[1]

Símon Geir Geirsson ritstjóri

Er að ljúka námskeiðinu Frá Hugmynd til Sýningar og má segja að þetta tölublað sé óður til námskeiðisins.

JÖTUNINNApríl 2012 1.tölublað

Tilgangur blaðsinsEr að opna sýn fólks á mikilvægi leiklistar og að sýna fram á fjölbreytileika leiklistarlegrar vinnu. Allt sem kemur fram í blaðinu tengist leiklist og verkefnum tengdum leiklist.

FRÁ HUGMYND TIL SÝNINGAR, KÚRS FYRIR ROKKARA!“Nú árið er liðið í aldanna skaut og aldrei það kemur til baka„ Símon Geir Geirsson ritstjóri gerir samantekt á námsskeiðinu Frá hugmynd til sýningar þar sem að kúrsinum er gerð skil.

„Nú árið er liðið í aldanna skaut...” svo

hljóðar ljóð Valdimars Bríem og er oftast

sungið við lag Andreas Peter Berggreen.

Lagið er oftast flutt á áramótunum í

sjónvarpinu en textinn segir frá ákveðnum

tímamótum.

Nú eru ákveðin tímamót í lífi okkar.

Skólaárið er liði og námskeiðið Frá hugmynd

til sýningar er senn á enda. Vert er því að líta

til baka og skoða hvaða þekkingu við drögum

af þessu námskeiði og hvað munum við taka

með okkur inn í framtíð okkar sem verðandi

kennarar?

Það tekur okkur ekki langan tíma til að

svara þessari spurningu því á þeim tíma sem

námskeiðið hefur staðið höfum við kynnst

vinnu sem hægt er að nota í starfi okkar sem

kennarar og jafnvel í hvaða starfi sem er.

Möguleikarnir eru óendanlegir fyrir þeirri

þekkingu sem við höfum sankað að okkur frá

þessu námskeiði. Má nefna hluti eins og:

útvarpsþátt, grímuvinnu, þáttökuleikhús,

handritagerð, skuggaleikhús, vinna með

dagblöð og vinna með dót, drasl eða föt.

Ása Helga Ragnarsdóttir kennari á stóran

þátt í því að námskeiði hefur verið spennandi

og skemmtilegt. Hennar áhrif hafa gert það að

verkum að þau verkefni sem við höfum unnið

með eru orðin að þekkingu sem við munum

seint gleyma.

Því vil ég nýta þennan ristjórapistil og

þakka innilega fyrir mig. Þetta námskeið hefur

opnað nýja sýn á hvað leiklist og

leiklistarkennsla gengur út á. Takk!

Tímarit fyrir massaða kennara!

Í þessari útgáfu af Jötninum má finna:Skuggaleikur-sýning Menntavísindasviðs á Háskóladeginum bls. 2Kalli Finns og upphaf útvarpsmannsins bls. 3

Hjördísi Helga Seljan talar opinskátt um B.ed. verkefnið sitt á kjörsviðinu Tónlist, leiklist, og dans. Bls 6-7

[2]

„Sýning á heimsmælikvarða!” Segir Páll Skúlason fyrrum rektor Háskóla Íslands.

Háskóladagurinn var haldinn víðsvegar

þann 18. febrúar síðastliðinn. Háskóli Íslands

fór þar mikinn og var Háskólabíó troðfullt allan

daginn. Komu flestir til þess að sjá

Sprengjugengið sína listir sínar en þar er á ferð

hópur nemenda sem nema efnafræði við

Háskóla Íslands.

Kom það mörgum á óvart að sýningin

leikur að skugga sem er verkefni nemenda við

Menntavísindasvið Háskóla Íslands stal

senunni í sal 1 í Háskólabíói. Sýningin sem

skartar nemendm af kjörsviðinu Tónlist,

Leiklist, Dans hélt uppi ótrúlegu sjónarspili þar

sem að skuggar og tónlist ófu saman

spennandi atburðarrás og gífurlega leikni.

Sagan sem nemendur sögðu með

skuggaleik var tvíþætt annars vegar var sagan

um þróun lífs og hinsvegar ævintýri Sæmundar

fróða Sigfússonar. Það má segja að sýningin

hafi verið fyrir alla aldurshópa því að fyrri

sýningin (þróun lífs) höfðaði vel til yngri

áhorfandans og voru börnin með eitt stórt bros

á vörum og þá sérstaklega þegar að skuggi af

lifandi fisk birtist á tjaldinu og spriklaði í vatni.

Seinni sýning (Sæmundur fróði) var mun

ógnvænglegri og mátti líta í salnum á börn

sem grúfðu sig í faðm foreldra sinna. Páll

Skúlason fyrrum rektor við Háskóla Íslands

sagði eftir sýninguna að hann hafi verið

ánægður með það sjónarspil sem nemendur

hefðu fangað á tjaldið. Lýsti hann sýningunni

sem afbragðsskemmtun og að þar væri á ferð

sýning á heimsmælkikvarða.

