I TREŚCI PROGRAMOWE - bip.us.edu.plbip.us.edu.pl/sites/bip.us.edu.pl/files/prawo/zal20128704.pdfma podstawową wiedzę o cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów technicznych

1

Załącznik nr 4

do zarządzenia nr 87 Rektora Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach

z dnia 24 lipca 2012 r.

LITERATURA

I TREŚCI PROGRAMOWE

PODYPLOMOWYCH

STUDIÓW

KWALIFIKACYJNYCH

EDUKACJA

INFORMATYCZNA

I TECHNICZNA

SPECJALNOŚĆ –

INFORMATYKA

I TECHNOLOGIA

INFORMACYJNA

2

Opis zakładanych efektów kształcenia na studiach podyplomowych

Nazwa studiów: Podyplomowe Studia Kwalifikacyjne

„Edukacja Informatyczna i Techniczna”

specjalność: Informatyka i Technologia Informacyjna

Typ studiów: kwalifikacyjne/doskonalące: kwalifikacyjne

Forma studiów: niestacjonarne

Efekty kształcenia dla studiów podyplomowych

WIEDZA

ma rozszerzoną wiedzę z zakresu matematyki, fizyki, chemii i innych obszarów właściwych dla

studiowanego kierunku studiów przydatną do formułowania i rozwiązywania złożonych zadań

z zakresu studiowanego kierunku studiów

ma szczegółową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych ze studiowanym

kierunkiem studiów

ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe

zagadnienia z zakresu studiowanego kierunku studiów

ma podbudowaną teoretycznie wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu

studiowanego kierunku studiów

ma wiedzę o trendach rozwojowych i najistotniejszych nowych osiągnięciach z zakresu

dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów

i pokrewnych dyscyplin naukowych

ma podstawową wiedzę o cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów technicznych

zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu

złożonych zadań inżynierskiuch z zakresu studiowanego kierunku studiów

ma wiedzę niezbędną do zrozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych

pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej oraz ich uwzględniania w praktyce

ma podstawową wiedzę dotyczącą zarządzania

UMIEJĘTNOŚCI

3

potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł

w zakresie studiowanego kierunku studiów; potrafi integrować uzyskane informacje,

dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a także wyciągać wnioski oraz formułować

i wyczerpująco uzasadniać opinie

potrafi porozumiewać się przy użyciu różnych technik w środowisku zawodowym oraz

w innych środowiskach w zakresie studiowanego kierunku studiów

potrafi przygotować i przedstawić prezentację ustną, dotyczącą szczegółowych zagadnień

z zakresu studiowanego kierunku studiów

potrafi określić kierunki dalszego uczenia się i realizować proces samokształcenia

potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji

określonych zadań

potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe,

interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski

potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań i prostych problemów

badawczych metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne

potrafi – przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań – integrować wiedzę z zakresu dziedzin

nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów oraz zastosować

podejście systemowe uwzględniające także aspekty pozatechniczne

ma przygotowanie niezbędne do pracy w środowisku szkolnym oraz zna zasady

bezpieczeństwa związane z tą pracą

potrafi dokonać wstępnej analizy ekonomicznej podejmowanych działań

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie, potrafi inspirować i organizować proces

uczenia się innych osób

ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności, w tym jej

wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje

potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role

potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych

4

zadania

prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu

potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny i przedsiębiorczy

ma świadomość roli społecznej absolwenta uczelni technicznej, zwłaszcza rozumie potrzebę

formułowania i przekazywania społeczeństwu, w szczególności poprzez środki masowego

przekazu, informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki i innych aspektów działalności

inżynierskiej;

podejmuje starania, aby przekazać takie informacje i opinie w sposób powszechnie

zrozumiały, z uzasadnieniem różnych punktów widzenia.

Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia*)

WPROWADZENIE DO INFORMATYKI

Język przedmiotu/modułu kształcenia*)

Język polski

Efekty kształcenia dla przedmiotu/modułu kształcenia*) (wiedza, umiejętności, kompetencje społeczne)

Wiedza:

Stosuje reprezentację cyfrową liczb całkowitych

i rzeczywistych oraz posiada znajomość cyfrowego

kodowania i przetwarzania informacji.

Umiejętności:

Rozpoznaje podstawowe zagadnienia z dziedziny

tworzenia i analizy algorytmów i programów. Rozróżnia

podzespoły komputera. Odtwarza zagadnienia dotyczące

systemów operacyjnych, aplikacji użytkowych oraz

Internetu. Wyodrębnia informacje z literatury, Internetu oraz

innych źródeł.

Kompetencje społeczne:

Demonstruje znajomość cyfrowego kodowania i

przetwarzania informacji. Wykonuje prace indywidualne

i zespołowe.

Semestr, w którym przedmiot/moduł*) jest realizowany

pierwszy

Forma realizacji zajęć

Wykład wprowadzający z zagadnień związanych

z podstawami informatyki i budowy komputerów.

Ćwiczenia - Prowadzący wspólnie ze słuchaczami

analizuje i wykonuje zadania tablicowe w oparciu o wiedzę

z wykładów i zawartą w literaturze przedmiotu.

5

Wymagania wstępne i dodatkowe

Wiedza z zakresu matematyki

Rodzaj i liczba godzin zajęć dydaktycznych wymagających bezpośredniego udziału nauczyciela akademickiego i słuchaczy

Wykład – 5h

Ćwiczenia – 10h

Liczba punktów ECTS przypisana przedmiotowi/modułowi*)

2

Stosowane metody dydaktyczne

W ramach przedmiotu stosowane będą następujące

metody dydaktyczne:

1. Wykład informacyjno - problemowy,

2. Ćwiczenia przedmiotowe,

3. Burza mózgów,

4. Laboratoryjna, eksperymentu.

Sposób weryfikacji efektów kształcenia uzyskanych przez słuchaczy

W ramach przedmiotu zostaną zrealizowane dwa kolokwia.

Kolokwium składa się z dwóch części: teoretycznej,

związanych ze sprawdzanym zakresem materiału i części

praktycznej w ramach której słuchacz wykonuje zadania

informatyczne.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu/modułu*), w tym zasady dopuszczenia do egzaminu, zaliczenia

Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie

pozytywnych wyników z kolokwiów przeprowadzonych na

zajęciach.

