KARTA PRZEDMIOTU - polsl.pl · Z1-PU7 WYDANIE N3 Strona: 6 z 336 4. Odpowiednio do poziomu zaawansowania językowego A1 potrafi brać udział w rozmowie pod warunkiem, że rozmówca

Z1-PU7 WYDANIE N3 Strona: 1 z 336

(pieczęć jednostki organizacyjnej) KARTA PRZEDMIOTU

1) Nazwa przedmiotu:

MECHANIKA STOSOWANA

2) Kod przedmiotu:

MK2_1

3) Karta przedmiotu ważna od roku akademickiego: 2017/2018

4) Forma kształcenia: studia stacjonarne

5) Poziom kształcenia: STUDIA DRUGIEGO STOPNIA

6) Kierunek studiów: TRANSPORT

7) Profil studiów: ogólnoakademicki

8) Specjalność:

9) Semestr: 1

10) Jednostka prowadząca przedmiot: Katedra Logistyki i Technologii Lotniczych

11) Prowadzący przedmiot: prof. dr hab. Aleksander Sładkowski

12) Przynależność do grupy przedmiotów: przedmioty wspólne

13) Status przedmiotu: obowiązkowy

14) Język prowadzenia zajęć: polski

15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: matematyka, fizyka, mechanika techniczna,

wytrzymałość materiałów ze studiów inżynierskich

16) Cel przedmiotu: umiejętność rozwiązywania problemów technicznych w oparciu o prawa mechaniki

17) Efekty kształcenia:1

Nr Opis efektu kształcenia Metoda sprawdzenia

efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia z dynamiki maszyn egzamin wykład K2A_W09 (+)

K2A_W14 (+)

K2A_U23 (+)

2. potrafi zamodelować proste układy mechaniczne egzamin wykład,

ćwiczenia

K2A_W08 (+)

K2A_W14 (+)

K2A_U22 (++)

3. potrafi wyprowadzić równania ruchu drgających układów

mechanicznych

kolokwium wykład,

ćwiczenia

K2A_W21 (+++)

K2A_W07 (++)

K2A_U18 (+)

4. potrafi wyznaczyć częstotliwości drgań własnych układów

o jednym stopniu swobody

kolokwium wykład,

ćwiczenia

K2A_W21 (+++)

K2A_K02 (++)

K2A_U10 (++)

5. potrafi wyznaczyć częstotliwości drgań własnych i postacie

drgań układów o wielu stopniach swobody

kolokwium wykład,

ćwiczenia

K2A_W21 (+++)

K2A_K02 (++)

K2A_U16 (+)

18) Formy zajęć dydaktycznych i ich wymiar (liczba godzin)

Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium

15 30

Treści kształcenia: (oddzielnie dla każdej z form zajęć dydaktycznych W./Ćw./L./P./Sem.)

Wykład: Podstawy mechaniki analitycznej. Równania Lagrange’a. Siły działające w układach drgających.

Klasyfikacja drgań. Metody analizy i syntezy układów dynamicznych. Wybrane elementy teorii drgań. Redukcja

mas, sztywności i tłumienia. Swobodne drgania układów o 1 stopniu swobody z uwzględnieniem i bez

uwzględnienia tarcia. Wymuszone drgania układów o 1 stopniu swobody. Krzywa rezonansowa. Drgania

nieliniowe. Drgania układów liniowych o wielu stopniach swobody. Wyprowadzenie równań dla drgań

swobodnych układ ze skończoną liczbą stopni swobody. Częstotliwości własne i formy własne drgań. Wymuszone

drgania układów ze skończoną liczbą stopni swobody. Rezonans i antyrezonans. Wykorzystanie MES do badania

drgań konstrukcji.

1 należy wskazać ok. 5 – 8 efektów kształcenia


Ćwiczenia: Rozwiązanie problemów dynamiki układów o 1 lub 2 stopniach swobody.

19) Egzamin: tak

20) Literatura podstawowa:

1. Leyko J.: Mechanika ogólna. Tom II, PWN, Warszawa, 2006.

2. Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z.: Wytrzymałość materiałów. Tom II, WNT, Warszawa, 2007.

3. Misiak J.: Zadania z mechaniki ogólnej. Tom III, WNT, Warszawa, 1999.

21) Literatura uzupełniająca:

1. Hannah, M.J. Hillier. Applied Mechanics. Longman, 3rd edition.

22) Nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów kształcenia

Lp. Forma zajęć Liczba godzin

kontaktowych / pracy studenta

1. Wykłady 15/30

2. Ćwiczenia 30/60

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/90

23. Suma wszystkich godzin: 135

24. Liczba punktów ECTS: 5

25. Liczba punktów ECTS uzyskanych na zajęciach z bezpośrednim udziałem

nauczyciela akademickiego: 2

26. Liczba punktów ECTS uzyskanych na zajęciach o charakterze praktycznym

(laboratoria, projekty, ćwiczenia): 3

27. Uwagi:

Zatwierdzono:

………………………….…. ………………………………………………….... (data i podpis prowadzącego) (data i podpis Dyrektora/Kierownika podstawowej

lub międzywydziałowej jednostki organizacyjnej)

1 1 punkt ECTS – 25-30 godzin pracy studenta




EKOFILOZOFIA I SOZOLOGIA 2) Kod przedmiotu:

MK2_2






8) Specjalność:

9) Semestr: 1

10) Jednostka prowadząca przedmiot: Katedra Budowy Pojazdów Samochodowych

11) Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Dorota Burchart-Korol, prof. Pol. Śl.




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawowa wiedza humanistyczna

16) Cel przedmiotu: zapoznanie studentów z podstawowymi filozoficznymi koncepcjami ochrony środowiska

przyrodniczego, podstawami ekofilozofii i sozologii



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. ma podstawową wiedzę w zakresie filozoficznych koncepcji

ochrony środowiska przyrodniczego kolokwium wykład K2A_W01 (++)

2. zna podstawowe pojęcia związane z ekofilozofią i sozologią kolokwium wykład K2A_W01 (+)

K2A_U01(+)

3. potrafi interpretować zjawiska społeczne związane z ochroną

środowiska

kolokwium wykład K2A_U01(+)

K2A_K02 (++)

4. rozumie istotę koncepcji zrównoważonego rozwoju i jej

filozoficzne podstawy

kolokwium wykład K2A_W01 (+)

K2A_W17(+)

K2A_U11(+)

K2A_K02 (++)

5. ma świadomość ważności pozatechnicznych aspektów

działalności inżynierskiej związanych z jej wpływem na

środowisko

kolokwium wykład K2A_W17(+)

K2A_K02 (+++)



30


Wykład: Omówienie przedmiotu badań ekofilozofii i sozologii. Metody w badaniach ekofilozoficznych. Analiza

terminologii w ekofilozofii: filozofia przygody, sozologia, etyka środowiskowa, filozofia ochrony środowiska,

filozofia zrównoważonego rozwoju. Koncepcje ekofilozofii. Zarys struktury ekofilozofii. Miejsce ekofilozofii w

systemie nauk filozoficznych. Ekofilozofia a inne dyscypliny filozoficzne. Filozofia nauk o ochronie środowiska.

Główne nurty ekofilozofii. Filozoficzne przesłanki ekologii. Filozoficzne podstawy ekorozwoju. Idea zrównoważonego

rozwoju i jej filozoficzne podstawy. Historyczne przesłanki ekofilozofii. Rozwój teorii ekofilozofii oraz sozologii.

Analiza sozologii systemowej.



19) Egzamin: nie


Piątek, Ekofilozofia, UJ, Kraków 2008.

Wybrane etyczno-filozoficzne aspekty ochrony srodowiska, Pod redakcją Magdaleny Terleckiej, Armagraf, Krosno

2014

M. Brzostek, J. Chojnacki, T. Kaleta: Ekofilozofia. Wybór tekstów. Wyd. SGGW Warszawa, 1998.

J.M. Dołega, Z zagadnień ekofilozofii, Studia teologiczne 14, 1996

M. Heller, T. Pabjan, Elementy filozofii przyrody, Biblos-OBI, Tarnów 2007

K. R. Mazurski, Podstawy sozologii, "Sudety" Oficyna Wydawnicza Oddziału Wrocławskiego PTTK, Wrocław

.1998;


Pawłowski (red.), Filozoficzne, społeczne i ekonomiczne uwarunkowania zrównoważonego rozwoju, Lublin 2004,

Seria Monografie KIŚ PAN, nr 26.

J.M. Dołęga, Filozofia nauk o ochronie środowiska i kultura ekologiczna, Studia Philosophiae Christianae 36/2, 67-

79, 2000

A. Papuziński, Filozoficzne aspekty zrównoważonego rozwoju – wprowadzenie, Problemy ekorozwoju 1/2, 25-32,

2006.

J. M. Dołęga, Nauki środowiskowe na początku XXI wieku, Paedagogia Christiana 2/28, 2011

M. Heller, M. Lubański, S.W. Ślaga: Zagadnienia filozoficzne współczesnej nauki. Wstęp do filozofii przyrody. Wyd.

Akademii Teologii Katolickiej, Warszawa, 1997.

A. Papuziński, Systemowa koncepcja sozologii, Humanistyka i Przyrodoznawstwa 4, 185-187, 1998




1. Wykłady 30/15

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/15







27. Uwagi:

Zatwierdzono:







JĘZYK OBCY

(NIEMIECKI, FRANCUSKI, HISZPAŃSKI, WŁOSKI, ROSYJSKI)

2) Kod przedmiotu:

MK2_3

RJM1-II/RT-T-PO-S1/01-O/A1






8) Specjalność:

9) Semestr: 1

10) Jednostka prowadząca przedmiot: Studium Języków Obcych (RJM1)

11) Prowadzący przedmiot: mgr Elżbieta Doros



14) Język prowadzenia zajęć: język nauczany (niemiecki, francuski, hiszpański, włoski, rosyjski) i język polski

15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne:.

16) Cel przedmiotu:

1. Opanowanie języka obcego na podstawowym poziomie komunikacyjnym.

2. Przygotowanie do korzystania z obcojęzycznych źródeł w zakresie studiowanego kierunku.

3. Przygotowanie do posługiwania się językiem obcym w najbliższym otoczeniu i środowisku zawodowym.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. Posiada odpowiednią do poziomu zaawansowania

językowego A1 znajomość podstawowego słownictwa,

gramatyki

i struktur leksykalnych pozwalających na rozumienie bardzo

prostych wypowiedzi ustnych i pisemnych, dotyczących

konkretnych potrzeb życia codziennego i zawodowego.

pisemne testy kontrolne

i/lub ustne odpowiedzi

sprawdzające znajomość

gramatyki i słownictwa

ćwiczenia K2A_W02

K2A_W05

2. Odpowiednio do poziomu zaawansowania językowego A1

rozumie znane słowa i bardzo podstawowe wyrażenia

dotyczące jego osoby i bezpośredniego otoczenia (dom,

rodzina, praca), gdy tempo wypowiedzi jest wolne, a wymowa

wyraźna. Rozumie znane nazwy, słowa i bardzo proste zdania,

np. na plakatach, tablicach informacyjnych lub

w katalogach.


sprawdzające umiejętność

słuchania i czytania ze

zrozumieniem

ćwiczenia K2A_U04

K2A_U05

K2A_U08

K2A_U09


potrafi poprawnie napisać krótki, prosty tekst w formie

notatki, kartki pocztowej, sms, e mail’a; wypełnia formularze

z podstawowymi danymi osobowymi.

krótkie wypowiedzi

pisemne sprawdzane w

ramach testów

kontrolnych, pracy

domowej lub

indywidualnej na zajęciach

ćwiczenia K2A_U05

K2A_U06

K2A_U08

K2A_U09




potrafi brać udział w rozmowie pod warunkiem, że rozmówca

mówi wolno i zrozumiale; formułuje proste pytania dotyczące

najpotrzebniejszych spraw i tematów życia codziennego

i zawodowego oraz odpowiada na tego typu pytania.

wypowiedzi ustne

przygotowane w ramach

pracy domowej, pracy

z partnerem na zajęciach

w formie np. prezentacji

własnej lub innej osoby,

rozmówka, prosty wywiad,

wymiana zdań

ćwiczenia K2A_U05

K2A_U07

K2A_U08

K2A_U09

5. Rozumie potrzebę rozwijania umiejętności językowych przez

całe życie; potrafi pracować w grupie przejmując w niej na

poziomie zaawansowania językowego A1 różne role.

ocena aktywności

i zaangażowania na

zajęciach w oparciu o

interakcje

z prowadzącym zajęcia,

pracę w parach lub

grupach oraz

przygotowanie do zajęć

ćwiczenia K2A_K01

K2A_K02

K2A_K03

K2A_K07



30


Ćwiczenia: tematyka/słownictwo, funkcje komunikacyjne i struktury gramatyczne zgodne z „Europejskim

Systemem Opisu Kształcenia Językowego” na poziomie biegłości językowej A1 i zgodne z właściwym dla

poziomu i podręcznika rozkładem materiału (http://www.polsl.pl/Jednostki/RJM1-SJO ).

19) Egzamin: nie

20) Literatura podstawowa: (w każdym z języków jeden z podręczników do wyboru)

Język niemiecki: „Alltag, Beruf&Co” A1, Wyd. Hueber / „Menschen” A1, Wyd. Hueber / “studio d A1”, Wyd.

Cornelsen / „Motive A1”, Wyd. Hueber

Język francuski: „Le nouveau taxi A1”, Wyd. Hachette, „Amical A1’’, Wyd. Cle International

Język hiszpański: „Bitacova A1”, Wyd. Difusion, „ Socios ”, Wyd. Difusion , „Descubre A1.1”, Wyd. Draco

Język włoski: „Nuovo Progetto Italiano 1a”, Libro dello studente e quaderno degli esercizi; T.Marin, S.Magnelli;

Atene, Wyd. Edilingua / „Nuovo progetto italiano 1’’, „ Libro dello studente, T.Marin, S.Magnelli’’; Atene,

Edilingua / „L’italiano all’universita 1”, Matteo La Grassa, Edilingua

Język rosyjski: „Wot i my 1”, M. Wiatr-Kmieciak, S. Wujec; Wyd. Szk. PWN / „Nowyje wstrieczi 1”, M. Zybert,

H. Dąbrowska / „Żyli byli 1/2", L.W. Miller, L.W. Politowa; Wyd. Zlatoust / „start.ru 1” A.Pado; WSiP „Russkij

jazyk: 5 elementow. A1”, T. Esmantowa; Wyd. Zlatoust


Język niemiecki: „Unternehmen Deutsch Grundkurs”, Wyd. Lektor Klett / „Klipp und Klar”, Wyd. LektorKlett /

„Themen neu 1”, Wyd. Hueber / „Sequenzen” Übungsgrammatik DaF, Cornelsen / „Landeskunde- deutschsprachige

Länder“, Goethe Institut / „Grosser Lernwortschatz DaF” Wyd. Hueber / Gramatyka niemiecka z ćwiczeniami.

Poziom podstawowy i średniozaawansowany, „ Langenscheidt, „ Berufstrainer”, Wyd. Hueber

Język francuski: „francais.com” , Wyd. CLE International / „DELF A1”, Wyd. CLE International / ”150 activites”,

Wyd. CLE International, / „Grammaire-350 exercises, niveau debutant”, Wyd. Hachette

Język hiszpański: „Gramatica espanola”, Wyd. EDITORIAL EDINUMEN

Język włoski: „Nuovo Espresso 1”, Wyd. Edilingua / „Una grammatica italiana per tutti”, Wyd. Edilingua /

„Włoski.Gramatyka. Praktyczne repetytorium z ćwiczeniami dla początkujących i zaawansowanych”, Wyd. Edgard /

„Corso Italia”, „Bravissimo 1” Corso d’ italiano. , Wyd. Bulgarini, ” Bravissimo 1” Lessico e grammatica , Wyd.

Bulgarini


H. Dąbrowska / „Żyli byli 1/2", L.W. Miller, L.W. Politowa; Wyd. Zlatoust / „start.ru 1” A. Pado / „Gramatika bez

problem”, D. Dziwianowska; WSiP / prasa / internet




1. Wykłady /

2. Ćwiczenia 30/22

3. Laboratorium /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6.

Inne

- konsultacje

- zaliczenie

2/0

1/5

Suma godzin: 33/27







27. Uwagi:

- Rozkłady materiału - http://www.polsl.pl/Jednostki/RJM1-SJO

Zatwierdzono:




http://www.polsl.pl/Jednostki/RJM1-SJO




JĘZYK OBCY

(NIEMIECKI, FRANCUSKI, HISZPAŃSKI, WŁOSKI, ROSYJSKI)

2) Kod przedmiotu:

MK2_4

RJM1/RT-T-PO-SII/02-O/A1






8) Specjalność:

9) Semestr: 2

10) Jednostka prowadząca przedmiot: Studium Języków Obcych (RJM1)

11) Prowadzący przedmiot: mgr Elżbieta Doros



14) Język prowadzenia zajęć: język nauczany (niemiecki, francuski, hiszpański, włoski, rosyjski) i język polski

15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne:.

16) Cel przedmiotu:

1. Opanowanie języka obcego na podstawowym poziomie komunikacyjnym.

2. Przygotowanie do korzystania z obcojęzycznych źródeł w zakresie studiowanego kierunku.

3. Przygotowanie do posługiwania się językiem obcym w najbliższym otoczeniu i środowisku zawodowym.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. Posiada odpowiednią do poziomu zaawansowania

językowego A1 znajomość podstawowego słownictwa,

gramatyki

i struktur leksykalnych pozwalających na rozumienie bardzo

prostych wypowiedzi ustnych i pisemnych, dotyczących

konkretnych potrzeb życia codziennego i zawodowego.


i/lub ustne odpowiedzi

sprawdzające znajomość

gramatyki i słownictwa

ćwiczenia K2A_W02

K2A_W05


rozumie znane słowa i bardzo podstawowe wyrażenia

dotyczące jego osoby i bezpośredniego otoczenia (dom,

rodzina, praca), gdy tempo wypowiedzi jest wolne, a wymowa

wyraźna. Rozumie znane nazwy, słowa i bardzo proste zdania,

np. na plakatach, tablicach informacyjnych lub

w katalogach.


sprawdzające umiejętność

słuchania i czytania ze

zrozumieniem

ćwiczenia K2A_U04

K2A_U05

K2A_U08

K2A_U09


potrafi poprawnie napisać krótki, prosty tekst w formie

notatki, kartki pocztowej, sms, e mail’a; wypełnia formularze

z podstawowymi danymi osobowymi.

krótkie wypowiedzi

pisemne sprawdzane w

ramach testów

kontrolnych, pracy

domowej lub

indywidualnej na zajęciach

ćwiczenia K2A_U05

K2A_U06

K2A_U08

K2A_U09




potrafi brać udział w rozmowie pod warunkiem, że rozmówca

mówi wolno i zrozumiale; formułuje proste pytania dotyczące

najpotrzebniejszych spraw i tematów życia codziennego

i zawodowego oraz odpowiada na tego typu pytania.

wypowiedzi ustne

przygotowane w ramach

pracy domowej, pracy

z partnerem na zajęciach

w formie np. prezentacji

własnej lub innej osoby,

rozmówka, prosty wywiad,

wymiana zdań

ćwiczenia K2A_U05

K2A_U07

K2A_U08

K2A_U09

5. Rozumie potrzebę rozwijania umiejętności językowych przez

całe życie; potrafi pracować w grupie przejmując w niej na

poziomie zaawansowania językowego A1 różne role.

ocena aktywności

i zaangażowania na

zajęciach w oparciu o

interakcje

z prowadzącym zajęcia,

pracę w parach lub

grupach oraz

przygotowanie do zajęć

ćwiczenia K2A_K01

K2A_K02

K2A_K03

K2A_K07



30


Ćwiczenia: tematyka/słownictwo, funkcje komunikacyjne i struktury gramatyczne zgodne z „Europejskim

Systemem Opisu Kształcenia Językowego” na poziomie biegłości językowej A1 i zgodne z właściwym dla

poziomu i podręcznika rozkładem materiału (http://www.polsl.pl/Jednostki/RJM1-SJO ).

19) Egzamin: nie

20) Literatura podstawowa: (w każdym z języków jeden z podręczników do wyboru)

Język niemiecki: “Alltag, Beruf&Co” A1, Wyd. Hueber / „Menschen” A1, Wyd. Hueber / “studio d A1”, Wyd.

Cornelsen / „Motive A1”, Wyd. Hueber

Język francuski: „Le nouveau taxi A1” Wyd. Hachette,’’ ‘’Amical A1’’ Wyd. Cle International

Język hiszpański: „ Bitacova A1 „ ,Wyd. Difusion, „ Socios ” , Wyd. Difusion , ”Descubre A1.1”, Wyd. Draco

Język włoski: „ Nuovo Progetto Italiano 1a ”, Libro dello studente e quaderno degli esercizi; T.Marin, S.Magnelli;

Atene, Wyd. Edilingua / „Nuovo progetto italiano 1,” Libro dello studente, T.Marin, S.Magnelli; Atene, Edilingua

/ “L’italiano all’universita 1”, Matteo La Grassa, Edilingua


H. Dąbrowska / „Żyli byli 1/2", L.W.Miller, L.W.Politowa; Wyd. Zlatoust / „start.ru 1” A.Pado; WSiP „Russkij

jazyk: 5 elementow. A1”, T. Esmantowa; Wyd. Zlatoust


Język niemiecki: “Unternehmen Deutsch Grundkurs”, Wyd. Lektor Klett / “Klipp und Klar”, Wyd. LektorKlett /

„Themen neu 1”,Wyd. Hueber / “Sequenzen” Übungsgrammatik DaF, Cornelsen / „Landeskunde- deutschsprachige

Länder“, Goethe Institut / “Grosser Lernwortschatz DaF” Wyd. Hueber / Gramatyka niemiecka z ćwiczeniami.

Poziom podstawowy i średniozaawansowany” , Langenscheidt, „ Berufstrainer „ , Wyd. Hueber

Język francuski: „francais.com” , Wyd. CLE International / „DELF A1”, Wyd. CLE International / ”150 activites”,

Wyd. CLE International, / „Grammaire-350 exercises, niveau debutant”, Wyd. Hachette

Język hiszpański: „Gramatica espanola”, Wyd. EDITORIAL EDINUMEN

Język włoski: „ Nuovo Espresso 1”, Wyd. Edilingua / „Una grammatica italiana per tutti”, Wyd. Edilingua /

„Włoski.Gramatyka. Praktyczne repetytorium z ćwiczeniami dla początkujących i zaawansowanych”, Wyd. Edgard /

„Corso Italia”, „ Bravissimo 1” Corso d’ italiano. , Wyd. Bulgarini,” Bravissimo 1” Lessico e grammatica , Wyd.

Bulgarini


H. Dąbrowska / „Żyli byli 1/2", L.W.Miller, L.W.Politowa; Wyd. Zlatoust / „start.ru 1” A.Pado / „Gramatika bez

problem”, D.Dziwianowska; WSiP / prasa / internet




1. Wykłady /

2. Ćwiczenia 30/22

3. Laboratorium /

Z1-PU7 WYDANIE N3 Strona: 10 z

336

4. Projekt /

5. Seminarium /

6.

Inne

- konsultacje

- zaliczenie

2/0

1/5

Suma godzin: 33/27







27. Uwagi:

- Rozkłady materiału - http://www.polsl.pl/Jednostki/RJM1-SJO

Zatwierdzono:




http://www.polsl.pl/Jednostki/RJM1-SJO


336



KOMUNIKACJA SPOŁECZNA 2) Kod przedmiotu:

MK2_5






8) Specjalność:

9) Semestr: 1

10) Jednostka prowadząca przedmiot: Katedra Inżynierii Produkcji

11) Prowadzący przedmiot: dr Wioletta Ocieczek




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: filozofia, etyka, znajomość podstawowych zagadnień

życia społecznego, podstawy zarządzania

16) Cel przedmiotu: przekazanie wiedzy na temat komunikowania ludzi oraz zdobycie umiejętności przez

studentów w zakresie efektywnego komunikowania interpersonalnego w życiu prywatnym i zawodowym, pracy

w grupie, wywierania wpływu i manipulacji, zarządzania czasem



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. wymienia i opisuje podstawowe style komunikowania

społecznego, potrafi zinterpretować komunikowanie

niewerbalne w pracy zawodowej, rozpoznaje aktywne

słuchanie

kolokwium pisemne wykład K2A_W01 (++)

2. wyjaśnia i odpowiednio interpretuje reguły wpływu

społecznego w pracy zawodowej i życiu społecznym


K2A_U01 (+++)

3. potrafi zarządzać sobą w czasie, organizuje odpowiednio

zadania do wykonania, stosuje macierz zarządzania czasem

w życiu prywatnym i w przedsiębiorczości


K2A_W04 (+)

K2A_U09 (+)

K2A_K01 (+)

4. zna podstawowe etapy tworzenia zespołu pracowniczego

w przedsiębiorstwie, rozpoznaje podstawowe role w zespole


K2A_K03 (++)

5. zna wpływ komunikowania na rozwój indywidualnej

przedsiębiorczości.

kolokwium pisemne wykład K2A_W04 (+)

6. rozpoznaje podstawowe techniki negocjacyjne w tworzeniu

i rozwoju przedsiębiorstwa


K2A_U05 (++)

7. postępuje zgodnie z zasadami skutecznej komunikacji kolokwium pisemne wykład K2A_K05 (+)

8. rozpoznaje sytuacje kryzysowe i konfliktowe w rozwoju

przedsiębiorstwa


9. opisuje odpowiednie zarządzanie wizerunkiem

przedsiębiorstwa

kolokwium pisemne wykład K2A_W04 (+)



30




336

Wykład: Wprowadzenie do komunikacji społecznej. Komunikowanie w przedsiębiorstwie, komunikacja pozioma

i pionowa. Metody i techniki wpływu społecznego, sposoby budowania pozytywnego długofalowego dialogu

interpersonalnego, komunikacja niewerbalna, umiejętność aktywnego słuchania. Proces negocjacji. Podstawowe

techniki i taktyki negocjacyjne. Wpływ komunikowania na rozwój indywidualnej przedsiębiorczości.

Komunikowanie o tworzeniu indywidualnej przedsiębiorczości w dziedzinie transportu. Komunikowanie

w sytuacjach kryzysowych. Komunikacja z klientem, style kierowania. Poziomy komunikowania: interpersonalne,

grupowe. Teoria konfliktu, sposoby jego przezwyciężania, zarządzanie konfliktem, zachowania ludzi w sytuacjach

konfliktowych. Zarządzanie wizerunkiem przedsiębiorstwa, kompetencje społeczne, style rozwiązywania

konfliktów, umiejętność zadawania pytań, rozróżnianie komunikatów perswazyjnych, manipulacyjnych,

propagandowych, reklama, autoprezentacja multimedialna.

19) Egzamin: nie


1. Cialdini R.: Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka, przeł. B. Wojciszke, Wydawnictwo

Psychologiczne, Gdańsk 2007,

2. Dobek-Ostrowska B.: Podstawy komunikowania społecznego, Astrum, Wrocław 2007,

3. McKay M.: Sztuka skutecznego porozumiewania się, Gdańsk : Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne,

2007.


1. Thomson P.: Sposoby komunikacji interpersonalnej, przeł. Geller T., Zysk i S-ka, Poznań 1996,

2. Stewart, John (red.): Mosty zamiast murów: podręcznik komunikacji interpersonalnej, Warszawa

Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005,

3. Puzynina J.: Etyka międzyludzkiej komunikacji, Wydawnictwo Naukowe Semper, Warszawa 1993.




1. Wykłady 30/45

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/45







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



NOWOCZESNE SYSTEMY UTRZYMANIA ŚRODKÓW

TRANSPORTU

2) Kod przedmiotu:

MK2_6






8) Specjalność:

9) Semestr: 1

10) Jednostka prowadząca przedmiot: Katedra Eksploatacji Pojazdów Samochodowych

11) Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Zbigniew Stanik




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawy eksploatacji technicznej, środki transportu,

znajomość zasad eksploatacji urządzeń

16) Cel przedmiotu: zdobycie wiedzy i umiejętności w zakresie nowoczesnych systemów utrzymania środków

transportu



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. zna pojęcia w zakresie nowoczesnych systemów utrzymania

środków transportu

egzamin wykład K2A_W15(++)

K2A_W21(+)

K2A_U05(+)

2. zna zasady oceny stanu technicznego środków transportu

w zakresie bezpieczeństwa użytkowania i ochrony

środowiska

egzamin wykład K2A_W17(+)

K2A_W22(++)

K2A_U25(+)

3. zna zasady istoty diagnostyki technicznej środków transportu egzamin wykład,

projekt

K2A_W21(+)

K2A_W22(+)

4. potrafi przeprowadzić proste czynności weryfikacji

i diagnostyki elementów i podzespołów środków transportu

wykonanie projektu projekt K2A_U03(+)

K2A_U17(++)

K2A_U20(+)

5. potrafi opracować prostą dokumentację związaną

z eksploatacją środków transportu

wykonanie projektu projekt K2A_U09(++)

K2A_U10(++)

K2A_U11(+)

K2A_K01(+)

6. potrafi pracować indywidualnie i w zespole wykonanie projektu projekt K2A_U07(+)

K2A_K03(+)

K2A_K04(+)



15 15


Wykład: Teoria eksploatacji obiektów technicznych, prakseologiczny model eksploatacji środków transportu,

model systemu eksploatacji systemów utrzymania środków transportu, model systemu eksploatacji samochodów,

prakseologiczny ciąg systemów działania w transporcie, model systemu utrzymania środków transportu, środki



336

transportu jako system, wskaźniki oceny pracy środków transportu na przykładzie pracy silników spalinowych,

baza użytkowania i model strukturalny na przykładzie diagnostyki pojazdów, system użytkowania pojazdów i jego

identyfikacja, modele techniczne organizacji użytkowania środków transportu.

Projekt: Porównanie kosztów utrzymania środków transportu dla wybranych pojazdów przy odpowiednim doborze

środków transportu lądowego do określonego zadania transportowego.

19) Egzamin: tak


1. Markusik S.: Infrastruktura logistyczna w transporcie. Tom I. Środki transportu. Wyd. Politechniki Śląskiej,

Gliwice 2011,

2. Raczyk A.: Środki transportu bliskiego i magazynowania. Wydanie 2, Wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań

2013.


1. Starkowski D., Bieńczak K., Zwierzycki W.: Samochodowy transport krajowy i międzynarodowy.

Kompendium

wiedzy praktycznej. Systherm D.Gazińska S.J., Poznań 2006.




1. Wykłady 15/15

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 15/45

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/60







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



BADANIA SYMULACYJNE W TECHNICE 2) Kod przedmiotu:

MK2_7






8) Specjalność:

9) Semestr: 1


11) Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Tomasz Matyja




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: matematyka, mechanika, studia pierwszego stopnia

16) Cel przedmiotu: Celem ogólnym kształcenia jest podkreślenie roli i znaczenia symulacji komputerowych

we współczesnych badaniach naukowych oraz w procesie projektowania; powszechności stosowania symulacji

w wielu dziedzinach wiedzy technicznej, biologicznej, ekonomicznej i społecznej; różnorodności dostępnych

metod i narzędzi symulacji. Celem szczegółowym jest przygotowanie do samodzielnego prowadzenia badań

symulacyjnych w zakresie problemów transportu.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. ma podstawową wiedzę na temat zasad i sposobów

modelowania oraz symulacji układów i procesów

technicznych

zaliczenie wykład K2A_W07(+)

2. rozumie różnicę w modelowaniu układów z czasem ciągłym

oraz dyskretnym


K2A_U02(+)

3. potrafi opracować model matematyczny prostego układu lub

procesu technicznego, zidentyfikować jego parametry,

przygotować i przeprowadzić symulację

wykonanie projektu wykład,

projekt

K2A_W21(+)

K2A_U02(+)

4. potrafi prawidłowo zinterpretować i ocenić wyniki symulacji

oraz wykorzystać je we własnych badaniach o charakterze

naukowym lub projektowym


K2A_U10(+)

5. potrafi wykorzystać do symulacji środowisko

Matlab/Simulink lub równoważne


projekt

K2A_U12(+)



15 15


Wykład: Wprowadzenie do modelowania oraz symulacji systemów i procesów technicznych. Modelowanie

układów za pomocą równań różniczkowych zwyczajnych i cząstkowych. Modelowanie dyskretne. Wprowadzenie

do środowiska Matlab/Simulink.

Projekt (w sekcjach): Opracowanie modelu matematycznego wybranego układu technicznego lub procesu

związanego z transportem, identyfikacji oraz wybór zakresu zmienności parametrów, przeprowadzenie symulacji

komputerowej, interpretacja wyników i sprawozdanie z badań.



336

19) Egzamin: nie


1. Krajka. A. „Modelowanie i symulacje”. Wyd. Uniwersytetu MCS, Seria Informatyczna, Lublin 2012.

2. Klempka R. ,Stankiewicz A. „Modelowanie i symulacje układów dynamicznych”. Uczelniane Wyd. Nauk.-Dyd.

AGH, Kraków, 2004.

3. Osowski S. ”Modelowanie układów dynamicznych z zastosowaniem języka SIMULINK”. Oficyna Wyd. Pol.

Warszawskiej, Warszawa 1999.


1. Wolf Dieter Pietruszka. “MATLAB und Simulink in der Ingenieurpraxis: Modellbildung, Berechnung und

Simulation (Auflage: 4)”. Springer, 2014.

2. Matalb/Simulink instrukcje dla użytkownika.




1. Wykłady 15/15

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 15/30

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/45







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



METODOLOGIA BADAŃ NAUKOWYCH 2) Kod przedmiotu:

MK2_8






8) Specjalność:

9) Semestr: 2


11) Prowadzący przedmiot: prof. dr hab. inż. Bogusław Łazarz




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: Wymagana ogólna wiedza z zakresu studiów

technicznych I stopnia.

16) Cel przedmiotu: Przedstawienie i wyjaśnienie najważniejszych ogólnych zasad metod i wytycznych

postępowania przy prowadzeniu badań naukowych i publikowaniu ich wyników umożliwiające zaplanowaniei

realizację potrzebnych badań i poprawne napisanie pracy dyplomowej – magisterskiej.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. zna podstawowe zasady metody naukowej, określania zadań

badawczych teoretycznych i praktycznych oraz

przeszukiwania literatury

zaliczenie pisemne wykład K2A_W20

K2A_U04

2. potrafi projektować proste doświadczenia i aparaturę do nich

oraz zna podstawowe zasady ich wykonywania

zaliczenie pisemne wykład K2A_U13

K2A_U10

3. zna zasady podstawowych analiz danych doświadczalnych,

określania błędów pomiarowych oraz obliczeń

numerycznych


4. zna podstawy analizy wymiarowej i stosowania zmiennych

bezwymiarowych


5. zna zasady pisarstwa naukowego zaliczenie pisemne wykład K2A_U06



15


Wykład: Wybór i określenie zagadnienia badawczego. Przeszukiwanie literatury. Podstawowe zasady metody

naukowej. Projektowanie doświadczeń. Projektowanie aparatury. Wykonywanie doświadczeń. Analiza danych

doświadczalnych. Błędy pomiarowe. Prawdopodobieństwo losowość i logika. Opracowanie matematyczne –

ogólne metody ujmowania zagadnień. Analiza wymiarowa i stosowanie zmiennych bezwymiarowych. Obliczenia

numeryczne. Sprawozdania z badań i zasady pisarstwa naukowego.

19) Egzamin: nie



336


1. E. B.: Wilson: Wstęp do badań naukowych. PWN Warszawa 1964,

2. L. Muller: Zastosowanie analizy wymiarowej w badaniach modeli. PWN Warszawa 1983,

3. M. Krajewski: O metodologii nauk i zasadach pisarstwa naukowego - uwagi podstawowe. Mirosław Krajewski

2010.


1. W. Cichosz: Metodologia - elementarz studenta. Gdańsk 2000.




1. Wykłady 15/30

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 15/30







27. Uwagi:

Zatwierdzono:

………………………….…. ………………………………………………….... (data i podpis prowadzącego) (data i podpis Dyrektora/Kierownika podstawowej lub międzywydziałowej jednostki organizacyjnej)



336

(faculty stamp) COURSE DESCRIPTION

1) Course title:

MODELLING OF TRANSPORT PROCESSES 2) Course code:

MK2_9

3) Validity of course description: 2017/2018

4) Mode of studies: intramural studies

5) Level of studies: 2nd CYCLE OF HIGHER EDUCATION

6) Field of study: TRANSPORT

7) Profile of studies: general academic

8) Programme:

9) Semester: 1

10) Faculty teaching the course: Department of Transport Systems and Traffic Engineering

11) Course instructor: Grzegorz Sierpiński, PhD DSc Eng, prof. SUT

12) Course classification: common courses

13) Course status: compulsory

14) Language of instruction: English

15) Pre-requisite qualifications: transportation infrastructure, transportation systems and processes, basis of traffic

engineering, optimization of transportation network, knowledge of a general of computer applications.

16) Course objectives: Modelling skill of transport systems and processes. Knowledge about prediction of traffic.

Analysis skill of transport processes.

17) Description of learning outcomes:1

Nr Learning outcomes description Method of assessment Teaching

methods

Learning

outcomes

reference code

1. The student knows the importance of traffic models when

considering future modernization of transportation systems

and processes of managing traffic flows. He also hale

knowledge about the description of transport processes.

credit (oral) lecture

K2A_W14(+)

K2A_U04(+)

K2A_U06(+)

K2A_U07(+)

2. The student identifies the relationship between transportation

systems and the environment and knows the trends and

development of transportation systems (including alternative

transportation).


K2A_W13(+++)

K2A_W17(+++)

K2A_U20(++)

K2A_K02(+++)

3. The student is able to estimate the traffic volume according to

the GDDKiA guidelines for planning and design purposes.


K2A_U03(++)

K2A_U12(+)

4. The student is able to identify queuing systems according to

the Kendall classification and evaluate their effectiveness


K2A_W07(++)

K2A_W21(++)

K2A_U03(++)

18) Teaching modes and hours

Lecture Class Laboratory Project BA/ MA Seminar

30

Syllabus description: (oddzielnie dla każdej z form zajęć dydaktycznych W./Ćw./L./P./Sem.)

Lecture: Review of real transport processes. Modelling of transport systems (static, dynamic, stochastic,

deterministic models). Models of transport system environment – dependences and demand of transport. Time

delay models. Sustainable development and directions of transportation infrastructure and systems development

and transportation policy. Alternative modes of transportation. Transportation accessibility. Queuing theory – basis

queuing systems (Kendall classification., Little’s formulas etc.). Forecasting rules of traffic flow. Simulation of

transport processes.

19) Examination: no



336

20) Primary sources:

1. Daganzo C. F.: Fundamentals of transportation and traffic operations. Elsevier Science Ltd, Oxford 1997.

2. Gartner N., Messer C. J., Rathi A. K.: Traffic Flow Theory A State-of-the-Art Raport. Transportation Research

Board, Washington 2001.

3. Kleinrock L.: Queueing systems. Volume I: Theory. A Wiley-Interscience Publication. Canada 1975.

4. Kuwahara M., Horiguchi R., Yoshii T.: Standard verification process for traffic flow simulation model. Version

2, Traffic Simulation Committee, Japan Society of Traffic Engineers, 2002.

21) Secondary sources:

1. Sabra Z., Wallace Ch. E., Lin F.: Traffic analysis software tools. Transportation Research Board / National

Research Council, Circular No E-CO14, September 2000.

22) Total workload required to achieve learning outcomes

Lp. Teaching

mode Contact hours / Student workload hours

1. Lecture 30/15

2. Classes /

3. Laboratory /

4. Project /

5. BA/ MA

Seminar

/

6. Other /

Total number

of hours:

30/15

23. Total hours: 45

24. Number of ECTS credits: 2

25. Number of ECTS credits allocated for contact hours: 1

26. Number of ECTS credits allocated for in-practice hours (laboratory classes,

projects):: 0

27. Comment:

Approved:

………………………….…. ………………………………………………….... (date, Instructor’s signature) (date , the Director of the Faculty Unit signature)



336



MODELOWANIE SYSTEMÓW TRANSPORTOWYCH 2) Kod przedmiotu:

MK2_10






8) Specjalność:

9) Semestr: 1

10) Jednostka prowadząca przedmiot: Katedra Systemów Transportowych i Inżynierii Ruchu

11) Prowadzący przedmiot: dr inż. Grzegorz Sierpiński




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: infrastruktura transportu, systemy i procesy

transportowe, podstawy inżynierii ruchu, optymalizacja sieci transportowych, umiejętność obsługi

informatycznych programów inżynierskich

16) Cel przedmiotu: zdobycie umiejętności: modelowania procesów transportowych, przewidywania rezultatów

modernizacji rozwiązań transportowych, identyfikacji systemów kolejkowych



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. posiada umiejętność szerszego spojrzenia na infrastrukturę

transportową z punktu widzenia procesów przemieszczania

w mieście

wykonanie sprawozdań

lab.

laboratorium K2A_W13(++)

K2A_U04(+)

K2A_U05(+)

K2A_U06(+)

K2A_U07(+)

K2A_U18(+)

K2A_K06(+)

K2A_K07(+)

2. rozpoznaje i potrafi dokonać wyboru właściwej metody

szacowania straty czasu w zależności od sytuacji ruchowej na

wlocie skrzyżowania z sygnalizacją świetlną


lab.

laboratorium K2A_U03(++)

K2A_U10(++)

K2A_U12(++)

K2A_K04(+)

3. zna zasady wyboru ścieżki objazdu w ruchu kołowym i

potrafi je zastosować w praktyce do analizy możliwego

rozpływu potoków ruchu


lab.


K2A_U10(++)

K2A_U12(+)

K2A_U22(+)



15


Laboratorium: modelowanie procesów przemieszczania oparte na przykładach, System Oceny Układów Torowych

(SOUT) a w nim m. in. analizy wykorzystania węzłów torowych, wyznaczanie optymalnej intensywności ruchu

poprzez szacowanie funkcji płynności ruchu, macierze zależności, analiza sieci kolejowej z użyciem SOUT,

badanie ruchu wewnątrzmiejskiego wspomagane programem komputerowym, podstawowe zasady wyboru ścieżki



336

objazdu w ruchu kołowym, metoda szacowania samoistnego rozkładu ruchu na sieci skrzyżowań, uwzględnienie

przenoszenia kolejki pojazdów w modelu strat czasu, modelowanie procesu parkowania w miastach.

19) Egzamin: nie


1. Gaca S., Suchorzewski W., Tracz M.: Inżynieria ruchu drogowego. Teoria i praktyka. WKiŁ Warszawa 2008.

2. Metoda obliczania przepustowości skrzyżowań z sygnalizacją świetlną. GDDKiA, Warszawa 2004, (metodologia

aktualnie zalecana do stosowania w Polsce).

3. Zasady prognozowania ruchu drogowego, GDDKiA Warszawa (z uwzględnieniem zmian wprowadzonych

15.03.2007r.), (metodologia aktualnie zalecana do stosowania w Polsce).

4. Wesołowski J.: Miasto w ruchu. Dobre praktyki w organizowaniu transportu miejskiego. Instytut Spraw

Obywatelskich, Łódź 2008.


1. Gutenbaum J.: Modelowanie matematyczne systemów. PAN Instytut Badań systemowych. Akademicka Oficyna

Wyd. EXIT, Warszawa 2003.

2. Szymczak M.: Logistyka miejska. Wyd. Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, Poznań 2008.

3. Szołtysek J.: Podstawy logistyki miejskiej. Wyd. Akademii Ekonomicznej w Katowicach, Katowice 2007.

4. Tundys B.: Logistyka miejska. Koncepcje. Systemy. Rozwiązania. Difin, Warszawa 2008.




1. Wykłady /

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium 15/30

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 15/30







27. Uwagi:

Zatwierdzono:




336



STEROWANIE I ZARZĄDZANIE W SYSTEMACH

TRANSPORTOWYCH

2) Kod przedmiotu:

MK2_11






8) Specjalność:

9) Semestr: 1


11) Prowadzący przedmiot: dr inż. Grzegorz Karoń




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: systemy i procesy transportowe, infrastruktura

transportu, podstawy inżynierii ruchu: znajomość zagadnień związanych z opisem i funkcjonowaniem systemów

transportowych

16) Cel przedmiotu: poznanie zasad sterowania i zarządzania w systemach transportowych, nabycie umiejętności

przygotowania, zaprezentowania i obrony projektu z zakresu sterowania i zarządzania w systemach

transportowych



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. rozróżnia i klasyfikuje systemy sterowania i zarządzania

w systemach transportowych z uwzględnieniem różnic

w systemach transportowych (drogowym, kolejowym,

lotniczym i morskim)

egzamin wykład K2A_W01(+);

K2A_W02(+)

K2A_W07(++);

K2A_W10(++)

K2A_W12 (++);

K2A_W13 (++)

K2A_U11(++)

2. potrafi zidentyfikować oraz przeprowadzić analizę

dokumentów strategicznych związanych z planowaniem

rozwoju systemów transportowych miasta i aglomeracji,

wyciąga konstruktywne wnioski oraz formułuje koncepcje

poprawy stanu obecnego

egzamin wykład,

projekt

K2A_W01(+);

K2A_W02(+)

K2A_W10(++);

K2A_U01(+)

K2A_U04(++);

K2A_U11(++)

K2A_U14(++);

K2A_U17(+)

K2A_K02(+)

3. potrafi scharakteryzować strategie sterowania i zarządzania

w systemach transportowych oraz wskazać właściwe dla

określonego obszaru analizy, uwzględniając mobilność

i komodalność

egzamin wykład,

projekt

K2A_W01(+);

K2A_W02(+)

K2A_W10(++);

K2A_U01(+)

K2A_U11(++);

K2A_U15(+)



336

4. potrafi opracować plan zarządzania mobilnością dla

wybranych obiektów oraz grup użytkowników

wykonanie i obrona

projektu

projekt K2A_W01(+),

K2A_W02(+)

K2A_W12 (++)

K2A_W13 (++)

K2A_W16 (++)

K2A_U01(+)

K2A_U02(+)

K2A_U03(+)

K2A_U11(++)

K2A_U14(++)

K2A_U19(++)

K2A_U20(++)

K2A_U22(++)

K2A_K02(+)

K2A_K04(+)

5. wykorzystuje najnowsze narzędzia informatyczne, systemy

eksperckie oraz bazy danych do wykonania projektu z

zakresu zarządzania mobilnością

wykonanie i obrona

projektu

projekt K2A_W01(+);

K2A_W02(+)

K2A_W13 (++);

K2A_W14(++)

K2A_W16 (++);

K2A_W17(++)

K2A_U01(+);

K2A_U02(+)

K2A_U03(+);

K2A_U04(++)

K2A_U06(++);

K2A_U07(++)

K2A_U08(+);

K2A_U14(++)

K2A_U15(+);

K2A_U17(+)

K2A_U18(++);

K2A_U20(++)

K2A_U22(++);

K2A_K02(+)

K2A_K06(+);

K2A_K07(+)

6. identyfikuje architekturę i usługi ITS, potrafi przygotować

propozycje architektury i usług dla miasta i aglomeracji

wykonanie i obrona

projektu

projekt K2A_W07(++);

K2A_W10(++)

K2A_W13 (++);

K2A_W14(++)

K2A_W16 (++);

K2A_W21 (++)

K2A_U03(+);

K2A_U14(+)

K2A_U15(+)

7. potrafi przygotować projekt z zakresu sterowania

i zarządzania w systemach transportowych oraz przedstawić

go w formie prezentacji wraz z uzasadnieniem i obroną

podczas dyskusji na zajęciach

wykonanie i obrona

projektu

projekt K2A_W07(++);

K2A_W10(++)

K2A_W12 (++);

K2A_W13 (++)

K2A_W14(++);

K2A_U06(++)

K2A_U07(++);

K2A_U11(++)

K2A_U15(+);

K2A_U19(++)

K2A_U20(++);

K2A_K02(+)

K2A_K04(+);

K2A_K07(+)

8. potrafi pracować indywidualnie i w zespole wykonanie i obrona

projektu

projekt K2A_U05(+);

K2A_U09(+)

K2A_K01(+);

K2A_K03(+)

K2A_K04(+)


336



15 30


Wykład: zarządzanie, nadzór i sterowanie systemami transportowymi, rodzaje sterowania procesami

transportowymi, funkcje sterowania, sterowanie i zarządzanie popytem na transport, plany i programy mobilności,

sterowanie i zarządzanie ruchem w transporcie jako element sterowania w wielkich systemach, sterowanie ruchem

drogowym, kolejowym, lotniczym, morskim – cechy wspólne i różnice, metody i narzędzia w procesie sterowania,

zadania i metody rozwiązywania problemów sterowania, zrównoważony rozwój transportu, mobilność

i komodalność w systemach transportowych, elementy architektury i usługi systemów starowania i zarządzania,

systemy ITS jako kompleksowego narzędzia sterowania i zarządzania w systemach transportowych, analiza

systemów ITS wdrażanych w kraju i na świecie – architektura i usługi.

Projekt: analiza i ocena układu komunikacyjnego miasta i aglomeracji wraz z identyfikacją działań z zakresu

sterowania i zarządzania ruchem (wdrażanych i planowanych), zarządzanie popytem – poznanie zasad oraz

narzędzi zarządzania mobilnością (wykorzystanie baz wiedzy i systemów ekspertowych dostępnych na przykład

na platformie EPOMM, opracowanie planów zarządzania mobilnością dla charakterystycznych obiektów (uczelnia,

centrum handlowo-usługowe, zakład pracy) oraz grup użytkowników (zatrudnieni w obiekcie oraz odwiedzający

obiekt), przygotowanie koncepcji architektury systemu usługi ITS dla wybranego miasta / aglomeracji.

19) Egzamin: tak


1. Gaca S., Suchorzewski W., Tracz M.: Inzynieria Ruchu Drogowego WKŁ 2008,

2. Leśko M.: Sterowanie ruchem drogowym. Sterowniki i systemy sterowania i nadzoru ruchu. Wyd. Politechniki

Śląskiej, 2000,

3. Malarski. M: Inżynieria ruchu lotniczego. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej. 2006,

4. Adamski A.: Inteligentne systemy transportowe: sterowanie, nadzór i zarządzanie. AGH, Uczelniane

Wydawnictwa Naukowo- Dydaktyczne, Kraków 2003,

5. Platforma EPOMM z materiałami źródłowymi, m.in. podręczniki zarządzania mobilnością,

6. Rydzkowski W., Wojewódzka A., Król K.: Transport. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005,

7. Januszewski J.: Systemy satelitarne GPS Galileo i inne. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006.


1. Regional ITS Architecture Guidance. FHWA. 2006; (wersja elektroniczna),

2. Systems Engineering for ITS. An Introduction for Transportation Professionals. FHWA 2007.




1. Wykłady 15/15

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 30/45

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/60







27. Uwagi:


336

Zatwierdzono:





336

(faculty stamp) COURSE DESCRIPTION

1) Course title:

THEORY OF RELIABILITY AND SAFETY 2) Course code:

MK2_12

3) Validity of course description: 2017/2018

4) Mode of studies: intramural studies

5) Level of studies: 2nd CYCLE OF HIGHER EDUCATION

6) Field of study: TRANSPORT

7) Profile of studies: general academic

8) Programme:

9) Semester: 1

10) Faculty teaching the course: Department of Transport Systems and Traffic Engineering

11) Course instructor: Wiesław Pamuła DSc PhD Eng

12) Course classification: common courses

13) Course status: compulsory

14) Language of instruction: English

15) Pre-requisite qualifications: applied mathematics, statistics

16) Course objectives: gain basic skills and competence in reliability analysis of technical systems

17) Description of learning outcomes:1

Nr Learning outcomes description Method of assessment Teaching

methods

Learning

outcomes

reference code

1. identifies basic concepts in the field of reliability theory and

understands their relations with statistics

written test lecture

K2A_W11(++)

K2A_U23(++)

2. indentifies the reliability model of a technical system and is

able to evaluate the model’s parameters


K2A_W11(++)

K2A_U23(++)

3. is able to assess which parts of a complex system contribute

to failures and how the parts reliability determine the systems

resultant reliability


K2A_W11(++)

K2A_U23(++)

4. is able to indicate methods for enhancing systems reliability written test lecture

K2A_W11(++)

K2A_U23(++)

18) Teaching modes and hours

Lecture Class Laboratory Project BA/ MA Seminar

30

Syllabus description: (oddzielnie dla każdej z form zajęć dydaktycznych W./Ćw./L./P./Sem.)

Lecture: Definition and discussion of basic terms used for reliability evaluation. Basic life time distribution models

used for non-repairable populations. Basic repair rate models used for repairable systems. Reliability block

diagrams and fault trees. Complex systems. Redundancy. Analysis of repairable systems by Markov methods.

System failure analysis based on FMECA. Safety and critical systems. Analysis of safety using HAZOP.

19) Examination: no

20) Primary sources:

1. Standard PN-EN 60812:2006 FMECA.

2. Standard PN-EN 61882 HAZOP

21) Secondary sources:

1. B. Bertsche: Reliability in Automotive and Mechanical Engineering Determination of Component and System

Reliability, Series: VDI-Buch Springer Verlag 2008.

22) Total workload required to achieve learning outcomes



336

Lp. Teaching

mode Contact hours / Student workload hours

1. Lecture 30/30

2. Classes /

3. Laboratory /

4. Project /

5. BA/ MA

Seminar

/

6. Other /

Total number

of hours:

30/30

23. Total hours: 60

24. Number of ECTS credits: 2

25. Number of ECTS credits allocated for contact hours: 1

26. Number of ECTS credits allocated for in-practice hours (laboratory classes,

projects):: 0

27. Comment:

Approved:

………………………….…. ………………………………………………….... (date, Instructor’s signature) (date , the Director of the Faculty Unit signature)



336



NIEZAWODNOŚĆ ELEMENTÓW I SYSTEMÓW 2) Kod przedmiotu:

MK2_13






8) Specjalność:

9) Semestr: 1


11) Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Wiesław Pamuła, prof. nadzw. PŚ



14) Język prowadzenia zajęć: polski, angielski

15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: matematyka stosowana, statystyka matematyczna

16) Cel przedmiotu: uzyskanie podstawowych umiejętności i kompetencji w zakresie analizy niezawodności

systemów technicznych



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi przygotować opracowanie FMECA – analiza

przyczyn i dotkliwości skutków awarii

ocena przygotowanego

opracowania na wybrany

temat

ćwiczenia K2A_W11(++)

K2A_U23(++)

K2A_U04(+)

K2A_U17(+)

K2A_U18(+)

K2A_K04(+)

2. potrafi przygotować opracowanie HAZOP – badanie

zagrożeń i zdolności do działania



temat

ćwiczenia K2A_W22(++)

K2A_U23(++)

K2A_U04(+)

K2A_U17(+)

K2A_U18(+)

K2A_K04(+)



15


Ćwiczenia: Struktury niezawodnościowe systemów technicznych, konstrukcja drzew uszkodzeń. Fizyczna

i statystyczna interpretacja funkcji oraz wskaźników niezawodności, wyznaczanie parametrów. Metody

przygotowania opracowań FMECA i HAZOP.

19) Egzamin: nie


1. W. Pamuła: Niezawodność i bezpieczeństwo. Wybór zagadnień. Wydawnictwo Pol.Śl. Gliwice 2011.

2. PN-EN 60812:2006 FMECA.

3. PN-EN 61882 HAZOP, Badania zagrożeń i zdolności do działania.



336


1. Szopa T.: Niezawodność i bezpieczeństwo. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 2009.

2. B. Bertsche: Reliability in Automotive and Mechanical Engineering Determination of Component and System

Reliability, Series: VDI-Buch Springer Verlag 2008.

3. Podstawy konstrukcji maszyn pod red M. Dietricha t.1 rozdz.4, WNT Warszawa 2006.

4. J. Jaźwiński, K. Ważyńska-Fiok: Bezpieczeństwo systemów, PWN, W-wa, 1993.

5. D. Bobrowski: Modele i metody numeryczne teorii niezawodności w przykładach i zadaniach, WNT, Warszawa,

1985.




1. Wykłady /

2. Ćwiczenia 15/30

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 15/30







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



INTERDYSCYPLINARNY PROJEKT GRUPOWY 2) Kod przedmiotu:

MK2_14






8) Specjalność:

9) Semestr: 1

10) Jednostka prowadząca przedmiot: Wydział Transportu

11) Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Dorota Burchart-Korol, prof. Pol. Śl.




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: wiedza ogólna w zakresie transportu

16) Cel przedmiotu: umiejętność pracy zespołowej w celu rozwiązania lub opracowania problemu naukowego w

zakresie aktualnej wiedzy w obszarze transportu.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi dobrać interdyscyplinarny zespół w celu badania

problemu naukowego

przygotowanie projektu ćwiczenia K2A-K03(+++)

K2A_W17(+)

K2A_W22(++) K2A_U05(++)

2. zna podstawowe źródła aktualnej wiedzy, w tym bazy

publikacyjne i patentowe

przygotowanie projektu ćwiczenia K2A_W20(+) K2A_U04(+++)

K2A_U08(+)

K2A_U18(+++)

3. potrafi zaplanować pracę zespołową w celu realizacji

postawionego zadania

przygotowanie projektu ćwiczenia K2A-K03(++)

K2A_U05(++)

4. potrafi opracować rezultaty prowadzonych badań, np. jako

opracowanie naukowe

przygotowanie projektu ćwiczenia K2A_W20(+) K2A_U04(++)

K2A_U06(+++)

K2A_U07(+++)



30


Ćwiczenia: sformułowanie problemu naukowego o aktualnym znaczeniu w zakresie transportu, metody doboru

interdyscyplinarnego zespołu, metody planowania i organizowania pracy zespołowej, korzystanie z baz

publikacyjnych i patentowych o zasięgu światowym, opracowanie spójnej dokumentacji z badań (w tym

uzasadnienia wyboru tematu, aktualnego stanu wiedzy, opisu metod badawczych, opracowanie wyników,

formułowanie wniosków).

19) Egzamin: nie



336


1. Literatura zgodna w opracowanym zagadnieniem naukowym.

2. Karbownik A.:" Rola i miejsce zarządzania projektami w przedsiębiorstwie.", Wydawnictwo: Lubelskie

Centrum Marketingu Sp. z. o. o. Praca zbiorowa pod red. W. Sitko, Lublin 2004.


1. James P. Lewis: Fundamentals of Project Management. AMACOM Div American Mgmt Assn, 2007;

2. Tom Kendrick: The Project Management Tool Kit. Amacom, 2014, ISBN: 9780814433454.




1. Wykłady /

2. Ćwiczenia 30/10

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/10







27. Uwagi: Studenci czasowo zwolnieni przez lekarza uczestniczą w zajęciach teoretycznych lub teoretycznych

i częściowo praktycznych w zależności od przyczyny zwolnienia.

Zatwierdzono:





336



MATERIAŁY EKSPLOATACYJNE W TRANSPORCIE

SAMOCHODOWYM

2) Kod przedmiotu:

MK2_15






8) Specjalność: EKSPLOATACJA POJAZDÓW SAMOCHODOWYCH

9) Semestr: 2


11) Prowadzący przedmiot: dr inż. Kazimierz Witaszek, dr inż. Henryk Bąkowski

12) Przynależność do grupy przedmiotów: przedmioty specjalnościowe

13) Status przedmiotu: wybieralny


15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: fizyka, chemia, termodynamika, inżynieria

materiałowa, tworzywa konstrukcyjne

16) Cel przedmiotu: zapoznanie się z zagadnieniami obejmującymi właściwości materiałów eksploatacyjnych

stosowanych w pojazdach samochodowych



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. ma podstawową wiedzę w zakresie przyszłości stosowania

paliw służących do zasilania pojazdów

zaliczenie wykład K2A_W21(++)

2. opisuje właściwości benzyny, olejów napędowych i smarów

plastycznych


3. wykonuje badania jakościowe paliw zaliczenie laboratorium K2A_U12(+)

4. przeprowadza badania olejów silnikowych i przekładniowych

oraz opracowuje wyniki

zaliczenie laboratorium K2A_W06(++)

K2A_U15(+)

5. wykonuje badania trwałości filmu smarnego zaliczenie laboratorium K2A_W22(++)

6. opisuje właściwości i podział płynów chłodzących

i hamulcowych

zaliczenie wykład K2A_K07(+)

7. potrafi ocenić i wybrać właściwe rozwiązanie zadania

inżynierskiego

zaliczenie laboratorium K2A_K05(+)

K2A_U09

8. potrafi pracować indywidualnie i w zespole zaliczenie laboratorium K2A_K03



15 30


Wykład: zdobycie wiedzy w zakresie stosowania odpowiednich materiałów eksploatacyjnych oraz zapoznanie się

z zagadnieniami obejmującymi właściwości materiałów eksploatacyjnych.

Laboratorium: uzyskanie umiejętności w zakresie stosowania i badania materiałów eksploatacyjnych w celu

zapewnienia niezawodnej eksploatacji pojazdów samochodowych .

19) Egzamin: nie



336


1. Podniało A.: Paliwa oleje i smary w ekologicznej eksploatacji. WNT, Warszawa 2002.

2. Maćkowski J.: Paliwa silnikowe. Wyd. PTNŚS. Bielsko Biała, 2006.


1. Merkisz J., Pielecha I.: Alternatywne paliwa i układy napędowe pojazdów. Wyd. Pol. Pozn., Poznań 2004.

2. Czarny R.: Smary plastyczne. WNT. 2004.




1. Wykłady 15/30

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/55







27. Uwagi:

Zatwierdzono:




336



MECHATRONIKA SAMOCHODOWA 2) Kod przedmiotu:

MK2_16







9) Semestr: 3


11) Prowadzący przedmiot: dr inż. Paweł Fabiś, dr inż. Grzegorz Peruń




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: matematyka, informatyka, elektronika, elektrotechnika

16) Cel przedmiotu: Celem przedmiotu jest przedstawienie studentom teoretycznych założeń budowy i zasady

działania układów elektronicznego sterowania urządzeniami w pojeździe. W trakcie zajęć studenci zapoznają się

z algorytmami sterującymi oraz uzyskaniem funkcjonalności układów odpowiedzialnych za bezpieczeństwo

czynne i bierne.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. rozpoznaje systemy mechatroniczne egzamin pisemny wykład K2A_W18(++)

K2A_W17(++)

2. definiuje pojęcie systemu mechatronicznego egzamin pisemny wykład K2A_W17(++)

K2A_W18(++)

3. zna budowę najważniejszych systemów mechatronicznych egzamin pisemny wykład K2A_W17(++)

K2A_W18(++)

4. rozumie pojęcie algorytmu sterowania egzamin pisemny wykład K2A_W11(++)

K2A_W16(++)

5. potrafi posługiwać się narzędziami diagnostycznymi kolokwium zaliczeniowe laboratorium K2A_U12(++)

K2A_U13(++)

K2A_U10(+)

6. rozumie istotę diagnostyki systemów elektronicznych kolokwium zaliczeniowe laboratorium K2A_U12(++)

K2A_U13(++)



30 30


Wykład: Pojęcie mechatroniki i systemu mechatronicznego, budowa i zasada działania układów ABS, ASR, ESP,

EBD, EBV, MSR, ACC, założenia standardu OBD na świecie, przesyłanie danych w pojazdach samochodowych

(CAN), elementy bezpieczeństwa biernego, elektroniczne sterowanie skrzynki przekładniowej.

