16
IAMAMIWHOAMI Mysterieuze band laat internet schudden. MARAL MONI Over haar leven als bandlid en artiest. BJÖRK Door innovatie een nieuw businessmodel? En verder: De Zweedse klapper, modern-age hippies en de nieuwste singles.

Magazine voor Media Design

Embed Size (px)

DESCRIPTION

This magazine has been made for a school assignment. This has NOT been made for any kind of commercial activitities.

Citation preview

Page 1: Magazine voor Media Design

IAMAMIWHOAMIMysterieuze band laat internet schudden.

MARAL MONIOver haar leven als bandlid en artiest.

BJÖRKDoor innovatie een nieuw businessmodel?

En verder: De Zweedse klapper, modern-age hippies en

de nieuwste singles.

Page 2: Magazine voor Media Design

4

IAMAMIWHOAMI Innovatief 2.0 4BJORK Een nieuw business-model? 6HET ZWEEDSEZweedse muziek is gewoon beter 8MUST-HAVES De nieuwste gadgets voor muziek 9INTERVIEW:Maral over het artiest zijn 10CONCEPTING:Modern-age hippies 12COLUMN:Stress en rode stieren 13CONCERT:Oh Land @ Bitterzoet 14SINGLES:Little Boots, Scissor Sisters e.a. 15

INHOUDSOPGAVE:

5

12 14

15

8

Page 3: Magazine voor Media Design

Hier ligt ‘ie dan eindelijk, het eerste nummer va-

KRUM.

Om gelijk de eerste vraag te beantwoorden: Nee, ik

ben het niet op de cover. Bewust. Ik ben van mening

dat je mij niet leert kennen door alleen te kijken naar

de cover. Niets voor niets is het spreekwoord: “Do

not judge a book by it’s cover”. Het tijdschrift zal ge-

lezen moeten worden om een goed beeld van mij te

schetsen. Een ding kan ik je al weggeven, dit maga-

zine is geschreven met mijn passie voor muziek en

hoe muziek doorklinkt in heel mijn leven.

Ik wens je heel veel leesplezier,

Rick

15

Beste lezer,

Page 4: Magazine voor Media Design

Op 4 december 2009 kwam het uit het niets. Een bizar filmpje met handen uit bomen, een vrouw die helemaal zwart was geverfd. De muziek in het filmpje was ook niet te mis-sen. Het betrof een creepy stukje muziek gevormd door synthesizers. Als klap op de vuurpijl heette het filmpje “Pre-lude 699130082.451322-5.4.21.3.1.20.9.15.14.1.12”. Een nieuw mysterie op het internet was uitgebroken en bracht een hevige internetdis-cussie op gang.

Bij internetgebruikers kwamen er vragen naar boven. Intrigerend als het filmpje was, was de mysterie ook niet weg te denken. Wie zat hierachter? Hoe konden ze zoiets maken? En als belangrijkste: Wie was die myste-rieuze vrouw?

Meer ‘virals’ kwamen online te staan en deze volgden precies hetzelfde patroon als het eerste filmpje. Bizarre beelden zoals bomen likken, stronkschaatsen en mandragora’s die groeiden uit ruggen waren te zien in deze virals. Soms werd het zelfs wat griezelig, maar de belangstelling groeide. Ondertussen waren de geruch-tenmolens overuren aan het draaien. Wie zat er nou achter? Vele namen passeerden de re-vue. The Knife, Fever Ray, Gold-frapp, Little Boots en als meest opvallende Christina Aguilera.

Christina Aguilera? Ja, Christina Aguilera. In de zomer van 2012 zou haar nieuwste album ‘Bionic’ uitkomen, en volgens een pers-bericht had ze gewerkt met veel underground electronica-arties-ten. Was dit dan haar promo-tiemateriaal? Heeft haar platen-maatschappij dit bekostigd? Op een gegeven moment werden zelfs de neuzen van de vrouw uit de virals en de neus van Chris-tina met elkaar vergeleken. Fans wisten het zeker, dit moest en zou Christina Aguilera zijn.

Terwijl de meeste fans van Christina Aguilera het niet meer hielden en zichzelf de digitale haren uit de kop trokken barstte de bom toen het eerste volledige nummer uitkwam, simpel ge-noemd ‘b’. De mysterieuze vrouw was niet meer zwart geverfd, maar was helemaal gewikkeld in plakband. Haar stem was dan wel vervormd in deze viral, maar fans van Christina Aguilera druppelden teleurgesteld af. Het was niet hun heldin die deze virals online zette. De zoektocht naar de vrouw werd dus hervat. Een week later begon het gespe-culeer weer en dit keer bleek het raak te zijn. Jonna Lee was de mysterieuze vrouw die in de virals speelde. Jonna wie? Jonna Lee, een muzikante van Zweeds komaf. Hoe hadden ze haar nou geidentificeerd? Aan de hand van een synthesizer die ook werd gebruikt in de clip ‘b’. Mysterie opgelost, case closed, stempel en klaar.

