτιμη, καταφέραμε να διαμαρτυρηθούμε μετον τρόπο μας ενάντια σε αυτή την απόφαση του Υπουργείου.

Γνωρίζω πολύ καλά ότι οι καιροί μας είναι δύσκολοι και ότιπρέπει να ακολουθηθεί μια πολιτική λιτότητας. Όμως θεωρώότι η παιδεία είναι ένας τομέας που πρέπει να μείνει ανεπηρέα-στος από την οικονομική κρίση και τις περικοπές και ότι τοκράτος οφείλει να την προστατεύσει και να την ενισχύσει επεν-δύοντας σε αυτή. Ειδικά όταν πρόκειται για κάτι που αγαπούμετόσο πολύ. Είμαστε έτοιμοι να αγωνιστούμε για να έχουμε καιφέτος αλλά και τις επόμενες χρονιές την μπάντα μας. Τα μουσι-κά όργανα είναι στα ράφια της αποθήκης και μας περιμένουν.

Ειρήνη Γερολεμίδου Β6

Δ· § ∞μÚ¿ÎÈ·…

Ε ίναι πράγματι περίεργο το γεγονός ότι έγι-ναν ζημιές στο σχολείο από την πρώτηκιόλας βδομάδα έναρξης των μαθημάτων.

Έκπληκτοι μείναμε όλοι αντικρίζοντας παράθυ-ρα παραβιασμένα, κομπρεσόρους στο έδα-φος, γυαλιά σπασμένα. Τα σχόλια περί ασέβει-ας και βανδαλισμών πηγαινοέρχονταν στουςδιαδρόμους. Δεν γνωρίζουμε ποιοι ευθύνονταιγια τις καταστροφές αυτές αλλά η αλήθεια είναιότι το ξεκίνημα της νέας σχολικής χρονιάς άφη-σε σε καθηγητές και μαθητές μια πικρή γεύση.

Αυτό το συμβάν πρέπει να προβληματίσει ιδιαί-τερα τη Διεύθυνση του σχολείου, η οποία πρέ-πει να πάρει μέτρα για την αντιμετώπισή του.Οφείλω επίσης να αναφέρω πως δεν είναι ηπρώτη φορά που συμβαίνουν τέτοια γεγονότα.Την περσινή σχολική χρονιά, γύρω στα τέληΜαΐου και κατά τη διάρκεια των προετοιμασιώνγια την καλλιτεχνική εκδήλωση των τελειοφοί-των, έγιναν παρόμοιες ζημιές. Σ΄ εκείνη την πε-

ρίπτωση η Διεύθυνση έλαβε αυστηρά μέτρα.Για να τιμωρηθούν οι ένοχοι και να παραδειγ-ματιστούν όλοι οι μαθητές, ακυρώθηκε η καλ-λιτεχνική γιορτή και πραγματοποιήθηκε μια λιτή

τελετή αποφοίτησης. Κατά τη διάρκεια της τελε-τής αυτής δεν αναγνώστηκαν τα ονοματεπώνυ-μα των τελειοφοίτων και ούτε δόθηκαν κανονι-κά τα απολυτήρια. Ήταν μια συνοπτική και γρή-γορη διαδικασία, που δεν θύμιζε καθόλου τιςτελετές όπως τις έχουμε συνηθίσει.

Αυτό που με προβληματίζει ιδιαίτερα είναι τοποιοι και για ποιο λόγο προβαίνουν σε τέτοιεςενέργειες. Μήπως θα έπρεπε να υπάρχει κάποι-ος φύλακας στο σχολείο τα απογεύματα και τα

βράδια; Μήπως θα έπρεπε να γίνεται κάποιαέρευνα όταν συμβαίνουν τέτοια περιστατικά,ώστε να αποκαλύπτονται αυτοί που ευθύνονταιπραγματικά και να μην αντιμετωπίζουμε όλοιεμείς τις συνέπειες; Μήπως τελικά φέρουμε καιεμείς οι μαθητές τη δική μας ευθύνη; Το σίγου-ρο πάντως είναι πως κανείς δεν θέλει να βλέπειτο σχολείο σε μια τέτοια κατάσταση. Ελπίζουμεπως το πρόβλημα θα επιλυθεί σύντομα και δενθα ξαναδούμε το σχολείο μας σε τέτοια χάλια.

Άντρεα Γεωργιάδου Β2

∑ËÌȤ˜ Ì ÙÔ… ηÏË̤ڷŸˆ˜ ÙÂÏÂÈÒÛ·Ì ¤ÚÛÈ ·Ú¯›Û·Ì ʤÙÔ˜

Âη›‰Â˘ÛË3

∞¡Δπ¢ƒ∞™∞ª∂ ∫∞π ¶∂ΔÀÃ∞ª∂ Δ√ ™Δ√Ã√ ª∞™Η κυβέρνηση ανέστειλε την απόφαση για τα κόμιστρα

Την έντονη δυσφορία του εξέφρασετον περασμένο Σεπτέμβρη ο μαθητι-κός κόσμος, με αφορμή την επιβολή

κομίστρων στα λεωφορεία, κάτι που απο-φασίστηκε από την προηγούμενη κυβέρνη-ση τον Δεκέμβριο του 2012. Την Τρίτη, 24Σεπτεμβρίου, οι μαθητές απείχαν από ταμαθήματά τους για μια διδακτική περίοδο.Στο μεταξύ, η Επαρχιακή Συντονιστική Επι-

τροπή Μαθητών Λευκωσίας πριν παρακινή-σει τους μαθητές σε αποχή ζήτησε από τοΥπουργείο Παιδείας και το Υπουργείο Συ - γκοι νωνιών και Έργων διάλογο με τους εκ-προσώπους των μαθητών για το όλο θέμα,αλλά δυστυχώς δεν υπήρξε καμία απάντησηστο αίτημά της αυτό. Πιο συγκεκριμένα ηΕΣΕΜ Λευκωσίας και Λεμεσού καλούσαντους αρμόδιους να αποσύρουν την εν λό-

γω πρόταση και να συγκαλέσουν δημόσιοδιάλογο, ώστε να επιλυθεί το πρόβλημα. Hκυβέρνηση όμως προχώρησε στην υλοποί-ηση της απόφασης αυτής χωρίς να συζητή-σει με το οργανωμένο μαθητικό κίνημα.

Τα σχολεία Λευκωσίας και Λεμεσού δενέμειναν με σταυρωμένα τα χέρια. Η μαθητι-κή κοινότητα ανταποκρίθηκε θετικά στηναπόφαση της ΕΣΕΜ για τη μονόωρη συμ-βολική αποχή από τα μαθήματα. Στόχος τηςαπεργίας αυτής ήταν να τονίσει ότι οι μαθη-τές δεν μένουν αμέτοχοι στις αντιλαϊκές πο-λιτικές της Τρόικας. Η κινητοποίηση τωνμαθητών πραγματοποιήθηκε με επιτυχία καιστις δύο επαρχίες και έδωσε το μήνυμα ότιτην ώρα που οι γονείς μένουν άνεργοι καιοι άποροι μαθητές αυξάνονται, δεν μπορείη κυβέρνηση να αποφασίζει αυθαίρετα καινα επιβάλλει στον οικογενειακό προϋπολο-γισμό ακόμα ένα μηναίο φορτίο.

Μετά από την έντονη διαμαρτυρία των μα-θητών, ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργεί-ου Συγκοινωνιών και Έργων δέχθηκε αντι-προσωπεία τους και συνομίλησε μαζί τουςγια το όλο ζήτημα, διευκρινίζοντας τους λό-γους για τους οποίους η κυβέρνηση αποφά-σισε την επιβολή κομίστρων στα λεωφο-ρεία για τους μαθητές και τους συνταξιού-χους. Οι προσπάθειες αυτές του μαθητικούμας κόσμου έφεραν το επιθυμητό αποτέλε-σμα, αφού λίγες μέρες αργότερα η κυβέρνη-ση ανέστειλε το μέτρο αυτό.

Ζωή Ανδρέου Β2

Άδικο μέτρο τα κόμιστραμεταφοράς μαθητών

Ηπρόσφατη απόφαση της κυ-βέρνησης να επιβάλει κόμι-στρα στη μεταφορά των μαθη-

τών με τα λεωφορεία απασχόλησειδιαίτερα εμάς τους μαθητές αλλά καιτις οικογένειές μας. Τα συγκυβερνώ -ντα κόμματα στηρίζουν την απόφασηαυτή, επιμένουν ότι περιλαμβάνεταιστο μνημόνιο συναντίληψης και ότιδεν μπορούν να παραβούν τουςόρους που έθεσε η Τρόικα. Τα κόμ-ματα της αντιπολίτευσης θεωρούνάδικη αυτή την απόφαση και επιμέ-νουν ότι η εξεύρεση των χρημάτωναυτών θα πρέπει να γίνει από άλλουςπόρους.

Εμείς οι μαθητές δεν ρωτηθήκαμε γιατο μέτρο αυτό, έστω κι αν μας αφοράάμεσα, γεγονός που αποδεικνύει ότιαγνοήθηκε η άποψη της νέας γενιάς.Ο Υπουργός Παιδείας και ο Υπουρ-γός Συγκοινωνιών και Έργων δεν αντα -ποκρίθηκαν στο αίτημα των εκπροσώ-πων μας για διάλογο και γι’ αυτόεμείς δεν μείναμε με σταυρωμένα ταχέρια αλλά πραγματοποιήσαμε συμ-βολική προειδοποιητική διαμαρτυρία.Το θεωρήσαμε χρέος μας να συμμετέ-χουμε σε αυτή αλλά δεν είχαμε τηστήριξη όλων των καθηγητών μας.

Οι θέσεις μας είναι ξεκάθαρες καιγνωστές. Ο κάθε μαθητής έχει το δι-καίωμα της δωρεάν μεταφοράς στοσχολείο, το οποίο κερδήθηκε μέσααπό αγώνες, και πρέπει πια να καθιε-ρωθεί ως αναφαίρετο δικαίωμα τωνμαθητών του τόπου μας. Οι αρμόδι-οι ας λάβουν σοβαρά υπόψη ότι πολ-λοί οικογενειάρχες έχουν χάσει τιςδουλειές τους ή έχουν υποστεί σοβα-ρή μείωση στο μισθό τους και έτσι τακόμιστρα μεταφοράς των παιδιώντους αποτελούν γι’ αυτούς ακόμα έναοικονομικό βάρος.

Αυτό που ζητούμε εμείς είναι ναέχουμε την κατανόηση και τη συμπα-ράσταση των καθηγητών μας και τηςΔιεύθυνσης του σχολείου μας σεσχέση με τα προβλήματα που αντιμε-τωπίζουμε. Ζητούμε τη συστράτευσηκαι τη στήριξή τους απέναντι σε οποια -δήποτε απόφαση μας αδικεί και μαςστερεί τα δικαιώματά μας.

Ιωάννα Θεμιστοκλέους Β2

Ποιος είναι τελικά ο ρόλος του κράτουςσε καιρούς κρίσης; Να βοηθά ή να επι-βαρύνει περισσότερο τους πολίτες; Το

διάταγμα για την κατάργηση της δωρεάν μετα-φοράς των μαθητών που υπογράφτηκε στις21 Δεκεμβρίου 2012 από τον Υπουργό Συ -γκοινωνιών και Έργων της προηγούμενης κυ-βέρνησης αποτελεί για εμάς τους μαθητέςστέρηση μέρους της δωρεάν παιδείας που μαςπαρέχει το κράτος και για τις οικογένειές μαςένα ακόμα οικονομικό βάρος.

Αναγκαζόμαστε να πληρώνουμε για τη μετα-φορά μας από και προς το σχολείο και όσοναφορά το δικό μας σχολείο, στο οποίο φοι-τούν μαθητές από μακρινές περιοχές, το επι-πρόσθετο αυτό οικονομικό βάρος θα είναιμεγάλο. Για τις οικογένειες με περισσότερααπό ένα παιδιά στο σχολείο το κόστος αυξά-νεται και μπορεί να είναι δυσβάστακτο. Είναιλοιπόν αυτό δωρεάν παιδεία; Μήπως το επό-μενο βήμα θα είναι να καταβάλουμε δίδακτρα;

Είναι ντροπή για ένα κράτος, που με δικά τουλάθη και παραλείψεις οδήγησε την οικονομίαμας σε αυτή την κατάσταση, να έρχεται να επι-βάλλει κόμιστρα για τα σχολικά λεωφορεία,χωρίς να λαμβάνει υπόψη του την οικονομικήκατάσταση των εργαζόμενων Κυπρίων πουαντιμετωπίζουν ήδη τις συνέπειες της οικονο-μικής κρίσης στον τόπο μας.

Με απασχολεί όμως και κάτι άλλο. Με το διά-ταγμα αυτό ισοπεδώνεται ό,τι χτίστηκε τα τε-λευταία χρόνια για αλλαγή της κουλτούρας

μας σε σχέση με τη χρήση των μέσων μαζικήςμεταφοράς. Η δωρεάν μεταφορά εμάς τωνμαθητών, αποτέλεσε ένα κίνητρο για τη χρή-ση των λεωφορείων και ταυτόχρονα ένα ση-μαντικό βήμα προς την επίλυση του κυκλοφο-ριακού και περιβαλλοντικού προβλήματος.

Η αγανάκτησή μας είναι μεγάλη. Είναι καιρόςνα ξεσηκωθούμε και να διεκδικήσουμε τα δι-καιώματά μας από τους αρμόδιους. Και η δω-ρεάν μεταφορά στο σχολείο αποτελεί γιαεμάς τους μαθητές αναφαίρετο δικαίωμα.

Ελένη Χρίστου Β6

Ελένη Ευριπίδου Γ5

Στιγμιότυπο από τη διαμαρτυρία μας για την επιβολή κομίστρωνΗ παρουσία μας δεν υπήρξε δυναμική όσο θα έπρεπε

Δωρεάν παιδεία ή μήπως όχι;

ÙÂÏÂÈfiÊÔÈÙÔÈ4

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ανυπομονούσα να φτά-σει η στιγμή που θα αποφοιτούσα από το Λύκειο. Ήθελα ναφοιτήσω στην Γ΄ Λυκείου απλά και μόνο για να αφήσω πίσωτη σχολική ζωή. Νόμιζα πως όταν έρθει η μέρα αυτή θα πε-τούσα από χαρά. Να όμως που βγήκα λανθασμένη! Να πουέφτασα ξαφνικά στην Γ΄ τάξη και όσο πλησιάζει το τέλος τασυναισθήματα αλλάζουν. Από τη μια, η χαρά κι ο ενθουσια-σμός με κατακλύζουν και από την άλλη, η ανυπομονησία πουένιωσα κάποτε άρχισε να ξεθωριάζει. Πολλές φορές πιάνωτον εαυτό μου να θυμάται όλες τις όμορφες στιγμές που περά-σαμε στα σχολικά θρανία με τους συμμαθητές και τους καθη-γητές μας. Σκέφτομαι πως σε λίγους μόνο μήνες θα ανήκουν

όλα στο παρελθόν και θα μείνουν στο μυαλό μας σαν μια γλυκιά ανάμνηση. Αναρωτιέμαι,είμαστε άραγε έτοιμοι να αποχωριστούμε το σχολείο που αγαπήσαμε; Να αφήσουμε πίσωμας το ΛΑΒ; Μάλλον όχι, γι’ αυτό ας απολαύσουμε την κάθε μας στιγμή αυτή την τελευ-ταία σχολική χρονιά.

Μαρίνα Θεοφάνους Γ2

Πριν από δώδεκα χρόνια, παιδάκι ακόμα, ξεκινούσα τη μαθητικήμου ζωή. Δώδεκα χρόνια χαράς, γνώσης, δίψας για μάθηση, εν-θουσιασμού αλλά και απογοήτευσης… Σήμερα, έφηβος πια, θααποχαιρετήσω με ανάμεικτα συναισθήματα τους συμμαθητές μου,τους καθηγητές μου και το σχολείο μου. Περίμενα πώς και πώςαυτή τη στιγμή, μα τώρα που πλησιάζει νιώθω ότι δεν θέλω ναφτάσει ποτέ. Ένα καινούριο κεφάλαιο στη ζωή μου σύντομα αρχί-ζει. Με οδηγό και φάρο το ιδανικό για έναν καλύτερο κόσμο θαριχτούμε και εμείς στην κοινωνία των μεγάλων. Αυτό με φοβίζειαλλά με όλες τις γνώσεις και τα εφόδια που έχω αποκτήσει αυτάτα χρόνια, είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρω!

Αθανάσιος Μακρίδης Γ2

Τελειόφοιτος! Σαν χτεςθυμάμαι τη μέρα πουήρθα για πρώτη φοράστο Λύκειο… Τώραόμως τα πράγματαέχουν αλλάξει. Έχω πε-ρισσότερες υποχρεώ-σεις, διότι αυτή η χρο-νιά θα καθορίσει τομέλλον μου. Αν το κα-λοσκεφτώ όμως ανακα-

λύπτω πως το μόνο διαφορετικό αυτής της χρο-νιάς από τις προηγούμενες είναι το άγχος που έχωγια να πετύχω στις Παγκύπριες Εξετάσεις. Πι-στεύω, όμως, πως θα τα πάω μια χαρά και όλα θαπάνε καλά!

Σωτήρης Κεττένης Γ6

Καμιά φορά κάθομαι μόνη στο δωμάτιό μου και κοιτάζω με τιςώρες τις φωτογραφίες που είχα βγάλει με τους συμμαθητές, τουςδασκάλους και τους καθηγητές μου όλα αυτά τα χρόνια. Θυμάμαιτην πρώτη μου μέρα στο δημοτικό σχολείο, λες και ήταν χτες. Τώ-ρα ζω τις τελευταίες μου στιγμές στο Λύκειο. Όλοι εμείς οι τελει-όφοιτοι, όταν ήμασταν σε πιο μικρή ηλικία, ανυπομονούσαμε ναφύγουμε από τα θρανία, αλλά τώρα που σχεδόν έχει έρθει εκείνη η

στιγμή, δεν θέλουμε να τα αφήσουμε. Στο σχολείο μεγαλώσαμε, εδώ μάθαμε τι σημαίνει φιλία,εδώ γνωρίσαμε τα πρότυπά μας. Όλα όσα έγιναν σ΄ αυτές τις τάξεις, σ΄ αυτά τα θρανία, σ΄ αυτή τηναυλή, όλα είναι αναμνήσεις που πρέπει να κρατήσουμε στη μνήμη μας, μέσα μας χαραγμένες. Τασυναισθήματά μου είναι ανάμεικτα. Δεν ξέρω αν νιώθω χαρούμενη ή λυπημένη. Με το τέλος αυτήςτης σχολικής χρονιάς τελειώνει και ένα κομμάτι της ζωής μου. Έχουν περάσει τόσα χρόνια και κα-λά καλά δεν καταλάβαμε πότε ήρθε το τέλος της ξέγνοιαστης αυτής σχολικής ζωής μας.

Έλενα Αριστείδου Γ9

Όλα τα όμορφα πράγματα στη ζωή μας κάποτε τελειώνουν… Δεν έχω συνειδητοποιήσει ακόμη ότι μου μένει μόνο ένας χρόνος για νααποχαιρετήσω και εγώ το σχολείο. Γι΄ αυτό και μπορώ να νιώσω αυτά που νιώθουν οι τελειόφοιτοι συμμαθητές μου, οι οποίοι δια-νύουν την τελευταία τους χρονιά. Μπορώ να κατανοήσω το άγχος και τις ανησυχίες τους, τις έγνοιες και τις ανασφάλειές τους, τη στε-νοχώρια του αποχαιρετισμού… Ο καθένας από εσάς, αγαπητοί μου φίλοι, θα ακολουθήσει το δικό του δρόμο, θα ζήσει το δικό τουόνειρο. Ξέρω ότι τα συναισθήματα όλων σας είναι ανάμεικτα. Από τη μια, χαρά και ευτυχία που θα κλείσετε ένα κύκλο και θα ανοίξετεένα καινούριο κεφάλαιο στη ζωή σας, από την άλλη, θλίψη και στενοχώρια που αφήνετε πίσω σας ένα τόσο όμορφο, γλυκό και περι-πετειώδες ταξίδι γνώσης, δημιουργικότητας και φιλίας. Σας ευχόμαστε δύναμη, υπομονή και κάθε επιτυχία. Κρατήστε για πάντα στομυαλό και στην καρδιά σας αυτό το γλυκό και ανέμελο κομμάτι της ζωής μας, τα μαθητικά μας χρόνια…

Μαρίνα Αργυρού Β4

Επιμέλεια: Έλενα Αριστείδου Γ9Μαρίνα Αργυρού Β4

∑‹ÛÙ ÙÔ fiÓÂÈÚfi Û·˜ Ì ˘Í›‰· Ù· ȉ·ÓÈο Û·˜Δ· Ì·ıËÙÈο Ù· ¯ÚfiÓÈ· ‰ÂÓ Ù΄ ·ÏÏ¿˙ˆ Ì ٛÔÙ·

Την πρώτη μέρα της φετινήςσχολικής χρόνιας ένιωσα, προςέκπληξή μου, κάποια συναισθή-ματα δέους και αγωνίας ταυτό-χρονα. Αν και το περιβάλλονμού ήταν γνώριμο καθώς επίσηςκαι τα περισσότερα πρόσωπα,ένιωσα πως έβλεπα τα πάντααπό μια διαφορετική οπτική γω-νία. Και τότε συνειδητοποίησατο γιατί. «Είμαι τελειόφοιτος!»,σκέφτηκα ξαφνικά. Είναι η τε-λευταία χρονιά που ζω στο σχο-

λικό περιβάλλον. Τα συναισθήματα ανάμεικτα. Από τη μια, μεκατέκλυσε ένα κύμα μελαγχολίας, αφού θα είναι η τελευταίαχρονιά που θα κάνω μάθημα στις σχολικές αίθουσες, που θαβγαίνω διάλειμμα με τους φίλους μου, που θα καθόμαστε στοαγαπημένο μας στέκι να μιλάμε και να ξεκαρδιζόμαστε στα γέλιαμε τα αστεία μας! Η τελευταία χρονιά που θα συνεργάζομαι μετους αγαπημένους μου καθηγητές… Από την άλλη βέβαια είναιμια χρονιά με πάμπολλες απαιτήσεις και πολλές θυσίες για ένανόμως απώτερο σκοπό. Ο καθένας μας να εκπληρώσει τα όνειράτου. Νιώθω πως όλοι βρισκόμαστε στην τελική ευθεία πρινβγούμε στον έξω κόσμο. Και όσο και αν με ενθουσιάζει η ιδέατης ανεξαρτητοποίησης και της ελευθερίας, συνειδητοποιώ πωςσύντομα θα μπούμε σε ένα κόσμο που τελικά δεν είναι έτοιμοςνα μας δεχτεί, εμάς τη νέα γενιά, «την ελπίδα αυτού του τόπου»,όπως λένε και οι μεγαλύτεροι. Οι απαιτήσεις και οι ευθύνες πολ-λές, όπως επίσης και τα εμπόδια που μας περιμένουν. Όμως εί-μαι αισιόδοξος γιατί ξέρω πως τώρα μας δίνεται η ευκαιρία ναπάρουμε κάποια τελευταία, μα πολύ σημαντικά εφόδια, για ναμπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε ό,τι δυσάρεστο μας περιμένεικαι να καθορίσουμε εμείς το πώς θα είναι δομημένος ο κόσμοςστον οποίο θα ζήσουμε. Ίσως τελικά πράγματι να είμαστε εμείςη ελπίδα για να ξανακτιστεί ο «κατεστραμμένος» και «βρώμι-κος» κόσμος που μας περιτριγυρίζει. Και πιστεύω ακράδανταπως θα τα καταφέρουμε! Φτάνει φέτος να αδράξουμε τα όσαέχει να μας προσφέρει αυτή η ξεχωριστή χρονιά!

Κωνσταντίνος Σάββα Γ2

5

Είμαι μαθήτρια της Γ΄ τάξης και έχω επιλέ-ξει ως μαθήματα κατεύθυνσης τα Μαθη-ματικά, τη Φυσική, τη Βιολογία και την

Οικογενειακή Αγωγή. Η επιλογή μου αυτήβασίστηκε στο γεγονός ότι τα μαθήματα αυτάμου επιτρέπουν την πρόσβαση στους κλά-δους σπουδών που θέλω να ακολουθήσω.Επίσης καθοριστικό ρόλο στην απόφασή μουδιαδραμάτισε και το ιδιαίτερο ενδιαφέρονπου έχω για τα συγκεκριμένα μαθήματα.Έχοντας λοιπόν αποκτήσει εμπειρία στα μα-θήματα κατεύθυνσης είμαι πια σε θέση να κά-νω κάποια σχόλια σχετικά με αυτά αλλά καιγενικότερα το θεσμό του Ενιαίου Λυκείου.

Η επιλογή μαθημάτων στο σύγχρονο εκπαι-δευτικό σύστημα με βρίσκει σύμφωνη και μεικανοποιεί, διότι με αυτό τον τρόπο μας δίνε-ται η ευκαιρία να αφοσιωθούμε στα μαθήματαεκείνα που μας ενδιαφέρουν πραγματικά. Όχιμόνο τα μαθήματα κατεύθυνσης αλλά το κάθεμάθημα που διδασκόμαστε στο σχολείο, είτετο διαλέξαμε είτε όχι, έχει πολλά να μας προ-σφέρει· φτάνει εμείς οι ίδιοι να είμαστε πρό-θυμοι και ικανοί να κατανοήσουμε και να κά-νουμε κτήμα μας όλες αυτές τις γνώσεις. Είμα-στε όμως σε θέση να αφομοιώσουμε όλες τιςπληροφορίες μέχρι το τέλος του χρόνου πουκαλούμαστε να παρακαθίσουμε σε εξετάσεις;Έχω τις αμφιβολίες μου. Η διδακτέα ύλη πουέχουμε να καλύψουμε είναι μεγάλη και απαιτείτρομερή θέληση και κόπο μέχρι να παραδοθείσε εμάς από τους καθηγητές μας.

Επιπρόσθετα η ύλη αυτή δεν μας προετοιμάζειικανοποιητικά για το πανεπιστήμιο. Απλά μαςδίνει τις βάσεις για την ανώτερη εκπαίδευσηόμως δεν ταυτίζεται ιδιαίτερα με αυτή του πα-νεπιστημίου. Θεωρώ ότι θα έπρεπε στην Γ΄Λυκείου να εμβαθύνουμε σε ζητήματα που θαμας απασχολήσουν στο πανεπιστήμιο, ώστε

να είμαστε περισσότερο εξοικειωμένοι καιγνώστες του αντικειμένου με το οποίο θαασχοληθούμε κατά τη διάρκεια των σπουδώνμας. Για παράδειγμα, στο μάθημα της Φυσικήςεκτελούμε καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάςμόνο 4-5 πειράματα, ενώ είναι αυτά που κρα-τούν το ενδιαφέρον μας αμείωτο και μας δί-νουν ολοκληρωμένη γνώση και εμπειρία. Επι-ζητώ λοιπόν τη μελέτη της επιστήμης, τηνεκτέλεση ικανοποιητικού αριθμού πειραματι-κών διαδικασιών, την εμβάθυνση, τη δράσηκαι τη ζωντάνια στο μάθημα.

Θα ήθελα επίσης να θίξω το θέμα των διαγω-νισμάτων και των βαθμών, το οποίο αγχώνειιδιαίτερα τους περισσότερους από εμάς καινα επισημάνω ότι σε αυτό δεν πρέπει να δίνε-ται τόση σημασία, ούτε από εμάς ούτε απότους καθηγητές μας. Δεν είναι οι βαθμοί πουκαθορίζουν το επίπεδο μόρφωσης του ατό-μου αλλά η διά βίου μάθηση. Γι΄ αυτό το λό-γο οι καθηγητές μας οφείλουν όχι μόνο ναμας προετοιμάζουν για τις σπουδές μας, αλλάκαι να μας δίνουν τις δεξιότητες και τα εφόδιαεκείνα που θα μας κάνουν ικανούς να αναζη-τούμε τη γνώση σε όλη μας τη ζωή. Πιστεύωγια παράδειγμα ότι πρέπει να αναπτύξουμεπερισσότερο την κριτική μας σκέψη, παρά ναταλαιπωρούμαστε με τεχνικές αποστήθισηςκαι απομνημόνευσης.

Η παιδεία είναι ένας τομέας στον οποίο τοκράτος πρέπει να επενδύει συνεχώς και ακατά-παυστα, διότι η σωστή και ολοκληρωμένη παι-δεία είναι αυτή που διαμορφώνει ανθρώπουςικανούς να προσφέρουν στην κοινωνία. Τοσχολείο οφείλει να ανατρέφει «ζωντανούς»πολίτες γεμάτους θέληση και όνειρα για ανα-τροπή και ανανέωση του κατεστημένου.

Κατερίνα Μυτιληναίου Γ5

™ÙÂÚԇ̷ÛÙ ÙËÓ ÂÌ‚¿ı˘ÓÛË, ÓÈÁfiÌ·ÛÙ ÛÙËÓ ‡ÏË

Θέα Κυπριανού Β7

ÙÂÏÂÈfiÊÔÈÙÔÈ

Προσπαθούμε με νύχια και με δό ντιανα δούμε το μέλλον μας. Ναδιαισθανθούμε με την έκτη μας

αίσθηση αυτά που μας επιφυλάσσει ητύχη. Να μαντέψουμε αυτά που πρόκειταινα μας φέρει το πέρασμα του χρόνου. Ταπράγματα μοιάζουν παράξενα και ηφαντασία θολώνει απ΄ τις σκέψεις… Τοσίγουρο είναι όμως ότι όλοι εμείς οιέφηβοι λαχταρούμε να γευτούμε κάποιαστιγμή τους καρπούς των κόπων πουκάναμε όλα αυτά τα χρόνια θητείας στοστρατόπεδο της γνώσης.

Για πολλούς από εμάς, οι αντιλήψεις τωνμεγάλων είναι σάπιες, οπισθοδρομικές καιβουτηγμένες στην προκατάληψη. Ονομά-ζουμε τις αντιδραστικές εφηβικές μας τά-σεις «επανάσταση», επαναστατούμε ενάν-τια στην καταπίεση και απορρίπτουμε έναμέλλον που μας φαίνεται μονότονο και ξε-περασμένο. Τα λεφτά δεν έχουν για μαςπρωταρχικό ρόλο, αλλά η ευτυχία και ηπροσωπική ικανοποίηση. Θεωρούμε πωςείμαστε φτιαγμένοι για «μεγάλη» ζωή. Κυ-νηγούμε καριέρες στη μουσική, στο χορό,στο θέατρο, στην τηλεόραση, στον αθλη-τισμό, στο μόντελιγκ. Και γιατί όχι; Κορε-σμός υπάρχει σχεδόν παντού και αυτό

οφείλεται κυρίως στη στάση των γονιώνμας, οι οποίοι μας θεωρούν κτήμα τους,βάζουν παρωπίδες και μας σπρώχνουνστα ρηχά και στα ασφαλή.

Άλλοι, είμαστε προσγειωμένοι στηνπραγματικότητα και βέβαιοι για τις επιλο-γές μας. Γι΄ αυτό, το μέλλον μας είναι σχε-δόν εξασφαλισμένο και η συνείδησή μαςήσυχη. Αγαπούμε και αγκαλιάζουμε τηνιδέα μιας «καλής» δουλειάς που θα μαςδίνει ψηλό εισόδημα και είμαστε τυχεροίεπειδή η κλίση μας δεν συ γκρούεται μετην επιλογή μας, αλλά και επειδή βρί-σκουμε σύμφωνους και τους γονείς μας.Αν ανήκουμε σ΄ αυτή την κατηγορία είμα-στε ευλογημένοι και θεωρούμαστε πιοώριμοι από τους άλλους. Κοιτάζουμε τομέλλον κατάματα και το σημαδεύουμε μετην κάννη της αποφασιστικότητας και τηςνιότης.

Ρίχνοντας όμως μια πιο προσεκτική ματιάσυνειδητοποιούμε ότι οι περισσότεροινέοι βρισκόμαστε σε ένα χάος. Οι φιλο-δοξίες μας είναι τόσες πολλές ή τόσο λί-γες που δημιουργούν στο μυαλό μας δαι-δαλώδεις λαβύρινθους και μας πνίγουνσε πελάγη απελπισίας. Έχουμε τόσο λα -μπρά σχέδια όσο τα αστέρια και οι γαλα-

ξίες, άλλα το μέλλον μας φαίνεται σανμια μαύρη τρύπα στη μέση. Γι΄ αυτό αρχί-ζουμε ένα μεγάλο αγώνα. Ψάχνουμε στοδιαδίκτυο, ρωτούμε δεξιά και αριστερά,προβληματιζόμαστε, σπάζουμε το κεφάλιμας, σκεφτόμαστε, σκεφτόμαστε, σκε-φτόμαστε… Φυσικά, οι γονείς μας βρί-σκονται σε μεγαλύτερη απόγνωση και σεδιαρκή διαφωνία με εμάς.

Και ακόμα χειρότερα. Υπάρχουμε και εμείςπου αδυνατούμε να επισκεφτούμε το μέλ-λον μας, έστω και νοερά, που αρνούμαστεπεισματικά να οδηγήσουμε το μυαλό μαςσε τέτοια κανάλια σκέψης, που επιλέγουμενα μένουμε προσκολλημένοι στο παρόν,χωμένοι και χαμένοι στην αδιαφορία. Ησχέση μας με τους γονείς μας ας μείνει κα-λύτερα αδιευκρίνιστη.

Δεν είναι, λοιπόν, εύκολη υπόθεση. Η επι-λογή κλάδου σπουδών και κατ΄ επέκτασηεπαγγέλματος, λίγο – πολύ, σημαίνει επιλο-γή μιας ολόκληρης ζωής. Γι΄ αυτό ας σκε-φτούμε καλά όλοι μας, φίλοι συμμαθητές,και ας μην αφήσουμε τίποτα να μας σταμα-τήσει, διότι η ζωή μας είναι ένας αγώναςαντοχής και εκατοστάρι μαζί…

Κωνσταντίνος Τσεριώτης Β2

∂Û‡ Û ÔÈ· ηÙËÁÔÚ›· ·Ó‹ÎÂȘ…;

Ειρήνη Ταμπουκάρη Β2

Û˘Ó¤ÓÙ¢ÍË6

• Χριστόφορε, αρχικά θέλω να σε συγχα-ρώ για την εκλογή σου και να σε ρωτήσωαν το να κερδίσεις αυτή τη θέση ήταν μέσαστους άμεσους στόχους σου.Όχι ακριβώς. Στην αρχή δίσταζα να βάλωυποψηφιότητα για πρόεδρος του σχολείου,διότι αυτό συνεπάγεται πολλές ευθύνες. Με-τά, όμως, από σκέψη και με τη στήριξη τωνφίλων μου αποφάσισα ότι πρέπει να βάλωυποψηφιότητα, για να προσπαθήσουμε όλοιμαζί να κάνουμε το σχολείο καλύτερο και ναβοηθήσουμε όσους από τους συμμαθητέςμας έχουν κάποιο σοβαρό πρόβλημα.

