Upload
greta
View
6
Download
0
Embed Size (px)
DESCRIPTION
Kleszcze są nosicielami wielu groźnych chorób, między innymi boreliozy
Citation preview
Kleszcze – jak bardzo mogą być niebezpieczne te pajęczaki?
Kleszcze należą do podgromady roztoczy. Dzielą się na dwa rodzaje, twarde i miękkie. Twarde
są częściowo pokryte pancerzem, a miękkie są go całkowicie pozbawione. Kleszcze to
niebezpieczne pasożyty, przenoszące wiele groźnych dla ludzi i dla zwierząt chorób. Do tego
czasu nie opracowano odpowiedniej profilaktyki przeciw nim, wielu ludzi nie potrafi nawet
prawidłowo ich usuwać.
Cykl życiowy tego stworzenia obejmuje trzy stadia rozwojowe (larwa, nimfa, postać dorosła) i
trwa od 2 do 3 lat. W każdym ze stadiów kleszcze muszą pić krew przynajmniej od trzech
żywicieli. Jeśli już uda im się znaleźć żywiciela przebywają na nim od dwóch godzin do 7 dni.
Gdy samica jest zdolna do rozmnażania, składa w ziemi do kilku tysięcy jaj. W pierwszym
stadium, czyli larwy, oraz w drugim – nimfy, kleszcze są bardzo małe i często mogą zostać
niezauważone, ich rozmiar może być zbliżony do ziarenka piasku.
Kleszcze po ugryzieniu mogą zarazić ludzi oraz zwierzęta wieloma niebezpiecznymi
chorobami. Jedną z nich jest borelioza zwana inaczej chorobą z Lyme. Jest to zakaźna choroba
wieloukładowa którą wywołują należące do krętków bakterie. Przenoszą je kleszcze z rodzaju
Ixodes. Wśród wszystkich chorób odkleszczowych borelioza występuje najczęściej. Do
zakażenia dochodzi w momencie wprowadzenia do ciała żywiciela śliny lub wymiocin
zarażonego kleszcza. Wczesnym objawem choroby jest charakterystyczny rumień, tak zwany
wędrujący, występujący w miejscu ukąszenia. Jego cechą jest obwodowe szerzenie połączone
z centralnym ustępowaniem. Oznacza to, że rumień wygląda jak pierścień wokół ukąszenia.
Jest to najczęstszy wczesny objaw, jednak nie zawsze się pojawia. Inne wczesne objawy są
grypopodobne, dlatego często źle diagnozowane. A więc wystąpić może gorączka, osłabienie
oraz ból głowy. Wczesne objawy ustępują po trzech miesiącach. Po tym czasie u niektórych
chorych mogą się one przekształcić we wczesną postać rozsianą. Może ona przebiegać pod
postacią neuroboreliozy, zapalenia stawów oraz rzadko zapalenia mięśnia sercowego. Objawy
mogą wystąpić nawet po wielu latach od zakażenia, dochodzi wtedy do zanikowego zapalenia
skóry, różnego rodzaju neurologicznych powikłań, przewlekłego zapalenia stawów. Chorobę
rozpoznaje się na podstawie serologicznych testów o wyniku dodatnim oraz po objawach
typowo występujących podczas rozwoju choroby. W leczeniu używa się antybiotyków z trzech
grup: penicyliny, tetracykliny oraz cefalosporyny.
Borelioza jest chorobą atakującą nie tylko ludzi, może występować również u zwierząt. Objawy
choroby występuję jedynie w 5% przypadków. Jeśli już wystąpią, są to spadek apetytu, wysoka
temperatura, ogólne osłabienie, a po kilku tygodniach tak zwane kulawizny. Wszystkie te
objawy mogą samoistnie ustąpić. W wypadku powikłań borelioza może doprowadzić do
kłębuszkowego zapalenia nerek oraz do ich niewydolności, która może doprowadzić do spadku
masy ciała, obrzęków oraz obrzęku. Jeśli choroba nie zacznie być leczona, może dojść do
objawów nerwowych. U zwierząt takich jak konie zaobserwować można objawy takie jak
zaburzenia wzroku oraz zaburzenia neurologiczne i zapalenia stawów. Choroba jest szczególnie
niebezpieczna dla źrebiąt, ponieważ może doprowadzić do ich śmierci. Chorobę rozpoznaje się
w wyniku badań laboratoryjnych. Więcej o diagnozie i leczeniu chorób odkleszczowch
dowiedzieć się można na stronie internetowej http://brm-med.pl
Kolejną niebezpieczną chorobą którą można się zarazić w wyniku ukąszenia przez kleszcza jest
kleszczowe zapalenie mózgu, które jest chorobą ośrodkowego układu nerwowego. Choroba ta
ma dwufazowy przebieg. W pierwszej fazie, podobnie jak w przypadku zakażenia boreliozą,
występują grypopodobne objawy takie jak wymioty czy biegunka. Objawy te zwykle utrzymują
się do siedmiu dni i po tym czasie u wielu chorych osób dochodzi do samoistnego wyleczenia.