Toch was het niet zo. In navolging van ‘b’ kwamen nog er nog 6 andere nummers uit genaamd o, u1, u2, n, t & y. Deze nummers kwamen allemaal ook uit op digi-tale verkoopkanalen zoals iTunes & Amazon. De titels van deze nummers vormen het woord ‘bounty’. Het leek een terugblik naar de eerste viral, waarin aan het eind het woord ‘bounty’ werd gekreund. Het was klaar, het was over. Of toch niet?

IAMAMIWHOAMI: To whom it may concern.

“Bizarre beelden zoals bomen likken, stronk-schaatsen en mandra-gora’s die groeiden uit ruggen waren te zien.”

4

Page 5: Magazine voor Media Design

Er verschenen weer ‘virals’ op het kanaal van IAMAMIWHOAMI. Dit keer zonder beboste achter-grond, maar juist helemaal wit. De ‘virals’ bleken promotie te zijn voor een live performance die rechtstreeks gestreamed kon worden. In de ‘virals’ werd een nieuw lid van de groep gezocht die hun woordvoerder werd en meeholp met de opbouw van de live performance. 21 juni 2011 werd de live performance uitge-zonden en deze werd gehouden in een groot donker bos. Het concert duurde ruim een uur waarin alle nummers werden ge-zongen. Bijzonder mooi en bijzon-der knap. Aan het eind van het concert verscheen er een soort theeceremonie en kwamen alle crewleden bij elkaar. Het leek een afsluiting voor het bijzondere project dat nu ruim een half jaar bezig was.

Niet is minder waar. IAMAMIW-HOAMI pakte een maand erna de draad weer op en begon weer met het posten van volledige nummers. Aller-eerst kwam ;John gevolgd door clump. Het leken twee bonus-tracks die als extra toetje wer-den gegeven aan de volgers. Het werd daarna ook 6 maanden stil rondom IAMAMIWHOAMI. En plots, werd het project weer nieuw leven ingeblazen. Er ver-scheen een nieuwe viral met als titel ‘kin 20120611’. Een maand later volgde een nieuw nummer genaamd sever. IAMAMIWHO-AMI was nog lang niet klaar met het releasen van nieuwe muziek. Er volgden weer 7 nieuwe vi-deo’s, en tussendoor was er een press-release van het platenlabel Cooperative Music dat er een album zat aan te komen. Het album gaat,zoals de viral al ver-telde, ‘kin’ heten en zal worden gereleased op 11 juni.

Bijna 2 jaar naar dato is dit bij-zondere project van deze bijzon-dere groep mensen nog steeds bezig. Dit project laat veel dingen zien. Het mysterieuze sfeertje dat er rond het project hangt blijft bij veel mensen hangen. Mensen vinden het intrigerend, spannend, knap en soms zelfs eng. Daarbij is de kwaliteit die groep blijft leveren erg goed. Alle nummers zijn prachtig gecompo-neerd en ingezongen. Als er een ding is wat dit project laat zien is het wel dat creativiteit en uniek-heid de twee sleutels zijn tot succes. Ik ga het album in ieder geval bestellen en ik mag hopen dat dit project blijft doorgaan.

Oja, voor wie zich afvroeg wat er met Christina Aguilera’s album Bionic gebeurde, het is heel erg geflopt. Het was ook niet zo goed, eerlijk gezegd

“Creativiteit en uniek-heid zijn de sleutels

tot succes bij dit pro-ject geweest”

4 5

Page 6: Magazine voor Media Design

BIOPHILIA: EEN NIEUW BUSINESS-MODEL?Na in 2007 Volta te hebben gebracht als haar 6de studioalbum ging Bjork al snel terug naar haar studio om in alle rust verder te werken aan haar nieuwe project. Het werd een paar jaar stil rondom Bjork. Ze had nog de single ‘Naturra’ (een samenwerking met Thom Yorke) gereleased in 2008. Fans werden onge-duldig, want ze hoorden maar niks van hun favorie-te Ijslandse.

Op 17 maart 2011, na veel speculatie over nieuw mate-riaal, kwam er een officieel persbericht dat het 7de studioalbum van Björk Biop-hilia zou heten. Verder stond erin dat het niet alleen een studio album was, maar dat Biophilia een heel bijzonder muzikaal project zou wor-den.

Biophilia was al bijzonder tij-dens opnamen, mede omdat het voor een deel is opge-nomen op een iPad. Ook is Biophilia het eerste ‘app’ album. Voor elk nummer is er een eigen app beschik-baar. Door de moederapp te downloaden, kreeg je toegang tot de digitale we-reld van Biophilia. Doordat je de apps van elk nummer kon downloaden kreeg je toegang tot meerdere de-len van deze digitale wereld. De apps diende dus als een extra laag van het nummer, omdat door middel van deze apps je achter de ideeën kwam die ten grondslag lagen van de muziek.

Voor het nummer ‘Virus’ kwam bijvoorbeeld een app beschikbaar die het lief-desverhaal tussen een cel en een virus beschreef. De speler van de app moest het virus tegenhouden en de cel redden. Deed hij dat netjes, dan stopte de muziek ech-ter. Om de rest van de mu-ziek te horen moest hij het virus z’n gang laten gaan en de cel laten besmetten.