Zaliczenie

Treści programowe przedmiotu/modułu kształcenia*)

W ramach przedmiotu będą realizowane nastepujące

treści: Systemy liczbowe. Reprezentacja cyfrowa liczb

całkowitych i rzeczywistych. Kodowanie informacji: tekstu,

dźwięku, obrazu i wideo. Kompresja danych. Dziedziny

zastosowań informatyki oraz tendencje jej rozwoju.

Struktury danych. Algorytmika. Sposoby zapisu

algorytmów. Analiza algorytmów. Poprawność i złożoność

obliczeniowa algorytmów. Architektury i budowa

komputerów. Magistrala systemowa, pamięć, urządzenia

wejścia/wyjścia. Przepływ informacji. Elementy budowy

współczesnego komputera i ich funkcje. Tendencje

rozwoju. Systemy operacyjne, podział, zadania. Popularne

aplikacje użytkowe: edytory tekstu, arkusze kalkulacyjne,

bazy danych, programy prezentacyjne. Internet i jego

usługi. Perspektywy rozwoju.

Wykaz literatury obowiązkowej i uzupełniającej

1. Brookshear J.G.: Informatyka w ogólnym zarysie.

WNT, Warszawa 2003.

2. Danowski B.: Komputer PC. Ćwiczenia praktyczne.

6

Wydawnictwo HELION, Gliwice 2006.

3. Chalk B. S.: Organizacja i architektura komputerów.

WNT, Warszawa 1998.

4. Skorupski A.: Podstawy budowy i działania

komputerów. WKiŁ, Warszawa 1996.

5. Kisielewicz A.: Wprowadzenie do informatyki.

Helion, Gliwice 2002.

6. Wojtuszkiewicz K: Jak działa komputer?. MIKOM,

Warszawa 2002.


SYSTEMY OPERACYJNE


Język polski


Wiedza:

Przywołuje elementarną wiedzę z zakresu systemów

operacyjnych. Zna podstawy systemu plików rodziny

Windows oraz standardu POSIX. Zna wymagania

sprzętowe do określonego systemu operacyjnego oraz

możliwości jego wykorzystania do zdefiniowanych zadań.

Umiejętności:

Potrafi dobrać odpowiedni system operacyjny do realizacji

zdefiniowanych celów. Potrafi wykorzystać dostępne

narzędzia do konserwacji i utrzymania systemu

operacyjnego. Obsługuje i konfiguruje podstawowe

urządzenia i oprogramowanie komunikacji z urządzeniami

we/wy. Realizuje proste zadania o charakterze

inżynierskim.


Wykonuje prace indywidualne oraz zespołowe. Rozumie

znaczenie przedmiotu dla podniesienia jakości życia

jednostki i społeczeństwa.


pierwszy


Wykład - wprowadzający do zrozumienia najważniejszych

zagadnień systemów operacyjnych prezentuje wiedzę

z zakresu implementacji, obsługi, konfiguracji

i zabezpieczenia oprogramowania systemowego.

Ćwiczenia - Prowadzący wspólnie ze słuchaczami

wykonuje ćwiczenia na stanowiskach komputerowych oraz

nadzoruje poprawność ćwiczeń wykonywanych przez

7

słuchaczy samodzielnie.

Projekt - Słuchacz samodzielnie lub w niewielkiej grupie

wykonuje zadanie projektowe dotyczące konfiguracji lub

odzyskania wybranego zasobu systemowego.


Podstawowa znajomosć obsługi, budowy i zasady działania

komputera.


Wykład – 5h

Ćwiczenia – 15h


6


W ramach przedmiotu stosowane będą następujące

metody dydaktyczne:

1. wykład,

2. prezentacja, pokaz

3. ćwiczenia przedmiotowe,

4. projekt.


W ramach przedmiotu zostanie zrealizowane kolokwium

zaliczeniowe, w skład którego wchodzą zagadnienia teorii

systemów operacyjnych jak i sprawdzenie praktycznych

umiejętności w obsłudze i konfigurowaniu wybranych

zasobów systemowych.

W trakcie realizacji przedmiotu słuchacz wykona cykl

ćwiczeń na stanowisku komputerowym dołączonym do

sieci. Dodatkowo zrealizowany zostanie projekt polegający

na konfiguracji lub odzyskaniu wybranego zasobu

systemowego.

Egzamin.



pozytywnego wyniku z kolokwium oraz zrealizowanego

projektu.

Egzamin


Klasyfikacja systemów operacyjnych oraz struktura systemu, przepływ informacji w systemie, systemy plików, organizacja logiczna, pliki i ich typy, katalogi, metody dostępu, archiwizacja danych, pojęcie procesu, wątku i zasobu, zarządzanie pamięcią, przydział, stronicowanie, segmentacja, fragmentacja, pamięć wirtualna i jej rola,

zarządzanie wejsciami/wyjściami i sposób współpracy

z systemem, narzędzia do monitorowania, konserwacji

8

i ochrony zasobów sytemu operacyjnego, system

operacyjny z dostępem do sieci, porównanie systemów

open source oraz komercyjnych, optymalizacja systemu na

podstawie profilu działalności użytkownika,

oprogramowanie dla systemów operacyjnych, standard

POSIX, podstawy UNIX/Linux, jądro oraz funkcje powłoki i

skryptów, dystrybucje systemów LINUX.


1. A. S. Tanenbaum Systemy operacyjne, Helion,

Gliwice, 2010

2. A. Silberschatz , P.B. Galvin , G. Gagne Podstawy

systemów operacyjnych, WNT, Warszawa, 2006

3. A.M. Lister, R.D. Eager: Wprowadzenie do

systemów operacyjnych, WNT, Warszawa, 2001

4. W. Stalings Organizacja i architektura systemu

komputerowego, WNT, Warszawa, 2002

5. W. C. Preston Archiwizacja i odzyskiwanie danych,

Helion, Gliwice, 2008

6. J. Marczyński, UNIX użytkowanie i administrowanie,

Helion, Gliwice, 2000


PROGRAMY UŻYTKOWE


Język polski


Wiedza:

Posiada podstawową wiedzę z zakresu oprogramowania

użytkowego oraz dostępnych pakietów oprogramowania.