Ása Helga Rangarsdóttir kennari við

námskeiðið frá hugmynd til sýningar og

Jóhanna Vigdís Þórðardóttir

skuggasérfræðingur ásamt Helgu Rut

Guðmundsdóttur kennarar við námskeiðin frá

listin að hlusta/listin að skapa voru að vonum

ánægðar með sýninguna. Þær sögðu að þó

svo að æfingarferlið hafi verið stutt að þá hafi

nemendum tekist vel að búa til ævintýraheim

sem geri skuggaleik greinilega skil sem

vettvang fyrir fróðlegar og góðar sýningar.

Nemendur voru að vonum ánægðir með

sýninguna og skemmtu sér vel við að sýna

áhorfendum leikni sína í skuggaleik.

Nemendur sögðu við lok sýningu að þó

svo að þau hafi í raun verið að kynnast

skuggaleik í fyrsta sinn fyrir nokkrum vikum að

þá hafi þeim fundist sem þau gætu séð vel

fyrir sér að nýta vinnu með skugga í skólastarfi

eftir námslok. Töldu þau að hægt væri með

skuggaleik að segja sögur á annan hátt en

gjarnan gerist í skólastarfi og þannig víkka

sjóndeildarhring nemenda þegar kemur að því

að sýna afrakstur að verkefnum.

LEIKUR AÐ SKUGGA

Ótrúleg sýning með skugga Áhorfendur í Háskólabíó voru á einu máli um að sýning Menntavísindasviðs sló í gegn og höfðaði sýningin til allra aldurshópa. Sýningin fjallaði um þróun lífs og ævintýri Sæmundar Fróða.

Ástin blómstraði í Háskólabíó

[3]

Karl Finnson á FM 957 rifjar upp fyrsta útvarpshlutverkið

Það eru margir sem kannast við Kalla

Finns útvarpsmann á FM 957.En fáir vita hvar

ferill Kalla hófst og hvað varð til þess að Kalli

fetaði braut sína í áttina að því að verða einn

þekktasti útvarpsmaður landsins.

„Það má segja að þetta hafi allt byrjað í

leiklistaráfanganum í Engjaskóla...” Kalli rifjar

upp fyrir Jötninum bernskuárin þegar að Kalli

og bekkjarfélagar hans fengu tækifæri til að

leika og tjá sig í leiklistartíma hjá Snjólaugu

Guðfinsdóttur. „Hún var algjört æði. Fékk

okkur alltaf til að hafa gaman af námsefninu.”

Þegar að Kalli byrjar að rifja upp gömlu

dagana að þá er eins og hugsunin heltaki hann

og í augnablik er Kalli kominn aftur í tíma hjá

Snjólaugu. Kalli áttar sig á að hann er svifinn

burt í draumaheim og áður en við vitum af að

þá rannkar hann við sér og segir: „Það er

kannski best að ég taki ykkur ein 12 ára aftur í

tímann en áhugi minn á útvarpsmennsku

byrjaði í leiklist. Upphafið má því segja að eigi

rætur að rekja til tímanna hjá Snjólaugu. Við

fengum verkefni þar sem að við áttum að búa

til útvarpsleikrit og unnum við í pörum. Ég man

að ég fékk besta vin minn með mér í þetta

verkefni og mig minnir að við höfum fengið að

ráða algjörlega um hvað útvarpsþátturinn átti

að vera og líka að ráða persónunum sjálfir.

Ég ákvað að vera Siggi Hlö. Vá hvað ég

elskaði þann mann og fannst hann vera algjört

æði. Þættirnir hans Manstu hvar ég var voru

sko alltaf í spilun þegar ég var lítill. Vinur minn

hann Baddi ákvað að vera Auddi Blö og við

ákváðum að þátturinn væri þáttur Audda Blö

sem hét FM 95BLÖ. Þessi þáttur var á Fm 957

og aldrei datt mér í hug að 12 árum seinna

væri ég svo að vinna hér á stöðinni.”

Kalli brosir stolltur yfir afrekum sínum og

veit að hann á þessum leiklistartímum að

þakka fyrir að vekja áhuga hans á

útvarpsmennsku.

„Þetta var svo gaman. Ég man að ég átti

að leika Sigga Hlö í viðtali hjá Audda Blö og

við félagarnir notuðum þetta rím óspart í

þættinum. Fyrir þáttinna að þá var ég alveg

búinn að kynna mér Sigga Hlö, hvaðan hann

kom, hvar hann átti heima og bara allt. Svo

lékum við þetta viðtal og það sem mótaði

viðtalið var að ég sko var að kenna Audda Blö

hvernig ætti að fá stelpur til að hringja í þáttinn

hans af því að í þáttunum hans Sigga Hlö var

alltaf verið að hringja í hann og alltaf einhverjar

konur.

Ég man sérstaklega eftir að ég sagði við

Audda: „Pældu í því ég er giftur og konur

hringja alltaf í mig og eru að vilja fá Hlöinn í

partý en enginn hringir í Blöarann.” Þetta var

ógeðslega fyndið. Ég man að bekkurinn

sprakk úr hlátri yfir þessum fleygu orðum.