• Άρα αντιλαμβάνεσαι τη μεγάλη σου ευθύ-νη ως πρόεδρος του σχολείου.Ναι και τη βιώνω καθημερινά από τον καιρόπου μου ανατέθηκε η προεδρία, αλλά πι-στεύω πως θα καταφέρω να φέρω σε πέραςόσα ζητήματα κι αν προκύψουν.

• Ποια είναι, κατά την άποψή σου, τα προ-σόντα που πρέπει να διαθέτει κάποιος γιανα είναι πρόεδρος ενός σχολείου;Να είναι αρκετά ώριμος, να σκέφτεται τον συ-νάνθρωπό του, να λειτουργεί δημοκρατικά καινα μην προβαίνει σε πράξεις που έχουν επιπτώ-σεις στους συμμαθητές του. Να έχει κριτική σκέ-ψη και να αποφασίζει έχοντας ως βάση τη λογι-κή. Να μην έρχεται σε αντιπαράθεση με τους κα-θηγητές και τους συμμαθητές του. Να μπορεί νακάνει διάλογο με τους καθηγητές του, ώστε ναβρίσκουν από κοινού μια χρυσή τομή για ταδιάφορα προβλήματα που προκύπτουν.

• Σου αρέσει να συνεργάζεσαι με τους κα-θηγητές και τη Διεύθυνση του σχολείου;Εννοείται γιατί γνώρισα πολύ καλούς ΒοηθούςΔιευθυντές αλλά και καθηγητές. Είναι συνεργά-σιμοι και ανοικτοί σε νέες ιδέες και πάντα πρό-θυμοι να σε βοηθήσουν. Μέσα από τον διάλο-γο εντοπίζουμε τα θετικά και τα αρνητικά σεδιάφορα θέματα και προτείνουμε λύσεις.

• Ποιους τρόπους θα εφάρμοζες ώστε ναφέρεις πιο κοντά μαθητές και καθηγητές;Πώς θα δημιουργήσουμε μια πιο ανθρώπι-νη σχέση και θα έχουμε μια καλύτερη συ-νεργασία;Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να το πετύχεικανείς αυτό, όπως για παράδειγμα η διοργά-νωση διάφορων εκδηλώσεων και εκτός τωνκανονικών ωρών λειτουργίας του σχολείου.Εάν σε αυτές συμμετέχουν καθηγητές και μα-θητές, εργαζόμενοι για την επίτευξη ενός κοι-νού στόχου, είναι κάτι που θα συμβάλει σεμεγάλο βαθμό στη βελτίωση των σχέσεωνμας με τους καθηγητές μας.

• Τι είναι αυτό που δεν σου αρέσει μέσαστο σχολείο και που θα ήθελες άμεσα νααλλάξεις;Υπάρχουν πολλά πράγματα που πιστεύω ότιμπορούν να αλλάξουν στο σχολείο μας.

Όμως αυτό που θεωρώ πολύ σημαντικό είναιοι μαθητές να έρθουν πιο κοντά ο ένας στονάλλο και να έχουν όλοι ως κοινό σκοπό νακάνουν το σχολείο μας κάθε μέρα και καλύτε-ρο. Αν το κάνουν αυτό τότε οι καθηγητές θασέβονται περισσότερο τους μαθητές και οιμαθητές τους καθηγητές με τον ίδιο τρόπο.

• Θεωρείς πως ο τρόπος διδασκαλίας στοσχολείο είναι ικανοποιητικός ή μήπως θαέπρεπε να αλλάξει κάτι;Πιστεύω πως πρέπει να αλλάξει το σύστημακαι να εκσυγχρονιστεί. Ο καθηγητής θα πρέ-πει να χρησιμοποιεί την τεχνολογία στο πλαί-σιο του μαθήματός του, μια και η τεχνολογίααποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ζωής μας.Ενσωματώνοντας την τεχνολογία στα σχο-λεία θα εξοικειωθούμε με αυτήν και στο μέλ-λον θα μπορούμε να εξασφαλίσουμε ευκολό-τερα την επαγγελματική αποκατάστασή μας.

• Υπάρχουν κάποιες ενδοσχολικές δραστη-ριότητες, πέραν από αυτές που γίνονταιήδη, που θα ήταν καλό να αναλάβουμε;Αρκετές μπορώ να πω. Όλα τα μέλη τουΚ.Μ.Σ. πιστεύουμε ότι θα ήταν καλό να καθιε-ρώσουμε μέρες ψησίματος που θα μας φέ-ρουν πιο κοντά και θα μας κάνουν να νιώσου-με ωραία στο χώρο του σχολείου. Επίσης, ναοργανώσουμε αθλητικές και μουσικές δρα-

στηριότητες, ώστε να έχουμε τη δυνατότητανα αναδείξουμε τα ταλέντα του σχολείου μας.

• Με ποιους άλλους τρόπους, εκτός απ’ αυ-τούς που εφαρμόζουμε, θα μπορούσαμε ναβοηθήσουμε τους άπορους μαθητές τουσχολείου;Κάθε χρόνο διοργανώνουμε παζαράκια πουενισχύουν οικονομικά τους άπορους συμμα-θητές μας. Εκτός από αυτά, θα μπορούσαμενα οργανώναμε συναυλίες και τα λεφτά πουθα μαζεύονταν θα μπορούσαν να τους βοη-θήσουν. Πιστεύω ότι όταν υπάρχει θέλησημπορούμε να σκεφτούμε κι άλλους τρόπους,με τους οποίους θα βοηθήσουμε τους συμμα-θητές μας που έχουν ανάγκη σ’ αυτή τη δύ-σκολη εποχή που ζούμε.

• Τι έχεις να πεις για τους βανδαλισμούςπου γίνονται στο σχολείο και τα συνθήμα-τα που γράφονται πάνω στους τοίχους;Ποια είναι η αιτία, κατά την άποψή σου, καιπώς θα μπορούσαμε να καταστείλουμε αυ-τές τις βίαιες συμπεριφορές;Καταδικάζω το φαινόμενο των βανδαλισμών.Θεωρώ ότι είναι ένδειξη ανωριμότητας αυτώνπου προβαίνουν σε τέτοιες ενέργειες, γιατίστην ουσία καταστρέφουν το δεύτερό τουςσπίτι, το κτίριο που περνούν τις περισσότερεςώρες της ημέρας τους αναγκάζοντας τους εαυ-τούς τους, τους συμμαθητές και τους καθηγη-τές τους να ζουν μέσα σε ένα άσχημο περιβάλ-λον. Δεν είναι καθόλου σωστό με την πρώτηαφορμή που βρίσκουν αυτοί οι μαθητές νακαταστρέφουν το σχολείο. Αν έχουν κάποιεςδιαφορές με τους καθηγητές τους, μπορούν

να τις επιλύσουν με το διάλογο και όχι με αυ-τόν τον τρόπο. Κατά την άποψή μου, πρέπεινα τιμωρηθούν αυτοί που συμπεριφέρονται μετέτοιο τρόπο, διότι έχουν ξεπεράσει τα όρια.Θα ήταν καλό να τους επιβληθεί μια σκληρήποινή ούτως ώστε να συμμορφωθούν.

• Εσύ ως πρόεδρος τι εισηγείσαι ότι θαέπρεπε να κάνουμε για να αποτρέψουμε τοφαινόμενο του ρατσισμού;Ο ρατσισμός είναι ένα θέμα που μαστίζει τό-σο την Κύπρο όσο και την Ελλάδα. Συνήθωςαποδίδουμε την ευθύνη για εγκληματικέςενέργειες, όπως ληστείες και φόνους, σε αλ-λοδαπούς, ενισχύοντας μ’ αυτόν τον τρόποτο φαινόμενο του ρατσισμού. Κατά τη γνώμημου, η κύρια πηγή του κακού είναι τα ΜΜΕδιότι επανειλημμένα επιρρίπτουν ευθύνηστους ξένους για τις καταστροφές και τις ζη-μιές που προκαλούνται στη δημόσια περιου-σία. Πιστεύω ότι τα σχολεία μπορούν να ανα-λάβουν δράσεις για την αντιμετώπιση τουφαινομένου στο πλαίσιο μαθημάτων, προ-γραμμάτων και εκδηλώσεων.

• «Νους υγιής εν σώματι υγιεί», έλεγαν οιαρχαίοι Έλληνες. Πιστεύεις ότι είναι μια θε-ωρία που αν εφαρμόσουν οι νέοι θα έχειως αποτέλεσμα τη διαμόρφωση καλύτερωνανθρώπων;Πιστεύω πως ναι. Αυτή τη θεωρία την εφαρ-μόζω κι εγώ στη ζωή μου, γιατί δεν είναι μό-νο το διάβασμα που μετρά. Αν είσαι συνεχώςπάνω από ένα βιβλίο δεν θα έχεις τόσο καλάαποτελέσματα όσο θα έχεις αν ασχολείσαι μετον αθλητισμό. Γιατί το ένα βοηθά το άλλο.Και δεν είναι μόνο αυτό. Ο αθλητισμός μαςκάνει να αποφεύγουμε τις βλαβερές ουσίεςκαι τα ναρκωτικά που είναι η εύκολη λύση γιακάποιους, όταν έχουν προβλήματα. Έτσι κα-ταλήγουμε στο ότι ο αθλητισμός σε κάνει νακαταφεύγεις σε κάτι καλό και σε αποτρέπειαπό νόθους τρόπους ψυχαγωγίας και κακέςσυνήθειες. Επίσης, σου δίνει τη δυνατότητανα κοινωνικοποιηθείς, να νιώσεις πιο ελεύ-θερος, να συμμετέχεις σε μια ομάδα.

• Αυτή η χρονιά είναι η τελευταία σου. Τιπιστεύεις ότι θα αφήσεις πίσω σου ως πα-ρακαταθήκη ούτως ώστε ο επόμενος πρό-εδρος να συνεχίσει το έργο σου;

Δεν θα ήθελα να αφήσω κάτι εγώ προσωπικάαλλά θα προτιμούσα να μείνει κάτι από τη γε-νιά του ΄96. Κάτι που θα βοηθήσει το σχο-λείο και όλους τους μαθητές και να αναγνωρί-ζεται από όλους ότι αυτό το πετύχαμε εμείς.Να είναι δηλαδή κάτι ομαδικό που θα ωφελή-σει όχι μόνο εμάς αλλά και τους μαθητές πουπρόκειται να φοιτήσουν στο σχολείο μας ταεπόμενα χρόνια.

Λήδα Κυνηγού Γ2

Το Κεντρικό Μαθητικό Συμβούλιο του Λυκείου μας

Την Παρασκευή 4 Οκτωβρίου

πραγματοποιήθηκαν οι καθιε-

ρωμένες εκλογές των συμβου-

λίων των τμημάτων και του Κ.Μ.Σ. Οι

εκπρόσωποι των τμημάτων ανέδειξαν

πρόεδρο του Κ.Μ.Σ τον Χριστόφορο

Χριστοφή του Γ7. Γνωρίζουμε τον

Χριστόφορο πολλά χρόνια και είμα-

στε βέβαιες ότι θα εκπροσωπήσει εμάς

τους συμμαθητές του επάξια και θα

εκτελέσει το καθήκον του στο μέγι-

στο. Πρόθυμος να βοηθήσει, συνερ-

γάσιμος, διακριτικός, ευαίσθητος,

κοινωνικός, αποτελεί, κατά την άποψή

μας, το κατάλληλο πρόσωπο για αυτή

τη θέση. Γνωρίζοντας πόσο σημαντι-

κός είναι ο ρόλος του ως πρόεδρος

του σχολείου, η Λήδα Κυνηγού του

Γ2, τον πλησίασε εκ μέρους της συν-

τακτικής ομάδας και μίλησε μαζί του.

Εμείς πάντως θα είμαστε στο πλευρό

του μέχρι το τέλος της σχολικής χρο-

νιάς και του ευχόμαστε τα καλύτερα.

Έλενα Αριστείδου Γ9

Κατερίνα Μυτιληναίου Γ5

Γνωρίστε το νέο μας πρόεδρο

Τα τελευταία χρόνια οι περισσότεροι μα-θητές, ειδικά οι τελειόφοιτοι, αναγκα-ζόμαστε να παρακολουθούμε απογευ-

ματινά φροντιστηριακά μαθήματα, για όλασχεδόν τα μαθήματα κατεύθυνσης που επιλέ-γουμε στο Λύκειο. Αναγκαζόμαστε να σπατα-λούμε το χρόνο μας στους δρόμους μεταβαί-νοντας από το ένα φροντιστήριο στο άλλοστην προσπάθειά μας να καλύψουμε κενά καιαδυναμίες που δεν μας καλύπτει το σχολείο.Μεγάλο μέρος του ελεύθερου μας χρόνουχάνεται στις ασκήσεις των φροντιστηρίων, μεαποτέλεσμα πολύ συχνά να μην προλαβαί-νουμε να διαβάζουμε τα μαθήματά του σχο-λείου, που θα έπρεπε να είναι και τα πιο ση-μαντικά. Και όπως όλοι ξέρουμε ο χρόνος εί-ναι χρήμα. Πέρα από την απώλεια χρόνου ξο-δεύονται και σημαντικά ποσά χρημάτων, ταοποία είναι σημαντικότερα σε καιρό οικονο-μικής κρίσης. Η ισότητα και η δημοκρατίαστην εκπαίδευση ήταν εξαρχής ένα δύσκολοθέμα. Σήμερα με την κρίση γίνεται ακόμα πιοέντονο. Πόσοι και ποιοι στ΄ αλήθεια είναι σεθέση να πληρώνουν για ιδιαίτερα μαθήματα;Σύμφωνα με δημοσίευμα στον «Φιλελεύθε-ρο» σχετικό με την παραπαιδεία, «αρκεί νασκεφτεί κανείς, ότι τα νόμιμα φροντιστήριαμοιράζονται γύρω στα 20 εκατομμύρια ευρώτο χρόνο, ενώ τα κέρδη των παράνομων είναιυπερδιπλάσια - και φυσικά αφορολόγητα».

Όμως γιατί εμείς οι μαθητές να χρειαζόμαστεφροντιστήριο; Τι δεν λειτουργεί σωστά στοδημόσιο σχολείο; Ποιος ευθύνεται γι΄ αυτό;Τα ερωτήματα αυτά βασανίζουν συχνά εμάςτους μαθητές, τους γονείς μας αλλά ίσως καιτους καθηγητές μας. Κατά τη γνώμη μου, ηανάγκη μας για φροντιστήριο δεν οφείλεται τιςπερισσότερες φορές στο ότι οι καθηγητές μαςδεν έχουν αρκετές γνώσεις. Ένας σημαντικόςπαράγοντας είναι η αδυναμία τους να κρατή-σουν την… τάξη σε τάξη! Από τη στιγμή που οκαθηγητής αναγκάζεται να διακόπτει συνεχώςτο μάθημά του λόγω της συμπεριφοράς κάποι-ων μαθητών, η διδασκαλία δεν μπορεί να συ-νεχιστεί ομαλά, επικρατεί αναστάτωση, δενυπάρχει ηρεμία και χάνεται πολύς διδακτικόςχρόνος. Φυσικά σ΄ αυτό δεν ευθύνονται απο-κλειστικά και μόνο οι καθηγητές μας αλλά καιμερικοί από εμάς τους μαθητές που δεν είμα-στε αρκετά ώριμοι, ώστε να συνειδητοποι-ήσουμε τη σοβαρότητα της κατάστασης και νασεβαστούμε τους υπόλοιπους συμμαθητές μας.

Ίσως πάλι η καταφυγή μας στα φροντιστήρια ναοφείλεται στην αδυναμία κάποιων καθηγητών

να μας μεταδώσουν τη γνώση. Έστωκι αν η γνώση υπάρχει, όταν δεν μπο-ρεί να μεταδοθεί, δημιουργείται σο-βαρό πρόβλημα στους μαθητές. Καιεπειδή ως τελειόφοιτοι είναιλογικό να κοιτάζουμε το μέλ-λον μας, αν μας δημιουργη-θούν τέτοιες ανασφάλειες, γεμί-ζουμε τα απογεύματά μας με φρον-τιστήρια. Θεωρώ, λοιπόν, απαραίτη-το να επιλέγονται πολύ προσεκτικάοι καθηγητές που διδά-σκουν στην Γ΄ Λυκείου,ώστε να είναι έμπει-ροι, συνεπείς, ερ-γατικοί, μεταδοτι-κοί, γνώστες τουαντικειμένου τουςαλλά και ανθρώπινοιταυτόχρονα. Πρέπει να είναι πάντα καλά προ-ετοιμασμένοι για το μάθημα, ώστε να μην χάνε-ται διδακτικός χρόνος στην προσπάθειά τουςνα μας λύσουν μιαν άσκηση, να είναι έτοιμοι ναλύσουν με σιγουριά τις απορίες μας και νααπαντήσουν με σαφήνεια στις ερωτήσεις μας.

Εμείς οι τελειόφοιτοι χρειαζόμαστε γερές βά-σεις αλλά και στήριξη στον αγώνα μας. Δεν θαέπρεπε να αναλαμβάνουν τελειόφοιτους μα-θητές αυτοί που δεν είναι πραγματικά ικανοίαλλά και πρόθυμοι να μας προσφέρουν όλααυτά. Ακόμα και το ένα δέκατο της μονάδαςγια μας είναι σημαντικό, γιατί μπορεί να μαςστερήσει τη θέση στο πανεπιστήμιο που στο-χεύουμε. Ωστόσο έχω ενημερωθεί για τις αλ-λαγές στον τρόπο διορισμού των εκπαιδευτι-κών στη χώρα μας και θα ήθελα να επισημάνωότι ο έλεγχος της γνώσης με γραπτή εξέτασηαπό ’δω και στο εξής δεν αλλάζει και πολύ ταπράγματα, αφού το πρόβλημα που έχουμε ωςμαθητές με τους εκπαιδευτικούς μας είναι κυ-ρίως στον τρόπο μετάδοσης της γνώσης. Βα-σική προϋπόθεση είναι η αγάπη και η έγνοιατου εκπαιδευτικού για την πρόοδο του μαθητήτου. Πώς αυτά προσμετρούν στον διορισμό ήπόσο αξιολογούνται μετά τον διορισμό;

Τέλος, ακόμα ένας παράγοντας που συντελείστην καταφυγή των μαθητών στα φροντιστή-ρια, ακόμη και όταν διδάσκονται από πολύικανούς καθηγητές, είναι ο οξύς ανταγωνι-σμός που προκύπτει μέσα από την ιδιορρυθ-μία του συστήματος. Από τη στιγμή που οι τε-λικές εξετάσεις είναι άμεσα συνδεδεμένες μετην πρόσβαση στο πανεπιστήμιο, οι καθηγη-τές υποχρεώνονται να ακολουθούν την ύλη

των Παγκυπρίων Εξετάσεων, χωρίς να έχουνπεριθώρια «αυτοσχεδιασμού» και ευελιξίας.Ταυτόχρονα, οι μαθητές θέλοντας να μει-ώσουν όσο γίνεται την πιθανότητα αποτυ-χίας, προτιμούν να διδάσκονται την ύλη δύοφορές ακόμα και αν οι καθηγητές τους στοσχολείο είναι εξαίρετοι. Άρα η μόνη λύση εί-ναι να αλλάξει ο τρόπος εισαγωγής στα Πανε-πιστήμια, να απεξαρτηθεί δηλαδή από τις τε-λικές εξετάσεις της Γ’ Λυκείου. Όπως εύστο-χα επισημαίνει και ο καθηγητής Γ. Μπαμπι-νιώτης, «δεν καταλαβαίνουμε ότι έχουμε ένασύστημα εισαγωγής στα πανεπιστήμια πουέχει τινάξει στον αέρα την καίρια βαθμίδα τηςΜέσης Εκπαίδευσης, το Λύκειο».

Αυτά τα προβλήματα επισημαίνονται εδώ καιχρόνια από πολλούς με την ελπίδα να γίνει κά-ποια αλλαγή στο εκπαιδευτικό μας σύστημα.Χρόνια μετά, τα ίδια προβλήματα απασχολούνολόκληρη την κοινωνία, χωρίς ίχνος βελτίω-σης. Θέλω να πιστεύω πως δεν θα χρειαστεί ναγράψουν και τα παιδιά μας κάποιο άρθρο για ταίδια προβλήματα και πως επιτέλους τα πράγματαθα αρχίσουν να αλλάζουν ριζικά με πιο γρήγο-ρους ρυθμούς. Εύχομαι η αρχή να γίνει από τονέο σύστημα πρόσληψης των εκπαιδευτικών καιτην κατάργηση του παραδοσιακού καταλόγουδιοριστέων. Όμως και πάλι θα ήθελα να τονίσωπως εκπαιδευτικός δεν είναι μόνο γνώση· είναιτέχνη, είναι τρόπος μετάδοσης, είναι έμπνευσηκαι πάνω απ΄ όλα είναι αγάπη για το μαθητή καιευθύνη απέναντι στο κοινωνικό σύνολο. Μπο-ρούν να διασφαλιστούν όλα αυτά και πώς; Αντο νέο σύστημα δεν λαμβάνει υπόψη τα πιο πά-νω, μάλλον θα αποδειχτεί και πάλι ανεπαρκές.

Χαρίκλεια Παντελή Γ4

Η πολυπολιτισμική κοινωνία επιβάλλει αλλαγές στο μάθημα των Θρησκευτικών

Âη›‰Â˘ÛË7

ΔÔ ∂ÓÈ·›Ô§‡ÎÂÈÔ

¯ÚÂÈ¿˙ÂÙ·È‚ÂÏÙ›ˆÛË

Τα μαθήματα κατεύθυνσης είναι έναθέμα που απασχολεί όλους τουςμαθητές του Λυκείου. Οι μαθητές

της Α΄ τάξης καλούνται στα μέσα τηςχρονιάς να επιλέξουν αυτά τα οποία θαδιδαχτούν στη Β΄ τάξη, ενώ οι μαθητέςτης Β΄ και Γ΄ τάξης τα παρακολουθούνήδη. Ως μαθήτρια της Β΄ Λυκείου πήρακαι εγώ μια μικρή γεύση από τα μαθήματααυτά και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σαςτις σκέψεις και τις εμπειρίες μου.

Κατά τη φετινή σχολική χρονιά έχω επιλέ-ξει Ιστορία και Αρχαία Ελληνικά. Θέλωνα επισημάνω τις ελλείψεις, τα θετικά αλ-λά και τα αρνητικά του εκπαιδευτικού μαςσυστήματος. Πρέπει να παραδεχτώ πωςμου αρέσει πολύ ο τρόπος διδασκαλίαςτων μαθημάτων αυτών, καθώς το μάθημαγίνεται διαφορετικά, έτσι ώστε να είναιευκολότερο για εμάς να εμπεδώνουμετην καινούρια γνώση και να απορροφού-με όλες αυτές τις πληροφορίες σανσφουγγάρια. Επίσης τα βιβλία είναι κατα-νοητά και τα θέματα που μας απασχολούνσυνδέονται μεταξύ τους με τέτοιο τρόπο,ώστε να υπάρχει εξέλιξη και σαφήνεια. Εί-μαι ιδιαίτερα ενθουσιασμένη με το μάθη-μα της Ιστορίας και νιώθω περήφανη πουεπέλεξα τα Αρχαία Ελληνικά.

Δεν είμαι όμως απόλυτα ικανοποιημένηαπό το εκπαιδευτικό σύστημα του Ενι-αίου Λυκείου. Ενώ για τα μαθήματα κα-τεύθυνσης χρειάζεται εντατική και πο-λύωρη διδασκαλία, διδασκόμαστε μέχρικαι την Γ΄ τάξη μαθήματα κοινού κορ-μού, τα οποία κατά τη γνώμη μου δενεμπλουτίζουν ιδιαίτερα τις γνώσεις μας,αφού αφορούν θέματα που έχουμε προ-σεγγίσει πολλές φορές στη μαθητική μαςπορεία. Θα έπρεπε, λοιπόν, αυτές οι πε-ρίοδοι να παραχωρηθούν εξ ολοκλή-ρου στη διδασκαλία των μαθημάτων κα-τεύθυνσης, τα οποία μας ενδιαφέρουνπερισσότερο, ώστε να έχουμε χρόνο ναεμβαθύνουμε, να συζητούμε, να λύνου-με απορίες και να παρακολουθούμε σχε-τικά ντοκιμαντέρ και εκπομπές.

Ένα άλλο ζήτημα, που δημιουργεί ερω-τηματικά και προβληματίζει, είναι το με-γάλο φάσμα της ύλης που διδάσκεται.Εκτός του ότι ο χρόνος που μας διατίθε-ται είναι οριακός, τα θέματα των εξετά-σεων της τελικής χρονιάς είναι ποικίλακαι μερικές φορές περίπλοκα. Θα ήτανκαλό λοιπόν να μειωθεί η ύλη ώστε ναμη μας δημιουργείται άγχος και να μπο-ρούμε να συγκεντρωνόμαστε και να εμ-βαθύνουμε σε ένα μικρότερο μέρος της.

Παρόλα αυτά το Ενιαίο Λύκειο με ικανο-ποιεί, αφού μου έδωσε την ευκαιρία ναεπιλέξω τα μαθήματα που μου ταιριάζουναπόλυτα, με αντιπροσωπεύουν και με γε-μίζουν ως άνθρωπο. Με τα πολλά θετικάπου παρέχει σε μας τους μαθητές, δενπαύει να αποτελεί ένα σύστημα το οποίομπορεί να βελτιωθεί ακόμα περισσότερο.

Άντρεα Γεωργιάδου Β2

Το μάθημα των Θρησκευτικών είναιένα μάθημα το οποίο θα έπρεπε ναενδιαφέρει όλους, αφού βρισκόμαστε

σε μια ηλικία με πολλές υπαρξιακές αναζη-τήσεις και απορίες. Γι΄ αυτό θεωρώ πως τομάθημα αυτό θα έπρεπε όχι μόνο να μαςπροσφέρει απαντήσεις σε όλα τα ερωτήμα-τά μας, αλλά και να δημιουργεί για εμάς έναφιλικό περιβάλλον όπου όλοι θα μπορούμενα εκφραζόμαστε ελεύθερα, χωρίς επιφυ-λάξεις και αναστολές. Θέλουμε τους καθη-γητές μας ανοιχτούς και πρόθυμους για συ-ζήτηση και όχι απόλυτους στα πιστεύω τουςκαι αμετακίνητους από τις θέσεις τους.

Κάτι άλλο που με απασχολεί είναι η διδα-κτέα ύλη του μαθήματος. Πώς γίνεται να δι-δασκόμαστε τις άλλες θρησκείες στη Β’ Λυ-

κείου; Δεν είναι αργά; Ειδικά εμείς, που εί-μαστε πολίτες μιας πολυπολιτισμικής κοι-νωνίας, μιας κοινωνίας που αποτελείταιαπό ανθρώπους διαφορετικών εθνοτήτωνκαι θρησκειών, η επαφή με άλλους πολιτι-σμούς από μικρή ηλικία είναι απαραίτητηγια την ομαλή συμβίωσή μας. Θέλουμε ναεπικοινωνούμε με τα αλλόθρησκα άτομαπου ζουν δίπλα μας και όταν δεν γνωρίζου-με τη θρησκεία τους νιώθουμε ότι δυσκο-λευόμαστε να τους κατανοήσουμε. Θαέπρεπε στην ηλικία μας να είχαμε περισσό-τερες γνώσεις σχετικά με τις άλλες θρη-σκείες, διότι μόνο έτσι ανοίγουμε τουςορίζοντές μας και απαλλασσόμαστε από τημισαλλοδοξία και το ρατσισμό.

Θεανώ Χαλκιαδάκη Β3

Παραπαιδεία… παρά παιδεία°È·Ù› ¯ÚÂÈ·˙fiÌ·ÛÙÂ ÊÚÔÓÙÈÛÙ‹ÚÈ·;

Aπό τις πρώτεςκιόλας μέρεςτης φετινής

σχολικής χρονιάς, οικαθηγητές μας παρο-τρύνουν να συμμετέ-χουμε στις αθλητικέςομάδες του σχολείουμας. Έτσι, εντάχθηκαστην ομάδα πετό-σφαιρας του σχολεί-ου μας, αφού μουαρέσει πολύ και είναικάτι που αγαπώ. Θε-ωρώ ότι έχουμε μιαδυνατή ομάδα και εί-μαστε ικανές να αντι-μετωπίσουμε τους αντιπάλους που θα συναντήσουμε στοσχολικό πρωτάθλημα. Στις καθημερινές προπονήσεις κυ-ριαρχεί κλίμα πειθαρχίας, σεβασμού αλλά και ομαδικότη-τας, που μας επιτρέπει να συνεργαζόμαστε για το καλύτε-ρο δυνατό αποτέλεσμα. Η ατμόσφαιρα που επικρατεί συ-νάδει με την εικόνα που είχα για το Λύκειο: χαρούμενηκαι γεμάτη εκπλήξεις!

Αφροδίτη Δαυίδ Α7

Âη›‰Â˘ÛË8

Π ριν δύο χρόνια όταν ήμουν στη δική σας θέση είχα φρικάρει! Δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω ότι βρισκόμουνκιόλας στην Α΄ Λυκείου. Άρχισα να συναναστρέφομαι με καινούρια πρόσωπα που τα έβλεπα για πρώτη φορά στηζωή μου. Ήξερα πολύ καλά ότι με αυτά τα άτομα θα είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ, να κάνω φιλίες που ίσως θα

κρατούσαν για όλα τα χρόνια μου στο Λύκειο, ότι σιγά-σιγά θα τους γνώριζα όλους, και απ’ την καλή αλλά και απ’ την ανά-ποδη! Θα περνούσα ωραίες στιγμές μαζί τους. Έτσι άρχισα να εξοικειώνομαι δειλά-δειλά με το άγνωστο περιβάλλον καινα συνηθίζω την ιδέα. Όσο οι μέρες περνούσαν, αισθανόμουν όλο και καλύτερα. Όταν ήρθε το τέλος εκείνης της σχολι-κής χρονιάς, λυπήθηκα επειδή θα αποχωριζόμουν κάποια αγαπημένα μου πρόσωπα.

Να απολαύσετε λοιπόν την πρώτη σας χρονιά στο Λύκειο επειδή όλα αυτά που θα ζήσετε φέτος, θα συμπληρώσουν τιςαναμνήσεις της μαθητικής σας ζωής.

Έλενα Αριστείδου Γ9

Λύκειο! Ακούγεται εντυπωσιακό και ελαφρώς τρομα-κτικό για εμάς τους μαθητές της πρώτης τάξης. Χωρίςυπερβολές, το άγχος μας χτύπησε κόκκινο με την

έναρξη της σχολικής χρονιάς, πράγμα απολύτως φυσιολο-γικό, εφόσον στεκόμασταν αντιμέτωποι με κάτι πρωτόγνω-ρο και άγνωστο. Το κτίριο διπλάσιο σε έκταση, τα τμήματαμετακινούμενα και οι μαθητές πάρα πολλοί… Εντούτοις, οιενδοιασμοί μου αποτελούν πλέον παρελθόν, καθώς η πρώ-τη μέρα με επιβεβαίωσε πως αυτή η χρονιά θα είναι καλύτε-ρη από τις προηγούμενες. Ελπίζω ότι σύντομα, με την κα-τάλληλη υποστήριξη από τους καθηγητές μας, θα καταφέ-ρουμε να προσαρμοστούμε σε αυτό το διαφορετικό περι-βάλλον. Το μόνο σίγουρο είναι πως τώρα ξεκινά ένα και-νούριο ταξίδι, το οποίο θα μας οδηγήσει σε αξέχαστες εμ-πειρίες!

Κυριακή Κουπεπίδου Α6

Πρώτες μέρες

στο σχολείο

και νιώθω

λίγο σαν το ψάρι

έξω από το νερό.

Οι διαφορές από

το Γυμνάσιο πολλές

ή τουλάχιστον έτσι

πιστεύω αυτή τη

στιγμή. Τρία χρόνια

στο προηγούμενο

σχολείο είχα δεθεί

με τον χώρο, τους

καθηγητές, τους μα-

θητές. Τώρα στο

Λύκειο όλα και

όλοι είναι σχεδόν

άγνωστα όμως κι αυτό έχει τη γοητεία του. Με τους με-

γαλύτερους μαθητές δεν αντιμετωπίζω κανένα πρόβλη-

μα και όσον αφορά τους καθηγητές είναι όλοι τους φι-

λικοί και προσπαθούν πάντα να μας βοηθούν. Στην τά-

ξη μου είμαι απόλυτα ικανοποιημένος, οι φίλοι μου εί-

ναι όλοι θερμοί κι ευγενικοί. Παρόλα αυτά μου λείπουν

οι φίλοι μου από το Γυμνάσιο, μια και δεν είμαστε πια

στο ίδιο τμήμα. Αλλά γι’ αυτό υπάρχουν και τα διαλείμ-

ματα!

Πέτρος Μαραυγάκης Α1

Όσο αγχωτικήκι αν μουφαινόταν η

πρώτη μέρα στο Λύ-κειο για μένα ήταν γε-μάτη ενθουσιασμό.Θυμάμαι πολύ καλάτην αγωνία που μεκυρίευε για το πώς θαπροσαρμοζόμουν σεένα μεγάλο σχολείοσαν κι αυτό και πώςθα με υποδέχονταντα άλλα παιδιά. Τοσχολείο αυτό είναιπολύ μεγαλύτερο απότο Γυμνάσιο. Περισ-

σότερη εντύπωση μου έκανε η περίπλοκη αρχιτεκτονικήτου και οι πολλές αίθουσες. Ο αριθμός των παιδιών πουφοιτούν εδώ είναι πολύ μεγάλος. Κάθε μέρα γνωρίζω νέαάτομα και δημιουργώ νέες φιλίες. Οι μεγαλύτεροι μαθη-τές είναι φιλικοί απέναντί μας και μας βοηθούν να προ-σαρμοστούμε, όπως και οι καθηγητές. Το Λύκειο μουαρέσει πολύ μέχρι τώρα και πιστεύω πως θα αποκτήσωπολλές και αλησμόνητες αναμνήσεις.

Ελένη Αντωνίου Α7

Tην πρώτη μέρα πραγματοποι-ήθηκε μια κοινή συγκέντρω-ση για καλωσόρισμα καιαγιασμό και στη συνέχεια χωρι-στήκαμε σε τμήματα. Οι μεγαλύτε-ροι μας υποδέχτηκαν με χαρά, κυ-ρίως οι γνωστοί και οι φίλοι μας.Το Λύκειο είναι μεγαλύτερο απότο Γυμνάσιο. Κανένα τμήμα δεν εί-ναι σταθερό, ενώ στο Γυμνάσιοδεν χρειαζόταν να μετακινούμα-στε, εκτός από ορισμένα μαθήματαπου ήταν αναγκαίο να γίνουν σταεργαστήρια. Οι περισσότεροι κα-θηγητές δείχνουν κατανόηση αλλάείναι ταυτόχρονα και αυστηροί.Μπορούν να σε βοηθήσουν σε ό,τι χρειαστείς. Δεν το έχω συνηθίσειτελείως, αφού υπάρχουν τόσες πολλές τάξεις με διαφορετικούς αριθ-μούς και είναι δύσκολο να προσανατολιστείς! Ωστόσο, μου άρεσε τοΛύκειο και δεν θα ήθελα να αλλάξει κάτι.