Zna pojęcia edytora tekstu, arkusza kalkulacyjnego,

programu do edycji grafiki rastrowej i wektorowej. Zna

możliwości oprogramowania użytkowego dostępnego

online.

Umiejętności:

Potrafi samodzielnie dokonać optymalnego wyboru pakietu

oprogramowania użytkowego. Do określonego zadania

potrafi dobrać odpowiedni program użytkowy.


Potrafi uzupełniać i doskonalić nabytą wiedzę oraz

umiejętności.

9


pierwszy


Wykład – wprowadzenie do tematyki wykorzystania

oprogramowania narzędziowego i biurowego. Przegląd

dostępnych pakietów oprogramowania biurowego

i graficznego. Przykładowe aplikacje użytkowe dostępne

online.


Podstawy obsługi komputera, systemu operacyjnego

i internetu.


Wykład – 5h


1


5. Wykład.

6. Projekt.


Zrealizowanie projektu polegającego na zaproponowaniu

wyposażenia w oprogramowanie użytkowe pracowni

komputerowej/komputera ogólnodostępnego/komputera

w pracowni/komputera w pokoju nauczycielskim.


Obecność na wykładzie oraz zaliczenie projektu.

Zaliczenie


1. Przegląd powszechnie stosowanych programów

użytkowych oraz opis ich podstawowego

przeznaczenia.

2. Przegląd pakietów oprogramowania biurowego.

3. Narzędzia do edycji i tworzenia grafiki rastrowej

i bitmapowej.

4. Alternatywa – oprogramowanie działające online.


1. Dziewoński M.: OpenOffice 3.x PL. Oficjalny

podręcznik. Helion, Gliwice 2009.

2. Gajda W.: GIMP. Praktyczne projekty. Wydanie II.


3. Price M.: Office 2010 PL. Seria praktyk. Helion,

Gliwice 2011.

4. Tomaszewska A.: Inkscape. Ćwiczenia praktyczne.

10


5. Wróblewski P.: Aplikacje Google. Helion, Gliwice

2010.


EDYTORY TEKSTÓW


Język polski


Wiedza:

Posiada podstawową wiedzę z zakresu edytorów tekstu

oraz zasad pracy z tekstem. Zna budowę dokumentu

tekstowego, formaty plików dokumentów oraz pojęcia

formatowania, stylów, spisów, odsyłaczy i osadzania

obiektów. Zna możliwości edytorów tekstu dostępnych

online.

Umiejętności:

Potrafi samodzielnie stworzyć dokument tekstowy oraz

opracować go zgodnie z przyjętymi regułami. Potrafi

posługiwać się stylami i odsyłaczami, tworzyć

automatyczne spisy, osadzać obiekty, wstawiać tabele.

Potrafi zapisać dokument w wielu formatach zapisu

dokumentów.



umiejętności.


pierwszy


Ćwiczenia – wprowadzenie do tematyki pracy

z dokumentem tekstowym. Formatowanie przykładowego

dokumentu tekstowego z wykorzystaniem stylów. Przegląd

dostępnych funkcji edytora. Realizacja przykładowych

zadań w edytorze tekstu dostępnych online na przykładzie

usługi Dokumenty Google’a.



i internetu.


Ćwiczenia – 15h

Liczba punktów ECTS przypisana

3

11

przedmiotowi/modułowi*)


1. Ćwiczenia.

2. Laboratorium (z wykorzystaniem komputerów).

3. Projekt


Słuchacze samodzielnie realizują projekt polegający na

opracowaniu określonego dokumentu w edytorze tekstu.

Przewidziane jest kolokwium praktyczne sprawdzające

umiejętności edytorskie słuchaczy.


Zaliczenie kolokwium oraz zrealizowanie projektu.

Zaliczenie


1. Budowa edytora tekstu.

2. Zasady pracy z edytorem tekstu.

3. Formatowanie dokumentów. Praca ze stylami.

4. Wstawianie tabel i praca z nimi.

5. Osadzanie obiektów.

6. Automatyzowanie dokumentu: odsyłacze, spisy.

7. Praca w edytorach tekstu dostępnych online.





Gliwice 2011.


2010.


ARKUSZE KALKULACYJNE


Język polski


Wiedza:

Posiada podstawową wiedzę z zakresu arkuszy

kalkulacyjnych oraz zasad pracy z arkuszami. Zna budowę

arkusza oraz pojęcia komórek, wierszy, kolumn, formuł,

formatów, funkcji oraz wykresów i ich rodzajów. Zna

możliwości arkuszy kalkulacyjnych dostępnych online.

Umiejętności:

Potrafi samodzielnie stworzyć arkusz kalkulacyjny oraz

opracować go zgodnie z przyjętymi regułami. Potrafi

posługiwać się funkcjami, tworzyć formuły, osadzać

12

wykresy. Potrafi zapisać arkusz w wielu formatach zapisu

dokumentów. Potrafi importować dane do arkusza

kalkulacyjnego.



umiejętności.


pierwszy


Ćwiczenia – wprowadzenie do tematyki pracy z arkuszem

kalkulacyjnym. Rozwiązanie przykładowego zadania

z wykorzystaniem arkusza. Przegląd dostępnych funkcji.

Wstawianie wykresu. Realizacja przykładowych zadań

w arkuszu kalkulacyjnym dostępnym online na przykładzie

usługi Dokumenty Google’a.



i internetu.


Ćwiczenia – 15h


3


1. Ćwiczenia.


3. Projekt



opracowaniu określonego arkusza kalkulacyjnego.

Przewidziane jest kolokwium praktyczne sprawdzające

umiejętności tworzenia formuł.



Zaliczenie


1. Budowa arkusza kalkulacyjnego.

2. Zasady pracy z arkuszem.

3. Definiowanie formuł. Wykorzystanie funkcji.

4. Wstawianie wykresów i praca z nimi.

5. Importowanie danych z plików.

6. Praca w arkuszu kalkulacyjnym dostępnym online.

13




2. Masłowski K.: Excel 2010 PL. Ćwiczenia

praktyczne. Helion, Gliwice 2010.