Naast deze apps werden er voor Biophilia ook nieuwe instrumenten gemaakt. Zo werd de Tesla Coil, een soort machine die telkens elektrische ladingen afgeeft en hiermee geluid produ-ceert gebruikt voor het nummer ‘Thunderbolt’. Een gameleste (een soort orgel die het geluid van een ge-costumizede xylofoon voort-bracht) werd gebruikt voor het nummer ‘Crystalline’ en voor het eerder genoemde ‘Virus’.

6

Page 7: Magazine voor Media Design

Creatief innovatief is een goede one-liner hoe ik het project Biophilia zou noe-men. Wat zo interessant is aan dit project is dat er een nieuw business-model is ontstaan door de apps. De moederapp van Biophilia was namelijk gratis te down-loaden, maar voor de apps moest betaald worden. Voor €1,59,- ben je eigenaar van een app, en voor €7,99,- heb je alle apps in een keer.Omdat het winst percen-tage van een app hoger ligt dan een fysieke CD, krijgt de verkopende partij dus meer winst. Gat in de markt? Voor creatieve mensen misschien wel. Als de apps interessant genoeg zijn voor de consument om te kopen dan kan dit best een interes-sante ontdekking zijn.

Er zit natuurlijk ook een keerzijde aan de medaille. Een app ontwikkel je niet zomaar, en in de ontwikke-ling zullen zeker kosten gaan zitten. Desalniettemin denk ik dat met een ‘app-album’ wordt ingespeeld op de digitalisering van de muziek-wereld en ook op de digitali-sering in het algemeen..

Er zijn geen precieze ver-koopcijfers beschikbaar van het app-album van Biophilia, maar een simpele reken-som leert ons al dat als je voor €7,99 alle apps hebt en als 100.000 mensen dit op de wereld doen dat je dan al bijna €800.000,- hebt. Een bedrag dat toch best meetelt in de wereld van teruglopende verkoopcij-fers van de CD.

Ter vergelijking, van Biophilia zijn sinds de release onge-veer 200.000 CD’s ver-kocht, die minder opbren-gen. Hier moet namelijk een percentage af aan de verko-pende winkel, een percen-tage aan de distributeur, en niet te vergeten de BTW. Bij het app-album is dit alleen een percentage aan iTunes en de BTW. In vergelijking levert een app-album dus meer op.

Deze ontwikkeling in het mu-zieklandschap is er dus een om in de gaten te houden. Echter, niet elke artiest kan met deze ontwikkeling iets teweeg brengen. De apps moeten inhoud hebben, en moeten betekenis hebben. Dat is iets wat de meeste mainstream artiesten in 2012 niet hebben. Een app over dronken partyen tot 5 uur in de ochtend lijkt mij dus ook niet aantrekkelijk.

6 7

Page 8: Magazine voor Media Design

Zweedse artiesten. Bepaalde mensen zijn er dol op. Zo ook ik. Een goed excuus om een artikel hierover te schrijven. Want wat maakt Zweedse popmuziek nou zo anders dan de rest van de popmuziek? Heeft het te maken met de construc-tiekunsten van de Zweden die dol zijn op bouw-pakketen van de IKEA en dus ook een nummer bijzonder goed kunnen construeren?

Alle gekheid op een stokje, Zweedse popmuziek staat gelijk aan het woord kwaliteit. Geen 13-in-een-dozijn beats, geen klonen van popprinsessen en prinsen, maar gewoon artiesten met een eigen identiteit, een eigen geluid en bovenal een eigen mening over muziek.

Zweedse popmuziek is dus een welkome verade-ming tussen de verschaling van het muziekaanbod. Zweedse artiesten blijven trouw aan hun eigen identiteit. Geen plotselinge verandering van hip-hop naar dance, of van pop naar dance-pop. Als voor-beeld zou ik graag Robyn nemen. Door tegen de draad in te gaan bij haar record-label heeft ze haar eigen vrijheid terugverdient en is ze nu bekender dan ooit. Right back at ya, zeggen ze dan weleens.

Na de nummer 1 hit die Robyn in 2007 in het Ver-enigd Koninkrijk scoorde met With Every Heartbeat zag de hele wereld een glimp van wat het Zweedse popmuziek nou precies inhieldt. Het nummer was ingezongen met echte emotie en de synthesizers eromheen pulseerden heen en weer, net alsof er aan allebei je oren wordt getrokken. De toon was in ieder geval gezet, en bracht Zweedse pop in een stroomversnelling.

Helaas is dat laatste jammer, want die zo orginele Zweedse pop werd in de mainstream-machine ge-gooid en kwam er met kleerscheuren uit. De trend was er en bouwde langzaam af nadat veel Zweedse artiesten het niet geweldig deden in het buitenland. Jammer voor de record-labels, beter voor de kwa-liteit.