Laboratorium: Zasada działania układów ABS, ASR, ESP, EBD, EBV, MSR, ACC, standard OBD w pojazdach

na świecie, przesyłanie danych w pojazdach samochodowych (CAN)diagnostyka komputerowa pojazdów

samochodowych (OBD), elementy aktywnego zawieszenia, sterowanie automatycznej skrzynki biegów,

klimatyzacja.



336

19) Egzamin: tak


1. J. Merkisz, St. Mazurek: Pokładowe systemy diagnostyczne pojazdów samochodowych,

2. U. Rokosch: Układy oczyszczania spalin i pokładowe systemy diagnostyczne samochodów,

3. A. Herner, H.J. Riehl: Elektrotechnika i elektronika samochodowa.


1. Instrukcje do laboratoriów,

2. Materiały prezentacyjne firm motoryzacyjnych.




1. Wykłady 30/15

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 60/55







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



METODY WIBROAKUSTYCZNE W BADANIACH POJAZDÓW 2) Kod przedmiotu:

MK2_17







9) Semestr: 3


11) Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Piotr Czech, prof. nadzw. PŚ., dr inż. Jan Warczek, dr hab. inż. Grzegorz

Wojnar, prof. nadzw. PŚ




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: brak

16) Cel przedmiotu: Zapoznanie z problematyką drgań i hałasu pojazdów. Umiejętność wykorzystania sygnałów

wibroakustycznych w diagnostyce podzespołów pojazdu i pracach związanych z minimalizacją zagrożeń

wywołanych drganiami i hałasem pojazdów.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. charakteryzuje i definiuje efekty wibroakustyczne

towarzyszące pracy środków transportu


K2A_W07(+)

K2A_W08(+)

K2A_W21(+)

2. charakteryzuje i definiuje zaawansowane metody rejestracji

i analizy sygnałów wibroakustycznych


K2A_W07(+)

K2A_W08(+)

K2A_W21(+)

3. dobiera sposób pomiaru i analizy efektów

wibroakustycznych środków transportu

zaliczenie laboratorium K2A_U05(+)

K2A_U10(+)

K2A_U13(+)

K2A_U14(+)

K2A_K03(+)

4. potrafi zastosować metody rejestracji i analizy sygnałów

wibroakustycznych do zadania inżynierskiego


K2A_U10(+)

K2A_U13(++)

K2A_U14(++)

K2A_K03(+)

5. ocenia i interpretuje wyniki uzyskane w procesie rejestracji

i analizy sygnałów wibroakustycznych towarzyszących pracy



K2A_U10(+)

K2A_U14(++)

K2A_K03(+)



30 15



336


Wykład: Nowoczesne metody pomiaru i przetwarzania sygnałów wibroakustycznych. Podstawy diagnostyki

wibroakustycznej. Hałas i drgania pojazdów samochodowych. Wykrywanie uszkodzeń elementów układu

przeniesienia napędu. Ocena stanu zawieszenia metodami wibroakustycznymi. Miary diagnostyczne. Metody

wibroakustyczne oceny procesu spalania w silnikach ZI i ZS. Ocena zagrożenia środowiska hałasem i drganiami.

Minimalizacja zagrożeń wibroakustycznych w transporcie.

Laboratorium: Metody pomiaru i analizy sygnałów wibroakustycznych towarzyszących pracy środków transportu.

19) Egzamin: nie


Tomasz P. Zieliński Cyfrowe przetwarzanie sygnałów. Od teorii do zastosowań. WKIŁ, Warszawa 2007

Cempel C.: Wibroakustyka stosowana. PWN, Warszawa 1989

Burdzik R., Konieczny Ł., Warczek J.: Diagnozowanie zespołów i podzespołów pojazdów samochodowych.

Podręcznik do kształcenia w zawodach mechanik pojazdów samochodowych, technik pojazdów samochodowych

M.18.1., Warszawa : Nowa Era, 2015


Piotrowski J.: Podstawy miernictwa. Skrypt nr 2067, Politechnika Śląska w Gliwicach 1997




1. Wykłady 30/20

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/60







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



NIEKONWENCJONALNE UKŁADY NAPĘDOWE 2) Kod przedmiotu:

MK2_18







9) Semestr: 2


11) Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Grzegorz Kubica




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: mechanika techniczna, termodynamika, budowa

pojazdów samochodowych, podstawowa wiedza o technikach przetwarzania i analizy sygnałów

16) Cel przedmiotu: poznanie tendencji rozwoju niskoemisyjnych układów napędowych środków transportu;

metody zarządzania przetwarzaniem energii zmagazynowanej w pojazdach samochodowych



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. posiada uporządkowaną i podbudowaną technicznie wiedzę

w zakresie metod i analiz matematycznych do opisu procesu

przetwarzania i odzyskiwania energii w systemach

napędowych środków transportu samochodowego

egzamin ustny wykład K2A_W08(++)

K2A_U22(++)

2. potrafi sporządzić bilans energii oraz dokonać wyboru

urządzeń i materiałów zapewniających uzyskanie dużej

sprawności przetwarzania energii

egzamin pisemny wykład K2A_W07(++)

K2A_W21(++)

K2A_U18(++)

3. ma wiedzę o podstawowych metodach i urządzeniach

wykorzystywanych w systemach rekuperacji energii

egzamin pisemny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W17(++)

K2A_U15(++)

4. potrafi zaprojektować niekonwencjonalny układ napędowy

z uwzględnieniem zadanych kryteriów użytkowych,

ekonomicznych i ekologicznych

kolokwium laboratorium K2A_U10(++)

K2A_U11(++)

5. rozróżnia elementy niekonwencjonalnych układów

napędowych i zna ich charakterystyki

kolokwium laboratorium K2A_U15(+)


inżynierskiego w zakresie niekonwencjonalnych układów

napędowych


7. dostrzega aspekty pozatechniczne, w tym środowiskowe,

ekonomiczne i prawne


8. potrafi pracować indywidualnie i w zespole kolokwium laboratorium K2A_U05(++)

K2A_K03(+)



30 15




336

Wykład: Źródła napędu i ich charakterystyki, układy przeniesienia napędu i ich sprawność, napędy elektryczne,

napędy hybrydowe oraz napędy wykorzystujące ogniwa paliwowe. Sposoby odzyskiwania energii i metody

określania sprawności przetwarzania energii zmagazynowanej w pojeździe samochodowym. Przykłady rozwiązań

przemysłowych wykorzystujących niekonwencjonalne układy napędowe. Parametry trakcyjne i eksploatacyjne

pojazdów, napędzanych niekonwencjonalnymi układami napędowymi.

Laboratorium: Realizowane w oparciu o program symulacyjny Advisor z otwartą biblioteką urządzeń

magazynujących energię, urządzeń i elementów układów napędowych.

Obliczenia porównawcze sprawności przetwarzania energii, emisji składników toksycznych spalin i kosztów

eksploatacji pojazdów napędzanych różnymi źródłami energii, przy wykorzystaniu systemów zapewniających

odzyskanie energii hamowania.

19) Egzamin: tak


1. Muszyński R., Kaczmarek T.: Sterowanie układami elektromechanicznymi: przykłady obliczeniowe. Wydaw.

Politechniki Poznańskiej, 2007 Poznań.

2. Mysłowski J.: Obliczenia cieplne silników samochodowych. Politechnika Szczecińska. Wydaw. Uczelniane

Politechniki Szczecińskiej, 1988 Szczecin.

3. Ocioszyński J. Michałowski K.: Pojazdy samochodowe o napędzie elektrycznym i hybrydowym. Wydaw.

Komunikacji i Łączności, 1989 Warszawa.

4. Prochowski L.: Mechanika ruchu. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2005 Warszawa.

5. Pawelski Z.: Napęd hybrydowy dla autobusu miejskiego, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź 1996.

6. Postrzednik S. Żmudka Z.: Termodynamiczne oraz ekologiczne uwarunkowania eksploatacji tłokowych silników

spalinowych. Wydaw. Politechniki Śląskiej, 2007 Gliwice.

7. Stachura A. Modelowanie dynamiki napędu hybrydowego. Praca doktorska, Wydział Mechaniczny

Technologiczny Pol. Śl. Gliwice 2011.

8 Jastrzębska G.: Odnawialne źródła energii i pojazdy proekologiczne. WN-T, Warszawa,2007.

9. Materiały własne Wydziału Transportu Politechniki Śląskiej.


1. Iqbal H. Electric and Hybrid Vehicles: Design Fundamentals. CRC Press, 2011.

2. Fuhs A. E. Hybrid vehicles and the future of personal transportation. CRC Press, 2009.

3. Pistoia G. Electric and Hybrid Vehicles: Power Sources, Models, Sustainability, Infrastructure and the Market.

Elsevier, 2010.

4. Brzózka J, Dorobczyński L: Matlab. Środowisko obliczeń naukowo-technicznych. Wyd. MIKOM, Warszawa

2005.

5. Mrozek B, Mrozek Zb: MATLAB 5.x, SIMULINK 2.x - poradnik użytkownika. Wyd. PLJ, Warszawa 1998.

6. www.fueleconomy.gov/feg/hybrids.jsp

7. www.hybridcars.com




1. Wykłady 30/15

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/75






336



27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



NOWE TECHNOLOGIE I MATERIAŁY W BUDOWIE

POJAZDÓW

2) Kod przedmiotu:

MK2_19







9) Semestr: 3


11) Prowadzący przedmiot: prof. dr hab. inż. Tomasz Węgrzyn




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: inżynieria materiałowa, tworzywa konstrukcyjne,

techniki wytwarzania, znajomość podstawowych technik wytwarzania i materiałów stosowanych w budowie

pojazdów

16) Cel przedmiotu: poznanie zagadnień z zakresu właściwości nowych materiałów wykorzystywanych

w wytwarzaniu współczesnych środków transportu oraz wyrobienie umiejętności identyfikacji poszczególnych

tworzyw konstrukcyjnych, zapoznanie się z nowymi technologiami stosowanymi w budowie pojazdów



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi zdefiniować pojęcia z dziedziny nowoczesnych

technologii i materiałów w budowie pojazdów

egzamin wykład K2A_W09 (++)

2. potrafi dokonać opisu własnymi słowami nowych technologii

w budowie pojazdów


K2A_U07 (+)

3. zna i rozróżnia nowoczesne materiały stosowane do budowy

pojazdów


4. dokonuje analizy literaturowej stanu obecnego i potrafi

określić kierunki rozwoju technologii i materiałów w

budowie pojazdów


K2A_U04 (++)

K2A_U09 (+)

5. potrafi dokonać odpowiedniego wyboru materiałów

do określonych rodzajów pojazdów

egzamin wykład K2A_W09 (+++)



30


Wykład: Zasady doboru materiałów do określonych rodzajów pojazdów, nowoczesne materiały i technologie,

kierunki rozwoju, nowe stopy stosowane w przemyśle samochodowym, kompozyty na osnowie metali lekkich

i tworzyw sztucznych, rodzaje powłok, nowoczesne powłoki lakiernicze, dobór technologii- kryteria doboru,

technologie natryskiwania cieplnego powłok, powłoki uzyskiwane metodami naddźwiękowymi, nanotechnologia

w budowie pojazdów, naprawa nadwozia pojazdów metodami spawalniczymi, metale amorficzne, materiały

wykorzystywane w alternatywnych układach napędowych pojazdów, nowe materiały stosowane w budowie

silników i na karoserie.



336

19) Egzamin: tak


1. Węgrzyn T.: Naprawy konstrukcji nośnej pojazdów samochodowych różno tlenowymi metodami spawalniczymi.

Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2011.

2. Blicharski M.: Inżynieria materiałowa Stal. WNT, Warszawa 2004.

3. Prowans S: Struktura Stopów. PWN, Warszawa 2000.

4. Burakowski T, Wierzchoń T.: Inżynieria powierzchni metali, WNT Warszawa 1995.


1. Kula P.: Inżynieria Warstwy Wierzchniej. Wyd. Pol. Łódz. 2000.

2. Poradnik Inżyniera, Spawalnictwo, WNT 2003.




1. Wykłady 30/36

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/36







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



OBIEKTY I URZĄDZENIA OBSŁUGI SAMOCHODÓW 2) Kod przedmiotu:

MK2_20







9) Semestr: 3


11) Prowadzący przedmiot: dr inż. Jan Filipczyk




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: budowa pojazdów samochodowych, naprawa

pojazdów samochodowych; znajomość technologii napraw samochodów i badań stanu technicznego

16) Cel przedmiotu: zdobycie umiejętności w zakresie planowania i nadzorowania pracy obiektów obsługowo –

naprawczych, zdobycie umiejętności w zakresie planowania wyposażenia stanowisk obsługowo – naprawczych



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. ma wiedzę z zakresu projektowania stanowisk obsługowo -

naprawczych

egzamin pisemny,

wykonanie projektu

wykład,

projekt

K2A_W15(++)

K2A_W17 (+)

2. potrafi zaplanować wyposażenie stanowiska obsługowo –

naprawczego stosownie do wybranej technologii

obsługiwania

egzamin pisemny wykład,

projekt

K2A_U16(++)

3. potrafi wykorzystywać narzędzia komputerowe w procesie

projektowania


projekt

K2A_U12 (++)

4. potrafi w procesie projektowania uwzględniać aspekty

pozatechniczne, w tym ekonomiczne, środowiskowe


projekt

K2A_W17(+)

K2A_W19(+)

K2A_U20(+)

K2A_K02 (+)

5. potrafi uwzględniać w procesie projektowania zasady

bezpieczeństwa i higieny pracy


6. potrafi zaprojektować prosty system diagnozowania stanu

technicznego urządzenia technicznego


K2A_U15(+)

K2A_U17(+)

7. potrafi uwzględniać w procesie projektowania przewidywany

rozwój technologii


K2A_K02(+)

K2A_K06(+)



15 30


Wykład: Zasady projektowania obiektów obsługowo – naprawczych, rodzaje obiektów zaplecza technicznego

transportu samochodowego, etapy projektowania, etapy realizacji inwestycji, aspekty ergonomii w projektowaniu

stanowisk obsługowo – naprawczych, zasady BHP w obsługiwaniu pojazdów; stacje kontroli pojazdów



336

i stanowiska diagnostyczne, wymagania prawno organizacyjne dla stacji kontroli pojazdów, wymagania

technologiczne dla stacji kontroli pojazdów, typy stanowisk diagnostycznych; stanowiska obsługowe

podnośnikowe, rodzaje stanowisk podnośnikowych, wymagania technologiczne dla stanowisk podnośnikowych;

stanowiska obsługowe kanałowe, rodzaje stanowisk kanałowych, wymagania technologiczne dla stanowisk

kanałowych; systemy wentylacji w obiektach obsługowo- naprawczych, klasyfikacja zanieczyszczeń gazowych na

stanowiskach pracy, typy systemów wentylacji, elementy systemów wentylacyjnych, zasady projektowania

systemów wentylacyjnych w obiektach obsługowo – naprawczych, indywidualne odciągi spalin; systemy

centralnej dystrybucji i odbioru płynnych materiałów eksploatacyjnych, systemy dystrybucji eksploatacyjnych

i smarów plastycznych, elementy instalacji dystrybucji płynów eksploatacyjnych i smarów plastycznych, systemy

odbioru oleju przepracowanego, zasady projektowania instalacji dystrybucji i odbioru płynnych materiałów

eksploatacyjnych; myjnie i systemy oczyszczania ścieków, rodzaje myjni samochodowych, systemy zamkniętego

obiegu wody i oczyszczania ścieków z obiektów obsługowo – naprawczych, mycie podzespół i części; stanowiska

napraw nadwozi, stanowiska kontroli geometrii nadwozia, stanowiska naprawcze nadwozi samochodów

osobowych, stanowiska naprawcze kabin i ram samochodów ciężarowych; stanowiska lakiernicze, rodzaje

stanowisk lakierniczych, wymagania technologiczne dla stanowisk lakierniczych, kabiny lakiernicze; stanowiska

badawcze – hamownie podwoziowe i silnikowe, hamownie podwoziowe dla samochodów osobowych i motocykli,

hamownie podwoziowe dla samochodów ciężarowych, stanowiska do badania silników samochodowych

wymontowanych z pojazdów; stanowiska napraw podzespołów i obsług specjalistycznych, stanowiska wymiany

i naprawy ogumienia, stanowiska naprawy silników i elementów przeniesienia napędu, stanowiska obsługi

i naprawy układów zasilania, stanowiska obsługi i naprawy samochodowych układów elektrycznych

i elektronicznych, obiekty sprzedaży samochodów, organizacja pracy zajezdni

Projekt: projekt technologii dla obiektu obsługowo - naprawczego.

19) Egzamin: tak


1. Adamiec P., Dziubiński J., Filipczyk J.: Technologia napraw pojazdów samochodowych. Wydawnictwo

Politechniki Śląskiej, Gliwice 2002.

2. Uzdowski M., Abramek F., Garczyński K.: Eksploatacja techniczna i naprawa. Pojazdy samochodowe. WKiŁ,

Warszawa 2003.

3. Wicher J.: Bezpieczeństwo samochodu i ruchu drogowego. Pojazdy samochodowe. WKiŁ, Warszawa 2004.

4. Filipczyk J.: Obiekty zaplecza technicznego motoryzacji. Materiały dydaktyczne, 2012.


1. S. Niziński: Eksploatacja obiektów technicznych. Biblioteka problemów eksploatacji. ITE Wojskowy Instytut

Techniki Pancernej i Samochodowej, Bydgoszcz – Sulejówek 2002.

2. Gronowicz J.: Ochrona środowiska w transporcie lądowym. Wydawnictwo i Zakład Poligrafii Instytutu

Technologii Eksploatacji, Radom 2003.




1. Wykłady 15/12

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 30/35

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/47








336

27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



OBSŁUGA TECHNICZNA POJAZDÓW SAMOCHODOWYCH 2) Kod przedmiotu:

MK2_21







9) Semestr: 2






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: budowa pojazdów samochodowych, znajomość

zagadnień z zakresu budowy i eksploatacji pojazdów

16) Cel przedmiotu: nabycie umiejętności planowania i nadzorowania zadań obsługowych dla zapewnienia

niezawodnej eksploatacji pojazdów samochodowych



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi zdefiniować pojęcia z dziedziny obsługi pojazdów

samochodowych

zaliczenie wykład K2A_W15 (+)

K2A_U13 (+)

2. potrafi zdiagnozować stan techniczny pojazdu zaliczenie laboratorium K2A_U13 (+)

K2A_U15 (++)

3. potrafi scharakteryzować obsługę pojazdów w zależności

od jego przebiegu lub czasookresu

zaliczenie wykład,

laboratorium

K2A_U13 (+)

K2A_U15 (++)

4. potrafi dokonać oceny wpływu jakości obsług technicznych

na koszty eksploatacji

zaliczenie wykład,

laboratorium

K2A_U13 (+)

K2A_U15 (++)

5. zna czynniki i procesy wpływające na zmiany stanu

technicznego pojazdów samochodowych

zaliczenie wykład,

laboratorium

K2A_U13 (+)

K2A_U15 (+)

K2A_K01 (+)



15 15


Wykład: Podstawowe pojęcia związane z obsługą pojazdów samochodowych, zakres i częstotliwość obsług

pojazdów samochodowych, charakterystyka obsług pojazdów w zależności od jego przebiegu lub czasookresu,

czynniki i procesy wpływające na zmiany stanu technicznego pojazdów samochodowych – rodzaje uszkodzeń,

sposoby diagnozowania stanu technicznego, nowoczesne urządzenia służące do diagnostyki i obsługi technicznej.

Laboratorium: rodzaje materiałów eksploatacyjnych wykorzystywanych w trakcie wykonywania obsług

technicznych pojazdów, wpływ jakości obsług technicznych na koszty eksploatacji, potrafi dokonać samodzielnej

obsługi podstawowych podzespołów pojazdu samochodowego przy użyciu właściwie dobranych narzędzi.

19) Egzamin: nie



336


1. Uzdowski M., Abramek K.F.: Podstawy obsługiwania i napraw. Pojazdy samochodowe WKiŁ, Warszawa 2009.

2. Uzdowski M., Abramek K.F., Garczyński K.: Eksploatacja techniczna i naprawa. Pojazdy samochodowe. WKiŁ,

Warszawa 2003.

3. Pod red. Wrzecioniarz P.: Diagnostyka pojazdów samochodowych. Wydawnictwo PW, Warszawa 2001.


1. Hebda M.: Eksploatacja pojazdów. Wydawnictwo ITEE, Radom 2005.

2. Podręczniki obsługi wybranych modeli pojazdów samochodowych.




1. Wykłady 15/15

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/33







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



PRACA DYPLOMOWA MAGISTERSKA 2) Kod przedmiotu:

MK2_22







9) Semestr: 3

10) Jednostka prowadząca przedmiot: : Katedra Eksploatacji Pojazdów Samochodowych, Katedra Budowy

Pojazdów Samochodowych

11) Prowadzący przedmiot: pracownicy katedry




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: przedmioty według planu studiów

16) Cel przedmiotu: wykorzystanie wiedzy i umiejętności do samodzielnego rozwiązania zadania z zakresu

transportu



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. posiada niezbędną wiedzę do wykonania zadań w ramach

pracy magisterskiej

wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_W08 (++)

K2A_W06(+)

K2A_W15 (+++)

K2A_W20 (+)

2. potrafi samodzielnie sformułować problem inżynierski oraz

dokonać wyboru metodyki rozwiązania postawionego przed

nim problemu na podstawie posiadanej wiedzy oraz

przeglądu literatury

wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U03(++)

K2A_U16(+)

3. umie dobrać właściwą literaturę w tym obcojęzyczną do

realizacji pracy magisterskiej oraz zna zasady stosowania

odsyłaczy do literatury

wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U04(+++)

4. potrafi zaproponować harmonogram realizacji zadania

projektowego wraz ze wskazaniem nakładów niezbędnych do

realizacji oraz wykonywać kolejne etapy zgodnie z planem

wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U10(++)

K2A_U11(+)

5. potrafi dokonać analizy uzyskanych wyników oraz

sformułować wnioski na podstawie samodzielnie

zrealizowanego zadania

wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U22(+++)

K2A_U23(+)

K2A_K04(+)




Praca magisterska jest samodzielnym opracowaniem wykonanym przez studenta. Opracowanie to jest aplikacją

wiedzy uzyskanej przez studenta w ciągu całego okresu studiów do rozwiązywania różnych zadań z zakresu

transportu. Tematy prac są dobierane indywidualnie dla każdego studenta.

19) Egzamin:



336


1. Literatura wynikająca z zakresu pracy magisterskiej






1. Wykłady /

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /300

Suma godzin: /300







27. Uwagi:

Zatwierdzono:




336



PRAWNE ASPEKTY DZIAŁALNOŚCI TRANSPORTOWEJ 2) Kod przedmiotu:

MK2_23







9) Semestr: 2


11) Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Rafał Burdzik, prof. nadzw. PŚ, dr hab. inż. Tomasz Figlus, prof. nadzw.

PŚ




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: organizacja i zarządzanie transportu, prawo i

certyfikacja w transporcie; podstawowe wiadomości z zakresu transakcji handlowych w transporcie oraz źródła

prawa

16) Cel przedmiotu: umiejętność posługiwania się i wykorzystywania podstawowych przepisów wynikających

z prawa cywilnego i handlowego w zakresie transportu samochodowego i umów stosowanych w transporcie;

przyswojenia pojęć i przepisów z zakresu prawa handlowego umożliwiające ich praktyczne stosowanie

w działalności transportowej



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. rozróżnia źródła, zakres i elementy prawa w transporcie zaliczenie wykład K2A_W01 (++)

K2A_W04(++)

K2A_U07(++)

2. rozróżnia i stosuje podmioty prawa handlowego i rodzaje

przedsiębiorców oraz formy organizacyjno-prawne

prowadzenia działalności gospodarczej


K2A_W03 (+)

K2A_W04 (+++)

3. stosuje obowiązki przedsiębiorców w świetle prawa oraz

potrafi wytłumaczyć podstawowe zagadnienia roszczeń

i odszkodowań występujących w transporcie


projekt

K2A_W01 (+)

K2A_W02 (++)

K2A_U04 (+)

K2A_U07 (++)

K2A_U18 (+)

4. zna i stosuje zasady podejmowania i prowadzenia

działalności gospodarczej


projekt

K2A_W01 (+)

K2A_W02 (++)

K2A_W03 (+)

K2A_W04 (+++)

K2A_U20 (+)

K2A_K06 (++)

5. wymienia, definiuje i objaśnia rodzaje umów stosowanych

w transporcie


K2A_W02(++)

K2A_W04(++)

K2A_U07(++)



336

6. potrafi samodzielnie opracować umowę cywilno-prawną

stosowaną w transporcie

wykonanie projektu projekt K2A_W01(++)

K2A_W02(++)

K2A_W04(++)

K2A_U06(+++)

K2A_U07(++)

7. potrafi pracować w zespole zgodnie z harmonogramem

projektu

wykonanie projektu projekt K2A_U02 (+)

K2A_U05 (+++)

K2A_U07 (++)

K2A_U11 (++)

K2A_K02 (++)

K2A_K03 (+++)



15 15


Wykład: Podstawowe pojęcia w zakresie umów cywilno-prawnych. Istota i cechy prawa handlowego. Podmioty

prawa handlowego. Pojęcie i rodzaje przedsiębiorców. Obowiązki przedsiębiorców w świetle prawa. Formy

organizacyjno-prawne prowadzenia działalności gospodarczej. Zasady podejmowania i prowadzenia działalności

gospodarczej. Pojęcie równości wobec prawa i swobody podejmowania działalności gospodarczej. Miejsca

rejestrowania działalności gospodarczej. Prawa i obowiązki wspólników w różnych rodzajach przedsiębiorstw

i spółek (odpowiedzialności wspólników, podziału zysków). Zagadnienia umów przewozowych, praw

i obowiązków przewoźnika i spedytora oraz nadawcy i odbiorcy przesyłki. Przepisy o odpowiedzialności

przewoźnika z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy przewozu. Zagadnienia dotyczące

roszczeń i odszkodowań.

Projekt: Przygotowanie odpowiednich umów cywilno-prawnych stosowanych w transporcie. Dobór formy

organizacyjno-prawne prowadzenia działalności gospodarczej. Czynności podejmowania i prowadzenia

działalności gospodarczej w obszarze transportu. Symulacja i studium przypadków występujących podczas

prowadzenia działalności transportowej. Symulacja i studium przypadków transakcji handlowych w transporcie.

19) Egzamin: nie


1. Źródła prawne (Kodeks Spółek Handlowych, Kodeks Cywilny, Prawo Działalności Gospodarczej, Prawo

Przewozowe, Ustawa O Przedsiębiorstwach Państwowych).

2. Stec M.: Umowa przewozu w transporcie towarowym. Kraków 2005.

3. Górski W., Wesołowski K.: Komentarz do przepisów o umowie przewozu i spedycji. Kodeks cywilny – Prawo

przewozowe – CMR. Gdańsk 2006.

4. Madej B., Michniak J., Madej R.: Certyfikat kompetencji zawodowych przewoźnika drogowego, Biblioteka

Akademii Transportu i przedsiębiorczości, Warszawa 2011.

5. red. Włodzimierz Rydzkowski, Krystyna Wojewódzka-Król: Transport., PWN.


1. Neider J.: Transport międzynarodowy, PWE, Warszawa 2008.

2. Tynel A [et al.] ; red. nauk. Pazdan M: Międzynarodowe prawo handlowe, Wyd. 2 zaktualizowane i rozsz. Difin,

Warszawa 2006.

3. Kacperczyk R.: Transport i spedycja, Difin, Warszawa 2010.




1. Wykłady 15/20

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 15/30

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/50


336







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



PROCESY SPALANIA W SILNIKACH 2) Kod przedmiotu:

MK2_24







9) Semestr: 2


11) Prowadzący przedmiot: dr inż. Piotr Gustof




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: termodynamika

16) Cel przedmiotu: umiejętność analizowania procesu spalania w tłokowych silnikach spalinowych



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi zdefiniować, rozróżnić i sparametryzować proces

spalania

zaliczenie pisemne wykład K2A_W03 (+)

K2A_W08 (++)

2. potrafi opisać proces spalania benzyny, oleju napędowego,

gazu płynnego

zaliczenie,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W08 (++)

K2A_U02 (+)

K2A_U08 (+)

3. potrafi dokonać oceny przebieg procesu spalania w silniku kolokwium laboratorium K2A_U02 (+)

4. zna sposoby i metody ograniczania toksycznych składników

spalin w silnikach spalinowych

zaliczenie,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W08 (++)

K2A_U02 (+)

5. potrafi pracować indywidualnie i w zespole kolokwium laboratorium K2A_U07 (++)



15 15


Wykład: Podstawy procesu spalania. Spalanie dyfuzyjne, kinetyczne, laminarne i turbulentne. Teoria zapłonu,

granice zapłonu, detonacja. Własności paliw. Spalanie mieszanek homogenicznych oraz uwarstwionych

w silnikach ZI oraz ZS.

Laboratorium: Własności paliw. Spalanie benzyny z pośrednim i bezpośrednim wtryskiem w silnikach ZI. Spalanie

oleju napędowego w silnikach ZS. Spalanie LPG. Toksyczne składniki spalin emitowanych przez pojazdy. Sposoby

ograniczenia emisji związków toksycznych do atmosfery.

19) Egzamin: nie


1. Jarosiński J.: Techniki czystego spalania, WNT, Warszawa 1996.

2. Poradniki serwisowe - kompendia praktycznej wiedzy warsztatowej, Wydawnictwo Instalator Polski.



336


1. Kowalewicz A.: Podstawy procesów spalania. Wydawnictwo Naukowe WNT, Warszawa 2000.

2. Informatory techniczne Bosch-edycja polska, WKŁ 2004.




1. Wykłady 15/15

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/45







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



SEMINARIUM DYPLOMOWE 2) Kod przedmiotu:

MK2_25







9) Semestr: 3

10) Jednostka prowadząca przedmiot: Katedra Eksploatacji Pojazdów Samochodowych, Katedra Budowy


11) Prowadzący przedmiot: prof. dr hab. inż. Bogusław Łazarz, prof. dr hab. inż. Tomasz Węgrzyn





16) Cel przedmiotu: Zakłada się, że w trakcie zajęć słuchacz zapozna się z zasadami planowania, prowadzenia

i opracowania wyników badań, a także uzyska przygotowanie do poprawnego pod względem merytorycznym,

formalnym i redakcyjnym opracowania treści pracy dyplomowej i jej wizualnej prezentacji. Głównym celem

zajęć jest przygotowanie dyplomanta do obrony pracy i egzaminu końcowego.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi zdefiniować pojęcia z dziedziny eksploatacji

pojazdów samochodowych

ocena zaangażowania

w dyskusji,

prezentacja multimedialna

seminarium K2A_W15 (+++)

2. zna zasady pisania pracy magisterskiej i potrafi samodzielnie

opracować program badań oraz potrafi przedstawić przy

użyciu metod audiowizualnych cząstkowe rezultaty pracy

magisterskiej


w dyskusji,


seminarium K2A_W20 (+)

K2A_U06 (++)

K2A_U07(+++)

K2A_U10 (++)

3. potrafi dokonać aktualizacji posiadanej wiedzy z zakresu

eksploatacji pojazdów samochodowych oraz inspirować inne

osoby do podobnych działań


w dyskusji,


seminarium K2A_U09(++)

K2A_K01(+)

4. potrafi opracować w wyznaczonym terminie streszczenie

pracy dyplomowej na corocznie organizowaną Studencką

Sesję Naukową zgodnie z jej regulaminem

wykonanie streszczenia

pracy dyplomowej

seminarium K2A_W20(+)

K2A_U04(++)

K2A_U06(+++)



30


Seminarium: Ogólna charakterystyka pracy dyplomowej, Rodzaje prac dyplomowych, Struktura treści i podział

rozdziałów w zależności od rodzaju pracy. Dobór literatury. Opracowanie materiałów źródłowych, zasady

stosowania odsyłaczy do literatury, bibliografia. Ustalenie tematu, celu i zakresu pracy dyplomowej oraz

harmonogramu jej realizacji. Zasady pisania pracy, słownictwo techniczne, podział treści na część główną

i załączniki. Dobór metody badań stanowiskowych, modelowych, pomiarowych, optymalizacyjnych: opracowanie

programu badań.



336

Prezentacja multimedialna cząstkowych rezultatów pracy. Zasady przygotowania i przedstawienia prezentacji

komputerowej. Bieżąca kontrola zaawansowania pracy. Konsultacje merytoryczne i formalne. Rejestracja

i opracowanie wyników badań. Referowanie pracy, przygotowanie jej wizualnej prezentacji i przedstawienie

wyników. Opracowanie wytycznych do obrony pracy dyplomowej. Kryteria oceny pracy dyplomowej i egzaminu

końcowego. Podsumowanie zajęć seminaryjnych. Opracowanie zagadnień do egzaminu dyplomowego w zakresie

specjalności.

19) Egzamin: nie


1. Literatura z zakresu przedmiotów kierunkowych i specjalnościowych.


1. Polański Z.: Metodyka badań doświadczalnych. Wyd. Polit. Krakowskiej, Kraków 1995.




1. Wykłady /

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium 30/75

6. Inne /

Suma godzin: 30/75







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



SYSTEMY ZASILANIA PALIWAMI ALTERNATYWNYMI 2) Kod przedmiotu:

MK2_26







9) Semestr: 2






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: termodynamika techniczna, urządzenia elektryczne

i elektroniczne pojazdów samochodowych, podstawy ochrony środowiska

16) Cel przedmiotu: poznanie paliw alternatywnych, odnawialnych i nieodnawialnych oraz systemów zasilania

zapewniających racjonalne ich wykorzystanie do napędu pojazdów i silników spalinowych



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. posiada szczegółową wiedzę o budowie i eksploatacji

środków transportu napędzanych paliwami alternatywnymi

połączoną ze znajomością metod analitycznych oceniających

efekty ekonomiczno-ekologiczne

egzamin,


lab.

wykład,

laboratorium

K2A_W10(++)

K2A_W15(++)

K2A_W21(++)

K2A_U02(++)

2. posiada wiedzę o infrastrukturze środków transportu

napędzanych paliwami alternatywnymi

egzamin,


lab.

wykład,

laboratorium

K2A_W17(++)

K2A_U18(++)

3. potrafi ocenić możliwości regionalne i krajowe

wykorzystania paliw alternatywnych

egzamin,


lab.

wykład,

laboratorium

K2A_W13(+)

K2A_U15(++)

4. potrafi scharakteryzować przebieg procesu spalania paliw

alternatywnych i ocenić jego wpływ na sprawność

przetworzenia energii i emisję spalin

egzamin,


lab.

wykład,

laboratorium

K2A_W08(++)

K2A_W19(++)

K2A_U02(++)

5. ma wiedzę o metodach magazynowania energii

alternatywnej na pojazdach, oraz warunki bezpiecznej

eksploatacji naczyń przeznaczonych do magazynowania

energii


K2A_W15(++)

K2A_U15(++)

6. potrafi przeprowadzić analizę:

- procesu spalania na podstawie przebiegu ciśnienia

w cylindrze silnika,

- emisji składników toksycznych i dwutlenku węgla

w produktach spalania


lab.


K2A_W15(++)

K2A_U03(++)

K2A_U18(++)



30 15




336

Wykład: Rodzaje i funkcje nośników energii. Właściwości funkcjonalne i parametry techniczno-eksploatacyjne

środków transportu napędzanych paliwami alternatywnymi. Koszty pozyskania, magazynowania, transportu

i dystrybucji paliw alternatywnych (wodór, metan, gazy ropopochodne, biopaliwa). Rozwiązania konstrukcyjne

silników spalinowych oraz systemów ich zasilania. Porównanie kosztów eksploatacji i uciążliwości dla środowiska

pojazdów napędzanych paliwami tradycyjnymi i alternatywnymi.

Laboratorium: Badania przebiegu procesu spalania alternatywnego paliwa gazowego w silniku ZI na stanowisku

hamownianym, połączone z indykacją silnika. Ocena emisji składników toksycznych i dwutlenku węgla przez

samochody napędzane LPG i CNG, na podstawie badań eksploatacyjnych.

W ramach przedmiotu są prowadzone dwa projekty - obliczenia ilości ciepła wywiązującego się w procesie spalania

paliwa gazowego oraz emisji dwutlenku węgla – realizowane w ramach dwóch projektów.

19) Egzamin: tak


1. Flekiewicz M.: Instalacje zasilania gazem. Instalator Polaki. Warszawa 2004.

2. Majerczyk A., Taubert M.: Zasilanie silników gazem propanowo-butanowym. WKŁ Warszawa 2008.

3. Jakubowicz Z.: Paliwa alternatywne. WKŁ Warszawa 2006.

4. Merkisz J , Pielecha I.: Alternatywne paliwa i układy napędowe pojazdów. Wyd. Pol. Poznańskiej. 2004.

5. Romaniszyn K.: Alternatywne zasilanie pojazdów gazami LPG i CNG. WNT 2010.


1. Materiały dydaktyczne Wydziału Transportu Pol. Śl.




1. Wykłady 30/15

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/75







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



TECHNOLOGIA WYTWARZANIA POJAZDÓW 2) Kod przedmiotu:

MK2_27







9) Semestr: 3


11) Prowadzący przedmiot: prof. dr hab. Andrzej Posmyk




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: techniki wytwarzania, budowa pojazdów

16) Cel przedmiotu: poznanie zasad projektowania procesów technologicznych wybranych podzespołów pojazdów,

opanowanie zasad przygotowywania dokumentacji technologicznej i zasad statystycznej kontroli procesu



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. umie rozróżnić procesy, opracować dokumentacje

technologiczną procesu

zaliczenie wykład,

laboratorium

K2A_U02

K2A_U03(++)

K2A_U22(+)

2. umie korzystać ze statystycznych metod kontroli procesu

w celu zapewnienia jakości

zaliczenie wykład,

laboratorium

K2A_U17(++)

K2A_W16(+)

3. umie opracować proces technologiczny części pojazdów

wykonanych z tworzyw sztucznych

zaliczenie wykład,

laboratorium

K2A_U22(+)

4. umie opracować proces technologiczny części pojazdów

wykonanych z odlewniczych tworzyw konstrukcyjnych

zaliczenie wykład,

laboratorium

K2A_U22(+)

5. umie opracować proces technologiczny naprawy nadwozia

pojazdu metodami spajania

zaliczenie wykład,

laboratorium

K2A_U22(+)



30 15


Wykład: Podstawowe pojęcia związane z technologią wytwarzania wybranych części i podzespołów pojazdów

wykonanych z tworzyw sztucznych, ceramiki i stopów metali:

- Dokumentacja procesu technologicznego w systemie zarządzania jakością (Dyrektywa UE: Integrated Pollution

Prevention and Control, may 2005, QMS, charakterystyki D)

- Metody unifikacji procesów technologicznych

- Procesy wytwarzania wybranych części pojazdów (tłoka, tulei cylindrowej, pierścieni tłokowych, korpusu, wału

korbowego, lampy samochodowej, tarczy hamulcowej, elementów nadwozia, szyby samochodowej, koła pociągu)

- Technologie ekologiczo-ekonomiczne w budowie pojazdów (powłoki ślizgowe i izolacyjne, lotosan)

Laboratorium:

- Procesy wytwarzania wybranych części pojazdów metodą odlewania;



336

- Procesy łączenia metali (spawanie, zgrzewanie);

- laminowanie szyb samochodowych.

19) Egzamin: nie


1. Jezierski J.: Technologia tłokowych silników wysokoprężnych. WNT, Warszawa 1999.

2. Adamiec P., Dziubiński J.: Wybrane zagadnienia materiałów konstrukcyjnych i technologii wytwarzania

pojazdów. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 1998.


1. Adamiec P., Dziubiński J.: Wytwarzanie i właściwości warstw wierzchnich elementów maszyn transportowych,

Wyd. Polit. Śląskiej, Gliwice 2005.

2. Burakowski T., Wierzchoń T.: Inżynieria powierzchni metali. WNT, Warszawa 1995.




1. Wykłady 30/30

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/57







27. Uwagi:

Zatwierdzono:




336



TRIBOLOGIA 2) Kod przedmiotu:

MK2_28







9) Semestr: 2






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: części maszyn, budowa i eksploatacja pojazdów

16) Cel przedmiotu: poznanie pozytywnych i negatywnych skutków tarcia w eksploatacji pojazdów, poznanie

podstawowych mechanizmów zużywania wybranych podzespołów pojazdów, poznanie zasad smarowania,

dokonanie oceny przyczyn zużycia



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. umie rozróżnić i wykorzystać pozytywne i negatywne skutki

tarcia

egzamin pisemny,

zaliczenie

wykład,

laboratorium

KW_06(+)

KW_08(+)

KW_15

2. umie wyznaczyć współczynnik tarcia wybranych materiałów egzamin pisemny,

zaliczenie

wykład,

laboratorium

K2A_U10(++)

3. umie rozróżnić mechanizmy zużywania, wskazać

dominujący, wskazać przyczyny i opracować

przeciwdziałania

egzamin pisemny,

zaliczenie

wykład,

laboratorium

K2A_U10(++)

4. umie opracować warunki niezbędne do smarowania

hydrostatycznego i hydrodynamicznego

egzamin pisemny,

zaliczenie

wykład,

laboratorium

K2A_U10(++)

5. umie opracować ekspertyzę przyczyn uszkodzeń części

pojazdów spowodowanych tarciem

egzamin pisemny,

zaliczenie

wykład,

laboratorium

K2A_U04(++)

K2A_U06(+++)



30 15


Wykład: Rodzaje tarcia (ślizgowe, toczne, wiertne), pozytywne i negatywne skutki tarcia, rodzaje i mechanizmy

zużywania (powierzchniowe, wskrośne, quasistatyczne, dynamiczne); smarowanie i czynności smarownicze

(smarowanie hydrostatyczne, hydrodynamiczne i elestohydrodynamiczne), środki smarne i ich podstawowe

właściwości (lepkość, temperatura krzepnięcia, smarność, penetracja, temperatura kroplenia); centralne układy

smarowania; obliczanie smarowania hydrodynamicznego, np. łożyska ślizgowego; właściwości, budowa

i znaczenie warstw powierzchniowych (rzeczywista powierzchnia styku, konturowa powierzchnia styku,

siedmiostrefowy model warstwy powierzchniowej metali), metody wyznaczania współczynnika tarcia ślizgowego

(na powierzchni poziomej, na równi pochyłej) i tocznego (za pomocą wahadła), metody zapobiegania zużywaniu



336

części maszyn, podstawy opracowania ekspertyz określających przyczyny uszkodzeń pojazdów spowodowanych

zużyciem.

Laboratorium:

- Wyznaczanie współczynnika tarcia ślizgowego metodą równi pochyłej;

- Wyznaczanie oporów toczenia miedzy oponą a jezdnią;

- Badanie centralnych układów smarowania;

- Badanie rozkładu ciśnień w łożysku HD;

- Identyfikacja rodzajów i mechanizmów zużywania podzespołów pojazdów.

19) Egzamin: tak


1. Wachal A., Heda M.: Trybologia. PWN, Warszawa 1995.

2. Janecki J., Gołąbek S.: Zużycie części i zespołów pojazdów samochodowych. WKiŁ, Warszawa 1995.


1. Lawrowski Z.: Technika smarowania. PWN; Warszawa 1987.


3. Bhushan B.: Introduction to Tribology. John Willey and Sons, inc, New York 2002.




1. Wykłady 30/30

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/75







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



ZINTEGROWANE TECHNIKI PRODUKCJI POJAZDÓW 2) Kod przedmiotu:

MK2_29







9) Semestr: 2


11) Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Jacek Pawlicki, prof. nadzw. PŚ




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: inżynieria materiałowa; techniki wytwarzania, grafika

inżynierska. znajomość podstawowych zagadnień materiałowo-technologicznych stosowanych w budowie

pojazdów

16) Cel przedmiotu: znajomość zasad doboru i projektowania technologii zintegrowanych stosowanych w budowie

pojazdów, dobór materiałów, parametrów i urządzeń technologicznych



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. identyfikuje/rozpoznaje podstawowe ciągi technologiczne

(zintegrowane procesy wytwarzania)

przygotowanie referatu,


lab.

wykład,

laboratorium

K2A_W08 (++)

K2A_W09 (++)

K2A_U15 (+)

2. ma świadomość postępu technologicznego i przyszłościowej

aktualizacji wiedzy w powyższym zakresie



lab.

wykład,

laboratorium

K2A_W13 (++)

K2A_U09 (++)

K2A_K01 (++)

K2A_K07 (+)

3. potrafi zaprojektować podstawowe procesy technologiczne

wybranych elementów konstrukcyjnych z uwzględnieniem

parametrów siłowo-energetycznych



lab.

laboratorium K2A_U03 (++)

K2A_U16 (++)

K2A_U17 (++)

4. proponuje (alternatywne rozwiązania) technologiczne

w zakresie wykonania detali pod względem stosowanych

technik



lab.


K2A_U22 (+)

K2A_K06 (+)

5. koordynuje i rozwiązuje problemy inżynierskie

i technologiczne w pracach zespołowych



lab.


K2A_K03 (++)

K2A_K04 (+)

6. wybiera sposób, narzędzia i metody wytwarzania przygotowanie referatu,


lab.




15 15


Wykład: Analiza technologiczności elementów, klasyfikacja elementów według podobieństwa technologicznego,

planowanie kolejności procesów obróbki (cel planowania, kolejność i liczba procesów, założenia do automatyzacji



336

procesu), projektowanie procesów technologicznych, określenie parametrów siłowo energetycznych urządzeń

technologicznych, systemy zarządzania projektami, pojęcie projektu i znaczenie zarządzania projektami, aplikacje

wspomagające projektowanie procesów technologicznych.

Laboratorium: Wybór i analiza elementów konstrukcyjnych do realizowanego projektu. Dobór materiałów

konstrukcyjnych, technologii produkcji, narzędzi i parametrów obróbki dla projektowanych podzespołów.

Wykonanie dokumentacji technicznej (rysunkowej).

19) Egzamin: nie


1. T. Karpiński „Inżynieria produkcji”, WNT, Warszawa 2004.

2. I. Durlik „Inżynieria zarządzania. Strategia i projektowanie systemów produkcyjnych”, Placet, Warszawa 2004.

3. M. Feld „Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn”, WNT, Warszawa

2003.


Materiały informacyjne producentów maszyn i narzędzi, poradniki techniczne i branżowe.




1. Wykłady 15/30

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/60







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



BADANIA HOMOLOGACYJNE I CERTYFIKACJA

W TRANSPORCIE

2) Kod przedmiotu:

MK2_30






8) Specjalność: TECHNIKA I ZARZĄDZANIE W TRANSPORCIE SAMOCHODOWYM

9) Semestr: 2


11) Prowadzący przedmiot: dr inż. Paweł Fabiś




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: metrologia, podstawy technik pomiarowych, środki

transportu, prawo drogowe i transportowe, materiałoznawstwo

16) Cel przedmiotu: poznanie istoty badań weryfikacyjnych i homologacyjnych oraz przygotowania i

funkcjonowania systemów zgodności produkcji



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. definiuje i klasyfikuje pojazdy oraz elementy ich

wyposażenia w aspekcie zapewnienia bezpieczeństwa

aktywnego i biernego

kolokwium wykład K2A_W06(++)

K2A_W11(++)

K2A_U15(++)

2. rozwiązuje zagadnienia techniczne w oparciu o prawa fizyki

w budowie pojazdów i elementów ich wyposażenia

kolokwium,


lab.

wykład,

laboratorium

K2A_W10(++)

K2A_U13(++)

3. zna obowiązujące, międzynarodowe i krajowe wymagania

prawne dla pojazdów i elementów ich wyposażenia

kolokwium,


lab.

wykład,

laboratorium

K2A_W02(++)

K2A_U04(++)

K2A_U20(++)

4. identyfikuje i charakteryzuje elementy wyposażenia

pojazdów, ustalając dla nich wymagania techniczne

kolokwium,


lab.

wykład,

laboratorium

K2A_W11(++)

K2A_U04(++)

K2A_U15(++)

5. potrafi opracować algorytm kontroli zgodności dla

elementów wyposażenia pojazdu

kolokwium,


lab.

wykład,

laboratorium

K2A_W03(++)

K2A_U11(++)

6. posiada wiedzę na temat procesu homologacyjnego oraz

przygotowania niezbędnej dokumentacji technicznej do jego

realizacji

kolokwium,


lab.

wykład,

laboratorium

K2A_W03(++)

K2A_U02(++)

K2A_U10(++)

7. wybiera odpowiednie metody pomiarowe i analityczne dla

prowadzenia badań weryfikacyjnych

kolokwium,


lab.

wykład,

laboratorium

K2A_W07(++)

K2A_U13(++)

K2A_U23(++)



30 15




336

Wykład: Podział, cele i istota badań pojazdów samochodowych. Geneza badań homologacyjnych samochodów

i innych środków transportu oraz elementów ich wyposażenia. Zasady przygotowania dokumentacji i opracowania

wyników badań. Metody pomiarowe, rejestracja i zapis sygnałów, źródła błędów i ich rodzaje. Metodyka badań

środków transportu samochodowego. Badania stanowiskowe, drogowe, eksploatacyjne i poligonowe. Podstawy

i wymagania prawne związane z certyfikacją w transporcie.

Laboratorium: Przygotowanie pojazdu i elementów jego wyposażenia do badań homologacyjnych. Określenie

wymagań i metod pomiarowych i badania wybranych elementów wyposażenia pojazdu. Analiza konstrukcji,

funkcjonowania i warunków bezpiecznej eksploatacji dla wyposażenia prototypowego.

19) Egzamin: nie


1. Jednolite przepisy dotyczące homologacji dla pojazdów kołowych, wyposażenia i/lub części. EKG ONZ

nowelizacja 1995.

2. Regulaminy EKG ONZ.

3. Ustawy: Prawo o ruchu drogowym i Prawo transportowe.


Materiały dydaktyczne Wydziału Transportu Politechniki Śląskiej.




1. Wykłady 30/15

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/75







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



BADANIA TECHNICZNE POJAZDÓW 2) Kod przedmiotu:

MK2_31







9) Semestr: 3






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawy eksploatacji technicznej

16) Cel przedmiotu: znajomość rodzajów i metod badania poszczególnych układów pojazdu samochodowego



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi opisać i wyjaśnić pojęcia związane z badaniem

technicznym pojazdów

egzamin pisemny wykład K2A_W15 (++)

K2A_W19 (++)

2. potrafi przeprowadzić badanie techniczne

układu pojazdu


laboratorium

K2A_W19 (++)

K2A_U15 (++)

3. potrafi zastosować odpowiednie środki, metody i narzędzia

w celu prawidłowego przeprowadzenia pomiaru


laboratorium

K2A_W19 (++)

K2A_U15 (++)


inżynierskiego

zaliczenie pisemne laboratorium K2A_U26 (++)

5. potrafi pracować indywidualnie i w zespole zaliczenie pisemne laboratorium K2A_U03 (+)

K2A_U07 (++)



30 30


Wykład: Badania techniczne pojazdu. Stacje kontroli pojazdów. Wybrane zagadnienia z badań układu jezdnego,

kierowniczego, zawieszenia, przeniesienia napędu, hamulcowego oraz oświetlenia zewnętrznego pojazdu. Pomiar

składu spalin za pomocą analizatora spalin i dymomierza.

Laboratorium: Badania techniczne pojazdów. Analiza i pomiar składu spalin w silnikach ZI. Analiza i pomiar

zadymienia spalin w silnikach ZS. Badanie amortyzatorów. Ocena skuteczności działania układu hamulcowego.

Badanie oświetlenia zewnętrznego pojazdu.

19) Egzamin: tak



336


1. Gustof P. Badania techniczne z diagnostyką pojazdów samochodowych, Gliwice 2013,

2. Sitek K.: Diagnostyka samochodowa, Wydawnictwo Auto, Warszawa 1999,



1. Bocheński C.: „Badania kontrolne samochodów”, WKŁ , Warszawa 2000,

2. Informatory techniczne Bosch-edycja polska, WKŁ 2004.




1. Wykłady 30/20

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 60/80







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



ENERGOCHŁONNOŚĆ I BEZPIECZEŃSTWO 2) Kod przedmiotu:

MK2_32







9) Semestr: 2


11) Prowadzący przedmiot: prof. dr hab. inż. Bogusław Łazarz




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: ochrona środowiska w transporcie, silniki spalinowe,

organizacja i zarządzanie w transporcie samochodowym, użytkowanie i obsługa samochodów, elektronika,

budowa pojazdów samochodowych

16) Cel przedmiotu: zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami związanymi z energochłonnością

i bezpieczeństwem pojazdów



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. opisuje problem energochłonności i bezpieczeństwa ruchu

pojazdów

zaliczenie pisemne wykład K2A_W06(++)

K2A_W17(++)

K2A_W19(++)

K2A_U09(+)

2. definiuje i objaśnia podstawowe parametry wpływające na

energochłonność ruchu pojazdów


K2A_W17(++)

K2A_W19(++)

K2A_U09(+)

3. przeprowadza proste obliczenia przebiegowego zużycia

paliwa i energochłonności ruchu


lab.,

zaliczenie pisemne


K2A_W17(++)

K2A_W19(++)

K2A_U09(+)

4. definiuje i objaśnia podstawowe parametry wpływające na

bezpieczeństwo ruchu pojazdów


K2A_W17(++)

K2A_W19(++)

K2A_U09(+)

5. przeprowadza proste obliczenia związane z bezpieczeństwem

ruchu pojazdów


lab.,

zaliczenie pisemne


K2A_W17(++)

K2A_W19(++)

K2A_U06(+)

K2A_U09(+)

6. ma świadomość problematyki energochłonności

i bezpieczeństwa ruchu pojazdów

zaliczenie pisemne wykład,

laboratorium

K2A_K01(++)

K2A_K02(++)

K2A_K05(++)



336



30 15


Wykład: Podstawowe pojęcia w zakresie poszanowania zasobów energetycznych w świecie, zagrożenia

wynikające z zapotrzebowania na energię, zasady energooszczędnej techniki jazdy, energochłonność ruchu,

parametry eksploatacyjno-konstrukcyjno-ekologiczne pojazdu, testy badawcze pojazdów samochodowych,

całkowita energochłonność ruchu, związki pomiędzy przebiegowym zużyciem paliwa a emisją spalin,

charakterystyki ogólne jednostkowego zużycia paliwa, algorytmy do obliczania jednostkowego zużycia paliwa,

zalety i wady napędów niekonwencjonalnych.

Laboratorium: Podstawowe pojęcia w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego, przepisy homologacyjne

dotyczące bezpieczeństwa pojazdów, biomechanika obrażeń, zderzenia i przyczepność, urządzenia bezpieczeństwa

biernego, elektroniczne urządzenia wspomagające bezpieczeństwo.

19) Egzamin: nie


1. Ubysz A.: Energochłonność samochodu a zużycie paliwa w złożonych warunkach ruchu, Wyd. Politechniki

Śląskiej, Gliwice 2003,

2. Ubysz A.: Studium przebiegowego zużycia paliwa w samochodzie w ruchu rzeczywistym, Wyd. ATH Bielsko-

Biała, 2010,

3. Siłka W.: Energochłonność ruchu samochodu, Wyd. Naukowo-Techniczne, Warszawa 1997,

4. Wicher J.: Bezpieczeństwo samochodów i ruchu drogowego, Wyd. Komunikacji i Łączności, Warszawa 2002,

5. Bosch. Układy bezpieczeństwa i komfortu jazdy, Wyd. Komunikacji i Łączności, Warszawa 2004.


1. Materiały zamieszczone na stronie internetowej EURO NCAP.




1. Wykłady 30/22

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/64







27. Uwagi

Zatwierdzono:





336



INŻYNIERIA JAKOŚCI W TRANSPORCIE 2) Kod przedmiotu:

MK2_33







9) Semestr: 3






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: organizacja i zarządzanie w transporcie, zarządzanie

jakością, znajomość podstawowych pojęć związanych z zarządzaniem jakością

16) Cel przedmiotu: umiejętność procesowego postrzegania przedsiębiorstw transportowych



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi zdefiniować pojęcia z dziedziny inżynierii jakości egzamin wykład K2A_W16 (+++)

2. potrafi stworzyć samodzielnie oraz dokonać przeglądu

dokumentacji systemu zarządzania jakością w tym

dokumentacji technicznej zgodnie z normą ISO 9001

egzamin,


projekt

K2A_W16 (+++)

K2A_U04 (+)

3. potrafi zidentyfikować procesy w przedsiębiorstwie

transportowym

wykonanie projektu projekt K2A_W16 (+++)

K2A_U03 (+)

4. potrafi zastosować do zarządzania elementy statystycznego

sterowania procesami

egzamin,

wykonanie projektu

wykład,

projekt

K2A_W16 (+++)

K2A_U03 (++)

K2A_U22(+)

5. dokonuje analizy parametrów wymagań jakościowych

klientów zewnętrznych i wewnętrznych oraz potrafi wskazać

kierunek zachodzących zmian

egzamin,

wykonanie projektu

wykład,

projekt

K2A_W16 (+++)

K2A_K02 (+)



30 15


Wykład: podstawowa terminologia, zarządzanie jakością w wytwarzaniu elementów technicznych środków

transportu i realizacji zadań przewozowych, urządzenia kontrolno-pomiarowe i zarządzanie nimi, czynniki

wewnętrzne i zewnętrzne stymulujące działania projakościowe w firmie, odpowiedzialność za wyrób, wymagania

norm krajowych i międzynarodowych, statystyczna kontrola procesu, wskaźniki zdolności maszyn i procesów,

procedura badania zdolności procesów, monitorowanie procesów za pomocą kart kontrolnych Shewharta,

procedury kontroli wyrywkowej na podstawie oceny alternatywnej i na podstawie oceny liczbowej, koszty jakości

i metody ich określania, rozpoznanie potrzeb i określenie wymagań klienta; komunikowanie się z klientem;

przegląd umowy; źródła informacji o wymaganiach klienta, zapytania potencjalnych klientów; coroczna ankieta

klientów; przeprowadzone samodzielnie studia rynku; przykłady dokumentacji technicznej, przegląd projektu;

zakupy; ocena dostawców; klasyfikacja dostawców w oparciu o ocenę ABC; produkcja i dostarczanie usługi;



336

postępowanie z produktem: składowanie, pakowanie, konserwacja, wysyłka; dokumentacja systemu zarządzania

jakością w przedsiębiorstwie transportowym, nadzorowanie i legalizacja urządzeń kontrolno-pomiarowych;

narzędzia zarządzania jakością; analiza FMEA, SPC; certyfikacja; przykłady auditu wyrobu (lampy

samochodowej) i procesu (transport materiałów łatwo psujących się i delikatnych, transport ponadgabarytowy),

inżynieria jakości transportu w obrębie aglomeracji miejskich (PRT, FRT), podstawowe informacje z zakresu

TQM i TPM.

Projekt: Dokonanie przeglądu wybranego procesu transportowego, analiza technicznej wykonalności

i ekonomicznej opłacalności, opracowanie procedury procesu przewozu wybranych towarów.

19) Egzamin: tak


1. Peslowa F., Borkowski S.: Inżynieria jakości w praktyce. Wydawnictwo PTM, Warszawa 2007,

2. Tkaczyk S.: Inżynieria jakości a inżynieria materiałowa. ORGMASZ. Warszawa 2000,

3. Hernas A.: Podstawy inżynierii jakości. Wyd. Politechniki Śląskiej Gliwice, 1996.


1. Gajdzik B., Wieszała R.: Wybrane zagadnienia jakości w przedsiębiorstwach produkcyjnych i usługach

transportowych. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2011,

2. Hamrol A.: Zarządzanie jakością z przykładami. Wydawnictwa Naukowe PWN, Warszawa 2007,

3. Normy z serii ISO 9000,

4. Norma ISO/TS 16949.




1. Wykłady 30/48

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 15/30

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/78







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



MATERIAŁY EKSPLOATACYJNE 2) Kod przedmiotu:

MK2_34







9) Semestr: 2


11) Prowadzący przedmiot: dr inż. Henryk Bąkowski




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: fizyka, chemia, termodynamika

16) Cel przedmiotu: zapoznanie się z zagadnieniami obejmującymi właściwości materiałów eksploatacyjnych

stosowanych w pojazdach samochodowych



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. ma podstawową wiedzę w zakresie przyszłości stosowania

paliw służących do zasilania pojazdów


2. opisuje właściwości benzyny, olejów napędowych i smarów

plastycznych


3. wykonuje badania jakościowe paliw zaliczenie laboratorium K2A_U12(+)

4. przeprowadza badania olejów silnikowych i przekładniowych

oraz opracowuje wyniki

zaliczenie laboratorium K2A_W06(++)

5. wykonuje badania trwałości filmu smarnego zaliczenie laboratorium K2A_W21(++)

6. opisuje właściwości i podział płynów chłodzących

i hamulcowych

egzamin wykład K2A_K07(+)


inżynierskiego

zaliczenie laboratorium K2A_K05(+)



30 30


Wykład: zdobycie wiedzy w zakresie stosowania odpowiednich materiałów eksploatacyjnych oraz zapoznanie się

z zagadnieniami obejmującymi właściwości materiałów eksploatacyjnych.

Laboratorium: uzyskanie umiejętności w zakresie stosowania i badania materiałów eksploatacyjnych w celu

zapewnienia niezawodnej eksploatacji pojazdów samochodowych.

19) Egzamin: tak



2. Maćkowski J.: Paliwa silnikowe. Wyd. PTNŚS. Bielsko Biała, 2006.



336


1. Merkisz J., Pielecha I.: Alternatywne paliwa i układy napędowe pojazdów. Wyd. Pol. Pozn., Poznań 2004.

2. Czarny R.: Smary plastyczne. WNT. 2004




1. Wykłady 30/30

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 60/76







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



NAPRAWA I OBSŁUGA POJAZDÓW 2) Kod przedmiotu:

MK2_35







9) Semestr: 2






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: środki transportu samochodowego, użytkowanie

i obsługa samochodów; znajomość budowy pojazdów samochodowych, znajomość zasad eksploatacji pojazdów

samochodowych

16) Cel przedmiotu: zdobycie umiejętności w zakresie planowania obsług i napraw samochodowych i zarządzania

jednostkami obsługowo – naprawczymi



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. zna zasady obsług i napraw pojazdów samochodowych egzamin pisemny,


lab.

wykład,

laboratorium

K2A_W15(++)

K2A_W19(+)

K2A_U02(+)

2. zna techniki oceny stanu technicznego samochodów

w zakresie bezpieczeństwa użytkowania i ochrony

środowiska

egzamin pisemny,


lab.

wykład,

laboratorium

K2A_U04(+)

K2A_U13(++)

K2A_U15(++)

3. zna zasady stosowania materiałów eksploatacyjnych egzamin pisemny,


lab.

wykład,

laboratorium

K2A_W15 (++)

4. potrafi przeprowadzić czynności weryfikacji i diagnostyki

elementów i podzespołów samochodów


lab.

wykład,

laboratorium

K2A_U13(++)

K2A_U15(++)

5. potrafi opracować dokumentację techniczno - szkoleniową

dotyczącą napraw samochodów


lab.