En hvað var það við þetta verkefni í

Engjaskóla sem fékk Kalla til að vilja verða

útvarpsmaður? „Ég held að þetta hafi bara

verið mér svo eðlislegt. Ég var ekki sérlega

stilltur í tímum, þurfti svo mikið að tjá mig en í

tímununm hjá Snjólaugu að þá fékk ég loksins

að tala og það var bara það sem ég var góður

í.” Kalli segir okkur frá erfiðleikum hans í námi

og hvernig bóknámið höfðaði ekki til hans og

má segja að leiklistin hafi bjargað honum frá

því að lenda á þeim stað sem hann segir að

hafi verið næsta skref í átt að ruglinu. En Kalli

endar spjallið okkar á góðu nótunum og beinir

næstu tilvittnun að þeim sem vegna ekki vel í

skóla: „Látið drauma ykkar rætast og ekki láta

neinn traðka á draumnum ykkar. Því eins og

ég að þá getið þið unnið við það sem ykkur

finnst skemmtilegast að gera.

Kalli í stúdeói Fm957 Eftir að grunnskóla og sérstaklega eftir leiklistaráfanga Snjólaugar Guðfinsdóttur að þá fann Kalli að útvarpsstarf var og er eitthvað sem hann er fæddur í. Kalli heur starfað í útvarpinu í 5 ár og segist hvergi vera af baki dottinn enda má segja að leiklistin hafi fundið fyrir hann framtíðarstarfið.

KALLI FINNS

Ávallt Flottur

[4]

ÞEMA RÁÐSTEFNUNNARÞema ráðstefnunnar verður frumefnin

fjögur:JörðLoftEldurVatn

KENNARAR & FYRIRLESARAR

Til námskeiðahalds og fyrirlestra hafa verið fengnir fræðimenn víðs vegar að og þeir beðnir að hafa í huga mikilvægi húmors í kennslu í erindum sínum

VINNUSMIÐJURÁ ráðstefnunni gefst tækifæri til að sitja fjöldann allan af fróðlegum vinnusmiðjum og fyrirlestrum um notkun leiklistar í kennslu og skapandi kennsluhætti

RÁÐS

TEFN

A UM

SKAP

ANDI

KE

NNSL

UHÆT

TI / L

EIKL

IST Í

SK

ÓLAS

TARF

I 6-8

.ÁGÚ

ST 20

12

Gígja 23ára nemiJá ég lék einu sinni Þyrnirós í leikriti í skóla í Danmörku

Jón 26ára nemiJá ég hef leikið í fullt af sýningum bæði í grunnskóla og fleira. T.d. lék ég Benjamín Dúfu.

Magnea 28ára nemiÉg lék einu sinni Línu Langsokk. Það var í Barnaskóla Vestmannaeyja.

Skúli 25ára nemiJá ég hef verið ötull í leiklistar lífi Egillstaða og nágrenis.

Elín 22ára nemiÉg hef leikið nokkur hlutverk. Þar á meðal tré í Ronju og svo lék ég Mjallhvít í Höfðaskóla.

Spurning vikunnar: Lékst þú í leikriti þegar þú varst í grunnskóla?

Drama BorealeSkráning fer fram á

www.dramaboreale.is

Skráningargjald: Greitt fyrir 25.apríl Greitt eftir 25.apríl 32.000 kr 40.000kr

[5]

Hreyfanlegt markÞátttakendum er skipt í tvö jöfn lið. Liðin eru

auðkennd með merkiböndum eða vestum.

Tveir þátttakendur eru valdir úr hvoru liði til að

mynda “hreyfanlegt mark”. Þeir halda á milli sín

priki eða teygju, en sjálfir mynda þeir stangir

marksins. Leikurinn hefst síðan á því að

stjórnandi leiksins, sem er jafnframt dómari,

kastar boltanum inn á völlinn. Þeir sem mynda

hreyfanlega markið mega hlaupa um völlinn

með prikið. Samherjar þeirra reyna svo að

skora í mark andstæðinganna, sem er

væntanlega á hlaupum. Þeir sem mynda

markið mega ekki færa prikið upp og niður

meðan á leiknum stendur. Það lið sem nær að

skora fleiri mörk sigrar. Þennan leik er gott að

leika á stórum leikvelli. Í stað priks má nota

breiða teygju fyrir markslá.

StjörnustríðÞátttakendunum er skipt í tvö jöfn lið. Liðin

raða sér upp við endalínur leikvallarins, sem

skiptist til helminga með línu. Í upphafi leiks er

valinn einn liðsmaður úr hvoru liði “Svarthöfði”

og “Logi geimgengill”. Merkja þeir sér einn

hring á hvorum vallarhelmingi og taka sér

stöðu í hringnum. Þegar stjórnandi leiksins

hefur raðað boltum, 2-4 brenniboltum, á

miðlínu leikvallarins og gefur merki að þá mega

liðin hlaupa samtímis að miðlínu og reyna að

ná sér í bolta. Leikurinn gengur út á það að

liðin reyna að skjóta boltunum yfir miðlínuna og

hitta mótherjana. Þeir sem eru skotnir setjast

niður. Logi geimgengill og Svarthöfði hafa það

hlutverk að frelsa þá, en til þess þurfa þeir að

hlaupa úr griðarstaðnum (hringnum) sínum og

snerta hina “dauðu”. Takist það ekki og annar

hvor þeirra eða báðir eru skotnir þá er engin

lengur til að frelsa. Gengur leikurinn svo áfram

eða þar til að öðru liðinu hefur tekist að skjóta

alla liðsmenn mótherjana.