Ραφαήλ Αντωνίου Α7

Ένα καινούριο ταξίδι αρχίζει…Δ· Û˘Ó·ÈÛı‹Ì·Ù· Î·È ÔÈ ÛΤ„ÂȘ

ÙˆÓ Ì·ıËÙÒÓ Ù˘ ∞’ Ù¿Í˘

Επιμέλεια: Κυριακή Κουπεπίδου Α6Έλενα Αριστείδου Γ9

Γιώτα Λοΐζου Γ5

Âη›‰Â˘ÛË9

Τι αλλάζει ή μάλλοντι θα έπρεπε να αλλάξει

από το Γυμνάσιοστο Λύκειο

Ω ς μαθήτρια της Α΄ Λυκείου έχω παρατη-ρήσει ότι υπάρχουν αρκετές διαφορέςανάμεσα στη γυμνασιακή και τη μεταγυ-

μνασιακή εκπαίδευση, ιδιαίτερα ως προς τιςαπαιτήσεις που παρουσιάζει η φοίτησή μας στοΛύκειο. Οι καθηγητές παύουν να μας αντιμετω-πίζουν σαν μικρά παιδιά και προσπαθούν να μαςβοηθήσουν να συνειδητοποιήσουμε ότι απότώρα αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για τις Παγ-κύπριες Εξετάσεις. Ειδικά στα φιλολογικά μαθή-ματα, τα οποία απαιτούν πολλαπλές δεξιότητες,το επίπεδο είναι ψηλότερο και έχω παρατηρήσειότι εμείς οι μαθητές της Α΄ τάξης δυσκολευόμα-στε να αντεπεξέλθουμε σε απαιτήσεις πέραν τηςαποστήθισης.

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι μετά από τρίαχρόνια στο Γυμνάσιο, έχουμε συνηθίσει μια πολύσυγκεκριμένη μέθοδο διδασκαλίας των φιλολο-γικών μαθημάτων, με αποτέλεσμα οι περισσότε-ροι από εμάς να διαμαρτυρόμαστε όταν το μά-θημα γίνεται διαφορετικά, επειδή δυσκολευό-μαστε να προσαρμοστούμε σε αυτό. Έχουμεακόμα στο μυαλό μας το Φιλόλογο των γυμνα-σιακών μας χρόνων, απόλυτο στις απαιτήσειςτου, να μας δίνει απαντημένες τις ερωτήσειςπου θα έπρεπε να είχαμε απαντήσει και εμείς ναπρέπει να τις αποστηθίσουμε λίγο πριν από τοδιαγώνισμα. Έτσι, τρομάζουμε μόνο και μόνο μετην ιδέα ότι ο καθηγητής τώρα πια μας παραχω-ρεί την ελευθερία να προβληματιστούμε, νασκεφτούμε και μαζί με τη δική του καθοδήγησηνα βρίσκουμε εμείς οι ίδιοι τις απαντήσεις. Δενσυνειδητοποιήσαμε ακόμα ότι αυτό θα μας βοη-θήσει να κατανοούμε καλύτερα και να αφομοι-ώνουμε ευκολότερα την καινούρια γνώση.

Εξάλλου, η συνεχής μάθηση μέσω της αποστήθι-σης αποκλειστικά, ειδικά όταν περιοριζόμαστεστις σημειώσεις του τετραδίου, μας έχει αποξε-νώσει από το ίδιο το βιβλίο και καταλήγουμε ναμην είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε και να ερ-μηνεύουμε τις πληροφορίες που μας δίνει αυτό.

Πρέπει πια να πάψουμε να είμαστε παθητικοί δέ-κτες των πληροφοριών που μας παρέχονται, αλλάνα ωριμάσουμε και να εξελιχτούμε, ώστε να μπο-ρέσουμε να συμβαδίσουμε με το επίπεδο της λυ-κειακής εκπαίδευσης για να βάλουμε γερά θεμέ-λια, με απώτερο σκοπό την επιτυχία μας στις Παγ-κύπριες Εξετάσεις, αλλά και τη διά βίου μάθηση.

Θεωρώ ότι οι καθηγητές μας μπορούν να μαςβοηθήσουν να το πετύχουμε αυτό. Καθήκοντους είναι να μας μάθουν πώς να μαθαίνουμε,να μας παροτρύνουν να αγαπούμε και να αναζη-τούμε τη γνώση. Δεν πρέπει να είναι απόλυτοικαι δεν πρέπει να μας βάζουν στα στενά όριατης δικής τους κρίσης και αντίληψης. Πρέπειαπό φορείς γνώσεων να γίνουν καθοδηγητέςεμάς των μαθητών. Παράλληλα, οφείλουν να εν-τοπίζουν τις ιδιαιτερότητες του καθενός απόεμάς και να τις αντιμετωπίζουν με τον κατάλλη-λο τρόπο. Να μας αφήνουν περιθώρια να κρί-νουμε, να ερευνούμε, να σκεφτόμαστε, ναεφαρμόζουμε, να οραματιζόμαστε. Ο εκπαιδευ-τικός δεν πρέπει πια να θεωρεί τον εαυτό τουαυθεντία, αλλά να προσπαθεί να πλησιάζει τοανεξίτηλο πρόσωπο του σωκρατικού δασκάλου.

Γενικά, η συνεργασία των μαθητών με τους κα-θηγητές, φέρνει πάντα τα καλύτερα αποτελέ-σματα. Όταν λοιπόν καταφέρουμε εμείς οι μα-θητές να επιλέγουμε, να κρίνουμε, να προβλη-ματιζόμαστε και να μαθαίνουμε συνεχώς, το μά-θημα θα γίνει πιο ενδιαφέρον και για εμάς αλλάκαι για τους καθηγητές μας.

Παναγιώτα Ζιντίλη Α2

Αρχίσαμε από τις24 Σεπτεμβρίου!

Ν τριιιιγκ, ντριιιγκ, ντριιιγκ... Συγκέν-τρωση για τους πεσόντες και αγνοου-μένους της εισβολής του 1974.

Λίγες μέρες μετά... Ντριιιιγκ, ντριιιγκ, ντρι-ιιγκ... Συγκέντρωση για την Κυπριακή Ανεξαρ-τησία.

Τρεις βδομάδες μετά... Ντριιιιγκ, ντριιιγκ,ντριιιγκ... Συγκέντρωση για να τιμήσουμετους ήρωες του 1940.

Τι έγινε το 1940; Πότε υπογράφτηκε η Ανε-ξαρτησία της Κύπρου; Πόσα χρόνια πριν πραγ-ματοποιήθηκε η τουρκική εισβολή; Ερωτήματαπου μένουν αναπάντητα για τους περισσότε-ρους μαθητές ακόμη και μετά από μια σχολικήεκδήλωση.

Και περνά ο καιρός και χάνονται οι διδακτικέςπεριόδοι... Και είμαστε έξω από τις τάξεις κά-θε τρεις και λίγο… Και τι ακούμε τελικά; Τι μα-θαίνουμε και τι μας μένει; Όσο σημαντικές κιαν είναι τέτοιες εκδηλώσεις, θεωρώ ότι είναιλίγοι οι μαθητές που αποκομίζουν κάτι απόαυτές. Ίσως επειδή δεν επιδεικνύουμε τηναπαραίτητη προσοχή, ίσως πάλι επειδή δενγίνονται με τον σωστό τρόπο. Αυτές οι ώρες,λοιπόν, θα μπορούσαν να χρησιμοποιούνταιγια να καλύπτεται πιο άνετα η διδακτέα ύλητων μαθημάτων, ώστε να προετοιμαζόμαστεκαλύτερα για τις εξετάσεις και να μην τρέχου-με στο τέλος της χρονιάς με άγχος και έντασηνα τα προλάβουμε όλα! Από την άλλη, κατα-λαβαίνω ότι είναι απαραίτητες κάποιες απόαυτές αλλά θα μπορούσαν να είναι πιο σύντο-μες και ουσιαστικές, έτσι ώστε οι μαθητές νατις αντιλαμβάνονται καλύτερα. Θα μπορούσεεπίσης να γίνεται συζήτηση για μια εθνική επέ-τειο σε κάθε τμήμα ξεχωριστά, ώστε να συγ-κεντρωνόμαστε περισσότερο, να συμμετέ-χουμε όλοι και να μαθαίνουμε κάτι από αυτό.

Οι απουσίες των καθηγητών μας όταν γίνον-ται συχνά εμποδίζουν και αυτές τη ροή τωνμαθημάτων. Το πρόβλημα όμως δεν είναι αυ-τό, αλλά η μη αξιοποίηση αυτού του ελεύθε-ρου χρόνου από εμάς τους μαθητές. Θα μπο-ρούσε να υπάρχει ένα χώρος κοινός για κα-θηγητές και μαθητές που έχουν κενή, ώστε ναμπορούμε να διαβάσουμε ένα βιβλίο, τα μα-θήματά μας, να κάνουμε τις εργασίες πουέχουμε για το σπίτι, να συζητήσουμε, να γνω-ριστούμε καλύτερα. Έτσι δεν θα τριγυρνούμεάσκοπα μέσα στην αυλή ούτε θα πρέπει ναυπάρχει ένας καθηγητής που να μας επιβλέπει.

Ραφαέλλα Πηγιώτη Α3

Πρέπει να τιμούμε και να θυμόμαστετους αγώνες της πατρίδας

Hπατρίδα μας στο πέρασμα των αιώνων έχει κατακτηθεί πολλές φορές και για να είμαστεεμείς σήμερα ελεύθεροι κάποια άτομα έχασαν τη ζωή τους. Κατά τη γνώμη μου αξίζει ηαπώλεια μερικών διδακτικών περιόδων προς τιμή των ανθρώπων αυτών. Εμείς, η νεο-

λαία του τόπου μας, οφείλουμε να καταλάβουμε ότι η ζωή δεν είναι τόσο εύκολη όπως νομί-ζουμε. Χρειάζονται κόποι, θυσίες και αγώνες. Μέσα από μια εκδήλωση, λοιπόν, επιδεικνύουμεσεβασμό στους αγώνες που έκαναν κάποιοι σαν και μας χρόνια πριν για να ζούμε εμείς σήμεραελεύθεροι και να απολαμβάνουμε τα αγαθά της δημοκρατίας. Ας αφιερώσουμε λίγο χρόνο απότα μαθήματά μας τιμώντας τους. Θα ήθελα επίσης να επισημάνω ότι οι εκδηλώσεις αυτές γίνον-ται στην αίθουσα πολλαπλής χρήσης και όχι στο τμήμα μας, ώστε να αντιληφθούμε εμείς οι μα-θητές τη σημασία και τη σοβαρότητα του θέματος.

Όσο για τις κενές, που τόσο χαροποιούν όλους εμάς τους μαθητές δεν πιστεύω πως είναι κάτιαρνητικό, αφού κουραζόμαστε υπερβολικά έξι ώρες καθημερινά να βρισκόμαστε στο σχολείο,να διαβάζουμε, να ακούμε συγκεντρωμένοι τους καθηγητές μας, τον έναν μετά τον άλλο, ώστετελικά να επιτύχουμε τους στόχους μας. Έτσι οι τυχαίες και, θα μπορούσα να πω, σπάνιες απου-σίες των καθηγητών, μας προσφέρουν λίγες ώρες ξεκούρασης και ηρεμίας. Εξάλλου εμείς οιμαθητές δεν πρέπει να εκλαμβάνουμε το σχολείο ως μια φυλακή αλλά ως ένα μέρος όπου μαζίμε τους φίλους μας μπορούμε να πάρουμε γνώσεις και παιδεία.

Έλενα Χαραλαμπίδου Α4

Τ ο θέμα της απώλειας διδακτικού χρόνου μας απασχολεί εδώ και καιρό, όχι μόνο εμάς τους μαθη-τές αλλά και τους καθηγητές μας, οι οποίοι ειδικά στην Γ΄ Λυκείου κάνουν έναν αγώνα δρόμου γιανα προλάβουν να διδάξουν με τον καλύτερο τρόπο την ύλη των μαθημάτων. Οι εκδηλώσεις για

διάφορες επετείους ολοένα και αυξάνονται στα σχολεία μας και δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά αναυτές φέρνουν το επιθυμητό αποτέλεσμα ή αν τελικά χάνονται άσκοπα διδακτικές περίοδοι. Και δεν εί-ναι μόνο οι εθνικές επέτειοι που μας βγάζουν από τις τάξεις, αλλά και οι εκκλησιασμοί, οι όμιλοι, οιαπουσίες των καθηγητών μας και πολλά άλλα. Ζητήσαμε λοιπόν τις απόψεις δύο συμμαθητριών μας σχε-τικά με τη χρησιμότητα των εθνικών επετείων και την απώλεια διδακτικού χρόνου όταν απουσιάζουν οικαθηγητές μας. Τις παραθέτουμε πιο κάτω.

Από τη Συντακτική Ομάδα

ΔΙΑΛΟΓΙΚH ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥΣ

∫ÂÚ‰›˙Ô˘Ì οÙÈ ·fi ·˘Ù¤˜ ‹ fi¯È;

Κυρία Κουρσουμπά, πείτε μας αρχικάαν θεωρείτε ότι τα παιδιά, αλλά καιεμείς οι έφηβοι, γνωρίζουμε καιδιεκδικούμε τα δικαιώματά μας.

Αναμφίβολα τα παιδιά σήμερα είναι πολύ πιοενημερωμένα και ευαισθητοποιημένα από ό,τιήταν πριν μια δεκαετία. Οι ενδείξεις, τουλάχι-στον αυτές που λαμβάνω, είτε μέσα από τιςκαθημερινές μου επαφές και επισκέψεις είτεμέσα από τις διαδικασίες ελέγχου που ασκώ,καταδεικνύουν ότι όλο και περισσότερα παι-διά ενημερώνονται, ευαισθητοποιούνται καιδιεκδικούν τα δικαιώματά τους. Σε αυτό, πι-στεύω συνέβαλε τα μέγιστα η θέσπιση τουΘεσμού του Επιτρόπου Προστασίας των Δι-καιωμάτων του Παιδιού το 2007. Από τηνίδρυση του Θεσμού είχα θέσει ψηλά στιςπροτεραιότητές μου την ενημέρωση των παι-διών, η οποία υλοποιείται μέσα από στοχευ-μένες εκστρατείες ενημέρωσης, επισκέψειςμου σε χώρους όπου φιλοξενούνται παιδιάκαθώς και εκπαιδευτικά σεμινάρια και προ-γράμματα τα οποία απευθύνονται σε παιδιά

και σε επαγγελματίες που έχουν επαφή με παι-διά. Βεβαίως, θα πρέπει να επισημάνω ότιυπάρχει πολύς δρόμος που θα πρέπει να κα-λυφθεί και προς τούτο, η προσπάθεια θα πρέ-πει να είναι συνεχής και συντονισμένη απόόλους τους εμπλεκόμενους φορείς. Θέλω νατονίσω ότι η ενημέρωση και ευαισθητοποί-ηση των παιδιών είναι προς το συμφέρονολόκληρης της κοινωνίας, γιατί με αυτό τοντρόπο θεμελιώνεται μια κουλτούρα σεβα-σμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Τα παιδιά, όπως και οι ενήλικες, πέραν απόδικαιώματα έχουν και κάποιες υποχρεώ-σεις. Ποιες είναι αυτές και κατά πόσο τιςαντιλαμβάνονται τα ίδια τα παιδιά;

Προτιμώ να αναφέρομαι στο σεβασμό τωνδικαιωμάτων παρά στον όρο «υποχρεώσεις».Ο σεβασμός στα δικαιώματα δημιουργεί αυ-τόματα και την υποχρέωση. Συνεπώς, θα πρέ-πει να στοχεύουμε στην καλλιέργεια μιαςκουλτούρας ανθρωπίνων δικαιωμάτων και

σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Ηεκτίμηση της αξίας και της σημασίας που έχειένα ανθρώπινο δικαίωμα δημιουργεί ταυτό-χρονα, στο ίδιο το άτομο, την ανάγκη να τοσεβαστεί στο πρόσωπο των άλλων. Εάν γιαπαράδειγμα, ως άτομο, κατανοήσεις τη σημα-σία που έχει για σένα να σέβονται οι άλλοι ταδικαιώματά σου τότε, ταυτόχρονα, θα εκτιμή-σεις την αξία και θα νιώσεις την ανάγκη σεβα-σμού των δικαιωμάτων των άλλων. Συνεπώς,οι «υποχρεώσεις» είναι όσες και τα δικαιώμα-τα, ωστόσο, μπορούν να γίνουν αντιληπτέςμόνο μέσα από την ευαισθητοποίηση του ίδι-ου του ατόμου για τα δικαιώματά του. Θαπρέπει να δώσεις σεβασμό προτού απαιτήσειςαπό τον άλλο να σέβεται εσένα.

Εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, πολλάπαιδιά ίσως να στερούνται κάποια από ταβασικά τους δικαιώματα, όπως για παρά-δειγμα επαρκές φαγητό και καθαρό νερό ήακόμη και κάποια ειδική φροντίδα και εκ-παίδευση. Πώς αντιμετωπίζετε τέτοιου εί-δους προβλήματα εσείς σαν θεσμός και γε-νικότερα η κυβέρνηση;

Θα απαντήσω μόνο όσον αφορά το Θεσμόπου υπηρετώ. γιατί δεν εκπροσωπώ την κυ-βέρνηση. Θα πρέπει να σας αναφέρω ότι οΘεσμός της Επιτρόπου Προστασίας των Δι-καιωμάτων του Παιδιού είναι ανεξάρτητοςθεσμός ο οποίος, ανάμεσα σε άλλα, έχει αρ-μοδιότητα βάσει Νόμου να ελέγχει τις Υπηρε-σίες του Κράτους σε θέματα δικαιωμάτων τουπαιδιού. Θέση μου είναι ότι, σε καμία περί-πτωση, δεν θα πρέπει να γίνει ανεκτή οποι-αδήποτε έκπτωση στα δικαιώματα οποιουδή-ποτε παιδιού υπό το πρόσχημα της οικονομι-κής κρίσης. Από την αρχή της οικονομικήςκρίσης έχω παρέμβει προς κάθε αρμόδια Αρ-χή, ώστε να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπά-θεια για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων κά-θε παιδιού. Δεν χρειάζεται να αναφερθώ σελεπτομέρειες των παρεμβάσεών μου, ωστό-

σο, σας ενημερώνω ότι οι παρεμβάσεις προςτις αρμόδιες Αρχές συνεχίζονται επί καθημε-ρινής βάσης και έχω την αίσθηση ότι η αντα-πόκριση, ως επί το πλείστον, είναι θετική καιπρος την ορθή κατεύθυνση. Βεβαίως, όπωςείχα αναφέρει στο μήνυμα που σας είχα στεί-λει με την ευκαιρία της νέας σχολικής χρονιάς,στην προσπάθεια αυτή έχετε και εσείς τα παι-διά σημαντική συμμετοχή και σας διαβεβαι-ώνω ότι παραμένω δίπλα σας, σε κάθε προ-σπάθεια που στοχεύει στο σεβασμό της αξιο-πρέπειας κάθε παιδιού.

Σήμερα οι νέοι από μικρή ηλικία ερχόμαστεσε επαφή με τη νυχτερινή ζωή, με αποτέλε-σμα να είμαστε εκτεθειμένοι σε διάφορουςκινδύνους, όπως για παράδειγμα τα ναρκω-τικά και το κάπνισμα. Με ποιους τρόπουςμπορούμε να προστατευτούμε από τουςκινδύνους αυτούς;

Είναι γεγονός ότι σήμερα τα παιδιά εκτίθενταισε πολλούς κινδύνους κατά τις νυχτερινέςεξόδους τους. Το σημαντικότερο σε αυτό τοθέμα είναι αναμφίβολα η πρόληψη. Η πολι-τεία, η κοινωνία, οι γονείς θα πρέπει να προ-ετοιμάσουν και να ενδυναμώσουν τα παιδιάώστε, εάν και εφόσον έρθουν αντιμέτωπα μετέτοιους κινδύνους, να γνωρίζουν τις επιλο-γές εκείνες που θα τους προστατέψουν. Θαήθελα, ιδιαίτερα, να τονίσω την επικοινωνίαπου θα πρέπει να έχουν οι γονείς με τα παιδιάτους, αλλά και το ρόλο της εκπαίδευσης στηνπροετοιμασία των παιδιών. Ως Επίτροπος,έχω μια πολύ καλή συνεργασία με διάφορουςφορείς όπως η Βουλή, η Αστυνομία, το Αντι-ναρκωτικό Συμβούλιο Κύπρου, το ΚΕΝΘΕΑκ.τ.λ., η οποία στόχο έχει την προώθηση νο-μοθετικών ρυθμίσεων και διοικητικών μέ-τρων που θα διασφαλίζουν στο μέγιστο δυ-νατό βαθμό το δικαίωμα του παιδιού για προ-στασία από κάθε μορφής βία, καθώς και απότη χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών.

Τον τελευταίο καιρό έχει παρατηρηθεί ανη-συχητική αύξηση του εκφοβισμού και τηςκακοποίησης τόσο στα σχολεία όσο καιεκτός, με τα παιδιά να παίρνουν τον ρόλοτου θύματος ή ακόμη και του θύτη, αναφε-ρόμενος στο τραγικό περιστατικό του πε-ρασμένου καλοκαιριού που σχετίζεται μετον βιασμό της 13χρονης μαθήτριας στηΛεμεσό. Για ποιους λόγους τα παιδιά μπο-ρεί να οδηγούνται σε τέτοιου είδους παρα-βατική συμπεριφορά και πώς μπορούμεαντιμετωπίσουμε σαν κοινωνία τέτοιεςσυμπεριφορές;

Καταρχάς θα πρέπει να διαχωρίσουμε την πα-ραβατική συμπεριφορά από την εκφοβιστικήσυμπεριφορά (bullying). Η παραβατική συμ-περιφορά είναι συμπεριφορά/πράξη που πα-ραβαίνει τις πρόνοιες του Νόμου. Η εκφοβι-στική συμπεριφορά είναι μια πράξη/στάση ήχειρισμός που περιέχει το στοιχείο της σκοπι-μότητας και της βλαπτικότητας, ωστόσο, πα-ρόλες τις αρνητικές συνέπειες που πιθανόν ναέχει στο θύμα, δεν αποτελεί, κατ’ ανάγκην,αξιόποινη πράξη. Για παράδειγμα, ο βιασμός

που αναφέρεστε είναι παραβατική και συνε-πώς αξιόποινη πράξη ενώ, μια εκφοβιστικήσυμπεριφορά που περιέχει πειράγματα, απο-κλεισμό ή σχόλια δεν παραβαίνει, κατ’ ανάγ-κην, οποιαδήποτε πρόνοια του Νόμου. Οιέρευνες δυστυχώς δείχνουν ότι, και τα δύοφαινόμενα είναι ευρέως διαδεδομένα καιέχουν αναγνωριστεί ως μεγάλο πρόβλημα σεπολλές χώρες. Τοποθετώντας και τα δύο φαι-νόμενα σε ένα πλαίσιο ανθρωπίνων δικαιω-μάτων, ενδυναμώνουμε τις προσπάθειες γιατην πρόληψη και αντιμετώπισή τους και, ταυ-τόχρονα, κατανοούμε τους λόγους που ταπαιδιά οδηγούνται σε τέτοιου είδους συμπε-ριφορές. Κάθε παιδί έχει δικαίωμα σε μια εκ-παίδευση που να αναπτύσσει την προσωπικό-τητά του, τον σεβασμό για τα ανθρώπινα δι-καιώματα, καθώς και την προετοιμασία τουγια μια υπεύθυνη ζωή. Κάθε παιδί έχει δικαίω-μα να αναπτύσσεται σε ένα περιβάλλον πουνα νιώθει ασφάλεια, συναισθηματική και σω-ματική, σε ένα περιβάλλον που να σέβεται τηνανθρώπινη αξιοπρέπεια, το δικαίωμα γιαιδιωτική ζωή, την ελευθερία του ατόμου καιτην κοινωνική του ευημερία. Η αποτυχία τηςπολιτείας και της κοινωνίας γενικότερα ναδιασφαλίσει τα δικαιώματα του παιδιού, οδη-γεί τα παιδιά σε μη αποδεκτές συμπεριφορές.

Σχετικά και πάλι με τον βιασμό της 13χρο-νης, μας ανησυχεί ιδιαίτερα το γεγονός ότιοι θύτες ήταν και αυτοί ανήλικοι. Μπορείτενα κάνετε ένα σχόλιο πάνω σ΄ αυτό;

Θέλω ακόμη μια φορά να εκφράσω τον συγ-κλονισμό και τον έντονο προβληματισμό μου.Το γεγονός ότι στο συγκεκριμένο περιστατικό

εμπλέκονται αποκλειστικά και μόνο παιδιά, τοκαθιστά ιδιαίτερα ιδιόμορφο και σύνθετο. Τογεγονός ότι θύτες ήταν παιδιά καταδεικνύειτην αποτυχία της πολιτείας να διασφαλίσειστα παιδιά το δικαίωμα σε μια εκπαίδευση πουνα αποσκοπεί στην ανάπτυξη της προσωπικό-τητας του παιδιού και να προωθεί τον σεβα-σμό στα δικαιώματα του ανθρώπου και τηναποτυχία της κοινωνίας να περάσει τα σωστάμηνύματα και αξίες στα παιδιά. Εκείνο που ξε-κάθαρα λέω είναι ότι και τα παιδιά – θύτες δενείναι παρά θύματα της αποτυχίας τόσο της πο-λιτείας όσο και της κοινωνίας γενικότερα καιθα πρέπει να τύχουν άμεσου χειρισμού. Απο-τελεί ευθύνη της πολιτείας αλλά και της κοινω-νίας των ενηλίκων να προστατέψουν τα παι-διά, θύματα και θύτες, από κάθε μορφής κα-κοποίηση περιλαμβανομένης και της σεξουα-

ÎÔÈÓˆÓ›·10

Η διασφάλιση των δικαιωμάτων μας στο πρόσωπο ενός ανθρώπουΦιλοξενούμε στην εφημερίδα μας την Επίτροπο Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού

Û˘Ó¤ÓÙ¢ÍË

«Οι έρευνες δυστυχώς δείχνουνότι η εκφοβιστική και

η παραβατική συμπεριφοράείναι φαινόμενα ευρέωςδιαδεδομένα και έχουν

αναγνωριστεί ως μεγάλοπρόβλημα σε πολλές χώρες»

«Εάν ως άτομο κατανοήσειςτη σημασία που έχει για σένα

να σέβονται οι άλλοι ταδικαιώματά σου τότε θα εκτιμήσειςτην αξία και θα νιώσεις την ανάγκη

σεβασμού των δικαιωμάτωντων άλλων»

Η προστασία των δικαιωμάτωντων παιδιών και των εφήβωναποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι

μιας υγιούς δημοκρατικής κοινωνίας.Κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσειτα δικαιώματα εμάς των νέων, να μαςτα στερήσει ή να τα καταπατήσει. Γιααυτό το λόγο έχουμε το δικό μας άν-θρωπο, τον άνθρωπο που αγωνίζεταικαι στηρίζει τα δικαιώματα κάθε παιδι-ού στη χώρα μας και στέκεται στοπλευρό μας, την Επίτροπο Προστασίαςτων Δικαιωμάτων του Παιδιού, κυρίαΛήδα Κουρσουμπά. Εμείς, τα παιδιά τηςσυντακτικής ομάδας, επικοινωνήσαμεμαζί της, την παρακαλέσαμε να απαντή-σει σε ερωτήματά μας και να συζητήσειμαζί μας τους προβληματισμούς μας. Ησυνέντευξη αυτή έχει ιδιαίτερη θέσηστην εφημερίδα μας, αφού θίγει ζητή-ματα που αφορούν αποκλειστικά καιμόνο τα παιδιά. Τα δικαιώματα του παι-διού εν καιρώ οικονομικής κρίσης, ηεκφοβιστική συμπεριφορά και οι κίν-δυνοι με τους οποίους ερχόμαστε αντι-μέτωποι εμείς οι νέοι είναι μερικά απότα θέματα που συζητήσαμε μαζί με τηνΕπίτροπο.

Γιώργος Μούσας Γ2

«Τα παιδιά - θύτες δεν είναι παρά θύματα της αποτυχίας της κοινωνίαςκαι της πολιτείας και θα πρέπει να τύχουν άμεσου χειρισμού.

Αποτελεί ευθύνη της κοινωνίας των ενηλίκων να προστατέψουντα παιδιά, θύματα και θύτες, από κάθε μορφής κακοποίηση

περιλαμβανομένης και της σεξουαλικής κακοποίησης καισεξουαλικής εκμετάλλευσης»

ÎÔÈÓˆÓ›·11

λικής κακοποίησης και σεξουαλικής εκμετάλ-λευσης, λαμβάνοντας όλα εκείνα τα μέτραώστε να συμβάλλουν με θετικό τρόπο στηνκοινωνικοσυναισθηματική ανάπτυξή τους καινα προάγουν τις υγιείς διαπροσωπικές και δια-φυλικές σχέσεις μεταξύ των παιδιών. Μια παι-δαγωγικά προσαρμοσμένη και επιστημονικάθεμελιωμένη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση,ενδυναμώνει τα παιδιά και, κυρίως προλαμβά-νει τέτοιες καταστάσεις. Προσπάθειά μου, (καιπρόσφατα το Γραφείο μου συμμετείχε σε σχε-τικές δράσεις), είναι να κυρωθεί και να εφαρ-μοστεί από την Κυπριακή Δημοκρατία η Συν-θήκη Lanzarote, η οποία υιοθετεί μια σφαιρι-κή αντιμετώπιση του θέματος δίνοντας ταυτό-χρονα έμφαση ιδίως στην πρόληψη αλλά καιστην καταστολή του φαινομένου. Θέση μουείναι ότι η προσπάθεια για την καταπολέμησητης σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών θαπρέπει να στηρίζεται, πρωτίστως, σε μέτραπρόληψης.

Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης των 40χρόνων από την τούρκικη εισβολή στη χώ-ρα μας το Υπουργείο Παιδείας έχει θέσεισαν στόχο για τη φετινή σχολική χρονιά το«Γνωρίζω, Δεν ξεχνώ, Διεκδικώ». Πι-στεύετε πως οι νέοι σήμερα έχουν εθνικήσυνείδηση για το πρόβλημα της χώρας μας;

Παρόλο που σήμερα, η προσοχή και η έννοιατων παιδιών φαίνεται να έχει στραφεί σε πολ-λά άλλα θέματα λόγω της οικονομικής κρίσηςή/και της κρίσης αξιών, εντούτοις, είμαι σί-γουρη ότι, τα παιδιά είναι ενημερωμένα καιέχουν άποψη αναφορικά με το πολιτικό μαςπρόβλημα. Εκεί που θα ήθελα να σταθώ είναιστην ερμηνεία που θα πρέπει να δίνουμε στονστόχο που έχει θέσει το Υπουργείο Παιδείαςκαι Πολιτισμού. Τι ακριβώς θα πρέπει να γνω-ρίζουν τα παιδιά και τι θα πρέπει να διεκδι-κούν, αρχίζοντας πρώτα από τον χώρο τουσχολείου και μέσα από τη μαθησιακή δρα-στηριότητα. Η ερμηνεία του στόχου θα πρέ-πει να γίνεται στο πλαίσιο των ανθρωπίνωνδικαιωμάτων. Συνεπώς, τα παιδιά θα πρέπεινα αναγνωρίσουν και να συνειδητοποιήσουντις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμά-των που έγιναν και συνεχίζουν να γίνονταιστην πατρίδα μας. Ο εντοπισμός των εν λόγωπαραβιάσεων καθορίζει αυτόματα και τοπλαίσιο των διεκδικήσεων, που, όπως ανέφε-ρα, αρχίζει πρώτα από το σχολικό περιβάλ-

λον. Τα παιδιά θα πρέπει να διεκδικούν τονσεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τιςβασικές ανθρώπινες ελευθερίες, τη διαπολιτι-σμική κατανόηση και αποδοχή, την ισότητακαι την ειρηνική συνύπαρξη, την ελευθερίαστην έκφραση και τη συμμετοχή. Αν θέλουμε

πραγματικά τα παιδιά να διεκδικούν θα πρέπειπρώτα να διασφαλίσουμε τη σωστή και κα-τάλληλη προετοιμασία και ενημέρωσή τους,καθώς επίσης την ενεργό συμμετοχή τους ωςισότιμοι και σημερινοί (και όχι μελλοντικοί)πολίτες της κοινωνίας. Επισημαίνω σε αυτότο σημείο ότι η Σύμβαση των ΗνωμένωνΕθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού εκτόςαπό νομικό κείμενο είναι και ένα παιδαγωγικόεργαλείο το οποίο παρέχει το κατάλληλοπλαίσιο για την εκπαίδευση των παιδιών σεθέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Πέραν από Επίτροπος Προστασίας των Δι-καιωμάτων του Παιδιού, είστε και Επίτρο-πος Νομοθεσίας και Αντιπρόεδρος του Κυ-πριακού Ερυθρού Σταυρού. Κατά πόσο οινέοι σήμερα ευαισθητοποιούνται σε διάφο-ρα κοινωνικά προβλήματα και συμμετέχουνσε εθελοντικές προσφορές;

Η εικόνα που έχω, από τη συμμετοχή μουστις δράσεις του Κυπριακού Ερυθρού Σταυ-ρού αλλά και άλλων εθελοντικών οργανώσε-ων είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντική όσον αφοράτην ευαισθητοποίηση και την προσφορά τωνπαιδιών και γενικότερα των νέων. Το ΤμήμαΝέων του Κυπριακού Ερυθρού Σταυρού λει-τουργεί μέσα από ομίλους παιδιών στα σχο-

λεία, και τα παιδιά έχουν πολύ αξιόλογη εθε-λοντική προσφορά στα κοινωνικά θέματα τηςσημερινής πραγματικότητας. Πιστεύω ότι ταπαιδιά είναι ευαισθητοποιημένα και θέλουννα προσφέρουν και αυτό έχει φανεί από τηνεθελοντική δράση που αναπτύσσουν καθημε-ρινά μέσα και έξω από τα σχολεία. Θεωρώότι τα παιδιά έχουν ένα πολύ σημαντικό ρόλονα επιτελέσουν σχετικά με την αντιμετώπισητων σύγχρονων κοινωνικών προβλημάτωνκαι η συμβολή τους προς αυτή την κατεύθυν-ση είναι και πολύτιμη και απαραίτητη. Εκείνοπου ίσως θα πρέπει να γίνει από την πλευράτης κοινωνίας είναι, πρωτίστως, η σωστή πλη-ροφόρηση καθώς και η εξεύρεση των κατάλ-ληλων τρόπων που θα εμπλέξουν και θαωθήσουν τα παιδιά να αναπτύξουν στο μέγι-στο δυνατό βαθμό την εθελοντική τους δρά-ση και γενικότερα τη συμμετοχή τους. Παράλ-ληλα, είναι σημαντικό τα παιδιά να βρίσκουννόημα, αναγνώριση και ηθική ικανοποίηση σεαυτό που κάνουν.