K2A_U21(+)

6. potrafi pracować indywidualnie i w zespole wykonanie sprawozdań

lab.

laboratorium K2A_U05(+)

K2A_K03(++)



30 30


Wykład: Naprawa i obsługa silnika; naprawa i obsługa elementów układu przeniesienia napędu; naprawa i obsługa

układów kierowniczych; naprawa i obsługa układów hamulcowych; naprawa i obsługa układów jezdnych; naprawa

i obsługa układów zawieszenia; naprawa ogumienia; kwalifikacja elementów pojazdów do naprawy; technologia

napraw powypadkowych; lakierowanie renowacyjne i zabezpieczenia antykorozyjne; koszty wykonania napraw

bieżących; organizacja i zarządzanie naprawami pojazdów samochodowych; ocena stanu technicznego układów

po naprawie.



336

Laboratorium: Obsługa i naprawa układów silnika, układ korbowo – tłokowy, układ chłodzenia, układ

smarowania, sprężarki; układy rozrządu silnika, napędy, głowice; naprawa ogumienia; obsługa klimatyzacji;

układy paliwowe silnika; sprzęgła, skrzynie biegów, mosty napędowe; obsługa elementów układów hamulcowych;

obsługa i naprawa elementów układu kierowniczego; naprawy elementów nadwozia; obsługa i naprawa elementów

układu zawieszenia.

19) Egzamin: tak



Politechniki Śląskiej, Gliwice 2002,


Warszawa 2003,

3. Wicher J.: Bezpieczeństwo samochodu i ruchu drogowego. Pojazdy samochodowe. WKiŁ, Warszawa 2004,

4. Filipczyk J, Krupa M.: Obsługi i naprawy samochodów. Materiały dydaktyczne, 2012.



Techniki Pancernej i Samochodowej, Bydgoszcz – Sulejówek 2002,


Technologii Eksploatacji, Radom 2003.




1. Wykłady 30/25

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 60/100







27. Uwagi:

Zatwierdzono:




336



OBIEKTY ZAPLECZA TECHNICZNEGO MOTORYZACJI 2) Kod przedmiotu:

MK2_36







9) Semestr: 2






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: środki transportu samochodowego, użytkowanie

i obsługa samochodów; znajomość technologii napraw samochodów i badań stanu technicznego

16) Cel przedmiotu: zdobycie umiejętności w zakresie planowania i zarządzania eksploatacją obiektów obsługowo –

naprawczych, zdobycie umiejętności w zakresie planowania wyposażenia stanowisk obsługowo – naprawczych



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. ma wiedzę z zakresu planowania eksploatacji obiektów

obsługowo - naprawczych

zaliczenie,

wykonanie projektu

wykład,

projekt

K2A_W15(++)

K2A_W17 (+)



obsługiwania

zaliczenie,

wykonanie projektu

wykład,

projekt

K2A_U16(++)


projektowania


projekt

K2A_U12 (++)




projekt

K2A_W17(+)

K2A_W19(+)

K2A_U20(+)

K2A_K02 (+)

5. potrafi uwzględniać w procesie projektowania zasady

bezpieczeństwa i higieny pracy

wykonanie projektu. projekt K2A_U21(++)

6. potrafi zaprojektować prosty system diagnozowania stanu

technicznego urządzenia technicznego


K2A_U15(+)

K2A_U17(+)


rozwój technologii

wykonanie projektu. projekt K2A_U17(++)

K2A_K02(+)

K2A_K06(+)



15 30



transportu samochodowego; stacje kontroli pojazdów i stanowiska diagnostyczne, wymagania prawno

organizacyjne dla stacji kontroli pojazdów; stanowiska obsługowe podnośnikowe; systemy wentylacji w obiektach



336

obsługowo- naprawczych; systemy centralnej dystrybucji i odbioru płynnych materiałów eksploatacyjnych; myjnie

i systemy oczyszczania ścieków; stanowiska napraw nadwozi; stanowiska lakiernicze; stanowiska badawcze –

hamownie podwoziowe i silnikowe; stanowiska napraw podzespołów i obsług specjalistycznych, obiekty

sprzedaży samochodów, organizacja pracy zajezdni

Projekt: projekt technologii i eksploatacji dla obiektu obsługowo - naprawczego.

19) Egzamin: nie



Politechniki Śląskiej, Gliwice 2002,


Warszawa 2003,

3. Wicher J.: Bezpieczeństwo samochodu i ruchu drogowego. Pojazdy samochodowe. WKiŁ, Warszawa 2004,

4. Filipczyk J.: Obiekty zaplecza technicznego motoryzacji. Materiały dydaktyczne, 2012.



Techniki Pancernej i Samochodowej, Bydgoszcz – Sulejówek 2002.


Technologii Eksploatacji, Radom 2003




1. Wykłady 15/10

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 30/50

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/60







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336




MK2_37







9) Semestr: 3

10) Jednostka prowadząca przedmiot: Katedra Eksploatacji Pojazdów Samochodowych, Katedra Budowy








transportu



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów


pracy magisterskiej

wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_W04(++)

K2A_W12(+)

K2A_W15 (++)

K2A_W16(+)

K2A_W19 (++)





wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U03(++)

K2A_U16(+)

3. umie dobrać właściwą literaturę w tym obcojęzyczną

do realizacji pracy magisterskiej oraz zna zasady stosowania


wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U04(+++)


projektowego wraz ze wskazaniem nakładów niezbędnych

do realizacji oraz wykonywać kolejne etapy zgodnie z

planem

wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U10(++)

K2A_U11(+)




wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U22(+++)

K2A_U23(+)

K2A_K04(+)









336

19) Egzamin:








1. Wykłady /

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /300

Suma godzin: /300







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



PRAWO CYWILNE I UMOWY W TRANSPORCIE 2) Kod przedmiotu:

MK2_38







9) Semestr: 3


11) Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Tomasz Figlus, prof. nadzw. PŚ




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: prawo handlowe w transporcie, badania techniczne

pojazdów, obiekty zaplecza technicznego motoryzacji, energochłonność i bezpieczeństwo

16) Cel przedmiotu: umiejętność posługiwania się i wykorzystywania podstawowych przepisów wynikających

z prawa cywilnego w zakresie transportu samochodowego i umów stosowanych w transporcie



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi wyjaśnić zakres stosowania prawa cywilnego

w transporcie

egzamin pisemny wykład

K2A_W01(++)

K2A_W02(++)

K2A_W04(++)

K2A_U07(++)

2. wymienia, definiuje i objaśnia rodzaje umów stosowanych

w transporcie


K2A_W01(++)

K2A_W02(++)

K2A_W04(++)

K2A_U07(++)

3. zna prawa i obowiązki przewoźnika i spedytora oraz

nadawcy i odbiorcy przesyłki


K2A_W02(++)

K2A_W04(++)

K2A_U07(++)

4. identyfikuje i potrafi wytłumaczyć podstawowe zagadnienia

roszczeń i odszkodowań występujących w transporcie


K2A_W02(++)

K2A_W04(++)

K2A_U07(++)

5. potrafi samodzielnie opracować umowę cywilno-prawną

stosowaną w transporcie


z projektu

projekt K2A_W01(++)

K2A_W02(++)

K2A_W04(++)

K2A_U06(+++)

K2A_U07(++)

6. ma świadomość ważności stosowania prawa cywilnego

w transporcie i problematyki zawieranych umów

w transporcie


z projektu

projekt K2A_K01(+++)

K2A_K06(+++)

K2A_K07(++)



30 30



336


Wykład: Podstawowe pojęcia w zakresie umów cywilno-prawnych, tj. umów o przeniesienie praw, o wykonanie

usług (m.in. zlecenia, o dzieło, przewozu, spedycji); umów o korzystanie z cudzych praw (umowa najmu,

dzierżawy, użyczenia i leasingu); zasady zawierania umów rachunku bankowego, ubezpieczenia, pożyczki,

depozytu, poręczenia, gwarancji bankowej; zagadnienia umów przewozowych, praw i obowiązków przewoźnika

i spedytora oraz nadawcy i odbiorcy przesyłki; przepisy o odpowiedzialności przewoźnika z tytułu niewykonania

lub nienależytego wykonania umowy przewozu; zagadnienia dotyczące roszczeń i odszkodowań, jak też

przedawnienia roszczeń; zagadnienia z zakresu negocjowania, zawierania umów, konfrontacji, uzgodnień; zasady

i obowiązki wynikające z międzynarodowego przewozu towarów.

Projekt: przygotowanie umów zgodnie z wytycznymi projektowymi.

19) Egzamin: tak


1. Stec M.: Umowa przewozu w transporcie towarowym. Kraków 2005,

2. Górski W., Wesołowski K.: Komentarz do przepisów o umowie przewozu i spedycji. Kodeks cywilny – Prawo

przewozowe – CMR. Gdańsk 2006,

3. Madej B., Michniak J., Madej R.: Certyfikat kompetencji zawodowych przewoźnika drogowego, Biblioteka

Akademii Transportu i przedsiębiorczości, Warszawa 2011,

4. Górski W., Mendyk E.: Prawo transportu lądowego. WKŁ 2005.


1. Materiały zamieszczone na stronie internetowej Ministerstwa Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej.




1. Wykłady 30/15

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 30/30

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 60/45







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



PRAWO HANDLOWE W TRANSPORCIE 2) Kod przedmiotu:

MK2_39







9) Semestr: 2


11) Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Rafał Burdzik, prof. nadzw. PŚ




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: organizacja i zarządzanie transportu, prawo i

certyfikacja w transporcie; podstawowe wiadomości z zakresu transakcji handlowych w transporcie oraz źródła

prawa

16) Cel przedmiotu: przyswojenie pojęć i przepisów z zakresu prawa handlowego umożliwiające ich praktyczne

stosowanie w działalności transportowej



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. rozróżnia źródła i elementy prawa handlowego w transporcie egzamin

wykład

K2A_W01 (++)

2. rozróżnia i stosuje podmioty prawa handlowego i rodzaje

przedsiębiorców oraz formy organizacyjno-prawne

prowadzenia działalności gospodarczej

egzamin,

wykonanie projektu

wykład,

projekt

K2A_W01 (+)

K2A_W03 (+)

K2A_W04 (+++)

3. stosuje obowiązki przedsiębiorców w świetle prawa wykonanie projektu wykład,

projekt

K2A_W01 (+)

K2A_W02 (++)

K2A_U04 (+)

K2A_U18 (+)

4. zna i stosuje zasady podejmowania i prowadzenia oraz

likwidacji działalności gospodarczej


projekt

K2A_W01 (+)

K2A_W02 (++)

K2A_W03 (+)

K2A_W04 (+++)

K2A_U20 (+)

K2A_K06 (++)

5. rozróżnia i stosuje reguły handlowe w transporcie

międzynarodowym

egzamin,

wykonanie projektu

wykład,

projekt

K2A_W01 (+)

K2A_W02 (++)

K2A_W012 (++)

K2A_U04 (+)

K2A_U18 (++)

6. potrafi przeprowadzić analizę i syntezę polityki transportowej

UE w celu wskazania docelowych obszarów działalności

transportowej

egzamin wykład K2A_W017 (+)

K2A_U02 (+)

K2A_U04 (++)

K2A_U07 (+)

K2A_U20 (+)

K2A_K02 (++)

K2A_K04 (+)

K2A_K06 (++)



336

7. potrafi pracować w zespole zgodnie z harmonogramem

projektu


K2A_U05 (+++)

K2A_U07 (++)

K2A_U11 (++)

K2A_K02 (++)

K2A_K03 (+++)



30 30


Wykład: Istota i cechy prawa handlowego. Polityka transportowa UE. Podmioty prawa handlowego. Pojęcie

i rodzaje przedsiębiorców. Obowiązki przedsiębiorców w świetle prawa. Formy organizacyjno-prawne

prowadzenia działalności gospodarczej. Likwidacja przedsiębiorstw. Zasady podejmowania i prowadzenia

działalności gospodarczej. Pojęcie równości wobec prawa i swobody podejmowania działalności gospodarczej.

Miejsca rejestrowania działalności gospodarczej oraz organów administracji państwowej. Rodzaje przedsiębiorstw

występujących w transporcie drogowym. Prawa i obowiązki wspólników w różnych rodzajach przedsiębiorstw

i spółek (odpowiedzialności wspólników, podziału zysków).

Projekt: Analiza i segmentacja rynku usług transportowych w celu wyboru obszary działalności. Dobór formy

organizacyjno-prawnej prowadzenia działalności gospodarczej. Czynności podejmowania i prowadzenia

działalności gospodarczej w obszarze transportu. Symulacja i studium przypadków występujących podczas

prowadzenia działalności transportowej. Symulacja i studium przypadków transakcji handlowych w transporcie.

19) Egzamin: tak


1. Źródła prawne (Kodeks Spółek Handlowych, Kodeks Cywilny, Prawo Działalności Gospodarczej, Prawo

Przewozowe, Ustawa o Przedsiębiorstwach Państwowych),

2. red. Włodzimierz Rydzkowski, Krystyna Wojewódzka-Król: Transport., PWN.


1. Neider J.: Transport międzynarodowy, PWE, Warszawa 2008,

2. Tynel A [et al.] ; red. nauk. Pazdan M: Międzynarodowe prawo handlowe, Wyd. 2 zaktualizowane i rozsz. Difin,

Warszawa 2006,

3. Kacperczyk R.: Transport i spedycja, Difin, Warszawa 2010.




1. Wykłady 30/15

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 30/45

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 60/60







27. Uwagi:


336

Zatwierdzono:





336




MK2_40







9) Semestr: 3

10) Jednostka prowadząca przedmiot: Katedra Budowy Pojazdów Samochodowych, Katedra Eksploatacji


11) Prowadzący przedmiot: prof. dr hab. inż. Bogusław Łazarz, prof. dr hab. inż. Tomasz Węgrzyn




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: przedmioty według programu studiów







efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi zdefiniować pojęcia z dziedziny techniki i zarządzania

w transporcie samochodowym


w dyskusji,


seminarium K2A_W04(++)

K2A_W12(+)

K2A_W15 (++)

K2A_W16(+)

K2A_W19 (++)




magisterskiej


w dyskusji,



K2A_U06 (++)

K2A_U07(+++)

K2A_U10 (++)





w dyskusji,



K2A_K01(+)





pracy dyplomowej


K2A_U04(++)

K2A_U06(+++)



30








336


programu badań.






specjalności.

19) Egzamin: nie








1. Wykłady /

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium 30/75

6. Inne /

Suma godzin: 30/75







27. Uwagi:

Zatwierdzono:




336



UBEZPIECZENIA W TRANSPORCIE 2) Kod przedmiotu:

MK2_41







9) Semestr: 3


11) Prowadzący przedmiot: dr inż. Zdzisław Niedziela




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: prawo i certyfikacja w transporcie, elementy prawa

transportowego, infrastruktura transportu, środki transportu

16) Cel przedmiotu: poznanie przepisów dotyczących działalności ubezpieczeniowej, rodzaju i zakresu ubezpieczeń

komunikacyjnych i transportowych, klauzul ubezpieczeniowych, zasad obliczania ryzyka i wysokości składek,

procedur stosowanych przy likwidacji szkód oraz zasad ustalania odszkodowań



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. ma wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych i prawnych

uwarunkowań działalności inżynierskiej w transporcie

drogowym

kolokwium wykład

K2A_W02(++)

K2A_K02(+)

2. zna ogólne zasady funkcjonowania rynku ubezpieczeniowego

w transporcie

kolokwium wykład

K2A_W10(++)

K2A_U20(++)

3. ma poszerzoną wiedzę w zakresie prawnych aspektów

funkcjonowania ubezpieczeń transportowych

kolokwium,

wykonanie projektu

wykład

K2A_W14(++)

K2A_U01(++)

4. potrafi pozyskiwać informacje z literatury i innych źródeł wykonanie projektu wykład,

projekt

K2A_U04(+)

5. potrafi określić kierunki dalszego uczenia się i zrealizować

proces samokształcenia


projekt

K2A_U09(++)

6. potrafi prawidłowo oceniać i dobierać ubezpieczenia

transportowe, oceniać ryzyka i zakres obowiązków

i odpowiedzialności stron umowy cywilno-prawnej,

uwzględniając aspekty pozatechniczne, w tym

środowiskowe, ekonomiczne i prawne

wykonanie projektu,


wykład,

projekt

K2A_W10(++)

K2A_U12(++)

K2A_U05(++)

K2A_U09(++)

K2A_K04(+)

7. zna procedury ubezpieczeniowe, zasady obliczania

odszkodowań i świadczeń oraz podstawowe narzędzia

i procedury stosowane przy likwidacji szkód transportowych

wykonanie projektu,


projekt K2A_U11(++)

K2A_U05(++)

K2A_U09(++)

K2A_K04(+)



30 15




336

Wykład: prawo ubezpieczeniowe, ubezpieczeniowe konwencje międzynarodowe, rodzaje i zakres ubezpieczeń

komunikacyjnych, rodzaje i zakres ubezpieczeń w transporcie drogowym, kolejowym, śródlądowym, morskim

i lotniczym, klauzule ubezpieczeniowe w transporcie, dokumentacja ubezpieczeniowa, zasady ustalania

odpowiedzialności ubezpieczyciela i wartości odszkodowań.

Projekt: rodzaje dokumentacji ubezpieczeniowej, wyliczanie ryzyka, określanie taryf i wysokości składek

ubezpieczeniowych, dokumentacja szkodowa, procedury likwidacji szkód.

19) Egzamin: nie


1. Górski W. - Ubezpieczenia w transporcie i komunikacji, Orlicki M. – Ubezpieczenia obowiązkowe, wyd.

Wolters, 2011,

2. Rogowski S. - Ubezpieczenia komunikacyjne, wyd. Poltext, 2006,

3. Michalski - Matematyka w ubezpieczeniach. Jak to wszystko policzyć,

4. Szkutnik W. - Wybrane modele w zarządzaniu ryzykiem ubezpieczeniowym w ujęciu probabilistycznym,

Akademia Ekonomiczna im. Karola Adamieckiego, Wydawnictwo Uczelniane, Katowice 2003,

5. Jaworski P.– Modelowanie matematyczne w finansach i ubezpieczeniach, wyd. Poltext, 2005.


1. Dzienniki ustaw, ogólne warunki wybranych ubezpieczeń.




1. Wykłady 30/8

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 15/25

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/33







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



MAGAZYNY WYSOKIEGO SKŁADOWANIA 2) Kod przedmiotu:

MK2_42






8) Specjalność: TRANSPORT PRZEMYSŁOWY

9) Semestr: 3


11) Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Tomasz Matyja




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: logistyka – podstawy, technologie magazynowania

16) Cel przedmiotu: zapoznanie z problematyką projektowania, organizacją pracy i zarządzaniem magazynów

wysokiego składowania; projekt magazynu wysokiego składowania



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. ma uporządkowaną wiedzę w zakresie infrastruktury

technicznej wykorzystywanej w MWS

kolokwium wykład

K2A_W13(++)

K2A_W15(++)

2. ma podstawową wiedzę na temat konstrukcji MWS i regałów

wysokiego składowania

kolokwium,

wykonanie projektu

wykład,

projekt

K2A_W08(++)

K2A_W09(++)

3. potrafi zaprojektować pod względem funkcjonalnym MWS wykonanie projektu projekt

K2A_U06(++)

4. potrafi przeprowadzić krytyczną analizę oraz zaplanować

procesy transportowe


5. potrafi korzystać z norm, katalogów, dokumentacji

technicznej i źródeł internetowych podczas realizacji zadania

inżynierskiego


K2A_U18(+)

6. potrafi pracować indywidualnie i w grupie wykonanie projektu projekt K2A_K03(++)



30 30


Wykład: Charakterystyka magazynów wysokiego składowania (MWS). Rola MWS w procesach dystrybucji

i produkcji. Zagospodarowanie przestrzeni w MWS. Jednostki przechowalnicze w MWS. Elementy fizyki budowli

(przewodnictwo cieplne, opór cieplny, ściany warstwowe, wymiana powietrza i klimatyzacja, zapotrzebowanie

cieplne). Współczesne budowle magazynowe (konstrukcja nośna, fundamentowanie, słupy, konstrukcja i pokrycie

dachu, konstrukcja ścian, posadzki kompozytowe). Bramy magazynowe. Konstrukcja regałów do wysokiego

składowania. Wytrzymałość i stateczność regałów. Regały jako konstrukcja wsporcza magazynu. Urządzenia do

przemieszczania zapasów w MWS. Ograniczone możliwości stosowania wózków widłowych w MWS. Układnice

regałowe, konstrukcja i eksploatacja. Wykorzystanie robotów i manipulatorów. Problemy kompletacji w MWS.

Optymalne rozmieszczenie zapasów w MWS. Systemy komputerowe wspomagające prace i zarządzanie



336

magazynu. Bazy danych w magazynowaniu. Identyfikacja zapasów. Sieci i systemy bezprzewodowe. Organizacja

pracy w MWS.

Projekt: Projekt magazynu wysokiego składowania w zakresie doboru infrastruktury (magazyn automatyczny

z funkcją kompletacji).

19) Egzamin: nie


1. Z. Korzeń, Logistyczne systemy transportu bliskiego i magazynowania. Tom I i II. Instytut Logistyki

i Magazynowania, Poznań 1998,1999,

2. M. Gubała, J. Popielas, Podstawy zarządzania magazynem w przykładach. ILiM, Poznań 2002.


1. J. Majewski, Informatyka w magazynie. ILiM, Poznań 2006




1. Wykłady 30/30

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 30/81

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 60/111







27. Uwagi:

Zatwierdzono:




336




MK2_43







9) Semestr: 3








transportu



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów


pracy magisterskiej

wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_W05 (++)

K2A_W07 (+++)

K2A_U10 (++)





wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U08 (++)

K2A_U17 (++)

K2A_U06 (+)




wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U04 (+++)

K2A_U06 (++)

K2A_K06 (+)




planem

wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U12 (++)

K2A_U10 (+++)

K2A_K04 (++)




wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U22 (+++)

K2A_U19 (++)

K2A_U16 (+)







19) Egzamin:



336








1. Wykłady /

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /300

Suma godzin: /300







27. Uwagi:

Zatwierdzono:




336



PROJEKTOWANIE Z WYKORZYSTANIEM MES 2) Kod przedmiotu:

MK2_44







9) Semestr: 2






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawy matematyki, grafiki, mechaniki technicznej,

wytrzymałości materiałów ze studiów inżynierskich

16) Cel przedmiotu: umiejętność rozwiązywania problemów technicznych transportu przemysłowego w oparciu

o prawa mechaniki



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia z MES egzamin wykład

K2A_W09 (+)

K2A_W14 (+)

K2A_U23 (+)

2. potrafi przeprowadzić modelowanie prostych układów

mechanicznych

egzamin,

zaliczenie z projektu

wykład,

projekt

K2A_W08 (+)

K2A_W14 (+)

K2A_U22 (++)

3. potrafi przeprowadzić obliczenia prostych układów

mechanicznych przy pomocy MES

egzamin,


wykład,

projekt

K2A_W21 (+++)

K2A_W07 (++)

K2A_U18 (+)

4. potrafi przeprowadzić modelowanie dynamiki układów

mechanicznych przy pomocy MSC.MARC

egzamin,


wykład,

projekt

K2A_W21 (+++)

K2A_K02 (++)

K2A_U10 (++)

5. potrafi znaleźć rozwiązanie problemu kontaktowego przy

pomocy MSC.MARC

egzamin,


wykład,

projekt

K2A_W21 (+++)

K2A_K02 (++)

K2A_U16 (+)



30 30


Wykład: Teoria naprężeń. Transformacja macierzy naprężeń do obróconego układu współrzędnych. Naprężenia

główne. Równania równowagi. Naprężenia w dowolnym przekroju. Teoria odkształceń. Równania Cauchy’ego.

Warunki nierozdzielności. Związki fizyczne. Jednoosiowy i trójosiowy stan napięcia. Równania zadania

dwuwymiarowego do rozwiązania przy pomocy metody sił (naprężeń). Funkcja naprężeń Airy’ego. Metoda różnic

skończonych. Różnice centralne funkcji jednej zmiennej. Różnice centralne funkcji dwóch zmiennych.

Podstawowe pojęcia i definicje MES. Węzły i elementy. Interpolacja przemieszczeń w elemencie. Funkcje kształtu.

Rodzaje elementów skończonych. Równania równowagi elementów. Wyprowadzenie równań na podstawie



336

elementu płaskiego. Macierze sztywności elementów. Transformacja do układu globalnego. Obciążenie siłą

skupioną. Przypadek obciążenia rozłożonego. Globalna macierz sztywności struktury. Uwzględnienie warunków

brzegowych. Rozwiązywanie układów równań równowagi struktury. Rozwiązywanie układów równań struktury o

dużej liczbie stopni swobody. Oprogramowanie MES firmy MSC.Software.

Projekt: Przykłady rozwiązania problemów mechanicznych.

19) Egzamin: tak


1. Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z.: Wytrzymałość materiałów. Tom II, WNT, Warszawa, 2007.

2. Zienkiewicz O.C.: Metoda elementów skończonych. Arkady, Warszawa, 1972.


1. Borowicz T., Buczkowski M., Szaniec W.: Metoda elementów skończonych. Podstawy rozwiązywania

konstrukcji prętowych. Wyd. Politechniki Świętokrzyskiej, Kielce, 2000.




1. Wykłady 30/15

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 30/15

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 60/30







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336




MK2_45







9) Semestr: 3













efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi zdefiniować pojęcia z dziedziny transportu

przemysłowego

prezentacja multimedialna seminarium K2A_W07 (++)

K2A_W02 (+++)

K2A_U05 (+)

2. zna zasady pisania pracy magisterskiej prezentacja multimedialna seminarium K2A_W20 (+)

K2A_W11 (++)

K2A_U04 (+++)

3. potrafi przedstawić przy użyciu metod audiowizualnych

cząstkowe rezultaty pracy magisterskiej

prezentacja multimedialna seminarium K2A_W08 (+++)

K2A_U18 (++)

K2A_K04 (+)

4. potrafi samodzielnie opracować program badań w ramach

realizowanej pracy magisterskiej


K2A_U12 (++)

K2A_K05 (++)


transportu przemysłowego oraz inspirować inne osoby

do podobnych działań


K2A_U19 (++)

K2A_K07 (+)





pracy dyplomowej


K2A_U04(++)

K2A_U06(+++)



30







336



programu badań.

Prezentacja cząstkowych rezultatów pracy. Zasady przygotowania i przedstawienia prezentacji komputerowej.

Bieżąca kontrola zaawansowania pracy. Konsultacje merytoryczne i formalne. Rejestracja i opracowanie wyników

badań. Referowanie pracy, przygotowanie jej wizualnej prezentacji i przedstawienie wyników. Opracowanie

wytycznych do obrony pracy dyplomowej. Kryteria oceny pracy dyplomowej i egzaminu końcowego.

Podsumowanie zajęć seminaryjnych.

19) Egzamin: nie








1. Wykłady /

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium 30/75

6. Inne /

Suma godzin: 30/75







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



TRANSPORT HYDRAULICZNY I PNEUMATYCZNY 2) Kod przedmiotu:

MK2_46







9) Semestr: 2






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: mechanika techniczna, podstawy konstrukcji maszyn,

środki transportu; umiejętność projektowania prostych elementów maszyn

16) Cel przedmiotu: poznanie zastosowania transportu hydraulicznego i pneumatycznego w przemyśle, umiejętność

projektowania prostych ciągów instalacji transportu hydraulicznego i pneumatycznego



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. wyjaśnia podstawową wiedzę dotyczącą mechaniki cieczy

rzeczywistych i mechaniki gazów


K2A_W08 (+)

K2A_W18(+)

2. objaśnia zasady liczenia oporów przepływu cieczy i oporów

przepływu gazów


K2A_U06(+)

3. zna zasady doboru: rurociągów, wentylatorów, pomp,

cyklonów i filtrów

egzamin pisemny wykład K2A_W15(+)

K2A_U22(++)

4. zna budowę i zasadę działania pomp przemysłowych oraz

wentylatorów, cyklonów i filtrów

egzamin pisemny wykład K2A_U16(+)

K2A_K02(++)

5. potrafi zaprojektować prostą instalację transportu

pneumatycznego i transportu hydraulicznego

wykonanie projektu,

kolokwium

projekt K2A_U20(++)

K2A_U14(+)

6. wykazuje kreatywność w pracy zespołowej i chętnie

podejmuje się rozwiązywania trudniejszych tematów

wykonanie projektu,

kolokwium

projekt K2A_U18(++)

K2A_K07(++)



30 15


Wykład: Wybrane pojęcia z mechaniki cieczy: prawo Pascala, równanie Bernoullego, liczba Reynoldsa. Obliczania

oporów przepływu cieczy w rurociągach. Maszyny do transportu hydraulicznego cieczy i pulpy – pompy wirowe.

Rodzaje pomp wirowych, charakterystyki pomp. Podstawowe wiadomości o turbinach wodnych. Podstawy

projektowania instalacji transportu hydraulicznego miejskiego.

Wybrane pojęcia z mechaniki gazów. Wiadomości podstawowe o gazach i pyłach. Obliczanie oporów przepływu

gazów w rurociągach. Maszyny do transportu pneumatycznego powietrza oraz powietrza z ciałami stałymi –

wentylatory. Rodzaje wentylatorów, charakterystyki wentylatorów. Podstawy projektowania systemów transportu

pneumatycznego w zakładach przemysłu drzewnego i rolniczego.



336

Projekt: Dobór pomp wirowych: dobór wydajności i mocy pompy do określonych zadań transportowych. Dobór

wentylatorów: dobór wydajności i mocy wentylatora do określonych zadań transportowych. Dobór cyklonów

i filtrów. Projektowanie instalacji odpylających hale przemysłowe.

19) Egzamin: tak


1. Bobiński A., Komsta W., Lorens.; Wentylacja, klimatyzacja i odpylanie w przemyśle lekkim. WNT 1974.

2. Piątkiewicz Z.; Transport pneumatyczny. Wyd. Politechniki Śląskiej Gliwice 1999.

3. Pietrzkiewicz T., Górniak J., Szozda Z.; Napęd i sterowanie pneumatyczne. WNT Warszawa 1984.

4. Lipski J.; Hydrauliczne urządzenia napędowe i sterujące. WKŁ Warszawa 198.

5. Luciński A.; Hydraulika. WKŁ Warszawa 1967.


1. Strumiński J.; Transport pneumatyczny. BSiPTBP Warszawa 1962.




1. Wykłady 30/15

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 15/30

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/45







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



ELEMENTY MASZYN TRANSPORTOWYCH 2) Kod przedmiotu:

MK2_47






8) Specjalność: TRANSPORT PRZEMYSŁOWY, LOGISTYKA TRANSPORTU

9) Semestr: 2


11) Prowadzący przedmiot: dr inż. Grażyna Hat-Garncarz




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: środki transportu, wytrzymałość materiałów

16) Cel przedmiotu: poznanie elementów maszyn transportowych, umiejętność obliczania i projektowania

wybranych części maszyn



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. ma poszerzoną i pogłębioną wiedzę w zakresie eksploatacji

elementów maszyn transportowych

kolokwium wykład

K2A_W08(++)

K2A_U04(+)

2. potrafi wykorzystać prawa mechaniki oraz wiedzę

z materiałoznawstwa do analizy i projektowania części

maszyn oraz opracowania projektu

wykonanie projektu projekt K2A_W09(+)

K2A_U06(+)

K2A_U05(++)

3. potrafi wykonać obliczenia wytrzymałościowe i ocenić

trwałość elementów maszyn transportowych

wykonanie projektu projekt K2A_W15(++),

K2A_W18(+)

K2A_U06(++)

4. ma wiedzę w zakresie eksploatacji technicznej elementów

maszyn, potrafi weryfikować elementy maszyn


lab.

laboratorium K2A_W15(+)

K2A_U15(+)

5. weryfikuje i ocenia przedstawione warianty rozwiązań wykonanie sprawozdań

lab.


6. dokonuje analizy obliczeniowej elementów maszyn wykonanie projektu projekt K2A_U23(++)

7. pracuje samodzielnie i w zespole, jest kreatywny wykonanie projektu,


lab.

projekt,

laboratorium

K2A_K03(+)

K2A_K04(+)



30 15 15


Wykład: Cięgna. Budowa, technologia, wytwarzania, oznaczenie, dobór lin i obliczenia. Łańcuchy: technologie

wytwarzania, obliczenia. Zawiesia. Krążki linowe. Budowa i obliczenia. Wielokrążki – rodzaje, obliczenia

sprawności i przełożenia. Haki, koła jezdne, tory jezdne. Konstrukcja i obliczanie. Zderzaki, chwytaki, kleszcze

szynowe. Sprzęgła i hamulce.– podział, charakterystyki, budowa, zasady doboru, działania, charakterystyki

mechaniczne. Układy zabezpieczające. Taśma przenośnikowa, budowa, typy, obliczenia dobór. Bębny

przenośnikowe, budowa i obliczenia. Krążniki i zestawy krążnikowe, przeznaczenie, budowa i zasady doboru.

Układy napinania – budowa i zastosowanie. Urządzenia czyszczące . Ważenie materiałów transportowych.



336

Laboratorium: Ocena trwałości liny, Budowa przekładni łańcuchowej, Badanie hamulca klockowego ze

zwalniakiem. Rozruch i hamowanie. Badania taśmy przenośnikowej.

Projekt: projekt mechanizmu podnoszenia lub jazdy wózka suwnicy; obliczenia i rysunki.

19) Egzamin: nie


1. A. Rutkowski: Części maszyn Wyd. Szkolne i Pedagogiczne W-wa 2007,

2. M. Hardygóra, T. Żur: Przenośniki taśmowe w górnictwie Wyd. Śląsk 1996,

3. G. Garncarz, S. Markusik: Pomoce projektowe w budowie maszyn – skrypt Pol. Śl. 1998.


1. Katalog przenośników – Famak Kluczbork,

2.Wagi przenośnikowe – MULTIBELT Schenck Process Polska; katalogi internetowe producentów.




1. Wykłady 30/15

2. Ćwiczenia /


4. Projekt 15/40

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 60/80







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



LOGISTYKA ZAOPATRZENIA 2) Kod przedmiotu:

MK2_48







9) Semestr: 2


11) Prowadzący przedmiot: dr inż. Maria Cieśla




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawy logistyki

16) Cel przedmiotu: umiejętność formułowania i rozwiązywania problemów przepływów logistycznych w sferze

zaopatrzenia przedsiębiorstwa produkcyjnego, magazynu itp.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. ma uporządkowaną wiedzę w zakresie funkcjonowania

nowoczesnego przedsiębiorstwa z komórką zaopatrzenia


projekt

K2A_W10(++)

K2A_W13(+)

K2A_K07(++)

2. rozróżnia uczestników rynku zaopatrzenia wykonanie projektu projekt K2A_W10(++)

K2A_U13(++)

K2A_K05(++)

3. potrafi przeprowadzić analizę jakościową i ilościową

dostawców

wykonanie projektu projekt K2A_K02(++)

K2A_U22(++)

4. potrafi dokonać identyfikacji najnowszych metod i technik

stosowanych do automatyzacji czynności związanych

z zaopatrzeniem


projekt

K2A_W20(++)

K2A_U22(++)

5. potrafi zaplanować racjonalny koszt i ilość dostaw

w przedsiębiorstwie


projekt

K2A_W21(++)

K2A_U05 (++)



30 15


Wykład: Znaczenie zaopatrzenia i dystrybucji w systemie logistycznym przedsiębiorstwa. Podstawowe funkcje

procesów zaopatrzenia. Organizacja zakupów zaopatrzeniowych. Zakupy zaopatrzeniowe a technologia

informacyjna. Analiza rynku zaopatrzeniowego. Wybór źródeł zakupu oraz ocena jakościowa i ilościowa

dostawców. Strategiczna rola zaopatrzenia w przedsiębiorstwie. Strategie zakupowe. Marketing zakupów.

Procedury zakupów.

Projekt: Projekt wyboru dostawców metodą ilościową i jakościową dla konkretnego dobra zaopatrzeniowego.

19) Egzamin: tak



336


1. Lyon K.: Zakupy zaopatrzeniowe; PWE Warszawa 2004;

2. Bendkowski J., Radziejowska G.: Logistyka zaopatrzenia w przedsiębiorstwie; Wydawnictwo Politechniki

Śląskiej, Gliwice 2005;

3. Kowalska K.: Logistyka zaopatrzenia, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Katowicach, Katowice 2005.


1. Gołembska E. (red.): Kompendium wiedzy o logistyce; PWN Warszawa 2007,

2. Cole J., Bardi E., Langley C.J.: Zarządzanie logistyczne; PWE 2002.




1. Wykłady 30/30

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 15/60

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/90







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



METODY PREZENTACJI I NEGOCJACJI 2) Kod przedmiotu:

MK2_49







9) Semestr: 3


11) Prowadzący przedmiot: dr inż. Piotr Nowakowski




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne:

16) Cel przedmiotu: umiejętność przygotowania i wygłaszania prezentacji dyplomowych i w pracy zawodowej

i negocjowania



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. ma wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, prawnych

i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności

inżynierskiej oraz ich uwzględniania w praktyce

inżynierskiej i ich upowszechnianiu


2. potrafi przygotować i przedstawić zwartą prezentację

dotyczącą szczegółowych zagadnień w zakresie transportu,

logistyki i powiązanych zagadnień

prezentacja multimedialna laboratorium K2A_U07(+++)

K2A_U20(++)

3. potrafi przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań

obejmujących projektowanie obiektów, systemów i procesów

transportowych integrować i systematyzować wiedzę



prezentacja multimedialna laboratorium K2A_U20(++)

K2A_W01(++)

4. potrafi określić priorytet oraz identyfikować i rozstrzygać

dylematy związane z realizacją określonego przez siebie

i innych zadania

prezentacja multimedialna laboratorium K2A_U20(++)

5. ma świadomość roli społecznej absolwenta uczelni

technicznej, rozumie potrzebę formułowania i przekazywania

społeczeństwu poprzez środki masowego przekazu –

informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki i innych

aspektów działalności inżyniera; podejmuje starania, aby

przekazać informacje w sposób powszechnie zrozumiały,

z uzasadnieniem różnych punktów widzenia

prezentacja multimedialna laboratorium K2A_K02(+++)



30 15




336

Wykład: Typy i metody negocjacji. Umiejętności wymagane od negocjatora. Techniki i zasady postępowania

w czasie negocjacji. Vademecum prezentera. Przygotowanie sali i urządzeń. Socjotechnika wystąpień publicznych.

Przekaz werbalny i niewerbalny. Sposoby manipulacji. Metody radzenia sobie ze stresem w czasie prezentacji.

Wizualne środki przekazu informacji: filmy, prezentacje komputerowe w systemie Power Point. Ukierunkowanie

pytań i radzenie sobie z trudnymi pytaniami. Przygotowanie plakatów i prezentacji podsumowującej pracę

naukową. Przygotowanie do obrony pracy magisterskiej i do wystąpień publicznych.

Laboratorium: Przygotowanie do negocjacji i ćwiczenia z negocjowania. Przygotowanie prezentacji

multimedialnej dotyczącej zagadnień inżynierskich. Przygotowanie wyposażenia Sali i wygłoszenie referatu

z wykorzystaniem zestawu sprzętów. Ocena przedstawianych prezentacji multimedialnych.

19) Egzamin: nie


1. A. Murdoch: Prezentacje i wystąpienia w public ralations, Poltext, Warszawa, 2002 r.,

2. W. Mastenbroek: Negocjowanie, PWN, Warszawa, 2000 r.


1. K. Hogan: Nauka perswazji czyli jak w 8 minut postawić na swoim, Wyd. Rebis 2006 r.,

2. E. Berne: W co grają ludzie. Psychologia stosunków międzyludzkich, Warszawa, 2004 r




1. Wykłady 30/30

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/110







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



OPAKOWANIA I LOGISTYKA DYSTRYBUCJI 2) Kod przedmiotu:

MK2_50







9) Semestr: 3


11) Prowadzący przedmiot: dr inż. Grażyna Hat-Garncarz




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: logistyka, strategie logistyczne

16) Cel przedmiotu: umiejętność formułowania i rozwiązywania problemów przepływów sieci logistycznych w

sferze dystrybucji



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi analizować funkcjonowanie systemu dystrybucji

i zdefiniować jego elementy


K2A_U04(++)

2. zna metody technicznego wspomagania procesów

logistycznych dystrybucji fizycznej


K2A_U04(+)

3. zna metody technicznego wspomagania procesów

projektowania opakowań i kanałów dystrybucji, potrafi

opracować dokumentację techniczną do projektu

egzamin,

wykonanie projektu

wykład,

projekt

K2A_W14(++),

K2A_U06(+)

K2A_U12(+)

4. projektuje opakowania dla zadanych produktów wykonanie projektu projekt K2A_W14(+)

K2A_U12(+)

5. projektuje proste strategie dystrybucji z uwzględnieniem

marketingu

wykonanie projektu projekt K2A_W14(+)

K2A_U05(++)

K2A_K03(++)

6. prezentuje opracowane zagadnienia, ocenia przedstawione

warianty rozwiązań

prezentacja multimedialna projekt K2A_U05(++)

K2A_U19(+)

7. pracuje samodzielnie i w zespole, jest kreatywny prezentacja multimedialna projekt K2A_K03(+)

K2A_K04(+)



45 15


Wykład: Znaczenie dystrybucji w systemie logistycznym przedsiębiorstwa. Istota i struktura kanałów dystrybucji.

Charakterystyka podstawowych typów kanałów dystrybucji. Rola pośredników w kanałach dystrybucji:

hurtownicy, agenci, detaliści. Kształtowanie cen w kanałach dystrybucji. Internet i handel elektroniczny

w logistyce dystrybucji. Zarządzanie logistyczne w procesach dystrybucji towarów. Projektowanie kanałów

dystrybucji. Planowanie potrzeb materiałowych i dystrybucyjnych. Współdziałanie i konflikty w kanałach

dystrybucji. Rodzaje opakowań, ich funkcje. Narażenia w transporcie i badania opakowań.



336

Projekt: Dobór tras przewozu, lokalizacja CL i planowanie potrzeb zaopatrzeniowych. Projekt opakowania

transportowego.

19) Egzamin: tak


1. Rutkowski K.: Logistyka dystrybucji , DIFIN, Warszawa 2002,

2. Czubała A.: Dystrybucja produktów; PWE Warszawa 2001,

3. Cole J., Bardi E., Langley C.J.: Zarządzanie logistyczne; PWE 2002,

4. Jankowski S.: Opakowania transportowe, WNT, Warszawa,2007.


1. Gołembska E. (red.): Kompendium wiedzy o logistyce; PWN W-wa 2007,

2. Skowronek Cz, Szriusz-Wolski Z.: Logistyka w przedsiębiorstwie, PWE Warszawa 2003,

3. Cholewa-Wójcik A.: Badania opakowań transportowych, Wydawnictwo A E, Kraków, 2006.




1. Wykłady 45/16

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 15/60

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 60/76







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



SPEDYCJA 2) Kod przedmiotu:

MK2_51







9) Semestr: 2


11) Prowadzący przedmiot: dr inż. Damian Gąska




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: środki transportu, infrastruktura transportu, logistyka

16) Cel przedmiotu: zdobycie wiedzy z zakresu organizowania procesu spedycji ładunków z wykorzystaniem

różnych gałęzi transportu



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi wykonać wstępną analizę ekonomiczną

podejmowanych działań spedycyjnych i transportowych


K2A_U19(+)

2. zna terminologię z zakresu spedycji, również w językach

obcych

kolokwium wykład K2A_U07(+)

K2A_U05(++)

3. potrafi pozyskiwać i wykorzystywać informacje

z internetowych giełd transportowych


4. potrafi wybrać „optymalną” dla danego kryterium przewozu

trasę i gałąź transportu

wykonanie projektu projekt K2A_U19(+++)

K2A_U14(+)

5. zna zasady zastosowania międzynarodowych formuł

handlowych w działalności spedycyjnej i transportowej


6. zna specyfikę działań spedycyjnych, przebieg procesu

spedycyjnego i dokumentację w różnych gałęziach transportu

kolokwium wykład K2A_W10(+++)



30 30


Wykład: Podstawy prawne i ogólne wiadomości o spedycji i czynnościach spedytora. Pojęcie gestii transportowej

– przykłady. Warunki dostaw towarów i płatności w handlu zagranicznym. Przebieg i organizacja procesu spedycji

ładunków z wykorzystaniem różnych gałęzi transportu oraz transportu multimodalnego. Organizacja przewozu

ładunków ponadnormatywnych. i niebezpiecznych. Organizacja przewozu towarów łatwopsujących się.

Nowoczesne metody zarządzania w spedycji. Technologie informatyczne wspomagające działalność spedytora.

Taryfoznawstwo w transporcie i spedycji. Obsługa celna towarów. Ubezpieczenia transportowe. Specjalne rodzaje

spedycji – spedycja targów i wystaw

Projekt: Projekt dotyczący organizacji przewozu ładunków różnymi gałęziami transportu.

19) Egzamin: nie



336


1. Marciniak – Neider D., Neider J.: Podręcznik spedytora. Wyd. Polskiej Izby Spedycji i Logistyki. Gdynia 2011,

2. Sikorski P.M., Zembrzycki T.: Spedycja w praktyce. P WT, Warszawa 2006.


1. Neider J.: Transport w handlu międzynarodowym. Wyd. Uniwersytetu Gdańskiego. Gdańsk 2006,

2. Rydzykowski W., Wojewódzka – Król K.: Transport. PWN. Warszawa 2007.




1. Wykłady 30/18

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 30/40

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 60/58







27. Uwagi:

Zatwierdzono:




336



SYSTEMY IDENTYFIKACJI ŁADUNKÓW 2) Kod przedmiotu:

MK2_52







9) Semestr: 2






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: logistyka

16) Cel przedmiotu: przygotowanie do obsługi logistycznej łańcucha dostaw z wykorzystaniem współczesnych

systemów identyfikacji



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. ma poszerzoną wiedzę w zakresie funkcjonowania

nowoczesnego transportu ładunków i towarów


2. ma wiedzę w zakresie systemów transportowych

i logistycznych oraz ich trendów rozwojowych i zna metody

technicznego wspomagania ich procesów


K2A_U16(++)

3. potrafi projektować elementy, obiekty i systemy

infrastruktury transportu i logistyki z uwzględnieniem

zadanych kryteriów użytkowych i systemów

informatycznych

wykonanie sprawozdań lab laboratorium K2A_U16(++)

K2A_W13(++)

4. potrafi na podstawie oceny przydatności metod, narzędzi

i nowych osiągnięć techniki oraz z wykorzystaniem

koncepcyjnych nowych metod rozwiązywać złożone lub

nietypowe zadania inżynierskie w obszarach logistyki

i zarządzania łańcuchem dostaw


5. potrafi określić priorytet oraz identyfikować i rozstrzygać

dylematy związane z realizacją określonego przez siebie

i innych zadania

wykonanie sprawozdań lab laboratorium K2A_K04(++)



30 15


Wykład: Podstawowe zadania systemów identyfikacji ładunków. Wykorzystanie systemów elektronicznej

dystrybucji informacji. Znakowanie produktów z wykorzystaniem kodów kreskowych; Budowa i zastosowanie

kodów kreskowych liniowych i 2D; Systemy identyfikacji z wykorzystaniem częstotliwości radiowych RFID.

Identyfikacja ładunków w zintegrowanych łańcuchach dostaw. Systemy lokalizacji ładunków oparte o GPS;

Zastosowanie GPS w transporcie i spedycji. Systemy śledzenia i monitorowania ładunków. Wykorzystanie

systemów zarządzania bazami danych w zarządzaniu ładunkami; Zaawansowane systemy zarządzania łańcuchem



336

dostaw i przykłady ich zastosowania – wykorzystanie platform typu klient serwer wraz z usługami terminalowymi.

Identyfikacja ładunków w globalnym łańcuchu dostaw w e-biznesie.

Laboratorium: projekt bazy danych z wykorzystaniem systemów identyfikacji towarów i ładunków.

19) Egzamin: nie


1. Elektroniczna Wymiana Dokumentów Wojtachnik Robert Wydawnictwo: MIKOM 2004,

2. Kody kreskowe Standardy Sprzęt zastosowania E.Hałas ILIM Poznań 2000,

3. Informatyka dla logistyki J. Majewski ILIM Poznań 2006.


1. GPS – Globalny system pozycyjny: budowa, działanie zastosowanie J. Narkiewicz, Warszawa 2003,

2. Czasopismo Logistyka.




1. Wykłady 30/10

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/60







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



ZARZĄDZANIE PRZEDSIĘBIORSTWEM TRANSPORTOWYM 2) Kod przedmiotu:

MK2_53







9) Semestr: 2


11) Prowadzący przedmiot: dr inż. Tadeusz Opasiak




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: ekonomika transportu, środki transportu

16) Cel przedmiotu: zapoznanie studentów z nowoczesnymi metodami zarządzania w przedsiębiorstwach

transportowych



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. ma podstawową wiedzę dotyczącą zarządzania

przedsiębiorstwem transportowym


K2A_U05 (++)


nowoczesnego zarządzania przedsiębiorstwem

transportowym


K2A_U07 (++)

3. ma wiedzę dotyczącą zarządzania procesami transportowymi

oraz uwzględniającą aspekty społeczne, ekonomiczne

i prawne


K2A_U09(++)

4. ma wiedzę w zakresie sterowania i zarządzania w transporcie wykonanie sprawozdań

z ćwiczeń

ćwiczenia K2A_W16 (++)

K2A_U10(++)

5. potrafi dokonywać wstępnej analizy ekonomicznej

podejmowanych działań inżynierskich w transporcie


z ćwiczeń

ćwiczenia K2A_U02 (++)

K2A_K03 (++)

6. potrafi pozyskiwać informacje z literatury i innych źródeł;

potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich

interpretacji, a także wyciągać wnioski


z ćwiczeń

ćwiczenia K2A_U04 (++)

K2A_K06(++)



30 15


Wykład: Historia zarządzania przedsiębiorstwem. Definicje zarządzania, funkcje zarządzania. Zasoby organizacji,

rola i zadania menedżerów w przedsiębiorstwie transportowym. Otoczenie przedsiębiorstwa transportowego

(wewnętrzne i zewnętrzne-bliższe i dalsze). Misja przedsiębiorstwa. Planowanie (rodzaje planów, podział ze

względu na charakter, plany działania i reakcji, schemat procesu planowania). Podejmowanie decyzji.

Organizowanie (proces organizowania, etapy tworzenia struktury organizacyjnej, dostosowanie struktury do zmian

otoczenia, organizowanie procesów pracy, produkcji). Metody zarządzania jakością w transporcie (definicja

jakości, TQM, systemy i normy jakości-ISO, BS). Metody zarządzania (zarządzanie przez: cele, jakość, konflikt,

innowację, wyniki). Metody motywacji pracowników (teoria Maslowa, ERG, dwuczynnikowa, modele tradycyjne,



336

zasobów ludzkich, stosunków współdziałania). Funkcja kontroli w zarządzaniu (rodzaje kontroli, controlling,

metody oceny pracownika). Systemy wspomagające zarządzanie w przedsiębiorstwie.

Ćwiczenia: Obliczanie wskaźników funkcjonowania firm transportowo-przewozowych.

19) Egzamin: tak


1. Rydzkowski W. Wojewódzka-Król: Transport, Wyd. PWN, Warszawa 2002.

2. Romanow P.: ”Zarządzanie transportem przedsiębiorstw przemysłowych”, Wyd. Wyższa Szkoła Logistyki

w Poznaniu, Poznań, 2003.


1. Szewczuk A.: „Zachowanie przedsiębiorstw transportu samochodowego w konkurencyjnym otoczeniu”,

Wydawnictwo Instytutu Transportu Samochodowego, Warszawa, 2001.




1. Wykłady 30/20

2. Ćwiczenia 15/20

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/40







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



INFRASTRUKTURA LOGISTYCZNA W TRANSPORCIE 2) Kod przedmiotu:

MK2_54






8) Specjalność: LOGISTYKA TRANSPORTU

9) Semestr: 2


11) Prowadzący przedmiot: dr inż. Damian Gąska





transportu; zna podstawy matematyki; budowę maszyn; rozpoznaje procesy transportowe

16) Cel przedmiotu: Przedmiot ma na celu przedstawienie zagadnień związanych ze składowaniem ładunków oraz

omówienie głównych zagadnień (od strony technicznej) związanych z przemieszczaniem ładunków na

infrastrukturze punktowej i liniowej.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów


nowoczesnego transportu oraz obszarów z nim powiązanych

egzamin wykład K2A_W10 (+++)

K2A_U03 (+)

K2A_U14 (+)

2. ma wiedzę w zakresie infrastruktury dla systemów

transportowych i logistycznych i zna metody technicznego

wspomagania ich procesów


K2A_W15(+)

K2A_U12(++)

3. prezentuje dane empiryczne w sposób graficzny wykonanie projektu projekt K2A_W06 (++)

K2A_W21(+)

K2A_U04(+)

K2A_U13(+)

4. ma wiedzę o aktualnym stanie oraz najnowszych trendach

rozwojowych w zakresie infrastruktury transportu oraz

jej oddziaływania na środowisko


K2A_U05(+)

K2A_K02 (+)

5. potrafi pracować indywidualnie i w zespole wykonanie projektu projekt K2A_U07(++)

K2A__K03 (+)



30 15


Wykład: Infrastruktura procesów logistycznych. Podstawowe parametry, podział i charakterystyka infrastruktury

transportu: drogi kołowe, szynowe, wodne śródlądowe, morskie. Aktualny stan infrastruktury transportu w Polsce

i plany jej rozwoju. Infrastruktura procesów magazynowych, gospodarka magazynowa. Infrastruktura punktowa

w transporcie terminale przeładunkowe, centra logistyczne. Infrastruktura systemów opakowaniowych.

Infrastruktura systemów przetwarzania danych.



336

Projekt: Wykonanie projektu związanego z analizą infrastruktury logistycznej dla wybranego procesu.

19) Egzamin: tak


1. Ficoń K.: Logistyka techniczna, Infrastruktura logistyczna, Warszawa 2009,

2. Pfohl H.: Systemy logistyczne – podstawy organizacji i zarządzania. Biblioteka Logistyka. Poznań 2001,

3. Korzeń Z.: Logistyczne systemy transportu bliskiego i magazynowania. Tom I i II Biblioteka Logistyka ILiM.

Poznań 1999,

4. Markusik S.: Infrastruktura logistyczna w transporcie; t.II „Infrastruktura punktowa”. Wyd. Pol. Śl. Gliwice

2010.


1. Dudziński Z., Kizyn M.: Vademecum gospodarki magazynowej, Ośrodek Doradztwa i Doskonalenia Kadr

Sp. z o.o., Gdańsk 2002;

2. Mindur L. (redakcja): Technologie transportowe XXI wieku. Wyd.PIB, Warszawa-Radom 2008;

3. Markusik S.: Infrastruktura logistyczna w transporcie; t.I „Środki transportu”. Wyd. Pol. Śląskiej. Gliwice 2009.




1. Wykłady 30/20

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 15/25

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/45







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



LOGISTYKA ODPADÓW 2) Kod przedmiotu:

MK2_55







9) Semestr: 3






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: logistyka

16) Cel przedmiotu: umiejętność projektowania zadań związanych z logistyką odpadów



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. ma wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, prawnych

i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności

inżynierskiej oraz ich uwzględniania w praktyce inżynierskiej



rozwojowych w zakresie transportu oraz jego oddziaływaniu

na środowisko


K2A_U16(++)

3. potrafi projektować elementy, obiekty i systemy zaplecza

technicznego, infrastruktury transportu i logistyki zwrotnej

z uwzględnieniem zadanych kryteriów użytkowych

i ekonomicznych, używając odpowiednich metod, technik

i narzędzi

wykonanie sprawozdania

z projektu

projekt K2A_U16(++)

K2A_W17(++)


obejmujących projektowanie obiektów, systemów i procesów

transportowych integrować i systematyzować wiedzę




z projektu

projekt K2A_U20(++)

5. ma świadomość ważności i zrozumienie pozatechnicznych

aspektów i skutków działalności inżynierskiej, w tym jej

wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności

za podejmowane decyzje


z projektu

projekt K2A_K02(++)



30 15


Wykład: Podstawowe pojęcia związane z odpadami. Typy odpadów i systemy odpadów. Systemy zarządzania

środowiskowego. Projektowanie zorientowane na recykling. Zastosowanie grafów recyklingowych do

oszacowania rodzaju materiałów konstrukcyjnych. Środki zbiórki odpadów. Odpady przemysłowe i ich transport.

Sposoby zabezpieczenia środowiska naturalnego i jego ochrona przy transporcie odpadów. Przemysłowe sposoby



336

utylizacji materiałów ze względu na ich rodzaj i pochodzenie. Dyrektywy dotyczące zużytego sprzętu

elektronicznego WEEE i zużytych pojazdów wycofanych z eksploatacji. Metody utylizacji pojazdów i sprzętu

elektrycznego.

Projekt: Umiejętność zaprojektowania łańcucha usuwania wraz z doborem środków transportu i aspektów

logistycznych problemu.

19) Egzamin: nie


1. Podstawy odzysku, recyklingu i unieszkodliwiania odpadów, R. Przywarska, W. Kotowski, WSEA, Wyd.

Triada,

2. Logistyka odpadów, Będkowski, Wyd. Pol. Śl. 2005.


1. Ekologistyka, Z. Korzeń, Wyd.: Instytut Logistyki i Magazynowania 2001,

2. Ekologiczna ocena cyklu życia procesów wytwórczych LCA, Z. Kowalski, J. Kulczycka, Wyd. PWN 2007.




1. Wykłady 30/15

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 15/25

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/40







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



NOWOCZESNE TECHNOLOGIE TRANSPORTOWE 2) Kod przedmiotu:

MK2_56







9) Semestr: 3


11) Prowadzący przedmiot: dr inż. Tadeusz Opasiak




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: logistyka transportu wewnętrznego, zrządzanie

logistyczne w produkcji, transport intermodalny

16) Cel przedmiotu: zapoznanie słuchaczy z procesami produkcyjnymi, technologiami ładunkowymi i

technologiami przewozowymi; ponadto przedmiot przedstawia zagadnienia techniczne, ekonomiczne,

eksploatacyjne, organizacyjne, marketingowe i logistyczne regulujące transport w Unii Europejskiej



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. ma pogłębioną wiedzę w zakresie opisu systemów i procesów

transportowych


K2A_U15(+)

2. ma uporządkowaną wiedzę o funkcjonowaniu nowoczesnego

transportu oraz obszarów z nim związanych


K2A_U14(+)

3. ma wiedzę w zakresie bezpieczeństwa w transporcie kolokwium wykład K2A_W11(+)

K2A_U23(++)

4. ma wiedzę dotyczącą zarządzania procesami transportowymi zaliczenie ćwiczenia K2A_W12(+)

K2A_U10(++)

5. potrafi wykorzystać narzędzia komputerowe w transporcie zaliczenie ćwiczenia K2A_U16(++)

K2A_K03(+)

6. ma świadomość roli społecznej absolwenta uczelni wyższej

i jej oddziaływanie na społeczeństwo

zaliczenie ćwiczenia K2A_K02(++)

K2A_K07(++)



15 15


Wykład: Zagadnienia ogólne z zakresu produkcji i technologii. Procesy produkcyjne w transporcie. Technologie

procesów produkcyjnych w transporcie. Czynniki warunkujące stosowanie określonych technologii procesów –

przewozowego i ładunkowego. Rynek usług przewozowych. Ekonomiczne aspekty przewozu ładunków. Transport

kombinowany. Problemy rozwoju transportu kombinowanego w świetle uregulowań prawnych Unii Europejskiej.

Marketing usług transportowych.

Ćwiczenia: Projekt korytarza transportowego na terenie Unii Europejskiej. Koszty zewnętrzne transportu.

19) Egzamin: nie



336


1. Mindur L.: Współczesne technologie transportowe. Wydawnictwo Politechniki Radomskiej. Radom 2004.

2. Pusty W.: Przewóz towarów niebezpiecznych. WKŁ Warszawa 1996.


1. Mindur L.: Technologie transportowe XXI w. ITE Warszawa-Radom 2008.




1. Wykłady 15/12

2. Ćwiczenia 15/40

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/52







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336




MK2_57







9) Semestr: 3








transportu



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów


pracy magisterskiej

wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_W05 (++)

K2A_W07 (+++)

K2A_U10 (++)





wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U08 (++)

K2A_U17 (++)

K2A_U06 (+)




wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U04 (+++)

K2A_U06 (++)

K2A_K06 (+)




planem

wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U12 (++)

K2A_U10 (+++)

K2A_K04 (++)




wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U22 (+++)

K2A_U19 (++)

K2A_U16 (+)







19) Egzamin:



336








1. Wykłady /

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /300

Suma godzin: /300







27. Uwagi:

Zatwierdzono:




336




MK2_58







9) Semestr: 3













efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi zdefiniować pojęcia z dziedziny logistyki transportu prezentacja multimedialna seminarium K2A_W01 (++)

K2A_W02 (+++)

K2A_U05 (+)

2. zna zasady pisania pracy magisterskiej prezentacja multimedialna seminarium K2A_W20 (+)

K2A_U04 (+++)

3. potrafi przedstawić przy użyciu metod audiowizualnych

cząstkowe rezultaty pracy magisterskiej


K2A_U18 (++)

K2A_K04 (+)

4. potrafi samodzielnie opracować program badań w ramach

realizowanej pracy magisterskiej


K2A_U12 (++)

K2A_K05 (++)


transportu przemysłowego oraz inspirować inne osoby



K2A_U19 (++)

K2A_K07 (+)





pracy dyplomowej


K2A_U04(++)

K2A_U06(+++)



30








336


programu badań.






19) Egzamin: nie








1. Wykłady /

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium 30/75

6. Inne /

Suma godzin: 30/75







27. Uwagi:

Zatwierdzono:




336



STRATEGIE LOGISTYCZNE 2) Kod przedmiotu:

MK2_59







9) Semestr: 2


11) Prowadzący przedmiot: dr inż. Maria Cieśla




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: systemy i procesy transportowe; rozpoznaje procesy

transportowe; znajomość mikro i makroekonomii

16) Cel przedmiotu: poznanie podstawowych zasad planowania procesów logistycznych w transporcie



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów



kolokwium pisemne wykład K2A_W10 (+++)

K2A_U03 (+)

K2A_U14 (+)




kolokwium pisemne wykład K2A_W13(++)

K2A_U12 (+)

K2A_K 04 (+)

3. ma wiedzę niezbędną do rozumienia ekonomicznych i innych

pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej

oraz ich uwzględniania w praktyce inżynierskiej

wykonanie sprawozdań,

kolokwium


K2A_U02 (++)

K2A_K05(+)


rozwojowych w zakresie transportu oraz jego oddziaływania

na środowisko

wykonanie sprawozdań,

kolokwium


K2A_U05(+)

K2A_K02 (+)

5. potrafi pracować indywidualnie i w zespole wykonanie sprawozdań ćwiczenia K2A_U07(++)

K2A_K03 (+)



30 15


Wykład: Podstawy metodologiczne strategii logistycznej przedsiębiorstwa. Pojęcie i miejsce logistyki w procesie

zarządzania strategicznego. Procedura formułowania i wdrażania strategii logistycznej. Struktura systemów

logistycznych. Zarządzanie logistyczne projektowaniem oraz informacją. Logistyka normalizacji. Logistyka a

koncepcja wyszczuplonego zarządzenia (lean management). Logistyka w strategiach konkurencyjnych

przedsiębiorstw. Koncepcja logistyczne: just in time (JIT). Analiza strategiczna w logistyce. Strategie logistyczne

sieci dostaw. Logistyka zaopatrzenia dużych jednostek handlowych. Strategie logistyczne w zaopatrzeniu. Strategie

logistyczne w dystrybucji. Zarządzanie logistyczne w przedsiębiorstwie.