Jeśli jednak do niego nie dojdzie, choroba przechodzi w drugą fazę, czyli fazę neuroinfekcji,
która może występować pod postacią zapalenia mózgu, zapalenia opon mózgowo-
rdzeniowych, zapalenia móżdżku lub rdzenia kręgowego. W większości przypadków ich
objawy ustępują po około dwóch, trzech tygodniach. Jeśli doszło do zapalenia rdzenia
kręgowego lub mózgu u chorego, przez kilka miesięcy utrzymać się mogą objawy takie jak
niedowłady, zaburzenie czucia oraz upośledzenie pamięci. Leczenie przeprowadza się
wyłącznie objawowo, ponieważ nie ma leczenia przyczynowego.
Inne choroby odkleszczowe to między innym anaplazmoza ludzka granulocytarna, której
objawami są dreszcze, bóle mięśni, biegunka oraz kaszel. Jest bardzo trudna to zdiagnozowania
oraz wymaga leczenia antybiotykami. Kolejna choroba to babeszjoza, której objawy są
podobne, ponieważ występuje dreszcze, bóle mięśni oraz stawów, gorączka, ogóle wyczerpanie
oraz niekiedy ciężka anemia. Chorobę leczy się środkami przeciw malarii. Od kleszcza zarazić
można się również bertonellozą.
Na dzień dzisiejszy nauka dysponuje szczepionką jedynie na kleszczowe zapalenie mózgu.
Szczepienie takie składa się z trzech dawek podawanych w odstępach czasowych, dlatego
należy wykonać je odpowiednio wcześnie, aby było skuteczne. Można je zastosować już od
pierwszego roku życia. Szczepieniu powinny poddać się osoby pracujące w lesie, jest ono
płatne, ale w przypadku konieczności zaszczepienia koszt powinien pokryć pracodawca. W
przypadku szczepienia na kleszczowe zapalenie mózgu konieczne jest wykonywanie
szczepienia przypominającego, pierwszą dawkę przypominającą przyjmuje się po trzech latach
od szczepienia. Szczepienia nie mogą przyjąć osoby, które są uczulone na białko jaja kurzego.
Aby zabezpieczyć nasze zwierzęta powinniśmy po konsultacji z weterynarzem skorzystać z
jednego z dostępnych na rynku preparatów na kleszcze. Pomogą nam one ochronić naszego
pupila przed groźnymi chorobami, jednak nie zapewnią pełnej ochrony, dlatego ważne jest, aby
każdym wyjściu zwierzęcia na dwór dokładnie sprawdzić stan jego skóry, a w razie
odnalezienia kleszcza, natychmiast wyjąć go.
Aby zminimalizować ryzyko ukąszenia przez tego niebezpiecznego pasożyta powinniśmy
odpowiednio przygotować się do każdego wyjścia do lasu, na łąkę, a nawet do ogrodu, czy do
parku. Ponieważ błędne jest przeświadczenie, że kleszcze czają się na swoich żywicieli jedynie
w lasach na drzewach. Kleszcze najczęściej spotkać można na wysokich trawach, gdzie czekają
na ofiarę. Spotkać je można najczęściej w pobliżu ścieżek oraz na obrzeżach pól i łąk. Dlatego
wybierając się na piknik na łąkę, powinniśmy wybrać miejsce położone centralnie na niej.
Wybierając się na wycieczkę, powinniśmy zdecydować się na ubrania w jasnych barwach, aby
łatwiej było dojrzeć na nich pasożyta. Nie powinniśmy jednak decydować się na kolor biały,
ponieważ istnieje przekonanie, że kolor ten przyciąga kleszcze. Warto wybrać wysokie obuwie
oraz ubrać czapkę na głowę. Spodnie, mimo wysokich temperatur powinny być długie, a ich
nogawki najlepiej wpuścić do butów. Po powrocie do domu należy zdjąć całą odzież i dokładnie
sprawdzić całe ciało, szczególnie miejsca takie jak zgięcia kolan i łokci, pachwiny oraz miejsca
za uszami i linię włosów. Są to miejsca, gdzie kleszcze najczęściej się wkłuwają. Jeśli
odkryjemy intruza należy od razu się go pozbyć. Jeśli nie potrafimy tego odpowiednio zrobić
lepiej udać się do najbliższego lekarza, ponieważ nieumiejętne usuwanie kleszcze może
spowodować, że pasożyt zacznie wymiotować lub może doprowadzić do pozostania części
kleszcza w ranie. Pamiętajmy, że pasożyta nie wolno niczym smarować, przypalać oraz
zgniatać, ponieważ działania takie mogą zmusić kleszcza do wymiotów, a więc zwiększymy
prawdopodobieństwo zachorowania na jedną z chorób odkleszczowych. Po usunięciu pasożyta
ranę należy zdezynfekować oraz obserwować przez jakiś czas, czy nie dzieje się coś
niepokojącego. W walce z pasożytami mogą pomóc nam specjalne preparaty odstraszające
kleszcze.
Jak więc widzimy kleszcze są bardzo niebezpiecznymi stworzeniami. Przenoszą wiele
groźnych dla ludzi oraz zwierząt chorób, które mogą prowadzić do poważnych powikłań.
Pierwsze objawy tych chorób są często bagatelizowane, ponieważ osoba zarażona mogła nawet
nie wiedzieć, że została ugryziona. Niektóre objawy występują nawet kilka lat po spotkaniu z
kleszczem, dlatego często trudno jest je skojarzyć z tym pasożytem.