Κυρία Κουρσουμπά, εμείς οι νέοι που σαςγνωρίζουμε, νιώθουμε ότι είστε η φωνήμας, ο άνθρωπός μας. Μπορείτε να μας πεί-τε κάτι σχετικά μ΄ αυτό;

Ένα από τα προγράμματα που εφαρμόζω έχειτίτλο «Δώσε φωνή στην άποψή σου» και αυ-τό το μήνυμα θέλω να περάσω σε κάθε παιδίαλλά και ευρύτερα στην κοινωνία. Τα παιδιάκαι μπορούν και πρέπει να έχουν άποψη γιαό,τι τα αφορά, γιατί αυτό αποτελεί θεμέλιογια μια υγιή και δημοκρατική κοινωνία πουσέβεται και λαμβάνει υπόψη τις απόψεις τωνπολιτών που την αποτελούν. Ένας από τουςρόλους που έχω, όπως ορίζεται από το Νό-μο, ως Επίτροπος, είναι να ακούω τα παιδιάσε θέματα που τα αφορούν, να διαβουλεύο-μαι μαζί τους και να μεταφέρω τις απόψειςτους εκεί και όπου δεν μπορούν να ακου-στούν, ώστε να λαμβάνονται υπόψη κατά τηλήψη αποφάσεων από φορείς της Πολιτείας(Κυβέρνηση και Βουλή). Θα ήθελα να σαςδιαβεβαιώσω ότι αυτό θα συνεχίσει να είναιψηλά στις προτεραιότητές μου και ότι θα ανα-λώσω όλες μου τις δυνάμεις ώστε να επιτελέ-σω στο μέγιστο δυνατό βαθμό το έργο πουανέλαβα στο πλαίσιο του Θεσμού που υπη-ρετώ. Σε αυτό το δύσκολο έργο θέλω να πι-στεύω ότι έχω αρκετούς συμπαραστάτες καιπρωτίστως εσάς τα παιδιά.

2013 και ακόμα...• Άμαχοι σκοτώνονται στο Λίβανο,

στην Παλαιστίνη, στο Ισραήλ, στηΣυρία…

• Ο ρατσισμός δεν λέει να κοπάσει…

• Μετανάστες πνίγονται στις θάλασ-σες…

• Χιλιάδες άνθρωποι ζουν κάτω απότο όριο της φτώχειας…

• Παιδιά πεθαίνουν από την πείνα…

• Αυξάνονται τα κρούσματα τουAIDS…

• Άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους απόακραία καιρικά φαινόμενα…

• Η βία στα γήπεδα καλά κρατεί…

• Μητέρες εγκαταλείπουν τα παιδιάτους…

• Πολίτες δολοφονούνται εξαιτίαςτων πολιτικών τους πεποιθήσεων…

• Νέοι καταφεύγουν σε ψεύτικες καιπροσωρινές απολαύσεις…

• Η ανισότητα ανάμεσα στα δύοφύλα εξακολουθεί να είναι μεγάλη…

• Οικογενειάρχες χάνουν τις οικονο-μίες τους…

• Χιλιάδες παιδιά δεν έχουν πρό-σβαση στην εκπαίδευση και αναγ-κάζονται να εργάζονται…

• Το περιβάλλον μολύνεται εξακο-λουθητικά…

• Η βία στην οικογένεια δεν έχει εξα-λειφτεί…

• Γιατροί εκμεταλλεύονται τους ασθε-νείς τους…

• Η ανεργία ταλαιπωρεί τον κόσμο…

• Φασιστικές παρατάξεις κερδίζουνέδαφος στην πολιτική ζωή…

• Η τουρκική σημαία παραμένει στονΠενταδάκτυλο, οι έποικοι αυξάνον-ται στις κατεχόμενες περιοχές μας,το κυπριακό παραμένει άλυτο…

Παναγιώτα Ζιντίλη Α2

«Κάθε παιδί έχει δικαίωμα σε μιαεκπαίδευση που να αναπτύσσει

την προσωπικότητά του, τοσεβασμό για τα ανθρώπιναδικαιώματα, καθώς και τηνπροετοιμασία του για μια

ανθρώπινη ζωή. Η αποτυχίατης πολιτείας και της κοινωνίαςγενικότερα να διασφαλίσει τα

δικαιώματα του παιδιού, οδηγείτα παιδιά σε μη αποδεκτές

συμπεριφορές»

Το βιβλίο της Rhonda Byrne, Η Δύ-ναμη, με γέμισε σκέψεις γύρω από τηναγάπη. Μια έννοια τόσο απλή και

κοινή, μα συνάμα τόσο ιερή και δυνατή… ΟΠρέντις Μάλφορτ, συγγραφέας του κινήμα-τος της νέας σκέψης, είπε κάποτε: «Η αγάπηείναι ένα στοιχείο που, αν και αόρατο καιάυλο, είναι εξίσου πραγματικό με τον αέρακαι το νερό. Είναι μια ενεργή, ζωντανή, κι-νούμενη δύναμη… κινείται με κύματα όπωςεκείνα του ωκεανού». Το ερώτημα είναι ανκατανοούμε την απεραντοσύνη της αγάπης.

Οι περισσότεροι άνθρωποι όταν μιλούν γιααγάπη εννοούν την οικογένειά τους, τους φί-λους και τα αγαπημένα τους αντικείμενα.Όμως η αγάπη δεν είναι απλώς ένα συναί-σθημα, είναι κάτι ευρύτερο, αποτελεί μια θε-τική δύναμη. Είναι η αιτία για καθετί καλό καιθετικό στη ζωή μας. Οι μεγαλύτερες δυνά-

μεις της φύσης, όπως η βαρύτητα και ο μα-γνητισμός, είναιαόρατες στις αι-σθήσεις μας αλλάη επίδρασή τουςείναι αδιαμφισβή-τητη. Έτσι και ηδύναμη της αγά-πης είναι αόρατησε εμάς αλλά ηεπίδρασή της είναιμεγαλύτερη απόκάθε άλλη φυσικήδύναμη.

Απόδειξη αυτήςτης δύναμης η ίδιαη ζωή. Ας αφιερώσουμε μια στιγμή για νασκεφτούμε πώς θα ήταν ο κόσμος χωρίς τηναγάπη. Καταρχάς δεν θα είχαμε γεννηθεί.

Δεν θα είχε γεννηθεί κανένας από τους φί-λους ή τα αγαπη-μένα μας πρόσω -πα. Αν η δύναμητης αγάπης δενυπήρχε, σιγά-σιγάη ανθρωπότηταθα εξέλιπε! Κάθεεφεύρεση, κάθεανακάλυψη κάθεανθρώπινο δημι-ούργημα προέρχε-ται από την αγάπηστην καρδιά κά-ποιου ανθρώπου.Αν δεν υπήρχε η

αγάπη των εξερευνητών, των επιστημόνων,των εφευρετών η ζωή μας δεν θα ήταν τόσοεύκολη και άνετη. Χωρίς αγάπη δεν θα υπήρ-

χαν φάρμακα, γιατροί, πολυκατοικίες, σπίτια,παιδεία, μουσική, βιβλία, έργα τέχνης. Γενι-κότερα κάθε ανθρώπινο επίτευγμα είναι απο-τέλεσμα της αγάπης. Είναι αυτή η δύναμη πουμας σηκώνει κάθε πρωί, μας ωθεί να χορέ-ψουμε, να κουβεντιάσουμε, να μάθουμε, ναγελάσουμε.

Ας μην αμφισβητούμε λοιπόν την αξία τηςαγάπης. Ας εκμεταλλευτούμε τα οφέλη πουμας μοίρασε και συνεχίζει να μας δίνειαπλόχερα και ας συνεχίσουμε και εμείς νατην αξιοποιούμε σωστά. Κάθε μέρα είναιμια νέα αρχή. Μπορούμε να επιλέξουμε νααγαπούμε και έτσι οδεύουμε στην πηγή τωνκαλών πραγμάτων στη ζωή. Ας δώσουμεμια ευκαιρία στον εαυτό μας να κατανοή-σουμε και να νιώσουμε την αγάπη…

Μαριλένα Τσεντίδου Α3

ªfiÓÔ Ë ·Á¿Ë ÌÔÚ›…

Άννα Μιχαήλ Β8

§ÔÁÔÙ¯ÓÈ΋ °ˆÓÈ¿

ÎÔÈÓˆÓ›·12

Α νάμεσά μας υπάρχουν παιδιά που κατά-γονται από άλλες χώρες. Έχουν χαρα-κτηριστικά διαφορετικά από τα δικά μας

όπως το χρώμα, η γλώσσα, η θρησκεία… Πίσωόμως από τη διαφορετικότητα αυτή κρύβονταικάποιοι άνθρωποι που περιμένουν από εμάςνα τους δώσουμε την ευκαιρία να αποδείξουνποιοι πραγματικά είναι και να τους βοηθήσουμενα ενταχθούν στην κοινωνία μας.

Δυστυχώς όμως στη χώρα μας τα παιδιά αυτάνιώθουν πολλές φορές μοναξιά, απόρριψη καιφόβο. Εμείς δεν κατανοούμε όσο θα έπρεπε ότιδεν είναι εύκολη υπόθεση η προσαρμογή τουςστη χώρα μας, αφού αναγκάζονται να ακολου-θήσουν νέους κανόνες και να ζήσουν μαζί μεδιαφορετικούς ανθρώπους που έχουν άλληκουλτούρα, αντιλήψεις και συνήθειες. Δεν έχου-με καθαρό το μυαλό και την ψυχή μας, ώστε ναδούμε πόσο καλά καταφέρνουν τελικά να ξεπε-ράσουν όλες αυτές τις δυσκολίες, να προσαρμο-

Το περιστατικό που είδε πρόσφατα το φωςτης δημοσιότητας μας σόκαρε όλους. Οβιασμός δεκατριάχρονης μαθήτριας από

μια ομάδα ανηλίκων μας απασχολεί και μαςπροβληματίζει. Η μαθήτρια έπεφτε θύμα κακο-ποίησης καθ΄όλη τη διάρκεια του καλοκαιριούστο χώρο του σχολείου όταν αυτό ήταν κλει-στό κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, αλλά καιμετά από την έναρξη των μαθημάτων. Η ίδια ηανήλικη εξομολογήθηκε σε μια καθηγήτριά τηςαυτό που της συνέβαινε. Σύμφωνα με τα λεγό-μενά της, είχε σχέσεις με έναν από αυτούς, οοποίος την είχε βιντεοσκοπήσει και την απει-λούσε ότι θα δημοσίευε το βίντεο, αν αυτή αρ-νιόταν να ικανοποιήσει τις επιθυμίες και τωνυπολοίπων της παρέας. Οι μαθητές, από τηνάλλη, υποστήριξαν πως ό,τι συνέβη, έγινε με τηθέληση και την έγκριση της ίδιας.

Πολλοί οι προβληματισμοί μου και τα γιατί.Ακόμα μια ανήλικη πέφτει θύμα εκφοβισμού,ενώ τα ποσοστά που προκύπτουν από έρευνεςγύρω από τον σχολικό εκφοβισμό (bullying)είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά για τα κυπριακά δε-δομένα. Σύμφωνα με έρευνες το 25% των μα-θητών σε κάθε σχολείο της Κύπρου έχει ανα-μειχτεί σε περιστατικά σχολικής βίας είτε πέ-φτοντας θύμα είτε κάνοντας bullying. Αυτό δενείναι ένα φαινόμενο που μπορεί να αγνοηθεί,ειδικά αν λάβουμε υπόψη ότι ο εκφοβισμόςμπορεί να είναι κάτι πολύ πιο καθημερινό καικοινό και όχι κάτι τόσο ακραίο, όπως αυτό πουσυνέβηκε το περασμένο καλοκαίρι. Για παρά-δειγμα, η λεκτική βία, τα παρατσούκλια, η κο-

ροϊδία, η απομόνωση, ο στιγματισμός, η σω-ματική βία, η απειλή, όταν γίνονται σταθερά καιεξακολουθητικά, αποτελούν πράξεις εκφοβι-σμού. Τα θύματα είναι συνήθως παιδιά με αδύ-νατο χαρακτήρα, που δεν μπορούν να αντιδρά-σουν, επειδή δεν έχουν τα απαραίτητα ψυχικάεφόδια. Οι συνέπειες του εκφοβισμού τέτοιωνατόμων μπορούν να αποβούν μοιραίες, ναπροκαλέσουν στα άτομα αυτά, εκτός από απο-μόνωση και άρνηση, μείωση της επίδοσης στοσχολείο, αλλαγή της συμπεριφοράς τους, κατά-θλιψη και τάσεις αυτοκτονίας. Πολύ ανησυχητι-κό, επίσης, είναι το γεγονός ότι πολλά από αυ-τά τα θύματα γίνονται τα ίδια θύτες σε ένα μετέ-πειτα στάδιο.

Παρόλο που φέτος δεν έχω διαπιστώσει ότιυπάρχουν περιστατικά εκφοβισμού στο σχο-λείο μου, στο παρελθόν έχω αισθανθεί πίεσηστο σχολικό μου περιβάλλον. Ένιωσα ότι δενμπορούσα να κυκλοφορήσω ελεύθερα στοίδιό μου το σχολείο και ασυναίσθητα δενπερνούσα από συγκεκριμένα μέρη όπου σύ-χναζαν κάποιοι μαθητές, γιατί ήθελα να απο-φύγω κάτι που θα μπορούσε να μου συμβεί.Ένιωθα πολύ άσχημα, φοβόμουν και ανησυ-χούσα. Γι΄ αυτό θεωρώ απαραίτητο εμείς, οιυπόλοιποι μαθητές, να αναφέρουμε τέτοια πε-ριστατικά όταν τα δούμε να συμβαίνουν, ώστενα συμβάλουμε στη μείωση του φαινομένουκαι στην αποτροπή των συνεπειών που μπορείαυτό να επιφέρει σε παιδιά της ηλικίας μας.

Σταύρη Αποστόλου Β2

Συγκλονισμός ανά το ΠαγκύπριοΑνησυχητική η αύξηση περιστατικών σχολικού εκφοβισμού

Ηντροπή και ο φόβος είναι ίσως τα δύοπιο οδυνηρά συναισθήματα που μπο-ρούν να στοιχειώσουν την ψυχή ενός

ατόμου είτε είναι παιδί είτε έφηβος, ακόμη καιενήλικας. Αυτά τα συναισθήματα συνοδεύον-ται πάντα από θυμό, ενοχή, στεναχώρια καιαπογοήτευση. Ο σχολικός εκφοβισμός ταπροκαλεί όλα αυτά στην ψυχή των παιδιώνπου τον έχουν ζήσει. Οι θύτες είναι συνήθωςάτομα που ικανοποιούνται με τον εξευτελισμότων άλλων και που νιώθουν δυνατοί και «μάγ-κες» όταν εκφοβίζουν. Συνεπώς χρειάζονταικαι αυτοί βοήθεια και ψυχολογική στήριξη, ει-δικά όταν είναι παιδιά.

Το τραγικό είναι πως οι περισσότεροι από εμάςενώ βλέπουμε να συμβαίνουν στο περιβάλλονμας τέτοια περιστατικά, δεν κάνουμε απολύτωςτίποτα για να τα αποτρέψουμε. Ίσως φοβόμαστεμήπως γίνουμε και εμείς τελικά θύματα, ίσωςεπειδή δεν έχουμε τη δύναμη, ίσως πάλι επειδήδεν θέλουμε να χαλάσουμε την εικόνα πουέχουν οι άλλοι για μας στο σχολείο. Όμως, εάναναλογιζόμασταν ότι ο εσωτερικός κόσμοςενός παιδιού που κακοποιείται κατασπαράζεταικαι γίνεται χίλια κομμάτια εκείνη τη στιγμή μπρο-στά στα μάτια μας, δεν θα κάναμε τίποτα άλλοπαρά να του απλώναμε ένα χέρι βοήθειας.

Οι μαρτυρίες των παιδιών αυτών μας επιβε-βαιώνουν ότι δεν υπάρχει θεραπεία για αυτάτα τραύματα όσα χρόνια κι αν περάσουν. Δη-μιουργείται μέσα τους ένα κενό που κανείς δενμπορεί να το γεμίσει, μια απογοήτευση, έναςμεγάλος φόβος τον οποίο καμία ευχάριστηστιγμή δεν μπορεί να σβήσει. Η εξομολόγησηενός παιδιού - θύματος ακούστηκε στα αυτιά

μου συγκλονιστική: «Δεν έχουν ιδέα πώς εί-ναι. Πήγαινα σχολείο και δεν μπορούσα ναδω κανένα στα μάτια λες και είχα κάνει κάτικακό. Ένιωθα ενοχές για τον εαυτό μου καιδεν μπορούσα να μιλήσω στους γονείς μου,γιατί πίστευα πως θα τους απογοήτευα. Είναιαπαίσιο να ζεις στη σκιά χιλιάδων ατόμων καινα φοβάσαι κάθε δευτερόλεπτο της μέρας. Τοχειρότερο όμως είναι πως αυτά τα πράγματα μεστοιχειώνουν ακόμη».

Είναι καιρός να δώσουμε ένα τέλος στον σχο-λικό εκφοβισμό που καταστρέφει τις παιδικέςαναμνήσεις και τον εσωτερικό κόσμο των θυμά-των του. Αν είμαστε τόσο δυνατοί και αγαπητοίόσο νομίζουμε, τότε εμείς είναι που μπορούμενα προστατεύσουμε αυτά τα παιδιά. Να τους κά-νουμε συντροφιά και να τα βοηθήσουμε, ότανκανείς άλλος δεν είναι εκεί για να το κάνει. Υπάρ-χουν και είναι ανάμεσά μας, δειλά, ανέκφραστα,αλλά αν ρίξει κανείς μια προσεκτική ματιά θα δια-κρίνει τον φόβο στα μάτια τους.

Κανείς μας δεν πρέπει να τα βάζει κάτω. Κανέ-νας και τίποτε δεν μπορεί να μας μειώσει,εκτός από τον ίδιο μας τον εαυτό. Μπορούμενα αντιμετωπίσουμε πολλά, αρκεί να βρούμετη δύναμη που κρύβεται μέσα μας και με αυτότον τρόπο δεν θα δώσουμε ποτέ και σε κα-νένα το δικαίωμα να μας τρομοκρατήσει, ναμας φοβίσει, να μας απομακρύνει από ταόνειρά μας και να μας στερήσει την ελευθερίατης άποψής μας. Δεν θα μπορέσει ποτέ κανέ-νας να μας κάνει να μην νιώθουμε όμορφαμέσα στο σχολείο μας και να μην μπορούμε νακινούμαστε ελεύθερα σε αυτό.

Θέα Κυπριανού Β7

Ανεξίτηλα τα στίγματα του εκφοβισμού

ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ ΜΙΣΑΛΛΟΔΟΞΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ :

£¤ÏÔ˘ÌÂ Ô ‹ÏÈÔ˜ Ì·˜ Ó

Κατασκευή και εγκατάσταση στην αυτου τμήματος Τέχνης Ενδ

ÎÔÈÓˆÓ›·13

στούν και να μας αγαπήσουν περισσότερο απόό,τι τους αγαπούμε εμείς. Δεν μαθαίνουμε αυτόπου προσπαθούν να μας διδάξουν, ότι ακόμα κιαν έχουμε έρθει με διαφορετικά καράβια, τώραπλέουμε όλοι με την ίδια βάρκα…

Εντάσσοντας αυτά τα παιδιά στην κοινωνίαμας απαλλαγμένοι από ρατσιστικά αισθήματα,αγωνιζόμαστε για τη δημιουργία ενός κόσμουισότητας και αδελφοσύνης. Όπως θέλουμε ναμας αντιμετωπίζουν, έτσι πρέπει να αντιμετω-πίζουμε και εμείς τους άλλους. Ας τους προ-σφέρουμε λοιπόν τη φιλία μας, τη βοήθειά μαςκαι τη συμπαράστασή μας στις δύσκολές τουςστιγμές. «Εξάλλου», όπως λέει και μια ιταλικήλαϊκή παροιμία, «στο τέλος του παιχνιδιού τό-σο ο βασιλιάς όσο και το στρατιωτάκι θα πάνεστο ίδιο κουτί».

Έλενα Χαραλαμπίδου Α4Ραφαέλλα Πηγιώτη Α3

: ΠOΤΕ ΕΠΙΤEΛΟΥΣ ΘΑ ΓIΝΟΥΜΕ AΝΘΡΩΠΟΙ;

Η Νόρα Τοντορόβα εξομολογείται:«Μόνη… και μακριά από

τον τόπο μου»

Μ ε λένε Νόρα και είμαι από τη Βουλγα-ρία. Φέτος φοιτώ στη Β΄ Λυκείου.Στην Κύπρο είμαι εδώ και τρία χρό-

νια. Η μητέρα μου αποφάσισε να έρθει στηνΚύπρο για να βρει δουλειά και για να είμαστεμαζί με τη γιαγιά μου και το θείο μου. Εγώ μπο-ρούσα να μείνω με τον μπαμπά μου στη Βουλ-γαρία όμως επέλεξα να έρθω εδώ γιατί δενήθελα να είμαι μακριά από τη μητέρα μου.

Ο πρώτος μου χρόνος στην Κύπρο πέρασεπολύ δύσκολα επειδή δεν ήξερα κανένα, δενείχα φίλες και πολλές φορές αντιμετώπισα τονρατσισμό από τους συμμαθητές μου, γι΄ αυτόδεν ήθελα να πάω σχολείο. Μετά όμως γνώ-ρισα παιδιά από την πατρίδα μου και άρχισα νακάνω παρέα μαζί τους. Στην Γ΄ Γυμνασίου γνώ-ρισα και μια άλλη κοπέλα, Κύπρια, γίναμε φίλεςκαι ακόμα την έχω κοντά μου. Έτσι σιγά-σιγάβρήκα κι άλλες φίλες και είμαι χαρούμενη που τιςέχω στο πλευρό μου. Το όνειρό μου τώρα είναινα τελειώσω το Λύκειο και να επιστρέψω στηνπατρίδα μου για να σπουδάσω και να ζήσω.

Ελπίζω να μην υπάρξουν πολλά παιδιά ακόμαπου να αναγκαστούν να περάσουν τις ίδιες δυ-σκολίες μαζί μου, άγνωστα σε ξένη χώρα, χωρίςφίλους, μόνα. Πολύ σημαντικό είναι να καταλά-βουν τα υπόλοιπα παιδιά ότι όλοι είμαστε οι ίδιοι.

Νόρα Τοντορόβα Β4

«Αναγκάστηκα να φύγωαπό την πατρίδα μου»Τι έζησε στα παιδικά της

χρόνια μια συμμαθήτριά μας

Ονομάζομαι Αγιάτ και είμαι από τη Συ-ρία. Ήρθα στην Κύπρο πριν από δυό-μιση χρόνια εξαιτίας των όσων

συμβαίνουν στην πατρίδα μου και τώρα είμαιμαθήτρια της Α΄ Λυκείου. Η Συρία δεν έμεινεαπρόσβλητη από το κύμα των ταραχών πουσάρωσε ολόκληρο τον αραβικό κόσμο τα τε-λευταία χρόνια. Η αναστάτωση άρχισε το2010 με διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες μετάαπό τη σύλληψη και το βασανισμό δεκαπέντενεαρών, οι οποίοι συμμετείχαν σε οργάνωσηκατά του καθεστώτος. Οι διαδηλωτές ζητού-σαν πολιτικές μεταρρυθμίσεις αλλά σκοτώθη-καν τελικά πολλοί αθώοι άνθρωποι και πολλοίάλλοι συνελήφθηκαν. Μέχρι το τέλος του2011 έχασαν τη ζωή τους πολλές αθώες γυ-ναίκες και παιδιά. Οι δρόμοι γέμιζαν καθημε-ρινά εκατοντάδες πτώματα και τα νοσοκομείαγέμιζαν με τραυματίες. Στα τέλη Ιουλίου 2013ο συνολικός αριθμός των νεκρών στη Συρίααπό το ξέσπασμα της βίας ξεπέρασε τις εκατόχιλιάδες. Εγώ και η οικογένειά μου αισθανθή-καμε πολύ φοβισμένοι και νιώθαμε το θάνατονα μας ακολουθεί κάθε στιγμή, γι΄ αυτό και δενείχαμε άλλη επιλογή από το να φύγουμε από τηχώρα μας. Η καρδιά μου έχει γεμίσει με θλίψηκαι ελπίζω ότι ο λαός κάποια μέρα θα αποκα-ταστήσει την τάξη και θα καταφέρουμε όλοιεμείς να γυρίσουμε πίσω στην πατρίδα μας.

Αγιάτ Γσαράρ Α7

Μ ε λένε Σεχάτ. Είμαι Παλαιστίνια και γεν-νήθηκα στο Ιράκ, όμως η αληθινή μουπατρίδα είναι η Παλαιστίνη. Δυστυχώς

ούτε γεννήθηκα ούτε έζησα στην πατρίδα μου,όπως και οι γονείς μου, διότι όταν άρχισε ο πό-λεμος με τους Ισραηλινούς στη χώρα μας πολλοίαπό τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας εκείνατα χρόνια αποφάσισαν να φύγουν από την Πα-λαιστίνη, να αφήσουν τα σπίτια τους για να ζή-σουν στο Ιράκ. Προσπάθησαν μ΄ αυτό τον τρό-πο να ξεφύγουν από τον κίνδυνο και να βρουνασφάλεια, ώστε να προστατεύσουν τη ζωή τους.Στο Ιράκ όμως δεν ζήσαμε όλοι με άνεση και ευ-τυχία, αφού και εκεί υπήρχαν πολλά προβλήματαμε την επέμβαση των Αμερικανών. Είχαμε πολ-λούς θανάτους και βομβαρδισμούς με χημικά καιακόμα μέχρι τώρα γεννιούνται παιδιά με προβλή-ματα. Το μεγάλο και όμορφό μας σπίτι κατα-στράφηκε από τους βομβαρδισμούς και φοβη-

θήκαμε πάρα πολύ. Έτσι αποφασίσαμε να φύ-γουμε. Πήγαμε για λίγο στη Συρία και ύστεραήρθαμε στην Κύπρο.

Η Κύπρος είναι ένα πολύ όμορφο νησί με όμορ-φες παραλίες και πολύ καλούς ανθρώπους. Αντι-μετώπισα όμως πολλές δυσκολίες: τη μοναξιά πουνιώθεις μακριά από φίλους και συγγενείς, μακριάαπό αυτούς που αγαπάς. Μου λείπουν όλοι πολύ.Μου λείπει η πατρίδα μου, ο πολιτισμός μου, ηγλώσσα μου. Επίσης, δυσκολεύτηκα να μάθω τηγλώσσα επειδή δεν είναι καθόλου εύκολη, και νακάνω φίλους επειδή οι περισσότεροι μας θεω-ρούν ξένους. Ειδικά εμείς οι κοπέλες, φαινόμαστεξένες με την πρώτη ματιά, αφού φοράμε συνεχώςτη μαντήλα μας, η οποία για μας συμβολίζει τηθρησκεία και την κουλτούρα μας. Πολλές φορέςεγώ προσωπικά ένιωσα ότι ήθελα να τη βγάλω, ει-δικά όταν είδα ότι στο σχολείο όλες οι κοπέλεςάφηναν ακάλυπτο το κεφάλι τους. Όμως κατάφε-ρα να αντιμετωπίσω αυτό το συναίσθημα και δενέβγαλα ποτέ τη μαντήλα μου επειδή κατάλαβα πό-σο σημαντικό είναι να κρατήσω την κουλτούρα καιτη θρησκεία μου, δηλαδή την ταυτότητά μου. Είμαιπολύ περήφανη για την απόφασή μου αυτή.

Έζησα στην Κύπρο το ρατσισμό, παρόλο πουεγώ και η οικογένειά μου είμαστε καλοί άνθρω-ποι. Θέλω να πω ότι θεωρώ πως είμαστε όλοιίσοι και ίδιοι. Δεν σημαίνει ότι επειδή είμαστεξένοι είμαστε και κακοί και δεν πρέπει να μαςαγαπούν. Σεβόμαστε και αγαπούμε όλους τουςανθρώπους, οποιουδήποτε έθνους. Είναι καλόκαι πρέπει όλοι να αγαπιόμαστε και να σεβόμα-στε ο ένας τον άλλο, έστω κι αν είμαστε διαφο-ρετικοί στην εθνικότητα, στη θρησκεία και στηνκουλτούρα. Όλοι είμαστε το ίδιο και μόνο αντο καταλάβουμε αυτό θα καλλιεργηθεί η ειρήνηκαι η αγάπη μεταξύ μας.

Σεχάτ Αλκαρούτ Β4

«Θέλω να με σέβονται όπως τους σέβομαι κι εγώ»Ευχή για έναν κόσμο χωρίς διακρίσεις και μισαλλοδοξία

Ó· Ï¿ÌÂÈ ÁÈ· fiÏÔ˘˜…

υλή του σχολείου από τους μαθητέςδιαφέροντος Γ’ Λυκείου

Θέα Κυπριανού Β7

ÔÈÎÔÓÔÌ›·14

• Μιλήστε μας λίγο για τον εαυτό σας.

Ονομάζομαι Ιωάννης Βιολάρης. Είμαι ο Κο-σμήτορας της Σχολής Οικονομικών Επιστη-μών και Διοίκησης στο Πανεπιστήμιο Freder-ick και Αναπληρωτής Καθηγητής Οικονομικών.

• Δρ Βιολάρη, αυτό που μας απασχολεί ιδι-αίτερα είναι το κατά πόσο η εφαρμογή τωνπρονοιών του μνημονίου έχει επιφέρει θε-τικά αποτελέσματα στην οικονομία της χώ-ρας μας.

Θεωρώ ότι είναι λίγο νωρίς να εκτιμήσουμεαν οι πρόνοιες του μνημονίου είναι θετικές ήαρνητικές για την οικονομία μας, διότι το μνη-μόνιο εφαρμόστηκε πριν περίπου τέσσερις μεπέντε μήνες και τα αποτελέσματα δεν μπο-ρούν να φανούν άμεσα. Τα μέτρα που παίρ-νουμε στη οικονομία θέλουν χρόνο για ναδουλέψουν, όσο καλά και αν είναι. Στην οι-κονομία παίζουν ρόλο πολλοί άλλοι παρά-γοντες που μπορεί να μην εξαρτώνται μόνοαπό εμάς. Άρα θα έλεγα ότι πρέπει να περιμέ-νουμε τουλάχιστον μέχρι το τέλος του χρό-

νου για να βγάλουμε συμπεράσματα σχετικάμε τα πρώτα αποτελέσματα αυτού του μνημο-νίου. Βέβαια, υπάρχουν ήδη κάποιες θετικέςενδείξεις, όπως η Τράπεζα Κύπρου για παρά-δειγμα, η οποία προσπαθεί από μόνη της νασταθεί στα πόδια της και αυτό είναι κάτι θετι-κό. Κατά πόσο όμως θα το επιτύχει ακόμα εί-ναι άγνωστο.

• Δηλαδή πιστεύετε ότι δεν θα μας επιβλη-θεί και δεύτερο μνημόνιο;

Δεν το αποκλείω. Προς το παρόν όμως οι εν-δείξεις είναι ότι δεν θα υπάρξει σύντομα, διό-τι ο κόσμος της Κύπρου έχει πειθαρχήσει σεαυτό που του έχει ζητηθεί να κάνει. Οι εκπρό-σωποι της Τρόικα κοιτάζουν ακριβώς αυτό,αν αυτά που έχουν ζητήσει γίνονται, και μέχριτώρα αυτό συμβαίνει, άρα δεν έχουν λόγο ναζητήσουν δεύτερο μνημόνιο. ‘Όμως, όπως

γνωρίζετε, θα επισκέπτονται την Κύπρο κάθετρεις μήνες για να μας αξιολογήσουν. Ήδηήρθαν μια φορά, θα ξαναέρθουν σύντομα,κάθε φορά θα βλέπουν πού βρισκόμαστε καιανάλογα θα αποφασίσουν αν χρειαζόμαστεδεύτερο μνημόνιο ή όχι. Πιστεύω όμως ότιδεν πρέπει να μας φοβίζει ένα δεύτερο μνη-μόνιο, διότι θα σημαίνει ότι κάτι χρειάζεταιβελτίωση. Από τη στιγμή που μπήκαμε σε αυ-τό το παιχνίδι, είμαστε υποχρεωμένοι να τοπαίξουμε. Αν είχαμε άλλη επιλογή θα την κά-ναμε, αλλά δεν είχαμε.

• Μιλήστε μας για το φυσικό αέριο. Πι-στεύετε ότι είναι τόσο σημαντικό για τηνοικονομία μας όσο θεωρούμε ότι είναι;

Σίγουρα είναι μια πάρα πολύ θετική εξέλιξη τογεγονός ότι έχουμε αυτή τη στιγμή την προ-οπτική του φυσικού αερίου και του πετρελαί-ου στη χώρα μας. Όμως δεν είναι καθόλουεύκολη υπόθεση και ήδη από τις πρώτες ενδεί-ξεις η ποσότητα του φυσικού αερίου σε ένααπό τα θαλάσσια οικόπεδα δεν ήταν αυτή πουαναμενόταν. Ίσως η δεύτερη ή η τρίτη γεώτρη-ση να δείξει κάτι καλύτερο. Η προοπτικήυπάρχει, όμως δεν θα έπρεπε σε καμία περί-πτωση να σκεφτόμαστε ότι το αέριο θα λύσειόλα μας τα προβλήματα. Αυτό θα ήταν λάθος.Πρέπει να το ξεχάσουμε σε αυτό το στάδιο,να δουλέψουμε με τους πόρους που έχουμε

τώρα και ο σημαντικότερος από αυτούς είναιο ανθρώπινος πόρος, δηλαδή οι άνθρωποίμας και φυσικά οι νέοι μας. Οφείλουμε ναεπενδύσουμε σε αυτόν τον τομέα και όταν έρ-θει η ώρα του φυσικού αερίου, θα βοηθήσεικαι αυτό σίγουρα την οικονομία.

• Τον περασμένο Μάρτιο κατακλυστήκαμεαπό την παρουσία Οικονομολόγων και Οι-κονομικών Αναλυτών σε τηλεοπτικές εκ-πομπές. Έχουμε την αίσθηση ότι τελικάόλες αυτές οι διαφορετικές απόψεις μπέρ-δεψαν τον κόσμο. Μπορείτε να κάνετε ένασχόλιο σχετικά με αυτό;

Υπάρχουν πάντα πολλές διαφορετικές από-ψεις για ένα θέμα και ήταν αναμενόμενο νασυμβαίνει το ίδιο και σε συζητήσεις σχετικέςμε την οικονομία. Πρέπει να επισημάνω ότιαυτό που συμβαίνει στην Κύπρο είναι τόσοπρωτόγνωρο για τον τόπο μας, που είναι πο-λύ φυσιολογικό οι απόψεις να διίστανται. Ναέχετε επίσης υπόψη ότι οι Οικονομολόγοιδεν έχουν απαντήσεις σε όλα, δεν υπάρχειαπόλυτη γνώση για τίποτε. Όλοι μας όταν μαςρωτούν προσπαθούμε να δώσουμε μια απάν-τηση βασιζόμενοι στις γνώσεις, τις εμπειρίεςκαι τα πιστεύω μας. Μέσα από τις διαφωνίες,εξάλλου, μπορεί να βγει και η αλήθεια. Καιήδη νομίζω αρχίζουν να ξεκαθαρίζουν ταπράγματα σχετικά με το τι έφταιξε, το τι θαμπορούσαμε να είχαμε προβλέψει και δεν τοκάναμε και τι πρόκειται να συμβεί στο μέλλον.