En nu, anno 2012, zien we nog steeds de ver-schaling van de muziek. Zweedse pop blijft lekker eigenwijs en volgt nog steeds een eigen pad. En dat het succesvol is hebben we wel gezien op het Eurovisie Songfestival in Bakoe. Loreen, de artiest die Zweden mocht vertegenwooridgen, won grandi-oos. En om eerlijk te zijn., het Eurovisie Songfestival staat niet bol van de kwaliteit, en dit was juist des te beter voor Zweden. Het nummer ‘Euphoria’ was kwalitatief goed en dat viel blijkbaar in heel Europa (behalve Italië, die geen punten aan Zweden gaf) echt op.

De toekomst voor Zweedse pop durf ik niet te voorspellen. Enerzijds omdat mijn professie niet is, anderzijds omdat ik het gewoon niet durf te zeggen. In deze tijd van individualisme zou je denken dat het eigenwijze en individualistische van Zweedse pop aantrekkelijk zou zijn voor veel mensen. Echter blij-ven de mensen luisteren naar de makkelijk verteer-bare mainstream muziek. Voor mij geen hapklare brokken en dat makkelijk verteerbare. Ik heb liever het eigenwijze en het eigenzinnige van de Zweedse pop.

‘HET’ ZWEEDSELEKKER EIGENWIJS

“Geen 13-in-een-dozijn beats, geen klonen van pop-prinsessen en prinsen, maar gewoon eigen arties-

ten”. 8

Page 9: Magazine voor Media Design

MUSIC MUSTHAVES

Het zogenoemde ‘eargasm’ voor de musicofiel. De AIAIAI koptelefoon. Prachtig helder geluid om je dierbaarste nummers goed te beluisteren. Ver-

krijgbaar vanaf €200,- bij www.aiaiai.dk

Deze prachtige keramische speaker voor je iPhone is niet alleen mooi, hij klinkt ook nog eens goed. De simpelheid van deze speaker is zijn grootste

kracht, Verkrijgbaar vanaf €399,- bij de Bijenkorf.

De Sonos Play: 5 is een alles-in-een speler. Hier-mee stream je alle muziek uit de wereld naar je huiskamer toe. Kost wat, maar je hebt ook wat.

Verkijgbaar vanaf €399,- bij Bol.com.

Dit is de Tenori-On van Yamaha. Druk op de knop-jes en je krijgt synthesizergeluiden. Een volwaardig

instrument, maar ook leuk om mee te spelen! Verkrijgbaar vanaf €1000,- bij Yamaha.

8 9

Page 10: Magazine voor Media Design

Maral is bandlid geweest van Omnia, een band die pagan folk muziek maakt. Zij heeft als bandlid van Omnia gestaan op internationale podia en is nu be-zig met verschillende projecten. Ik vroeg haar naar haar kijk op het huidge muziekklimaat, hoe ze een artiest definieert en nog veel meer!

Hoe denk je over huidige muziek-klimaat?Ik vind het huidige muziekklimaat enerzijds erg positief, omdat het duidelijk is dat artiesten als Lady Gaga erg populair zijn. ‘Raar’ en ‘extreem’ is steeds meer gewenst, terwijl dat vroeger, en dan denk ik aan 5/10 jaar terug, juist helemaal niet het geval was. Dat is echter vooral image-wise, muziek in de mainstream zelf is vaak nog erg simplistisch en voor de hand-liggend. Als artiest vind ik dat natuurlijk jammer, maar ik merk over het algemeen dat de tendens bestaat om als artiest steeds groter en extremer te zijn, en ik denk dat dat qua muziek ook snel genoeg te merken zal zijn.

Ja dat is wel te merken inder-daad. Denk je dat de muziek op een gegeven moment dan ook extremer gaat worden? Als je bijvoorbeeld kijkt naar het album Born This Way van Lady Gaga, merkte ik dat het vooral echt heel erg overgeproduceerd is. Het geluid is zeer vol, en bom-bastisch. Denk je dat op een gegeven moment ook de trend wordt, of denk je dat het extre-me qua image zich voortzet?Nou ja, Lady Gaga is natuurlijk een interessant voorbeeld: ik denk bij haar bijvoorbeeld dat ze het zich niet kan veroorloven om minder extreem te worden; fans en media zijn zo gewend dat zij steeds verder gaat, dat ik denk dat als zij zou afzwakken, het zou afdoen aan haar image. Ik denk dat muziek in het algemeen, en dat hoop ik vooral, steeds meer de grenzen gaat opzoeken. Je hebt steeds meer jongeren die ook andere muziekstijlen begin-nen te waarderen, juist met sociale media e.d. is het niet meer nodig om je te richten op één stijl, en dus zijn mensen qua muziek veel breder opgeleid uit-eindelijk. Een artiest die ik laatst ontdekt heb, The Weeknd, maakt bijv. overwegend RnB, maar zijn structuren zijn erg progressief en hij maakt veel gebruik van disonante tonen. Terwijl de es-sentie toch RnB blijft, nou ja zulke dingen, daardoor denk ik zeker dat mainstream aan het verbre-den is.