Gliwice 2011.


2010.


PROGRAMY GRAFICZNE


Język polski


Wiedza:

Posiada podstawową wiedzę z zakresu grafiki

komputerowej oraz zasad pracy z grafiką rastrową

i wektorową. Zna pojęcia piksela, bitmapy, maski i krzywej.

Zna możliwości różnych programów graficznych.

Umiejętności:

Potrafi samodzielnie stworzyć grafikę rastrową i wektorową.

Potrafi przetworzyć zdjęcie za pomocą wybranego

programu graficznego. Potrafi posługiwać się

podstawowymi narzędziami, nakładać maski, stosować

efekty. Potrafi zapisać grafikę w wielu formatach plików

graficznych.



umiejętności.


pierwszy


Ćwiczenia – wprowadzenie do tematyki pracy z grafiką

wektorową i rastrową. Rozwiązanie przykładowego zadania

z wykorzystaniem programu do grafiki rastrowej

i wektorowej. Przegląd dostępnych funkcji. Stosowanie

masek. Omówienie formatów zapisu grafiki. Modelowanie

krzywych. Praca na warstwach.



i internetu.

Rodzaj i liczba godzin zajęć dydaktycznych wymagających bezpośredniego udziału

Ćwiczenia – 15h

14

nauczyciela akademickiego i słuchaczy


3


1. Ćwiczenia.


3. Projekt



przetworzeniu zdjęcia. Przewidziane jest kolokwium

praktyczne sprawdzające wiedzę na temat grafiki

wektorowej i rastrowej.



Zaliczenie


1. Omówienie różnic między grafiką wektorową

i rastrową.

2. Zasady pracy z grafiką.

3. Modyfikowanie obrazu rastrowego. Wykorzystanie

masek. Efekty.

4. Praca z grafiką wektorową. Krzywe.

5. Eksportowanie grafiki do różnych formatów.


1. Ferreyra J.M.: GIMP 2.6. Receptury. Helion, Gliwice

2012.

2. Gajda W.: GIMP. Praktyczne projekty. Wydanie II.


3. Gölker K.: GIMP 2.6 dla fotografów - techniki

cyfrowej obróbki zdjęć. Od inspiracji do obrazu.


4. Tomaszewska A.: Inkscape. Ćwiczenia praktyczne.



PREZENTACJE MULTIMEDIALNE


Język polski


Wiedza:

Posiada podstawową wiedzę ze specyfiki prezentacji

multimedialnych. Zna pojęcia prezentacji slajdów, efektów

oraz multimediów.

15

Umiejętności:

Potrafi samodzielnie utworzyć prostą prezentację

multimedialną w wybranym narzędziu. Potrafi

zaprojektować slajdy, skorzystać z efektów specjalnych,

wprowadzić system nawigacji oraz wypełnić treścią

i multimediami. Wyodrębnia informacje z literatury,

internetu oraz innych źródeł.



umiejętności.


Pierwszy


Ćwiczenia – słuchacze wykonują z pomocą prowadzącego

zaproponowane zadania. Każdy słuchacz tworzy własną

prezentację i rozbudowuje ją o kolejne elementy.



i internetu.


Ćwiczenia – 10h


2


1. Ćwiczenia przedmiotowe.



W ramach przedmiotu zostanie zrealizowane jedno

kolokwium dotyczące wiedzy związanej z multimediami.



pozytywnego wyniku z kolokwium przeprowadzonego

na zajęciach oraz zaliczenie indywidualnego projektu

polegającego na stworzeniu prezentacji multimedialnej.

Zaliczenie


1. Zasady projektowania, tworzenia i przedstawiania

prezentacji multimedialnych.

2. Układy slajdu, stosowanie elementów graficznych,

dobór kolorystyki.

3. Tworzenie i przetwarzanie materiałów

multimedialnych.

16

4. Stosowanie efektów wizualnych oraz dźwięku

w prezentacjach.

5. Dostosowywanie prezentacji w zależności od

sposobu prezentowania.


1. Duarte N.: Slajd:ologia. Nauka i sztuka tworzenia

genialnych prezentacji. Helion, Gliwice 2011.

2. Edney A.: PowerPoint 2010 PL. Seria praktyk.


3. Lenar P.: Profesjonalna prezentacja multimedialna.

Jak uniknąć 27 najczęściej popełnianych błędów.



BAZY DANYCH


Język polski


Wiedza:

Posiada podstawową wiedzę z zakresu baz danych. Zna

pojęcia relacyjnej bazy danych, tabel, rekordów. Przywołuje

podstawową wiedzę z zakresu języka zapytań SQL.

Umiejętności:

Potrafi samodzielnie utworzyć relacyjną bazę danych.

Potrafi posługiwać się bazami danych – tworzyć

formularze, generować raporty, importować i eksportować

dane w różnych formatach. Potrafi posługiwać się w

podstawowym stopniu językiem SQL. Wyodrębnia

informacje z literatury, internetu oraz innych źródeł.



umiejętności.


pierwszy


Wykład – wprowadzenie do zagadnień związanych

z relacyjnymi bazami danych, narzędziami do zarządzania

nimi oraz językiem SQL.



bazę danych i rozbudowuje ją o kolejne elementy.



17

i internetu.


Wykład – 5h

Ćwiczenia – 20h


6


1. Wykład.


3. Burza mózgów.




Pierwsze kolokwium – teoretyczne – dotyczy wiedzy

z wykładu, a drugie – praktycznego wykorzystania narzędzi

do zarządzania bazami danych, a w szczególności języka

SQL.




zajęciach.

Egzamin


1. Podstawy tworzenia i posługiwania się relacyjnymi

bazami danych.

2. Tworzenie baz danych, formularzy, raportów

i kwerend w wybranym oprogramowaniu

narzędziowym.

3. Posługiwanie się językiem SQL do tworzenia

zapytań do baz danych.

4. Współdzielenie, eksport oraz import danych.


1. Garcia-Molina H., Ullman J.D., Widom J.: Systemy

baz danych. Kompletny podręcznik. Wydanie II.


2. Gennik J.: SQL. Leksykon kieszonkowy. Wydanie II.


3. Mendrala D., Szeliga M.: Access 2010 PL. Kurs.


4. Pelikant A.: Bazy danych. Pierwsze starcie. Helion,

Gliwice 2009.