Fölsku TennurnarÞátttakendur sitja eða standa í hring. Allir

klemma saman muninn þannig að ekki sést i

tennur. Ef einhver sýnir tennurnar er hann úr

leik. Þátttakendur velja sér einhvern ávöxt eða

grænmeti og tikynna hvaða ávöxtur eða

grænmeti þau séu og þurfa allir að muna hver

er hvað.

Leiðbeinandinn byrjar á klapphreyfingu (allir

klappa með) og segir sinn ávöxt um leið án

þess að sjáist í tennur og bætir við þeim

ávexti/grænmeti sem tekur við. Dæmi: epli,

epli, banani ,banani. Sá sem er banani á þá að

taka við og segir sinn ávöxt tvisvar áður en

hann segir einhvern annan sem tekur svo við

og koll af kolli. Sá sem sýnir tennur eða fer að

hlæja verður úr leik.

Pönnukaka með SultuÞátttakendur stilla sér upp í röð. Sá sem er

fremstur er’ann og á að binda trefil eða

eitthvað álíka fyrir augun á sér þannig að hann

sjái ekkert. Þegar allt er tilbúið og allir komnir í

röðina aftur á einn þátttakandi að læðast

hljóðlega út úr röðinni og að hinum “blinda” og

segja með skrítinni röddu (breyta röddinni)

“Pönnukaka með sultu” og fara síðan aftur á

sinn stað í röðinni. Sá sem er’ann (sá “blindi)

tekur trefilinn frá augunum og á að finna út hver

það var sem talaði. Áður en hann giskar á hann

að segja upphátt hvað viðkomandi á að gera ef

hann verður afhjúpaður. Dæmi: Hoppa á öðrum

fæti í hálfa mínútu, gera tíu armbeygjur, syngja

lag eða eitthvað álíka. Ef sá sem giskar getur

ekki upp á réttri manneskju þarf hann sjálfur að

leysa verkefnið sem hann lagði fyrir og reyna

aftur. Giski hann rétt verður sá sem hvíslaði

næsti blindingi. Önnur útfærsla af leiknum er að

segja eitthvað annað en “pönnukaka með

sultu” við blindingjann.

Sagan gengur (Frásögn)Nokkrir þátttakenda fara út úr herberginu og

dyrunum er lokað. Stjórnandinn les stutta sögu

fyrir þá sem inni eru (best er ef sagan hefur

verið skrifuð). Fyrsti þátttakandinn er látinn

koma inn og stjórnandinn endurtekur söguna

fyrir hann. Þátttakandinn á síðan að segja þeim

næsta, sem kemur inn söguna og þannig koll

af kolli til þess síðasta sem endurtekur hana. Í

lokin skal upphaflega sagan lesin aftur til

samanburðar við söguna sem þá er orðin til.

Sagan gengur (Hlutverkaleikur)Nokkrir þátttakenda fara út úr herberginu og

dyrunum er lokað. Stjórnandinn sýnir þeim sem

inni eru með látbragði hvað maður gerir til

dæmis í verslun, þegar maður ekur bíl, hjólar

eða er við stangveiði. Fyrsti þátttakandinn er

látinn koma inn og stjórnandinn endurtekur

látbragðið fyrir hann. Þátttakandinn á síðan að

leika það fyrir þann næsta sem kemur inn og

þannig koll af kolli. Þegar síðasti þátttakandinn

hefur séð látbragðið verður hann að endurtaka

það og síðan segja hvað hann heldur að það

tákni.

1, 2, 3 og dettaHver og einn einstaklingur fær númer; 1,2 eða

3. Eftir að allir eru búnir að fá númer að þá eiga

allir að ganga um og nýta rýmið eins vel og

mögulegt er. Síðan segir kennari eina tölu af

þeim sem nemendum var gefin, sem sagt 1, 2

eða 3. Þegar að kennari segir töluna einn að þá

eiga þeir sem fengu töluna einn að láta sig

detta en mjög dramatískt, hinir sem eru ekki

númer eitt eiga þá að reyna að bjarga þeim

sem eru að detta. Síðan gegnur leikurinn eins

lengi og kennari vill en athuga samt að leifa

öllum hópunum að spreyta sig í dramatísku

falli.

Ég er einstakurÞátttakendur sitja í hring. Hver og einn á að

hugsa um eitt atriði sem er einstakt um hann

sjálfan. Einn byrjar og segir frá þvi hvað það er.

T.d. Ég er einstakur af því að ég fæddist í

Vestmannaeyjum. Ef það sem hann nefnir á við

fleiri, standa þeir upp og setjast á hann. Sá

sem byrjaði verður nú að láta sér detta í hug

eitthvert annað atriði sem er sérstakt við hann í

von um að það eigi ekki við um hina. Takist

honum að losna við þá sem settust á hann og

segir eitthvað sem á ekki heldur við um aðra í

hópnum að þá á sá næsti að gera.