• Η αντίδραση εμάς των Κυπρίων απέναντισε όλα όσα συνέβαιναν ήταν πολύ διαφορε-τική από αυτή των υπόλοιπων Ευρωπαίων.Στην Ευρώπη ο κόσμος βγήκε στους δρό-μους και διαμαρτυρήθηκε έντονα. Εμείς δεντο κάναμε.

Ο τρόπος με τον οποίο αντιδρά ο κάθε λαόςείναι κομμάτι της κουλτούρας του, των βιωμά-των του ακόμη και της ιστορικής του πορείας.Θεωρώ ότι εμείς οι Κύπριοι δεν θέλουμε ναβγάζουμε προς τα έξω αυτό που νιώθουμε.Και όμως αντιδράσαμε με άλλο τρόπο, μπορέ-σαμε να εκφράσουμε αυτό που νιώσαμε χωρίςνα βγούμε στους δρόμους. Αυτό δεν σημαίνειότι δεν έχουμε θυμό μέσα μας. Πολλοί απόεμάς είχαν απώλειες στις καταθέσεις τους χω-ρίς να φταίνε, πάρα πολλοί έχουν χάσει τηδουλειά τους, άλλοι μέρος των εισοδημάτωντους. Για όλους το μέλλον είναι αβέβαιο αλλάέχουμε τον δικό μας τρόπο να αντιδρούμε.Εξάλλου στις άλλες χώρες οι διαμαρτυρίεςέφεραν αποτέλεσμα; Και σε εκείνες επιβλήθη-κε το ίδιο σκληρό μνημόνιο, και σε εκείνεςυπάρχει ανεργία, μείωση μισθών και αβεβαι-ότητα. Βγαίνοντας στους δρόμους εξωτερί-κευσαν απλώς αυτό που ένιωθαν.

• Μπορούμε να χτίσουμε πάνω σ΄ αυτή τηνπειθαρχία μας;

Ναι. Αυτή μας η πειθαρχία μας έκανε, όπως εί-πα και προηγουμένως, να εφαρμόσουμε τομνημόνιο όσο πιο πιστά μπορούμε. Μπορείνα μην μας αρέσουν όλες οι πρόνοιες τουμνημονίου, όμως έχουμε συμφωνήσει και κα-λό είναι να το ακολουθήσουμε.

• Να ανοίξω μια μικρή παρένθεση όσοναφορά τις τιμές τον προϊόντων. Μπορείτενα σχολιάσετε το γεγονός πως οι τιμέςανεβαίνουν ενώ οι μισθοί μειώνονται;

Οι τιμές ανεβαίνουν και κατεβαίνουν με βάσητη ζήτηση και την προσφορά. Αυτές είναι οιδυο δυνάμεις που καθορίζουν το αν θα ανε-βεί ή αν θα κατέβει μια τιμή. Προφανώς για ναανεβαίνουν οι τιμές παρατηρείται μεγαλύτερηζήτηση ή μικρότερη προσφορά ή και τα δύο.Είμαστε μια μικρή αγορά και για να μην ανε-

Η οικονομία, το μνημόνιο, το φυσικό αέριο, το πόρισμα, το μέλλον μαςΜιλά στο «LABστόρι» ο Δρ Ιωάννης Βιολάρης

«Δεν ήμασταν έτοιμοινα αντιμετωπίσουμε

κάτι τέτοιο γιατί πιστεύαμεότι η κρίση δεν θα μας

άγγιζε ποτέ και αυτό ήτανένα από τα λάθη μας,

ως λαός, αλλά καιτης κυβέρνησής μας»

Ηκατάσταση της οικονομίας μας, το μνημόνιο,οι προοπτικές που δημιουργεί το φυσικόαέριο και το μέλλον μας ήταν μερικά από τα

θέματα που μας απασχόλησαν σε μια άκρως ενδιαφέ-ρουσα συζήτηση που είχαμε με τον δρα Ιωάννη Βιο-λάρη, Κοσμήτορα της Σχολής Οικονομικών Επιστη-μών και Διοίκησης στο Πανεπιστήμιο Frederick καιΑναπληρωτή Καθηγητή Οικονομικών. Τον επισκε-φτήκαμε στο χώρο εργασίας του και μας διαφώτισεγια τα ζητήματα αυτά, που απασχολούν όχι μόνοεμάς αλλά και όλους τους πολίτες της Κύπρου. Δια-βάστε τους προβληματισμούς μας και τις απαντήσειςπου πήραμε στη συνέντευξη που ακολουθεί.

«Πρέπει να δουλέψουμεμε τους πόρους που έχουμετώρα και ο σημαντικότερος

από αυτούς είναιο ανθρώπινος πόρος,

δηλαδή οι άνθρωποί μαςκαι φυσικά οι νέοι μας»

Û˘Ó¤ÓÙ¢ÍË

Û˘Ó¤ÓÙ¢ÍË

ÔÈÎÔÓÔÌ›·15

βαίνουν τόσο πολύ οι τιμές πρέπει να υπάρχειμεγαλύτερος ανταγωνισμός που θα τις ρίξει ήνα υπάρχει και περισσότερος έλεγχος από τοκράτος, τουλάχιστον σε κάποια είδη βασικήςανάγκης. Δεν είμαι υπέρ αυτής της κρατικήςπαρέμβασης, Θεωρώ ότι είναι καλύτερα ναυπάρχει υγιής ανταγωνισμός, ο οποίος απόμόνος του θα ρίξει τις τιμές των αγαθών.

• Έχετε κάποιο σχόλιο για το πόρισμα τηςΕρευνητικής Επιτροπής;

Οι τρεις που κλήθηκαν να εξετάσουν ένα οι-κονομικό θέμα είναι δικαστικοί και όχι οικο-νομολόγοι. Διάβασα το πόρισμα και μπορώνα πω ότι κάποιες ενδείξεις με οδηγούν στοσυμπέρασμα ότι δεν υπάρχει σε βάθος ανάλυ-ση του τι ακριβώς έχει συμβεί στην οικονο-μία, ενώ τα συμπεράσματα είναι πολύ γενικά.Δηλαδή, μέσα από το πόρισμα αυτό δεν προ-κύπτει κάτι διαφορετικό από όλα εκείνα πουακούγαμε τόσους μήνες. Φυσικά θα σταλείστον Εισαγγελέα και αυτός θα αποφασίσει ανυπάρχει περιθώριο διώξεων ατόμων που φαί-νεται ότι είχαν περισσότερες ευθύνες από κά-ποιους άλλους.

• Ας πάμε τώρα σε κάτι άλλο. Πώς βλέπετετο μέλλον των νέων της Κύπρου κάτω απόαυτά τα δεδομένα;

Είναι γεγονός ότι ένα από τα πιο μεγάλα προ-βλήματα που δημιούργησε η κατάσταση αυτήείναι αυτό της ανεργίας, η οποία σήμερα στηνΚύπρο έχει φτάσει σε πρωτόγνωρα επίπεδα.Ποτέ ξανά δεν είχαμε τόσα μεγάλα ποσοστάανεργίας και αυτό που μας ανησυχεί ιδιαίτεραείναι οι αυξητικές τάσεις της. Όσον αφοράτους νέους, πρέπει να το αντιμετωπίσουν σανμια νέα πρόκληση, ώστε να προσπαθήσουννα δουλέψουν περισσότερο κατά τη διάρκειατων σπουδών τους και να αποκτήσουν περισ-σότερες γνώσεις. Είναι βέβαιο ότι στον τομέατης απασχόλησης από ΄δω και πέρα θα έχουνμεγαλύτερη σημασία τα προσόντα. Θα πρέ-πει, λοιπόν, ο κάθε νέος να επενδύσει στονεαυτό του και στα προσόντα του για να μπο-ρέσει να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις που θαπαρουσιαστούν.

• Υπάρχουν χώροι με περισσότερες προ-οπτικές; Τι θα μας συμβουλεύατε να σπου-δάσουμε;

Εγώ πιστεύω ότι ο κάθε άνθρωπος πρέπει νασπουδάζει αυτό που τον ενδιαφέρει και όχιαυτό που θα του εξασφαλίσει μια θέση εργα-σίας. Θεωρώ ότι αν η δουλειά σου δεν σεευχαριστεί, θα είσαι σε όλη τη ζωή σου δυ-στυχισμένος. Άρα είναι καλύτερα να σκεφτεί-τε εσείς οι ίδιοι τι είναι αυτό που θέλετε νασπουδάσετε και μετά να προσπαθήσετε ναεπιτύχετε και στον επαγγελματικό τομέα. Μηνξεχνάτε ότι είμαστε μέλος της ευρωπαϊκής οι-κογένειας και αυτό σημαίνει ότι χωρίς ιδιαίτε-

ρες δυσκολίες μπορούμε αν θέλουμε να ερ-γαστούμε και στο εξωτερικό. Εξάλλου αυτόκάνουν πολλοί Ευρωπαίοι, οι οποίοι μετακι-νούνται σε άλλες χώρες για να βρουν μιαδουλειά.

• Άρα πιστεύετε ότι η λύση για τους νέουςείναι να καταφεύγουν στο εξωτερικό;

Όχι. Θεωρώ ότι είναι και αυτό μια επιλογήγια τους νέους. Φυσικά είναι καλύτερα ναμπορέσει κάποιος να δουλέψει στον τόποτου, αλλά είναι καλά οι νέοι να σκέφτονταικαι αυτή την επιλογή σαν μια προοπτική στομέλλον τους. Βγαίνοντας από την Κύπρο θααποκτήσουν εμπειρίες, θα κάνουν νέες γνωρι-μίες, θα μάθουν ξένες γλώσσες και θα γνωρί-σουν άλλες κουλτούρες. Όλα αυτά, σε συν-δυασμό με μια επαγγελματική σταδιοδρομία,είναι πολύ θετικά.

• Μας προβληματίζει το γεγονός ότι αρκε-τοί νέοι αφήνουν στη μέση τις σπουδέςτους λόγω οικονομικών δυσκολιών.

Αυτό είναι πράγματι πολύ θλιβερό. Αν κάποιοςαφήσει τις σπουδές του στο δεύτερο - τρίτο

χρόνο είναι αμφίβολο αν θα επανέλθει για νατις συνεχίσει. Καταλαβαίνουμε τις δυσκολίεςπου υπάρχουν στα σπίτια, διότι για να υποχρε-ωθεί ένας Κύπριος γονιός που θυσιάζεται γιατο παιδί του, να σταματήσει τις σπουδές του,

σημαίνει ότι δεν έχει άλλη επιλογή. Γι’ αυτό πι-στεύω ότι η πολιτεία πρέπει να βοηθήσει αυτάτα παιδιά να τελειώσουν το Πανεπιστήμιο. Δενυπάρχει καμία άλλη βοήθεια, εκτός από τη φοι-τητική χορηγία, που και αυτή έχει περιοριστεί.Η κρατική βοήθεια έπρεπε να είναι μεγαλύτερη.Στην Αγγλία, για παράδειγμα, δίνεται στουςφοιτητές ένα μακροχρόνιο δάνειο, το οποίοπληρώνει ο φοιτητής αφού τελειώσει τις σπου-δές του και βρει δουλειά. Ίσως θα έπρεπε κά-ποιο παρόμοιο σύστημα να εφαρμοστεί καιεδώ και τότε θα λυνόταν το πρόβλημα αυτό.

• Ένα καταληκτικό σχόλιό σας για την κα-τάσταση της οικονομίας μας. Ακούμε συ-χνά ότι βρισκόμαστε σε δυσμενέστερη θέ-ση ακόμα και σε σχέση με το 1974 και ότιη Κύπρος δεν θα γνωρίσει ποτέ ξανά τηνευμάρεια που είχε τα τελευταία είκοσι χρό-νια…

Τηρουμένων των αναλογιών, όντως η κατά-σταση τώρα είναι κάπως πιο δύσκολη απ’ ότιήταν το 1974 για το λόγο ότι τότε, αμέσωςμετά το τραγικό γεγονός, άρχισε η ανάπτυξη,αφού έπρεπε να χτιστούν σπίτια για τους πρό-σφυγες, να δημιουργηθούν καινούρια ξενο-δοχεία και άλλα υποστατικά για αυτούς πουτα είχαν χάσει κ.λπ. Τώρα δεν γνωρίζουμε ανθα υπάρξει ανάπτυξη και από πού θα προκύ-ψει αυτή και δεν βλέπουμε προς το παρόν κά-ποια ακτίνα φωτός. Φυσικά γίνονται προ-σπάθειες γι΄ αυτό, όπως είναι η πρόσφατηεπίσκεψη του Προέδρου της Δημοκρατίας,Υπουργών και επιχειρηματιών στο Κουβέιτ,ώστε να βρεθούν επενδυτές και φαντάζομαιθα υπάρξουν κι άλλες τέτοιες επισκέψεις. Μό-νο με αυτό τον τρόπο θα υπάρξει ανάπτυξη.Θέλω να σας πω ότι οι οικονομίες έτσι είναι,περνούν από αυτές τις φάσεις. Δεν υπάρχει κα-μία οικονομία που να έχει συνεχή άνοδο.Όλες περνούν μέσα από τους λεγόμενους«οικονομικούς κύκλους», όμως αυτή τη φοράσυμβαίνει κάτι πιο συνταρακτικό, διότι υπάρ-χει μια πολύ βαθιά ύφεση που επηρεάζει πάραπολλούς τομείς. Στην Κύπρο ειδικά δεν ήμα-σταν έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε κάτι τέτοιογιατί πιστεύαμε ότι η κρίση δεν θα μας άγγιζεποτέ και αυτό ήταν ένα από τα λάθη μας, ωςλαός, αλλά και της κυβέρνησής μας.

Η συνάντησή μας με τον Δρα Βιολάρη μαςείχε γεμίσει ενθουσιασμό από την αρχή,αφού γνωρίζαμε ότι θα μας διαφώτιζε γιααυτά τα τόσο σημαντικά ζητήματα. Τον ευχα-ριστούμε ιδιαίτερα που αφιέρωσε χρόνο γιανα μας μιλήσει και που με τόση προθυμίααπάντησε σε όλα τα ερωτήματά μας.

Ελένη Χρίστου Β6Παντελής Γρηγορίου Γ9

Αναστασία Χριστοδούλου Β3

Ηοικονομική κρίση που μαστίζει τηχώρα μας και η επικράτηση νέωντάσεων έχουν οδηγήσει τους ειδι-

κούς στη δημιουργία νέων κλάδων σπου-δών στα Ανώτερα και Ανώτατα Εκπαιδευ-τικά Ιδρύματα. Οι κλάδοι αυτοί αφορούνκυρίως την τουριστική βιομηχανία, στηνοποία οι κυπριακές κυβερνήσεις επέν-δυαν ανέκαθεν, αφού επιφέρει και τα με-γαλύτερα οικονομικά κέρδη στον τόπο.Τα τελευταία δύο χρόνια όμως η εύρεσηκαινούριων φυσικών πόρων στον τόπομας, οδήγησε σε νέες κατευθύνσεις, μεαποτέλεσμα να εναποθέτουμε πια όλοιτις ελπίδες μας στην εκμετάλλευση τουφυσικού αερίου που υπάρχει εντός τηςπεριοχής της κυπριακής ΑΟΖ.

Ας αναφερθούμε πρώτα στον τομέα τουτουρισμού, στον οποίο έχουν δημιουρ-γηθεί τρείς νέοι κλάδοι σπουδών: οκλάδος Casino Management and Spa &Wellness Centre Management, το Πρό-γραμμα Διεύθυνσης ΞενοδοχειακώνΣπουδών και όπως είναι ο κλάδος Διοί-κησης Επιχειρήσεων Τουρισμού, Αναψυ-χής και Οργάνωσης Εκδηλώσεων. Αυτόφανερώνει την πολύπλευρη προσπάθειαπου γίνεται να διατηρήσουμε τα έσοδατου κράτους μας που προέρχονται απότον τουρισμό και να μην αφήσουμε ναεπέλθουν απώλειες σε έναν τομέα πουκρατούσε τόσα χρόνια την οικονομίαμας ακμαία. Το όφελος είναι διπλό,αφού εμείς οι νέοι μπορούμε να ακολου-θήσουμε σχετικές σπουδές και να εργο-δοτηθούμε στον τομέα αυτό, που δενπαύει να μας ανοίγει άλλες πόρτες.

Τα τελευταία χρόνια στη Σχολή Μηχανικήςκαι Εφαρμοσμένων Επιστημών έχει σημει-ωθεί αυξημένο ενδιαφέρον για την ενέρ-γεια παγκοσμίως. Λόγω αυτού αλλά καιτου φυσικού αερίου που έχει εντοπισθείστο οικόπεδο «Αφροδίτη» της Κύπρουέχουν δημιουργηθεί τέσσερις νέοι κλάδοισπουδών: το μεταπτυχιακό πρόγραμμαστη Μηχανική Υδρογονανθράκων καιΥπεράκτιων Κατασκευών, το μεταπτυχιακόπρόγραμμα σε Ενεργειακά Συστήματα καιστο Δομημένο Περιβάλλον, το πτυχίο στηΔιαχείριση Ενεργειακών Πόρων και τοπτυχίο Τεχνικού Μηχανικού Εγκαταστάσε-ων και Φυσικού Αερίου. Οι ειδικοί πι-στεύουν ότι θα υπάρξουν 10000 νέες θέ-σεις εργασίας σε σχέση με το φυσικό αέ-ριο που υπάρχει στην Κύπρο. Οι νέοι κλά-δοι σπουδών δίνουν μια άλλη προοπτικήσε εμάς τους νέους και θα συμβάλουν μελ-λοντικά στην ικανοποίηση των αναγκώνπου πιθανόν να παρουσιάσει η αγορά ερ-γασίας στον τόπο μας.

Θα ήταν λοιπόν σοφό να ενημερωθούμεγια ό,τι καινούριο προσφέρουν τα Πανε-πιστήμια του τόπου μας και να ρίξουμεμια προσεκτική ματιά στο τι ακριβώς πε-ριλαμβάνουν τα συγκεκριμένα προγράμ-ματα σπουδών. Ίσως ανακαλύψουμε μ’αυτό τον τρόπο κάτι που μας ελκύει καιμας ενδιαφέρει και καταφέρουμε έτσι νααποφύγουμε επαγγέλματα που είναι πιακορεσμένα και που θα μας οδηγήσουνστην ανεργία.

Μαρία Γαλανού Γ7

ΤΑ ΝΕΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑΑΝΟΙΓΟΥΝ ΑΛΛΕΣ ΠΟΡΤΕΣ

Καινούριοι κλάδοισπουδών στα Πανεπιστήμια

της Κύπρου

Τον τελευταίο καιρό αυτό που απασχολείτους περισσότερους από εμάς, που κυ-ριαρχεί στις συζητήσεις μας, στα δελτία

ειδήσεων και στις εφημερίδες είναι το θέματης οικονομίας. Αυτό είναι απολύτως φυσιο-λογικό και αναμενόμενο, αφού οι τελευταίεςοικονομικές εξελίξεις στον τόπο μας δεν αφή-νουν ανεπηρέαστο κανέναν από εμάς: μειώσειςμισθών, απολύσεις, άνοδος του ποσοστούανεργίας, πρόωρες αφυπηρετήσεις και πολλάάλλα τα οποία δεν μπορούν να μας αφήσουναδιάφορους.

Υπάρχει, όμως και το εθνικό μας πρόβλη-μα, που όσο κι αν το έχουμε παραμελήσει,μας απασχολεί ακόμα και δεν παύει να μαςπονά και να μας ανησυχεί. Εξακολουθεί καιαυτό να βρίσκεται συχνά στα πρωτοσέλιδα

των εφημερίδων και να πρωτοστατεί στιςπολιτικές συζητήσεις, δημόσιες και ιδιωτι-κές. Παρόλο που από τον περασμένο Ιού-νιο παρατηρήθηκε μια στασιμότητα στιςεξελίξεις σχετικά με το κυπριακό, εξαιτίαςτης αναγκαιότητας επίλυσης οικονομικών

ζητημάτων, το περασμένο φθινόπωρο οιπροσπάθειες ξεκίνησαν και πάλι. Όμως,βλέπω πως έχουμε χάσει οι περισσότεροικάθε πηγή ελπίδας. Ακόμα και περιουσίεςμας στα κατεχόμενα ξεπου λιούνται, ίσωςγια να λύσουμε τα οικονομικά μας προβλή-ματα, ίσως όμως επειδή θεωρούμε ότι ηλύση δεν θα έρθει σύντομα ή δεν θα είναιη επιθυμητή. Αρχίσαμε μήπως να χάνουμετον πατριωτισμό μας; «Ό,τι κατακτιέται μεπόλεμο, με πόλεμο το παίρνεις πίσω»,ακούστηκε σε μια συζήτηση που είχαμε στοσπίτι. Μήπως είναι καιρός, λοιπόν, οι δια-πραγματευτές και οι πολιτικοί μας να αρχί-σουν ξανά με δυναμισμό τον δικό τους δι-πλωματικό πόλεμο;

Σταύρη Αποστόλου Β2

«Θα πρέπει ο κάθε νέοςνα επενδύσει στον εαυτότου και στα προσόντα του

για να μπορέσει νααντιμετωπίσει τις

προκλήσεις που θαπαρουσιαστούν»

«Ο κάθε άνθρωπος πρέπεινα σπουδάζει αυτό πουτον ενδιαφέρει και όχι

αυτό που θα τουεξασφαλίσει μια θέση

εργασίας. Αν η δουλειάσου δεν σε ευχαριστεί, θαείσαι σε όλη τη ζωή σου

δυστυχισμένος»

√ÈÎÔÓÔÌÈ΋ ÎÚ›ÛË VS ΢ÚÈ·Îfi Úfi‚ÏËÌ·

Âη›‰Â˘ÛË16

Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν και εφάρμοζανστην καθημερινή τους ζωή το «νους υγιής ενσώματι υγιεί», δηλαδή για να δουλεύει σω-στά και λογικά το μυαλό πρέπει να αθλούμα-στε και γενικά να γυμναζόμαστε. Για πολλούςαπό εμάς ο αθλητισμός και η άσκηση αποτε-λούν μέρος της ζωής μας, κομμάτι της καθη-μερινότητάς μας κι ασχολούμαστε με κάποιοάθλημα είτε επαγγελματικά είτε ερασιτεχνικά.

Εγώ ασχολούμαι με τη σφαιροβολία. Το τα-λέντο μου το ανακάλυψε ο καθηγητής της Φυ-σικής Αγωγής όταν ήμουν ακόμα στο Γυμνά-σιο. Προετοιμαζόμασταν για τους μαθητι-κούς αγώνες όταν με ενθάρρυνε να εγγραφώστο Γ.Σ.Π. για πιο εντατική προπόνηση, ώστενα εξελιχτώ σε αθλήτρια του στίβου, μα εγώεκείνο τον καιρό δεν ήθελα. Ένα χρόνο αρ-γότερα όμως πήρα την απόφαση και άρχισαεντατικά προπόνηση. Μπορώ να πω πως αμέ-σως δέθηκα με τον αθλητισμό και με το συγ-κεκριμένο άθλημα, αφού με μάγεψε το γεγο-νός ότι χρειάζεται πολλή αφοσίωση και ενέρ-γεια για να καταφέρεις να επιτύχεις ως αθλη-τής. Έχω ακόμα τον ίδιο προπονητή και τονευχαριστώ που πιστεύει σε έμενα και καθημε-ρινά προσπαθεί να με βελτιώνει. Γι΄ αυτό τολόγο δεν έπαψα ποτέ να πιστεύω και εγώ ηίδια στον εαυτό μου γιατί, όπως ξέρουν και οιάλλοι αθλητές, ο προπονητής είναι ο άνθρω-πος που μπορεί να σε κάνει να νιώσεις αυτο-πεποίθηση και να τα καταφέρεις.

Το καλοκαίρι που μας πέρασε δεν έκανα πολ-λές διακοπές, αφού εξακολουθούσα να προ-πονούμαι κανονικά. Είχα μόνο δύο βδομάδεςξεκούρασης και έφτασε ο Σεπτέμβρης. Το Λύ-κειο μου άρεσε πολύ όμως μέσα σε δύο βδο-μάδες το εγκατέλειψα για να γραφτώ στο

Αθλητικό Σχολείο. Ήταν μια δύσκολη από-φαση που απαιτούσεν πολλές θυσίες. Αλλάτελικά η αγάπη μου για τον αθλητισμό νίκησε.Τώρα φοιτώ στο Αθλητικό Σχολείο και μπο-ρώ να πω ότι και αυτό είναι πολύ καλό αλλάαπαιτητικό με έναν άλλο τρόπο. Εκτός από τιςκαθημερινές απογευματινές προπονήσειςέχουμε και πρωινές, οι οποίες σε γεμίζουνενέργεια και χαρά. Θεωρώ ότι δεν υπάρχεικάτι πιο υγιεινό από την πρωινή γυμναστική.

Φυσικά το πρόγραμμα όλων μας είναι περί-πλοκο και λιγάκι πιεστικό αλλά αυτό αποτελείμια από τις θυσίες που πρέπει να κάνει έναςαθλητής.

Μετά από όλα αυτά κάποιος περιμένει ναακούσει ότι θα ασχοληθώ επαγγελματικά μετον αθλητισμό για την υπόλοιπη μου ζωή.Λοιπόν όχι. Δεν θα γίνω επαγγελματίαςαθλήτρια. Αυτό με στενοχωρεί πολύ διότιαγαπάω πολύ τη σφαιροβολία αλλά σήμεραστη χώρα μας οι επαγγελματίες αθλητές είναιλίγοι. Εμείς οι νέοι αθλητές δεν έχουμε μέλ-λον ως επαγγελματίες, οποιοδήποτε άθλημακι αν κάνουμε, και γι΄ αυτό θα πρέπει να επιλέ-ξω δυστυχώς κάτι άλλο ώστε να εξασφαλίσωτο μέλλον μου. Είμαι ακόμα δεκαπέντε χρο-νών αλλά ανησυχώ πολύ με όλα αυτά πουακούω, αφού κανένας δεν ξέρει πια τι τον πε-ριμένει. Εγώ ξέρω όμως ότι ποτέ δεν θα στα-ματήσω να αθλούμαι, απλώς πρέπει να δεχτώτο γεγονός ότι δεν θα το κάνω επαγγελματι-κά. Όλοι εσείς που αγαπάτε τόσο πολύ κάτικαι αναγκάζεστε να το αφήσετε να ξέρετε πωςδεν είστε μόνοι. Μην το παρατάτε και μηνσταματήσετε ποτέ να το εξασκείτε μόνο καιμόνο επειδή δεν θα το κάνετε επαγγελματικά.Υπάρχουν θυσίες και ρίσκα. Σημασία όμωςέχει να δίνουμε την ψυχή μας σε κάτι που αγα-πούμε, ώστε να νιώθουμε γεμάτοι και ευτυχι-σμένοι σε όλη μας τη ζωή.

Ιωάννα Μανώλη

Οι καιροί σκοτώνουν τα όνειρά μαςΕξομολόγηση μιας μαθήτριας που αφήνει εκείνο που αγαπά

«À¿Ú¯Ô˘Ó ı˘Û›Â˜ Î·È Ú›Ûη.™ËÌ·Û›· fï˜ ¤¯ÂÈ

Ó· ‰›ÓÔ˘Ì ÙËÓ „˘¯‹ Ì·˜Û οÙÈ Ô˘ ·Á·Ô‡ÌÂ,

ÒÛÙ ӷ ÓÈÒıÔ˘Ì ÁÂÌ¿ÙÔÈÎ·È Â˘Ù˘¯ÈṲ̂ÓÔÈ

Û fiÏË Ì·˜ ÙË ˙ˆ‹»

Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί

μαρτυρία μιας συμμαθήτριάς μας, η

οποία αποφάσισε να εγκαταλείψει

το Ενιαίο Λύκειο και να ακολουθήσει το

ένστικτό της, ώστε να αφοσιωθεί στον

αθλητισμό. Η Ιωάννα ανοίγει την καρδιά

της και εκφράζει την αγάπη της για τον

αθλητισμό, το δίλημμα που αντιμετώπισε

μέχρι να πάρει την απόφασή της και τις

θυσίες που κάνει για να ανταπεξέλθει

στις δυσκολίες που παρουσιάζονται.

Εκμυστηρεύεται σε μας τη στενοχώρια

της που τελικά δεν θα ακολουθήσει

επαγγελματικά τον αθλητισμό, επειδή οι

καιροί δεν της το επιτρέπουν. Ως φίλη

της, βίωσα μαζί της τις ανησυχίες και

τους δισταγμούς της, την ανασφάλεια για

το μέλλον και την αγωνία της μήπως

χάσει εμάς, τους παλιούς φίλους και

συμμαθητές της. Έπειτα από πολλές μέρες

προβληματισμού, η αγάπη της για τη

σφαιροβολία νίκησε ενώ η ίδια

υποσχέθηκε να βάλει τα δυνατά της για

να μπορέσει να υλοποιήσει τους στόχους

της. Παρόλο που δεν είναι μαζί μας πια,

σεβαστήκαμε την επιθυμία της να

συμμετέχει στην εφημερίδα μας και

δημοσιεύουμε το κείμενό της, ώστε να

αφήσει το στίγμα της στο δικό μας

σχολείο που τόσο πολύ αγάπησε.

Κυριακή Κουπεπίδου Α6

Ζούμε στην εποχή των πιο θαυμαστών τε-χνολογικών και επιστημονικών επιτευγ-μάτων, σε μια εποχή η οποία προβάλλε-

ται ως ανθρωπιστική και φιλεύσπλαχνη, έτοι-μη να διασφαλίσει ακέραια και αναλλοίωτα ταανθρώπινα δικαιώματα. Δυστυχώς, όμως, πα-ρατηρείται μια μεγάλη αντίφαση, αφού πολλοίσυνάνθρωποί μας στενάζουν κάτω από τονασφυκτικό κλοιό της κοινωνικής παθογένειας,τη φτώχεια και την εξαθλίωση.

Σήμερα, που οι ανάγκες των συνανθρώπωνμας μάς είναι αδιάφορες, η αναζήτηση τροφήςστους κάδους απορριμμάτων από ανθρώ-πους που έχουν πάψει να πιστεύουν σε ένακαλύτερο αύριο, καθίσταται αναγκαία. Πολύσυχνά τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης φέρ-νουν στο φως της δημοσιότητας στοιχείαπου σοκάρουν. Στην Ελλάδα, για παράδειγ-μα, η κατάσταση εξακολουθεί να είναι απελπι-στική. Τρεις στους δέκα Έλληνες αδυνατούννα φάνε ψάρι, κρέας ή κοτόπουλο τουλάχι-στον μια φορά την εβδομάδα. Ένας στουςπέντε, δηλαδή 1.900.000 άνθρωποι δενέχουν θέρμανση και τέσσερις στις δέκα οικο-γένειες δεν μπορούν να καλύψουν βασικέςανάγκες τους, που αφορούν κυρίως τηνυγεία. Θλιβερό είναι το γεγονός ότι πολλοίαναγκάζονται να κάνουν δεύτερη ή ακόμα καιτρίτη δουλειά για να αυξήσουν τα εισοδήματάτους, που εξακολουθούν να είναι πενιχρά.Ανεπηρέαστη φυσικά δεν θα μπορούσε ναμένει η τρίτη ηλικία. Μεγάλο είναι το ποσο-στό συνταξιούχων που μπροστά στην απειλήτης φτώχειας, υποχρεώνεται να ψάξει ξανά

για δουλειά αντί να απολαύσει τους καρπούςτων κόπων μιας ζωής. Παράλληλα, ένα τσου-νάμι απολύσεων στην Ευρώπη αυξάνει ρα-γδαία την ανεργία και οδηγεί οικογένειες στημιζέρια του δρόμου.

Η ευθύνη βαραίνει πολλούς. Κυβερνήσεις, άν-θρωποι με δύναμη και εξουσία στα χέριατους, επιχειρηματίες με έντονη δραστηριότητασε ένα ξέφρενο ανταγωνισμό, αλλά κυρίως ηαπουσία του δημόσιου ελέγχου, έχουν οδη-γήσει πολλές χώρες σε εξαθλίωση. Αυτό μετρομάζει. Το τι μπορεί να ακολουθήσει, τοάγνωστο μέλλον, μοιάζει στο δικό μου μυαλόμε σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Η αδυ-ναμία επιβίωσης, η πτώση του βιοτικού επιπέ-δου, η στέρηση της απόλαυσης των προκλητι-κών αγαθών της σύγχρονης καταναλωτικήςκοινωνίας και η παρατεταμένη ανεργία αυξά-νουν το άγχος και την ανασφάλεια.

Αναρωτιέμαι, τι όνειρα μπορούμε να κάνουμεσήμερα εμείς οι νέοι άνθρωποι που βρισκόμα-στε στην αυγή της ζωής μας. Σε τι μπορούμε ναελπίζουμε όταν δίπλα μας υπάρχουν άνθρωποιπου έχουν φτάσει στην έσχατη εξαθλίωση καιαναγκάζονται να κοιμούνται σε παγκάκια καιχαρτόκουτα; Και όλοι μαζί νιώθουμε αδύναμοικαι πολύ μικροί, απέναντι σ΄ αυτό το μεγάλοπρόβλημα και δεν ξέρουμε με ποιο τρόπο καιπότε θα επέλθει ισότητα στον πλανήτη μας. Οστόχος μας πρέπει να είναι πια η δημιουργίαενός καλύτερου κόσμου, στον οποίο αξίζεικανείς να ζει και να μπορεί να ονειρεύεται.

Ζωή Ανδρέου Β2

Μας πήραν το όνειρο;∏ ·ÁˆÓ›· ÌÈ·˜ ÛÎÂÙfiÌÂÓ˘ Ì·ı‹ÙÚÈ·˜ ÁÈ· ÙÔ Ì¤ÏÏÔÓ

Λούκας Παύλου Β4

ΗΒ΄ Λυκείου είναι πολύ ση-μαντική για την πορείατων σπουδών μας,

αφού μας δίνει τις βάσεις καιτα απαραίτητα εφόδια ώστενα μπορέσουμε να ανταπε-ξέλθουμε στις απαιτήσειςτης Γ΄ Λυκείου και τωνΠαγκύπριων Εξετάσεων.Γι΄ αυτό ήδη από την Α΄ τά-ξη όλοι μας καλούμαστε ναθέσουμε κάποια κριτήρια, ταοποία θα μας βοηθήσουν νααποφασίσουμε ποια μαθήματαθα επιλέξουμε στη Β΄ τάξη.