18


PROGRAMOWANIE


Język polski


Wiedza:

Zna pojęcia algorytmu i diagramu blokowego. .

Zna składnię języka programowania, instrukcje warunkowe

oraz pętle. .

Posiada podstawową wiedzę z zakresu testowania

oprogramowania.

Umiejętności:

Rysuje diagram blokowy tworzonego algorytmu/programu

Tworzy proste aplikacje konsolowe.

Rozumie kod napisany przez innych programistów oraz

potrafi go modyfikować. .

Wyszukuje i poprawia błędy w programie. .

Potrafi pracować w grupie realizując wspólny projekt


Potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji

określonego przez siebie lub innych zadania.

Potrafi pracować w zespołach projektowych i

programistycznych.

Potrafi uzupełniać i doskonalić nabytą wiedzę i

umiejętności.


Drugi

Forma realizacji zajęć Wykład, ćwiczenia


Ukończenie modułu: wprowadzenie do informatyki


Wykład – 5h

Ćwiczenia – 20h


6


Wykład, ćwiczenia, burza mózgów w trakcie omawiania

projektów.


Egzamin, zaliczenie

Forma i warunki zaliczenia Zaliczenie uzyskiwane jest na podstawie wyników dwóch

19

przedmiotu/modułu*), w tym zasady dopuszczenia do egzaminu, zaliczenia

kolokwiów przeprowadzonych w połowie i pod koniec

semestru. Na ocenę końcową ma także wpływ ocena

projektu realizowanego w grupach przez cały semestr.

Podstawą dopuszczenia do egzaminu jest uzyskanie

pozytywnej oceny z zaliczenia.

Egzamin


1. Wprowadzenie do programowania komputerów.

2. Struktura programu, typy danych

3. Instrukcje warunkowe, pętle

4. Formułowanie algorytmów i ich implementacja

5. Funkcje, przekazywanie parametrów przez funkcje

6. Przetwarzanie łańcuchów znakowych

7. Operacje na plikach

8. Interfejs użytkownika


Literatura obowiązkowa:

C# i .NET, Stephen C. Perry, Helion 2006

Literatura uzupełniająca:

Algorytmy. Ćwiczenia, Bogdan Buczek, Helion 2008

C#. Ćwiczenia. Wydanie II, Marcin Lis, Helion 2006


SIECI KOMPUTEROWE I APLIKACJE SIECIOWE


Język polski


Wiedza:

Posiada podstawową wiedzę z zakresu sieci

komputerowych. Zna pojęcia sieć komputerowa, topologia

sieci, interfejs sieciowy, adres IP, trasowanie. Przywołuje

podstawową z zakresu konfiguracji interfejsów sieciowych,

rozpoznaje urządzenia router, switch, karta sieciowa.

Umiejętności:

Potrafi samodzielnie utworzyć sieć podsieć komputerową.

Posiada umiejętność świadomego zarządzania

połączeniami, konfiguracją dostępu do aplikacji sieciowych.

Potrafi skonfigurować serwer plików FTP, serwer WWW,

zarządzać prosta konfiguracją domeny Windows i stworzyć

zasób SAMBA.

20



umiejętności.


drugi


Wykład – wprowadzenie do podstawowych zagadnień

związanych z sieciami komputerowymi, szczegółowo

warstwy sieci wraz z ich zadaniami. Poznaje metody

obliczania adresów sieciowych dla sieci dedykowanych.

Zapoznaje się z podstawowymi narzędziami do nasłuchu

sieci, zasadę działania tych aplikacji oraz cel ich

wykorzystania.


zaproponowane zadania. Wykorzystują dostępne narzędzia

i urządzenia sieciowe do stworzenia, zarządzania

i nasłuchu „własnych” podsieci. Analizują ruch

w wykorzystaniem warstw sieci oraz konfigurują tabelę

dostępu IP, konfigurują serwer WWW oraz FTP

z przydziałem dla podsieci. Oprogramowują własne zapory

sieciowe.


Podstawy obsługi komputera, systemu operacyjnego Linux,

Windows oraz Internetu.


Wykład – 5h

Ćwiczenia – 15h


4


1. Wykład.


3. Burza mózgów.

4. Laboratorium (z wykorzystaniem komputerów i

dostępnych urządzeń sieciowych).


W ramach przedmiotu zostaną zrealizowane cztery

kolokwia. Pierwsze kolokwium – teoretyczne – dotyczy

wiedzy z wykładu, drugie – praktycznego wykorzystania

konsoli systemowej do konfiguracji interfejsu sieciowego,

trzecie – konfiguracja własnej podsieci z trasowaniem,

czwarte – konfiguracja zapory sieciowej (iptables).

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu/modułu*), w tym



21

zasady dopuszczenia do egzaminu, zaliczenia

zajęciach.

Zaliczenie


1. Podstawy zarządzania sieciami komputerowymi,

omówienie urządzeń sieciowych.

2. Tworzenie, konfiguracja interfejsów sieciowych,

wykorzystanie dostępnych narzędzi systemowych

do analizy ruchu, konfiguracji oraz zarządzanie

trasowaniem pakietów .

3. Analiza dostępu do wybranych podsieci,

konfiguracja aplikacji sieciowych (WWW. FTP,

SAMBA, DOMENA WINDOWS).

4. Praktyczna konfiguracja zapory sieciowej, jej

zadania i możności. Automatyzacja procesów.


1. Andrew S. Tanenbaum,: Sieci Komputerowe,


2. Evi Nemeth, Garth Snyder, Trent R. Hein, Ben

Whaley,: Unix i Linux. Przewodnik administratora

systemów. Wydanie IV, Helion, Gliwice 2011.

3. Chris Fry, Martin Nystrom,: Monitoring

i bezpieczeństwo sieci, Helion, Gliwice 2004.


WYKORZYSTANIE INTERNETU


Język polski


Wiedza:

Posiada podstawową wiedzę z zakresu obsługi komputera.

Zna pojęcia adres www, nazwa domenowa, DNS, strona

www. Przywołuje podstawową z zakresu obsługi

przeglądarki internetowej, obsługi forum.