Þetta er kjörinn kynningaleikur þar sem

þátttakendur fræðast hver um annan og

kynnast oft óvæntum hliðum hinna.

Kalli og KýklóparnirÞátttakendum er skipt í tvö jöfn lið. Í hverju liði

er einn markvörður og heldur hann á títuprjóni.

Markverðirnir eru við sitt hvorn enda

leiksvæðisins. Leiksvæðið getur verið t.d.

skólastofa eða jafnvel rúta. Liðsmenn liðanna

dreifa sér með jöfnu millibili um leiksvæðið.

Leikurinn hefst á því að stjórnandi leiksins

kastar blöðru, sem liðsmenn reyna að slá í átt

til síns markvarðar. Mark telst vera skorað

þegar markvörður annars liðsins nær að

sprengja blöðru með því að stinga í hana

títuprjóni. Það lið sem nær að sprengja fleiri

blöðrur á x löngum tíma sigrar. Minna þarf

þátttakendur á að þeir þurfa að sitja á meðan

leikurinn stendur yfir. Til að skapa meiri

hreyfingu er gott að tvær eða fleiri blöðrur séu í

gangi hverju sinni.

Leikjabanki Doktorsins

[6]

Hjördís Helga Seljan er nýbúin með B.ed. verkefnið sitt á kjörsviðinu: Tónlist, Leiklist, Dans. Bændaglíman er heitið á verkinu sem er þverfaglegt verkefni.

Jötuninn er kominn alla leið til Reyðarfjarðar og situr inni á Sesam

brauðhúsi og lítur þar út um gluggan á Molann sem er kjarni verslunnar í

firðinum. Í Molanum má líta á háklassa staði eins og Veiðifluguna, ÁTVR,

Lyfju, Krónuna, Landsbankann og tískuvöruverslunina Pex.

Hingað er Jötuninn kominn til að ræða við aðal skvísu bæjarins

hana Hjördísi Helgu Seljan. Hjördís hefur nýlokið við B.ed. verkefnið sitt

sem ber heitið Bændaglíman og er verkefnið samþætting á íþrótta-,

samfélagsfræðigreina- og leiklistarkennslu.

Jötninum lá á að spyrja: „Hvernig hófst þetta allt saman?”

„Ég byrjaði á að skrifa svona basic ritgerð um samþættingu

kennsluaðferða, aðalnámsskrá grunnskóla og frumkvöðla. Í seinni

hlutanum fjallaði ég svo um leiklist í skólastarfi, tengingu leiklistar við

aðalnámsskrá, skoðanir leiklistarfræðimanna og að lokum kynnti ég

hvernig hægt væri að samþætta námsgreinarnar: íþróttir,

samfélagsgreinar og leiklist. Rúsínan í pylsuendanum má síðan segja að

í lok ritgerðar samdi ég leikrit sem ég setti fram sem dæmi um námsefni

sem tengir þessar námsgreinar saman.” Segir Hjördís áður en hún tekur

vænan bita af ostaslaufunni sinni sem er greinilega sérgrein Sesam

brauðhúsins því þessi ostaslaufa er næg hvattning fyrir mig til að aka

hvenar sem er 677 km.

Loks tekur Hjördís aftur til máls: „Svo með þessu verkefni að þá

samdi ég leikrti sem heitir Lífsins glíma og fjallar það um unga stúlku

sem kemst yfir dagbók langömmu sinnar og hverfur með henni aftur til

aldamótanna 1900.”

Uppfærsla leikritsins er samvinnuverkefni nemenda og kennara.

Sem sagt nemendur og kennari verða að nýta ímyndunaraflið til að geta

sett sig inn í hugsunagang fólks á þessum tíma. Sem sagt hugsanir eins

og hvernig voru samgöngur, atvinna, klæðaburður? Hvernig hefur

tungumálið breyst?

Í leikritinu er einnig glímuatriði sem að nemendur þurfa að leika og

þannig eru þeir á sama tíma að læra um þjóðaríþrótt Íslendinga.

En hvaðan kemur hugmyndin að þessu leikriti?

„Ég fékk þessa hugmynd meðan ég horfði á jólaljósin og lyktaði af

piparkökunum í desember 2011. Þegar ég fann lyktina að þá hugsaði ég

heim og sérstaklega til jóladýrðarinnar á Reyðarfirði og

Aðalsteinsmótsins annan í jólum en það er hið árlega jóla glímumót

Reyðfirðinga.”

Glíma er kannski eitthvað sem ekki margir myndu setja í leikrit og

hvað þá sem íþróttagrein sem hægt væri að samvefja í þverfaglegu

verkefni en Hjördís setur þetta listilega vel fram enda æfði hún glímu frá

9 ára aldri og hætti að æfa fyrir rúmum fjórum árum. Á þeim tíma hefur

hún oft keppt fyrir glímufélagið sitt sem keppir undir formerkjum

Ungmenna- og íþróttasambands Austurlands. Til dæmis má nefna að

Hjördís hefur keppt fyrir UÍA á Heimsmeistaramóti í glímu í Danmörku

2008. Í leikritinu er farið inná hin ýmsu heiti innan glímunnar og

nemendur fræðast því ekki bara um glímu og hvernig glíma fer fram

heldur eru heiti á köstum og brögðum sem notuð eru í leikritinu gerð

skil.