336

Ćwiczenia: Logistyczna gra strategiczna. Analiza strategiczna konkretnego przedsiębiorstwa dla rynku

zagranicznego.

19) Egzamin: nie


1. Ciesielski M.: Logistyka w strategiach firm, PWN, Warszawa 1999;

2. Ciesielski M.: Strategie logistyczne przedsiębiorstw, Wyd. AE Poznań 1998;

3. Ciesielski M.: Strategie łańcuchów dostaw, PWE, Warszawa 2010.


1. Własne materiały dydaktyczne udostępnione przez prowadzącego.

2. Kempny D.: Logistyczna obsługa klienta, PWE Warszawa, 2001.

3. Christopher Ch.: Logistyka i zarządzanie łańcuchem dostaw, Wyd. PCDL Warszawa, 2000.




1. Wykłady 30/23

2. Ćwiczenia 15/18

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/41







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



BADANIA MARKETINGOWE W TRANSPORCIE SZYNOWYM 2) Kod przedmiotu:

MK2_60






8) Specjalność: EKSPLOATACJA POJAZDÓW SZYNOWYCH

9) Semestr: 3

10) Jednostka prowadząca przedmiot: Katedra Transportu Kolejowego

11) Prowadzący przedmiot: Dr inż. Joanna Michalska-Ćwiek




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: transport kolejowy, ekonomika transportu

16) Cel przedmiotu: poznanie roli marketingu w zarządzaniu oraz tworzeniu strategii rozwoju transportu szynowego



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. zna zagadnienia związane z zarządzaniem w transporcie

szynowym


K2A_W03 (++)

2. zna politykę produktową, cykl życia produktu i

odpowiadające mu typowe charakterystyki


3. zna schematyczny sposób określania (definiowania)

wielkości popytu

kolokwium,


z ćwiczeń

wykład,

ćwiczenia

K2A_W12 (++)

K2A_U02 (++)

4. potrafi opracować schemat systemu obsługi klienta od

formalnego przyjęcia zamówienia będącego wynikiem

przeprowadzonych negocjacji do wystawienia faktury


z ćwiczeń

wykład,

ćwiczenia

K2A_U01 (++)

K2A_U02 (++)

5. potrafi opracować algorytm postępowania przy analizowaniu

i diagnozowaniu aktualnego i przyszłego rynku dla

produktów firmy

kolokwium wykład,

ćwiczenia

K2A_U05 (+)

K2A_U02 (++)



15 15


Wykład: Podstawowe pojęcia związane z zasadami marketingowego kierowania organizacją,

Filozofia i model zarządzania marketingowego (strategicznego). Organizacja. Wizja, Misja, Cele, Strategia,

Taktyka, Cele operacyjne, Polityka. Ewolucja myślenia marketingowego. Świat współczesny – przyczyny wzrostu.

Podstawowe czynniki przemian: demografia, zasoby materialne, zasoby energetyczne, zasoby informatyczne,

zasoby finansowe. Banki Danych w prognozowaniu rozwoju. Model systemu idealnego. Spirala rozwoju.

Organizacje uczące się. Firma w warunkach ostrej konkurencji rynkowej. Orientacja rynkowa - system

marketingowy. Podstawowe elementy marketingu. Analiza przedsiębiorstwa, rynku, zachowania się konsumentów.

Badania marketingowe. Decyzje strategiczne, segmentacja, pozycjonowanie, sformułowanie strategii

marketingowej



336

Ćwiczenia: Schemat konwencjonalnego i zintegrowanego kanału dystrybucji, Schematyczny sposób określania

(definiowania) wielkości popytu, Przykładowy schemat organizacyjny pionu marketingowego, Harmonogram

ogólny budowy systemu marketingowego.

19) Egzamin: nie


1. Philip Kotler: Marketing. Analiza, planowanie, wdrożenie i kontrola. Wyd. Gebethner i Ska, Warszawa 1994,

2. Philip Kotler: Kotler o marketingu. Jak kreować i opanowywać rynki. Wyd. Profesjonalnej Szkoły Biznesu,

Kraków 1999,

3. Philip Kotler, Somkid Jatusripitak, Suvit Maesincee: Marketing Narodów. Strategiczne podejście do budowania

bogactwa narodowego. Wydawnictwo Profesjonalnej Szkoły Biznesu. Kraków 1999,

4. Peter F. Drucker: Praktyka Zarządzania. Nowoczesność. AE w Krakowie, 1994,

5. Peter F. Drucker: Menedżer skuteczny. Nowoczesność. AE w Krakowie, 1994,

6. Peter F. Drucker: Zarządzanie w czasach burzliwych. Nowoczesność. AE w Krakowie, 1995,

7. Kajzer S.: Klient jako centralny podmiot działań marketingowych. Rynek Stali. IMŻ i HIPH, Nr 4,5,6. 1997.


1. Kramer Teodor. Podstawy marketingu. Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1995,

2. Michel A.: Kapitalizm kontra Kapitalizm. Wydawnictwo Signum. Kraków 1994,

3. Ludwig von Mises: Liberalizm w klasycznej tradycji - System Społeczno - Ekonomiczny. Cobden press, 1800

Market Street, San Francisco, California 1989,

4. Peter F. Drucker: Społeczeństwo po kapitalistyczne. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999,

5. Balcerowicz Leszek: Wolność i rozwój – ekonomia wolnego rynku. Wydawnictwo Znak, Kraków 1998.




1. Wykłady 15/14

2. Ćwiczenia 15/25

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/39







27. Uwagi:

Zatwierdzono:




336




BADANIA POJAZDÓW SZYNOWYCH 2) Kod przedmiotu:

MK2_61







9) Semestr: 2


11) Prowadzący przedmiot: dr inż. Adam Mańka




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: transport kolejowy, elektrotechnika, metrologia zna

podstawy wytrzymałości materiałów, potrafi wykonywać pomiary

16) Cel przedmiotu: zapoznanie studentów z aktualnymi wymaganiami prawnymi oraz najnowszymi metodami

w zakresie badania pojazdów szynowych oraz zapewnienia bezpieczeństwa w transporcie szynowym



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. zna cykle życia elementów pojazdu szynowego egzamin pisemny wykład K2A_W10(+)

K2A_W11(+)

K2A_U10(+)

2. potrafi opracować program badań elementów pojazdu

szynowego w odniesieniu do aktualnych wymagań prawnych

i najlepszych praktyk branży kolejowej

egzamin pisemny wykład K2A_W15(+)

K2A_W14(+)

3. potrafi zamodelować elementy pojazdów szynowych wykonanie projektu projekt K2A_U10 (+)

K2A_U11( +)

K2A_U17 (++)

4. umie wykonać obliczenia numeryczne wybranych elementów

pojazdów szynowych

wykonanie projektu projekt K2A_U15 (++)

5. potrafi zinterpretować wyniki badań pojazdów szynowych wykonanie projektu projekt K2A_K01 (+)

K2A_U23 (+)



30 45


Wykład: Zna zakres działań obejmujący całokształt prac realizowanych na wszystkich etapach cyklu życia wyrobu

kolejowego tj. od fazy projektowania, wytwarzania przez certyfikację wyrobu i jego użytkowanie

z uwzględnieniem zadań utrzymania i naprawy. Zna również podstawowe wytyczne prawne, normatywne,

bezpieczeństwa, i ekonomiczne dotyczące badania elementów i pojazdów szynowych w tym badania dla uzyskania

świadectwa typu elementu lub pojazdu kolejowego lub świadectwa dopuszczenia do eksploatacji.



336

Projekt: potrafi ocenić i wybrać program badań poszczególnych elementów pojazdów szynowych, potrafi

zaprojektować podstawowe elementy pojazdów szynowych oraz wykonać obliczenia tych elementów

z uwzględnieniem aktualnych wymagań prawnych.

19) Egzamin: tak


1. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 30 kwietnia 2004 roku w sprawie świadectw dopuszczenia do

eksploatacji typu budowli i urządzeń przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego oraz typu pojazdu

kolejowego (Dz. U. Nr 103 poz. 1090 z późn. zm.).

2. L.F. Castaneda Heredia, Bogdan Żółtowski: Badania Pojazdów Szynowych, Księgarnia Techniczna Kazimierz

Leki, Warszawa 2009.

3. Piec Paweł: Badania eksploatacyjne elementów i zespołów pojazdów szynowych, Wydawnictwo Politechniki

Krakowskiej, Kraków 2004.


1. Ustawa z dnia 19 sierpnia 2011 roku o zmianie ustawy o transporcie kolejowym (Dz. U. 2011, Nr 205, poz.

1209).

2. Ustawa z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 16, poz. 94, z późn. zm.).

3. Normy PN, EN, normy branżowe i instrukcje przewoźników kolejowych,, Karty UIC, opracowania ORE zgodnie

z analizowanymi elementami pojazdów szynowych.

4. RID – regulamin dla międzynarodowego przewozu kolejami towarów niebezpiecznych.

5. TSI Wagon, TSI Hałas, TSI infrastruktura.




1. Wykłady 30/25

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 45/65

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 75/90







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



BUDOWA POJAZDÓW SZYNOWYCH 2) Kod przedmiotu:

MK2_62







9) Semestr: 2






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: transport kolejowy, transport tramwajowy, transport

miejski i regionalny, diagnostyka pojazdów szynowych

16) Cel przedmiotu: zapoznanie z ogólnymi warunkami budowy wagonów i pojazdów trakcyjnych, szczegółową

budową wybranych pojazdów szynowych i ich elementów, rodzajami pojazdów szynowych i ich danymi

technicznymi, oznaczeniami i napisami na pojazdach szynowych oraz hamulcami kolejowymi



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. rozpoznaje, rozróżnia oraz definiuje elementy, części

i oznaczenia pojazdów szynowych


2. posiada poszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu warunków

budowy pojazdów szynowych


K2A_W10(+)

K2A_U16(++)

3. posiada poszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu budowy

wybranych pojazdów szynowych i ich elementów


K2A_W11(+)

K2A_K01(+)

4. potrafi wykonać obliczenia analityczne wybranych

elementów pojazdów szynowych


5. potrafi zinterpretować uzyskane wyniki obliczeń wykonanie projektu projekt K2A_K04(+)

K2A_U06(+)

6. potrafi dokonać analizy wytrzymałości elementów pojazdów

szynowych z wykorzystaniem metod numerycznych


7. potrafi pracować w grupie wykonanie projektu projekt K2A_U05(+)

8. potrafi przygotować i przedstawić wyniki realizacji projektu wykonanie projektu projekt K2A_U07(++)



30 30


Wykład: ogólne cechy konstrukcyjne lokomotywy parowej, ogólne cechy nowoczesnych lokomotyw

elektrycznych, tendencje w rozwoju budowy lokomotyw elektrycznych, szczegółowa budowa lokomotywy serii:

EU07, EP09, EU44, ogólne cechy nowoczesnych lokomotyw spalinowych, tendencje w rozwoju budowy

lokomotyw spalinowych, ogólne cechy konstrukcyjne lokomotyw hybrydowych, szczegółowa budowa

lokomotywy serii: SM42, ST44, TEM2, zespolone pojazdy trakcyjne EN57, ED74, TGV, tendencje w rozwoju



336

budowy pojazdów pasażerskich klasycznych, tendencje w rozwoju budowy pojazdów wysokich prędkości,

tendencje w rozwoju budowy pojazdów kolejowo – tramwajowych, wagony pasażerskie, wagony towarowe,

urządzenia hamulcowe w wagonach towarowych i pasażerskich, tendencje w rozwoju budowy wagonów

towarowych.

Projekt: przeprowadzenie analizy wytrzymałościowej wybranych elementów pojazdów szynowych

z wykorzystaniem metod komputerowych, wyznaczanie na podstawie normy PN-EN 13103 średnicy osi kolejowej

w przekrojach niebezpiecznych.

19) Egzamin: tak


1. Z. Romaniszyn, T. Wolfram: Nowoczesny tabor szynowy. Wydawnictwo specjalne IPSz, Kraków 1997.


1. Kowalski E.: Pojazdy trakcyjne. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 1984,

2. Cywiński B.: Encyklopedia kolejnictwa. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 1966.




1. Wykłady 30/26

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 30/50

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 60/76







27. Uwagi:

Zatwierdzono:




336



EKSPLOATACJA POJAZDÓW SZYNOWYCH 2) Kod przedmiotu:

MK2_63







9) Semestr: 2


11) Prowadzący przedmiot: dr inż. Andrzej Hełka




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: transport kolejowy, transport tramwajowy, transport

miejski i regionalny, diagnostyka pojazdów szynowych

16) Cel przedmiotu: zapoznanie z ogólnymi zasadami eksploatacji wagonów i pojazdów trakcyjnych, utrzymaniem

i naprawą wybranych pojazdów szynowych i ich elementów



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. rozpoznaje, rozróżnia oraz definiuje podstawowe

uszkodzenia pojazdów szynowych i ich elementów


K2A_W09(+)

K2A_W11(+)

K2A_W08(+)

K2A_U15(+)

2. posiada wiedzę z zakresu ogólnych zasad eksploatacji

pojazdów szynowych


K2A_W10(+)

K2A_U16(++)

3. zna dokumentacje dotyczące eksploatacji pojazdów

szynowych


lab.


4. potrafi dokonać oceny stanu technicznego elementów

pojazdów szynowych


lab.

laboratorium K2A_K04(+)

K2A_U06(+)

K2A_U11(+)

5. potrafi, na podstawie przeprowadzonych badań prowadzić

zapisy w dokumentach związanych z eksploatacją pojazdu

szynowego


lab.


6. potrafi pracować indywidualnie i w grupie wykonanie sprawozdań

lab.

laboratorium K2A_U05(+)



30 30


Wykład: ogólne zasady eksploatacji, utrzymanie i naprawa wagonów, utrzymanie i naprawa pojazdów trakcyjnych,

zasady gospodarki trakcyjnej, dokumentacja systemu utrzymania.

Laboratorium: rozpoznawanie, rozróżnianie oraz definiowanie podstawowych uszkodzeń pojazdów szynowych



336

i ich elementów, praktyczne zasady eksploatacji pojazdów szynowych, DSU.

19) Egzamin: tak


1. J. Marciniak: Eksploatacja kolejowych pojazdów szynowych nowych generacji, Politechnika Radomska 1999,

2. Z. Romaniszyn, T. Wolfram: Nowoczesny tabor szynowy. Wyd. IPSz, Kraków 1997,

3. Jerzy Gruszczyński: Eksploatacja pojazdów szynowych. Wyd. Komunikacji i Łączności, Warszawa 1975.


1. Kowalski E.: Pojazdy trakcyjne. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 1984,

2. Cywiński B.: Encyklopedia kolejnictwa. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 1966.




1. Wykłady 30/26

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 60/76







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



ELEKTROTECHNIKA I ELEKTRONIKA W POJAZDACH

SZYNOWYCH

2) Kod przedmiotu:

MK2_64







9) Semestr: 2


11) Prowadzący przedmiot: dr inż. Krzysztof Bizoń




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: elektrotechnika, budowa pojazdów szynowych, silniki

pojazdów szynowych, napęd i sterowanie pojazdów szynowych, podstawowe pojęcia z elektrotechniki,

znajomość budowy pojazdu szynowego (rozmieszczenia elementów w pojazdach szynowych), rodzaje silników

elektrycznych stosowanych w budowie pojazdów szynowych

16) Cel przedmiotu: Zapoznanie się z budową i zasadami działania elementów układów elektrycznych

i elektronicznych pojazdów szynowych (silniki, wyłączniki szybkie, nastawniki jazdy i nawrotniki, szafy

sterujące, falowniki itp.).



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. zna budowę układu elektrycznego pojazdów szynowych kolokwium wykład K2A_W08 (+)

K2A_W10 (++)

K2A_U23 (+)

2. potrafi opisać zasadę działania głównych elementów układu

elektrycznego pojazdu szynowego

kolokwium wykład K2A_W15 (++)

K2A_U05 (+)

K2A_U10 (+)

K2A_U13 (+)

3. potrafi schematycznie przedstawić kierunki przepływu prądu

od pantografu do silników trakcyjnych


lab.

laboratorium K2A_W15 (++)

K2A_U05 (++)

K2A_U07 (+)

K2A_U13 (+)

K2A_K03 (+)

4. przeprowadza badania laboratoryjne działania elementów

układu elektrycznego pojazdu szynowego z uwzględnieniem

przepisów BHP


lab.

laboratorium K2A_W11 (+)

K2A_U05 (+)

K2A_U10 (++)

K2A_U13 (++)

K2A_U21 (++)

K2A_K03 (++)

5. umie przedstawić przepływ prądu od dostarczyciela energii

elektrycznej przez pojazd szynowy do podstacji trakcyjnej


K2A_W17 (+)



15 15



336


Wykład: Poznanie podstawowych systemów zasilania trakcji elektrycznej. Podstacje i kabiny sekcyjne. Układy

prostownikowe i zabezpieczenia prądowe i napięciowe. Elementy obwodu głównego systemów prądu stałego

i przemiennego. Konstruowanie podstawowych układów regulacji prędkości jazdy.

Laboratorium: Obwód zasilania trakcji elektrycznej. Obwody główne lokomotyw. Wyłączniki szybkie. Badanie

działania nastawnika jazdy. Badanie działania nawrotnika, Badania kolejności załączania styczników w szafie

sterującej lokomotywy.

19) Egzamin: nie


1. J. Marciniak, Monografia ,Obwody główne i pomocnicze wybranych serii pojazdów trakcyjnych PKP,

Wydawnictwo Politechniki Radomskiej, Radom 2008,

2. J. Furman: Zespoły napędowe elektrycznych pojazdów trakcyjnych. WKiŁ Warszawa 1975.


1. Lokomotywy serii ET, EP, EU,

2. Lokomotywy serii ST.




1. Wykłady 15/15

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/50







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



ERGONOMIA W TRANSPORCIE SZYNOWYM 2) Kod przedmiotu:

MK2_65







9) Semestr: 3






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: ergonomia i bezpieczeństwo pracy, budowa pojazdów

szynowych, podstawowe pojęcia związane z ergonomią, konstrukcja pojazdów szynowych

16) Cel przedmiotu: zapoznanie studenta z istotą wpływu ergonomii na jakość oraz możliwości współdziałania

układu człowiek-obiekt techniczny w transporcie szynowym (np. kabina maszynisty), ze szczególnym

uwzględnieniem projektowania wykorzystującego dane antropometryczne oraz normy i regulacje prawne



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. umie określić podstawowe parametry antropometryczne

człowieka


K2A_W10 (++)

K2A_W11 (++)

K2A_W14 (+)

2. potrafi ocenić pod względem ergonomicznym konstrukcję

pojazdu szynowego


K2A_U11 (++)

K2A_U14 (++)

K2A_K04 (+)

3. potrafi zaproponować zmiany w konstrukcji pojazdu

szynowego z uwzględnieniem zasad ergonomii


K2A_U14 (+)

K2A_U16 (++)

K2A_U17 (+)

K2A_K02 (+)

4. potrafi dokonać oceny narażenia na hałas i drgania

w środowisku transportu


K2A_U20 (++)

K2A_U23 (+)

5. zna zagadnienia związane z wpływem ergonomii na

bezpieczeństwo i wydajność pracy w transporcie


K2A_W11 (+)

K2A_W14 (++)

K2A_U04 (+)



15 15




336

Wykład: ergonomia warunków pracy, projektowanie środowiska pracy w transporcie ze względu na kryteria

antropometryczne, ergonomia układu człowiek - maszyna na przykładzie pojazdu szynowego, wpływ ergonomii

na bezpieczeństwo i wydajność pracy w transporcie, metody oceny narażenia na hałas i drgania na stanowiskach

pracy w środkach transportu.

Projekt: projekt stacyjnego lub ruchomego stanowiska pracy, w którym zostają uwzględnione podstawowe

wymagania i zalecenia ergonomiczne oraz zastosowane obliczeniowe metody doboru parametrów wybranych

elementów urządzeń i zespołów stanowiska pracy.

19) Egzamin: nie


1. Czajka J.: Ergonomia. Materiały do ćwiczeń. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 1999,

2. Jabłoński J.: Ergonomia produktu. Ergonomiczne zasady projektowania produktów. Wydawnictwo Politechniki

Poznańskiej, 2006,

3. Górska E.: Ergonomia. Projektowanie, diagnoza, eksperymenty. Oficyna Wydawnicza Politechniki

Warszawskiej, 2002.


1. Bugajska J., Gedliczka A., Konarska D. i inni: Ergonomia. Wyd. Centralny Instytut Ochrony pracy. Warszawa,

1997,

2. Gierasimuk J.: Arkusz oceny ergonomicznej, w: Bezpieczeństwo pracy i ergonomia, maszyny, stanowiska pracy,

podstawowe kryteria, wymagania i zasady oceny. Wyd. Centralny Instytut Ochrony pracy. Warszawa, 1984,

3. Praca zbiorowa pod red. Koradeckiej Danuty.: Bezpieczeństwo pracy i ergonomia. . Wyd. Centralny Instytut

Ochrony pracy. Warszawa, 1997.




1. Wykłady 15/15

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 15/40

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/55







27. Uwagi:

Zatwierdzono:




336



INFRASTRUKTURA KOLEJOWA 2) Kod przedmiotu:

MK2_66







9) Semestr: 3






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: transport kolejowy, infrastruktura transportu, SRK

16) Cel przedmiotu: znajomość budowy pojazdów , eksploatacji i diagnostyk infrastruktury transportu szynowego



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. zna zagadnienia związane z budową infrastruktury kolejowej kolokwium wykład K2A_W10(++)

K2A_W11(++)

2. identyfikuje elementy infrastruktury kolejowej kolokwium wykład K2A_W11 (+)

3. zna aktualne przepisy związane z utrzymaniem infrastruktury

kolejowej


K2A_U04 (+)

K2A_U17 (+)

4. potrafi przeprowadzić diagnostykę nawierzchni kolejowej wykonanie sprawozdań

z projektu

projekt K2A_W14 (++)

K2A_U04 (+)

K2A_U16 (++)

5. potrafi wykonać obliczenia numeryczne elementów

infrastruktury kolejowej


z projektu

projekt K2A_U18 (+)

K2A_W14 (+)



15 15


Wykład: Budowa nawierzchni kolejowej normalnotorowej, wąskotorowej. Zasady diagnostyki nawierzchni

kolejowej. Budowa sieci trakcyjnej, kolejowe obiekty inżynieryjne.

Projekt: metody pomiarów geometrycznych nawierzchni kolejowej, obliczenia numeryczne wybranych elementów

infrastruktury kolejowej.

19) Egzamin: nie


1. M. Batko Drogi kolejowe WKŁ Warszawa 1981,

2. S. Kiewlicz Nawierzchnia kolejowa typu S60, S49, S42 WKŁ Warszawa 1974,

3. H. Zamięcki Budowa i utrzymanie dróg kolejowych WKŁ Warszawa 1972.



336


1. Instrukcja ID-2 PKP 2005,

2. Instrukcja ID-4 PKP 2005.




1. Wykłady 15/8

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 15/25

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/33







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



INŻYNIERIA BEZPIECZEŃSTWA 2) Kod przedmiotu:

MK2_67







9) Semestr: 3






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: ergonomia i bezpieczeństwo pracy

16) Cel przedmiotu: zapoznanie studenta z wymaganiami dotyczącymi bezpieczeństwa w transporcie szynowym

(techniczne, zawodowe, osoby trzecie, środowisko, terroryzm), działaniami Unii Europejskiej na rzecz

bezpieczeństwa oraz głównymi kierunkami polityki bezpieczeństwa w Polsce



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. zna zagadnienia związane z bezpieczeństwem egzamin wykład K2A_W11 (++)

K2A_W12 (+)

2. zna wymagania dotyczące bezpieczeństwa w transporcie

szynowym

egzamin wykład K2A_W19 (+)

K2A_W16 (++)

3. potrafi opracować mapę procesów i procedury w Systemie

Zarządzania Bezpieczeństwem (SMS)


lab.

wykład,

laboratorium

K2A_U03 (+)

K2A_U09 (+)

4. potrafi dokonać oceny ryzyka w Systemie Zarządzania

Bezpieczeństwem (SMS)


lab.

wykład,

laboratorium

K2A_U14 (++)

5. potrafi opracować mapę procesów i procedury zgodnie

ze standardem IRIS


lab.

wykład,

laboratorium

K2A_K01 (+)

K2A_U18 (+)



30 30


Wykład: Inżynieria Bezpieczeństwa – pojęcia podstawowe. Podmioty zaangażowane w system bezpieczeństwa

transportu. Wymagania w zakresie bezpieczeństwa stawiane przewoźnikom kolejowym i zarządcom infrastruktury.

System Zarządzania Bezpieczeństwem – Podejście procesowe. Zarządzanie kompetencjami personelu

bezpośrednio związanego z ruchem kolejowym. Procedury Systemu Zarządzania Bezpieczeństwem - Proces

przewozu towarów i pasażerów. Ocena ryzyka operacyjnego w Systemie Zarządzania Bezpieczeństwem. Ocena

ryzyka zawodowego. Bocznice Kolejowe. Wymagania w zakresie bezpieczeństwa stawiane podmiotom

odpowiedzialnym za utrzymanie (ECM). Dworce Kolejowe. Wymagania w zakresie bezpieczeństwa stawiane

producentom na rzecz kolejnictwa – Standard IRIS .

Laboratorium: Podejście systemowe – mapa procesów, przygotowanie procedur. Mapa procesów i procedury

w Systemie Zarządzania Bezpieczeństwem (SMS). Ocena ryzyka w Systemie Zarządzania Bezpieczeństwem



336

(SMS). Mapa procesów i procedury w Systemie Zarządzania Utrzymaniem (MMS). Mapa procesów i procedury

zgodnie ze standardem IRIS.

19) Egzamin: tak


1. Zintegrowany System Zarządzania Bezpieczeństwem pod redakcją Marka Sitarza, Tom I Żółta Księga – Yellow

Book, Katowice 2009,

2. Zintegrowany System Zarządzania Bezpieczeństwem pod redakcją Marka Sitarza, Tom II, Teoria i Praktyka,

3. Sitarz M., Chruzik K: Czynnik ludzki w profilaktyce na rzecz bezpieczeństwa transportu kolejowego.

Monografia, Gliwice 2010.


1. Zintegrowany System Bezpieczeństwa Transportu pod redakcją Ryszarda Krystka, Tom I, Diagnoza

bezpieczeństwa transportu w Polsce, Warszawa 2009,

2. Zintegrowany System Bezpieczeństwa Transportu pod redakcją Ryszarda Krystka, Tom II, Uwarunkowania

rozwoju integracji systemów bezpieczeństwa transportu, Warszawa 2009.




1. Wykłady 30/25

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 60/90







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



LOGISTYKA TRANSPORTU SZYNOWEGO 2) Kod przedmiotu:

MK2_68







9) Semestr: 3






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: logistyka, umiejętność obsługi programów

komputerowych

16) Cel przedmiotu: poznanie roli jaką pełni kolej w logistycznych łańcuchach dostaw, poznanie podstawowych

zagadnień z zakresu transportu kolejowego



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. rozróżnia systemy logistyczne wykorzystujące transport

kolejowy


K2A_U06 (++)

2. ma wiedzę w zakresie kolejowych systemów transportowych



egzamin wykład,

projekt

K2A_W13(+++)

K2A_U05(++)

3. zna podstawowe metody i techniki stosowane

w kombinowanych przewozach szynowo - drogowych


K2A_U15(++)

4. zna podstawowe zasady realizacji kolejowych przewozów

towarowych, ma wiedzę o wymaganiach dokumentacyjnych

i organizacyjnych przy realizacji procesu spedycji kolejowej

egzamin wykład K2A_U02(+)


obejmujących projektowanie kolejowych punktów

przeładunkowych integrować i systematyzować wiedzę


środowiskowe, ekonomiczne i prawne, potrafi pracować

indywidualnie i w zespole


K2A_K06(++)



30 30


Wykład: Zasady przewozu towarów koleją. Transport kolejowy w łańcuchach i sieciach logistycznych. Operator

logistyczny w transporcie kolejowym. Sieć kolejowa w europejskiej sieci kolejowej. Kolejowe korytarze

transportowe Europa-Azja. Przewozy kolejowe Zachód-Wschód-Zachód. Wielkości przewozów i główne

tendencje rozwojowe. Kolejowe przewozy w transporcie intermodalnym. Jednostki ładunkowe w transporcie

intermodalnym. Technologie przeładunkowe w transporcie intermodalnym. Technologie przewozu w transporcie

kombinowanym. Organizacja przewozy ładunków w transporcie kolejowym. Dokumenty spedycyjne w transporcie



336

kolejowym. Infrastruktura punktowa w przewozach ładunków transportem kolejowym – centra logistyczne i

terminale przeładunkowe. Systemy prawne w międzynarodowych przewozach kolejowych ładunków. Zasady

rozmieszczania i zabezpieczania ładunków na wagonie. Przesyłki nadzwyczajne w transporcie kolejowym.

Transport kolejowy materiałów niebezpiecznych.

Projekt: Projektowanie kolejowego procesu logistycznego. Przewozy ładunków wielkogabarytowych- zasady

rozmieszczania i zabezpieczania ładunków na wagonie. Infrastruktura punktowa w przewozach ładunków

transportem kolejowym – projektowanie kolejowych punktów przeładunkowych.

19) Egzamin: tak


1. Grajnert J., „Miejsce transportu kolejowego w łańcuchach i sieciach logistycznych”, Oficyna Wydawnicza

Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2002,

2. Nowosielski L., „Organizacja przewozów kolejowych”, KOW, Warszawa 1999.


1. J. Neider, D. Marciniak-Neider: Transport multimodalny w Europie, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego,

Gdańsk 2005,

2. J. Neider, Transport międzynarodowy, PWE, Warszawa 2008.




1. Wykłady 30/18

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 30/44

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 60/62







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



MODELOWANIE ELEMENTÓW POJAZDÓW SZYNOWYCH 2) Kod przedmiotu:

MK2_69







9) Semestr: 2






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: mechanika techniczna, geometria i grafika inżynierska,

umiejętność obsługi komputera w stopniu podstawowym

16) Cel przedmiotu: nabycie umiejętności praktycznego wykorzystania programów komputerowych służących

do tworzenia wirtualnych modeli obiektów rzeczywistych oraz ich analizy kinematycznej



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. wykonuje modele bryłowe prostych obiektów rzeczywistych

wykorzystując odpowiednie oprogramowanie komputerowe


z projektu

wykład,

projekt

K2A_W08(++)

K2A_U10(+)

2. wykonuje złożenia modeli bryłowych definiując więzy

geometryczne


z projektu

wykład,

projekt

K2A_W08(+)

K2A_U10(+)

3. definiuje więzy kinematyczne w parach kinematycznych

wirtualnych modeli prostych mechanizmów

egzamin wykład,

projekt

K2A_U10(+)

K2A_K04(+)

4. dokonuje analizy kinematycznej wirtualnych modeli prostych

mechanizmów

egzamin wykład,

projekt

K2A_K04(+)

5. dokonuje analizy wyników analizy kinematycznej prostych

mechanizmów

prezentacja multimedialna wykład,

projekt

K2A_U07(+)



30 30


Wykład: pojęcie modelowania, obiekt rzeczywisty, model fizyczny, model geometryczny, model matematyczny,

prowadzenie do programu Catia V5, wprowadzenie do modułu DMU Kinematics, tworzenie wirtualnych modeli

bryłowych obiektów rzeczywistych, tworzenie złożeń modeli bryłowych, definiowanie węzłów geometrycznych,

definiowanie węzłów kinematycznych, tworzenie par kinematycznych, tworzenie mechanizmów, definiowanie

ruchu modelu mechanizmu, podstawy analizy kinematycznej mechanizmów.

Projekt: przykład procesu modelowania, modele podstawowych mechanizmów, modele mechanizmów złożonych,

analizy kinematyczne modeli mechanizmów.

19) Egzamin: tak



336


1. Wyleżoł M.: Modelowanie bryłowe w systemie Catia – przykłady i ćwiczenia, Wyd.Helion, Gliwice 2002.

2. Wyleżoł M.: Catia – modelowanie i analiza układów kinematycznych, Wyd. Helion, Gliwice 2007, 3.

Elektroniczna wersja instrukcji do programu Catia V5.


1. Materiały udostępnione przez prowadzącego.




1. Wykłady 30/20

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 30/60

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 60/80







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336




MK2_70







9) Semestr: 3








transportu



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów


pracy magisterskiej

wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_W01(+)

K2A_W02(+)

K2A_W05(+)

K2A_W07(++)

K2A_U04(+)





wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U03(++)

K2A_U07(++)

K2A_U08(+)

K2A_K02(++)




wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_W05(++)

K2A_U04(+)




planem

wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U02(++)

K2A_U09(++)

K2A_U11(+)

K2A_K01(+)

K2A_K04(+)




wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U10(++)

K2A_U19(+)

K2A_K05(+)









336

19) Egzamin:








1. Wykłady /

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /300

Suma godzin: /300







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336




MK2_71







9) Semestr: 3


11) Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Janusz Ćwiek, prof. nzw. Pol. Śl.











efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi zdefiniować pojęcia z dziedziny techniki i zarządzania

w transporcie samochodowym

prezentacja multimedialna seminarium K2A_W04(++)

K2A_W12(+)

K2A_W15 (++)

K2A_W16(+)

K2A_W19 (++)




magisterskiej

prezentacja multimedialna seminarium K2A_W20 (+)

K2A_U06 (++)

K2A_U07(+++)

K2A_U10 (++)




prezentacja multimedialna seminarium K2A_U09(++)

K2A_K01(+)





pracy dyplomowej


K2A_U04(++)

K2A_U06(+++)



30







programu badań.



336






19) Egzamin: nie








1. Wykłady /

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium 30/75

6. Inne /

Suma godzin: 30/75







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



SILNIKI POJAZDÓW SZYNOWYCH 2) Kod przedmiotu:

MK2_72







9) Semestr: 2






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawy konstrukcji maszyn, silniki spalinowe,

elektrotechnika

16) Cel przedmiotu: zapoznanie z budową i eksploatacją kolejowych silników spalinowych i elektrycznych



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. zna budowę kolejowych silników spalinowych kolokwium wykład K2A_W10 (++)

K2A_W11 (++)

2. zna budowę i zasadę działania układów silników

spalinowych


K2A_W11 (++)

3. zna budowę osprzętu silników spalinowych kolokwium wykład K2A_W17 (++)

4. zna budowę układów napędowych pojazdów szynowych kolokwium wykład K2A_W17 (++)

5. zna budowę i układy połączeń silników elektrycznych kolokwium wykład K2A_W17 (++)



30


Wykład: Konstrukcja elementów składowych silników spalinowych, kadłuby, skrzynie korbowe, tłoko instalacje

paliwowe, systemy olejenia układ chłodzenia, układy wlotowe i wylotowe, tendencje rozwoju spalinowych

i elektrycznych pojazdów szynowych, układy przenoszenia mocy z silnika na koła, urządzenia elektryczne

i elektropneumatyczne, gospodarka paliwowa w eksploatacji spalinowych pojazdów szynowych, ograniczenie

zanieczyszczeń środowiskowych przez spalinowe pojazdy trakcyjne, badania i analiza w zakresie emisji

toksycznych składników przez spalinowe pojazdy szynowe, aktualne przepisy dotyczące związków toksycznych,

aparatura wysokiego i niskiego napięcia elektrycznych pojazdów szynowych.

19) Egzamin: nie



336


1. Obremski J.: "Lokomotywy spalinowe SM 03", WKŁ, Warszawa 1979,

2. Obremski J.: "Lokomotywy spalinowe ST 43", WKŁ, Warszawa 1975,

3. Domański E.: "Lokomotywy spalinowe ST44", WKŁ, Warszawa 1973,

4. Świtalski M.: „Lokomotywa elektryczna EU05”, WKŁ, Warszawa 1964,

5. Domański E.: „Elektryczne Zespoły Trakcyjne serii EW55 EN57, WKŁ, Warszawa 1967.


1. Pokropiński B.: "Lux-torpeda PKP", WKŁ, Warszawa 2002.




1. Wykłady 30/32

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/32







27. Uwagi:

Zatwierdzono:




336



AVIATION ENGLISH 2) Kod przedmiotu:

MK2_73






8) Specjalność: NAWIGACJA POWIETRZNA

9) Semestr: 3


11) Prowadzący przedmiot: mgr inż. Eugeniusz Piechoczek



14) Język prowadzenia zajęć: polski i angielski

15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: znajomość języka angielskiego na poziomie

średniozaawansowanym, podstawowe wiadomości z zakresu frazeologii lotniczej w języku angielskim

16) Cel przedmiotu: W wyniku opanowania treści programowych słuchacz powinien: nazwać statki powietrzne

różnych typów i krótko je omówić; nazwać główne części płatowca i silnika; określić i omówić podstawowe

manewry statku powietrznego; nazwać główne przyrządy pokładowe; omówić zasadnicze elementy lotnisk;

posługiwać się terminologią dotyczącą załóg statków powietrznych i pasażerów; posługiwać się podstawowym

słownictwem z zakresu nawigacji lotniczej oraz radionawigacji; podstawową terminologię z zakresu meteorologii

lotniczej; znać zasadnicze procedury i słownictwo z nimi związane w języku angielskim na poziomie ICAO - 4.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi praktycznie zastosować techniczną terminologię

lotniczą w języku angielskim na stanowisku pracy

kolokwium ćwiczenia K2A_W05 (++)

K2A_U04 (++)

K2A_K06 (+)

2. potrafi prowadzić konwersację w języku angielskim

w odniesieniu do obsługi statku powietrznego

kolokwium ćwiczenia K2A_W05 (+)

K2A_K04 (+)

3. potrafi prowadzić dokumentację związaną z obsługą statku

powietrznego w języku angielskim


K2A_U17 (++)

4. potrafi stosować zasadnicze techniczne procedury alarmowe

i awaryjne w języku angielskim


K2A_U23 (++)

K2A_K05 (++)

5. potrafi pracować w zespole, samodzielnie posługując się

językiem angielskim


K2A_U05 (++)

K2A_K03 (++)



30


Ćwiczenia: Ćwiczenia doskonaląco – utrwalające z mówienia, słuchania, pisania i czytania w odniesieniu do

poszczególnych tematów wykładów.

19) Egzamin: nie



336


1. Henry Emergy, Andy Roberts, „Aviation english”, Macmillan 2008,

2. Sue Ellis, Terence Gerighty, “English for aviation”, Oxford University Press 2008.


1. „The aviation dictionary for pilots and aviation maintenance technicians”, Jeppesen 2003,

2. Sergiusz CZERNI, „Słownik lotniczo-kosmonautyczny Polsko-Angielsko – Rosyjski”, WKŁ, Warszawa 1984.




1. Wykłady /

2. Ćwiczenia 30/35

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/35







27. Uwagi:

Zatwierdzono:




336



CZYNNIK LUDZKI W LOTNICTWIE 2) Kod przedmiotu:

MK2_74







9) Semestr: 3


11) Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Andrzej Fellner




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: nauki społeczne, ergonomia i bezpieczeństwo pracy

16) Cel przedmiotu: umiejętność opisu funkcjonowania fizjologii i psychiki człowieka w odniesieniu do lotnictwa,

rozumienie konieczności uwzględniania czynnika ludzkiego w lotnictwie, rozumienie procesów psychologii

społecznej oraz psychologii osobowości, świadomość i uwzględnianie błędów ludzkich



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. opisuje i potrafi wytłumaczyć zjawiska , przetwarzania

informacji, uwagi i percepcji, pamięci

egzamin pisemny wykład K2A_W01 (+++)

K2A_U01 (++)

2. ma podstawową wiedzę z zagadnień psychologii osobowości,

rozróżnia typy temperamentów, ma świadomość różnic

indywidualnych, potrafi określić własny temperament


K2A_U04 (++)

3. ma uporządkowaną wiedzę na temat środowiska fizycznego

człowieka ze szczególnym uwzględnieniem specyfiki

lotnictwa


4. rozróżnia odpowiedzialność indywidualną i grupową, ma

świadomość odpowiedzialności za podejmowane decyzje

egzamin pisemny i ustny wykład K2A_W02 (++)

K2A_U05 (+++)

5. potrafi ocenić ryzyko w miejscu pracy, rozpoznaje i unika

ryzyka

egzamin pisemny i ustny wykład K2A_U05(+)

6. ma świadomość czynników wpływających na osiągnięcia,

umie pracować pod presją czasu

egzamin pisemny i ustny wykład K2A_U08 (++)

K2A_K01 (+)

7. ma świadomość skutków błędów ludzkich, potrafi zarządzać

błędami

egzamin pisemny i ustny wykład K2A_K02 (++)



30


Wykład: Wprowadzenie do zagadnień czynnika ludzkiego. Ludzkie możliwości i ograniczenia – wzrok, słuch,

przetwarzanie informacji, uwaga i percepcja, pamięć. Psychologia osobowości – temperament, różnice

indywidualne. Psychologia społeczna – odpowiedzialność indywidualna i grupowa, motywacja, praca zespołowa,

zagadnienia „kulturowe”, nadzór, przewodnictwo. Czynniki wpływające na osiągnięcia – stres, presja czasu,

obciążenie i niedociążenie pracą, sen i zmęczenie, praca zmianowa, alkohol, lekarstwa, nadużywanie narkotyków.

Środowisko fizyczne – hałas, dym, oświetlenie, klimat, temperatura, ruch, wibracje. Zadania – praca fizyczna,



336

zadania powtarzalne, systemy złożone. Komunikacja – zespołowa, rozpowszechnianie informacji. Modele błędu

ludzkiego – skutki błędów, zarządzanie błędami. Ryzyko w miejscu pracy – rozpoznawanie i unikanie ryzyka,

postępowanie w sytuacjach nagłych.

19) Egzamin: tak


1. Polski Przegląd Medycyny Lotniczej nr 3 tom 14, lipiec-wrzesień 2008,

2. Traczyk W.: Fizjologia człowieka w zarysie, wyd., PZWL, 2009,

3. Michajlik A., Ramotowski W.: Anatomia i fizjologia człowieka, wyd., PZWL, 2009,

4. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 23 października w sprawie badań lotniczo-lekarskich (Dz. U. z

dnia 4 listopada 2003 r.),

5. Ogińska-Bulikn., Juczyński Z.: Osobowość stres a zdrowie, Difin Sp. z o.o, Warszawa 2008.


1. Maruszewski, T.: Psychologia poznania. Gdańsk: Gdańskie Wyd. Psychologiczne, 2001,

2. Strelau, J. (red.).: Psychologia. Podręcznik akademicki. Gdańsk: Gdańskie Wyd. Psychologiczne, 2000,

3. R. J. Gerlig, P. G. Zimbardo: Psychologia i życie, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2006,

4. Terelak J. F.: Psychologia stresu, Oficyna Wyd. Branta, Bydgoszcz 2001.




1. Wykłady 30/45

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/45







27. Uwagi:

Zatwierdzono:




336



METEOROLOGIA II 2) Kod przedmiotu:

MK2_75







9) Semestr: 3


11) Prowadzący przedmiot: dr inż. Aleksander Król




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: meteorologia I, znajomość podstawowych wiadomości

z zakresu fizyki (mechanika płynów i gazów, termodynamika, optyka i elektryczność atmosfery), geografii

fizycznej, chemii nieorganicznej i matematyki na poziomie szkoły średniej, znajomość podstaw informatyki

16) Cel przedmiotu: w wyniku opanowania treści programowych wykładów przedmiotu student potrafi: określić

wpływ czasowo-przestrzenny rozkładu elementów meteorologicznych i zjawisk pogody w atmosferze na

działalność lotnictwa, rozpoznać i ocenić elementy i zjawiska pogody mające wpływ na lot samolotu na

opracowanych materiałach synoptycznych; dokonać charakterystyki meteorologicznych warunków lotów

w typowych sytuacjach synoptycznych, analizować prognozy pogody zawarte w komunikatach

meteorologicznych, sygnifikantach oraz rozszyfrować depesze TAF i METAR; przedstawić zasady organizacji

meteorologicznej osłony lotnictwa zgodnie z dyrektywami ICAO



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. charakteryzuje czasowo-przestrzenny rozkład

elementów meteorologicznych i zjawisk pogody

w atmosferze


K2A_U02(++)

2. umie rozpoznać i ocenić elementy i zjawiska pogody mające

wpływ na lot samolotu


K2A_U02(++)

3. umie dokonać charakterystyki meteorologicznych warunków

lotów w typowych sytuacjach synoptycznych

egzamin wykład,

laboratorium

K2A_W04(+++)

K2A_U02(++)

4. zna zasady organizacji meteorologicznej osłony lotnictwa

zgodnie z dyrektywami ICAO

egzamin wykład,

laboratorium

K2A_W04(+++)

K2A_U04(++)

5. umie przeprowadzić wtórną analizę materiału synoptycznego zaliczenie laboratorium K2A_U09(++)

K2A_U08(+++)

6. umie dokonać analizy prognozy pogody zawartej

w komunikatach meteorologicznych, sygnifikantach, oraz

rozszyfrowywać depesze TAF i METAR

zaliczenie laboratorium K2A_U09(++)

K2A_U08(+++)



30 15




336

Wykład: Międzynarodowa Atmosfera Wzorcowa (ISA); Wysokość ciśnieniowa, wysokość rzeczywista, wysokość

względna, wysokość bezwzględna, poziom lotu. QNH, QFE, QFF. Pogoda i meteorologiczne warunki lotów we

frontach: ciepłym, chłodnym I i II rodzaju oraz frontach okluzji w przebiegu rocznym i dobowym. Rodzaje

widzialności, czynniki zmniejszające widzialność. Meteorologiczne zagrożenia lotów – podział i charakterystyka

niebezpiecznych zjawisk pogodowych. Fizyczne warunki powstawania oblodzenia, wpływ oblodzenia na lot

samolotu. Służba meteorologiczna, stacje synoptyczne i lotniskowe, zadania WMO i ICAO w zakresie

meteorologicznej osłony działań lotnictwa, sieć lotniskowa AFTN, komputerowe banki danych. Kody

meteorologiczne SYNOP i SHIP. Informacje radarowe, informacje satelitarne, rodzaje lotniczych prognoz pogody.

Treść komunikatu meteorologicznego, depesze METAR i TAF. Podstawowe meteorologiczne dokumenty

normatywne niezbędne do przygotowania lotu według norm ICAO.

Laboratorium: zwiedzanie lotniskowej stacji meteorologicznej i konsultacje z osobami odpowiedzialnymi za

meteorologię działań lotnictwa. Obliczenia przewyższenia nad terenem, najniższego użytecznego poziomu lotu,

praktyczne wskazówki przy uwzględnianiu wpływu temperatury i ciśnienia. Kody lotnicze: METAR, TAF, SPECI,

SIGMET, SNOWTAM, MOTNE, komunikat o warunkach na drodze startowej, briefing meteorologiczny

i doradztwo, specjalne ostrzeżenia meteorologiczne, informacje dla komputerowego planowania lotu.

19) Egzamin: tak


1. Domicz J., Szutowski L., „Podręcznik pilota samolotowego”, wyd. 2, TECHNIKA, Poznań, 1998.

2. Jafernik H., Wilczek Z., Ziarko J., „Meteorologiczna osłona działań lotnictwa, Dom Wyd.BELLONA,

Warszawa 2000.

3. Praca zbiorowa, „Meteorologia dla pilota”, DWOPK, Warszawa, 1988.

4. Szewczak P., „Meteorologia dla pilota samolotowego”. Seria szkoleniowa AVIA - TEST Poznań, 2007.


1. Ostrowski M., „Meteorologia dla lotnictwa sportowego”, Aeroklub Polski, Wyd Przegląd lotniczy, Warszawa

1999;

2. Schmidt M., „Meteorologia dla potrzeb szybownictwa”, WKiŁ, Warszawa, 1982;

3. Sorbjan Z., „Meteorologia dla każdego”, Prószyński i S-ka, Warszawa 2001;

4. Woś A., „Meteorologia dla geografów, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 1997.




1. Wykłady 30/10

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/45







27. Uwagi:


336

Zatwierdzono:




336



NAZIEMNE PRZYGOTOWANIE DO LOTÓW 2) Kod przedmiotu:

MK2_76







9) Semestr: 3






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne:

16) Cel przedmiotu: w wyniku opanowania treści programu student powinien opanować umiejętności niezbędne do

praktycznego wykonywania zadań w przestrzeni powietrznej



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. zna tryb i zakres szkolenia lotniczego zgodny z Instrukcją

Szkolenia FTO ROYAL

kolokwium laboratorium K2A_W08(++)

K2A_K06(++)

2. opanował podstawową wiedzę z zakresu prawa lotniczego

i procedur operacyjnych i umie ją zastosować w praktyce


K2A_W15(+++)

K2A_K06(++)

K2A_U06(++)

3. zna ogólną budowę samolotu , umie przygotować samolot

do eksploatacji

kolokwium laboratorium K2A_W15(+++)

K2A_U06(++)

K2A_K06(++)

4. umie wykazać swoje umiejętności w zakresie prowadzenia

łączności radiowej

kolokwium laboratorium K2A_W15(+++)

K2A_U18(++)

K2A_K06(++)

K2A_U06(++)

5. zna osiągi samolotu i zasady wykonywania lotu, umie

planować lot i opracować niezbędne dokumenty

do wykonania lotu


K2A_U22(+++)

K2A_W08(++)

K2A_W10(++)

K2A_K06(++)

6. umie w praktyce zastosować wiedzę z zakresu nawigacji

i meteorologii

kolokwium laboratorium K2A_K06(++)

K2A_W08(++)

K2A_W10(++)

K2A_U06(++)

K2A_U22(+++)



60




336

Laboratorium: Student pod kierunkiem opiekuna naukowo – dydaktycznego ma samodzielnie sformułować

i rozwiązać zagadnienie dotyczące problemu praktycznego wykonania zadań w przestrzeni powietrznej. Przeliczać

jednostki miar stosowanych w lotnictwie (przeliczanie wysokości lotu, obliczenie wysokości bezpiecznej,

parametrów lotu, wyważenia samolotu). Wykreślanie trasy lotu na mapach, opracowanie planu lotu. Przeliczanie

prędkości. Obliczanie poprawek do kursu na podstawie liniowego bocznego odchylenia. Obliczanie zużycia

paliwa. Obliczanie zasięgu i czasu przybycia (ETA). Poprawki do ETA. Obliczanie elementów zakrętu.

Kompleksowe obliczanie trasy lotu. Wypełnianie dziennika pokładowego i innych dokumentów, prowadzenie

łączności radiowej. Praktyczne wykonywanie lotów na symulatorach.

19) Egzamin: nie


1. Ćwiklak J., Grzegorzewski M., Jafernik H., „Podstawy wykonywania lotów IFR”, WSOSP, Dęblin 2008;

2. Januszewski J., „Systemy radionawigacyjne i satelitarne”, WSM, Gdynia 1993;

3. Narkiewicz J., „Podstawy układów nawigacyjnych”, WKŁ, Warszawa 1999;

4. Ortyl A., „Systemy nawigacji lotniczej”, WAT, Warszawa 1994;

5. Polak Z., Rypulak A., „Awionika i przyrządy pokładowe”, WSOSP, Dęblin 2002.


1. Sobczyński E., Pietruszka J., Mapy lotnicze (Przewodnik), MON, Warszawa 2004;

2. Szutowski L., „Podręcznik pilota samolotowego”, Poznań 1994;

3. Szutowski L., „Poradnik pilota samolotowego”, Poznań 2003;

4. Szutowski L., „Album szkolenia lotniczego”, AVIA - TEST, Poznań 2008;

5. Wyrozumski W., „Podręcznik nawigacji lotniczej”, WKŁ, Warszawa 1984.

6. Oxford aviation tom 1-7.

7. PL 4444 Zarządzanie ruchem lotniczym (Załącznik do Dziennika Urzędowego ULC Nr 1, poz. 1);

8. ICAO DOC 8168 - Operacje statków powietrznych (Załącznik do Dziennika Urzędowego ULC Nr 1, poz. 1).




1. Wykłady /

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 60/15







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



OGÓLNA BUDOWA STATKÓW POWIETRZNYCH II 2) Kod przedmiotu:

MK2_77







9) Semestr: 2






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawowe wiadomości z zakresu mechaniki i

budowy maszyn, materiałoznawstwa, elektrotechniki i automatyki

16) Cel przedmiotu: W wyniku opanowania treści programowych przedmiotu student powinien znać strukturę

budowy statków powietrznych, silników lotniczych i zasadniczych systemów (urządzeń) pokładowych.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi dokonać podziału i scharakteryzować zasadnicze

elementy współczesnych statków powietrznych

egzamin pisemny wykład K2A_W08 (+)

K2A_U17 (++)

2. potrafi opisać zasadę pracy systemów znajdujących

zastosowanie we współczesnych statkach powietrznych

egzamin pisemny,


lab.

wykład,

laboratorium

K2A_W18 (++ )

K2A_U17 (+)

3. potrafi rozpoznać, opisać budowę i zasadę pracy lotniczego

silnika tłokowego, turbinowego i odrzutowego

egzamin pisemny,


lab.

wykład,

laboratorium

K2A_W18 (+)

K2A_U15 (++)

4. potrafi uzasadnić zastosowanie określonej struktury statku

powietrznego w zależności od jego przeznaczenia

egzamin pisemny,


lab.

wykład,

laboratorium

K2A_W08 (++ )

K2A_U15 (+)


lab.


K2A_U05 (++)

K2A_K03 (+++)



15 45


Wykład: Struktura statku powietrznego – definicje, budowa kadłuba i skrzydła - zasadnicze elementy w zależności

od rodzaju. Mechanizacja skrzydła – zasadnicze urządzenia mechanizacji skrzydła. Typy i budowa podwozia.

Silniki – budowa i zasada działania silnika tłokowego, turbinowego i odrzutowego. Instalacja hydrauliczna,

powietrzna, elektryczna, paliwowa – zasadnicze elementy i ich przeznaczenie, zasada działania.

Laboratorium: Awionika statku powietrznego – przyrządy pokładowe – zasadnicze przyrządy ciśnieniowe,

żyroskopowe, i bezwładnościowe – budowa i zasada działania. Dajniki ciśnienia powietrza, płaszczyzny

żyroskopowe, centrala aerometryczna. Zapoznanie z budową i zasadą działania zasadniczych systemów



336

samolotów. Ogólna charakterystyka strukturalna samolotów. Mechanizacja skrzydeł. Charakterystyka systemów

sterowania. Silniki lotnicze. Systemy hydrauliczne, powietrzne, paliwowe i elektryczne.

19) Egzamin: tak


1. Airframes and systems, Jeppsen, Germany 2007,

2. Powerplant – Jeppsen, Germany 2007,

3. Instrumentation – Jeppsen, Germany 2007.


1. W. Chebda, M. Malski, „Płatowce”, WKiŁ, Warszawa 1981.




1. Wykłady 15/15

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 60/60







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



OSIĄGI I PLANOWANIE LOTU II 2) Kod przedmiotu:

MK2_78







9) Semestr: 2






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawowe wiadomości z zakresu nawigacji ogólnej

i radionawigacji, prawa lotniczego, aerodynamiki i zasad lotu

16) Cel przedmiotu: W wyniku opanowania treści programowych przedmiotu student powinien znać podstawowe

pojęcia i definicje związane z osiągami, planowaniem lotu statku powietrznego oraz praktycznie wykonać

czynności związane z planowaniem lotu VFR i IFR.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi wykonać zasadnicze obliczenia związane z masą,

wyważeniem samolotu i załadunkiem samolotu

egzamin ustny

i praktyczny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W07 (++)

K2A_U19 (++)

K2A_K04 (+)

2. potrafi określić osiągi samolotu jedno i wielosilnikowego

w określonej konfiguracji

egzamin ustny

i praktyczny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W03 (++)

K2A_U19 (+)

K2A_K04 (+)

3. potrafi wykonać czynności związane z zaplanowaniem lotu

VFR i IFR

egzamin ustny

i praktyczny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W15 (++)

K2A_U18 (++)

K2A_K04 (+)

4. potrafi rozwiązywać zadania związane z zaplanowaniem

paliwa, nalotu i jego kontrolą w czasie lotu

egzamin ustny

i praktyczny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W07 (+)

K2A_U18 (+)

5. zna zasady i potrafi praktycznie wypełnić plan lotu (flight

plan)

egzamin ustny

i praktyczny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W10 (++)

K2A_U11 (++)

K2A_K03 (++)



15 30


Wykład: Masa i wyważanie: Ograniczenia masy i wyważenia. Użycie instrukcji eksploatacji samolotu dla

wyznaczenia granicznych położeń środka ciężkości dla konfiguracji do startu, lądowania i przelotu. Czynniki

wyznaczające maksymalną dopuszczalną masę. Czynniki określające graniczne położenia środka ciężkości.

Załadowanie: Definicje i terminologia. Masy samolotu. Ładunek samolotu. Sprawdzanie masy samolotu.

Dokumentacja wyważenia. Skutki przeciążenia. Wpływ masy i wyważenia na osiągi samolotów. Środek ciężkości:

Podstawy obliczeń położenia środka ciężkości (arkusz załadowania i wyważenia). Momenty sił. Wyrażenie



336

wyważenia w procentach średniej cięciwy aerodynamicznej (% MAC). Obliczanie położenia środka ciężkości

samolotu. Położenia środka ciężkości pustego samolotu. Przesunięcie środka ciężkości po dodaniu paliwa, ładunku

i balastu. Skutki przesunięcia ładunku. Osiągi samolotów jedno i wielosilnikowych: Definicje użytych terminów

i prędkości. Dodatkowe nowe terminy używane dla określania osiągów samolotów wielosilnikowych. Określanie

osiągów w warunkach normalnych. Uwzględnienie wpływu wysokości ciśnieniowej, temperatury, wiatru, masy

samolotu, nachylenia i warunków na drodze startowej. Elementy składowe osiągów. Użycie tabel i wykresów

osiągów. Planowanie lotu nawigacyjnego: Plan nawigacyjny. Wybór tras, prędkości, wysokości względnych

(bezwzględnych) i lotniska zapasowego. Pomiar - linie drogi i odległości. Obliczenia kursu, prędkości podróżnej

(GS), czasów przelotów z odcinków trasy, prędkości rzeczywistej (TAS) i prędkości wiatrów. Łączność radiowa

i pomoce nawigacyjne (rodzaj, częstotliwość, zasięg i identyfikacja). Częstotliwości i znaki wywoławcze

odpowiednich służb kontroli ruchu lotniczego i informacji lotniczej takich jak stacje meteorologiczne. Wypełnianie

części przedlotowej dziennika nawigacyjnego. Planowanie paliwa: obliczanie planowanego zużycia paliwa na

każdy odcinek oraz całkowitej ilości paliwa na lot. Wypełnianie arkusza paliwa w części przedlotowej dziennika

nawigacyjnego. Obliczanie paliwa podczas lotu. Obliczanie współczynnika bieżącego zużycia paliwa. Poprawki

do przewidywanej rezerwy paliwa. Plan lotu ICAO ATC: Rodzaje planów lotu. Przygotowywanie planu lotu.

Informacje do planu lotu uzyskane z: nawigacyjnego planu lotu, obliczeń paliwowych, podstawowych danych

o samolocie – z instrukcji użytkowania, danych dotyczących załadunku i wyważenia. Wypełnianie planu lotu.

Procedury składania planu lotu. Służba odpowiedzialna za przyjęcie planu lotu. Zamknięcie planu lotu.

Laboratorium: Praktyczne wykonywanie obliczeń związanych z załadunkiem, masą i wyważeniem samolotu, masa

paliwa, osiągów samolotów. Praktyczne planowanie lotu VFR i IFR. Praktyczne wypełnienie planu lotu.

19) Egzamin: tak


1. Flight planning – JAA ATPL Training – Jeppsen, Germany 2007,

2. Procedury Służb Ruchu Lotniczego „Zarządzanie ruchem lotniczym” (Doc. 4444), Wydanie 15, Warszawa 2007.


1. CAP 697 – Flight planning manual – Secondary edition – July 2006,

2. Instrukcje użytkowania wybranych samolotów jedno – wielosilnikowych.




1. Wykłady 15/15

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/65







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336




MK2_79







9) Semestr: 3








transportu



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów


pracy magisterskiej

wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_W01(+)

K2A_W02(+)

K2A_W05(+)

K2A_W07(++)

K2A_U04(+)





wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U03(++)

K2A_U07(++)

K2A_U08(+)

K2A_K02(++)




wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_W05(++)

K2A_U04(+)




planem

wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U02(++)

K2A_U09(++)

K2A_U11(+)

K2A_K01(+)

K2A_K04(+)




wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U10(++)

K2A_U19(+)

K2A_K05(+)









336

19) Egzamin:








1. Wykłady /

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /300

Suma godzin: /300







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



PRAWO LOTNICZE I PROCEDURY ATC II 2) Kod przedmiotu:

MK2_80







9) Semestr: 3


11) Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Jarosław Kozuba, prof. nzw w pol. Śl.




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: prawo lotnicze i procedury z sem. 5 studiów I stopnia

16) Cel przedmiotu: poznanie międzynarodowego i krajowego prawa lotniczego wraz z obowiązującymi

załącznikami



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi zastosować w praktyce podstawowe pojęcia związane

z międzynarodowym prawem lotniczym


K2A_K02(++)

2. potrafi zastosować w praktyce podstawowe zasady

krajowego prawa lotniczego


K2A_K02(++)

3. umie opracować dokumenty wynikające ze stosowania prawa

lotniczego

egzamin ustny i pisemny wykład,

laboratorium

K2A_W04(+++)

4. umie w praktyce zastosować dokumenty normatywne w celu

bezpiecznego wykonywania lotów statku powietrznego


laboratorium

K2A_W04(+++)

K2A_U04(++)

5. zna przepisy prawne i dokumenty wydane przez

międzynarodowe i krajowe organizacje lotnicze


K2A_U04(++)



30 30


Wykład: Żegluga powietrzna: ogólne zasad i zastosowanie: suwerenność, terytorium; lot nad terytoriami państw

stron umowy: prawo do lotów poza rozkładowych, loty rozkładowe, kabotaż, lądowanie w portach celnych,

stosowanie przepisów lotniczych, przepisy ruchu lotniczego, poszukiwanie statku powietrznego; działania w celu

ułatwienia nawigacji lotniczej: wymagania celne, warunki jakie musi spełniać statek powietrzny: świadectwo

zdatności do lotu, licencje personelu lotniczego, uznawanie świadectw i licencji, ograniczenia dotyczące frachtu;

aparaty fotograficzne: dokumenty wymagane na pokładzie statku powietrznego, międzynarodowe standardy

i zalecane praktyki: przyjęcie międzynarodowych standardów i procedur, wpisy w świadectwa i licencje, ważność

wpisów w świadectwa i licencje: odstępstwa od międzynarodowych standardów i procedur (notyfikacji

o odstępstwach).