Το βασικότερό μας κριτή-ριο είναι συνήθως το τι θέ-λουμε να σπουδάσουμε. Οφείλουμεδηλαδή να επιλέξουμε τα μαθήματα εκείνα ταοποία είναι απαραίτητα για την πρόσβασή μαςστο συγκεκριμένο κλάδο σπουδών, ανεξάρ-τητα από το τι θα μας άρεσε να διδαχτούμεστο Λύκειο. Γι΄ αυτό το λόγο μπορεί να επι-κρατεί μέσα μας σύγκρουση και σύγχυση.

Αν δεν είμαστε έτοιμοι να αποφασίσουμε τι θέ-λουμε να σπουδάσουμε, επιλέγουμε μαθήματατα οποία θεωρούμε ότι μας ανοίγουν πολλέςπόρτες στο μέλλον, που μας εξασφαλίζουν δη-λαδή πρόσβαση σε πολλούς διαφορετικούςκλάδους σπουδών, χωρίς να μας περιορίζουν.

Εκείνο όμως που μας απασχολεί όλους λιγότερο ήπερισσότερο είναι το θέμα της επαγγελματικής μαςαποκατάστασης. Νιώθουμε ότι πιεζόμαστε καιαναγκαζόμαστε καμιά φορά να αφήσουμε πίσω ταταλέντα και τις κλίσεις μας, ώστε να σπουδάσουμε

κάτι που θα μας εξασφαλίσει μια σί-γουρη και σταθερή δουλειά και θαμας φέρει καλό εισόδημα. Σε τέτοι-ες περιόδους κρίσης, όπου τα πε-ρισσότερα επαγγέλματα έχουν πια

κορεστεί, νιώθουμε εμείς οινέοι μεγαλύτερη πίεση και άγ-χος ώστε να πάρουμε τη σω-στή απόφαση. Δεν μπορού-με όμως πάντα να θυσιά-ζουμε τα ενδιαφέροντα καιτα θέλω μας, γιατί αυτό μας

κάνει να βλέπουμε απαισιό-δοξα το μέλλον.

Ευτυχώς το Ενιαίο Λύκειομας προσφέρει πολλές επι-λογές σε μαθήματα ενδια-

φέροντος, που μας δίνουν την ευκαιρία ναδιδαχτούμε κάτι που μας αρέσει, μας ελκύει καιανταποκρίνεται στις κλίσεις και τα ταλέντα μας.Εκτός από το γεγονός ότι τα μαθήματα αυτά μαςείναι πολύ ευχάριστα, μπορούν να μας βοηθή-σουν να πάρουμε καθοριστικές αποφάσεις σχε-τικά με το μέλλον και τις σπουδές μας. Γι΄ αυτόκαι η ύπαρξή τους είναι πολύ σημαντική.

Αυτό που έχει σημασία είναι να μην αγχωνό-μαστε και να μην βιαζόμαστε να πάρουμεαποφάσεις. Από τη μια πρέπει να κατανοούμετην εποχή στην οποία ζούμε και τις ανάγκεςπου αυτή μας δημιουργεί, από την άλλη όμωςοφείλουμε να ακούμε την καρδιά και το ένστι-κτό μας. Μ΄ αυτό τον τρόπο θα κάνουμε ίσωςτις καλύτερες επιλογές.

Άντρεα Φράγκου Β3Κυριακή Ταπάκκη Β1

Âη›‰Â˘ÛË17

Πολλοί από τους συμμαθητές μου, μαζίμ΄ αυτούς κι εγώ, προβληματιστήκαμεκάποια στιγμή στη μαθητική μας πο-

ρεία αν θα συνεχίζαμε τη φοίτησή μας σε δη-μόσιο ή ιδιωτικό Γυμνάσιο. Αντιμετωπίσαμετο δίλημμα αυτό και είχαμε πολλές σχετικέςσυζητήσεις με την οικογένεια και τους φίλουςμας μέχρι να πάρουμε την τελική μας απόφα-ση. Εγώ επέλεξα το δημόσιο σχολείο γιατίθεωρούσα ότι θα προσαρμοζόμουν ευκολό-τερα σ΄ αυτό και επίσης δεν μου άρεσε το γε-γονός ότι έπρεπε να παρακαθίσω σε εξετά-σεις για να μπω σε κάποιο ιδιωτικό σχολείο.

Μια συμμαθήτριά μας, η Σταύρη Ταπάκκη τουΑ7, ενώ μέχρι την Γ΄ Γυμνασίου φοιτούσε σειδιωτικό σχολείο, συνεχίζει φέτος την πορείατης στο δημόσιο. Αυτή η απόφασή της μουκίνησε το ενδιαφέρον. Τι είναι αυτό που τηνπροκάλεσε να πάρει αυτή την απόφαση; Ποια

είναι τα θετικά και τα αρνητικά ενός δημοσίουκαι ενός ιδιωτικού σχολείου για μια μαθήτριαπου γνώρισε και τα δύο; Την πλησίασα και εί-χαμε μια συζήτηση γύρω από τα θέματα αυτά.

Η Σταύρη μου είπε ότι επέλεξε το ιδιωτικόσχολείο διότι ήθελε να μάθει καλύτερα τηναγγλική γλώσσα χωρίς να κάνει φροντιστή-ριο, κάτι που θεωρεί ότι δεν θα γινόταν ανφοιτούσε σε δημόσιο σχολείο. Στην Γ΄ Γυ-μνασίου όμως έκανε κάποιες δεύτερες σκέψειςκαι συνειδητοποίησε ότι μέσω του δημοσίουμπορεί να έχει περισσότερες επιλογές. Θαμπορεί, όπως ανέφερε, να σπουδάσει στηνΚύπρο και σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, χωρίςνα περιορίζεται στην επιλογή κάποιου αγγλι-κού πανεπιστημίου. Σε ερώτησή μου αν θεω-

ρεί ότι ένας απόφοιτος ιδιωτικού σχολείου θαέχει περισσότερες ευκαιρίες στο μέλλον σεσχέση με έναν απόφοιτο του δημοσίου, μουεπισήμανε ότι αν και είναι πιο ψηλό το ακαδη-μαϊκό επίπεδο στο ιδιωτικό σχολείο, το δη-μόσιο σου ανοίγει περισσότερες πόρτες. Κατάτα λεγόμενά της αυτό είναι και το μεγαλύτεροπλεονέκτημα του δημόσιου σχολείου. Όμωςπαρατήρησε ότι οι περισσότεροι μαθητέςχρειάζεται να παρακολουθήσουν και κάποιαφροντιστηριακά μαθήματα για να επιτύχουντους στόχους τους και αυτό αποτελεί το μεγα-λύτερο μειονέκτημα του δημόσιου σχολείου.

Στο ιδιωτικό σχολείο οι μαθητές διδάσκον-ται δεκατέσσερα μαθήματα και τα εξετάζονταιόλα δύο φορές το χρόνο. Ήταν όλα δύσκολαγια τη Σταύρη και πολύ διαφορετικά από αυτάπου διδάσκεται τώρα, αλλά οι καθηγητέςέχουν περισσότερο χρόνο να βοηθήσουντον κάθε μαθητή ξεχωριστά και να συζητή-σουν κάθε πρόβλημα που παρουσιάζεται. Οιμαθητές είναι πολύ πειθαρχημένοι και ακο-λουθούν πολύ αυστηρά τον κανονισμό για τηστολή. Όπως παρατήρησε, στο δημόσιοσχολείο οι μαθητές δεν σέβονται ο ένας τονάλλο όσο θα έπρεπε.

Η Σταύρη είναι πολύ ευχαριστημένη και χα-ρούμενη με την απόφασή της να επιστρέψειστο δημόσιο σχολείο γιατί τώρα νιώθει πιοάνετα, χωρίς πολλή πίεση και άγχος. Έχειπολλούς φίλους εδώ με τους οποίους κάνει

παρέα από το Δημοτικό. Στην αρχή ήταν δύ-σκολη η προσαρμογή της στον τρόπο λει-τουργίας του σχολείου, στους νέους κανονι-σμούς, σε αυτό το σύστημα. Επίσης, δυσκο-λεύτηκε πολύ να συνηθίσει το ότι αναγκάζε-ται να κουβαλά τη βαλίτσα της μέχρι να σχο-λάσει, αφού δεν έχουμε ένα ντουλαπάκι γιατα προσωπικά μας αντικείμενα!

Παρά τις διαφορές τους, ιδιωτικό και δημό-σιο σχολείο, μας προσφέρουν κάτι κοινό.Εκτός από γνώσεις, μόρφωση και παιδεία,μας χαρίζουν τις πιο όμορφες και μοναδικέςστιγμές της εφηβείας μας, με τους φίλους καιτην παρέα μας, που δεν θα ξεθωριάσουν ποτέστο χρόνο αλλά θα παραμείνουν ζωντανέςαναμνήσεις. Ένα αναπόσπαστο, σημαντικόκαι όμορφο κομμάτι της ζωής μας.

Ιωάννα Κυριάκου Β2

Η μαθητική στολή εξασφαλίζειισότητα και πειθαρχία

Μπορώ να κατανοήσω τους λόγους για τους οποίουςη μαθητική στολή, παρόλο που έχει εκσυγχρονιστεί

τα τελευταία χρόνια, συνεχίζει να υπάρχει στους κανονι-σμούς λειτουργίας του σχολείου. Θεωρώ ότι η στολήσυμβάλλει στην αποφυγή των διακρίσεων ανάμεσαστους μαθητές και αποτελεί έναν τρόπο για την εξασφά-λιση της ισότητας όλων των μαθητών. Από τη μια, πολ-λοί μαθητές νιώθουν ότι η ύπαρξή της στερεί τηνελευθερία έκφρασης του ατόμου, από την άλλη όμως εξασφαλίζει την ηρεμία, το φιλικόπεριβάλλον και την ισότητα στο σχολικό χώρο. Θεωρώ επίσης ότι συμβάλλει στην ανά-πτυξη του σεβασμού ανάμεσα στους μαθητές, στη μείωση των περιστατικών λεκτικής καιψυχικής βίας και στη διατήρηση της πειθαρχίας στα σχολεία μας.

Άντρεα Γεωργιάδου Β2

Το θέμα της στολής στα δημόσια σχο-λεία της Κύπρου είναι πολυσυζητημένο

τα τελευταία χρόνια και απασχολεί εμάςτους μαθητές αλλά και τους καθηγητές μας.Είμαι μαθήτρια της Γ΄ Λυκείου και έχω δη-μιουργήσει στα 17 μου χρόνια τη δική μουπροσωπικότητα και το δικό μου ιδιαίτεροστιλ. Πιστεύω ότι είναι δικαίωμα του κάθεμαθητή, όπως και του κάθε ανθρώπου, ναντύνεται όπως αυτός επιθυμεί και όχι όπωςοι άλλοι του επιβάλλουν. Τι σημασία έχειαν το σακάκι σου έχει μια άσπρη ρίγα ή αντο παντελόνι σου έχει χρώμα μπλε σκούρο

ή μπλε ανοικτό; Δεν είναι αυτό που δείχνειτο πόσο σέβεσαι το σχολείο και τους κα-θηγητές σου. Δεν είναι αυτό που εκφράζειτο χαρακτήρα σου. Σε μια δημοκρατικήκοινωνία όπου οι άνθρωποι κάνουν τις δι-κές τους επιλογές και διεκδικούν τα δικάτους θέλω, όπου μέσω των επιλογών μαςδιαμορφώνουμε και την προσωπικότητάμας, θεωρώ αδιανόητο να στερούμαστετην ελευθερία έκφρασης σε οτιδήποτεαφορά τον εαυτό μας.

Ελευθερία Σωκράτους Γ2

Με ποια κριτήρια επιλέγουμε μαθήματα;Η επαγγελματική αποκατάσταση πρωταρχικό μας μέλημα

Η μαθητική στολή στερείτην ελευθερία της έκφρασης

¤Ú¢ӷ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ

Η Σταύρη Ταπάκκη μιλά για την απόφασή της να εγκαταλείψει το ιδιωτικό

«Εγκατέλειψα το ιδιωτικόσχολείο επειδή το δημόσιο

μου προσφέρει πολλέςεπιλογές και μου ανοίγει

περισσότερες πόρτες. Έναςαπόφοιτος του δημοσίου

μπορεί να μπει σεοποιοδήποτε πανεπιστήμιο

στον κόσμο»

«Όποιο σχολείο κι αντελειώσεις, αυτό που

πραγματικά έχει σημασίαείναι να διαβάζεις και ναβάζεις στόχους, να έχειςπίστη και εμπιστοσύνη

στον εαυτό σου»

Θέα Κυπριανού Β7

Απότοκος πολύπλευρηςκρίσης η άνοδος της ΧΑ

ΗΧρυσή Αυγή είναι πολιτικό κόμμα τοοποίο ανέπτυξε τη δράση του στην ελλη-νική πολιτική σκηνή στις αρχές της δεκαε-

τίας του 1990. Τα μέλη της τη χαρακτηρίζουν ωςμια λαϊκή εθνικιστική πολιτική παράταξη και αυ-τοπροσδιορίζονται ως Έλληνες εθνικιστές.

Τον περασμένο Σεπτέμβρη γίναμε μάρτυρεςενός πρωτοφανούς περιστατικού. Για πρώτηφορά, μετά από τη μεταπολίτευση του 1974,έγιναν συλλήψεις βουλευτών και πολιτικού αρ-χηγού κοινοβουλευτικού ελληνικού κόμματος,χωρίς να ληφθεί υπόψη το πολιτικό άσυλο.Αναφέρομαι συγκεκριμένα στη σύλληψη καιπροφυλάκιση βουλευτών της Χρυσής Αυγής, οιπερισσότεροι από τους οποίους αφέθηκανελεύθεροι, αφού τα στοιχεία για την κράτησήτους θεωρήθηκαν ανεπαρκή. Αφορμή των συλ-λήψεων υπήρξε η τραγική δολοφονία του34χρονου τραγουδιστή, Παύλου Φύσσα, στις18 Σεπτεμβρίου στο Κερατσίνι, η οποία έγινεαπό μέλος της Χρυσής Αυγής. Μετά από τη δο-λοφονία ακολούθησαν πολλές αντιφασιστικέςπορείες, κατά τη διάρκεια των οποίων γραφείατου κόμματος υπέστησαν σοβαρές ζημιές καιπολλά μέλη της δέχτηκαν επιθέσεις βίας.

Κατά την άποψή μου, οι συλλήψεις αυτές είναιπερισσότερο πολιτικές παρά οτιδήποτε άλλο.Είναι γεγονός ότι το κόμμα παρουσίασε άνοδοστις δημοσκοπήσεις και η ισχύς του αυτή πιθα-νόν να το ανέβαζε ακόμα περισσότερο ως πολι-τική δύναμη στην Ελλάδα. Είναι σημαντικό νααναφερθεί στο σημείο αυτό ότι το κόμμα διεκ-

δικεί με την υποψηφιότητά του την εκλογή σεόλους τους μεγάλους Δήμους στις επερχόμενεςδημοτικές εκλογές, απειλώντας άλλους υποψη-φίους, ειδικά στο δήμο των Αθηνών.

Το εύλογο ερώτημα που προκύπτει, όμως, είναιτο τι πραγματικά φοβίζει την πολιτική ζωή τηςχώρας σχετικά με την άνοδο της Χ.Α. Πιθανόν,όπως άλλωστε υποστηρίζουν οι περισσότεροιπου πολεμούν το κίνημα, αυτό που τους φοβίζειείναι ότι με τις ενέργειες της Χ.Α. θα προαχθεί οφασισμός στην Ελλάδα, κάτι που θα αποτελέσειαπειλή για τη χώρα. Κατ΄ επέκταση φοβούνταιτην πιθανή σχέση του κινήματος με τον νεοναζι-σμό και άλλα κόμματα παρόμοιας ιδεολογίας.

Αυτό που οδηγεί τους πολίτες στην υποστήριξητέτοιου είδους κινημάτων, είναι συνήθως η οι-κονομική κρίση αλλά και η κρίση αξιών, πουαποτελούν και τα δύο χαρακτηριστικά της επο-χής μας. Επομένως, ίσως η στήριξη της Χ.Α. ναγίνεται με στόχο να σταλεί κάποιο μήνυμα απότους πολίτες προς τους πολιτικούς της χώρας.Ίσως κάποιοι άνθρωποι να θεωρούν ότι κατα-φεύγοντας στον εθνικισμό, θα ήταν πιο εύκολονα επιβιώσει η χώρα σε καιρούς κρίσεων.

Σε μια δημοκρατία όλες οι απόψεις, ακραίες ήμη, είναι αποδεκτές, όσο βρίσκονται σε νόμιμαπλαίσια, και πρέπει να δέχονται ίση αντιμετώπι-ση. Επομένως, ο μόνος τρόπος για να κατακρι-θεί μια οργάνωση ως εγκληματική είναι να ανα-φέρεται κάτι ανάλογο στο επίσημο καταστατικότης ή να αποδειχτεί η εμπλοκή της σε οργανωμέ-νες εγκληματικές πράξεις. Στο τέλος, όμως, όλοιείμαστε υπεύθυνοι των πράξεών μας, τις οποίεςστη συγκεκριμένη περίπτωση καλείται να κρίνειη δημοκρατία και η κοινωνία.

Γιάννης Παφίτης Β8

Δεν θα πάρετε το λόγο με τη βία!Αγωνία για το μέλλον της

Δημοκρατίας

Δεν πρόκειται απλώς για μια διαφωνίαανθρώπων με διαφορετικές πολιτικέςπεποιθήσεις. Πρόκειται σίγουρα για

μια εγκληματική ενέργεια, μια δολοφονία. Τιείναι αυτό που οδηγεί κάποιον άνθρωπο σεκάτι τόσο ακραίο; Η φτώχεια, η πείνα, οιπροσωπικές διαφορές; Όχι. Τίποτα από αυτάδεν αποτέλεσε κίνητρο για τον 45χρονο τηςΧρυσής Αυγής, ώστε να αφαιρέσει μια αν-θρώπινη ζωή.

Τα δικαστήρια θα αποδώσουν τη δικαιοσύνηκαι θα τιμωρήσουν τους ενόχους. Ποιοςόμως θα δικαιώσει τη δημοκρατία, η οποίαδολοφονείται εδώ και καιρό; Όλοι αγαπάμετην πατρίδα μας, όμως πάνω απ΄ όλα είμαστεάνθρωποι. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα νακαπηλεύεται αξίες και ιδανικά, να λερώνει μεαίμα τη σημαία ενός έθνους. Κανένας δεν έχειτο δικαίωμα να καταργεί τέτοιες αξίες και νατις αμαυρώνει. Κανένας δεν πρέπει να ξεχνάότι ένα πολιτικό δημοκρατικό κόμμα δεν έχειδικαίωμα ούτε να σκοτώνει ούτε να παίρνειτο λόγο με τη βία.

Κωνσταντίνος Τσεριώτης Β2

ÔÏÈÙÈ΋18

«Τιμωρήθηκε» για τηναντιφασιστική του δράσηΗ δολοφονία του τραγουδιστή ΠαύλουΦύσσα τον περασμένο Σεπτέμβριο συγκλόνι-σε το πανελλήνιο αλλά και ολόκληρη την Ευ-ρώπη, όπως φάνηκε στα ελληνικά και διεθνήΜΜΕ. Ο γνωστός ως Killah P δολοφονήθηκεαπό μέλος του κόμματος της Χρυσής Αυγήςκατά τη διάρκεια επίθεσης μελών του κόμμα-τος εναντίον του έξω από καφετερία. Πιθανάαίτια της δολοφονίας του 34χρονου θεω-ρούνται η αντιφασιστική και αντιρατσιστικήτου δράση, αφού μέσα από τη μουσική τουμιλούσε για πρόσφυγες, μετανάστες, για τηβία του κατεστημένου και δεν ανήκε σε καμία

παράταξη. Η δολοφονία αυτή έγινε αφορμήγια εξέταση από τον Εισαγγελέα της δράσηςτου κόμματος και κατέληξε στη δίωξη στελε-χών και μελών του με τις κατηγορίες «της έν-ταξης και διεύθυνσης σε εγκληματική οργά-νωση και της παράνομης οπλοκατοχής…».

Ποιοι είναι αυτοί πουσκοτώνουν τη Δημοκρατία;Πολιτικοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι η άνο-δος του κόμματος της Χρυσής Αυγής στηνΕλλάδα και η αύξηση των ποσοστών της τατελευταία χρόνια οφείλεται κατά κύριο λόγοστην οικονομική κρίση και στις επιπτώσεις

που αυτή έχει στην ελληνική κοινωνία.Όμως η δράση της αποδεικνύεται παράνομηκαι οι ενέργειές της εγκληματικές σε σημείοπου απειλούν ακόμα και την ομαλή λειτουρ-γία του δημοκρατικού πολιτεύματος στηνΕλλάδα.

Η Χρυσή Αυγή ιδρύθηκε από το Νίκο Μιχα-λολιάκο το 1980 ως οργάνωση με ναζιστι-κό χαρακτήρα προσανατολισμένη γύρω απότην έκδοση περιοδικού. Ανέπτυξε τη δράσητης στις αρχές της δεκαετίας του 1990, οπό-τε και ξεκίνησε την οργάνωση βίαιων επιθέ-σεων εναντίον μεταναστών και Ελλήνων.Αποτελούσε μια αμελητέα κίνηση όμως το2012 υποστηρίχτηκε από εκατοντάδες πολί-

τες και αποτελεί σήμερα το τρίτο κόμμα στηχώρα. Τα ΜΜΕ και οι Πανεπιστημιακοί χα-ρακτηρίζουν τη Χρυσή Αυγή ως ακροδεξιά,φασιστική και νεοναζιστική οργάνωση, ανκαι οι εκπρόσωποί της αρνούνται τους χα-ρακτηρισμούς αυτούς και αυτοπροσδιορί-ζονται ως «εθνικιστές». Στις 28 Σεπτεμβρί-ου 2013 μετά από εισαγγελικές έρευνεςστοιχειοθετήθηκε η κατηγορία της σύστα-σης εγκληματικής οργάνωσης από τη ΧρυσήΑυγή, με αφορμή τη δολοφονία του Παύ-λου Φύσσα και άλλα ποινικά αδικήματα με-λών της οργάνωσης στο παρελθόν.

Τόδορ Μίντσεβ Β2Ορέστης Πρατσής Β2

Χρυσή Αυγή, ματωμένο ηλιοβασίλεμα...

Είναι πλέον γεγονός ότι βιώνουμε μια απότις χειρότερες περιόδους της ελληνικής καικυπριακής ιστορίας: οικονομική ύφεση,

κοινωνική κρίση, ανεργία, κρίση παιδείας. Μέ-σα σ’ αυτή λοιπόν τη χαώδη κατάσταση, τόσοη Κύπρος όσο και η Ελλάδα έχουν να αντιμετω-πίσουν και ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα: τα συ-χνότατα φαινόμενα βίας, ρατσισμού και εθνικι-σμού, τα οποία οφείλονται κατά κύριο λόγο σεεθνικιστικά κινήματα με κυριότερη τη ΧρυσήΑυγή στην Ελλάδα και το ΕΛΑΜ στην Κύπρο.

Τα κινήματα αυτά είχαν ξεκινήσει ως μικρέςακροδεξιές, εθνικιστικές πολιτικές παρατά-ξεις, οι οποίες είχαν θέσει ως βάση της ιδεο-λογίας τους την υπέρμετρη αγάπη για την πα-τρίδα και το έθνος, την οικογένεια και τη θρη-σκεία, καθώς και την υπερηφάνεια για τον ελ-ληνικό πολιτισμό και κουλτούρα. Όλοι μαςόμως γίναμε μάρτυρες της ραγδαίας αύξησηςτων ποσοστών της Χρυσής Αυγής με αποκο-ρύφωμα την εκπροσώπηση του κόμματος αυ-τού στην Ελληνική Βουλή με ποσοστά πουέφταναν στο 7%.

Κατά τη διάρκεια όμως αυτής της πενταετίας,δραματική αύξηση είχαν επίσης και τα περι-στατικά βίας και ρατσισμού πολλές φορέςεναντίον μεταναστών, είτε λαθραίων είτε καινόμιμων, αλλά και εναντίον Ελλήνων διαφο-ρετικής πολιτικής ιδεολογίας. Αντιπροσωπευ-τικό παράδειγμα, η βία κατά Ελληνίδας βου-λευτή από βουλευτή της Χρυσής Αυγής τονΙούνιο του 2012 στη διάρκεια ζωντανής εκ-πομπής λόγω διαφορετικών πολιτικών πεποι-θήσεων. Άλλο τραγικό παράδειγμα υπήρξε ητραγική δολοφονία του μουσικού ΠαύλουΦύσσα τον περασμένο Σεπτέμβρη. Το θλιβε-ρό αυτό γεγονός αποτελεί απόδειξη, του φα-νατισμού με τον οποίο υποστηρίζουν τις πε-ποιθήσεις τους τα άτομα-μέλη των οργανώ-σεων αυτών. Είναι φανερή, λοιπόν, η καταπά-τηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η διά-κριση των ατόμων σε δύο μεγάλες κατηγο-ρίες: Από τη μια Έλληνες εθνικιστές και απότην άλλη Ελληνόγλωσσοι προδότες - ξένοι.

Δεν πρέπει κανείς να ξεχνά επίσης, και τα αμέ-τρητα ντοκουμέντα που καταδεικνύουν και τοναζιστικό χαρακτήρα των οργανώσεων αυ-τών, με τους χιτλερικούς χαιρετισμούς, τη«μύηση» φορώντας στολές των Ες-Ες καθώςκαι την προσφώνηση «Mein Fuhrer» προς τον

αρχηγό της Χ.Α. κατά τον ίδιο τρόπο που οιναζιστές χαιρετούσαν τον Αδόλφο Χίτλερ, οοποίος διέπραξε φρικτά εγκλήματα κατά τηςανθρωπότητας όχι μόνο ενάντια στους Εβραί-ους, αλλά και στην Ελλάδα. Έχοντας υπόψητις ομαδικές εκτελέσεις στα Καλάβρυτα, στοΔίστομο, στην Καισαριανή και αλλού, καθώςκαι τα τόσα εγκλήματα από Γερμανούς στρα-τιώτες στην περίοδο της Γερμανικής Κατοχήςείναι το λιγότερο τραγική εξέλιξη όχι μόνο ηενίσχυση αλλά και η ύπαρξη ενός τέτοιου πο-λιτικού σχήματος στην Ελλάδα.

Το χειρότερο όμως πρόβλημα βρίσκεταιστους οπαδούς της Χρυσής Αυγής και του εδώΕΛΑΜ, οι οποίοι είναι στην πλειονότητά τουςμαθητές, φοιτητές και νέοι, κάτι που προδια-γράφει ένα αρνητικό μέλλον, αφού τα φαινό-μενα σοβινισμού δεν δείχνουν να εξασθε-νούν αλλά μάλλον να οξύνονται με την πάρο-δο του χρόνου. Οι νέοι, λόγω της ατροφικήςκριτικής σκέψης, της νεανικής επιπολαιότηταςλόγω ηλικίας, αλλά και της λανθασμένης παι-δείας και της ουσιαστικής άγνοιας σε θέματαιστορίας και πολιτικής, γίνονται εύκολη λείαγια τα πολιτικά αυτά κόμματα, που απεγνωσμέ-να ψάχνουν για οπαδούς και φερέφωνα πουθα διασπείρουν τις πολιτικές τους ιδεολογίεςστην κοινωνία, αποκτώντας έτσι δύναμη καιεπιρροή στα κοινωνικά στρώματα. Στα πιο πά-νω προστίθενται και τα ποικίλα προβλήματαπου έφερε η οικονομική ύφεση όπως ανεργία,έξαρση ανισοτήτων, περιθωριοποίηση, προ-βλήματα που πλήττουν κυρίως τους νέους.

Δυστυχώς «ενός κακού μύρια έπονται» και ηαπάντηση στη βία ήρθε με την εν ψυχρώ δο-λοφονία δύο Χρυσαυγιτών και το σοβαρότραυματισμό τρίτου έξω από τα γραφεία τουκόμματός τους στο Νέο Ηράκλειο την 1η Νο-εμβρίου. Την ευθύνη ανέλαβε πρωτοεμφανι-ζόμενη Οργάνωση που ανήκει στο χώρο τηςανέντακτης αριστεράς. Τη δολοφονία καταδί-κασαν όλα τα κόμματα αλλά δυστυχώς ο χο-ρός της βίας και του αίματος φαίνεται πως κα-λά κρατεί με απρόβλεπτες συνέπειες. Τα θλι-βερά αυτά φαινόμενα καταδεικνύουν την κρί-ση θεσμών και αξιών που χαρακτηρίζει τηνεποχή μας. Η δημοκρατία και ο διάλογος αι-μορραγούν στον τόπο που γεννήθηκαν. Πούπάμε τελικά;

Νάταλη Παπανικολάου Γ6

Ηεν ψυχρώ δολοφονία δύο στελεχών τουκόμματος της Χρυσής Αυγής, έξω απότα γραφεία του κόμματος την 1η Νοεμ-

βρίου 2013, αποτελεί ακόμα ένα πρωτοφανέςπεριστατικό για τα ελληνικά δεδομένα. Σε δη-λώσεις του ο Εκπρόσωπος Τύπου και Βουλευ-τής της Χρυσής Αυγής, Ηλίας Κασιδιάρης,τόνισε χαρακτηριστικά ότι «δεν έχουμε ξανα-

δεί τέτοιες εικόνες στην Ελλάδα». Κι όμως, ανανατρέξουμε στο κοντινό παρελθόν, τον περα-σμένο Σεπτέμβριο, ανακαλούμε στη μνήμη μαςτη δολοφονία του μουσικού και τραγουδιστή,Παύλου Φύσσα, από μέλος της Χρυσής Αυγής.

Πέρα από τις πολιτικές προεκτάσεις που έχουν οιαποτρόπαιες αυτές πράξεις, με απασχολεί και κάτι

άλλο. Σε τι αποσκοπεί η απώλεια όλων αυτώντων ανθρώπων; Ποιους κινδύνους εγκυμονούντέτοιες ενέργειες; Τι προεκτάσεις μπορεί να έχουνκαι ποιες κοινωνικές επιπτώσεις; Πόσο απειλούντη δημοκρατία και σε ποιο βαθμό διασαλεύουντην κοινωνική συνοχή και σταθερότητα; Τι αξίζειπερισσότερο από μια ανθρώπινη ζωή;

Δεν μπορώ να δεχτώ το γεγονός ότι ο φανατι-σμός οδηγεί κάποιους στη δολοφονία συμπο-λιτών τους, στις φλέβες των οποίων κυλάει τοίδιο αίμα με αυτό των εκτελεστών τους. Έφτα-

σε η στιγμή να παραμερίσουμε τις διαφορέςμας, να εκτιμήσουμε την αξία της ζωής και ναδιαφυλάξουμε άγρυπνα την αξιοπρέπειά μαςκαι τη Δημοκρατία. Να λάβουμε σοβαρά υπόψηότι η βία δεν φέρνει τίποτε άλλο, παρά μόνοβία. Να συνειδητοποιήσουμε ότι η καταστολήτης αποτελεί επιτακτική ανάγκη και πως μόνο μεσύμπνοια και συνεργασία μπορεί να βρεθείδιέξοδος από τα σοβαρά οικονομικά και κοι-νωνικά αδιέξοδα που βιώνουμε.

Κατερίνα Μυτιληναίου Γ5

∞ÓıÚÒÈÓ˜ ˙ˆ¤˜ ÛÙÔ ‚ˆÌfi ÙÔ˘ Ê·Ó·ÙÈÛÌÔ‡

Οργή και αγανάκτηση για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα

ÔÏÈÙÈ΋ 19

Ορόλος της Εκκλησίας επικεντρώνεταιστην πνευματική καθοδήγηση και στή-ριξη του πληρώματός της. Ο Αρχιεπίσκο-

πος καλείται να επαναφέρει τον κόσμο κοντά στηνεκκλησία, ως ένας πνευματικός ποιμένας του λαούπου αποζητά την ενότητα. Αντί για αυτό όμως, βλέ-πουμε να προβάλλονται συνεχώς οι επιχειρηματικέςκινήσεις και οι πολιτικές τοποθετήσεις του Αρχιεπι-σκόπου μας. Ο Μακαριότατος, με τις κατά καιρούςδηλώσεις του, διχάζει το λαό και προκαλεί αχρεί-αστες αμφισβητήσεις γύρω από το πρόσωπό τουκαι την Εκκλησία.

Στην Ευρώπη και γενικά σε όλες τις χώρες εκτόςαπό τις μουσουλμανικές, η Εκκλησία και η πολιτικήέχουν διαχωριστεί εδώ και πολλά χρόνια και απο-τελούν δύο ξεχωριστά σώματα. Παρόλα αυτά στηνΚύπρο, κάτι τέτοιο δεν ισχύει στην πράξη. Η ανά-μειξη της Εκκλησίας στη διακυβέρνηση του κρά-τους μπορεί να ερμηνευτεί ιστορικά, αφού στις δύ-σκολες στιγμές του τόπου μας, σε χρόνια φτώχει-ας, κατοχής και υποδούλωσης ο κόσμος συσπει-ρωνόταν γύρω από αυτήν και τον προκαθήμενότης. Ως ηγέτης του λαού ο εκάστοτε Αρχιεπίσκο-πος, ήταν ο πρωτοστάτης του αγώνα στην Τουρ-κοκρατία και στην Αγγλοκρατία. Ακόμα και μετάτην ανεξαρτησία του νησιού μας, ο Μακάριος Γ΄εξελέγη πρόεδρος της Δημοκρατίας. Όλες αυτές οισυγκυρίες έδωσαν στον εκάστοτε Αρχιεπίσκοποτου τόπου μας το ρόλο του Εθνάρχη. Υπό αυτή τηνιδιότητα ο Αρχιεπίσκοπος παρεμβαίνει και τοποθε-τείται για τα κακώς κείμενα της εποχής μας, είτε αυ-τά αφορούν οικονομικά είτε πολιτικά θέματα.

Η παρέμβαση της Εκκλησίας είναι επίσης θεμιτή καισε θέματα παιδείας εάν παραστεί ανάγκη, όπως γιαπαράδειγμα με την εκκλησιαστική εγκύκλιο της15ης Σεπτεμβρίου στην οποία τονίζεται ότι απαραί-τητο στοιχείο είναι η διασφάλιση μιας ελληνικής,χριστιανικής και δημοκρατικής παιδείας. Στην εγκύ-κλιο εκφράζονται επίσης οι ενδοιασμοί της Εκκλη-σίας για τα νέα αναλυτικά που προβλέπουν τόσο τημετατροπή του μαθήματος των Θρησκευτικών σεθρησκειολογικό, αλλά και για την τάση αναγωγήςτης κυπριακής διαλέκτου σε γλώσσα. Η Εκκλησίακαι η Παιδεία ήταν ανέκαθεν συνδεδεμένες. Μπο-ρεί να ζούμε σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία, αλ-λά οι μαθητές πρέπει να διδάσκονται την ορθόδο-ξη χριστιανική πίστη και παράδοση. Όσον αφοράτο μάθημα των Νέων Ελληνικών ο πρώτιστος στό-χος του μαθήματος πρέπει να είναι η διδασκαλίατης κοινής Νεοελληνικής. Το κυπριακό ιδίωμα πρέ-

πει οπωσδήποτε να είναι σεβαστό, αφού είναι άρ-ρηκτα συνδεδεμένο με την ιστορία και τον πολιτι-σμό μας, αλλά δεν μπορεί να παρουσιαστεί σανεπίσημη γλώσσα. Η εγκύκλιος αυτή χαιρετίστηκετόσο από τον Υπουργό Παιδείας και Πολιτισμού,που υποσχέθηκε ότι τα νέα αναλυτικά προγράμματαθα αξιολογηθούν και θα αναθεωρηθούν, εάν κρι-θεί αναγκαίο, και από πολλούς ακαδημαϊκούς.