Die verschillende stijlen zijn inderdaad interessant om even over door te gaan. Ik heb het gevoel dat de maatschappij zich een beetje aan ‘verkunsten’ is. Veel mensen vinden kunst inte-ressant, en ik merk dat mensen het ‘hip’ vinden om arty te zijn. Denk je ook dat meehelpt aan het feit dat meer indie artiesten ‘hip’ zijn en dat er wat meer alternatieve muziek populairder aan het worden is?Ja dat denk ik zeker, waar nog niet zo heel lang geleden indie artiesten waren gedwongen tot de MTV2, zie je dat steeds meer indie-bandjes eigenlijk in de main-stream worden gezet, terwijl, nou ja, het hele idee van indie was het ‘independant’-zijn. Ik denk dat ar-tiesten als Kanye West en Gaga toch wel ook een bijdrage hebben geleverd aan het waarderen van kunst. Ook juist nu is de zeitgeist heel erg ‘individualisme’, dat zie je aan kleding e.d., jongeren willen zich steeds meer kunnen uitdruk-ken, en of dat nou lukt of niet, de wil is er in ieder geval. ‘Livin’ like a rock star’, iets wat in de jaren ‘60 enzo echt het toppunt was van de Good Life, wordt nu opge-pakt door artiesten als Lil’ Way-ne, met z’n E-guitar enzo, ik zie gewoon dat hiphop en alternatief een soort brug naar elkaar toe aan het bouwen is. En daardoor zal er ook weer meer acceptatie ontstaan voor alternatieve mu-ziek, want dat was vroeger iets voor outcasts, en nu zijn er flink wat rockbandjes die het gewoon echt gemaakt hebben.

INTERVIEW MARAL MONI OVER MUZIEK EN DE TOEKOMST

“Ik zie dat hip-hop en alterna-tief een soort

brug naar elkaar toe aan het bou-

wen is”.10

Page 11: Magazine voor Media Design

Hoe definieer je een artiest? Enerzijds vind ik mensen echt ware artiesten als ze iets unieks kunnen bijdragen aan muziek of de performance-cultuur. Daarom vind ik bijvoorbeeld dat Britney vroeger een artiest was, want ze was één van de eersten die zo’n carriere heeft weten neer te zetten, maar nu vind ik haar geen artiest meer omdat ze niet ver-nieuwend meer is. Andere kant gaat dat natuurlijk puur over de originaliteit, en ik moet toegeven dat ik iemand ook een artiest vind als die een publiek van 80.000 man weet te entertainen, maar misschien ben je dan meer een entertainer?Het is moeilijk, omdat je tegen-woordig als artiest niet alleen je gitaartje pakt en liedjes speelt, maar je bent ook bezig met crowd-control, dans, outfits, kunst, etc. etc., het is zó breed, dat er eigenlijk maar een paar toppers zijn zoals bijv. Beyoncé waarvan ik zeg: ja, dat is echt een ware artiest.Voor mij persoonlijk is het wel echt het individuele en origina-liteit waardoor ik iemand als artiest ga zien, en daarom vind ik kandidaten van X-factor, Idols en dat soort onzin ook geen arties-ten maar meer getrainde enter-tainers.

Waarin kan volgens jou een artiest worden geholpen door managers?Lastig, ik zat in een band waar al die taken zelf vervuld werden, maar ik denk dat een manager ei-genlijk een artiest moet bescher-men tegen platenmaatschappij-en. Ik vind het ontzettend vreselijk om te zien dat veel bandjes e.d. worden opgepakt door die labels, en uiteindelijk gaat al het geld naar de label en niet de artiest.Het interessante is dat je vroeger als band echt een management nodig had; je kon anders niet op tv of radio komen. Tegenwoordig door sociale media kun je jezelf gewoon groot maken, binnen 1 nacht zijn er artiesten waarvan een video viral gaat, en bam, je hebt opeens een carriere. Juist omdat de mogelijkheden zoveel groter zijn, is het belangrijk dat er een goede begeleiding is, zodat de bijdrage van artiesten gewaar-borgd wordt. Wat dat betreft vind ik het ook mooi dat in de hiphop-scene iedereen een eigen label heeft, want dat is gewoon eigenlijk de enige manier om voldoende over te houden aan je werk en image.

Hoe voorspel je de toekomst van muziek?Ik denk dat muziek meer dan ooit een samenwerking zal zijn van verschillende kunstdisciplines, dat het veel meer een totaal-plaatje gaat zijn in optredens, videos, artwork van cd’s, etc. etc. Daarnaast denk ik dat mu-ziek ook veel meer laagjes gaat krijgen: vroeger en nu nog steeds wel was het qua opzet echt heel minimaal, een beat, een synth, zanglijn, klaar. Nu met bijv Lana zie je dat nummers veel meer diepte krijgen en dat went gauw, dus popmuziek gaat meer echte muziek worden. Ook denk ik dat er veel meer self-made artists gaan zijn, dat heb je nu vooral in de hiphop-scene, maar met behulp van social media gaan er flink wat artiesten komen die zich-zelf groot hebben gemaakt.