Laboratorium.: Praktyki handlowe i związane z tym zasady – dzierżawa bez załogi, dzierżawa z załogą, obowiązki

z tytułu standardów i zalecanych praktyk, procedur dla usług nawigacji lotniczej oraz regionalnej żeglugi

powietrznej, międzynarodowe porozumienia i organizacje, europejskie organizacje lotnicze, procedury łączności,



336

procedury dla przylatujących i odlatujących samolotów, kontrola ruchu lotniczego rejonie i na lotnisku, przepisy

wykonywania lotów w VFR i IFR, loty międzynarodowe i w przestrzeni niekontrolowane.

19) Egzamin: tak


1. Załącznik 7,8,2,1 ICAO,

2. Jafernik H., Ćwiklak J.: Wykonywanie lotów. IFR Dęblin 2010,

3. Ustawa prawo lotnicze z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze (Dz. U. z 2006 r.).


1. Szutowski D., „Podręcznik pilota samolotowego”, Poznań 1994,

2. PL 4444 Zarządzanie ruchem lotniczym (Załącznik do Dziennika Urzędowego ULC Nr 1, poz. 1 z dnia 16

lutego 2006 r.),

3. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 9 października 2003 r. w sprawie zakazów lub ograniczeń lotów

na czas dłuższy niż miesiące,

4. ICAO DOC 8168 - Operacje statków powietrznych (Załącznik do Dziennika Urzędowego ULC Nr 1, poz. 1 z

dnia 16 lutego 2006 r.).




1. Wykłady 30/10

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 60/75







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



PROCEDURY OPERACYJNE II 2) Kod przedmiotu:

MK2_81







9) Semestr: 2


11) Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Jarosław Kozuba, prof. nzw w pol. Śl.




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: studenci powinni być po zaliczeniu z przedmiotu

procedury operacyjne I, osiągi i planowanie lotu I i II

16) Cel przedmiotu: wykazanie się znajomością przepisów OPS, poznanie podstawowej dokumentacji pokładowej

oraz dokumentacji eksploatacyjnej statku powietrznego, zapoznanie się z procedurami przeciw hałasowymi

i awaryjnymi, nabycie umiejętności praktycznego posługiwania się kartami podejścia do lądowania według

wskazań przyrządów, poznanie procedury ustawiania wysokościomierzy i utrzymywania wysokości



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. zna podstawowe dokumenty pokładowe oraz dokumentację

eksploatacyjną statku powietrznego

egzamin ustny wykład K2A_W13(+)

K2A_K04(++)

2. zna podstawowe procedury przeciw hałasowe i awaryjne egzamin ustny wykład K2A_W13(++)

K2A_K05(++)

3. umie praktycznie posługiwać się kartami podejścia do

lądowania według wskazań przyrządów


laboratorium

K2A_W13(++)

K2A_U08(++)

4. umie praktycznie posługiwać się kartami odlotowymi według

wskazań przyrządów


laboratorium

K2A_W14(+)

K2A_U22(++)

5. zna procedury ustawiania wysokościomierzy i utrzymywania

wysokości


K2A_U22(++)

6. umie opracować procedury podejścia do lądowania według

wskazań przyrządów


K2A_U22(++)



30 15


Wykład: Aneks 2 - przepisy ruchu lotniczego - zastosowanie ogólnych zasad ruchu lotniczego (bez operacji

nawodnych), przepisy dotyczące lotów z widocznością. przepisy dotyczące lotów wg wskazań przyrządów, sygnały

stosowane podczas przechwytywania cywilnych, przepisy dotyczące lotów z widocznością, przepisy dotyczące

lotów wg wskazań przyrządów, tabela poziomów przelotowych, procedury służb ruchu lotniczego - operacje

statków powietrznych, procedury odlotowe, procedury podejścia, procedury oczekiwania, procedury nastawiania

wysokościomierza, procedury użycia transpondera wtórnego, Ankes 11 – służby ruchu lotniczego, służba kontroli

ruchu lotniczego (ATC), służba informacji lotniczej (FIS), służba alarmowa (AS), zasady rządzące oznaczaniem



336

dróg lotniczych typu RNP i ATS innych niż standardowe drogi odlotowe i przylotowe,.zasady ruchu lotniczego,

służba kontroli obszaru, służba kontroli zbliżania służba kontroli lotniska, wykorzystanie radaru w służbie ruchu

lotniczego, Aneks 15 – Służba informacji lotniczej, Aneks 14 – Lotniska – definicje, dane lotniska, wizualne

pomoce nawigacyjne, pomoce wizualne dla oznaczenia przeszkód i oznaczania ograniczonego użytkowania stref,

służby alarmowe, Załącznik A do Aneksu 14, Aneks 9 - Ułatwienia – wlot i wylot statku powietrznego, przylot

i odlot osób i bagażu, Aneks 12 - Poszukiwanie i ratownictwo – definicje, organizacja, współpraca, procedury

operacyjne, sygnały używane w ratownictwie i poszukiwaniu, Aneks 17 – Bezpieczeństwo i ochrona – przepisy

ogólne, organizacja, przewoźnicy (program ochrony przewoźnika), Aneks 13 – Badanie wypadków i incydentów

statków powietrznych – definicje, zastosowanie.

Laboratorium: praktyczne wykonywanie obliczeń i czynności pilota w czasie przygotowania do lotu z zakresu:

procedur odlotu, procedur podejścia, procedur oczekiwania, procedur nastawiania wysokościomierza, procedur

użycia transpondera radaru wtórnego, obliczania zgłoszonych odległości, obszaru działania radiowego

wysokościomierza, widoczności świateł podchodzenia.

19) Egzamin: tak


1. Ćwiklak J., Jafernik H., Postawy wykonywania lotów. IFR, WSOSP, Dęblin 2008.

2. ICAO Doc. 8168- Ops/611, Tom1.

3. ICAO Doc.7030 - Uzupełniające procedury regionalne.

4. ICAO Aneksy - 2, 9, 11, 12, 13, 14, 15, 17.


1. Wyrozumski W., „Podręcznik nawigacji lotniczej”, WKŁ, Warszawa 1984.

2. Szutowski D., „Podręcznik pilota samolotowego”, WKŁ, Poznań 2006.

3. JEPPESEN – FLIGHT PLANING, JAA ATPL TRAINING JEPPESEN SANDERSON 2004.

4. JEPPESEN - INSTRUMENTATION, JAA ATPL TRAINING JEPPESEN SANDERSON 2004.




1. Wykłady 30/20

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/65







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



RADIONAWIGACJA 2) Kod przedmiotu:

MK2_82







9) Semestr: 2






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: wiadomości z zakresu nawigacji ogólnej, procedur

operacyjnych i budowy urządzeń radionawigacyjnych statku powietrznego

16) Cel przedmiotu: w wyniku opanowania treści programowych słuchacz powinien znać i potrafić stosować

urządzenia i systemy radionawigacyjne oraz znać zasady ich stosowania



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi scharakteryzować budowę, parametry i zastosować

zasadnicze systemy radionawigacyjne stosowanych

w lotnictwie

egzamin pisemny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W08(++)

K2A_U19 (++)

K2A_K05 (++)

2. potrafi opisać i zastosować procedury związane

z wykorzystaniem systemów nawigacyjnych

egzamin pisemny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W01(++)

K2A_U19 (+)

K2A_K04 (++)

3. prawidłowo interpretuje zapisy określone na mapach podejść

lotnisk kontrolowanych

egzamin pisemny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W01 (+)

K2A_U17 (++)

K2A_K05 (+)

4. potrafi prawidłowo interpretować wskazania pokładowych

przyrządów radionawigacyjnych

egzamin pisemny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W06 (++)

K2A_U15 (++)

5. potrafi scharakteryzować i zastosować pokładowe systemy

zarządzania lotem FMS

egzamin pisemny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W08 (+)

K2A_U15 (+)



45 30


Wykład: Wprowadzenie do radionawigacji – pojęcie radionawigacji, fala elektromagnetyczna, właściwości fal

radiowych, Teoria radarów – radar pierwotny i wtórny, zasad pracy radarów, charakterystyka zasadniczych

systemów radarowych. System zarządzania przestrzenią powietrzną AMS 2000+. VHF DF – charakterystyka, dane

techniczne, zasada pracy, zastosowanie, karta podejścia wg VHF DF. NDB i ADF – charakterystyka, dane

techniczne, zasada pracy, zastosowanie, lot od i do r/ latarni, karta podejścia wg NDB. VHF Omnidirectional Radio

Range (VOR) – charakterystyka, zasada pracy, zasad pomiaru namiaru, wyposażenie samolotu, zastosowanie VOR

w nawigacji. DME – charakterystyka, zasada pracy, nawigowanie z zastosowaniem DME. ILS – charakterystyka,

zasada pracy, wyposażenie pokładowe, kategorie ILS, błędy. Zastosowanie ILS – identyfikacja stacji, interpretacja

wskazań przyrządu, karta podejścia. MLS – charakterystyka, dane techniczne, zasada pracy. Radiolokacja – metody



336

stosowane w radiolokacji, radary kontroli ruchu lotniczego, radary pokładowe. GNSS – charakterystyka systemu

GPS – wymagania, charakterystyka systemu, zasada pracy – wyznaczanie pozycji, poziom dokładności, błędy

systemu. System zarządzania lotem FMS – charakterystyka, zastosowanie.

Laboratorium: Praktyczne wykonywanie obliczeń związanych z zastosowaniem procedur odnoszących się do

wykorzystania urządzeń radionawigacyjcnych. Ćwiczenia z zakresu odczytywania wskazań urządzeń

radionawigaycjnych i map podejścia do lądowania

19) Egzamin: tak


1. Radionavigation – JAA ATPL training, Jeppsen, Germany 2009.


1. Theoretical Knowledge Manual – Radionavigation, Jeppsen, England 2001.

2. Mapy podejścia lotnisk wybranych kontrolowanych.




1. Wykłady 45/15

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 75/65







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336




MK2_83







9) Semestr: 3













efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi zdefiniować pojęcia z dziedziny nawigacji

powietrznej


K2A_W12(+)

K2A_W15 (++)

K2A_W16(+)

K2A_W19 (++)




magisterskiej


K2A_U06 (++)

K2A_U07(+++)

K2A_U10 (++)


nawigacji powietrznej oraz inspirować inne osoby do

podobnych działań


K2A_K01(+)





pracy dyplomowej


K2A_U04(++)

K2A_U06(+++)



30








336


programu badań.






19) Egzamin: nie








1. Wykłady /

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium 30/75

6. Inne /

Suma godzin: 30/75







27. Uwagi:

Zatwierdzono:




336



SYSTEMY INFORMACJI PRZESTRZENNEJ 2) Kod przedmiotu:

MK2_84







9) Semestr: 2


11) Prowadzący przedmiot: dr inż. Grzegorz Peruń




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: matematyka, podstawowe wiadomości z informatyki

(bazy danych) i geoinformatyki

16) Cel przedmiotu: Zrozumienie istoty Systemów Informacji Przestrzennej i spełnianych przez nie funkcji.

Opanowanie wiedzy z zakresu: danych geograficznych (modele, źródła, jakość), baz danych geograficznych,

systemów odniesień przestrzennych, zasad przetwarzania i analiz danych, wizualizacji. Przedstawienie

charakterystyki i zastosowania GIS. Przyswojenie umiejętności wykorzystania danych przestrzennych.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. rozumie istotę Systemów Informacji Przestrzennej egzamin pisemny wykład K2A_W07 (++)

2. zna pola zastosowań GIS egzamin pisemny wykład K2A_W07 (++)

3. potrafi charakteryzować dane geograficzne egzamin pisemny wykład K2A_W07 (++)

4. zna źródła i sposoby pozyskiwania danych przestrzennych egzamin pisemny wykład K2A_W06 (++)

K2A_U04(+)

K2A_U18(+)

5. zna i potrafi wykorzystać modele danych geograficznych egzamin pisemny wykład K2A_W07(++)

K2A_U18 (+)

6. posiada podstawowe umiejętności wykorzystania GIS

w praktyce. Potrafi wykonać podstawowe operacje

przetwarzania i analizy danych geograficznych


K2A_U04(+)

K2A_U10(++)

K2A_U18(+)



30 30


Wykład: Wprowadzenie do Systemów Informacji Przestrzennej. Kierunki rozwoju GIS. Pola zastosowań.

Przykłady wykorzystania GIS w Polsce. Relacje między kartografią i GIS. Świat realny a GIS. Dane a informacja.

Komponenty systemów informacji przestrzennej. Charakterystyka danych geograficznych. Źródła danych. Modele

danych geograficznych. Systemy odniesień przestrzennych. Jakość danych geograficznych. Błędy danych. Bazy

danych geograficznych. Operacje przetwarzania i analizy. Współrzędne geograficzne i prostokątne. Wprowadzenie

do NMT.



336

Laboratorium: Charakterystyka oprogramowania GIS. Podstawowe operacje. Wyświetlanie map na podstawie

danych z tabeli atrybutów. Dane dyskretne i ciągłe. Praca z danymi atrybutowymi. Tworzenie i edycja map.

Narzędzia analityczne, rodzaje operacji analitycznych. Analizy przestrzenne. Prezentacja wyników analiz.

19) Egzamin: tak


1. Longley P. A., Goodchild M. F., Maguire D. J., Rhind D. W., GIS. Teoria i praktyka, ISBN: 83-01-14904-3,

2. Bielecka E., Systemy informacji geograficznej. Teoria i zastosowania, ISBN 83-89244-48-9.


1. Davis E. D., GIS dla każdego, ISBN 83-7279-448-0,

2. Gotlib D., Iwaniak A., Olszewski R., GIS. Obszary zastosowań, ISBN: 978-83-01-15354-0.




1. Wykłady 30/38

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 60/83







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



SYSTEMY SATELITARNE W TRANSPORCIE 2) Kod przedmiotu:

MK2_85







9) Semestr: 3






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: matematyki, fizyka, nawigacja, informatyka

16) Cel przedmiotu: poznanie zasad związanych z planowaniem i stosowaniem systemów satelitarnych niezbędnych

do zapewnienia dokładnego, niezawodnego i bezpiecznego transportu



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. umie scharakteryzować ruch sztucznego satelity w ziemskim

polu grawitacyjnym, opisać Orbitę i jej parametry oraz

występujące perturbacje


K2A_U02(++)

2. umie opisać podstawowe prawa i definicje rozpoznać

i ocenić elementy struktury systemu


K2A_U02(++)

3. umie dokonać charakterystyki metody różnicowej oraz

Lokalnych i regionalnych systemów wspomagających.

egzamin pisemny,

zaliczenie

wykład,

laboratorium

K2A_W04(+++)

K2A_U02(++)

4. zna budowę i wykorzystanie odbiorników egzamin pisemny,

zaliczenie

wykład,

laboratorium

K2A_W04(+++)

K2A_U04(++)

5. umie wyznaczyć współrzędne odbiornika zaliczenie laboratorium K2A_U09(++)

K2A_U08(+++)

6. umie dokonać analizy systemów satelitarnych ratownictwa,

telekomunikacji i monitorowania – opisać zasadę działania,

strukturę, oraz przeznaczenie systemu

egzamin pisemny wykład K2A_U09(++)

K2A_U08(+++)



30 15


Wykład: Ruch sztucznego satelity w ziemskim polu grawitacyjnym. Orbita – jej elementy i perturbacje. Prawa

Keplera. Określanie położenia satelity na moment obserwacji. Pozycyjne satelitarne systemy nawigacyjne –

architektura, funkcje, serwisy, charakterystyki, sygnały, techniki oraz błędy pomiarów. Wyznaczanie

współrzędnych odbiornika. Współczynniki geometryczne, budowa i wykorzystanie odbiorników. Istota metody

różnicowej. Lokalne i regionalne systemy wspomagające. Metody transmisji telemetrycznej. Systemy satelitarne

ratownictwa, telekomunikacji i monitorowania – zasada działania, struktura, przeznaczenie. Techniki transmisji.

Podstawy eksploatacji urządzeń i odbiorników.



336

Laboratorium: Wyznaczanie współrzędnych odbiornika. Obliczenia orbit. Określanie położenia satelity na moment

obserwacji. Opis techniki transmisji danych i zasad eksploatacji odbiorników.

19) Egzamin: tak


1. COSCAP , Performance Based Navigation Operational Approval Handbook, August 2010,

2. ICAO , Doc. 9849, Globalny Satelitarny System Nawigacyjny GNSS, Podręczniki ICAO Warszawa 2005,

3. ICAO Anex 10, Łacznośc Techniczna, Waszawa 2006,

4. ICAO, WGS-84, Manual (Doc. 9674), 2002,

5. ICAO, EUR RNP APCH Guidance Material (EUR Doc. b25) 2012,

6. Global Navigation Satellite System (GNSS) Manual ICAO Version 1.0.


1. Doc. 9849 AN/457, Globalny satelitarny system nawigacji (GNSS) podręcznik. Wydanie pierwsze – 2005,

2. Banaszek K.: Analiza metod SIS i koncepcji ich wykorzystania podczas podejścia do lądowania według GNSS.

Chełm 2005,

3. Felner A. Jafernik H. Tromiński P.: Lotnicza waliacja procedury LPV w ramach eksperymentalnych podejść

RNAV EGNOS/GNSS. Wrocław 2011.




1. Wykłady 30/25

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/55







27. Uwagi:

Zatwierdzono:




336



ZASADY LOTU II 2) Kod przedmiotu:

MK2_86







9) Semestr: 2


11) Prowadzący przedmiot: dr inż. Witold Filus




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: nawigacja

16) Cel przedmiotu: poznanie i umiejętność stosowania zasad planowania i wykonania lotu oraz podstaw

teoretycznych dotyczących znajomości i umiejętności interpretacji podstawowych charakterystyk

aerodynamicznych samolotu, znajomości układów odniesienia stosowanych w mechanice lotu, znajomość pojęć

dotyczących wyważenia masowego, aerodynamicznego, rodzajów równowagi, sterowności i stateczności,

umiejętności scharakteryzowania rodzajów lotów ustalonych i nieustalonych, umiejętność określenia warunków

równowagi sił i momentów działających na statek powietrzny w różnych fazach lotu, poznanie przyczyny

krytycznych stanów lotu



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. zna pojęcia dotyczące wyważenia masowego,

aerodynamicznego, rodzajów równowagi, sterowności

i stateczności

egzamin ustny wykład K2A_W13(+)

K2A_K04(++)

2. umie zinterpretować podstawowe charakterystyki

aerodynamiczne samolotu


K2A_K05(++)

3. umie scharakteryzować rodzaje lotów ustalonych

i nieustalonych.

egzamin ustny i pisemny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W13(++)

K2A_U08(++)

4. umie określić warunki równowagi sił i momentów

działających na statek powietrzny w różnych fazach lotu

egzamin ustny i pisemny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W14(+)

K2A_U22(++)

5. rozróżnia przyczyny krytycznych stanów lotu kolokwium laboratorium K2A_U09(++)

K2A_U22(++)



45 15


Wykład: aerodynamika poddźwiękowa, zasady dynamiki Newtona, równanie stanu gazu doskonałego, równanie

ciągłości, równanie Bernoullie’go, równania zachowania pędu i momentu pędu (popędu), prędkości IAS, CAS,

EAS, TAS, liczba Reynoldsa, laminarna i turbulentna warstwa przyścienna, przekrój płata nośnego (profil

aerodynamiczny), zasadnicze parametry geometryczne profilu, zasadnicze parametry skrzydła, układ

aerodynamiczny samolotu, kąt natarcia, całkowita siła aerodynamiczna i jej składowe, zmiany wielkości i punktu

przyłożenia siły aerodynamicznej, punkt spiętrzenia, środek parcia i ognisko aerodynamiczne, dwuwymiarowy



336

i trójwymiarowy przepływ powietrza wokół płata i samolotu. Opór indukowany i całkowity, momenty

aerodynamiczne, współczynniki sił aerodynamicznych i momentów aerodynamicznych i ich zmiany w funkcji kąta

natarcia, charakterystyka urządzeń zwiększających nośność skrzydła, wpływ mechanizacji skrzydła na zmiany

charakterystyk aerodynamicznych, liczba Macha, proste fale uderzeniowe i ich właściwości, wpływ ściśliwości

powietrza na charakterystyki aerodynamiczne, skośne fale uderzeniowe i ich właściwości, układ aerodynamiczny

samolotu naddźwiękowego, stateczność samolotu, stery, związki pomiędzy statecznością i sterownością, drgania

typu , ograniczenia prędkości VMO , VNO , VNE, prędkość manewrowa VA, wpływ podmuchów pionowych na

obwiednią przeciążeń. śmigło, mechanika lotu, moc niezbędna i rozporządzalna w locie prostoliniowym, zakresy

lotu poziomego, rozkład sił, równania ruchu oraz parametry lotu wznoszącego, w zakręcie prawidłowym, wyślizg

i ześlizg w zakręcie (ślizg zewnętrzny i wewnętrzny), ocena zachowania się samolotu w manewrze, profil i etapy

startu, profil i etapy lądowania.

Laboratorium: wyznaczanie parametrów powietrza w przepływach ustalonych i nieustalonych, wyznaczanie

parametrów atmosfery wzorcowej (ISA), wyznaczanie liczby Macha w przepływach, wyznaczanie parametrów

spiętrzenia, wyznaczanie parametrów przepływu przez dyszę de Lavala, ocena wpływu konfiguracji samolotu

i wychylenia sterów na przebieg korkociągu.

19) Egzamin: tak


1. Abłamowicz A., Nowakowski W., „Podstawy aerodynamiki i mechaniki lotu”, WKiŁ, Warszawa, 1980,

2. Cichosz E., „Sekrety prędkości samolotów”, WKiŁ, Warszawa, 1972,

3. Domicz J., Szutowski L., „Podręcznik pilota samolotowego”, Technika, Poznań, 1994,

4. Mass and Balance JAA ATPL Training, Jeppesen GmbH, Neu-Isenburg – Germany, 2007,

5. Performance JAA ATPL Training, Jeppesen GmbH, Neu-Isenburg – Germany, 2007,

6. Principles of flight JAA ATPL Training, Jeppesen GmbH, Neu-Isenburg – Germany, 2007.


1. Smykla I., „Wykorzystanie zjawisk aerodynamicznych w mechanice lotu – poradnik dla ucznia”, Instytut

Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2008,

2. Szutowski L., „Budowa i pilotaż samolotów lekkich – przewodnik pilota i instruktora”, AVIA - TEST, 2007.




1. Wykłady 45/10

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 60/55







27. Uwagi:

Zatwierdzono:


lub międzywydziałowej jednostki organizacyjnej) 1 1 punkt ECTS – 25-30 godzin pracy studenta


336



AERODYNAMIKA, STRUKTURY I SYSTEMY SAMOLOTÓW

TURBINOWYCH II

2) Kod przedmiotu:

MK2_87






8) Specjalność: MECHANIKA I EKSPLOATACJA LOTNICZA

9) Semestr: 3


11) Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Ján Piľa, prof. nadzw. PŚ




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawowe wiadomości z zakresu podstawy

konstrukcji maszyn, aerodynamiki, elektroniki, elektrotechniki, automatyki

16) Cel przedmiotu: W wyniku opanowania treści programowych słuchacz powinien: znać podstawowe pojęcia

i jednostki związane z aerodynamiką statku powietrznego, znać zasady sterowania statkiem powietrznym, znać

i rozróżniać elementy sterowania statkiem powietrznym, znać teorię działania elementów sterowania statkiem

powietrznym, znać zasady obowiązujące w lotach z dużymi prędkościami, znać klasyfikację struktur statku

powietrznego; znać i potrafić rozróżniać struktury statku powietrznego, znać zastosowanie, wady i zalety

konstrukcji stosowanych w lotnictwie, znać sposoby montażu konstrukcji lotniczych, znać sposoby zabezpieczanie

konstrukcji przed wpływami czynników zewnętrznych, znać zasady obowiązujące przy sterowaniu statkiem

powietrznym, znać zastosowanie poszczególnych systemów statku powietrznego, znać podstawy teoretyczne

i zasady działania urządzeń statku powietrznego, praktycznie umieć zlokalizować systemy statku powietrznego,

potrafić wykonać podstawowe regulacje i naprawy systemów statku powietrznego, potrafić wykonać podstawowe

obsługi systemów statku powietrznego, znać zasady bezpieczeństwa przy wykonywaniu jakichkolwiek prac na

statku powietrznym.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi opisać zasadę pracy poszczególnych systemów

samolotów turbinowych

egzamin ustny

i praktyczny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W15 (++)

K2A_U17 (++)

2. potrafi opisać zasadę pracy i rolę poszczególnych urządzeń

wchodzących w skład systemów samolotu turbinowego

egzamin ustny

i praktyczny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W18 (+)

K2A_U15 (++)

3. rozpoznanie urządzeń i części systemów samolotu

turbinowego

egzamin ustny

i praktyczny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W15 (+)

K2A_U15 (+)

4. potrafi uzasadnić zastosowanie określonej struktury i typu

systemu w samolocie turbinowym

egzamin ustny

i praktyczny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W18 (++ )

K2A_K05 (++)

5. potrafi pracować indywidualnie i w zespole egzamin ustny

i praktyczny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W20 (++)

K2A_U05 (++)

K2A_K03 (+++)



336



30 30


Wykład: Struktury płatowca - kadłub (ATA 52/53/56),skrzydła (ATA 57), stateczniki (ATA 55), powierzchnie

sterowe lotu (ATA 55/57), gondole / wsporniki (ATA 54). Klimatyzacja i zwiększanie ciśnienia w kabinie (ATA

21). Instrumenty / systemy elektroniki lotniczej: Systemy instrumentowe i elektroniki lotniczej. Moc elektryczna

(ATA 24). Sprzęt i wyposażenie (ATA 25). Ochrona przeciwpożarowa (ATA 26). Kontrola lotu (ATA 27).

Systemy paliwowe (ATA 28). Siła hydrauliczna (ATA 29). Osłona przed lodem i deszczem (ATA 30). Podwozie

samolotu (ATA 32). Instalacja tlenowa (ATA 35). Ogumienie / próżnia (ATA 36). Woda / odpady (ATA 38).

Systemy utrzymania na pokładzie (ATA 45).

Laboratorium: Praktyczne zapoznanie z budową i zasadą działania zasadniczych systemów samolotów

turbinowych i urządzeń wchodzących w skład. Wykonywanie prostych prac obsługowych i diagnostycznych w

laboratorium obsługowym statków powietrznych.

19) Egzamin: tak


1. Seria Jeppesen, A&P Technician, Airframe Textbook, Jeppesen, Sanderson , Englewood 2000,

2. Seria Jeppesen Aircraft Systems For Pilots, Englewood, Colorado, Jeppesen Sanderson Inc, 1996,

3. Polak Z., Rypulak A. Awionika, Przyrządy i Systemy Pokładowe, WSOSP, Dęblin, 2002,

4. Wasson J.W., Avionic Systems, Operation & Maintanase, Jeppesen, 2002.


1. Seria Jeppesen A&P Technician General Textbook Jeppesen Sanderson , Englewood 2004,

2. Seria Jeppesen JAA ATPL Training Airframe Textbook, Jeppesen Sanderson , Englewood 2007,

3. Seria Jeppesen, D.F. Garrett, Aircraft Systems and Components, Jeppesen, Sanderson , Englewood 1991.




1. Wykłady 30/15

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 60/75







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



AERODYNAMIKA, STRUKTURY I SYSTEMY ŚMIGŁOWCA II 2) Kod przedmiotu:

MK2_88







9) Semestr: 2


11) Prowadzący przedmiot: dr inż. Robert Konieczka






16) Cel przedmiotu: wyniku opanowania treści programowych przedmiotu student powinien znać rozwiązania

konstrukcyjne i funkcjonalne podwozi śmigłowców; podstawowe wymagania dotyczące paliw i cieczy roboczych

oraz budowę i funkcjonowanie instalacji śmigłowca



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi opisać zasadę pracy poszczególnych systemów

śmigłowców

egzamin ustny

i praktyczny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W15 (++)

K2A_U17 (++)

2. potrafi opisać zasadę pracy i rolę poszczególnych urządzeń

wchodzących w skład systemów śmigłowca

egzamin ustny

i praktyczny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W18 (+)

K2A_U15 (++)

3. rozpoznaje urządzenia i części systemów śmigłowców egzamin ustny

i praktyczny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W15 (+)

K2A_U15 (+)

4. potrafi uzasadnić zastosowanie określonej struktury i typu

systemu śmigłowca

egzamin ustny

i praktyczny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W18 (++ )

K2A_K05 (++)


i praktyczny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W20 (++)

K2A_U05 (++)

K2A_K03 (+++)



30 30


Wykład: Instalacje paliwowe - ATA 28. Rodzaje i wymagana jakość paliw lotniczych. Zbiorniki paliwowe: rodzaje

i rozmieszczanie. Wymiana powietrza między zbiornikami a atmosferą i drenaż. Tankowanie i roztankowanie

paliwa. Zasilanie paliwem instalacji silnikowych. Paliwomierze: układy pomiarowe i wskaźniki. Ostrzeganie

o niewłaściwych ilościach paliwa lub o nieprawidłowym pomiarze. Hydrauliczne instalacje źródeł ciśnienia – ATA

29. Płyny i gazy stosowane w instalacjach hydraulicznych. Stosowane rozwiązania układów hydraulicznych

w śmigłowcach. Zbiorniki i akumulatory hydrauliczne. Źródła ciśnienia: pompy mechaniczne, elektryczne



336

i pneumatyczne. Rezerwowe i awaryjne źródła ciśnienia. Metody regulacji ciśnienia i przepływu w instalacjach

hydraulicznych. Rozdział mocy hydraulicznej do odbiorników. Układy wskazań oraz sposoby ostrzegania

o nieprawidłowej pracy instalacji. Powiązania instalacji hydraulicznej z innymi instalacjami. Instalacje

przeciwdeszczowe i przeciwoblodzeniowe — ATA 30. Instalacje przeciwoblodzeniowe. Warunki i miejsca

tworzenia się warstw lodu na elementach konstrukcyjnych śmigłowców. Klasyfikacja zalodzenia dynamicznego

i metody jego wykrywania. Rodzaje układów przeciwoblodzeniowych: mechaniczne lub pneumatyczne odrywanie

warstw lodu, ogrzewanie elektryczne i powietrzne miejsc koncentracji lodu, chemiczne zapobieganie i usuwanie

warstw lodu. Ogrzewanie drenaży, odbiorników ciśnienia oraz innych nadajników parametrów lotu. Typowe

schematy układów przeciwoblodzeniowych. Instalacje przeciwdeszczowe mechaniczne usuwanie nadmiaru wody

z przedniego oszklenia kabiny pilotów – wycieraczki. Chemiczne wpływanie na siły przylegania wody do

powierzchni zewnętrznych szyb kabiny pilotów. Ogrzewanie nadajników i drenaży. Podwozia – ATA 32.

Rozwiązania konstrukcyjne układów podwoziowych. Przemiany energii w amortyzatorach. Konstrukcje

amortyzatorów głównych i pomocniczych. Płyny i gazy robocze stosowane w amortyzatorach. Układy normalnego

chowania i wypuszczania podwozia: mechaniczne, mechaniczno-hydrauliczne, elektro-hydrauliczne i inne. Układy

awaryjnego wypuszczania podwozia. Wskazania położenia podwozia. Ostrzeganie o niewłaściwym położeniu

podwozia. Typowe konstrukcje kół i hamulców. Opony lotnicze. Układy hamowania: mechaniczne, mechaniczno-

hydrauliczne, elektro-hydrauliczne. Typowe rozwiązania sterowania skrętem przednich kół. Holowanie na ziemi.

Płozy i pływaki. Instalacje odbioru powietrza – ATA 36. Źródła sprężonego powietrza: silniki, sprężarki, zbiorniki,

naziemne źródła zasilania. Rozwiązania typowych instalacji odbioru powietrza. Sposoby regulacji przepływu,

ciśnienia i temperatury odbieranego powietrza. Dystrybucja sprężonego powietrza do układów odbioru:

klimatyzacja; instalacja przeciwoblodzeniowa i inne. Wskazania parametrów i ostrzeganie o niewłaściwym

działaniu. Zabezpieczenie konstrukcji statku powietrznego przed przegrzaniem na skutek nieszczelności instalacji.

Powiązania instalacji odbioru powietrza z innymi instalacjami: napęd awaryjnych źródeł ciśnienia i energii

elektrycznej, uruchamianie silników i inne.

Laboratorium: Praktyczne zapoznanie się z budową struktury i działanie poszczególnych systemów i instalacji

śmigłowca. Umiejętność wykonywania różnych prac obsługowych i działań diagnostycznych.

19) Egzamin: tak


1. Witkowski R., Budowa i pilotaż śmigłowców, WKiŁ. Warszawa, 1986;

2. Witkowski R.: Wprowadzenie do wiedzy o śmigłowcach, Biblioteka Naukowa Instytutu Lotnictwa,

Warszawa, 1998;

3. Praca zbiorowa, „Pionowzloty - Ilustrowany leksykon lotniczy”, WKiŁ, Warszawa, 1992;

4. Praca zbiorowa, „Wstęp do konstrukcji śmigłowców” WKiŁ. Warszawa, 1995.


1. Łucjanek W., Sibilski K., „Wstęp do dynamiki lotu śmigłowca” ITWL. Warszawa, 2007,

2. Padfield G., „Dynamika lotu śmigłowców”, WKiŁ. Warszawa, 1998.




1. Wykłady 30/15

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 60/70








336

27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



AVIATION TECHNICAL ENGLISH 2) Kod przedmiotu:

MK2_89







9) Semestr: 2





14) Język prowadzenia zajęć: polski i angielski

15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: znajomość języka angielskiego na poziomie

średniozaawansowanym, podstawowe wiadomości z zakresu frazeologii lotniczej w języku angielskim

16) Cel przedmiotu: W wyniku opanowania treści programowych słuchacz powinien: nazwać statki powietrzne

różnych typów i krótko je omówić; nazwać główne części płatowca i silnika; określić i omówić podstawowe

manewry statku powietrznego; nazwać główne przyrządy pokładowe; omówić zasadnicze elementy lotnisk;

posługiwać się terminologią dotyczącą załóg statków powietrznych i pasażerów; posługiwać się podstawowym

słownictwem z zakresu nawigacji lotniczej oraz radionawigacji; podstawową terminologię z zakresu meteorologii

lotniczej; znać zasadnicze procedury i słownictwo z nimi związane w języku angielskim na poziomie ICAO - 4.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi praktycznie zastosować techniczną terminologię

lotniczą w języku angielskim na stanowisku pracy


K2A_U04 (++)

K2A_K06 (+)

2. potrafi prowadzić konwersację w języku angielskim

w odniesieniu do obsługi statku powietrznego


K2A_K04 (+)

3. potrafi prowadzić dokumentację związaną z obsługą statku

powietrznego w języku angielskim


K2A_U17 (++)

4. potrafi stosować zasadnicze techniczne procedury alarmowe

i awaryjne w języku angielskim


K2A_U23 (++)

K2A_K05 (++)

5. potrafi pracować w zespole, samodzielnie posługując się

językiem angielskim


K2A_U05 (++)

K2A_K03 (++)



45


Ćwiczenia: Ćwiczenia doskonaląco – utrwalające z mówienia, słuchania, pisania i czytania w odniesieniu do

poszczególnych tematów wykładów.

19) Egzamin: nie



336


1. Henry Emergy, Andy Roberts, „Aviation english”, Macmillan 2008,

2. Sue Ellis, Terence Gerighty, “English for aviation”, Oxford University Press 2008.


1. „The aviation dictionary for pilots and aviation maintenance technicians”, Jeppesen 2003,

2. Sergiusz CZERNI, „Słownik lotniczo-kosmonautyczny Polsko-Angielsko – Rosyjski”, WKŁ, Warszawa 1984.




1. Wykłady /

2. Ćwiczenia 45/60

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/35







27. Uwagi:

Zatwierdzono:




336



AWIONIKA STATKÓW POWIETRZNYCH 2) Kod przedmiotu:

MK2_90







9) Semestr: 2







konstrukcji maszyn, elektroniki, elektrotechniki, automatyki

16) Cel przedmiotu: W wyniku opanowania treści programowych słuchacz powinien znać podstawowe pojęcia

związane z awioniką statku powietrznego, znać zasadnicze grupy i urządzenia (przyrządy) awioniczne, budowę

oraz zasadę ich działania poszczególnych rodzajów układów awionicznych, układów sterowania statkiem

powietrznym oraz obsługowych systemów komputerowych statków powietrznych.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi scharakteryzować poszczególne układy awioniczne

stosowane na współczesnych statkach powietrznych

egzamin ustny

i praktyczny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W15 (++)

K2A_U17 (++)

2. potrafi opisać zasadę pracy pneumatycznych i

żyroskopowych urządzeń pilotażowo - nawigacyjnych

egzamin ustny

i praktyczny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W18 (+)

K2A_U15 (++)

3. rozpoznaje urządzenia i zna przeznaczenie urządzeń /

mechanizmów wchodzących w skład poszczególnych

systemów sterowania samolotem

egzamin ustny

i praktyczny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W15 (++)

K2A_U15 (++)

K2A_K04 (+)

4. potrafi wykonać proste czynności związane z wymianą

bloków urządzeń awionicznych

egzamin ustny

i praktyczny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W15 (++)

K2A_U10 (++)

K2A_K05 (++)


i praktyczny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W20 (++)

K2A_U05 (++)

K2A_K03 (+++)



30 30


Wykład: Przyrządy pokładowe i rejestratory – ATA 31: pneumatyczne przyrządy pokładowe - wysokościomierze,

prędkościomierze, wariometry, centrale aerodynamiczne, giroskopowe przyrządy pokładowe - wskaźniki nakazu

i informacyjne, sztuczne horyzonty, wskaźniki kierunku, zakrętomierze, magnetyczne przyrządy pokładowe -

busole o bezpośrednim odczycie i sterowane odległościowo, elektroniczne przyrządy pokładowe - systemy

wskazań i ostrzeżeń, układy monitorowania parametrów i informowania o niesprawnościach, zintegrowane



336

systemy komputerowe; układy kontroli wibracji, rejestratory parametrów lotu i rozmów załogi. Układy Awioniczne

– ATA 22/23/34: działanie układów - pilota automatycznego, urządzeń komunikacyjnych zewnętrznych -

radiostacje UKF i KF, radiostacje awaryjne, urządzeń komunikacyjnych wewnętrznych - komunikacja załogi

z personelem pokładowym i technicznym, komunikaty dla pasażerów, urządzeń rozrywkowych audio i video,

urządzeń nawigacyjnych: nawigacja klasyczna, radiopelengacyjna, bezwładnościowa, satelitarna, komputerowe

systemy nawigacyjne. Obsługowe systemy komputerowe statków powietrznych – ATA 45: zintegrowane

obsługowe systemy komputerowe, ładowanie i odczytywanie danych. Biblioteka elektroniczna, drukowanie

żądanych informacji, monitorowanie uszkodzeń podstawowych elementów konstrukcji zaprojektowanych zgodnie

z filozofią dopuszczalnych uszkodzeń. Systemy sterowania lotem - rodzaje systemów sterowania lotem, system

sterowania elektryczny, elektryczny przewodowy, system sterowania kierunkowego i stabilizacji

Laboratorium: Praktyczne zapoznanie z budową i zasadą działania zasadniczych systemów i urządzeń

awionicznych statku powietrznego.

19) Egzamin: tak


1. Polak Z.; Rypulak A.— Awionika, przyrządy i systemy pokładowe — WOSSP, Dęblin 2000,

2. Głębicki; - Przyrządy pokładowe – PWN,

3. Brasławski; - Lotnicze przyrządy pokładowe – WKŁ.


1. Producent samolotów - Avionics/ Elektrical Systems - B-767/B-737; 2007,

2.Orłowski; - Komputerowe układy automatyki - WNT, 1980.




1. Wykłady 30/15

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 60/60







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



BUDOWA I EKSPLOATACJA SILNIKÓW TŁOKOWYCH 2) Kod przedmiotu:

MK2_91







9) Semestr: 2







konstrukcji maszyn, termodynamiki

16) Cel przedmiotu: W wyniku opanowania treści programowych słuchacz powinien: znać teorię działania silnika

tłokowego, znać podstawowe pojęcia dotyczące zjawisk fizycznych występujących podczas pracy silnika

tłokowego, znać i potrafić wykorzystywać pojęcia dotyczące parametrów silnika, znać konstrukcję silnika

tłokowego i jego instalacji, znać cechy konstrukcyjne podzespołów i instalacji silnika oraz zasady ich działania,

znać i potrafić rozróżniać konstrukcje silników tłokowych, potrafić ocenić wpływ warunków pracy na

charakterystyki silnika, znać zagrożenia mogące wystąpić przy pracy silnika turbinowego, znać sposoby

polepszania parametrów pracy silnika tłokowego.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi opisać budowę i zasadę pracy lotniczego silnika

tłokowego

egzamin

wykład K2A_W08 (++)

K2A_U04 (++)

2. zna zasady użytkowania i eksploatacji instalacji silnika

tłokowego

egzamin

wykład K2A_W15 (+)

K2A_U17 (++)

K2A_U15 (++)

3. potrafi wykonywać podstawowe czynności obsługowe

i eksploatacyjne w odniesieniu do silnika tłokowego

egzamin,

zaliczenie

wykład,

laboratorium

K2A_W15 (++)

K2A_U10 (++)

K2A_K05 (++)

4. potrafić interpretować parametry pracy silnika tłokowego

w oparciu o wskazania przyrządów diagnostycznych /

przyrządów kontroli pracy silnika tłokowego

egzamin,

zaliczenie

wykład,

laboratorium

K2A_W14 (++ )

K2A_U13 (++)

K2A_K04 (+)

5. potrafi podjąć właściwe czynności w przypadku awarii

silnika – pożar, spadek ciśnienia oleju, spadek obrotów itd.

egzamin,

zaliczenie

wykład,

laboratorium

K2A_W11 (++)

K2A_U21 (++)

K2A_K04 (++)


lab.


K2A_U05 (++)

K2A_K03 (+++)



30 15




336

Wykład: Podstawy teoretyczne; Sprawność mechaniczna i cieplna. Współczynnik napełnienia. Cykle pracy.

Objętość skokowa cylindra i stopień sprężania. Stosowane układy silników i kolejności zapłonu w cylindrach.

Osiągi silników tłokowych. Obliczenia i pomiary mocy i momentu obrotowego. Charakterystyki mocy i momentu

obrotowego. Czynniki wpływające na wielkość mocy silników. Mieszanka paliwowo-powietrzna bogata i uboga

i jej wpływ na parametry pracy silników. Samozapłon. Konstrukcje silników tłokowych – ATA-85; Kadłuby, wały

korbowe, korbowody, wały rozrządy, miski olejowe, przekładnie napędu podzespołów, cylindry i tłoki, cięgła

sterowania, głowice zaworowe i zawory, kolektory ssące i wydechowe. Instalacje paliwowe – ATA 73; Gaźniki -

typy, zasady działania i konstrukcje. Wpływ wysokich i niskich temperatur na działanie. Urządzenia wtryskowe -

typy, zasady działania i konstrukcje. Instalacje rozruchowe i zapłonowe – ATA 74/80; Instalacje rozruchowe:

zasady działania i rozwiązania konstrukcyjne. Tradycyjne instalacje zapłonowe: iskrowniki - typy, zasady działania

i rozwiązania konstrukcyjne, cewki i świece zapłonowe. Elektroniczne układy zapłonowe. Układy wysoko i nisko

napięciowe. Układy dolotowe i wylotowe, chłodzenie silników tłokowych – ATA 85; Konstrukcje i działanie

podstawowych i zapasowych układów wlotowych powietrza. Układy wylotowe spalin. Układy chłodzenia

silników tłokowych. Doładowanie i turbodoładowanie silników tłokowych – ATA 81; Podstawy fizyczne

doładowania. Wpływ doładowania na parametry silnika tłokowego. Rozwiązania konstrukcyjnej i działanie

układów doładowania i turbodoładowania. Nazewnictwo elementów. Sterowanie doładowaniem /

turbodoładowaniem. Zabezpieczenia układu. Oleje i paliwa– ATA 85; Własności i specyfikacje. Dodatki do paliw.

Środki ostrożności podczas pracy z użyciem olejów i paliw do silników tłokowych. Instalacje olejowe – ATA 85

(16.9); Przeznaczenie instalacji. Rozwiązania konstrukcyjne. Podzespoły instalacji olejowych. Nadajniki

i wskaźniki parametrów pracy silników tłokowych – ATA 77; Obroty silników. Temperatura głowic. Ciśnienie

i temperatura oleju. Temperatura spalin. Ciśnienie i przepływ paliwa. Ciśnienie w kolektorze ssącym

i wydechowym. Monitorowanie silników w statkach powietrznych – ATA 71; Konstrukcja ścian ogniowych,

obudów i płyt tłumiących hałas, węzłów zawieszenia silników, węzłów tłumienia wibracji, przewodów giętkich

i sztywnych, linek i drążków sterowania, węzłów podnoszenia i transportowych, drenaży. Monitorowanie

parametrów pracy silników i próby na ziemi; Procedury uruchamiania i kontroli parametrów pracy silników na

ziemi. Interpretacja parametrów pracy silników na ziemi. Zapisywanie parametrów pracy silników: stosowane

metody zapisu, urządzenia zapisujące i urządzenia do odczytu. Określanie stanu mechanicznych elementów

silników i kryteria ich oceny: Określanie dopuszczalności stwierdzanych uszkodzeń na podstawie danych

producentów. Konserwacja i przechowywanie silników – ATA 79. Konserwowanie i rozkonserwowanie silników

i ich podzespołów. Pakowanie silników do dłuższego przechowywania na ziemi i do transportu.

Laboratorium: Praktyczne zapoznanie z budową i zasadą działania zasadniczych śmigieł lotniczych oraz urządzeń

automatyzacji śmigła. Wykonywanie prostych prac obsługowych i diagnostycznych w zakresie obsługi śmigieł

i urządzeń automatyzacji śmigła.

19) Egzamin: tak


1. Kijewski J. – Silniki spalinowe, WS i P, Warszawa 1999,

2. Praca zbiorowa – Napędy lotnicze, Charakterystyka i zastosowanie napędów, WKŁ, Warszawa 1980,

3. Praca zbiorowa – Napędy lotnicze, Silniki tłokowe, WKŁ, Warszawa 1980.


1. Cheda W., Malski M. – Techniczny poradnik lotniczy. Silniki, WKŁ, Warszawa 1980.




1. Wykłady 30/15

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/55




336





27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



BUDOWA I EKSPLOATACJA SILNIKÓW TURBINOWYCH 2) Kod przedmiotu:

MK2_92







9) Semestr: 2








16) Cel przedmiotu: W wyniku opanowania treści programowych słuchacz powinien: znać teorię działania silnika

turbinowego, znać podstawowe pojęcia dotyczące zjawisk fizycznych występujących podczas pracy silnika

turbinowego, znać i potrafić wykorzystywać pojęcia dotyczące parametrów silnika, znać konstrukcję silnika

turbinowego i jego instalacji, znać cechy konstrukcyjne podzespołów i instalacji silnika oraz zasady ich działania,

znać i potrafić rozróżniać konstrukcje silników turbinowych, potrafić ocenić wpływ warunków pracy na

charakterystyki silnika, znać zagrożenia mogące wystąpić przy pracy silnika turbinowego, znać sposoby

polepszania parametrów pracy silnika turbinowego.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów


turbinowego

egzamin ustny

i praktyczny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W08 (++)

K2A_U04 (++)


turbinowego

egzamin ustny

i praktyczny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W15 (+)

K2A_U17 (++)

K2A_U15 (++)

3. potrafi wykonywać podstawowe czynności obsługowe

i eksploatacyjne w odniesieniu do silnika turbinowego

egzamin ustny

i praktyczny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W15 (++)

K2A_U10 (++)

K2A_K05 (++)

4. potrafić interpretować parametry pracy silnika tłokowego

w oparciu o wskazania przyrządów diagnostycznych /

przyrządów kontroli pracy silnika turbinowego

egzamin ustny

i praktyczny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W14 (++ )

K2A_U13 (++)

K2A_K04 (+)

5. potrafi podjąć właściwe czynności w przypadku awarii

silnika turbinowego – pożar, spadek ciśnienia oleju, spadek

obrotów itd.

egzamin ustny

i praktyczny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W11 (++)

K2A_U21 (++)

K2A_K04 (++)


i praktyczny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W20 (++)

K2A_U05 (++)

K2A_K03 (+++)



60 30



336


Wykład: PODSTAWY TEORETYCZNE: Energia potencjalna i kinetyczna. Przemiany energii. Prawa dynamiki

Newton'a. Obieg Brayton'a. Zależności między siłą, pracą, mocą, energią, prędkością i przyspieszeniem. Układy

konstrukcyjne i moduły silników turboodrzutowych oraz turbośmigłowych. OSIĄGI SILNIKÓW: Ciąg całkowity

i użyteczny. Ciąg w dyszy wylotowej. Składniki ciągu całkowitego. Ciąg wypadkowy. Moc na wale silnika.

Jednostkowe zużycie paliwa. Moc tracona. Sprawność silnika. Współczynnik dwukonturowości. Spręż sprężarki.

Wykresy ciśnienia, temperatury i prędkości przepływu strumienia gazów przez silnik. Ciąg statyczny silnika.

WLOTY POWIETRZA DO SILNIKÓW – ATA 71: Kanały doprowadzające powietrze do wentylatorów

i sprężarek. Wpływ różnorodnych kształtów wlotów na pracę silników. Tłumienie wibracji strumienia.

Zabezpieczanie wlotów do silników przed oblodzeniem. Pomiar parametrów strumienia. SPRĘŻARKI

I WENTYLATORY – ATA 72: Zasady działania, rozwiązania konstrukcyjne i zastosowanie sprężarek osiowych

i odśrodkowych. Przeznaczenie i konstrukcja wentylatorów. Konstrukcje sprężarek. Uszczelnianie

międzystopniowe. Kierownice sprężarek. Parametry sprężania sprężarek. KOMORY SPALANIA – ATA 72:

Przeznaczenie, rodzaje i konstrukcje komór spalania. Dopuszczalne uszkodzenia komór spalania. TURBINY –

ATA 72: Turbiny niskiego i wysokiego ciśnienia. Zasady przemiany energii strumienia na moc na wale. Parametry

rozprężania w stopniach turbin. Aparaty dyszowe i wirniki turbin. Dyski turbin. Mocowanie łopatek do dysków.

Uszczelnianie stopni turbin. Obciążenia cieplne i mechaniczne dysków i łopatek turbin. Chłodzenie elementów

turbin. Materiały konstrukcyjne stosowane w turbinach. DYSZE WYLOTOWE – ATA 78: Konstrukcje i zasady

działania różnych typów dysz wylotowych: stałych, zmiennych, zbieżnych, rozbieżnych i zbieżno-rozbieżnych.

Sposoby redukcji hałasu w dyszach wylotowych. Odwracacze ciągu. UŁOŻYSKOWANIE I USZCZELNIANIE

PRZESTRZENI OLEJENIA ŁOŻYSK – ATA 79: Konstrukcje i zasady działania. Łożyska główne

i międzywałowe. Uszczelnienia labiryntowe: zasada działania i źródła nadmuchu. OLEJE I PALIWA

STOSOWANE W SILNIKACH TURBINOWYCH – ATA 79: Własności i specyfikacje techniczne. Dodatki do

paliw. Warunki bezpieczeństwa przy pracy z olejami i paliwami silnikowymi. INSTALACJE OLEJOWE – ATA

79: Przeznaczenie instalacji olejowych silników turbinowych. Przykłady rozwiązań instalacji olejowych.

INSTALACJE PALIWOWE SILNIKÓW – ATA 73: Przeznaczenie instalacji paliwowych silników turbinowych.

Wymagania w zakresie dostarczania paliwa do silników. Przykłady rozwiązań instalacji paliwowych.

ELEKTRONICZNE STEROWANIE SILNIKAMI I SYSTEMAMI PALIWOWYMI ( FADEC). INSTALACJE

POWIETRZNE – ATA 75: Punkty i zasady działania odbiorów powietrza oraz przeznaczenie odbieranego

powietrza: odladzanie wlotów, chłodzenie komór spalania i turbin, uszczelnianie przestrzeni olejowych oraz inne

zastosowania odbieranego powietrza. INSTALACJE ROZRUCHOWE I ZAPŁONOWE – ATA 74/80: Metody

uruchamiania silników turbinowych. Zasady działania instalacji rozruchowych i ich podzespołów. Instalacje

zapłonowe i ich podzespoły. Warunki bezpieczeństwa podczas uruchamiania silników turbinowych na ziemi.

Uruchamianie silników w powietrzu. POMIARY I WSKAZANIA PARAMETRÓW PRACY SILNIKÓW – ATA

77: Pomiary i wskazania parametrów pracy silników: ciśnień i temperatur w kanałach sprężarek niskiego

i wysokiego ciśnienia, temperatur gazów wylotowych i temperatur gazów między turbinami wysokiego i niskiego

ciśnienia, wielkości ciągu na podstawie sprężu sprężarek i ciśnień wylotowych z turbin (lub ciśnień w dyszach

wylotowych), temperatur i ciśnień oleju, ciśnień i wydatków paliwa, wielkości wibracji, momentu obrotowego

i mocy. KRÓTKOTRWAŁE PODWYŻSZANIE CIĄGU I MOCY SILNIKÓW – ATA 82: Metody

krótkotrwałego podwyższania mocy i ciągu: wtrysk wody lub mieszaniny wody z metanolem do traktu

powietrznego, dopalacze. SILNIKI TURBOŚMIGŁOWE: Zastosowanie. Turbiny silników związane

zależnościami przepływowymi gazów i turbiny połączone mechanicznie: zasady działania i rozwiązania

konstrukcyjne. Przekładnie napędowe śmigieł. Rozdzielone i połączone układy sterowania mocą silników i ciągiem

(skokiem) śmigieł. Zabezpieczenia przed przekroczeniem maksymalnych obrotów. Zmniejszanie hałasu przez

synchronizację obrotów. SILNIKI TURBOWAŁOWE: Zastosowanie. Układy konstrukcyjne silników

turbowałowych. Układy napędowe: przekładnie redukcyjne, połączenia z odbiornikami mocy. Sterowanie mocą

i obrotami silników turbowałowych. POMOCNICZE ZESPOŁY NAPĘDOWE – ATA 49: Przeznaczenie. Układy

konstrukcyjne i ich zasady działania. Odbiory powietrza i energii elektrycznej. Zabezpieczenia:

przeciwpompażowe, przekroczenie dopuszczalnych obrotów i inne. MONTAŻ SILNIKÓW W PŁATOWCACH:

Rozwiązania konstrukcyjne: ścian ogniowych, owiewek, płyt akustycznych, węzłów zawieszenia i podnoszenia,

węzłów tłumiących drgania, przewodów giętkich i sztywnych, połączeń przewodów, wiązek elektrycznych, linek

i drążków sterujących, drenaży. INSTALACJE PRZECIWPOŻAROWE SILNIKÓW: Metody wykrywania źródeł

ognia i powiadamiania załogi o pożarze. Metody gaszenia pożaru. MONITOROWANIE PARAMETRÓW

PRACY SILNIKÓW I PRÓBY SILNIKÓW NA ZIEMI: Procedury uruchamiania i kontroli parametrów pracy

silników na ziemi. Interpretacja parametrów pracy silników na ziemi. Określanie dopuszczalności stwierdzanych

uszkodzeń na podstawie danych producentów. Mycie traktów powietrznych - cel, stosowane środki chemiczne i

ocena efektów. Uszkodzenia silników przez ciała obce. KONSERWACJA I PRZECHOWYWANIE SILNIKÓW

– ATA 79: Konserwowanie i rozkonserwowanie silników i ich podzespołów. Pakowanie silników do dłuższego

przechowywania na ziemi i do transportu.


336

Laboratorium: Praktyczne zapoznanie z budową i zasadą działania zasadniczych systemów silników turbinowych

i urządzeń wchodzących w ich skład. Wykonywanie prostych prac obsługowych i diagnostycznych w laboratorium

obsługowym silników turbinowych.

19) Egzamin: tak


1. Praca zbiorowa – Napędy lotnicze, Charakterystyka i zastosowanie napędów, WKŁ, Warszawa 1980,

2 . Praca zbiorowa – Napędy lotnicze, Turbinowe silniki śmigłowe i śmigłowcowe, WKŁ, Warszawa 1980,

3. Praca zbiorowa – Napędy lotnicze, Turbinowe silniki odrzutowe, WKŁ, Warszawa 1980,

4. Staniszewski R. – Napędy lotnicze, Sterowanie zespołów napędowych, WKŁ, Warszawa 1980,

5. Boliński N., Stelmaszczyk Z. – Napędy lotnicze, Eksploatacja silników turbinowych, WKŁ, Warszawa 1980.


1. Praca zbiorowa – Napędy lotnicze, Zespoły wirnikowe silników turbinowych, WKŁ, Warszawa 1980,

2. Torecki S. – Napędy lotnicze, Silniki rakietowe, WKŁ, Warszawa 1981.




1. Wykłady 60/15

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 90/85







27. Uwagi:

Zatwierdzono:




336



CZYNNIK LUDZKI W LOTNICTWIE 2) Kod przedmiotu:

MK2_93







9) Semestr: 3






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: nauki społeczne, ergonomia i bezpieczeństwo pracy

16) Cel przedmiotu: umiejętność opisu funkcjonowania fizjologii i psychiki człowieka w odniesieniu do lotnictwa,

rozumienie konieczności uwzględniania czynnika ludzkiego w lotnictwie, rozumienie procesów psychologii

społecznej oraz psychologii osobowości, świadomość i uwzględnianie błędów ludzkich



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. opisuje i potrafi wytłumaczyć zjawiska , przetwarzania

informacji, uwagi i percepcji, pamięci


K2A_U01 (++)

2. ma podstawową wiedzę z zagadnień psychologii osobowości,

rozróżnia typy temperamentów, ma świadomość różnic

indywidualnych, potrafi określić własny temperament


K2A_U04 (++)

3. ma uporządkowaną wiedzę na temat środowiska fizycznego

człowieka ze szczególnym uwzględnieniem specyfiki

lotnictwa


4. rozróżnia odpowiedzialność indywidualną i grupową, ma

świadomość odpowiedzialności za podejmowane decyzje

egzamin pisemny i ustny wykład K2A_W02 (++)

K2A_U05 (+++)

5. potrafi ocenić ryzyko w miejscu pracy, rozpoznaje i unika

ryzyka

egzamin pisemny i ustny wykład K2A_U05(+)

6. ma świadomość czynników wpływających na osiągnięcia,

umie pracować pod presją czasu

egzamin pisemny i ustny wykład K2A_U08 (++)

K2A_K01 (+)

7. ma świadomość skutków błędów ludzkich, potrafi zarządzać

błędami

egzamin pisemny i ustny wykład K2A_K02 (++)



30


Wykład: Wprowadzenie do zagadnień czynnika ludzkiego. Ludzkie możliwości i ograniczenia – wzrok, słuch,

przetwarzanie informacji, uwaga i percepcja, pamięć. Psychologia osobowości – temperament, różnice

indywidualne. Psychologia społeczna – odpowiedzialność indywidualna i grupowa, motywacja, praca zespołowa,

zagadnienia „kulturowe”, nadzór, przewodnictwo. Czynniki wpływające na osiągnięcia – stres, presja czasu,

obciążenie i niedociążenie pracą, sen i zmęczenie, praca zmianowa, alkohol, lekarstwa, nadużywanie narkotyków.

Środowisko fizyczne – hałas, dym, oświetlenie, klimat, temperatura, ruch, wibracje. Zadania – praca fizyczna,



336

zadania powtarzalne, systemy złożone. Komunikacja – zespołowa, rozpowszechnianie informacji. Modele błędu

ludzkiego – skutki błędów, zarządzanie błędami. Ryzyko w miejscu pracy – rozpoznawanie i unikanie ryzyka,

postępowanie w sytuacjach nagłych.

19) Egzamin: tak


1. Polski Przegląd Medycyny Lotniczej nr 3 tom 14, lipiec-wrzesień 2008,

2. Traczyk W.: Fizjologia człowieka w zarysie, wyd., PZWL, 2009,

3. Michajlik A., Ramotowski W.: Anatomia i fizjologia człowieka, wyd., PZWL, 2009,

4. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 23 października w sprawie badań lotniczo-lekarskich (Dz. U. z

dnia 4 listopada 2003 r.),

5. Ogińska-BulikN., Juczyński Z.: Osobowość stres a zdrowie, Difin Sp. z o.o, Warszawa 2008.


1. Maruszewski, T.: Psychologia poznania. Gdańsk: Gdańskie Wyd. Psychologiczne, 2001,

2. Strelau, J. (red.).: Psychologia. Podręcznik akademicki. Gdańsk: Gdańskie Wyd. Psychologiczne, 2000,

3. R. J. Gerlig, P. G. Zimbardo: Psychologia i życie, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2006,

4. Terelak J. F.: Psychologia stresu, Oficyna Wyd. Branta, Bydgoszcz 2001.




1. Wykłady 30/45

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/45







27. Uwagi:

Zatwierdzono:




336




MK2_94







9) Semestr: 3








transportu



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów


pracy magisterskiej

wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_W08 (++)

K2A_W06(+)

K2A_W15 (+++)

K2A_W20 (+)





wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U03(++)

K2A_U16(+)




wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U04(+++)




planem

wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U10(++)

K2A_U11(+)




wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U22(+++)

K2A_U23(+)

K2A_K04(+)







19) Egzamin:



336








1. Wykłady /

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /300

Suma godzin: /300







27. Uwagi:

Zatwierdzono:




336



STANDARDOWA OBSŁUGA STATKÓW POWIETRZNYCH 2) Kod przedmiotu:

MK2_95







9) Semestr: 3







konstrukcji maszyn, aerodynamiki, struktury i systemów samolotów (śmigłowców)

16) Cel przedmiotu: W wyniku opanowania treści programowych przedmiotu student powinien umieć planować

obsługi i czynności techniczne związane ze statkiem powietrznym, wykonywać czynności warsztatowe, w tym

posługiwać się narzędziami, wykorzystywać metody diagnostyczne i wykrywać niesprawności oraz usuwać

typowe niesprawności.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi planować obsługi techniczne, działania profilaktyczne

i konserwacyjne oraz modyfikacje

egzamin ustny

i praktyczny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W01 (++)

K2A_U04 (+++)

2. zna podstawowe metody diagnostyczne egzamin ustny

i praktyczny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W01 (+)

K2A_U01 (++)

3. umie posługiwać się zasadniczymi narzędziami obsługowymi

i urządzeniami diagnostycznymi stosowanymi przy

obsługach statków powietrznych

egzamin ustny

i praktyczny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W19 (+)

K2A_U10 (++)

K2A_K04 (++)

4. umie posługiwać się zasadniczymi dokumentami związanymi

z obsługą statków powietrznych

egzamin ustny

i praktyczny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W19 (++)

K2A_U14 (++)

K2A_K04 (+)


i praktyczny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W20 (++)

K2A_U05 (++)

K2A_K03 (++)



15 15


Wykład: Działania w warsztacie. Posługiwanie się narzędziami, dbanie o narzędzia, użycie materiałów

warsztatowych. Rozmiary, luzy i tolerancje, normy jakości wykonania. Kalibracja narzędzi i wyposażenia, normy

kalibracji. Narzędzia. Rodzaje pospolitych narzędzi ręcznych. Urządzenia i metody smarowania. Rury i złącza.