Umiejętności:

Potrafi wyszukać i zweryfikować wiedzę dostępną w

Internecie. Potrafi odnaleźć potrzebne informacje w

Internecie, wykorzystać je w praktyce, obsługiwać fora

internetowe, blog-i, wykorzystać pozostałe narzędzia

dostępne w Internecie do ułatwienia/usprawnienia pracy.



umiejętności, pozyskiwać informacje oraz wykorzystywać je

w praktyce.

Semestr, w którym drugi

22

przedmiot/moduł*) jest realizowany



zaproponowane zadania. Wykorzystują dostępne narzędzia

dostępne w Internecie. Stworzyć konto mailowe, zalogować

się na forum stworzyć i zarządzać blogiem. Wykonują

zapytania w wyszukiwarce, za pomocą wzorców. Uczą się

weryfikować wiedze zawartą w Internecie filtrować

informacje oraz komentować i poprawiać wpisy.


Podstawy obsługi komputera, systemu operacyjnego Linux

lub Windows oraz obsługa przeglądarek internetowych.


Ćwiczenia – 15h


3



2. Burza mózgów.




Pierwsze kolokwium – wykorzystanie wiedzy nabytej na

ćwiczeniach do skonstruowania zapytania tematycznego,

drugie kolokwium – tworzenie konta pocztowego spięcie

kilku kont do jednego mechanizmu zarządzania stworzenie

grupy odbiorców wiadomość za pomocą dostępnych

aplikacji sieciowych (internetowych i lokalnych).




zajęciach.

Zaliczenie


1. Wykorzystanie Internetu do prac codziennych.

Wymiana informacji za pośrednictwem Internetu.

Omówienie różnicy pomiędzy protokołem http a

https.

2. Weryfikacja odnalezionych treści w Internecie na

podstawie wielu źródeł.

3. Tworzenie i zarządzanie kontem mailowym.


1. Bartosz Sałabut: Inbound Marketing. Daj się

poznać w Google, serwisach społecznościowych i

na blogu, Press, 2010

23


PROJEKTOWANIE WITRYN INTERNETOWYCH


Język polski


Wiedza:

Posiada podstawową wiedzę z projektowania i tworzenia

stron internetowych. Zna pojęcia systemu zarządzania

treścią (CMS) i serwerów WWW. Przywołuje podstawową

wiedzę z zakresu języka HTML oraz CSS.

Umiejętności:

Potrafi samodzielnie utworzyć prostą witrynę internetową

w oparciu o wybrany system zarządzania treścią. Potrafi

zaprojektować układ strony, zdefiniować bloki, system

nawigacji i uzupełnić treścią. Potrafi posługiwać się

w podstawowym stopniu językiem HTML oraz CSS.

Wyodrębnia informacje z literatury, internetu oraz innych

źródeł.



umiejętności.


drugi




witrynę i rozbudowuje ją o kolejne elementy.



i internetu.


Ćwiczenia – 15h


3






Pierwsze kolokwium dotyczy wiedzy związanej

z systemami zarządzania treścią, a drugie – wiedzy na

temat języka HTML.

Forma i warunki zaliczenia Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie

24

przedmiotu/modułu*), w tym zasady dopuszczenia do egzaminu, zaliczenia


zajęciach.

Zaliczenie


1. Zasady projektowania, tworzenia i udostępniania

witryn internetowych.

2. Instalowanie i konfigurowanie serwera WWW oraz

bazy danych.

3. Korzystanie z systemów zarządzania treścią -

definiowanie układu stron, wypełnianie treścią.

4. Zastosowanie języka HTML do tworzenia stron

internetowych.

5. Utrzymywanie strony, aktualizacja systemów CMS,

statystyki.


1. Dutko M.: Twoja pierwsza strona WWW. Helion,

Gliwice 2011.

2. Lis M.: Tworzenie stron WWW. Praktyczny kurs.


3. Wrotek W.: WordPress. Praktyczne projekty. Helion,

Gliwice 2011.


NAUCZANIE NA ODLEGŁOŚĆ – PRZYKŁADOWE

ROZWIĄZANIA


Język polski


Wiedza:

Słuchacz ma podstawową wiedzę z zakresu możliwości

oferowanych przez systemy CMS służące jako platformy

wykorzystywane do nauczania na odległość

Umiejętności:

Potrafi utworzyć kurs Internetowy zawierający elementy

przekazywania wiadomości, odpytywania oraz zawierający

różnorodne formy komunikacji ze słuchaczami (tekstowej,

głosowej oraz wideo)


Rozumie potrzebę wykorzystania nowoczesnych technik

kształcenia w procesie nauczania i korzyści płynące z ich

zastosowania

Semestr, w którym przedmiot/moduł*) jest

drugi

25

realizowany

Forma realizacji zajęć ćwiczenia


Podstawowa znajomość obsługi komputera oraz

użytkowania przeglądarki internetowej


Ćwiczenia – 10h


2


Zajęcia praktyczne z tworzenia poszczególnych

składowych umieszczanych w kursach e-learning,

omówienie przykładowych projektów dla grup (burza

mózgów)


Projekt tworzony podczas zajęć praktycznych, z podziałem

na elementy przekazywania wiadomości oraz kontroli

wiedzy słuchacza


Projekt końcowy – przygotowanie pełnego kursu na

platformie e-learning zawierającego różnorodne formy

prezentacji wiadomości, odpytywania, komunikacji.

Zaliczenie


Podstawowe wiadomości na temat metod kształcenia

z wykorzystaniem sieci Internet, sposoby tworzenia kursów

e-learning, metodyczne aspekty projektowania

i opracowania kursów, zalety i wady nauczania w trybie

e-learning, rodzaje platform i ich możliwości oraz

podstawowe różnice, elementy platformy służące do

przekazywania wiadomości, dostępne sposoby

odpytywania, komunikacja – elementy synchronicznie

i asynchroniczne dostępne na platformie, sposoby kontroli

aktywności słuchacza, dziennik ocen.