Zou je als muzikant willen dat het digitale tijdperk niet be-stond?Nou ja ik ben echt een groot fan van het digitale tijdperk wat dat betreft; niet alleen is promotie makkelijker dan ooit geworden, maar ook biedt internet zoveel in-spiratie, je kunt zo goed leren als artiest van anderen, en daardoor wordt de lat steeds hoger gelegd, wat natuurlijk alleen maar bevor-derlijk is voor de kwaliteit.anderzijds heb je natuurlijk ook problematiek met copyright-in-fringement, stelen van materiaal, etc. etc., maar als je weet hoe dat werkt zou dat niet zo snel een probleem hoeven zijn.

“Ik ben echt een groot fan van het digitale tijdperk”.

“Managers moeten eigenlijk de artiest beschermen tegen de platenmaatschappijen”.

11

Page 12: Magazine voor Media Design

We leven op het moment in een zogenoemde belevenisecono-mie. Elk merk heeft tegenwoor-dig een eigen concept voor een zogenoemde merkbeleving. Out of the box denken, conceptueel denken, lateraal denken. Al-lemaal woorden die de beleve-niseconomie beschrijven. Het bieden van een belevenis aan iemand staat hierin centraal.

Is dit slechts een tijdelijke trend? Op mijn opleidng CO-IEMES krijg ik in ieder geval les over deze be-leveniseconomie. En ik houd van wel van die creatieve dingetjes als brainstormen, uiteinden aan elkaar koppelen, gekke vergelijkin-gen maken en hieruit belevenis-sen destilleren. Ik was dan ook blij dat we in het 4de kwartaal een totaalbeleving moesten creëren voor de branche waarin we wil-den werken. Omdat mijn branche de muziekbranche is wilde ik persé daarvoor een totaalbele-ving ontwikkelen.

Met mijn mede studenten die muziek hadden gekozen gingen we aan de slag. We gingen brain-stormen over welke doelgroep we wilden bereiken. Al snel leek ons de doelgroep ‘modern-age hippies’ interessant.

Deze doelgroep is diep van bin-nen nog steeds vrijheid en blijheid maar heeft zich door de jaren heen toch moeten aanpassen aan de maatschappij waarin hij leefde. Hij vindt de tijd waarin we nu leven verschrikkelijk doordat hij niet houdt van de rechtse kant, die juist nu heel erg opleeft. Hij wil weer dat het zo was als vroeger..

De kans die we voor deze mo-dern-age hippies hebben bedacht is een piratenzender met alleen muziek uit die tijd. Niks commer-cials, niks oerdomme radio dj’s die alleen de commerciele mu-ziek draaien, gewoon pure mu-ziek. En wat is nou beter dan dat via een piratenzender horen die geen USB-sticks, CD’s of andere opslag media gebruiken.

Deze piratenzender doet het anders en speelt alleen muziek af op vinyl! Hierdoor komt het warme vriendelijke gevoel terug in de huiskamer en in de oren van de luisteraars. Dan nu verder, want hoe gaan we dit via een belevenis vertellen? Wij willen een wat zielig verhaal vertellen over een modern age hippie. Hij voelt zich diep van binnen een hippie zoals nooit te voren maar hij voelt dat de buitenwereld verhardt. Geweld, discriminatie, onderdrukking; het is allemaal orde van de dag. Hij vindt het verschrikkelijk en wil juist vrijheid en blijheid terug. Toevallig ontdekt hij de piraten-zender waar hij heerlijk kan luis-teren naar muziek uit zijn tijd. Hij voelt zich beter door de heerlijke muziek die hij voorgeschoteld krijgt en krijgt een heerlijk gevoel van binnen. Hij sluit zijn ogen en waant zich in zijn tijd.

Dit was dus een voorbeeld zoals wij storytelling willen gaan gebruiken voor onze totaalbele-ving. Door het verhaal te vertellen in de setting ‘ lelijke eendje wordt een prachtige zwaan’ is dat natuurlijk een manier om medelij-den op te wekken.

Tijdens onze beleving willen ook gebruik gaan maken van rekwisie-ten als vinylplaten, peacetekens en psychedelische visuals om onze modern-age hippies het naar de zin te maken. Op 27 juni is het zover en mogen wij al deze ideetjes gaan uitvoeren. Ik heb er bovenal superveel zin in en hoop onze ‘modern-age hippies voor een dag’ ook!

CONCEPTINGEEN BELEVENIS VOOR MODERN-AGE HIPPIES

PEACE! LOVE!

HAPPINESS!

12

Page 13: Magazine voor Media Design

De laatste weken van het school-jaar gaan weer in. Zoals het spreekwoord al prachtig uitdrukt, wegen de laatste loodjes het zwaarst.

Stress, slechte nachtrust en veel rode stieren zijn veelvoorkomen-de woorden in de laatste weken. Genieten, gezelligheid en gekheid zijn de 3 verboden G’s geworden. Deze woorden lijken door de dikke van Dale plotseling te zijn geschrapt en komen pas in de editie na de vakantie weer terug.

Wat natuurlijk vooral zo fijn is, is dat de drukte op het laatste moment plaatsvindt, en dat het plots lijkt alsof de onderwijsinstel-ling een contract heeft afgesloten met Moeder Natuur over dat het warm en vooral heerlijk zonnig is. Uitnodigingen van je vrienden voor een leuk stapavondje, of ge-woon een avond bij elkaar moet je dan helaas afzeggen. En hoe stom klinkt het dan: “Ja, ik heb het druk met school..”