Αυτό που παρεξηγείται, όμως, είναι παρέμβαση τηςΕκκλησίας στα πολιτικά δρώμενα και η κατά μέτω-πο επίθεση του Αρχιεπισκόπου στα πολιτικά κόμ-ματα. Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην πολιτική το-ποθέτηση και παρέμβαση, όπου θεωρείται ανα-γκαίο από τον ίδιο και την οποία οι πολιτικοί κα-

λούνται να σεβαστούν, και τον πολιτικό «πόλεμο»μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτικής Ηγεσίας. Ο Αρχιε-πίσκοπος δεν είναι πολιτικός και γι’ αυτό ότανμπαίνει σε διαδικασίες έντονης αντιπαράθεσης μετα κόμματα, εκφράζει τις θέσεις του συχνά άκομψαπροκαλώντας αντιδράσεις. Επιπρόσθετα, μπαίνον-τας σε ανοιχτές διαμάχες με πολιτικά πρόσωπα καικόμματα αναπόφευκτα προκαλεί και την αντίδρασηπολιτών που φέρουν αντίθετες πολιτικές πεποιθή-σεις και έτσι ξεκινά η αντιπαράθεση ανάμεσα στουςπολίτες για τις ενέργειές του.

Ιδιαίτερα έντονη ήταν η αντίδραση των πολιτών γιατα σχόλια που είχε κάνει για το παράρτημα της Χρυ-σής Αυγής στην Κύπρο (ΕΛΑΜ). Ο Μακαριότατος

ανέφερε πως κάποιοι προσπαθούν να τον κατηγορή-σουν και δήλωσε: «Τότε που εμφανίστηκαν αυτά ταπαιδιά, τα κάλεσα και ήρθαν στην Αρχιεπισκοπή καιείδα αρκετά θετικά στοιχεία, όπως και αρνητικά. Καιτους είπα ότι με τα αρνητικά στοιχεία δεν συμφωνώ.Ζούμε σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα και πρέπει ναείναι δημοκρατικοί πολίτες και ο τόπος αυτός έχει τό-σα προβλήματα που δεν πρέπει να του επισωρεύσου-με άλλα». Και πρόσθεσε: «Συμφωνούσα μαζί τουςστο ότι ήθελαν να διωχθούν οι παράνομοι. Μάλισταμε ρώτησαν τότε τι λέει το Ευαγγέλιο και είπα τοΕυαγγέλιο λέει να αγαπούμε. Τους αγαπούμε αυτούςτους παρείσακτους, αυτούς τους παράνομους πουήρθαν, αλλά να πάνε στην πατρίδα τους». «Δεν είναιρατσιστικό αυτό», επισήμανε, «πεινά ο λαός μας, δενθα έχουμε άλλους, αφού ο λαός μας έχει ανάγκη, ναπαν στη δική τους πατρίδα, και να αναλάβουν τηνυποχρέωση οι συμπατριώτες τους, η κυβέρνησή τουςκαι όχι η δική μας η κυβέρνηση».

Σε μια περίοδο όπου γίνεται ιδιαίτερη προσπάθειααπόδοσης της δικαιοσύνης σε ό,τι αφορά την εγ-κληματική δράση της Χ.Α., τέτοιες δηλώσεις απότον Προκαθήμενο της Εκκλησίας ήταν αναμενόμε-νο να προκαλέσουν αντιδράσεις.

Επιπρόσθετα βλέπουμε όπως ποτέ άλλοτε να προ-βάλλονται οι επιχειρηματικές δραστηριότητες τηςΕκκλησίας. Ιδιαίτερα έντονη είναι η εμπλοκή τηςστο τραπεζικό σύστημα και η παρουσία της ως με-γαλομετόχου σε τραπεζικά ιδρύματα, κάτι που φαί-νεται να ενοχλεί μέρος του λαού που πιστεύει ότι ηΕκκλησία δεν πρέπει να εμπλέκεται σε τέτοιες κατα-στάσεις. Είναι κατανοητό ότι τέτοιες δραστηριότη-τες είναι απαραίτητες για να μπορεί η Εκκλησία ναπροσφέρει βοήθεια και στήριξη στο πλήρωμά τηςπου τη χρειάζεται αλλά και να καλύπτει τα έξοδάτης, όπως τη μισθοδοσία των κληρικών και τη συν-τήρηση Μονών. Τέτοιου είδους δραστηριότητεςόμως κινούν υποψίες, σκανδαλίζουν το λαό και δί-νουν αφορμή για ψιθύρους, ενώ πολλοί μιλούν γιααδιαφάνεια και κατακρίνουν την συμμετοχή της Εκ-κλησίας στον επιχειρηματικό τομέα.

Σε μια δύσκολη εποχή που ο μόνος τρόπος για ναορθοποδήσει η χώρα μας είναι η ενότητα και η συ-νεργασία μεταξύ όλων των αρχών του κράτους, οιαντιπαραθέσεις και οι συγκρούσεις, ειδικά μεταξύθρησκευτικής και πολιτικής εξουσίας, το μόνο πουμπορούν να επιφέρουν είναι τη διχόνοια.

Μαρία Σάββα Β6

Όταν η Εκκλησία παίρνει θέση…Προβληματισμός για το ρόλο

του Αρχιεπισκόπου

Πλήρης ημερών, σε ηλικία 94 χρονών,έφυγε από τη ζωή ο πρώην πρόεδροςτης Κυπριακής Δημοκρατίας, Γλαύκος

Κληρίδης, ανήμερα της 30ης επετείου της ανα-κήρυξης του ψευδοκράτους. Ο θάνατός τουπροκάλεσε βαθιά συγκίνηση και θλίψη στονκόσμο της Κύπρου, αφού, ως πολιτικός, ση-μάδεψε ανεξίτηλα τη σύγχρονη πολιτική ιστο-ρία του τόπου μας και έχει κερδίσει το σεβα-σμό όλων, ακόμη και των πολιτικών του αντι-

πάλων. Αποτέλεσε μια από τις σημαντικότε-ρες πολιτικές φυσιογνωμίες των τελευταίωνεβδομήντα χρόνων και η ζωή του υπήρξε συ-νυφασμένη με τους αγώνες του Ελληνισμού.Το πολιτικό του ήθος και η προσήλωσή τουστον δημοκρατικό διάλογο αναγνωρίστηκανόχι μόνο στην Κύπρο και στην Ελλάδα, αλλάκαι στο εξωτερικό. Υπήρξε ένας πολιτικόςηγέτης διεθνούς εμβέλειας, που πέτυχε ναυπηρετήσει μακρόπνοα πολιτικά οράματα.

Ο Γλαύκος Κληρίδης κατά τη διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου κατατάγηκε στη Βρετα-νική Βασιλική Αεροπορία. Το 1942 το αερο-πλάνο του καταρρίφθηκε στη Γερμανία και οίδιος συνελήφθη αιχμάλωτος μέχρι το τέλοςτου πολέμου. Οι πολεμικές υπηρεσίες του κρί-θηκαν ως εξαίρετες και διακεκριμένες. Κατά τηδιάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα 1955-59 υπηρέτησε στην Ε.Ο.Κ.Α. με το ψευδώνυμο«Υπερείδης» και υπερασπίστηκε πολλούς αγω-νιστές, οι οποίοι είχαν συλληφθεί από τουςΆγγλους. Επίσης, ετοίμασε φάκελο για πολλέςπεριπτώσεις παραβίασης των ανθρωπίνων δι-καιωμάτων από τους Άγγλους, τις οποίες πα-ρουσίασε η Ελληνική Κυβέρνηση στην Επιτρο-πή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίουτης Ευρώπης.

Κατά τη μεταβατική περίοδο, μεταξύ αποικιακήςδιακυβέρνησης και ανεξαρτησίας (1959-1960),διετέλεσε Υπουργός Δικαιοσύνης και αρχηγόςτης Ελληνικής Κυπριακής Αντιπροσωπείας στηΜικτή Επιτροπή για το Σύνταγμα. Τον Ιούλιοτου 1960 εξελέγη μέλος και στη συνέχεια Πρό-εδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κυ-πριακής Δημοκρατίας. Στη θέση αυτή παρέμεινεμέχρι τον Ιούλιο του 1976. Το 1969 ίδρυσε τοΕνιαίο Κόμμα και το 1976 τον Δημοκρατικό Συ-ναγερμό. Το 1968 ορίστηκε εκπρόσωπος τηςΕλληνοκυπριακής πλευράς στις διακοινοτικέςσυνομιλίες. Από αυτή τη θέση διεξήγαγε συνο-μιλίες με τον εκπρόσωπο των ΤουρκοκυπρίωνΝτενκτάς μέχρι τον Απρίλιο του 1976. Εξελέγηβουλευτής Λευκωσίας στις εκλογές του 1981,

1985 και 1991. Στη Βουλή των Αντιπροσώπωνηγήθηκε της κοινοβουλευτικής ομάδας του Δη-μοκρατικού Συναγερμού μέχρι της εκλογής τουως Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας στις14 Φεβρουαρίου 1993, θέση την οποία υπηρέ-τησε για δέκα χρόνια.

Ανεξάρτητα από πολιτικές πεποιθήσεις όλοιαναγνωρίζουν στον Γλαύκο Κληρίδη τα χαρα-κτηριστικά του ανθρώπου και του ηγέτη: απλό-τητα, ανιδιοτέλεια, φιλοπατρία, διορατικότητα,πραγματισμό, δημοκρατικότητα και διαλεκτικό-τητα. Λάθη και ο ίδιος αναγνώριζε στον εαυτότου αλλά στη δράση τα λάθη είναι αναμενόμενα.Μόνο στην απραξία δεν γίνονται.

Μαρία Σάββα Β6

∏ ∫‡ÚÔ˜ ·Ô¯·ÈÚ¤ÙËÛ ÙÔÓ °Ï·‡ÎÔ ∫ÏËÚ›‰Ë

ÂÎ·È‰Â˘ÙÈο ÚÔÁÚ¿ÌÌ·Ù·20

ªÈ· ÂÌÂÈÚ›· ˙ˆ‹˜

Π έντε μέρες σε μια ονειρική πόλη, σε ένα ζεστό σπίτι, με μια οικογένεια που σουανοίγει την αγκαλιά της... Μπορεί η δική μου εμπειρία να διαφέρει από αυτήτων άλλων παιδιών, αλλά δεν θα την άλλαζα με τίποτα. Εγώ είχα την ευκαι-

ρία να μείνω με Έλληνες του εξωτερικού και μέσα από αυτό το πρόγραμμα βίωσαέστω και για λίγο το πώς είναι να ζεις μακριά από τον τόπο σου. Η Πίζα, γεμάτη ζωή,ήταν έτοιμη να μας φιλοξενήσει! Η πόλη αυτή, την οποία διασχίζει ο ποταμός Άρνος,με αρχιτεκτονική μιας άλλης εποχής, στεκόταν επιβλητική μπροστά μας. Μου θύμισε,θα έλεγα μεσαιωνικές εποχές, ενώ μέσα από τα τείχη, τους πλακόστρωτους δρόμουςκαι τις πολλές πλατείες μου δημιούργησε την αίσθηση παλιάς ρομαντικής ταινίας. Οκόσμος και η ιταλική κουλτούρα δεν διαφέρουν πολύ από εμάς. Οι άνθρωποι είναιφιλόξενοι και κοινωνικοί και πάντα βρίσκουν τρόπους να περνούν καλά. Κάθε βράδυοι Ιταλοί μαθητές οργάνωναν μια έξοδο και μαζί τους περνούσαμε καταπληκτικάστους χώρους που συνηθίζουν να συχνάζουν οι νέοι. Ταιριάξαμε και δεθήκαμε πολύμε τους Ιταλούς μαθητές, κάναμε φιλίες και τους περιμένουμε για να τους ανταπο-δώσουμε τη φιλοξενία όταν έρθουν το Μάρτιο στην Κύπρο. Το Comenius μας έδωσεμια εμπειρία ζωής! Μας έκανε να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είμαστε πολίτες μόνοτης χώρας μας, αλλά όλου του κόσμου. Όσα ταξίδια κι αν πάει κάποιος, εμπειρίες σανκαι αυτή μένουν αξέχαστες, γιατί αυτές τις μέρες που ήμασταν εκεί είχαμε την ευκαι-ρία να ζήσουμε με ντόπιους και να ακολουθήσουμε τους ρυθμούς της ιταλικής κα-θημερινότητας. Εγώ δεν έχω παρά να ευχαριστήσω τον κύριο Κώστα, τη γιαγιάΒικτώρια, τη Δάφνη και την Αλεξάνδρα που με αγκάλιασαν σαν μέλος της οικογένειάςτους, αλλά και τα υπόλοιπα παιδιά που μου απέδειξαν ότι η φιλοξενία είναι χαρα-κτηριστικό, όχι μόνο της δικής μας κουλτούρας, αλλά και της ιταλικής.

Μαρία Σάββα Β6

Η24η Ιουνίου 2013 ήταν μια μέρα αγω-νίας και χαράς για μερικούς μαθητές τηςΚύπρου, αλλά και του απόδημου Ελλη-

νισμού. Και αυτό διότι εκείνη τη μέρα θα ταξι-δεύαμε στην Ελλάδα για να συμμετέχουμε στιςεργασίες της Βουλής των Εφήβων. Εγώ ήμουνμια από αυτούς, καθώς η έκθεσή μου με θέματο bullying (εκφοβισμός) άρεσε στην επιτροπήκαι επιλέγηκα για να ταξιδέψω στην Ελλάδαμαζί με άλλους 19 μαθητές από όλη την Κύπρο.

Λίγες μέρες πριν το ταξίδι, μας κάλεσαν στοΥπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού για ναμας μιλήσουν και να μας δώσουν περισσότε-ρες πληροφορίες για τη Βουλή. Εκεί γνωρί-στηκα και με τους υπόλοιπους εφήβους - βου-λευτές από την Κύπρο.

Όταν φτάσαμε στην Αθήνα, μας χώρισαν σεδωμάτια και μας έδωσαν βιβλία και τετράδιαγια τις τέσσερις αυτές μέρες που θα μέναμεεκεί. Το απόγευμα της ίδιας μέρας ο κάθε μα-θητής έπρεπε να πάει σε ειδική αίθουσα γιανα συζητήσει με μέλη της Ολομέλειας της

Βουλής το θέμα που είχε αναπτύξει. Η δικήμου ομάδα, η οποία ανέπτυξε το θέμα του εκ-φοβισμού, έπρεπε να παρουσιάσει διάφορεςαπόψεις σχετικά με το θέμα αυτό μαζί με μιαάλλη ομάδα, ενώ οι άλλες Επιτροπές επισκέ-φτηκαν τον Παρθενώνα και το Μουσείο.

Την επόμενη μέρα, αφού ενημερωθήκαμεπλήρως για το ημερήσιο πρόγραμμα, πήγαμεστη Βουλή των Ελλήνων και γίναμε «Βουλευ-τές» εμείς οι ίδιοι οι μαθητές. Ο κάθε μαθη-τής είχε τη δυνατότητα να εκφράσει ελεύθερατις δικές του απόψεις σχετικά με το θέμα, ενώοι υπόλοιποι θα μπορούσαν να συμφωνή-σουν, να διαφωνήσουν αλλά και να προσθέ-σουν ό,τι άλλο ήθελαν. Παρόντες στις Επι-τροπές ήταν και διάφοροι Βουλευτές της Ελ-λάδας, ανάμεσά τους και ο κ. Μεϊμαράκης.Ανταλλάξαμε απόψεις και έτσι δημιουργήθη-κε μεταξύ μας ένα ευχάριστο κλίμα. Το από-γευμα ψηφίστηκαν οι θέσεις που θα αναγγέλ-λονταν στην ολομέλεια της Βουλής και τοβράδυ είχαμε ελεύθερο χρόνο για ψυχαγω-

γία. Έτσι, μας δόθηκε η ευκαιρία να χορέψου-με, να διασκεδάσουμε, να ανταλλάξουμε τη-λέφωνα και να γνωριστούμε καλύτερα.

Την τελευταία μέρα πραγματοποιήθηκε ηΟλομέλεια της Βουλής. Συμμετείχαμε όλοιενώ δύο από κάθε επιτροπή (τέσσερις στοσύνολο) κλήθηκαν να εκφράσουν όλα όσαειπώθηκαν στις Επιτροπές ξεχωριστά. Έτσι γιακάθε Επιτροπή μίλησαν δύο μαθητές, οι οποί-οι εκφράστηκαν ελεύθερα, χωρίς να ντρέπον-ται και κυρίως χωρίς να φοβούνται να πουναυτό που πιστεύουν. Αυτό είναι πολύ σημαν-τικό, αφού εμείς οι νέοι είμαστε το μέλλοντου τόπου μας και δεν πρέπει να φοβόμαστενα εκφράσουμε τις απόψεις μας.

Μέσα από την εμπειρία μου αυτή έχω μάθει τοντρόπο με τον οποίο λαμβάνονται οι αποφάσειςστην Ολομέλεια της Βουλής, καθώς και τις δια-δικασίες που ακολουθούνται. Επίσης, έκανακαινούριους φίλους όχι μόνο από την Κύπρο,αλλά και από την Ελλάδα και τον απόδημο Ελ-ληνισμό, με τους οποίους έχω συνδεθεί πολύκαι έρχομαι σε επαφή όσο πιο συχνά γίνεται.

Γι’ αυτό λοιπόν, αν κάποιος μαθητής επιλεγείφέτος να εκπροσωπήσει το σχολείο μας στηνΒουλή των Ελλήνων τον προτρέπω να μην τοαρνηθεί. Και εγώ στην αρχή ήμουν διστακτικήαλλά τελικά η συμμετοχή μου αυτή μου πρό-σφερε πολλά: ελευθερία έκφρασης, αυτοπε-ποίθηση, γνώσεις και καινούριους φίλους.

Με μεγάλη μου χαρά αποδέχτηκα τηνπρόταση να συμμετέχω στο Ευρωπαϊ-κό Εκπαιδευτικό πρόγραμμα Come-

nius. Με άλλους πέντε συμμαθητές μου καιέναν υπεύθυνο καθηγητή επισκεφτήκαμε τηνΠίζα της Ιταλίας, όπου και φιλοξενηθήκαμε απόμαθητές του Λυκείου Filippo Buanarotti. Η Κύ-προς είναι μια από τις πέντε χώρες που συμμε-τείχαν στο πρόγραμμα Comenius μαζί με τηΣουηδία, την Πολωνία, την Τσεχία και την Ιτα-λία. Οι εμπειρίες και οι γνώσεις που πήραμε εί-ναι αμέτρητες. Όχι μόνο μάθαμε να συγκατοι-κούμε με άλλα άτομα, αλλά μένοντας με μια οι-κογένεια Ιταλών, κατανοήσαμε καλύτερα τηνιταλική κουλτούρα. Για μια εβδομάδα αφήσαμετην καθημερινή ρουτίνα του Κύπριου μαθητήκαι γνωρίσαμε πώς είναι να είσαι, όχι μόνο μα-θητής, αλλά και κάτοικος μιας ξένης χώρας. Δεννιώσαμε ξένοι, παρόλο που βρισκόμασταν σεμια άγνωστη χώρα και ακούγαμε μια άλληγλώσσα, χάρη στη φιλοξενία των οικογενειών,

που μας έκαναν να νιώσουμε σαν στο σπίτι μας!Λόγω του ότι ήρθαμε σε επαφή με μαθητέςπροερχόμενους και από τις άλλες χώρες, δενγνωρίσαμε μόνο την ιταλική κουλτούρα. Δοκι-μάσαμε παραδοσιακά φαγητά και από τις υπό-λοιπες τέσσερις χώρες και με τη σειρά μας, κε-ράσαμε τους μαθητές κυπριακά εδέσματα, ταοποία τους άρεσαν πολύ! Οι μαθητές έδειξανενδιαφέρον για την Κύπρο και κάποιοι μάλισταδήλωσαν πως θα ήθελαν πολύ να την επισκε-φθούν. Η δική μας παρουσίαση ξεχώρισε καιαυτό μας έκανε αρκετά περήφανους, αφού δώ-σαμε τις καλύτερες εντυπώσεις και πήραμε τακαλύτερα σχόλια. Μάλιστα, όταν ετοιμάσαμετο τραπέζι με παραδοσιακά εδέσματα, περιττόνα σας πω ότι από το δικό μας δεν είχε απομεί-νει σχεδόν τίποτα! Ήτανε πραγματικά μια αξέ-χαστη και επιμορφωτική εμπειρία. Ίσως και τοωραιότερο ταξίδι που έχω κάνει στη ζωή μου.

Ειρήνη Γερολεμίδου Β6

ΔÔ ˆÚ·ÈfiÙÂÚÔ Ù·Í›‰È Ù˘ ˙ˆ‹˜ ÌÔ˘comenius

Μοναδική εμπειρία η συμμετοχή στη Βουλή των Εφήβων‚o˘Ï‹ ÙˆÓ ÂÊ‹‚ˆÓ

Ιωάννα Αντωνίου Γ4

KEEPCALMAND

METALON...!

«Unholy Reich»… Ένα heavy power metal συγκρότημα που απο-τελείται από πέντε άτομα, οι τρεις εκ των οποίων είναι μαθητέςτου ΛΑΒ! Τα μέλη του συγκροτήματος είναι ο Χρίστος Καρα-

μιχάλης (τραγούδι και κιθάρα), ο Στέλιος Πολυδώρου του Β3 (drums),ο Πάνος Θεολόγου του Γ2 (κιθάρα), ο Κωνσταντίνος Βανέζης (μπάσο)και η Θέα Κυπριανού του Β7 (πλήκτρα). Tο συγκρότημα δημιουργήθηκεπριν από δύο χρόνια περίπου και έχει ήδη λάβει μέρος σε πολλές συναυ-λίες με άλλα metal κυπριακά και ελληνικά συγκροτήματα.

Παρακολουθήσαμε το συγκρότημα σε πρόβα στο στούντιο «SteelFortress», αλλά και σε συναυλίες τους, όπου ξεσηκώνουν κυριολεκτι-κά τον κόσμο με τα τραγούδια τους. Διαλέγουν και παίζουν διάφοραmetal τραγούδια από γνωστά συγκροτήματα, όπως είναι οι Hellowe-en, Manowar, Jack Starr‘s Burning Star και άλλα. Επιπλέον, γράφουνκαι συνθέτουν και δικά τους κομμάτια. Είναι πολύ συνδεδεμένοι μετα-ξύ τους, αφού είναι φίλοι από καιρό και με την παρέα τους συχνάζουνσε rock και metal μπαράκια, όπως το Νeverland και το Wizard.

Άντρεα Γεωργιάδου Β2, Ιωάννα Κυριάκου Β2

ÔÏÈÙÈÛÌfi˜21

Ηακινησία και η μελαγχολική ατμό-σφαιρα που επικρατεί τον τελευταίοκαιρό στον άλλοτε εμπορικότερο

δρόμο της πόλης μας, τη Λεωφόρο Μακαρίου,δημιούργησε σε όλους μας αισθήματα απο-γοήτευσης, αφού μας έκανε να συνειδητοποι-ήσουμε πιο έντονα τις συνέπειες τηςοικονομικής κρίσης στον τόπο μας. Η Λεω-φόρος Μακαρίου δεν σφύζει πια από ζωή, τακαταστήματα δεν κατακλύζονται από κόσμοκαι πολλά από αυτά έχουν κλείσει.

Γι΄ αυτό η πρωτοβουλία του Δήμου Λευκω-σίας, που αποσκοπεί στην αναζωογόνηση τηςοδού αυτής, μας κίνησε το ενδιαφέρον. Γιαπρώτη φορά, καθ΄ όλη τη διάρκεια του περα-σμένου Οκτωβρίου, η νέα αυτή πολιτιστικήκίνηση, γέμισε τα άδεια καταστήματα της Λε-ωφόρου, παραχωρώντας τα σε Κύπριους δη-μιουργούς και καλλιτέχνες. Το όφελος είναιδιπλό, αφού η περιοχή ξαναζωντανεύει καιταυτόχρονα νέοι καλλιτέχνες αναδεικνύουντη δουλειά και το ταλέντο τους.

Το Pop-Up Festival 2013 έδωσε την ευκαιρίασε δέκα καταστήματα που ήταν κλειστά να ξανα-νοίξουν, φιλοξενώντας όλους αυτούς τους καλ-λιτέχνες και τα έργα τους. Στα υπόλοιπα κατα-στήματα, εκτός των ωρών λειτουργίας τους,πραγματοποιήθηκαν ποικίλες άλλες εκδηλώ-

σεις, όπως εργαστήρια, συναυλίες, μουσική ακό-μα και θέατρο του δρόμου.

Είχαμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε έναναπό τους χώρους αυτούς και συγκεκριμένα τοκατάστημα που παραχωρήθηκε στον Κυπρια-κό Σύνδεσμο Οικογενειακού Προσανατολι-σμού (ΚΣΟΠ). Ο Σύνδεσμος, μέσω του υλι-κού που διένειμε, ενημέρωνε τον κόσμο γιατη δράση του και τον εθελοντισμό. Όπως μαςανέφεραν μέλη του Συνδέσμου, παρατηρήθη-κε μεγαλύτερη κίνηση κατά τη διάρκεια τουφεστιβάλ, όμως η αύξηση δεν υπήρξε ικανο-ποιητική. Υπογράμμισαν μάλιστα ότι ο κό-σμος δεν αγοράζει ούτε κάνει εισφορές, αλλάβλέπει μόνο και θαυμάζει τα έργα τους.

Ο θεσμός αυτός, εάν καθιερωθεί, θα αποτε-λέσει ένα λιθαράκι στα θεμέλια της επαναδρα-στηριοποίησης της αγοράς στη μεγαλύτερηεμπορική Λεωφόρο της πόλης μας. Επίσης θασυμβάλει στην προβολή και αναγνώριση τωννέων καλλιτεχνών, που δυστυχώς στην εποχήμας δεν έχουν την ευκαιρία να αναδειχθούν.Εμείς πάντως απολαύσαμε τη βόλτα μας καιευχαριστηθήκαμε που ξαναζήσαμε τη ζωντά-νια στο κέντρο της πόλης μας.

Μαρία Χριστοφόρου Β6Ελένη Χρίστου Β6

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣPOP-UP FESTIVAL 2013

Μεγάλη η λίστα για να διαλέξειςαυτό που σε εκφράζει… Κάποιοιμε τη μουσική προτιμούν να χα-

λαρώσουν, κάποιοι άλλοι να εκτονω-θούν. Τι εκφράζει εσένα; Τι προτιμάς;Στη ζωή μας η μουσική είναι πολύ σημαν-τική γιατί μέσα από αυτή μπορούμε να εκ-φράσουμε τα πιστεύω μας, τον εαυτό μας.Μπορώ να διασκεδάσω, να ξεκουραστώ,να εκτονωθώ… Όλοι μας μπορούμε νααπολαύσουμε τη μουσική και αυτό μαςενώνει γιατί έχουμε κάτι κοινό. Η μουσι-κή δεν έχει όρια… Δεν έχει σύνορα… Εί-ναι το μέσο με το οποίο ο άνθρωπος εκ-φράζει αυτά που κρύβει μέσα του. Ακού-γοντας ένα τραγούδι μπορείς να νιώσειςαυτό που ένιωσε ο καλλιτέχνης όταν τοέγραφε. Μουσική είναι η γλώσσα της με-λωδίας, η φωνής της ψυχής μας, της καρ-διάς και του μυαλού μας. Η μουσική είναιτρόπος ζωής.

Θεανώ Χαλκιαδάκη Β3

Μουσική… μουσική…

και πάλι μουσική!

Rap, pop, rock,hip-hop…

Η Μαρία Χριστοφόρου μαζί με την εκπρόσωπο του Συνδέσμου Οικογενειακού Προγραμματισμού

ÚÂÔÚÙ¿˙

Συμμαθητές μας μέλη μουσικού συγκροτήματος

Û˘Ó¤ÓÙ¢ÍË22

• Άντρεα, μίλησέ μας για τη σχέση σου μετο χώρο αυτό. Πόσο καιρό ασχολείσαι μετο μόντελινγκ;

Είμαι 17 χρονών και ξεκίνησα να ασχολούμαιμε το μόντελινγκ στα 15 μου. Έχω κάνει στοπαρελθόν δικές μου φωτογραφίσεις και συμ-μετείχα σε επιδείξεις μόδας.

• Τι σε έκανε να λάβεις μέρος στα καλλιστεία;

Ήταν κάτι που το ήθελα από μικρή και το έβα-λα στόχο μου. Ήταν μέσα στα άμεσά μουσχέδια και ήθελα να συμμετέχω το ερχόμενοκαλοκαίρι, μόλις, δηλαδή, θα τελείωνα τοσχολείο. Όμως, ο διαγωνισμός φέτος ορί-στηκε για το Σεπτέμβρη και συμπίπτει, δυστυ-χώς, με την τελευταία μου χρονιά στο Λύκειο.

• Η συμμετοχή σου στο διαγωνισμό άλλα-ξε τη ζωή σου;

Άλλαξε πολύ το πρόγραμμά μου. Αυτή τη χρο-νιά δεν κάνω φροντιστήριο και δεν έρχομαιστο σχολείο τακτικά, αφού κάποιες φορέςέχουμε φωτογράφιση εκτός Λευκωσίας και μέ-νουμε όλες οι κοπέλες σε κάποιο ξενοδοχείο.Κάθε Τρίτη έχουμε επίσης φωτογράφιση.

• Άρα αλλάζει εντελώς η ζωή σου ως μαθή-τρια επειδή έχεις άλλες προτεραιότητες τώρα.

Άλλαξε η ζωή μου, αλλά δεν είναι αυτό ηπροτεραιότητά μου. Θέλω να το κάνω αλλάθέλω να έρχομαι και στο σχολείο.

• Δεν σε ανησυχεί το γεγονός ότι απουσιά-ζεις από το σχολείο;

Βέβαια. Με ανησυχεί πάρα πολύ. Έχω βάλειψηλό στόχο, θέλω να περάσω στην ΙατρικήΣχολή και έχω επιλέξει δύσκολα μαθήματα.

• Μετάνιωσες που έβαλες τον εαυτό σουσε αυτή τη διαδικασία ενώ έχεις δύσκολαμαθήματα και τέτοιο στόχο;

Δεν μετανιώνω για τη συμμετοχή μου αλλάγια το ότι διαγωνίζομαι αυτή τη χρονιά ενώθα μπορούσα να το αφήσω για πιο μετά. Ολόγος που το έκανα τώρα ήταν γιατί θέλω ναπάω στο εξωτερικό να σπουδάσω. Άρα δενθα μου δινόταν η ευκαιρία να το κάνω τονεπόμενο χρόνο. Όμως, από τη στιγμή πουδεν έρχομαι στο σχολείο και δεν παρακολου-θώ τα μαθήματα, δεν θα μπορέσω να έχω ένααξιόλογο απολυτήριο για το εξωτερικό καιέτσι βασίζομαι στο να περάσω στο Πανεπι-στήμιο Κύπρου.

• Μετά από την εμφάνισή σου στην τηλεό-ραση οι συμμαθητές/τριές σου πώς σε αν-τιμετώπισαν; Άλλαξε η συμπεριφορά τουςαπέναντί σου;

Στην αρχή ένιωσα ότι κάποιες συμμαθήτριέςμου απομακρύνθηκαν και ότι με έβλεπαν δια-φορετικά. Αυτό με έκανε να σκεφτώ πως θαλένε ότι εγώ άλλαξα και απομακρύνθηκα, ενώστην πραγματικότητα αυτή είναι η δική τουςαντίδραση και στάση.

• Όταν πήγες πρώτη φορά στην οντισιόν,περίμενες πως θα έχεις αυτή την πορεία;

Όχι, δεν το περίμενα και αυτό φάνηκε απότην αντίδρασή μου. Από το άγχος μου βγήκαέξω κλαίγοντας.

• Πιστεύεις πως υπήρχαν στιγμές που αδι-κήθηκες από την κριτική επιτροπή;

Ναι, γιατί όταν πάω σπίτι μου μετά το live,τοβλέπω και καταλαβαίνω πως σε μια δοκιμασίαεγώ μπορεί να έκανα κάτι περισσότερο, ναέδωσα κάτι παραπάνω αλλά πήρα την ίδιαβαθμολογία με άλλες κοπέλες. Εκείνη τηνώρα δεν το καταλαβαίνεις, αλλά μετά που τοβλέπεις το αντιλαμβάνεσαι.

• Θέλεις να γίνεις επαγγελματίας στο χώροτης μόδας ή το όνειρό σου είναι η ιατρική;

Το όνειρό μου είναι η ιατρική. Αν μου ζητηθείκάτι από το χώρο της μόδας ή της τηλεόρα-σης θα το κάνω παράλληλα με την ιατρική. Γιαπαράδειγμα θα μου άρεσε να σπούδαζα και

παράλληλα να παρουσίαζα και μια τηλεοπτικήεκπομπή.

• Ποια ήταν η πιο έντονη σου στιγμή;

Στο δεύτερο live μετά από κάποιο συμβάν εί-χα αντιληφθεί για πρώτη φορά πως στο χώροτης τηλεόρασης πολλές φορές χρησιμοποι-ούν τις ανθρώπινες αδυναμίες για να αυξή-σουν τα ποσοστά τηλεθέασής τους. Αυτόήταν κάτι που με εξέπληξε καθώς δεν το περί-μενα. Είναι πολύ σκληρός ο χώρος αυτός.

• Σε ένα από τα live είχες την ευκαιρία νασυμμετέχεις στο βίντεο κλιπ του ΣτέφανουΔημοσθένους «Κάπου Εδώ». Ξαναέκανεςκάτι παρόμοιο; Πώς ένιωσες;

Ήταν μια τέλεια εμπειρία. Είχα βέβαια και εκείάγχος, νόμιζα πως θα δυσκολευτώ αλλά τελι-κά ανταποκρίθηκα στο ρόλο μου. Θα μουάρεσε να το ξανάκανα!

• Με τις υπόλοιπες κοπέλες που λαμβά-νουν μέρος στα καλλιστεία έχετε καλέςσχέσεις; Υπάρχει ανταγωνισμός;

Δεν θεώρησα ποτέ ότι πρέπει να είμαι αντα-γωνιστική, να μην κάνω φιλίες, παρόλο πουμου έδιναν τέτοιου είδους συμβουλές. Μεκάποιες κοπέλες έχουμε πολύ καλές σχέσεις.Με κάποιες άλλες όμως έχουμε πολύ μεγάλοανταγωνισμό.