1. Józef Bednarek, Ewa Lubina „Kształcenie na

odległość. Podstawy dydaktyki”, Mikom Warszawa

2008

2. William Rice „Tworzenie serwisów e-learningowych

z Moodle 1.9:, Wydawnictwo Helion, 2009

3. Stanisław Szabłowski „E-learning dla nauczycieli”,

Wydawnictwo Oświatowe FOSZE, Rzeszów 2009

4. Piotr Brzózka „Moodle dla nauczycieli i trenerów.

Zaplanuj, stwórz i rozwijaj platformę e-learningową",

26

Wydawnictwo Helion, 2011

Literatura uzupełniająca:

1. Alex Büchner „Moodle 2 Administration", Packt

Publishing, Limited, 2011

2. Strona platformy Moodle: http://www.moodle.org


TECHNOLOGIA INFORMACYJNA W NAUCZANIU

WYBRANEGO PRZEDMIOTU


Język polski


Wiedza:

Posiada podstawową wiedzę z zakresu technologii

informacyjnej. Zna pojęcia multimediów i cyfrowych źródeł

informacji. Przywołuje wiedzę z zakresu zastosowania

internetu w dydaktyce.

Umiejętności:

Potrafi samodzielnie opracować materiały dydaktyczne za

pomocą narzędzi TI. Rozumie zagadnienia związane

z multimediami stosowanymi w materiałach dydaktycznych.

Potrafi posługiwać się w podstawowym stopniu

ogólnodostępnymi rozwiązaniami internetowy

umożliwiającymi udostępnianie treści oraz współdzielenie

zasobów. Wyodrębnia informacje z literatury, internetu oraz

innych źródeł.



umiejętności.


drugi


Wykład – wprowadzenie do zagadnień związanych

z możliwościami zastosowania technologii informacyjnej,

w tym internetu, w technice i dydaktyce.


zaproponowane zadania. Słuchacze opracowują nowe oraz

dostosowują istniejące materiały dydaktyczne

z wykorzystaniem narzędzi informatycznych.



i internetu.

27


Wykład – 5h

Ćwiczenia – 20h


6


1. Wykład.


3. Burza mózgów.




Pierwsze kolokwium – teoretyczne – dotyczy wiedzy

z wykładu, a drugie – praktycznego wykorzystania narzędzi

TI oraz technologii powiązanych z publikowaniem

i współpracą w internecie.




zajęciach.

Egzamin


1. Podstawowe narzędzia technologii informatycznej w

dydaktyce.

2. Tworzenie materiałów dydaktycznych w edytorach

tekstu, arkuszach kalkulacyjnych oraz

oprogramowaniu służącym do tworzenia prezentacji

multimedialnych.

3. Możliwości wykorzystania internetu w dydaktyce —

publikowanie treści i zasobów. Dostosowanie

materiałów dydaktycznych do specyfiki internetu.

4. Współdzielenie dokumentów i plików w internecie.


1. Sokół M.: Internet. Kurs. Wydanie II. Helion, Gliwice

2007.


2010.

3. Zieliński Z: E-learning w edukacji. Jak stworzyć

multimedialną i w pełni interaktywną treść

dydaktyczną. Helion, Gliwice 2012.

28


METODYKA NAUCZANIA INFORMATYKI

I TECHNOLOGII INFORMACYJNEJ


Język polski


Wiedza:

Słuchacz dysponuje wiedzą z zakresu teorii i praktyki

technologii informacyjnej;

Słuchacz prezentuje informacje o zagadnieniach

dotyczących funkcjonowania społeczeństwa

informacyjnego/ społeczeństwa wiedzy, edukacji

medialnej, wychowania dla mediów;

Słuchacz zna podstawowe pojęcia, metody, formy

nauczania informatyki i technologii informacyjnej;

Umiejętności:

Słuchacz wykorzystuje wiedzę z zakresu teorii i praktyki

technologii informacyjnej i technicznej do analizy

problemów edukacyjnych i wychowawczych;

Słuchacz dostrzega różnice pomiędzy proponowanymi

koncepcjami dydaktycznymi, metodologicznymi, wskazuje

ich wady i zalety, ocenia ich przydatność w pracy

pedagogicznej nowoczesnego nauczyciela;

Słuchacz sprawnie porozumiewa się przy użyciu różnych

kanałów i technik komunikacyjnych ze specjalistami

w zakresie edukacji informatycznej i technicznej, jak

i z odbiorcami spoza grona specjalistów, korzysta

z nowoczesnych rozwiązań technologicznych;

Słuchacz planuje, projektuje i wykonuje pomoce

dydaktyczne o wysokich walorach merytorycznych

i formalnych;

Słuchacz twórczo animuje pracę nad własnym rozwojem

oraz rozwojem uczestników procesów edukacyjno-

wychowawczych oraz wspiera ich samodzielność

w zdobywaniu wiedzy. .


Słuchacz ma motywację do zachowań profesjonalnych,

jest wyczulony na pogłębianie i poszerzanie własnej

specjalizacji, otwieranie jej na impulsy płynące z różnych

dziedzin nauki i kultury;

29

Słuchacz kształtuje postawę „pedagoga jutra” otwartego

na zmiany, ustawicznie dążącego do uzupełniania

i aktualizowania wiedzy oraz nabywania nowych

kompetencji;


pierwszy, drugi, trzeci


Wykład – wprowadzenie do zagadnień związanych z przeobrażeniami społeczno- edukacyjnymi w społeczeństwie informacyjnym/ społeczeństwie wiedzy. Ćwiczenia – zainspirowanie Słuchaczy do odnajdowania wyzwań/możliwości zastosowania technologii informacyjnej we współcześnie realizowanym procesie dydaktycznym i wychowawczym. /


Podstawy wiedzy pedagogiczno- psychologicznej

i metodycznej.


Wykład – 30h

Ćwiczenia – 60h


20


Wykład problemowy, konwersatoryjny z prezentacją multimedialną; warsztat z wykorzystaniem metod aktywizujących tj. burza mózgów, gra symulacyjna, mapa pamięci, projekt;


ćwiczenia - oceny cząstkowe związane z aktywnym udziałem Słuchacza w realizacji zadań praktycznych tj. dyskusja, gra symulacyjna, poster, szkic projektu edukacyjnego, schemat pomocy dydaktycznej (zaliczenie ustne i pisemne); wykład - sprawdzian wiedzy obejmujący treści /działania zmierzających do osiągnięcia efektów kształcenia w obrębie przedmiotu (egzamin – test pisemny);


Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnej oceny działań zrealizowanych przez Słuchacza podczas zajęć ćwiczeniowych oraz wskazanie przynajmniej 60% poprawnych odpowiedzi w teście egzaminacyjnym. Egzamin


Wykład: 1) Społeczeństwo informacyjne – wyzwania edukacji wobec

rzeczywistości społeczeństwa informacyjnego.