Identyfikacja oraz rodzaje rur sztywnych i giętkich oraz ich złączek używanych w statkach powietrznych.

Standardowe złącza w przewodach wodnych wysokociśnieniowych, przewodach paliwowych, olejowych,



336

pneumatycznych i systemów powietrznych używanych w statkach powietrznych. Kompozyty i niemetale.

Wykonywanie spoiw. Warunki dotyczące środowiska. Metody badania. wykrywanie usterek i pogarszania się

jakości kompozytów i materiałów niemetalicznych. Naprawa kompozytów i materiałów niemetalicznych materiały

budowy statku powietrznego – kompozyty i niemetale. Struktury drewniane. Metody konstrukcyjne drewnianych

struktur płatowców. Charakterystyka, właściwości i rodzaje drewna i klejów używanych w samolotach.

Konserwacja struktur drewnianych. Rodzaje usterek w materiałach i strukturach drewnianych. Wykrywanie usterek

w strukturach drewnianych. Naprawa struktur drewnianych. Pokrycia tkaninowe. Charakterystyka, właściwości

i rodzaje tkanin używanych w samolotach. Metody badania tkanin. Rodzaje usterek w tkaninach. Naprawa pokryć

tkaninowych. Techniki demontażu, badania, naprawy i montażu. Rodzaje uszkodzeń i techniki kontroli wzrokowej.

Usuwanie korozji, ocena i ponowne zabezpieczanie przed korozją metody naprawy generalnej, podręcznik naprawy

konstrukcji. Programy kontroli starzenia się, zmęczenia i korozji. Techniki badania nieniszczącego wraz

z metodami penetrantu, radiograficzną, prądów wirowych, ultradźwiękową i boroskopową. Techniki demontażu

i ponownego montażu. Techniki wykrywania i usuwania usterek. Procedury obsługi technicznej. Planowanie

obsługi technicznej. Procedury modyfikacyjne. Badanie obsługi technicznej/kontrola jakości/gwarancja jakości.

Połączenie z działaniem statku powietrznego. Dodatkowe procedury obsługi technicznej. Kontrola części

składowych o ograniczonej trwałości.

Laboratorium: Realizacja ćwiczeń z zakresu planowania obsług statków powietrznych i stosowania

obowiązujących procedur, wypełniania dokumentów normatywnych i korzystania z dokumentów obsługowych

statków powietrznych. Wykonywanie prostych prac obsługowych i diagnostycznych w laboratorium obsługowym

statków powietrznych.

19) Egzamin: tak


1. Lindstedt P.: Praktyczna diagnostyka maszyn i jej teoretyczne podstawy. Wydawnictwo Naukowe ASKON.

Warszawa, 2002,

2. Olearczuk E., Sikorski M., Tomaszek H.: Eksploatacja samolotów (elementy teorii). MON. Warszawa, 1978,

3. Podstawy Konstrukcji Maszyn pod redakcją Zbigniewa Osińskiego. Wydawnictwo Naukowe PWN SA.

Warszawa, 2010,

4. Godzimirski J.: Materiały i wyroby metalowe. Skrypt. Wojskowa Akademia Techniczna. Warszawa, 2008,

5. Godzimirski J.: Lotnicze materiały konstrukcyjne. Skrypt. Wojskowa Akademia Techniczna. Warszawa, 2008,

6. Kamiński J.: Eksploatacja samolotów i śmigłowców. Część I. WAT. Warszawa, 1998,

7. Kamiński J.: Eksploatacja samolotów i śmigłowców. Część II. WAT. Warszawa, 1997.


1. Borgoń J., Jażwinski J.: Niezawodność eksploatacyjna i bezpieczeństwo lotów. WKiŁ, Warszawa 1989,

2. Borgoń J., Jażwinski J., Sikorski M.,Ważyńska–Fiok K.: Niezawodność statków powietrznych. ITWL,

Warszawa 1992,

3. Dokumentacja techniczna i obsługowa statków powietrznych.




1. Wykłady 15/15

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/70








336

27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336




MK2_96







9) Semestr: 3


11) Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Jarosław Kozuba, prof. nzw. w Pol. Śl.







formalnym i redakcyjnym opracowania treści pracy dyplomowej i jej wizualnej prezentacji. Głównym celem zajęć

jest przygotowanie dyplomanta do obrony pracy i egzaminu końcowego.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi zdefiniować pojęcia z dziedziny mechaniki i

eksploatacji lotniczej


w dyskusji,


seminarium K2A_W04(++)

K2A_W12(+)

K2A_W15 (++)

K2A_W16(+)

K2A_W19 (++)




magisterskiej


w dyskusji,



K2A_U06 (++)

K2A_U07(+++)

K2A_U10 (++)


mechaniki i eksploatacji lotniczej oraz inspirować inne osoby



w dyskusji,



K2A_K01(+)





pracy dyplomowej


K2A_U04(++)

K2A_U06(+++)



30







programu badań.



336






19) Egzamin: nie








1. Wykłady /

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium 30/75

6. Inne /

Suma godzin: 30/75







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



ŚMIGŁA LOTNICZE 2) Kod przedmiotu:

MK2_97







9) Semestr: 2







konstrukcji maszyn, aerodynamiki

16) Cel przedmiotu: W wyniku opanowania treści programowych słuchacz powinien: znać teorię związaną z pracą

śmigła, znać i potrafić rozróżniać rodzaje śmigieł, znać zastosowanie, wady i zalety materiałów konstrukcyjnych

śmigieł, znać sposoby sterowania śmigła, znać zasady i podstawy obsługi śmigieł, znać zasady podstawowych

napraw śmigła.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi opisać zasadę pracy śmigła lotniczego egzamin ustny

i praktyczny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W18 (+)

K2A_U10 (++)

2. zna budowę i zasady użytkowania śmigieł lotniczych egzamin ustny

i praktyczny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W18 (++ )

K2A_U17 (++)

3. potrafi rozpoznać i opisać zasadę pracy urządzeń sterowania

skokiem śmigła

egzamin ustny

i praktyczny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W15 (++)

K2A_U15 (+)

K2A_K05 (+)

4. potrafić dobierać i eksploatować śmigła egzamin ustny

i praktyczny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W09 (++ )

K2A_U12 (++)

K2A_K05 (++)


i praktyczny,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W20 (++)

K2A_U05 (++)

K2A_K03 (+++)



30 15


Wykład: ŚMIGŁA – ATA 61 - PODSTAWY TEORETYCZNE; Teoria łopat. Kąty zaklinowania, kąty natarcia

i obroty łopat. Poślizg śmigła. Siły aerodynamiczne, odśrodkowe i napędu. Wynikowy napływ strumienia

powietrza na profil łopaty. Niezbędny moment obrotowy napędu śmigła. Wibracja i rezonans łopat.

KONSTRUKCJE ŚMIGIEŁ; Rodzaje śmigieł. Metody i materiały stosowane do konstruowania łopat metalowych

i laminatowych. Konstrukcje piór, końcówek, nosków i nasad łopat. Konstrukcja korpusów łopat. Łopaty stałe



336

i przestawialne. Śmigła stałoobrotowe. Konstrukcje i mocowanie owiewek do śmigieł. Mocowanie śmigieł do

silników. STEROWANIE SKOKIEM ŚMIGIEŁ; Metody regulacji prędkości obrotowej i skoku śmigieł.

Chorągiewkowanie i odwrotny ciąg śmigieł. Zabezpieczenia przed przekroczeniem maksymalnych prędkości

obrotowych. SYNCHRONIZACJA ŚMIGIEŁ; Cel i metody synchronizacji obrotów śmigieł. Urządzenia do

synchronizacji obrotów i synchronizacji fazowej. ZABEZPIECZENIE ŚMIGIEŁ PRZED OBLODZENIEM;

Odladzanie z użyciem płynów odladzających. Ogrzewanie elektryczne nosków łopat. OBSŁUGA TECHNICZNA

ŚMIGIEŁ; Wyważanie statyczne i dynamiczne. Dobieranie łopat. Rodzaje uszkodzeń łopat: korozja, erozja,

delaminacja, uszkodzenia przez ciała obce. Sposoby napraw. Próby na ziemi silników napędzających śmigła.

Laboratorium: Praktyczne zapoznanie z budową i zasadą działania zasadniczych śmigieł lotniczych oraz urządzeń

automatyzacji śmigła. Wykonywanie prostych prac obsługowych i diagnostycznych w zakresie obsługi śmigieł

i urządzeń automatyzacji śmigła.

19) Egzamin: tak


1. Seria Jeppesen A&P Technician Powerplant, Textbook, Englewood, Colorado, Jeppesen Sanderson Inc, 2004

2. Seria Jeppesen D.F. Garett, Aircraft Systems and Component, Englewood, Colorado, Jeppesen Sanderson Inc,

1991

3. Bukowski J., Łucjanek W.: Napęd śmigłowy i konstrukcja, Wydawnictwo MON, Warszawa 1986


1. Cheda W., Malski M. – Techniczny poradnik lotniczy. Silniki, WKŁ, Warszawa 1980,

2. P. Strzelczyk, Wybrane zagadnienia aerodynamiki śmigieł, Oficyna Wydawnictwo Politechniki Rzeszowskiej

2007




1. Wykłady 30/15

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/70







27. Uwagi:

Zatwierdzono:



336



336



WYPOSAŻENIE ELEKTRYCZNE STATKÓW POWIETRZNYCH 2) Kod przedmiotu:

MK2_98







9) Semestr: 3






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawowe wiadomości z zakresu podstaw

konstrukcji maszyn, elektroniki, elektrotechniki i automatyki

16) Cel przedmiotu: W wyniku opanowania treści programowych słuchacz powinien: znać klasyfikację instalacji

i urządzeń elektrycznych statków powietrznych oraz naziemnych urządzeń zasilania, znać zasadnicze systemy

i podzespoły instalacji elektrycznej statku powietrznego, znać zasadnicze elementy układu energetycznego prądu

przemiennego i prądu stałego samolotu, znać naziemne urządzenia zasilania statku powietrznego, znać instalacje

oświetleniowe, awaryjne, zabezpieczenia obwodów i specjalne statku powietrznego, znać instalacje elektryczną

silnika turbinowego i tłokowego.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi scharakteryzować sieć elektryczną statku

powietrznego

egzamin

wykład K2A_W15 (++)

K2A_U17 (++)

2. zna budowę i zasadę pracy zasadniczych układów

elektrycznych statku powietrznego

egzamin

wykład K2A_W15 (+)

K2A_U15 (++)

3. potrafi rozpoznać i opisać zasadę pracy zasadniczych

urządzeń wchodzących w skład poszczególnych układów

elektrycznych statku powietrznego

egzamin,

zaliczenie

wykład,

laboratorium

K2A_W18 (++)

K2A_U15 (+)

K2A_K04 (+)

4. potrafić wykonać proste czynności związane z obsługą

naziemną układów elektrycznych statku powietrznego

egzamin,

zaliczenie

wykład,

laboratorium

K2A_W18 (+)

K2A_U13 (++)

K2A_K04 (++)


lab.


K2A_U05 (++)

K2A_K03 (+++)



60 30


Wykład: Wiadomości ogólne z zakresu klasyfikacji urządzeń elektrycznych statków powietrznych i wymagań im

stawianym. Sieć elektryczna statku powietrznego – przeznaczenia, charakterystyka, budowa. Układ energetyczny

prądu stałego statku powietrznego – przeznaczenie, charakterystyka, budowa. Układ energetyczny prądu

przemiennego statku powietrznego – przeznaczenie, charakterystyka, budowa. Naziemne systemy zasilania energią

elektryczną. Zewnętrzne i wewnętrzne systemy oświetlenia statku powietrznego - przeznaczenie, charakterystyka,



336

budowa. Przetwornice, transformatory i układy prostownicze. Zasilanie awaryjne statku powietrznego -

przeznaczenie, charakterystyka, budowa. Systemy zabezpieczenia obwodów elektrycznych statku powietrznego –

przeznaczenie, charakterystyka, budowa. Charakterystyka instalacji elektrycznej systemu napędowego statku

powietrznego. Elektryczne instalacje specjalne.

Laboratorium: Praktyczne zapoznanie z budową i zasadą działania zasadniczych systemów silników turbinowych

i urządzeń wchodzących w ich skład. Wykonywanie prostych prac obsługowych i diagnostycznych w laboratorium

obsługowym silników turbinowych.

19) Egzamin: tak


1. Adamowicz M.; Juszczyński Z. — Elektryczne instalacje pokładowe — OW PW, 1986,

2. Polak Z.; Rypulak A.— Awionika, przyrządy i systemy pokładowe — WOSSP, Dęblin 2000.


1. Embraer Empresa Brasiliera di Aeronautica — Zestaw dokumentacji technicznej (AMM, WDM, SRM, IPC

i inne) - Embraer, 2006.




1. Wykłady 60/15

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 90/85







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



ANALIZA SYSTEMÓW TRANSPORTOWYCH 2) Kod przedmiotu:

MK2_99






8) Specjalność: INŻYNIERIA RUCHU

9) Semestr: 2


11) Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Renata Żochowska




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawy inżynierii ruchu, systemy i procesy

transportowe, statystyka procesów transportowych, inżynieria ruchu drogowego; zna podstawowe metody

statystyczne, potrafi opisać i scharakteryzować procesy transportowe

16) Cel przedmiotu: samodzielnie analizuje i rozwiązuje problemy występujące w systemach transportowych;

potrafi scharakteryzować współzależności pomiędzy określonymi wielkościami opisującymi procesy

transportowe



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. określa i interpretuje współzależności pomiędzy

wielkościami charakteryzującymi procesy transportowe

egzamin ustny wykład K2A_W01 (+)

K2A_W07 (++)

K2A_W14 (+++)

K2A_W21 (+)

K2A_U01 (++)

K2A_U14 (++)

2. definiuje i charakteryzuje elementy modelu systemu

transportowego

egzamin ustny wykład K2A_W07 (++)

K2A_W13 (++)

K2A_W14 (++)

K2A_W21 (+)

K2A_U14 (++)

3. potrafi zastosować odpowiednie metody analityczne do

badania i opisu współzależności zjawisk w procesach

transportowych

wykonanie sprawozdań lab laboratorium K2A_W07 (++)

K2A_W14 (+++)

K2A_W21 (+++)

K2A_U01 (+)

K2A_U15 (++)

4. potrafi zbudować model sieci transportowej jako

odwzorowanie rzeczywistej sieci miejskiej


K2A_W14 (++)

K2A_W21 (++)

K2A_W05 (+)

K2A_U19 (++)

5. potrafi przeprowadzić analizę wskaźnikową punktualności

i napełnienia środków transportu w komunikacji miejskiej


K2A_W07 (+)

K2A_W14 (++)

K2A_U10 (+)

K2A_U14 (++)



336

6. potrafi scharakteryzować jakość usług przewozowych

w transporcie miejskim


K2A_W10 (+++)

K2A_W16 (++)

7. wykorzystuje odpowiednie wskaźniki i narzędzia

statystyczne do przeprowadzania analizy różnych

systemów transportowych

kolokwium pisemne laboratorium K2A_W06 (++)

K2A_W07 (+)

K2A_W14 (++)

K2A_U14 (++)



15 30


Wykład: Analiza współzależności zjawisk w systemach transportowych. Analiza korelacji liniowej, wielorakiej

i rang w procesach transportowych. Wskaźniki opisujące funkcjonowanie komunikacji miejskiej. Ocena i środki

poprawy jakości usług przewozowych w miejskim transporcie zbiorowym. Analiza punktualności i regularności

środków komunikacji miejskiej, analiza napełnienia środków transportu w komunikacji miejskiej. Model systemu

transportowego i sieci transportowej w ujęciu teorii grafów.

Laboratorium: Analiza obejmująca współzależności pomiędzy określonymi wielkościami opisującymi procesy

transportowe. Ocena punktualności w publicznym transporcie zbiorowym. Analiza napełnienia środków

komunikacji miejskiej. Badanie złożeń metody najmniejszych kwadratów w modelach liniowych. Odwzorowanie

sieci transportowej z wykorzystaniem teorii grafów.

19) Egzamin: tak


1. S. M. Kot, J. Jakubowski, A. Sokołowski: „Statystyka”. Wydawnictwo Difin S.A., Warszawa 2011;

2. M. Piłatowska: „Repetytorium ze statystyki”. Wyd. PWN, Warszawa 2010;

3. O. Wyszomirski: „Transport miejski – ekonomika i organizacja”. Wyd. Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk

2008;

4. G.S. Maddala: „ Ekonometria” Wyd.Naukowe PWN, Warszawa 2008.


1. A. Zeliaś, B. Pawełek, S. Wanat: „Metody statystyczne. Zadania i sprawdziany”. Polskie Wyd. Ekonomiczne,

Warszawa 2002;

2. A.D. Aczel: „Statystyka w zarządzaniu. Pełny wykład”. Wyd. PWN, Warszawa 2000;

3. J. Podoski: ” „Transport w miastach”. WKiŁ, Warszawa, 1985;

4. Instrukcje do ćwiczeń laboratoryjnych;





1. Wykłady 15/20

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/65








336

27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



ORGANIZACJA I BEZPIECZEŃSTWO RUCHU DROGOWEGO 2) Kod przedmiotu:

MK2_100







9) Semestr: 2


11) Prowadzący przedmiot: dr inż. Aleksander Sobota




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: infrastruktura transportu, systemy i procesy

transportowe, podstawy inżynierii ruchu, inżynieria ruchu drogowego, zna i potrafi scharakteryzować procesy

transportowe związane z ruchem drogowym

16) Cel przedmiotu: zapoznaje się z instrumentami organizacji ruchu w mieście i w odniesieniu do poszczególnych

elementów sieci drogowej, ocenia przyczyny zdarzeń drogowych i stan zagrożenia w ruchu drogowym



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi wskazać błędy w istniejących projektach organizacji

ruchu

wykonanie sprawozdań lab laboratorium K2A_W10 (+)

K2A_U15 (++)

2. potrafi scharakteryzować instrumenty organizacji ruchu

w skali makroskopowej i mikroskopowej


K2A_U11 (+)

K2A_U15 (++)

K2A_K02 (++)

3. potrafi dokonać inwentaryzacji oznakowania drogowego

i przygotować projekt tymczasowej organizacji ruchu

wykonanie sprawozdań lab laboratorium K2A_U11 (++)

K2A_U14 (+)

K2A_U20 (++)

K2A_K04 (++)

4. ocenia stan zagrożenia w ruchu drogowym w odniesieniu do

całego miasta oraz rejonów komunikacyjnych


K2A_U15 (++)

5. ocenia stan zagrożenia w ruchu drogowym w odniesieniu do

poszczególnych elementów sieci drogowej

wykonanie sprawozdań lab laboratorium K2A_W10 (+)

K2A_W11 (+++)

K2A_U14 (++)

K2A_U23 (+++)

6. rozpoznaje zagrożenia w ruchu drogowym oraz zna sposoby

kształtowania bezpieczeństwa ruchu drogowego i

zarządzania prędkością


K2A_W11 (++)

K2A_W14 (+)

K2A_U15 (++)

K2A_K04 (+)



30 15




336

Wykład: Instrumenty organizacji ruchu w mieście, ograniczenie transportu indywidualnego, strefowanie,

organizacja ruchu na drogach zamiejskich, organizacja ruchu w obszarach zurbanizowanych (obszary śródmiejskie,

miasta zabytkowe, dzielnice i osiedla mieszkaniowe). Typowe rozwiązania organizacji ruchu w miastach, ruch

jednokierunkowy, projektowanie ruchu jednokierunkowego, uspokojenie ruchu poprzez zmianę organizacji ruchu,

organizacja ruchu samochodów ciężarowych. Rodzaje oznakowania i wymagania stawiane znakom drogowym,

cele i funkcje oznakowania, hierarchia oznakowania, pionowe znaki drogowe (wymagania, kategorie znaków

pionowych, widoczność znaków pionowych), poziome znaki drogowe (funkcje i wymagania, kategorie znaków

poziomych), sygnały i sygnalizatory, lokalizacja sygnalizatorów. Ogólne założenia projektu stałej i tymczasowej

organizacji ruchu. Akty i środki prawne na potrzeby organizacji ruchu. Rys historyczny zdarzeń drogowych (próby

rozwiązania problemu BDR), wybrane dane statystyczne o bezpieczeństwie ruchu drogowego. Rodzaje

bezpieczeństwa samochodu, programy BRD (GAMBIT). Zagrożenie w ruchu drogowym, karta zdarzenia

drogowego, karta zgłoszenia szkody powypadkowej, system WZDR, system SEWIK. Struktura przyczyn zdarzeń

drogowych, użytkownik drogi, środowisko drogi, prędkość. Ocena stanu zagrożenia w ruchu drogowym

w odniesieniu do całego miasta, ocena stanu zagrożenia w ruchu drogowym w odniesieniu do rejonów

komunikacyjnych, ocena stanu zagrożenia w ruchu drogowym w odniesieniu do poszczególnych elementów sieci

drogowej, wybór miejsc niebezpiecznych, szczegółowa analiza miejsc niebezpiecznych. Sposoby kształtowania

bezpieczeństwa ruchu drogowego, sposoby zarządzania prędkością, komunikacyjne strefy prędkości, środki

prawne do zarządzania prędkością, środki fizyczne zmuszające kierowców do zmniejszenia prędkości na odcinkach

międzywęzłowych i skrzyżowaniach.

Laboratorium: Planowanie stałej lub tymczasowej organizacji ruchu na wybranych elementach sieci drogowej.

Ocenianie stanu zagrożenia w ruchu drogowym w odniesieniu do całego miasta, ocenianie stanu zagrożenia

w ruchu drogowym w odniesieniu do rejonów komunikacyjnych, ocenianie stanu zagrożenia w ruchu drogowym

w odniesieniu do poszczególnych elementów sieci drogowej.

19) Egzamin: nie


1. Gaca S., Suchorzewski W., Tracz M.: Inżynieria ruchu drogowego, WKŁ, Warszawa 2008,

2. Szczuraszek T.: Bezpieczeństwo ruchu miejskiego. WKŁ, Warszawa 2008,

3. Wicher J.: Bezpieczeństwo samochodów i ruchu drogowego. WKŁ, Warszawa 2004.


1. Krystek R.: Zintegrowany System Bezpieczeństwa Transportu. Tom I. Diagnoza bezpieczeństwa transportu

w Polsce. WKŁ, Warszawa 2009,

2. Krystek R.: Zintegrowany system bezpieczeństwa transportu Tom 2 Uwarunkowania rozwoju integracji

systemów bezpieczeństwa transportu. WKŁ, Warszawa 2010,

3. Krystek R.: Zintegrowany system bezpieczeństwa transportu Tom 3 Koncepcja Zintegrowanego Systemu

Bezpieczeństwa Transportu w Polsce. WKŁ, Warszawa 2010.

4. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków

technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków

ich umieszczania na drogach (Dz. U. z dnia 23 grudnia 2003 r.),

5. Rozporządzenie Ministrów Transportu i Gospodarki Morskiej oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia

31 lipca 2002r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych (Dz. U. Nr 170, poz. 1393 z dnia 12 października

2002r.)

6. Ustawa z 20 czerwca 1997r.- Prawo po ruchu drogowym (jednolity tekst Dz. U. Nr 58 z 2003r. z późniejszymi

zmianami).




1. Wykłady 30/19

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/44


336







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



ORGANIZACJA I TECHNOLOGIE TRANSPORTU

W PRZEDSIĘBIORSTWIE

2) Kod przedmiotu:

MK2_101







9) Semestr: 3


11) Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Stanisław Krawiec




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: logistyka produkcji; środki transportu; infrastruktura

transportowa

16) Cel przedmiotu: uzyskanie podstawowych wiadomości związanych z zadaniami oraz aplikacjami systemów

logistycznego zarządzania produkcją, zwłaszcza w nowoczesnych przedsiębiorstwach o produkcji seryjnej

i masowej, celem tego przedmiotu jest również poznanie zasad logistyki transportowej, zwłaszcza w transporcie

wewnątrzzakładowym



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów




K2A_U02 (+)

K2A_U14 (+)





K2A_U11 (+)

K2A_K 04 (+)





K2A_U04 (++)

K2A_K05(+)



na środowisko

wykonanie projektu projekt K2A_W17 (++)

K2A_U03(+)

K2A_K02 (+)


K2A__K03 (+)


K2A_W21(+)

K2A_U13(+)



30 15


Wykład: rodzaje produkcji, jej cechy i powiązania z transportem, strategie logistyczne w przedsiębiorstwie

produkcyjnym, system Just In Time, system Just In Time w zaopatrzeniu wewnętrznym produkcji, zasada



336

odchudzonej produkcji (Lean Manufactoring), sterowanie zapasami produkcji, planowanie zapasów

magazynowych w oparciu o systemy ABC oraz XYZ, planowanie zapasów magazynowych w oparciu o systemy

MRP I oraz MRP II, inne współczesne systemy organizacji produkcji (DRP, OPT, ERP,SCR), zasady przyjęcia,

składowania, kompletacji oraz wydawania materiałów do produkcji, zarządzanie logistyczne informatyzacją

w produkcji.

Projekt: zaprojektowanie systemu transportu wewnętrznego w zakładzie o produkcji seryjnej wraz z systemem

informatycznym dla zadanych indywidualnie warunków.

19) Egzamin: tak


1. Markusik S.: Infrastruktura logistyczna w transporcie; t.I. Środki transportu, Wydawnictwo Politechniki


2. Markusik S.: Infrastruktura logistyczna w transporcie; t.II. Infrastruktura punktowa: magazyny, centra

logistyczne i dystrybucji, terminale kontenerowe, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2010,

3. Harrison A., Remko van Hoek.: Zarządzanie logistyką. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne. Warszawa 2010,

4. Pfohl H.: Systemy logistyczne – podstawy organizacji i zarządzania. Biblioteka Logistyka. Poznań 2001,

5. Korzeń Z.: Logistyczne systemy transportu bliskiego i magazynowania. Tom I i II Biblioteka Logistyka ILiM.

Poznań 1999.


1. Własne materiały dydaktyczne udostępnione przez prowadzącego,

2. Ciesielski M., Długosz J.: Strategia łańcuchów dostaw. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne. Warszawa 2010,

3. Blaik P.: Logistyka. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne. Warszawa 2010,

4. Pfohl H.: Zarządzanie logistyką. Funkcje i instrumenty. Biblioteka Logistyka, Poznań 1998.




1. Wykłady 30/18

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 15/25

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/43







27. Uwagi:

Zatwierdzono:




336




MK2_102







9) Semestr: 3








transportu



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. posiada niezbędną wiedzę z zakresu inżynierii ruchu do

wykonania zadań w ramach pracy, potrafi interpretować

zjawiska społeczne w zakresie problematyki realizowanej

pracy magisterskiej,

potrafi zidentyfikować oraz przeprowadzić analizę

dokumentów strategicznych związanych z planowaniem

rozwoju systemów transportowych, wyciąga konstruktywne

wnioski oraz formułuje koncepcje poprawy stanu obecnego

wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U01 (++)

K2A_U11 (++)

K2A_U12 (++)

K2A_U16 (++)

K2A_U21 (++)

K2A_U22 (++)

K2A_U23 (++)

2. potrafi samodzielnie sformułować problem z zakresu

inżynierii ruchu oraz dokonać wyboru metodyki rozwiązania

postawionego przed nim problemu na podstawie posiadanej

wiedzy oraz przeglądu literatury

wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U06 (++)

K2A_U08 (++)

K2A_U19 (+)

3. umie samodzielnie dobrać właściwą literaturę, w tym

obcojęzyczną, do realizacji pracy magisterskiej oraz zna

zasady stosowania odsyłaczy do literatury, ma umiejętność

samokształcenia podczas studiów literaturowych

wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U04 (++)

K2A_U17 (++)

K2A_U18 (++)

4. potrafi samodzielnie zaproponować harmonogram realizacji

zadania określonego w tytule pracy wraz ze wskazaniem

nakładów niezbędnych do jej realizacji oraz wykonywać

kolejne etapy pracy zgodnie z planem

wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U10 (++)

K2A_U20 (++)

5. potrafi samodzielnie wykonać badania niezbędne do

realizacji pracy, ma umiejętność prowadzenia badań i analiz

stanowiących niezbędny element realizowanej pracy,

wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U13 (++)

K2A_U15 (++)

K2A_U21 (+)



zrealizowanego zadania, potrafi przygotować i przedstawić

zwartą prezentację dotyczącą szczegółowych zagadnień

pracy magisterskiej

wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U02 (++)

K2A_U14 (++)

K2A_U19 (++)

K2A_U20 (++)

K2A_U22 (++)

7. rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie, ma

świadomość roli społecznej absolwenta uczelni technicznej

K2A_K01(+)

K2A_K07(+)



336


aspektów i skutków działalności inżynierskiej

K2A_K02(+)




Praca magisterska jest samodzielnym opracowaniem wykonanym przez studenta, opracowanie to jest aplikacją

wiedzy uzyskanej przez studenta w ciągu całego okresu studiów do rozwiązywania różnych problemów z zakresu

transportu, tematy prac są dobierane indywidualnie dla każdego studenta i dotyczą zagadnień z zakresu: sterowania

i zarządzania w systemach transportowych, inżynierii ruchu drogowego i kolejowego, transportu intermodalnego

i zbiorowego, organizacji i bezpieczeństwa ruchu oraz zarządzania przedsiębiorstw transportowych.

19) Egzamin:








1. Wykłady /

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /300

Suma godzin: /300







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



PROGNOZOWANIE ZJAWISK JAKOŚCIOWYCH

W SYSTEMACH TRANSPORTOWYCH

2) Kod przedmiotu:

MK2_104







9) Semestr: 2






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: systemy i procesy transportowe, ekonomika transportu,

statystyka procesów transportowych; zna podstawy funkcjonowania przedsiębiorstwa transportowego, elementy

analizy ekonomicznej i prognozowania gospodarczego

16) Cel przedmiotu: umiejętność identyfikacji, agregacji i prognozowania zmiennych opisujących zjawiska

jakościowe w systemie transportowym



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. rozróżnia, które zjawiska w systemie transportowym zalicza

się do zjawisk o charakterze jakościowym


K2A_W02 (++)

K2A_U01 (++)

K2A_U02 (+)

2. definiuje i charakteryzuje podstawowe różnice między

ilościowymi a jakościowymi metodami prognozowania

zjawisk w systemie transportowym


K2A_W02 (++)

K2A_U01 (++)

K2A_U02 (+)

3. wyjaśnia, dlaczego przy charakteryzowaniu niektórych

zjawisk stosuje się zmienne syntetyczne


K2A_W04 (++)

K2A_U02 (++)

4. stosuje analizę dyskryminacyjną w prognozowaniu zjawisk

jakościowych systemu transportu


K2A_W04 (++)

K2A_U02 (++)

5. potrafi wyznaczyć prawdopodobieństwo określonego

działania za pomocą modelu probitowego i logitowego


K2A_W04 (++)

K2A_U02 (++)

6. potrafi wskazać, w której metodzie zakłada się wyższość

trafności sądu grupowego nad sądem indywidualnym, i do

jakich prognoz stosuje się tę metodę


K2A_W02 (++)

K2A_ W04 (++)


aspektów i skutków działalności inżynierskiej

egzamin wykład K2A_K02 (++)



15



336


Wykład: zmienne ilościowe i jakościowe w systemie transportowym, zmienne o charakterze jakościowym

w modelach prognostycznych, typy zmiennych syntetycznych w zależności od ich oddziaływania na poziom

rozwoju badanego zjawiska jakościowego, metody tworzenia zmiennych syntetycznych, zasadnicze etapy budowy

zmiennych agregatowych, prognozowanie zmiennych agregatowych, metody taksonomiczne, prognozowanie za

pomocą modeli probitowych i logitowych, zastosowanie analizy dyskryminacyjnej w prognozowaniu, modele

heurystyczne, scenariusze rozwoju.

19) Egzamin: tak


1. Cieślak M.: Prognozowanie gospodarcze. Metody i zastosowania. PWN, Warszawa 2005,

2. Krawiec S.: Prognozowanie gospodarcze z wykorzystaniem modeli adaptacyjnych. Wyd. WSEiA, Bytom 2006.






1. Wykłady 15/31

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 15/31







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



PUBLICZNY TRANSPORT MIEJSKI 2) Kod przedmiotu:

MK2_105







9) Semestr: 3







transportu, środki transportu, logistyka, ekonomika transportu, organizacja i zarządzanie w transporcie, podstawy

inżynierii ruchu; umiejętność rozpoznawania procesów transportowych oraz ich opisu z wykorzystaniem modeli

analitycznych i podejścia logistycznego, znajomość podstawowej problematyki technicznej w zakresie

infrastruktury i środków transportu; podstawowa wiedza z ekonomiki transportu i zarządzania transportem

16) Cel przedmiotu: jest zorientowany i docenia znaczenie rozwoju publicznego transportu miejskiego dla

funkcjonowania miasta i poziomu życia mieszkańców; potrafi opracować ofertę przewozową publicznego

transportu miejskiego oraz zarekomendować proponowane rozwiązania; wykorzystuje nowoczesne podejście do

problemów publicznego transportu zbiorowego (plany i strategie mobilności)



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. definiuje i charakteryzuje składniki systemu publicznego

transportu miejskiego

kolokwium wykład,

projekt

K2A_W10 (++)

K2A_W12 (++)

K2A_W17 (+)

K2A_U01 (++)

K2A_U11 (+)

2. potrafi wytłumaczyć znaczenie zarządzania mobilnością

w miastach i aglomeracjach

kolokwium wykład,

projekt

K2A_W10 (++)

K2A_W12 (++)

K2A_W13 (+)

K2A_W17 (+)

K2A_U01 (++)

K2A_K07 (++)

3. wskazuje związki publicznego transportu miejskiego

z jakością życia mieszkańców oraz poziomem

konkurencyjności miasta (aglomeracji) i regionu


K2A_W10 (++)

K2A_W12 (++)

K2A_W13 (+)

K2A_W17 (+++)

K2A_U01 (++)

K2A_K07 (++)



336

4. projektuje ofertę przewozową publicznego transportu

miejskiego oraz interpretuje rekomendowane rozwiązania


projekt

K2A_W12 (+++)

K2A_W13 (++)

K2A_W14 (++)

K2A_W21 (++)

K2A_U01 (++)

K2A_U02 (++)

K2A_U12 (++)

K2A_U16 (++)

K2A_U19 (++)

5. potrafi ocenić funkcjonowanie publicznego transportu

miejskiego na podstawie ustalonych kryteriów oceny

kolokwium projekt K2A_W03 (++)

K2A_W16 (+)

K2A_U01 (++)

K2A_U02 (++)

6. zna elementy i zasady budowy planów transportowych kolokwium wykład,

projekt

K2A_W01 (++)

K2A_W03 (++)

K2A_W10 (++)

K2A_W12 (++)

K2A_W16 (+)

K2A_W17 (++)

K2A_U01 (+++)

K2A_U11 (++0

K2A_U19 (++)

K2A_K07 (++)



30 30


Wykład: publiczny transport miejski jako dziedzina gospodarowania, pojęcie, zakres i zasięg działania publicznego

transportu miejskiego, rola władz publicznych; funkcjonowanie rynku publicznego transportu miejskiego, popyt

na usługi, podaż i ceny w publicznym transporcie miejskim; składniki infrastruktury publicznego transportu

miejskiego, drogi, torowiska, sieci i podstacje, przystanki, zajezdnie, węzły integracyjne i przesiadkowe; rozwój

i funkcjonowanie publicznego transportu miejskiego, planowanie, lokalizacja składników infrastruktury, wybór

technologii, wymiarowanie, etapowanie budowy, utrzymanie; systemy zelektryfikowanego publicznego transportu

miejskiego, podstawowe parametry pojazdów klasycznych i nowoczesnych, systemy sterowania pracą układu

napędowego; perspektywy rozwoju autobusów miejskich i trolejbusów, warunki pracy taboru a kierunki zmian,

nowoczesne układy sterowania pracą układów napędowych; zastosowania ITS w publicznym transporcie

miejskim, architektura systemów ITS, struktura funkcjonalna i fizyczna według gałęzi transportu miejskiego,

technologie ITS, zarządzanie publicznym transportem miejskim z wykorzystaniem ITS; kształtowanie oferty

przewozowej w publicznym transporcie miejskim, elementy oferty, uwarunkowania, rozkład jazdy jako

podstawowy składnik oferty przewozowej w publicznym transporcie miejskim; integracja publicznego transportu

miejskiego w aglomeracjach i konurbacjach, specyfika funkcjonowania transportu na obszarach zurbanizowanych,

możliwe rozwiązania integracyjne, funkcjonowanie zintegrowanego transportu; organizacja i zarządzanie

publicznym transportem miejskim, systemy organizacji i zarządzania i ich ewolucja, regulowany i zderegulowany

transport miejski; publiczny transport miejski w systemie logistycznym miasta lub aglomeracji, procesy w systemie

logistycznym miasta (aglomeracji), przepływy osób i rozwiązania je usprawniające; zarządzanie mobilnością

w miastach i aglomeracjach, definicja pojęcia, środki i organizacja, warunki skutecznego działania, plany i strategie

mobilności, studia przypadków; nowoczesne systemy transportu osób w miastach, kierunki rozwoju transportu w

ujęciu gałęziowym, zintegrowane linie i korytarze transportowe; polityka transportowa miasta lub aglomeracji, cele

polityki, warianty polityki, aspekty instrumentalne, rola publicznego transportu zbiorowego w polityce

transportowej miasta lub aglomeracji.

Projekt: Konstrukcje oferty przewozowej publicznego transportu miejskiego.

19) Egzamin: nie


336


1. Adamski A.: Inteligentne systemy transportowe. Uczelniane Wyd. Naukowo-Techniczne AGH, Kraków 2003,

2. Basiewicz T., Gołaszewski A., Rudziński L.: Infrastruktura transportu. Oficyna Wyd. Politechniki

Warszawskiej, Warszawa 2007,

3. Burnewicz J.: Innovative Perspective of Transport and Logistics. Wyd.Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2009,

4. Guidelines for the Integration of Mobility Management with Land use Planning. Project Max. Lupo. FR6, 2009,

5. Kneba Z., Makowski S.: Pojazdy samochodowe. Zasilanie i sterowanie silników. WKiŁ, Warszawa 2004,

6. Nowacki G. (red.): Telematyka transportu drogowego. Instytut Transportu Samochodowego, Warszawa 2008,

7. „Public Transport International”. Dwumiesięcznik Międzynarodowej Unii Transportu Publicznego UITP,

8. Rydzkowski W., Wojewódzka-Król K.: Transport. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007,

9. Skibicki J.: Pojazdy elektryczne, część 1. Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej, Gdańsk 2010,

10. „Transport Miejski i Regionalny”. Miesięcznik SITK RP,

11. Tundys B.: Logistyka miejska. Koncepcje, systemy, rozwiązania. Wydawnictwo Difin, Warszawa 2008,

12. Wyszomirsko O. (red.): Transport miejski. Ekonomika i organizacja. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego,

Gdańsk 2008.


1. Grava S.: Urban Transportation Systems. Choices for Communities. Mc Graw-Hill, New York 2003,

2. Instrukcje do zajęć projektowych,

3. Janecki R., Starowicz W. (red.): System dopłat do publicznego transportu zbiorowego w komunikacyjnych

związkach komunalnych w Polsce. Wydawnictwo PiT, Kraków 2009.,

4. Mobility Management. Training Manual. The E-Atomium Project, 2006,

5. Niebieska Księga. Sektor transportu publicznego. Inicjatywa JASPERS, 2008,

6. Reimpel J.: Budowa samochodów. Podstawy konstrukcji. WKiŁ, Warszawa 1997,

7. Starowicz W.: Jakość przewozów w miejskim transporcie zbiorowym. Wyd. Politechniki Krakowskiej, Kraków

2007,

8. Szymczak M.: Logistyka miejska. Wyd. Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, Poznań 2008,

9. Tomanek R.: Funkcjonowanie transportu. Wyd. Akademii Ekonomicznej w Katowicach, Katowice 2004,





1. Wykłady 30/10

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 30/50

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 60/60







27. Uwagi:


336

Zatwierdzono:




336




MK2_106







9) Semestr: 3






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: wybrane przedmioty kierunkowe i specjalnościowe,

ma wiedzę z zakresu inżynierii ruchu



formalnym i redakcyjnym opracowania treści pracy dyplomowej i jej wizualnej prezentacji, głównym celem




efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. wykonuje pomiary, interpretuje, dokumentuje i prezentuje

dane opisujące procesy występujące w drogowych

i kolejowych systemach transportowych

kolokwium pisemne,


seminarium K2A_U01(+)

K2A_U04(++)

K2A_U11(++)

K2A_U14(++)

K2A_U15(++)

K2A_U17(+)

K2A_K02(+)

2. klasyfikuje systemy sterowania i zarządzania w systemach

transportowych z uwzględnieniem różnic w systemach

(drogowym, kolejowym, lotniczym i morskim), wykorzystuje

najnowsze narzędzia informatyczne, systemy eksperckie oraz

bazy danych do wykonania zadania inżynierskiego

kolokwium pisemne,



K2A_U11(++)

K2A_U13(++)

K2A_U14(++)

3. zna najczęściej stosowane metody wyznaczania

przepustowości skrzyżowań, zna i potrafi zastosować

odpowiedni model analityczny do opisu zjawisk i procesów

ruchowych w sieci drogowej

kolokwium pisemne,



K2A_U15(++)

4. analizuje, ocenia warunki ruchu na podstawie obliczonych

miar efektywności ruchu i projektuje organizację ruchu wraz

z systemem sterowania ruchem drogowym na

skrzyżowaniach

kolokwium pisemne,


seminarium K2A_U10 (++)

K2A_U14 (++)

K2A_U23(++)

5. definiuje i charakteryzuje podstawowe różnice między

ilościowymi a jakościowymi metodami prognozowania

zjawisk w systemie transportowym

kolokwium pisemne,


seminarium K2A_U01 (++)

K2A_U02 (+)



336

6. potrafi rozwiązywać złożone zadania projektowe z zakresu

obiektów budowlanych infrastruktury drogowej i kolejowej

oraz węzłów i systemów transportowych, wykorzystuje

deterministyczny i probabilistyczny opis ruchu drogowego

w technice symulacyjnej

kolokwium pisemne,


seminarium K2A_U09(+)

K2A_U11(++)

K2A_U12(++)

K2A_U14(++)

K2A_U16(++)

K2A_U19(+)+

K2A_U20(++)

7. prawidłowo rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem

zawodu inżyniera transportu, spedytora i logistyka

kolokwium pisemne seminarium K2A_K05(++)

8. ma świadomość roli społecznej absolwenta uczelni

technicznej, a zwłaszcza rozumie potrzebę formułowania i

przekazywania społeczeństwu informacji i opinii

dotyczących osiągnięć techniki i innych aspektów

działalności inżyniera transportu

kolokwium pisemne seminarium K2A_K07(++)





pracy dyplomowej


K2A_U04(++)

K2A_U06(+++)



30


Seminarium: ogólna charakterystyka pracy dyplomowej, rodzaje prac dyplomowych, struktura treści i podział

rozdziałów w zależności od rodzaju pracy, dobór literatury, opracowanie materiałów źródłowych, zasady

stosowania odsyłaczy do literatury, bibliografia, ustalenie tematu, celu i zakresu pracy dyplomowej oraz

harmonogramu jej realizacji, zasady pisania pracy, słownictwo techniczne, podział treści na część główną

i załączniki, dobór metody badań stanowiskowych, modelowych, pomiarowych, optymalizacyjnych: opracowanie

programu badań, prezentacja cząstkowych rezultatów pracy, zasady przygotowania i przedstawienia prezentacji

komputerowej, bieżąca kontrola zaawansowania pracy, konsultacje merytoryczne i formalne, rejestracja

i opracowanie wyników badań, referowanie pracy, przygotowanie jej wizualnej prezentacji i przedstawienie

wyników, opracowanie wytycznych do obrony pracy dyplomowej, kryteria oceny pracy dyplomowej i egzaminu

końcowego, podsumowanie zajęć seminaryjnych.

19) Egzamin: nie


1. Aktualna literatura z zakresu przedmiotów kierunkowych i specjalnościowych.


1. Prezentacje multimedialne, materiały pomocnicze, materiały branżowe pozyskane za pośrednictwem internetu.

2. Prace dyplomowe zrealizowane w Katedrze.




1. Wykłady /

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium 30/75

6. Inne /

Suma godzin: 30/75








336

27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



TRANSPORT INTERMODALNY I TERMINALE LOGISTYCZNE 2) Kod przedmiotu:

MK2_107







9) Semestr: 2






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: systemy i procesy transportowe; środki transportu;

infrastruktura transportowa

16) Cel przedmiotu: poznanie podstawowych zasad intermodalizmu w transporcie oraz organizacji terminali

kontenerowych, centrów dystrybucji i logistycznych.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów



zaliczenie wykład K2A_W10 (+++)

K2A_U03 (+)

K2A_U14 (+)





K2A_U12 (+)

K2A_K 04 (+)




zaliczenie wykład K2A_W02 (++)

K2A_U02 (++)

K2A_K05(+)

4. ma wiedzę w zakresie infrastruktury dla systemów

transportowych i logistycznych oraz ich trendów

rozwojowych i zna metody technicznego wspomagania ich

procesów


K2A_W15(+)

K2A_U11(++)



na środowisko


K2A_U05(+)

K2A_K02 (+)


K2A__K03 (+)


K2A_W21(+)

K2A_U04(+)

K2A_U13(+)



30 30




336

Wykład: istota transportu multi i intermodalnego, przewozy kontenerowe, przewozy szynowo- drogowe, przewozy

lądowo- promowe, transport kombinowany, europejskie korytarze transportowe, intermodalne jednostki

transportowe, środki transportu i infrastruktura w przewozach intermodalnych, terminale kontenerowe, organizacja

przewozów kontenerowych w transporcie lądowym i morskim, centra logistyczne, centra dystrybucji, zarządzanie

procesem transportu intermodalnego, aspekty handlowo- prawne przewozów intermodalnych, stan transportu

intermodalnego w Polsce, polityka rozwoju transportu intermodalnego w Unii Europejskiej i na świecie.

Projekt: z zakresu dostaw transportem kolejowym (intermodalnym) do terminalu logistycznego.

19) Egzamin: nie


1. Markusik S.: Infrastruktura logistyczna w transporcie; t.I. Środki transportu, Wydawnictwo Politechniki


2. Markusik S.: Infrastruktura logistyczna w transporcie; t.II. Infrastruktura punktowa: magazyny, centra

logistyczne i dystrybucji, terminale kontenerowe, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2010,

3. Neider J. Marciniak- Neider D; Transport intermodalny; PWE W-wa, 1997,

4. Krasucki Z., Neider J; Konteneryzacja w transporcie międzynarodowym; PWN W-wa, 1996,

5. Kwaśniowski S., Nowakowski T., Zając M.: Transport intermodalny w sieciach logistycznych; Wyd.

Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 2008.


1. Własne materiały dydaktyczne udostępnione przez prowadzącego,

2. Rydzkowski W., Wojewódzka- Król K; Transport; PWN W-wa,1997,

3. Mindur M. (Redakcja), Transport Europa – Azja; Wyd. Naukowe ITeE – PIB; Warszawa-Radom, 2009.




1. Wykłady 30/18

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 30/60

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 60/78







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



INŻYNIERIA RUCHU DROGOWEGO 2) Kod przedmiotu:

MK2_108






8) Specjalność: INŻYNIERIA RUCHU, SYSTEMY INFORMATYCZNE TRANSPORTU

9) Semestr: 2






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: systemy transportowe, podstawy inżynierii ruchu;

znajomość podstawowych charakterystyk ruchu drogowego

16) Cel przedmiotu: uzyskanie wiedzy, umiejętności i kompetencji w zakresie opisu procesów transportowych,

obliczanie przepustowości złożonych układów komunikacyjnych z wykorzystaniem procedur rozbudowanych,

oceny warunków ruchu dla różnych elementów sieci drogowej



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. definiuje, klasyfikuje i charakteryzuje podstawowe elementy

sieci drogowej


K2A_U11 (+)

K2A_U15 (++)

2. opisuje manewry pojazdów na skrzyżowaniach i odcinkach

sieci drogowej


K2A_W08 (++)

K2A_W09 (+)

K2A_W21 (+)

K2A_U15 (++)

3. potrafi obliczać przepustowość i oceniać warunki ruchu na

skrzyżowaniach bez sygnalizacji świetlnej z szerokim pasem

dzielącym


z projektu

projekt K2A_W10 (+)

K2A_W11 (+++)

K2A_W14 (++)

K2A_U10 (++)

K2A_U14 (+++)

K2A_U23 (++)

K2A_K02 (++)


skrzyżowaniach z trójfazową sygnalizacją świetlną


z projektu

projekt K2A_W11 (+)

K2A_W14 (++)

K2A_U10 (++)

K2A_U14 (+++)


rondach różnego typu


z projektu

projekt K2A_W07 (+++)

K2A_W08 (+)

K2A_W12 (++)

K2A_W14 (++)

K2A_W21 (++)

6. opisuje zależności pomiędzy podstawowymi miarami ruchu

drogowego


K2A_W12 (+)

K2A_U01 (+++)



336

7. zna najczęściej stosowane metody wyznaczania

przepustowości skrzyżowań

kolokwium pisemne wykład,

projekt

K2A_W07 (++)

K2A_W12 (++)

8. potrafi opisać ruch pieszy i rowerowy stosując odpowiednie

charakterystyki


K2A_U01 (+)

K2A_U15 (++)



30 30


Wykład: Problematyka i rozwój inżynierii ruchu drogowego, człowiek jako centralny element systemu: człowiek-

pojazd-droga, parametry jednostek ruchu ze względu na bezpieczeństwo ruchu, manewry pojazdów na odcinkach

i skrzyżowaniach, kolizyjność i przejezdność skrzyżowania, wyznaczanie odległości widoczności dla różnych

sytuacji ruchowych, podział sieci ulicznej na elementy jednorodne w analizach zdarzeń drogowych, kanalizacja

ruchu na skrzyżowaniu, ruch drogowy i jego rodzaje, miarodajne natężenie ruchu, warunki ruchu w strumieniu

ruchu pojazdów, fundamentalne równanie ruchu drogowego i jego wykres, wpływ prędkości na bezpieczeństwo

ruchu drogowego, Generalny Pomiar Ruchu, modele mikroskopowe i makroskopowe ruchu drogowego, ruch

drogowy jako proces stochastyczny, zastosowanie teorii kolejek do opisu ruchu drogowego, metody symulacyjne,

wyznaczanie przepustowości różnych typów dróg według metody HCM 2000, rzeczywiste warunki drogowo-

ruchowe według wytycznych polskich, założenia teorii akceptacji luk, czynniki wpływające na przepustowość

skrzyżowań bez i z sygnalizacją świetlną, miary efektywności ruchu na skrzyżowaniach, wyznaczanie

przepustowości i ocena warunków ruchu na rondach, charakterystyki ruchu pieszego, przepustowość urządzeń dla

pieszych, charakterystyka ruchu rowerowego, podstawowe wymagania dotyczące infrastruktury rowerowej.

Projekt: Obliczanie przepustowości skrzyżowań bez sygnalizacji świetlnej z szerokim pasem dzielącym,

skrzyżowań z trójfazową sygnalizacją świetlną oraz rond różnego typu.

19) Egzamin: tak


1. Gaca S., Suchorzewski W., Tracz M.: Inżynieria ruchu drogowego, WKiŁ, Warszawa 2008,

2. Szczuraszek T.: Bezpieczeństwo ruchu miejskiego. WKiŁ, Warszawa 2005,

3. Krystek R.: Węzły drogowe i autostradowe, WKiŁ, Warszawa 2008,

4. Młodożeniec W.S.: Budowa dróg – podstawy projektowania, BEL Studio Sp. z o.o., Warszawa 2011.


1. Metoda obliczania przepustowości skrzyżowań bez sygnalizacji świetlnej. GDDKiA, W-wa 2004,

2. Metoda obliczania przepustowości skrzyżowań z sygnalizacją świetlną. GDDKiA, W-wa 2004,

3. Metoda obliczania przepustowości rond. GDDKiA, W-wa 2004,






1. Wykłady 30/24

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 30/65

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 60/89






336



27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



PLANOWANIE POTOKÓW RUCHU 2) Kod przedmiotu:

MK2_109







9) Semestr: 3






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: systemy i procesy transportowe, inżynieria ruchu

drogowego; zna podstawowe charakterystyki ruchu drogowego; rozpoznaje procesy transportowe; potrafi opisać

procesy transportowe z wykorzystaniem modeli analitycznych

16) Cel przedmiotu: formułuje i rozwiązuje zadania organizacji ruchu w systemach transportowych; potrafi

zbudować model ruchu dla badanego obszaru; potrafi odwzorować w sposób modelowy zjawiska i procesy

zachodzące w sieci transportowej



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. definiuje i charakteryzuje poszczególne elementy modelu

ruchu (podróży)


K2A_W14 (++)

K2A_U01 (++)

K2A_U11 (+)

2. potrafi zaplanować linię transportu zbiorowego metodą

podziału i ograniczeń


z projektu

projekt K2A_W12 (+)

K2A_W14 (++)

K2A_W21 (++)

3. formułuje i rozwiązuje jednokryterialne zadanie

optymalizacyjne rozłożenia potoku ruchu w sieci

transportowej oraz interpretuje otrzymane wyniki

egzamin ustny wykład K2A_W07 (+++)

K2A_W21 (++)

K2A_U16 (++)

4. potrafi sporządzić dziennik podróży i na jego podstawie

analizować zachowania transportowe


z projektu

projekt K2A_W12 (+++)

K2A_W14 (++)

K2A_W21 (++)

K2A_U01 (++)

5. zna metody i techniki badań wykorzystywane

w Kompleksowych Badaniach Ruchu


K2A_W14 (++)

K2A_U10 (++)

K2A_U13 (+)

6. potrafi zbudować czterostopniowy model ruchu (podróży)

dla różnych systemów transportowych funkcjonujących w

mieście


z projektu

projekt K2A_W10 (++)

K2A_W12 (+++)

K2A_W13 (++)

K2A_W14 (++)

K2A_W17 (++)

K2A_W21 (++)

K2A_U01 (+)

K2A_U12 (++)

K2A_U19 (++)



336

7. potrafi wykorzystać specjalistyczne narzędzia informatyczne

do budowy i analizy modelu ruchu (podróży)

kolokwium z projektu projekt K2A_W03 (++)

K2A_W10 (++)

K2A_W16 (+)

K2A_U01 (++)

8. zna sformalizowane zasady przeprowadzania Analizy

Kosztów i Korzyści w przypadku projektowania różnych

elementów infrastruktury transportu


K2A_W03 (++)

K2A_W12 (++)

K2A_W17 (+)

K2A_U02 (+++)



30 30


Wykład: model systemu transportowego i zakres jego odwzorowania, model sieci transportowej w ujęciu teorii

grafów, sieci transportowe w ujęciu urbanistycznym, dostępność transportowa, potok ruchu i jego interpretacja,

warunki i ograniczenia nakładane na potok ruchu w sieci, zasady organizowania i organizacji ruchu w sieciach

transportowych, jednokryterialne zadanie optymalizacyjne rozłożenia potoku ruchu w sieci transportowej, koszt

średni i koszt krańcowy jako kryteria optymalizacji systemów transportowych, odwzorowanie popytu i podaży

w modelu systemu transportowego, metody badań wykorzystywane w KBR, pełne odwzorowanie ruchu w sieci

transportowej, modele powstawania ruchu w sieci – klasyfikacja i charakterystyka, modele wyznaczania macierzy

podróży i ich charakterystyka, modele podziału zadań przewozowych na środki transportu, funkcja oporu i sposoby

jej wyznaczania, statyczne metody rozkładu potoków na sieć transportu indywidualnego, modelowanie podróży

w transporcie publicznym, Niebieska Księga dla infrastruktury drogowej, Niebieska Księga dla infrastruktury

transportu publicznego.

Projekt: budowa modelu ruchu (podróży) dla wybranego miasta; wyznaczanie macierzy podróży; opracowanie

dziennika podróży, planowanie linii transportu zbiorowego metodą podziału i ograniczeń.

19) Egzamin: tak


1. Jacyna M.: Modelowanie i ocena systemów transportowych. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej,

Warszawa 2009,

2. Podręcznik użytkownika VISUM wersja 11.0.


1. Leszczyński J.: Modelowanie systemów i procesów transportowych. Oficyna Wyd. Politechniki Warszawskiej,

Warszawa 1999,

2. Starowicz W.: Jakość przewozów w miejskim transporcie zbiorowym. Wyd. Politechniki Krakowskiej, Kraków

2007,

3. Dorosiewicz S.: Potoki ładunków w sieciach transportowych. Instytut Transportu Samochodowego, Warszawa

2010,






1. Wykłady 30/26

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 30/66

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 60/92




336





27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



TELETRANSMISJA DANYCH 2) Kod przedmiotu:

MK2_110







9) Semestr: 2


11) Prowadzący przedmiot: dr inż. Zbigniew Czapla




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: technologie informacyjne, informatyka, znajomość

zagadnień technologii informacyjnych i informatyki

16) Cel przedmiotu: uzyskanie wiedzy, umiejętności i kompetencji w zakresie: przetwarzanie i transmisja sygnałów,

sieci teleinformatycznych oraz przewodowych i bezprzewodowych technologii telekomunikacyjnych



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. opisuje zasady i metody teletransmisji danych egzamin pisemny wykład K2A_W10(++)

2. rozróżnia i charakteryzuje technologie i standardy stosowane

w teletransmisji danych


3. potrafi modelować metody teletransmisji danych wykonanie sprawozdań

lab.


4. potrafi dostosować elementy informatycznej infrastruktury

teleinformatycznej do ustalonych wymagań


lab.

laboratorium K2A_U03 (+)

5. pracuje w zespole przy realizacji zadań teletransmisji danych wykonanie sprawozdań

lab.

laboratorium K2A_K03 (+++)



30 15


Wykład i Laboratorium: Sygnał i sposoby jego przedstawiania. Próbkowanie i kwantyzacja. Kanał transmisyjny

i jego parametry. Modulacja i zwielokrotnianie. Kodowanie sygnałów. Sieci komputerowe. Protokoły transmisji

danych. Dostęp do nośnika. Standard Ethernet. Okablowanie strukturalne. Stos protokołów TCP/IP. Internet

i usługi internetowe. Sieci bezprzewodowe. Sieci telekomunikacyjne. Transmisja danych w systemach

transportowych.

19) Egzamin: tak


1. Owen M.: Przetwarzanie sygnałów w praktyce, WKŁ, Warszawa 2009;

2. Tanenbaum A.S.: Sieci komputerowe, Helion, Gliwice 2004;

3. Kabaciński W., Żal M.: Sieci telekomunikacyjne, WKŁ, Warszawa 2008.



336


1. Krysiak K.: Sieci komputerowe . Kompendium, Helion Gliwice 2009;

2. Ross J.: Sieci bezprzewodowe, Helion, Gliwice 2009;

3. Wesołowski K.: Sieci radiokomunikacji ruchomej, WKŁ, Warszawa 2006.




1. Wykłady 30/33

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/90







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



TEORIA RUCHU POJAZDÓW 2) Kod przedmiotu:

MK2_111







9) Semestr: 2






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: fizyka, mechanika techniczna, zna podstawy

mechaniki

16) Cel przedmiotu: poznanie podstawowych metod obliczeniowych w budowie i dynamice ruchu pojazdu

samochodowego



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. wiedza o dynamice ruchu pojazdu samochodowego oraz

wpływu jego parametrów konstrukcyjnych na własności

dynamiczne


K2A_W15(++)

K2A_U15(++)

2. wiedza o metodach prowadzenia obliczeń dynamicznych

pojazdu samochodowego z wykorzystaniem technik

komputerowych


K2A_U18(++)

3. potrafi przeprowadzić analizę i dokonać oceny

prawidłowości doboru źródła napędu i elementów układu

napędowego


K2A_U22(++)

4. właściwa kwalifikacja źródeł napędu wraz z umiejętnością

wykorzystanie ich charakterystyk

kolokwium wykład K2A_U17(++)

K2A_U22(++)

5. wiedza o stratach energii w pojazdach samochodowych

i metody ich ograniczania


K2A_U22(+)

6. umie opracować proste metody pomiarowe niezbędne dla

weryfikacji parametrów charakteryzujących ruch pojazdu

samochodowego


K2A_U12(++)



30


Wykład: charakterystyka i klasyfikacja źródeł napędu pojazdów samochodowych, siły działające na pojazd

samochodowy w ruchu prosto- i krzywoliniowym, bilans sił, momentów i mocy pojazdu samochodowego –

charakterystyki trakcyjne, dynamiczne i mocy, hamowanie pojazdu, zapotrzebowanie energii przez pojazd, zużycie

paliwa, tendencje w rozwoju konstrukcji pojazdów samochodowych wpływające na poprawę osiągów pojazdu.

19) Egzamin: nie



336


1. Jaśkiewicz Zb. Układy napędowe, skrzynki biegów, mosty napędowe. WNT 2000.

2. Mitsche M. Dynamika samochodu. Tom 1, 2 i 3. WNT 2002.

3. Prochowski L. Mechanika ruchu. WNT 2008.

4. Sikorski H. Układy kierownicze.WKŁ 2000.

5. Reimpel J. Podwozia samochodów. WNT 2009.

6. Wrzesiński M. Hamowanie pojazdów samochodowych. WNT 2010.


1. Instrukcje laboratoryjne przygotowane w Katedrze Budowy Pojazdów Samochodowych.




1. Wykłady 30/29

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/29







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



UKŁADY I URZĄDZENIA ELEKTRONICZNE TRANSPORTU 2) Kod przedmiotu:

MK2_112







9) Semestr: 3


11) Prowadzący przedmiot: dr inż. Zbigniew Czapla




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: elektronika, znajomość zagadnień elektroniki

16) Cel przedmiotu: uzyskanie wiedzy, umiejętności i kompetencji w zakresie analizy i projektowania układów

i urządzeń elektronicznych stosowanych w transporcie



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. rozróżnia układy i urządzenia elektroniczne stosowane

w transporcie


K2A_W14(++)

2. opisuje właściwości układów i urządzeń elektronicznych

stosowanych w transporcie


K2A_W14(++)

K2A_U04(+)

3. wyjaśnia działanie układów i urządzeń elektronicznych



K2A_W14(++)

K2A_U04(+)

4. potrafi zaprojektować układy i urządzenia elektroniczne

stosowane w transporcie

wykonanie projektu projekt K2A_W13(++)

K2A_W14(++)

K2A_U16(++)

5. potrafi sporządzić dokumentację projektową wykonanie projektu projekt K2A_W11(++)

K2A_U06(++)

K2A_U16(+)

6. potrafi prowadzić prace projektowe wykonanie projektu projekt K2A_U16(++)

K2A_K04(+)



30 30


Wykład: Układy i urządzenia elektroniczne stosowane w transporcie. Budowa, działanie i właściwości

podstawowych układów i urządzeń elektronicznych. Układy analogowe i cyfrowe. Układy mikroprocesorowe.