„Já í leikritinu fá nemendur að kynnast hinum harða heimi

glímunnar og reyndi ég að setja senurnar sem tengjast glímunni þannig

upp að glíman fái að njóta sín og að þau heiti sem eru innan

glímuheimsins fái ekki bara að njóta sín heldur er þeim gert skil í

leikritinu sjálfu.” Segir Hjördís og má greinilega sjá á henni að glíman er

henni mikið kappsmál og greinilegt að fræðsla um þess flottu og

þjóðlegu íþrótt sé eitthvað sem Hjördís vill leggja áherslu á. En í

leikritinu sjálfu að þá finnur ung stúlka dagbók ömmu sinnar. Á þessi

stúlka einhverja hliðstæðu í þér?

NÝTT LEIKRITA SKÁLD ER FUNDIÐ Á REYÐARFIRÐI

YNDISLEGI FJÖRÐURINN

MINN!

[7]

ALLTAF NÓG AÐ GERA

Hjördís Helga er aldrei langt frá gríninu.

Það er ótrúlegt hvað hún Hjördís er alltaf til í að gera eitthvað sem er fyndið og skemmtilegt. Henni leiðist aldrei að ver með fólki. Það svíkur engann að kynnast Hjördísi Helgu og toppurinn er að fá að eyða tíma með hennihvað enda er hún gull af manneskju.

„Nei í sjálfu sér ekki.

Þetta leikrit er ekki byggt á

einhverri sjálfsævisögu

minni en samt sem áður að

þá tengist þetta leikrit mér

að einhverju leiti.

Sögusviðið er Reyðarfjörður

þar sem að verið er að hefja

skóflustungu að álverinu á

Reyðarfirði. Við mokstur á

svæðinu að þá finnst kistill

grafinn í jörðina og í

kistlinum er dagbók konu

sem hefur skrifað niður

minningar um týnda ást.

Þessi dagbók ratar svo í

hendurnar á stúlku sem er

aðalsögupersónan í

leikritinu og er bókin sem

sagt dagbók langömmu

hennar.”

„Ég vildi að leikritið

myndi gerast á okkar tíma

en fara samt í senn aftur til

aldamóta 1900. Þessa

hugmynd næ ég að tengjast

með því að láta stúlkuna

ímynda sér líf langömmu

sinnar og einnig draga fram

hennar eigin hugsanir á

svið.”

Hjördís fer svoldið eins

og köttur í kringum heitan

grautinn þegar hún talar um

leikritið og segir okkur að

þetta muni allt saman koma

betur í ljós þegar Jötninum

verði boðið á frumsýningu

leikritsins þegar að

Leikfélag Reyðarfjarðar seti

upp sýninguna en Hjördís er

einmitt formaður

leikfélagsins.

En er þá leikritið sett

upp sem verk fyrir leikfélög

til að flytja?

„Nei ég útfærði leikritið

sem stutt 30-40 mínútna

leikrit í fluttningi nemenda í

grunnskóla. Stefnan er samt

sett á að lengja verkið og

setja það upp hér í

Fjarðarbyggð með LR.”

En hvernig er það er

fólk ekki oft saman í hóp í

svona verkefnum? Var ekki

erfitt fyrir hina sem voru í

hópnum með þér að

tengjast þessu verkefni?

„Ég var nú bara ein

með þetta verkefni en það

merkir samt ekki að ég hafi

ekki fengið góða aðstoð í

þessu verkefni og má þar

nefna afa minn Helga Seljan

sem að las yfir leikritið og

hjálpaði mér mikið við að

laga og bæta og hana Ásu

Helgu sem að var

leiðbeinandi minn í þessu

verkefni. Það var ótrúlega

gott að vinna með henni og

hjálpaði hún mér mikið með

því að benda mér á hvernig

hægt væri að gera hlutina

betur.”

Það er greinilegt að

Hjördís er mikilvæg fyrir

Reyðarfjörð því að

skyndilega lítur hún á

klukkuna sína og sér að hún

þarf að drífa sig í að hitta

hóp af mönnum frá Sádí

Arabíu en hún tekur

stundum að sér fararstjórn

fyrir erlenda hópa um

byggðina. En fyrir utan að

vera farastjóri og formaður

leikfélagsins að þá vinnur

Hjördís einnig sem

leikskólakennari og unir hún

sér vel í heimabyggð.

[8]

Stemmningin var svo góð að nemendur lifðu sig algjörlega inn í hina fornu tíma.Brjálað stuð á Klambratúni á Víkingaleikum.

Nemendur í Háteigsskóla skemmtu sér konunglega.Föstudaginn 30.mars fóru nemendur Menntavísindasviðs

Háskóla Íslands í námsskeiðinu Tónlist/leiklist á vettvangi 1

með nemendum í 6.bekk Háteigsskóla í ratleik um

Klambratún. Nemendur Háteigsskóla þurftu þar að leysa

þrautir til að eignast gullpening sem síðar var hægt að nota

til að kaupa goðorð af Sturlu Þórðarsyni í Hvammi.