2) Szkoła i nauczyciel XXI wieku wobec techniki

informacyjnej.

30

3) Edukacja medialna, a wychowanie do mediów.

4) Metody nauczania w edukacji medialnej.

Ćwiczenia:

1) Metody aktywizujące w edukacji technicznej - inspiracje

dydaktyczne do zajęć w oparciu o treści z Podstawy

programowej;

Projekt edukacyjny w edukacji technicznej.

2) Wykorzystanie nowoczesnych mediów podczas realizacji

zajęć dydaktycznych - zasady projektowania

i konstruowania materiałów dydaktycznych.

3) Wychowanie do mediów w szkole, rodzinie,

społeczeństwie:

Wykorzystanie mediów i przekazów medialnych do celów

edukacyjnych;

Nauczyciel edukacji medialnej i technicznej- podstawowe

medium;

Blogi, fora, portale społecznościowe, jako forma

komunikowania się z uczniem;

Nowy model edukacji e-lerning (przykłady praktycznego

zastosowania);

Kampanie medialne i edukacyjne- przykłady dobrych

praktyk.

4) Zagadnienia problemowe do wyboru - dyskusja/

prezentacja/gra symulacyjna:

Film animowany dawnej i dziś.

Język nowych mediów.

Media, jako alternatywa dla realnego świata.

Technologia informacyjna a sposoby spędzania wolnego

czasu.

Reklama, a manipulacja.

5) Analiza propozycji programowych dot. edukacji medialnej

w szkole.


Castells M., Galaktyka Internetu. Refleksje nad Internetem,

biznesem i społeczeństwem, przekł. T. Hornowski, Poznań

2003.

Drzewiecki P. Renesans słowa. Wychowanie do logosfery

w kulturze audiowizualnej. Warszawa 2010.

Drzewiecki P., Media Aktywni. Dlaczego i jak uczyć edukacji

medialnej? Warszawa 2010.

31

Gajda J., Media w edukacji, Kraków 2003.

Gil A., (red.), Edukacja techniczna i informatyczna, T. 3,

Częstochowa 2008.

Goban-Klas T., Edukacja medialna, Warszawa 2004.

Juszczyk S., (red.) Metodyka nauczania informatyki w szkole:

materiały metodyczne dla nauczycieli informatyki oraz

słuchaczy nauczycielskich studiów podyplomowych z

informatyki, Toruń 2001.

Kozielska M., Edukacja techniczna w kontekście

współczesnych koncepcji uczenia się i technologii

informacyjnych: studia, badania, syntezy, Toruń 2011.

Siemieniecki B., Pedagogika medialna, Podręcznik akademicki,

t.1 i 2., Warszawa 2007.

Strykowski W., Media w kulturze i edukacji – szanse

i zagrożenia, Tarnów 2002.

Strykowski W., Skrzydlewski W., Kompetencje medialne

społeczeństwa wiedzy, Poznań 2004.

Tanaś M., (red.), Technologia informacyjna w procesie

dydaktycznym, Warszawa 2005.

Thompson J., Media i nowoczesność, Wrocław 2001.


PROJEKT


Język polski


Wiedza:

Posiada podstawową wiedzę z zakresu technologii

informacyjnej. Zna pojęcia multimediów, grafiki cyfrowej

i technologii internetowych. Przywołuje wiedzę z zakresu

zastosowania internetu w dydaktyce.

Umiejętności:

Potrafi samodzielnie opracować witrynę internetową, kurs

e-learningowy oraz materiały dydaktyczne za pomocą

narzędzi TI. Potrafi rozwiązać wybrane problemy

techniczne za pomocą narzędzi informatycznych. Rozumie

zagadnienia związane z multimediami i technologiami

internetowymi. Wyodrębnia informacje z literatury, internetu

oraz innych źródeł.



umiejętności.

32


trzeci


Ćwiczenia – słuchacze pracują nad indywidualnymi

projektami, które mogą przyjąć formę witryny internetowej

związanej z ogólnie rozumianą dydaktyką. Prowadzący

służy pomocą w razie wystąpienia problemów.



i internetu. Wiedza na temat multimediów oraz tworzenia

stron internetowych.


Ćwiczenia – 40h


20





Prowadzący na bieżąco monitoruje postęp prac nad

projektami i ocenia cząstkowe zadania.


Podstawą zaliczenia przedmiotu jest egzamin końcowy

obejmujący m.in. ocenę zrealizowanego projektu oraz

dokumentacji opisującej ten projekt.


1. Podstawowe narzędzia technologii informatycznej w

dydaktyce.

2. Praca z edytorami tekstu, arkuszami kalkulacyjnymi

oraz oprogramowaniem służącym do tworzenia

prezentacji multimedialnych.

3. Gromadzenie i tworzenie materiałów dydaktycznych

z wykorzystaniem narzędzi TI.

4. Możliwości wykorzystania internetu w dydaktyce —

podstawy e-learningu. Opracowanie materiałów

dydaktycznych na potrzeby e-learningu.

5. Współdzielenie dokumentów i plików w internecie.


1. Brzózka P.: Moodle dla nauczycieli i trenerów.

Zaplanuj, stwórz i rozwijaj platformę e-learningową.





33

Gliwice 2011.

4. Sokół M.: Internet. Kurs. Wydanie II. Helion, Gliwice

2007.

5. Zieliński Z: E-learning w edukacji. Jak stworzyć

multimedialną i w pełni interaktywną treść

dydaktyczną. Helion, Gliwice 2012.

*) moduł kształcenia to szeroko rozumiany przedmiot lub grupa przedmiotów.

Documents

I TREŚCI PROGRAMOWE - bip.us.edu.plbip.us.edu.pl/sites/bip.us.edu.pl/files/prawo/zal20128704.pdfma podstawową wiedzę o cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów technicznych