Systemy wbudowane. Elektroniczne układy i urządzenia pomiarowe. Elektroniczne układy i urządzenia sterujące

oraz wykonawcze.



336

Projekt: Budowa, działanie i parametry wybranych układów elektronicznych. Budowa, działanie i parametry

wybranych urządzeń elektronicznych stosowanych w transporcie(znaki o zmiennej treści, tablice informacyjne,

detektory, sterowniki, sygnalizatory świetlne, tachografy, elementy inteligentnych systemów transportowych).

19) Egzamin: nie


1. Horowitz H., Hill W.: Sztuka elektroniki. WKŁ, Warszawa 2009.

2. Tietze U., Schenk C.: Układy półprzewodnikowe. WNT, Warszawa 2009.

3. Skorupski A.: Podstawy techniki cyfrowej. WKŁ, Warszawa 2004.


1. Daca W.: Mikrokontrolery od układów 8-bitowych do 32-bitowych. Wydawnictwo Mikom, Warszawa 2000.

2. Krzyżanowski R.: Układy mikroprocesorowe. Wydawnictwo Mikom, Warszawa 2004.

3. Szafarczyk M., Śniegulska-Grądzka D., Wypsiński R.: Podstawy układów sterowań cyfrowych i

komputerowych. PWN, Warszawa 2007.




1. Wykłady 30/24

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 30/35

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 60/59







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



MONITOROWANIE RUCHU DROGOWEGO 2) Kod przedmiotu:

MK2_113






8) Specjalność: SYSTEMY INFORMATYCZNE TRANSPORTU

9) Semestr: 2


11) Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Wiesław Pamuła, prof. nadzw. PŚ




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawy technik pomiarowych, systemy sterowania

ruchem drogowym, elektronika

16) Cel przedmiotu: uzyskanie podstawowych umiejętności i kompetencji w zakresie monitorowania ruchu

drogowego i infrastruktury transportowej



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi przygotować założenia i wymagania dla układów

pomiaru parametrów ruchu drogowego dla systemów

sterowania lub zarządzania ruchem

(zna metody, zasady działania, urządzenia i wymagania

pomiarowe)

egzamin pisemny i ustny wykład

projekt

K2A_W16 (++)

K2A_W22(++)

K2A_U24(++)

2. potrafi ocenić i dobrać elementy systemu pomiaru warunków

drogowych (stacje pogodowe)



temat

wykład K2A_W22(++)

K2A_U24(++)

K2A_U04(+)

K2A_U17(+)

K2A_U18(+)

K2A_K04(+)

3. orientuje się w miarach oceny i metodach przeprowadzania

pomiarów stanu nawierzchni drogi (zna metody i urządzenia)



temat

wykład K2A_W22(++)

K2A_U24(++)

K2A_U04(+)

K2A_U17(+)

K2A_U18(+)

K2A_K04(+)

4. potrafi zaproponować, wykonać i zweryfikować pomiary

parametrów ruchu z użyciem wideo detektorów


opracowania układu

pomiarowego

wykład,

laboratorium

projekt

K2A_W22(++)

K2A_U24(++)

K2A_U04(+)

K2A_U17(+)

K2A_U18(+)

K2A_K04(+)

5. potrafi zaproponować rozwiązania rejestracji zdarzeń

drogowych dla zapewnienia bezpieczeństwa ruchu

i wspomagania zarządzania ruchem



temat

wykład K2A_W22(++)

K2A_U24(++)

K2A_U04(+)

K2A_U17(+)

K2A_U18(+)

K2A_K04(+)



336

6. orientuje się w sposobie przeprowadzania pomiarów wagi

pojazdów w ruchu drogowym i konsekwencjach przeciążenia

pojazdów (zna metody i urządzenia)



temat

wykład K2A_W22(++)

K2A_U24(++)

K2A_U04(+)

K2A_U17(+)

K2A_U18(+)

K2A_K04(+)

7. potrafi zaproponować metody analizy danych z urządzeń

monitorowania i ocenić własności nowych metod


K2A_U24(++)



30 15 15


Wykład: Parametry ruchu drogowego, metody pomiarów, wymagania pomiarowe układów sterowania

i zarządzania ruchem. Klasyfikacja urządzeń monitorowania ruchu drogowego, zasady działania, własności

Ocena i monitorowanie warunków drogowych, elementy stacji pogodowych, metody pomiarowe, urządzenia.

Ocena i monitorowanie stanu infrastruktury transportowej, nawierzchnie dróg, obiekty inżynierskie.

Systemy wideo detekcji, metody przetwarzania obrazu z kamery, dobór podzespołów systemów wideo detekcji.

Rejestracja zdarzeń drogowych, urządzenia pomiaru prędkości pojazdów, rejestratory wykroczeń.

Systemy ważenia pojazdów, metody pomiarowe, własności układów.

Tendencje rozwojowe technologii monitorowania ruchu, monitorowanie z wykorzystaniem pojazdów w ruchu.

Laboratorium: Metody przetwarzania strumienia wideo z kamery. Określenie własności eksploatacyjnych

Autoscope. Traficam. ZIR-WD. Weryfikacja własności pomiarowych wideo detektorów. Rejestracja parametrów

ruchu w terenie.

Projekt: Tematy związane z: technologiami monitorowania, opracowaniem stanowisk monitorowania warunków

drogowych, stanu infrastruktury, ważenia pojazdów, weryfikacji własności pomiarowych wideo detektorów.

19) Egzamin: tak


1. L. A. Klein: Sensor Technologies and Data requirements for ITS, Artech House London 2009,

2. Traffic Detector Handbook: 3rd Edition—Volume I Publication No. FHWA-HRT-06-108, Washington 2006,

3. W. Malina, M. Smiatacz: Metody cyfrowego przetwarzania obrazów, AOW Exit Warszawa 2005,

4. Autoscope datasheet Image Sensing Systems Inc. 2011,

5. TrafiCam manual Traficon 2010,

6. ZIR-WD wideo detektor dokumentacja techniczna ZIR SSR Bytom 2008,

7. Materiały e-nauczania udostępniane na platformie zdalnej edukacji Pol. Śląskiej.


1. Boris S. Kerner :Introduction to Modern Traffic Flow Theory and Control Springer-Verlag Berlin Heidelberg

2009,

2. Traffic Flow Theory: A State of the Art Report - Revised Monograph on Traffic Flow Theory, US Department

of Transportation FHWA 2005.




1. Wykłady 30/30

2. Ćwiczenia /


4. Projekt 15/30

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 60/80



336






27. Uwagi:

Zatwierdzono:




336




MK2_114







9) Semestr: 3








transportu



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów


pracy magisterskiej

wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_W13 (++)

K2A_W14 (++)





wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U04 (++)

K2A_U12 (++)

K2A_U14 (+)

3. umie dobrać właściwą literaturę w tym obcojęzyczną do

realizacji pracy magisterskiej oraz zna zasady stosowania


wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U04 (++)


projektowego wraz ze wskazaniem nakładów niezbędnych do

realizacji oraz wykonywać kolejne etapy zgodnie z planem

wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U10 (++)

K2A_U22 (++)




wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U14 (++)

K2A_U17 (++)

K2A_U18 (++)





wiedzy uzyskanej przez studenta w ciągu całego okresu studiów do rozwiązywania różnych z zakresu transportu.

Tematy prac są dobierane indywidualnie dla każdego studenta.

19) Egzamin:





336






1. Wykłady /

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /300

Suma godzin: /300







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



PROGRAMOWANIE STEROWNIKÓW RUCHU DROGOWEGO 2) Kod przedmiotu:

MK2_116







9) Semestr: 3


11) Prowadzący przedmiot: dr inż. Marcin Staniek




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: inżynieria ruchu drogowego, umiejętność obsługi


16) Cel przedmiotu: umiejętność konfiguracji, programowania i diagnostyki sterowników ruchu drogowego



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. rozpoznaje sterowniki ruchu drogowego kolokwium wykład K2A_W10(++)

K2A_W16(++)

2. rozróżnia kryteria stawiane urządzeniom stosowanym

w sygnalizacji świetlnej


K2A_W16(++)

3. potrafi skonfigurować sterownik ruchu drogowego wykonanie projektu,


lab.

projekt,

laboratorium

K2A_U16(++)

K2A_U17(++)

4. implementuje parametry pracy i algorytmy sterowania

w sterownikach ruchu drogowego

wykonanie projektu,


lab.

projekt,

laboratorium

K2A_W14(++)

K2A_U16(++)

5. analizuje i weryfikuje poprawność pracy sterownika ruchu

drogowego

wykonanie projektu,


lab.

projekt,

laboratorium

K2A_U15(++)

K2A_U23(++)

6. pracuje w zespole wykonanie projektu,


lab.

projekt,

laboratorium

K2A_K03(+)



15 30 15


Wykład: Procesorowy sterowniki ruchu drogowego. Wymagania stawiane urządzeniom sterowania sygnalizacji

świetlnej. Podział sterowników ruchu drogowego. Architektura sterowników ruchu drogowego. Programowanie

sterowników ruchu drogowego. Programy pracy cyklicznej/acyklicznej. Diagnostyka sterownika i metody

rozwiązywania błędów/problemów sterowania,

Laboratorium: Konfiguracja sprzętowo/programowa sterowników. Obsługa programów narzędziowych.

Kodowanie grup sygnałowych, CMZ, konfiguracja detektorów ruchu systemu detekcji. Kontrola i symulacja



336

działania programowanego sterownika (test matrycy kolizji). Rekonfiguracja ustawień programu sygnalizacji

świetlnej. Testy uruchomieniowe programów sygnalizacji świetlnej.

Projekt: Opracowanie konfiguracji sterownika. Kodowanie programu sygnalizacji świetlnej – programowanie

logiki sterownia. Programowanie sterownika RD dla programów sygnalizacji świetlnej. Rekonfiguracja ustawień

programu sygnalizacji świetlnej. Symulacja działania i weryfikacja programów pracy sygnalizacji świetlnej.

Badanie poprawności funkcjonowania systemu sterowania. Diagnostyka modułu logicznego sterownika.

19) Egzamin: nie


1. M. Staniek: Przewodnik dydaktyczny z zakresu: Programowanie sterowników ruchu drogowego 2010,

2. Szczegółowe warunki techniczne dla sygnałów drogowych i warunki ich umieszczania w drogach.

Ministerstwo transportu 2008,

3. R. Balcer: Instrukcja obsługi sterownika sygnalizacji ulicznej ASR-20xx. Zakład Inżynierii Ruchu – Systemy

Sterowania Ruchem, Bytom 2010.


1. M. Staniek: Materiały dydaktyczne do przedmiotu systemy sterowania ruchem drogowym 2011.




1. Wykłady 15/15

2. Ćwiczenia /


4. Projekt 15/15

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 60/50







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336




MK2_117







9) Semestr: 3









formalnym i redakcyjnym opracowania treści pracy dyplomowej i jej wizualnej prezentacji, głównym celem




efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi zdefiniować pojęcia z dziedziny systemów

informatycznych transportu


K2A_W12(+)

K2A_W15 (++)

K2A_W16(+)

K2A_W19 (++)




magisterskiej


K2A_U06 (++)

K2A_U07(+++)

K2A_U10 (++)


systemów informatycznych transportu oraz inspirować inne



K2A_K01(+)





pracy dyplomowej


K2A_U04(++)

K2A_U06(+++)



30







programu badań.



336






19) Egzamin: nie




1. Polański Z.: Metodyka badań doświadczalnych. Wyd. Polit. Krakowskiej, Kraków 1995




1. Wykłady /

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium 30/75

6. Inne /

Suma godzin: 30/75







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



SYSTEMY INTELIGENTNE I DECYZYJNE TRANSPORTU 2) Kod przedmiotu:

MK2_118







9) Semestr: 2


11) Prowadzący przedmiot: mgr inż. Ireneusz Celiński




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: technologie informacyjne, informatyka, umiejętność

obsługi programów użytkowych, znajomość podstawowych zasad programowania

16) Cel przedmiotu: przekazanie wiedzy dotyczącej narzędzi wspomagania decyzji i metod sztucznej inteligencji




efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. definiuje problemy decyzyjne kolokwium,

wykonanie projektu

wykład,

projekt

K2A_W21 (+)

K2A_U14 (++)

2. wybiera odpowiednią metodę rozwiązania postawionego

problemu decyzyjnego

kolokwium,


lab.

wykład,

laboratorium

K2A_W16 (+)

K2A_U14 (++)

3. rozróżnia techniki sztucznej inteligencji stosowane

w transporcie

kolokwium,


lab.

wykład,

laboratorium

K2A_W10 (++)

K2A_U22 (++)

4. potrafi wyjaśnić zasady działania podstawowych algorytmów

sztucznej inteligencji

kolokwium,


lab.

wykład,

laboratorium

K2A_W17 (+)

K2A_U10 (++)

5. potrafi zaprojektować system ekspertowy wykonanie projektu projekt, K2A_U03 (+++)

K2A_U05 (+)



30 15 15


Wykład: Podstawowe pojęcia związane z teorią decyzji i sztuczną inteligencją. Inteligentne systemy transportowe.

Systemy wspomagania decyzji i systemy ekspertowe. Zbiory i sterowanie rozmyte, zastosowania w sterowaniu

ruchem drogowym. Zbiory przybliżone. Zastosowania sztucznych sieci neuronowych w transporcie.

Metaheurystyki i optymalizacja kombinatoryczna. Algorytmy genetyczne. Algorytmy mrówkowe. Symulowane

wyżarzanie

Laboratorium: Systemy wspomagania decyzji. Wnioskowanie rozmyte. Odkrywanie wiedzy. Analiza danych

z wykorzystaniem teorii zbiorów przybliżonych. Badanie klasyfikatorów. Sztuczne sieci neuronowe



336

Projekt: Określenie zakresu oraz kontekstu dla projektu systemu ekspertowego. Opracowanie bazy wiedzy.

Akwizycja wiedzy. Weryfikacja bazy wiedzy. Utworzenie bazy wyjaśnień.

19) Egzamin: nie


1. Kwiatkowska A.: Systemy wspomagania decyzji Jak korzystać z wiedzy i informacji, PWN/MIKOM, 2007.

2. Rutkowski L.: Metody i techniki sztucznej inteligencji. Inteligencja obliczeniowa, PWN, 2009.

3. Flasiński M.: Wstęp do sztucznej inteligencji, PWN, 2011.


1. Materiały dydaktyczne umieszczone na platformie zdalnej edukacji Politechniki Śląskiej,

2. Dokumentacja programów MATLAB, Sphinx i RSES.




1. Wykłady 30/15

2. Ćwiczenia /


4. Projekt 15/30

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 60/80







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



SYSTEMY KOORDYNACJI STEROWANIA 2) Kod przedmiotu:

MK2_119







9) Semestr: 2


11) Prowadzący przedmiot: dr inż. Marcin Staniek




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: inżynieria ruchu drogowego; umiejętność obsługi


16) Cel przedmiotu: umiejętność zastosowania i weryfikacji systemów koordynacji sterowania sygnalizacją świetlną



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. rozróżnia systemy koordynacji sterowania sygnalizacją

świetlną


K2A_W16(++)

2. rozpoznaje metody obliczania planu sygnalizacji egzamin pisemny wykład K2A_W14(++)

K2A_W16(++)

3. dobiera system koordynacji sterowania do uwarunkowań

ruchu drogowego

egzamin ustny wykład,

laboratorium

K2A_U16(++)

K2A_U17(++)

4. oblicza parametry koordynacji i opracowuje rozwiązania dla

systemu koordynacji sterowania


lab.


K2A_U17(++)

5. analizuje i weryfikuje działanie systemów koordynacji

sterowania


lab.


K2A_U23(++)

6. pracuje w zespole wykonanie sprawozdań

lab.

laboratorium K2A_K03(+)



30 15


Wykład: Definicja koordynacji sygnalizacji świetlnych, Koordynacja pracy programów sygnalizacji świetlnej

z wykorzystaniem narzędzi komputerowych. Implementacja planów i programów sterowania dla koordynacji

sterowników ASR, Koordynacja sygnalizacji świetlnej w sieci – metoda TRANSYT. Przegląd systemów

sterowania ruchem ulicznym, SCOOT, SCAT, UTOPIA, MOTION, UTMS, OPAC, PRODYN. Teoria falowa

ruchu pojazdów w koordynacji sygnalizacji świetlnej. Standardy komunikacji elektronicznej w systemach

koordynacji sterowania. Systemy nadzoru pracy skrzyżowań skoordynowanych ASR-SNS, MSR-SM. Systemy

sterowania ruchem na autostradach, Sterowanie na wjazdach, Miary efektywności ruchu pojazdów w systemów

koordynacji sterowania,

Laboratorium: Obliczenie programów sygnalizacji świetlnej dla skrzyżowań koordynowanych, Budowa sieci

skoordynowanych skrzyżowań, Opracowanie parametrów koordynacji, Definiowanie zielonej fali. Modelowanie



336

i analiza funkcjonowania systemu koordynacji sterowania. Weryfikacja działa zaproponowanego systemu

koordynacji, Analiza efektywności sterowania. Symulacja działa projektowanego systemu koordynacji sterowania,

Ocena wyników.

19) Egzamin: tak


1. S. Gaca, W. Suchorzewski, M. Tracz: Inżynieria ruchu drogowego. Teoria i praktyka. WKŁ 2009,

2. M. Staniek: Materiały dydaktyczne do przedmiotu Systemy koordynacji sterowania 2011,

3. Szczegółowe warunki techniczne dla sygnałów drogowych i warunki ich umieszczania w drogach.

Ministerstwo transportu 2008.


1. Crossig. Oprogramowanie dla inżynierów ruchu dla projektowania sygnalizacji świetlnej. PTV AEG 2007,

2. Vissim. Podręcznik użytkownika. PTV AEG 2007.




1. Wykłady 30/18

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/63







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



TECHNIKI SYMULACYJNE SRD 2) Kod przedmiotu:

MK2_120







9) Semestr: 3






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: znajomość zagadnień związanych z opisem

i funkcjonowaniem systemów transportowych; przedmioty wprowadzające: podstawy inżynierii ruchu, systemy

sterowania ruchem drogowym, systemy i procesy transportowe, infrastruktura transportu

16) Cel przedmiotu: nabycie umiejętności formułowania opisu modelu symulacyjnego, budowy symulatora oraz

modelowania ruchu drogowego technikami symulacyjnymi



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi odwzorować system rzeczywisty w modelu

symulacyjnym

kolokwium,


lab.

wykład,

laboratorium

K2A_W07 (+);

K2A_W08(+)

K2A_W10 (++);

K2A_W13 (++)

K2A_W14(++);

K2A_W17(+)

K2A_U11(+);

K2A_U15(++)

K2A_K02(+)

2. wykorzystuje deterministyczny i probabilistyczny opis ruchu

drogowego w technice symulacyjnej.

kolokwium,


lab.

wykład,

laboratorium

K2A_W06(+);

K2A_W07 (++)

K2A_W08(+);

K2A_W14(++)

K2A_W21 (++);

K2A_U10(++)

K2A_U15(++)



336

3. potrafi przedstawić modele makroskopowe, mezoskopowe

i mikroskopowe w zastosowaniu symulacyjnym.

kolokwium,


lab.

wykład,

laboratorium

K2A_W07 (++);

K2A_W10 (++)

K2A_W12 (++);

K2A_W13 (++)

K2A_W14(++);

K2A_W16 (++)

K2A_W17(+);

K2A_W21 (++)

K2A_U03(++);

K2A_U07(++)

K2A_U10(++);

K2A_U15(++)

K2A_U18(++)

4. wykonuje modele symulacyjne skrzyżowań, odcinków

i fragmentów sieci transportowej.

kolokwium,


lab.

laboratorium K2A_W07 (++);

K2A_W08(+)

K2A_W13 (++);

K2A_W14(++)

K2A_W16 (++);

K2A_U03(++)

K2A_U04(++);

K2A_U06(++)

K2A_U07(++);

K2A_U10(++)

K2A_U12(++);

K2A_U14(++)

K2A_U15(++);

K2A_U17(++)

K2A_U18(++);

K2A_U19(++)

K2A_U20(+);

K2A_U22(++)

5. potrafi wybrać odpowiedni model do postawionego zadania

i przygotować wstępną jego wersję w technice symulacyjnej.

kolokwium,


lab.

laboratorium K2A_W07 (++);

K2A_W10 (++)

K2A_W12 (++);

K2A_W14(++)

K2A_W16 (++);

K2A_W17(+)

K2A_U03(++);

K2A_U04(++)

K2A_U05(++);

K2A_U06(++)

K2A_U07(++);

K2A_U10(++)

K2A_U12(++);

K2A_U14(++)

K2A_U15(++);

K2A_U17(++)

K2A_U18(++);

K2A_U19(++)

K2A_U20(+);

K2A_U22(++)

K2A_K05(+);

K2A_K07(+)


lab.

laboratorium K2A_U05(++);

K2A_U06(++)

K2A_U09(+);

K2A_K01(+)

K2A_K03(+);

K2A_K04(+)



15 30



336

Wykład: odwzorowanie systemu rzeczywistego w modelu symulacyjnym, struktura danych, struktura funkcjonalna

modelu, symulator, wykorzystanie deterministycznego i probabilistycznego opisu ruchu drogowego w technice

symulacyjnej, zastosowanie modeli makroskopowych, mezoskopowych i mikroskopowych w metodach

symulacyjnych srd, modele mikroskopowe (model jazdy za liderem, psychofizyczny model kierowcy, model

Wiedemanna, modele komórkowe), modelowanie skrzyżowań bez sygnalizacji, modelowanie skrzyżowań

z sygnalizacją, modele rozkładu potoków na sieć, modele symulacyjne w modelowaniu podróży i prognozach

ruchu, miary efektywności wariantów rozwiązań technicznych skrzyżowań i węzłów, charakterystyka modeli

wykorzystywanych w praktyce, zalecenia FHWA dotyczące wyboru modelu dla różnych analiz, przegląd metod

i narzędzi symulacji cyfrowej.

Laboratorium: symulacje ruchu dla wybranych skrzyżowań i węzłów drogowych wraz z oceną warunków ruchu

dla kilku wariantów technicznych.

19) Egzamin: nie


1. Kondratowicz L. Modelowanie symulacyjne systemów. WNT Warszawa 1978,

2. VISSIM – podręcznik użytkownika,

3. Wiedemann R. Microscopic traffic simulation. The simulation system MISSION,

4. Traffic Analysis Toolbox. Volumes 1÷10. Federal Highway Administration. Research, Development and

Technology. Turner-Fairbank Highway Research Center. 2004 ÷ 2010. (wersja elektroniczna).


1. Artykuły naukowe z baz czasopism światowych, VISUM-online, Traffic Flow Prediction for Transportation

Management Centers, Walker J.L.: Making Household Microsimulation of Travel and Activities Accesible to

Planners, Chu L., Recker W.: Micro-simulation Modeling Approach to Applications of On-line Simulation and

Data Fusion. California PATH Research Report UCB-ITS-PRR-2004-1, January 2004.




1. Wykłady 15/15

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/45







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



BILANSOWANIE I ROZLICZANIE USŁUG PRZEWOZOWYCH 2) Kod przedmiotu:

MK2_136






8) Specjalność: TRANSPORT I SPEDYCJA DROGOWA

9) Semestr: 3


11) Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Piotr Czech, prof. PŚ




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: matematyka

16) Cel przedmiotu: Zapoznanie z problematyką bilansowania i rozliczania usługi przewozowej.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. definiuje i charakteryzuje czynniki wpływające na wysokość

stawek przewozowych


K2A_W02(++)

K2A_W03(+)

K2A_W04(+)

K2A_K02(+)

2. definiuje i charakteryzuje źródła i rodzaje kosztów

w transporcie


K2A_W02(++)

K2A_W03(+)

K2A_W04(+)

K2A_K02(+)

3. potrafi rozliczyć pracę kierowcy zaliczenie ćwiczenia K2A_U01(+)

K2A_U02(++)

K2A_U05(+)

K2A_U19(+)

K2A_K02(+)

K2A_K03(+)

4. potrafi przeprowadzić kalkulację kosztów transportu zaliczenie ćwiczenia K2A_U01(+)

K2A_U02(++)

K2A_U05(+)

K2A_U19(+)

K2A_K02(+)

K2A_K03(+)

5. ocenia i interpretuje wyniki uzyskane w kalkulacji kosztów zaliczenie ćwiczenia K2A_U01(+)

K2A_U02(++)

K2A_U05(+)

K2A_U19(+)

K2A_K02(+)

K2A_K03(+)



336



15 15


Wykład: Czynniki determinujące wysokość stawki przewozowej. Źródła i rodzaje kosztów w transporcie.

Kalkulacja kosztów. Bilansowanie usługi transportowej. Strategie cenowe. Czas pracy kierowców. Rozliczanie

pracy kierowców.

Ćwiczenia: Kalkulacja kosztów. Rozliczanie pracy kierowców.

19) Egzamin: nie


1. Monika Bąk: Koszty i opłaty w transporcie. Wydawnictwo WUG. 2009.

2. Łukasz Prasołek: Czas pracy kierowców procedury rozliczenia wzory. Wydawnictwo: C.H.BECK. 2015.


1. Bogusław Madej, Joanna Michniak, Robert Madej, Jacek Kurcz: Certyfikat kompetencji zawodowych

przewoźnika drogowego. Wydawnictwo Akademii Transportu i Przedsiębiorczości. 2017.

2. Piotr Ciborski: Czas pracy kierowców z wzorcowymi informacjami o czasie pracy dla kierowców. Wydawnictwo

ODDK. 2012.




1. Wykłady 15/5

2. Ćwiczenia 15/10

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/15







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



BUDOWA ŚRODKÓW TRANSPORTU DROGOWEGO 2) Kod przedmiotu:

MK2_137







9) Semestr: 2






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: Podstawy eksploatacji technicznej; wymagana

podstawowa wiedza z zakresu rodzajów środków transportu, budowy maszyn

16) Cel przedmiotu: Umiejętność doboru technologii i środków transportu drogowego w procesie przewozowym



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. definiuje i klasyfikuje pojazdy oraz elementy ich

wyposażenia

egzamin wykład K2A_W08(+),

K2A_W15(++)

2. potrafi rozwiązywać zagadnienia techniczne w oparciu

o prawa fizyki w budowie pojazdów i elementów ich

wyposażenia

egzamin,


lab.

wykład,

laboratorium

K2A_W17(+),

3. zna obowiązujące, międzynarodowe i krajowe wymagania

prawne dla pojazdów i elementów ich wyposażenia

egzamin,


lab.

wykład,

laboratorium

K2A_U15(+),

K2A_U20(++)

4. potrafi identyfikować i charakteryzować elementy

wyposażenia pojazdów, ustalając dla nich wymagania

w zakresie użytkowania

egzamin,


lab.

wykład,

laboratorium

K2A_U15(+),

K2A_U20(++)

5. zna i potrafi zastosować przepisy dotyczące wymagań

technicznych dla pojazdów samochodowych

egzamin,


lab.

wykład,

laboratorium

K2A_U08(+),

K2A_U11(++),

K2A_K01(++),

K2A_K06(++)



30 15


Wykład: podział pojazdów samochodowych i przeznaczonych do łączenia z nimi; budowa pojazdów

do przewożenia ładunków i osób; wymagania techniczne dla pojazdów użytkowanych w ruchu drogowym;

wyposażenie specjalne pojazdów; klasyczne i alternatywne sposoby napędu pojazdów wykorzystywanych

w transporcie drogowym; oddziaływanie pojazdów samochodowych na środowisko.

Laboratorium: wyposażenie pojazdów przeznaczonych do transportu ładunków uniwersalnych i specjalizowanych,

wyposażenie pojazdów przeznaczonych do transportu osób (M), wyposażenie specjalne pojazdów

wykorzystywanych w transporcie drogowym; ocena stanu technicznego pojazdów i ich wyposażenia.



336

19) Egzamin: tak


1. Zwieczycki W. i inni: Samochodowy transport krajowy i międzynarodowy. Tom I – IV;

2. Prochowski L.: Technika transportu ładunków. WKiŁ 2016;

3. Żuchowski A., Prochowski L.: Samochody ciężarowe i autobusy. WKiŁ.


1. Akty prawne z zakresu wymagań technicznych dla pojazdów i metod kontroli ich stanu technicznego.




1. Wykłady 30/35

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/85







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



ECODRIVING W SAMOCHODACH CIĘŻAROWYCH 2) Kod przedmiotu:

MK2_138







9) Semestr: 3


11) Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Rafa Burdzik, prof. PŚ




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: teoria ruchu pojazdów, budowa pojazdów

16) Cel przedmiotu: umiejętność doboru lub oceny floty pojazdów w aspekcie eko-drivingu oraz określenie polityki

eco-drivingu w przedsiębiorstwie



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. ma wiedzę w zakresie ekonomii i ekologii procesów

przewozowych

zaliczenie projektu wykład K2A_W02(+)

K2A_W12(+)

K2A_W17(++)

2. potrafi scharakteryzować style jazdy zaliczenie projektu wykład K2A_W02(+)

K2A_W15(++)

3. rozróżnia systemy i urządzenia wspomagające eco-driving zaliczenie projektu wykład K2A_W15(++)

K2A_W17(++)

K2A_W22(+)

4. rozróżnia składowe energochłonności ruchu pojazdów zaliczenie projektu projekt K2A_W07(++)

K2A_W08(++)

K2A_W21(+)

K2A_U02(++)

5. rozróżnia systemy monitorowania pojazdu w aspekcie

eco-drivingu oraz stosuje zasady eco-drivingu

zaliczenie projektu projekt K2A_W02(+)

K2A_W15(++)

K2A_U02(++)

K2A_U03(++)

K2A_U04(+)

K2A_U10(+)

K2A_U14(++)

6. potrafi organizować pracę i współpracować w grupie zaliczenie projektu projekt K2A_U05(++)

K2A_K03(+++)

K2A_K04(++)



15 15




336

Wykład: zagadnienia ekonomii i ekologii procesów przewozowych, zasady i style jazdy w aspekcie eco-drivingu,

systemy i urządzenia wspomagające eco-driving, energochłonności ruchu pojazdów, systemy monitorowania

pojazdu w aspekcie eco-drivingu.

Projekt: charakterystyka polityki zarządzania flotą, identyfikacja dyskryminant eco-drivingu, charakterystyka

i dobór floty pojazdów, analiza porównawcza kosztów jazdy jako kryterium doboru lub oceny samochodów

ciężarowych, opracowanie wytycznych dotyczących polityki eco-drivingu w przedsiębiorstwie (zakup,

eksploatacja i styl jazdy).

19) Egzamin: nie


1. Siłka, W.: Energochłonność ruchu samochodu, WNT Warszawa, 1997. ISBN 83-204-2037-7.

2. Prochowski L., Żuchowski A.: Samochody ciężarowe i autobusy. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2006.

3. Siłka W.: Analiza wpływu parametrów cyklu jezdnego na energochłonność ruchu samochodu. Instytut Pojazdów

Samochodowych i Silników Spalinowych. Politechnika Krakowska, 1998.


1. Siłka W.: Teoria ruchu samochodu: Energochłonność ruchu i zużycie paliwa. Wyższa Szkoła Inżynierska, 1994.

2. Ubysz A.: Energochłonność samochodu a zużycie paliwa w złożonych warunkach ruchu. Wydaw. PŚ, 2003.




1. Wykłady 15/10

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 15/30

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/40







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



EFEKTYWNOŚĆ PROCESÓW TRANSPORTOWYCH 2) Kod przedmiotu:

MK2_139







9) Semestr: 2






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: środki transportu, technologie transportowe, łańcuch

dostaw

16) Cel przedmiotu: umiejętność wielokryterialnej oceny procesów transportowych



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. ma wiedzę w zakresie oceny technologii transportowych zaliczenie projektu wykład K2A_W02(+)

K2A_W12(+)

K2A_W22(++)

2. potrafi scharakteryzować środki i gałęzie transportu zaliczenie projektu wykład K2A_W01(+)

K2A_W11(++)

K2A_U23(++)

3. rozróżnia kryteria oceny dostawców, w tym zdolności

transportowych

zaliczenie projektu projekt K2A_W02(+)

K2A_W07(++)

K2A_W13(+)

K2A_W14(++)

K2A_W15(++)

K2A_U02(++)

K2A_U11(+)

K2A_U14(++)

K2A_U15(++)

4. rozróżnia i ocenia ładunki w transporcie zaliczenie projektu projekt K2A_W02(+)

K2A_W13(+)

K2A_W14(++)

K2A_W21(+)

K2A_U02(++)

5. potrafi przeprowadzić analizę i ocenę usług transportowych zaliczenie projektu projekt K2A_W02(+)

K2A_W07(++)

K2A_W12(+)

K2A_W14(++)

K2A_U02(++)

K2A_U14(++)

6. potrafi organizować pracę i współpracować w grupie zaliczenie projektu projekt K2A_U05(++)

K2A_K03(+++)

K2A_K04(++)



336



15 30


Wykład: kryteria oceny technologii transportowych, miary i wskaźniki efektywności procesów transportowych

w ujęciu wykorzystania środków transportu, rola dostawcy w łańcuchu dostaw, kryteria oceny przewoźników

i dostawców, aspekty techniczne procesów transportowych.

Projekt: PWOD – Parametryczna Ważona Oceny Dostawców: opracowanie karty oceny dostawców (dobór

kryteriów), ocena opakowania i jednostki ładunkowej, obliczanie wskaźników wykorzystania pojazdów, ocena

odległości i procesu przewozowego, ocena środków transportu, ocena terminowości.

19) Egzamin: tak


1. Markusik S.: Infrastruktura logistyczna w transporcie; t. III. Środki transportu, Wydawnictwo Politechniki

Śląskiej, Gliwice (2013).

2. Markusik S.: Infrastruktura logistyczna w transporcie: Infrastruktura punktowa-magazyny, centra logistyczne

i dystrybucji, terminale kontenerowe. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, 2013.

3. Nowakowski, T., S. Werbińska-Wojciechowska: Metody oceny i wyboru dostawców w przedsiębiorstwie-

studium przypadku. Cz. 1. Logistyka (2012).


1. Józef Bendkowski, Marzena Kramarz: Logistyka stosowana. Metody, techniki, analizy. Cz. 1. Wyd. 2, Gliwice :

Wydaw. Politechniki Śląskiej, 2011.




1. Wykłady 15/25

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 30/45

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/70







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



EKSPLOATACJA ŚRODKÓW TRANSPORTU DROGOWEGO 2) Kod przedmiotu:

MK2_140







9) Semestr: 2






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawy eksploatacji technicznej

16) Cel przedmiotu: umiejętność dokonywania prawidłowej oceny stanu technicznego i obsługi środków transportu

drogowego



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. Potrafi opisać i wyjaśnić podstawowe zasady technicznej

eksploatacji środków transportu drogowego

egzamin -cz. pisemna wykład K2A_W15 (++)

2. Potrafi dokonać prawidłowej oceny stanu technicznego

układu jezdnego, zawieszenia, hamulcowego, zasilania,

zapłonowego , klimatyzacji oraz oświetlenia w pojeździe

zaliczenie - cz. pisemna laboratorium K2A_U13 (+)

K2A_U15 (++)

3. Potrafi przygotować i zastosować właściwy harmonogram

przeglądów, obsługi i napraw dla pojazdu drogowego

egzamin -cz. pisemna wykład,

laboratorium

K2A_W15 (++)

K2A_U17 (++)

4. Potrafi zastosować odpowiednie metody i narzędzia służące

zagwarantowaniu prawidłowej eksploatacji środka transportu

drogowego

egzamin -cz. pisemna wykład,

laboratorium

K2A_W15 (++)

K2A_U13 (++)

5. Zna systemy wpływające na bezpieczeństwo ruchu

pojazdów

zaliczenie - cz. ustna laboratorium K2A_U23 (++)

6. Potrafi dokonać analizy wpływu stanu technicznego układów

pojazdu na zanieczyszczenie środowiska

zaliczenie - cz. ustna laboratorium K2A_U19 (++)



30 15


Wykład: Podstawowe pojęcia związane z eksploatacją środków transportu drogowego. Materiały eksploatacyjne

stosowane w pojazdach. Systemy stosowane podczas obsługiwania i napraw pojazdów. Harmonogram obsługi

i napraw środków transportu drogowego. Sezonowa eksploatacja pojazdu. Bezpieczeństwo bierne i czynne

w pojazdach. Wybrane zagadnienia z eksploatacji układów jezdnego, zawieszenia, zasilania, zapłonowego,

klimatyzacji oraz oświetlenia w pojazdach. Eksploatacja pojazdu a ekologia środowiska.

Laboratorium: Przygotowanie techniczne pojazdu do eksploatacji. Ocena stanu technicznego oraz kosztów

serwisowania i napraw wybranych części i podzespołów wchodzących w skład budowy środka transportu

drogowego. Obsługa materiałów eksploatacyjnych stosowanych w pojeździe. Systemy bezpieczeństwa biernego



336

i czynnego w pojazdach. Eksploatacja układów jezdnego, zawieszenia, zasilania, zapłonowego, klimatyzacji

i oświetlenia w pojeździe. Analiza toksycznych składników spalin emitowanych przez pojazdy do atmosfery.

19) Egzamin: tak


1. Czech P., Gustof P., Matyja T.: Eksploatacja Pojazdów Samochodowych. Wybrane Zagadnienie techniczne

i ekonomiczne, Wydawnictwo ŚWSZ, 2014

2. Hebda M.: Eksploatacja samochodów, Wydawnictwo Instytutu Technologii Eksploatacji, 2005


1. Poradniki serwisowe - kompendia praktycznej wiedzy warsztatowej, Wydawnictwo Instalator Polski

2. Informatory Techniczne Bosch-edycja polska, WKŁ 2004




1. Wykłady 30/25

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/65







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



INFRASTRUKTURA UTRZYMANIA FLOTY POJAZDÓW 2) Kod przedmiotu:

MK2_141







9) Semestr: 3






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: Podstawy eksploatacji technicznej, Budowa środków

transportu drogowego; wymagana podstawowa wiedza z zakresu rodzajów środków transportu

16) Cel przedmiotu: Umiejętność doboru elementów i organizacja infrastruktury utrzymania floty pojazdów



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. Zna rodzaje obiektów infrastruktury utrzymania środków

transportu drogowego

kolokwium wykład K2A_W08(+),

K2A_W15(++)

K2A_U04(++)

2. Potrafi zastosować widzę w zakresu organizacji pracy

obiektów zaplecza technicznego


projekt

K2A_W17(+),

3. Potrafi określić potrzeby w zakresie utrzymania środków

transportu


projekt

K2A_U15(+),

K2A_U20(++)

4. Potrafi dobrać urządzenia obsługowo-naprawcze wykonanie projektu wykład,

projekt

K2A_U12(++)

K2A_U15(+),

K2A_U20(++)

5. Zna i potrafi zastosować przepisy dotyczące pracy

przedsiębiorstwa transportowego w zakresie utrzymania



projekt

K2A_U08(+),

K2A_U11(++),

K2A_K01(++),

K2A_K06(++)



15 15


Wykład: pojęcia elementów składowych infrastruktury utrzymania środków transportu; infrastruktura

przedsiębiorstwa transportu drogowego; metody organizacji utrzymania środków transportu; typy stanowisk

obsługowo-naprawczych, organizacja pracy zajezdni; urządzenia obsługi samochodów; oddziaływanie obiektów

infrastruktury na środowisko.

Projekt: projektowanie organizacji infrastruktury utrzymania środków transportu; dobór urządzeń obsługowo –

naprawczych; projektowanie organizacji pracy stanowisk związanych z utrzymaniem środków transportu.

19) Egzamin: nie



336




3. Żuchowski A., Prochowski L.: samochody ciężarowe i autobusy. WKiŁ;

4. Towpik K., i inni: Infrastruktura transportu samochodowego. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej.


1. Górski W., Mendyk E.: Prawo transportu lądowego. WKiŁ.




1. Wykłady 15/15

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 15/30

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/45







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



ORGANIZOWANIE I PLANOWANIE USŁUG

TRANSPORTOWYCH

2) Kod przedmiotu:

MK2_142







9) Semestr: 3


11) Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Tomasz Figlus, prof. PŚ




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: środki transportu, budowa środków transportu,

transport multi i intermodalny, organizacja i zarządzanie w przedsiębiorstwach

16) Cel przedmiotu: zapoznanie z problemem organizowania i planowania usług transportowych



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. Zna, wyjaśnia i potrafi stosować podstawy organizacji

i planowania przewozu osób i ładunków

egzamin (cz. pisemna),

zaliczenie

wykład,

projekt

K2A_W19 (++)

K2A_U02 (++)

K2A_K06 (++)

2. Wymienia i opisuje metody identyfikacji i prognozowania

usług transportowych


zaliczenie

wykład,

projekt

K2A_W19 (++)

K2A_U02 (++)

K2A_U18 (++)

3. Opisuje, wyjaśnia, potrafi obliczać i kontrolować czas pracy

kierowców


zaliczenie wykład,

projekt

K2A_W19 (++)

K2A_U02 (++)

K2A_K01(++)

4. Potrafi organizować i planować usługi transportowe w

firmach spedycyjno-transportowych


zaliczenie

wykład,

projekt

K2A_W19 (++)

K2A_U02 (++)

K2A_U14 (++)

K2A_K04 (++)

5. Opisuje i wyjaśnia planowanie i organizowanie usług

transportowych z zastosowaniem różnych środków

transportu


zaliczenie wykład,

projekt

K2A_W19 (++)

K2A_U02 (++)

K2A_K04 (++)

6. Potrafi pracować indywidualnie i w zespole zaliczenie projekt K2A_W03 (++)

K2A_K06 (++)

K2A_U05 (++)



15 15


Wykład: Wybrane zagadnienia z zakresu organizacji i planowania przewozów, Rynek usług transportowych, Czas

pracy kierowców, Środki transportu, Etapy realizacji zadania transportowego.



336

Projekt: Obliczanie czasu realizacji zadania transportowego, Obliczanie liczby kursów, Obliczanie czasu pracy

kierowców.

19) Egzamin: tak


1. Stajniak M., Hajdul M., Foltyński M., Krupa A., Transport i spedycja, Wydanie 2, Biblioteka Logistyka,

Poznań 2008,

2. Jacyna M., Modelowanie i ocena systemów transportowych, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej,

Warszawa 2009,

3. Jacyna M, Merkisz-Guranowska A., Jacyna-Gołda I, Kłodawski M., Jachimowski R., Kształtowanie systemów

w wybranych obszarach transportu i logistyki, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa

2014,

4. Marszałek S.: Ekonomika, organizacja i zarządzanie w transporcie. Wydawnictwo Śląskiej Wyższej Szkoły

Zarządzania w Katowicach. Katowice 2001,

5. Pluciński M., Semenov Iouri N., Filina L., Kotowska I., Wiktorowska-Jasik A., Zintegrowane łańcuchy

transportowe, Difin, Warszawa 2008,

6. Rydzkowski W., Wojewódzka-Król K. (red.): Transport. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2009,

7. Stoner J.A.F, Wankel C., Kierowanie, PWE, Warszawa 1996,

8. Mendyk E.: Ekonomika i organizacja transportu, WSL, Poznań 2008.


1. Wybrane akty prawne dotyczące m.in.: czasu pracy kierowców, przepisów ruchu drogowego, dróg

publicznych, dróg płatnych, transportu,

2. Publikacje w krajowych i międzynarodowych czasopismach branży transportowej z zakresu organizacji

i zarządzania transportem oraz logistyki.




1. Wykłady 15/10

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 15/15

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/25







27. Uwagi:

Zatwierdzono:




336



336



PODSTAWY SPEDYCJI 2) Kod przedmiotu:

MK2_143







9) Semestr: 2






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: Prawo i certyfikacja w transporcie, Infrastruktura

transportu, Środki transportu, International Logistics, Logistyka, Organizacja i zarządzanie w transporcie,

Systemy i procesy transportowe, Zarządzanie jakością

16) Cel przedmiotu: Zdobycie wiedzy z zakresu organizowania procesu spedycji ładunków z wykorzystaniem

różnych gałęzi transportu.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. ma wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych i

prawnych uwarunkowań działalności inżynierskiej w

transporcie drogowym


K2A_K02(+)

2. zna ogólne zasady funkcjonowania spedycji w transporcie egzamin wykład K2A_W10(++)

K2A_U11(++)


funkcjonowania spedycji w transporcie


K2A_U02(++)

4. potrafi pozyskiwać informacje z literatury i innych źródeł wykonanie sprawozdań

z ćwiczeń

ćwiczenia K2A_U04(+)



egzamin ,


z ćwiczeń

wykład,

ćwiczenia

K2A_U09(++)

6. potrafi zastosować międzynarodowe formuły handlowe

i przygotować dokumenty transportowe w praktyce

egzamin ,


z ćwiczeń

wykonanie sprawozdań lab

wykład,

ćwiczenia,

laboratorium

K2A_W10(++)

K2A_W12(++)

K2A_U11(++)

K2A_U05(++)

K2A_U09(++)

K2A_K04(+)

7. potrafi zastosować technologie informatyczne w spedycji

towarów


K2A_U12(++)

K2A_U05(++)

K2A_U09(++)

K2A_K04(+)



30 15 15



336


Wykład: Podstawy prawne funkcjonowania i ogólne wiadomości o usługach spedycyjnych i czynnościach

spedytora. Ogólne polskie warunki spedycyjne. Dokumenty transportowe FIATA. Czynności, funkcje, zadania

i metody pracy spedytora. Wybór gestii transportowej - reguły Incoterms i Combiterms. Przebieg i organizacja

procesu spedycji ładunków z wykorzystaniem różnych gałęzi transportu oraz transportu multimodalnego.

Funkcjonowanie międzynarodowych rynków towarowych i spedycyjnych. Warunki dostaw towarów i płatności

w handlu zagranicznym. Procedury organizacji procesów transportowych. Dokumenty transportowe i spedycyjne.

Klasyfikacja kosztów transportu. Taryfikatory w transporcie i spedycji. Klasyfikacja i formowanie ładunków i ich

optymalizacja. Organizacja pracy magazynu spedycyjnego. Organizacja przewozu ładunków ponadnormatywnych

i niebezpiecznych. Organizacja przewozu towarów łatwopsujących się. Nowoczesne metody zarządzania

w spedycji. Technologie informatyczne wspomagające działalność spedytora. Kompleksowa obsługa spedycyjna

– organizacja i realizacja łańcuchów transportowych. Przebieg procesu spedycyjnego eksportowego i

importowego. Obsługa celna towarów.

Ćwiczenia: Analiza kosztów wybranych zadań spedycyjnych. Sporządzanie taryfikatorów. Przygotowanie

dokumentacji spedycyjnej i przewozowej. Dobór opakowań i środków transportu dla wybranego zadania

przewozowego. Kompleksowa obsługa wybranych zadań przewozowych. Monitorowanie i kontrola przewozów.

Laboratorium: Technologie informatyczne w spedycji towarów. Programy TSL i ich zastosowanie

do rozwiązywania zadań spedycyjnych. Optymalizowanie procesów spedycyjnych.

19) Egzamin: tak


1. Marciniak – Neider D., Neider J.: Podręcznik spedytora. Wydawnictwo Polskiej Izby Spedycji i Logistyki.

Gdynia 2006,

2. Sikorski P.M., Zembrzycki T.: Spedycja w praktyce. PWT, Warszawa 2006,

3. Wasilewska I. – Spedycja we współczesnych łańcuch dostaw. CeDeWu 2014,

4. Januła E., Truś T. – Spedycja, Difin, 2011.


1. Neider J.: Transport w handlu międzynarodowym. Wyd. Uniwersytetu Gdańskiego. Gdańsk 2006,

2. Rydzykowski W., Wojewódzka – Król K.: Transport. PWN. Warszawa 2007,

3. Andrzejczyk P., Fajfer P. - Branża TSL w przykładach i ćwiczeniach. ILiM 2016,

4. Kacperczyk R. – Laboratorium logistyczno-spedycyjne. Difin 2010, instrukcje programów TSL.




1. Wykłady 30/18

2. Ćwiczenia 15/32


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 60/70







27. Uwagi:


336

Zatwierdzono:





336




MK2_144







9) Semestr: 3



11) Prowadzący przedmiot: pracownicy co najmniej ze stopniem doktora: Katedra Budowy Pojazdów

Samochodowych, Katedra Eksploatacji Pojazdów Samochodowych






transportu



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów


pracy magisterskiej

wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_W04(++)

K2A_W12(+)

K2A_W15 (++)

K2A_W16(+)

K2A_W19 (++)





wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U03(++)

K2A_U16(+)




wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U04(+++)




planem

wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U10(++)

K2A_U11(+)




wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U22(+++)

K2A_U23(+)

K2A_K04(+)






336




19) Egzamin:








1. Wykłady /

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /300

Suma godzin: /300







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336




MK2_145







9) Semestr: 3



11) Prowadzący przedmiot: prof. dr hab. inż. Bogusław Łazarz, prof. dr hab. Andrzej Posmyk, prof. dr hab. inż.

Tomasz Węgrzyn











efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi zdefiniować pojęcia z dziedziny transportu i spedycji

drogowej


w dyskusji,


seminarium K_W04(++)

K_W12(+)

K_W15 (++)

K_W16(+)

K_W19 (++)




magisterskiej


w dyskusji,


seminarium K_W20 (+)

K_U06 (++)

K_U07(+++)

K_U10 (++)


transportu i spedycji drogowej oraz inspirować inne osoby do

podobnych działań


w dyskusji,


seminarium K_U09(++)

K_K01(+)





pracy dyplomowej


K2A_U04(++)

K2A_U06(+++)



30








336


programu badań.






specjalności.

19) Egzamin: nie








1. Wykłady /

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium 30/75

6. Inne /

Suma godzin: 30/75







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



SYSTEM OBSŁUGI I NAPRAW ŚRODKÓW TRANSPORTU

DROGOWEGO

2) Kod przedmiotu:

MK2_146







9) Semestr: 3






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: Budowa środków transportu drogowego, zarządzanie

flotą pojazdów

16) Cel przedmiotu: Zapoznanie się z systemami monitorowania stanu technicznego oraz obsługi technicznej

środków transportu drogowego



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. Potrafi zdefiniować pojęcia z dziedziny systemu i obsługi

napraw środków transportu drogowego

egzamin wykład K2A_W15(+++)

K2A_W22(+++)

2. Posiada wiedzę z zakresu wyposażenia serwisu

samochodowego

egzamin wykład,

laboratorium

K2A_U16(++)

3. Posiada umiejętność korzystania ze specjalistycznych baz

danych oraz katalogów branżowych


lab.

laboratorium K2A_U18(+++)

4. Posiada wiedzę na temat okresowych czynności

obsługowych środków transportu drogowego


lab.


K2A_K03(+++)

5. Posiada wiedzę na temat podstawowego oprogramowania

umożliwiającego zarządzanie serwisem naprawczym

egzamin wykład,

laboratorium

K2A_W02(+)

6. Posiada umiejętność diagnozowania oraz weryfikacji awarii

występujących w środkach transportu drogowego


lab.




30 15


Wykład: Techniczne i eksploatacyjne objawy zużycia środków transportu drogowego, organizacyjne aspekty

obsługiwania, wyposażenie do obsługiwania i napraw środków transportu drogowego, dokumentacja warsztatowa,

posługiwanie się dokumentacją serwisową, zakres i czynności obsługiwania, wybrane czynności obsługowo-

naprawcze wykonywane w środkach transportu drogowego, materiały eksploatacyjne stosowane w środkach

transportu drogowego.

Laboratorium: specjalistyczne bazy danych, wyposażenie warsztatowe wykorzystywane do obsługi środków

transportu drogowego, obsługa smarno-olejowa, obsługa układów klimatyzacji, diagnozowanie łożysk tocznych



336

w środkach transportu, analiza składu spalin, oświetlenie w środkach transportu drogowego, ocena stanu

technicznego środków transportu drogowego.

19) Egzamin: tak


1. Karol Abramek, Mirosław Uzdowski. Podstawy obsługiwania i napraw. Pojazdy samochodowe. WKiŁ.

Warszawa 2009.


1. Michał Hebda. Eksploatacja samochodów. Radom. 2005.




1. Wykłady 30/25

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/60







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



TECHNOLOGIE I JEDNOSTKI ŁADUNKOWE W TRANSPORCIE

DROGOWYM

2) Kod przedmiotu:

MK2_147







9) Semestr: 2






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: Podstawy eksploatacji technicznej; wymagana

podstawowa wiedza z zakresu rodzajów środków transportu i materiałoznawstwa

16) Cel przedmiotu: Umiejętność doboru technologii i środków transportu drogowego w procesie przewozowym



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. Zna klasyfikację ładunków i zasady doboru środków

transportu drogowego

kolokwium wykład K2A_W08(+),

K2A_W15(++)

2. Potrafi zastosować widzę w zakresu zabezpieczania

i przewozu ładunków wrażliwych


z ćwiczeń

wykład,

ćwiczenia

K2A_W17(+)

3. Zna zasady organizacji przewozu materiałów

niebezpiecznych


z ćwiczeń

wykład,

ćwiczenia

K2A_U15(+),

K2A_U20(++)

4. Zna zasady organizacji przewozu ładunków

ponadnormatywnych


z ćwiczeń

wykład,

ćwiczenia

K2A_U15(+),

K2A_U20(++)

5. Zna i potrafi zastosować przepisy dotyczące drogowego

transportu towarów


z ćwiczeń

wykład,

ćwiczenia

K2A_U08(+),

K2A_U11(++),

K2A_K01(++),

K2A_K06(++)



15 15


Wykład: podział ładunków i ich standaryzacja; pojęcie jednostki ładunkowej; klasyfikacja ładunków; dobór

środków transportu; technologia przewozu ładunków wrażliwych; zabezpieczanie ładunków; opakowania jako

forma ochrony ładunków; techniki ładowania i zabezpieczenia ładunków; organizacja przewozów ładunków

ponadnormatywnych i niebezpiecznych.

Ćwiczenia: przewóz ładunków wrażliwych na działanie energii mechanicznej; przewóz ładunków wrażliwych na

działanie wilgoci, wchłanianie obcych zapachów; zmiany temperatury i oddziaływanie światła; przewóz ładunków

żywych; dobór opakowań i oznakowania ładunków w transporcie.

19) Egzamin: nie



336




3. Żuchowski A., Prochowski L.: samochody ciężarowe i autobusy. WKiŁ.


1. Górski W., Mendyk E.: Prawo transportu lądowego. WKiŁ.




1. Wykłady 15/15

2. Ćwiczenia 15/30

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/45







27. Uwagi:

Zatwierdzono:




336



TRANSPORT MULTI- I INTERMODALNY 2) Kod przedmiotu:

MK2_148







9) Semestr: 3


11) Prowadzący przedmiot: dr inż. Jan Warczek




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawy logistyki, podstawy spedycji, mechanika,

matematyka

16) Cel przedmiotu: zna i rozumie założenia oraz potrzeby transportu różnymi metodami



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. rozróżnia rodzaje transportu kolokwium wykład K2A_W01(+),

K2A_W10(+)

K2A_W17(++)

2. charakteryzuje wady i zalety transportu wykonywanego

różnymi metodami


K2A_W13(++)

K2A_W17(++)

3. opisuje rozwiązania konstrukcyjne stosowane w transporcie

multi i intermodalnym

kolokwium wykład K2A_W10(+++)

K2A_W17(+)

4. charakteryzuje techniczno-technologiczną i organizacyjną

standaryzację transportu

prace pisemne ćwiczenia K2A_W10(++)

K2A_W22(+)

K2A_U15(+)

5. analizuje dokumentację związaną z transportem multi

i intermodalnym

prace pisemne ćwiczenia K2A_U02(++)

K2A_U03(+)

K2A_K02(+)



15 15


Wykład: Rodzaje transportu multi i intermodalnego. Analiza założeń i celów procesów przewozowych w których

używane są różne środki transportu i jednostki ładunkowe. Rozwiązania techniczne, technologiczne i

organizacyjne stosowane w transporcie drogowym w zakresie przewozów multi i intermodalnych.

Ćwiczenia: Umiejętność oceny i wyboru właściwego rozwiązania transportowego przy uwzględnieniu kosztów

i czasu jego wykonani. Umiejętność wypełniania i rozumienia dokumentacji wykorzystywanej w transporcie

multimodalnym.

19) Egzamin: nie



336


1. J. Kubicki, I. Urbanyi-Popiołek, J. Miklińska, Transport międzynarodowy i multimodalne systemy transportowe,

Wydawnictwo WSM w Gdyni, Gdynia 2000.

2. J. Neider i in.: Tytuł: Transport multimodalny w Europie. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk

2005.

3. L. Mindur (red.): Współczesne technologie transportowe, Wydawnictwo Politechniki Radomskiej, Radom 2004.


1. Transport międzynarodowy, praca zbiorowa pod red. T. Szczepaniaka, PWE, Warszawa 1996.

2. J. Neider, Przewozy intermodalne w transporcie międzynarodowym, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego,

Gdańsk 1992.




1. Wykłady 15/10

2. Ćwiczenia 15/15

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/25







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



UBEZPIECZENIA I ASPEKTY PRAWNE W TRANSPORCIE 2) Kod przedmiotu:

MK2_149







9) Semestr: 3






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: Prawo i certyfikacja w transporcie, Infrastruktura

transportu, Środki transportu, International Logistics, Logistyka, Organizacja i zarządzanie w transporcie,

Systemy i procesy transportowe, Podstawy spedycji.

16) Cel przedmiotu: Poznanie aktów prawnych kształtujących odpowiedzialność cywilną jako przewoźnika

drogowego lub spedytora (w szczególnych przypadkach przewoźnik drogowy przejmuje rolę spedytora. Poznanie

przepisów dotyczących odpowiedzialności cywilnej i karnej w transporcie, działalności ubezpieczeniowej, rodzaju

i zakresu ubezpieczeń komunikacyjnych i transportowych, klauzul ubezpieczeniowych, zasad obliczania

wysokości składek, procedur stosowanych przy likwidacji szkód komunikacyjnych i transportowych oraz zasad

ustalania odszkodowań, przepisów prawa przewozowego i prawa drogowego.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. ma wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych i prawnych

uwarunkowań działalności inżynierskiej w transporcie

drogowym


K2A_K02(+)

2. zna ogólne zasady funkcjonowania rynku

ubezpieczeniowego w transporcie


K2A_U11(++)


funkcjonowania ubezpieczeń transportowych


K2A_U02(++)

4. potrafi pozyskiwać informacje z literatury i innych źródeł wykonanie sprawozdań

z ćwiczeń

ćwiczenia K2A_U04(+)




z ćwiczeń

wykład,

ćwiczenia

K2A_U09(++)

6. potrafi prawidłowo oceniać i dobierać ubezpieczenia

transportowe, oceniać ryzyka i zakres obowiązków i

odpowiedzialności stron umowy cywilno-prawnej,



egzamin ,


z ćwiczeń

wykład,

ćwiczenia

K2A_W10(++)

K2A_W01(++)

K2A_U11(++)

K2A_U05(++)

K2A_U09(++)

K2A_K04(+)

7. zna procedury ubezpieczeniowe, zasady obliczania

odszkodowań i świadczeń oraz podstawowe narzędzia i

procedury stosowane przy likwidacji szkód transportowych


z ćwiczeń

ćwiczenia K2A_U11(++)

K2A_U12(++)

K2A_U05(++)

K2A_U09(++)

K2A_K04(+)



336



30 15


Wykład: przepisy branżowe transportu drogowego krajowego i międzynarodowego, przepisy prawa

przewozowego, konwencje o przewozach specjalnych, podstawy prawa cywilnego i karnego, prawo

ubezpieczeniowe, ubezpieczeniowe konwencje międzynarodowe, rodzaje i zakres ubezpieczeń komunikacyjnych,

rodzaje i zakres ubezpieczeń w transporcie, klauzule ubezpieczeniowe w transporcie, dokumentacja

ubezpieczeniowa, zasady ustalania odpowiedzialności cywilnej, odpowiedzialności ubezpieczyciela i wartości

odszkodowań.

Ćwiczenia: rodzaje ubezpieczeń, ubezpieczenia komunikacyjne, ubezpieczenia transportowe w transporcie

drogowym, OC Przewoźnika, OC Spedytora, wyjaśnienie różnicy, ubezpieczenie open Cargo. Rodzaje

dokumentacji ubezpieczeniowej, określanie taryf i wysokości składek ubezpieczeniowych, pojęcia szkodowości

prostej i złożonej będącej podstawą do kalkulacji wysokości składek, wysokość składek jako pochodna

szkodowości ubezpieczonego, rodzaju transportu (krajowy, międzynarodowy), rodzaju pojazdu i ilość

zarejestrowanych tego typu pojazdów w danym rodzaju transportu drogowego, dane statystyczne w odniesieniu do

rodzaju transportu. Dokumentacja szkodowa, symulacja zgłoszenia i likwidacji szkody komunikacyjnej i

transportowej wg załączonych dokumentów, procedury likwidacji szkód, kalkulowanie wartości szkód w

pojazdach z wykorzystaniem systemów Audatex i DAT, procedura likwidacji szkody na podstawie warunków

umowy ubezpieczenia, wartości szkód transportowych w odniesieniu do odpowiedzialności przewoźnika lub

spedytora lub ubezpieczenia cargo open cover, przygotowanie roszczenia. Pojęcia franszyza redukcyjna, a

franszyza integralna. Klauzule specjalne , wyłączenia odpowiedzialności cywilnej przewoźnika na podstawie

Konwencji CMR oraz Przepisów Prawa Przewozowego.