Is het de harde werkelijkheid? Mwah.. ’t valt gelukkig mee. Drukte is te overwinnen, maar men moet wel het juiste medicijn voorgeschreven krijgen. Eentje die niet bij de drogist of apo-theek te krijgen is, maar alleen via iTunes of je lokale platenzaak. Tenzij je voorouders piraten waren en je deze genen blijkt te hebben, dan ga je naar tuurlijk naar de Piratebay.Waar ik het over heb, is het wel bekende woord muziek!

Schreeuw lekker je longen uit het lijf met Marilyn Manson als je je laptop uit het raam wil gooien en spaar zo €1000,- uit. Droom lekker weg met de shoegazers en droom van vlinders en unicorns in plaats van onmogelijke tenta-mens en dans al je rode stieren van je lijf met je favoriete booty bounce muziek.

Je zult zien dat dit medicijn bin-nen minder dan 10 minuten zijn volledige kracht geeft en dat je het je hiermee makkelijk een dag vol kan houden. Voor dit medicijn zijn geen moeilijke bijsluiters, er zijn bijwerkingen en het kost (voor sommigen dan) geen geld! Zing, lach, dans en schreeuw je stress weg, en je zult de drukste periode van het jaar overleven.

Conclusie, voor mij geen rode stieren of andere energy-drinks, maar ik ga voor het aloude medi-cijn muziek. In de Bijbel staat dat muziek een geschenk is van God, en hoewel dit klinkklare onzin is, zou je het wel als geschenk kun-nen beschouwen. Maar dan wel van je lokale platenzaak of the Piratebay.

N.B. Dit medicijn is ook geschikt voor hoge piefen die last hebben van stress door het nemen van verkeerde beslissingen.

Genieten, gezelligheid en gekheid zijn de 3 verboden G’s gewor-

den.

COLUMN VEEL STRESS & RODE STIEREN

13

Page 14: Magazine voor Media Design

OH LAND + THE GOOD NATURED AT BITTER-ZOET Wie is Oh Land nou eigenlijk?Oh Land is de artiestennaam van Nanna Øland. Oh Land maakt net wat alternatieve electropop, en heeft twee albums uitgebracht. Het eerste album heet ‘Fauna’ en is afkomstig uit 2008 en ‘Oh Land’ komt uit 2010. ‘Fauna’ is alleen gereleased in Denemarken, maar kan worden geïmporteerd naar Nederland. ‘Oh Land’ is ook niet hier in Europa uit-gebracht, maar vooralsnog alleen in de Verenigde Staten. Oh Land heeft ook visuele dingen die ze aan haar show toevoegt, zoals dierenmaskers en bal-lonnen. Het is de tweede keer dat ze in Nederland optreedt, en nu mocht ik erbij aanwezig zijn!

Voorprogramma The Good Natured, wie zijn zij?The Good Natured is een band uit Engeland be-staande uit de broer en zus Sarah en Hamish McIntosh en last but not least George Hinton. Ze maken electro-synth pop. Nadat ze eerst twee EP’s zelf hebben uitgebracht, werden ze in maart 2011 getekend door het Britse label Parlophone en brachten toen hun EP ‘Skeleton’ uit. Het titelnum-mer is gebruikt in de reclame voor het schoenen-merk Graceland, die ook in Nederland op TV te zien is geweest.

Laat het concert beginnnen!Als eerste komt ‘The Good Natured’ een set spe-len. Omdat het voorprogramma door veel mensen niet interessant gevonden wordt is de zaal nog niet helemaal vol. Ook vanavond is dit het geval.

Toch jammer, want ik vind dat je zulke kansen moet aangrijpen om nieuwe muziek te ontdekken. The Good Natured speelt goed, maar doordat het pu-bliek gedesinteresseerd is komt het niet helemaal over. Na bijna hun hele EP te hebben gespeeld houden zij het ook voor gezien. Hierna wordt het podium omgebouwd wat heel lang duurt. Om kwart voor 10 is het dan zover. Het podium is klaar voor gebruik!

Het hoofdprogramma! Het concert van Oh Land begint gelijk goed met ‘Perfection’, het eerste nummer van haar album ‘Oh Land’. Ze laat zien wat ze in huis heeft qua vocalen en dat is niet mis. Het komt niet hele-maal naar voor op het album, maar live kan ze dus duidelijk een strot opzetten! Doordat Oh Land zelf niet alleen zingt maar ook het keyboard en de octapad bespeelt wordt het concert des te leuker. En vergeet ook niet de energie die ze heeft. Als een stuiterbal springt ze op en neer, en wij als publiek doen natuurlijk naar hartelust mee. Omdat op geen van haar beide albums echte ‘up-tempo’ nummers staan is het des te leuker dat ze zelf zo heerlijk danst, omdat je dan door haar enthousiasme aangestoken wordt. Na wat veel te kort lijkt moet ik alweer gaan. Ik maak helaas de laatste nummers niet meer mee, maar dat maakt me niet uit. Ik heb een superavond gehad!

