ΚΑΤΙ ΕΠΑΘΕ Η ΦΩΝΗ MOY

Καλησπέρα σας παιδιάΘέλετε για συντροφιάΈνα ωραίο παραμύθι;

Το κουκί και το ρεβίθι……..Μια φορά κι έναν καιρό,

άνοιξη ήτανε θαρρώβγήκα για να παίξω μπάλα.Πήρα όμως μια τρομάρα!!!!

Είδα πίσω απ΄ την τσουλήθραΔράκο που μασούσε τσίχλα

Και πιο πέρα μακριάΜάγισσες και ξωτικά.

Άρχοντες κι αρχοντοπούλες,Νάνους και βεζυροπούλες.

Τρόμαξα κι είπα να φύγω, μα με φώναξαν να μείνω.-Τι γυρεύετε εδώ;

Τόλμησα τότε να πω..-Ήρθαμε για να σας βρούμεΚαι παράπονα να πούμε.

Αλλά είδαμε ερημιάΜα που πήγαν τα παιδιά;Εμείς τώρα χρόνια χίλιαΖούμε μες τα παραμύθιαΚαι κραταμε συντροφιάΚάθε παιδική καρδιά.Τώρα όμως τελευταία δε διαβάζουν τα παιδιά

δε γελάνε πια, δεν παίζουνκαι μας τρώει η μοναξιά.