„Reglur leikanna voru mjög einfaldar. Það þurfti að leysa

þrautir sem voru á hverri stöð og við vorum með sjö stöðvar á öllu

Klambratúni og þegar að nemendurnir voru búnir að leysa þrautirnar að

þá fengu þau gullpening. Fyrir 3 gullpeninga var svo hægt að kaupa

goðorð og þeir sem enduðu leikanna með flest goðorð urðu

leikameistarar.” Segir Símon Geir Geirsson en hann lék Sturlu sem var

mótsstjóri þetta árið.

„Þetta var gríðarlega skemmtilegt og sérstaklega þegar að börnin

lentu í bardaga og fengu þrjú högg í líkamann að þá voru þau dáin og

þurftu að fara til Sturlu og fá aftur líf með því að leysa eitthvað

sérstakt verkefni sem Sturla var með. Þetta gerði það að

verkum að bardagarnir voru skemmtileg viðbót í leikanna

og börnin fengu líka að lifa sig inn í allt Víkingaþemað

en þemað var Snorri Sturluson og þurftu nemendur

meðal annars að kunna og þekkja söguna um hann til

þess að leysa þrautirnar.” Segir Haraldur Reynisson sem

að sá um eina stöð eða þraut sem kallaðist Ari sterki.

Samtals voru sjö stöðvar á öllu Klambratúni og voru það:

Þekkingarbrunnur sem var spurningarkeppni sem Völvan spurði

en hún var leikin af Maríu Lovísu Magnúsdóttur.

Ari sterki sem Haraldur Reynisson sá um og var sú stöð

aflraunakeppni.

Mikið lagt á 6.bekkNemendur í 6.bekk Háteigsskóla þurftu virkilega að hafa fyrir leikunum þar sem að þeir versluðu goðorð af Sturlu Þórðarsyni og borðuðu skyr, blóðmör og drukku mysu í snæðingnum hjá Guðnýu konu Sturlu.

Ótrúlega skemmtilegar

þrautir!

NEMENDUR KEYPTU GOÐORÐ HJÁ

STRULU!

[9]

Tónaflóð sem var í umsjá Bjargar

Þórsdóttur og áttu nemendur að semja þar lag

við ljóð.

Krækja í konu sem Aðalheiður

Eiríksdóttir sá um og átti þar að fella kubba

sem tengdist glaumgosa lífi Snorra.

Konungsfólk Noregs sem hinar norsku

stúlkur Belinda og Hanne sáu um og áttu

nemendur þar að leika kyrrmynd fyrir

konungshjú og þurftu einnig að reyna að skilja

norskuna sem þær töluðu en nemendur

Háteigsskóla leistu það snilldarlega vel.

Snæðingurinn sem Sigríður

Hafsteinsdóttir sá um og þurftu nemendur þar

að borða skyr, slátur og drekka mysu.

Rímnagerð sem Júlíanna Sigtryggsdóttir

sá um en þar þurftu nemendur að búa til ljóð

og láta það ríma.

Nemendum var skipt í lið og voru um það

bil 6-8 í hverju liði. Með hverju liði var svo

liðsstjóri sem var einn af nemendum

menntavísindasviðs. Liðunum var svo skipt í

Snorra menn og Gissurarmenn. Fjögur lið voru

því Snorra menn en þrjú lið Gissurar. Reglurnar

voru skírar um að ekki máttu liðin berjast

innbyrðis heldur áttu Snorra menn að berjast

við Gissurarmenn og öfugt.

Nokkrir nemendur sem tóku þátt í

leikunum höfðu þetta að segja um bardagana:

„Þetta var mjög spennandi og

skemmtilegt og fengum við að berjast með

sverðunum okkar.”

„Sumir flúðu strax en aðrir börðust og

mitt lið gerði það alltaf enda sagði Sturla að

við værum heiglar ef við myndum hörfa frá

bardaga.”

Eftir daginn má segja að nemendur hafi

takið til sýn mikla þekkingu á Snorra Sturlusyni

og þeim atburðum sem áttu sér stað þegar

hann var uppi. Nemendu fengu búninga sem

þeir voru klæddir í alla leikanna og auðveldaði

þeim að halda sér í karakter.

„Svona leika þyrfti helst að halda á hverju

ári og er alveg víst að svona leikar eins og

þessi gera ekkert annað en að efla þekkingu

nemenda okkar og hjálpa þeim að fræðast

meira um efnið. Auk þessu skemmta þau sér

konunglega og þá er auðveldara fyrir

þekkinguna að síast inn,” Sagði Fjalar Freyr

Einarsson kennari 6. bekkjar Háteigsskóla.

Leikarnir enduðu svo með krýningu

sigurvegara sem unnu leikanna með þrjú

goðorð, tvo gullpeninga og besta tímann. Liðið

vann að launum bikar sem að nemendur

Menntavísindasviðs voru búnir að föndra í

undirbúningsvikunum.