19) Egzamin: tak


1. Orlicki M. – Ubezpieczenia obowiązkowe, wyd. Wolters, 2011;

2. Madej B. i inni – Ubezpieczenia dla transportu, ISBN, 2015;

3. Majerska A, Sowa A. – Ubezpieczenia w transporcie, księgarnia Beck, 2017;

4. Rogowski S. - Ubezpieczenia komunikacyjne, wyd. Poltext, 2006;

5. Ambrożuk D., Dąbrowski D. – Prawo przewozowe komentarz, wyd. Wolters, 2014.


1. Dzienniki ustaw,

2. Ogólne warunki wybranych ubezpieczeń,

3. Instrukcje systemów Audatex i DAT.




1. Wykłady 30/5

2. Ćwiczenia 15/20

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/25








336

27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



ZARZĄDZANIE FLOTĄ POJAZDÓW 2) Kod przedmiotu:

MK2_150







9) Semestr: 2


11) Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Tomasz Figlus, prof. PŚ




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: środki transportu, budowa środków transportu,

transport multi i intermodalny, organizacja i zarządzanie w przedsiębiorstwach

16) Cel przedmiotu: zapoznanie z zarządzaniem flotą pojazdów



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. Potrafi zdefiniować i objaśnić pojęcie zarządzania flotą

pojazdów oraz zadania i obowiązki zarządzającego flotą

zaliczenie - cz. pisemna,

zaliczenie

wykład,

projekt

K2A_W03 (++)

K2A_W12 (++)

K2A_U07 (++)

K2A_K06 (++)

2. Potrafi dokonać podziału struktury floty pojazdów zaliczenie - cz. pisemna,

zaliczenie

wykład,

projekt

K2A_W03 (++)

K2A_U14 (++)

K2A_K05 (++)

3. Potrafi organizować i planować strategię działu flotowego zaliczenie - cz. pisemna,

zaliczenie

wykład,

projekt

K2A_W03 (++)

K2A_U18 (++)

K2A_K04 (++)

4. Potrafi dokonać wyboru dostawcy usług serwisowych oraz

zawiązać umowę serwisu


zaliczenie

wykład,

projekt

K2A_W03 (++)

K2A_U14 (++)

K2A_U18 (++)

K2A_K04 (++)

5. Potrafi wyjaśnić pojęcie redukcji kosztów w

przedsiębiorstwie transportowym


zaliczenie

wykład,

projekt

K2A_W03 (++)

K2A_U14 (++)

K2A_U19 (++)

K2A_K04 (++)

6. Potrafi omówić i obliczyć czas pracy kierowców i zużycie

paliwa


zaliczenie

wykład,

projekt

K2A_W03 (++)

K2A_U19 (++)

K2A_K01(++)

7. Potrafi pracować indywidualnie i w zespole zaliczenie projekt K2A_W03 (++)

K2A_U05 (++)

K2A_K06 (++)

K2A_K03 (++)



15 15



336


Wykład: Wybrane zagadnienia z zakresu zarządzania flotą pojazdów, Metody zarządzania flotą pojazdów,

Infrastruktura teleinformatyczna w zarządzaniu flotą, Monitorowanie pojazdów, czasu pracy oraz zużycia paliwa,

Środki transportu, Obieg informacji, Komunikacja, Zlecenia usług, Koszt, Raporty.

Projekt: Ocena floty pojazdów, Ocena przewozów, Kontrola czasu pracy, Kontrola zużycia paliwa, Współpraca,

Redukcja kosztów.

19) Egzamin: nie


1. Stajniak M., Hajdul M., Foltyński M., Krupa A., Transport i spedycja, Wydanie 2, Biblioteka Logistyka, Poznań

2008.

2. Ciesielski M., Długosz J., Gołembska E., Zarządzanie przedsiębiorstwem transportowym, Akademia

Ekonomiczna,

Poznań 1996.

3. Zając P. [red.], Logistyczne zarządzanie flotą pojazdów drogowych, Wrocław 2003.

4. Marszałek S.: Ekonomika, organizacja i zarządzanie w transporcie. Wydawnictwo Śląskiej Wyższej Szkoły

Zarządzania w Katowicach. Katowice 2001.

5. Rydzkowski W., Wojewódzka-Król K. (red.): Transport. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009.

6. Dembińska-Cyran I., Gubała M., Podstawy zarządzania transportem w przykładach, ILiM, Poznań 2003.

7. Romanow P., Zarządzanie transportem przedsiębiorstw przemysłowych, WSL, Poznań 2003.


1. Publikacje w krajowych i międzynarodowych czasopismach branży transportowej z zakresu organizacji

i zarządzania transportem oraz logistyki




1. Wykłady 15/15

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 15/25

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/40







27. Uwagi:

Zatwierdzono:




336



336



ZINTEGROWANE SYSTEMY ZARZĄDZANIA

PRZEDSIĘBIORSTWEM TRANSPORTOWYM

2) Kod przedmiotu:

MK2_151







9) Semestr: 2


11) Prowadzący przedmiot: dr inż. Robert Wieszała




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: zarządzanie jakością, znajomość podstawowych zasad

związanych z zarządzaniem jakością

16) Cel przedmiotu: Uzyskanie podstawowej wiedzy z zakresu funkcjonowania różnych systemów zarządzania oraz

ich integracji



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. Potrafi zdefiniować pojęcia z dziedziny zintegrowanych

systemów zarządzania w transporcie


K2A_W16(+++)

K2A_W19(++)

K2A_K02(+)

2. Potrafi integrować różne systemy zarządzania wykonanie sprawozdań

z ćwiczeń


K2A_U11(++)

3. Dokonuje identyfikacji procesów zintegrowanych systemów

zarządzania


z ćwiczeń

ćwiczenia K2A_U03(+++)

K2A_U21(+++)

4. Klasyfikuje i kalkuluje koszty zintegrowanych systemów

w przedsiębiorstwie transportowym


z ćwiczeń

ćwiczenia K2A_W17(+)

K2A_U02(+++)

5. Nazywa, rozróżnia i tworzy dokumenty zintegrowanego

systemu zarządzania w przedsiębiorstwie transportowym


z ćwiczeń

ćwiczenia K2A_U18(++)

K2A_U20 (+)



15 15


Wykład: Normalizacja jako podstawa integracji systemów zarządzania, Integracja systemów zarządzania, Metody

i obszary integracji systemów, Systemy zarządzania jakością (ISO 9001, ISO/TS 16949), Systemy Zarządzania

Środowiskowego (ISO 14001), System Zarządzania Bezpieczeństwem i Higieną Pracy (PN-N 18001, OHSAS

18001), Bezpieczny Łańcuch Dostaw (ISO 28000), System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji (ISO

27001), Narzędzia doskonalenia systemów zarządzania, Doskonalenie w świetle wymogów norm, Audyty

wewnętrzne jako narzędzie doskonalenia, Przeglądy zarządzania zintegrowanych systemów, Koszty

zintegrowanego systemu zarządzania, Funkcjonowanie Zintegrowanego Systemu Zarządzania.



336

Ćwiczenia: Integracja systemów zarządzania, Identyfikacja i zarządzanie procesami, Nadzorowanie

udokumentowanej informacji w zintegrowanym systemie zarządzania.

19) Egzamin: nie


1. ISO PN-EN 9001 – Systemy zarządzania jakością - Wymagania

2. ISO PN-EN 14000 – Systemy zarządzania środowiskowego – Wymagania i wytyczne do stosowania

3. PN-N 18001 – Systemy zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy - Wymagania


1. ISO PN-EN 9004:2010 – Zarządzanie ukierunkowane na trwały sukces organizacji – Podejście wykorzystujące

zarządzanie jakością

2. ISO PN-EN 14050 – Zarządzanie środowiskowe – Terminologia

3. ISO/TR – Zarządzanie środowiskowe - Włączanie aspektów środowiskowych do projektowania i rozwoju

wyrobu

4. PN-N 18002 – Systemy zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy – Ogólne wytyczne do oceny ryzyka

zawodowego




1. Wykłady 15/5

2. Ćwiczenia 15/15

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/20







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



ALTERNATYWNE ŹRÓDŁA ENERGII W POJAZDACH 2) Kod przedmiotu:

MK2_152






8) Specjalność: EKO- I ELEKTROMOBILNOŚĆ W POJAZDACH SAMOCHODOWYCH

9) Semestr: 2


11) Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Grzegorz Kubica, dr inż. Paweł Fabiś




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: mechanika techniczna, termodynamika, budowa

pojazdów samochodowych, podstawowa wiedza o technikach przetwarzania i analizy sygnałów.

16) Cel przedmiotu: poznanie tendencji rozwoju niskoemisyjnych źródeł napędu środków transportu; metody

zarządzania przetwarzaniem energii zmagazynowanej w pojazdach samochodowych.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. posiada uporządkowaną i podbudowaną technicznie wiedzę

w zakresie metod i analiz matematycznych do opisu procesu

przetwarzania i odzyskiwania energii w systemach

napędowych środków transportu samochodowego

egzamin – cz. pisemna wykład K_W08(++)

K_U22(++)

2. potrafi sporządzić bilans energii oraz dokonać wyboru

urządzeń i materiałów zapewniających uzyskanie dużej

sprawności przetwarzania energii

egzamin – cz. pisemna wykład, K_W07(++)

K_W21(++)

K_U18(++)

3. ma wiedzę o podstawowych metodach i urządzeniach

wykorzystywanych w systemach rekuperacji energii

egzamin – cz. pisemna wykład,

laboratorium

K_W17(++)

K_U15(++)

4. rozróżnia elementy niekonwencjonalnych układów

napędowych i zna ich charakterystyki

kolokwium laboratorium K_U15(+)


inżynierskiego w zakresie niekonwencjonalnych układów

napędowych

kolokwium laboratorium K_U21(++)

6. dostrzega aspekty pozatechniczne, w tym środowiskowe,

ekonomiczne i prawne kolokwium wykład,

laboratorium

K_U20(++)



15 15


Wykład : Źródła napędu i ich charakterystyki, układy przeniesienia napędu i ich sprawność, napędy elektryczne,

napędy hybrydowe oraz napędy wykorzystujące ogniwa paliwowe. Sposoby odzyskiwania energii i metody

określania sprawności przetwarzania energii zmagazynowanej w pojeździe samochodowym. Przykłady rozwiązań

przemysłowych wykorzystujących niekonwencjonalne układy napędowe. Parametry trakcyjne i eksploatacyjne

pojazdów, napędzanych niekonwencjonalnymi układami napędowymi.



336

Laboratorium: Realizowane w oparciu o program symulacyjny Advisor z otwartą biblioteką urządzeń

magazynujących energię, urządzeń i elementów układów napędowych. Obliczenia porównawcze sprawności

przetwarzania energii, emisji składników toksycznych spalin i kosztów eksploatacji pojazdów napędzanych

różnymi źródłami energii, przy wykorzystaniu systemów zapewniających odzyskanie energii hamowania.

19) Egzamin: tak


1. Muszyński R., Kaczmarek T.: Sterowanie układami elektromechanicznymi: przykłady obliczeniowe. Wydaw.

Politechniki Poznańskiej, 2007 Poznań.

2. Mysłowski J.: Obliczenia cieplne silników samochodowych. Politechnika Szczecińska. Wydaw. Uczelniane

Politechniki Szczecińskiej, 1988 Szczecin.

3. Ocioszyński J. Michałowski K.: Pojazdy samochodowe o napędzie elektrycznym i hybrydowym. Wydaw.

Komunikacji i Łączności, 1989 Warszawa.

4. Prochowski L.: Mechanika ruchu. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2005 Warszawa.

5. Pawelski Z.: Napęd hybrydowy dla autobusu miejskiego, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź 1996.

6. Postrzednik S. Żmudka Z.: Termodynamiczne oraz ekologiczne uwarunkowania eksploatacji tłokowych

silników spalinowych. Wydaw. Politechniki Śląskiej, 2007 Gliwice.

7. Stachura A. Modelowanie dynamiki napędu hybrydowego. Praca doktorska, Wydział Mechaniczny

Technologiczny Pol. Śl. Gliwice 2011.

8. Jastrzębska G.: Odnawialne źródła energii i pojazdy proekologiczne. WN-T, Warszawa,2007.


1. Iqbal H. Electric and Hybrid Vehicles: Design Fundamentals. CRC Press, 2011

2. Fuhs A. E. Hybrid vehicles and the future of personal transportation. CRC Press, 2009

3. Pistoia G. Electric and Hybrid Vehicles: Power Sources, Models, Sustainability, Infrastructure and the Market.

Elsevier, 2010.

4. Brzózka J, Dorobczyński L: Matlab. Środowisko obliczeń naukowo-technicznych. Wyd. MIKOM, Warszawa

2005.

5. Mrozek B, Mrozek Zb: MATLAB 5.x, SIMULINK 2.x - poradnik użytkownika. Wyd. PLJ, Warszawa 1998.

6. www.fueleconomy.gov/feg/hybrids.jsp

7. www.hybridcars.com




1. Wykłady 15/15

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/35







27. Uwagi:


336

Zatwierdzono:





336



ASPEKTY EKOLOGICZNE I SPOŁECZNE W TRANSPORCIE 2) Kod przedmiotu:

MK2_153







9) Semestr: 3






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawy ekologii, systemy transportowe, środki

transportu

16) Cel przedmiotu: Identyfikacja źródeł i skutków oddziaływania zewnętrznego transportu, analiza i ocena

narażenia na negatywne oddziaływanie transportu oraz koszty zewnętrzne transportu.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. posiada niezbędną wiedzę do identyfikacji źródeł i skutków

oddziaływania zewnętrznego transportu

egzamin wykład,

ćwiczenia

K2A_W01(+)

K2A_U01(+)

K2A_K02(+)

2. posiada wiedzę w zakresie Polityki Transportowej

w aspektach środowiskowych, zrównoważonego rozwoju

i internalizacji kosztów zewnętrznych

egzamin wykład,

ćwiczenia

K2A_W17(+)

K2A_U11(+)

K2A_K02(+)

3. planuje i organizuje badania w zakresie analizy i ocena

narażenia na negatywne oddziaływanie transportu

zaliczenie projektu ćwiczenia K2A_W17(+)

K2A_U10(++)

4. potrafi oszacować koszty zewnętrzne transportu zaliczenie projektu ćwiczenia K2A_W02(++)

K2A_U06(+)



15 15


Wykład: Polityka Transportowa UE, zrównoważony rozwój w transporcie, koszty zewnętrzne transportu, czynniki

oddziaływania transportu – ekologiczne i społeczne, w tym użyteczności miejsca i czasu oraz wypadki. Czynniki

odziaływania środowiskowego: zanieczyszczenie powietrza, hałas, drgania, zanieczyszczenia wód, efekt

cieplarniany. Niskoemisyjność i efekt oddziaływania środków transportu i potoków ruchu. Minimalizacja

negatywnego oddziaływania, profilaktyka i prewencja.

Ćwiczenia: opracowanie zagadnienia związanego z identyfikacją i oceną środowiskową i społeczną transportu.

19) Egzamin: tak


1. Engel Z.: Ochrona środowiska przed drganiami i hałasem. PWN, Warszawa 2001

2. Chłopek Z.: Ochrona środowiska naturalnego. WKŁ Warszawa 2002



336


1. Polityka Transportowa UE

2. Biała Księga: Plan utworzenia jednolitego europejskiego obszaru transportu – dążenie do osiągnięcia

konkurencyjnego i zasobooszczędnego systemu transportu. Bruksela, 28.03.2011, COM (2011) 144.

3. Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego

i Komitetu Regionów: Plan na rzecz efektywności energetycznej z 2011 r. Komisja Europejska, Bruksela,

08.03.2011, COM (2011) 109.

4. Komunikat Komisji: Europa 2020. Strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego

włączeniu społecznemu. Komisja Europejska, Bruksela, 03.03.2010, COM (2010) 2020.




1. Wykłady 15/10

2. Ćwiczenia 15/20

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/30







27. Uwagi:

Zatwierdzono:




336



BUDOWA I EFEKTYWNOŚĆ SILNIKÓW POJAZDÓW 2) Kod przedmiotu:

MK2_154







9) Semestr: 2


11) Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Tomasz Figlus, prof. PŚ, dr hab. inż. Grzegorz Wojnar, prof. PŚ




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: silniki spalinowe, silniki pojazdów samochodowych,

podstawy konstrukcji maszyn, podstawy układów przeniesienia napędu, elektrotechnika i elektronika pojazdów

samochodowych, budowa pojazdów samochodowych, ochrona środowiska w transporcie.

16) Cel przedmiotu: zapoznanie z: podziałem silników pojazdów; elementami silników pojazdów, zasadą działania

silników i układami; uszkodzeniami i zużyciem elementów silników; rozwojem silników spalinowych;

efektywnością silników spalinowych; wpływem charakterystyk silników na efektywność ruchu pojazdu; wpływem

wybranych parametrów na zmiany wykresów indykatorowych silników; wpływem niesprawności poszczególnych

elementów silników na zanieczyszczenie środowiska; wielkością strat towarzyszących przetwarzaniu przez silniki

energii elektrycznej i chemicznej w pracę mechaniczną oraz wpływem tych silników na zanieczyszczenie

środowiska.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. Rozpoznaje elementy silników pojazdów, potrafi

przedstawić: podział silników, zasadę działania silników oraz

ich układów, występujące uszkodzenia elementów silników

lub zużycie.

egzamin – cz. pisemna,

zaliczenie

wykład,

laboratorium

K2A_U15 (++)

K2A_K07 (++)

2. Definiuje i objaśnia szczegółowe parametry i wskaźniki

charakteryzujące budowę i zasadę działanie silników


zaliczenie

wykład,

laboratorium

K2A_W15(++)

K2A_K02 (++)

K2A_K07 (++)

3. Zna charakterystyki silników stosowanych w pojazdach

i potrafi przedstawić ich wpływ na efektywność ruchu

pojazdu, a także potrafi przedstawić i omówić wykresy

indykatorowe silników.


zaliczenie

wykład,

laboratorium

K2A_W15(++)

K2A_K02 (++)

K2A_K07 (++)

4. Opisuje i tłumaczy rozwój silników egzamin – cz. pisemna wykład K2A_W15(++)

K2A_K02 (++)

K2A_K07 (++)

5. Potrafi przedstawić i właściwie interpretuje wpływ

niesprawności poszczególnych elementów silników na

możliwość wystąpienia uszkodzeń lub zużycia innych

elementów oraz na zanieczyszczenie środowiska.


zaliczenie

wykład,

laboratorium

K2A_U15 (++)

K2A_K02 (++)

K2A_K05 (++)

6. Ma świadomość wielkości strat towarzyszących

przetwarzaniu przez silniki energii elektrycznej i chemicznej

w pracę mechaniczną oraz wpływem tych silników na

zanieczyszczenie środowiska.


lab.

laboratorium K2A_K02(++)

K2A_U09(+)



336

7. Potrafi pracować indywidualnie i w zespole wykonanie sprawozdań lab laboratorium K2A_K01(++)

K2A_K03(++)



15 30


Wykład: Wybrane zagadnienia z zakresu teorii silników: budowa silników, parametry i wskaźniki silników, proces

wymiany ładunku, proces spalania i doładowanie silników ZI i ZS. Rozwój silników. Niekonwencjonalne

rozwiązania silników.

Laboratorium: potrafi dokonać podziału silników, potrafi rozróżnić elementy silników pojazdów, potrafi

przedstawić zasadę działania silników oraz ich układów, potrafi przedstawić uszkodzenia i zużycie elementów

silników, potrafi przedstawić wpływ charakterystyk silników na efektywność ruchu pojazdu, potrafi przedstawić

wpływ wybranych parametrów na zmiany wykresy indykatorowych silników, potrafi przedstawić wpływ

niesprawności poszczególnych elementów silników na zanieczyszczenie środowiska, ma świadomość wielkości

strat towarzyszących przetwarzaniu przez silniki energii elektrycznej i chemicznej w pracę mechaniczną oraz

wpływem tych silników na zanieczyszczenie środowiska.

19) Egzamin: tak


1. Ambrozik A: - Podstawy teorii tłokowych silników spalinowych, Politechnika Warszawska, Warszawa 2012.

2. Wajand Jan A.: Tłokowe silniki spalinowe średnio- i szybkoobrotowe, WNT 2009.

3. Merkisz J., Pielecha I.: Alternatywne paliwa i układy napędowe pojazdów. Wydawnictwo Politechniki

Poznańskiej, 2004.

4. Pawłowski M.: Alternatywne systemy napędowe w pojazdach samochodowych. Oficyna Wydawnicza

Politechniki Wrocławskiej, 2013.

5. Popławski E: Samochody z napędem elektrycznym . Wydawnictwa Komunikacji i Łączności.

6. Luft S.: Podstawy budowy silników, WKŁ Warszawa 2003.

7. Ubysz A.: Współczesne silniki spalinowe, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2003.

8. Kozaczewski W.: Konstrukcja grupy tłokowo-cylindrowej silników spalinowych. WKŁ, Warszawa 2004.

9. Bernhardt M.: Silniki samochodowe, PWN Warszawa 1994.

10. Ferguson C.R., Kirkaptrick A.T.: Internal Combustion Engines.

11. Mysłowski J.: Doładowanie silników, WKŁ.


1..Materiały prezentacyjne firm motoryzacyjnych.

2. Publikacje w krajowych i międzynarodowych czasopismach z zakresu budowy i eksploatacji środków transportu.




1. Wykłady 15/20

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/55








336

27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



DIAGNOSTYKA POJAZDÓW Z NAPĘDEM

ALTERNATYWNYM

2) Kod przedmiotu:

MK2_155







9) Semestr: 3


11) Prowadzący przedmiot: dr inż. Henryk Bąkowski




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: eksploatacja pojazdów samochodowych

16) Cel przedmiotu: Poznanie narzędzi i sposobów diagnozowania napędów w środkach transportu oraz zasad

diagnozowania wybranych podzespołów i układów w pojazdach



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. Ma podstawową wiedzę dotyczącą diagnozowania środków

transportu

zaliczenie wykład, K2A_W10 (+)

2. Ma wiedzę związaną ze stosowaniem różnych napędów

w środkach transportu


3. Potrafi przeprowadzić proste czynności za pomocą

przyrządów i stanowisk umożliwiających pomiary

podstawowych wielkości określających stan techniczny

pojazdu

zaliczenie laboratorium K2A_U13 (++)

4. Umie dokonać identyfikacji i weryfikacji wybranych

elementów stosowanych w pojazdach z napędem

alternatywnym

zaliczenie laboratorium K2A_U15 (++)

5. Rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności

inżynierskiej, wpływające na środowisko naturalne

zaliczenie wykład K2A_K02(+)



15 15


Wykład: Napęd tradycyjny – problem dla środowiska (zanieczyszczenia). Pojazdy z systemami LPG i CNG.

Mobilność cywilizacji. Paliwa i źródła napędu. Ogniwa paliwowe. Rozwój pojazdów z napędem elektrycznym.

Napęd hybrydowy – szeregowy, równoległy i elektromechaniczny. Kierunki rozwoju i charakterystyka napędów

hybrydowych. Napędy hybrydowe z akumulatorami hydraulicznymi. Napędy hybrydowe w pojazdach

ciężarowych i autobusach. Diagnozowanie napędów alternatywnych.

Laboratorium:

1. Diagnostyka pojazdów z silnikiem tradycyjnym;

2. Diagnostyka pojazdów z silnikiem LPG/CNG;



336

3. Diagnostyka pojazdu z napędem hybrydowym;

4. Diagnostyka pojazdu z napędem elektrycznym;

5. Diagnostyka pojazdu z ogniwem paliwowym.

19) Egzamin: nie


1. Praca zbiorowa: Napędy hybrydowe, ogniwa paliwowe i paliwa alternatywne. Wydawnictwa Komunikacji i

Łączności WKŁ. Rok wydania: 2010.


1. Rafał Burdzik, Łukasz Konieczny, Jan Warczek: Diagnozowanie zespołów i podzespołów pojazdów

samochodowych. Podręcznik do kształcenia w zawodach mechanik pojazdów samochodowych, technik

pojazdów samochodowych M.18.1. Warszawa : Nowa Era, 2015

2. Kubiak Przemysław, Burdzik Rafał, Fabiś Paweł: Diagnozowanie elektrycznych i elektronicznych układów

pojazdów samochodowych Podręcznik M.12.1. Warszawa : Nowa Era, 2015




1. Wykłady 15/30

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/60







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



ECODRIVING 2) Kod przedmiotu:

MK2_156







9) Semestr: 2






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: teoria ruchu pojazdów, budowa pojazdów

16) Cel przedmiotu: umiejętność oceny pojazdów w aspekcie eko-drivingu oraz określenie polityki eco-drivingu

w przedsiębiorstwie



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. ma wiedzę w zakresie ekonomii i ekologii jazdy zaliczenie prezentacji wykład K2A_W02(+)

K2A_W12(+)

K2A_W17(++)

2. potrafi scharakteryzować style jazdy zaliczenie prezentacji wykład K2A_W02(+)

K2A_W15(++)

3. rozróżnia systemy i urządzenia wspomagające eco-driving zaliczenie prezentacji wykład K2A_W15(++)

K2A_W17(++)

K2A_W22(+)

4. rozróżnia składowe energochłonności ruchu pojazdów zaliczenie prezentacji ćwiczenia K2A_W07(++)

K2A_W08(++)

K2A_W21(+)

K2A_U02(++)

5. dokonuje oceny pojazdu w ujęciu eco (z rozróżnianiem

jednostki napędowej) oraz stosuje zasady eco-drivingu

zaliczenie projektu ćwiczenia K2A_W02(+)

K2A_W15(++)

K2A_U02(++)

K2A_U03(++)

K2A_U04(+)

K2A_U10(+)

K2A_U14(++)

6. potrafi organizować pracę i współpracować w grupie zaliczenie projektu ćwiczenia K2A_U05(++)

K2A_K03(+++)

K2A_K04(++)



15 15




336

Wykład: zagadnienia ekonomii i ekologii jazdy, zasady i style jazdy w aspekcie eco-drivingu, systemy i urządzenia

wspomagające eco-driving, energochłonności ruchu pojazdów, systemy monitorowania pojazdu w aspekcie eco-

drivingu.

Ćwiczenia: identyfikacja dyskryminant eco-drivingu, charakterystyka i dobór pojazdów, analiza porównawcza

kosztów jazdy jako kryterium doboru lub oceny samochodów, opracowanie raportu zakupowego (eco)

i wytycznych dotyczących polityki eco-drivingu w przedsiębiorstwie (zakup, eksploatacja i styl jazdy).

19) Egzamin: nie


1. Siłka, W. Energochłonność ruchu samochodu, WNT Warszawa, 1997. ISBN 83-204-2037-7.

2. Burdzik R., Konieczny L., Warczek J.: Diagnozowanie zespołów i podzespołów pojazdów samochodowych.

Warszawa : Nowa Era, 2015.

3. Siłka Wojciech. Analiza wpływu parametrów cyklu jezdnego na energochłonność ruchu samochodu. Instytut

Pojazdów Samochodowych i Silników Spalinowych. Politechnika Krakowska, 1998.


1. Siłka Wojciech: Teoria ruchu samochodu: Energochłonność ruchu i zużycie paliwa. Wyższa Szkoła Inżynierska,

1994.

2. Ubysz Aleksander: Energochłonność samochodu a zużycie paliwa w złożonych warunkach ruchu. Wydaw. PŚ,

2003.

3. Rafał Burdzik, Paweł Fabiś, Przemysław Kubiak, Albert Smalcerz: Diagnozowanie elektrycznych i

elektronicznych układów pojazdów samochodowych. Warszawa : Nowa Era, 2015.




1. Wykłady 15/10

2. Ćwiczenia 15/20

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/30







27. Uwagi:

Zatwierdzono:




336



EKSPLOATACJA POJAZDÓW Z NAPĘDEM

ALTERNATYWNYM

2) Kod przedmiotu:

MK2_157







9) Semestr: 3






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: eksploatacja pojazdów samochodowych

16) Cel przedmiotu: umiejętność dokonywania prawidłowej oceny stanu technicznego i obsługi pojazdów z

napędem alternatywnym



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. Potrafi opisać i wyjaśnić różne aspekty technicznej

eksploatacji pojazdów z napędem alternatywnym

egzamin – cz. pisemna wykład K2A_W15 (++)

2. Zna budowę i zasadę działania układów występujących

w pojazdach z napędem alternatywnym

egzamin – cz. pisemna

wykład,

projekt

K2A_W15 (++)

K2A_U17 (++)

3. Potrafi dokonać identyfikacji i weryfikacji systemów

w pojazdach hybrydowych


wykład,

projekt

K2A_W15(++)

K2A_U15 (++)

4. Potrafi dokonać prawidłowej oceny stanu technicznego

układu jezdnego, zawieszenia, zasilania, hamulcowego,

oświetlenia w pojeździe

zaliczenie – cz. ustna projekt K2A_U13 (+)

K2A_U15 (++)

5. Potrafi zastosować odpowiednie metody i narzędzia służące

zagwarantowaniu prawidłowej eksploatacji pojazdu


wykład,

projekt

K2A_W15 (++)

K2A_U13 (++)

6. Potrafi zaprojektować układy wchodzące w skład budowy

pojazdu hybrydowego

zaliczenie – cz. pisemna projekt K2A_U03 (++)



30 15


Wykład: Napędy alternatywne stosowane w pojazdach. Eksploatacja spalinowych i elektrycznych jednostek

napędowych stosowanych w pojazdach hybrydowych. Wybrane zagadnienia z eksploatacji i obsługi oraz budowy

i zasady działania elementów i podzespołów wchodzących w skład budowy pojazdów z napędem alternatywnym

- ogniwa paliwowe, akumulator wysokiego napięcia HV, zespół falownika, silniko-prądnice, system rozruchu

samochodu, układ przeniesienia napędu oraz hamowania ECB.

Projekt: Modułowy projekt budowy pojazdu z napędem alternatywnym uwzględniający właściwy sposób

eksploatacji i obsługi jego poszczególnych elementów i podzespołów.

19) Egzamin: tak



336


1. Magneti Marelli: Materiały szkoleniowe. System Hybrydowy cz. I i II, 2017.



2. Informatory Techniczne Bosch-edycja polska, WKŁ 2004.




1. Wykłady 30/25

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 15/35

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/60







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



ELEKTRONIKA I ELEKTROTECHNIKA W POJAZDACH 2) Kod przedmiotu:

MK2_158







9) Semestr: 2


11) Prowadzący przedmiot: dr inż. Kazimierz Witaszek, dr inż. Mirosław Witaszek




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: fizyka, elektronika, elektrotechnika, budowa pojazdów

samochodowych

16) Cel przedmiotu: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z budową i zasadami działania podstawowych

komponentów elektrotechnicznego i elektronicznego wyposażenia pojazdów samochodowych z uwzględnieniem

samochodów hybrydowych oraz zasilanych paliwami alternatywnymi.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. zna budowę układów elektronicznych i elektrotechnicznych

występujących w pojazdach samochodowych


K2A_W22 (++)

2. potrafi wytłumaczyć zasadę działania układów

elektronicznych i elektrotechnicznych występujących

w pojazdach samochodowych

egzamin pisemny wykład, K2A_W17 (++)

K2A_W22 (++)

K2A_W08 (+)

3. potrafi wyjaśnić celowość stosowania elektronicznych

systemów sterownia i kontroli w pojazdach samochodowych


K2A_W22 (++)

4. umie krytycznie i obiektywnie ocenić zalety i wady

poszczególnych rozwiązań samochodowych układów

elektronicznych


K2A_W22 (++)

K2A_W10(++)

5. przeprowadza eksperymenty i pomiary wykonanie sprawozdań

lab.

laboratorium K2A_U10 (+++)

6. opracowuje dokumentację techniczną i potrafi wyciągać

wnioski


lab.

laboratorium K2A_U06 (+++)


lab. laboratorium K2A_U05 (+++)



30 15


Wykład: Budowa i zasada działania podstawowych komponentów elektrotechnicznego i elektronicznego

wyposażenia pojazdów samochodowych; budowa i zasada działania samochodów elektrycznych i hybrydowych;

budowa i zasada działania dodatkowego, elektronicznego i elektromechanicznego oprzyrządowania samochodu

spalinowego zasilanego paliwami alternatywnymi.



336

Laboratorium: Analiza działania komponentów elektronicznych i elektromechanicznych pojazdów

samochodowych; badania wybranych komponentów samochodowych instalacji gazowych.

19) Egzamin: tak


1. J. Merkisz, St. Mazurek: Pokładowe systemy diagnostyczne pojazdów samochodowych. WKŁ, Warszawa 20.

2. Herner, H.J. Riehl: Elektrotechnika i elektronika w pojazdach samochodowych. WKŁ, Warszawa 2013.

3. M. Radzimierski, B. Michałowski, P. Fundowicz: Podstawy elektrotechniki i elektroniki samochodowej. WSiP,

Warszawa 2010.


1. Instrukcje do ćwiczeń laboratoryjnych,

2. Materiały prasowe i szkoleniowe firm motoryzacyjnych




1. Wykłady 30/20

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/65







27. Uwagi:

Zatwierdzono:




336



E-MOBILNOŚĆ W TRANSPORCIE 2) Kod przedmiotu:

MK2_159







9) Semestr: 2






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: elektrotechnika, infrastruktura transportu, budowa

i eksploatacja maszyn

16) Cel przedmiotu: poznanie możliwości i konieczności wprowadzenia transportu ekologicznego, społeczne,

geograficzne i techniczne aspekty transportu ekologicznego



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. Umie określić geograficzne i społeczne uwarunkowania

transportu ekologicznego


K2A_U08(+)

K2A_U15

K_U21

2. Umie określić techniczne aspekty transportu ekologicznego zaliczenie wykład, K2A_W09 (+++)

K2A_W19 (+)

K2A_U15(+)

3. Potrafi scharakteryzować generacje napędów transportu

elektrycznego


K2A_U08 (+)

K2A_U11(+)

4. Zna budowę i zasadę działania odnawialnych źródeł energii zaliczenie wykład K2A_W09 (+++)

K2A_U08(+)

K2A_U11(+)

5. Umie zaprojektować elementy infrastruktury transportu

ekologicznego


K2A_U08(+)

K2A_U11(+)



15


Wykład: Wiadomości podstawowe: - społeczne, geograficzne i techniczne uwarunkowania e-mobilności;

- infrastruktura niezbędna do wprowadzenia e-mobilności; - rola nowoczesnych materiałów i technologii; - analiza

przyczyn i skutków e-mobilności na przykładzie Polski i wybranych krajów; - źródła energii dla potrzeb

e-mobilności; - inteligentny transport miejski PRT i FRT.

19) Egzamin: nie



336


1. Wykłady (dostępne na platformie e-lerningu)

2. Napędy hybrydowe, ogniwa paliwowe i paliwa alternatywne. Informator techniczny Bosch, Wyd. Kom. i

Łączności, Warszawa 2010.


1. Europejska przestrzeń transportu Uwarunkowania mobilności. Uniwersytet Szczeciński ZN nr 742 Problemy

Transportu i Logistyki nr 19, Szczecin 2012

2. Filho W.L., Kotter R.: E-Mobility In Europe Trends and good practice. Springer International Publishing,

Cham Heidelberg, Switzerland 2015




1. Wykłady 15/30

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 15/30







27. Uwagi:

Zatwierdzono:




336



ENERGOCHŁONNOŚĆ RUCHU POJAZDÓW 2) Kod przedmiotu:

MK2_160







9) Semestr: 2


11) Prowadzący przedmiot: prof. dr hab. inż. Bogusław Łazarz, dr inż. Grzegorz Peruń




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: Ochrona środowiska w transporcie, Silniki spalinowe,

Budowa pojazdów samochodowych.

16) Cel przedmiotu: Zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami związanymi z energochłonnością

i bezpieczeństwem pojazdów



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. Opisuje problem energochłonności ruchu pojazdów kolokwium – cz. pisemna wykład K2A _W17(++)

K2A _W19(++)

K2A _U09(+)

2. Definiuje i objaśnia podstawowe parametry wpływające na

energochłonność ruchu pojazdów

kolokwium – cz. pisemna wykład K2A _W17(++)

K2A _W19(++)

K2A _U09(+)

3. Ma świadomość problematyki energochłonności ruchu

pojazdów

kolokwium – cz. pisemna wykład K2A _K01(++)

K2A _K02(++)

K2A _K05(++)



15


Wykład: Podstawowe pojęcia w zakresie poszanowania zasobów energetycznych w świecie, zagrożenia

wynikające z zapotrzebowania na energię, zasady energooszczędnej techniki jazdy, energochłonność ruchu,

parametry eksploatacyjno-konstrukcyjno-ekologiczne pojazdu, testy badawcze pojazdów samochodowych,

całkowita energochłonność ruchu, związki pomiędzy przebiegowym zużyciem paliwa a emisją spalin,

charakterystyki ogólne jednostkowego zużycia paliwa, algorytmy do obliczania jednostkowego zużycia paliwa,

zalety i wady napędów niekonwencjonalnych. Rozwiązania konstrukcyjne pojazdów elektrycznych i hybrydowych

w aspekcie energochłonności ruchu.

19) Egzamin: nie



336


1. Ubysz A.: Energochłonność samochodu a zużycie paliwa w złożonych warunkach ruchu, Wydawnictwo

Politechniki Śląskiej, Gliwice 2003

2. Ubysz A.: Studium przebiegowego zużycia paliwa w samochodzie w ruchu rzeczywistym, Wydawnictwo ATH

Bielsko-Biała, 2010

3. Siłka W.: Energochłonność ruchu samochodu, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 1997


1. Materiały zamieszczone na stronie internetowej EURO NCAP




1. Wykłady 15/30

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 15/30







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



INFRASTRUKTURA OBSŁUGOWO-NAPRAWCZA ŚRODKÓW

TRANSPORTU

2) Kod przedmiotu:

MK2_161







9) Semestr: 3






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: Podstawy eksploatacji technicznej, Budowa środków

transportu drogowego; wymagana podstawowa wiedza z zakresu rodzajów środków transportu

16) Cel przedmiotu: Umiejętność projektowania technologii dla obiektów obsługowo-naprawczych



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. ma wiedzę z zakresu planowania eksploatacji obiektów

obsługowo - naprawczych

kolokwium,

wykonanie projektu

wykład K2A_W08(+),

K2A_W15(++)

K2A_U04(++)



obsługiwania

kolokwium,

wykonanie projektu

wykład,

projekt

K2A_W17(+),


projektowania

kolokwium,

wykonanie projektu

wykład,

projekt

K2A_U15(+),

K2A_U20(++)



kolokwium,

wykonanie projektu

wykład,

projekt

K2A_U12(++)

K2A_U15(+),

K2A_U20(++)


rozwój technologii

kolokwium,

wykonanie projektu

wykład,

projekt

K2A_U08(+),

K2A_U11(++),

K2A_K01(++),

K2A_K06(++)



15 15



transportu samochodowego; stacje kontroli pojazdów i stanowiska diagnostyczne, wymagania prawno

organizacyjne dla stacji kontroli pojazdów; stanowiska obsługowe dla samochodów z napędem

niekonwencjonalnym, systemy instalacji technicznych; systemy centralnej dystrybucji i odbioru płynnych

materiałów eksploatacyjnych; myjnie i systemy oczyszczania ścieków; organizacja pracy zajezdni



336

Projekt: projekt technologii i eksploatacji dla obiektu obsługowo – naprawczego; projekt technologii stacji kontroli

pojazdów.

19) Egzamin: nie

20) Literatura podstawowa

1. Żuchowski A., Prochowski L.: samochody ciężarowe i autobusy. WKiŁ;

2. Towpik K., i inni: Infrastruktura transportu samochodowego. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej.



Politechniki Śląskiej;

2. Uzdowski M., Abramek F., Garczyński K.: Eksploatacja techniczna i naprawa. Pojazdy samochodowe. WKiŁ;

3. Wicher J.: Bezpieczeństwo samochodu i ruchu drogowego. Pojazdy samochodowe. WKiŁ;

4. Filipczyk J.: Obiekty zaplecza technicznego motoryzacji. Materiały dydaktyczne




1. Wykłady 15/15

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 15/30

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/45







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336




MK2_162







9) Semestr: 3



11) Prowadzący przedmiot: pracownicy co najmniej ze stopniem doktora: Katedra Budowy Pojazdów

Samochodowych, Katedra Eksploatacji Pojazdów Samochodowych






transportu



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów


pracy magisterskiej

wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_W04(++)

K2A_W12(+)

K2A_W15 (++)

K2A_W16(+)

K2A_W19 (++)





wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U03(++)

K2A_U16(+)




wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U04(+++)




planem

wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U10(++)

K2A_U11(+)




wykonanie pracy

magisterskiej

K2A_U22(+++)

K2A_U23(+)

K2A_K04(+)






336




19) Egzamin:








1. Wykłady /

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /300

Suma godzin: /300







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



PROCESY TRIBOLOGICZNE W POJAZDACH

SAMOCHODOWYCH

2) Kod przedmiotu:

MK2_163







9) Semestr: 2






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawowa wiedza z fizyki i chemii oraz budowy

maszyn

16) Cel przedmiotu: Zapoznanie studentów z zagadnieniami tarcia, smarowania i zużycia oraz metodami

zmniejszania tarcia i zapobiegania zużyciu; Nabycie umiejętności oceny przyczyn uszkodzenia technicznych

środków transportu (ekspertyzy).



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. Umie rozróżnić i wykorzystać pozytywne i negatywne skutki

tarcia,


K2A_W08(+)

K2A_W15

2. Umie rozróżnić mechanizmy zużywania, wskazać

dominujący, wskazać przyczyny


3. Zna mechanizmy Fettingu w instalacjach elektrycznych



4. Potrafi opracować metody zapobiegania frettingowi kolokwium wykład K2A_U10(++)

5. Umie opracować ekspertyzę przyczyn uszkodzeń części

pojazdów spowodowanych tarciem


K2A_U06(+++)



15


Wykład: Rodzaje tarcia (ślizgowe, toczne, wiertne), pozytywne i negatywne skutki tarcia, rodzaje i mechanizmy

zużywania (powierzchniowe, wskrośne, quasistatyczne, dynamiczne); smarowanie i czynności smarownicze

(smarowanie hydrostatyczne, hydrodynamiczne i elestohydrodynamiczne), wpływ pola elektromagnetycznego na

tarcie i zużycie podzespołów elektrycznych napędów środków transportu, wpływ frettingu na trwałość

i niezawodność pojazdów

19) Egzamin: nie



336


1. Wachal A., Heda M.: Trybologia. PWN, Warszawa 1995

2. Janecki J., Gołąbek S.: Zużycie części i zespołów pojazdów samochodowych. WKiŁ, Warszawa 1998


1. Bhushan B.: Introduction to Tribology. John Willey and Sons, inc, New York 2002




1. Wykłady 15/30

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 15/30







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



REKUPERACJA ENERGII W POJAZDACH SAMOCHODOWYCH 2) Kod przedmiotu:

MK2_164







9) Semestr: 2


11) Prowadzący przedmiot: dr inż. Jan Warczek, dr hab. inż. Łukasz Konieczny




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: fizyka, mechanika stosowana, matematyka

16) Cel przedmiotu: Student rozumie potrzebę podnoszenia sprawności ogólnej środków transportu



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. rozróżnia postaci energii występujące w pojazdach

drogowych oraz ich konwersje


K2A_W08 (+)

K2A_W15 (+)

2. charakteryzuje zjawiska fizyczne pozwalające na rekuperację

energii oraz ich praktyczne zastosowania w pojazdach


K2A_W15 (++)

K2A_W17 (++)

3. potrafi oszacować sprawność ogólną pojazdu

samochodowego

zadanie projektowe projekt K2A_W08 (+)

K2A_W15 (++)

4. potrafi przeanalizować i zaproponować rozwiązania odzysku

energii w pojazdach

zadanie projektowe projekt K2A_W15 (+)

K2A_W20 (+)

K2A_U04 (++)

K2A_U22(+++)

5. potrafi pracować w grupie projektowej rozwiązującej zadania

z zakresu poprawy sprawności ogólnej pojazdu

zadanie projektowe projekt K2A_U06 (+)

K2A_U12 (+)

K2A_U17 (++)

K2A_K03(+++)

K2A_K07(+)



15 15


Wykład: Postaci energii występujące w pojazdach samochodowych. Przemiany energetyczne w pojazdach

samochodowych. Bilans energetyczny pojazdu. Zjawiska fizyczne wykorzystywane do rekuperacji energii.

Projekt: Umiejętność rozwiązywania problemów inżynierskich z zakresu rekuperacji energii w pojazdach

samochodowych.

19) Egzamin: nie



336

20) Literatura podstawowa

1. Andrzej Gajek, Piotr Strzępek: Badania odzysku energii hamowania pojazdu o napędzie hybrydowym.

Mechanika. Czasopismo Techniczne. Politechnika Krakowska 2015

2. Antonin Stribrsky, Katerina Hyniova, Jaroslav Honcu and Ales Kruczek: Energy Recuperation in Automotive

Active Suspension Systems with Linear Electric Motor. Conference on Control and Automotion, Greece 2007

3. Napędy hybrydowe, ogniwa paliwowe i paliwa alternatywne. wydawnictwo: Wydawnictwa Komunikacji i

Łączności WKŁ, seria: Informatory techniczne Bosch, tłumacz.: Marek Brzeżański, Zdzisław Juda, wydanie: 1 /

2010


1. Jerzy Ocioszyński: Elektrotechnika i elektronika pojazdów samochodowych. Wydawnictwa Szkolne i

Pedagogiczne WSiP, 2012,

2. Zhang Jin-qiu, Peng Zhi-zhao*, Zhang Lei, Zhang Yu: A Review on Energy-Regenerative Suspension Systems

for Vehicles. World Congress on Engineering 2013. WCE 2013,

3. Aleksander Ubysz: POSZANOWANIE ENERGII W POJAZDACH SAMOCHODOWYCH - CZĘŚĆ 1-3.

Wydawnictwo Politechniki Śląskiej 2012,

4. Juda Z.: Zastosowanie zaawansowanych źródeł energii w miejskich pojazdach elektrycznych z funkcją odzysku

energii. Mechanika. Czasopismo Techniczne. Politechnika Krakowska 2012,

5. Chłopek Z.: Badanie zużycia energii przez samochód elektryczny. The Archives of Automotive Engineering.

PIMOT, vol. 57, no 3, 2012.




1. Wykłady 15/20

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt 15/25

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/45







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336




MK2_165







9) Semestr: 3



11) Prowadzący przedmiot: prof. dr hab. inż. Bogusław Łazarz, prof. dr hab. Andrzej Posmyk, prof. dr hab. inż.

Tomasz Węgrzyn











efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. potrafi zdefiniować pojęcia z dziedziny eko

i elektromobilności w pojazdach samochodowych


w dyskusji,


seminarium K_W04(++)

K_W12(+)

K_W15 (++)

K_W16(+)

K_W19 (++)




magisterskiej


w dyskusji,


seminarium K_W20 (+)

K_U06 (++)

K_U07(+++)

K_U10 (++)

3. potrafi dokonać aktualizacji posiadanej wiedzy z zakresu eko

i elektromobilności w pojazdach samochodowych oraz

inspirować inne osoby do podobnych działań


w dyskusji,


seminarium K_U09(++)

K_K01(+)





pracy dyplomowej


K2A_U04(++)

K2A_U06(+++)



30








336


programu badań.






specjalności.

19) Egzamin: nie








1. Wykłady /

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium 30/75

6. Inne /

Suma godzin: 30/75







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



SPAJANIE TWORZYW KONSTRUKCYJNYCH W POJAZDACH

SAMOCHODOWYCH

2) Kod przedmiotu:

MK2_166







9) Semestr: 3


11) Prowadzący przedmiot: prof. dr hab. inż. Tomasz Węgrzyn




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: Nowoczesne systemy utrzymania środków transportu,

niezawodność elementów i systemów.

16) Cel przedmiotu: Zapoznanie się z metodami i sposobami technik spajania w pojazdach samochodowych



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. Potrafi zdefiniować pojęcia z zakresu spajania tworzyw

konstrukcyjnych

kolokwium wykład K2A_W22 (+++)

2. Potrafi scharakteryzować spawalność metali i metody

spajania tworzyw konstrukcyjnych


3. Potrafi omówić elementy projektowania procesu spajania

tworzyw konstrukcyjnych


4. Zna i rozumie racjonalne stosowanie materiałów

w konstrukcjach spawanych


5. Potrafi omówić warunki eksploatacji konstrukcji spawanych

w pojazdach samochodowych




15


Wykład: Klasyfikacja procesów spajania i pokrewnych występujących w pojazdach samochodowych, rodzaje

spoin, złączy, zgrzewanie tarciowe, oporowe (punktowe, liniowe), symbole, oznaczenia, spawalność metali i ich

stopów, technologie spawania stali, staliwa i żeliwa, technologie spawania aluminium, miedzi i ich stopów, cięcie

termiczne, spawanie laserowe, spajanie tworzyw sztucznych w pojazdach samochodowych

19) Egzamin: nie


1. Tomasz Węgrzyn. Spawanie elementów pojazdów z wykorzystaniem chłodzenia mikro-jetowego.

Wydawnictwo Politechniki Śląskiej. Gliwice 2014.

2. Tomasz Węgrzyn. Naprawy konstrukcji nośnej pojazdów różnotlenowmi procesami spawalniczymi.

Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2011.



336


1. Piotr Adamiec, Jerzy Dziubiński. Wytwarzania i właściwości warstw wierzchnich elementów maszyn

transportowych. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2005.




1. Wykłady 15/15

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 15/15







27. Uwagi:

Zatwierdzono:




336



SYSTEM OBSŁUGI I NAPRAW POJAZDÓW Z NAPĘDEM

ALTERNATYWNYM

2) Kod przedmiotu:

MK2_167







9) Semestr: 3






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: E-mobilność w transporcie, elektronika i

elektrotechnika w pojazdach

16) Cel przedmiotu: Zapoznanie się z systemami monitorowania stanu technicznego oraz obsługi technicznej

pojazdów samochodowych.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. Potrafi zdefiniować pojęcia z dziedziny systemu i obsługi

napraw pojazdów samochodowych

egzamin wykład K2A_W15(+++)

K2A_W22(+++)

2. Posiada wiedzę z zakresu wyposażenia serwisu

samochodowego

egzamin wykład,

laboratorium

K2A_U16(++)

3. Posiada umiejętność korzystania ze specjalistycznych baz

danych oraz katalogów branżowych


lab.


4. Posiada wiedzę na temat okresowych czynności

obsługowych pojazdów samochodowych


lab.


K2A_K03(+++)

5. Posiada wiedzę na temat podstawowego oprogramowania

umożliwiającego zarządzanie serwisem naprawczym

egzamin wykład,

laboratorium

K2A_W02(+)

6. Posiada umiejętność diagnozowania oraz weryfikacji awarii

występujących w pojazdach samochodowych


lab.




30 15


Wykład: Techniczne i eksploatacyjne objawy zużycia pojazdów, organizacyjne aspekty obsługiwania,

wyposażenie do obsługiwania i napraw pojazdów, dokumentacja warsztatowa, posługiwanie się dokumentacją

serwisową, zakres i czynności obsługiwania, wybrane czynności obsługowo-naprawcze wykonywane w pojazdach

samochodowych, materiały eksploatacyjne stosowane w pojazdach samochodowych.

Laboratorium: specjalistyczne bazy danych, wyposażenie warsztatowe wykorzystywane do obsługi pojazdów

samochodowych, obsługa smarno-olejowa, obsługa układów klimatyzacji, diagnozowanie łożysk tocznych

w pojazdach samochodowych, analiza składu spalin, oświetlenie w pojazdach samochodowych, ocena stanu

technicznego pojazdu samochodowego.



336

19) Egzamin: tak


1. Karol Abramek, Mirosław Uzdowski. Podstawy obsługiwania i napraw. Pojazdy samochodowe. WKiŁ.

Warszawa 2009.


1. Michał Hebda. Eksploatacja samochodów. Radom. 2005.




1. Wykłady 30/15

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/45







27. Uwagi:

Zatwierdzono:




336



SYSTEMY ZASILANIA POJAZDÓW SAMOCHODOWYCH 2) Kod przedmiotu:

MK2_168







9) Semestr: 2






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: termodynamika techniczna, urządzenia elektryczne

i elektroniczne pojazdów samochodowych, podstawy ochrony środowiska

16) Cel przedmiotu: poznanie paliw alternatywnych, odnawialnych i nieodnawialnych oraz systemów zasilania

zapewniających racjonalne ich wykorzystanie do napędu pojazdów i silników spalinowych



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. posiada szczegółową wiedzę o budowie i eksploatacji

środków transportu napędzanych paliwami alternatywnymi

połączona ze znajomością metod analitycznych oceniających

efekty ekonomicznoekologiczne

kolokwium wykład,

ćwiczenia

K_W10(++)

K_W15(++)

K_W21(++)

K_U02(++)

2. posiada wiedzę o infrastrukturze środków transportu

napędzanych paliwami alternatywnymi

kolokwium wykład,

ćwiczenia

K_W17(++)

K_U18(++)

3. potrafi ocenić możliwości regionalne i krajowe

wykorzystania paliw alternatywnych

kolokwium wykład K_W13(+)

K_U15(++)

4. potrafi scharakteryzować przebieg procesu spalania paliw

alternatywnych i ocenić jego wpływ na sprawność

przetworzenia energii i emisję spalin


z ćwiczeń

ćwiczenia K_W08(++)

K_W19(++)

K_U02(++)

5. ma wiedzę o metodach magazynowania energii alternatywnej

na pojazdach, oraz warunki bezpiecznej eksploatacji naczyń

przeznaczonych do magazynowania energii.

kolokwium wykład K_W09(++)

K_W15(++)

K_U15(++)

6. potrafi przeprowadzić analizę: - procesu spalania na

podstawie przebiegu ciśnienia w cylindrze silnika, - emisji

składników toksycznych i dwutlenku węgla w produktach

spalania


z ćwiczeń,

kolokwium

ćwiczenia K_W08(++)

K_W15(++)

K_U03(++)

K_U18(++)



15 15


Wykład: Rodzaje i funkcje nośników energii. Właściwości funkcjonalne i parametry techniczno-eksploatacyjne

środków transportu napędzanych paliwami alternatywnymi. Koszty pozyskania, magazynowania, transportu i

dystrybucji paliw alternatywnych (wodór, metan, gazy ropopochodne, biopaliwa). Rozwiązania konstrukcyjne



336

silników spalinowych oraz systemów ich zasilania. Porównanie kosztów eksploatacji i uciążliwości dla środowiska

pojazdów napędzanych paliwami tradycyjnymi i alternatywnymi.

Ćwiczenia: Badania przebiegu procesu spalania alternatywnego paliwa gazowego w silniku ZI na stanowisku

hamownianym, połączone z indykacją silnika. Ocena emisji składników toksycznych i dwutlenku węgla przez

samochody napędzane LPG i CNG, na podstawie badań eksploatacyjnych. W ramach przedmiotu są prowadzone

dwa projekty - obliczenia ilości ciepła wywiązującego się w procesie spalania paliwa gazowego oraz emisji

dwutlenku węgla – realizowane w ramach dwóch projektów.

19) Egzamin: nie


1. Flekiewicz M. Instalacje zasilania gazem. Instalator Polaki. Warszawa 2004

2. Majerczyk A., Taubert M. Zasilanie silników gazem propanowo-butanowym. WKŁ Warszawa 2008

3. Jakubowicz Z. Paliwa alternatywne. WKŁ Warszawa 2006

4. Merkisz J , Pielecha I. Alternatywne paliwa i układy napędowe pojazdów. Wyd. Pol. Poznańskiej. 2004

5. Romaniszyn K. Alternatywne zasilanie pojazdów gazami LPG i CNG. WNT 2010


1. Materiały dydaktyczne Wydziału Transportu Pol. Śl.




1. Wykłady 15/15

2. Ćwiczenia 15/20

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/35







27. Uwagi:

Zatwierdzono:





336



TEORIA RUCHU I BUDOWA POJAZDÓW SAMOCHODOWYCH 2) Kod przedmiotu:

MK2_169







9) Semestr: 2






15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: fizyka, mechanika techniczna

16) Cel przedmiotu: poznanie podstawowych metod obliczeniowych i konstrukcyjnych w budowie i dynamice

ruchu pojazdu samochodowego



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. wiedza o dynamice ruchu pojazdu samochodowego oraz

wpływu jego parametrów konstrukcyjnych na własności

dynamiczne


K2A_U13(++)

2. wiedza o metodach prowadzenia obliczeń dynamicznych

pojazdu samochodowego z wykorzystaniem technik

komputerowych


K2A_W18(++)

K2A_U10(++)

3. potrafi przeprowadzić analizę i dokonać oceny

prawidłowości doboru źródła napędu i elementów układu

napędowego

egzamin,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W07(++)

K2A_W08(++)

K2A_U10(++)

4. wiedza o stratach energii w pojazdach samochodowych

i metody ich ograniczania


K2A_U15(++)

5. właściwa kwalifikacja pojazdów, z określeniem ich

zasadniczych cech eksploatacyjnych i przydatności

w realizacji określonych zadań przewozowych

egzamin,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W08(++)

K2A_U15(++)

6. rozpoznawanie elementów, mechanizmów i układów

pojazdów samochodowych

egzamin,

kolokwium

wykład,

laboratorium

K2A_W08(++)

K2A_U15(++)



30 15


Wykład: Charakterystyka i klasyfikacja samochodowych środków transportowych. Podstawowe zagadnienia

z teorii ruchu pojazdu samochodowego, dotyczące ruchu prosto- i krzywoliniowego. Źródła napędu, rodzaje

układów napędowych. Budowa i działanie mechanizmów, układów i zespołów pojazdów samochodowych. Napędy

alternatywne. Tendencje w rozwoju konstrukcji pojazdów samochodowych.

Laboratorium: Obejmuje pomiary i prezentacje na stanowiskach wyposażonych w elementy układu przeniesienia

napędu, zawieszenia mechaniczne i hydropneumatyczne z automatyczną stabilizacją nadwozia, układy

kierownicze ze wspomaganiem, układy hamulców pneumatycznych i hydraulicznych, sprzęgła hydrodynamiczne.



336

Systemy zarządzania temperaturą w pojeździe. W ramach laboratorium są realizowane projekty obejmujące

obliczenia i dobór sprzęgła ciernego i hydrokinetycznego oraz opracowanie charakterystyki pracy stopniowej

skrzynki biegów. Dobór przegubów i półosi napędowych.

19) Egzamin: tak


1. Jaśkiewicz Zb. Układy napędowe, skrzynki biegów, mosty napędowe. WNT 2000

2. Mitschke M. Dynamika samochodu. Tom 1, 2 i 3. WNT 2002

3. Prochowski J. Mechanika ruchu. WNT 2008

4. Sikorski H. Układy kierownicze.WKŁ 2000

5. Reimpel J. Podwozia samochodów. WNT 2009

6. Wrzesiński M. Hamowanie pojazdów samochodowych. WNT 2010.


1. Instrukcje laboratoryjne przygotowane w Katedrze Budowy Pojazdów Samochodowych




1. Wykłady 30/30

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 45/60







27. Uwagi:

Zatwierdzono:




336



ZASTOSOWANIE POJAZDÓW Z NAPĘDEM

ALTERNATYWNYM W TRANSPORCIE ZBIOROWYM

2) Kod przedmiotu:

MK2_170







9) Semestr: 3


11) Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Grzegorz Wojnar, prof. PŚ




15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawy konstrukcji maszyn, podstawy układów

przeniesienia napędu, elektrotechnika i elektronika pojazdów samochodowych, silniki spalinowe, budowa

pojazdów samochodowych, podstawy ochrony środowiska.

16) Cel przedmiotu: zapoznanie studentów z zastosowaniem pojazdów z napędem alternatywnym w transporcie

zbiorowym, a w szczególności: wykształcenie umiejętności poprawnego wykorzystywania wad i zalet

konwencjonalnych i proekologicznych rozwiązań stosowanych do napędu środków transportu zbiorowego,

zaznajomienie z zasadą działania, poprawnym funkcjonowaniem i podstawowymi wymogami prawnymi

proekologicznych rozwiązań stosowanych do napędu środków transportu zbiorowego.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. Zna i potrafi dokonywać podziałów innowacyjnych

i proekologicznych środków transportu zbiorowego.


K2A_K07 (++)

2. Zna i potrafi wykorzystywać wady i zalety

konwencjonalnych i proekologicznych rozwiązań

stosowanych do napędu środków transportu zbiorowego.


K2A_K02 (++)

K2A_K06 (++)

K2A_K07 (++)

3. Poprawnie nazywa elementy wybranych proekologicznych

rozwiązań stosowanych do napędu środków transportu

zbiorowego i infrastruktury związanej tymi rozwiązaniami

oraz potrafi przedstawić ich zasadę działania.


lab.


K2A_W15 (++)

K2A_U21 (++)

K2A_K02 (++)

4. Potrafi przedstawić podstawowe zagadnienia prawne

związane z eksploatacją proekologicznych rozwiązań

stosowanych jako napęd środków transportu zbiorowego

i infrastruktury związanej wymienionymi rozwiązaniami.


lab.


K2A_U09(+)

K2A_K02(++)

K2A_K06 (+)

5. Potrafi przedstawić wpływ zużycia i uszkodzenia na

poprawne funkcjonowanie proekologicznych rozwiązań

stosowanych jako napęd środków transportu zbiorowego

i infrastruktury związanej wymienionymi rozwiązaniami.


lab.


K2A_U15 (++)

K2A_K01(+)

K2A_K05(++)

6. Potrafi pracować indywidualnie i w zespole. wykonanie sprawozdań

lab.

laboratorium K2A_K01(++)

K2A_K03(++)



336



15 15


Wykład: Podział konwencjonalnych i proekologicznych rozwiązań wykorzystywanych do napędu środków

transportu zbiorowego. Wykształcenie umiejętności poprawnego wykorzystywania wady i zalet konwencjonalnych

oraz proekologicznych rozwiązań stosowanych do napędu środków transportu zbiorowego.

Laboratorium: Zasada działania i poprawnie nazewnictwo wybranych elementów proekologicznych rozwiązań

stosowanych do napędu środków transportu zbiorowego i infrastruktury związanej z wymienionymi

rozwiązaniami. Podstawowe zagadnienia prawne związane z eksploatacją proekologicznych rozwiązań

stosowanych jako napęd środków transportu zbiorowego i infrastruktury związanej z wymienionymi

rozwiązaniami. Wpływ zużycia i uszkodzenia na poprawne funkcjonowanie proekologicznych rozwiązań

stosowanych do napędu środków transportu zbiorowego i infrastruktury związanej z wymienionymi

rozwiązaniami.

19) Egzamin: nie


1. Praca zbiorowa, red. Choromański W. Ekomobilność. Tom I. Innowacyjne i ekologiczne środki transportu

Ekomobilność. Tom I. Innowacyjne i ekologiczne środki transportu. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności

WKŁ 2015.

2. Budzik G.: Zasilanie silników autobusów komunikacji miejskiej sprężonym gazem ziemnym. Oficyna

Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów 2006.

3. Brzeżański M., Juda Z. - praca zbiorowa: Napędy hybrydowe, ogniwa paliwowe i paliwa alternatywne, Bosch.

Wydawnictwa Komunikacji i Łączności WKŁ 2010.

4. Lotko W., Górski K., Longwic R.: Nieustalone stany pracy silnika wysokoprężnego zasilanego olejem

napędowym z eterem etylo-tert butylowym. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności WKŁ 2010.

5. Romaniszyn K. Alternatywne zasilanie pojazdów gazami LPG i CNG. WNT 2010.


1. Materiały prezentacyjne firm motoryzacyjnych i produkujących układy napędowe środków transportu

zbiorowego.




1. Wykłady 15/14

2. Ćwiczenia /


4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/28







27. Uwagi:


336

Zatwierdzono:




Documents

KARTA PRZEDMIOTU - polsl.pl · Z1-PU7 WYDANIE N3 Strona: 6 z 336 4. Odpowiednio do poziomu zaawansowania językowego A1 potrafi brać udział w rozmowie pod warunkiem, że rozmówca