Hoe was het opgebouwd?Een concet moet natuurlijk opgebouwd worden. Bij-zonderheidje is wel dat bij Oh Land wel een voorpro-gramma aanwezig was en dat er dus tussendoor ook af en opgebouwd moet worden. Dat betekent voor de bezoekers dat ze moeten wachten tus-sen de concerten door. Tip, neem een drankje en praat lekker, want nu kan het nog! Ook was dit concert bijzonder omdat het was georganiseerd door Paradiso en de kaarten ook via Paradiso in de verkoop gingen maar dat de locatie niet Paradiso, maar Bitterzoet was. Dit gebeurt als een artiest net een maatje te groot is voor de kleine zaal en net een maatje te klein voor de grote. Doordat een concertzaal als Paradiso genoeg contacten heeft kunnen ze dit mogelijk maken. Dit laat ook weer zien dat contacten heel erg belangrijk zijn in de muziek-wereld.

14

Page 15: Magazine voor Media Design

Little Boots – Headphones:(679 Recordings)Deze nieuwe single van een van de meest belovende pop-acts van dit jaar is uit. Headphones werd geproduceerd door Hercules & Love Affair en klinkt als een ware discostam-per. De eerste luisterbeurt klinkt de muziek vrij stug, maar iets in je zegt dat je het nog een keer moet luisteren. Met elke luisterbeurt die volgt wordt het nummer steeds beter maar bovenal steeds catchier. Ik krijg het na in totaal 39x beluis-tert te hebben in ieder geval niet meer uit mijn hoofd.

Nelly Furtado – Big Hoops (Big-ger The Better)(Mosley Music/Interscope)Gelach is het eerste wat ik mij kan herinneren toen de titel van dit nummer naar buiten kwam. Big hoops? Wat moest je je hier-bij voorstellen? Hoepels? Van die grote aso oor-bellen waar je bijna in kan schommelen? Het bleek het laatste te zijn. Niet de meest positieve vergelijking werkte het nummer bij veel mensen al in het harnas. Nergens voor nodig want de nieuwe single van Furtado is fris en goed. Ze is niet op de dance-trein gesprongen maar weet zich opnieuw te onderschei-den van de massa door te kiezen voor een diepe bass, een slome beat en haar dunne stem. Rare combinatie? Het valt mee. Ik kan alleen maar zeggen: luisteren!

Sleigh Bells – Demons (N.E.E.T/Interscope Records)Alweer de tweede single die het duo released van hun nieuwe album ‘Reign Of Terror’. Demons volgt de beken-de formule van het duo, name-lijk de gitaar op de hoogste overdrive zetten en vervolgens met girly pop vocalen er een toch luister-bare mix van maken. Het is geen slecht keuze want de formule lijkt nog steeds te werken.Als er iets is wat dit nummer zegt over mijn mening over de Sleigh Bells is het wel de nieuwsgierigheid naar hun 3de album, al is dat misschien nog ver weg.

Scissor Sisters – Only The Horses(Casablanca Records)De Sisters zijn terug met hun 4de album genoemd ‘Magic Hour’. De eerste single hiervan is het nummer ‘Only The Horses’. Dit nummer is geprodu-ceerd door producer Calvin Harris en zijn invloed is goed te horen in dit nummer. Jammer, want de Sisters hadden juist een eigen stijl die hierdoor niet naar voren komt. Zonder deze weten-schap is het een hartstikke goed nummer. Het is dancy, catchy en zanger Jake Shears doet zijn best de luisteraar te vermaken met zijn stem. Het nummer zal het ongetwijfeld uitstekend doen in de charts, jammer alleen dat hiervoor een stuk identiteit van de band voor moet worden inge-leverd.

Beach House - Lazuli(Subpop Records)

Beach House maakte met hun 3de album ‘Teen Dream’ furore, en braken defi-nitief door. De Amerikaanse dreampop band is onlangs teruggekomen met hun 4de album, genaamd ‘Bloom’. Van dit album komt nu alweer de 2de single uit genaamd ‘Lazuli’. Ge-noemd naar ‘lapis lazuli’ oftewel de blauwe halfedelsteen. Dit num-mer is weer zoals we gewend zijn van Beach House. Dromerige vocalen met dito gitaar. Gelukkig val je er niet in slaap van, maar blijf je wakker om dit mooie num-mer nog eens te beluisteren. En nog eens.

Charli XCX - Your’e the One(IAMSOUND Records)

Charli XCX is een dame uit het Verenigd Koninkrijk die bijtende, ietwat donkere elec-tropop maakt. You’re the One is de titeltrack van haar EP die binnenkort uit-komt. Dit nummer is goed, maar het onderscheidende wat Charli XCX had bij haar eerste num-mer: “Nuclear Seasons” is toch een beetje verdwenen. Jammer, want zo levert ze zichzelf toch een beetje in. Desalniettemin is dit nummer veelbelovend voor wat er nog gaat komen.

SINGLE REVIEWS

15

Page 16: Magazine voor Media Design