Allir gengur sáttir heim að lokum og

væntum við í Jötninum eftir öðrum slíkum

leikum að ári liðnu.

Engin miskun á VíkingaleikumÞað var engin miskun þegar að fólk heimsókti Ara sterka enda er hann enginn smá smíð. Halli Reynis sá til þess að nemedur Háteigsskóla fengu að finna fyrir vöðvunum á sér þegar þau lentu á stöðinni hans en hún bar heitið Ari sterki. Nemendur þurftu að hafa fyrir að eignast gullpening á þessari stöð.

VÍKINGAR!

Sturla predikaði yfir

liðinu!

[10]

This is the end...Sungu og spiluðu sillingarnir í

The Doors. Og á þetta lag alltaf við

þegar manni finnst tímarnir vera að

breytast eða maður er að ljúka

einhverjum ákveðnum tímapunkti.

Núna á þessi settning einmitt við um

alla þá sem eru að klára skóla. Vorið

er í loftinu og nú spretta upp ungir

nemendur klæddir í allskonar

skrípalæti af því að nú eru menn að

dimmitera. Ég man þegar að ég var

að dimmitera og þurfti að hanga

heilan dag með fólki sem ég þekkti

eiginlega ekki neitt og þar að auki

drakk það sig blindfullt klukkan 10

að morgni og ég virtist vera sá eini

sem var edrú þann morgun. Núna er

maður orðinn eldri og vitrari og

kominn í Háskólann en það er samt

einhver fortíðarþrá sem kemur upp í

hjarta mér. Þó svo að mér hafi

fundist alveg glatað að dimmitera

þegar ég var í framhaldsskóla að þá

væri ég alveg til í að dimmitera í

Háskóla Íslands.

Ég sé fyrir mér að þá myndi

fólk fara aðeins dannaðara að heldur

en í framhaldsskóla og bara njóta

þess að vera í góðra vina hópi og

sprella eins og Tónlist, leiklist, dans

kjörsviðinu einum er lagið.

Eða er ég kannski bara

draumóramaður?

BAKÞANKAR RISANS.„Ég á mér draum...” eða kannski meira svona hugsjón

Spurningar?Lesendum er bent á að allar fyrirspurnir

og ábendingar eru vel þegnar. Hægt er að

senda ritstjórn Jötunsins póst á

sgg9@hi.is eða simon.geir@gmail.com.

Ritstjórn tekur engar ábyrgðir á skoðunum

viðmælenda. Ath allar stafsetningarvillur

eru birtar með fyrirvara um breytingar.

Viðmælendur blaðsins voru:• Karl Finnson Fm957• Páll Skúlason fyrrum rektor• Ása Helga Ragnarsdóttir• Jóhanna Vigdís Þórðardóttir• Helga Rut Guðmundsdóttir• Hjördís Helga Seljan• Nemendur Menntavísindasviðs• O.fl.

JÖTUNINNListgreinahús Háskóla Íslands

Skipholti 37, 105 Reykjavík.

P.O. Box 770128

Fréttir af fólki

Jói Sveins dæmdur í

HéraðsdómiJóhann Sveinsson

var í dag dæmdur í tveggja ára skilorðbundið fangelsi vegna líkamsárásar sem

átti sér stað í miðbæ Reykjavíkur þann 18. júlí 2011. Sigurður Jónsson lögfræðingur sagði

að þessi dómur væri skýr skilaboð til okkar um að ofbeldi á hendur útlendingum líðist

ekki á Íslandi.

Tumi trúður aftur kominn í bransannTumi trúðursem leikinn er af

Elfari Loga Hannessyni hefur ákveðið að taka aftur upp rauða nefið og skemmta

fólki á öllum aldri. Elfar segir í tilkynningu að atvikið sem átti sér stað í Kópavogi fyrir

nokkrum árum hafi verið gert upp í vikunni og mun Elfar hafa fengið uppreisnæru.

RITDÓMUR JÖTUNSINSLeiksýningin Krepputímar eftir Andrew Wright í ÞjóðleikhúsinuLeikritið Krepputímar

eftir Andrew Wright er

skemmtileg sýning sem

segir frá fjölskyldu

sem lifir af góða tíma

og slæma. Verkefnið er

vel sett upp af

leikhópnum BEBH sem

fangar vel athygli

áhorfenda með hröðum

leik og

tilfinningaríkum

fluttningi.

Verkið segir frá

fjölskyldu sem að

byrjar á velmegunartíma

þar sem að peningar og

kaupmáttur er

sjálfsagður hlutur.

Síðar breytist

samfélagið í

kreppusamfélag og gengur

erfiðlega fyrir

fjölskylduna að ná endum

saman. Haraldur Reynis

fer með mjög sannfærandi

leik sem faðirinn George

og nær hann að fanga

persónuna og gera sína

eigin. Sömuleiðis standa

þær stöllur Björg

Þórsdóttir, Elísabet

Lind Sigurðsdóttir og

Bryndís Ylfa

Indriðadóttir sig með

prýði.

Fær sýningin

og á hún það svo

sannarlega skilið.