• Γνωρίζουμε ότι ο χώρος του μόντελινγκείναι ένας δύσκολος χώρος με πολύ αντα-γωνισμό και αυστηρές κριτικές. Τι θα έλε-γες σε μια κοπέλα που τώρα ξεκινά;

Όντως σε αυτό το χώρο τα πράγματα δεν εί-ναι απλά. Πίσω από την καθεμιά μας δου-λεύουν πολλοί άνθρωποι, τους οποίους οφεί-λουμε να σεβόμαστε και να εκτιμούμε. Να μηντους θίγουμε και να μην τους προσβάλλουμε.Πρέπει μια κοπέλα να έχει τον κατάλληλο χα-ρακτήρα, δηλαδή να είναι δυναμική αλλά ναδέχεται και τις κακές κριτικές. Να αποδεχτεί τογεγονός ότι η άποψή της δεν θα μετρήσει καιότι θα πρέπει να κάνει ό,τι της πουν. Το μόνοδικό της είναι το πρόσωπό της…

• Παρ’ όλες τις δυσκολίες θα παρότρυνεςμια κοπέλα της ηλικίας σου που νιώθει σανεσένα να το κάνει;

Θα της έλεγα να τελειώσει πρώτα το σχολείο,να εξασφαλίσει μια θέση στο πανεπιστήμιοκαι να το κάνει μετά για να μην στερηθεί τοόνειρό της όπως εμένα, που ήθελα να πάωεξωτερικό για σπουδές και τώρα δυστυχώςδεν θα μπορέσω.

• Ποια είναι η δική σου άποψη για το μόν-τελινγκ;

Για μένα είναι ένα χόμπι. Όπως οι άλλες κοπέ-λες στην ηλικία μου ασχολούνται με τον αθλη-τισμό ή τη μουσική, εγώ επέλεξα το μόντε-λινγκ. Μέσα από τα χόμπι ο χαρακτήρας εξε-λίσσεται, αναπτύσσεται και βρίσκεις τα ενδια-φέροντά σου.

• Ποιοι είναι οι στόχοι σου αν κερδίσειςτον διαγωνισμό;

Θέλω να εκπροσωπήσω την Κύπρο όσο κα-λύτερα μπορώ στον παγκόσμιο διαγωνισμόομορφιάς επειδή μ΄ αυτό τον τρόπο θα μουανοιχτούν πολλές πόρτες.

• Σε περίπτωση που πετύχεις στο χώρο αυ-τό, είσαι έτοιμη να αφήσεις τα άλλα σουόνειρα;

Όχι, δεν θα τα αφήσω. Σίγουρα θα αφοσιω-θώ στις σπουδές μου αλλά παράλληλα θαασχολούμαι και με αυτό. Αγαπώ πολύ και ταδύο και δεν θα θυσιάσω κανένα από αυτά.

Έφη Ρουσή Γ9Κωνσταντίνος Ψηλογένης Γ2

Η ομορφιά στο διπλανό θρανίο

Η Άντρεα πέρασε στην τελική φάσητης διοργάνωσης και κατάφερε να κερ-δίσει τον τίτλο «Miss Young 2013».Εμείς την ευχαριστούμε που μοιράστη-κε μαζί μας τις εμπειρίες της, τις σκέ-ψεις και τους προβληματισμούς της καιτης ευχόμαστε καλή επιτυχία.

Π ολύ συχνά ακούμε ανθρώπουςνα ισχυρίζονται ότι η ομορφιάείναι κάτι επιφανειακό, ότι είναι

μια ψευδαίσθηση, ότι πίσω από την ει-κόνα δεν υπάρχει τίποτε άλλο. Κάποιεςάλλες φορές ακούμε πως η ομορφιά εί-ναι κάτι που πηγάζει από μέσα μας. Γι’αυτό κι εμείς επιδιώξαμε να μιλήσουμεμε ένα δικό μας κορίτσι, τη συμμαθή-τριά μας Άντρεα Ταουξή του Γ6, πουσυμμετείχε στο φετινό διαγωνισμόομορφιάς Star Κύπρος Feel Fantastic,ώστε να δούμε τι πραγματικά κρύβεταιπίσω από την ομορφιά της, τι υπάρχειστην ψυχή της, να ανακαλύψουμε όλααυτά που η τηλεόραση και οι φωτογρα-φίσεις δεν μπορούν να μας δείξουν.Φανήκαμε πολύ τυχεροί. Μέσα από τηγλυκύτητα, το χαμόγελο και την προθυ-μία της να απαντήσει στις ερωτήσειςμας, ανακαλύψαμε πως η προσωπικότη-τα είναι αυτό που κάνει τελικά τους αν-θρώπους να ξεχωρίζουν…

«Ο χώρος τηςτηλεόρασης είναι

πολύ σκληρός. Πολλέςφορές χρησιμοποιούν

τις ανθρώπινες αδυναμίεςγια να αυξήσουν

τα ποσοστά τηλεθέασήςτους»

«Με ανησυχεί πολύτο γεγονός

ότι απουσιάζω συχνάαπό το σχολείο. Έχω

βάλει ψηλό στόχο, θέλωνα περάσω στην ΙατρικήΣχολή, και έχω επιλέξει

δύσκολα μαθήματα»

«Δεν θα αφήσωτα όνειρά μου.Θα αφοσιωθώ

στις σπουδές μουκαι παράλληλα

θα ασχολούμαι καιμε το μόντελιγκ.

Αγαπώ πολύ και τα δύοκαι δεν θα θυσιάσωκανένα από αυτά»

ÔÏÈÙÈÛÌfi˜23

«The Great Gatsby»(Ρομαντικό / Δράμα)

Νέα Υόρκη, 1925. ΟΤζέι Γκάτσμπι (Leo-nardo DiCaprio), εί-ναι ένας μυστηριώ-δης, ισχυρός, πάμ-πλουτος άντρας, γιατον οποίο κανείς δεν

φαίνεται να γνωρίζει τίποτα. Διοργανώνει τα-κτικά υπερπολυτελή πάρτι στην έπαυλή του,στα οποία μπορεί να παρευρεθεί ολόκληρη ηπόλη χωρίς πρόσκληση. Όλα αυτά γίνονταιμε την ελπίδα να συναντήσει το μεγάλο τουέρωτα, τη Ντέιζι (Carey Mulligan), την οποίαέχει να δει πέντε χρόνια. Στη διάρκεια τηςαπουσίας του Γκάτσμπι, όμως, η Ντέιζι παν-τρεύτηκε τον επίσης πάμπλουτο Τομ Μπιου-κάναν. Παρόλο που όταν τελικά συναντιούν-ται βγαίνουν στην επιφάνεια τα παλιά αισθή-ματα, ο πρωταγωνιστής πολύ σύντομα θα

ανακαλύψει ότι δεν είναι τόσο εύκολο ναζωντανέψεις το παρελθόν.

H ταινία αυτή αποτελεί μια υπερπαραγωγή μεφαντασμαγορικά σκηνικά και εξαιρετική σκηνο-θεσία. Τα πάρτι κλέβουν την παράσταση, αφούενώ θυμίζουν αυτά της δεκαετίας του 1920, συ-νοδεύονται από σύγχρονη μουσική και εξαιρε-τικά τραγούδια από γνωστούς σύγχρονους καλ-λιτέχνες. Περιττό να αναφέρω πως πίσω απόόλη αυτή την υπερπαραγωγή κρύβεται προϋπο-λογισμός αξίας 110 εκατομμυρίων δολαρίων!

«The Mortal Instruments: City ofBones» (Δράση / Περιπέτεια)

Όταν η Κλέρι Φρέι(Lily Collins) πηγαί-νει σε ένα κλαμπ στηΝέα Υόρκη, γίνεταιμάρτυρας ενός φό-νου, τον οποίο δια-πράττουν τρεις έφη-

βοι, καλυμμένοι με παράξενα σημάδια. Αυτήθα είναι η πρώτη συνάντηση της Κλέρι με τουςΚυνηγούς των Σκιών, πολεμιστές ειδικευμέ-νους στην αντιμετώπιση δαιμόνων που βρί-σκονται στη γη και υπεύθυνους για τη διατή-ρηση της τάξης μεταξύ βρικολάκων και λυκαν-θρώπων. Είναι επίσης η πρώτη της συνάντησημε τον Τζέις (Jamie Campbell Bower). Μέσασε εικοσιτέσσερις ώρες, η Κλέρι θα βρεθείβαθιά μέσα στον κόσμο του Τζέις, όταν η μη-τέρα της εξαφανίζεται και η ίδια δέχεται επίθε-ση από ένα δαίμονα. Γιατί όμως να ενδιαφερ-θούν οι δαίμονες για μια συνηθισμένη θνητήόπως η Κλέρι; Οι Κυνηγοί των Σκιών είναιαποφασισμένοι να το μάθουν…

Πρόκειται κατά τη γνώμη μου για μια μέτρια αλ-λά καλύτερη απ’όσο περίμενα εφηβική ταινίαπου σε καμία περίπτωση δεν θυμίζει «Twilight»,αφού το σενάριο βασίζεται σε αγγέλους καιδαίμονες ενώ η ιστορία είναι σαφώς πιο ενδια-φέρουσα. Οφείλω να πω πως το soundtrackτης ταινίας είναι εντυπωσιακό, αφού καταφέρνει

να σε κρατά σε εγρήγορση, δημιουργώνταςσου αγωνία και κάποιου είδους ανατριχίλα!

«Metallica Through the Never»(Δράση / Μουσικό)

Κατά τη διάρκεια της συ-ναυλίας του θρυλικού συγ-κροτήματος Metallica, oTrip, ένας νεαρός θαυμα-στής και βοηθός στα παρα-σκήνια, αποστέλλεται ναπαραλάβει από ένα φορτη-γό, το οποίο είχε ξεμείνειαπο βενζίνη, κάτι απαραί-τητο για τα μέλη του συγ-

κροτήματος. Η αποστολή του, όμως, αυτή θαμετατραπεί σε μια σουρεαλιστική περιπέτεια!

Συναυλιακό υλικό μπροστά και πίσω από τησκηνή του περίφημου συγκροτήματος Μetal-lica. Καθ΄όλη τη διάρκεια της ταινίας η μουσι-κή και μόνο εκπέμπει μια απίστευτη ενέργεια,ενώ το τέλος της ταινίας δημιουργεί απορία.Μια ταινία που προορίζεται για τους θαυμα-στές της μέταλ και ροκ μουσικής σκηνής.

«Despicable me 2»(Κινούμενα Σχέδια)

Καθώς ο Γκρου αρχίζεινα συνηθίζει το ρόλοτου ως οικογενειάρχηςκαι πατέρας τριών κορι-τσιών, μια μυστική ορ-γάνωση ενάντια στο κα-κό ζητάει τη βοήθειάτου. Τώρα είναι στο χέριτου Γκρου, των Μινιόν

και της νέας συνεργάτιδάς του, της Λούσι, νακαταπολεμήσουν το κακό. Άλλωστε, ο μεγαλύ-τερος πρώην παγκόσμιος εγκληματίας, ο οποί-ος κατόρθωσε να κλέψει το φεγγάρι και να τοξαναβάλει στη θέση του, είναι ο μόνος πουμπορεί να πιάσει αυτόν που απειλεί ολόκληρητη χώρα.

Η ταινία, η οποία αγαπήθηκε λόγω των μι-κρών κίτρινων Μινιόνς, επιστρέφει στη μεγά-λη οθόνη εξίσου ξεκαρδιστική και απολαυ-στική όπως και η πρώτη έκδοση της ταινίας.Οι χαρακτήρες παραμένουν εντυπωσιακοίενώ παρακολουθούμε τα Μινιόνς σε ένα νέορόλο. Μια ταινία που αξίζει να παρακολουθή-σουν μικροί και μεγάλοι.

«Gravity» (Επιστημονικήςφαντασίας / Θρίλερ 3D)

Τι θα έκανες αν ήσουνεγκλωβισμένος στο διά-στημα, χωρίς καμία επα-φή με τη Γη; Σίγουρα εί-ναι ένα πράγμα που κα-νείς δεν θέλει να ζήσει.Στην προκειμένη περί-

πτωση, αυτό ήταν κάτι που έπρεπε να αντιμε-τωπίσουν οι αστροναύτες κατά τη διάρκειαενός διαστημικού περιπάτου. Ανάμεσα στουςαστροναύτες είναι και η Δρ Ράιαν Στόουν(Sandra Bullock), μια Ιατρική Μηχανικός στηνπρώτη της διαστημική αποστολή. Μαζί της οβετεράνος αστροναύτης Ματ Κοβάλσκι (Geor-ge Clooney), επικεφαλής της αποστολής. Κα-τά τη διάρκεια αυτού του περιπάτου, ο διαστη-μικός σταθμός καταστρέφεται και οι Στόουνκαι Κοβάλσκι μένουν εγκαταλελειμμένοι στοδιάστημα χωρίς καμία επικοινωνία με τη Γη,και έτσι είναι μόνοι στο διάστημα προσπα-θώντας με κάθε τρόπο να ξεφύγουν από εκεί.Αυτή η ταινία είναι ολοκληρωτικά γυρισμένηστο διάστημα με τους δύο ηθοποιούς να δί-νουν μια εξαιρετική ερμηνεία. Θεωρώ ότι ηταινία είναι καταπληκτική, γεμάτη αγωνία καιδυνατά εφέ. Πρέπει οπωσδήποτε να την παρα-κολουθήσετε, αν δεν το έχετε κάνει ήδη.

¶·Ú·ÎÔÏÔ˘ı‹ÛÙÂ ÛÙË ÌÂÁ¿ÏË ÔıfiÓË

Φιλοξενούμε στη στήλη μας και τηνκριτική του Κωνσταντίνου ΨηλογένηΓ2 για την ταινία:

ÎÈÓËÌ·ÙÔÁÚ¿ÊÔ˜

√κινηματογράφος, όπως είναιγνωστό, αποτελεί σήμεραένα ξεχωριστό είδος τέχνης.

Αποκαλείται και ως έβδομη τέχνηδίπλα στη γλυπτική, τη ζωγραφι-κή, τον χορό, την αρχιτεκτονική,τη μουσική και τη λογοτεχνία.Για εσάς, τους λάτρεις του σινε-μά, επιλέξαμε κάποιες ταινίες πουπροβλήθηκαν πρόσφατα στουςκινηματογράφους και σας τις πα-ρουσιάζουμε.

Ιωάννα Κυριάκου Β2

Οι αστέρες οι οποίοι από πολύ νωρίς τρά-βηξαν την προσοχή των αστρονόμωνήταν οι μεταβλητοί αστέρες, δηλαδή οι

αστέρες που η φαινόμενη λαμπρότητά τους ή τοφαινόμενο μέγεθός τους μεταβάλλεται. Οι μετα-βλητοί αστέρες είχαν μεγάλη σημασία στηναστρονομία επειδή αντέκρουαν ευθέως την άπο-ψη των αρχαίων Ελλήνων σύμφωνα με την οποίαοι αστέρες ήταν αμετάβλητοι.

Οι φίλοι Έντουαρντ Πίγκοτ και Τζον Γκούντρικεήταν αστρονόμοι, οι οποίοι προσπάθησαν να κα-τανοήσουν το αίτιο των διακυμάνσεων αυτώντων αστέρων. Ο Γκούντρικε, ο οποίος ήταν κω-φάλαλος, συμπέρανε με μεγάλη ακρίβεια πώς με-ταβαλλόταν η λαμπρότητα ενός μεταβλητού αστέ-ρα από τη μια νύχτα στην άλλη. Ο Γκούντρικε καιο Πίγκοτ ανακάλυψαν ότι κάποιοι αστέρες αποτε-λούσαν διπλό αστρικό σύστημα, δηλαδή ένα ζεύ-γος αστέρων σε τροχιά ο ένας γύρω από τον άλ-λο, των οποίων η μεταβολή της λαμπρότητάςτους οφειλόταν σε ένα φαινόμενο έκλειψης. Σή-μερα γνωρίζουμε ότι κάτι τέτοιο αποτελεί συνηθι-σμένη κατάσταση για αστέρες.

Μετά από αυτή τη σημαντική ανακάλυψη των δυοφίλων, έμελλε να ακολουθήσει ακόμη μια. Το1784 παρατήρησαν ότι ο αστέρας η του Αετούκαι δ του Κηφέως μετέβαλλαν τη λαμπρότητάτους. Σχεδίασαν τη μεταβολή και των δυο αστέ-ρων σε συνάρτηση με το χρόνο. Ο δ του Κηφέ-ως (Σχήμα 41) και ο αστέρας η του Αετού εμφά-νιζαν ένα σχήμα που μοιάζει με πτερύγιο καρχα-

ρία, το οποίο δεν μπορεί να εξηγηθεί με οποι-οδήποτε εκλειπτικό φαινόμενο.

Έτσι υπέθεσαν ότι και στους δύο αστέρες πρέπεινα υπάρχει κάτι ενδογενές, το οποίο προκαλούσετη μεταβολή. Αποφάσισαν ότι οι αστέρες αυτοίανήκαν σε μια νέα κατηγορία μεταβλητών αστέ-ρων, τους οποίους σήμερα ονομάζουμε μεταβλη-τούς Κηφείδες ή απλά Κηφείδες. Μερικοί από αυ-τούς είναι πολύ δυσδιάκριτοι, όπως για παρά-δειγμα ο Πολικός Αστέρας, που είναι ο πλησιέ-στερος στη Γη Κηφείδης. Παρότι ο αστέρας είναισταθερός εφόσον δείχνει πάντα προς βορρά, ηφωτεινότητά του μεταβάλλεται και σχεδόν κάθετέσσερις νύχτες αυξομειώνεται ελαφρά.

Σήμερα γνωρίζουμε τι συμβαίνει στο εσωτερικόενός μεταβλητού Κηφείδη. Οι περισσότεροιαστέρες βρίσκονται σε κατάσταση ευσταθούςισορροπίας. Όμως, οι μεταβλητοί Κηφείδες δενβρίσκονται σε ευσταθή ισορροπία, αλλά υφί-στανται διακυμάνσεις. Όταν ένας Κηφείδης είναι

ψυχρός δεν μπορεί να αντισταθμίσει τη βαρυτικήδύναμη, η οποία τον αναγκάζει να συσταλεί, μεαποτέλεσμα τη συμπίεση των καυσίμων στον πυ-ρήνα του και την παραγωγή περισσότερης ενέρ-γειας. Η τελευταία θερμαίνει τον αστέρα αναγκά-ζοντάς τον να διασταλεί. Στη διάρκεια της δια-στολής και μετά από αυτή εκλύεται ενέργεια οπό-τε ο αστέρας ψύχεται και συστέλλεται και αυτή ηδιεργασία επαναλαμβάνεται διαρκώς.

Τον επόμενο αιώνα οι αστρονόμοι αναζητούσανΚηφείδες και ανακάλυψαν αρκετούς. Η ανακάλυ-ψη της φωτογραφίας βοήθησε αρκετά τηναστρονομία, αφού της παρείχε την δυνατότητανα ανιχνεύσει αντικείμενα που μέχρι τότε δενήταν ορατά. Το Αστεροσκοπείο του Κολεγίουτου Χάρβαρντ έθεσε σε εφαρμογή ένα πρόγραμ-μα ουράνιας φωτογράφισης στο οποίο έλαβε μέ-ρος μια ομάδα γυναικών.

Ανάμεσα σ’ αυτές ήταν και η Χενριέτα Λίβιτ, ηοποία ήταν σχεδόν κουφή. Μετά από μήνες μέτρη-σης και ταξινόμησης Κηφείδων, η Λίβιτ θέλησε νακατανοήσει τι ήταν αυτό που καθόριζε τον ρυθμόδιακυμάνσεών τους. Ήθελε να ελέγξει κατά πόσουπήρχε σχέση μεταξύ της περιόδου μεταβολής καιτης λαμπρότητας των Κηφείδων. Το μείζον πρό-βλημα όμως ήταν ότι η λαμπρότητα των αστέρωνήταν φαινομενική και όχι πραγματική, αφού έναςφαινομενικά λαμπρός αστέρας μπορούσε στηνπραγματικότητα να ήταν ένας αστέρας αμυδρόςπου βρισκόταν πλησιέστερα στη Γη.

Ωστόσο η Λίβιτ έκανε την ανακάλυψή της εστιά-

ζοντας την προσοχή της στον αστρικό σχηματι-σμό, γνωστό ως Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου.Η Λίβιτ κατάφερε να αναγνωρίσει 25 Κηφείδεςστο Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου, των οποίωνδεν γνώριζε την απόσταση από τη Γη αλλά υπο-ψιαζόταν ότι βρίσκονταν σχετικά κοντά μεταξύτους. Αν οι Κηφείδες στο Μικρό Νέφος του Μαγ-γελάνου είχαν περίπου την ίδια απόσταση από τηΓη, τότε αν ένας Κηφείδης ήταν λαμπρότερος απόέναν άλλο αυτό θα οφειλόταν στο γεγονός ότιήταν ενδογενώς φωτεινότερος και όχι φαινομενι-κά λαμπρότερος.

Η Λίβιτ είχε ανακαλύψει μια αυστηρή μαθηματικήσχέση μεταξύ της πραγματικής φωτεινότητας ενόςΚηφείδη και της περιόδου μεταβολής της φαινομε-νικής λαμπρότητας: όσο μεγαλύτερη η φωτεινότη-τα του Κηφείδη τόσο μεγαλύτερη η περίοδος ανά-μεσα στις κορυφές της λαμπρότητας. Τώρα ήτανπλέον δυνατή η σύγκριση μεταξύ οποιωνδήποτεδύο Κηφείδων. Για παράδειγμα δύο Κηφείδες σεδιαφορετικές περιοχές του ουρανού που μεταβάλ-λονταν με παρόμοιες περιόδους σήμαινε πως ηλαμπρότητά τους ήταν περίπου ίδια.

Η βαθμονόμηση της κλίμακας αποστάσεων τωνΚηφείδων μετέτρεψε την έρευνα της Λίβιτ στον τε-λικό οδηγό των αποστάσεων για το σύμπαν. ΟιΚηφείδες χρησιμοποιούνταν πλέον ως κανόνας μέ-τρησης για το σύμπαν. Εν κατακλείδι, οι αστέρεςαυτοί παίζουν σημαντικό ρόλο στον προσδιορι-σμό της κλίμακας κοσμικών αποστάσεων.

Ελένη Ευριπίδου Γ5

ΔÒÚ· ÙÔ ‚ϤÂÙ ÙÒÚ· fi¯È...Κηφείδες: οι δείκτες των αποστάσεων του σύμπαντοςÂÈÛÙ‹ÌË

✔ ∏ ÊÚ¿ÛË «¤Ê·Á ̄ ˘ÏfiÈÙ·» ÚÔ¤Ú¯ÂÙ·È·fi ÙÔ ·Ú·Û··ÛÌ· ¯˘ÏÔ‡ Ô˘ ¤‰ÈÓ·Ó·ÏÈ¿ ÔÈ „¢ÙÔÁÈ·ÙÚÔ› ÁÈ· ÙÔÓ ÂÚÈÔÚÈÛÌfiÙÔ˘ ηËÌÔ‡ ÙˆÓ ÂÚˆÙÂ˘Ì¤ÓˆÓ!

✔ ∏ ‚¤Ú· ÊÔÚÈ¤Ù·È ÛÙÔ Ù¤Ù·ÚÙÔ ‰¿¯Ù˘ÏÔ– ·Ú¿ÌÂÛÔ ÁÈ·Ù› ÙÔÓ ·Ú¿ÌÂÛÔ ‰È·Û¯›-˙Ô˘Ó ÊϤ‚˜ Ô˘ Û˘Ó‰¤ÔÓÙ·È Ì ÙËÓ Î·Ú-‰È¿!

✔ ŸÙ·Ó ϤÌ Û οÔÈÔÓ «·ÓÙ›Ô» ÙÔ˘Ï¤Ì ΢ÚÈÔÏÂÎÙÈο, Û‡Ìʈӷ Ì ÙËÓ ·Ó-Ù›ÛÙÔÈ¯Ë ÈÛ·ÓÈ΋ ÊÚ¿ÛË, fiÙÈ «ı· ٷԇ̠ÛÙÔÓ ¿ÏÏÔ ÎfiÛÌÔ», ‰ËÏ·‰‹ Úfi-ÎÂÈÙ·È ÁÈ·... ·Ô¯ˆÚÈÛÌfi!

✔ 濯ÓÔÓÙ·˜ Ó· ‚Úԇ̠·ÓÙÈΛÌÂÓ·fiˆ˜ ÎÏÂȉȿ, ÎÈÓËÙ¿ Î.¿. ̄ ¿ÓÔ˘Ì ÂÚ›-Ô˘ ¤Ó· ¯ÚfiÓÔ ·fi ÙË ˙ˆ‹ Ì·˜!

✔ √È ∫ÈÓ¤˙ÔÈ ÁÈÔÚÙ¿˙Ô˘Ó Ù· ÁÂÓ¤ıÏÈ¿ÙÔ˘˜ οı ‰¤Î· ¯ÚfiÓÈ·!

✔ Δ· Ó‡ڷ Ì·˜ ¤¯Ô˘Ó Ì‹ÎÔ˜ 70 ̄ ÈÏÈfiÌÂ-ÙÚ·!

✔ √ ̤ÛÔ˜ ¿ÓıÚˆÔ˜ οÓÂÈ 1460 fiÓÂÈÚ·ÙÔ ¯ÚfiÓÔ!

✔ Δ· ‰ÂÏÊ›ÓÈ· ÎÔÈÌÔ‡ÓÙ·È Ì ÙÔ ¤Ó· Ì¿ÙÈ·ÓÔȯÙfi!

✔ ∏ ̇ÙË Î·È Ù· ·˘ÙÈ¿ ‰ÂÓ ÛÙ·Ì·Ù¿ÓÂÔÙ¤ Ó· ÌÂÁ·ÏÒÓÔ˘Ó!

✔ ŸÛÔ ÌÂÁ·ÏÒÓÔ˘Ì ÙÔ ¯ÚÒÌ· ÙˆÓ Ì·-ÙÈÒÓ Ì·˜ Á›ÓÂÙ·È ÈÔ ·ÓÔȯÙfi!

✔ •Â¯Ó¿Ì ÙÔ 80% ·fi ·˘Ù¿ Ô˘ Ì·ı·›-ÓÔ˘Ì οı ̤ڷ!

Μαριλένα Τσεντίδου Α3

Ήξερες ότι…ªÈÎÚ¿ ı¤Ïˆ Ô˘ ı· ·ÏÏ¿ÍÔ˘Ó ÙË Û¯ÔÏÈ΋ ÌÔ˘ ˙ˆ‹

♥ £¤Ïˆ Ó· ÊÙȿ͈ ÙÔÓÚ·‰ÈÔÛÙ·ıÌfi Ì·˜, ÙÔ §∞μ…radio,Ó· ϤÌ ηÏË̤ڷ, Ó··ÊÈÂÚÒÓÔ˘Ì ÙÚ·ÁÔ‡‰È·, Ó··Îԇ̠ÌÔ˘ÛÈ΋ Ù· ‰È·Ï›ÌÌ·Ù·…

♥ £¤Ïˆ Ó· ¤¯ˆ ¤Ó·Ó ÙÔ›¯Ô Ó·ÊÙÈ¿¯Óˆ ˙ˆÁÚ·ÊȤ˜ ηÈÁÎÚ¿ÊÈÙÈ…

♥ £¤Ïˆ Ó· ‰ˆ ¯·ÚÙ·ÂÙÔ‡˜ Ó·ÂÙÔ‡Ó ÛÙËÓ ·˘Ï‹ ÙËÓΔÛÈÎÓÔ¤ÌÙË…

♥ £¤Ïˆ Ó· Ú¿„ˆ ÚÔ‡¯· ·fi·Ó·Î˘ÎÏÒÛÈÌ· ˘ÏÈο…

♥ £¤Ïˆ Ó· ·ÔÏ·‡Ûˆ ÙÔ˘˜Ê›ÏÔ˘˜ ÌÔ˘ Ó· ÊÔÚÔ‡Ó Ù· ÚÔ‡¯·Ô˘ ı· Ú¿„ˆ Û ›‰ÂÈÍË Ìfi‰·˜ÁÈ· ÊÈÏ·ÓıÚˆÈÎfi ÛÎÔfi…

♥ £¤Ïˆ Ó· ¤¯ˆ ÌÈ· ̤ڷ ÁÈÔÚÙ‹˜Ì ·˙·Ú¿ÎÈ·, ÂÎı¤ÛÂȘ,ÙÚ·ÁÔ‡‰È·, ¯ÔÚfi, ηʤ ηÈÛÔ‡‚Ï·…

Αναστασία Χριστοδούλου Β3

Ειρήνη Ταμπουκάρη Β2

Δ· ·Ú¿ÍÂÓ· Î·È ÌÔÓ·‰Èο ÙÔ˘ §∞μ™™ τις 4 Οκτωβρίου, την Παγκόσμια

ημέρα των ζώων, καθώς κάναμε μά-θημα εμφανίστηκε ξαφνικά ένας

σκύλος να τριγυρνά στο σχολείο. Τυχαίο;Δεν νομίζω!

Στην αίθουσα γλωσσών έχουν τοποθε-τηθεί μπάλες του τένις κάτω από τα πόδιατων καρεκλών, έτσι ώστε να αποφευχθείη ηχορύπανση. Πρωτότυπο ε…;

Έχουμε όλοι προσέξει από την αρχή τηςσχολικής χρονιάς πολλά χαριτωμένα καιερωτευμένα ζευγαράκια κυρίως ανάμεσαστα παιδιά της Α΄ τάξης!ΕΕΕΕΕΕΡΩΩΩΩΩΩΤΑΑΑΑΑΣ♥

Κουβεντούλα στα θρανία πιάσαμε απότην αρχή της σχολικής χρονιάς. Μαθητέςπου συνομιλούν μέσω μηνυμάτων πουγράφονται πάνω στα θρανία. Πρωτότυποκαι διασκεδαστικό! Δεν νομίζω όμως νασυμφωνούν και οι καθηγητές…

Άντρεα Γεωργιάδου Β2

♥ Στα πλαίσια διάφορων φιλανθρωπικώνδραστηριοτήτων που διοργανώνονται στοΛΑΒ πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχίαφιλανθρωπικό παζαράκι με νόστιμα γλυκάπου κόστιζαν μόνο 1 ευρώ. Αναμένουμε κιάλλες τέτοιες δραστηριότητες!

♥ Μεγάλη η προσπάθεια που γίνεται απόκαθηγητές και μαθητές προς ευαισθητοποί-ηση όλων για το θέμα της ανακύκλωσης. Ξεκι-νήσαμε εκστρατεία συλλογής πωμάτων απόπλαστικά μπουκάλια νερού, ώστε να μαζευ-τούν χρήματα για αγορά αναπηρικής καρέ-κλας. Μπράβο μας!

♥ Κάποιοι καθηγητές μας έχουν Rock καιMetal γούστα και πολύ συχνά συζητούν μετους μαθητές τους για τα μουσικά τους ενδια-φέροντα! We like youououou!

♥ Κάποιοι άλλοι καθηγητές μας φορούνπολλές φορές μπλούζες της UNICEF δείχνο -ντας έτσι την ευαισθησία και το ενδιαφέροντους προς την οργάνωση! Μπράβοοοο!

♥ Μας αρέσει πολύ όταν συμμαθητές μαςπαίζουν κιθάρα και τραγουδούν τα διαλείμμα-τα. Μας χαλαρώνουν με τη μουσική τους. Νατο κάνετε συχνότερα φίλοι μου!

♥ Μια στάση των καθηγητών απέναντί μαςπου μας ελκύει πολύ είναι όταν μας δίνουντην ευκαιρία να εκφράσουμε τις ανησυχίες καιτους προβληματισμούς μας, έτσι ώστε ναυπάρχει ισότητα και ελευθερία του λόγου.Προσπαθήστε το περισσότερο… Μας αρέσει!

♥ Μετά την πραγματοποίηση της επιθυμίαςτων μαθητών του ΛΑΒ για έκδοση μαθητικήςεφημερίδας, κάτι ακούγεται και για δημιουρ-γία ΛΑΒ ραδιοσταθμού, με κύριο στόχο τουτην ψυχαγωγία όλων με μουσική! We ΛΑΒmusic!

♥ Είναι πράγματι υπέροχο να βλέπουμε τουςσυμμαθητές μας να εργάζονται σε ομάδες γιατη διεκπεραίωση μιας εργασίας ή μιας δρα-στηριότητας. Έτσι επιτυγχάνεται μια μικρή κοι-νωνία με καλύτερη επικοινωνία. Συνεχίστε!

♥ Έναν υπέροχο τρόπο βρήκαν για να γιορ-τάσουν μερικοί συμμαθητές μας τα γενέθλιάτους στο σχολείο. Διοργανώνουν μικρά sur-prise parties με τούρτα γενεθλίων και ευχές.Είναι ένας τρόπος για να δείξουμε όλοι τηναγάπη μας και να μοιραστούμε όμορφες στιγ-μές με την παρέα μας!

Άντρεα Γεωργιάδου Β2Ειρήνη Νεοφύτου Β7

We… §∞μ

We don’t… §∞μ� Τον τρόπο που διαδηλώσαμε για τηνεπιβολή κομίστρων στα λεωφορεία. Δενοργανωθήκαμε όπως έπρεπε και δεν δώσα-με δυναμικά την παρουσία μας ως μαθητέςτου ΛΑΒ. Τι έφταιξε άραγε…;

� Οτιδήποτε αφορά την εμφάνιση (ντύσι-μο, παπούτσια, μαλλιά, κοσμήματα) που μαςπροκαλεί! Ονόματα δεν λέμε, προσωπικό-τητες δεν θίγουμε!

� Τη μονοτονία στην ενδυμασία… Βάλτεκάτι διαφορετικό και πρωτότυπο… Σκεφτεί-τε το, γίνεται!

� Τη διάκριση ανάμεσα σε καλούς και κα-κούς μαθητές από τους καθηγητές μας, τιςσυμπάθειες και τις αντιπάθειες… Θα ήτανκαλό να περιοριστούν για να νιώθουμεόλοι καλύτερα!

� Τους καθηγητές που ενδιαφέρονται πε-ρισσότερο για την έγκαιρη προσέλευση καιτην εμφάνισή μας παρά για άλλα σημαντι-κότερα ζητήματα και χάνεται έτσι άσκοπαπολύς χρόνος για παρατηρήσεις. Ίσως θαέπρεπε να αναθεωρήσετε ορισμένα πράγ-ματα;

� Τις φωτιές, τις καταστροφές, τους βαν-δαλισμούς στο χώρο του σχολείου. Σταμα-τήστε πια! Τι κερδίζετε με αυτό τον τρόπο;

� Την περιέργεια και την αδιακρισία μερι-κών συμμαθητών μας που προκαλεί καβγά-δες και διαφωνίες!

Άντρεα Γεωργιάδου Β2Ελένη Χρίστου Β6

Kώστας Βαλανίδης Γ9